Όπως είναι γνωστό, επάνω από το Σταυρό ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός, έδωσε εντολή και την Παναγία μητέρα του παρέλαβε ο Ευαγγελιστής Ιωάννης στο σπίτι του, όπου διέμεινε μαζί με τον αδελφό του Ιάκωβο και τη μητέρα του Σαλώμη, συγγενή της Θεοτόκου. Όταν δε ήλθε η στιγμή να τελειώσει την επίγεια ζωή της, άγγελος Κυρίου της το έκανε γνωστό τρεις μέρες πιο πριν ότι πρόκειται να γίνει η μετάστασή της από τη γη στον ουρανό.
Πήγε τότε ο Άγγελος και της είπε: «Αυτά λέγει ο Υιός σου: είναι καιρός να παραλάβω τη μητέρα Μου κοντά Μου. Γι’ αυτό να μην ταραχθείς, αλλά δέξου το μήνυμα με ευφροσύνη, επειδή μεταβαίνεις σε ζωή αθάνατη».
Μόλις το άκουσε η Θεοτόκος, χάρηκε πολύ και από τον πολύ πόθο της να μεταβεί στον μονογενή Υιό της, ανέβηκε με βιασύνη και προθυμία στο Όρος των Ελαιών για να προσευχηθεί, διότι είχε αυτή τη συνήθεια, να ανεβαίνει συχνά σ’ αυτό το όρος. Τότε ακολούθησε θαύμα παράδοξο. Όταν ανέβηκε εκεί η Θεοτόκος, έκλιναν την κορυφή τους τα δέντρα, σαν να ήταν έμψυχα και λογικά, και την προσκύνησαν και έτσι έδειξαν το σεβασμό τους και τίμησαν την Κυρία και Δέσποινα του κόσμου.
Αφού προσευχήθηκε αρκετά η Πανάχραντη, επέστρεψε στην οικία της. Άναψε φώτα πολλά, ευχαρίστησε τον Θεό και κάλεσε τις συγγενείς και τις γειτόνισσες. Στη συνέχεια, ετοιμάζει όλα τα απαραίτητα για τον ενταφιασμό της. Φανερώνει και στις άλλες γυναίκες τα λόγια που της είπε ο Άγγελος για την εις τους ουρανούς μετάστασή της και σαν απόδειξη των λόγων της, δείχνει το χαροποιό και νικητικό σημείο, που της έδωσε ο Άγγελος, ένα κλαδί φοίνικα.
Οι καλεσμένες γυναίκες, μόλις άκουσαν αυτό το λυπηρό μήνυμα, άρχισαν τους θρήνους και έπειτα παρακαλούσαν την Παναγία να μη τις αφήσει ορφανές. Και η Θεοτόκος τις βεβαίωσε ότι, αφού μετασταθεί στους ουρανούς, θα φυλάει όχι μόνον αυτές αλλά και όλο τον κόσμο. Με τέτοια παρηγορητικά λόγια στάματησε την υπερβολική λύπη τους.
Η παράδοση αναφέρει ότι την τρίτη ημέρα από την εμφάνιση του αγγέλου, οι Απόστολοι δεν ήταν όλοι στα Ιεροσόλυμα, αλλά σε μακρινούς τόπους όπου κήρυτταν το Ευαγγέλιο. Τότε ξαφνικά νεφέλη τους άρπαξε και τους έφερε όλους μπροστά στο κρεβάτι, όπου ήταν ξαπλωμένη η Θεοτόκος και περίμενε την κοίμησή της.
Μαζί με τους Αποστόλους ήρθε και ο Άγιος Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης, ο Απόστολος Τιμόθεος και οι λοιποί θεόσοφοι ιεράρχες. Όλοι αυτοί, μόλις έμαθαν την αιτία για την οποία συνάχθηκαν αιφνιδίως και παραδόξως, έλεγαν στην Θεοτόκο: «όσο σε βλέπαμε, Δέσποινα, να ζεις και να μένεις στον κόσμο, παρηγορούμεθα σαν να βλέπαμε τον Υιόν σου. Επειδή όμως τώρα με τη βουλή του Υιού σου και Θεού μεταβαίνεις στα ουράνια, γι’ αυτό καθώς βλέπεις θρηνούμε και δακρύζουμε, αν και από την άλλη χαιρόμαστε για όσα θαυμαστά σου έγιναν». Τότε η Θεοτόκος τους αποκρίθηκε: «Μαθητές του Υιού μου και Θεού, μην κάνετε πένθος και λύπη τη χαρά μου».
Όταν ειπώθηκαν αυτά τα λόγια φτάνει και ο Απόστολος Παύλος. Έπεσε στα πόδια της Θεομήτορος, την προσκύνησε και την εγκωμίασε με πολλά ουράνια εγκώμια: «Χαίρε, ω Μήτερ της ζωής, διότι αν και δεν έζησα σωματικώς κοντά στον Υιό σου, βλέποντας όμως εσένα, νόμιζα ότι έβλεπα Εκείνον».
Μετά αποχαιρετά όλους, ξαπλώνει πάνω στο νεκροκρέββατο, σταύρωσε τα χέρια της, προσφέρει δεήσεις και ικεσίες στον Υιό της για τη σύσταση και την ειρήνη όλου του κόσμου, γεμίζει τους Αποστόλους και ιεράρχες από την ευλογία του Υιού της που δίνεται απ’ αυτήν στους ανθρώπους, και έτσι αφήνει στα χέρια του Υιού της και Θεού την ολόφωτη και παναγία ψυχή της.
Τότε ο κορυφαίος των Αποστόλων Πέτρος άρχισε να λέει στην Θεοτόκο επιτάφια εγκώμια, ενώ οι άλλοι Απόστολοι σήκωσαν το νεκροκρέβατο. Άλλοι προπορεύονταν βαστάζοντας λαμπάδες και ψάλλοντας ύμνους και άλλοι ακολουθούσαν ως το τάφο το σώμα της Θεομήτορος. Ακούγονταν και Άγγελοι από τον ουρανό που έψαλλαν και γέμιζαν τον αέρα οι μελωδίες τους.
Όλα αυτά μην υποφέροντας να βλέπουν και να ακούν οι άρχοντες των Ιουδαίων, παρεκίνησαν κάποιους από το λαό και τους έπεισαν να παρεμποδίσουν την πομπή. Όμως η θεία δίκη πρόφτασε και παίδεψε τους τολμήσαντας με το να τους τυφλώσει.
Έπειτα οι έφτασαν οι Απόστολοι στη Γεσθημανή, ενταφίασαν το πάναγνο σώμα της Θεοτόκου και περίμεναν εκεί τρεις μέρες ακούγοντας ακαταπαύστως σε όλο αυτό το διάστημα τους ύμνους και τις μελωδίες των αγίων Αγγέλων.
Μετά από τρεις ημέρες, άνοιξαν τον τάφο και έκπληκτοι διαπίστωσαν ότι η Παναγία αναστήθηκε σωματικά και αναλήφθηκε στους ουρανούς. Και βέβαια όλη η ανθρωπότητα, με ευγνωμοσύνη για τις πρεσβείες της στο Σωτήρα Χριστό, αναφωνεί: «Χαίρε, ω Μήτερ της ζωής».
Η υπεραγία Θεοτόκος είναι ο πραγματικός οδηγός, για όσους θέλουν ν’ ανυψώνονται προς τον Θεό. Έργο της είναι να πρεσβεύει στον Τριαδικό Θεό για όλους τους ανθρώπους. Για μας τους ορθοδόξους η Θεοτόκος είναι η «ακαταίσχυντος προστασία και η αμετάθετος προς τον ποιητή μεσιτεία».
Δίκαια μπορούμε να αποθέσουμε τις ελπίδες μας προς την υπεραγία Θεοτόκο αφού, κατά τον Άγιο Νικόδημο τον Αγιορείτη, «κανένα άλλο κτίσμα στον κόσμο δεν αγάπησε ποτέ τόσο πολύ τον Ιησού Χριστό, τον Υιό του Θεού, ούτε συμμορφώθηκε τόσο στο θέλημά Του όσο η Παναγία Μητέρα του».Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η τιμή προς την Παναγία ανάγεται στον Υιό της, κατά τον άγιο Ιωάννη το Δαμασκηνό.
«Ἐν τῇ Γεννήσει τὴν παρθενίαν ἐφύλαξας,
ἓν τὴ Κοιμήσει τὸν κόσμον οὗ κατέλιπες Θεοτόκε, ,
Μετέστης πρὸς τὴν ζωήν, ,
μήτηρ ὑπάρχουσα τῆς ζωῆς, ,
καὶ ταὶς πρεσβείαις ταὶς σαὶς λυτρουμένη, ,
ἐκ θανάτου τὰς ψυχὰς ἡμῶν».
«Τὴν ἐν πρεσβείαις ἀκοίμητον Θεοτόκον,
καὶ προστασίαις ἀμετάθετον ἐλπίδα,
τάφος καὶ νέκρωσις οὐκ ἐκράτησεν,
ὡς γὰρ ζωῆς Μητέρα, πρὸς τὴν ζωὴν μετέστησεν,
ὁ μήτραν οἰκήσας ἀειπάρθενον».
Από την Χριστιανική Φοιτητική Ενωση
Φαντάζομαι ότι όλα αυτά θα μπορείς βιβλιογραφικά να τα τεκμηριώσεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιότι εγώ ξέρω ότι ο Άγιος (σας) Επιφάνιος διαψεύδει απερίφραστα αυτά που λες και τα ονομάζει μύθο, που αποδιδόταν στον Μελίτωνα των Σαρδέων (και αυτός άγιος!!!). Αναφέρει δε "Ψάξτε σε όλες τις Γραφές, δε θα βρείτε πουθενά το θάνατο της Μαρίας (Μυριαμ). Ούτε αν πέθανε ούτε αν δεν πέθανε, ούτε αν θάφτηκε ούτε αν δεν θάφτηκε. Ουδείς γνωρίζει το Τέλος της".
Να τονίσω κλείνοντας, ότι 15 Αυγούστου οι Αρχαίοι Πρόγονοι γίορταζαν την μια και μοναδική Δέσποινα και προστάτιδα των ΕΛΛΗΝΩΝ την ΘΕΑ Αθηνά.
Επίσης στον Τορπιλισμό του Αντιτορπιλικού ΕΛΛΗ που ήταν η θαυματουργός Εικόνα;
Απορώ που χρησιμοποιείς κατα το δοκούν φράσεις και ερμηνείες των Πατέρων της Εκκλησίας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΩστε αιρετικός ο Αγιος Επιφάνιος;
Για να δούμε τον βίο του.
Ο Άγιος Επιφάνιος εγεννήθηκε, το έτος 310 μ.Χ., στο χωριό Βησανδούκη, κοντά στην Ελευθερούπολη της Παλαιστίνης από πάμπτωχη οικογένεια Ιουδαίων αγροτών. Οι γονείς του είχαν ακόμη ένα παιδί, την Καλλίτροπο. Σέ ηλικία δέκα ετών ο Άγιος έχασε τον πατέρα του και έμεινε ορφανός.
Χάρη στη διδασκαλία δυο περίφημων, για τη γραμματική τους κατάρτιση και το ασκητικό ήθος μοναχών, του Λουκιανού και του Ιλαρίωνος, προσελκύεται στον Χριστιανισμό και βαπτίζεται από τον Επίσκοπο Ελευθερουπόλεως Λουκιανό. Στη συνέχεια πηγαίνει στην έρημο της Παλαιστίνης και ζει κοντά στους επιφανέστερους ασκητές, ασκούμενος στην εγκράτεια, την άσκηση και στη μελέτη των Θείων Γραφών, γενόμενος υπόδειγμα για τους συνασκητές του. Η φήμη του και οι αρετές του δεν άργησαν να διαδοθούν και γρήγορα αναδείχθηκε, το έτος 367 μ.Χ., Επίσκοπος Κωνσταντίας της Κύπρου, στην οποία κατέφυγε με θαυματουργικό τρόπο, όταν το πλοίο που έπλεε προς την Παλαιστίνη, λόγω τρικυμίας, έφθασε στην Κύπρο.
Από τη θέση του Επισκόπου ο Άγιος άρχισε τον ευαγγελισμό του ποιμνίου του και αγωνίσθηκε με θερμότατο ζήλο για την διατήρηση και ενίσχυση των ορθοδόξων δογμάτων, καταπολεμώντας όλες τις αιρετικές δοξασίες και πλάνες της εποχής του και ιδιαίτερα εκείνες του Ωριγένους. Κάνοντας συνεχή χρήση των λόγων της Αγίας Γραφής και γράφοντας πλήθος αντιαιρετικών συγγραμμάτων, αγωνίσθηκε, για να κρατήσει τους πιστούς στην ανόθευτη χριστιανική πίστη. Ο ευαγγελισμός της νήσου ολοκληρώνεται στα χρόνια του αρχιεπισκόπου Κωνσταντίας Επιφανίου στο τελευταίο ήμισυ του 4ου αιώνος μ.Χ. Ο μεγάλος αυτός ιεράρχης, με τη δύναμη του χαρακτήρος του, την παιδεία και τη δογματική κατάρτισή του, αγωνίσθηκε σκληρά κατά των αιρετικών, αλλά και κατά των αλλοθρήσκων. Τόσο καθολική ήταν η αναγνώριση και η βαθιά εκτίμηση προς το πρόσωπο του Αγίου Επιφανίου, ώστε ο αυτοκράτορας Θεοδόσιος ο Α΄ εζήτησε από το λαό της Κύπρου απόλυτη υπακοή στον Αρχιεπίσκοπο Κωνσταντίας.
Μετά από τριάκοντα έξι γόνιμης και εποικοδομητικής αρχιερατικής διακονίας και προσφοράς, εκοιμήθηκε με ειρήνη, το έτος 403 μ.Χ. Το τίμιο λείψανό του μετακόμισε στην Κωνσταντινούπολη ο αυτοκράτορας Λέων ΣΤ΄ ο Σοφός. Η Σύναξή του ετελείτο στον αγιώτατο αυτού οίκο που ήταν στο ναό του Αγίου Φιλήμονος.
Ο Επιφάνιος Κωνσταντίας έκτισε τη μεγάλη βασιλική (δεν την ολοκλήρωσε μέχρι το θάνατό του), της οποίας τα ερείπια διασώζονται μέχρι τις ημέρες μας. Ο μεγάλος αυτός Αρχιεπίσκοπος, πολύ σημαντικός διδάσκαλος και πατήρ της Εκκλησίας, υπήρξε και αξιόλογος συγγραφέας. Τα έργα του «Πανάριον», «Ἀγκυρωτός», «Περί μέτρων καί σταθμῶν», «Περί τῶν δώδεκα λίθων τῶν ὄντων ἐν τοῖς στολισμοῖς τοῦ Ἀαρών», αποτελούν πολύτιμα πετράδια στο μέγα ψηφιδωτό της Πατερικής γραμματείας.
Η Εκκλησία τιμά τη μνήμη του στις 12 Μαΐου.
Περίφημα έχουν μείνει και τα εγκώμια στην Παναγία μας. Περίεργο!!!
Το αν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι γιόρταζαν την Αθηνα στις 15 Αυγούστου αυτό με χαροποιεί ιδιαίτερα καθώς δείχνει την ελληνική μας συνέχεια. Εξάλλου κι ο Παρθενώνας έγινε εκκλησία αφιερωμένη στην Παναγία όταν οι Ελληνες έγιναν Χριστιανοί και σώθηκε από την κατεδάφιση.
Τώρα για τον τορπιλισμό το προσπερνάω ως επιθετική ειρωνική προσβολή σαν την οποία μπορώ να σου κάνω καμια εκατοστή........
Να τονίσω ότι δεν είναι του χαρακτήρα μου να ειρωνεύομαι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα ψάξω να βρω από που το πήρα το συγκεκριμένο σχόλιο του Επιφάνιου και θα επανέλθω δριμύτερος μια και δεν βλέπω να διαψεύδεις την ρήση του ..
Όσο για την συνέχεια από την πατρώα θεά Αθηνά στην ανύπαρκτη για τον Χριστιανισμό Μυριάμ μέχρι και τον 5ο-6ο αιώνα αποτελεί ύβρις (για εμένα σαν Έλληνα) το να θεωρώ συνέχεια των πατρώων προγόνων μας μια ΕΒΡΑΙΑ. Καλό θα ήταν αυτοί που έδωσαν την εικόνα του ΓΙΕΣΟΥΑ να μας έδιναν και την εικόνα της ΜΥΡΙΑΜ έστω και κατά προσέγγιση.
Επειδή είμαι πολύ εξοργισμένος με τους βιασμούς της ΦΥΣΗΣ για άλλο ένα καλοκαίρι και δεν έχω διάθεση ούτε σχόλιο να γράψω ή να αναρτήσω (προσπαθώ να ελέγξω την οργή μου).
Ίσως μετά από την πορεία στην βουλή που θα γίνει στις 28/8 να ασχοληθώ μιας και έχω αρκετό υλικό από τις διακοπές μας που ο γυρισμός μας έπεσε με καταστροφές.
ΕΚΑΣ ΟΙ ΒΕΒΗΛΟΙ
(για τους δολοφόνους της Φύσης αναφέρομαι)
Η Αγαπημενη Παναγια, Στρατηγος, Παρθενος Θεοτοκος, Πανεμορφη, ειναι Ζωντανη! Ειναι Εδω! Προστατευει δουλευει για εμας για την Εκκλησια του Ιησου Χριστου ΕμμανουΕλ Υιου του Πατρος! Ανελειφθη εις τους ουρανους ψυχη τε σωματι! Το ποσο ομορφη ειναι ....λοιπον το οτι ειναι η Αθηνα ειναι Λανθασμενο....
ΑπάντησηΔιαγραφήναι και η Αθηνα ειναι Θαυμασια...αλλα... αλλο η Αθηνα και αλλο η Παναγια μας...οπως ειπε καιο Αρχαγγελος ΓαβριΕλ τι δε ονομασω σε, απορω και εξισταμαι διο ως προσεταγην βοω σοι Χαιρε Κεχαρητωμενη ο Κυριος μετα Σου και εμεις επισης! Τη Υπερμαχω!