Το ζητούμενο είναι να αποτυπωθούν ο φόβος και η ανασφάλεια στους πολίτες....

Μεγαλύτερος αποπροσανατολισμός της κοινής γνώμης από αυτή τη βόμβα δεν θα μπορούσε να συμβεί
Την κατάλληλη στιγμή, που θα συζητηθεί το ασφαλιστικό που "καίει", ήρθε μία βόμβα για να καλύψει όλες τις "δραστηριότητες" της κυβέρνησης Παπανδρέου - ΔΝΤ
Η βόμβα που έσκασε στην ώρα της!!!

Ασφαλώς η απώλεια μιας ανθρώπινης ζωής είναι πάνω από όλα αυτές τις στιγμές. Ασφαλώς και ένα τρομοκρατικό χτύπημα προκαλεί τον αποτροπιασμό όλων των σκεπτόμενων πολιτών.
Όταν όμως καταλαγιάσει ο κουρνιαχτός της έκρηξης και τα δελτία των καναλιών θα προχωρήσουν στην επόμενη «είδηση» θα μείνει, στους απλούς πολίτες κάτι πολύ πιο τρομαχτικό. Η ανασφάλεια. Το αίσθημα του φόβου.
Να περπατάς στον δρόμο και να φοβάσαι μην γίνεις χαλκομανία στον τοίχο από μια βόμβα, ή σε στείλει να συναντήσεις τους προγόνους σου κάποιος αλλόφρων, αλλοδαπός, ή ημεδαπός κακοποιός.
Κανείς δε μπορεί να αισθάνεται πλέον ασφαλής όταν το καλύτερα φρουρούμενο κτίριο της Ελλάδας έχει τόσα κενά στην ασφάλειά του. Όταν ο «εξολοθρευτής της τρομοκρατίας» κτυπιέται μέσα στο γραφείο του.
Σε ποια «ασφάλεια» και «δημόσια τάξη» να ελπίζει πλέον ο κάθε οικογενειάρχης που φοβάται για τους ανθρώπους του και την περιουσία του;
Η Νέα Δημοκρατία είχε χάσει τη μάχη της καθημερινότητας και ήταν αυτός ένας λόγος που έχασε και την εξουσία. Το έχουμε ξαναγράψει: Χωρίς λεφτά στην τσέπη μπορεί να ζήσουν οι άνθρωποι. Χωρίς την αίσθηση ότι είναι ασφαλείς στη χώρα τους δεν μπορούν.
Τώρα έχασε και το ΠΑΣΟΚ τη μάχη. Είτε με τους τρομοκράτες, είτε με τις μυστικές υπηρεσίες, είτε με την εγκληματικότητα της γειτονιάς που έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις.
Στην συγκεκριμένη υπόθεση ο Χρυσοχοϊδης πληρώνει για άλλη μια φορά την αμετροέπειά του. Οι πολιτικές φιλοδοξίες του, η παντοδυναμία που αισθανόταν λόγω των επιτυχιών αλλά και της στήριξης που απολαμβάνει από ντόπιους και ξένους παράγοντες, τον έκαναν να χάσει την αίσθηση της πραγματικότητας. Συγκλονιζόμαστε από τον χαμό ενός συμπολίτη μας εν ώρα καθήκοντος, αλλά ο υπουργός «Προστασίας του Πολίτη» πληρώνει την εικόνα του. Είναι ώρα δουλειάς κι όχι δηλώσεων για συλλήψεις των τρομοκρατών. Τι μπορεί να κάνει όμως μια κυβέρνηση που έχει απωλέσει προ πολλού τη νομιμοποίησή της;
Όσο για το άλλο κρίσιμο θέμα, αυτό του… «τάιμινγκ» που επιλέγουν πάντα οι τρομοκράτες, ασφαλώς και έχει μεγάλη σημασία. Η πρώτη «ανάλυση» είναι απλή: Είτε είναι προβοκάτορες με στόχο την επιτάχυνση της αποσταθεροποίησης, είτε αδίστακτοι ανόητοι που επιχειρούν ένα τέτοιο κτύπημα την ώρα που ο κόσμος συσπειρώνεται και εμφανίζεται ικανός να ανατρέψει την πολιτική της κυβέρνησης και της Τρόικας.
Ας μην ξεχνά κανείς την συγκυρία, αλλά και την στιγμή που έγινε η επίθεση: ενώ η κυβέρνηση δεν μπορεί να περάσει το Εργασιακό και το Ασφαλιστικό. Και ενώ γύρω μας παίζονται μεγάλα γεωπολιτικά παιχνίδια (Τουρκία – Κύπρος – Ισραήλ – ΗΠΑ – Ρωσία) τα οποία η κυβέρνηση παρακολουθεί μονόπλευρα συνδεδεμένη στο άρμα της Ουάσιγκτον και χωρίς να ενημερώνει το λαό και την Βουλή για τις συμφωνίες που κλείνονται στα παρασκήνια.
Ο «εχθρός» αυτή τη στιγμή είναι η αντιλαϊκή πολιτική και η κατάληψη της εξουσίας από το ΔΝΤ. Και όχι ο κάθε Χρυσοχοϊδης.
Γι’ αυτό και οι «τρομοκράτες» προσέφεραν για άλλη μια φορά μια μεγάλη εκδούλευση στην εξουσία, όποια κι αν είναι αυτή.

πηγή
από το Ας μιλήσουμε επιτέλους
(ευχαριστώ τον φίλο Ποσειδώνα)