Σελίδες

18 Σεπτεμβρίου 2024

Αποκάλυψη Harvard: Οι ανεμογεννήτριες αυξάνουν δραματικά τη θερμοκρασία – Επηρεάζονται άνθρωποι, ζώα και φυτά

Ιδιαίτερα οι μεγάλες ανεμογεννήτριες, προκαλούν τοπικές αυξήσεις στην θερμοκρασία της επιφάνειας της Γης, αναφέρει η μελέτη.
 
Οι ανεμογεννήτριες αυξάνουν δραματικά την επιφανειακή θερμοκρασία στις περιοχές, όπου βρίσκονται, σύμφωνα με μελέτη του Πανεπιστημίου Harvard, που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Joule.
 
Ιδιαίτερα οι μεγάλες ανεμογεννήτριες, προκαλούν τοπικές αυξήσεις στην θερμοκρασία της επιφάνειας της Γης, με την θερμότητα να αναμιγνύεται σε τμήματα της ατμόσφαιρας και να επηρεάζουν τον γύρω χώρο.
 
Σύμφωνα με την μελέτη, οι ανεμογεννήτριες μεταξύ 100-150 μέτρων, που λειτουργούν τη νύχτα, μπορούν να τραβήξουν θερμότερο αέρα μέχρι και 550 μέτρα σε ύψος, σπρώχνοντάς τον στην επιφάνεια κάτω τους, θερμαίνοντας το έδαφος της Γης. Αυτό επηρεάζει ανθρώπους, φυτά και ζώα που ζουν κοντά τους.
 
Η μελέτη έγινε προκειμένου να εξετάσει τις επιπτώσεις εάν οι ΗΠΑ παρήγαγαν όλη τους την ενέργεια από ανεμογεννήτριες.
 
Καταδεικνύει πως η ανάμειξη θερμότερου αέρα με ψυχρότερο, λόγω των τουρμπινών, θα ανέβαζε την θερμοκρασία 0.54 βαθμούς Κελσίου, στις περιοχές που θα βρίσκονταν οι ανεμογεννήτριες.
 
Σε κάποιες από τις περιοχές είδαν πως η αύξηση θα ήταν ακόμα μεγαλύτερη. 
 
Για παράδειγμα στη Νοτιοδυτική Μινεσότα, θα μπορούσε να καταγραφεί αύξηση μέχρι και 0.8 βαθμούς Κελσίου, λόγω των ανεμογεννητριών.
 
Η μεγαλύτερη αύξηση στις θερμοκρασίες θα συμβαίνει τη νύχτα. 

Μεγάλος ο αντίκτυπος 
 
«H περιοχή του αιολικού πάρκου παρουσιάζει υψηλότερες μέσες θερμοκρασίες (εικόνα 1a), με περίπου διπλάσια επίδραση θέρμανσης τη νύχτα σε σύγκριση με την ημέρα (εικόνες 1b και 1c). Η θέρμανση ήταν γενικά ισχυρότερη πιο κοντά στο κέντρο της περιοχής του αιολικού πάρκου», αναφέρεται στη μελέτη.
 
Η εν λόγω έρευνα αξιολογεί τον αντίκτυπο που έχουν οι ανεμογεννήτριες και το κόστος που έχουν στην γύρω ζωή, μαζί με τα υποτιθέμενα οφέλη τους.
 
Μέσω της μελέτης γίνεται μια προσπάθεια να υπολογίσει το κόστος και το όφελος, ώστε να βρεθεί ποια πηγή ενέργειας έχει τις μικρότερες περιαυτολογικές επιπτώσεις.
 
Αυτό γίνεται ώστε να βρεθεί η βέλτιστη πηγή ενέργειας πέραν του άνθρακα, προκειμένου να χρησιμοποιηθεί στο μέλλον. 
 
Οι κλιματικές επιπτώσεις 
 
«Οι κλιματικές επιπτώσεις διαφέρουν σε (τουλάχιστον) δυο σημαντικές διαστάσεις.
 
Πρώτον, ο άμεσος κλιματικός αντίκτυπος της αιολικής ενέργειας είναι άμεσος, αλλά θα εξαφανιζόταν εάν αφαιρούνταν οι ανεμογεννήτριες.
 
Δεύτερον, οι άμεσες κλιματικές επιπτώσεις της αιολικής ενέργειας είναι κατά κύριο λόγο τοπικές στην περιοχή του αιολικού πάρκου».
 
Όλα δείχνουν πως η επίδραση της θερμότητας των ανεμογεννητριών είναι άμεση και εντοπίζεται εύκολα σε μεγάλο βαθμό, στις περιοχές που τις φιλοξενούν.
 
Η μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα έχει παγκόσμιο αντίκτυπο και όχι μόνο τοπικό, όπως συμβαίνει με της ανεμογεννήτριες. 
 
Το παράδειγμα της Μινεσότα 
 
Σύμφωνα με την Υπηρεσία Ελέγχου Ρύπανσης της Μινεσότα, η πολιτεία εξέπεμψε περίπου 150 εκατομμύρια μετρικούς τόνους αερίων θερμοκηπίου το 2016.
 
Με βάση το σχέδιο Καθαρής Ενέργειας της κυβέρνησης Obama το όφελος θα ήταν πολύ μικρό, αφού και να μηδενίζονταν οι εκπομπές, αυτό θα επέφερε μία απειροελάχιστη μείωση 0,004 βαθμούς Κελσίου μέχρι το 2100, που είναι πολύ μικρό για να μετρηθεί.
 
Σύμφωνα με ειδικούς η πιο καθαρή ενέργεια είναι η πυρηνική καθώς σήμερα υπάρχουν οι απαραίτητες γνώσεις και η τεχνολογία, ώστε να γίνει πλήρως ασφαλής. 
 
Διαβάστε όλη τη μελέτη εδώ
 

WEF: Ο Covid-19 δεν είχε ΚΑΜΜΙΑ ΣΧΕΣΗ με την ΥΓΕΙΑ αλλά είχε να κάνει με την ΥΠΑΚΟΗ

Το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (WEF) λέει επιτέλους την αλήθεια για τον Covid: Ήταν μια «δοκιμασία» της υπακοής μας σε μια ταχέως διαμορφωμένη «Νέα Παγκόσμια Τάξη».
 
Ήθελαν να ελέγξουν πόσοι άνθρωποι θα υποβάλλονταν σε πλήρη αναδιοργάνωση της ζωής τους, βασισμένη σε καμμία επι$τήμη, αλλά σε τυχαίες ρυθμίσεις, μερικές από τις οποίες αγγίζουν τα όρια του παραλογισμού. 
 
15 Σεπτεμβρίου 2024
από τον Δρ Peter F. Mayer
 
Το TKP και πολλοί κριτικοί επιστήμονες, μέσα μαζικής ενημέρωσης, γιατροί και όλοι όσοι σκέφτονται για τον εαυτό τους γνώριζαν και είπαν ότι δεν υπήρχε επιδημιολογικός ή άλλος επιστημονικός λόγος για τα μέτρα του κορωνοϊού. 
 
Σχεδιάστηκε ως δοκιμή βήτα για την επερχόμενη τεχνοκρατική Νέα Παγκόσμια Τάξη. Αυτό αποδείχθηκε επίσης από όλες τις χώρες που δεν συμμετείχαν ή συμμετείχαν μόνο εν μέρει, όπως η Σουηδία, η Λευκορωσία ή οι χώρες της Ασίας και της Αφρικής.
 
Πρόσφατα λάβαμε επιβεβαίωση της έλλειψης επιστημονικών λόγων μέσω των διαρροών των αρχείων RKI (σ.σ. γερμανικό Ινστιτούτο Robert Koch) και των πρωτοκόλλων που έχουν εκκαθαριστεί από την Multipolar.
 
Τώρα το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ παραδέχεται επίσης ότι η «πανδημία» του Covid-19 έπρεπε να συμβεί ακριβώς για αυτόν τον λόγο.
 
Το WEF δημοσίευσε με χαρά το ακόλουθο απόσπασμα στη σελίδα "My Carbon" της ιστοσελίδας του, στο οποίο προωθεί τις λεγόμενες έξυπνες πόλεις, που είναι απλώς ένας άλλος όρος για τις πόλεις των 15 λεπτών. Ο φαινομενικός σκοπός τους είναι να σώσουν το κλίμα με το να μην παράγουν πλέον διοξείδιο του άνθρακα, αλλά ο πραγματικός σκοπός είναι ο απόλυτος έλεγχος των ανθρώπων, δίνοντάς τους μόνο όσο περιθώριο μπορούν να φτάσουν με τα πόδια σε 15 λεπτά.
 
Η πρώτη από τις τρεις «εξελίξεις» που το WEF λέει ότι πρέπει να λάβει χώρα πριν ο κόσμος μπορέσει να κινηθεί προς το οργουελιανό όραμά του για «έξυπνες και βιώσιμες πόλεις» είναι η συμμόρφωση με τους περιορισμούς στην ελευθερία μας. 
 
Αναφέρει:
Ο COVID-19 ήταν η δοκιμασία της κοινωνικής ευθύνης - Ένας μεγάλος αριθμός αδιανόητων περιορισμών δημόσιας υγείας υιοθετήθηκαν από δισεκατομμύρια πολίτες σε όλο τον κόσμο. Υπήρξαν πολυάριθμα παραδείγματα κοινωνικής απόστασης, χρήσης μάσκας, μαζικού εμβολιασμού και αποδοχής εφαρμογών ιχνηλάτησης επαφών δημόσιας υγείας σε όλο τον κόσμο, αποδεικνύοντας τον πυρήνα της ατομικής κοινωνικής ευθύνης.
 
Έτσι μας δοκίμασαν.
Αυτό ήταν ο Covid.
 
Ήθελαν να δουν πόσοι από εμάς θα παραιτούνταν από την ατομική ελευθερία και κυριαρχία μας ακολουθώντας μια «νέα κανονικότητα» που αποτελείται από περιορισμούς στα όρια του παραλογισμού. 
 
Θυμόμαστε: κρατήστε τις αποστάσεις σας σαν μικρός ελέφαντας. Παρακολουθήστε ποιον συναντάτε με τη βοήθεια εφαρμογών στο smartphone σας που έχουν αναπτυχθεί και υποστηρίζεται από την Google και την Apple, φορέστε μάσκες που δεν προστατεύουν από τη μετάδοση ιών αλλά αρρωσταίνουν τον χρήστη, απαγόρευση κυκλοφορίας και ταξιδιωτικές απαγορεύσεις, κάντε συνεχώς επιχρίσματα στη μύτη για ένα τεστ που δεν μπορεί να διαγνώσει καμμία ασθένεια.
 
Lockdows όπως στη φυλακή· κλείσιμο καταστημάτων, εστιατορίων, σχολείων· απαγορεύσεις επίσκεψης συγγενών σε σπίτια και νοσοκομεία· υποχρεωτικός εμβολιασμός, ακόμη και αν δεν υπάρχει προστασία από τη μόλυνση και τη μετάδοση, και ούτω καθεξής.
 
Αυτό που υπονοεί το WEF με την παραπάνω δήλωσή του είναι ότι για να είναι οι άνθρωποι και οι κοινωνίες «βιώσιμες», πρέπει να υποταχθούν σε μια νέα, πιο αυταρχική παγκόσμια τάξη. Μην κάνετε ερωτήσεις. Μην καταφεύγετε στη λογική. Απλά υπακούστε.
 
Θα ήμασταν υπάκουοι μπροστά σε ηλίθιους νέους νόμους και κανονισμούς; Μην κάνετε ερωτήσεις. Αν το κάνατε, θα μπορούσατε να χάσετε τη δουλειά σας και να σας αντιμετωπίσουν ως κοινωνικό παρία. Πολλοί άνθρωποι έχουν χάσει φίλους ή ακόμα και στενά μέλη της οικογένειάς τους σε αυτή την τερατώδη «δοκιμασία» της προθυμίας μας να κάνουμε ό, τι μας λένε άνευ όρων.
 
Σχεδόν πέντε χρόνια αργότερα, το WEF, αναμφισβήτητα η πιο ισχυρή σύμπραξη δημόσιου-ιδιωτικού τομέα στον κόσμο, παραδέχεται ότι όλα ήταν μια δοκιμασία της θέλησής μας και γιορτάζει το γεγονός ότι οι περισσότεροι από εμάς αποτύχαμε στο τεστ (ή το περάσαμε με άριστα, ανάλογα με το πώς το βλέπουμε).
 
Ήθελαν να μάθουν πόσοι από εμάς θα αποδεικνύαμε την υποταγή μας στο άνομο, φασιστικό σύστημα εμμένοντας σε «αδιανόητους περιορισμούς», πολλοί από τους οποίους δημιουργήθηκαν από το πουθενά και για τους οποίους δεν υπάρχει απολύτως καμμία επιστημονική απόδειξη ότι συμβάλλουν στη δημόσια υγεία.
 
Το CO2 είναι λίπασμα για τα φυτά, η βέλτιστη συγκέντρωση, όπως αυτή που χρησιμοποιούν οι αγρότες στα θερμοκήπια τους, είναι μέχρι 1000 έως 1400 ppm. Στα 420 ppm, η θερμοκρασία στον αέρα είναι σήμερα μόνο ένα κλάσμα αυτής.
 
Το πρόγραμμα παρακολούθησης του Covid για το κλίμα προβλέπει ότι θα πρέπει να αναγκαστούμε να αποτρέψουμε το CO2:
«Υπάρχει ένας σημαντικός αριθμός προγραμμάτων και εφαρμογών που επιτρέπουν στους πολίτες να συμβάλλουν στη μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, παρέχοντάς τους ολοκληρωμένες πληροφορίες σχετικά με τις προσωπικές επιλογές άνθρακα στα τρόφιμα, τις μεταφορές, την οικιακή ενέργεια και τον τρόπο ζωής».
 
Και γι' αυτό είναι οι εφαρμογές, όπως οι εφαρμογές παρακολούθησης επαφών για τον Covid:
 
Με το πρόσχημα ότι πρέπει να σωθεί το κλίμα, ισοδυναμεί με πλήρη έλεγχο, επιτήρηση και περιορισμό όλων των προσωπικών ελευθεριών.
 
 
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΜΑΡΙΓΩ ΖΑΡΑΦΟΠΟΥΛΑ

Το νεοναζί δίκτυο στην Ελλάδα για τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο

Γράφει ο Κώστας Γρίβας
 
 
Την περασμένη Άνοιξη είχα συμμετάσχει σε μια εκδήλωση που είχαν οργανώσει ελληνορωσικοί σύλλογοι για τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο στην Ευρώπη με τη νίκη επί της ναζιστικής Γερμανίας. Εκεί, μεταξύ των άλλων, είχα υποστηρίξει ότι ο Κόκκινος Στρατός είχε πολύ σημαντικότερη προσφορά στην κατανίκηση των γερμανικών ενόπλων δυνάμεων από ό,τι οι Δυτικές Δυνάμεις. Το γεγονός αυτό προκάλεσε την (ύποπτα καθυστερημένη) οργανωμένη αντίδραση ενός περίεργου και διευρυμένου πλέγματος λογαριασμών στα social media, οι οποίοι παρουσίασαν ξεκομμένα κομμάτια από την ομιλία μου, αλλοιώνοντας το νόημα της.  
 
Είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα η ταυτότητα και το modus operandi των λογαριασμών αυτών, επειδή δείχνει ότι λειτουργούν στο πλαίσιο κοινού σχεδιασμού κι όχι μόνο αναφορικά με τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Το εναρκτήριο λάκτισμα έγινε από λογαριασμούς με σαφείς και δηλωμένες ναζιστικές θέσεις και συνεχίστηκε από λογαριασμούς με σημαντική απήχηση στο κοινό θεμάτων Άμυνας, με μισαλλόδοξη ρητορική, που δεν δηλώνονται όμως ως νεοναζιστικοί. Το πλέγμα των λογαριασμών είναι εντονότατα αντιρωσικό και δεν αναφέρομαι μόνο στις πολιτικές του Κρεμλίνου αλλά και στον ρωσικό λαό, τον οποίο χαρακτηρίζουν με ακραίους υποτιμητικούς και ρατσιστικούς όρους.
 
Κατά φαινομενικά παράδοξο τρόπο, οι πιο επιδραστικοί από τους λογαριασμούς αυτούς, παρά το σωβινιστικό τους περιτύλιγμα, είναι διαλλακτικοί έως φιλικοί έναντι της Άγκυρας και προωθούν θέσεις του τύπου «Στην Κάσο δεν έγινε τίποτα και όσοι υποστηρίζουν ότι έγινε είναι πράκτορες του Πούτιν». Και φυσικά, αυτό το πλέγμα πρωτοστατεί σε μια προσπάθεια αποδόμησης και δολοφονίας χαρακτήρων επιστημόνων και πολιτικών που τονίζουν την ανάγκη για εθνική ανεξαρτησία, για ειρήνευση στην Ευρώπη και για αντίσταση στον τουρκικό ηγεμονισμό. 
 
Ενδιαφέρον είναι και το γεγονός ότι πολλοί από τους λογαριασμούς συνδέονται με ιστότοπους με διείσδυση στο κοινό που ασχολείται με εθνικά θέματα. Το πλέγμα λοιπόν λειτουργεί σαν εγκληματική οργάνωση, προωθώντας τη ναζιστική ιδεολογία και το “ξέπλυμα” του Ναζισμού ως ιστορικού μεγέθους, αξιοποιώντας, μεταξύ των άλλων, τις αντιδράσεις ενάντια στη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία.
 
Έτσι, λοιπόν, αντέδρασε οξύτατα και οργανωμένα στην άποψή μου ότι ο Κόκκινος Στρατός είχε την κύρια συμβολή στην απελευθέρωση της Ευρώπης από τους Ναζί. Οι δηλωμένοι νεοναζί ξεδιάντροπα υποστηρίζουν ότι δεν υπήρχε τίποτα να απελευθερωθεί διότι η ενοποίηση της υπό το Γ’ Ράιχ, εν παραλλήλω με τη φυλετική “κάθαρση” και την εξόντωση των “υπανθρώπων Σλάβων” ήταν αυτό που έπρεπε να συμβεί. 
 
“Άνω Βόλτα με πυραύλους” 
 
Σε δεύτερο και πιο πονηρό επίπεδο, λογαριασμοί υποστηρίζουν ότι δεν υπήρξε καμία απελευθέρωση στην Ανατολική Ευρώπη κι ότι απλώς η κατοχή από τους Γερμανούς αντικαταστάθηκε από την κατοχή από τους Σοβιετικούς. Η αμείλικτη πραγματικότητα είναι ότι οι Ναζί σε χώρες “κατωτέρων λαών”, όπως η Πολωνία, προέβλεπαν ακόμη και εξόντωση του πληθυσμού για να αποδοθούν στους Γερμανούς που “ασφυκτιούσαν” και χρειάζονταν “ζωτικό χώρο”.
 
Τα σταλινικά εγκλήματα, όπως η σφαγή του Κατίν, δεν μπορούν να εξισωθούν με την προσπάθεια εξόντωσης του πολωνικού λαού που επιχειρήθηκε από τους Ναζί. Είναι εξωφρενικό να συγκρίνεις τον “εθνικό κομμουνισμό” του Γκομούλκα με την προσπάθεια εξάλειψης της εξεγερμένης Βαρσοβίας από τους Χιτλερικούς. Παρεμπιπτόντως, η πικρία και οργή των εξεγερθέντων Πολωνών ήταν γιατί ο Κόκκινος Στρατός είχε σταθεί στις όχθες του Βιστούλα αντί να σπεύσει να τους βοηθήσει. 
 
Σε τρίτο επίπεδο, η βάση αυτών των απόψεων που έχουν και τη μεγαλύτερη διείσδυση, είναι η ύπουλη θέση ότι ο Κόκκινος Στρατός δεν έκανε και σπουδαία πράγματα, ότι πολύ ανώτερη ήταν η στρατιωτική συνεισφορά των Δυτικών και κυρίως ότι οι Σοβιετικοί δεν θα είχαν κάνει τίποτα αν δεν υπήρχε η βοήθεια από τη Δύση. Η άποψη αυτή, εκτός ότι επιχειρεί να υποβαθμίσει τη σοβιετική συνεισφορά, προωθεί μια υποτιμητική αντίληψη για τη Σοβιετική Ένωση και τη Ρωσία σήμερα ότι είναι τεχνολογικά καθυστερημένη χώρα, μια “Άνω Βόλτα με πυραύλους”, όπως είχε λεχθεί κάποτε.
 
Οι απόψεις αυτές έχουν απήχηση αλλά είναι λάθος. Σε επίπεδο αριθμών η ιστορία του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου είναι ξεκάθαρη. Οι δυνάμεις που ενεπλάκησαν στη Δύση είναι κλάσμα αυτών που ενεπλάκησαν στην Ανατολή. Ο συντριπτικός όγκος των γερμανικών δυνάμεων συμμετείχαν στις μάχες εναντίον του Κόκκινου Στρατού, ακόμη και μετά την απόβαση στη Νορμανδία τον Ιούνιο 1944. Και φυσικά, για το μεγαλύτερο μέρος του πολέμου η Σοβιετική Ένωση πολεμούσε ουσιαστικά μόνη της. Οι δε απώλειες των Γερμανών καθόλη τη διάρκεια του πολέμου προέκυψαν σε συντριπτικό ποσοστό από τη σύγκρουση με τον Κόκκινο Στρατό.
 
Σοβιετική “σάρκα” και δυτικά όπλα; 
 
Ωστόσο, εδώ θα ασχοληθούμε κυρίως με την επίμονη αντίληψη ότι οι Σοβιετικοί δεν θα μπορούσαν να κάνουν τίποτα αν δεν υπήρχε η συμμαχική βοήθεια, ότι οι Σοβιετικοί έβαλαν τη “σάρκα” και οι Σύμμαχοι τα υλικά μέσα. Αυτή η άποψη για τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο απέχει πολύ από το να είναι αληθινή. Φυσικά, η υλική συνεισφορά της Δύσης ήταν σημαντική, αλλά τα δυτικά όπλα σε ποσότητα και ποιότητα συμπληρωματικό ρόλο έπαιξαν στη σοβιετική παραγωγή. Το αποδεικνύει η βιβλιογραφία. Για λόγους οικονομίας, επικαλούμαι στοιχεία από την αξιόπιστη και υπεράνω υποψίας μελέτη When Titans Clashed. How thered army stopped Hitler των David Glantz και Jonathan House. Το βιβλίο είναι πηγή αναφοράς για πλήθος κορυφαίων ειδικών, όπως ο Williamson Murray στο Military Adaptation in War. 
 
O David Glantz είναι απόστρατος Συνταγματάρχης, ιδρυτής και διευθυντής του Γραφείου Ξένων Στρατιωτικών Σπουδών του Στρατού tων ΗΠΑ και ιδρυτής του περιοδικού Journal of Slavic Military Studies, ενώ ο Jonathan House είναι επίσης απόστρατος Συνταγματάρχης και εν συνεχεία kαθηγητής στρατιωτικής ιστορίας στη Σχολή Διοίκησης και Επιτελών του Στρατού των ΗΠΑ. Γράφουν λοιπόν (σελ. 197) ότι στο διάστημα 1942-43, η συνολική συνεισφορά της Δύσης –σύμφωνα με τις σοβιετικές εκτιμήσεις– αντιστοιχούσε στο 4% της σοβιετικής παραγωγής. 
 
Οι συγγραφείς δεν αμφισβητούν άμεσα τον ισχυρισμό αυτό, υποστηρίζουν όμως ότι με αυτή τη μέτρηση δεν αποτιμάται πλήρως ο ρόλος των τεράστιων ποσοτήτων πρώτων υλών που εισήλθαν στη Σοβιετική Ένωση κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, όπως αλουμινίου, άνθρακα και μαγγανίου, που αντιστάθμισαν τα ευρισκόμενα πλέον υπό γερμανική κατοχή κοιτάσματα πρώτων υλών και επέτρεψαν τη συνέχιση της βιομηχανικής παραγωγής. Τονίζουν επίσης την παροχή 409.000 φορτηγών και 47.000 τζιπ Willy, που ενίσχυσαν σημαντικά την τακτική και επιχειρησιακή κινητικότητα των σοβιετικών μονάδων. Οι Σοβιετικοί έλαβαν επίσης 3204 αεροσκάφη και 11.800 ατμομηχανές και βαγόνια. 
 
Οι αριθμοί είναι εντυπωσιακοί, ωχριούν όμως μπροστά σε αυτούς που παρήγαγε η Σοβιετική Ένωση. Στη σελίδα 122 της μελέτης αναφέρεται ότι μόνον από τα εργοστάσια που είχαν μεταφερθεί στα Ουράλια, μέχρι τον Μάιο 1942, παρήχθησαν 4500 άρματα μάχης, 3000 αεροσκάφη, 14.000 πυροβόλα και 50.000 όλμοι. Το 1941 η Σοβιετική Ένωση παρήγαγε 6590 άρματα μάχης, τα δύο τρίτα εκ των οποίων ήταν T-34 και KV-1 (σελ. 83). Για τη δε μεταφορά 1910 βιομηχανιών πέραν των Ουραλίων χρησιμοποιήθηκαν περί τις 30.000 ατμομηχανές και 1.500.000 βαγόνια (σελ. 83). Μέχρι τις 12 Δεκεμβρίου 1941 523 βιομηχανίες και 564.248 εργάτες μαζί με τις οικογένειές τους είχαν μεταφερθεί από την περιοχή της Μόσχας προς ασφαλείς περιοχές. Για τη μεταφορά τους χρησιμοποιήθηκαν 100.334 βαγόνια (σελίδα 83). 
 
Η σοβιετική παραγωγή στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο 
 
Οι συγγραφείς τονίζουν ότι μεγάλο μέρος των δυτικών οπλικών συστημάτων υστερούσε ποιοτικά τόσο έναντι των γερμανικών όσο και των σοβιετικών. Έτσι τα βρετανικά άρματα Valentine και Matilda με πυροβόλα 40 χιλιοστών και λεπτή θωράκιση λίγα πράγματα μπορούσαν να κάνουν εναντίον των γερμανικών Panzer IV, V και VI. Ακόμη και το ανώτερο M4 Sherman ήταν μέτριο άρμα, όπως αποδείχθηκε και στο Δυτικό Μέτωπο και είχε σοβαρά προβλήματα να κινηθεί στα σαθρά σοβιετικά εδάφη, εξαιτίας των στενών ερπυστριών του, όπως φάνηκε και στις μάχες εναντίον της Γερμανίας αλλά και στην επίθεση του Κόκκινου Στρατού εναντίον των ιαπωνικών δυνάμεων στη Μαντζουρία.
 
Επίσης, οι μεγάλοι αριθμοί δυτικών μαχητικών αεροσκαφών που έφθασαν, στην αρχή τουλάχιστον της βοήθειας, ήταν απαρχαιωμένα P-39 Aircobra, P-40 Warhawk και αρχικές εκδόσεις των Hurricane (σελ. 198). Τα αεροσκάφη αυτά δεν μπορούσαν να αντιμετωπίσουν επί ίσοις όροις τα γερμανικά, ενώ υστερούσαν δραματικά έναντι των σοβιετικών Yakovlev Yak 1/3/7/9, των LavochkinLa 5 ή ακόμη και των MiG 3. Επίσης, δεν υπήρχε στο δυτικό αλλά και γερμανικό οπλοστάσιο αεροσκάφος σαν το εγγύς υποστήριξης Ilyushin Il-2Shturmoviκ, η συνεισφορά του οποίου υπήρξε τεράστια. Αξίζει να σημειωθεί πως μόνο από το αξιόλογο LavochkinLa 5 κατασκευάστηκαν συνολικά σχεδόν 10.000 αεροσκάφη. 
 
Ειδικά στα άρματα, οι Σοβιετικοί χρειάζονταν ποιότητα όχι ποσότητα. Είχαν τεράστιο αριθμό ελαφρών αρμάτων με μικρή επιχειρησιακή αξία, ενώ οι Γερμανοί είχαν προβλήματα στην παραγωγή μεγάλων αριθμών των ισχυρών αρμάτων τους. Για την κατασκευή κάθε PanzerV TigerI απαιτούνταν 300.000 εργατοώρες, με αποτέλεσμα μόλις 178 να είναι έτοιμα για την επίθεση στο Κουρσκ (σελ. 204), ενώ το εξαιρετικό Panther αντιμετώπισε πολλά προβλήματα στην ανάπτυξή του με αποτέλεσμα να “ωριμάσει” μετά τη μάχη του Κουρσκ και ήταν τόσο πολύπλοκο στην κατασκευή του που οι Γερμανοί μπόρεσαν να κατασκευάσουν κατά τη διάρκεια του πολέμου μόλις 5976 εξ αυτών, τα οποία αντιστοιχούσαν σε παραγωγή τριών μηνών σοβιετικών αρμάτων (σελ. 205). 
 
Για την αντιμετώπιση των βαρέων γερμανικών αρμάτων, οι Σοβιετικοί, επιδεικνύοντας προσαρμογή και ευρηματικότητα, ανέπτυξαν κυνηγούς αρμάτων πάνω σε σκάφη παλαιών αρμάτων με πυροβόλα των 152, 122 και 76 χιλιοστών. Ειδικά το SU-152 αναπτύχθηκε σε διάστημα μόλις 25 ημερών μεταξύ Δεκεμβρίου 1942 και Ιανουαρίου 1943 (σελ. 205). 
 
Μεμονωμένοι νεοναζιστές ή εγκληματική οργάνωση; 
 
Η συμμαχική συνδρομή κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ήταν μεν σημαντική αλλά όχι καταλυτική. Δεν ήταν, λοιπόν, σοβιετική “σάρκα” και δυτικό υλικό. Εν κατακλείδι, η Σοβιετική Ένωση, αφού απορρόφησε την αρχική σαρωτική γερμανική επίθεση (εδώ πρέπει να επισημανθεί και η συνεισφορά της Ελλάδας στην καθυστέρηση της γερμανικής εισβολής) προσαρμόστηκε γρήγορα και αργά ή γρήγορα πιθανότατα θα νικούσε, ακόμη και χωρίς τη δυτική συμβολή. Αντιθέτως, χωρίς τον Κόκκινο Στρατό η Απόβαση στη Νορμανδία θα ήταν αδύνατη. 
 
Αυτό ακριβώς είπα και στην ομιλία μου, η οποία προκάλεσε τη μήνι των εγχώριων νεοναζιστών και των συνοδοιπόρων τους. Φυσικά, τα παραπάνω είναι εκτιμήσεις που βρίσκονται διαρκώς υπό αμφισβήτηση, επιδεχόμενες αναθεωρήσεων υπό το φως νέων στοιχείων. Όμως, αυτό είναι θέμα επιστημονικής έρευνας και διαλόγου. Άλλο είναι η δαιμονοποίηση επιστημονικών απόψεων, η δολοφονία χαρακτήρων και οι απειλές από κουκουλοφόρους του διαδικτύου με σκοπό (μεταξύ άλλων) να προωθηθεί νεοναζιστική ατζέντα στην ελληνική κοινωνία. 
 
Εν κατακλείδι, φαίνεται πλέον ξεκάθαρα ότι στο διαδίκτυο διαμορφώνεται μια χαλαρή μεν, υπαρκτή δε, εγκληματική οργάνωση, η οποία με όχημα τις αντιδράσεις ενάντια στη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και με περιτύλιγμα έναν πρωτόγονο, μισαλλόδοξο σωβινισμό, επιχειρεί την “ιστορική αποκατάσταση” του Ναζισμού, προπαγανδίζοντας ρατσιστικές απόψεις και πρακτικές. Αυτά σε πρώτο πλάνο. Σε δεύτερο, φαίνεται πως προωθεί με έμμεσο, συγκεκαλυμμένο και ύπουλο τρόπο, εθνομηδενιστικές λογικές και μια υπόγεια στρατηγική υποδούλωσης στον τουρκικό ιμπεριαλισμό. Οι εξεζητημένες μεθοδολογίες που χρησιμοποιεί αυτό το πλέγμα λογαριασμών και ο οργανωμένος τρόπος με τον οποίο δρα δείχνει ότι ενδέχεται να είναι κάτι χειρότερο από μάζωξη φανατικών οπαδών του Χίτλερ. Κι αυτό πρέπει να εξεταστεί σοβαρά.

Οι Πυρκαγιές στην Πορτογαλία

Μετάφραση: Απολλόδωρος 
17 Σεπτεμβρίου 2024 | Robert Koch, UiH | Διαβάστε το εδώ
 
Διαβάστε το άρθρο αυτό και σκεφτείτε τις ομοιότητες με την Ελλάδα (ξαφνικές ΣΤΟΧΕΥΜΕΝΕΣ φωτιές με πολλαπλές εστίες) αλλά και σε άλλες χώρες. Α̲κ̲ρ̲ι̲β̲ώ̲ς̲ ̲τ̲ο̲ ̲ί̲δ̲ι̲ο̲ ̲μ̲ο̲τ̲ί̲β̲ο̲.. Είναι ώρα να προβληματιστούμε σοβαρά.
 
Οι πυρκαγιές στην Πορτογαλία είναι ιδιαίτερα έντονες φέτος. Δραματικά ραδιοφωνικά μηνύματα (μερικές φορές ακούω ραδιόφωνο όταν οδηγώ) πείθουν τον πληθυσμό ότι «η Πορτογαλία καίγεται» και ειλικρινά έτσι φαίνεται όταν ρίχνεις μια ματιά στον χάρτη των πυρκαγιών στο fogos.pt . Αλλά υπάρχουν κάποια πράγματα πολύ λάθος και περίεργα σε αυτόν τον χάρτη.
 
Αυτό που ξεχωρίζει αμέσως είναι ότι για κάποιο λόγο όλες οι πυρκαγιές βρίσκονται στο βόρειο τμήμα της χώρας, το τμήμα που δέχεται τις περισσότερες βροχοπτώσεις κατά τη διάρκεια του έτους. Είναι επίσης αξιοσημείωτο ότι οι πυρκαγιές τις περισσότερες φορές ξεκινούν αμέσως μετά το τέλος της τουριστικής περιόδου. Ένα αρκετά συνηθισμένο θέμα στην Πορτογαλία, ενώ σε άλλες χώρες οι πυρκαγιές συνεχίζονται όλο το καλοκαίρι, ανεξάρτητα από την τουριστική περίοδο.
 
Υπάρχει, ωστόσο, μια πιο αξιοσημείωτη ανωμαλία στον χάρτη των πυρκαγιών: Το 80% από αυτές καίγονται σε εθνικά πάρκα ή πολύ κοντά σε εθνικά πάρκα. Χθες είχαμε θεαματική θέα από το παράθυρο του υπνοδωματίου μας σε δύο πυρκαγιές που μαίνονταν. Μία στο εθνικό πάρκο Serra da Gardunha και μία στο εθνικό πάρκο Serra da Estrela. Τώρα πριν πείτε ότι η Πορτογαλία είναι ένα μεγάλο εθνικό πάρκο, οπότε αυτό είναι λογικό, σκεφτείτε το εξής: Οι περισσότερες ορεινές περιοχές της Πορτογαλίας χρησιμοποιούνται για δασοκομία, αν δεν πρόκειται για εθνικό πάρκο. Οι ογκώδεις και εξωτικοί ευκάλυπτοι βρίσκονται παντού για να εξυπηρετήσουν τα εργοστάσια παραγωγής χαρτιού που είναι γεμάτη αυτή η χώρα. Μαζί φυσικά με τις καθαρές μηδενικές (net zero) μαλακίες που εξυπηρετούν τα εργοστάσια παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας βιομάζας. Οι ευκάλυπτοι είναι γνωστοί για τα εξαιρετικά εύφλεκτα χαρακτηριστικά τους. Ειδικά όταν ο φλοιός βγαίνει το καλοκαίρι και τα δάση καλύπτονται από αυτόν. Για κάποιο λόγο τα δάση παραγωγής αυτών των εξαιρετικά εύφλεκτων δέντρων βρίσκονται πάντα κοντά ή εν μέρει μέσα σε Εθνικά Πάρκα...
 
Ρίξτε τώρα μια ματιά σε αυτόν τον χάρτη, που δείχνει όλες τις τοποθεσίες εξόρυξης στην Πορτογαλία.
 
Επικεντρωθείτε στο «αίτημα για εξερεύνηση» και τοποθετήστε το πάνω στο χάρτη των πυρκαγιών. Άλλη μια εξαιρετική σύμπτωση, σωστά;
 
Τώρα λάβετε επίσης υπόψη σας την περιβόητη Ατζέντα 2030 και τους Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης (ΣΒΑ) της. Αν ξεράσατε λίγο μέσα στο στόμα σας αφού το διαβάσατε αυτό, ζητώ ειλικρινά συγγνώμη. Μέρος αυτής της σατανικής παγκοσμιοποιητικής ατζέντας είναι η επιστροφή τεράστιων τμημάτων γης στη φύση. Στην πραγματικότητα: Να απομακρυνθούν οι άνθρωποι από τη φύση και να μεταφερθούν σε πόλεις 15 λεπτών (** έξυπνες πόλεις **). Ο λόγος που θα προτάξουν, είναι ότι αφενός η ανθρώπινη δραστηριότητα θέτει τα Εθνικά Πάρκα σε κίνδυνο από πυρκαγιές και αφετέρου οι πυρκαγιές καθιστούν πολύ επικίνδυνο για τους ανθρώπους να ζουν σε αυτές τις περιοχές και οι ασφαλιστικές εταιρείες θα σταματήσουν να καλύπτουν τις ζημιές από πυρκαγιές. Το τελευταίο έγινε ιδιαίτερα σαφές από χθες, όταν η μεγαλύτερη ασφαλιστική εταιρεία της Πορτογαλίας, η Fidelidade, προσφέρθηκε να ξεκινήσει ένα ειδικό ταμείο για την αποζημίωση των ιδιωτών ιδιοκτητών κατοικιών για τις ζημιές. Σε αντάλλαγμα, μπορεί να έχουν μια θέση στο τραπέζι μιας ειδικής επιτροπής για τις πυρκαγιές που θα κάνει συστάσεις για το μέλλον.
 
Αν συνδυάσετε όλα αυτά τα στοιχεία, γίνεται σαφές ότι οι πυρκαγιές αυτές δεν είναι απλώς τυχαίες τραγωδίες. Είμαι 100% σίγουρος ότι όλες ξεκίνησαν από ενδιαφερόμενους που θα επωφεληθούν από αυτές τις πυρκαγιές. Και οι εμπλεκόμενοι σε αυτή την περίπτωση είναι το γνωστό πια κορπορατιστικό (ο ακρογωνιαίος λίθος του φασισμού) σύμπλεγμα του κράτους, της ΕΕ, του ΟΗΕ και των μεγάλων εταιρειών.
 
Πριν σκεφτείτε: «Λοιπόν, αυτή είναι η Πορτογαλία. Δεν με αφορά.», σας προτρέπω να ρίξετε μια ματιά στις πυρκαγιές κοντά σας. Είμαι αρκετά σίγουρος ότι όλες οι πτυχές που περιέγραψα προηγουμένως θα ισχύουν για τις περισσότερες πυρκαγιές παγκοσμίως.
 
**Ενημέρωση: Η ΕΕ υποσχέθηκε στην Πορτογαλία βοήθεια για την καταπολέμηση των πυρκαγιών. Φυσικά αυτό σημαίνει ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα έχει λόγο στη μελλοντική κατανομή των εκτάσεων που απειλούνται από τις πυρκαγιές. Και κάπως έτσι κλείνει ο κύκλος.
 
Δικτυογραφία:
The Portugal wildfires - by Robert Koch, UiH

Οργουελικές καταστάσεις: Drone – φύλακας σε σχολείο στο Αιγάλεω – Ο Μεγάλος Αδερφός καταφθάνει στα σχολεία!

Σχολεία υπό παρακολούθηση - Επιβάλλουν το άγρυπνο ψηφιακό «μάτι» για λόγους «ασφάλειας» - Μια εξοργιστική ενέργεια του Δήμου Αιγάλεω
 
Γράφει ο Ελευθέριος Ανδρώνης
 
Το απίστευτο γεγονός που θα αναδείξουμε εδώ, θα μπορούσε κάλλιστα να είναι βγαλμένο από κάποια δυστοπική ταινία επιστημονικής φαντασίας ή ένα βιβλίο οργουελικής εμπνεύσεως. Κι όμως, συμβαίνει στην τεχνολογικά καθυστερημένη – κατά τ’ άλλα – Ελλάδα και συγκεκριμένα στο Αιγάλεω. 
 
Σε ένα μεγάλο σχολικό συγκρότημα έκτασης 70 στρεμμάτων, όπου λειτουργούν 4 σχολικές μονάδες (6ο ΓΕΛ Αιγάλεω, ΕΝΕΓΥΛ, ΕΕΕΕΚ και νυχτερινό ΙΕΚ), υπήρχαν τα τελευταία χρόνια πολλά φαινόμενα βανδαλισμών και διαρρήξεων. Και αντί ο Δήμος να μεριμνήσει για την πρόσληψη σχολικών φυλάκων και να αναβαθμίσει την ασφάλεια των κτηρίων με συμβατικούς τρόπους, προχώρησε σε μια εξωφρενική «λύση», προκειμένου να έχει το λιγότερο κόστος. 
 
Ποια ήταν αυτή η «λύση»; Να αναθέσουν τη νυχτερινή φύλαξη του σχολείου σε ένα drone! 
 
Χωρίς καμία ντροπή για τον ρομποτικό «Big Brother» που επέβαλλε με το έτσι θέλω στα σχολεία, ο Δήμαρχος του Αιγάλεω, Λάμπρος Σκλαβούνης, είπε σχετικά με το θέμα: 
 
«Κάποια στιγμή σκέφτηκα την ιδέα του drone, τη συζήτησα με άλλα μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου, με την αντιπολίτευση, με τους εκπαιδευτικούς των σχολείων του συγκροτήματος. Ήρθα σε επαφή με μία εταιρία, φρόντισα να εξασφαλίσω κάθε άδεια για προστασία προσωπικών δεδομένων και προχώρησα διστακτικά -είναι η αλήθεια- σε αυτή τη λύση». 
 
Και συνεχίζει: 
«Τον Αύγουστο του 2024 (σε μία περίοδο που τα σχολεία ήταν κλειστά), ένα drone άρχισε να πετάει πάνω από το συγκρότημα. Πίσω από αυτό υπάρχει ένας “πύργος ελέγχου”, ένας χειριστής που έκανε τη βάρδια του επιβλέποντας την πορεία του ιπτάμενου αντικειμένου και τι συμβαίνει στο συγκρότημα. Αν έβλεπε κάποιον να έχει παραβιάσει τον χώρο ή η θερμική κάμερα κατέγραφε κάποια κίνηση, το drone έριχνε φως πάνω στους εισβολείς και ο χειριστής μίλαγε από το μικρόφωνό του, ενημερώνοντάς τους ότι δεν πρέπει να βρίσκονται εντός του συγκροτήματος. 
 
Το drone λειτουργούσε όλο το 24ωρο και από τις 2 Σεπτεμβρίου έκανε μόνο μία βάρδια, από τις 10 το βράδυ έως τις 6 το πρωί. Ώρες δηλαδή που τα σχολικά κτίρια ήταν άδεια και απροστάτευτα. Κανείς δεν ήξερε για τη δράση του δήμου, μέχρι που συνδικαλιστές εκπαιδευτικοί το γνωστοποίησαν μέσω ανακοίνωσης-καταγγελίας τους, κάνοντας λόγο για ‘’πορτιέρη σε δημόσιο χώρο’’». 
 
Το φοβερό είναι, ότι ο Δήμαρχος παραδέχεται ανερυθρίαστα πως κανείς δεν γνώριζε για τη δράση του drone, μέχρι που κατήγγειλαν το γεγονός οι συνδικαλιστές. Οι οποίοι μάλιστα περιγράφουν τα πράγματα διαφορετικά από τον Δήμαρχο, υποστηρίζοντας ότι: 
«από τις 5/9 το drone όχι μόνο περιεργαζόταν τον χώρο, αλλά απόκτησε και φωνή που ειδοποιούσε παιδιά που κυκλοφορούσαν στο σχολείο, απόφοιτους που ήρθαν για παραλαβή εγγράφων, παιδιά συναδέλφων που παρακολουθούσαν ένα σεμινάριο στο αμφιθέατρο του σχολείου και ένα παιδί που έφερε τον σκύλο του για να παίξει, ότι ο χώρος φυλάσσεται, η παραμονή στον χώρο είναι παράνομη και θα κληθούν οι αρχές αν δεν απομακρυνθούν από εκεί»! 
 
Δηλαδή φαίνεται ότι το drone δεν πετούσε μόνο πάνω από ένα έρημο σχολείο όπως λέει ο Δήμαρχος, αλλά το ανατριχιαστικό εγχείρημα προχώρησε και σε «πειράματα» ρομποτικής επιτήρησης! Κάτι που – αν μη τι άλλο – θυμίζει τα αποτρόπαια βίντεο που μας έρχονταν από την Κίνα στον καιρό της πανδημίας, με drones και τετράποδα ρομπότ να περιπολούν τους έρημους δρόμους, για την επιτήρηση της καραντίνας. 
 
Στο ερώτημα που θέτουν στον Δήμαρχο, γιατί δεν προσλαμβάνει φύλακες, αντί να επιτηρεί το σχολικό συγκρότημα με ένα τηλεκατευθυνόμενο ιπτάμενο αντικείμενο, εκείνος απάντησε με αφοπλιστική αναισθησία: 
«Aν ακολουθήσουμε αυτόν το δρόμο, θα πρέπει ο δήμος να πάρει πάνω από έξι φύλακες για να καλύψουν τον τεράστιο χώρο του συγκροτήματος. Κάτι που αυξάνει τα κόστη», είπε. 
 
Και μάλιστα ο Δήμαρχος του Αιγάλεω όχι μόνο δεν απολογήθηκε για το ανοσιούργημα του, όχι μόνο δείχνει περήφανος και «πρωτοπόρος» γι’ αυτό, αλλά πρόσθεσε ότι σκέφτεται να το επεκτείνει και στη φύλαξη του άλσους του Δήμου! 
 
«Σκέφτομαι ότι θα μπορούσα να κάνω το ίδιο και στο άλσος του δήμου, μία αντίστοιχα μεγάλη έκταση, ώστε να περιορίσω τα φαινόμενα βανδαλισμών σε δημοτική περιουσία. Φυσικά, ο κόσμος που θα κάνει τη βόλτα του στο χώρο δεν θα ενοχλείται από το drone. Δεν θέλουμε να αδειάσει το άλσος, απλά να σταματήσουμε φαινόμενα βανδαλισμών». 
 
Φυσικά η δήθεν αντιμετώπιση των βανδαλισμών σε ένα άλσος, είναι μια βολική πρόφαση για την παρακολούθηση των αλσών (και των περιαστικών δασών) που θα συνοδεύεται από τα κλιματικά lockdown των χώρων πρασίνου, που ήδη βλέπουμε τα τελευταία καλοκαίρια να επιβάλλονται από Περιφέρειες και Δήμους. 
 
Ο Δήμαρχος του Αιγάλεω λέει απλά ότι «ο κόσμος δεν θα ενοχλείται από το drone» στο άλσος, υπονοώντας ότι θα παρακολουθείται «διακριτικά» και όποτε χρειάζεται θα ενημερώνονται οι Αρχές. Και άρα στο σκεπτικό του Δήμαρχου, το να σε παρακολουθεί ένα ηλεκτρονικό μάτι όπου σταθείς και όπου βρεθείς, δεν αποτελεί παρενόχληση για τον πολίτη, ούτε παραβίαση της ελευθερίας του. Στηριζόμενος σε τέτοιες νοσηρές νοοτροπίες προελαύνει ο ψηφιακός φασισμός. 
 
Και αν σε κάποιον τα παραπάνω ακούγονται παρατραβηγμένα, θα σημειώσουμε μόνο ότι το καλοκαίρι που μας πέρασε, στην Καβάλα, έγινε πιλοτική δοκιμή στο δάσος της Λιμνιάς, με πολυφασματικό drone και ρομποτικό «σκύλο» που έκαναν περιπολία στην περιοχή. Θα ακολουθήσουν και άλλες δοκιμές, με τελικό σκοπό να καθιερωθούν για την επιτήρηση δασών. 
 
Επιτήρηση τη νύχτα – Γιατί όχι και τη… μέρα; 
 
Καταλαβαίνετε που πηγαίνει το πράγμα, τόσο σε θέματα «ασφάλειας» γενικώς, όσο και συγκεκριμένα στη φύλαξη των σχολείων. Αν δεν υπάρξουν σθεναρές αντιδράσεις για τέτοιου είδους παραβιάσεις της ιδιωτικότητας, και άλλοι Δήμοι θα υιοθετήσουν την οικονομικότερη λύση ενός drone – φύλακα. Περισσότερες διευθύνσεις σχολείων θα το αποδεχθούν πρόθυμα. Αρχικά ως λύση νυχτερινής φύλαξης, και αργότερα – γιατί όχι – και για ολοήμερη επιτήρηση των μαθητών του κάθε σχολείου! Μια τροπολογία δρόμος είναι και αυτό άλλωστε! 
 
Οι δικαιολογίες που μπορούν να χρησιμοποιηθούν είναι άφθονες: Επιβάλλουμε την παρουσία ενός drone είτε για τους βανδαλισμούς, είτε για την ενδοσχολική βία, τη διακίνηση ναρκωτικών, την είσοδο εξωσχολικών, την επιτήρηση υγειονομικών μέτρων, τη «ρητορική μίσους», την μη αποδοχή της σεξουαλικής «διαφορετικότητας», τη «ρητορική μίσους» και πάει λέγοντας! 
 
Η παρακολούθηση των μαθητών είναι άλλωστε απαραίτητη για τη στρατοπεδοποίηση της μαθητικής κοινότητας που προωθεί η Νέα Τάξη. Τα σχολεία πρέπει να γίνουν πλήρως ελεγχόμενες «φυλακές» κρατικής εποπτείας και προπαγάνδας. Μήπως ξεχάσαμε ότι στον καιρό της πανδημίας, η κυβέρνηση Μητσοτάκη πέρασε τροπολογία με την οποία επιτρέπεται η βιντεοσκόπηση των μαθημάτων στις σχολικές τάξεις; Ο νόμος μπλοκαρίστηκε στην πράξη από γονείς και εκπαιδευτικούς, ωστόσο η βιντεοεπιτήρηση επιτρέπεται πλέον σε όλα τα δημοτικά κτήρια, και πάνω σε αυτό το νομικό πλαίσιο φαίνεται πώς «προσγειώθηκε» και το… drone στο Αιγάλεω. 
 
Να το πάμε και παραπέρα, αν δεν το έχετε πάει ήδη με τους συνειρμούς σας; Φανταστείτε ένα drone – φύλακα (είτε σε σχολείο – είτε σε άλσος – είτε οπουδήποτε αλλού) που δεν ελέγχεται από άνθρωπο, αλλά από την τεχνολογία AI. Με την ίδια λογική που και οι σχολικοί φύλακες εμφανίζονται ως «περιττό κόστος», στο μέλλον θα είναι αχρείαστος και ο χειριστής drone. 
 
Η επιτήρηση θα γίνεται αυτοματοποιημένα. Ένα άγρυπνο μάτι που συνδέεται με έναν ψηφιακό υπερ – εγκέφαλο, ο οποίος θα επιβάλλει τη σιδηρά πειθαρχία της νεοταξικής ατζέντας. Και σκεφτείτε μια τέτοια φρικτή προοπτική, σε συνδυασμό με ένα σύστημα αυτόματης αναγνώρισης και ηλεκτρονικής ταυτοποίησης, όπως είναι η τεχνολογία RFID. 
 
Από εκεί καταλαβαίνετε γιατί πρέπει να συμπληρωθεί το δίκτυο με την καθιέρωση του προσωπικού αριθμού και την κάρτα του Πολίτη. Ο ηλεκτρονικός οφθαλμός δεν μπορεί να τελειοποιήσει την κυριαρχία του, αν δεν έχει μια κοινή βάση δεδομένων για να αντλεί και να καταχωρεί στοιχεία. 
 
Και από εκεί καταλαβαίνετε γιατί δεν πρέπει να περνούν αδιάφορες τέτοιες οργουελικές πρωτοβουλίες Δήμων και θεσμών, που επιβάλλουν αίσχη ψηφιακής επιτήρησης και «ζυγίζουν» αντιδράσεις (παρατηρήστε στα λεγόμενα του Δημάρχου Αιγάλεω ότι στην αρχή προχώρησε «διστακτικά» το project του drone – φύλακα). Αν οι διαμαρτυρίες είναι χλιαρές, θα προχωρήσουν ακάθεκτοι να ζώνουν με ψηφιακές αλυσίδες την καθημερινότητα των πολιτών. Κι εκείνοι θα τις συνηθίζουν, όπως δυστυχώς συμβαίνει ως τώρα στην πλειοψηφία. 
 
Η επιστημονική φαντασία καθυπόταξης των μαζών πρέπει να μείνει εκεί που ανήκει: σε ταινίες και μυθιστορήματα. Να μας λείπουν οι νοσηροί εγκέφαλοι σε θέσεις εξουσίας, που κάνουν τεχνολογικά πειράματα ελέγχου στην κοινωνία. Τα μεγαλύτερα εγκλήματα της ιστορίας έγιναν για την «ασφάλεια» των πολιτών. 
 
Αντί να καλλιεργηθεί μέσω μιας αναμορφωμένης παιδείας μια κουλτούρα σεβασμού στη δημόσια περιουσία, στα άλση, στα δάση κ.λπ, κάποιοι θεωρούν πως είναι πολύ προτιμότερο να κλείσουμε τους δημόσιους χώρους σε μια ψηφιακή γυάλα, και να τους περικυκλώσουμε από κάμερες, drones και ρομπότ επιτήρησης. Το αδιανόητο γεγονός στο Αιγάλεω δείχνει ότι η ψηφιακή δικτατορία δεν έρχεται, αλλά είναι ήδη εδώ. Το θέμα είναι τι κάνουμε εμείς…
 

Σέρβος αθλητής τιμωρήθηκε γιατί έκανε τον Σταυρό του (η νεοταξική φασιστική παράνοια συνεχίζεται...)

Στην τεράστια καριέρα του στο τζούντο, ο Νεμάνια Μάιντοβ, μετρά 7 μετάλλια σε ευρωπαϊκά πρωταθλήματα κι άλλα τρία σε παγκόσμια. 
 
Αυτό που έλειπε από τη συλλογή του ήταν το Ολυμπιακό μετάλλιο και του το στέρησε στο Παρίσι ο γίγαντας Θόδωρης Τσελίδης ο οποίος τον απέκλεισε στη φάση των 16. Ο Σέρβος τζουντόκα ήταν το μεγάλο φαβορί για το χρυσό κι ο αποκλεισμός του πέρα από τη επιβεβαίωση της αξίας του Έλληνα αθλητή ήταν ένα σοκ για τον ιδιο και τους συμπατριώτες του...
 
Ωστόσο σχεδόν ένα μήνα μετά τη λήξη των Ολυμπιακών Αγώνων το σοκ έγινε ακόμη μεγαλύτερο για τον 28χρονο αθλητή ο οποίος ενημερώθηκε από τη Διεθνή Ομοσπονδία Τζούντο ότι τιμωρείται με πεντάμηνο αποκλεισμό από κάθε δραστηριότητα (αγώνες, προπονητικά καμπ, προετοιμασία) γιατί έκανε τον σταυρό του, πριν και μετά το τέλος του αγώνα με τον Τσελίδη στο Παρίσι, με την δικαιολόγηση της παραβίασης του αγωνιστικού πρωτοκόλλου που αφορά την επίδειξη θρησκευτικών πεποιθήσεων. 
 
Η IJF (International Judo Federation) έχει πλέον ένα πολύ αυστηρό αγωνιστικό πρωτόκολλο σε θέματα συμπεριφοράς και όντως απαγορεύει ρητά από τη στιγμή που ο αθλητής θα εμφανιστεί για να αγωνιστεί την οποιαδήποτε ενέργεια αφορά την πολιτική ή την θρησκεία. 
 
Ο Μάιντοβ το γνώριζε αυτό και πολύ πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες είχε συμμετάσχει σε δύο διεθνή τουρνουά, όπου και πάλι τόσο πριν μπει όσο και αποχωρώντας από τον αγωνιστικό χώρο έκανε τον σταυρό του, λαμβάνοντας ισάριθμες προειδοποιήσεις από τη Διεθνή Ομοσπονδία. Βλέπετε, ο έμπειρος τζουντούκα κατάγεται από το σερβικό κομμάτι της Βοσνίας, καθώς έχει γεννηθεί στο Ίστοτσνο μία μικρή πόλη κοντά στο Σαράγεβο. Κι η γενέτειρα του είναι ακριβώς απέναντι από το Σαράγεβο με τον ίδιο σε μικρή ηλικία να απορεί για τη διαχωριστική γραμμή που ξεχώριζε το βοσνιακό κομμάτι της χώρας από το σερβικό. 
 
Ο Μάιντοβ δεν έζησε τον εμφύλιο αλλά μεγάλωσε βιώνοντας έντονα τα σημάδια του και δεν έκρυψε ποτέ την πιστή του κάνοντας πάντα τον σταυρό του σε κάθε αγώνα που συμμετείχε... Κι όταν ταξίδεψε στο Παρίσι ήξερε ότι στην τρίτη παραβίαση του πρωτοκόλλου θα ακολουθούσε τιμωρία όπως και έγινε με τον ίδιο να ενημερώνει για την συγκεκριμένη εξέλιξη. 
 
Πέρα όμως από την είδηση της τιμωρίας του ο Σέρβος ξεκαθάρισε πως όποιες συνέπειες κι αν έχει να αντιμετωπίσει δεν πρόκειται να αλλάξει στάση και μετά την επιστροφή του στη δράση, κάτι που έδειξε και με την επιστολή του στη Διεθνή Ομοσπονδία όπου πολύ απλά δεν ζήτησε συγγνώμη καθώς θεωρεί ότι δεν έκανε κάτι κακό. 
 
Αναλυτικά στο ποστάρισμα του ο Μάιντοβ αναφέρει: 
 
«Πριν από 15 ημέρες, έλαβα ειδοποίηση ότι έχω τιμωρηθεί με αποκλεισμό 5 μηνών από τη Διεθνή Ομοσπονδία Τζούντο (IJF) λόγω παραβίασης των θρησκευτικών τους κωδίκων. Συγκεκριμένα, για το ότι έκανα το σταυρό μου κατά την είσοδό μου στον αγώνα στους Ολυμπιακούς Αγώνες. 
 
Μου απαγορεύτηκε η συμμετοχή σε όλα τα τουρνουά, τα καμπ και τις προετοιμασίες. 
 
Η αλήθεια είναι πως, στην απολογητική επιστολή προς την πειθαρχική επιτροπή, δεν ήθελα να ζητήσω συγγνώμη για το ότι έκανα το σταυρό μου και δήλωσα ότι δεν το έκανα, ούτε θα το κάνω ποτέ, παρόλο που δεν γνώριζα πόσο μεγάλη θα μπορούσε να είναι η τιμωρία. 
 
Ο Θεός μου έδωσε τα πάντα, τόσο στην προσωπική μου ζωή όσο και στην καριέρα μου, και για εμένα είναι το νούμερο ένα, και είμαι περήφανος γι' αυτό. Αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει υπό οποιεσδήποτε συνθήκες. Πάντα θα τον δοξάζω και θα τον ευχαριστώ. 
 
Τίποτα καινούργιο για μένα προσωπικά, απλά μια νέα σελίδα στην καριέρα μου και μια νέα εμπειρία ζωής. Λυπάμαι όμως που ένα τόσο όμορφο και δύσκολο άθλημα όπως το τζούντο έχει καταντήσει έτσι. 
 
Ο Θεός μου χάρισε μια σπουδαία καριέρα, με 7 ευρωπαϊκά και 3 παγκόσμια μετάλλια. Όταν ξεκινούσα, ονειρευόμουν να κερδίσω έστω ένα από αυτά τα μεγάλα μετάλλια και να κάνω περήφανους τον εαυτό μου και την οικογένειά μου, η οποία θυσίασε τα πάντα για την καριέρα μου. Μου έδωσαν τόσα πολλά, χρεώθηκαν για να φτάσω εδώ και δεν μπορώ απλά να σκύψω το κεφάλι σε μια τέτοια απαίτηση. 
 
Θα ξεκουραστώ μέχρι να λήξει η τιμωρία μου και μετά θα επιστρέψω με τη βοήθεια του Κυρίου μας για μια νέα αρχή και νέες νίκες. Σας αγαπώ όλους, Νεμάνια Μάιντοβ». 
 
Αμέσως μόλις εμφανίστηκε το συγκεκριμένο ποστάρισμα το διαδίκτυο πήρε φωτιά με τον έναν μετά τον άλλον τους Σέρβους αθλητές (παλαίμαχους και εν ενεργεία) να εκφράζουν τη συμπαράσταση τους (ανάμεσα τους ο Νόβακ Τζόκοβιτς, ο Ολυμπιονίκης του βόλεϊ Βλάντιμιρ Γκρίμπιτς, ο άσος του βολεϊκού Ολυμπιακού Μπάτα Ατανασίεβιτς, ο μπασκετμπολίστας του Αμαρουσία Ραντούλοβιτς), όπως και ξένοι συναθλητές του, την ίδια ώρα που τα ΜΜΕ της Σερβίας έκαναν λόγω για πρωτοφανή δίωξη λόγω θρησκευτικών πεποιθήσεων. 
 
Ο πεντάμηνος αποκλεισμός του Μάιντοβ ακούγεται πολύ αυστηρός ωστόσο στην πραγματικότητα ο Σέρβος δεν χάνει καμία σημαντική διογάνωση, καθώς τα επόμενα μεγάλα τουρνουά είναι προγραμματισμένα για τον Μάιο του 2025... 
 
Με τον ίδιο όμως να δηλώνει ότι δεν πρόκειται να σταματήσει να κάνει τον σταυρό του και να ευχαριστεί τον Θεό, το ερώτημα είναι αν η Διεθνής Ομοσπονδία συνεχίσει αυτή τη σκληρή στάση που κανείς δεν ξέρει που μπορεί να οδηγήσει...
 

Η πτώση της Γερμανίας

Γράφει ο Μανώλης Κοττάκης
 
Δεν είναι καλά τα πράγματα στη Γερμανία, και αυτό μας αφορά ευθέως, όχι πλαγίως. Δεν είναι για να χαιρόμαστε και για να πανηγυρίζουμε, αλλά για να προβληματιζόμαστε. Ολα όσα συνέβησαν στις εκλογές των δύο κρατιδίων, αλλά και στις επερχόμενες εκλογές στο κρατίδιο του Βρανδεμβούργου στις 20 Σεπτεμβρίου είναι στην πραγματικότητα η κορυφή του παγόβουνου, καθώς το καζάνι βράζει. Βράζει στην κοινωνία, βράζει και στην οικονομία.
 
Μίλησα το Σάββατο με φίλο ο οποίος έχει εκ της θέσεώς του στο γερμανικό κατεστημένο πολύ ακριβή εικόνα για αυτό το οποίο έρχεται – και η εισαγωγή του και μόνο με τρόμαξε: «Το ξέρεις καλά πως, όταν βήχει η Γερμανία, η Ευρώπη παθαίνει γρίπη». Αλλά, στην προκειμένη περίπτωση, η Γερμανία δεν βήχει απλώς, έχει υποστεί βαριά ίωση. Ο άνθρωπος μου περιέγραψε μια οικονομία στην οποία οι κορυφαίοι της παράγοντες πηδούν από το σκάφος. Μεγάλες επιχειρήσεις ήδη μετακομίζουν στην Αμερική και την Κίνα για να έχουν ένα «απάγκιο» μπροστά σε αυτό που έρχεται.
 
Ρώτησα τι είναι αυτό που έρχεται, και η απάντησή του ήταν ξερή και μονολεκτική: «Πτωχεύσεις… Πάρα πολλές πτωχεύσεις». Και όταν του ζήτησα να γίνει ακόμα πιο συγκεκριμένος, προέβλεψε ότι τα προβλήματα της διάσημης αυτοκινητοβιομηχανίας Volkswagen, η οποία έβαλε λουκέτο σε δύο εργοστάσιά της, δεν είναι περιστασιακά, αλλά βαθιά και στρατηγικά. Και ότι μπορεί, υπό προϋποθέσεις, εάν το κράτος δεν αναλάβει τη διάσωσή της, να μας αποχαιρετήσει. Να βάλει γενικό λουκέτο. Να πτωχεύσει. Ηδη, ο τραπεζικός κολοσσός Commerzbank είναι υπό πώληση στην ιταλική Unicredit.
 
Οπως εξελίσσονται τα πράγματα μετά τις πρόσφατες εκλογές, το Μεταναστευτικό δεν είναι απλά ταυτοτικό πρόβλημα, ότι οι κοινωνίες της Δύσης θέλουν να επιστρέψουν στον εαυτό τους και δεν επιθυμούν άλλα ανοίγματα. Οτι οι ξένοι που βρίσκονται στο έδαφος της μεγάλης ευρωπαϊκής δύναμης δεν είναι ευπρόσδεκτοι, γιατί όχι μόνο δεν έχουν καταφέρει να προσαρμοστούν στον δυτικό τρόπο ζωής, και ιδιαίτερα οι ριζοσπάστες ισλαμιστές, αλλά επιτίθενται στον κόσμο με μαχαίρια. Το πρόβλημά τους είναι βαθιά οικονομικό. Η Γερμανία αδυνατεί πλέον να τους καταβάλλει τα πλουσιοπάροχα επιδόματα για να βρίσκονται στο έδαφός της. Παύει να είναι ο παράδεισός τους. Και αυτό το μήνυμα επιχειρεί να στείλει σε ολόκληρη την οικουμένη, με τις απελάσεις και τις επιστροφές, προκειμένου να αποτρέψει μεταναστευτικές ροές με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, όπως ισλαμιστές ριζοσπάστες που μισούν τη Δύση.
 
Οσα συμβαίνουν στα κρατίδια προδιαγράφουν, δυστυχώς, και το πολιτικό -εκτός από το οικονομικό- μέλλον της Γερμανίας. Γιατί τα συστημικά κόμματα, προκειμένου να αποφύγουν τη συμμαχία και τη διακυβέρνηση με την «Εναλλακτική για τη Γερμανία», στο όνομα της πολιτικής ορθότητας κάνουν κάτι αδιανόητο για τα γερμανικά δεδομένα: διαπραγματεύονται να εντάξουν στην τοπική διακυβέρνηση των κρατιδίων τα δύο αριστερά κόμματα, τα οποία κατ’ ουσίαν είναι κομμουνιστικά. Κι αυτό, αργά ή γρήγορα, θα οδηγήσει σε ακυβερνησία.
 
Είναι πολύ πιθανό να συμβεί το ίδιο, σε έναν βαθμό, και σε ομοσπονδιακό επίπεδο, εάν υπάρχει ασυνεννοησία Χριστιανοδημοκρατών και Σοσιαλδημοκρατών σε περίπτωση διεξαγωγής πρόωρων εκλογών: να συνεργαστούν τα μεγάλα κόμματα, ακόμα και τα αριστερά, αν δεν βγαίνουν τα νούμερα, για να αποφύγουν τον… φασισμό. Κάτι τέτοιο θα έχει ολέθρια αποτελέσματα, γιατί θα ενισχύσουν με ψήφους μέλλοντος το AfD, αλλά και γιατί η κυβέρνηση θα παραλύσει. 
 
Η Γερμανία, δυστυχώς για τον εαυτό της αλλά και για την Ευρώπη, μετά την ηγεσία της Μέρκελ παρέδωσε το τιμόνι της σε απολύτως ελεγχόμενες από τη Δύση δυνάμεις, οι οποίες την έχουν καταστήσει σε επίπεδο στρατηγικών αποφάσεων την 51η Πολιτεία των Ηνωμένων Πολιτειών. Tην ανάγκασαν να μπει πρώτη στον πόλεμο και να στερηθεί το στρατηγικό πλεονέκτημα της ανάπτυξής της, την πρόσβαση στο φτηνό ενεργειακό κόστος. Τώρα καταλαβαίνει πάνω σε τι νάρκη έχει καθίσει, καθώς ο λαός της φωνάζει στις δημοσκοπήσεις ότι είναι υπέρ της συνεργασίας με τους Ρώσους και της επιστροφής στην πρότερη κατάσταση, ενώ ο Σολτς ζητά από τον Ζελένσκι να συμβιβαστεί και να τελειώσει ο πόλεμος. Αλλά είναι ήδη αργά…
 
Η Γερμανία με την πρόσδεσή της στο ΝΑΤΟ, χωρίς αστερίσκους, εγκλώβισε την Ευρώπη σε έναν πόλεμο από τον οποίο τα «γεράκια» της Δύσης δεν θα της επιτρέψουν να βγει. Και θα εγκλωβίσουν σε αυτόν τον πόλεμο και τον επόμενο πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών, όποιος κι αν είναι αυτός. Διότι ο πόλεμος έχει ένα πολύ μεγάλο πλεονέκτημα: χρηματοδοτεί την οικονομία της Αμερικής και της Αγγλίας, και κρύβει τα προβλήματά τους κάτω από το χαλί. Ενώ δεν αφήνει παραπονεμένη τη Ρωσία, που επίσης θησαυρίζει. Οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν υπερασπίστηκαν τους λαούς τους, αλλά τις αμυντικές βιομηχανίες της Δύσης. Και ιδού τα αποτελέσματα. Το γεγονός ότι σε αντίστοιχη τροχιά έχει τεθεί η Γαλλία και ότι, αργά ή γρήγορα, θα οδηγηθεί σε νέες βουλευτικές εκλογές, καθώς η κυβέρνηση Μπαρνιέ διαθέτει μετά βίας την ανοχή της Γαλλικής Εθνοσυνέλευσης επιταχύνει την κρίση.
 
Να είμαστε έτοιμοι. Η κρίση, ύστερα από μερικά ήρεμα χρόνια, θα επιστρέψει δριμύτερη. Η Ευρώπη δεν έμαθε από τα λάθη της, και αυτή τη φορά κινδυνεύει σοβαρά ο ομοσπονδιακός της χαρακτήρας. Επανειλημμένως, η Δύση έχει εξαγάγει μετά το 2008 την κρίση της στο έδαφός της και αδυνατίζει τόσο το νόμισμά της όσο και την ανταγωνιστικότητά της, αλλά οι ηγεσίες της έχουν αλλού τον νου τους, σε άλλα πράγματα. Θα έρθει ο καιρός που εμείς οι Ελληνες, οι οποίοι μισήσαμε τη Γερμανία στα χρόνια της χρεοκοπίας, θα προσευχόμαστε για τη Γερμανία. Γιατί με μια οικονομία κατανάλωσης και υπηρεσιών με έμφαση στον τουρισμό, όπως μας είπε και η Moody’s, αρνούμενη να μας δώσει πάλι την επενδυτική βαθμίδα, εξαρτώμαστε βαθιά και από τη Γερμανία. Αν πέσει αυτή, θα πέσει η Ευρώπη, θα πέσουμε κι εμείς.
 

Αυτήν την φορά το Ισραήλ επιτέθηκε με βομβητές! – Τεράστιο πλήγμα υπέστη η Χεζμπολάχ

 
Το μπαράζ εκρήξεων στους βομβητές επικοινωνίας οδήγησε σε πραγματική εκατόμβη στον Λίβανο: Τουλάχιστον εννέα νεκρούς και πάνω από 2.500 τραυματίες, εκ των τουλάχιστον 200 περίπου νοσηλεύονται σε σοβαρή κατάσταση. Μεταξύ των θυμάτων είναι δύο γιοι βουλευτών της Χεζμπολάχ, ένα κοριτσάκι 10 ετών και ο πρέσβης του Ιράν.  
 
Τις μνήμες από την φονική έκρηξη στην Βηρυτό το καλοκαίρι του 2020, ξύπνησε το μπαράζ εκρήξεων που σημειώθηκε σήμερα στον Λίβανο. Οι εκρήξεις σημειώθηκαν σε βομβητές επικοινωνίας που χρησιμοποιούσαν τα μέλη της Χεζμπολάχ, κατά ειρωνεία για λόγους ασφαλείας: Από την έναρξη της σύγκρουσης στη Γάζα, τα μέλη της είχαν εντολή να μην χρησιμοποιούν κινητά τηλέφωνα από φόβο ότι θα μπορούσαν να παραβιαστούν από την Μοσάντ.
 
Μέχρι στιγμής το Ισραήλ δεν έχει σχολιάσει την επίθεση, μία πάγια τακτική του Τελ Αβίβ να μην επιβεβαιώνει – αλλά ούτε και να διαψεύδει – πλήγματα που πραγματοποιεί πότε εντός του Ιράν (βλ. την δολοφονία Χανίγια) πότε εντός ιρανικών στόχων στην Συρία. Όλοι παραδέχονται πως κρύβεται το Ισραήλ, το οποίο δεν αποδέχεται επισήμως την εμπλοκή του. Σε ότι αφορά τις εκρήξεις στον Λίβανο, μόνη εξαίρεση για την ισραηλινή εμπλοκή ήταν η ανάρτηση ενός πρώην σύμβουλου του Ισραηλινού πρωθυπουργού που έδειχνε σε αυτήν την κατεύθυνση, την οποία αργότερα κατέβασε. Σε ό,τι αφορά την επίθεση πρόκειται, αναμφισβήτητα για ένα δεξιοτεχνικό υβριδικό πλήγμα, με τεράστιες ψυχολογικές επιπτώσεις στους μαχητές της Χεζμπολάχ, οι οποίοι θα τρέμουν πλέον να αγγίξουν ακόμα και το τηλεκοντρόλ της τηλεόρασης! 
 
Στο μεταξύ, διαστάσεις θρίλερ έχει λάβει η επιχειρησιακή πραγματοποίηση του πλήγματος: Πληροφορίες μιλούν για μία καινοφανή επιχείρηση “χακαρίσματος”. Δηλαδή μία στοχευμένη υπερθέρμανση των μπαταριών των βομβητών. Το Sky News Arabia ανέφερε ότι η Μοσάντ φρόντισε να εγκαταστήσει μια ποσότητα του εκρηκτικού “PETN” στην μπαταρία των τηλεειδοποιητών της Χεζμπολάχ, το οποίο πυροδοτήθηκε αφού ανέβασε την θερμοκρασία της μπαταρίας, “χακάροντας” το.
 
Άλλες αναφέρονται σε σαμποτάζ στην αλυσίδα εφοδιασμού των βομβητών. Δηλαδή, κάποιος παράγοντας να αλλοίωσε τους βομβητές κατά την κατασκευή ή τη μεταφορά τους, κάτι που θα μπορούσαν να έχουν κάνει οι ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες. Να σημειωθεί πως το 1996, το Ισραήλ είχε δολοφονήσει ένα στέλεχος της Χαμάς, αφού είχαν τοποθετήσει με άκρως μυθιστορηματικό τρόπο εκρηκτικό στο τηλέφωνο του. 
 
Hospital in Beirut Lebanon presently. 
A source in Hezbollah for “Al Arabi Al-Jadid”: 
“Israel remotely hacked into Hezbollah’s unique communication devices and blew them up.
There are injured, no deaths have been reported yet.” 
Hezbollah communication devices across Lebanon… pic.twitter.com/nPZKMtRMxS— MariaPatricia éiRe (@MariaPIreland) September 17, 2024 
 
Για παράδειγμα, ένας πρώην εμπειρογνώμονας πυρομαχικών του βρετανικού στρατού, δήλωσε υπό καθεστώς ανωνυμίας στο BBC ότι οι συσκευές θα μπορούσαν να εμπεριέχουν 10 έως 20 γραμμάρια εκρηκτικής ύλης μέσα σε κάποιο ψεύτικο ηλεκτρονικό εξάρτημα.
 
Ο Ανταποκριτής Ασφαλείας Frank Gardner αναφέρθηκε σε μία νέα παρτίδα βομβητών τελευταίας τεχνολογίας που προμηθεύτηκε πρόσφατα ο Λίβανος, πολλοί εκ των οποίων κατέληξαν στην σιιτική οργάνωση.
 
Οι εκρήξεις 
 
Να σημειωθεί πως εκρήξεις σημειώθηκαν και σε βομβητές επικοινωνίας μελών της οργάνωσης που υπηρετούν στις τάξεις των δυνάμεων του Άσαντ στην Συρία. Αναφορές μιλούν για 14 τραυματίες. Σε ό,τι αφορά τον Λίβανο, οι εκρήξεις ξεκίνησαν στο νότιο τμήμα της χώρας, στα νότια προάστια της Βηρυτού γνωστά ως Dahiyeh και στην ανατολική κοιλάδα Bekaa – όλα προπύργια της Χεζμπολάχ.
 
Μπορεί οι εκρήξεις να μην προκάλεσαν μεγάλες ζημιές ή πυρκαγιές, προκάλεσαν όμως σοβαρούς τραυματισμούς στα άτομα που κρατούσαν τον βομβητή και σε διπλανούς τους. Οι περισσότεροι τραυματισμοί σημειώθηκαν στο πρόσωπο και τα χέρια, με αρκετούς τραυματίες να έχουν χάσει τα δάκτυλα τους. 
 
Δεν έχει προηγούμενο αυτό που συμβαίνει στο Λίβανο. 
 
Οι συσκευές επικοινωνίας, ασύρματοι αλλά και κινητά τηλέφωνα που κατείχαν μέλη της Χεζμπολάχ πυροδοτήθηκαν σχεδόν ταυτόχρονα σε διάφορες περιοχές – στη Μπεκάα, στη Βηρυτό και στο νότιο Λίβανο, μέσω της χρήσης κάποιας… pic.twitter.com/XpmYbZgny8— olympiaGR (@olympiada) September 17, 2024 
 
Οι εικόνες των κατεστραμμένων τηλεειδοποιητών που αναλύθηκαν από το Reuters έδειχναν μια μορφή και αυτοκόλλητα στο πίσω μέρος που ήταν συμβατά με συσκευές τηλεειδοποίησης που κατασκευάστηκαν από τον Gold Apollo, έναν κατασκευαστή τηλεειδοποίησης με έδρα την Ταϊβάν. Το πρακτορείο αποπειράθηκε να επικοινωνήσει με την εταιρεία, χωρίς να λάβει μέχρι στιγμής κάποια απάντηση. 
 
“Δίκαιη τιμωρία” προαναγγέλλει η Χεζμπολάχ 
 
Τόσο η σιιτική οργάνωση, όσο και η λιβανέζικη κυβέρνηση κατηγόρησαν επισήμως το Ισραήλ για τις αιματηρές επιθέσεις, με την Χεζμπολάχ να προειδοποιεί ότι «θα λάβει δίκαιη τιμωρία». Ενδεικτικό του απόλυτου αιφνιδιασμού της οργάνωσης είναι ότι ανακοίνωσε πως ο αρχηγός της, Χασάν Νασράλα, είναι «ασφαλής». Το μεγάλο ερώτημα είναι τι περιλαμβάνει η “δίκαιη τιμωρία” έναντι του Ισραήλ που προανήγγειλε η Χεζμπολάχ, 
 
Στα τέλη του περασμένου Αυγούστου, η Χεζμπολάχ προχώρησε στην πιο σοβαρή της επίθεση έναντι του Ισραήλ, εκτοξεύοντας 300 περίπου ρουκέτες και drones, όπου έχασε την ζωή του ένας Ισραηλινός ναύτης (από φίλια πυρά). Οι επιθέσεις ήταν τα αντίποινα για την εξόντωση ανώτατου στρατιωτικού διοικητή της στην Βηρυτό, την οποία παραδέχτηκε το Ισραήλ. Η επίθεση της Χεζμπολάχ θύμισε την αντίστοιχη ιρανική επίθεση για τα αντίποινα στον αιματηρό βομβαρδισμό του προξενείου της Τεχεράνης στην Δαμασκό: Προσανατολίστηκε αποκλειστικά σε ισραηλινούς στρατιωτικούς στόχους, με την Χεζμπολάχ να μην χρησιμοποιεί το βαρύ οπλοστάσιο βαλλιστικών πυραύλων που διαθέτει.
 
Πλέον η αντιπαράθεση του Τελ Αβίβ με την σιιτική οργάνωση έχει πλέον “αλλάξει πίστα” και δεν θυμίζει σε τίποτα τα χρόνια που ακολούθησαν τον ατυχή (για το Ισραήλ) πόλεμο με την Χεζμπολάχ τον Αύγουστο του 2006, αλλά και τους πρώτους μήνες που ακολούθησαν την αιματηρή επίθεση της Χαμάς στο Ισραήλ, με την Χεζμπολάχ να περιορίζεται σε εκτοξεύσεις ρουκετών, πυραύλων και drone έναντι του Βορείου Ισραήλ και το Τελ Αβίβ να απαντά πλήττοντας στόχους της οργάνωσης στον Λίβανο. 
 
Μετά το σημερινό μπαράζ εκρήξεων, το ενδεχόμενο ενός ανοιχτού πολέμου είναι πλέον ανοιχτό, όσο και αν η Χεζμπολάχ διαμηνύει πως επιδιώκει να τον αποφύγει. Στο παρελθόν ο Νασράλα έχει ανακοινώσει πως η οργάνωση θα τερματίσει τον πόλεμο παρενόχλησης έναντι του Ισραήλ, αν επιτευχθεί συμφωνία κατάπαυσης στην Γάζα, κάτι που δεν αποτελεί προτεραιότητα για τον Νετανιάχου. 
 
Πλέον το ερώτημα είναι αν μετά από τέτοιο θανατηφόρο πλήγμα στις τάξεις της, το οποίο κυριολεκτικά την “έπιασε στον ύπνο”, μπορεί να αποφύγει την ανοιχτή σύγκρουση με το Ισραήλ, που έχει διαμηνύσει πως “κόκκινη γραμμή” του είναι ενδεχόμενα πλήγματα της οργάνωσης στις τάξεις Ισραηλινών αμάχων. 
 
Πόσο μάλλον όταν αναφερόμαστε στην πιο επιτυχημένη επιχείρηση του Ισραήλ έναντι της οργάνωσης, κατά όλη την μακρά ιστορία της σύγκρουσης τους, που ξεκινά από την ισραηλινή κατοχή του Λιβάνου, την δεκαετία του ’80, την οποία το Ισραήλ υποχρεώθηκε να τερματίσει εξαιτίας ακριβώς της δράσης της Χεζμπολάχ που έχει πλέον μετατραπεί σε “κράτος εν κράτει” στην χώρα. Μάλιστα, είναι ακριβώς η νομή της εξουσίας στον Λίβανο, μίας χώρας με ιστορικό εμφυλίων που αποτελεί ένα πραγματικό θρησκευτικό μωσαϊκό, ένας εκ των λόγων που έχει αποτρέψει την Χεζμπολάχ από μία ανοιχτή σύγκρουση με το Ισραήλ, καθώς η πολιτική της πτέρυγα στηρίζει την λιβανέζικη κυβέρνηση. 
 
Η στάση του Ισραήλ 
 
Την ίδια στιγμή στο εσωτερικό του Ισραήλ υπάρχουν ενέργειες που δείχνουν ότι επίκειται το άνοιγμα του μετώπου και με την Χεζμπολάχ. Μερικές μέρες πριν, το ισραηλινό Υπουργικό Συμβούλιο όρισε ως πρόσθετο “σκοπό πολέμου” την επιστροφή των Ισραηλινών πολιτών στις εστίες τους στις βόρειες περιοχές της χώρας, δίνοντας με αυτόν τον τρόπο το “θεσμικό πράσινο φως” για την διεύρυνση του πολέμου στον Λίβανο. 
 
Να σημειωθεί ότι λόγω των επιθέσεων της Χεζμπολάχ, που ξεκίνησαν μετά τον νέο πόλεμο στην Γάζα, 200.000 Ισραηλινοί πολίτες που διατάχθηκαν να εκκενώσουν τις πόλεις τους στη βόρεια Γαλιλαία, που δέχεται το κύμα ρουκετών της οργάνωσης. Η ισραηλινή κυβέρνηση αντιμετωπίζει σωρεία επικρίσεων για το ζήτημα, ενώ έχει έναν επιπλέον πονοκέφαλο την διαφαινόμενη απομάκρυνση του υπουργού Άμυνας Γκάλαντ, κάτι που καθυστερεί τους όποιους πολεμικούς σχεδιασμούς. 
 
Οι δε Αμερικανοί, αφού ανακοίνωσαν πως δεν γνωρίζουν ποιος ευθύνεται για τις εκρήξεις στον Λίβανο, περιορίστηκαν να καλέσουν το Ιράν να μην «εκμεταλλευτεί την κατάσταση». Πάγιος στόχος των ΗΠΑ, από την αιματηρή επίθεση της Χαμάς του Οκτωβρίου, είναι η σύγκρουση να μην επεκταθεί μεταξύ Ισραήλ και Χεζμπολάχ, αλλά και μεταξύ του κυριότερου συμμάχου της τελευταίας, του σιιτικού Ιράν. Είναι όμως τέτοια η τροπή των γεγονότων που τίποτα πλέον δεν μπορεί να αποκλειστεί.

Η φάρμα με τα χίλια άλογα στα Άνω Πορόια – Το μεγαλύτερο κοπάδι ελληνικής φυλής Πίνδου στην Ευρώπη

Με ένα σφύριγμα και η γη άρχισε να σείεται. Ένα πρωτόγνωρο βουητό πλησίαζε σε απόσταση αναπνοής. Μέσα από ένα θόλωμα σκόνης, ακούγονταν ξέφρενα χλιμιντρίσματα και ένας ασυγχρόνιστος καλπασμός. Και τότε ξεχύθηκαν, σαν κύμα, εκατοντάδες αχαλίνωτα άλογα που έτρεχαν με ορμή να πλησιάσουν τον αγαπημένο τους «πατέρα»- γιατί, γι’ αυτά, ο Νίκος είναι ο «πατέρας» τους.
 
«Πάμε», είπε ο Νίκος, και αμέσως άλλαξαν πορεία αφήνοντας πίσω τους άναυδους όλους όσοι βρέθηκαν τυχαία εκεί και έσπευσαν να ανέβουν σε κοντινό βράχο, φοβούμενοι, όχι να μην ποδοπατηθούν από τα άγρια άλογα, αλλά να μην τα τρομάξουν με την παρουσία τους- ακόμη και ο ήχος του drone, τα αποσπούσε από τους οικείους ήχους της φύσης που έμαθαν να ζουν. Ο Νίκος έτρεξε πίσω τους. Τα άλογα ήταν ήρεμα σαν να μην έγινε όλο αυτό το σκηνικό μόλις λίγα λεπτά πριν. Ήρθαν κοντά του να χαϊδευτούν και να του κλέψουν φιλιά. Επιζητούσαν τρυφερότητα, έκαναν σαν μικρά παιδιά! «Έχω πολλά παιδιά, περισσότερα από χίλια, είμαι ο πιο ευτυχισμένος πατέρας» θα πει με συγκίνηση στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Νίκος Βαρκάς από τα Άνω Πορόια Σερρών, ένα πέτρινο χωριό χτισμένο στους πρόποδες του όρους Μπέλες, βορειοδυτικά της ομώνυμης λίμνης.
 
Η οικογένεια των αλόγων του Νίκου Βαρκά «ήρθε στη ζωή» πριν από 27 χρόνια, όταν ο ίδιος, έφηβος ακόμη, κατάφερε να «δανειστεί», όπως λέει, επτά άλογα από τους συγχωριανούς του και να ξεκινήσει τις ιππικές περιηγήσεις στο βουνό με όλους εκείνους που ήθελαν να βρεθούν κοντά στη φύση, πάνω σε ένα άλογο.
 
Πώς ξεκίνησαν όλα
 
«Στη δεκαετία του 70, όταν ήμουνα πιτσιρίκας, δεν είχαμε άλογο στο σπίτι. Γκρίνιαζα στον πάτερα μου να πάρουμε. “Εμείς έχουμε τρακτέρ, ήμασταν μπροστά απ’ όλους, τι να το κάνουμε το άλογο;”, μου απαντούσε εκείνος. Εγώ, όμως, είχα τρέλα μ’ αυτά. Έτρεχα πίσω από όλα τα άλογα του χωριού. Το όνειρό μου ήταν πως θα έχω άλογο να πηγαίνω στο βουνό. Περνώντας τα χρόνια σκέφθηκα πως αυτό θα το ήθελαν και πολλοί άλλοι κι έτσι ξεκίνησα. Το 1996 ξεκίνησα με έξι δανεικά άλογα να κάνω τις περιηγήσεις στο δάσος. Τον πρώτο χρόνο κατάφερα να αγοράσω 13 άλογα, της φυλής Πίνδου, τα οποία ήταν πολύ υπάκουα και ανθεκτικά ζώα. Στη συνέχεια, χρόνο με τον χρόνο, πήγαινε καλύτερα και σήμερα έχουμε πάνω από χίλια άλογα» αφηγείται στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Βαρκάς.
 
Ως «αλογοπατέρας» δείχνει ιδιαίτερη αδυναμία στο «πρωτότοκο» άλογό του, τον 27χρονο σήμερα Λάζαρο, που χαίρει άκρας υγείας με την ιδιαίτερη φροντίδα και αγάπη του Νίκου. «Η μαμά του Λάζαρου ήταν η Μαίρη. Τα θυμάμαι πως τα λένε ένα ένα, άσχετα αν είναι πολλά», θα πει, διευκρινίζοντας πως «τα χίλια και παραπάνω άγρια άλογα δεν έχουν ονόματα».
 
«Ονόματα έχουν τα άλογα που κάνουν τις περιηγήσεις. Στο μεγάλο κοπάδι χωρίζονται σε ομάδες. Κάθε ομάδα, που αποτελείται από 15-25 άλογα, έχει το δικό της όνομα ώστε να ξεχωρίζουμε για ποια ομάδα μιλάμε» διευκρινίζει.
 
Για τον Νίκο Βαρκά, το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό των αλόγων είναι η διαίσθηση και η μνήμη τους. «Έχουν τρομερή διαίσθηση, ενώ δεν ξεχνούν ποτέ. Από ένα μονοπάτι να περάσουν και να χρειαστεί μετά δέκα χρόνια να το ξαναπεράσουν, θυμούνται τα πάντα. Το άλογο σού δίνει ζωή και δένεσαι μαζί του. Όμως δένονται πολύ και μεταξύ τους» τονίζει.
 


πηγή