Αναρτήσεις του καθηγητή Νίκου Λυγερού για την ΑΟΖ.

Του Νίκου Λυγερού*

Οι κινήσεις για την ΑΟΖ

Οι κινήσεις για την ΑΟΖ δεν επικεντρώνονται αποκλειστικά στη θέσπιση, αλλά ήδη στις συμφωνίες για τις οριοθετήσεις. Και ο λόγος είναι απλός. Η θέσπιση είναι θεσμική και έχει ένα συμβολικό χαρακτήρα, όπως και η υπογραφή του Δικαίου της Θάλασσας. Διότι όταν υπάρχει το θέμα της επικάλυψης, η οριοθέτηση είναι απαραίτητη. Συνεπώς πρέπει από τώρα και παράλληλα με τη διαδικασία της θέσπισης, να κάνουμε διπλωματικές επαφές με τις χώρες, οι οποίες είναι θετικές προς την Ελλάδα για να προχωρήσουμε γρήγορα και αποτελεσματικά προς τη συμφωνία που θα επιτρέψει άμεσα την επίσημη οικοπεδοποίηση από τις δύο πλευρές και βέβαια το πλαίσιο της συνεκμετάλλευσης, όταν το κοίτασμα βρίσκεται ακριβώς στη διαχωριστική γραμμή η οποία είναι η μέση γραμμή στη μεγάλη πλειοψηφία των περιπτώσεων. Σε αυτό το πεδίο βρίσκονται η Αλβανία, η Ιταλία και βέβαια η Κύπρος. Η πρώτη θέλει και αυτή μια οριοθέτηση, διότι κατανοεί ότι είναι απαραίτητη για το πέρασμα του αγωγού. Η δεύτερη δεν έχει ουσιαστικό πρόβλημα, διότι έχει ήδη συμφωνήσει με την Ελλάδα για την υφαλοκρηπίδα από το 1977, και απλώς πρέπει να αποφύγει το θέμα της συμφωνίας με την Τυνησία, για να προχωρήσει στη μετατροπή για οριοθέτηση της ΑΟΖ. Όσον αφορά στην Κύπρο, το θέμα είναι ακόμα πιο ξεκάθαρο, διότι η οριοθέτηση είναι γραμμική κατά συνέπεια χρειάζονται ουσιαστικά μόνο δύο σημεία. Επιπλέον, η Κύπρος με το Ισραήλ και την Ελλάδα, είναι υποψήφια για χρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση για δύο μεγάλα προγράμματα που αφορούν στο φυσικό αέριο με τον αγωγό και το ηλεκτρικό καλώδιο. Σε αυτό το πεδίο η οριοθέτηση της ΑΟΖ με την Ελλάδα είναι απαραίτητη για να μην υπάρχει καμιά εξωτερική παρέμβαση, ενόχληση και καθυστέρηση της διαδικασίας, αφού πρόκειται για την τροφοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Έτσι οι κινήσεις της ΑΟΖ αφορούν και στις οριοθετήσεις της Ελλάδας, διότι δημιουργούν κι ένα συμμαχικό πλαίσιο μεταξύ κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης κι όχι μόνο. Λειτουργώντας ταυτόχρονα, επισπεύδουμε τη διαδικασία και μπορούμε να βοηθήσουμε πιο αποτελεσματικά τον ελληνικό λαό που υποφέρει από την οικονομική κατάσταση. Διότι μόνο με αυτές τις κινήσεις μπορούμε να γίνουμε κατανοητοί από τους ξένους στρατηγικούς επενδυτές ακριβώς όπως έκανε και η Κύπρος, ειδικά με το δεύτερο γύρο αδειοδότησης, όπου κατάφερε να προσελκύσει 15 εταιρείες-κοινοπραξίες και αυτές να είναι υποψήφιες για 9 από τα 12 οικόπεδα. Για να ξεπεράσουμε το αδύναμο σημείο της πατρίδας μας, πρέπει να λειτουργήσουμε παράλληλα και στη θέσπιση και στην οριοθέτηση της ελληνικής ΑΟΖ.  

πηγή

Η αξιοποίηση της ελληνικής ΑΟΖ.

Η αξιοποίηση της ελληνικής ΑΟΖ έχει αρχίσει ήδη, διότι τώρα οι στρατηγικοί επενδυτές γνωρίζουν όντως ότι η Ελλάδα θα θεσπίσει την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη κι έχουν αρχίσει να μας βλέπουν κάπως διαφορετικά, αφού ξέρουν και το μέγεθος των αναμενόμενων αποθεμάτων. Βλέπουν ότι επιλέχθηκε η γνωστή νορβηγική εταιρεία που είχε κάνει τις σεισμικές έρευνες στην Κύπρο, αντιλαμβάνονται ότι υπάρχει μία κινητικότητα με την Αλβανία, την Ιταλία και την Κύπρο, όσον αφορά στις οριοθετήσεις, εξετάζουν την επαφή που γίνεται με το Ισραήλ κι αναζητούν με προσοχή άλλες κινήσεις από μέρους μας. Είναι λοιπόν καλό να ακουστούν οι φωνές μας στο εξωτερικό, για να αλλάξει η διάθεσή τους, αφού η Ελλάδα κάνει τα πρώτα της βήματα, για να γίνει ένας ενεργειακός κόμβος κι ένας αξιόλογος γεωπολιτικός παίκτης, ειδικά στην Ανατολική Μεσόγειο, περιοχή την οποία έχει επιλέξει η Ευρωπαϊκή Ένωση μαζί με την Αρκτική, για να κινηθεί ενεργά και επενδυτικά στον ενεργειακό τομέα. Οι ανεπίσημες αναφορές της Ευρω – ομάδας δείχνουν σε κάθε περίπτωση ότι η Κυπριακή Προεδρία παίζει ένα ρόλο θετικό σε αυτές τις εξελίξεις. Πρέπει απλώς όλες αυτές οι κινήσεις να συνδυαστούν, έτσι ώστε να αποτελέσουν ένα στρατηγικό μείγμα, με στόχο την αξιοποίηση της ελληνικής ΑΟΖ, διότι είναι ο μοναδικός τρόπος για να ξεπεράσουμε τις οικονομικές δυσκολίες σ’ ένα σύντομο χρονικό διάστημα και μάλιστα με τις ίδιες μας τις δυνάμεις, δίχως να περιμένουμε την ελεημοσύνη κανενός. Κατά συνέπεια, όσοι προβάλλουν μια αρνητική εικόνα της Ελλάδας προς τα έξω, για λόγους προσωπικούς, κομματικούς κι άλλους διάφορους, δεν παράγουν εθνικό έργο και στην ουσία καθυστερούν με τον τρόπο τους την αλλαγή φάσης που περιμένει όλη η Ελλάδα κι ο ελληνικός λαός. Είναι βέβαια απαράδεκτο να έχουν μία τέτοια συμπεριφορά, όταν η πατρίδα μας πάσχει. Σίγουρα ο ραγιαδισμός κι οι φοβίες εξηγούν πολλά πράγματα, αλλά όχι όλα. Βρισκόμαστε στα πρόθυρα μιας φάσης, όπου θα μπορέσουν να παίξουν ένα ρόλο σημαντικό ακόμα κι οι εφοπλιστές που δραστηριοποιούνται στο εξωτερικό, λόγω της απαραίτητης μεταφοράς του LNG κι έχουμε ακόμα μερικούς δικούς μας με το μίζερό τους ύφος που αναρωτιούνται τι πρέπει να γίνει. Η ελληνική ΑΟΖ δεν είναι μόνο ο χώρος του ορυκτού πλούτου και των υδρογονανθράκων, αλλά κι ο χώρος δραστηριότητας της μελλοντικής ελληνικής ζωής. Το έχουν συνειδητοποιήσει οι φοιτητές μας κι από τώρα επιλέγουν κατευθύνσεις που αφορούν άμεσα ή έμμεσα την ελληνική ΑΟΖ. Πρέπει λοιπόν να ξεπεράσουμε τον τοπικισμό και να σκεφτούμε το μέλλον μας μέσω του Ελληνισμού και του ανοίγματος που αποτελεί η θέσπιση της ΑΟΖ. Αυτή η φάση είναι αναγκαία για τον ελληνικό λαό και δεν μπορούμε να στεκόμαστε σε λεπτομέρειες. Η ελληνική ΑΟΖ είναι η υπόθεση όλων των Ελλήνων και θα γίνει κι ο Νόμος του με την ψήφιση της Βουλής των Ελλήνων. Ας επικεντρωθούμε στα πρώτα βήματα και θα έρθουν τα επόμενα ακόμα πιο γρήγορα.
 

πηγή 

* Ο Νίκος Λυγερός είναι Στρατηγικός Σύμβουλος και καθηγητής γεωστρατηγικής.