Ο Κωνσταντίνος Ηλιάκης ήταν Σμηναγός της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας που σκοτώθηκε στις 23 Μαϊου 2006.
Στις 23 Μαΐου 2006 και έπειτα από θερμό επεισόδιο ελληνικών με τουρκικά μαχητικά το αεροπλάνο του Κωνσταντίνου Ηλιάκη κατέπεσε κοντά στην Κάρπαθο έπειτα από προσπάθεια αναχαίτισης τουρκικού F-16. Τα συντρίμμια του αεροπλάνου βρέθηκαν λίγο αργότερα επιβεβαιώνοντας το τραγικό αυτό συμβάν.
Ο σμηναγός ήταν πατέρας δύο παιδιών 1,5 και 5 χρονών αντίστοιχα.
Στις 28 Δεκεμβρίου 2006, στην καθιερωμένη τελετή απονομής μεταλίων και βραβείων από την Ακαδημία Αθηνών, του απονεμήθηκε το αργυρό μετάλιο αρετής και αυτοθυσίας.
Στις 23 Μαίου 2007, έγιναν τα αποκαλυπτήρια του μνημείου προς τιμήν του, στο χώρο όπου έχασε τη ζωή του.
από την Wikipedia
Ο όρκος.(Υπόσχεση στον Κώστα Ηλιάκη)
Το μπλε και το γαλάζιο,
αυτού του Ουρανού,
θα το διαφυλλάξω,
σαν κόρη οφθαλμού.
Ουδέ σε δραγουμάνους,
ουδέ και σε οχτρούς,
θα με απεμπολήσω,
στους δύσκολους καιρούς.
Στη γη μου την πατρώα,
"Μολών λαβέ θα πω",
Δελφούς για να φυλάττω
και Σπάρτες να κρατώ.
Το μπλε και το γαλάζιο,
του Αιγαίου μας νερά,
θα με αναβαπτίσω,
μ΄Ελλήνων ιερά.
Ουδέ σε δραγουμάνους,
ουδέ και σε οχτρούς,
ουδέ και σ΄όσους άλλους,
που Σπάρτες πολεμούν.
Κι αν είναι να πεθάνω,
κι αν ειν΄να σκοτωθώ,
κι εκεί ακόμη απάνω,
"Μολών λαβέ" θα πω.
Το μπλε και το γαλάζιο,
κρεμάω φυλαχτό,
ουδείς θα βάψει μαύρο,
το μπλε μας ουρανό.
Ουδέ σε δραγουμάνους,
ουδέ και σε οχτρούς,
θ΄αφήσω να συλλήσουν,
αλλοτινούς καιρούς.
Δικό μας το Αιγαίο,
δικά μας τα Ψαρρά,
"Μολών λαβέ" σας λέω,
ακόμη μια φορά.
Γιώργος Κανλής
Δείτε το βίντεο του λόγου της γυναίκας του Ηρωα την ημέρα των αποκαλυπτηρίων της προτομής του στην Κάρπαθο.
Ενα βίντεο αφιέρωμα στον ήρωα.
Κανείς δεν τον θυμήθηκε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠέρασαν τρία χρόνια από τότε που σκοτώθηκε ή καλύτερα δολοφονήθηκε ο πιλότος της Πολεμικής Αεροπορίας, Κώσταντίνος Ηλιάκης.
Πέθανε για τη πατρίδα, και έσβησε. Πέθανε για τη πίστη του, προσπαθώντας να διώξει τους βάρβαρους που εισήλθαν στον Ελληνικό εναέριο χώρο. Θυσιάστηκε για όλους εμάς ο Έλληνας πιλότος, ενώ αμειβόταν με μισθό πείνας. Αποφάσισε να χαθεί στους ουρανούς και όχι να αγκαλιάζει τα παιδιά του.
Τρία χρόνια μετά ξανά…τον ανταμείψαμε.
Κανείς δεν τον θυμήθηκε. Κανείς δεν ρώτησε αν η σύζυγος και τα ορφανά παιδιά του έχουν την ανάγκη μας. Τα ΜΜΕ δεν αναφέρθηκαν σε αυτόν, αλλά προτίμησαν να ασχοληθούν με τον αστυνομικό που έσκισε – όπως εκείνοι λένε – σελίδα από το κοράνι. Οι πολιτικοί της χώρας συνέχισαν να τσακώνονται για τα «πράσινα παπαγαλάκια» αλλά και για το…δίλλημα «Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα».
Δεν σε θυμήθηκε κανείς Κωνσταντίνε Ηλιάκη. Και ξέρεις γιατί;
Γιατί δεν σε λέγανε ΙΣΜΑΗΛ.
Λουκάς / www.nationalpride.wordpress.com
Πόσο δίκιο έχεις φίλε μου. Ετσι που εχουμε γίνει στο τελος θα πρέπει να αλλαξοπιστήσουμε και να μετονομαστούμε όλοι.....
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι παλι καλα να λες του παιδιού αυτού του κανανε κι εναν ανδριάντα,
Αλλοι ειναι παντελώς ξεχασμένοι και μονο το μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη τους εκφράζει...