Αναφορά στον Αθανάσιο Τσακάλωφ και η μάχη του Βαλτετσίου.

Του Νίκου Λυγερού*

Αν ο Достоевский (Ντοστογιέφσκι) σε είχε γνωρίσει δεν θα είχε ανάγκη τον Нечаев για να γράψει το μυθιστόρημά του Бесы. Μπορούσε κάλλιστα να χρησιμοποιήσει τη Φιλική Εταιρεία δίχως να εισχωρήσει στην έννοια της αντιπαράθεσης με την τρομοκρατική οργάνωση. Το έργο σου και το θεωρητικό και το πρακτικό, ως προσφορά στην Ελλάδα δεν έχει εκτιμηθεί στο βαθμό που θα έπρεπε, αυτό ισχύει ακόμα και στην Ήπειρο. Διότι η επαναστατικότητα στης σκέψης σου δεν έγινε αντιληπτή σε όλους. Ποίος κατάλαβε πραγματικά ότι αναγκάστηκες να εγκαταλείψεις την Ελλάδα για να μεταναστεύσεις στη Ρωσία; Ποιος κατάλαβε τις σπουδές φυσικής που έκανες στο Παρίσι και τη συμμετοχή σου στην ίδρυση του Ελληνόγλωσσου Ξενοδοχείου; Ενώ δίχως αυτό δεν θα υπήρχε ούτε καν η Ιδέα της Φιλικής Εταιρείας. Ποιος ξέρει ότι ακολούθησες τα βήματα του Ρήγα Φερραίου ακόμα και στη Βιέννη; Και ενώ γνώρισες τον Καποδίστρια δεν σταμάτησες το έργο σου και επινόησες τη Φιλική Εταιρεία με τον Εμμανουήλ Ξάνθο και τον Νικόλαο Σκουφά; Ποιος γνωρίζει τις δράσεις σου και τη μεθοδικότητά σου για να στηρίξεις την οργάνωση; Ποιος θυμάται τα ταξίδια σου στην Κωνσταντινούπολη, στη Σμύρνη, στη Μακεδονία, στη Θράκη και τη Θεσσαλία; Όλοι πιστεύουν ότι ξαφνικά όλη η πατρίδα μας ξύπνησε δίχως, δίχως να συνειδητοποιήσει ότι ήσουν η καμπάνα που τους έσωσε από τον τουρκικό εφιάλτη. Κι όμως, όταν υπήρξε σοβαρό πρόβλημα στη δομή της οργάνωσης, πάλι εσένα επέλεξαν για να δράσεις και να εκτελέσεις τη διαταγή της Αόρατης Αρχής. Δεν ήσουν μόνο το πνεύμα της οργάνωσης, αλλά και το χέρι της δικαιοσύνης της, διότι ήξερες πόσο κινδύνευε από αυτές τις εσωτερικές τριβές απέναντι στον τουρκικό ζυγό. Ποιος θέλει να θυμηθεί ότι αναγκάστηκες να δραπετεύσεις και να περιμένεις στην Ιταλία την έναρξη της Μεγάλης Επανάστασης, το όραμά σου, που έγινε πραγματικότητα το 1821. Κι όμως ήσουν παντού, ακόμα και ως υπασπιστής του Υψηλάντη στον Ιερό Λόχο. Ποιος πιστεύει ότι ακόμα και μετά την καταστροφή του Δραγατσανίου δεν εγκατέλειψες τον αγώνα κι επέστρεψες στην Ελλάδα για να πολεμήσεις έως το τέλος της Επανάστασης. Κι όμως το Δεκέμβριο του 1831 ήσουν ήδη στο Άργος και μετά στο Ναύπλιο ως πληρεξούσιος της Ηπείρου στην Εθνοσυνέλευση όπου ψηφίστηκε το Πολιτικόν Σύνταγμα της Ελλάδος. Ήσουν μαζί μας από την αρχή έως το τέλος για την ελευθερία της πατρίδας μας. Ποιος ξέρει όμως τι έκανες μετά όταν επέστρεψες στη Ρωσία, πριν αρχίσει ο Достоевский το μεγάλο του έργο, όπου έζησες έως το 1851;

πηγή


Η μάχη του Βαλτετσίου

-Ήθελα να σου πω για μια άλλη μάχη !
-Πες μου, ποια. -Τη μάχη του Βαλτετσίου.
-Τον Μάιο του 1821.
-Σωστά. Θέλω να σου πω μερικές λεπτομέρειες.
-Για τους μαχητές;
-Για την αντίσταση και τη θυσία.
-Πες μου, λοιπόν.
-Δεν ήταν τυχαίος αυτός ο στόχος.
-Το φαντάζομαι.
-Γι’ αυτό οι δικοί μας έπρεπε να κρατήσουν.
-Και κράτησαν…
-Ενώ ήταν μόνο 750 στους 5 κλειστούς προμαχώνες και 850 αμυνόμενοι στην εκκλησία και στα σπίτια.
-Και οι τουρκικές δυνάμεις…
-Είχαν 8000 πεζούς και 2000 ιππείς.
-Δεν μπορούσα να φανταστώ ότι ήταν τόσοι.
-Αυτές οι λεπτομέρειες είναι σημαντικές, ακόμα και για σήμερα όταν μας εξηγούν ότι δεν είμαστε αρκετοί για να σώσουμε την πατρίδα.
-Έχεις δίκιο, πρέπει να το θυμόμαστε.
-Άντεξαν μέχρι να φτάσουν ο Πλαπούτας και ο Κολοκοτρώνης.
-Θα τους ανέβασαν το ηθικό !
-Δεν είχαν άλλη επιλογή. Μπήκαν στο χωριό τα μεσάνυχτα, αφού άνοιξαν δεύτερο μέτωπο. -Πώς τόλμησαν;
-Ελευθερία ή θάνατος, αυτό είναι το σχήμα.
-Εννοείς ότι υπήρχε ανάγκη.
-Η ανάγκη είναι το παν όταν υπάρχει πόλεμος.
-Και η τύχη;
-Πιστεύεις σ’ αυτήν όταν δεν ξέρεις τι να κάνεις.
-Μα οι δικοί μας ήξεραν;
-Ναι, ήξεραν ότι η αντίσταση ήταν απαραίτητη.
-Κι ο Κολοκοτρώνης;
-Αυτός είχε επιπλέον στρατηγική σκέψη.
-Δεν είχαν οι άλλοι.
-Οι περισσότεροι ήταν αγωνιστές και μαχητές. Πολύ καλοί σε τακτικό επίπεδο αλλά δίχως τον Κολοκοτρώνη τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά.
-Γι’ αυτό οι Τούρκοι τον μισούν;
-Το ίδιο ισχύει και για τους ραγιάδες…
-Καταλαβαίνω γιατί τον κατηγορούν.
-Είναι σημείο αναφοράς.
-Για τη μάχη του Βαλτετσίου;
-Για όλη την Επανάστασή μας.
-Αλήθεια; -Δεν υπάρχει άλλη.
-Τότε πρέπει να τον προσέχουμε.
-Όσοι δεν τον πρόσεξαν…
-Τις έφαγαν !
-Τώρα, όμως, είναι σημαντικό !
-Αλλιώς θα μας φάνε.

πηγή

* Ο Νίκος Λυγερός είναι Στρατηγικός Σύμβουλος και καθηγητής γεωστρατηγικής.