Το ανάρτησε ο καλός μου φίλος Cummulus και δεν μπόρεσα να αντισταθώ και να μην το αναδημοσιεύσω. Μίλησε στην ψυχή μου.......Κάθε Ιούνιο, προς τα τέλη του μήνα, ένα περίεργο, εξωπραγματικό γεγονός συμβαίνει στον κάμπο του Κιλκίς. Ένα απόγευμα, όταν ο ήλιος κουρασμένος αρχίζει και παίρνει την κατηφοριά του, όποιος βρίσκεται στον κάμπο και κοιτάξει προς τον νότιο ουρανό, θα δεί να σχηματίζονται αργά και σταθερά τέσσερις Μορφές. Δυσδιάκριτες στην αρχή, εμφανέστερες λίγο αργότερα, πάντως πρίν βασιλέψει για τα καλά ο ήλιος.
Είναι ένας ηλικιωμένος άνδρας, με χαραγμένα τα χαρακτηριστικά του από τα χρόνια, μια ηλικιωμένη γυναίκα, σκαμμένη και αυτή από τον χρόνο, τυλιγμένη σφιχτά μ΄ένα μαύρο μαντήλι, μια νεαρότερη γυναίκα με ξέμπλεκα μαλλιά, και δύο μικρά παιδιά, ένα αγόρι κοντά κουρεμένο, και ένα κοριτσάκι μελαχροινό, με μαλλιά μέχρι τους ώμους.
Τα τέσσερα αυτά πρόσωπα κοιτάνε επίμονα – σαν να ζητάνε κάτι – προς τα σταροχώραφα του Κιλκίς. Δεν μιλάνε, τα στόματα τους είναι σφραγιστά. Μόνο κοιτάνε. Όταν χάνεται ο ήλιος, χάνονται και οι Μορφές.
Την δεύτερη μέρα, οι Μορφές φαίνονται ολοκάθαρα από το πρωί, και δεν ξεθωρίζουν ούτε καν τις ώρες που ό ήλιος βάζει όλη του την δύναμη για να πυρώσει την γή.
Από τ΄απόγευμα όμως, όταν ο ήλιος ξαναπαίρνει την κατηφοριά του, τότε τις αέρινες αυτές Μορφές, ακούγεται να τις συνοδεύει και ένας ήχος. Τι είναι ; Είναι θρήνος, τραγούδι, ξόδι, κανείς δεν μπορεί να καταλάβει καθαρά. Πάντως είναι και αυτός ο ήχος κάτι αλλόκοτο, όπως αλλόκοτο είναι να βλέπεις Μορφές στον ουρανό.
Σαν παίρνει το σούρουπο, οι Μορφές παίρνουν κίνηση, χείλη του κουνιούνται τα μάτια τους δακρύζουν και ο αλλόκοτος ήχος γίνεται η φωνή τους, και παραδόξως ακούγονται να μιλάνε – σε ποιους άραγε – και η φωνή τους αγκαλιάζει όλον τον κάμπο και τρυπώνει στο παραμικρό νεροφάγωμα και νερολακιά:
- Στείλαμε τα παιδιά μας, τους άνδρες μας, τους πατεράδες μας, για σένα Μακεδονία. Τους κράτησες εδώ, στα χώματα σου. Κλαίμε και πονάμε από μέσα μας. Δεν το δείχνουμε, γιατί είμαστε από την Λακωνία, τον Μωριά, την Κρήτη, την Ρούμελη και την Κύπρο. Και ότι είναι αυτά τα μέρη για μας, είσαι και συ Μακεδονία........................
Διαβάστε την συνέχεια της εξαιρετικής ανάρτησης στο ιστολόγιο του φίλου Cummulus.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχολιά σας να ειναι σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή. Για την καλύτερη επικοινωνία δώστε κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο. Διαφημιστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται.
Επειδή δεν υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης του σχολίου σας παρακαλούμε μετά την τελική σύνταξή του να ελέγχεται. Προτιμάτε την ελληνική γραφή κι όχι την λατινική (κοινώς greeklish).
Πολύ σημαντικό είναι να κρατάτε προσωρινό αντίγραφο του σχολίου σας ειδικά όταν είναι εκτενές διότι ενδέχεται να μην γίνει δεκτό από την Google (λόγω μεγέθους) και θα παραστεί η ανάγκη να το σπάσετε σε δύο ή περισσότερα.
Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί, το αργότερο, μέσα σε λίγες ώρες, μετά από έγκριση του διαχειριστή του ιστολογίου, ο οποίος είναι υποχρεωμένος να δημοσιεύει όλα τα σχόλια που δεν παραβαίνουν τους όρους που έχουμε θέσει στις παρούσες οδηγίες.
Υβριστικά, μη ευπρεπή και προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται ή δεν θα δημοσιεύονται.