ΤΑ ΑΠΟΔΕΣΜΕΥΘΕΝΤΑ ΕΓΓΡΑΦΑ ΤΟΥ foreign-office… ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΥΝ ΤΟΝ ΑΝΤΕΘΝΙΚΟ ΡΟΛΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΩΝ Μακαρίου καί ΑΚΕΛ.

Τα έγγραφα επιβεβαιώνουν ακόμη μια φορά ότι το ΑΚΕΛ κατά τη διάρκεια του απελευθερωτικού αγώνα της ΕΟΚΑ αποτέλεσε, το μακρύ χέρι της Ιντέλιτζενς Σέρβις στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων της βρετανικής αποικιοκρατίας.

Εμείς καθόλου δεν εντυπωσιαζόμαστε από τις αποκαλύψεις! Σε άλλες αναρτήσεις της Ιστοσελίδας μας θα διαβάσετε για τη συνεργασία Άγγλων στρατιωτών και Ακελικών μαζών!

Αυτοί τούτοι οι Ακελικοί βοήθησαν τους Άγγλους αποικιοκράτες να συλλάβουν τον Μιχαλάκη Καραολή! Στην Άχνα οργανωμένες Ακελικές μάζες υπό την κάλυψη των άγγλων στρατιωτών επιτίθεντο εναντίον των αγωνιστών της ΕΟΚΑ και πολλές φορές επεχείρησαν να τους αφαιρέσουν τις προσωπίδες ώστε να αποκαλύψουν την ταυτότητά τους στους Εγγλέζους, εξαναγκάζοντας έτσι τους αντάρτες να τους πυροβολούν!

Τα έγγραφα τώρα αποκαλύπτουν ότι οι Άγγλοι επεδίωξαν να δυσφημίσουν τον Αρχηγό του Αγώνα τον Γρίβα Διγενή! Αυτό το έργο ανέλαβαν να φέρει εις πέρας η ξεπουλημένη ηγεσία του ΑΚΕΛ οι οποίοι από τότε μέχρι και σήμερα καθυβρίζουν τον Αρχηγό!

Είμαστε σίγουροι ότι σε κάποια χρόνια θα αποκαλυφθεί ότι ο σημερινός, επιζήμιος, για τον τόπο, ρόλος του Χριστόφια δεν είναι τυχαίος, ότι είναι εντεταλμένος από το Αγγλικό Υπουργείο Εξωτερικών!

Τα έγγραφα αποκαλύπτουν επίσης και τον αντεθνικό ρόλο του Μακαρίου! Την Ιερή Αγελάδα του Ζυριχικού Κράτους, του οποίου ο καταστροφικός για την Κύπρο ρόλος σιγά-σιγά αποκαλύπτεται!

Στα έγγραφα φαίνεται ότι οι αποικιοκράτες για κάποιο διάστημα εδιάκειντο εχθρικά και προς τον Μακάριο, τον οποίο εξίσωναν με τον Γρίβα και τον θεωρούσαν εξίσου επικίνδυνο για τα συμφέροντά τους! Αυτό συνέβαινε μέχρι το 1957, λίγο πριν την εξορία του. Η εξορία του ήταν μεθοδευμένη ώστε να έχουν την ευκαιρία να διαβουλεύονται μαζί του ελεύθερα και νατον χρησιμοποιήσουν προς υλοποίηση των σκοτεινών σχεδίων τους! Τα κατάφεραν περήφημα! Στις Σεϋχέλλες μέσω του εκπρόσωπου του Υπουργείου Αποικιών, του D.L. Pearson και του αρχιμασώνου Κρίτωνα Τορναρίτη, τότε Γ. Εισαγγελέα των αποικιοκρατών, ο οποίος συνόδευε τον Pearson στις Σεϋχέλλες πήραν τα πάντα από τον Μακάριο. Από τις 22/12/56 μέχρι τις 13/01/57 είχαν μαζί του συνολικά 7 συναντήσεις, Μετά τον αμόλυσαν ελεύθερο για να προετοιμάσει την ιδέα της ανεξαρτησίας και να οδηγηθούμε στις συμφωνίες της Ζυρίχης που ήταν ο προπομπός της εισβολής! Δίπλα από τον Μακάριο και ο έτερος «Εθνάρχης» Κωνσταντίνος Καραμανλής ο Α’! Πάρα δίπλα και ο Ευάγγελος Τοσίτσας!

Στη συνέχεια ο Μακάριος σε αγαστή συνεργασία με το αγγλοκίνητο ΑΚΕΛ και τους κακούς κεφαλαικράτες ( κατά τον Γρίβα) θα καλλιεργήσουν τον ανθελληνισμό στη Mεγαλόνησο και την ανάπτυξη ενός ιδιότυπου νεοκυπριακού σωβινισμού, που θα στρέφεται εναντίον του Ελληνισμού και μοιραία θα οδηγήσει στον εμφύλιο διχασμό!

Αν κανείς διασταυρώσει τα πιο πάνω έγραφα με τα όσα ο Γρίβας παραθέτει, (χωρίς να γνωρίζει το παρασκήνιο και τη συνωμoσία που εξυφαίνετο εις βάρος του και εις βάρος του Αγώνα) στα Απομνημονεύματά του σελ. 374 και επόμενες, θα βρει μια πλήρη επαλήθευση των μεθοδεύσεων των αποικιοκρατών, του Μακαρίου, του Καραμανλή, των τούρκων και του ΑΚΕΛ!!! Για το θέμα δε της απομάκρυνσής του Γρίβα από την Κύπρο, όπως ο Μακάριος τη μεθόδευσε καθώς και για το θέμα της αμνηστίας που ο Μακάριος πρότεινε (ως δόλωμα για τον Γρίβα) προς τους Αμερικάνους, ζητήματα για τα οποία τα έγγραφα αναφέρονται, ο Γρίβας κάνει ιδιαίτερη αναφορά στη σελ. 399 των Απομνημονευμάτων του!

Για όσους έχουν την ικανότητα να διαβάζουν πίσω από τις αράδες τα ντοκουμέντα αυτά είναι μια πρόκληση! 


Αποκαλυπτικά έγγραφα του Φόρειν Οφις – «Πρόθεση μας να δυσφημίσουμε το Γρίβα» 

Η πιθανότητα ένταξης και της Κύπρου στο ΝΑΤΟ ηγέρθη στη διάρκεια των διαβουλεύσεων για την ένταξη της Ελλάδας και της τουρκίας τον Σεπτέμβριο του 1951, σύμφωνα με τα αποδεσμευθέντα έγγραφα του Φόρειν Οφις. Υπήρξαν όμως διιστάμενες απόψεις και το Λονδίνο εισηγήθηκε το θέμα να συζητηθεί αργότερα.

Την ίδια περίοδο ο Βρετανός διοικητής των συμμαχικών δυνάμεων στη Μέση Ανατολή στρατηγός Ρόπερτσον πληροφορούσε το κυβερνήτη στη Κύπρο για το ενδεχόμενο όπως το βρετανικό αρχηγείο στη Μέση Ανατολή να μεταφερθεί στη Κύπρο. Ο κυβερνήτης διαφώνησε λόγω του οικονομικού κόστους.

Στις 16 και 23 Σεπτεμβρίου έφτασαν και κατέλυσαν στο ξενοδοχείο Λήδρα Πάλας για πιθανή επιλογή περιοχών δημιουργίας Αμερικανικών πολεμικών βάσεων.

Αναφορές γίνονται και για τον Γρίβα. Μετά τη σύλληψη επτά ανταρτών της ΕΟΚΑ, δύο εκ των οποίων ήταν επικηρυγμένοι για 5 χιλιάδες λίρες και την ανακάλυψη προσωπικών εγγράφων του Γρίβα, ο τότε κυβερνήτης της Κύπρου Χάρτινγκ σε επιστολή του στο υπουργείο αποικιών το ενημερώνει ότι στάληκαν ενισχύσεις στη περιοχή για τη σύλληψη του αρχηγού της ΕΟΚΑ.

Εάν όπως αναφερόταν στην επιστολή, ο Γρίβας συλληφθεί ζωντανός ή νεκρός, «πρόθεση μας είναι να καταβάλουμε υπέρτατη προσπάθεια να τον δυσφημίσουμε για λόγους προπαγάνδας ως ένα αιμοσταγή μισθοφόρο που είχε μεταφέρει στη Κύπρο τις πλέον ακραίες πτυχές του Ελληνικού εμφυλίου πολέμου.

Θα καταβάλουμε κάθε προσπάθεια να καταδείξουμε πόσο χλιαρά ο Αρχιεπίσκοπος χειρίστηκε το θέμα της Κύπρου επιλέγοντας ως κύριο όργανο του ένα `μπράβο` που είχε ήδη κακή φήμη στην Ελλάδα, θέτοντας έτσι στα χέρια ενός τέτοιου ανθρώπου
ολόκληρη την Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία».

Ο Μακάριος φέρεται να υποστήριζε τη λύση ανεξαρτησίας Τα έγγραφα επιβεβαιώνουν τα διχοτομικά σχέδια της Αγκυρας.

Αποκαλυπτικά νέα έγγραφα του βρετανικού υπουργείου εξωτερικών για τις πρώην αποικίες, που αποδέσμευσαν χθες τα βρετανικά αρχεία, επιβεβαιώνουν ότι τουρκικός στόχος ήταν πάντοτε η διχοτόμηση της Κύπρου, με εκτενείς αναφορές σε βρετανικά σενάρια για την επίτευξή του.

Στις 21 Ιουνίου 1957 ο μόνιμος αντιπρόσωπος του ΗΒ στα Ηνωμένα Έθνη Πίερσον Ντίξον, σε επιστολή του προς το υπουργείο εξωτερικών, συμβούλευε ότι ο διεθνής οργανισμός «θα μας δυσκόλευε πολύ να εφαρμόζαμε διχοτομική λύση.»

Μια πολιτική για διχοτόμηση της Κύπρου, ανέφερε ο Βρετανός διπλωμάτης, θα ήταν πολύ πιθανό να αντιμετώπιζε μεγάλες δυσκολίες εάν δεν είχαμε εκ των προτέρων διασφαλίσει την πλήρη υποστήριξη των Αμερικανών.

Πρέπει λοιπόν να δείχνουμε ότι δεν προωθούμε τη διχοτόμηση αλλά τη θεωρούμε πιθανή λύση για τη Κύπρο ως τελευταία επιλογή. Εάν υποστηρίξουμε διχοτομική λύση πριν αποδείξουμε ότι εξαντλήθηκαν όλες οι άλλες πιθανότητες και χωρίς να πείσουμε τους Αμερικανούς ότι δεν υπάρχει κάτι εναλλακτικό θα αντιμετωπίσουμε μεγάλες δυσκολίες στα Ηνωμένα Εθνη.

Εξάλλου, σε επιστολή του προς τον τότε κυβερνήτη Χάρντινγκ ο αναπληρωτής κυβερνήτης Σινκλέρ, πριν από σύσκεψη στο κυβερνείο το Μάιο του 1957 για συζήτηση πιθανών λύσεων για το Κυπριακό, αναφέρθηκε σε μια πρόταση της τουρκικής κυβέρνησης η οποία προνοούσε πλειοψηφία Ε/κ να ζούσε κάτω από τουρκική διακυβέρνηση στην «τουρκική περιοχή» και μια μειοψηφία τ/κ να ζούσε υπό Ελληνική διακυβέρνηση στην «Ελληνική περιοχή.»

Είναι δύσκολο ωστόσο, ανέφερε ο αναπληρωτής κυβερνήτης, να λεχθεί κατά πόσο αυτή η διευθέτηση θα ήταν ικανοποιητική για τους τούρκους, χωρίς σημαντική μετακίνηση Ε/κ από τον «τουρκικό τομέα».

Αυτό θα επέτρεπε την παραμονή τεσσάρων πέμπτων του πληθυσμού, αποτελούμενου από «εχθρικούς Έλληνες» σε μια περιοχή μεγάλης στρατιωτικής σημασίας για την τουρκία.

Εάν, όπως φαίνεται λογικό, η τουρκία χρειαζόταν μια σημαντική τουρκική πλειοψηφία σ’ αυτή την περιοχή θα έπρεπε να «εισάγει» τούρκους είτε από τον Ελληνικό τομέα της Κύπρου ή από την ίδια τη τουρκία. Σε κάθε περίπτωση, οι Ε/κ θα έπρεπε να μετακινηθούν για να κάνουν χώρο γι’ αυτούς.

Εάν το νησί διχοτομείτο αμέσως μεταξύ Ελλήνων και τούρκων, αφήνοντας μικρούς θύλακες βρετανικής κυριαρχίας, το πρόβλημα ανακατανομής του Ε/κ και τ/κ πληθυσμού θα παρέμενε. Η διαφορά σε τέτοια περίπτωση θα ήταν ότι η Ελλάδα και η τουρκία θα είχαν την ευθύνη να εξεύρουν μια διευθέτηση. Υπό αυτές τις περιστάσεις η ευθύνη της βρετανικής κυβέρνησης θα ήταν να πετύχει όπως οι διαχωριστικές γραμμές συμφωνηθούν μεταξύ Ελλάδας και τουρκίας.

Σε άλλο έγγραφο αναφέρεται ότι εξετάστηκαν δύο πιθανές μέθοδοι εφαρμογής διαχωριστικής λύσης:

Πρώτον, άμεση διχοτόμηση εφαρμόσιμης σε περίοδο τεσσάρων χρόνων που θα συνεπαγόταν αναγκαστική μετακόμιση πληθυσμού αφού διαφορετικά η διχοτόμηση θα παρεμποδιζόταν από την άρνηση του πληθυσμού να μεταφερθεί στην αντίθετη ζώνη.

Δεύτερο, δημιουργία σταδιακής πόλωσης μεταξύ των δύο κοινοτήτων με άσκηση πολιτικής και οικονομικής πίεσης.

Στις 16 Ιανουαρίου 1957 ο τότε τ/κ ηγέτης και πρόεδρος του κόμματος «Η Κύπρος είναι τουρκική» Φαζίλ Κουτσιούκ έπειτα από συνάντηση που είχε με τον τότε ΥΠΕΞ της τουρκίας Ζορλού, τόνισε ξανά, αναφέρει άλλο έγγραφο, ότι η τ/κ κοινότητα δεν θα δεχθεί άλλη λύση εκτός της διχοτόμησης και θα έπραττε οτιδήποτε αναγκαίο για να την πετύχει.

Παράλληλα στις 29 Ιουνίου 1957 ο Γραμματέας Αποικιών Ρεταγούει επιβεβαίωνε ότι η τουρκική κυβέρνηση δεν αποδεχόταν ενιαίο κράτος και πίστευε ότι η βρετανική κυβέρνηση είχε συμφωνήσει ως θέμα αρχής τη διχοτομική λύση.

Ο Μακάριος υποστήριζε λύση ανεξαρτησίας και επεδίωκε να αποκηρύξει την “ενωση”

Ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος φέρεται να υποστήριζε τη λύση ανεξαρτησίας, σύμφωνα με έγγραφα του βρετανικού υπουργείου εξωτερικών που αφορούν τις αποικίες και δόθηκαν σήμερα στη δημοσιότητα. Όπως αναφέρεται, στις 17 Σεπτεμβρίου 1958 η βουλευτής του Εργατικού κόμματος Μπάρμπαρα Κάσολ συναντήθηκε στη Λευκωσία με τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο.

Σύμφωνα με ενημέρωση από τον κυβερνήτη στο υπουργείο αποικιών, η βουλευτής τον ενημέρωσε ότι ο Μακάριος της είχε αναφέρει ότι θα υποστήριζε λύσης ανεξαρτησίας και ίσως να έκανε δημόσια δήλωση αποκήρυξης της Ενωσης.

Πρόσθεσε ότι ο πρωθυπουργός της Ελλάδας Καραμανλής, με τον οποίο συναντήθηκε επίσης στην Αθήνα ήταν περιχαρής όταν τον πληροφόρησε για τις προθέσεις του Μακάριου και η Ελληνική κυβέρνηση θα εξέφραζε δημόσια την υποστήριξη της προς αυτές.

Η κ. Κάσολ ήταν πολύ θορυβημένη για τον προτεινόμενο διορισμό αντιπροσώπου από την τουρκία και ζήτησε όπως ακυρωθεί ή τουλάχιστον αναβληθεί η άφιξη του στο νησί. Επέκρινε δε την τουρκική αδιαλλαξία.

Βρετανικά έγγραφα για Μακάριο και Γρίβα

Την αποκήρυξη της βίας ζήτησαν οι ΗΠΑ από τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο κατά τη διάρκεια του αγώνα της ΕΟΚΑ, σύμφωνα με έγγραφα του βρετανικού υπουργείου εξωτερικών για τις αποικίες του Λονδίνου.

Όπως αναφέρεται, στις 3 Μαϊου 1957 ο Αμερικανός πρεσβευτής στην Αθήνα συναντήθηκε με τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο και τον κάλεσε να αποκηρύξει τη βία και να ακολουθήσει τακτική πιο συμβατή με τη θρησκευτική του ιδιότητα.

Ο πρεσβευτής Αλεν τόνισε ακόμη τη σημασία του τουρκικού παράγοντα.

Ο Μακάριος παρουσιάστηκε να αντιλαμβάνεται την ανάγκη για απομάκρυνση του Γρίβα από την Κύπρο αλλά εκτιμούσε ότι ο αρχηγός της ΕΟΚΑ θα ήταν απρόθυμος να συμμορφωθεί, με πολλούς από τους συνεργάτες του να εκτίουν πολύχρονες ποινές φυλάκισης.

Ο Αρχιεπίσκοπος διερωτήθηκε αν μπορούσε να γίνει κάτι γι` αυτό αλλά δεν υπήρξε καμία ανταπόκριση από τον Αμερικανό πρεσβευτή.

Antistasi Cyprus

ΑΥΤΟΣ ΗΤΑΝ Ο “ΕΘΝΑΡΧΗΣ” ΜΑΚΑΡΙΟΣ ΚΙ ΕΠΕΤΑΙ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ

ΠΗΓΗ