Το κεφάλι του Προδρόμου....

Του Παπα Ηλία Υφαντή

Ο άγγελος, που προανήγγειλε στο Ζαχαρία τη γέννηση του Προδρόμου, είπε πως ο γιος του θα γινόταν μέγας. Κι όμως.

Ο Πρόδρομος δεν πήγε να σπουδάσει σε στρατιωτικές σχολές, απ' όπου συνήθως βγαίνουν οι μεγάλοι χασάπηδες των λαών. Ούτε σε φιλοσοφικές και νομικές σχολές, απ' όπου μας προκύπτουν οι μεγάλοι φιλόσοφοι και νομοθέτες. Και κυρίως οι μεγάλοι σοφιστές. Που μαθαίνουν πώς να εξαπατούν και να ληστεύουν τους συνανθρώπους τους..

Σπούδασε στη σχολή της ερήμου. Κι έμαθε τη γλώσσα των άγριων πουλιών και λουλουδιών και.των μακρινών αστεριών. Κι ακόμη πιο πέρα τη γλώσσα του σύμπαντος και του Αγίου Πνεύματος. Που του αποκάλυψαν τον «κρυμμένο θησαυρό» και τον «πολύτιμο μαργαρίτη». Δηλαδή, τη πολιτεία του Θεού.

Κι όταν ανακάλυψε τη πολιτεία του Θεού, έσπευσε να την αποκαλύψει στους συνανθρώπους του:

Αφήστε, τους έλεγε, τους εστεμμένους κακούργους και τα πάσης φύσεως ανήθικα ηθικά τους στηρίγματα, που σας λεηλατούν και σας καταπιέζουν και σφάζουν, κι ελάτε να υποδεχθείτε την πολιτεία του Θεού.
Κι εκείνοι τον ρωτούσαν:

Τι πρέπει να κάμουμε, για να υποδεχτούμε τη θεϊκή πολιτεία;
Κι, όπως ο ίδιος έκαμε, δεν τους παρέπεμψε σε πολύτομες βιβλιοθήκες, για να βουλιάξουν στην πολυδαίδαλη φλυαρία ατελέσφορων θεωριών και νομικών λαβυρίνθων, αλλά τους είπε μια και μοναδική λέξη:

Μετανοήστε!

-Και τι σημαίνει αυτό! Τον ρωτούσαν.
-Να πάψτε να είστε τέρατα! Και να γίνετε φυσιολογικοί άνθρωποι. Όπως σας έπλασε ο Θεός! Δεν σας έδωσε ο Θεός ένα σώμα να ντύσετε και ένα στομάχι να χορτάσετε; Εσείς γιατί σωριάζετε ενδύματα και τροφές και χρήματα και κτήματα, σάμπως να έχετε εκατοντάδες και χιλιάδες σώματα και στομάχια!
-Και Ξαναρωτούσαν:
Λοιπόν, τι χρειάζεται, για να γίνουμε φυσιολογικοί άνθρωποι:
Και πάλι τους απαντούσε με μια λέξη:
Δικαιοσύνη!.
-Να είστε δίκαιοι με τους συνανθρώπους σας. Και ν' αρκείστε σ' αυτά, που σας χρειάζονται. Και τα υπόλοιπα να τα δίνετε σ' αυτούς, που δεν έχουν:
Όποιος έχει δύο χιτώνες να δίνει τον ένα σ' αυτόν, που δεν έχει κανένα. Και ατός, που έχει περισσεύματα τροφών, να δίνει σ' αυτόν, που δεν έχει καθόλου.

Εκτός όμως απ' αυτούς, που μετανοούσαν, ήταν και οι αμετανόητοι:

Οι κάστες των Φαρισαίων και των Σαδδουκαίων. Που είχαν κάμει τη αδικία και την απανθρωπιά νομικό καθεστώς και θρησκεία τους.
Και δεν διανοούνταν-παιδιά του Αβραάμ αυτοί και σοφολογιότατοι- να πάρουν μαθήματα θρησκευτικής και πολιτικής αγωγής από έναν ερημίτη.

Οχιόπουλα, τους έλεγε ο Πρόδρομος, σε τίποτε δεν σας ωφελεί η καύχησή σας ότι είστε παιδιά του Αβραάμ!. Γιατί ο Θεός μπορεί να κάμει παιδιά του Αβραάμ ακόμη και απ' τις πέτρες. Που σημαίνει ότι μπορεί, κι απ' τους μεγαλύτερους αμαρτωλούς και κακούργους να κάμει, αν μετανοήσουν, αγίους. Ενώ, αν εσείς δεν αλλάξετε, έχει έτοιμο το τσεκούρι, για να σας κόψει σύρριζα.

Και η καταλυτική φωνή του έφτασε μέχρι και στα «προσωπικά λερωμένα» το βασιλιά Ηρώδη:

«Δεν σου επιτρέπεται, του έλεγε, να έχεις τη γυναίκα του αδελφού σου»!

Αλλά ο Ηρώδης είχε κάμει νόμο του την κακουργία και το διωγμό της δικαιοσύνης. Και, επειδή, όπως όλοι οι εξουσιαστές, δεν δεχόταν, ελέγχους, τον φυλάκισε. Και στην επέτειο των γενεθλίων του, τον αποκεφάλισε.

Έτσι ώστε το κεφάλι, που στις εικόνες βλέπουμε τον Πρόδρομο να κρατεί στα χέρια του, να είναι η αιώνια και αδυσώπητη κραυγή μέσα στην ερημιά του κόσμου:

Κραυγή για τους δάσκαλους της αλήθειας και τους αγωνιστές της δικαιοσύνης. Που τους φωνάζει πως μόνο, αν είναι έτοιμοι να θυσιάσουν το κεφάλι τους, μπορούν να είναι πειστικοί, γι' αυτά που λένε και αποτελεσματικοί στα όσα πράττουν.

Κραυγή, που δείχνει πόσο οι εξουσιαστές σέβονται την αλήθεια και τη δικαιοσύνη, που συχνά καπηλεύονται. Και με ποιο τρόπο και ποια μέσα αντιμετωπίζουν εκείνους που ειλικρινά τις υπηρετούν.

Κραυγή τέλος και για τους λαούς. Που, μπορεί ν' αγαπούν τις προφητικές φωνές, αλλά από το άλλο όμως μέρος χειροκροτούν και ζητωκραυγάζουν τους Ηρώδες. Παρόλο που οι Ηρώδες καταπιέζουν και καταληστεύουν τους λαούς. Και αντιμετωπίζουν τους προφήτες με τσεκούρια και καρμανιόλες.

Για να είναι έτσι μόνιμα οι φωνές των Προδρόμων, «φωνές βοώντων εν τη ερήμω». Και οι άνθρωποι μόνιμα να ζούνε σε μια Γη, έρημη από δικαιοσύνη και ειρήνη και ελευθερία.

Όπου, όσο λιγοστεύουν οι φωνές των προφητών, τόσο πολλαπλασιάζονται τα ουρλιαχτά των λύκων.

Παπα-Ηλίας
από το Υπέρβαση