Το έλαβα από τον κ. Χρίστο Γούδη και σας το παραθέτω.Μνήμη Περικλή Γιαννόπουλου
100 χρόνια μετά τον θάνατό του
(8 Απριλίου 1910)
Γιαννόπουλος Περικλής
Του αδιανόητου τοπίου
Και της απόλυτης ελληνικής γραμμής
Φως Απολλώνιον
Έφιππος χάθηκε στα κύματα
Στη θάλασσα της Ελευσίνας
«Προσκλητήριον Πεσόντων»
Χρίστος Γούδης
Το χαμηλό επίπεδο αυτοεκτίμησης στο οποίο έχει περιαχθεί η ελληνική κοινωνία, φθαρμένη επί μακρόν από το κυρίαρχο ρεύμα μιας αποδομητικής νοοτροπίας των (ισχνών) διανοούμενών της των προσκολλημένων στα συστήματα της τρέχουσας πολιτικής εξουσίας, δεν είναι παρά ένα πρόσκαιρο φαινόμενο στην μακραίωνα ιστορία μας.
Όλοι εκείνοι που φρονούν ότι οι σημερινοί φορείς της ελληνικότητας στερούνται της βιολογικής συνέχειας που θα τους επέτρεπε να διεκδικήσουν την λαμπρή αρχαιοελληνική κληρονομιά μας, με άλλα λόγια, όλοι εκείνοι που πιστεύουν ότι δεν αντέχουν οι ώμοι μας ένα τόσο βαρύ πνευματικό φορτίο λόγω της διανοητικής καχεξίας του σύγχρονου Έλληνα, δεν κάνουν τίποτε άλλο παρά να επιδεικνύουν άθελά τους έναν ιδιότυπο φυλετικό ρατσισμό που απορρέει από τη δική τους προσωπική πνευματική αδυναμία.
Γιατί αυτό το οποίο στην ουσία πρεσβεύουν είναι ότι οι σύγχρονοι Έλληνες δεν είναι παρά μία επιμειξία φυλών που αλλοίωσαν τόσο τις πρωτογενείς διανοητικές μας ικανότητες ώστε να γίνουμε σήμερα «αγνώριστοι». Πρεσβεύουν δηλαδή, χωρίς ίσως να το έχουν αντιληφθεί, ότι όσα φυλετικά στοιχεία του ελληνικού περίγυρου απορροφήθηκαν, εντάχθηκαν και ενσωματώθηκαν στην ιστορική πορεία της διαμόρφωσης του σύγχρονου ελληνισμού (σλάβοι, αλβανοί, μεσανατολίτες), υπήρξαν οι αδύνατοί του κρίκοι που μας οδήγησαν σε μία πνευματική κατάρρευση, αποτέλεσμα της οποίας είναι η σημερινή μας κατάπτωση.
Υπ’ αυτήν την έννοια η μονομανής σταυροφορία τους υπέρ της άκριτης ελληνοποίησης αλλογενών στοιχείων που εισβάλλουν ανεξέλεγκτα στη χώρα μας, δίκην ακρίδων, αποτελεί παραδοχή του μη-αναστρέψιμου της πτωτικής μας πορείας, για την οποία όμως οι ίδιοι κατά κύριο λόγο ευθύνονται, με την συνεχή υπονόμευση των οραμάτων του ελληνισμού να πορευθεί στο δρόμο των κοινών πεπρωμένων του με τους λαμπρούς μας προγόνους.
Όμως ο ελληνισμός, με τα όσα και όποια στοιχεία αφομοίωσε – και αφομοιώνει – στην μακραίωνα πορεία του, έχει αποδείξει ότι χαρακτηρίζεται από απρόσμενες ιδιότητες ευελιξίας και λανθάνοντος δυναμισμού, που αναδύονται αιφνιδίως κατά τις περιόδους της κρημνοβασίας του, απομακρύνοντάς τον, έστω και την τελευταία στιγμή, από το χείλος του γκρεμού, που κατά καιρούς τον οδηγεί η ευτέλεια των πολιτικών και πνευματικών του ταγών.
Γιατί το «κύτταρό» του, με τις όποιες γονοτυπικές του προσμίξεις, προσδιορίζεται τελικά από ισχυρά φαινοτυπικά χαρακτηριστικά, εκείνα του ελληνικού τοπίου με την ευκρινή ελληνική γραμμή, την ειδοποιό, σαφή, καθαρή, και διαυγή διαχωριστική γραμμή που μορφοποιεί ο υπέρλαμπρος ήλιος του μεταξύ του φωτός και του σκότους, και την οποία ο ελληνισμός χαράσσει μέσα του, όταν το απαιτούν οι περιστάσεις, κρυσταλλοποιώντας την υπερεπείγουσα αναγκαιότητα του «ως εδώ».
Χρίστος Γούδης
Ινστιτούτο Εθνικών και Κοινωνικών Μελετών
«Ίων Δραγούμης»
Επί τουρκοκρατίας το ποσοστό των μογγόλων τούρκων ήταν 25%. Οι υπόλοιποι ήταν Γενίτσαροι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι Έλληνες ζούσαν σε κοινότητες χωριστά από του Τούρκους. Δεν υπήρξε ποτέ πρόσμιξη Τούρκου με Ελληνίδα. Το πολύ πολύ κανένας βιασμός Ελληνίδας από κανέναν Γενίτσαρο.
Αν ψάξουμε στην Τουρκία το 75% του πληθυσμού έχει Ελληνικό αίμα.
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα ήθελα, με την άδειά σας, να κάνω ένα σχόλιο για την εικόνα του Χριστού που έχετε αναρτήσει. Από πλευράς τέχνης είναι μια όμορφη ζωγραφιά. Εάν όμως την έχετε βάλει με αφορμή την Ανάσταση του Χριστού, δεν αντιπροσωπεύει την Ορθοδοξία. Όπως γνωρίζετε, στην ορθόδοξη αγιογραφία έχει επικρατήσει να παριστάνεται η Ανάσταση με την εις Άδου κάθοδον του Χριστού. Ο Χριστός στη μέση τινάζεται ορμητικά από τον Άδη πατώντας τον νικημένο και αλυσοδεμένο, ανασύρει με το ένα χέρι τον Αδάμ και με τό άλλο την Εύα, δηλαδή νεκρανασταίνει όλο το ανθρώπινο γένος. Δεξιά και αριστερά
στέκονται σε στάση προσευχής διάφοροι προφήτες. Με τον τρόπο αυτόν η βυζαντινή αγιογραφία δίνει εικαστικά ό,τι η Ορθοδοξία εκφράζει και με το τροπάριο "Χριστός Ανέστη εκ νεκρών θανάτω θάνατον πατήσας και τοις εν τοις μνήμασι ζωήν χαρισάμενος", που αποδίδει συνοπτικά το νόημα της Αναστάσεως.
Σημείωση: Για περισσότερα βλέπε: Φώτη Κόντογλου "ΑΝΕΣΤΗ ΧΡΙΣΤΟΣ", Εκδόεις Αρμός, σελ.131-140 και Λεωνίδα Ουσπένσκη "Η ΕΙΚΟΝΑ" μετάφραση Φώτη Κόντογλου, Εκδόσεις "ΑΣΤΗΡ".
(ΚΑΤΕΡΙΝΑ)
Αγαπητη Κατερίνα
ΑπάντησηΔιαγραφήΧριστος Ανεστη.
Καταρχήν να σε ευχαριστήσω για την παρέμβασή σου όσο και για την καλόπιστη υπόδειξή σου.
Θα ήθελα να σε ενημερώσω ότι είμαι γνώστης της Βυζαντινής μας Αγιογραφίας και αν ψάξεις στα θρησκευτικά θέματα του ιστολογίου μας θα βρείς και μπολικες βυζαντινές Ορθόδοξες εικόνες που συνοδεύουν ως επί το πλείστον τα θέματά μας αλλά και αναφορές στον βαθή συμβολισμό των Αγιογραφιών μας. Οι Δυτικοί καλλιτέχνες, όπως πολύ σωστα λες κι εσυ, πιο πολύ ενδιαφέρονται να τραβήξουν το βλέμμα του θεατή και να τον φέρουν σε μια κατάσταση εικαστικής εκστασης παρά να τον βοηθήσουν στην λατρευτική του και λειτουργική του προσευχή όπως θέλουν να πετύχουν οι Ορθόδοξοι Αγιογράφοι μας. Γι αυτό και η Ορθόδοξη Αγιογραφία προσπαθεί πάντα να βρίσκεται μέσα στο πνεύμα και την ουσία των Θείων Λόγων και δεν προσπαθεί να παρουσιάσει τα γεγονότα με ρεαλιστικό τρόπο....
Προσπαθώντας όμως να δικαιολογήσω την επιλογή μου αυτή αλλά και άλλες όσον αφορα στο ιστολόγιό μας (γιατι δεν ξερω αν μας παρακολουθείς καιρό, έχω βάλει κατα καιρούς διάφορες εικόνες σύμφωνα με εθνικες ή θρησκευτικές εορτές) θα ήθελα να σου πώ ότι εδώ επειδή δεν νομίζω ότι κάποιος από τους αγαπητούς αναγνωστες μας θα ήθελε να προσευχηθεί μπροστα στην οθόνη του υπολογιστεί επιλέγω μερικές φορές και εικόνες δυτικές που θεωρω ότι διακοσμούν το ιστολόγιό μας αλλα και ταυτόχρονα
στέλνουν και το μήνυμα ότι είμαστε Ελληνες Ορθόδοξοι και τιμούμε την Ελλάδα μας και την Ορθοδοξία μας.
Στα λέω αυτά χωρις να θέλω να σε μαλώσω. Καθε άλλο. Οπως είπα λαμβάνω τις υποδείξεις σου με σεβασμό και αγάπη. Απλά επιθυμούσα να δικαιολογηθώ....
Ξέρεις πολλές φορές ακόμα και σε πνευματικά ή νεανικά κέντρα των Ορθόδοξων ενοριών μας θα τύχει να δείς πανέμορφες δυτικές εικόνες από την ζωή του Χριστού μας. Αυτο δεν σημαίνει βεβαίως με κανεναν τρόπο ότι οι εν λόγω ενορίες ή οι νέοι μας που μαζεύνται εκεί είναι Ρωμαιοκαθολικοί, δυτικίζοντες ή ότι άλλο. Ο σεβασμος στην Ορθόδοξη Παράδοσή μας είναι ισχυρότατος και καταλυτικός. Ομως σε περιβάλοντα που θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε πιο πολιτιστικά (κι οχι λατρευτικά) δεν νομίζω ότι μας απαγορεύει κανείς (ουτε και η Εκκλησία μας) να τοποθετήσουμε πανέμοφους πίνακες της παγκόσμιας Χριστιανικής κληρονομιάς.
Οπως βλέπεις ξαναγύρισα την εικόνα στην βασική, καθημερινή, που χρησιμοποιουμε δείχνοντας την αρχαία μας ελληνική κληρονομιά, την Ορθοδοξη Βυζαντινή μας παράδοση, και τον ελληνικό ηρωισμό δια μέσου των αιώνων που δείχνει την αδιάλειπτο συνέχεια του Γένους μας.
Να είσαι καλα και σε ευχαριστω.
Να σχολιάζεις ότι επιθυμείς στο ιστολόγιό μας αφοβα. Είναι πολύ καλό τέτοιες Ορθόδοξες φωνές να υπάρχουν και να μας δίνουν κουράγιο γιατί ο "πόλεμος" με τις αντίχριστες δυνάμεις είναι ανηλεής και καθημερινός.