Δεν ξέρω ούτε το όνομά του!... Του Καθηγητή Γιώργου Πιπερόπουλου.

Η εκμετάλλευση γυναικών ήταν πάντοτε γνωστή στις Αστυνομικές Αρχές του τόπου μας. Σήμερα, όμως, αυτή η διαδικασία εκμετάλλευσης έχει προσλάβει απίστευτες διαστάσεις ιδιαίτερα καθώς αυξάνεται η ανεργία των νέων και μαζί η έλλειψη οικονομικών πόρων…

Το ειδησεογραφικό  δελτίο ήταν απλό στη διατύπωσή:

"Συνελήφθησαν  από άνδρες του τμήματος ηθών ο Δ.Μ. 38 ετών και η Μ.Λ. 16 ετών  την οποία ο πρώτος «εξέδιδε» με αμοιβή 100 ευρώ… Εναντίον τους ασκήθηκε δίωξη και συνετάχθη η σχετική δικογραφία από τον εισαγγελέα υπηρεσίας...."

Η σύντομη είδηση έκλεινε με την αναφορά στις περισσότερες από 500,000 γυναίκες  στην Ευρώπη οι οποίες είναι  θύματα εμπορίας λευκής σαρκός...

Κοιτάχθηκε στον καθρέφτη... Προσπάθησε να βρει τη δύναμη να συντονίσει τους 14 μυς του προσώπου της, κάπου θυμόταν ή νόμιζε ότι το  είχε διαβάσει ότι τόσοι χρειάζονται  για να σχηματίσει ένα κάποιο χαμόγελο. Ήταν μια άγαρμπη "γκριμάτσα" αυτό που σχημάτισαν τα χείλη της ...

Ξεβίδωσε το  κραγιόν, χρωμάτισε τα σαρκώδη χείλη της και ολοκλήρωσε με τo make-up.

Η ανδρική φωνή ήταν άχρωμη, ουδέτερη, καθώς ανακριτικά την ρώτησε: 

"φεύγεις"; 

Έγνεψε καταφατικά, πήρε την τσάντα της, έβγαλε πακέτο και αναπτήρα και έκανε τσιγάρο...

Έκλεισε την πόρτα του διαμερίσματος. 

Το ασανσέρ αργούσε να ανταποκριθεί στην  κλήση της... Πιάστηκε από την κουπαστή και κατέβηκε τις  σκάλες...

Στην έξοδο  την "ξάφνιασε" το φρέσκο  αεράκι… 

Ξημέρωνε…

Πέταξε, το τσιγάρο, το άφησε να καίει πάνω στο πλακόστρωτο, το κόκκινο κραγιόν  σχημάτιζε μια ψυχεδελική κακογραφία  πάνω στο άσπρο φίλτρο...

Άνοιξε την πόρτα του αυτοκινήτου και κάθισε στη θέση του συνοδηγού.  Ο νέος άντρας, σκληρός στην  έκφραση, χαμογέλασε…

"Όλα εντάξει, μωρό μου; Δεν φαντάζομαι να  έκανες καμιά βλακεία, είναι καλός πελάτης ξέρεις".

ΟΚ του αποκρίθηκε, μην προβληματίζεσαι, μη το  σκέπτεσαι καν, είναι ένας ακόμη  "ικανοποιημένος πελάτης". 

Έσπρωξε πίσω την πλάτη του καθίσματός  της, άναψε ξανά ένα τσιγάρο,  πήρε απανωτές 4-5 ρουφηξιές, τυλίχτηκε  στον καπνό...

Κάπου ανάμεσα στους καπνούς, στην  κούραση και την αηδία γύρισε  πίσω, πέντε ολάκερα χρόνια πίσω...

Φορούσε το κόκκινο φόρεμά της, εκείνο που πήγαινε τέλεια «ασορτί» με τα κόκκινα κερασένια σαρκώδη χείλη της... 

Το  εφηβικό της κορμί παλλότανε κάτω από το στενάχωρο μίνι. Με τέτοιο κορμί θα πας μπροστά, λέγανε κάποιοι που την φλερτάρανε, κι αυτή χαμογελούσε...

Ο "πρώτος" ήταν κάτι ανάμεσα σε πάθος, νεανική άγνοια, και προσδοκία για "κοινωνική άνοδο"... 

Μα το "ειδύλλιο" ξέφτισε καθώς το καλοκαίρι γλίστρησε μέσα από τα χέρια της και το  κορμί της κρύφτηκε κάτω από την φθινοπωρινή γκαρνταρόμπα ...

Ο  "δεύτερος",  ο "τρίτος" - μετά έχασε το λογαριασμό... 

Δεν την "χωρούσε" πια ο τόπος  της ...

Και οι γονείς της κλείσανε "κατάμουτρα" την εξώπορτα ....

Βλέπεις "απέτυχε" στην προσπάθεια για "κοινωνική άνοδο" και  από ελπίδα έγινε βάρος - παρίας, οδυνηρή ενθύμηση των γονεϊκών σφαλμάτων... 

Το πρόβλημα δεν έγκειται στο πώς και γιατί και πότε "παίρνεις  λάθος στροφή!"

Το πρόβλημα έγκειται στο γεγονός ότι "πήρες στην στροφή", τα υπόλοιπα ακολουθούν τις  πάγιες Αρχές της κοινωνικό-ψυχολογικής πραγματικότητας... 

"Ώστε τα κατάφερες;" μουρμούρισε ο  άνδρας...

Έγνεψε καταφατικά! Κι ούτε που ξέρω  το όνομά του...

Δεν είχε προλάβει να τελειώσει τη φράση της...

Δύο  άνδρες πρόβαλαν ξαφνικά στο  αριστερό και δεξιό παράθυρο του αυτοκινήτου. 

Έδειξαν τις ταυτότητές τους, λέγοντας ταυτόχρονα: «Τμήμα Ηθών!» 

«Θα μπορούσαμε να έχουμε τα στοιχεία  σας;»

Ρώτησαν ευγενικά και πειστικά....

Τα  υπόλοιπα έγιναν... «είδηση!..»

(Από το νέο βιβλίο μου «Εμείς οι Έλληνες, ο Έρωτας και το SEX» Εκδόσεις ΖΥΓΟΣ, Θεσσαλονίκη 2012)