"Έφυγε" ο Αλκέτας Παναγούλιας.

Ο εκλιπών ήταν ο προπονητής της Εθνικής Ομάδας Ποδοσφαίρου που οδήγησε για πρώτη φορά την Ελλάδα σε τελικά Euro το1980 στην Ιταλία και σε Μουντιάλ το 1994 στις ΗΠΑ. Επίσης, όταν ήταν προπονητής του Ολυμπιακού κατέκτησε τρία πρωταθλήματα.

Φιλικά πρόσωπα του εκλιπόντος ανέφεραν στο ΑΜΠΕ ότι η κατάσταση της υγείας του είχε επιδεινωθεί τις τελευταίες μέρες. Η είδηση του θανάτου του προκάλεσε βαθιά θλίψη στο ποδοσφαιρόφιλο κοινό της Ομογένειας, αφού ο Αλκέτας, όπως όλοι τον ήξεραν, είχε ταυτιστεί με επιτυχίες και διακρίσεις ομογενειακών ποδοσφαιρικών ομάδων.

Η νεκρώσιμη ακολουθία θα γίνει την Παρασκευή στην εκκλησία της Αγίας Αικατερίνης στην πόλη Falls Church, της ίδιας πολιτείας.

Ο Αλκέτας Παναγούλιας είχε μία πολύχρονη και αξιόλογη πορεία στο ποδόσφαιρο, τόσο στην Ελλάδα, όσο και στην Αμερική, όπου διετέλεσε και ομοσπονδιακός τεχνικός στην εθνική και την ολυμπιακή ομάδα των ΗΠΑ.

Η ιστορία του καταγράφεται στο βιβλίο "Από το Λευκό Πύργο στο Λευκό Οίκο", μέσα από το οποίο ο Μακεδόνας τεχνικός αναπολεί τα παιδικά του χρόνια στη Θεσσαλονίκη και το ξεκίνημά του στην ιστορική ομάδα του 'Αρη Θεσσαλονίκης, το 1949. Εκτός από την Ελλάδα, το ποδόσφαιρο και τον "έξω Ελληνισμό", στο βιβλίο του αναφέρεται και στους ανθρώπους που είχαν ιδιαίτερο ρόλο στη ζωή του, όπως η σύζυγός του Βάνα Δημητριάδη, τα παιδιά του Δέσποινα και Γιάννης και τα εγγόνια του Μικέλα και Ζωή Βάννα.

πηγή sigmalive

Αναλυτικότερα:

Ο Αλκέτας Παναγούλιας, ο προπονητής που οδήγησε την Εθνική ποδοσφαίρου στα τελικά του Euro 1980 και του Μουντιάλ 1994,  άφησε την τελευταία του πνοή το βράδυ της Δευτέρας σε ηλικία 78 ετών στο σπίτι του, λίγο έξω από την Ουάσιγκτον.

Το τελευταίο διάστημα αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας.

Είχε ανακηρυχθεί ο κορυφαίος Έλληνας προπονητής της τελευταίας 50ετίας.

 

Η καριέρα του Αλκέτα Παναγούλια:

 

Ποδοσφαιριστής

Το 1949 εντάχθηκε στους μικρούς του Άρη και στο τέλος του 1951, σε ένα τουρνουά Χριστουγέννων πραγματοποίησε το ντεμπούτο του στην πρώτη ομάδα, σε ηλικία 17 ετών. Ξεκίνησε την καριέρα του ως αριστερός εξτρέμ, αλλά σύντομα καθιερώθηκε στο αριστερό άκρο της άμυνας. Πολλές φορές χρειάστηκε να αγωνιστεί και στο κέντρο της άμυνας, λόγω των σημαντικών προσόντων που διέθετε. Διετέλεσε και αρχηγός του Άρη.

Τη δεκαετία του '50 κατέκτησε δύο πρωταθλήματα Θεσσαλονίκης με την φανέλα των κίτρινων, το 1953 και το 1959, στα οποία συνέβαλε τα μέγιστα. Πέτυχε συνολικά 13 γκολ για το τοπικό πρωτάθλημα, 3 για το Κύπελλο Ελλάδας και 10 για το εθνικό πρωτάθλημα.

Το 1962, σε ηλικία 28 ετών, ανακοίνωσε στους συμπαίκτες του ότι θα έφευγε για τις Η.Π.Α., αποδεχόμενος την πρόσκληση της ομάδας Ελλήνων ομογενών "Greek American" της Νέας Υόρκης, συνεχίζοντας παράλληλα εκεί και τις σπουδές του.

 

Προπονητής

Ξεκίνησε την προπονητική του καριέρα από την ελληνοαμερικάνική ομάδα Atlas Soccer Club με την οποία κατέκτησε το US Open Cup 3 φορές (1967, 1968, 1969).
Το 1972 ανέλαβε βοηθός του προπονητή της Εθνικής Ελλάδος Μπίλυ Μπίγκχαμ και το 1973 τον αντικατέστησε αναλαμβάνοντας πρώτος προπονητής έως το 1981.
Τον Φεβρουάριο του 1975 κάθισε για πρώτη φορά στον πάγκο του Άρη, διατηρώντας παράλληλα και τα καθήκοντα του ομοσπονδιακού προπονητή. Έβγαλε από το αγωνιστικό αδιέξοδο τους κίτρινους, οι οποίοι κατάφεραν να τερματίσουν στην 6η θέση του πρωταθλήματος.

Σημείωσε την μεγάλη επιτυχία της πρόκρισης της Εθνικής Ελλάδος στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1980 στην Ιταλία που ήταν και η πρώτη διάκριση στην ιστορία της Εθνικής Ελλάδος. Στα τελικά του Euro 1980 οδήγησε την Εθνική Ελλάδος σε τρεις αξιοπρεπείς εμφανίσεις απέναντι στα φαβορί του θεσμού.
Από το 1981 έως το 1983 υπήρξε προπονητής του Ολυμπιακού και κέρδισε 2 πρωταθλήματα το 1982 και το 1983.

Το διάστημα 1983-1985 ανέλαβε προπονητής της Εθνικής Ομάδας των ΗΠΑ. Το 1984 ήταν προπονητής της Ολυμπιακής ομάδας των ΗΠΑ στην Ολυμπιάδα του Λος Άντζελες. Στη συνέχεια ανέλαβε και πάλι τον Ολυμπιακό και κερδίζει ένα ακόμα πρωτάθλημα το 1987, που έμελε να είναι και το τελευταίο πριν τα πέτρινα χρόνια της ομάδας, καθώς και το Σούπερ Κύπελλο.

Το 1988 κλήθηκε να καθίσει για τρίτη φορά στον πάγκο του Άρη. Παρά τα προβλήματα που υπήρχαν τερμάτισε στην 7η θέση του πρωταθλήματος. Την σεζόν 1989-1990 συνεχίζει στον πάγκο του Άρη αλλά τον Ιανουάριο του 1990 απομακρύνθηκε από την τεχνική ηγεσία μετά την ισοπαλία με τον Ιωνικό (1-1).
Το 1992 ανέλαβε και πάλι την Εθνική Ελλάδος και σημείωσε ξανά μια μεγάλη επιτυχία οδηγώντας την Εθνική στο Μουντιάλ των ΗΠΑ το 1994. Ασφαλώς η επιτυχία θα ήταν ακόμα μεγαλύτερη αν η Εθνική Ελλάδος δεν αντιμετώπιζε μερικές από τις πιο ισχυρές ομάδες του θεσμού σύμφωνα με τα μετέπειτα αποτελέσματα και δεν προδιδόταν από την απειρία της.
Το διάστημα 1996-1998 ανέλαβε τον Ηρακλή.

Τον Απρίλιο του 1999 αναλαμβάνει για 4η φορά τον Άρη και με 6 σερί νίκες τα τελευταία 8 παιχνίδια κατάφερε να ανεβάσει την ομάδα στην 6η θέση και να εξασφαλίσει την έξοδο στο Κύπελλο Ουέφα. Ο ίδιος όμως δεν θέλησε να συνεχίσει και την επόμενη περίοδο.

 

Πρόεδρος του Άρη

Η αποχώρηση του μεγαλομετόχου του Άρη Δημήτρη Κοντομηνά και η πώληση των μετοχών στον Γιάννη Ζαχουδάνη στις 12 Ιουλίου 2001 προκάλεσε διοικητική αναταραχή στην ομάδα του Άρη. Το καλοκαίρι του 2002 ο Αλκέτας Παναγούλιας επέστρεψε για να βοηθήσει τον Άρη από τη θέση του προέδρου με σύμβουλο τον Λάμπρο Σκόρδα. Συστάθηκε "οικουμενική διοίκηση" με στόχο να μην καταρρεύσει η ΠΑΕ. Ωστόσο, ο Παναγούλιας διατήρησε για λίγο καιρό το πόστο του προέδρου και αποχώρησε, έχοντας προηγουμένως εκφράσει τις διαφωνίες του σε διάφορα θέματα, μεταξύ αυτών και της δαπανηρής μεταγραφής του Μαροκινού ποδοσφαιριστή Σαλαχεντίν Μπασίρ, ο οποίος εντάχθηκε στον Άρη με προβλήματα τραυματισμού. Ο Παναγούλιας προτίμησε να αποχωρήσει και να αποστασιοποιηθεί από τα γεγονότα "για το καλό του Άρη" όπως τόνισε.

Διακρίσεις:

1980 Συμμετοχή στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα

1994 Συμμετοχή στο Παγκόσμιο Κύπελλο

1982 Πρωτάθλημα Ελλάδας

1983 Πρωτάθλημα Ελλάδας

1987 Πρωτάθλημα Ελλάδας

πηγή arcadia portal