Μας εστάλει από το kafeneio.
Είναι συγκλονιστικό. Υπάρχει περίπτωση ο 55χρονος επιχειρηματίας που έβαλε τέλος στην ζωή του στην Αγ. Βαρβάρα να ανάρτησε σχόλιο σε θέμα του Ελληνικού Καφενείου;
Παρακολουθήστε το σχόλιο και τον καημό ενός απελπισμένου κατεστραμμένου ανθρώπου.
Σελίδες
▼
29 Μαΐου 2009
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχολιά σας να ειναι σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή. Για την καλύτερη επικοινωνία δώστε κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο. Διαφημιστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται.
Επειδή δεν υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης του σχολίου σας παρακαλούμε μετά την τελική σύνταξή του να ελέγχεται. Προτιμάτε την ελληνική γραφή κι όχι την λατινική (κοινώς greeklish).
Πολύ σημαντικό είναι να κρατάτε προσωρινό αντίγραφο του σχολίου σας ειδικά όταν είναι εκτενές διότι ενδέχεται να μην γίνει δεκτό από την Google (λόγω μεγέθους) και θα παραστεί η ανάγκη να το σπάσετε σε δύο ή περισσότερα.
Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί, το αργότερο, μέσα σε λίγες ώρες, μετά από έγκριση του διαχειριστή του ιστολογίου, ο οποίος είναι υποχρεωμένος να δημοσιεύει όλα τα σχόλια που δεν παραβαίνουν τους όρους που έχουμε θέσει στις παρούσες οδηγίες.
Υβριστικά, μη ευπρεπή και προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται ή δεν θα δημοσιεύονται.
Αύριο ή μεθαύριο θα γράψουν οι εφημερίδες για την αυτοκτονία μου. Μπορεί και τα παράθυρα των τηλεοράσεων νάχουν κάτι για να γεμίσουν το πρόγραμμά τους.
Μπορεί και ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΜΗΝ ΑΣΧΟΛΗΘΕΙ ΜΑΖΙ ΜΟΥ.
Ο θάνατός μου μπορεί και να μην ακουσθεί ποτέ. Να μην γράψουν τίποτα για αυτόν. Μόνο στο μικρό ασήμαντο χωριό μου οι παληοί μου φίλοι, τ᾽αδέλφια μου, οι λοιποί συγγενείς και η δυστυχισμένη γυναίκα μου, μες στον οδυρμό τους να αναρωτιούνται ΓΙΑΤΙ ;
Και γώ από τον άλλο πια κόσμο μου, ελεύθερος από χρέη, θα λυπάμαι μόνο αυτούς που πραγματικά θα πονέσω.
Θα χαίρομαι όμως βλέποντας τη θλίψη στα πρόσωπα των δολοφόνων μου: Της Εφορίας, του ΤΕΒΕ, των Τραπεζιτών. Θα γελάω που όλοι αυτοί μαζί θα τσακώνονται ποιός θα πρωτοκατασχέσει το φτωχικό μου πατρικό σπίτι.
Αυτό δεν θα απαλύνει τον πόνο των ανθρώπων που με αγαπήσανε, δεν θα ξεριζώσει ποτέ από την ψυχή της γυναίκας μου τον πόνο. Ομως δεν είχα άλλη επιλογή, δεν μου άφησαν άλλη επιλογή οι διώκτες μου.
Αντίο φίλοι μου, αντίο αδέλφια μου, αντίο καλή μου γυναίκα. Δεν μας άφησαν να γεράσουμε μαζί.
είχα κάποτε όνειρα πως θα ζήσω αξιοπρεπώς με ένα μαγαζάκι.
25 Μάϊος 2009 7:12 μμ