Αθρησκη πανουργία....

Προς τον Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Ανθρωπιστικής Ομοσπονδίας κ. David Pollock

Αξιότιμε κ. David Pollock

Αξιώνετε, ως αντιπρόσωποι των ανθρώπων, που δεν έχουν θρησκεία, από τον Έλληνα Πρωθυπουργό, εν ονόματι του ανθρωπισμού, την απομάκρυνση των θρησκευτικών συμβόλων από τις αίθουσες των δικαστηρίων, των σχολείων, κλπ, της χώρας μας.

Η αξίωσή σας αυτή, άκρως προκλητική και προσβλητική για την μακραίωνη πολιτισμική μας παράδοση, δημιουργεί εύλογα ερωτήματα:

Δεν γνωρίζετε, άραγε, ότι η οποιαδήποτε αναφορά στον ανθρωπισμό παραπέμπει πρώτα-πρώτα στον ελληνικό πολιτισμό. Όπου και βρίσκονται, κατά κύριο λόγο, οι πρωταρχικές του ρίζες.

Γιατί βέβαια, ως άθρησκοι, που δηλώνετε, είναι εύλογο να μη γνωρίζετε ότι ο χριστιανισμός είναι ο κατεξοχήν ανθρωπισμός. Δεδομένου ότι τοποθετεί τον άνθρωπο πάνω απ’ τους οποιουσδήποτε νόμους και θεσμούς.

Τόσο, που και ο ιδρυτής του (o Χριστός) να θυσιάζεται για τον άνθρωπο. Κι ακόμη πιο πέρα όλoι οι αληθινοί χριστιανοί να υπηρετούν τους συνανθρώπους τους και να θυσιάζονται γι’ αυτούς. Ανεξαρτήτως θρησκευτικών, φυλετικών, κλπ, διαφορών.

Ο Σαμαρείτης, για παράδειγμα, του Ευαγγελίου, περιθάλπει τον εχθρικά διακείμενο απέναντί του αλλοεθνή και αλλόθρησκο Ιουδαίο.

Ο Μέγας Βασίλειος, στο φιλανθρωπικό του ίδρυμα, τη Βασιλειάδα, περιθάλπει τους φτωχούς και ασθενείς, ανεξαρτήτως θρησκεύματος. Ενώ ο Γρηγόριος ο Θεολόγος αντιτίθεται στους διωγμούς, εκ μέρους της κοσμικής εξουσίας, εναντίον των αιρετικών και των αλλόθρησκων. Και, επειδή δεν εισακούεται παραιτείται.

Και ασφαλώς οι τυχοδιωκτικές σταυροφορίες της Δυτικής Εκκλησίας εναντίον των Αράβων και οι «ιεραποστολικές» εκκαθαρίσεις εκ μέρους των αποικιοκρατών σε βάρος των ιθαγενών ή το δουλεμπόριο δεν έχουν την παραμικρή σχέση με το χριστιανισμό. Όπως βέβαια και ο βάρβαρος θεσμός της Ιερής Εξέτασης.

Θα ήταν δε πολύ ενδιαφέρον, για μας, να γνωρίζαμε ποια είναι η θέση του ανθρωπισμού σας απέναντι στο όργιο της βαρβαρότητας σε βάρος της Σερβίας και των αραβικών λαών (Ιράκ, Αφγανιστάν, κλπ). Ή των ναζιστικών αντίποινων σε βάρος των Παλαιστινίων, των Λιβανέζων. Κι ακόμη πιο πέρα απέναντι στην βαρβαρότητα και τον κανιβαλισμό του καπιταλιστικού Μεσαίωνα σε βάρος των φτωχών λαών, με τα εκατομμύρια των θυμάτων ετησίως...

Κατόπιν όλων αυτών και πολλών άλλων η αξίωσή να απομακρυνθούν απ’ τις αίθουσες των σχολείων και των δικαστηρίων, κλπ, τα θρησκευτικά μας σύμβολα, δεν φαίνεται να υποδηλώνει ανθρωπιστικό ενδιαφέρον, αλλά αντιδημοκρατικό, πρωταρχικά, παραλογισμό.

Πολύ περισσότερο, αφού οι Έλληνες, όχι μόνο στα δικαστήρια και στα σχολεία μας, αλλά και σε κάθε άλλη περίπτωση, αντιμετωπίζουμε, σύμφωνα με την πολιτισμική μας παράδοση, τους οποιουσδήποτε ξένους, στην πλειονότητά μας, με σεβασμό προς την διαφορετικότητά τους.

Αφού και στην αρχαιότητα η φιλοξενία προστατευόταν από τον Ξένιο Δία, αλλά και στο χριστιανισμό ο κάθε ξένος είναι, σύμφωνα με το Ευαγγέλιο, ο ίδιος ο Χριστός.

Μέσα στο πνεύμα τέτοιων παράλογων, όπως οι δικές σας, εν ονόματι του ανθρωπισμού, αξιώσεων, οι απανταχού της Γης φυλετικές μειονότητες θα μπορούσαν να φτάνουν στο σημείο να αξιώνουν απ’ τις ιθαγενείς πλειονότητες ακόμη και την χρωματική αλλαγή του δέρματός τους.

Ας μας επιτραπεί όμως ακόμη πιο πέρα να πούμε ότι, κάτω απ’ τον αντιδημοκρατικό αυτόν παραλογισμό, φαίνεται να υπολανθάνει κάποιος υφέρπων φασισμός. Που, σε τελική ανάλυση, αποσκοπεί όχι στην υπεράσπιση, αλλά στην υπονόμευση του ανθρωπισμού και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Δεδομένου ότι ο χριστιανισμός συνιστά την τελειότερη έκφραση του ανθρωπισμού και την ισχυρότερη διασφάλιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Γεγονός, που δεν συμφέρει και ενοχλεί αφάνταστα όλους εκείνους που έχουν θεό τους το Μαμωνά, θρησκεία τους τον καπιταλισμό και ηθική και νόμο τους τον αμοραλισμό. Στο βωμό των οποίων θυσιάζουν, απανταχού της Γης, εκατομμύρια ανθρώπων....

Κάνοντας νόμο τους την πανουργία και την αδικία και κηρύσσοντας παράνομη και σε διωγμό τη δικαιοσύνη.

Για να επαληθεύεται έτσι, για μια ακόμη φορά, ο Πλάτων, όταν λέει πως: «Πάσα επιστήμη, χωριζομένη δικαιοσύνης και της άλλης αρετής, πανουργία και ου σοφία φαίνεται»!

Με τιμή

παπα-Ηλίας Υφαντής