Τριχοτομούν την Τουρκία. (Α μέρος)

Γράφει ο Λάζαρος Ελευθεριάδης

Η συνάντηση Μέρκελ-Σαρκοζί, την προηγούμενη εβδομάδα, δρομολόγησε την επανακεφαλαιοποίηση των Τραπεζών, και βέβαια ο «πόνος» τους ήταν και είναι, να στηρίξουν τις Τράπεζες των χωρών τους, με κόστος το οποίο θα πληρώσει ο Ευρωπαίος πολίτης και όχι οι προυπολογισμοί των χωρών τους.

Ανεβλήθη η λήψη απόφασης λόγω του ότι διαφωνούν, στο ποιος θα πληρώσει το «μάρμαρο», οι πολίτες, μέσω των κρατικών ενισχύσεων, που σημαίνει επιβάρυνση των κρατικών προϋπολογισμών (Γαλλίας-Γερμανίας), με ότι αυτό συνεπάγεται, ή το Ευρωπαϊκό Ταμείο (EFSF), δηλ. όλα τα κράτη μέλη της Ευρώπης;

Επειδή κατά την γνώμη μου, αυτήν την χρονική περίοδο συντελείται «κοσμογονία», σε ότι αφορά, ανακατανομές, στοχευμένων διεθνών συμφερόντων, γεωπολιτικών ισορροπιών, και εκδηλώνονται σχεδιασμοί, αποτελέσματα πολυετούς μελέτης και μεθόδευσης, με άμεση επίπτωση στην περιοχή μας, εκτιμώ ότι η περιοχή του Αιγαίου και της Ν.Α Μεσογείου θα αποτελούν για τα επόμενα πενήντα χρόνια, πεδία συγκέντρωσης ενδιαφέροντος απ’όλες τις Μεγάλες Δυνάμεις του πλανήτη.

Και αυτήν την περίοδο, με την οικονομική κρίση μέσα στην καρδιά της Ευρώπης, οι Μέρκελ-Σαρκοζί συμπεριφέρονται ως λογιστές-υπάλληλοι των μεγάλων τραπεζών, προσπαθώντας και αναλώνοντας τις συναντήσεις τους σε λογιστικές αλχημείες είς βάρος των Ευρωπαίων πολιτών, με στόχο την διαφύλαξη των συμφερόντων των Ευρωπαικών Τραπεζών.

Το ιστορικό αυτής της εξέλιξης της «κοσμογονίας», (παρότι προσπάθησαν κάποιοι επιμελώς να αποκρύψουν, τον σχεδιασμό, και την υλοποίηση, αυτού του project), αποκαλύπτει και αιτιολογεί κινήσεις στρατηγικού σχεδιασμού και τακτικής, με στόχο τον έλεγχο της περιοχής.

Συνάγεται αβίαστα το συμπέρασμα ότι αυστηρά επιτηρείτο η περιοχή με εφαρμογή της συστηματικής και μεθοδικής ανάλυσης και σύνθεσης των συνθηκών που επικρατούν και επικρατούσαν, με απόλυτο έλεγχο των τυχόν εξελίξεων στην υπό εξέταση περιοχή.

Το πετρέλαιο, ο ενεργειακός αυτός πολτός. Το έλαιο της πέτρας.

Με αυτό τον όμοιο λεκτικό προσδιορισμό ονομάστηκε το πετρέλαιο από την Ελλάδα ως την Κίνα, γιατί έμοιαζε με λάδι που έβγαινε από πέτρες.

Όταν τα νερά του Ατλαντικού άρχισαν να εισρέουν στη Μεσόγειο (και στη Μεσοποταμία) από το λιώσιμο των παγετώνων, η Μεσόγειος πρέπει να ήταν χώρα μικρών θαλασσών, αρχέγονων λιμνών με υδροχαρή πανίδα και χλωρίδα.

Εκεί ζούσαν, ζώα μαμούθ ελέφαντες και άλλα πολλά είδη ζώων, πριν πάρει κλίση η Αφρική και βουλιάξει η Ατλαντίδα (από την επιβάρυνση εκ των νερών της Ατλαντικής λεκάνης) και τα όποια γεωλογικά στοιχεία επακολούθησαν.

Όλα αυτά έγιναν πολύ πριν εκραγεί το ηφαίστειο του Αιγαίου, η Θήρα, πριν σβήσει το Σινά, πριν απενεργοποιηθεί η Νίσυρος.

Αυτό όμως που έχει σημασία είναι πως κάποτε, οι όποιοι άνθρωποι εκεί, πήγαιναν από τον ένα τόπο στον άλλο σχεδόν με τα πόδια. Η Μεσόγειος - Αιγαίο, η χώρα των αρχέγονων «χιλίων λιμνών» έγινε η γνωστή θάλασσα όταν γέμισε από το Γιβραλτάρ με νερά, μάλλον κατά περιόδους, γενόμενη στο Βορειο-Ανατολικό και πιο ψηλό άκρο της χώρα για κατσίκες, που επιβίωναν στις κορυφέςτων Αιγαίων βουνών που έγιναν νησιά.

Τα ζώα αυτά που υπάρχουν ακόμα και σήμερα ως αγριοκάτσικα του Αιγαίου ή κρι(άρι)-κρι, πίνοντας μέχρι και αλμυρό νερό για να επιβιώσουν, οι άνθρωποι ορθά τα όρισαν ως σύμβολο ζωής, δίνοντας στο μπλε-σχηματισμένο πέλαγος το όνομά τους: Αιγαίο, τόπος Αιγών.
Στην περίπτωση του Αιγαίου, τα πετρώματα αυτά άρχισαν να σχηματίζονται πριν 150 εκατομμύρια χρόνια, όταν στη θέση της Ελλάδος υπήρχε θάλασσα. Σταδιακά, μέχρι πριν 13 εκατομμύρια χρόνια, αναδύθηκε η Αιγαϊδα, μια τεράστια χερσόνησος που ένωνε την Ελλάδα με τη Μικρά Ασία. Πριν από 5 εκατ χρόνια, λόγω των τεκτονικών ανακατατάξεων, η Μεσόγειος χώρισε τη γη στα δύο.

πηγή Parga News

Ως Μεσόγειος είναι γνωστή από τα αρχαιότατα χρόνια μεγάλη κλειστή θάλασσα, που βρίσκεται ανάμεσα σε τρεις ηπείρους την Ευρώπη,την Ασία και την Αφρική. Στα δυτικά συνδέεται με τον Ατλαντικό Ωκεανό, δια του πορθμού του Γιβραλτάρ και στα ανατολικά με την Ερυθρά θάλασσα δια της διώρυγας του Σουέζ.

Ο 16ος και 17ος αιώνας βρίσκει τη θάλασσα αυτή να ονομάζεται: Λευκή θάλασσα, ή θάλασσα των Ελλήνων (έτσι την ονόμαζαν και οι Τούρκοι σε αντιδιαστολή με τη Μαύρη θάλασσα).

Η πατρότητα του ελληνικού όρου «Μεσόγειος» οφείλεται στον γεωγράφο - επίσκοπο Αθηνών Μελέτιο (Γεωγραφία παλαιά και Νέα, Α 80 - 1707) με τον επιπρόσθετο χαρακτηρισμό ως «δεύτερο κόλπο του ωκεανού», εννοώντας ως πρώτο τον Βισκαϊκό.

Για περισσότερα στοιχεία, διαβάστε την πάντοτε επίκαιρη και ενδιαφέρουσα έρευνα από τους ΑegeantΤmes για το Αιγαίο Πέλαγος και τα πετρέλαια του.

[ΣΧΕΤΙΚΟ ΑΡΘΡΟ]
http://www.aegeantimes.gr/article.asp?id=34115&type=11&kata=0

Επίσης αρκετά συνέδρια με συμμετοχές επιστημόνων όπως το «Αιγαίο και Νοτιο-Ανατολική Μεσόγειος Σύγχρονες Προκλήσεις και Προοπτικές Εκμετάλλευσης Υποθαλάσσιων Ενεργειακών Φυσικών Πόρων», το οποίο πραγματοποιήθηκε στις 19 και 20 Νοεμβρίου 2010, με συμμετοχή πολλών επιστημόνων ως εισηγητών, εγνωσμένου κύρους, 55 ακαδημαϊκοί, πανεπιστημιακοί και ερευνητές από όλα τα ελληνικά Πανεπιστήμια, διευθυντικά στελέχη ερευνητικών κέντρων και ινστιτούτων καθώς και έγκριτοι επιστήμονες από το χώρο των θαλάσσιων ερευνών.

Όπως έχει αποδείξει η ιστορία, σε περιοχές όπως η Μέση Ανατολή, ο Περσικός, το Ιράκ, η Νιγηρία, ο Καύκασος κλπ., η ύπαρξη πετρελαίου ανοίγει το χορό για μεγάλη συγκέντρωση οικονομικών συμφερόντων .

Άμεσα συνδεδεμένο με τα παραπάνω είναι και το γεγονός ότι το ΝΑΤΟ, μετά το 2000, ενέταξε στους στρατηγικούς του στόχους την εξασφάλιση της “ενεργειακής ασφάλειας”

Ο διαμελισμός της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας μέχρι τον Ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1922 άφησε στους Τούρκους την αίσθηση του θανάσιμου κινδύνου αποσυνθέσεως της χώρας τους.

Η Ελληνική επανάσταση του 1821 ήταν η αρχή των γεγονότων που επακολούθησαν με κατάληξη τον διαμελισμό της αυτοκρατορίας. Η Μεγάλη Ιδέα των Ελλήνων είναι το πρίσμα κάτω από το οποίο οι Τούρκοι έβλεπαν και βλέπουν όλα τα θέματα των σχέσεων τους με την Ελλάδα, ανεξαρτήτως του γεγονότος ότι η Μεγάλη Ιδέα έπαψε να υπάρχει σαν όραμα για τους Έλληνες από το 1922.

Ο λόγος για τον οποίο η Κύπρος επεδίωξε ταχύτατα τον ορισμό ΑΟΖ με το Ισραήλ, είναι το γεγονός ότι το φυσικό αέριο, που εντοπίστηκε στις περιοχές Λεβιάθαν και Ταμάρ, εφάπτεται του κυπριακού «οικοπέδου 12», στο θαλάσσιο χώρο της Κύπρου. Στο συγκεκριμένο οικόπεδο εδράζεται το λεγόμενο κοίτασμα «Κύπρος Α’», επίσης πλούσιο σε φυσικό αέριο, την εκμετάλλευση του οποίου μεθοδεύει εντατικά η κυπριακή κυβέρνηση από το 2009.

Εδώ θα πρέπει να λήφθεί σοβαρά υπ’όψιν, ότι το πολιτικό αξίωμα των Δυτικών των έως εχθές συμμάχων, συνοψίζεται στο ότι «Η Τουρκία πρέπει να θεωρείται σημαντικότερη για τα στρατηγικά συμφέροντα της Δύσης από την Ελλάδα.

Και γιατί λέω έως εχθές, διότι η Τουρκία μέσα από το δόγμα της Μεγάλης Πύλης δηλ. της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ΤΟΠΟΘΕΤΉΘΗΚΕ ως κύρια «ανταγωνίστρια» στην Δύση στο μεγάλο ενεργειακό παιχνίδι που παίζεται αυτήν την περίοδο στην περιοχή του ΑΙΓΑΙΟΥ-ΝΑ ΜΕΣΟΓΕΙΟΥ.

Είναι προφανές ότι η Τουρκία έχει εγκλωβιστεί σε μία πολιτική από την οποίαν δύσκολα θα απεμπλακεί, αντιλαμβανόμενη, ότι πλέον οι σκέψεις και οι σχεδιασμοί ,περιλαμβάνουν προβληματισμούς περί του τι χρησιμεύει μία τόσο ισχυρή Τουρκία.

Και αυτοί οι προβληματισμοί, οδηγούν σε πρακτικές τις οποίες οι Τούρκοι κυβερνώντες καλούνται ως το μέγιστο πολιτικό δίλλημα επιβίωσης, να απαντήσουν .

Η Ρωσία , η Γαλλία, το Ισραήλ, η Αγγλία, όπως η Ευρώπη και η Αμερική έχουν απ’ότι φαίνεται ισχυρά κοινά ενεργειακά συμφέροντα στην περιοχή του Αιγαίου και της ΝΑ Μεσογείου, και στέκονται ενεργά ανταγωνιστικά απέναντι στην Τουρκία. O αριθμός των πολεμικών που μαζεύτηκαν στην ΝΑ Μεσόγειο μαρτυρεί το αληθές του λόγου.

Αυτό δημιουργεί πρόβλημα σε ένα πλήθος κρατών με ορατό το ενδεχόμενο τριχοτόμησης της Τουρκίας, ικανοποιώντας το αξίωμα του «διαίρει και βασίλευε», την ίδρυση Κουρδικού κράτους, και την αποδυνάμωση της «ισχυρής» Τουρκίας, η οποία δεν συμφέρει κανέναν στην περιοχή, ούτε καν στους πρώην κοντινούς συμμάχους της, στην Αμερική και την Αγγλία.

Η τριχοτόμηση της Τουρκίας είναι, και προκύπτει ότι είναι, στόχευση στρατηγικού σχεδιασμού των «ανταγωνιστών» της, διότι γνωρίζουν ότι η Τουρκία δεν θα δεχθεί τον πλήρη εγκλωβισμό της, και την πλήρη απομόνωσή της από τα ενεργειακά αποθέματα του Αιγαίου και της ΝΑ Μεσογείου.

Θα διεκδικήσει με κάθε τρόπο την εκμετάλλευση της περιοχής, διαφορετικά θα είναι καταδικασμένη σε διαχείριση του πλούτου της, ως ηπειρωτική χώρα.

Η στρατηγική επιλογή της ελληνικής κυβέρνησης να μην ασκήσει μονομερώς το κατοχυρωμένο από το Διεθνές Δίκαιο αποκλειστικό και κυριαρχικό δικαίωμα της χώρας, του ορισμού ΑΟΖ στην προέκταση των ελληνικών ηπειρωτικών και νησιωτικών ακτών και η πρότασή της να υπάρξει παραπομπή για την επίλυση του θέματος της υφαλοκρηπίδας στο διεθνές δικαστήριο της Χάγης, φανερώνει ότι κυοφορούνται «συμφωνίες» μεταξύ της ελληνικής και της τουρκικής κυβέρνησης για συνεκμετάλλευση του Αιγαίου, χωρίς απαραίτητα να λυθεί τώρα το ζήτημα της υφαλοκρηπίδας, δηλαδή των θαλάσσιων συνόρων της χώρας με την Τουρκία.

Αυτό αποτελεί σωσίβιο ή αντάλλαγμα ικανό να ικανοποιήσει την Τουρκία;

Ταυτόχρονα συνιστά εγκατάλειψη των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδος, αφού αυτό είναι προϋπόθεση για να μπορεί να προχωρήσει η τυχόν εκμετάλλευση των κοιτασμάτων σε διάφορες θαλάσσιες περιοχές πέρα από τη στενή ζώνη των χωρικών υδάτων των 6 ν. μιλίων, όπως αυτή έχει οριστεί έως σήμερα.

Η τουρκική εταιρεία ερευνών πετρελαίου TPAO ανακοίνωσε ότι στις έρευνες που πραγματοποιήθηκαν στη Μαύρη Θάλασσα βρέθηκε πετρέλαιο υψηλής ποιότητας.

Η ανεύρεση πετρελαίων στην Μαύρη θάλασσα, ανοίγει άλλο ένα μέτωπο για την Τουρκία, η οποία καλείται πλέον να αποφασίσει , θα είναι κοινωνός του διεθνούς δικαίου ή θα αποτελεί την εξαίρεση στον πλανητικό χάρτη, με ότι αυτό συνεπάγεται για την ίδια.

πηγή Aegean Times

Δείτε το Β μέρος ΕΔΩ