Σελίδες

30 Ιουνίου 2025

Ο Αμβρόσιος κατά της Συνόδου για τον προσωπικό αριθμό

ΣΧΟΛΙΟ Χαράλαμπου Μηνάογλου:
 
πρ. Καλαβρύτων Αμβρόσιος... ο τελευταίος που μοιάζει τουλάχιστον με Έλληνα Ορθόδοξο Μητροπολίτη... ο τελευταίος που δεν θέλει να αρέσει περισσότερο στους ανθρώπους από ό,τι στον Θεό... τόσο με τον αφορισμό Μητσοτάκη όσο και με την αγία ανυπακοή του έστω και σε αυτήν την προφανώς αντίχριστη και απάνθρωπη οδηγία της Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος για τον προσωπικό αριθμό...… 
 
 
Ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ελλάδος διά τοῦ ἀπό 13.06.2025 Ἀνακοινωθέντος μᾶς λέγει τά κάτωθι. 
 
«Ο προσωπικός αριθμός υποκαθιστά υφισταμένους αριθμούς (ΑΔΤ. ΑΦΜ. ΑΜΚΑ), που ήδη κατέχουν τα φυσικά πρόσωπα. Επομένως ως προς τον “προσωπικό αριθμό“ δεν μπορεί να εγερθεί ούτε επιφύλαξη θεολογικής φύσεως, ούτε ισχυρισμός περί αντισυνταγματικού περιορισμού των ατομικών ελευθεριών (π.χ. προσωπικών δεδομένων) λόγω της αντικαταστάσεως των υφισταμένων αριθμών μητρώου από ένα ενιαίο αριθμό».
 
Σεβόμεθα ἀπολύτως τήν Ιεράν Σύνοδον, ἀλλά -δυστυχῶς- εἰς τήν προκειμένην περίπτωσιν δέν δυνάμεθα νά ὑπακούσωμεν! Ταπεινῶς φρονοῦμεν, ὅτι προσπαθεῖ νά ὑπηρετήσῃ τά σχέδια τῆς Κυβερνήσεως τῶν Ἀθέων, οἱ ὁποῖοι μᾶς κυβερνοῦν!
 
Καί ταῦτα γράφομεν, διότι πολλοί ὁμιλοῦν καί γράφουν, ότι ὁ προσωπικός ἀριθμός ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΦΡΑΓΙΣΜΑ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ!! Ὁ δέ Εὐρωπαϊκός Κανονισμός elDAS 2.0 προστατεύει όσους ἀρνηθοῦν νά παραλάβουν τόν προσωπικόν ἀριθμόν καί ὅτι «δέν πρόκειται νά τούς ἐπιβληθῆ ΚΑΜΜΙΑ κύρωση»!
 
Δέν πρέπει νά λησμονήσωμεν, ὅτι ἡ Ἱερά Σύνοδος εἰς τό προηγούμενον πρόβλημα τοῦ Κορωνοϊοῦ καί τοῦ ἐμβολίου COVID-19 ΕΠΡΟΔΩΣΕ ΤΗΝ ΑΠΟΣΤΟΛΗΝ ΤΗΣ, ΕΠΡΟΔΩΣΕ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΝ!
 
Διότι:
α) διέταξε τήν παραμονήν τῶν πιστῶν ἔξω ἀπό τόν Ναόν κατά τήν ὥραν τῆς θείας λειτουργίας,
β) ἐχρησιμοποίησε πλαστικά κουταλάκια κατά τήν μετάδοσιν τῆς θείας Εὐχαριστίας (Ἀρχιεπίσκοπος Ἀμερικῆς κ. Ἐλπιδοφόρος),
γ) Μέ τήν ὑπ’ ἀριθμ. 3016/1626-711 Ἐγκύκλιόν της ἡ Διαρκής Ἱερά Σύνοδος ἐνετείλατο «τό κλείσιμο τῶν Ἱερῶν Ναῶν καί τήν διακοπή μεταδόσεως τῆς Θ. Κοινωνίας παρά μόνον σέ ἑτοιμοθάνατους», καθώς τονίζει ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Κερκύρας κ. Νεκτάριος εἰς τήν ὑπ’ ἀριθμ. Πρωτ. 718/16.06.2025 Ἀναφοράν του πρός τήν Δ.Ι.Σ., καί τέλος,
γ) συνέστησε τήν ἀποδοχήν τοῦ ἐμβολίου Covid 19, καθ’ ὅν χρόνον ἔχει ἀποδειχθῆ πλέον, ὅτι τό Ἐμβόλιον ἦτο Σχέδιον τῶν Σκοτεινῶν Δυνάμεων τοῦ Διαβόλου διά νά ἀποθνήσκουν οἱ ἄνθρωποι!
 
Ὁ Εὐρωπαϊκός Κανονισμός, πού ἔχει τήν ὀνομασίαν:
Εὐρωπαϊκός Κανονισμός elDAS 2.0
ΜΑΣ ΛΥΝΕΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ!
 
Αυτός ο ευρωπαϊκός κανονισμός προστατεύει (ΕΔΩ είναι Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΙΔΗΣΗ) ΟΛΟΥΣ τους Ευρωπαίους Πολίτες (άρα και τους Έλληνες), οι οποίοι δεν θέλουν να συμμετέχουν ΣΤΗΝ ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΣΗ της Ευρωπαϊκής Κοινωνίας! 
 
Ο Ευρωπαϊκός Κανονισμός elDAS 2.0 λέει τα εξής:
«Μέχρι το 2026 και οι 27 Κυβερνήσεις των 27 μελών-κρατών της Ε.Ε. είναι ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΕΣ να παρέχουν ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΕΣ λύσεις (σε όλες τις υπηρεσίες: Τράπεζες, Υγεία κ.λπ.), για όσους Ευρωπαίους Πολίτες (άρα και τους Έλληνες), ΔΕΝ ΕΠΙΘΥΜΟΥΝ να χρησιμοποιήσουν τις ψηφιακές ταυτότητες με ΤΟΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΑΡΙΘΜΟ»!!!.
 
Επί πλέον η Ευρωπαϊκή Προστασία Προσωπικών δεδομένων GDPR, επιβάλλει:
«Η συλλογή (συγκέντρωση) και η επεξεργασία προσωπικών δεδομένων, πρέπει να γίνεται με ΤΗΝ ΣΥΓΚΑΤΑΘΕΣΗ των Ευρωπαί-ων Πολιτών»!!!.
 
Ως εκ τούτου οι Έλληνες, που ΔΕΝ ΕΠΙΘΥΜΟΥΝ να πάρουν την ΨΗΦΙΑΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ με ΤΟΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΑΡΙΘΜΟ ας προσέξουν:
 
Μέσα στους μήνες: ΙΟΥΝΙΟ-ΙΟΥΛΙΟ-ΑΥΓΟΥΣΤΟ, ΝΑ ΜΗ ΜΠΟΥΝ στην πλατφόρμα my info (ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΑΡΙΘΜΟΥ), διότι τους ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙ, ο Ευρωπαϊκός Κανονισμός elDAS 2.0 και η Ευρωπαϊκή Προστασία Προσωπικών Δεδομένων GDPR, οπότε και δεν πρόκειται να τους επιβληθεί ΚΑΜΙΑ κύρωση!
 
Από δε τον Σεπτέμβριον του 2025, σε όσους Έλληνες, ΔΕΝ μπήκαν στην πλατφόρμα my info του προσωπικού αριθμού, για να τους εκδοθεί Ο ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ (Π.Α), θα τους έλθει ή στο μέιλ τους (όσοι έχουν mail) Ο ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ (Π.Α.) ή σε όσους δεν έχουν μέιλ, θα τους αποσταλεί από το Υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης, προσωπικός φάκελλος ταχυδρομικώς, που μέσα στο φάκελλο θα υπάρχει Ο ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ (Π.Α.)!
 
ΕΡΩΤΗΣΙΣ:
α) Τι πρέπει να κάνουν οι Έλληνες Πολίτες, που θα τους έλθη ο Π.Α. στο μέιλ τους, αλλά δεν θέλουν τον Προσωπικόν Ἀριθμόν;
Θα πάνε στην ένδειξη ΑΠΑΝΤΗΣΗ και θα γράψουν:
ΑΡΝΟΥΜΑΙ ΤΟΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΑΡΙΘΜΟ, ΠΟΥ ΜΟΥ ΑΠΟΣΤΕΙΛΑΤΕ (με προστατεύει ο Ευρωπαϊκός Κανονισμός elDAS 2.0).
β) Τι πρέπει να κάνουν οι Έλληνες Πολίτες, που θα τους έλθη ο Π.Α. ταχυδρομικώς σε φάκελλο; Ο φάκελλος στην επάνω αριστερή πλευρά του θα γράφει : ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ και από κάτω θα γράφει: Υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης;
 
Αμέσως οι Έλληνες Πολίτες, που θα πάρουν τέτοιο φάκελλο πρέπει να υποψιαστούν ότι μέσα σε αυτόν τον φάκελλον είναι ο Π.Α. τους, ὁπότε: ΠΡΟΣΟΧΗ! Μην κάνουν το ΛΑΘΟΣ και τον ανοίξουν!
 
Γιατί, εάν το ανοίξουν (δεν μπορούν να τον επιστρέψουν πίσω, εκεί που τους στάλθηκε) και τότε το Υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης θα συμπεράνει ότι ο παραλήπτης-Πολίτης ΑΠΟΔΕΧΕΤΑΙ τον Προσωπικό Αριθμό του (Π.Α.).
 
Στον κλειστό αυτό φάκελλο (με τον Π.Α.), που θα έχει ο κάθε Έλληνας Πολίτης στα χέρια του, να γράψη (με μπλε στυλό) στην εμπρόσθια πλευρά του φακέλλου: ΑΡΝΟΥΜΑΙ ΤΟΝ Π.Α. (μου το επιτρέπει ο Ευρωπαϊκός Κανονισμός elDAS 2.0) και (με κόκκινο στυλό) να γράψη: ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΤΑΙ ΩΣ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΣ!
 
Ύστερα να μεταβή στο πλησιέστερο ΤΑΧΥΔΡΟΜΕΙΟ ή Gourier και να αποστείλῃ, δηλ. να επιστρέψη, (συστημένον) αυτόν τον κλειστόν φάκελλον στο Υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης!
 
Με αυτόν τον τρόπον ο κάθε Έλληνας που ΔΕΝ ΕΠΙΘΥΜΕΙ να πάρη τον Π.Α. δηλὠνει, ὅτι ΔΕΝ τον αποδέχεται, χωρίς να υποστή καμμία κύρωση ή αποκλεισμό (από διάφορες υπηρεσίες). 
 
Ὅλα αὐτά τά ἐπιτυγχάνουμε χάρις εἰς τόν Εὐρωπαϊκόν Κανονισμόν elDAS 2.0!!!
 
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ 
+ Ο πρώην ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ

Ελλάδα – Τουρκία: πικρές αλήθειες

Γράφει ο 
Χάρης Δημούτσος
 
Όταν ο Κύπριος υπεξ κ.Ρολάνδης συμφωνούσε με την Αίγυπτο για την ΑΟΖ, ο Γ.Α.Παπανδρέου του παρήγγειλε να την μεταφέρει 5 μίλια νοτιοανατολικότερα του Καστελορίζου να μην ενοχληθεί η Τουρκία. 
Ο κ.Κοτζιάς είχε πει να μην είμαστε μοναχοφάηδες. 
Ο κ.Ζουράρις είπε και να χάσουμε 2-3 νησιά δεν έγινε και τίποτα. 
Ο Γ.Α.Παπανδρέου είπε ας δώσουμε και κάτι στην Τουρκία για να έχουμε την ησυχία μας. 
Ο κ.Γεραπετρίτης είπε για να έχουμε ηρεμία ας χαρακτηριστώ και μειοδότης. 
 
Ο θαλάσσιος χωροταξικός σχεδιασμός απεμπολεί τα 12 μίλια και σε συνδυασμό με τα περιβαλλοντικά πάρκα παραδίδει κομμάτι του Αιγαίου στους Τούρκους. 
 
Η υποχώρηση από την πόντιση του καλωδίου στην Κάσο είναι de facto παραχώρηση εθνικής κυριαρχίας. 
 
Ο κ.Γεραπετρίτης έχει δηλώσει ότι τα 6 μίλια είναι η «κόκκινη γραμμή», ενώ ο ίδιος και η Μπακογιάννη λένε ότι όποιος ζητάει 12 μίλια είναι εθνικιστής. 
 
Για τις 29 Μαΐου, μαύρη επέτειο την άλωσης την Κωνσταντινουπόλεως, δόθηκε γραμμή να μην υπάρχουν εκδηλώσεις. 
 
Ασκήθηκαν πιέσεις στην Κλαυδία που εκπροσώπησε την Ελλάδα στον ευρωπαϊκό διαγωνισμό τραγουδιού, να μην μιλάει για γενοκτονίες κ.λ. 
 
Στις 19 Μαΐου ο κ.Μητσοτάκης μίλησε για τους Πόντιους και δεν ανέφερε καθόλου τις λέξεις Τουρκία και γενοκτονία. 
 
Μιλάμε ότι έχουμε πόλεμο με την Ρωσία λόγω αναθεωρητισμού και δεν λέμε για την Κύπρο, καμμία κουβέντα. 
 
Υφυπουργός μίλησε τουρκικά στην Κωνσταντινούπολη, ως δείγμα υποτέλειας. 
 
Κλείσαμε τρία σημαντικά πεδία βολής σε νησιά μας για το καλοκαίρι επειδή μας το απαίτησε η Τουρκία. 
 
Ο κ. Μητσοτάκης όρισε αρμόδιο για την διαπραγμάτευση των θαλασσίων ζωνών και του ορυκτού πλούτου τον ειδικό του σύμβουλο κ.Τσάφο ο οποίος αποκαλούσε τα κατεχόμενα «Τουρκική Δημοκρατία της Βορείου Κύπρου»! Το χειρότερο είναι ότι παρ’ όλες τις αντιδράσεις, τον άφησε σε αυτήν την κρίσιμη θέση δείχνοντας ότι έχει την ίδια αντίληψη. 
 
Η Τουρκία και η Ιταλία συμφώνησαν να ποντίσουν καλώδιο οπτικών ινών και συνυπέγραψε η Ελλάδα για να περάσει από τα Χανιά (Ινδία-Ευρώπη). 
 
Το Ισραήλ με την Κύπρο συμφώνησαν για αγωγό φυσικού αερίου με την Ελλάδα ενσυνείδητα απούσα. Ο East Med μπήκε στην κατάψυξη. 
 
Το Ισραήλ μας καλεί να διαλέξουμε μεταξύ αυτού και της Τουρκίας και εμείς δηλώνουμε προσκολλημένοι στην δεύτερη. 
 
Η Ινδία προθυμοποιείται να μας βοηθήσει αμυντικά έναντι της Τουρκίας και εμείς κρατάμε την πόρτα κλειστή. 
 
Έχουμε ξεγυμνώσει τα νησιά προκειμένου να βοηθήσουμε την «φίλη» Ουκρανία εις βάρος της άμυνάς μας. 
 
Μετά τις συναντήσεις του κ.Μητσοτάκη με Μελόνι και Μερτς έβαλαν την Τουρκία στον σκληρό πυρήνα της ΕΕ. Σε περίπτωση που πρέπει η ΕΕ να πάρει θέση μεταξύ ημών και της Τουρκίας, ποιόν θα υποστηρίξουν; 
 
Όταν συμφωνούσαμε με άλλα κράτη για αεροπλάνα, υποβρύχια κ.ά. γιατί δεν θέσαμε τους αυτονόητους όρους να μην πάρουν οι Τούρκοι αντίστοιχα; Ήταν λάθος ή ενσυνείδητη παράλειψη; 
 
Αποφασίσαμε να στείλουμε μία μοίρα αεροπλάνων με πιλότους και τεχνικούς στην Ρουμανία (δηλαδή στην Ουκρανία). Δεν είναι εθνική πληγή; 
 
Ο κ.Γεραπετρίτης προωθεί διαπραγματεύσεις με την Τουρκία με επιδιαιτητή το ΝΑΤΟ. Ποιόν θα υποστηρίξει το ΝΑΤΟ; 
 
Ο κ. Μητσοτάκης λέει ότι τα νησιά είναι νατοϊκά. Άρα το ΝΑΤΟ κάλλιστα μπορεί να τα μοιράσει σε Ελλάδα και Τουρκία. 
 
Σε κάθε περίπτωση, μα σε κάθε περίπτωση που η Τουρκία είναι σε δύσκολη θέση σε Ευρώπη ή στις ΗΠΑ, η Ελλάδα την ξεπλένει. Είμαστε μια χαρά, αγαπημένοι, έχουμε ήρεμα νερά, τα έχουμε βρει, κ.λ. και είναι πάρα πολλές αυτές οι περιπτώσεις. 
 
Το ευρωπαϊκό συμβούλιο (Μέτσολα) κατήγγειλε την κομισιόν (φον ντερ Λάϊεν) ότι η αμυντική συμφωνία με την Τουρκία είναι παράνομη. Η Ελλάδα και η Κύπρος αντί για να το κάνουν σημαία, ήσαν ωσεί παρούσες. 
 
Η εκπρόσωπος του ΟΗΕ συναντώντας τον κ.Χριστοδουλίδη τον ονόμασε πρόεδρο του ελληνικού κομματιού της Κύπρου, ενώ τον Τατάρ τον προσφώνησε εξοχώτατο. 
 
Όταν δεν καταγγέλλουμε συνεχώς και ακαταπαύστως ότι η Τουρκία διεκδικεί ένα σημαντικό κομμάτι της Ελλάδος, ότι κατέχει παρανόμως το 38% της Κύπρου, διαμαρτυρόμαστε γιατί οι άλλοι την δέχονται στις αγκάλες τους; 
 
Ο γνωστός κ. Ροζάκης, τον οποίο μόνον υπερπατριώτη δεν τον λες, δήλωσε ότι απεμπολούμε τα κυριαρχικά μας δικαιώματα στο Αιγαίο. 
 
Όταν ο Χαφτάρ μας ζητούσε συμπαράσταση, ο σύμβουλος του πρωθυπουργού κ. Ντόκος και το ανθελληνικό ΕΛΙΑΜΕΠ, τον συμβούλευαν να μην του δώσουμε σημασία. Τώρα διαμαρτυρόμαστε για τις εξελίξεις. 
 
Πολιτικοί από ΠΑΣΟΚ και ΝΔ με πρωτοστάτη το ΕΛΙΑΜΕΠ Αναγνωρίζουν εμμέσως το ψευδοκράτος συναντώντας τον Τατάρ. 
 
Η υπόκλιση Γεραπετρίτη είναι αντιπροσωπευτική της κυβερνητικής εξωτερικής πολιτικής. 
 
Όπως λέει και ο κ. Μάζης, οι παραχωρήσεις δεν γίνονται απαραιτήτως με υπογραφή, αλλά δι’ ολισθήσεως. Επίσης οι παραλήψεις και η μή άσκηση δικαιωμάτων, είναι απεμπόληση εθνικής κυριαρχίας. 
 
Εμείς με βάση τα παραπάνω και με πολλά ακόμη, διαβάζουμε ότι το πολιτικό μας σύστημα είναι άκρως υποτελές στην Τουρκία. Αν δεν αρέσει αυτός ο όρος, τότε μεταφράστε το, ότι ανήκουμε στην σφαίρα επιρροής της. 
 

Δέκα χρόνια πριν: Αναζητώντας διέξοδο στο δημοψήφισμα

 
10 χρόνια πριν, μην έχοντας ούτε χρόνο ούτε εναλλακτικές λύσεις, ο Τσίπρας αναζήτησε διέξοδο στο δημοψήφισμα (5 Ιουλίου 2015). Δεν το προκήρυξε για να νομιμοποιήσει πολιτικά μία γραμμή ρήξης με το ευρωιερατείο, αλλά ελπίζοντας ότι εάν επικρατούσε το “ναι” θα είχε πολιτική βάση να αποδεχθεί τον εκβιασμό της Ευρωζώνης, αλλά και εάν επικρατούσε το “όχι” θα ενίσχυε τη διαπραγματευτική θέση του. 
 
Τα μηνύματα, όμως, που δημοσίως και κατά ριπάς έστελνε το ευρωιερατείο στην Αθήνα ήταν πανομοιότυπα: Εάν δεν αποδεχθεί το σχέδιο των δανειστών η Ελλάδα θα αφεθεί να χρεοκοπήσει. Πριν ακόμα προκηρυχθεί το δημοψήφισμα, το κλίμα που με δηλώσεις και δηλητηριώδεις διαρροές καλλιεργούσαν οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι –συνεπικουρούμενοι από τις εγχώριες άρχουσες ελίτ, που έλεγχαν βεβαίως και τα Μίντια– δημιούργησε συνθήκες ασφυκτικής πίεσης επί της κυβέρνησης Τσίπρα. Οι εκροές καταθέσεων διογκώνονταν. Στην πραγματικότητα, η Ελλάδα ήταν ένα μόλις βήμα πριν την εκδήλωση τραπεζικού πανικού.
 
Η Αθήνα κατήγγειλε μεθοδεύσεις που είχαν σκοπό να την οδηγήσουν σε άνευ όρων παράδοση, αλλά αυτό δεν άλλαξε τη σκληρή πραγματικότητα. Χωρίς την επίτευξη συμφωνίας με τους δανειστές και εξασφάλιση χρηματοδότησης, η Ελλάδα δεν είχε τα χρήματα να πληρώσει στις 30 Ιουνίου 2015 τη δόση 1,5 δισ στο ΔΝΤ. Αυτό θα επιβεβαίωνε ότι επέρχεται χρεοκοπία και θα μετέτρεπε την μεγάλη εκροή καταθέσεων σε bank run. Αναζητώντας διέξοδο στο δημοψήφισμα, το μόνο που έκανε ο Τσίπρας σ’ αυτό το επίπεδο ήταν να επισπεύσει τον τραπεζικό πανικό κατά τέσσερις ημέρες. 
 
Η προοπτική αυτή και τα αναπόφευκτα capital controls ήταν ο ισχυρότερος μοχλός πίεσης των δανειστών προς την ελληνική κυβέρνηση. Πράγματι, με την άρνηση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας να δώσει ρευστότητα στις ελληνικές τράπεζες, ο μερικός στραγγαλισμός των προηγούμενων μηνών μετατράπηκε, αμέσως μετά την προκήρυξη του δημοψηφίσματος, σε ολοκληρωτικό στραγγαλισμό. Δεδομένου πως η κυβέρνηση Τσίπρα δεν είχε πρόθεση να φύγει από την Ευρωζώνη, δεν είχε προετοιμασθεί για ρήξη.
 
Το μόνο διαπραγματευτικό όπλο της ήταν ο φόβος ορισμένων μελών του ευρωιερατείου για τις επιπτώσεις ενός Grexit. Όπως αποδείχθηκε, όμως, αυτό δεν ήταν επαρκές όπλο, δεδομένου ότι η ομάδα Σόιμπλε –όπως φάνηκε και στη συνέχεια– ήταν διατεθειμένη να σπρώξει τα πράγματα προς αυτή την κατεύθυνση. 
 
Διέξοδο στο δημοψήφισμα 
 
Το ερώτημα του δημοψηφίσματος ήταν σαφές: Aποδοχή ή όχι του σχεδίου που έδωσε στην Αθήνα ο τότε πρόεδρος της Κομισιόν, Γιούνκερ. Ήταν, ωστόσο, εξαρχής σαφές πως τόσο οι εγχώριες άρχουσες ελίτ, η αντιπολίτευση και τα Μίντια, όσο και το ευρωιερατείο είχαν μεταθέσει το δίλημμα από το “ναι” ή “όχι” στο τελεσίγραφο των δανειστών, στο δίλημμα “ευρώ ή δραχμή”. Έτσι και έγινε. Η κυβέρνηση Τσίπρα κατηγορήθηκε πως μεθόδευε την έξοδο της χώρας από την Ευρωζώνη. Επίσης, κατηγορήθηκε πως αναζητώντας διέξοδο στο δημοψήφισμα μετέθεσε την ευθύνη της απόφασης στους πολίτες, λες κι αυτό ήταν κακό.
 
Ο τότε πρωθυπουργός, άλλωστε, είχε από τον Απρίλιο του 2015 εμμέσως προειδοποιήσει πως εάν δεν επιτύχει έναν έντιμο συμβιβασμό με τους δανειστές θα κατέφευγε σε δημοψήφισμα. Το πρώτο πολιτικό πλεονέκτημα μίας τέτοιας κίνησης ήταν ότι το δημοψήφισμα έδινε τη δυνατότητα να αθροιστούν πολιτικά οι αντιμνημονιακές ψήφοι, σε αντίθεση με ό,τι συνέβαινε στις εκλογές. Το ερώτημα που ουσιαστικά κλήθηκαν να απαντήσουν οι ψηφοφόροι ήταν εάν αποδέχονταν, ή όχι την επιστροφή στο μνημονιακό μονοπάτι. 
 
Το τελεσίγραφο των δανειστών ήταν δεδομένο πως θα το απέρριπταν κατά κανόνα όχι μόνο οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ, που συγκυβερνούσαν. Θα το απέρριπταν κατά κανόνα και οι ψηφοφόροι του ΚΚΕ, μικρότερων αντιμνημονιακών κομμάτων, αλλά και της ακροδεξιάς Χρυσής Αυγής. Με άλλα λόγια, το “όχι” είχε εξαρχής τις προϋποθέσεις να συγκεντρώσει πλειοψηφία, παρότι πραγματοποιήθηκε με κλειστές τις τράπεζες και με ουρές στα ΑΤΜ, όπως και συνέβη.
 
Ο ελληνικός λαός απέρριψε όχι μόνο τον εκβιασμό του ευρωιερατείου, αλλά και το απαξιωμένο τότε παραδοσιακό πολιτικό προσωπικό και τα κατεστημένα Μίντια που είχαν στρατευθεί με πρωτοφανή φανατισμό υπέρ του “ναι”. Επιπροσθέτως, διέψευσε τον ισχυρισμό πολλών Ευρωπαίων αξιωματούχων πως ο ελληνικός λαός είχε πέσει θύμα των λαϊκιστικών και ανεδαφικών προεκλογικών υποσχέσεων του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι απολύτως ενδεικτική η προηγηθείσα δήλωση ανώτατου Ευρωπαίου αξιωματούχου πως εάν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν “ματώσει”, λαμβάνοντας μέτρα υψηλού πολιτικού κόστους, όπως το ασφαλιστικό και τα εργασιακά, δεν επρόκειτο να πάρει συμφωνία. Το τελεσίγραφο των δανειστών, που ακολούθησε, επιβεβαίωσε το μήνυμα εκείνης της δήλωσης.
 
Να λερώσει τα χέρια του με “αίμα” 
 
Ο Τσίπρας βάδιζε χωρίς σχέδιο και με βάρκα την αβάσιμη ελπίδα πως η Ευρωζώνη θα σεβόταν τη λαϊκή εντολή! Στο ευρωιερατείο θεωρούσαν δικαιολογημένα πως εάν υποχρέωναν τον Τσίπρα να λερώσει τα χέρια του με “αίμα”, θα έχανε το τότε ηθικό και πολιτικό πλεονέκτημά του. Για την ακρίβεια, θα υποχρεωνόταν να υπερασπίσει τις επιλογές του, γεγονός που με τη σειρά του θα τον εξωθούσε να αλλάξει προσανατολισμό και κατ’ επέκταση συμμαχίες και στο ευρωπαϊκό πλαίσιο και ενδεχομένως και στην εσωτερική πολιτική σκηνή. 
 
Κυνηγώντας όλο το προηγούμενο διάστημα μία συμφωνία με τους δανειστές, ο τότε Έλληνας πρωθυπουργός έκανε αλλεπάλληλες μονομερείς υποχωρήσεις για να προσεγγίσει τις απαιτήσεις τους. Από ένα χρονικό σημείο και πέρα, μάλιστα, ο άπειρος και γεμάτος πολιτικές αυταπάτες Τσίπρας βρέθηκε υπό την επήρεια αρχικά του Γιούνκερ και στη συνέχεια και της Μέρκελ. Για την ακρίβεια, πείστηκε πως και αυτοί επεδίωκαν συμφωνία και μπορούσαν να λειτουργήσουν σαν ασπίδα πολιτικής προστασίας γι’ αυτόν! 
 
Συνέπλευσε μαζί τους, λοιπόν, για να παραμερίσει τον τότε Γερμανό υπουργό Οικονομικών και καθοδηγητή του Eurogroup, Σόιμπλε, ο οποίος επεδίωκε Grexit. Ο Τσίπρας είχε εναποθέσει τις ελπίδες του και προσπαθούσε να δρομολογήσει μία εποικοδομητική πολιτική διαπραγμάτευση με αμοιβαία γεφύρωση των διαφορών. Αυτός ο δρόμος, ωστόσο, ήταν ήδη κλειστός. Παρά τις διαδοχικές συναντήσεις σε ανώτατο πολιτικό επίπεδο, πραγματική πολιτική διαπραγμάτευση έγινε μόνο στην πολύωρη σύνοδο κορυφής την Κυριακή 12 Ιουλίου 2015, που οδήγησε στο τρίτο Μνημόνιο. 
 
Πολιτική ανορθογραφία 
 
Είναι σαφές ότι οι του ευρωιερατείου εξαρχής αντιμετώπισαν την κυβέρνηση Τσίπρα αρνητικά. Οι μετριοπαθείς την αντιμετώπισαν σαν πολιτική ανορθογραφία, την οποία έπρεπε να διορθώσουν, ρυμουλκώντας τον ΣΥΡΙΖΑ στην όχθη της τυπικής ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας. Τα “γεράκια”, με πρώτο τον Σόιμπλε, αντιμετώπισαν την κυβέρνηση Τσίπρα σαν έναν μολυσματικό πολιτικό ιό, που απειλούσε την κυρίαρχη τάξη πραγμάτων στην Ευρώπη. Γι’ αυτό έπρεπε ή να τον εξευτελίσουν πολιτικά, ή να τον ανατρέψουν μέσω του οικονομικού στραγγαλισμού. 
 
Η τακτική του Σόιμπλε ήταν ακριβώς να τορπιλίσει τη σύναψη συμφωνίας (εγείροντας ολοένα και μεγαλύτερες απαιτήσεις) με σκοπό να φέρει την Ελλάδα στην αθέτηση πληρωμών. Σωστά εκτιμούσε πως μόλις δεν θα πληρωνόταν μία δόση, οι καταθέτες δικαιολογημένα θα θεωρούσαν πως επέρχεται χρεοκοπία και θα έτρεχαν να σηκώσουν τα χρήματά τους. Ο τραπεζικός πανικός θα καθιστούσε αναπόφευκτη την επιβολή κεφαλαιακών ελέγχων, οι οποίοι με τη σειρά τους θα προκαλούσαν έμφραγμα στην ελληνική οικονομία και θα είχαν βεβαίως αρνητικές για την κυβέρνηση πολιτικές συνέπειες.
 
Με άλλα λόγια –όπως έχω ήδη προαναφέρει– η ίδια περίπου κατάσταση θα προέκυπτε ακόμα κι αν ο Τσίπρας δεν είχε αναζητήσει διέξοδο στο δημοψήφισμα και βεβαίως δεν θα είχε υπογράψει ό,τι του ζητούσαν. Το κυβερνητικό επιτελείο είχε την αφέλεια να θεωρεί πως η προκήρυξη δημοψηφίσματος θα προκαλούσε μεγάλη αναταραχή στις αγορές, γεγονός που θα υποχρέωνε τους δανειστές να συνάψουν συμφωνία ή πριν στηθούν οι κάλπες, ή αμέσως μετά την επικράτηση του “όχι”! 
 
Είχε υποτιμήσει κραυγαλέα όχι μόνο τους μηχανισμούς πρόσκαιρης χειραγώγησης των διεθνών αγορών, προκειμένου να αποτραπεί αναταραχή, αλλά και την αντίδραση του ευρωιερατείου. Πώς να ερμηνεύσει κανείς την αυταπάτη των κυβερνώντων πως η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θα συνέχιζε να δίνει ρευστότητα στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα και οι τράπεζες θα έμεναν ανοικτές;
 

Ανεπιθύμητος ο πρωθυπουργός στο Αγιο Ορος – Αρκετά από τα μοναστήρια φαίνεται να αντιδρούν σε προγραμματισμένη επίσκεψη Μητσοτακη

Η επίσκεψη του Κυριάκου Μητσοτάκη στο Άγιον Όρος στα τέλη της εβδομάδας τίθεται εν αμφιβόλω, καθώς αρκετά από τα μοναστήρια φαίνεται να αντιδρούν.
 
Σύμφωνα με την «Καθημερινή» οι ηγούμενοι επτά μοναστηριών εξέφρασαν τη δυσαρέσκειά τους και την αντίθεσή τους και φέρεται να ξεκαθάρισαν ότι δεν σκοπεύουν να δώσουν το παρόν στην τελετή υποδοχής του Πρωθυπουργού. Δεν αποκλείεται μάλιστα σε ορισμένα από τα μοναστήρια να υψωθούν μαύρες σημαίες και πανό.
 
Κάποιες κυβερνητικές αποφάσεις (σ.σ. γάμος ομοφυλοφίλων και τεκνοθεσία) που «θίγουν το θρησκευτικό αίσθημα και τα πιστεύω των ορθοδόξων χριστιανών», όπως διαρρέεται από την αγιορείτικη κοινωνία, είναι ο βασικός λόγος των αντιδράσεων, όπως αυτές εκφράστηκαν στην πρόσφατη συνεδρίαση της Ιεράς Κοινότητας για τις λεπτομέρειες της επίσκεψης του Κυριάκου Μητσοτάκη.
 
Σύμφωνα με το πρόγραμμα της επίσκεψης που είχαν στα χέρια τους οι μονές, ο Πρωθυπουργός θα επισκεπτόταν για ένα δίωρο τις Καρυές την ερχόμενη Παρασκευή (4/7), θα ακολουθούσε προσκύνημα στις μονές Ιβήρων και Βατοπεδίου και διανυκτέρευση στη Σίμωνος Πέτρας. Το πρωί του Σαββάτου ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα βρισκόταν στην μονή Ξενοφώντος και κατόπιν θα επέστρεφε στην Αθήνα.
 
Η Ιερά Κοινότητα επέμεινε στην αυστηρή τήρηση του πρωτοκόλλου το οποίο προβλέπει: υποδοχή από τους αντιπροσώπους και τους ηγουμένους, προσφώνηση στο Πρωτάτο, παραδοσιακό κέρασμα, ομιλία στην αίθουσα συνεδριάσεων της Κοινότητας, κοινή Τράπεζα προς τιμήν του επισκέπτη και κατάλυσή του στον ξενώνα της Κοινότητας. Με την ολοκλήρωση των τυπικών του πρωτοκόλλου, ο επισκέπτης μπορεί να φτιάξει το δικό του πρόγραμμα επισκέψεων.
 
Όπως αναφέρει η «Καθημερινή», δεν υπάρχει ακόμα απόφαση από το Μαξίμου για το αν η επίσκεψη θα πραγματοποιηθεί με τους όρους της Ιεράς Κοινότητας ή αν θα πάρει αναβολή για το μέλλον.
 

Διωγμός χριστιανών στη Συρία

Γράφει ο Απόστολος Παπαδημητρίου
 
Την Κυριακή 22 Ιουνίου συνέβη επίθεση αυτοκτονίας σε ορθόδοξο ναού σε προάστειο της Δαμασκού, κατά τη διάρκεια θείας λειτουργίας, με συνέπεια τον θάνατο 25 και τον τραυματισμό 63 προσώπων του εκκλησιάσματος. Είχε προηγηθεί και επίθεση κατά Αλαουϊτών ευθύς μετά την αλλαγή του καθεστώτος, με αριθμό θυμάτων υπέρ τα χίλια. Κάποιοι τότε είχαν διασωθεί καταφεύγοντας στις ρωσικές βάσεις. Για πόσο άραγε; Συνιστούν οι ενέργειες αυτές την τραγική διάψευση της διαβεβαίωσης των υποστηρικτών της ανατροπής του δικτάτορα Άσαντ, χωρών της Δύσης, Αραβικών και της Τουρκίας, ότι το νέο καθεστώς της χώρας θα σεβαστεί πλήρως τις μειονότητες θρησκευτικές και εθνοτικές.
 
Οι αντάρτες, που ανέτρεψαν τον Άσαντ με την θερμή υποστήριξη της Τουρκίας προέρχονται από την οργάνωση Αλ Νούσρα, η οποία από την αρχή της εισβολής στη Συρία του στρατού των δολοφόνων του ISIS τάχθηκαν στο πλευρό του. Η οργάνωση αυτή ενέχεται για την απαγωγή και θανάτωση των μητροπολιτών του Χαλεπίου, ορθοδόξου και μονοφυσίτη, καθώς και για την απαγωγή 13 καλογριών από μοναστήρι της Μααλούλα, οι οποίες, ευτυχώς, αργότερα αφέθηκαν ελεύθερες. Στη Μααλούλα ομιλείται ακόμη η αρχαία συριακή γλώσσα, τα αραμαϊκά, πού ήταν γλώσσα και των Εβραίων, κατά την εποχή του Χριστού. Τότε εκκλήσεις είχαν απευθύνει και ρωμαιοκαθολικοί, που αντιλαμβάνονταν τον κίνδυνο να τους προσεγγίζει, αλλά οι θρησκευτικοί ηγέτες είχαν περιοριστεί σε ευχολόγια. 
 
Για να καθησυχάσουν τώρα τη διεθνή κοινή γνώμη παρουσίασαν τον νέο ηγέτη, τον πρώην τζιχαντιστή, με περιποιημένη τη γενειάδα και με δυτική ενδυμασία, «αποδείξεις» «βαπτισμού» στη «δημοκρατική κολυμβήθρα»! Βέβαια οι κινήσεις αυτές ήταν περιττές στη γενική αδιαφορία για τα συμβαίνοντα πέρα από τη γειτονιά μας. Πάντως οι κάτοικοι της Συρίας, με πλήθος τις θρησκευτικές και εθνοτικές ομάδες δεν ησύχασαν με τις διαβεβαιώσεις αναμένοντας να υποστούν συνέπειες. Μία από αυτές οι Δρούζοι, φιλοϊσραηλινοί, ετέθησαν ευθύς υπό την προστασία των Ισραηλινών, που εισέβαλαν στη νότια Συρία, κατερχόμενοι από τα υψίπεδα του Γκολάν. Οι Ισραηλινοί δεν αρέσκονται σε φλυαρίες, όπως οι ηγέτες της Δύσης. Γνωρίζουν ότι οι όποιοι μουσουλμάνοι συνιστούν απειλή γι’ αυτούς. Έτσι έσπευσαν να πλήξουν με αεροπορικές επιδρομές τις πλέον σημαντικές στρατιωτικές εγκαταστάσεις της Συρίας. Το πάθημα των Σοβιετικών και του ΝΑΤΟ στο Αφγανιστάν υπήρξε σημαντικό μάθημα για τους ζώντες με τη διαρκή απειλή Ισραηλινούς. Βέβαια για την εισβολή αυτή και τις καταστροφές ουδείς διαμαρτυρήθηκε ούτε καν το νέο καθεστώς της Συρίας.
 
Η αυτοκτονική επίθεση ασφαλώς δεν θα είναι η τελευταία. Αξίζει να αναλυθεί το φαινόμενο. Η ενέργεια αυτή απορρέει αναμφισβήτητα από την πίστη των μουσουλμάνων, καθώς το Κοράνιο υποκινεί τον πόλεμο κατά των «απίστων», υποσχόμενο υλικές απολαύσεις στη μετά θάνατο ζωή. Βέβαια επιτάσσει επιείκεια για τους πιστούς των Αβραμιαίων αποκαλουμένων θρησκειών, του ιουδαϊσμού και του χριστιανισμού, όμως, διαχρονικά, αυτή την εντολή την έχουν παραβεί κατ’ επανάληψη μουσουλμάνοι, όπως χριστιανοί έχουν παραβεί πλήθος εντολών του Χριστού. Πάντως, διαχρονικά, δεν υπήρξαν πολλοί οι μουσουλμάνοι, οι οποίοι αποτόλμησαν επιχείρηση αυτοκτονίας. Ακόμη οι μουσουλμάνοι δεν είναι στο σύνολό τους εν δυνάμει τρομοκράτες, όπως θέλησαν να τους παρουσιάσουν οι ηγέτες των ΗΠΑ, μετά το άκρως περίεργο, αν όχι ύποπτο, κτύπημα στους δίδυμους πύργους. Μεγάλο τμήμα Σύρων σουνιτών δεν τάχθηκε με τους εισβολείς, ώστε να συντελεστεί τάχιστα η πτώση του αλαουΐτη Άσαντ, που ανήκε σε ομάδα, που περιλαμβάνει το 15% των κατοίκων της Συρίας. Τόσοι περίπου είναι και οι χριστιανοί όλων των δογμάτων στη χώρα. Πρέπει όμως να κάνουμε διάκριση αυτοκτονικών επιθέσεων. Άλλη μορφής είναι η επίθεση στο έδαφος του Ισραήλ Παλαιστινίων κατά Ισραηλινών, που θεωρούνται από τους πρώτους κατακτητές και άλλης η πρόσφατη επίθεση στη Δαμασκό ή σε κάποια ευρωπαϊκή χώρα. Αξίζει να επισημάνουμε και κάτι που αποκρύπτεται επιμελώς από τα δυτικά μέσα ενημέρωσης. Σε όλες τις επιχειρήσεις αυτοκτονίας ή μη κατά δυτικών στόχων οι επιχειρήσαντες υπήρξαν σουνίτες μουσουλμάνοι, εκλεκτοί της Δύσης, ουδείς σιίτης!
 
Οι ισχυροί της γης και χριστιανοί θρησκευτικοί ηγέτες έσπευσαν να καταδικάσουν την ενέργεια. Τι αλλάζει για τους χριστιανούς της Συρίας; Θα αισθάνονται στο μέλλον πιο ασφαλείς; Ποια η εγγύηση ότι δεν θα επαναληφθεί η ενέργεια σε σύντομο χρονικό διάστημα; Το καίριο ερώτημα είναι: Μπορούν οι ισχυροί να παρέμβουν, ώστε να γίνουν σεβαστά τα δικαιώματα των διαφόρων ομάδων στη Συρία; Ασφαλώς και μπορούν. Το καθεστώς μη εδραιωμένο στην εξουσία εξαρτάται απόλυτα από τις δυνάμεις που το βοήθησαν να επικρατήσει. Αλλά τα συμφέροντα των ισχυρών θέλουν τη Συρία να σπαράσσεται διαρκώς. Έτσι δεν θα διατρέχει τον κίνδυνο το Ισραήλ να αποκτήσει στο μέλλον εχθρό τώρα που έχει απαλλαγεί από το καθεστώς Άσαντ. Οι τζιχαντιστές είναι αναγκαίοι, γι’ αυτό και δεν τους εξόντωσαν οι δυνάμεις των ΗΠΑ, όπως είχαν υποσχεθεί. Από αυτούς επιστράτευσαν οι Ισραηλινοί για να τους αποστείλουν κατά της Χαμάς στη Γάζα. Ουδέν το εντυπωσιακό. Μουσουλμάνοι με μουσουλμάνους και χριστιανοί με χριστιανούς είχαν συγκρουστεί κατά τις σταυροφορίες. Ομάδα τζιχαντιστών ανέλαβε την ευθύνη για την επιχείρηση αυτοκτονίας στον ναό του προφήτη Ηλία. Το καθεστώς θέλησε να επιρρίψει την ευθύνη σε πρόσωπα εκτός Συρίας, αλλά οι Κούρδοι, που προς το παρόν προστατεύονται από τους Αμερικανούς και προσδοκούν αυτονομία το διέψευσαν. 
 
Οι ορθόδοξοι της Συρίας έσπευσαν να γνωστοποιήσουν το συμβάν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Τα ελληνικά τηλεοπτικά μέσα ελάχιστα απασχολήθηκαν με το θέμα. Οι χριστιανοί της Συρίας είχαν τοποθετηθεί στην κακή πλευρά της ιστορίας! Η γυναίκα ενός εκ των δύο αδελφών, οι οποίοι κινήθηκαν να αφοπλίσουν τον δράστη και κομματιάστηκαν κατά την έκρηξη, τόνισε ότι τα θύματα είναι νεομάρτυρες. Αυτοί με τη θυσία τους θα ενισχύσουν το φρόνημα των αδελφών τους στην πίστη και, ίσως, προβληματίσουν τους μετριοπαθείς μουσουλμάνους. Νέοι της ενορίας έστησαν θαρρετά την επομένη της σφαγής έξω από τον ναό κηροπήγια, ώστε οι διερχόμενοι να ανάβουν κεράκι. Νέος που επέζησε από αυτή απευθύνει σ’ όλους μας την ακόλουθη έκκληση: 
 
«Όταν ήμουν παιδί και μεγάλωνα μέσα στην αποξένωση, που έφεραν ο εξισλαμισμός και ο εξαραβισμός, ρώτησα κάποτε τη γιαγιά μου: “Γιατί δεν έχουμε δικό μας κράτος;”. Χαμογέλασε και μου είπε: “Έχουμε. Είναι πίσω από τη θάλασσα. Λέγεται Ελλάς. Είναι όλοι Ρωμιοί εκεί. Και παντού βλέπεις εικόνες”. “Πώς μοιάζουν;” τη ρώτησα. “Σαν εσένα. Καφετιά μάτια, καστανά μαλλιά, γνώριμα πρόσωπα”. “Τί τρώνε;”. “Ό,τι κι εμείς – ντολμάδες, ελιές, και πίνουν ούζο, όπως εμείς πίνουμε αράκ”. “Και πώς χορεύουν;”. “Χορεύουν σε κύκλο, όπως εμείς τη ντάμπκε. Και αγαπούν τις εικόνες, όπως εμείς”. Χθες, παραλίγο να τη συναντήσω ξανά. Η γιαγιά μου έφυγε απ’ τη ζωή το 2005. Εγώ επέζησα της βομβιστικής επίθεσης στον Άγιο Ηλία για λίγα δευτερόλεπτα. Αν είχα πεθάνει, ξέρω τι θα μου έλεγε: “Μην ανησυχείς. Η χώρα πίσω απ’ τη θάλασσα, η Ελλάς, θα σας βοηθήσει”. Αλλά έζησα. Και σήμερα της λέω: “Αν πεθάνω στην επόμενη επίθεση, θα σου πω: Γιαγιά, ακόμα περιμένουμε”. Ελλάδα, δεν είσαι μια ξένη χώρα για εμάς. Είσαι η οικογένειά μας, το παρελθόν μας, η ελπίδα μας. Δεν ζητάμε λεφτά. Δεν ζητάμε βίζες. Ζητάμε τη φωνή σου. Τη δύναμη της διπλωματίας σου. Τη δύναμη της ιστορίας σου. Μπορείς να καλέσεις έκτακτη συνεδρίαση του ΟΗΕ για τη σφαγή των Χριστιανών της Συρίας. Και πρέπει να το κάνεις τώρα. Αιμορραγούμε ακόμα. Περιμένουμε ακόμα. Πιστεύουμε σε εσένα. Με πόνο και ελπίδα,
Ντάνι Μ., επιζών της σφαγής στον Άγιο Ηλία»
 
Η χώρα μας ανέλαβε την 1η Μαΐου 2025 την προεδρεία του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Ο Ντάνι ας μη περιμένει να αναλάβει η χώρα μας πρωτοβουλία, επειδή απλά προεδρεύει. 
 
Κάποια γυναίκα, σύγχρονη ηρωίδα, δήλωσε κατηγορηματικά: «Δεν θα φύγουμε, εδώ θα μείνουμε και ας μας σκοτώσουν όλους». Η ιστορία μας δίδαξε ότι η Εκκλησία πολεμουμένη νικά. Η χριστιανική πίστη δεν είναι κοινωνικό επιφαινόμενο, ώστε να αφανιστεί από επιθέσεις φανατικών οπαδών θρησκειών ή να καταργηθεί με νόμους και διατάγματα αντιθέων δυνάμεων.
 
«Μακρυγιάννης»

Οι Νεοέλληνες και οι Ρουμ Ορθοντόξ.

Ο ορθόδοξος ιερέας της Μααλούλα σε πρόσφατη του λειτουργία, αναρωτιέμαι έως πότε θα μπορεί να λειτουργεί άραγε;

Γράφει
ο Στυλιανός Καβάζης 
 
Οι Ρωμιοί της Ανατολής – Δεσμοί Ιστορίας, Πίστης και Ευθύνης.  
 
Από τα βάθη της Ιστορίας, η ταυτότητα του Νεοέλληνα συνυφαίνεται στενά με εκείνη του Ρωμιού της Ανατολής – του Ορθόδοξου χριστιανού που έζησε και άνθησε στους κόλπους της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας και συνέχισε να υπάρχει ως κοινοτική οντότητα στα χρόνια της Οθωμανικής κυριαρχίας. Η Ρωμιοσύνη, αυτή η πνευματική και πολιτισμική έκφραση του Ελληνισμού της καθ’ ημάς Ανατολής όπως πολύ εύστοχα διατύπωνε ο Κυρ-Φώτης , αποτέλεσε θεμέλιο λίθο του ελληνικού εθνικού αφηγήματος. 
 
Η Εκκλησία, η γλώσσα, τα ήθη και τα έθιμα κράτησαν ζωντανή τη ρωμαίικη ταυτότητα σε περιοχές όπως η Κωνσταντινούπολη, η Καππαδοκία, ο Πόντος, η Ιωνία και η Μικρά Ασία. 
 
Αυτές οι κοινότητες υπήρξαν φορείς πνευματικότητας, γραμμάτων και εμπορικής δραστηριότητας, διατηρώντας στενούς δεσμούς με τον ελλαδικό κορμό, πολύ πριν τη συγκρότηση του ελληνικού κράτους. Ο κοινός λόγος, η κοινή πίστη και η ιστορική μνήμη υπήρξαν οι γέφυρες που ένωναν αυτούς τους πληθυσμούς με τον ελεύθερο ελληνικό χώρο. 
 
Από τη μία πλευρά, η Ελλάδα έχει καθήκον —ιστορικό, ηθικό και εθνικό— να διατηρεί τους δεσμούς με τον ρωμαίικο Ελληνισμό της Ανατολής. Η πολιτισμική και πνευματική παρακαταθήκη των κοινοτήτων αυτών είναι ανεξάντλητη. Η στήριξη προς την Ομογένεια, η ενίσχυση της ελληνορθόδοξης εκπαίδευσης και η διπλωματική προστασία των δικαιωμάτων τους συνιστούν εθνική επένδυση, όχι φιλανθρωπία.
 
Δυστυχώς όμως, από την άλλη πλευρά, το ελληνικό κράτος, ιδιαίτερα σε κρίσιμες ιστορικές στιγμές, αδιαφόρησε ή στην καλύτερη των περιπτώσεων αδράνησε. Δεν αντέδρασε έγκαιρα και δυναμικά όταν η Κωνσταντινούπολη βυθιζόταν στην τρομοκρατία του 1955. Δεν προστάτεψε επαρκώς τους Έλληνες της Ίμβρου και της Τενέδου. Δεν αξιοποίησε συστηματικά τη ρωμαίικη διασπορά ούτε μεριμνά, σήμερα, ουσιαστικά για τη διατήρηση της πολιτισμικής τους ταυτότητας. 
 
Πιο συγκεκριμένα στην περιοχή της μέσης Ανατολής παρόλη την αραβική και μετέπειτα οθωμανική κυριαρχία, οι Ρωμιοί της Συρίας, του Λιβάνου και της Μεσοποταμίας διατήρησαν ζωντανή την ελληνική γλώσσα, το βυζαντινό ορθόδοξο δόγμα και τον πολιτισμό. Το έργο του Συρίου Ισαάκ του Σύρου αναφέρει χαρακτηριστικά: 
«Παρά τις κατακτήσεις, η ελληνική γλώσσα και η ορθόδοξη πίστη διατηρούνται αδιάκοπα στην εκκλησιαστική ζωή» (Historia Syriaca).
 
Ο ιερέας και ιστορικός Δημήτριος Καμπούρογλου αναφέρει επίσης: 
«Οι Ρωμιοί της Ανατολής, παρά τις δυσκολίες, κράτησαν άσβεστη την ελληνική γλώσσα και πολιτισμική ταυτότητα, διατηρώντας στενή σχέση με την Κωνσταντινούπολη και το νεοελληνικό κράτος» (Ιστορία της Κωνσταντινουπόλεως, 1880). 
 
Επιπλέον, ο αγαπημένος Φώτης Κόντογλου έρχεται πολύ σοφά να προσθέσει μεταγενέστερα:
«Οι Ρωμιοί της Μέσης Ανατολής είναι ζωντανό κομμάτι του ελληνισμού, καθώς διατήρησαν την ελληνική γλώσσα και θρησκεία από το Βυζάντιο έως σήμερα» (Η Ανατολή και οι Ρωμιοί, εκδ. Ακρίτας,1955) 
 
Η ιστορική συνέχεια των Ρωμιών της Ανατολής με τους νεοέλληνες παρ’ όλα αυτά δεν περιορίζεται μόνο στη γλώσσα και την πίστη. Είναι μια συνέχεια πολιτισμική και εθνική, που περιλαμβάνει τη διατήρηση παραδόσεων, εθίμων, και συλλογικής μνήμης. Αυτό εξηγεί και την ηθική υποχρέωση του σύγχρονου ελληνικού κράτους να στηρίξει τους Ρωμιούς της Ανατολής, ειδικότερα στις δύσκολες περιόδους κρίσης που βιώνουν σήμερα. 
 
Η στήριξη τους είναι σίγουρο ότι θα ενίσχυε τον ελληνισμό σε μια περιοχή γεωπολιτικά στρατηγική, επιβεβαιώνοντας την ιστορική συνέχεια και το κύρος της Ελλάδας. 
 
Η προστασία τους θα αποτελούσε το δίχως άλλο απόδειξη της συνέχειας και της βιωσιμότητας του ελληνικού πολιτισμού πέρα από τα γεωγραφικά όρια του σύγχρονου ελληνικού κράτους.Το ελληνικό κράτος έχει ηθική υποχρέωση να παράσχει αρωγή σε όσους διατηρούν ζωντανή την ελληνική ταυτότητα σε περιβάλλοντα ξενικής κυριαρχίας και δοκιμασίας. 
 
Όλοι βλέπουμε ότι η επιλεκτική ευαισθησία και οι ατυχείς πολιτικές επιλογές οδήγησαν σε μια συρρίκνωση που δεν ήταν αναπόφευκτη. Αντί η Ελλάδα να είναι το στήριγμα και η ελπίδα αυτών των κοινοτήτων, συχνά λειτούργησε και συνεχίζει να λειτουργεί ως αμήχανος παρατηρητής. 
 
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι Ρωμιοί της Ανατολής, διατηρώντας αναλλοίωτη την ελληνική τους ταυτότητα, αποτελούν ζωντανή γέφυρα με τους νεοέλληνες, και η ιστορική αυτή σύνδεση απαιτεί από το ελληνικό κράτος όχι μόνο να την αναγνωρίσει, αλλά και να την προστατέψει έμπρακτα. 
 
Οφείλουμε λοιπόν να αναθεωρήσουμε. Να ξαναβρούμε τον νήμα της ιστορικής συνέχειας. Να θυμηθούμε πως οι Ρωμιοί της Ανατολής δεν είναι κάποιοι “άλλοι” —αλλά είναι κομμάτι του εαυτού μας. Κι αν το κράτος καθυστερεί, ας μην αργήσει και η κοινωνία των πολιτών, οι διανοούμενοι, οι νέοι, να αναγνωρίσουν αυτή την κληρονομιά, να τη στηρίξουν, να την υπερασπιστούν. 
 
Γιατί όπως έγραψε και ο Σεφέρης, «η Ρωμιοσύνη είναι φυλή συνόκαιρη του κόσμου, κανένας δεν την εβρέθηκε για να την εξολοθρέψει». 
 
Βιβλιογραφία και Πηγές: 
 
* Ισαάκ ο Σύρος, Historia Syriaca, εκδ. Βυζαντινά Χρονικά, 2012
* Δημήτριος Καμπούρογλου, Ιστορία της Κωνσταντινουπόλεως, Αθήνα, 1880
* Φώτης Κόντογλου, Η Ανατολή και οι Ρωμιοί, Ακρίτας, 1955 
 
Σημ. επί της φωτογραφίας: 
 
Η Μααλούλα, φωλιασμένη ανάμεσα σε απόκρημνες εκτάσεις, 35 μίλια βορειοανατολικά της πρωτεύουσας, Δαμασκού, ενσαρκώνει εδώ και αιώνες τις αρχαίες ρίζες του Χριστιανισμού στη Συρία και αποτελούσε ως σήμερα ένα σημαντικό κομμάτι του θρησκευτικού μωσαϊκού της χώρας. Είναι μια σπάνια κοινότητα όπου οι ντόπιοι εξακολουθούν να μιλούν και να λειτουργούν στα Αραμαϊκά, τη γλώσσα του Ιησού, και διαθέτει μια ιστορία συνύπαρξης μεταξύ των δύο τρίτων του πληθυσμού της που ήταν μέχρι πρόσφατα Χριστιανοί και του άλλου τρίτου, που ήταν Σουνίτες Μουσουλμάνοι. Εδώ και λίγο καιρό όμως «Οι Χριστιανοί σφαγιάζονται στη Μααλούλα» καταγγέλλουν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, η πόλη επιβίωσε επί 2000 χρόνια, για να καταστραφεί τώρα όπως δείχνουν τα πράγματα. Οι Χριστιανοί, από περισσότεροι από 1.000 που ήταν, υπολογίζονται πια σε λιγότερους από 200 με συνεχώς πτωτική πορεία. 
 

Οι Πυρομανείς Εμπρηστές ως… Πυροσβέστες!

Του Κώστα Δημ Χρονόπουλου*
 
Τώρα πήρε κάποιους ο πόνος για τα πυρηνικά. Ο φόβος μήπως και το Ιράν (πρώην Περσία) τα αποκτήσει και –φυσικά – τα χρησιμοποιήσει όπου δει (ΙΣΡΑΗΛ ή αλλαχού). Λογικό ακούγεται, αλλά είναι βαθύτατα υποκριτικό. Αν κάνει κανείς τον κόπο να αποκτήσει μια στοιχειώδη επαφή με την ιστορική πραγματικότητα, την ανθρώπινη φύση /ιδιοσυγκρασία και –κυρίως- την αισχρή υποκρισία, θα εκπλαγεί! Εκείνοι που ευθύνονται για την χρήση της ατομικής ενέργειας για πολεμικούς σκοπούς, είναι οι ίδιοι που έχουν εγκαταστήσει ολόκληρες βιομηχανίες εξοπλισμών πυρηνικών. Βέβαια η χρήση της πυρηνικής ενέργειας, ξεκίνησε με άριστες προθέσεις, αφού προορίζονταν για ειρηνικούς σκοπούς, όπως πχ την παραγωγή ηλεκτρισμού κ.ο.κ. Την πυρηνική σχάση, επακολούθησαν τα ραδιοϊσότοπα, οι πυρηνικοί αντιδραστήρες και τέλος τα πυρηνικά όπλα ολοκληρωτικής καταστροφής ανθρώπων και περιβάλλοντος. Όταν συνειδητοποιήθηκε το μέγεθος της καταστροφής (Χιροσίμα, Ναγκασάκι), η ανθρωπότητα θορυβήθηκε υπερβολικά. Οι «Μεγάλοι» κάτοχοι ατομικών βομβών (και όχι μόνον αυτών), θέλησαν να πάρουν …. καθησυχαστικά μέτρα. Δημιούργησαν την ΝΡΤ (=Nuclear proliferation treaty) για να … «προστατέψουν» τους λαούς και τον πλανήτη Γη από τυχόν αλόγιστη /πολεμική χρήση της πυρηνικής ενέργειας(!). (Σ.Σ Τελικά κατάντησε όπως ο φαιδρός /ξεδοντιασμένος /άχρηστος και αχρείαστος ΟΗΕ). Τι προέβλεπε η «προστατευτική» αυτή Συνθήκη – Συμφωνία;.
 
Ι. Μη απόκτηση πυρηνικών από χώρες που δεν τα διαθέτουν.
ΙΙ. Πυρηνικό αφοπλισμό των χωρών που ήδη διαθέτουν πυρηνικά. 
ΙΙΙ. Ειρηνική χρήση της πυρηνικής ενέργειας. 
 
Βλέπετε οι (αρχικά) 5 προστάτιδες «Μεγάλες» Δυνάμεις: ΗΠΑ, Ρωσία, Κίνα, Ηνωμένο Βασίλειο, Γαλλία που κατείχαν –αποκλειστικά τότε –το πυρηνικό υπερόπλο, προσπάθησαν, μέσω της ΝΡΤ να επιτύχουν με ένα σπάρο δυό τριγώνια: αφενός να μην αποκτήσουν άλλες χώρες πυρηνικά και παράλληλα (=αφοπλισμός όσων τα κατέχουν) να ρίξουν στάχτη στα μάτια /καθησυχάσουν υποκριτικά τους λαούς, ότι τάχα θα επιτύχουν … σταδιακά τον δικό τους αφοπλισμό (αφοπλιστικά επιχειρήματα /προσχήματα, για καθυστερημένους ιθαγενείς).
 
Ελα όμως που η κοινή /εκδιδόμενη θέλει να κρυφτεί, αλλά η χαρά (συμφέρον) δεν την αφήνει και την προδίνει;. Οι αγαπητικές /προστάτιδες 5 φρόντισαν –για ίδιον οικονομικό όφελος - και άλλες χώρες: Ινδία, Πακιστάν, Βόρειος Κορέα και Ισραήλ (εδώ υπάρχουν κάποιες επιφυλάξεις) καθώς και η Νότιος Αφρική. Η τελευταία είναι και η μόνη που αποπυρηνικοποιήθηκε! Τελικά, το …. «κουρελόχαρτο» ΝΡΤ σκορπίστηκε (από τους 5) στους πέντε ανέμους. Αποσύρθηκαν οι υπογράψαντες την Συνθήκη (οι ΗΠΑ από το 2019). Η όρεξη και άλλων –«φιλειρηνικών» - χωρών όπως πχ η γειτονική μας Τουρκία, άνοιξε και επιζητούν επίμονα την απόκτηση πυρηνικών, παρά το ότι είναι (Τουρκία) σεισμογενής. (Σ.Σ Τα παραπάνω στοιχεία αντέγραψα /παρέθεσα από το βιβλίο «Αυτόφωτες δοκιμές: Αξιοπρεπούς ζην» του Κώστα Δημ Χρονόπουλου . Δηλ εμού του ιδίου). Τώρα (φτάσαμε στην ταμπακιέρα) θέλει –per mare per tera και το Ιράν. Θα μπορούσε (κάποιος δίκαιος Αριστείδης) να πει: Γιατί όχι;. Πράγματι αφού όλοι –αφέθηκαν να – δικαιούνται, είναι άδικο να μην τα αποκτήσει και το Ιράν. Πρώτη (επιδερμική, πλην δίκαιη) προσέγγιση. 
 
Όμως η πάλαι ποτέ Περσία, δεν ήταν και η αθωότερη, φιλειρηνική επεκτατική χώρα ιστορικά (σ.σ κάτι μάθαμε και εμείς οι Έλληνες και περισσότερα οι ΑρχαιοΈλληνες πρόγονοί μας). Επομένως –οψέποτε τα αποκτήσει – θα τα χρησιμοποιήσει εναντίον είτε του Ισραήλ ή και άλλων χωρών. Λογικά, λοιπόν, δεν πρέπει να τα αποκτήσει. Εδώ όμως επανέρχεται η αρχική φράση του άρθρου: Τώρα άραγε τους πήρε ο πόνος;  Ήταν τόσο άφρονες που δεν κατάλαβαν –όταν καταπατούσαν /κουρέλιαζαν την ΝΡΤ- ότι η αλόγιστη διασπορά των πυρηνικών θα έφερνε τις αντίπαλες χώρες στα πρόθυρα ή και στο σαλόνι της αλληλοκαταστροφής; Ποιοι άραγε άνοιξαν τον ασκό του Αιόλου με περισσή ανθρωποαφανιστική ανευθυνότητα;. Δεν υπάρχει –κατά την εκτίμησή μου –περίπτωση το Ιράν να μην χρησιμοποιήσει (αν βέβαια την αποκτήσει) την πυρηνική ενέργεια για πολεμικούς σκοπούς. Όμως ο προβληματισμός /τροφή για σκέψη που θέτω, είναι ο εξής: Ποιος θα ευθύνεται περισσότερο; Το Ιράν ή αυτοί που φροντίζουν εκεί –αλλά και αλλού – να εφοδιάζουν με τις αναγκαίες πρώτες ύλες και το know how, τις διάφορες χώρες για ίδιον όφελος;. Τώρα –προ του επικρεμάμενου κινδύνου και του χρόνου που πιέζει ασφυκτικά –εκείνοι που έπρεπε να μην είχαν επιτρέψει τη διασπορά και που υπέγραψαν και την ΝΡΤ- προς τούτο, καταφεύγουν σε απειλές πολέμου για να αποτρέψουν …. ό, τι θα μπορούσε να έχει γίνει ήρεμα, ήσυχα, πολιτισμένα, ειρηνικά!. 
 
ΥΓ Όσο για τους λοιπούς (πλην ΗΠΑ εννοώ) ειρηνόφιλους εταίρους πυρηνοκάτοχους «Μεγάλους» διασπορείς πυρηνικών, το μόνο που θα μπορούσε να τους προσάψει κανείς είναι την όψιμη, υποκριτική ανησυχία τους, μήπως και γενικευθεί η ανάφλεξη(!). Θυμίζουν πυρομανείς εμπρηστές που … προστρέχουν να βοηθήσουν ώστε να σβήσει η φωτιά που οι ίδιοι έβαλαν!. 
 
*Ιατρού

Όσο καθυστερεί η ειρήνη, χάνει εδάφη η Ουκρανία και μειώνονται τα ορυκτά για τις ΗΠΑ

Ρωσικές δυνάμεις κατέσχεσαν ένα πολύτιμο κοίτασμα λιθίου στην περιοχή Ντόνετσκ της ανατολικής Ουκρανίας, στερώντας από τη χώρα ένα κρίσιμο περιουσιακό στοιχείο που θα μπορούσε να βοηθήσει στην τροφοδότηση μιας νέας οικονομικής συνεργασίας με τις Ηνωμένες Πολιτείες. 
 
Σύμφωνα με χάρτες του πεδίου της μάχης που έχουν καταρτιστεί από ανεξάρτητες ομάδες που παρακολουθούν τις ρωσικές προελάσεις μέσω γεωγραφικά εντοπισμένων πλάνων των μαχών, το πεδίο, που βρίσκεται κοντά στο χωριό Σεφτσένκο στο δυτικό τμήμα της περιοχής του Ντόνετσκ, έχει καταληφθεί τις τελευταίες ημέρες.
 
Αν και σχετικά μικρό – μόλις 100 στρέμματα – το κοίτασμα θεωρήθηκε από τους αναλυτές ως ένα από τα πιο πολύτιμα στην Ουκρανία λόγω της πλούσιας συγκέντρωσης λιθίου, ενός ορυκτού απαραίτητου για την παραγωγή σύγχρονων τεχνολογιών όπως οι ηλεκτρικές μπαταρίες. Οι Ηνωμένες Πολιτείες θεωρούν το λίθιο εξαιρετικά σημαντικό για την οικονομία και την εθνική τους ασφάλεια. 
 
Η κυβέρνηση Τραμπ στοχεύει να αξιοποιήσει τα τεράστια αποθέματα λιθίου της Ουκρανίας, μερικά από τα μεγαλύτερα στην Ευρώπη, μέσω μιας πρόσφατα υπογεγραμμένης ιστορικής συμφωνίας που παρέχει στις Ηνωμένες Πολιτείες πρόσβαση στον ορυκτό πλούτο της χώρας. 
 
Η κατάσχεση του κοιτάσματος Σεφτσένκο, ωστόσο, υπογραμμίζει μία από τις κύριες προκλήσεις της συμφωνίας: Όσο περισσότερα εδάφη καταλαμβάνουν οι ρωσικές δυνάμεις στην Ουκρανία, τόσο λιγότερους πόρους μπορεί να προσφέρει το Κίεβο στην Ουάσινγκτον. 
 
«Εάν τα ρωσικά στρατεύματα συνεχίσουν να προελαύνουν, για να καταλάβουν όλο και περισσότερα εδάφη, θα ελέγχουν όλο και περισσότερα κοιτάσματα ορυκτών», δήλωσε ο Μιχαήλ Ζέρνοφ, διευθυντής της Critical Metals Corp, μιας αμερικανικής εταιρείας που μέχρι πρόσφατα κατείχε άδεια εκμετάλλευσης του κοιτάσματος Σεφτσένκο. «Αυτό είναι ένα πρόβλημα για αυτή τη συμφωνία », πρόσθεσε. 
 
Η υπουργός Οικονομίας της Ουκρανίας, Γιούλια Σβιριντένκο, η οποία υπέγραψε τη συμφωνία εκ μέρους της χώρας της, αρνήθηκε να σχολιάσει την κατάσχεση του κοιτάσματος, το οποίο είναι το πρώτο που περιέρχεται σε ρωσικά χέρια από την υπογραφή της συμφωνίας. 
 
Η συμφωνία δημιουργεί ένα κοινό αμερικανο-ουκρανικό ταμείο με δικαιώματα προτεραιότητας για επενδύσεις σε μεταλλευτικά έργα στην Ουκρανία. Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν δείξει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την αξιοποίηση των ουκρανικών ορυκτών ως τρόπο μείωσης της εξάρτησής τους από την Κίνα, η οποία κυριαρχεί στις παγκόσμιες αλυσίδες εφοδιασμού. 
 
Κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων για τη συμφωνία, Ουκρανοί αξιωματούχοι προσπάθησαν να εξασφαλίσουν μεγαλύτερη αμερικανική στρατιωτική υποστήριξη, υποστηρίζοντας ότι ήταν προς το οικονομικό συμφέρον των Ηνωμένων Πολιτειών να βοηθήσουν την Ουκρανία να απωθήσει τις ρωσικές δυνάμεις και να διατηρήσει τον έλεγχο των πολύτιμων αποθεμάτων. Αλλά η Ουάσινγκτον αρνήθηκε επανειλημμένα να συνδέσει τη συμφωνία για τα ορυκτά με πρόσθετη στρατιωτική υποστήριξη. 
 
Οι Ουκρανοί αξιωματούχοι βλέπουν τη συμφωνία ως έναν τρόπο για να εξασφαλίσουν μακροπρόθεσμη αμερικανική υποστήριξη για την αποδυναμωμένη από τον πόλεμο χώρα τους. 
 
Σε μια προφανή προσπάθεια να δείξει στην κυβέρνηση Τραμπ ότι η συμφωνία μπορεί να αποφέρει γρήγορα αποτελέσματα , την περασμένη εβδομάδα η ουκρανική κυβέρνηση ενέκρινε τα πρώτα βήματα για το άνοιγμα ενός μεγάλου κρατικού κοιτάσματος λιθίου, του Dobra, σε ιδιωτικές επενδύσεις. 
 
Η Σβιριντένκο δήλωσε ότι το κοίτασμα θα μπορούσε να είναι το πρώτο έργο που θα ξεκινήσει στο πλαίσιο της συμφωνίας. 
 
Αρκετοί επενδυτές έχουν ήδη εκφράσει ενδιαφέρον, συμπεριλαμβανομένης της Critical Metals Corp., η οποία παρά την απώλεια του κοιτάσματος Σεβτσένκο, παραμένει πρόθυμη να συμμετάσχει στην εταιρική σχέση ΗΠΑ-Ουκρανίας για τα ορυκτά, δήλωσε ο Ζέρνοφ, διευθυντής της εταιρείας. 
 
Ωστόσο, οι αναλυτές του κλάδου λένε ότι η συμφωνία αντιμετωπίζει πολλά εμπόδια, συμπεριλαμβανομένων πολύπλοκων διαδικασιών αδειοδότησης και ξεπερασμένων γεωλογικών ερευνών που αποκρύπτουν την πραγματική αξία του υπεδάφους της Ουκρανίας. 
 
Αλλά ίσως η μεγαλύτερη πρόκληση είναι η συνεχής προέλαση της Ρωσίας στο πεδίο της μάχης. 
 
Η κατοχή περίπου του ενός πέμπτου του εδάφους της Ουκρανίας από τη Ρωσία σημαίνει ότι πλέον ελέγχει πολλά κοιτάσματα τιτανίου, μαγγανίου και άλλων σημαντικών ορυκτών, σύμφωνα με χάρτη που συνέταξε το Ινστιτούτο Μελέτης του Πολέμου. Οι δυνάμεις της Μόσχας έχουν επίσης καταστρέψει ή καταλάβει μερικά από τα μεγαλύτερα ανθρακωρυχεία της Ουκρανίας. 
 
Η Ουκρανία εξακολουθεί να έχει δύο άλλα μεγάλα κοιτάσματα λιθίου που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν, και τα δύο βρίσκονται στο κεντρικό τμήμα της χώρας, πολύ πέρα ​​από την τρέχουσα γραμμή του μετώπου. Αλλά το κοίτασμα Σεβτσένκο ξεχωρίζει για την ποιότητα του μεταλλεύματός του, το οποίο αποτελείται κυρίως από σποδουμένιο. Αυτό το ορυκτό περιέχει υψηλά επίπεδα λιθίου, το οποίο έχει αποδειχθεί σημαντικός μοχλός ανάπτυξης του ακμάζοντος μεταλλευτικού τομέα της Αυστραλίας. 
 
Το δυναμικό του κοιτάσματος δεν έχει περάσει απαρατήρητο από τη Ρωσία, η οποία έχει ήδη κατασχέσει άλλους ουκρανικούς πόρους, όπως σιτηρά, κατά τη διάρκεια του πολέμου. 
 
Ο Βλαντιμίρ Γιεζίκοφ, ανώτερος Ρώσος αξιωματούχος στην περιοχή του Ντόνετσκ, δήλωσε ότι το τμήμα εξόρυξης του κρατικού πυρηνικού γίγαντα της Ρωσίας, Rosatom, είχε εκφράσει ενδιαφέρον για το κοίτασμα Σεφτσένκο. 
 
«Καταλαβαίνουμε ότι αυτό το κοίτασμα είναι ένα πολύ σημαντικό στοιχείο της μελλοντικής οικονομίας και έχει μεγάλο δυναμικό», δήλωσε ο Γιεζίκοφ στο Πρακτορείο Ειδήσεων Ντόνετσκ, ένα μέσο που διοικείται από το Κρεμλίνο, πέρυσι, καθώς ρωσικά στρατεύματα προχωρούσαν προς το κοίτασμα Σεφτσένκο. «Σίγουρα θα υπάρξουν επενδύσεις και παραγωγή λιθίου σε αυτό το κοίτασμα», είπε. 
— 

Ιούλιος, νευρόσπαστα, σαμπάνιες και πούρα!…

Αριστοφανικό χρονογράφημα του Γιώργου Πιπερόπουλου
 
Αναδρομή στον Ιούλιο, όχι του 1965 αλλά του 2015 κάνω σήμερα και έχω λόγους να το κάνω.
 
Θυμάμαι την 27η Ιουνίου 2015 όταν ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας πρότεινε να γίνει ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ το οποίο ενέκρινε η Βουλή των Ελλήνων την επόμενη μέρα 28 Ιουνίου και το οποίο διεξήχθη στις 5 Ιουλίου…
 
Το 61% των Ελλήνων, Ιούλιο του 2015, ψήφισαν ΟΧΙ αλλά ο κ Τσίπρας (άγνωστο γιατί) διάβασε το Λαϊκό ΟΧΙ ως…ΝΑΙ!…
Ήμαρτον Κύριε!... 
 
Ξαφνικά Παρασκευή 27 Ιουνίου, 2025 εξαιτίας του σκανδάλου ΟΠΕΚΕΠΕ λέγεται ότι «υποχρεώθηκαν» να παραιτηθούν 1 Υπουργός, 3 Υφυπουργοί και 1 Γενικός Γραμματέας…
 
Μεθαύριο Τετάρτη 2 Ιουλίου παρουσιάζει στην Αθήνα το βιβλίο της «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» η κ Μέρκελ, πρώην Καγκελάριος της Γερμανίας, η οποία προστατεύοντας τα συμφέροντα των δικών της Τραπεζών επέβαλε σε εμάς τους Έλληνες 2 ειδεχθή ΜΝΗΜΟΝΙΑ (το 3ο το υπέγραψε ο κ Τσίπρας ο οποίος, ως υποψήφιος, είχε δηλώσει ότι μόλις γινόταν Κυβέρνηση θα τα ακύρωνε με ένα απλό Νόμο και θα έσκιζε τη σελίδα όπου ήταν γραμμένα τα προηγούμενα δύο).
 
Με την ίδια ευκολία με την οποία ο κ Τσίπρας έκανε το ΟΧΙ ΝΑΙ άλλαξε και την φράση που είχε εκστομίσει:
«Κυρία Μέρκελ go home» μετατρέποντάς την σε «Κυρία Μέρκελ welcome»…
 
Άραγε στην παρουσίαση του βιβλίου της κ Μέρκελ θα είναι παρών ο κ Τσίπρας; 
 
Λέγεται ότι θα έχουμε εκλογές το 2025 αντί του 2027 καθώς ήδη βλέπουμε κινήσεις του κ Σαμαρά στα Δεξιά της Κυβέρνησης Μητσοτάκη και του κ Τσίπρα στα Αριστερά της…
 
Φίλοι και εχθροί, όχι μόνο στο παρελθόν, αλλά και τώρα, μας χαρακτηρίζουν ως έναν ιδιόμορφα «περίεργο» Λαό, ικανό να σκαμπανεβάζει ανάμεσα σε ναδίρ και ζενίθ εν ριπή οφθαλμού, επιδεικνύοντας συμπεριφορές που θυμίζουν «Ελβετικές αγελάδες.
 
Στα παιδικά μας κιόλας χρόνια μάθαμε εμείς, συνέχισαν τα παιδιά μας αλλά δυστυχώς ΔΕΝ συνεχίζουν να μαθαίνουν τα εγγόνια μας για τον «Χρυσό Αιώνα» του Περικλή, για τη γέννηση της Δημοκρατίας ως πολιτικό σύστημα που οι Λαοί ολόκληρης της γης εφαρμόζουν ή αγωνίζονται ενάντια σε αυταρχικά καθεστώτα ελπίζοντας ότι θα έρθει η ημέρα να την εφαρμόσουν ως πολίτευμα στις χώρες τους. 
 
Τον ίδιο εκείνο «χρυσό αιώνα» λέγεται ότι στην Αθήνα «εφευρέθηκαν» και τα αποκαλούμενα «νευρόσπαστα» (κούκλες ή αγαλματάκια που η κίνησή τους γινόταν με το τράβηγμα κορδονιών δεμένων στα άνω και κάτω άκρα τους). Από την Αθήνα και τη Ρώμη το σύγχρονο κουκλοθέατρο και οι «μαριονέτες» του έγραψαν λαμπρές καριέρες στη διασκέδαση παιδιών και ενηλίκων σε Ευρώπη και Αμερική. 
 
Τα αρχαϊκά «νευρόσπαστα» είναι οι σύγχρονες «μαριονέτες» του κουκλοθέατρου με παραστάσεις που συγκινούν μικρούς και μεγάλους. Το κλασικό κουκλοθέατρο με «νευρόσπαστα», δηλαδή μαριονέτες, και το γνωστό «πολιτικό θέατρο» (το ελληνικό μερικοί το χαρακτηρίζουν και ως «θέατρο του παραλόγου») έχουν τελικά ένα σημαντικό, λειτουργικό και εκ των «ων ουκ άνευ…» σημείο αναφοράς:
 
Τα «νευρόσπαστα» (μαριονέτες) δίνουν την παράσταση με χορό, περπάτημα, αγκαλιές και μαλώματα, αλλά τις κινήσεις τους τις ελέγχουν και τις επιβάλλουν (χωρίς να γίνονται ορατοί) εκείνοι και εκείνες που κρατούν στα χέρια τους τα «κορδόνια» από τα οποία «εξαρτώνται» οι μαριονέτες!…
 
Δεν ξέρω εάν ήταν θέμα «ειρωνείας της Τύχης» ή απλώς μια ιστορική σύμπτωση το γεγονός ότι τα «νευρόσπαστα» εμφανίστηκαν στην Αθήνα την εποχή της γέννησης και εφαρμογής της Δημοκρατίας ως αρίστης ποιότητας πολιτεύματος.
 
Οι συνάδελφοι ιστορικοί και φιλόλογοι έχουν εντοπίσει αναφορές του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη που θεωρούσαν και εμάς τους θνητούς ως «νευρόσπαστα», ως μαριονέτες, στα χέρια των θεών που μας «έπαιζαν» για δική τους ικανοποίηση και με δικούς τους στόχους…
 
Στην Ελλάδα μετά την παταγώδη κατάρρευση της 5-ετούς θητείας «πρώτης φοράς αριστερά» κυβέρνησης, στην Ελλάδα της «μετά covid-19» πενταετούς Κυβέρνησης Νέας Δημοκρατίας, με συμμετοχή πολλών Κέντρο-Αριστερών πολιτικών βιώνουμε μια πρωτόγνωρη παράσταση στο ελληνικό πολιτικό κουκλοθέατρο όπου πρωταγωνιστές και πρωταγωνίστριες λειτουργούν με γνώμονα το 41% που σαφέστατα έχει μειωθεί στο μισό...
 
Σε κάθε χώρα του πλανήτη, όπως και στην πατρίδα μας, υπάρχουν τα σχετικά σενάρια (μερικοί τα κατατάσσουν στις θεωρίες της συνωμοσίας και στον κόσμο της παράνοιας, ενώ άλλοι «δείχνουν» ευεργετημένους με συμβόλαια, παροχές, μίζες και μυθικά πλούτη) που θεωρούν ότι στο παλκοσένικο της πολιτικής ζωής οι πολίτες ως θεατές βλέπουν τις κινήσεις και ακούνε τους διαλόγους ανάμεσα στις «μαριονέτες», τα σύγχρονα αυτά «νευρόσπαστα» (όπως τα παιδιά μας παρακολουθούν γοητευμένα κάποια παράσταση σε κουκλοθέατρο).
 
Ραδιοτηλεοπτικά παράθυρα και μπαλκόνια, πρωτοσέλιδα εφημερίδων και περιοδικών και κάμερες στα σύγχρονα Κοινοβούλια διαφόρων χωρών θυμίζουν σε πολλούς παραστάσεις σύγχρονου πολιτικού κουκλοθέατρου.
 
Ένα μεγάλο τμήμα της κοινής γνώμης, καθοδηγούμενο από τα ΜΜΕ, πείθεται ότι οι διάλογοι, οι διαξιφισμοί, οι μεγαλοστομίες και οι βροντόφωνες αντιδικίες είναι «αυθεντικά», ενώ ένα άλλο τμήμα της κοινής γνώμης θεωρεί ότι «καθοδηγούνται» από κάποιους και κάποιες που τελικά κερδίζουν μυθικά ποσά από τις πολιτικές θεατρικές παραστάσεις.
 
Πολλοί πιστεύουν ότι κάποιοι, κλεισμένοι σε ακριβές σουίτες, καπνίζουν πούρα Αβάνας και πίνουν πανάκριβες σαμπάνιες και παίζουν στα δάκτυλά τους τα κορδονάκια που ελέγχουν πολλές από τις μαριονέτες που μιλάνε, διαπληκτίζονται, μαλώνουν και χορεύουνε…
 
Τελικά οι πολίτες στα σύγχρονα δημοκρατικά πολιτεύματα, καθώς παρακολουθούν τις παραστάσεις στα πολιτικά κουκλοθέατρα, εμπλέκονται σε συναισθηματικές αντιπαλότητες, που απορρέουν από την επιλογή και ταύτιση με κόμματα και με τα κυρίαρχα χρώματα του κόκκινου, μπλε, πράσινου ή με συνδυασμούς των τριών. 
 
Οι πολίτες αναλώνονται ακολουθώντας «ηγέτες» και εγκλωβίζονται στα κομματικά «μαντριά», ενώ εκείνοι και εκείνες που κρατούν τις άκρες των κορδονιών απολαμβάνουν τα «λάφυρα» των επιδέξιων «κινήσεών» τους, που προσδιορίζουν τις συμπεριφορές των «νευρόσπαστων» στην πορεία ανέλιξης προς την ΕΞΟΥΣΙΑ.
 
Κάθε φορά που τα δικά τους «νευρόσπαστα» κυριαρχούν, διασφαλίζοντας την επιβολή των επιθυμιών τους στις λαϊκές μάζες, «δανειστές» εκτός και «χορογράφοι» εντός Ελλάδος ανάβουν πούρα Αβάνας πίνοντας πανάκριβες σαμπάνιες.
 
Στην Ελλάδα της τρόικας, συγνώμη ξεχάστηκα εννοώ των «θεσμών», της λιτότητας, ακρίβειας και των συσσιτίων, εμείς οι «πολίτες – θεατές», γοητευμένοι από πρωταγωνιστές και πρωταγωνίστριες του πολιτικού «κουκλοθέατρου», στις ουρές για να εισπράξουμε μειωμένους βασικούς μισθούς, κουτσουρεμένες συντάξεις και υποτιμητικά επιδόματα ανεργίας και να κουνάμε το μαντήλι του αποχωρισμού σε παιδιά, εγγόνια και ανίψια που φεύγουν κατά εκατοντάδες χιλιάδες στο εξωτερικό αναζητώντας καλύτερες αμοιβές για την προσφορά των γνώσεων και των ταλέντων τους και «εξυπηρετούν» την Ελληνική Στατιστική Υπηρεσία που ανακοινώνει: 
 
Ω, του Θαύματος, miracolo-miracolo, «μείωση ποσοστών ανεργίας!...»
 
Εάν ευχηθώ εκείνοι και εκείνες που ελέγχουν τα «νευρόσπαστα» της Ελληνικής πολιτικής μας ζωής μια μέρα να πνιγούν από κάποια γουλιά ακριβής σαμπάνιας ή από καπνό ενός πούρου Αβάνας θα θεωρηθώ ΑΓΕΝΗΣ;