Το τέλος...

Γράφει ο Παναγιώτης Καρδαμίτσης

“αξύνετοι ακούσαντες κωφοίσιν εοίκασι• φάτις αυτοίσιν μαρτυρεί παρεόντας απείναι”. (Οι ανόητοι κι αν ακούσουν με κουφούς μοιάζουν, έχουν τη φήμη πως και παρόντες είναι απόντες).

Ηράκλειτος. 

Είναι πλέον αδιαμφισβήτητο γεγονός τό αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει η Ελληνική οικονομία η οποία με γεωμετρική πρόοδο οδηγείται στό χάος, συμπαρασύροντας τό κράτος και το σύνολο της κοινωνίας στήν πλήρη αποσύνθεση.

Η κυβέρνηση παλλινδρομεί, αυτοσχεδιάζει, αυτοαναιρείται και προσπαθεί να κρυφτεί πίσω από το ψευτοείδωλο τό οποίο έχει η ίδια δημιουργήσει, η δέ αντιπολίτευση προσπαθεί νά αυτοπροσδιορισθεί μέσα στήν απορριπτέα λαίλαπα τών ιδεολογικών της δεσμών υπό το πρίσμα τών σημερινών συγκυριών και απορρίψεων.

Δέν είναι δυνατόν να ανακάμψει η οικονομία, με χρέος το οποίο ανέρχεται στα 500 δίς, (165% επί του ΑΕΠ) με ύφεση που θα αγγίξει το 4,5%, με μείωση των επενδύσεων της τάξεως του 3,7%, με καθίζηση της δημόσιας και ιδιωτικής κατανάλωσης (μείωση 7%) και με ανεργία που μπορεί να ξεπεράσει, σύμφωνα με προβλέψεις ξένων ινστιτούτων ερευνών, όπως και της ΓΣΕΕ, το 30% (ή από το 22% έως το 23,7% σύμφωνα με τα στοιχεία του προϋπολογισμού του 2013).

Περίπου 370.000 στεγαστικά δάνεια δέν αποπληρώνονται, 175.000 μικρομεσαίες επιχειρήσεις έως το τέλος του 2013 θα κλείσουν, 400 επιχειρήσεις τήν ημέρα... πτωχεύουν σύμφωνα με τα στοιχεία του ΕΒΕΑ και ο χορός καλά κρατεί!

 Ο υπουργός οικονομικών κ. Στουρνάρας ώς πρόεδρος του ΙΟΒΕ το 2008 δήλωνε ότι θα υπάρξει ανάκαμψη στό τέλος του 2010...! (φανταστείτε τήν επιστημονική κατάρτιση καί διορατικότητά του) και τώρα προβλέπει ανάκαμψη άλλοτε τό 2017, άλλοτε στο τέλος του 2014, άλλοτε το 2022!

Ο δέ πρωθυπουργός  να εμφανίζεται περιχαρής γιά τήν συμφωνία με το Κατάρ (και ο Γ. Παπανδρέου εκεί έτρεχε...) γιά επένδυση ύψους 2 δίς... (!), τήν στιγμή κατά τήν οποία για να τεθούν τα στοιχειώδη θεμέλια γιά ανάπτυξη απαιτούνται νά επενδυθούν πάνω από 50 δίς άμεσα. Περί αναπτύξεως ουδείς λόγος λοιπόν καί θα πρέπει να σταματήσει επιτέλους αυτή η απαράδεκτη τακτική της καραμέλας η οποία προσβάλει τήν νοημοσύνη τών πολιτών.

Η συνεχιζόμενη και επιταγχυνόμενη μείωση τών εσόδων του δημοσίου, η επικίνδυνη συρρίκνωση τών αποθεματικών τών ασφαλιστικών ταμείων σέ συνδυασμό με τήν συνεχή ανάγκη ρευστότητας του τραπεζικού τομέα οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στό τέλος, με ότι αυτό συνεπάγεται γιά τήν συνοχή τού κράτους και της κοινωνίας.

H συνεχιζόμενη πολιτική λιτότητας με τήν μονόπλευρη αφαίμαξη τών συνταξιούχων και μισθωτών, τήν άγρια και  παράλογη φοροεισπρακτική επιδρομή, το μόνο το οποίο επέτυχε ήταν τήν πτώση της κατανάλωσης με αποτέλεσμα τήν μείωση τών δημοσίων εσόδων απο τή άμεση και έμεση φορολογία και την σκελετοποίηση τής αγοράς.

Δυστυχώς οι αριθμοί δέν βγαίνουν. Οι απόλυτοι νόμοι τών μαθηματικών δέν ισχύουν για τήν κυβέρνηση για τήν οποία 1+1 δέν κάνουν 2 αλλά 3,4 ίσως καί... 5 !

Ο επιθανάτιος ρόγχος τής  Ελληνικής οικονομίας  έχει ήδη ξεκινήσει οδηγώντας τήν κοινωνία σέ απόγνωση και πανικό. Η συνταγή του ΔΝΤ και τών τεχνοκρατών της Ε.Ε. (η οποία αποτελεί κατ’ουσίαν πείραμα αντοχών και παράλληλα προσχεδιασμένη υφαρπαγή) έχει αποτύχει οικτρά.

Σύσσωμοι οι Ελληνες καταννοούν τώρα ότι ο θανάσιμος εναγκαλισμός μας με το ευρώ και τήν Ε.Ε. αποτελεί μία από τίς βασικές αιτίες σε συνδυασμό με τήν διαχειριστική ανικανότητα τών κυβερνούντων γιά τήν τραγική κατάσταση τής χώρας.

Η παρούσα κυβέρνηση φέρει τήν απόλυτη ευθύνη (μεγαλύτερη από τίς προηγούμενες) και προσωπικά ο πρωθυπουργός κ. Αντώνης Σαμαράς διότι είχε τήν ευκαιρία να ανακατευθύνει τήν πορεία τής χώρας, απεκδυόμενος τήν οποιαδήποτε ευθύνη τών προκατόχων του, άλλωστε αυτό ευαγγελιζόταν προεκλογικά, (επαναδιαπραγμάτευση τών μνημονίων, πάγωμα τής μείωσης τών μισθών και συντάξεων κ.λ.π.). Αντί αυτού πήρε σκληρότερα μέτρα ανοίγοντας τούς ασκούς του Αιόλου γιά τήν επερχόμενη εξέγερση τών πληβείων, η οποία δέν απέχει μακρυά ! Οπως πολύ σωστά επεσήμανε ο ακαδημαϊκός κ. Β. Μαρκεζίνης ίσως ή αναγκαία αλλαγή τής πορείας ξεκινήσει από το πεζοδρόμιο...!

Οι πολιτικοί μας άρχοντες, διαπνεόμενοι από νοσηρό αμοραλισμό, δέν έχουν τήν απαιτούμενη γενναιότητα να προχωρήσουν στήν αναγκαία πολιτική υπέρβαση της αναθεώρησης όχι μόνον του οικονομικού μοντέλου διαχείρισης, αλλά και των επιβεβλημένων αλλαγών στήν εξωτερική μας πολιτική με τήν αναθεώρηση του εθνικού μας στίγματος, σέ αυτή τήν περίοδο τών έντονων παγκόσμιων γεωπολιτικών ανακατατάξεων και τής πολυπολικότητας (ΗΠΑ, Ρωσία, Κίνα, Ε.Ε.).

Είναι εξ’άλλου εμφανής η έλλειψη ικανού πολιτικού ηγέτη από το είς το κοινοβούλιο εν δυνάμει πολιτικό δυναμικό. (δέν είναι θέσφατον οι τίτλοι του Χάρβαντ αλλά η πολιτική αντίληψη, η γενναιότητα καί η φιλοπατρία).

Ουσιαστικά η χώρα είναι ακυβέρνητη και εκτεθειμένη σε πολλαπλούς κινδύνους οι οποίοι αγγίζουν έως και τήν εδαφική μας ακεραιότητα και καθήκον όλων μας είναι η αφύπνιση του «πατριωτισμού τών Ελλήνων».

Η ιστορία δέν γράφεται μόνον αλλά και εκδικείται!

“απόντες είς εμοί μύριοι, εάν άριστος ήι”

Παναγιώτης Καρδαμίτσης

 

* Αναφέρω χαρακτηριστικά δύο γεγονότα στα οποία υπήρξα αυτόπτης μάρτυρας.

1. Σε κρεοπωλείο στο οποίο ευρισκόμουν, μιά γιαγιά, γύρω στα 80, κρατώντας σφιχτά το φθαρμένο πορτοφολάκι της ζήτησε από τόν κρεοπώλη μισό κιλό κυμά, λέγοντάς του «ότι πιό φθηνό» και ο κρεοπώλης της είπε «λάπα σού κάνει?» …. καί εκείνη απάντησε … ναί!

2. Σέ αγροτικό κτηνιατρείο ο αρμόδιος κτηνίατρος απευθυνόμενος σε κτηνοτρόφο του δήλωσε ότι τόν Μάρτιο (εποχή αναγκαστικού εμβολιασμού τών κοπαδιών…) δέν είναι σίγουρος ότι θα μεταβεί πρός εμβολιασμό στά χωριά της αρμοδιότητάς του, δεδομένου ότι έχει να πληρωθεί τα καύσιμα από το 2010...!

Στήν πρώτη περίπτωση η λύπη μου μετατράπηκε σέ άκρατη οργή και δέν κρύβω ότι ράγισε η καρδιά μου καί δάκρυσα... (η σκηνή αυτή έρχεται συνεχώς στό μυαλό μου, μεγενθύνοντας με γεωμετρική πρόοδο τήν επιθετικότητα τών συνειρμών μου).

Στήν δεύτερη περίπτωση κατανόησα με απέχθεια τήν πραγματικότητα.

Αραγε έχει βιώσει ο κ. Αντώνης Σαμαράς κάτι παρόμοιο?