Η ώρα των αποφάσεων.

Το παιχνίδι συμφερόντων «φουντώνει» με το πέρας του χρόνου. Οι Αμερικανοί, που όπως σας είχαμε γράψει, θα προσπαθήσουν να εμποδίσουν την ρωσική διείσδυση στα ενεργειακά της Ελλάδας, δεν καλοβλέπουν τον ευρωπαϊκό αλλά έχουν βαλθεί να επιβάλλουν τον διατλαντικό-παγκοσμιοποιητικό δρόμο για την χώρα. Αυτό γιατί μέσω του Βερολίνου η Αθήνα είναι σε θέση να προσεγγίσει την Μόσχα. 

Κατά συνέπεια στην Ουάσινγκτον επιδιώκουν να εγκαταλείψει την αρχηγία ο Σαμαράς, ο οποίος έλαβε κλήση υποστήριξης από την Άνγκελα Μέρκελ και έχει συναντηθεί πολλές φορές με τον Αλεξέι Μίλερ της Gazprom, δεξί χέρι του Πούτιν.

Πίσω από κάθε κόμμα κρύβονται εξωελληνικά συμφέροντα και το μόνο που μπορεί να προβλέψει κάποιος, πέρα από ιδεολογικές προτιμήσεις, είναι τι θα φέρει η επόμενη μέρα για την χώρα. Ίσως η κίνηση Σαμαρά να κλείσει την ΕΡΤ ήταν μη αναμενόμενη για την περίοδο που διανύουμε, άσχετα εάν χρειαζόταν άμεσα ριζική αναδιάρθρωση. Από την άλλη φαίνεται ότι η ΝΔ, θεωρώντας ότι έχει ανεβάσει τα ποσοστά της επιδιώκει την αντιπαράθεση, προκειμένου να εδραιώσει την δύναμη του ο Σαμαράς και να προχωρήσει.

Ωστόσο Κουβέλης και Βενιζέλος δεν μπορούν να υποχωρήσουν έτσι εύκολα στο θέμα της ΕΡΤ και ελπίζουν σε επαναλειτουργία της κρατικής τηλεόρασης με την παλιά της μορφή, όπερ και είναι πολύ δύσκολο να συμβεί. Τα ποσοστά ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ καταβαραθρώνονται και εκεί ποντάρει η Συγγρού, ώστε να υποχωρήσουν στην πολιτική Σαμαρά.

Στον αντίποδα ο ΣΥΡΙΖΑ δεν διαθέτει στρατηγικό πλάνο και βασίζεται μόνο στην εξ’ ανάγκης αμερικανική υποστήριξη που απολαμβάνει. Η αξιωματική αντιπολίτευση δεν δεσμεύεται για επαναπροσλήψεις ούτε για εξασφάλιση μισθών: «Δεν παλεύουμε για μισθό αλλά για δημοκρατία», αναφωνεί ο Αλέξης Τσίπρας. Χαρακτηριστικό της αμηχανίας στην Κουμουνδούρου  είναι ότι δεν καταθέτουν πρόταση μομφής.

Πολλοί αναφέρουν ότι αδύναμος κρίκος της συγκυβέρνησης είναι το ΠΑΣΟΚ, του οποίου ο αρχηγός πήγε να συναντήσει τον φιλοατλαντιστή Ολάντ, υπό την προεδρία του οποίου οι γάλλο-γερμανικές σχέσεις δεν βρίσκονται στο καλύτερο επίπεδο. Γενικά ο χώρος της σοσιαλδημοκρατίας στην Ελλάδα φαίνεται να τάσσεται υπέρ ενός φιλοατλαντικού δρόμου της χώρας αλλά και της Ευρώπης με το βλέμμα στην διατλαντική ένωση. Τα περί ανεξάρτητης, ισχυρής και αλληλέγγυας Ευρώπης έχουν πάει περίπατο.

Έτσι λοιπόν έχουμε οδηγηθεί σε κρίσιμο σημείο αντιπαράθεσης των εξωθεσμικών συμφερόντων που υποστηρίζουν το ένα ή το άλλο κόμμα στην χώρα μας. Ενδεχόμενα οι Ρώσοι της Gazprom -αλλά και άλλοι επενδυτές που ακούγεται ότι παγώνουν προσωρινά την προοπτική εργασίας τους στην Ελλάδα-, γνώριζαν για το τι μέλλει γενέσθαι.

Το σίγουρο είναι ότι ενδεχόμενες εκλογές το καλοκαίρι θα δώσουν ισχυρό ράπισμα στην ελληνική οικονομία που κάπως έδειχνε να ανασαίνει με το μεγάλο τουριστικό ρεύμα φέτος. Ένα σενάριο που ψιθυρίζεται είναι επίσης η αλλαγή προσώπου στην ηγεσία της χώρας αποδεκτό από την Βουλή, κάτι που ζητάει επίμονα εκ μέρους των Αμερικανών ο George Papandreou αλλά και άλλοι νέο-φιλοατλαντιστές, πρώην ευρωπαϊστές, καθόσον η ΝΔ φαίνεται ότι με τα τωρινά δεδομένα θα κερδίσει ξανά την πρωτιά σε πιθανή εκλογική αναμέτρηση. Γενικά πάντως οι εκλογές δεν συμφέρουν κανέναν, ειδικά στην μέση του καλοκαιριού, οπότε μπορεί και να βρεθεί λύση ή οι εκλογές να κηρυχθούν για το Φθινόπωρο.

Εκτός των άλλων ανοιχτά παραμένουν τα εθνικά μας θέματα, τα οποία όλα τα κόμματα έχουν ξεχάσει δίνοντας πόντους στην Χρυση Αυγή που τα προβάλλει στην Βουλή. Ειρήσθω εν παρόδω, η συμπεριφορά του λεγόμενου «συνταγματικού τόξου» έχει ανεβάσει τα ποσοστά της Χρυσής Αυγής, αφού μεγάλο πατριωτικό κομμάτι του λαού θεωρεί ότι βρίσκει αποκούμπι στην παράταξη του Νίκου Μιχαλολιάκου. Το σχέδιο ΑΝΑΝ 2 και το θέμα των Σκοπίων περιμένουν να λυθούν το φθινόπωρο και αρκετοί είναι οι ψίθυροι περί ελληνικών υποχωρήσεων.

Κανείς δεν πρέπει να ξεχνάει και την φτιαχτή κρίση στην Τουρκία. Ανά πάσα στιγμή μπορεί να χρησιμοποιηθεί από την Δύση για να δημιουργηθεί τεχνητή αναμπουμπούλα. Το συγκεκριμένο σενάριο σε συνδυασμό με την Μέση Ανατολή, όπου τα πνεύματα μετά την απόφαση των Αμερικανών να αναμειχθούν ενεργά στην Συρία έχουν οξυνθεί, θα αποτελέσει, σκέφτονται πιθανόν στην Ουάσινγκτον, το τελευταίο χαρτί αντιμετώπισης της ρωσικής γεωοικονομικής παρέμβασης σε μια περιοχή, στην οποία χρόνια τώρα οι Αμερικανοί αλωνίζουν.

Η ώρα των αποφάσεων έχει φτάσει. Όλες οι πλευρές στην Ελλάδα τίθενται προ των ευθυνών τους, με όλους εμάς τους Έλληνες να βρισκόμαστε στην μέση ενός βρώμικου πολέμου που, αν και κρατάει πολλά έτη, θα κορυφωθεί στις ημέρες των δικών μας γενιών. Μακάρι η παγκόσμια σύγκρουση να επιφέρει, μετά την μεγάλη μπόρα, εκείνες τις συνθήκες που απαιτούνται, προκειμένου να ανθίσει εκ νέου η πραγματική Ελλάδα, την οποία όλοι φοβούνται γι’ αυτό και επιχειρούν την πλήρη υποταγή της. 

ΠΥΓΜΗ.gr