Γράφει ο Σπυρίδων Καραχάλιος
Στον καιρό της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης και των γεωπολιτικών συγκρούσεων σε επίπεδο ενεργειακού ενδιαφέροντος, στο επίκεντρο των συζητήσεων και των πολιτικών διεργασιών έχουν έρθει η φτωχοποίηση των μαζών, οι λαϊκές εξεγέρσεις και η μορφή των κατασταλτικών μέσων βίας.
Ενώ λοιπόν το πετρέλαιο, το φυσικό αέριο και ο χρυσός μοσχοπουλιούνται και οι τράπεζες ενθυλακώνουν εθνικούς πόρους και εργατικά μεροκάματα, οι διορισμένες κυβερνήσεις της παγκόσμιας διακυβέρνησης στα δήθεν κυρίαρχα έθνη ανησυχούν για την θύελλα που σηκώνουν οι άγριοι άνεμοι που οι ίδιοι φέρανε στις κοινωνίες.
Οι συγκρούσεις ανάμεσα σε καθεστώτα και λαϊκές μάζες σαν αυτές που έχουμε γνωρίσει εδώ στην Αθήνα πολύ καλά έχουν φτάσει τώρα ίσα με το Λονδίνο και αρκετές ακόμη βρετανικές πόλεις, ενώ άπαντες φοβούνται ανάλογες συγκρούσεις σε άλλες χώρες και συζητούν για το ενδεχόμενο επέμβασης στρατιωτικών δυνάμεων.
Ο ρόλος του εθνικού στρατού εντάσσεται σαφώς στα πλαίσια του εθνικού κράτους και δεν σχετίζεται σε καμία περίπτωση με την εξυπηρέτηση ξένων συμφερόντων και τις επιδιώξεις διορισμένων κυβερνήσεων και πλουτοκρατών. Οι γινόμενες συζητήσεις για τον βαθμό της στρατιωτικής επέμβασης με αφορμή τη Βρετανία και οι καλλιεργούμενες ονειρώξεις περί
ακροδεξιάς τάχα βίας μετά την περίπτωση της Νορβηγίας με τις αναφορές για ταύτιση σβάστικας και μαιάνδρου από τα ελληνικά ΜΜΕ, δεν μοιάζουν με συμπτώσεις.
Στο ζήτημα του στρατού που αναφέρθηκε ως απευκταία περίπτωση η χρήση αυτού στα γεγονότα της Βρετανίας, μας δίνει την αφορμή να δούμε την θέση του εθνικού στρατού στην εθνική κοινότητα και την αληθινή του αποστολή όπως προδιαγράφεται από τη φυσική αναγκαιότητα που υπηρετεί αυτός και υπερασπίζεται η ιδεολογία του Εθνικοκοινωνισμού.
Ο Εθνικός Στρατός προασπίζεται την κυριαρχία και την ανεξαρτησία του Εθνικού Λαϊκού Κράτους από την επίθεση εχθρικού στρατού. Σκοπός του είναι η προάσπιση της εδαφικής ακεραιότητας της Πατρίδος με την καλλιέργεια της αποτρεπτικής ισχύος σε βαθμό που να προκαλεί τον φόβο και τον σεβασμό κάθε επίδοξου εισβολέα. Ο Εθνικός Στρατός έχει
επιπλέον το καθήκον της απελευθέρωσης των σκλαβωμένων εθνικών πληθυσμών και εδαφών που βρίσκονται σε ξένο και βάρβαρο ζυγό, καθώς επίσης και την κάλυψη της ενισχυμένης γεωπολιτικής παρουσίας του Έθνους με την εδραίωση και την απόδοση ζωτικών χώρων επιρροής στην διάθεση της εθνικής κοινότητος. Η διπλωματία και η πολιτική οφείλουν
να υποτάσσονται στην Πατρίδα και τον Στρατό που έχουν ταχθεί να υπηρετούν το Έθνος και τον Λαό.
Ο Ελληνικός Στρατός με την πλέον μακροχρόνια παρουσία και την πρωτογενή δομή που προσέφερε τη βάση δημιουργίας και των υπολοίπων εθνικών στρατών έχει επιδείξει άριστη προσήλωση στις Αξίες και τα Ιδανικά της Φυλής μας για Ελευθερία και Ηγεμονική Κυριαρχία. Η γεωστρατηγική θέση της Ελλάδος έφερε πολλούς βάρβαρους στο διάβα μας και άλλες τόσες κατοχές. Σκοτάδια που πάντοτε είχαν το στίγμα μισερών πολιτικών αλλά και την θαυμαστή αντίσταση και θέληση για ζωή και αξιοπρέπεια από τον στρατό και το λαό μας που πάντοτε φέρνανε νέες δόξες και νέα ξεκινήματα.
Εδώ ακριβώς βρίσκεται το κοινό σημείο ενέργειας που συνδέει τους δύο κύριους άξονες του Έθνους. Η αποστολή του Εθνικού Στρατού δεν περιορίζεται μόνο στην αντιμετώπιση του εξωτερικού εχθρού, αλλά επεκτείνεται στην διαφύλαξη της κοινωνικής συνοχής και ομαλότητας. Η διασάλευση της εννόμου τάξεως που δυναμιτίζει τα θεμέλια του Έθνους
και η πρόκληση διχασμών μεταξύ των πολιτών της εθνοφυλετικής κοινότητας είναι καταστάσεις που τιθασεύονται και πατάσσονται από τον Στρατό προκειμένου να διαφυλαχτεί η επιβίωση της φυλής. Η πρόκληση εσωτερικών συγκρούσεων από ξένους εγκάθετους και ελληνόφωνους δωσίλογους για την κατάληψη και την απεθνικοποίηση της εξουσίας, καθώς
επίσης και η παραχώρηση εξουσιών σε αλλοεθνείς ακόμη και με πολιτικές διεργασίες δεν μπορούν να αφήσουν ασυγκίνητο το Στράτευμα.
Οι εμπειρίες της Ελλάδος είναι αρκετές και οδυνηρές. Η κομμουνιστική ανταρσία μετά τον δεύτερο μεγάλο πόλεμο και οι προκλήσεις χυσίματος ελληνικού αίματος από την μια πλευρά με τις προκλήσεις τοκογλύφων, επικίνδυνων ηγετίσκων και βάρβαρων «γειτόνων» δείχνουν τον δρόμο του Εθνικού Στρατού μας. Και η θέση του Ελληνικού Στρατού είναι στο πλευρό
του Ελληνικού Λαού και της Μεγάλης Ελλάδος. Στην οδό που βαδίζει και ο Ελληνικός Εθνικοκοινωνισμός. Στην οδό που χαράζει η Ιστορία του Ελληνικού Στρατού.
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχολιά σας να ειναι σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή. Για την καλύτερη επικοινωνία δώστε κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο. Διαφημιστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται.
Επειδή δεν υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης του σχολίου σας παρακαλούμε μετά την τελική σύνταξή του να ελέγχεται. Προτιμάτε την ελληνική γραφή κι όχι την λατινική (κοινώς greeklish).
Πολύ σημαντικό είναι να κρατάτε προσωρινό αντίγραφο του σχολίου σας ειδικά όταν είναι εκτενές διότι ενδέχεται να μην γίνει δεκτό από την Google (λόγω μεγέθους) και θα παραστεί η ανάγκη να το σπάσετε σε δύο ή περισσότερα.
Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί, το αργότερο, μέσα σε λίγες ώρες, μετά από έγκριση του διαχειριστή του ιστολογίου, ο οποίος είναι υποχρεωμένος να δημοσιεύει όλα τα σχόλια που δεν παραβαίνουν τους όρους που έχουμε θέσει στις παρούσες οδηγίες.
Υβριστικά, μη ευπρεπή και προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται ή δεν θα δημοσιεύονται.