(διαβάστε μερικά βιογραφικά στοιχεία του ΕΔΩ)
ΚΑΠΟΥ ΠΕΡΝΟΥΣΕ ΜΙΑ ΦΩΝΗ
Αυτό το βράδυ, η Ρηνούλα δεν κοιμήθηκε. Σαν ένας πυρετός γλυκός, της μέλωνε τα μέλη.
Όλη νύχτα, μέχρι το πρωί, το αίμα της, πρώτη φορά, της τραγουδούσε, φανερά, τόσο ζεστά τραγούδια…Κι όταν, προς τα χαράματα, την πήρε λίγος ύπνος, είδε πως ήταν μέσα σ΄ ένα δάσος, −ένα μεγάλο δάσος γαλανό, μ’ ένα πλήθος άγνωστα κι αλλόκοτα λουλούδια.
Περπατούσε, λέει, μέσ’ στην πρασινάδα, σκυμμένη, και με κάποια δυσκολία, χωρίς, όμως αυτό, να συνοδεύεται κι απ’ τη συνηθισμένην αγωνία, που συνοδεύει κάποιους εφιάλτες. […] Και την ίδια τη στιγμή, χωρίς ν’ αλλάξει τίποτε, μια μελωδία σιγανή γεννήθηκε κ ι απλώθηκε, σαν ένα κόρο από γνώριμες φωνές, που, μέσα τους, ξεχώριζε γλυκιά και δυνατή, την ήμερα παθητική και πλέρια του Σωτήρη! Κι η φωνή δυνάμωνε, δυνάμωνε, και σε λίγο σκέπασε και σκόρπισε τις άλλες, −κι έμεινε μονάχη και κυρίαρχη, γιομίζοντας τη γη, τον ουρανό, γιομίζοντας το νου και την καρδιά της!....
Κι είχ’ ένα παράπονο βαθύ, η χιμαιρική αυτή φωνή, − κι έμοιαζε μ’ ένα χάδι τρυφερό, λησμονημένο, γνώριμο, κι απόκοσμο! Κι η ψυχή της έλιωνε βαθιά, σαν το κερί, σβήνοντας σε μια γλύκα πρωτογνώριστη, σε μια σπαραχτική, πρωτοδοκίμαστη, και σαν απεγνωσμένη, νοσταλγία! Και καθώς ήταν έτοιμη να σβήσει, και να λιώσει, πίστεψε πως ήταν πια φτασμένη στον παράδεισο… Κι η Ρηνούλα ξύπνησε με μιας, σα μεθυσμένη, −και κρύβοντας το πρόσωπο μέσ’ στο προσκέφαλό της, μην τύχει και τη νιώσουν από δίπλα,
ξέσπασε σ’ ένα σιγανό παράπονο πνιγμένο…
Ν. Λαπαθιώτης, Κάπου περνούσε μια φωνή, Εκδόσεις Ερατώ, Αθήνα 2011, σ. 71-73
πηγή
ΣΧΟΛΙΟ
Εσείς πιστεύετε ότι χρειάζεται κάποιο σχόλιο για την εν λόγω ανάρτηση;
Αυτά μαθαίνουν σήμερα τα παιδιά μας.....
Ἡ κατρακύλα δέν ἔχει τέλος. Τί λογιῶν βρυκόλακες εἶναι αὐτοί πού ἀσχολοῦνται μέ τά΄παιδιά μας;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑντιγραφω: Εσείς πιστεύετε ότι χρειάζεται κάποιο σχόλιο για την εν λόγω ανάρτηση;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτά μαθαίνουν σήμερα τα παιδιά μας.....
Δηλαδη ρε Θανο να υποθεσω οτι εσυ οταν εδινες πανελληνιες στα 17-18 δεν γνωριζες τιποτα περι αυνανισμου? που ζουσες? σε γυαλα?.
Πιστεψε με οι εφηβοι που αυνανιζονται-νιζονταν ιεροκρυφιος ανεκαθεν στην ιστορια της ανθρωποτητας δεν διαβασαν ποτε Λαπαθιωτη.
Το εν' λογο κειμενο ειναι υπεροχο χωρις χυδαιοτητα, ερωτικο με ολη την σημασια της λεξης με ομορφα καλολογικα στοιχεια (που λεγαμε παλια) αξιο μελετης και προσοχης.
Αν ο Λαπαθιωτης ηταν ομοφυλοφιλος ναρκωμανης η κομμουνιστης λιγη σημασια εχει, προσωπικα δεν μ'ενδιαφερει καθολου.
Φιλε ανωνυμε στο ιστολογιο μας εχω κανει ή εχω αναδημοσιεύση πλήθος αναρτησεων για το ποια ηταν η παιδεια των ελληνοπουλων στο παρελθον και ποια σημερα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕννοείται οτι δεν υπαρχει ουτε ποιοτικη ουτε οποιαδηποτε άλλη συγκριση του χθες με το σημερα...
Η παιδεια του χθες προσπαθουσε να βγαλει ελληνοπουλα ενω η παιδεια του σημερα βγαζει ενα αλλοτριωμενο παιδι με συνοθήλευμα παγκοσμιοποιημενων ιδεών...
Οσον αφορα τον Λαπαθιωτη ουτε εμενα με ενδιαφερει αν ηταν κομμουνιστης ομοφυλοφιλος ναρκωμανης, αυτοχειρας ή οτιδηποτε αλλο ειχε επιλεξει για την ζωη του...
Αυτο ομως δεν σημαινει οτι τα εργα του πρεπει να διδασκονται στο παιδι μου...
Οποιος θέλει μπορει να τα προμηθευθει απο το βιβλιοπωλειο...
Επι του κειμενου τωρα...
Δεν αμφιβάλλω οτι το κειμενο δεν εχει χυδαιες εκφρασεις...
Και εχει κι ομορφα καλολογικα στοιχεια...
Χαιρομαι ομως που ομολογεις οτι αναφερεται σε αυνανισμό... τον οποιο οι εφηβοι εχουν συγκεκριμενη ονομασια εδω και πολλά-πολλα χρόνια...
Και βεβαια κι εγω οπως κι εσυ γνριζαμε τον αυνανισμο...παιδιοθεν...
Το "κακο" ειναι οτι δεν τον διδαχθηκαμε σαν κάτι καλό κι ωφέλιμο για τον άνθρωπο... απο τα μαθητικα μας βιβλια...
Το αν ορισμενοι κι οχι ολοι οι εφηβοι αυνανιζονται φανερα ή κρυφα πιστευεις οτι ειναι καλο να τους προτρεπουμε να το κανουν;
Ωστε τελικως αυτος ειναι ο στοχος της εκπαιδευσης των νεων μας;
Σε πληροφορω και για κατι που προφανως το ξερεις ...
Αυτος ο νεος που διαβαζει τα τοσο ωραια καλολογικα στοιχεια του αυνανισμου του Λαπαθιωτη αγνοεί πληρως βασικα στοιχεια της ελληνικής ιστορίας και της ελληνικης παραδοσης...
Αν εσενα αυτο δεν σου κανει για οργανωμενο σχεδιο αλλοτριωσης τοτε τι να πω;
Ευχαριστω για το σχολιό σου.
Η Ζωή, οι νόμοι και τα μυστήριά της
ΑπάντησηΔιαγραφήπάντα θα απασχολούν τον άνθρωπο και ιδιαίτερα τον έφηβο που τα βιώνει σε όλη τους την εντατική διεργασία.
Η παιδεία, το δημόσιο σχολείο ήταν και για να προσφέρει αρχές και ανθρωπιστικούς κανόνες πάνω στους οποίους στηριζόμενος ο νέος να μπορεί να βιώσει τη ζωή του δημιουργικά, χωρίς η ζωή αυτή να γίνει μαύρη άβυσσος από το πολύ μυστήριο και να τον καταπιεί. Το
κείμενο του Λαπαθιώτη σαφώς δεν είναι χυδαίο, είναι όμως χυδαία πράξη το να δημοσιευτεί σε σχολικό βιβλίο ή να δοθεί σαν κείμενο εξετάσεων σε έφηβους μαθητές. Δηλαδή πώς θα έπρεπε αυτοί να το αναλύσουν; Τους ζητείται να εκθέσουν στο χαρτί και ενώπιον των εξεταστών τη μυστική ορμή της νεανικότητάς τους; Γιατί; Για να
συντελέσουν κι αυτοί στο ογκούμενο κύμα της επαίσχυντης παιδοφιλίας;
Για να εγκλωβιστούν ακόμα περισσότερο στον πανσεξουαλισμό που καλλιεργείται δεκαετίες τώρα και να μην έχουν καμία άλλη αναζήτηση ανθρώπινη και κοινωνική, θέτοντας έτσι τον εαυτό τους σε ένα ακίνδυνο για τις εξουσίες περιθώριο και διευκολύνοντας τα σχέδια των εμπνευστών της τωρινής "παιδείας";
Είναι φρικτό αυτό που συμβαίνει τα τελευταία χρόνια στα σχολεία. Είναι τεράστιες οι ευθύνες των στελεχών της εκπαίδευσης και των κομματόσκυλων συνδικαλιστών της.
Και να σκεφτείτε ότι με την αξιολόγηση που σχεδιάζουν οι δάσκαλοι θα κριθούν για το πόσο καλά προωθούν όλη αυτή τη σύγχυση και τη διάλυση.