Τούρκοι των πρώιμων χρόνων της ιστορίας τους.Οι Μογγόλοι Τούρκοι ή Σελτζούκοι που εμφανίστηκαν ως επιδρομείς το 1000 περίπου μ.Χ. κατέφθασαν στην περιοχή της Μ.Ασίας με ισχυρό στρατό κι όχι με λαό δηλαδή γυναικόπαιδα. Ετσι έπαιρναν γυναίκες απο τις κατακτημένες περιοχές οι οποίες φυσικά στην πλειοψηφία τους ήταν Ελληνίδες. Ετσι τα αρχικά χαρακτηριστικά της κίτρινης φυλής άρχισαν να αλλοιώνονται. Οι Βυζαντινοί πρόγονοί μας εικονίζουν στα συγγράμματά τους, τους Τούρκους με μάτια σχιστά και στολές Μογγολικές (κατι σαν του Τζέγκις Χαν).
Σελτζούκοι Τούρκοι από την OspreyΦυσικά ένα μεγάλο μέρος των Ελλήνων κατοίκων της Μ. Ασίας, μετά την μικρασιατική καταστροφή του 1922 παρέμεινε στα εδάφη της και εκτουρκίστηκε. Ετσι ειδικά οι κατοικοι των Μικρασιατικών παραλίων μοιάζουν όχι μόνο στα χαρακτηριστικά με τους Ελληνες, αλλα και ως προς τα γενετικά χαρακτηριστικά (DNA κ.λ.π.) κατά την άποψη των ανθρωποβιολόγων. Φυσικά πολλοί απόγονοι εξ αυτών, είναι ακόμα και σήμερα κρυπτοχριστιανοί. Το ίδιο συμβαίνει και στον Πόντο. Το τουρκικό κράτος γνωρίζοντας το θέμα αυτό, φροντίζει ώστε οι Μικρασιατες Τούρκοι, να υπηρετούν την θητεία τους στα βάθη της Τουρκίας αντιμετωπίζοντας τους Κούρδους, ενω στα παραλια της Μ. Ασίας και στον Εβρο στέλνει κυρίως Τούρκους της Ανατολής.
Τούρκοι των Ανατολικών περιοχών της Τουρκίας. Εδώ τα μογγολικά χαρακτηριστικά διατηρούνται.Φυσικά όσο πιο βαθιά στην τουρκική ανατολή προχωράς, τόσο περισσότερο αγνά μογγολικά χαρακτηριστικά βρίσκεις (σχιστά ματια και κιτρινο δέρμα). Ενα χαρακτηριστικό που παρέμεινε αναλλοίωτο μεχρι σήμερα είναι η μαζική βαρβαρότητα αυτού του λαού.
Ετσι παγκοσμίως πλέον μνημονεύεται η Ημερα της Γενοκτονίας των Αρμενίων, η Γενοκτονία των Ποντίων και ποιος ξέρει ποιες άλλες γενοκτονίες θα υπαρξουν στο μέλλον. Να θυμίσουμε εδώ και τα πρόσφατα αίσχη στην μαρτυρική Κύπρο, βιασμοί, φόνοι ακόμα και παιδιών, αγνοούμενοι επί 30 και πλέον χρόνια, ξεπούλημα της πολιτιστικής Ελληνικής κληρονομιάς της βορειας Κύπρου (Η Κυπριακή Δημοκρατία έχει ξεκινήσει μεγάλο αγώνα για ανεύρεση και αγορά στο εξωτερικό κειμηλίων που ξεπουλούν οι "φίλοι" μας Τούρκοι).
Οσες φορές και όσον καιρό, η οθωμανική αυτοκρατορία ή η τουρκική «δημοκρατία» πάτησαν το πόδι τους στην Ευρώπη (και όπου αλλού) αυτή μονάχα τη ματωμένη σφραγίδα και τη ζοφερή μνήμη άφησαν. «Τούρκοι διαβήκαν από δω. Χαλασμός, θάνατος πέρα ως πέρα», έγραφε μετά την καταστροφή της Χίου ο ρομαντικός Βίκτορ Ουγκώ1. «Η εγκαθίδρυση της τουρκικής κυριαρχίας είχε ως αποτέλεσμα τη μείωση της υλικής ευμάρειας και τη μείωση του πολιτισμού», θα πει, το 1919, ο ρεαλιστής συμπατριώτης του πρωθυπουργός Κλεμανσώ, συμφωνώντας με την καταπελτική διαπίστωση του παλαιότερου άγγλου ομολόγου του Γκλάντστον, που και άλλοτε έχουμε αναφέρει: «Οπουδήποτε και αν πήγαν, μια πλατειά κηλίδα αίματος έδειχνε τα ίχνη του περάσματός τους και σ' όλη την έκταση της κυριαρχίας τους, ο πολιτισμός εξαφανιζόταν».
ΑπάντησηΔιαγραφήΗγουν, το μόνο «μέρος της ευρωπαϊκής ιστορίας» που αποτελούν οι Τούρκοι, είναι το μέρος του σφαγέα και του αφανιστή...