Ανασκόπηση των προημιτελικών αγώνων του Παγκοσμίου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου. Αποκλεισμοί φαβορί...

ΟΛΛΑΝΔΙΑ - ΒΡΑΖΙΛΙΑ 2-1
H Ολλανδία έμαθε από το πάθημα του 1994 και του 1998 και κατάφερε να ολοκληρώσει την ανατροπή κόντρα στη Βραζιλία (2-1), παίρνοντας την πρόκριση στα ημιτελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου.

H εικόνα του αγώνα

Θεωρητικά από τη στιγμή που το παιχνίδι πήγε στη δύναμη και γενικότερα σε...ευρωπαϊκές καταστάσεις, η Ολλανδία θα είχε προβάδισμα. Στην πράξη όμως η εντυπωσιακά κυνική Βραζιλία μπορεί να ξεδιπλώσει ποδοσφαιρικό ρεαλισμό στο γήπεδο καλύτερα από οποιαδήποτε ευρωπαϊκή ομάδα. Η ομάδα του Ντούνγκα προηγήθηκε στο 10' με τον Ρομπίνιο στην πρώτη καλή φάση της στον αγώνα και αφού γλίτωσε την ισοφάριση στο 11', έπαιξε πανέξυπνα κόντρα σε μία ομάδα που δεν ήξερε τι να κάνει στην επίθεση (οι δύο αριστεροπόδαροι Φαν Πέρσι και Ρόμπεν τράκαραν ουκ ολίγες φορές μεταξύ τους).

Οταν δε οι Βραζιλιάνοι αποφάσισαν να βάλουν στο ρεπερτόριό τους τις ταχύτατες εναλλαγές της μπάλας σε μικρό χώρο και τις επιθέσεις από τις πτέρυγες, οι Ολλανδοί έτρεχαν και δεν έφταναν. Μάλλον ευχαριστημένοι θα πρέπει να αισθάνονταν με το 1-0 του πρώτου ημιχρόνου. Μ' αυτά τα δεδομένα οι “οράνιε” αποφάσισαν να μπουν ατσαλωμένοι στο τερέν κατά τη διάρκεια του δευτέρου ημιχρόνου και αντιπαρατάξουν δύναμη στη δύναμη. Η γρήγορη ισοφάριση (με το αυτογκόλ του Μέλο στο 53') τους βοήθησε να ηρεμήσουν αλλά και να καταλάβουν ότι έχουν τις δυνατότητες να επιβάλλουν το δικό τους νόμο.

Το μυαλό των Βραζιλιάνων διεθνών από την άλλη πλευρά πειράχθηκε. Οι παίκτες του Ντούνγκα φορτώθηκαν με άγχος και νεύρα και η καλή κυκλοφορία της μπάλας του πρώτου μέρους πήγε περίπατο μαζί με την ψυχραιμία. Το βραζιλιάνικο δράμα ή αν θέλετε το ολλανδικό έπος ολοκληρώθηκε στο δίλεπτο 68-73. Αρχικά ο Κάουτ με τον Σνάιντερ έπαιξαν βόλεϊ με το κεφάλι μέσα στην περιοχή της Βραζιλίας και ο δεύτερος σκόραρε και εν συνεχεία ο...τρελαμένος Μέλο αποβλήθηκε με απευθείας κόκκινη κάρτα.

Στο παιχνίδι ειδικών καταστάσεων και ειδικών συνθηκών που ακολούθησε μέχρι τη λήξη η Ολλανδία κράτησε σχετικά εύκολα. Με το άγχος της Βραζιλίας να χτυπάει κόκκινο (το κοντινό τηλεοπτικό πλάνο στον Αλβες προς το τέλος του ματς αποδεικνύει του λόγου το αληθές) και την κλεψύδρα του χρόνου να αδειάζει, οι οράνιε ήξεραν ότι θα έπρεπε να αυτοκτονήσουν για να χάσουν μία ιστορική πρόκριση. Φυσικά, δεν το έκαναν.

Tο κλειδί του αγώνα

Εφόσον η Βραζιλία δεν κατάφερε να τελειώσει το παιχνίδι στο πρώτο ημίχρονο κατά τη διάρκεια του οποίου είχε τις σχετικές ευκαιρίες, η Ολλανδία απέκτησε δικαίωμα στην ελπίδα. Η γρήγορη ισοφάριση έβαλε φτερά στα πόδια των “οράνιε” οι οποίοι συνειδητοποίησαν ότι η ανατροπή δεν ήταν τόσο δύσκολη όσο νόμιζαν.

ΜVP

Θα αποδίδαμε τον τίτλο στον Κάουτ αλλά η εκνευριστική ανικανότητά του στην τελική προσπάθεια δεν μας το επιτρέπει. Ετσι λοιπόν το...όσκαρ καταλήγει στα πόδια (ή μήπως στο κεφάλι;) του Γουέσλεϊ Σνάιντερ. Από τα πόδια του ξεκίνησε η φάση της ισοφάρισης, το...κεφάλι του ολοκλήρωσε την ανατροπή.

Αδύναμος Κρίκος

Η ψυχολογική ανετοιμότητα της Βραζιλίας για να διαχειριστεί δύσκολες καταστάσεις έγινε πασιφανής κατά τη διάρκεια του δευτέρου ημιχρόνου. Οργισμένοι και έντρομοι μπροστά στην ιδέα της ήττας και του αποκλεισμού, οι παίκτες του Ντούνγκα κατέρρευσαν όπως οι πύργοι στην άμμο.

Συνθέσεις

Ολλανδία:

Μάρτεν Στεκέλενμπουργκ, Τζιοβάνι φαν Μπρόνκχορστ, Αντρέ Οϊερ, Τζόνι Χάιτινχα, Γκρέγκορι φαν ντερ Βιλ, Γουέσλεϊ Σνάιντερ, Νάιτζελ ντε Γιονγκ, Αριεν Ρόμπεν, Μαρκ φαν Μπόμελ, Ντιρκ Κάουτ, Ρόμπιν φαν Πέρσι (85' Κλάας Γιαν Χούντελααρ)

Βραζιλία:

Ζούλιο Σέζαρ, Ντάγκλας Μαϊκόν, Λούσιο, Zουάν, Ντάνι Αλβες, Φελίπε Μέλο, Μίτσελ Μπάστος (62' Ζιλμπέρτο), Κακά, Ζιλμπέρτο Σίλβα, Λουίς Φαμπιάνο, Ρομπίνιο

ΟΥΡΟΥΓΟΥΑΗ - ΓΚΑΝΑ 1-1 (4-2 πεν)

Η Ουρουγουάη επιβίωσε στο θρίλερ με την Γκάνα και πήρε στα πέναλτι το "εισιτήριο" για τα ημιτελικά, όπου θα αντιμετωπίσει την Ολλανδία.

Εικόνα αγώνα

Ο Οσκαρ Ταμπάρες μπορεί να είχε ανακοινώσει δύο ημέρες νωρίτερα την ενδεκάδα που θα διεκδικούσε την πρώτη πρόκριση σε ημιτελική φάση μετά το 1970, αλλά οι Γκανέζοι δεν πήραν τα μέτρα τους. Η "τσελέστε" είχε τον πρώτο λόγο στον αγώνα, οι Ντιέγκο Φορλάν και Λουίς Σουάρες ήταν αρκετά δραστήριοι και είχαν ορισμένες ευκαιρίες, με τον ασταθή Ρίτσαρντ Κίνγκσον στο τέρμα των Αφρικανών να αφήνει περιθώρια για κάτι καλό. Τα λεπτά της κυριαρχίας της Ουρουγουάης κύλησαν δίχως κάποιο αποτέλεσμα και δύο μαζεμένες ευκαιρίες της Γκάνας την έβαλαν και πάλι στο ψυχολογικό παιχνίδι.

Από το μισάωρο και μετά η εικόνα του αγώνα ισορρόπησε, με τις δύο ομάδες να δυσκολεύονται να περάσουν επικίνδυνες πάσες που θα "ξεκλείδωναν" την άμυνα του αντιπάλου. Τη λύση βρήκε στην εκπνοή του ημιχρόνου ο Σουλέι Μουντάρι, το "μαύρο πρόβατο" του τεχνικού της Γκάνας, Μίλοβαν Ράγεβατς, ο οποίος στον πρώτο του αγώνα που άρχισε ως βασικός, δοκίμασε ένα μακρινό σουτ και δικαιώθηκε εξαιτίας του λάθους του Φερνάντο Μουσλέρα.

Η Ουρουγουάη δεν πτοήθηκε από το γκολ που δέχθηκε σε ένα τόσο καίριο χρονικό σημείο και με φάουλ του Φορλάν (και λάθος του Κίνγκσον), ισοφάρισε σε 1-1 στο 55'. Η "τσελέστε" ανέλαβε εκ νέου τον έλεγχο του παιχνιδιού, με την Γκάνα να αποδέχεται αυτήν την κατάσταση και να επιλέγει την απειλή μέσω αντεπιθέσεων. Ο Κίνγκσον χρειάστηκε να επέμβει αρκετές φορές στο δεύτερο μέρος ώστε να κρατήσει ανέπαφη την εστία του.

Οταν ο Ταμπάρες είδε ότι η υπάρχουσα κατάσταση δεν αποδίδει καρπούς, έριξε στη μάχη τον Σεμπαστιάν Αμπρέου αντί του αφανή Εντισον Καβάνι, αλλά ο πρώην επιθετικός του Αρη το μόνο που πέτυχε ήταν να εκτοπίσει τον Σουάρες από την περιοχή. Ο Ασαμόα Γκιαν ήταν αρκετά μόνος στην αντίπαλη επιθετική λειτουργία κι έτσι το ισόπαλο 1-1 οδήγησε την αμφίρροπη αναμέτρηση στην παράταση.

Στον επιπλέον χρόνο τα "μαύρα αστέρια" είχαν περισσότερες δυνάμεις κι έτσι το σκηνικό άλλαξε. Η Ουρουγουάη περιορίστηκε στο γήπεδό της, αλλά έκλεισε καλά τους χώρους με συνέπεια η Γκάνα να μην δημιουργήσει κάποια κλασική ευκαιρία. Ολα αυτά μέχρι το 120', όταν στην ίδια φάση ο Σουάρες έγινε μοιραίος και ήρωας και ο Γκιαν... μόνο μοιραίος, αστοχώντας σε πέναλτι.

Τα 120 λεπτά δεν ανέδειξαν νικητή και στη διαδικασία των πέναλτι ο Μουσλέρα με δύο επεμβάσεις διόρθωσε το λάθος του στη διάρκεια του αγώνα. Ο Αμπρέου, από την πλευρά του, με μία "σκαφτή" εκτέλεση πέναλτι, διαμόρφωσε το 4-2 που έστειλε την Ουρουγουάη στην ημιτελική φάση, κόντρα στην Ολλανδία.

Κλειδί αγώνα

Η τελευταία φάση του αγώνα, τα όσα εκτυλίχθηκαν στο 120ό λεπτό της συνάντησης, σαφώς και έκριναν ένα κατά τα άλλα ισορροπημένο (στη γενική εικόνα) ματς. Η παρουσία του Λουίς Σουάρες στη γραμμή της εστίας αποδείχθηκε καταλυτική. Ο επιθετικός του Αγιαξ είχε τάχιστα αντανακλαστικά, αντέδρασε σωστά στην πρώτη προσπάθεια του Στεφάν Απιά και στη δεύτερη του Ντομινίκ Αντίγια άπλωσε ενστικτωδώς το χέρι του για να σώσει, αν και πιθανότατα να τα κατάφερνε και με το κεφάλι. Ακόμα κι έτσι, η συγκινητική προσπάθειά του ήταν αυτή που ουσιαστικά έστειλε την "τσελέστε" στην επόμενη φάση και που σίγουρα εάν δεν την επιχειρούσε, η χώρα του θα έπαιρνε το αεροπλάνο της επιστροφής. Τα δάκρυά του πριν δει την κατάληξη του πέναλτι του Ασαμόα Γκιαν στέγνωσαν πολύ γρήγορα.

MVP

Στα 120 λεπτά αγώνα, ο Φερνάντο Μουσλέρα ήταν μακράν ο πιο αρνητικός ποδοσφαιριστής του αγώνα. Φέρει απόλυτη ευθύνη για το τέρμα που δέχθηκε και στις εξόδους του ήταν ασταθής και επικίνδυνος. Παρ' όλα αυτά, δύο σωστές επιλογές γωνίας στη διαδικασία των πέναλτι τον έχρισαν ήρωα. Ο Ουρουγουανός τερματοφύλακας της Λάτσιο έπιασε τις προσπάθειες των Τζον Μενσά και Ντομινίκ Αντιγιά και έγραψε το όνομά του στην ιστορία.

Αδύναμος κρίκος

Το 2006 είχε αστοχήσει σε πέναλτι στη φάση των ομίλων, αλλά η αποτυχία του εκείνη δεν είχε επιπτώσεις. Το 2010 είχε ήδη ευστοχήσει σε δύο εκτελέσεις. Ο Ασαμόα Γκιαν, όμως, επέλεξε τη χειρότερη στιγμή για να αποτύχει ξανά από τα έντεκα μέτρα. Εάν είχε κάνει οτιδήποτε αποτελεσματικό στη διάρκεια του ματς θα είχε δικαιολογία. Δεν έκανε όμως και η απερίσκεπτη εκτέλεση του πέναλτι στο 120' (δυνατό, χωρίς σημάδι), σίγουρα τον στιγμάτισε. Η αριστοτεχνική εκτέλεση λίγα λεπτά αργότερα στη διαδικασία των πέναλτι ήρθε σε πλήρη αντίθεση με ότι έπραξε στην πιο κρίσιμη στιγμή του αγώνα.

Συνθέσεις

Ουρουγουάη:

Φερνάντο Μουσλέρα, Μάξι Περέιρα, Μαουρίσιο Βικτορίνο, Χόρχε Φούσιλε, Ντιέγκο Λουγκάνο (38' Αντρές Σκότι), Ντιέγκο Πέρες, Αλβαρο Φερνάντες (46' Νίκολας Λοδέιρο), Εγίδιο Αρεβάλο Ρίος, Ντιέγκο Φορλάν, Εντισον Καβάνι (76' Σεμπαστιάν Αμπρέου), Λούις Σουάρες

Γκάνα:

Ρίτσαρντ Κίνγκσον, Τζον Πέιντσιλ, Τζον Μενσά, Σαμουέλ Ινκούμ (74' Στεφάν Απιά), Χανς Σαρπέι, Ισαάκ Βόρσαχ, Κουάντουο Ασαμόα, Σουλέι Μουντάρι (88' Ντομινίκ Αντίγια), Κέβιν Πρινς Μπόατενγκ, Αντονι Αναν, Ασαμόα Γκιάν.

ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ - ΓΕΡΜΑΝΙΑ 0-4

Μετά τον τελικό του 1990 και τα προημιτελικά του 2006, η Γερμανία συνέχισε το νικηφόρο σερί της απέναντι στην Αργεντινή και προκρίθηκε πανηγυρικά στα ημιτελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Ν.Αφρικής (4-0). Μίλερ, Κλόζε (2) και Φρίντριχ τα γκολ του ανεπανάληπτου θριάμβου.

Η εικόνα του αγώνα

Το γκολ του Μίλερ είναι αυτό που παλαιότερα ονομάζαμε γκολ από τα αποδυτήρια. Οπως και να έχει, το τέρμα του άσου της Μπαγερν πριν καν διαπιστώσουμε πως παίζουν οι δύο ομάδες στο γήπεδο (στο 3'), βοήθησε αφάνταστα τη Γερμανία. Η ομάδα του Λεβ έκλεισε άψογα τους χώρους (Κεντίρα και Σβάινσταϊγκερ δάγκωναν στο κέντρο) και κατάφερε να απομονώσει από τους συμπαίκτες του το... μοναχικό καβαλάρη Γκονσάλο Ιγκουαϊν. Ο δε Μέσι έπαιρνε την μπάλα πολύ χαμηλά και έτσι δεν είχε τη δυνατότητα να βγάζει τις γνωστές, κάθετες μπαλιές που κόβουν στα δύο την αντίπαλη άμυνα.

Ο Ντιέγκο Μαραντόνα στον αργεντίνικο πάγκο προβληματίστηκε και κόντρα σ' αυτούς που δεν πιστεύουν ότι είναι κανονικός προπονητής έκανε μία κανονικότατη εσωτερική αλλαγή. Τοποθέτησε τον Ντι Μαρία στο δεξί άκρο της επίθεσης του η οποία αίφνης απέκτησε οντότητα και κίνηση. Οχι πάντως ότι προβληματίστηκε ιδιαίτερα η Γερμανία. Τα “πάντσερ” είχαν στην επίθεση τους χώρους που ήθελαν και αν οι Κλόζε και Μίλερ ήταν πιο προσεκτικοί στην τελική προσπάθεια, η ομάδα τους θα πήγαινε με δύο γκολ πλεονέκτημα στα αποδυτήρια. Και το ένα πάντως της έδινε ισχυρό πλεονέκτημα.

Aυτό αποδείχθηκε περίτρανα στην επανάληψη και ειδικά μετά το 60'. Ο Μαραντόνα έπαιξε με τη φωτιά και δεν έκανε αλλαγή μέχρι το 70' ενώ ήταν φανερό ότι η ομάδα του δεν μπορούσε με κανέναν τρόπο να διασπάσει την καλοκουρδισμένη γερμανική άμυνα. Στο μεσοδιάστημα, οι Γερμανοί φρόντισαν να τελειώσουν τη δουλειά. Ανέβασαν αισθητά το ρυθμό τους (δείγμα της εξαιρετικής φυσικής κατάστασής τους) και σκόραραν στο 68' με τον Κλόζε σε μία φάση που έμοιαζε χαμένη και την κέρδισε ο Μίλερ.

Με το 0-2 διαμορφωμένο, ο Μαραντόνα αποφάσισε να κάνει αλλαγή αλλά προς γενική κατάπληξη δεν έριξε στη μάχη τον Αγουέρο ή τον Μιλίτο αλλά τον...Παστόρε. Ετσι και αλλιώς ουδείς κατάλαβε τι ήθελε να πετύχει ο Ντιεγκίτο αφού τρία λεπτά αργότερα ο Φρίντριχ σκόραρε και έβαλε τέλος στην αναμέτρηση δεκαέξι ολόκληρα λεπτά πριν το τελικό σφύριγμα του διαιτητή. Το κερασάκι στην τούρτα αυτής της εντυπωσιακής, όπως εξελίχθηκε το ματς, παράστασης μπήκε στο 89' με το τέρμα του Κλόζε που διαμόρφωσε το 0-4! Ποιος να το περίμενε....

Το κλειδί του αγώνα

Με την τακτική που επέλεξε για να αντιμετωπίσει τον Μέσι, ο Γιόακιμ Λεβ απέδειξε ότι τα μαν του μαν έχουν μπει οριστικά στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Με συνδυασμένο μαρκάρισμα και ομαδική προσπάθεια, οι Γερμανοί δεν επέτρεψαν στον σταρ της Μπαρτσελόνα ούτε καν να... αναπνεύσει. Οποτε ο βραχύσωμος Αργεντίνος έπαιρνε την μπάλα, αυτομάτως οι χώροι δίπλα του έκλειναν και οι επιλογές μειώνονταν στο ελάχιστον.

ΜVP

Η συμβολή του Τόμας Μίλερ στο γερμανικό θρίαμβο κάλλιστα μπορεί να θεωρηθεί καθοριστική. Ο άσος της Μπάγερν άνοιξε το σκορ μόλις στο 3' ενώ η επιμονή του (χαρακτηριστικό γερμανικό γνώρισμα) στη φάση του 67' άνοιξε το δρόμο για το 2-0.

Αδύναμος Κρίκος

Είναι κρίμα για την πιο σημαντική φιγούρα του παγκοσμίου ποδοσφαίρου να εκτίθεται κατ' αυτόν τον τρόπο. Και εντάξει, όσο δεν κάνει αλλαγές στο 0-1, μπορεί κανείς να ισχυριστεί ότι η ομάδα του πιέζει και δεν θέλει να της χαλάσει το ρυθμό. Μετά όμως οι δικαιολογίες στερεύουν. Ακόμα και ο ίδιος ο Ντιέγκο Μαραντόνα θα κατάλαβε ότι δεν θα γίνει ποτέ προπονητής. Τουλάχιστον κανονικός....

Συνθέσεις

Αργεντινή:

Σέρχιο Ρομέρο, Μάρτιν Ντεμικέλις, Νίκολας Μπουρντίσο, Γκάμπριελ Χάιντσε, Νίκολας Οταμέντι (70' Χαβιέρ Παστόρε), Ανχελ ντι Μαρία (75' Σέρχιο Αγκουέρο), Χαβιέρ Μασεράνο, Μάξι Ροντρίγκες, Γκονσάλο Iγκουαΐν, Λιονέλ Μέσι, Κάρλος Τέβες

Γερμανία:

Μάνουελ Νόιερ, Αρνε Φρίντριχ, Φίλιπ Λαμ, Περ Μέρτεσακερ, Τζέρομ Μπόατενγκ (72' Μάρσελ Γιάνσεν), Σάμι Κεντίρα (77' Τόνι Κρος), Μπάστιαν Σβάινσταϊγκερ, Μεσούτ Οζίλ, Λούκας Ποντόλσκι, Μίροσλαβ Κλόζε, Τόμας Μίλερ (84' Πιοτρ Τροχόφσκι)

ΠΑΡΑΓΟΥΑΗ - ΙΣΠΑΝΙΑ 0-1

Με τον Βίγια να λυτρώνει για ακόμα μία φορά την Ισπανία, οι "ρόχας" νίκησαν 1-0 την Παραγουάη και αντιμετωπίζουν στα ημιτελικά τη Γερμανία.

Εικόνα αγώνα

Ο Φερνάντο Τόρες διατήρησε τη θέση του στην ενδεκάδα της Ισπανίας παρά την κριτική που δέχθηκε όλο αυτό το διάστημα. Για ακόμα ένα ματς δεν δικαίωσε τις προσδοκίες, όπως και ολόκληρη η ομάδα του Βιθέντε ντελ Μπόσκε στο πρώτο ημίχρονο. Η Παραγουάη είχε καλύτερα πατήματα από τους "ρόχας", έστω κι αν αυτό το στοιχείο δεν συνοδευόταν από κάποια αξιόλογη επιθετική προσπάθεια.

Το πρόβλημα των Ισπανών εντοπιζόταν στα άκρα (Σέρχιο Ράμος, Τζουάν Καπντεβίλα) που δεν είχαν τον απαραίτητο συγχρονισμό στις κινήσεις και στις πάσες με τους παίκτες που βρίσκονταν στον άξονα. Ο Νταβίντ Βίγια ήταν καλά "φρουρούμενος" όταν προσέγγιζε την αντίπαλη περιοχή κι έτσι ο Χεράρδο Μαρτίνο κατάφερε να "κλειδώσει" την επιθετική λειτουργία της Ισπανίας. Οσο για τη δική του επιθετική λειτουργία, ο Οσκαρ Καρντόσο περίμενε κάποιες ψηλές μπαλιές, αλλά οι περισσότερες δεν έβρισκαν στόχο. Μία φορά που πέτυχε μία τέτοια σέντρα, ήταν για τον Νέλσον Βαλντές και ο επιθετικός της Μπενφίκα αποτέλεσε εμπόδιο στη φάση, στερώντας από την ομάδα του ένα γκολ.

Οι δύο προπονητές έμειναν επαρκώς ικανοποιημένοι από το πρώτο μέρος και δεν έκαναν αλλαγές για την έναρξη του δεύτερου. Αυτό μέχρι να έρθει η αναμενόμενη αντικατάσταση του ξανά εξαφανισμένου στο μεγαλύτερο μέρος του αγώνα Τόρες (ο Τσεσκ Φάμπρεγας στη θέση του).

Το παιχνίδι πήρε άγρια ομορφιά περίπου ένα τέταρτο μετά την έναρξη του δευτέρου μέρους με τις δύο ομάδες να κερδίζουν πέναλτι και μετά από... διαδικασίες να μην καταφέρνουν να ανοίξουν το σκορ. Πρώτα ο Ικερ Κασίγιας και στη συνέχεια ο Χούστο Βιγιάρ έκαναν τον καθήκον τους (εν αντιθέσει με τον διαιτητή Κάρλος Μπατρές που και στις δύο φάσεις έκανε λάθη, παρότι σωστά καταλόγισε τα πέναλτι) και διατήρησαν ανέπαφες τις εστίες τους.

Ο Μαρτίνο πέρασε στον αγώνα τον Ενρίκε Βέρα και λίγο αργότερα τον Ρόκε Σάντα Κρους στην προσπάθειά του να εκμεταλλευτεί τα κενά που άφηνε η ισπανική ομάδα. Η προσπάθεια για γκολ από τους "ρόχας" εντεινόταν με συνέπεια να αποπροσανατολιστεί η τετράδα της άμυνας και με τους Γεράρδ Πικέ και Κάρλες Πουγιόλ να μη βρίσκονται σε καλή μέρα για ακόμα ένα ματς, οι κίνδυνοι που προκαλούσαν οι "αλμπιρόχας" ήταν πολλοί.

Ο Πέδρο, όμως, που πέρασε στη θέση του Τσάμπι Αλόνσο, αναστάτωσε την άμυνα της Παραγουάης και λίγο έλειψε να χριστεί και σκόρερ όταν στο 83' σε ένα εκπληκτικό σλάλομ του δραστήριου Αντρές Ινιέστα έστειλε την μπάλα στο δοκάρι. Ο Νταβίντ Βίγια, όμως, ήταν στο ριμπάουντ και με το πέμπτο τέρμα του στο φετινό Μουντιάλ διαμόρφωσε το 1-0 που έστειλε την Ισπανία στην κορυφαία τετράδα του θεσμού για πρώτη φορά από το 1950.

Κλειδί αγώνα

Μέσα σε 139 δευτερόλεπτα ο διαιτητής έκανε μαζεμένα δύο λάθη που θα μπορούσαν να αλλάξουν τη ροή του αγώνα. Στο πέναλτι που αποκρούει ο Ικερ Κασίγιας, υπάρχουν Ισπανοί παίκτες που είχαν μπει νωρίτερα από την εκτέλεση στην περιοχή, αλλά δεν καταλόγισε επανάληψη. Κάτι τέτοιο έκανε ορθώς στο πέναλτι της Ισπανίας, αλλά κατόπιν δεν έδειξε βούλα στην ανατροπή του Τσεσκ Φάμπρεγκας που ακολούθησε. Κι όλα αυτά ενώ οι διαιτητές είχαν πάρει τη σωστή απόφαση σε μία τόσο δύσκολη φάση όσο αυτή του Νέλσον Βαλντές.

MVP

Θα ήταν απολύτως ορθή επιλογή αυτή του Νταβίντ Βίγια, όπως σε κάθε νικηφόρο παιχνίδι της Ισπανίας στο φετινό Μουντιάλ. Παρ' όλα αυτά, ο Αντρές Ινιέστα δεν υστέρησε σε απόδοση. Αλλάζοντας συνεχώς χώρους ευθύνης, μπέρδευε τους αντίπαλους αμυντικούς. Ακατάπαυστο τρέξιμο (μόνο ο Τσάβι κάλυψε περισσότερα χιλιόμετρα) και ένα εκπληκτικό σόλο αλά Λιονέλ Μέσι στο γκολ του Βίγια. Εστω και για μία βραδιά, "κλέβει" τον τίτλο του πολυτιμότερου παίκτη.

Αδύναμος κρίκος

Τα δάκρυα του Οσκαρ Καρντόσο μετά το τέλος του ματς ήταν απολύτως συνειδητά. Ο Παραγουανός επιθετικός, μετά από μία καταπληκτική χρονιά με την Μπενφίκα, απώλεσε μοναδική ευκαιρία να στείλει τους "αλμπιρόχας" για πρώτη φορά στην ιστορία τους σε τετράδα Μουντιάλ. Αστόχησε σε πέναλτι και ήταν υπεύθυνος για την ακύρωση του γκολ του Νέλσον Βαλντές ως οφσάιντ. Αν και συμμετείχε σε κάθε φάση, οι δύο αυτές ενέργειες ήταν καθοριστικές για τον αποκλεισμό της χώρας του.

Συνθέσεις

Παραγουάη:

Χούστο Βιγιάρ, Κλαούντιο Μορέλ, Ντάριο Βερόν, Πάουλο ντα Σίλβα, Αντονίν Αλκάρας, Βίκτορ Κάσερες (84' Λούκας Μπάριος), Κρίστιαν Ριβέρος, Χόναταν Σαντάνα, Εντγκαρ Μπαρέτο (64' Ενρίκε Βέρα), Οσκαρ Καρντόσο, Νέλσον Βαλντές (72' Ρόκε Σάντα Κρους)

Ισπανία:

Ικερ Κασίγιας, Κάρλες Πουγιόλ (84' Κάρλος Μαρτσένα), Σέρχιο Ράμος, Τζουάν Καπντεβίλα, Γεράρδ Πικέ, Σέρχιο Μπούσκετς, Τσάμπι Αλόνσο (75' Πέδρο), Τσάβι, Αντρές Ινιέστα, Φερνάντο Τόρες (56' Τσεσκ Φάμπρεγκας), Νταβίντ Βίγια.

πηγή contra.gr