ΑΚΟΥΣΤΕ ΜΕ ΚΑΛΑ ΟΛΟΙ ΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΦΕΡΑΤΕ ΣΤΗΝ ΑΚΡΗ ΤΟΥ ΓΚΡΕΜΟΥ.

Άκουσε με καλά κ.Γιώργιε
Τσαντ - Παπανδρέου, πολίτη της Αμερικής ή όποιας άλλης χώρας.

ΘΕΛΩ ΠΙΣΩ ΤΗ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΟΥ και τη θέλω ΤΩΡΑ!

Θέλω το Έθνος μου και το Θέλω Ελεύθερο! Θέλω τη Χώρα μου και τη θέλω αδέσμευτη χωρίς Τρόικα. Αυτή, είναι η δική μου
Πατριδα,ειναι η δική μου γη, ειναι η γη των προγόνων μου!

Για τούτη τη γη πολέμησε ο πατέρας μου και οι πρόγονοι μου. Για τούτα τα χώματα που εσύ ξεπουλάς με τόση ευκολία λες κι είναι τσιφλίκι σου, θυσιάστηκαν χιλιάδες ζωές Ελλήνων.

Και έρχεσαι τώρα ΕΣΥ ωσάν μεγάλος νταβατζής και δυνάστης και ξεπουλάς τη γενέτειρα μας την ίδια μας τη ζωή! Με ποιο δικαίωμα, και ποιον ρώτησες κ.Παπανδρέου; ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ εσείς που μας κυβερνάτε όλα αυτά τα χρόνια, είστε υπόλογοι απέναντί μας! Μας λεηλατήσατε, μας ξεφτιλίσατε, μας τα πήρατε όλα! ακόμα και την αξιοπρέπεια μας!

ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ! Είστε ψεύτες, κλέφτες, λεηλατήσατε τη Χώρα μου, κατακλέψατε το βιος της πατρίδας μου αδειάσατε όλα τα ταμεία του Δημοσίου, και αφήσατε να αργοπεθαίνουν από ανέχεια οι απόμαχοι της χώρας μου! Μ'αυτή τη πολιτική σας αναγκάζετε ανθρώπους που δούλευαν όλα τα χρόνια της ζωής τους τώρα στα γεράματα, να ψάχνουν στα σκουπίδια για να μπορέσουν να επιβιώσουν! Εσείς είστε οι υπεύθυνοι για τη κατάντια της Ελλάδας κ. Παπανδρέου, είστε υπεύθυνοι και υπόλογοι για το πως μας οδηγήσατε σ'αυτή τη παρακμή. Είστε ένοχοι! Ένοχοι γιατί οδηγήσατε έναν ολόκληρο λαό σε οικονομικό αδιέξοδο. Χρέη, ανεργία, δυσβάσταχτο κόστος ζωής και αυξημένες οικονομικές υποχρεώσεις οδηγούν ολοένα και περισσότερους Έλληνες στην αυτοκτονία… μη μπορώντας να ανταπεξέλθουν στα καθημερινά έξοδα επιβίωσης τους!

Ένας ολόκληρος λαός στενάζει, υποφέρει με τις πολιτικές, τις οποίες εφαρμόζετε. Αυτή τη γραμμή την οποία ακολουθείτε να τα παίρνετε απ' τους φτωχούς για να τα δίνετε στους μεγιστάνες του πλούτου είναι εγκληματική για τον ελληνικό λαό. Σας ακούω συχνά να λέτε, πως ό,τι κάνετε, το κάνετε μόνο για το καλό της χώρας μου! Τι ακριβώς εννοείτε κ.Παπανδρέου; Τη χώρα μου τη διασύρατε, τη διαπομπεύσατε, τη ξεφτιλίσατε διεθνώς, το βιοτικό επίπεδο του λαού της το έχετε υποβαθμίσει τόσο πολύ ,που μας έχετε φέρει σε απελπιστικά οικονομικά αδιέξοδα. Πράγμα που δε κάνατε το ίδιο και για εσάς τους πολιτικούς, και το μεγάλο κεφάλαιο.

Εσείς εξακολουθείτε να ζείτε μέσα σε χλιδή (και να μη ξεχνάμε με τα λεφτά του ελληνικού λαού απολαμβάνετε αυτή τη χλιδή) την ίδια στιγμή που Έλληνες πολίτες δεν έχουν ούτε καν τα άκρως απαραίτητα για να επιβιώσουν! Όσο για το χρέος, δεν είναι δικό μας κ. Παπανδρέου, το χρέος είναι δικό σας! Εσείς χειρίζεστε εδώ και πολλά χρόνια την οικονομία της χώρας μας ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. Εσείς θα μας πείτε τι έγιναν τα λεφτά του δημοσίου, τα λεφτά του ελληνικού λαού. Εμείς δουλεύουμε από μικρά παιδιά και δε μπορέσαμε ούτε ένα σπίτι δικό μας να πάρουμε και εσείς όλοι οι πολιτικοί έχετε βουλιάξει στο χρήμα τις ξένες τράπεζες, συν τις τεράστιες περιουσίες και τις οφ σορ εταιρίες! θα μας πείτε επιτέλους κ. Παπανδρέου να μάθουμε κι εμείς ο ελληνικός λαός, πως τα αποκτήσατε όλα αυτά, και που πήγαν τα λεφτά απο τα δημόσια ταμεία;

Τελικά πέστε μας ποιος ωφελήθηκε απ'αυτή σας τη πολιτική κ. Παπανδρέου; Εξηγήστε μας! Και γιατί δε τα παρατάτε αφού 11 εκατομμύρια συμπατριώτες μου είναι αντίθετοι με τη πολιτική σας; θέλετε να μας πείτε πως εσείς αγαπάτε την Ελλάδα περισσότερο από εμάς τα παιδιά της; Ε, όχι δα κ. Παπανδρέου! Ούτε πατρίδα σας είναι για να τη πονάτε, αλλά ούτε και εδώ θα μείνετε. Το γνωρίζετε αυτό εσείς πολύ καλά. Αφού μας διαλύσετε τελείως, αφού διαμελίσετε τη χώρα μου και πετύχετε τον αφελληνισμό της, θα τελειώσει και ο χρόνος της διαμονής σας στην Ελλάδα!

Σας θεωρώ υπεύθυνο και ένοχο, για την γελοιοποίηση της πατρίδας μου από χώρες που έπρεπε να είχαν τον ανάλογο σεβασμό σε μια χώρα που γέννησε τον πολιτισμό και πρόσφερε τόσα πολλά στη ανθρωπότητα.

Σας θεωρώ υπεύθυνο και ένοχο, για τη καταστροφή της Ελλάδας. Και ακούστε με κ. Παπανδρέου, Θέλω την Ελλάδα στην οποία μεγάλωσα, για να μεγαλώσουν και τα παιδιά μου με τα ίδια ήθη και έθιμα με τις ίδιες αξίες και αρχές, τα ίδια ιδανικά που γαλουχήθηκα κι εγώ ως Ελληνίδα. Με αρχές και αξίες που είναι αδιαπραγμάτευτες.

Και ακούστε με καλά όλοι σας εσείς που πιστεύετε οτι θα μας υποδουλώσετε, ΑΥΤΟ ΔΕ ΘΑ ΤΟ ΚΑΤΑΦΕΡΕΤΕ ΠΟΤΕ! Γι'αυτό πάρε τη παρέα σου κ. Παπανδρέου και ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΟΥ! Τούτη η γη, είναι των προγόνων μου, είναι η γη των πατεράδων μου, τίποτα δε μας χαρίστηκε και ό,τι έχουμε το έχουμε αποχτήσει με αίμα! Θέλω και οι επόμενες γενιές, οι γενιές που θα'ρθουν, να ζήσουν σε μια Ελλάδα ελεύθερη και να μη ντρέπονται για μας. θέλω να νιώθουν την ίδια περηφάνια που νιώθω εγώ για τους γονείς μου, για τους παππούδες μου.

κ. Παπανδρέου εμείς οι έλληνες είμαστε λαός αναρχικός, καθώς το είπε και ο συμπατριώτης σου Χένρι Κίσιγκερ, και δεν δεχόμαστε νταβατζήδες!
Γι αυτό πριν γίνουμε της Τυνησίας, πριν γίνει της Αιγύπτου και του Λιβάνου, πριν χυθεί αθώο αίμα ελληνικό, μάζεψέ τα και άντε στη πατρίδα σου και στους φίλους σου. Σήκω και φύγε πριν ξεσηκωθούμε και περάσεις στην ιστορία της Ελλάδας ως σφαγέας του Ελληνικού Έθνους. ΦΥΓΕ ΟΣΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙΡΟΣ!

ΜΙΑ ΕΛΛΗΝΙΔΑ,
που θεωρώ ως ύψιστη τιμή να θυσιαστώ για την Ελλάδα, την πατρίδα μου.


ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ

από το Πενταπόσταγμα

Επέτειος 25ης Μαρτίου με τους Ελληνες της Κορυτσάς.

Το λαβαμε από την ΣΦΕΒΑ και σας το παραθέτουμε:

Τὴν Κυριακὴ 27 Μαρτίου μέλη τῆς ΣΦΕΒΑ ἐπισκεφτήκαμε τὴν πόλη τῆς Κορυτσᾶς, γιὰ νὰ ἑορτάσουμε τὴν ἐθνική μας ἐπέτειο στὸ ἑλληνοαλβανικὸ σχολεῖo ΟΜΗΡΟΣ ποὺ λειτουργεῖ στὴν πόλη. To πρωὶ τελέσθηκε δοξολογία στὴν παλιὰ Μητρόπολη τῆς πόλης, ἐνῶ στὴ συνέχεια ἀκολούθησε ἡ ἐκδήλωση στὸ σχολεῖο ΟΜΗΡΟΣ μὲ τὴν παρουσία τοῦ προξένου τῆς Κορυτσᾶς, τοῦ βουλευτοῦ Κοζάνης τῆς Ν.Δ. κ. Κασαπίδη,τῶν προέδρων τῆς ΟΜΟΝΟΙΑΣ καὶ τοῦ ΚΕΑΔ Κορυτσᾶς καθὼς καὶ πλήθους κόσμου.

Οἱ μαθητὲς καὶ οἱ δάσκαλοι τοῦ σχολείου μᾶς παρουσίασαν ἕνα ἐξαιρετικὸ ἀπὸ κάθε ἄποψη ἑορταστικὸ πρόγραμμα μὲ ἀπαγγελίες , θεατρικὰ δρώμενα, τραγούδια καὶ παραδοσιακοὺς χοροὺς ποὺ χωρὶς ἀμφιβολία πολὺ δύσκολα θὰ συναντήσει κανεὶς σὲ σχολεῖα στὸν ἑλλαδικὸ χῶρο. Ἀξίζουν θερμὰ συγχαρητήρια σὲ ὅλους τους μαθητὲς τοῦ σχολείου ἀλλὰ καὶ τοὺς διδάσκοντες, ἀπὸ τὶς φιλολόγους καὶ τοὺς δασκάλους, ὡς τὸ γυμναστὴ καὶ τὴ μουσικὸ γιατί γέμισαν τὶς καρδιές μας μὲ Ἑλλάδα καὶ μᾶς μετέφεραν στὸ πνεῦμα καὶ τὴν ἀτμόσφαιρα τῶν ἡρωικῶν ἀλλὰ καὶ δύσκολων ἐκείνων ἡμερῶν. Ἡ γιορτὴ αὐτὴ εἶναι καὶ μία ἠχηρὴ ἀπάντηση σὲ ὅσους ἀφελεῖς καὶ θλιβεροὺς ὑποστηρίζουν τὴν προσπάθεια ἀποκαθήλωσης τῶν ἱερῶν καὶ τῶν ὁσίων της ἱστορίας μας ἐδῶ στὸν ἑλλαδικὸ χῶρο, καθὼς βλέπαμε παιδιὰ ποὺ μεγάλωσαν χωρὶς νὰ ἔχουν μητρικὴ γλώσσα τὴν ἑλληνική, νὰ ὑμνοῦν μὲ τέτοιο ζῆλο καὶ τέτοιο ἐνθουσιασμὸ τὰ κοτορθώματα τῶν προγόνων μας.

Μετὰ τὴ γιορτὴ ἐπισκεφτήκαμε τὸ χωριὸ Πολένα ὅπου οἱ σύλλογοί μας λειτουργοῦν φροντιστήριο ἑλληνικῆς γλώσσας, καὶ εἴχαμε συνάντηση μὲ τὸν πρόξενο Κορυτσᾶς ἀλλὰ καὶ μὲ στελέχη τῆς ΟΜΟΝΟΙΑΣ καὶ τοῦ ΚΕΑΔ Κορυτσᾶς. Ἔγινε ἰδιαίτερη ἀναφορὰ στὸ κλίμα σύγκρουσης ποὺ προσπάθησαν νὰ δημιουργήσουν ἄτομα ἐκτὸς Κορυτσᾶς, μὲ τσάμικη καταγωγή, μὲ ἀφορμὴ τὶς δηλώσεις τοῦ προξένου πρὶν 1,5 μήνα. Ὡστόσο ἡ τοπικὴ κοινωνία τοὺς ἀπέρριψε καὶ τὸ σκηνικὸ ἔντασης ποὺ θέλησαν νὰ στήσουν δὲν καρποφόρησε. Οἱ παράγοντες τοῦ ἑλληνισμοῦ στὴν Κορυτσὰ μᾶς ἐπεσήμαναν ὅτι μὲ σοβαρὴ δουλειὰ καὶ τὴν ἀπαραίτητη διπλωματικὴ στήριξη ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα μποροῦμε νὰ ἔχουμε πολὺ θετικὰ ἀποτελέσματα στὴν ἐπικείμενη ἀπογραφὴ ποὺ μετατέθηκε ἤδη γιὰ τὸν Νοέμβριο, μέσα σὲ μία ἀτμόσφαιρα δαιμονοποίησής της ἀπὸ τὸ σύνολο σχεδὸν τῶν Ἀλβανικῶν Μέσων Μαζικῆς Ἐνημέρωσης.

Ἡ Κορυτσὰ ποὺ γιὰ τοὺς Ἀλβανοὺς δὲν ἀνήκει στὴν ἀναγνωρισμένη μειονότητα, μᾶς δείχνει μὲ κάθε τρόπο τὴν ἀγάπη της γιὰ τὴν Ἑλλάδα, τὴν ἑλληνικὴ παιδεία καὶ τὸν πολιτισμό. Καθῆκον ὅλων μας καὶ πρωτίστως τῆς πολιτείας εἶναι νὰ ἀγκαλιάσουμε τοὺς Ἕλληνες ποὺ ἀγωνίζονται ἐκεῖ, καθὼς πρῶτοι μας δίνουν τὸ σύνθημα ἀντίστασης στὴ μιζέρια, παρακμὴ καὶ δουλικότητα ποὺ ἐπικρατεῖ στὴν πολιτικὴ καὶ κοινωνικὴ ζωὴ στὴν πατρίδα μας.

ΣΦΕΒΑ

Σημείωση: για την αποστολή στη Χειμάρρα ανήμερα της επετείου διαβάστε εδώ.

Διεύθυνση Ειδικών Επιχειρήσεων. Το εργαλείο υψηλής στρατηγικής του ΓΕΕΘΑ. (μέρος 1ο)

Ιωάννης Σ. Θεοδωράτος

Δημοσιογράφος – Αμυντικός Αναλυτής

Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Στρατιωτική Ισορροπία και Γεωπολιτική,

τεύχος 7, σελ.28, Σεπτέμβριος 2010, Αιγίς Εκδοτική.

Ορισμένοι τη θεωρούν ως την πιο σημαντική διεύθυνση του στρατεύματος, κάποιοι την παρουσιάζουν ως το μακρύ χέρι, τον αποτελεσματικότερο βραχίονα της εθνικής άμυνας, άλλοι περισσότερο συγκρατημένοι της αποδίδουν με νόημα τον τίτλο της πιο απόρρητης διεύθυνσης του ΓΕΕΘΑ. Ακόμα και αν όλα είναι ορθά ή τίποτε από αυτά δεν ισχύει, ουδείς μπορεί να παραβλέψει ότι απλώς και μόνο η χρήση των λέξεων «ειδικές επιχειρήσεις» στην προμετωπίδα, δημιουργεί ένα ρίγος, οδηγώντας το νου σε ένα από τη φύση του ομιχλώδες περιβάλλον με πολλά αθέατα σημεία, εντός των οποίων κρύβονται παραλλαγμένοι οι πιο αποφασισμένοι και άριστα εκπαιδευμένοι Έλληνες πολεμιστές.

Αρκετές φορές προσπαθήσαμε να λάβουμε την απαραίτητη έγκριση από το γραφείο Τύπου του ΓΕΕΘΑ, προκειμένου να προχωρήσουμε σε ένα εκτενές ρεπορτάζ για τη Διεύθυνση Ειδικών Επιχειρήσεων. Κάθε φορά η απάντηση που λαμβάναμε ήταν φιλικά αρνητική, ενώ στους λόγους απόρριψης του αιτήματος πάντοτε υπεισερχόταν η παράμετρος του απορρήτου, σε συνδυασμό με την κατανόηση από εμάς της προσπάθειας να «προφυλαχθεί» η συγκεκριμένη διεύθυνση από αδιάκριτα όμματα. Τελικά διά της τεθλασμένης αρχίσαμε να συγκεντρώνουμε ανεξάρτητα, από διάφορες πηγές, στοιχεία και μαρτυρίες, οι οποίες πολλές φορές μας ξένισαν για το αν πράγματι είναι αληθή τα όσα ακούγαμε και καταγράφαμε…

Οι ειδικές επιχειρήσεις ανάγονται στο μακρότατο παρελθόν της ανθρώπινης ιστορίας. Σε κάθε σύγκρουση, όχι απαραίτητα πολεμική, δημιουργούνταν οι ανάγκες συγκρότησης ενός πολύ επίλεκτου –στελεχωμένου από τους πλέον επίλεκτους– σώματος, το οποίο θα επιχειρούσε κάτω από τις άμεσες εντολές της ηγεσίας (πολιτικής, στρατιωτικής, ή ακόμη και της θρησκευτικής). Η δύναμη αυτή θα αναλάμβανε τις πιο δύσκολες, επικίνδυνες και (ιστορικά καταγεγραμμένες) τις πιο «βρόμικες» αποστολές, ωστόσο υψηλής στόχευσης, από την επιτυχία των οποίων εξαρτιόταν η νίκη, ακόμη και η πρόληψη ενός πολέμου. Η εξουδετέρωση των κεφαλών του αντίπαλου στρατεύματος, η εκτέλεση επικίνδυνων προσωπικοτήτων, η προβοκάτσια κατά του αντιπάλου, η πρόκληση αστάθειας και η αποσταθεροποίηση του εσωτερικού μετώπου του εχθρού είναι μερικές από τις ενέργειες που πραγματοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια της ιστορίας και μπορούσαν να χαρακτηριστούν με τον σύγχρονο όρο ως «ειδικές επιχειρήσεις». Από τους Αχαιούς ήρωες που κρύφτηκαν μέσα στον δούρειο ίππο, τις αναφορές στον Θουκυδίδη, στον Αινεία τον Τακτικό, στον Ξενοφώντα και άλλους αρχαίους Έλληνες και Ρωμαίους συγγραφείς, τους δολοφόνους συγκλητικών και πολιτών με δηλητηριασμένες βελόνες στην αρχαία Ρώμη, τους μουσουλμάνους Ασσασίνους στο Μεσαίωνα που σκότωναν τους αντίπαλους ηγέτες, τους διαβόητους νίντζα, τον Λόρενς της Αραβίας, μέχρι τις απόπειρες δολοφονίες κατά του Χίτλερ, την απαγωγή του στρατηγού Κράιπε στην Κρήτη (αναφέρουμε ορισμένα μόνο παραδείγματα) η ιστορία βρίθει από μεγάλες ή μικρές, επιτυχημένες ή αποτυχημένες, γνωστές ή λιγότερο γνωστές ειδικές επιχειρήσεις.

Όλοι συμφωνούν ότι ουσιαστικά πρόκειται για ένα «εργαλείο υψηλής στρατηγικής», για την επιτυχή απόδοση του οποίου απαιτείται η συνεργασία τακτικών και ειδικών δυνάμεων, με έμφαση στις δεύτερες. Η αρμονική ολοκλήρωση (integration) των συμβατικών με τις ειδικές επιχειρήσεις αποτελεί το πλέον σημαντικό τμήμα που απαιτεί λεπτομερή ανάλυση και μελέτη. Για να γίνει κατανοητό, αρκεί να αναφέρουμε την επιχείρηση κατά της Τροίας. Για να καταστεί εφικτή η κατάληψη της πόλης μέσω του δουρείου ίππου, απαιτείτο η ολοκληρωμένη συνεργασία τακτικών και ειδικών δυνάμεων, οι οποίες επωμίζονταν την ευθύνη επιτυχούς υλοποίησης της συγκεκριμένης ειδικής επιχείρησης. Αν, για παράδειγμα, οι αρχαίοι Αχαιοί «επίλεκτοι καταδρομείς» εξέρχονταν μεν του δουρείου ίππου, αλλά δεν κατάφερναν να ειδοποιήσουν με σήματα φωτιάς τον Αγαμέμνονα που βρισκόταν με τον υπόλοιπο ελληνικό στόλο πίσω από την Τένεδο, ή αυτός δεν ανταποκρινόταν, τότε απλά θα εξοντώνονταν από τους Τρώες και οι πύλες δεν θα άνοιγαν. Στο προηγούμενο απλό παράδειγμα διαφαίνεται ξεκάθαρα η ανάγκη συνεργασίας των τακτικών με τις δυνάμεις που εκτελούν ειδική επιχείρηση. Ωστόσο, η ιστορία της Τροίας απηχεί μια μόνο από τις πολλές πλευρές του φάσματος αποστολών, τις οποίες μπορούν να αναλάβουν και να φέρουν σε πέρας οι δυνάμεις ειδικών επιχειρήσεων.

Στον σημερινό κόσμο η ανάγκη εκτέλεσης δραστηριοτήτων από στρατιωτικό και μη προσωπικό με στόχο την προάσπιση των εθνικών συμφερόντων, έχει καταδειχθεί ως στόχος υψηλής προτεραιότητας. Κάθε κράτος που θέλει να σέβεται τον εαυτό του και να το σέβονται οι αντίπαλοί του, οφείλει να έχει προετοιμαστεί για την εκτέλεση, κατόπιν πολιτικής απόφασης, ειδικών επιχειρήσεων. Η αναφορά στον πολιτικό παράγοντα είναι απαραίτητος γιατί σε ένα σύγχρονο δημοκρατικό καθεστώς, στο οποίο δεν λειτουργεί «βαθύ κράτος», όπως για παράδειγμα στην Τουρκία, οποιαδήποτε ειδική επιχείρηση πρέπει να τυγχάνει της απολύτους έγκρισης της πολιτικής ηγεσίας. Αν για παράδειγμα ο στόχος ενός ελεύθερου σκοπευτή είναι ένα πρόσωπο, με ιδιότητα τέτοια που από την εξόντωσή του ή μη διακυβεύεται η ειρήνη και η ασφάλεια στην ευρύτερη περιοχή, τη διαταγή εκτέλεσής του θα τη δώσει ο Α/ΓΕΕΘΑ ενεργώντας απόλυτα κάθετα και άμεσα, έχοντας λάβει απευθείας ξεκάθαρη εντολή από τον πολιτικό προϊστάμενο του, που μπορεί να είναι ο υπουργός Εθνικής Άμυνας ή ο ίδιος ο πρωθυπουργός. Οι ειδικές επιχειρήσεις είναι υψηλής ασφάλειας και διέπονται από την ανώτατη διαβάθμιση. Κατά συνέπεια, καλύπτονται από το πιο «βαρύ πέπλο» απορρήτου και γι’ αυτές γνωρίζουν ελάχιστα άτομα, τα οποία διέπονται από την αρχή ότι ουδείς πρέπει να πληροφορείται για κάτι εκτός και αν τον αφορά άμεσα. Η αναφορά μας στην πολιτική αρχή και τη δημοκρατία δεν είναι τυχαία, διότι είναι πολύ εύκολο σε ένα καθεστώς μη ελεγχόμενο να αναπτυχθούν παράλληλες και ανεξάρτητες υποδομές, μέσω των οποίων το «βαθύ κράτος» να λειτουργεί αυτόνομα, σχεδιάζοντας τις ειδικές επιχειρήσεις της επιλογής του. Κλασικό πρόσφατο παράδειγμα αποτελούν οι αποκαλύψεις στη γειτονική Τουρκία για την ύπαρξη των μυστικών σχεδίων «Βαριά» και «Κλωβός», μέσω των οποίων προβλέπονταν η εκτέλεση ειδικών επιχειρήσεων (ανατινάξεις τζαμιών, πολιτικές δολοφονίες) με σκοπό να προκληθεί αναταραχή στην κοινή γνώμη και να παρέμβει στη συνέχεια ο Στρατός. Ειδικά για την Ελλάδα ενδιαφέρον έχει η αποκάλυψη ύπαρξης ενός ειδικού σμήνους της Τουρκικής Αεροπορίας, το οποίο θα εκτελούσε ειδική επιχείρηση κατάρριψης φιλίου (δηλ. τουρκικού αεροσκάφους) προκειμένου στη συνέχεια να αποδοθεί στην Πολεμική Αεροπορία. Υπενθυμίζουμε ότι κατά το παρελθόν στην τουρκική Εθνοσυνέλευση υπήρχε παραδοχή ότι τη δεκαετία του 1980, εκτελέστηκαν ειδικές επιχειρήσεις με στόχο την πρόκληση πυρκαγιών σε ελληνικά νησιά αποσκοπώντας σην αποσταθεροποίηση. Υπό αυτό το πρίσμα θα μπορούσε κάποιος να υποθέσει ότι οι μεγάλες πυρκαγιές στην Πελοπόννησο και αλλού, που δημιούργησαν σοβαρότατα προβλήματα στη χώρα, θα μπορούσαν να αποδοθούν στην εκτέλεση ειδικών επιχειρήσεων ξένης δύναμης σε βάρος της Ελλάδας. Εμείς θα σημειώσουμε επίσης ότι πριν από 55 χρόνια, τον Σεπτέμβριο του 1955, εκτελέσθηκε μια ειδική επιχείρηση τόσο επιτυχής, που οδήγησε στην εξόντωση του ελληνισμού της Κωνσταντινούπολης. Αναφερόμαστε στην τοποθέτηση βόμβας στο προξενείο της Τουρκίας στη Θεσσαλονίκη τις πρώτες πρωινές ώρες μεταξύ 5ης και 6ης Σεπτεμβρίου, γεγονός που προκάλεσε την «αγανακτισμένη» αντίδραση των προετοιμασμένων οχλοταγμάτων εφόδου που είχε οπλίσει και καθοδηγήσει μυστικά το τουρκικό κράτος, με στόχο τους Έλληνες της μειονότητας της Πόλης.

Στα νεότερα χρόνια υπάρχει απόδειξη εκτέλεσης ακόμη μιας ειδικής επιχείρησης εκ μέρους της Τουρκίας, η οποία εξελίχθηκε κάτω από εντελώς διαφορετικές συνθήκες και αφορούσε στην αποκαθήλωση και υφαρπαγή της ελληνικής σημαίας στα Ίμια, από έναν Τούρκο «δημοσιογράφο», κάτοχο πράσινου (διπλωματικού) διαβατηρίου…

Διεύθυνση Ειδικών Επιχειρήσεων ΓΕΕΘΑ

Στη σύγχρονη εποχή, εστιάζοντας στην ελληνική πραγματικότητα, η ύπαρξη τομέα που θα ασχολείται με τις ειδικές επιχειρήσεις έχει απασχολήσει από πολλά χρόνια το Γενικό Επιτελείο Εθνικής Άμυνας (ΓΕΕΘΑ). Από τα στοιχεία που συλλέξαμε από αποστράτους αποκαλύφθηκαν ορισμένες αρκετά ενδιαφέρουσες πλευρές της προγενέστερης κατάστασης, οι οποίες ανάγονται στις δεκαετίες του 1960 και 1970. Εκείνη την περίοδο υπήρχε το Πειραματικό Κέντρο Μονάδων Καταδρομών (ΠΕΙΚΕΜΚ) το οποίο είχε δημιουργήσει τη δική του αίγλη και περιβαλλόταν ομοίως από πέπλο μυστικότητας. Ήταν η εποχή του Ψυχρού Πολέμου κατά την οποία η απειλή από το Σύμφωνο Βαρσοβίας ήταν μόνιμη. Οι εμπλεκόμενοι καταδρομείς με το ΠΕΙΚΕΜΚ είχαν δώσει τη δική τους χροιά σε αρκετούς τομείς, αφήνοντας την ελληνική εφευρετικότητα να λάμψει. Απόστρατοι αξιωματικοί μάς είπαν για το πόσο υπερήφανοι είχαν νιώσει όταν κράτησαν στα χέρια τους το (κατασκευασμένο από Έλληνες καταδρομείς) εγχειρίδιο κομάντος, εργασία που εντασσόταν στο ευρύτερο φάσμα των τότε ειδικών επιχειρήσεων. Οι ίδιες πηγές μάς μίλησαν επίσης για τα περίφημα και διαβόητα τότε κονδυλομάχαιρα, ένα ευφυές επιχειρησιακό εργαλείο-όπλο (ένα gadget τύπου 007) που ήταν στη διάθεσή τους. Τα χρόνια του Ψυχρού Πολέμου άφησαν πίσω τους και μυστικά σχέδια ειδικών επιχειρήσεων, με γνωστότερο όλων την «Κόκκινη Προβιά». Μετά το 1974 και μέχρι την κατάρρευση της ΕΣΣΔ και τη διάλυση του Συμφώνου της Βαρσοβίας, ο τομέας των ειδικών επιχειρήσεων σταδιακά παραμελήθηκε. Όμως, λόγω της οφθαλμοφανούς σημασίας και αξίας ανέκτησε την προτεραιότητά του σε συνδυασμό με την ενίσχυση των απειλών κατά της χώρας μας. Στο σημείο αυτό αξίζει να παρατηρήσουμε ότι η εμπλοκή των ειδικών δυνάμεων, όπως και όλου του στρατεύματος στο πραξικόπημα του 1967, δημιούργησε αρνητικό κλίμα. Ωστόσο, η τουρκική εισβολή στην Κύπρο και οι μετέπειτα απειλές κατά της χώρας δεν δικαιολογούσαν την υποβάθμιση των συγκεκριμένων (επιχειρησιακών – στρατηγικού επιπέδου) δυνατοτήτων. Με την πάροδο του χρόνου η στρατιωτική ηγεσία αναδιοργάνωσε και αναδιαμόρφωσε τον τομέα των ειδικών επιχειρήσεων. Παλαιότερα υπήρχε το Τμήμα Επιχειρήσεων Ειδικών Δυνάμεων (ΤΕΕΔ), το οποίο λειτουργούσε στα πλαίσια της Διεύθυνσης Επιχειρήσεων του ΓΕΕΘΑ (ΓΕΕΘΑ/ΔΕΠΙΧ). Το καλοκαίρι του 2008 ιδρύθηκε η Διεύθυνση Ειδικών Επιχειρήσεων του ΓΕΕΘΑ (ΓΕΕΘΑ/ΔΕΕ) με διευθυντή ανώτερο αξιωματικό (βαθμού συνταγματάρχη) και στη συνέχεια ανώτατο αξιωματικό (βαθμού ταξιάρχου). Η δημιουργία της εντάχθηκε στο πλαίσιο της πιλοτικής εφαρμογής του νέου σχήματος λειτουργίας του ΓΕΕΘΑ, ύστερα από σχετική απόφαση του ΣΑΓΕ (Συμβούλιο Αρχηγών Γενικών Επιτελείων) η οποία τέθηκε σε ισχύ στις 31 Ιουλίου του 2008. Η κατανόηση από την ιεραρχία του αυξημένου ρόλου των ειδικών επιχειρήσεων στο σύγχρονο διευρυμένο και πολύπλοκο επιχειρησιακό περιβάλλον, σε συνδυασμό με την αναγκαιότητα ύπαρξης κεντρικού σχεδιασμού, την απαίτηση ελέγχου και συντονισμού των δυνάμεων ειδικών επιχειρήσεων των επιμέρους κλάδων σε ειρήνη, κρίση και πόλεμο, οδήγησε στην ίδρυση της ΓΕΕΘΑ/ΔΕΔ.

Η νέα διεύθυνση υπάγεται απευθείας στον Α/ΓΕΕΘΑ και έχει ως αποστολή τη σχεδίαση, την παρακολούθηση, το συντονισμό και τον έλεγχο της διεξαγωγής ειδικών επιχειρήσεων σε ειρήνη, όπως και στον πόλεμο. Η ΓΕΕΘΑ/ΔΕΕ αποτελεί επιτελικό όργανο του ΓΕΕΘΑ με αρμοδιότητες τη διεύθυνση, τον έλεγχο και την επιχειρησιακή σχεδίαση ειδικών επιχειρήσεων σε εθνικό, σε διακρατικό και σε νατοϊκό επίπεδο. Οι επιτελείς που τη στελεχώνουν χειρίζονται και συντονίζουν την εκτέλεση ειδικών επιχειρήσεων όποτε αυτές κριθούν σκόπιμες από την πολιτική και στρατιωτική ηγεσία. Μια από τις πιο σημαντικές αρμοδιότητες της διεύθυνσης αφορά τη δυνατότητα εισήγησης προς την ιεραρχία επί θεμάτων ειδικών επιχειρήσεων, σε περιόδους κρίσης και έντασης.

συνεχίζεται

ΥΠΟΘΗΚΑΙ ΕΙΣ ΑΘΗΝΑΙΟΥΣ. Ἓνα κείμενο γιά χιλιάδες χρόνια ἐπίκαιρο.

(Παναγιώτης Δερματᾶς)

Δέν εἶμαι φιλόλογος. Εἶμαι ἁπλός αὐτοδίδακτος ἐραστής τοῦ ἀρχαίου Ἑλληνικοῦ λόγου.

Τοῦ ἀληθινοῦ λόγου πού δραματικά μᾶς στεροῦν μέσα ἀπό τό σύστημα (ἐθνικῆς) μας παιδείας.

Ταπεινά θέλω νά ἀφιερώσω στούς συνέλληνες αὐτό τό διαχρονικό ποίημα τοῦ Σόλωνος, τοῦ μεγαλου σοφοῦ που θεμελείωσε τήν δημοκρατία τῶν Ἀθηνῶν .

Εἶναι ὁ ἂνθρωπος πού πικράθηκε γιά τίς ἀνοησίες και τα ἀνομήματα τῶν συμπολιτῶν του, πού δέν εἶχε καμμία σχέσι μέ τήν σημερινή κάστα τῶν ἡγετῶν οἱ ὁποῖοι ἒχουν στηρίξει τήν ἐπιβίωσί τους στά ἀνομήματα τά ὁποῖα μέ διαβολικές ἱκανότητες ὑποθάλπτουν, ὁ ἂνθρωπος πού ἒσπειρε σημαντική σπορά ἡ ὁποία καρποφόρησε πλούσια ὃταν αὐτός εἲχε φύγει ἀπό τήν ζωή καί πού ἡ σοδειά της φθάνει μέχρι τίς ἐσχατιές τῆς παγκόσμιας ἱστορίας.

Ἐθεωρεῖτο ἓνας ἀπό τούς ἑπτά σοφούς τῆς ἀρχαιότητος καί τιμήθηκε στούς Δελφούς.

Σ΄αὐτόν ἀποδίδεται τό μηδέν ἂγαν, δηλαδή ἡ ἀρχή τοῦ μέτρου τό ὁποῖο χαρακτήρισε τήν πολιτική του συμπεριφορά καί το Ἀθηναϊκό σύνταγμα πού αὐτός ἐθέσπισε.

Ἡ μετατροπή ἀπό τήν ἀρχαία διάλεκτο στήν σύγχρονη, εἶναι βγαλμένη ἀπό τήν ψυχή μου καί δέν περιέχει φιλολογικά φτιασιδώματα.

Μέσα ἀπό αὐτήν, βιώνεται ὁ πόνος τοῦ ποιητῆ γιά τήν κατάντια τῶν Ἀθηναίων τῆς ἐποχῆς του, μία κατάντια διαχρονική πού φθάνει ὡς σήμερα.

Τότε, ὃπως καί σήμερα, ἂλλους ἡ ἐκμετάλλευσις καί ἡ ἀδικία εἶχε μετατρέψει σε ἂτολμους μοιρολάτρες, ἂλλους ἡ ἀλαζονεία σέ στιγνούς εκμεταλλευτές.

Μοιάζουμε ἲδιοι οἱ σημερινοί Ἓλληνες με τούς Ἀθηναίους τῆς εποχῆς ;..

« Ἀτομικά ἀκολουθοῦμε τά βήματα τῆς ἀλεποῦς ἑνῶ ὁμαδικά εἲμαστε χῆνες»;...Λόγια τά ὁποῖα εἶχε πεῖ ὁ ἲδιος γιά τούς Ἀθηναίους.

Γίναμε φτωχοί ἐπειδή πουλήσαμε τήν ψυχή μας σ’αυτούς πού ἡ συλλογική μας ἀφροσύνη μετέτρεψε σέ κυρίαρχους καί αὐτοί μέ τήν σειρά τους μᾶς μετέτρεψαν σέ δούλους;.. .

Γινάμε ἂθλιοι πού περιμένουμε μία νέα σεισάχθεια γιά να σωθοῦμε ἀπό τούς παγκόσμιους τοκογλύφους καί τούς ἐντόπιους διαχειριστές τους;..

( Ἀρχαῖον )

Ἡμετέρη δέ πόλις κατά μέν Διός οὒ ποτ΄ὀλεῖται αἶσαν καί μακάρων θεῶν φρένας ἀθανάτων

τοίη γάρ μεγάθυμος ἐπίσκοπος ὀβριμοπάτρη Παλλάς Ἀθηναίη χεῖρας ὓπερθεν ἒχει.

Αὐτοί δέ φθείρειν μεγάλην πόλιν ἀφραδίησιν ἀστοί βούλονται χρήμασιν πειθόμενοι,

δήμου θ’ἡγεμόνων ἂδικος νόος, οἶσιν ἑτοῖμον ὓβριος ἐκ μεγάλης ἂλγεα πολλά παθεῖν

οὒ γάρ ἐπίστανται κατέχειν κόρον οὐδέ παρούσας εὐφροσύνας κοσμεῖν δαιτός ἐν ἡσυχίη...

πλουτοῦσιν δ’ ἀδίκοισ’ ἒργμασι πειθόμενοι... οὒθ’ ἱερῶν κτεάνων οὒτε τί δημοσίων

φειδόμενοι κλέπτουσιν ἐφ’ἁρπαγῆ ἂλλοθεν ἂλλος οὐδέ φυλάσσονται σεμνά θέμεθλα Δίκης,

Ἣ συγῶσα σύνοιδε τά γιγνόμενα πρό τ΄ἐόντα, τῶ δέ χρόνω πάντως ἢλθ’ἀποτεισομένη,

τοῦτ΄ἢδη πάση πόλει ἒρχεται ἓλκος ἂφυκτον ἐς δέ κακήν ταχέως ἢλυθε δουλοσύνην, .

ἢ στάσιν ἒμφυλον πόλεμον εὓδοντ’ ἐπεγείρει, ὃς πολλῶν ἐρατήν ὢλεσεν ἡλικίην

ἒκ δέ δυσμενέων ταχέως πολυήρατον ἂστυ τρυχεται ἐν συνόδοις τοῖσ’ ἀδικοῦσι φίλαις

ταῦτα μέν ἐν δήμω στρεφεται κακά. τῶν δέ πενιχρῶν

ἱκνοῦνται πολλοί γαῖαν ἐς ἀλλοδαπήν πραθέντες δεσμοῖσί τ’ἀεικελίοισι δεθέντες,

καί κακά δουλοσύνης στυγνά φέρουσι βία. οὓτω δημόσιον κακόν ἒρχεται οἲκαδε ἑκάστω,

αὒλειοι δ’ἒτ’ ἒχειν οὐκ ἐθέλουσι θύραι, ὑψηλόν δ’ ὑπέρ ἓρκος ὑπέρθορεν, εὗρε δέ πάντως,

εἰ καί τίς φεύγων ἐν μυχῶ ἦ θαλάμου, ταῦτα διδάξαι θυμός ‘Αθηναίους μέ κελεύει,

ὡς κακά πλεῖστα πόλει δυσνομίη παρέχει, εὐνομή δέ εὒκοσμα καί ἂρτια πάντ’ ἀποφαίνει

και θ’ἃμα τοῖσ’ἀδίκοισ’ ἀμφιτίθησι πέδας.

Τραχέα λειαίνει, παύει κόρον, ὓβριν ἀμαυροῖ, αὐαίνει ἂτης ἂνθεα φυόμενα,

εὐθύνει δέ δίκας σκολιάς ὑπερήφανα τ’ ἒργα πραΰνει, παύει δ΄ἒργα διχοστασίης,

παύει δ’ ἀργαλέης ἒριδος χόλον, ἒστι δ΄ὑπ’αὐτῆς πάντα κατ’ ἀνθρώπους ἂρτια καί πινυτά.

( Νέον )

Ἡ δική μας πόλις, ἀπό τήν μεριά τοῦ Διός, ποτέ δέ θα χαθεῖ οὒτε άπό τήν μεριά τῆς μοίρας καί τῆς θεϊκῆς θελήσεως τῶν αθανάτων. τόσο μεγαλόψυχος προστᾶτις ἀπό ἰσχυρο πατέρα θυγατερα, ἡ Παλλάς Ἀθηνᾶ, ἒχει ἐπάνω της τά προστατευτικά χέρια ἁπλωμένα.

Αὐτοί δέ οἱ ἀστοί μέ τίς ἀπερισκεψίες τους, πιστοί στό χρῆμα, τήν μεγάλη πολι θέλουν να φθείρουν, τοῦ λαοῦ καί τῶν ἡγεμόνων ἡ κακοτροπία, ἀναππότρεπα ἀπό τήν μεγάλη ἀλαζονεία, θά ἐπιφέρουν πολλά δεινά.

Διότι δεν γνωρίζουν να ἐξουσιαζουν τόν κορεσμό, οὒτε στά εὐφρόσυνα συμπόσια νά κοσμοῦν τήν τράπεζα μέ κοσμιότητα, πλουτίζουν ὑπακούοντες σέ ἂδικα ἒργα, χωρίς νά σέβονται οὒτε τα ἱερά κτήματα, οὒτε τα δημόσια, κλέπτουν καί ἁρπάζουν ὁ ἓνας ἀπό τόν ἂλλον, οὒτε διαφυλάσσουν τα σεπτά θεμέλεια τῆς Δίκης.

Αὐτή ὃμως μέσα στήν σιγή της, γνωρίζει αὐτά πού γίνονται καί πού ἒχουν γίνει, και στόν κατάλληλο χρόνο ἒρχεται νά ἀποδώση τιμωρία. ἒτσι, ἡ ἀνταπόδοσις, ἢδη, ἒρχεται στήν πόλι πληγή ἀναπόφευκτη, πού γρήγορα σέ κακή ἒπεσε δουλεία, ἢ ἐμφύλια στάσι καί πόλεμον λανθάνοντα ξεσηκώνει, αὐτός, πολλῶν ἀφήρεσε τό ἂνθος τῆς ἡλικίας κι΄ἀπό τούς ἐσωτερικους ‘ἀντίπαλους ἡ πολυαγαπημενη πόλις φθείρεται στούς ἀγαπημένους πολιτικούς συλλογους ‘από τούς φαύλους.

Α’υτά τά κακά περιτριγυρίζουν τόν δῆμο, καί ἀπό τούς πένητες πολλοί φθάνουν σε γῆ ἀλλοδαπή, πουλημένοι καί δεμένοι μέ ἀνάρμοστα δεσμά καί τά μισητά κακά τῆς δουλείας ὑποφέρουν μέ βία.

Ἒτσι, ἡ δημόσια συμφορά, εἰσερχεται στήν κατοικία τοῦ καθ΄ἑνός και οἱ αὐλόθυρες δέν μποροῦν να τήν συγκρατήσουν, τό ὑψηλό πάνω ἀπό αὐτές φράκτη, ξεπέρασε και βρῆκε ὃποιον κατέφυγε στα ἐνδότερα ἢ σε ἐσωτερικό θάλαμο..

Αὐτά με προστάζει ἡ επιθυμία μου να διδάξω στούς Ἀθηναίους, Πόσο δηλαδή μεγάλα κακά παρέχει στήν πόλι ἡ δυσνομία, καί πόσο κόσμια καί ἁρμονικά τά κάνει ὃλα ἡ εὐνομία, στούς ἂδικους περνᾶ δεσμά, τα σκληρά ἁπαλύνει, παύει τήν ὑπερβολή, ταπεινώνει τήν ἀλαζονεία, ξηραίνει τῆς κακίας τά φυτρωμένα ἂνθη, ἰσιώνει τίς σκοτεινές δίκες, καί καταπραΰνει τά ἀλαζονικά ἒργα, παύει τούς διχασμούς, καταπαύει τῆς ὀλέθριας ἒριδος τόν χόλο, καί κάτω ἀπ’ αὐτήν (τήν εὐνομία), ὃλα τά ἀνθρώπινα γίνονται ἂρτια καί συνετά.

Παρατηρήσεις:

Τήν εὐνομία τήν απολαμβάνουν ὃλοι ἀνεξαιρέτως οἱ πολῖτες. Ἑνῶ ἡ δυσνομία, δηλαδή οἱ κακοί νόμοι, βασανίζει τούς πᾶντες .

Δέν ἐμποδίζουν τήν δυστυχία ἡ ὁποία προέρχεται ἀπό τήν ἀνομία, οὒτε οἱ μεγάλες αὐλόπορτες οὒτε ἡ διαφυγή σέ σκοτεινά δωμάτια, οὒτε τά εὐρύχωρα σαλόνια.

Ἓνα μήνυμα πού δέν κατάφεραν να το πιάσουν οἱ αἰώνιοι τύραννοι τῆς ἀνθρωπότητας, οὒτε τα βολεμμένα στηρίγματά τους.

Ἂς θυμηθοῦμε τόν Τσαουσέσκου που εἶχε κάνει το Βουκουρέστι γεμᾶτο ὑπόγεια καταφύγια τά ὁποῖα θά τοῦ ἐξασφάλιζαν τήν ζωή !

Ὃλα τα σύγχρονα ἁρπακτικά τοῦ κόσμου, ἐγχώρια καί διεθνῆ, ἒχουν διασφαλίσει καταφύγια γιά τό τομάρι τους !

Ἒχουν διασφαλήσει θυρίδες γιά τά προϊόντα τῆς ἁρπαγῆς καί δημόσιας ληστείας μεσα σε ἀτσαλινες θυρίδες στήν χώρα ...προστάτη τῶν κακοποιῶν ἡ ὁποία περιμένει εὐκαιρία να τούς τ’ἁρπάξει με τήν σειρά της...

Τίποτα ὃμως δέν θα τά σώσει !

Ἂς μελετήσουμε λοιπον μέ σεβασμό τίς διαχρονικές μας ἀξίες. Μόνον μέσα ἀπό αὐτές θά σώσουμε τόν ἑαυτόν μας καί θά προκαλέσουμε θετικές ἀντανακλάσεις σέ ὃλο τόν κόσμο .

Ἀρχή μας ἂς εἶναι ἡ ἐλεύθερη κριτική καί τό μέτρο γιά ν’ ἀποφύγουμε τίς κομματικές ἀκρότητες πού μὰς ἒχουν ἐπιβάλει ἐπί ἓναν αἰῶνα καί πλέον οἱ …ἂμετροι.

Παρόμοια κατάστασις με τήν σημερινή, εἶχε λοιπόν προηγηθεῖ στό κράτος τῶν Ἀθηνῶν. Καί ὃμως αὐτό δέν κατέρρευσε διότι μέσα ἀπό αὐτήν κυοφορήθηκε ὁ Σόλων.

Ἀς ἑτοιμάστοῦμε ψυχικά καί ἐπειγόντως, ὂρθιοι καί ἀσυμβίβαστοι, νά ὑποδεχτοῦμε τόν νέο Σόλωνα !

Παναγιώτης Δερματᾶς

ΟΛΟΗΜΕΡΟ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ - ΠΛΗΡΗΣ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΗ ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙΩΝ ΓΙΑ ΠΙΟ ΕΥΚΟΛΗ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ ΣΤΗ ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ.

Η είδηση:

Ολοήμερο ωράριο και πρόγραμμα προτείνεται από το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο στο Εθνικό Συμβούλιο Παιδείας, (ΕΣΥΠ), που θα συνεδριάσει αύριο, Τετάρτη.

Σύμφωνα με πληροφορίες, αναμένεται να προταθεί να αρχίζει το πρόγραμμα στα δημοτικά σχολεία στις 8 και να λήγει στις 15.00, και μέσα σ΄αυτό το διάστημα να συμπεριλαμβάνεται γεύμα και διαλείμματα.....
Στο γυμνάσιο από 8 π.μ.ως 16.00. Οι πρόσθετες ώρες θα περιλαμβάνουν ξένες γλώσσες, εργασίες και θέματα από το περιβάλλον, τον πολιτισμό κλπ.

Μεταξύ των στόχων είναι να εργάζεται ουσιαστικά ο μαθητής μέσα στην τάξη, ενώ είναι ενδεχόμενο και να επιμηκυνθεί η διδακτική περίοδος, για παράδειγμα να υπάρχει ένα συνεχόμενο δίωρο, όπου εκτός από τη διδασκαλία θα περιλαμβάνει και εκπόνηση εργασιών κλπ.

Προτείνεται ακόμη η δημιουργία ζωνών μαθησιακών-διδακτικών αντικειμένων που θα διδάσκονται σε ένα ή δύο χρόνια, αντί να διαχέεται η διδασκαλία τους σ΄όλη τη διάρκεια των ετών του σχολείου. Προτείνεται επίσης να μη κλείνει το απόγευμα το σχολείο, αλλά να χρησιμοποιείται , ενδεχομένως από το δήμο, για εξωσχολικές δραστηριότητες, έτσι ώστε το σχολείο να ανοίξει μετατρεπόμενο σε ένα πραγματικά ζωντανό κύτταρο της κοινωνίας.

Το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο προτείνει και συγκεκριμένο ωράριο για κάθε μάθημα σε συνάρτηση με τα όσα ισχύουν στην Ευρώπη.

ΑΠΕ ΜΠΕ

Σχολιασμός.

Ο Ροκφέλερ είχε πει ότι σκοπός των ολοήμερων σχολείων είναι η απομάκρυνση των παιδιών από τους γονείς και η πλήρης εκπαίδευσή τους, όσον αφορά τα πιστεύω και την ψυχοσύνθεσή τους από την πολιτεία, η οποία με τη σειρά της παίρνει τις οδηγίες για το πως θα το κάνει αυτό καθώς και για το είδος των μελλοντικών πολιτών που θα χτίσει, "άνωθεν"

Πηγή

από το Ελληνική Λεγεώνα

Ποσειδώνας

Anna’s new school- Και στα αγγλικά οι εργασίες!

Πολλά γράφτηκαν τις τελευταίες μέρες σχετικά με το Νέο Λύκειο που προωθεί η Αννα Διαμαντοπούλου. Πολλές οι ενστάσεις και δικαιολογημένες. Η μεγαλύτερη αλλαγή ίσως είναι η εκπόνηση ομαδικών και ατομικών ερευνητικών εργασιών. Και εδώ χωράει πολύ συζήτηση, αλλά δείτε πώς ανοίγουν οι κερκόπορτες της άλωσης της ελληνικής γλώσσας. Κάποιες από αυτές τις εργασίες θα ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΓΡΑΦΟΝΤΑΙ ΣΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ!

Μετά δηλαδή το υποχρεωτικό μάθημα Αγγλικών στα παιδάκια πρώτης δημοτικού, όπου θα εκπαιδεύονται με έναν ιδιότυπο τρόπο ως δίγλωσσα αφού θα ξεκινούν να μαθαίνουν παράλληλα ελληνική και αγγλική, το επόμενο βήμα είναι η εκπόνηση των εργασιών σε μια ξένη γλώσσα παραγκωνίζοντας την επίσημη γλώσσα του κράτους!

Δεν πέφτουμε απ’τα σύννεφα βεβαίως. Η κα Διαμαντοπούλου, μέλος της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ, από την εποχή που ήταν επίτροπος στην ΕΕ έκανε προτάσεις ώστε να γίνει η αγγλική δεύτερη επίσημη γλώσσα της χώρας. Τώρα κάνει ότι μπορεί από την θέση που βρίσκεται, να περάσει ανθελληνικές θέσεις. Ποιο είναι το επόμενο βήμα; Να αλλάξουν και τα Πανεπιστημιακά πτυχία ίσως και να επιβάλλουν κι εκεί την αγγλική ώστε να γίνεται αποδεκτό από ξένα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα; Δεν αποκλείεται!

Φυσικά κανείς λογικός άνθρωπος δεν είναι κατά στην γλωσσομάθεια. Αλλά όταν η εκμάθηση μίας γλώσσας γίνεται παραγκωνίζοντας την επίσημη του κράτους, ή όταν οι ενδοσχολικές εργασίες στο ελληνικό σχολείο να εκπονούνται στην αγγλική, τότε τα πράγματα μοιάζουν εξόχως επικίνδυνα. Γιατί η γλώσσα δεν είναι ένα απλό εργαλείο επικοινωνίας. Είναι σκέψη, ιδέες και πολιτισμός. Όταν υποβαθμίζεις την γλώσσα σου υποβαθμίζεις τον πολιτισμό σου.

Δυστυχώς κανένα κόμμα της αντιπολίτευσης δεν άκουσα να κάνει μνεία στο ζήτημα.

από το Αιέν Αριστέυειν

ΣΧΟΛΙΟ

Το εν λόγω θέμα το έλαβα από πλήθος ιστολογίων ως ανάρτηση και χάριν δικαιοσύνης επέλεξα να το αναδημοσιεύσω από το φιλικό μας Αιέν Αριστεύειν που μας το έστειλε πρώτο.

Η Νέα Τάξη μεταλλάσσει τα παιδιά μας. Ηδη στις εορτές γενεθλίων των παιδιών μας ακούγεται κατά κόρον μετά το γνωστό κι ελληνικό "Να ζήσεις" η αγγλική αηδία "Happy birthday to you".....

Δεν είναι μακρυά η ώρα που θα ακούγεται μόνο το εγγλέζικο.....

Τα όνειρα είναι παντοτινά;

Το αναδημοσιεύω από το φιλικό μας ιστολόγιο apnea.gr:

Ξυπνάω το πρωί, ή ίσως να είναι και μεσημέρι, ίσως ακόμη πιο αργά. Ποτέ δεν είσαι σίγουρος για την ώρα, να πω την αλήθεια. Πάντα κάτι σε μπερδεύει, κάτι σε αποπροσανατολίζει. Μόνο τα σύννεφα είναι ίδια. Τα βαριά, χαμηλωμένα, αγγλικά σύννεφα, που θαρρείς πως λίγο ακόμη και θα ακουμπήσουν στη γη. Τρέχουν αυτά τα σύννεφα, είναι πάντοτε βιαστικά και γεμίζουν την ατμόσφαιρα με ένα πολύ γνώριμο γκρι χρώμα, που τείνει να γίνει το αγαπημένο μου. Είναι χρώμα για παιχνίδι, χρώμα που έτσι κι αλλιώς σε κλείνει στο σπίτι, στον εαυτό σου, σου απαγορεύει, κατά κάποιον τρόπο, να βγεις έξω, ιδίως όταν συνδυάζεται με το κλασικό ψιλοβρόχι, τις περισσότερες φορές δηλαδή.

Πενήντα δύο ώρες άγρυπνος, τα χέρια μου τρέμουν και...έχουν πάρει φωτιά από τις εντολές που δίνουν στο ξεφτισμένο πληκτρολόγιο και στο ποντίκι. Είναι μάχη ζωής και θανάτου, είναι ιδρώτας και κόπος πολλών ημερών. Κρίσιμη καμπή. Αν τα καταφέρουμε, μιλάμε για επιτυχία μεγάλη, αν όχι, έχουμε χάσει ένα χρόνο παιχνιδιού. Σύγκρουση απίστευτη. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν ιδέα. Δεν καταλαβαίνουν το μέγεθος των δυνάμεων που συγκρούονται αλύπητα. Είναι όπως στο σύμπαν. Όταν συγκρούονται γαλαξίες μεταξύ τους, σμήνη γαλαξιών, όταν συγκρούονται μαύρες τρύπες. Ταχύτητες και μάζες πέρα από κάθε φαντασία. Τι γνώμη μπορεί να έχει για κάτι τέτοιο ένας άνθρωπος που ακούει τις βροντές και τρομάζει, που βλέπει ανεμοστρόβιλους να διαλύουν χωριά και τον πιάνει δέος; Εδώ μιλάμε για δυνάμεις.

Ξυπνάω και αργώ να καταλάβω αν έπαιζα και κάνω διάλειμμα ή αν κοιμόμουν και μόλις έχω ξυπνήσει. Τα όνειρα είναι παντοτινά. Ζω σε ένα όνειρο. Μάλιστα, ένα όνειρο είναι η ζωή μου. Η μάνα μου νομίζω πως στεναχωριέται μαζί μου ή για κάτι τέλος πάντων. Νομίζω πως την ακούω πολλές φορές να μουρμουρίζει λέξεις λυπητερές ή την ακούω να κλαίει μέσα από τα δόντια της με κάτι λυγμούς κοφτούς, χαμηλόφωνους. Ύστερα λέει το όνομά μου και κάτι άλλα λόγια που ποτέ δεν τα θυμάμαι. Μερικές φορές της κάνω το χατίρι και γυρίζω να την κοιτάξω. Τότε διακρίνω πάνω της αμέσως μια αλλαγή. Νομίζω πως χαμογελάει έστω και αδρά. Εάν έχω τα κέφια μου της πετάω και κανένα «όλα είναι καλά, μάνα» και τη στέλνω στον έβδομο ουρανό.

Όλα όμως είναι το παιχνίδι και το παιχνίδι περικλείει μέσα του τα πάντα. Έχω πουλήσει την ψυχή μου στο παιχνίδι. Όταν ανάμεσα σε εκατομμύρια βρίσκεσαι στις πρώτες εκατό θέσεις είναι κάτι. Για μένα είναι όλη μου η ζωή. Εφτά χρόνια τώρα δεν έχω σταματήσει, προσφέρω και μου προσφέρονται. Μέχρι γιατροί και ψυχολόγοι ήρθαν στο σπίτι να με δούνε, με την προτροπή των γονιών μου βέβαια. Μου έδωσαν και χάπια, είπαν στη μάνα μου να βγαίνω έξω, να με χτυπάει ο αέρας, μπας και αλλάξει κάτι. Τίποτα όμως, εγώ όλο και χειρότερα. Ο πατέρας μου αγανάκτησε, σήκωσε χέρι και με χτύπησε. Δεν αντέδρασα, συνέχισα να κοιτάζω την οθόνη μου, να δίνω εντολές στους συμπαίκτες μου, να βρίσκω λύσεις για την ομάδα, ήμουν ο αρχηγός τους, ήμουν ο ήρωάς τους, διάολε.

Ξύλο έφαγα κι άλλες φορές, και όσο πήγαινε έτρωγα και περισσότερο. Η μάνα μου έμπαινε στη μέση, πολλές φορές τις έτρωγε αυτή στο τέλος αντί για μένα. Μέχρι που ο πατέρας μου εξαφανίστηκε. Μια μέρα μάζεψε τις βαλίτσες του, μας έβρισε κι εμένα και τη μάνα μου και έφυγε από το σπίτι. Μας άδειασε τη γωνιά με άλλα λόγια, δε θα τρώγαμε άλλο ξύλο επιτέλους, ας πήγαινε στα τσακίδια με καμιά από αυτές που έτσι και αλλιώς πηδούσε στα κωλόμπαρα που γύρναγε, ακόμη και όσο ήταν μαζί με τη μάνα μου.

Όταν βγάζεις το πρώτο εικοσιτετράωρο αισθάνεσαι γίγαντας, νιώθεις πως είσαι ο καλύτερος, πως οι δυνάμεις σου δεν έχουν τελειωμό. Αν σηκωθείς απότομα όμως το πιο πιθανό είναι να βρεθείς στο πάτωμα αμέσως. Εγώ την πρώτη φορά όχι απλώς είχα μείνει για είκοσι τέσσερις ώρες άγρυπνος, αλλά για όλο αυτό το διάστημα δεν είχα φάει απολύτως τίποτα, δεν είχα πιει παρά μόνο δύο κουτάκια χυμό ρόδι και είχα καταφέρει να κατουρήσω μόνο μια φορά. Ύστερα από αυτό έμεινα για τρεις μέρες στο νοσοκομείο. Τρεις μέρες χαμένες, χωρίς δευτερόλεπτο on-line. Τρεις μέρες καταστροφικές για το χαρακτήρα μου αλλά και για όλη την ομάδα μου.

Έτσι μαθαίνεις. Έχεις δίπλα σου μπισκοτάκια, γλυκά και αλμυρά, έχεις κανένα μπουκαλάκι νερό, λίγο χυμό, και σηκώνεσαι ανά οκτάωρο για τουαλέτα. Για ένα διάστημα είχα φοβηθεί λιγάκι όταν κάποιος μου είχε πει πως υπήρξαν κρούσματα θανάτου λόγω ακινησίας και αφυδάτωσης. Όταν όμως είσαι μέσα, όταν τα δίνεις όλα, όταν η ομάδα ολόκληρη στηρίζεται πάνω σου και περιμένει από σένα τα ξεχνάς όλα. Τίποτα δε σου τριβελίζει το μυαλό, καμιά ανάγκη δεν μπαίνει πάνω από τον ήρωα. Εξάλλου, γι’ αυτόν ακριβώς το λόγω ονομάζεται και ήρωας, έτσι δεν είναι;

Ο μεγαλύτερος αντίπαλος είναι ο καταραμένος ο χρόνος. Μεγαλύτερος και ισχυρότερος ακόμη και από τα πιο καταχθόνια τέρατα με τα οποία έρχομαι συχνά αντιμέτωπος. Δε σου φτάνει ποτέ. Είναι λίγος, είναι πολύ λίγος. Γεμίζει το κεφάλι μου από ιδέες και πράγματα που πρέπει να κάνω, αλλά ο χρόνος τρέχει αδυσώπητα και δεν τα προλαβαίνω όλα. Άλλες φορές τα ξεχνάω, καθώς εμφανίζονται καινούριες ιδέες, νέα πρέπει. Τρέμω σύγκορμος προσπαθώντας να θυμηθώ σημαντικά πράγματα, να μην τα ξεχάσω και δεν πραγματοποιηθούν, και όμως, πολλές φορές συμβαίνει κάτι τέτοιο και ενίοτε αποδεικνύεται καταστροφικό.

Η ομάδα μου αποτελείται από μια αρμαθιά σκληροτράχηλους paladin και αρκετούς knights. Στο παιχνίδι κλείνω εφτά χρόνια και είμαι αρχηγός αυτής της ομάδας. Σαν paladin που είμαστε κάνουμε πάντα ό,τι περνά από το χέρι μας για το καλό του κόσμου που ζούμε. Πολεμάμε τους κακούς με λύσσα δίνοντας, αν χρειαστεί, και τη ζωή μας ακόμη προκειμένου να κυριαρχήσει το καλό. Αν και η αλήθεια είναι πως προσωπικά έχω να δώσω τη ζωή μου χρόνια τώρα. Αλλιώς δε θα ήμουν και ο ήρωας που είμαι άλλωστε. Έχω να χάσω πάνω από τέσσερα χρόνια.

Θυμάμαι παλιότερα, όταν είχα πρωταρχίσει να μπαίνω στο παιχνίδι, πως έχανα αρκετά συχνά. Υπήρχαν φορές που κόποι ολόκληρων ημερών πήγαιναν χαμένοι, καθώς κάποιος βρισκόταν να με καθαρίσει, είτε στα ίσια είτε πισώπλατα. Το αποτέλεσμα ήταν το ίδιο βέβαια. Χαμένος χρόνος, απογοήτευση, πτώση του στάτους, απώλεια αντικειμένων. Είχα όμως έφεση, απ’ ό,τι φάνηκε τελικά, είχα ταλέντο. Ανέπτυξα το χαρακτήρα μου, έκανα σημαντικές γνωριμίες, φιλίες και συμμαχίες, ανέβηκα επίπεδα στην ιεραρχία της ομάδας που ανήκα και πέρσι, πριν έναν περίπου χρόνο δηλαδή, όταν χάσαμε τον τότε αρχηγό μας, σε μια πολιορκία που κράτησε μια εβδομάδα, ανέλαβα τις τύχες των συντρόφων μου.

Τώρα βέβαια υπάρχει άλλο πρόβλημα με όλους εμάς που παίζουμε με τα χρόνια και με τη δική μου μανία τέτοια παιχνίδια: το πρόβλημα είναι πως υπάρχουν φορές που ο κόσμος του παιχνιδιού νομίζω πως είναι αληθινός. Υπάρχουν φορές που σφάζω με το σπαθί μου ένα καθίκι και το νιώθω τόσο βαθιά πως του έχω αφαιρέσει τη ζωή. Άλλες πάλι με πιάνω να κλαίω μπροστά στην οθόνη γιατί έχασα ένα σύντροφο, ένα γνωστό ή φίλο. Το χειρότερο που μου συμβαίνει είναι πως μερικές φορές αργώ να καταλάβω αν κοιμάμαι και βλέπω όνειρο πως παίζω ή αν παίζω στην πραγματικότητα, και η φάση αυτή συμβαίνει, πιστεύω, όχι τόσο γιατί είμαι εθισμένος, αλλά γιατί ένας από τους λόγους που φτιάχνονται πραγματικά τα παιχνίδια είναι και αυτός.

Το παιχνίδι είναι ψεύτικο. Ναι, σε κάποιες αναλαμπές μου το καταλαβαίνω. Η συνείδηση δεν ξεγελιέται τόσο εύκολα, η συνείδηση δεν ξεγελιέται ούτε στα δύσκολα, βασικά, η συνείδηση δεν ξεγελιέται ποτέ, απ’ όσο νομίζω. Όσο και αν θάβω τον εαυτό μου μέσα σε κόσμους μαγικούς, όσο και αν μουδιάζω το μυαλό μου με ξόρκια, σπαθιά, νεκρομάντες και γίγαντες, όσο και αν πείθω την ύπαρξή μου πως βρίσκομαι σε μέρος που με αναπαύει, έρχονται τα ξεσπάσματα της συνείδησης, κουρελιασμένα, τσακισμένα, σακατεμένα, να με χτυπήσουν αλύπητα. Τότε με πιάνει πανικός και τρέλα. Τότε καταλαβαίνω σε ποια τραγική κατάσταση βρίσκομαι και το μυαλό μου θολώνει. Ευτυχώς που τα ξεσπάσματά μου αυτά γίνονται όλο και μικρότερα, όλο και πιο λίγα, όλο και πιο σπάνια, και αυτό είναι μια καλή παρηγοριά για το μέλλον.

απόσπασμα από το e-Drugs του Θοδωρή Καραγεωργίου

Σχόλιο apneagr: Δεν ξέρω πόσοι από σας, διαβάσατε μια είδηση που δημοσιεύτηκε πριν ένα χρόνο κι αφορούσε δύο γονείς, που παραμέλησαν μέχρι θανάτου το μωρό τους, για χάρη της ψηφιακής τους “κόρης” (έπαιζαν το παιχνίδι Ρrius Οnline), αλλά είναι πέρα για πέρα αληθινή και προφανώς αποτελεί την κορυφή του παγόβουνου, όσον αφορά την εξάρτηση ενηλίκων και ανηλίκων απ’ το διαδίκτυο.

Για όσους κατηγορούν εύκολα ...του Γέροντα Παϊσίου.

Ρωτήσαμε μιὰ μέρα τὸν Γέροντα γιὰ τὸ ἑξῆς πρόβλημα ποὺ ἀντιμετωπίζουμε: «Γέροντα, μᾶς λέτε συνέχεια νὰ ἔχουμε καλὸ λογισμό, θὰ σᾶς ποῦμε ὅμως, μία περίπτωση, γιὰ νὰ δοῦμε τί μᾶς συμβουλεύετε νὰ ἀπαντοῦμε.

Ἔρχονται μερικοὶ ἄνθρωποι καὶ μᾶς λένε: Ὁ τάδε ἱερέας παίρνει πολλὰ λεφτὰ ἀπὸ... τὰ μυστήρια, ὁ δεῖνα καπνίζει πολλὰ τσιγάρα καὶ πηγαίνει στὰ καφενεῖα, ὁ ἄλλος λένε πὼς εἶναι ἀνήθικος καί, γενικά, βγάζουν ἕνα δριμὺ κατηγορητήριο ἐναντίον τῶν κληρικῶν καὶ μάλιστα παρουσιάζουν μαζὶ κι ἀποδείξεις τῶν ὅσων λένε. Σ' αὐτοὺς τοὺς ἀνθρώπους τί μποροῦμε νὰ λέμε;»

Τότε, ὁ Γέροντας ἄρχισε νὰ μᾶς λέει: «Γνώρισα ἐκ πείρας ὅτι σ' αὐτὴ τὴ ζωὴ οἱ ἄνθρωποι εἶναι χωρισμένοι σὲ δύο κατηγορίες. Τρίτη δὲν ὑπάρχει -ἢ στὴ μία θὰ εἶναι ἢ στὴν ἄλλη.

Ἡ μία, λοιπόν, κατηγορία τῶν ἀνθρώπων μοιάζει μὲ τὴ μύγα. Ἡ μύγα ἔχει τὴν ἑξῆς ἰδιότητα: νὰ πηγαίνει πάντα καὶ νὰ κάθεται σὲ ὅ,τι βρώμικο ὑπάρχει. Γιὰ παράδειγμα, ἂν ἕνα περιβόλι εἶναι γεμάτο λουλούδια, ποὺ εὐωδιάζουν, καὶ σὲ μία ἄκρη τοῦ περιβολιοῦ κάποιο ζῶο ἔχει κάνει μία ἀκαθαρσία, τότε μιὰ μύγα, πετώντας μέσα σ' αὐτὸ τὸ πανέμορφο περιβόλι, θὰ πετάξει πάνω ἀπὸ ὅλα τὰ ἄνθη καὶ σὲ κανένα δὲν θὰ καθίσει. Μόνο ὅταν δεῖ τὴν ἀκαθαρσία, τότε ἀμέσως θὰ κατέβει καὶ θὰ καθίσει πάνω σ' αὐτὴν καὶ θὰ ἀρχίσει νὰ τὴν ἀνασκαλεύει, ἀναπαυόμενη στὴ δυσωδία ποὺ προκαλεῖται ἀπὸ τὸ ἀνακάτεμα αὐτὸ καὶ δὲ θὰ ξεκολλᾶ ἀπὸ ἐκεῖ.

Ἂν τώρα ἔπιανες μιὰ μύγα, καὶ αὐτὴ μποροῦσε νὰ μιλήσει καὶ τὴ ρωτοῦσες νὰ σοῦ πεῖ μήπως ξέρει ἂν πουθενὰ ὑπάρχουν τριαντάφυλλα, τότε ἐκείνη θὰ ἀπαντοῦσε πὼς δὲ γνωρίζει κἄν τί εἶναι αὐτά. Ἐγώ, θὰ σοῦ πεῖ, ξέρω πὼς ὑπάρχουν σκουπίδια, τουαλέτες, ἀκαθαρσίες ζώων, μαγειρεῖα, βρωμιές. Ἡ μία λοιπὸν μερίδα τῶν ἀνθρώπων μοιάζει μὲ τὴ μύγα. Εἶναι ἡ κατηγορία τῶν ἀνθρώπων ποὺ ἔχει μάθει πάντα νὰ σκέφτεται καὶ νὰ ψάχνει νὰ βρεῖ ὅ,τι κακὸ ὑπάρχει, ἀγνοώντας καὶ μὴ θέλοντας ποτὲ νὰ σταθεῖ στὸ καλό.

Ἡ ἄλλη κατηγορία τῶν ἀνθρώπων μοιάζει μὲ τὴ μέλισσα. Ἡ ἰδιότητα τῆς μέλισσας εἶναι νὰ βρίσκει καὶ νὰ κάθεται σὲ ὅ,τι καλὸ καὶ γλυκὸ ὑπάρχει. Ἂς ποῦμε, γιὰ παράδειγμα, πὼς σὲ μία αἴθουσα, ποὺ εἶναι γεμάτη ἀκαθαρσίες ἔχει κάποιος τοποθετήσει σὲ μία γωνιὰ ἕνα λουκούμι. Ἂν φέρουμε ἐκεῖ μία μέλισσα, ἐκείνη θὰ πετάξει και δὲν θὰ καθήσει πουθενὰ ἕως ὅτου βρεῖ τὸ λουκούμι καὶ μόνον ἐκεῖ θὰ σταθεῖ.

Ἂν πιάσεις τώρα τὴ μέλισσα καὶ τὴ ρωτήσεις ποῦ ὑπάρχουν σκουπίδια, αὐτὴ θὰ σοῦ πεῖ ὅτι δὲ γνωρίζει, θὰ σοῦ πεῖ ἐκεῖ ὑπάρχουν γαρδένιες, ἐκεῖ τριανταφυλλιές, ἐκεῖ θυμάρι, ἐκεῖ μέλι, ἐκεῖ ζάχαρη, ἐκεῖ λουκούμια καὶ γενικὰ θὰ εἶναι γνώστης ὅλων τῶν καλῶν καὶ θὰ ἔχει παντελῆ ἄγνοια ὅλων τῶν κακῶν. Αὐτὴ εἶναι ἡ δεύτερη ὁμάδα, τῶν ἀνθρώπων ἐκείνων ποὺ ἔχουν καλοὺς λογισμοὺς καὶ σκέπτονται καὶ βλέπουν τὰ καλά.

Ὅταν σ' ἕνα δρόμο βρεθοῦν νὰ περπατοῦν δύο ἄνθρωποι, οἱ ὁποῖοι ἀνήκουν στὶς δύο αὐτὲς κατηγορίες, τότε φτάνοντας στὸ σημεῖο ἐκεῖνο ὅπου ἕνας τρίτος ἔκανε τὴν «ἀνάγκη» του, ὁ ἄνθρωπος τῆς πρώτης κατηγορίας, θὰ πάρει ἕνα ξύλο καὶ θ' ἀρχίσει νὰ σκαλίζει τὶς ἀκαθαρσίες. Ὅταν, ὅμως περάσει ὁ ἄλλος, τῆς δεύτερης κατηγορίας, ποὺ μοιάζει μὲ τὴ μέλισσα, προσπαθεῖ νὰ βρεῖ τρόπο νὰ τὶς σκεπάσει μὲ χῶμα καὶ μὲ μία πλάκα, γιὰ νὰ μὴν αἰσθανθοῦν καὶ οἱ ἄλλοι περαστικοὶ τὴ δυσωδία αὐτή, ποὺ προέρχεται ἀπὸ τὶς βρωμιές».

Καὶ κατέληξε ὁ Γέροντας: «Ἐγὼ σὲ ὅσους ἔρχονται καὶ μοῦ κατηγοροῦν τοὺς ἄλλους -καὶ μὲ δυσκολεύουν- τοὺς λέω αὐτὸ τὸ παράδειγμα καὶ τοὺς ὑποδεικνύω νὰ διαλέξουν σὲ ποιὰ κατηγορία θέλουν νὰ βρίσκονται καὶ ἀναλόγως νὰ ψάξουν νὰ βροῦν καὶ τοὺς ἀνάλογους ἀνθρώπους τῆς κατηγορίας τους».

πηγή
από το ΑΝΤΙ - ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ
Ποσειδώνας

Η σφαγή του Αγίου Φιλούμενου, από Εβραίους σιωνιστές, στα Ιεροσόλυμα το 1979.

Ο άγιος ιερομάρτυρας του 20ού αιώνος Φιλούμενος ο Κύπριος καταγόταν από το χωριό Ορούντα της επαρχίας Μόρφου. Από μικρός μαζί με τον αδελφό του Ελπίδιο μαθήτευε κοντά στη γιαγιά του Λωξάντρα τα ιερά γράμματα του Χριστού.

Ήτοι βίους αγίων και ύμνους της Εκκλησίας. Ο άγιος κάποια στιγμή μαζί με τον αδελφό του πηγαίνουν στη Ιερά Μονή Σταυροβουνίου και εκεί μένουν πέντε χρόνια. Ακολούθως πηγαίνουν στα Ιεροσόλυμα. Ο άγιος Φιλούμενος έμεινε στα Ιεροσόλυμα 46 χρόνια. Ο άγιος βρήκε μαρτυρικό θάνατο από φανατικούς σιωνιστές Εβραίους οι οποίοι τον κατακρεούργησαν την ώρα του εσπερινού στο Φρέαρ του Ιακώβ στο οποίο διέμενε, πιστός φύλακας αγίων τόπων και τρόπων αιωνίων.

Η Εκκλησία της Κύπρου και ιδιαιτέρως η Ιερά Μητρόπολις Μόρφου σήμερα εορτάζει τη μνήμη του αγίου ιερομάρτυρος Φιλουμένου του νέου, του Κυπρίου. Ο νεομάρτυς αυτός γεννήθηκε το 1913 και ήταν παιδί του Γεωργίου και της Μαγδαληνής Χασάπη ή Ουρουντιώτη, καθώς και ο δίδυμος αδελφός του αρχιμανδρίτη Ελπιδίου. Οι γονείς του αν και κατάγονταν από το χωριό Ορούντα της μητροπολιτικής περιφέρειας Μόρφου, έμεναν στην ενορία του Αγίου Σάββα στη Λευκωσία, αφού ο πατέρας του Αγίου είχε δικό του πανδοχείο και φούρνο. Μαζί με τον αδελφό του Ελπίδιο έδειχναν ιδιαίτερο ζήλο για προσευχή και διάβαζαν Βίους Αγίων, από όπου ιδιαιτέρως τους συγκίνησε ο βίος του Οσίου Ιωάννου του Καλυβίτη, που κατά κάποιον τρόπο επέδρασε πάνω τους, ώστε να θέλουν να ακολουθήσουν τον μοναχικό βίο. Επίσης, εκτός από τη μητέρα τους, ιδιαίτερη επίδραση στο να αποκτήσουν εκκλησιαστική και ορθόδοξη συνείδηση είχε πάνω τους και η γιαγιά τους Λωξάντρα. Σε ηλικία 14 ετών τα δύο αδέλφια πηγαίνουν στην Ιερά Μονή Σταυροβουνίου και μετά στα Ιεροσόλυμα, όπου φοιτούν στο εκεί Γυμνάσιο. Αποφοιτώντας από το Γυμνάσιο το 1939 ο μεν Ελπίδιος υπηρέτησε ως πρεσβύτερος σε διάφορους τόπους και εκοιμήθη στις 29 Νοεμβρίου 1983. Ο δε Φιλούμενος παρέμεινε στα Ιεροσόλυμα και το 1979 διορίστηκε υπεύθυνος στο Φρέαρ του Ιακώβ. Όπου, εκεί το Νοέμβριο του 1979 την ώρα που ο άγιος τελούσε τον Εσπερινό, τον δολοφόνησαν με τσεκούρι φανατικοί Εβραίοι.

Μια εβδομάδα πριν, μια ομάδα φανατικών σιωνιστών πήγε στο μοναστήρι του Φρέαρ του Ιακώβ, ισχυριζόμενοι ότι ήταν Εβραϊκός ιερός τόπος και απαιτώντας όπως όλοι οι Σταυροί και οι εικόνες να απομακρυνθούν. Βέβαια, ο άγιος επεσήμανε ότι το πάτωμα στο οποίο ήταν τώρα είχε κατασκευαστεί από τον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο πριν από το 331 μ.Χ. και ότι χρησιμοποιήθηκε ως Ορθόδοξος Χριστιανικός ιερός τόπος για δεκαέξι αιώνες πριν το ισραηλινό κράτος έχει δημιουργηθεί, και ότι ήταν στα χέρια των Σαμαρειτών οκτώ αιώνες πριν από αυτό, (το υπόλοιπο του αρχικού ναού είχε καταστραφεί κατά την εισβολή του Σάχη Χοσράν Παρνίς στον έβδομο αιώνα, κατά την οποία οι Εβραίοι είχαν σφαγιάσει όλους τους Χριστιανούς της Ιερουσαλήμ.) Η ομάδα έφυγε με απειλές, ύβρεις και αισχρότητες του είδους που οι ντόπιο χριστιανοί υποφέρουν τακτικά.

Μετά από λίγες μέρες, στις 29 Νοεμβρίου, κατά τη διάρκεια μιας χειμαρρώδης νεροποντής, μια ομάδα σιωνιστών γύρισε στο μοναστήρι. Ο άγιος είχε ήδη βάλει το πετραχήλι του για τον Εσπερινό. Η αποσπασματική κοπή των τριών δακτύλων με το οποίο έκανε το σημείο του Σταυρού του έδειξε ότι είχε βασανιστεί σε μια προσπάθεια να τον κάνουν να αρνηθεί την Ορθόδοξη Χριστιανική Πίστη. Το πρόσωπο του είχε χαραχθεί άγρια στη μορφή του Σταυρού. Η εκκλησία και ιερά σκεύη είχαν όλα καταστραφεί από την διάπραξη της ιεροσυλίας.

Το σκήνωμα του Αγίου παραδόθηκε στους Ορθοδόξους μετά από 6 μέρες, αλλά διατηρούσε την ευκαμψία του και ετάφη στο κοιμητήριο της Αγίας Σιών. Μετά από τέσσερα χρόνια στην ανακομιδή των ιερών του λειψάνων, το σώμα βρέθηκε άφθαρτο και ευωδίαζε. Τότε, έκλεισαν τον τάφο και τον ξανάνοιξαν τα Χριστούγεννα του 1984, οπότε το ιερό σκήνος διατηρούσε μερική αφθαρσία και το τοποθέτησαν σε υάλινη λειψανοθήκη στο βόρειο τμήμα του ιερού βήματος στο ναό της Αγίας Σιών.

O Ιερομάρτυς Φιλούμενος συγκαταλέχθηκε μεταξύ των Αγίων της Εκκλησίας των Ιεροσολύμων στις 30 Αυγούστου του 2008, οπότε και το άφθορο άγιο σκήνωμα του μεταφέρθηκε στο προσκύνημα του φρέατος του Ιακώβ όπου και μαρτύρησε για την αγάπη του Χριστού.

Η μνήμη του τιμάται την 29η Νοεμβρίου, εξαιρέτως δε στην κοινότητα της Ορούντας με παννύχιο αγρυπνία.

από το ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΕΛΛΑΔΑ
Ποσειδώνας

30 Μαρτίου 1822, η Χίος πνίγηκε στο αίμα.

Εκατόν δεκαπέντε χιλιάδες άνθρωποι χάθηκαν, δολοφονήθηκαν, ξεριζώθηκαν... Άνδρες, γυναίκες, παιδιά. Το αίμα έτρεχε ποτάμι, μέχρι τη θάλασσα. Το γαλάζιο του νερού βάφτηκε κόκκινο. Ουρλιαχτά, θάνατος, απόγνωση. Καμμένη γη. Χωριά ολόκληρα πυρπολήθηκαν. Μητέρες μέσα στους καπνούς ψάχνουν να βρουν τα παιδιά τους. Τα πρόσωπα τους μαύρα από τις στάχτες. Βλέμμα θολό. Το βλέμμα της τρέλας.

Που να κρυφτούν; Δεν ξέρουν.Τούρκοι παντού.

Αγρίμια. Δολοφονούν, βιάζουν.

Κατακόκκινοι βαμμένοι από το αίμα των αθώων θυμάτων τους συνεχίζουν να σκοτώνουν όποιον βρουν στο διάβα τους.

Η Χίος πεθαίνει...

30 Μαρτίου 1822

Τι συνέβη όμως και φτάσαμε σε αυτή τη σφαγή; Το δολοφονικό χέρι του Τούρκου θα μπορούσε να κοπεί, πριν καν βγάλει το γιαταγάνι; Ας δούμε τα γεγονότα που προηγήθηκαν και οδήγησαν σε μια από τις μαζικότερες σφαγές της ιστορίας του ανθρώπινου γένους.

Η Χίος ήταν πάντα ένα νησί που ευημερούσε, τόσο οικονομικά όσο και πολιτισμικά. Οι Χιώτες μια πάστα ανθρώπου που έχει στο αίμα του την αλμύρα της θάλασσας, διακρίνονταν πάντα για τη ναυτοσύνη τους.

Δεν είναι τυχαίο ότι πολλοί Λεβέντες* στα πλοία των Οθωμανών ήταν Χιώτες.
Δεν είναι τυχαίο επίσης ότι οι Χιώτες σε ελληνικά ή σε Οθωμανικά πλοία κυριαρχούσαν από τη Μαύρη θάλασσα μέχρι τις ακτές της Αφρικής.

Το ευλογημένο νησί της Χίου είχε όμως και άλλο ένα “ατού”.
Τα μαστιχόδεντρα. Το δέντρο που δεν υπάρχει πουθενά αλλού στον κόσμο και τους καρπούς του οποίου, λάτρεψαν όλοι οι Σουλτάνοι.

Στις αρχές του 1800 η ευημερούσα Χίος αριθμούσε 120.100 ψυχές εκ των οποίων οι 117.000, ήταν Έλληνες, οι 3.000 Τούρκοι και οι 100 Εβραίοι.

Το εμπόριο μαστίχας ανθούσε, το εμπόριο με τα παράλια της Μικρασίας ήταν στο ζενίθ του και οι Χιώτες μπορεί να ζούσαν μια σχετικά ελεύθερη καλή και άνετη ζωή, αλλά ποτέ δεν ξέχασαν ότι ήταν Έλληνες.

Ο Σουλτάνος Μαχμούτ ο Β, τους είχε δώσει άτυπα μια σχετική αυτονομία αφού ποτέ δεν του δημιούργησαν κάποιο πρόβλημα.

Η σπίθα της επανάστασης στην Ελλάδα δεν άφησε τους Χιώτες τυπικά αδιάφορους αλλά στο νησί επικρατούσε ηρεμία.

Ακόμη και όταν ο Τομπάζης πήγε να τους ξεσηκώσει, τον Απρίλη του 1821, δεν έγινε τίποτε.

Κάποια χιλιόμετρα βορειότερα ο Σουλτάνος έβλεπε την επανάσταση να φουντώνει στην Ελλάδα, αλλά τα αγαπημένα του παιδιά οι Χιώτες να μην ακολουθούν.
Ο Μαχμούτ ο Δεύτερος συνέχιζε στα ανάκτορα του Τοπ Καπί να πίνει τα χιώτικα με γεύση μαστίχας σερμπέτια του, ικανοποιημένος.

Όμως σχεδόν ένα χρόνο μετά στις αρχές του Μάρτη του 1822, ο Σάμιος Λυκούργος Λογοθέτης, αποβιβάζεται στη Χίο με 1500 άνδρες και μαζί με τον Χιώτη Αντώνη Μπουρνιά ξεσηκώνουν το λαό. Οι διαφωνίες ανάμεσα στους κατοίκους του νησιού είναι έντονες. Τελικά η σπίθα ανάβει και οι 3.000 Τούρκοι μαζί με τη φρουρά του νησιού οχυρώνονται στο κάστρο. Όμως για άλλη μια φορά η προχειρότητα στην κατάστρωση ενός σχεδίου αλλά και οι έριδες για την αρχηγεία, προδίδουν τους Έλληνες. Οι Τούρκοι ταμπουρωμένοι δεν παραδίδονται ενώ τα μαντάτα της εξέγερσης φτάνουν μέχρι το Τοπ Καπί.

Ο Σουλτάνος γίνεται έξαλλος. Θεωρεί ότι οι Χιώτες που τόσα “προνόμια και αυτονομία” τους προσέφερε, τον πρόδωσαν. Όμως αυτό που τον έκανε έξαλλο ήταν φυσικά άλλο. Εάν επικρατούσε η επανάσταση στο νησί, θα έχανε σημαντικότατους οικονομικούς πόρους, αφού τα μαστιχόδεντρα και ο φόρος που έπαιρνε από αυτά, πλέον δεν θα του άνηκαν.

Διατάζει τον έμπιστο ναύαρχο του Καρά Αλή να καταπνίξει την επανάσταση. Στις 30 Μαρτίου του 1822 και μετά από έντονο κανονιοβολισμό, ο Μαύρος-Αλής αποβίβασε στην ακτή 7.000 άνδρες και με τη συνδρομή της τουρκικής φρουράς κατέστειλε εύκολα και σύντομα την εξέγερση, εκμεταλλευόμενος τον κακό σχεδιασμό της και τις έριδες (όπως είπαμε) για την αρχηγία μεταξύ Μπουρνιά και Λογοθέτη. Οι δύο τους υποχώρησαν στο εσωτερικό του νησιού φωνάζοντας: “ο σώζων εαυτό σωθήτω”.

Από εκεί και μετά ξεκίνησε η σφαγή. Ο θάνατος χόρευε για μήνες πάνω από τη Χίο: 42.000 άνθρωποι σφαγιάστηκαν, 23.000 διέφυγαν στο εξωτερικό και στην Ελλάδα και 50.000 έγιναν σκλάβοι. Υπολογίζεται ότι γλύτωσαν και παρέμειναν στο νησί 1500 – 2000 άνθρωποι.

Η νέμεσις για τον Καρά- Αλή θα έρθει τις πρώτες ημέρες του Ιουνίου του 1822, όταν ο Κανάρης θα πυρπολήσει και θα ανατινάξει την Ναυαρχίδα του στόλου του και ο ίδιος ο Καρά Αλής θα πάει να συναντήσει τα αθώα θύματα του στον κάτω κόσμο.

Η σφαγή των χιλιάδων αθώων της Χίου προκάλεσε αποτροπιασμό και αηδία στην Ευρώπη. Η κοινή γνώμη ξεσηκώθηκε και οι τάξεις των φιλελλήνων πύκνωσαν. Αυτόπτες μάρτυρες περιέγραψαν τις φρικιαστικές σκηνές στις εφημερίδες, ζωγράφοι (Ντελακρουά) τις απεικόνισαν και ποιητές (Ουγκώ, Χέμανς, Πιέρποντ, Χιλ, Σιγκούρνεϊ) έψαλλαν τη θλιβερά καταστροφή. Πολλοί έκαναν λόγο για το ασυμβίβαστο της τουρκικής φυλής με τον ανθρωπισμό, ενώ άλλοι τόνισαν την αδυναμία συνύπαρξης Χριστιανών και Μουσουλμάνων.

*Λεβέντης σημαίνει στα Τούρκικα ότι και στη γλώσσα μας: Ο ατρόμητος, το παλικάρι.
Λεβέντης ήταν όποιος υπηρετούσε στο οθωμανικό ναυτικό και είχε ένα μόνο καθήκον. Να κάνει τα ρεσάλτα στα άλλα πλοία.
Στις ναυμαχίες τα πλοία πλεύριζαν το ένα το άλλο και πετούσαν γάντζους δεμένους με σχοινιά.
Οι Λεβέντες ήταν οι πρώτοι που ορμούσαν στο αντίπαλο πλοίο για να το καταλάβουν.
Οι πρώτοι που πρότασσαν τα κορμιά τους.
Πολεμούσαν σαν σκυλιά και εξολόθρευαν τους εχθρούς.

Πηγή
από το ΑΝΤΙ - Αντιπροσώπευση

Εύγε κ. Διαμαντοπούλου. Τα παιδιά μας της Γ Λυκείου βλέπουν αυτον τον χάρτη της Μακεδονίας μαθαίνοντας για το εβραϊκό "Ολοκαύτωμα"!!!

(κάντε κλικ για μεγέθυνση)

Γ΄ ΤΑΞΗ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΝΕΟΤΕΡΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ε

Ο Β΄ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ

ΧΑΡΤΗΣ ΣΕΛΙΔΑ 130 …ΚΡΑΤΟΣ “ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ”…

ΕΥΓΕ ΣΤΗΝ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ ΚΑΙ ΣΤΗ ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟΥ

Είστε για πολλά γιαούρτια!

από το ΑΡΜΑ ΠΟΛΙΤΩΝ

Δείτε το λινκ με το απόσπασμα του βιβλίου.....

http://www.pi-schools.gr/download/lessons/history/lykeio/history_c_gen/math/sel_97_138.pdf

ΣΧΟΛΙΟ
Οπως αναφέρεται στο βιβλίο ο χάρτης απεικονίζει τα ναζιστικά στρατόπεδα συγκεντρώσεως στα οποία θεωρείται ότι συντελέστηκε το εβραϊκό "Ολοκαύτωμα"...
Τα συμπεράσματα δικά σας....

Να τονίσω ότι το βιβλίο βρίσκεται στην ιστοσελίδα του Προδοτικού αθνελληνικού Παιδαγωγικού Ινστιτούτου (κανείς δεν γνωρίζει γιατί επέλεξαν την ξένη αυτή λέξη-Ινστιτούτο- αδιαφορώντας για δεκάδες αντίστοιχες ελληνικές) το οποίο ως γνωστόν υποστηρίζει με μανία παραπληροφορώντας τα παιδιά μας, το φοινικικό αλφάβητο και την ύπαρξη της φανταστικής Ινδοευρωπαϊκής φυλής!!!!

ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ;

Κωνσταντίνος Χολέβας-Πολιτικός Επιστήμων

Την Κυριακή 27 Μαρτίου επρόκειτο να προβληθεί από την ΕΤ-1 μία επανάληψη της εκπομπής ΑΡΧΟΝΤΑΡΙΚΙ, η οποία αναφερόταν στον ρόλο της Ορθόδοξης Εκκλησίας κατά την Τουρκοκρατία και την Ελληνική Επανάσταση. Η εκπομπή αυτή θα απαντούσε κατά κάποιο τρόπο σε όσα.. προπαγανδιστικά και αντιεκκλησιαστικά ελέχθησαν τον τελευταίο καιρό από ιδιωτικούς και κρατικούς τηλεοπτικούς σταθμούς για την ίδια ιστορική περίοδο. Ξαφνικά, τρεις ημέρες πριν από την προβολή της εκπομπής, η διοίκηση της ΕΡΤ αποφάσισε να διακόψει οριστικά και αμετάκλητα την προβολή της δημοφιλούς εκπομπής ΑΡΧΟΝΤΑΡΙΚΙ. Φαίνεται ότι το ελληνορθόδοξο πνεύμα του 1821 ενοχλεί . Η εκσυγχρονιστική αντίληψη περί δημοκρατίας ορίζει ότι στην τηλεόραση μπορούν να μιλούν απεριόριστα οι εθνοαποδομητές και όσοι κατηγορούν ατεκμηρίωτα την Εκκλησία, ενώ περικόπτονται και εμποδίζονται όσες φωνές έχουν να προσκομίσουν σοβαρές αποδείξεις για τον εθνικό, κοινωνικό και πολιτιστικό ρόλο του Ορθοδόξου κλήρου.

Η εκπομπή ΑΡΧΟΝΤΑΡΙΚΙ επί 19 συναπτά έτη κοσμούσε το πρόγραμμα της ΕΤ-1 και είχε πολυάριθμο και φανατικό ακροατήριο. Οι τηλεθεατές που την έβλεπαν δεν ήσαν μόνο άνθρωποι εκκλησιαζόμενοι, αλλά γενικότερα Έλληνες και Ελληνίδες που ήθελαν να ακούσουν μία ήρεμη συζήτηση με επιχειρήματα, χωρίς κραυγές και διαπληκτισμούς. Ο παρουσιαστής Μητροπολίτης Δημητριάδος Ιγνάτιος επέλεγε θέματα όχι μόνον θεολογικά, αλλά και ιστορικά, εκπαιδευτικά κοινωνικά, οικογενειακά και άλλα ευρυτέρου ενδιαφέροντος. Εμφανίσθηκαν γνωστές προσωπικότητες του πνεύματος και της τέχνης, ακούσθηκαν ήρεμες φωνές που προτείνουν λύσεις για καυτά θέματα της εποχής, προβλήθηκαν συμβουλές για βελτίωση των ανθρωπίνων και οικογενειακών σχέσεων, παρουσιάσθηκαν η ιστορία και τα προβλήματα του εκτός Ελλάδος Ελληνισμού, δόθηκαν με τρόπο επιστημονικό- αλλά και κατανοητό- ερμηνείες σε ερωτήματα που αναφέρονται στην Πίστη, στην εκκλησιαστική ζωή, στις αγωνίες των νέων και των γονιών, στην κρίση της κοινωνίας μας. Η διακοπή μιας τέτοιας εκπομπής οπωσδήποτε αφήνει ένα μεγάλο κενό.

Δεν μπορώ να κατανοήσω την λογική των διοικούντων την ΕΡΤ που έλαβαν την απόφαση για οριστική διακοπή της εκπομπής. Δεν θα υπάρχει πλέον ούτε μία εκπομπή στη δημόσια τηλεόραση για να προβάλλει τον λόγο της Ορθοδοξίας στα παλαιά και νέα προβλήματα που παρουσιάζονται. Και όμως οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί αποτελούν την πλειοψηφία σ’ αυτόν τον τόπο, φορολογούνται και με τον οβολό τους στηρίζουν τη λειτουργία της ΕΡΤ. Αυτούς δεν τους υπολογίζει η διοίκηση της ΕΡΤ; Ή μήπως υπήρχε μεγάλο κόστος; Εξ όσων γνωρίζω από τον Σεπτέμβριο του 2010 παίζονταν επαναλήψεις τη εκπομπής, άρα το κόστος ήταν μηδενικό. Στη Γαλλία όπου επικρατεί μία ακραία μορφή χωρισμού του κράτους από κάθε μορφή Εκκλησίας και θρησκευτικής κοινότητας η δημόσια ραδιοτηλεόραση έχει εκπομπές θρησκευτικού περιεχομένου. Η εκπομπή όμως αυτή δεν ήταν μία κλασική «θρησκευτική» εκπομπή. Άνοιξε τα φτερά της και φρόντισε να διευρύνει τη θεματολογία της ώστε αν αποτελεί μία χαρακτηριστική «ποιοτική» εκπομπή που κάθε σοβαρή τηλεόραση θα ήθελε. Η σημαντική –για κρατικό κανάλι- τηλεθέαση της εκπομπής ΑΡΧΟΝΤΑΡΙΚΙ φαίνεται και από το γεγονός ότι στη μέση διεκόπτετο για διαφημίσεις. Όπως ξέρουμε όλοι ο διαφημιζόμενος δεν επιλέγει εκπομπές με χαμηλή τηλεθέαση.

Η απόφαση αυτή της ΕΡΤ έρχεται σε ακατάλληλη στιγμή. Όταν υπάρχει οικονομική, πνευματική και ηθική κρίση στη χώρα μας είναι απαραίτητο να δίνουμε στο λαό μας πνευματικά εφόδια και ηθική ανάταση. Από πού θα αντλήσει αισιοδοξία αν δεν ακούει τον λόγο της Ορθοδοξίας για τα μείζονα ζητήματα που τον απασχολούν; Πού θα βρει αποκούμπι και στήριγμα στη μάχη της καθημερινότητας; Θα μου πείτε ότι όποιος θέλει μπορεί να εκκλησιάζεται στους ναούς και να επικοινωνεί με τους ιερείς. Ναι, αλλά στην εποχή της τηλεοπτικής παντοδυναμίας, είναι έλλειμμα για τη δημοκρατία μας να αποκλείεται η φωνή της Ορθοδοξίας, η οποία ακουγόταν με τρόπο ήπιο από τη δημόσια τηλεόραση. Εξ άλλου πρέπει να προσέξουμε και την πρόσφατη λίαν ενδιαφέρουσα απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της 18.3.2011. Η απόφαση αυτή έρχεται να δικαιώσει την Ιταλία, η οποία έχει νομοθετήσει υπέρ της παρουσίας του Εσταυρωμένου στα σχολεία. Έτσι ανατρέπεται προηγούμενη απόφαση 7 δικαστών που είχαν αρχικά καταδικάσει την Ιταλία.

Η ετυμηγορία αυτή του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου δίνει το δικαίωμα σε κάθε χώρα να αποφασίζει μόνη της ποια είναι η πολιτιστική ταυτότητα και πώς θα την προβάλει μέσα από την παιδεία και άλλα μέσα κοινωνικοποιήσεως. Το Δικαστήριο λέει ότι ο Χριστιανισμός είναι η επικρατούσα θρησκεία στην Ιταλία και είναι λογικό να επηρεάζει την εκπαίδευση. Επίσης η απόφαση τονίζει ότι πέραν του θρησκευτικού του ρόλου ο Εσταυρωμένος είναι θεμελιώδες συστατικό του πολιτισμού και της ταυτότητας της Ιταλίας. Άρα μπορεί να υπάρχει σε κάθε σχολική αίθουσα έστω και αν κάποιοι μαθητές είναι αλλόθρησκοι ή άθεοι.

Με αυτή τη λογική και η ταυτότητα του λαού μας είναι βαθύτατα επηρεασμένη από την Ορθόδοξη Πίστη και παράδοση. Όπως έλεγε ο Γάλλος συγγραφέας Ζακ Λακαριέρ «για τον Έλληνα η Ορθοδοξία είναι το σπίτι του». Και ο αείμνηστος Βρετανός Βυζαντινολόγος Στήβεν Ράνσιμαν υπογράμμιζε ότι «ο 21ος αιώνας θα είναι ο αιώνας της Ορθοδοξίας». Είναι, λοιπόν, δίκαιο να διακόπτεται από την κρατική τηλεόραση μία εκπομπή βασισμένη στην ελληνορθόδοξη παράδοση; Θέλω να πιστεύω ότι η διοίκηση της ΕΡΤ έχει το σθένος να αναθεωρήσει τη λανθασμένη απόφασή της.

Κ.Χ. 26.3.2011

από το Σύνδεσμος 71

6.00 το πρωί ώρα Ελλάδος το ΝΑΤΟ "μπαίνει" στη Λιβύη υπό την ηγεσία Ελληνοαμερικανού ομογενή ναυάρχου!!!

Στις 6.00 το πρωί, το ΝΑΤΟ ,"παίρνει τ΄ όπλο" του εναντίον του καθεστώτος Καντάφι στη Λιβύη. Το πάτημα της σκανδάλης μπορεί να πάρει ένα ακόμη 48ωρο,μέχρι να γίνουν οι τελευταίες ετοιμασίες για τον νέο κύκλο βομβαρδισμών,που αυτή τη φορά θα γίνουν υπό τιε διαταγές του ΝΑΤΟ και του ναυάρχου SACEUR Τζέϊμς Σταυρίδη, ο οποίος προσπάθησε και πάλι να παρουσιάσει το ΝΑΤΟ ως απολύτως αμερόληπτο ανάμεσα στις συγκρούσεις που γίνονται στο έδαφος της Λιβύης,μεταξύ κυβερνητικων στρατευμάτων και αντικαθεστωτικών.

Το ΝΑΤΟ "δεν έχει εκπρόσωπο" στη Λιβύη για να εγγυηθεί επαφή με τις δυνάμεις των εξεγερμένων , δήλωσε ο ανώτατος διοικητής των Συμμαχικών Δυνάμεων στην Ευρώπη και διοικητής της αμερικανικής διοίκησης στην Ευρώπη, ναύαρχος Τζέιμς Σταυρίδης.



"Δεν υπάρχει εκπρόσωπος του ΝΑΤΟ στο λιβυκό έδαφος αυτή τη στιγμή εξ όσων γνωρίζω" τόνισε ο ναύαρχος Σταυρίδης σε ομιλία του στην αμερικανική Γερουσία.



Σε άλλο σημείο των δηλώσεών του ο ναύαρχος Σταυρίδης αναφερόμενος στο κόστος των στρατιωτικών επιχειρήσεων κατά του Μουάμαρ Καντάφι τόνισε ότι μέχρι στιγμής η όλη επιχείρηση έχει κοστίσει "εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια".



"Πρέπει να το πούμε αυτό--οι επιχειρήσεις στη Λιβύη κόστισαν έως τώρα εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια" επισήμανε ο ναύαρχος Σταυρίδης.


Το ΝΑΤΟ βρίσκεται στη Λιβύη "για την προστασία του πληθυσμού και όχι για τον εξοπλισμό του" εκτίμησε σήμερα ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ, Αντερς Φο Ράσμουσεν μιλώντας στη σύνοδο του Λονδίνου με θέμα την "μετά Καντάφι" εποχή στη Λιβύη.



Σε ερώτηση του τηλεοπτικού δικτύου Sky News για την πιθανότητα να προμηθευτούν όπλα οι εξεγερμένοι κατά των δυνάμεων του Καντάφι , ο υπεύθυνος της Βορειατλαντικής Συμμαχίας απάντησε: "Η απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ που εξουσιοδοτεί για την επέμβαση στη Λιβύη είναι πολύ σαφής: Απαιτεί την επιβολή εμπάργκο όπλων. Εμείς λοιπόν είμαστε εκεί για να προστατεύσουμε τον πληθυσμό και όχι για να τον εξοπλίσουμε".



Από την πλευρά του ο βρετανός υπουργός Εξωτερικών Ουίλιαμ Χέιγκ δήλωσε στην ομιλία του στη σύνοδο του Λονδίνου ότι το ζήτημα της παροχής όπλων στους εξεγερμένους "δεν συζητήθηκε" στη σύνοδο. 



"Δεν προβλέπεται κάτι τέτοιο από την απόφαση 1973 ούτε από την 1970. Η Γαλλία, από την οποία ανέκυψε το θέμα για τον εξοπλισμό των εξεγερμένων, τηρεί αυστηρά την απόφαση. Μπορούμε όμως να συζητήσουμε το ζήτημα αυτό με τους εταίρους μας", είπε ο κ. Χέιγκ.

πηγή ON ALERT
το είδαμε στο Kranosgr