Του Νίκου Λυγερού*Η ΑΟΖ της Κύπρου δεν έχει μόνο και μόνο οικονομικές επιπτώσεις. Μπορεί να μην είναι άμεσα κατανοητό λόγω του ορισμού της ΑΟΖ όμως οι στρατηγικές επιπτώσεις υπάρχουν. Ένα απλό παράδειγμα είναι οι αγγλικές βάσεις τις οποίες παρουσιάζουν πειστικά και επίμονα ως κυρίαρχες. Ενώ στην πραγματικότητα ο θεσμός που καθορίζει τις βάσεις είναι απλώς μια κρατική ενοικίαση, ανεξαρτήτως αν η Κυπριακή Δημοκρατία δεν ζήτησε ποτέ το ανάλογο χρηματικό ποσό από το Ηνωμένο Βασίλειο και δίνει πάντα άδεια για στρατιωτικές ασκήσεις στην περιοχή Ακάμα. Ας εξετάσουμε λοιπόν τη δράση της ΑΟΖ πάνω σε αυτό το πλαίσιο. Οι διακρατικές συμφωνίες με την Αίγυπτο, το Λίβανο και το Ισραήλ το 2003, το 2007 και το 2010 έχουν δημιουργήσει μια συνεχόμενη διαχωριστική γραμμή στην νότια ΑΟΖ της Κύπρου, δηλαδή στη μοναδική που έχουν πρόσβαση οι αγγλικές βάσεις. Αν τις μελετήσουμε λεπτομερέστερα θα αντιληφθούμε υπολογίζοντας τις γενικευμένες κυψέλες των διαγραμμάτων Voronoi, ότι η βάση της Δεκέλειας είναι εγκλωβισμένη ως προς την ΑΟΖ της, διότι οι καθαρά κυπριακές περιοχές, ακόμα και με τα λεγόμενα του αγγλικού φορέα, την κλείνουν ενώ η βάση του Ακρωτηρίου μέσω της ΑΟΖ της θα αγγίζει και τις 3 ΑΟΖ της Αιγύπτου, του Λίβανου και του Ισραήλ. Με άλλα λόγια, η πρώτη βάση είναι εκτός πλαισίου και δεν την αφορούν τα επόμενα επιχειρήματα. Η δεύτερη βάση όμως λόγω των διακρατικών συμφωνιών της Κύπρου έχει όχι μόνο απορριφθεί, όπως το δείχνει ο χάρτης των διαγραμμάτων, αλλά η ΑΟΖ αποδεικνύει de facto και de jure ότι αυτή η βάση δεν έχει ούτε περιορισμένη ΑΟΖ, ενώ είναι κατοικημένη. Κατά συνέπεια, η έννοια της ΑΟΖ αποδεικνύει ότι η βάση αυτή δεν είναι κυρίαρχη και όπως οι δύο βάσεις έχουν το ίδιο καθεστώς αυτή η έλλειψη ιδιότητας μεταβιβάζεται και στην άλλη. Συνοπτικά λοιπόν οι αγγλικές βάσεις δεν είναι κυρίαρχες. Αυτή η μη συμβατική απόδειξη, αφού χρησιμοποιούμε το Δίκαιο της θάλασσας για να εξετάσουμε την ξηρά, βέβαια με την προϋπόθεση ότι η τελευταία έχει πρόσβαση στη θάλασσα είναι αποτελεσματική λόγω της δυναμικής της ΑΟΖ. Έτσι η ΑΟΖ λύνει έναν προβληματισμό που συνεχίζει να επηρεάζει τον κυπριακό λαό λόγω της αδράνειας. Ενώ κάθε γεώτρηση αποδεικνύει ότι οι αγγλικές βάσεις δεν έχουν πια ρόλο στη διαμόρφωση του πλαισίου της ΑΟΖ. Τώρα πλέον δεν είναι ανάγκη να ακούμε τα λεγόμενα του καθενός, αρκεί να κοιτάζουμε τον χάρτη της περιοχής μέσω της τοποστρατηγικής.
* Ο Νίκος Λυγερός είναι Στρατηγικός Σύμβουλος και καθηγητής γεωστρατηγικής.
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχολιά σας να ειναι σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή. Για την καλύτερη επικοινωνία δώστε κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο. Διαφημιστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται.
Επειδή δεν υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης του σχολίου σας παρακαλούμε μετά την τελική σύνταξή του να ελέγχεται. Προτιμάτε την ελληνική γραφή κι όχι την λατινική (κοινώς greeklish).
Πολύ σημαντικό είναι να κρατάτε προσωρινό αντίγραφο του σχολίου σας ειδικά όταν είναι εκτενές διότι ενδέχεται να μην γίνει δεκτό από την Google (λόγω μεγέθους) και θα παραστεί η ανάγκη να το σπάσετε σε δύο ή περισσότερα.
Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί, το αργότερο, μέσα σε λίγες ώρες, μετά από έγκριση του διαχειριστή του ιστολογίου, ο οποίος είναι υποχρεωμένος να δημοσιεύει όλα τα σχόλια που δεν παραβαίνουν τους όρους που έχουμε θέσει στις παρούσες οδηγίες.
Υβριστικά, μη ευπρεπή και προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται ή δεν θα δημοσιεύονται.