Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΜΕ ΠΑΓΙΔΕΨΕ ΜΕ ΤΑ ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΑ.

Γράφει ο Σπύρος

Κάποιος γνωστός μου έμαθε από γέροντα….

Μόλις με πληροφόρησαν ότι ο γέροντας τάδε είπε …

Ο κουμπάρος μου έχει ένα φίλο που άκουσε από μια παρέα που γύριζε από το Άγιο Όρος …

Γνωστός χαρισματικός γέροντας είπε πριν λίγες μέρες σε κάτι φίλους …

Πόσες και πόσες φορές δεν έχουμε ακούσει αυτά τα λόγια να μεταφέρονται συνωμοτικά από στόμα σε στόμα.

Πόσες φορές δεν έχουμε πιάσει τον εαυτό μας να κατέχει “πληροφορίες” και να αισθάνεται ανώτερη αιθέρια οντότητα και να θεωρεί τους άλλους ως κοινούς θνητούς.

Πόσες φορές ακόμα θα φάμε τα μούτρα μας και μυαλό δεν θα βάλουμε.

Πόσα λάθη ακόμα θα κάνουμε χωρίς να έχουμε ΔΙΑΚΡΙΣΗ.

Ολοι ζούμε μέσα σε ένα κόσμο που πλέον η πληροφόρηση είναι το πιό απλό πράγμα.

Μέσα σε λεπτά της ώρας μια τοπική είδηση έχει κάνει τον γύρο του πλανήτη και έχει αποκτήσει τόσες παραλλαγές όσες και οι αποδέκτες της.

Το μυαλό μας βομβαρδίζεται από πληροφορίες κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε λεπτό. 

Δεν διαβάζουμε απλά πληροφορίες για ενημέρωση αλλά μπαίνουμε στον πειρασμό να δημιουργήσουμε πληροφορίες.

Χωρίς να έχουμε την απαραίτητη γνώση, χωρίς να έχουμε αληθινή αντίληψη της αμαρτωλότητάς μας, χωρίς να δίνουμε βάση στην ορθόδοξη πνευματικότητα, χωρίς νηστεία, αγρυπνία, φιλανθρωπία, προσευχή, χωρίς υπακοή στον πνευματικό μας ίσως και χωρίς πνευματικό πολλές φορές, φτάνουμε σε σημείο να πληκτρολογούμε και να ποστάρουμε παιδικές μας φοβίες και ανασφάλειες, προσωπικούς μας φόβους και δαιμονικές εικασίες.

Αν πληκτρολογήσουμε στο ίντερνετ “επερχόμενα”, “προφητείες”, “αυτά που έρχονται”, “μελλούμενα” και διάφορες άλλες σχετικές λέξεις ή προτάσεις, τότε θα δούμε να ξετυλίγεται μπροστά στα μάτια μας ένας κόσμος καταστροφής, μίσους, απανθρωπιάς, ένας κόσμος χωρίς ελπίδα, χωρίς τη ζέστη της εκκλησίας, χωρίς καθημερινή κατάνυξη. 

Πολλά είναι προφητευμένα ότι θα συμβούν.

Ο ίδιος ο Κύριος μάς είπε ότι :

“μελλήσετε δὲ ἀκούειν πολέμους καὶ ἀκοὰς πολέμων· ὁρᾶτε μὴ θροεῖσθε· δεῖ γὰρ πάντα γενέσθαι, ἀλλ᾿ οὔπω ἐστὶ τὸ τέλος. ἐγερθήσεται γὰρ ἔθνος ἐπὶ ἔθνος καὶ βασιλεία ἐπὶ βασιλείαν, καὶ ἔσονται λιμοὶ καὶ λοιμοὶ καὶ σεισμοὶ κατὰ τόπους”.Ματθ. 24΄ 6-7 αλλά ο ίδιος ο Κύριος μάς καθοδηγεί πνευματικά λέγοντάς μας “ὁρᾶτε μὴ θροεῖσθε” και στο ίδιος κεφάλαιο στον στίχο 13 πάλι μας λέει “ὁ δὲ ὑπομείνας εἰς τέλος, οὗτος σωθήσεται”. 

Το λάθος που συμβαίνει είναι ότι όλα δείχνουν το “καυτό” άμεσο μέλλον αλλά δεν παρέχουν ελπίδα.

Ο Θεός δεν αφήνει το πλάσμα Του να χάσει την ελπίδα Του αλλά μέσα από την προσευχή, την εξομολόγηση και τη Θεία Μετάληψη κατά τη διάρκεια των προσωπικών ή παγκόσμιων δοκιμασιών φέρνει το πλάσμα Του σε μια θεία αλλοίωση και μια πνευματική ανύψωση προς τα ουράνια.

Ο Θεός επιτρέπει να ανοίξουν τα πνευματικά μάτια του πλάσματός Του και να δει την καταστροφή που πλησιάζει σαν μια ευκαιρία να προσφέρει τον εαυτό του στην υπηρεσία του πλησίον και του Θεού.

Ο Θεός μέσα από την ενεργή μυστηριακή ζωή μέσω του Αποστόλου Παύλου στην προς Εφεσίους επιστολή του κεφ 5΄, 1-2 μάς καλεί να γίνουμε μιμητές του ίδιου του Θεανθρώπου “Γίνεσθε οὖν μιμηταὶ τοῦ Θεοῦ ὡς τέκνα ἀγαπητά, καὶ περιπατεῖτε ἐν ἀγάπῃ, καθὼς καὶ ὁ Χριστὸς ἠγάπησεν ἡμᾶς καὶ παρέδωκεν ἑαυτὸν ὑπὲρ ἡμῶν προσφορὰν καὶ θυσίαν τῷ Θεῷ εἰς ὀσμὴν εὐωδίας. ”

Ο άνθρωπος που βλέπει την καταστροφή να πλησιάζει πρέπει να οπλίζεται με θεία δύναμη μέσω της λειτουργικής ζωής της εκκλησίας μας.

Αυτό που πλησιάζει, καλό είναι ο σωστός ορθόδοξος χριστιανός να το μετατρέψει σε πίστη και ελπίδα και αυτή την ελπίδα να την μετατρέψει σε έργο.

Αυτό δεν το θέλει ο διάβολος και προσπαθεί να μας ρίξει σε θλίψη, αγωνία, φόβο και αβεβαιότητα για το αύριο.

Προσπαθεί με διάφορα μέσα να μας ρίξει το ηθικό και να αισθανόμαστε έρμαια των επερχομένων γεγονότων.

Όπως ο Θεός από το κακό βγάζει καλό έτσι και ο διάβολος από το καλό προσπαθεί να βγάλει κακό.

Χρησιμοποιεί όλα τα μέσα για να μας κάνει πνευματικά αδύναμους και απεγνωσμένους.

Ενα από τα σύγχρονα και πιό δυνατά όπλα του είναι η δύναμη της πληροφορίας.

Είναι η δύναμη του διαδικτύου.

Αυτή η δύναμη μαζί με την κούφια υπερηφάνεια μας είναι ένας θανάσιμος συνδιασμός για να κάνει ο διάβολος το έργο του.

Πολλοί από εμάς έχουν καταντήσει “γνήσιοι” ερμηνευτές της Θείας Αποκάλυψης του Ευαγγελιστή Ιωάννη.

Κόβουμε και ράβουμε τα πάντα στα μέτρα του μυαλού μας, σκουπίζουμε τα λιγδιασμένα δάχτυλά μας από την πίτσα που καταβροχθήσαμε και αμέσως μετά αρχίζουμε να πληκτρολογούμε ερμηνείες θείων λόγων.

Θείων λόγων και αποκαλύψεων που μεγάλοι πατέρες της Εκκλησίας μας δεν τόλμησαν όχι να ερμηνεύσουν αλλά ούτε καν να φέρουν προς συζήτηση γιατί θεωρούσαν τους εαυτούς τους ανάξιους και ελαχίστους για κάτι τέτοιο.

Διαβάσαμε με μια γρήγορη ματιά τις προρρήσεις (προφητεία είναι όταν εκπληρωθεί) του Πατροκοσμά και κάποιων άλλων αγίων και όλες τις ταιριάξαμε στο σημερινό παζλ των γεγονότων.

Αρκεί να κολλάνε λίγο με το σήμερα αρκεί να εντυπωσιάσουμε τον δίπλα μας και να το παίξουμε διαβασμένοι και έξυπνοι.

Καταντήσαμε οι Indiana Jones των προφητειών.

Τα ορθόδοξα φόρουμ κατάντησαν να είναι προγνωστικό παιχνίδι προφητειών.

PROPHECY BET με φανατικούς καθημερινούς παίχτες.

Φτάσαμε να κάνουμε αριθμομαντείες και επιλύσεις γρίφων αστροφυσικών φαινομένων λες και ο Πάνσοφος Θεός μάς έχει ρίξει όλους σε ένα διαγωνισμό IQ test για να επιλέξει τους επιζώντες εκλεκτούς.

Πέσαμε έξω στο 90% όσων έχουμε γράψει ως προρρήσεις μέχρι σήμερα.

Γελάνε οι άθεοι μαζί μας.

Χάνει ο άνθρωπος την εμπιστοσύνη του προς την Ορθοδοξία.

Θεωρεί τους γέροντες γραφικούς και γερόντια χτυπημένα από Αλτσχάιμερ.

 Καταντήσαμε με όσα γράφουμε να δίνουμε πάτημα στα Σούπερ Μάρκετ να ξεπουλάνε προϊόντα.

Έχουμε την αλήθεια και την χρησιμοποιούμε εντελώς λάθος.

Την χρησιμοποιούμε όπως θέλει ο διάβολος και όχι όπως θέλει ο Θεός.

Μας χρησιμοποιεί ο διάβολος για να κάνει το έργο του και εμείς θεωρούμε ότι προσφέρουμε έργο στον συνάνθρωπο.

Για αυτό όλοι οι πνευματικοί άνθρωποι φωνάζουν με όλη τη δύναμη της ψυχής τους.

ΔΙΑΚΡΙΣΗ – ΔΙΑΚΡΙΣΗ – ΔΙΑΚΡΙΣΗ

Ότι ποστάρουμε ή διαβάζουμε ας μη το διαδίδουμε απερίσκεπτα και χωρίς να αναλογιστούμε το βάρος της ευθύνης μας προς τον αποδέκτη. 

ΠΡΟΣΕΥΧΗ- ΠΡΟΣΕΥΧΗ- ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Ας ασχοληθούμε περισσότερο με τον εαυτό μας πνευματικά ζητώντας από το Θεό να μας στηρίξει… 

ΕΡΓΑ – ΕΡΓΑ – ΕΡΓΑ

… ώστε να στηρίξουμε και εμείς σήμερα και αύριο τον αδερφό μας με έργα αγάπης..

Αλλά εμείς ακόμα κολλάμε στο πώς θα εξελιχθούν τα γεγονότα.

Ξεχνάμε ότι ο Θεός θα τα φέρει έτσι ώστε να έχουμε πνευματικό κέρδος είτε ζήσουμε είτε όχι.

Άντε και βρήκαμε κάτι άντε και πέσαμε μέσα σε κάτι από όλα όσα αναμασάμε κατά καιρούς.

Τί θα γίνει ;;;

Ποιό το κέρδος μας;;;

Θα έχουμε ανέβει πνευματικά και θα επιβραβευθούμε από τον Θεό ως άξιοι δημότες της μεταπολεμικής Κωνσταντινούπολης ;;;

Θα προλάβουμε τον συνωστισμό στα LIDL και θα είμαστε έτοιμοι όταν οι άλλοι θα τρέχουν για τα ψώνια της τελευταίας στιγμής πριν τα γεγονότα ;;;

Θα επιλέγουμε το μενού της ημέρας όταν οι υπόλοιποι που αδιαφορούσαν για τα επερχόμενα θα σκοτώνει ο ένας τον άλλο για μια μαραμένη κλεμμένη πατάτα από το χωράφι του αγρότη;;;

Όχι, λέμε και ξαναλέμε.

Όχι.

Εμείς θα βοηθήσουμε τους άλλους.

Μπράβο μας αν το κάνουμε, αλλά…

Θα βοηθήσουμε ;;;

Σήμερα που ακόμα έχουμε κάτι λίγα και δεν τίθεται θέμα επιβίωσης μας, γιατί δεν βοηθάμε;;;

Πότε σηκωθήκαμε από το κομπιούτερ μας (με εμένα πρώτο) να μαγειρέψουμε ένα πιάτο φαγητό και να το δώσουμε στο παιδί που ζητιανεύει στο φανάρι της γειτονιάς μας, στον πρώτο γέρο περαστικό που ψάχνει τον κάδο, στον γείτονα που έμεινε άνεργος, στον, στον, στον ;;;

Γιατί περιμένουμε να ενεργοποιήσουμε τους φιλάνθρωπους μηχανισμούς μας ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ ΞΕΚΙΝΗΣΟΥΝ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΚΑΙ ΜΕΧΡΙ ΤΟΤΕ ΑΠΛΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ “ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ” ΤΙΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ;;;

Σταυρώνουμε το φαγητό μας πριν το φάμε και ευχαριστούμε τον Θεό για το καθημερινό πιάτο μας και ταυτόχρονα τον παρακαλάμε να το προσφέρει και σε αυτόν που το έχει ανάγκη ΣΗΜΕΡΑ;;;

Επισκεπτόμαστε έναν άρρωστο αδερφό στο νοσοκομείο της περιοχής μας την ώρα που και αυτός πέρα από την οικονομική κρίση περνάει και το μαρτύριο της ασθένειάς του;;;

Τί κάνουμε;;;

Εγώ ΤΙΠΟΤΑ και θεωρώ τον εαυτό μου ανάξιο του Θεϊκού ελέους.

Ψάχνω μέσα μου να βρω τον Ορθόδοξο χριστιανό με ΕΡΓΑ ΑΓΑΠΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΟΡΑΣ και το μόνο που βρίσκω είναι την θεωρητική θεολογική πολυλογία μου (τρομάρα μου) την πνευματική μου οκνηρία και τον νωχελικό ωχαδερφισμό μου.

Ο Κύριος όμως με προειδοποιεί μέσα από το κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο 7΄ , 21

“Οὐ πᾶς ὁ λέγων μοι Κύριε Κύριε, εἰσελεύσεται εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν, ἀλλ᾿ ὁ ποιῶν τὸ θέλημα τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς. ”

Ο εγωισμός μου ίσως με δικαιολογήσει με την σατανική πλάνη της έλλειψης χρόνου για φιλάνθρωπα έργα ίσως και με την έλλειψη αγαθών για να προσφέρω στον πλησίον μου.

Εκεί όμως είναι η σατανική ΠΑΓΙΔΑ.

Εκεί είναι και η Θεϊκά αρεστή ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΠΡΟΣΦΟΡΑ.

Ο Κύριος μας το τονίζει αυτό στο κατά Μάρκον 12΄,43-44

“ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ἡ χήρα ἡ πτωχὴ αὕτη πλεῖον πάντων ἔβαλε τῶν βαλλόντων εἰς τὸ γαζοφυλάκιον· πάντες γὰρ ἐκ τοῦ περισσεύοντος αὐτοῖς ἔβαλον· αὕτη δὲ ἐκ τῆς ὑστερήσεως αὐτῆς πάντα ὅσα εἶχεν ἔβαλεν, ὅλον τὸν βίον αὐτῆς”.

Αδέρφια, ας ασχοληθούμε και πρώτος εγώ με αυτό που πραγματικά θέλει ο Κύριος και Θεός μας.

Προσφέροντας στον διπλανό μου σήμερα, κάνω ελεημοσύνη στην άθλια ψυχή μου.

Σβήνω αμαρτίες όπως λένε και οι γέροντες.

Τα επερχόμενα είναι μέλλον και όχι παρόν.

Όπως επίσης λένε οι άγιοι γέροντες μας, το παρελθόν ανήκει στον Σατανά που το χρησιμοποιεί εις βάρος μας, το μέλλον είναι του Θεού και το μόνο που μας ανήκει είναι το παρόν.

Ότι και να έρθει ας είμαστε έτοιμοι με το πλούσιο από έργα παρόν μας και ας αφήσουμε το μέλλον κάθε μέρα να γίνεται φιλάνθρωπα ενεργά παρόν.

Τα σημεία των καιρών τα βλέπουμε και είναι πλέον πολλά αλλά βλέποντας μόνο τα σημεία χάνουμε στο πνευματικό μας έργο.

Ας είμαστε ενήμεροι για να είμαστε έτοιμοι, αλλά ας είμαστε και καθημερινοί αθλητές στην παλαίστρα του Θεού.

Τόση ώρα γράφω συμβουλές τις οποίες εγώ ο ίδιος δεν τηρώ.

Θέλω να λέγομαι χριστιανός ορθόδοξος χωρίς να το αξίζω.

Το δηλώνω τόσο απλά χωρίς να κατανοώ πλήρως τί σημαίνει ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ.

Δεν είναι θρησκευτικός χαρακτηρισμός αλλά είναι το ΔΙΑΒΑΤΗΡΙΟ μας για την Ουράνια Βασιλεία.

Αυτό ποιός από εμάς το έχει καταλάβει;;;

Ο Κύριος το λέει ξεκάθαρα:

“Δεῦτε οἱ εὐλογημένοι τοῦ πατρός μου, κληρονομήσατε τὴν ἡτοιμασμένην ὑμῖν βασιλείαν ἀπὸ καταβολῆς κόσμου”Ματθ.25΄34.

Ο πνευματικός μου αρκετό καιρό προσπαθεί να μου ανοίξει τα μάτια.

Μου λέει “Ασχολήσου ΚΑΙ με έργο και θα ασχοληθείς με την ψυχή σου.Ασχολήσου ΜΟΝΟ με τα επερχόμενα και θα καταντήσεις όργανο του διαβόλου”.

Ευχαριστώ πάτερ για τις συμβουλές σου.

Αυτό που κατάλαβα είναι ότι:

“το θεάρεστο έργο ξεκινάει μόλις σηκωθούμε από την καρέκλα μας”.

Σπύρος

πηγή

Ποσειδώνας