Παρίσι: Woke σχιζοφρένεια με σφραγίδα της ΔΟΕ – Αθλήτριες τρώνε «συμπεριληπτικό» ξύλο από άντρες πυγμάχους που δηλώνουν «θηλυκά»

Παρίσι: Γυναίκες θα έρθουν αντιμέτωπες στο ρινγκ με άντρες τρανς πυγμάχους - Το γεωπολιτικό παρασκήνιο τoυ woke εξευτελισμού της πυγμαχίας

Γράφει ο Ελευθέριος Ανδρώνης  

Είχαμε τονίσει σε περασμένο άρθρο ότι μπροστά στα μάτια μας διεξάγεται ένας ανελέητος πόλεμος ενάντια στη γυναικεία φύση, τα χαρίσματά της, τα προνόμια της και τη μοναδικότητά της. Μπορεί ο νεοφεμινισμός να προωθείται ως ένας ακόμη ακραίος πόλος αποδόμησης της ανθρώπινης φύσης, αλλά τα αφεντικά της Νέας Τάξης δίνουν ξεκάθαρο προβάδισμα στον ΛΟΑΤΚΙσμό, ώστε εκείνος να έχει τον τελευταίο λόγο για τις «θηλυκότητες» και τις «ταυτότητες» της κοινωνίας.

Το πόσο είναι διατεθειμένο το σύστημα να ταπεινώσει τη γυναικεία υπόσταση, φαίνεται σε όλο το διεστραμμένο του «μεγαλείο» στους Ολυμπιακούς αγώνες του Παρισιού. Υπηρετώντας πιστά το δόγμα της woke νεοταξικής ατζέντας, η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή αποφάσισε να τινάξει στον αέρα κάθε έννοια ευγενούς άμιλλας και αθλητικού πνεύματος.

Η ΔΟΕ έδωσε το πράσινο φως σε δυο βιολογικούς άνδρες πυγμάχους, που αυτοπροσδιορίζονται ως «γυναίκες», να αγωνιστούν κανονικά σε γυναικείες κατηγορίες πυγμαχίας, στους Ολυμπιακούς αγώνες του Παρισιού. Η Ολυμπιακή Επιτροπή επίτρεψε δηλαδή σε 2 άντρες να χτυπούν ανελέητα γυναίκες, μόνο και μόνο επειδή δήλωσαν ότι κι εκείνοι είναι «γυναίκες». Κατά τα άλλα για όλα τα δεινά των γυναικών, φταίει η… πατριαρχία! Και οι ίδιοι που πουλάνε αυτό το αφήγημα, ταπεινώνουν τις γυναίκες για χάρη των ΛΟΑΤΚΙ+ «προτύπων».

Προκειμένου να μη θιγεί στο παραμικρό, αλλά να διαφημιστεί η κατάργηση των βιολογικών φύλων, οι «ολύμπιοι» καρεκλοκένταυροι εξευτέλισαν το άθλημα (και όλα τα αθλήματα εν γένει) και αδικούν κατάφωρα το γυναικείο φύλο. Αθλήτριες που αφιερώνουν τη ζωή τους στη πυγμαχία κοπιάζοντας καθημερινά για μια διάκριση στους Ολυμπιακούς αγώνες, βλέπουν σήμερα «θηλυκούς» μαντράχαλους να κλέβουν τον κόπο τους με τις ευλογίες των διοργανωτών.
Tο πολιτικό παρασκήνιο πίσω από τη woke παρωδία

Το ακόμα πιο σκανδαλώδες είναι ότι οι δύο αυτοί άντρες: Imane Khelif από την Αλγερία και Lin Yu-ting από την Κινεζική Ταϊπέι (Ταϊβάν), είχαν αποκλειστεί από το παγκόσμιο πρωτάθλημα πυγμαχίας πέρυσι, μετά από τεστ DNA που απέδειξε ότι διέθεταν ΧΥ φυλετικό χρωμόσωμα, όπως και κάθε αρσενικό.

Παρόλα αυτά η ΔΟΕ αγνόησε επιδεικτικά τους αποκλεισμούς που επέβαλλε η Παγκόσμια Ομοσπονδία Πυγμαχίας (ΙΒΑ) και με την επικύρωση της συμμετοχής των 2 ανδρών στις κατηγορίες γυναικών, έκανε το πρώτο καθοριστικό βήμα για να καθιερωθεί η woke παράνοια (και) στην πυγμαχία.

Εξετάζοντας το παρασκήνιο αυτής της «δικαιωματιστικής» κόντρας μεταξύ ΔΟΕ και IBA, μπορούν αμέσως να βγουν χρήσιμα συμπεράσματα, που εξηγούν πολλά. Πρόεδρος τη ΙΒΑ είναι ο Ρώσος Ουμάρ Κρέμλεφ, που κατηγορείται από τους γαλαζοαίματους «Αθάνατους» της ΔΟΕ ( η οποία έχει ως πρόεδρο τον Γερμανό Τόμας Μπαχ) ως «άνθρωπος του Πούτιν».

Μάλιστα η ΔΟΕ το περασμένο καλοκαίρι αποκήρυξε την ΙΒΑ και απέσυρε την ολυμπιακή αναγνώριση από τη συγκεκριμένη Αρχή, μεταφέροντας τη διαδικασία πρόκρισης για τους Ολυμπιακούς αγώνες του 2024, αποκλειστικά στη δικαιοδοσία της ίδιας της ΔΟΕ. Παράλληλα, με τη στήριξη της ΔΟΕ ιδρύθηκε ο νέος οργανισμός World Boxing, έχοντας σκοπό να αντικαταστήσει ολοκληρωτικά την IBA.

Ο Ουμάρ Κρέμλεφ από την πλευρά του κατηγορεί τους «Αθάνατους» ότι καταστρέφουν την πυγμαχία με εκφυλισμό του αθλήματος και πολιτικές σκοπιμότητες. Συχνά καταγγέλλει τη ΔΟΕ για τον σκανδαλώδη πλούτο που απολαμβάνουν τα μέλη της, σε αντίθεση με τις ακατάλληλες συνθήκες που αντιμετωπίζουν οι Ολυμπιακοί αθλητές. Επισημαίνει ότι οι αθλητές, που παράγουν σημαντικό εισόδημα για τη ΔΟΕ μέσω τηλεοπτικών δικαιωμάτων, χορηγιών και πωλήσεων εισιτηρίων, δεν λαμβάνουν αξιοπρεπή χρηματικά έπαθλα και συχνά πρέπει να χρηματοδοτούν τα δικά τους ταξίδια και καταλύματα.

Και για να επιστρέψουμε στο βασικό θέμα μας, ο Κρέμλεφ υποστηρίζει ότι η ΔΟΕ επιχειρεί να «σκοτώσει» την πυγμαχία με την εισαγωγή των νέων «δικαιωματιστικών» standards που ουσιαστικά «λειτουργούν υπέρ ενός φύλου και εις βάρος του άλλου».

Επομένως πίσω από την «Ολυμπιακή» αλητεία της ΔΟΕ που επιτρέπει σε δύο άνδρες να ξυλοκοπήσουν ανενόχλητοι γυναίκες και ίσως να πάρουν και μετάλλιο γι’ αυτό, κρύβεται μια ολόκληρη γεωπολιτική ατζέντα, ακριβώς γιατί ο Wokeισμός είναι για τη Δύση ένα πολεμικό εργαλείο κοινωνικοπολιτικής καθυπόταξης λαών.

Δεν χρειάζεται καν να μπούμε σε επιχειρήματα του πόσο φρικτά άδικο είναι να μπαίνει στο ρινγκ ένας άνδρας που έχει περάσει από διαδικασία φυλομετάβασης, για να αντιμετωπίσει μια πραγματική γυναίκα. Το βιολογικό αβαντάζ του άνδρα, δεν παύει να υφίσταται όση ορμονοθεραπεία και να υποστεί ο οργανισμός του. Και αυτό το γνωρίζουν καλά οι επιστήμονες και οι αθλητικές Αρχές, αλλά τηρούν τη στάση της ένοχης σιωπής μπροστά σε αυτήν την αντιαθλητική και ανήθικη φάρσα.

Όπως αναμενόταν οι αντιδράσεις είναι καταιγιστικές για την ελεεινή απόφαση της ΔΟΕ να τρώνε οι γυναίκες… «συμπεριληπτικό» ξύλο από άνδρες. Μετά και από την άθλια τελετή έναρξης, η ξεφτίλα του Wokeισμού αποκαλύπτεται ακόμη περισσότερο στο ευρύ κοινό.

Μάλιστα κυκλοφόρησε και ένα βίντεο που έγινε viral, από αγώνα του «θηλυκοποιημένου» Imane Khelif στο Μεξικό, το 2022, όπου γρονθοκοπεί αλύπητα την Μεξικανή πυγμάχο, Brianda Tamara, με τον αγώνα να διακόπτεται στον τρίτο γύρο.

«Δεν νομίζω ότι είχα νιώσει ποτέ έτσι στα 13 μου χρόνια ως πυγμάχος, ούτε σε χαλαρές προπονήσεις μου με άντρες. Όταν πάλεψα μαζί της, ένιωσα πολύ έξω απ’ τα νερά μου. Τα χτυπήματά της με πλήγωσαν πολύ. Δόξα τω Θεώ εκείνη την ημέρα βγήκα από το ρινγκ με ασφάλεια και είναι καλό που τελικά το κατάλαβαν…»

πηγή

Άντρες αθλητές διεκδικούν συμμετοχή στα γυναικεία Ολυμπιακά αθλήματα ως «μη δυαδικοί» ή ως τρανς «γυναίκες»

Για να «κλέψουν» τους τίτλους από τις αγωνίστριες γυναίκες αθλήτριες
 

Από το «Μαμά, Μπαμπάς και Παιδιά»
 

Ήταν αναμενόμενο μετά την αναγνώριση της «ταυτότητας φύλου» κάποιοι να θέλουν να αγωνισθούν με άλλο από το βιολογικό τους φύλο. Συνήθως είναι βιολογικοί άνδρες που εισβάλλουν στο γυναικείο αθλητισμό. Ωστόσο είναι δίκαιος αυτός ο αγώνας τους; Βοηθά τον αθλητισμό; Ποιοι θίγονται άμεσα και γιατί; Και επιπλέον πώς ερμηνεύεται ότι το φαινόμενο αφορά σχεδόν πάντα βιολογικούς άντρες που θέλουν να αγωνιστούν ως γυναίκες και όχι το αντίθετο; 

 

Οι βιολογικοί άντρες επιχειρούν να αγωνίζονται ως γυναίκες ή μη δυαδικοί στα γυναικεία αθλήματα, εκμεταλλευόμενοι τα προφανή πλεονεκτήματα της ανδρικής τους φύσης, κλέβοντας ουσιαστικά τη νίκη, για την οποία εξαιρετικές αθλήτριες κάνουν αγώνα και θυσίες μια ζωή. Η χρήση των βιολογικών τους ικανοτήτων είναι προφανώς ο λόγος που δεν βλέπουμε τρανς «άντρες» (δηλ. βιολογικές γυναίκες) να επιδιώκουν το ίδιο, καθώς δεν έχουν πολλές ελπίδες ανάδειξης στον ανδρικό χώρο. 

 

Ο αθλητισμός είναι μια γιορτή, η βράβευση είναι η καταξίωση ενός δύσκολου αλλά έντιμου αγώνα. Δεν έχει αξία χωρίς το θεμιτό ανταγωνισμό, χωρίς ασφάλεια και δικαιοσύνη. Για να διασφαλιστούν αυτά εφαρμόζονται κανονισμοί, προϋποθέσεις και κατηγορίες για τα άτομα με αναπηρία, για τα παιδιά, εφήβους, για άνδρες και για γυναίκες ώστε ο συναγωνισμός να γίνεται σε δίκαιη βάση. Η επιδίωξη να γίνονται αγώνες χωρίς αποκλεισμούς, για ορισμένες περιπτώσεις υποκρύπτει δόλο και υστεροβουλία και δημιουργεί αρνητικές προϋποθέσεις και συνέπειες για τις γυναίκες και τα κορίτσια.

 

Λαμβάνοντας υπόψιν τα παραπάνω, η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή (ΔΟΕ) άλλαξε τους κανόνες της τον Νοέμβριο του 2021 για να επιτρέψει στα μεμονωμένα αθλήματα να καθορίσουν εάν οι τρανς αθλητές μπορούν ή όχι να αγωνιστούν.(1) Συνιστά μάλιστα να λαμβάνεται υπόψιν εάν το άτομο έχει περάσει την εφηβεία με το βιολογικό του φύλο, καθώς αυτό αφήνει ανεξίτηλα σωματικά χαρακτηριστικά, αλλά και να ελέγχονται κατά περίπτωση τα επίπεδα τεστοστερόνης. (2) 

 

Για κάποιους η συμμετοχή των τρανς «αθλητριών» στον γυναικείο αθλητισμό εξακολουθεί να είναι ζήτημα προς διαπραγμάτευση.(2) 

 

Όσοι αντιτίθενται στη συμμετοχή τους στις γυναικείες κατηγορίες υποστηρίζουν ότι οι τρανς «γυναίκες» που έχουν περάσει από την ανδρική εφηβεία έχουν ένα άδικο φυσικό πλεονέκτημα έναντι των μη τρανς γυναικών, λόγω της επίδρασης της τεστοστερόνης στο σώμα τους ακόμη και μετά τη μετάβαση. Η υψηλότερη τεστοστερόνη των ανδρών σημαίνει ότι γενικά ψηλώνουν και δυναμώνουν περισσότερο από τις γυναίκες, συνεπώς οι τρανς γυναίκες διατηρούν πλεονέκτημα ακόμη και μετά την ιατρική μετάβαση. 

 

Οι τρανς ομάδες υποστηρίζουν ότι η λήψη γυναικείων ορμονών τους εξισώνει τον αγωνιστικό χώρο. Υποστηρίζουν επίσης ότι δεν έχουν αθλητικό πλεονέκτημα και ότι οι απαγορεύσεις εισάγουν διακρίσεις και πιθανότατα θα περιορίσουν τη συμμετοχή των τρανς αθλητών σε όλα τα επίπεδα. 

 

Έρευνα σε επίλεκτες Βρετανίδες αθλήτριες, που δημοσιεύθηκε νωρίτερα φέτος, διαπίστωσε ότι περισσότερο από το 70% ένιωθε άβολα με τις τρανς αθλήτριες που αγωνίζονται σε γυναικείες κατηγορίες. 

 

Ποια Ολυμπιακά αθλήματα έχουν απαγορεύσει τις τρανς γυναίκες; (2) 

 

Καθώς η ΔΟΕ επέτρεψε στους αθλητικούς φορείς να ορίσουν τις δικές τους πολιτικές για τη συμμετοχή των τρανς αθλητών, πολλοί επίσημοι φορείς έχουν επικαιροποιήσει τις πολιτικές τους σε μεγάλο βαθμό σε σχέση με τις τρανς «γυναίκες». Ο λόγος είναι πως οι υπεύθυνοι έπρεπε να προστατεύσουν τις γυναίκες αθλήτριες. 

 

Τουλάχιστον 10 ολυμπιακά αθλήματα έχουν περιορίσει τη συμμετοχή τρανς αθλητών σε γυναικείες κατηγορίες. 

 

Η Παγκόσμια Κωπηλασία έχει εκδώσει σχεδόν γενική απαγόρευση συμμετοχής τρανς γυναικών σε γυναικείες κατηγορίες, ενώ το Παγκόσμιο Συμβούλιο Πυγμαχίας δεν επιτρέπει σε καμία τρανς αθλήτρια να συμμετέχει. 

 

Οι παγκόσμιοι φορείς για τον στίβο, την ποδηλασία, την κολύμβηση, το ράγκμπι και το κρίκετ έχουν απαγορεύσει στις τρανς γυναίκες να αγωνίζονται στις γυναικείες κατηγορίες εάν έχουν περάσει την εφηβεία ως άντρες, πριν ξεκινήσουν τη μετάβασή τους. 

 

Τα όργανα διοίκησης για το τρίαθλο, το τένις και την τοξοβολία απαιτούν τα επίπεδα τεστοστερόνης να καταστέλλονται εντός ενός καθορισμένου ορίου. 

 

Άλλοι αθλητικοί φορείς, όπως η Παγκόσμια Ομοσπονδία Μπάντμιντον, έχουν πει ότι θα εξετάσουν τους τρανς αθλητές κατά περίπτωση, ενώ η FIFA, το παγκόσμιο κυβερνητικό όργανο ποδοσφαίρου, ανακοίνωσε το 2022 ότι θα αναθεωρήσει την πολιτική της. 

 

Έχουν αγωνιστεί κατά το παρελθόν τρανς Ολυμπιονίκες;(2) 

 

Ο/η αρσιβαρίστας Laurel Hubbard από τη Νέα Ζηλανδία έγινε η πρώτη ανοιχτά τρανς Ολυμπιονίκης στον κόσμο το 2021, λαμβάνοντας μέρος στους Αγώνες του Τόκιο. 

 

Ο/η Καναδός ποδοσφαιριστής Quinn, ο οποίος δεν αναγνωρίζεται ως άνδρας ή γυναίκα, έγινε το πρώτο μη-δυαδικό άτομο που κέρδισε μετάλλιο στους ίδιους αγώνες αφού η γυναικεία ομάδα πήρε το χρυσό. Ο/η μη δυαδικός skateboarder Alana Smith διαγωνίστηκε επίσης για τις Ηνωμένες Πολιτείες στο γυναικείο αγώνα skateboarding δρόμου. 

 

Ο/η Αμερικανός κολυμβητής Lia Thomas, που έγινε η πρώτη τρανς «αθλήτρια» που κέρδισε τον τίτλο της Εθνικής Οργάνωσης Στίβου Κολεγίων (National Collegiate Athletics Association, NCAA) το 2022, κίνησε νομική αγωγή κατά του World Aquatics αφού η ενημερωμένη πολιτική της την απέκλεισε από τη συμμετοχή στους Ολυμπιακούς Αγώνες. 

 

Ο/η Γάλλος σπρίντερ Halba Diouf, που προπονούνταν για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, είπε στο Reuters ότι ένιωθε «περιθωριοποιημένη» αφού η World Athletics απαγόρευσε στις τρανς «γυναίκες» να αγωνίζονται το 2023. 

 

Ποιος είναι ο λόγος που τα πρωταθλήματα είναι βασισμένα στη βιολογία και όχι στη ταυτότητα φύλου; 

 

Ο λόγος που έχουμε αθλητικές κατηγορίες ανδρών/γυναικών είναι ότι αναγνωρίζουμε ότι οι άνδρες έχουν σημαντικό αθλητικό πλεονέκτημα έναντι των γυναικών.(3) Η επίδραση της τεστοστερόνης κάνει τα αρσενικά άτομα (κατά μέσο όρο) πιο δυνατά, υψηλότερα και βαρύτερα από τα θηλυκά. Έχουν μεγαλύτερη χωρητικότητα πνευμόνων και μυϊκή μάζα, μακρύτερα χέρια και μεγαλύτερο εύρος κίνησης. Μπορούν να τρέξουν πιο γρήγορα, να πηδήξουν περισσότερο, να ρίξουν μακρύτερα και να σηκώσουν περισσότερο. Οι διαφορές στην απόδοση των ελίτ ανδρών και γυναικών αθλητών είναι τόσο έντονες σε ένα ευρύ φάσμα αθλημάτων ώστε οι αθλήτριες απλά δεν μπορούν να γεφυρώσουν το χάσμα. Δεν είναι δύσκολο να διαπιστώσει κανείς το χάσμα της απόδοσης καθώς χιλιάδες έφηβοι και ενήλικοι άντρες ξεπερνούν κάθε χρόνο ακόμη και τις καλύτερα εκπαιδευμένες βιολογικές γυναίκες.(4)

 

Αλλά δεν μόνο η αντικειμενικότητα της βιολογίας που παραβιάζεται με τη συμμετοχή των τρανς «γυναικών». Υπάρχουν και θέματα ασφάλειας και δικαιοσύνης που είναι ζωτικής σημασίας στον αθλητισμό. Οι αθλήτριες διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο τραυματισμού σε οποιοδήποτε άθλημα περιλαμβάνει σωματική επαφή ή σωστότερα επιθετικό ανταγωνισμό καθώς η βιολογία δίνει ένα αξεπέραστο πλεονέκτημα δύναμης που δεν μπορεί να βελτιώσει καμία προπόνηση. Μεγάλες αθλήτριες είναι απελπισμένες και θυμωμένες από την εισβολή των βιολογικών ανδρών, ωστόσο φοβούνται να μιλήσουν από το φόβο των επιπτώσεων. Ενώ οι τρανς αθλητές προβάλλουν την αδικία του αποκλεισμού τους, οι γυναίκες αποκλείονται ακόμη περισσότερο από την τρανς συμμετοχή και οι επιπτώσεις από τη μειωμένη συμμετοχή των γυναικών και των κοριτσιών στον αθλητισμό πιθανότατα θα φανούν στα επόμενα χρόνια.(3) 

 

Τα επιστημονικά δεδομένα και πώς οι αυθαίρετες μελέτες διεκδικούν να επηρεάσουν τις αποφάσεις. 

 

Υπάρχουν βέβαια και μελέτες που αποδεικνύουν τα ανωτέρω αυτονόητα. Αποδεικνύουν την σωματική υπεροχή (κατά μέσο) όρο των βιολογικών ανδρών και την πραγματικότητα ότι η λήψη οιστρογόνων και η μείωση του επιπέδου της τεστοστερόνης σε έναν άντρα δεν τον μετατρέπει σε βιολογική γυναίκα, ούτε αναιρεί τα βιολογικά πλεονεκτήματα που του προσφέρει η ανδρική του σωματική διάπλαση (5) 

 

Παρόλα αυτά, η ΔΟΕ εξακολουθεί υπό την πίεση των τρανς και ακτιβιστικών ομάδων να «διερευνά επιστημονικά» το θέμα.(2) Στις 10 Απριλίου 2024, στη προσπάθεια να πέσει και άλλο φως στο θέμα, το British Journal of Sports Medicine δημοσίευσε μια ανάλυση με τίτλο «Δύναμη, ισχύς και αερόβια ικανότητα των τρανσέξουαλ αθλητών: μια συγχρονική μελέτη» που σκόπευε να συγκρίνει τη μυϊκή δύναμη, τη μυϊκή ισχύ και την αερόβια ικανότητα των τρανς αθλητριών σε σύγκριση με τις μή τρανς αθλήτριες (6). Η μελέτη χρηματοδοτήθηκε από τη ΔΟΕ. Οι συγγραφείς, κατέληξαν πως «απαιτούνται επειγόντως διαχρονικές μελέτες για τους τρανς αθλητές και δεν πρέπει να γίνονται προληπτικά απαγορεύσεις και εξαιρέσεις οι οποίες δεν βασίζονται στην έρευνα στο άθλημα (ή γενικότερα στον αθλητισμό)». 

 

Αν και οι συγγραφείς και πολλά μέσα ενημέρωσης παρουσίασαν αυτή τη μελέτη ως απόδειξη ότι οι τρανς «γυναίκες» μπορούν να ανταγωνιστούν δίκαια τις γυναίκες, αυτό απλώς δεν ισχύει. Η μελέτη αναθεωρήθηκε από την καθηγήτρια της Mayo Clinic, Αθλητίατρο/Ορθοπεδικό, Ολυμπιακή κωπηλάτη και ακτιβίστρια υπέρ της διαφορετικότητας Dr. Mary I. O’Connor, MD, και τον καθηγητή της Επιστήμης της Άσκησης Dr. Greg Brown στο University of Nebraska στο Kearney. 

 

Σχολιάζουν οι επιστήμονες (7): «Οι τρανς «γυναίκες» σε αυτή τη μελέτη ήταν το ίδιο ψηλές ή ελαφρώς ψηλότερες από τον μέσο άνδρα και ζύγιζαν το ίδιο ή ελαφρώς λιγότερο από τον μέσο άνδρα. Σε αυτή τη μελέτη οι τρανς «γυναίκες» ήταν 20 εκατοστά ψηλότερες, 23 κιλά βαρύτερες και είχαν 12 κιλά περισσότερη άλιπη μάζα σώματος σε σύγκριση με τις γυναίκες στην ομάδα σύγκρισης. Το ύψος, το βάρος και η μάζα σώματος χωρίς λίπος έχουν όλα τα δικά τους ξεχωριστά πλεονεκτήματα σε πολλά αθλήματα. Και ανεξάρτητα από το πόσο προπονούνται, κάνουν δίαιτα, ακόμη και χρησιμοποιούν αναβολικά στεροειδή, όπως η τεστοστερόνη, οι γυναίκες δεν μπορούν να αυξήσουν το ύψος του σώματός τους ή την άλιπη μάζα σώματος στα επίπεδα των εκπαιδευμένων ανδρών με τους οποίους συγκρίνονται, ακόμη και των ανδρών που καταστέλλουν την τεστοστερόνη τους. 

 

Αν και οι συγγραφείς ισχυρίζονται ότι τόσο οι γυναίκες όσο και οι τρανς «γυναίκες» ήταν «αθλητές», ωστόσο δίνουν ανεπαρκείς πληροφορίες σχετικά με τη συχνότητα, τη διάρκεια, την ένταση ή το πρόγραμμα της αθλητικής δραστηριότητας των αθλητών συνολικά. Αυτό από μόνο του όφειλε να είναι ένα απαγορευτικό λάθος για αυτού του είδους την έρευνα και να έχει ως αποτέλεσμα η εργασία να απορριφθεί από τους κριτές και τον εκδότη. 

 

Συγκρίνοντας τους πίνακες φυσικής κατάστασης, τα στοιχεία δείχνουν ότι οι γυναίκες σε αυτή τη μελέτη ήταν πιο δυνατές από το 90% των γυναικών, είχαν χαμηλότερο ποσοστό σωματικού λίπους από το 80% των γυναικών και είχαν αερόβια ικανότητα συγκρίσιμη με τις ελίτ αθλήτριες αντοχής. Συνεπώς, οι γυναίκες που μελετήθηκαν κατατάχθηκαν σωστά ως αθλήτριες. Από την άλλη πλευρά, οι υποτιθέμενες τρανς «αθλήτριες» είχαν υψηλότερο ποσοστό σωματικού λίπους από το 60-70% των ανδρών και περισσότερο σωματικό λίπος από τις μή αθλήτριες τρανς «γυναίκες» που είχαν ερευνηθεί προηγουμένως. Οι τρανς «γυναίκες» είχαν χαμηλότερη δύναμη λαβής από το 80% των ανδρών και δύναμη λαβής χεριών συγκρίσιμη με τις μη αθλήτριες τρανς «γυναίκες» που είχαν μελετηθεί προηγουμένως. Οι τρανς «γυναίκες» είχαν όντως αερόβια ικανότητα που ήταν υψηλότερη από το 60% των ανδρών, και υψηλότερη από ό,τι είχαν οι μή αθλήτριες τρανς «γυναίκες» που είχαν μελετηθεί προηγουμένως. Επομένως, οι τρανς «γυναίκες», στην καλύτερη περίπτωση, ασχολούνταν με αερόβια άσκηση που προάγει την υγεία, αλλά σίγουρα δεν προπονούνταν αρκετά ώστε να θεωρηθούν εξίσου αθλητική ομάδα για σύγκριση με τις γυναίκες. 

 

Και για να συνεχίσουμε, οι τρανς «γυναίκες» στη μελέτη εξακολουθούσαν να έχουν 18% υψηλότερη δύναμη χειρολαβής, 15% μεγαλύτερη δύναμη άλματος και 14% υψηλότερη αερόβια ικανότητα από τις αθλήτριες γυναίκες. Με άλλα λόγια, οι τρανς «γυναίκες», παρά το γεγονός ότι ήταν λιγότερο αθλητικές, παρόλα αυτά ξεπέρασαν στην επίδοση τις αθλήτριες γυναίκες. Οι συγγραφείς προσπαθούν να συγκαλύψουν αυτά τα γεγονότα υπολογίζοντας τις αναλογίες δύναμης και ισχύος σε σχέση με το μέγεθος του σώματος και την άλιπη μάζα σώματος, αλλά αυτός ο τύπος στατιστικής εξαπάτησης δεν έχει εφαρμογή στον πραγματικό κόσμο του αθλητισμού. Εάν στο μπάσκετ ένας guard των 1,60m 60 κιλών με υψηλότερη αναλογία δύναμης προς μάζα προσπαθήσει να πετύχει ένα layup απέναντι σε έναν forward 1,80m 84 κιλών, ο guard πιθανότατα δεν θα παρεκτοπίσει αρκετά τον επιθετικό για να πετύχει ένα εύκολο layup. 

 

Οι γυναίκες είχαν κατακόρυφο άλμα που ήταν 4,5 εκ. υψηλότερο από τις τρανς γυναίκες. Αλλά και εδώ, ένα πλεονέκτημα 4,5 εκ. στο κάθετο άλμα είναι χωρίς αξία όταν οι γυναίκες ήταν κατά μέσο όρο 20 εκ. πιο κοντές από τις τρανς «γυναίκες». Ένα άτομο των 1,80m, με κάθετο άλμα 36 cm θα εξακολουθεί να μπορεί να αρπάξει το rebound στο μπάσκετ ή να μπλοκάρει τη βολή στο βόλεϊ, καλύτερα από ένα άτομο 1,60m που έχει μεγαλύτερο κάθετο άλμα στα 40cm. 

 

Τέλος, οι τρανς «γυναίκες» είχαν 31% υψηλότερες μετρήσεις πνευμονικού όγκου και 20-23% υψηλότερες μετρήσεις στους δείκτες πνευμονικής λειτουργίας σε σχέση με τις γυναίκες. Αυτές είναι τυπικές διαφορές με βάση το φύλο που υποδεικνύουν ότι οι τρανς γυναίκες είχαν διατηρήσει τα ανδρικά πλεονεκτήματα στο μέγεθος και τη λειτουργία των πνευμόνων. 

 

Είναι άδικο λοιπόν και καταστροφικό για το γυναικείο αθλητισμό να συμμετέχουν στα γυναικεία αθλήματα οι τρανς «γυναίκες». Ακόμη και μελέτες σχεδιασμένες για να τις υποστηρίξουν(6) καταδεικνύουν ότι οι ψηλότερες, βαρύτερες και πιο μυώδεις μή αθλητικές τρανς «γυναίκες», είναι πιο δυνατές και ισχυρότερες από τις αθλήτριες γυναίκες. Ας μη γελιόμαστε από τα στατιστικά τεχνάσματα των διαφόρων «επιστημόνων». Ένας υψηλότερος, πιο βαρύς, πιο δυνατός και πιο ισχυρός άνδρας αθλητής, έχει σαφές πλεονέκτημα αθλητικής απόδοσης σε σύγκριση με μια παρόμοιας ηλικίας, εκπαιδευμένη και ταλαντούχα αθλήτρια ακόμα και όταν ο άνδρας καταστέλλει την τεστοστερόνη του.(7) Ας κρατήσουμε τον αθλητισμό μακριά από τις επικίνδυνες ιδεολογίες και τα επιστημονικά σοφίσματα για να έχουμε τη χαρά της συμμετοχής, του τίμιου συναγωνισμού και της καθαρής νίκης.

 

(Πηγή πίνακα: https://www.savewomenssport.com/is-this-fair)

 

Παραπομπές: 

1. https://www.context.news/socioeconomic-inclusion/which-sports-will-allow-trans-athletes-at-the-paris-olympics
2. https://www.reuters.com/lifestyle/sports/world-governing-body-tightens-restrictions-transgender-dsd-athletes-2023-03-23/
3. https://www.savewomenssport.com/faq
4. https://boysvswomen.com/#/world-record
5. https://www.savewomenssport.com/the-facts
6. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/38599680/
7. https://www.realityslaststand.com/p/fatal-flaws-in-the-ioc-sponsored

πηγή

 

ΣΧΟΛΙΟ

 

Δείτε κι αυτό το αίσχος....

Ο Αλγερινός τράνς άντρας "σαπίζει" στο ξύλο μια κοπέλλα από το Μεξικό στην πυγμαχία!!!!!

https://x.com/koukfamily/status/1818606802809798824 

Γαλλία: Ένας εφιάλτης ακόμα χειρότερος και από την ξεδιάντροπη τελετή έναρξης

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2024 στο Παρίσι τραβούν τα βλέμματα του κόσμου! Πέραν της τελετής, η οποία προκάλεσε τον αποτροπιασμό του πλανήτη, υπάρχει και κάτι άλλο, σύμφωνα με ΜΜΕ: Τα συστήματα τεχνητής νοημοσύνης (AI) που παρακολουθούν με τρόπο που μόνο, όποιος έχει διαβάσει Λιακόπουλο περίμενε!
 

Κυβερνητικές και ιδιωτικές εταιρείες χρησιμοποιούν προηγμένα εργαλεία τεχνητής νοημοσύνης και άλλες τεχνολογίες επιτήρησης για την διεξαγωγή διάχυτης και επίμονης παρακολούθησης πριν, κατά την διάρκεια και μετά τους Αγώνες.
 

Όπως σχολιάζεται: 

 

Η γαλλική κυβέρνηση, χέρι-χέρι με τον ιδιωτικό τομέα τεχνολογίας, έχει εκμεταλλευτεί αυτή την θεμιτή ανάγκη για αυξημένη ασφάλεια ως βάση για την ανάπτυξη τεχνολογικά προηγμένων εργαλείων επιτήρησης και συλλογής δεδομένων .

 

Τα σχέδια επιτήρησής της για την αντιμετώπιση αυτών των κινδύνων, συμπεριλαμβανομένης της αμφιλεγόμενης χρήσης της πειραματικής βιντεοπαρακολούθησης με τεχνητή νοημοσύνη, είναι τόσο εκτεταμένα που η χώρα έπρεπε να αλλάξει τους νόμους της για να καταστήσει νόμιμη την σχεδιαζόμενη παρακολούθηση. 

 

Το σχέδιο υπερβαίνει τα νέα συστήματα παρακολούθησης βίντεο AI. Σύμφωνα με δημοσιεύματα, το γραφείο του πρωθυπουργού έχει διαπραγματευτεί ένα προσωρινό διάταγμα για να επιτρέψει στην κυβέρνηση να ενισχύσει σημαντικά τα παραδοσιακά, κρυφά εργαλεία παρακολούθησης και συλλογής πληροφοριών κατά την διάρκεια των Αγώνων. 

 

Αυτές περιλαμβάνουν υποκλοπές, συλλογή δεδομένων γεωγραφικής θέσης, επικοινωνιών και υπολογιστών· και την λήψη μεγαλύτερων ποσοτήτων οπτικών και ακουστικών δεδομένων. 

 

(…) 

 

Μαζική επιτήρηση με τεχνητή νοημοσύνη 

 

Έχοντας ενεργοποιηθεί από τους πρόσφατα διευρυμένους νόμους επιτήρησης, οι γαλλικές αρχές συνεργάζονται με εταιρείες τεχνητής νοημοσύνης (…) για την ανάπτυξη σαρωτικής βιντεοπαρακολούθησης AI. 

 

Έχουν χρησιμοποιήσει την επιτήρηση AI κατά την διάρκεια μεγάλων συναυλιών, αθλητικών εκδηλώσεων και σε σταθμούς μετρό και τρένων κατά την διάρκεια περιόδων έντονης χρήσης των ΜΜΜ! (…) 

 

Το λογισμικό τεχνητής νοημοσύνης που χρησιμοποιείται είναι γενικά σχεδιασμένο για να επισημαίνει ορισμένα συμβάντα όπως αλλαγές στο μέγεθος και την κίνηση του πλήθους, εγκαταλελειμμένα αντικείμενα, παρουσία ή χρήση όπλων, σώμα στο έδαφος, καπνό ή φλόγες και ορισμένες κυκλοφοριακές παραβάσεις. 

 

Ο στόχος είναι τα συστήματα επιτήρησης να ανιχνεύουν αμέσως, σε πραγματικό χρόνο, γεγονότα όπως ένα πλήθος που κατευθύνεται προς μια πύλη ή ένα άτομο που αφήνει ένα σακίδιο σε μια γεμάτη από κόσμο γωνία του δρόμου και να ειδοποιεί το προσωπικό ασφαλείας. Η επισήμανση αυτών των γεγονότων φαίνεται σαν μια λογική χρήση της τεχνολογίας. 

 

Αλλά τα πραγματικά ζητήματα απορρήτου και νομικής φύσης πηγάζουν από τον τρόπο λειτουργίας και χρήσης αυτών των συστημάτων. Πόσα και ποια είδη δεδομένων πρέπει να συλλεχθούν και να αναλυθούν για την επισήμανση αυτών των συμβάντων; (…) Τι γίνεται με τα δεδομένα μετά την συλλογή τους και ποιος έχει πρόσβαση σε αυτά; 

(…) 

 

Νομιμοποιημένη μαζική επιτήρηση 

 

Τόσο η ανάγκη όσο και η πρακτική της κρατικής επιτήρησης στους Ολυμπιακούς Αγώνες δεν είναι κάτι καινούργιο. Οι ανησυχίες για την ασφάλεια και το απόρρητο στους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 2022 στο Πεκίνο ήταν τόσο υψηλές που το FBI προέτρεψε «όλους τους αθλητές» να αφήσουν τα προσωπικά κινητά τηλέφωνα στο σπίτι και να χρησιμοποιούν μόνο ένα τηλέφωνο με προσωρινό αριθμό, ενώ βρίσκονταν στην Κίνα, λόγω του ακραίου επιπέδου κρατικής επιτήρησης. 

 

Η Γαλλία, ωστόσο, είναι κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ). Ο Γενικός Κανονισμός για την Προστασία Δεδομένων της ΕΕ είναι ένας από τους ισχυρότερους νόμους περί απορρήτου δεδομένων στον κόσμο και ο νόμος της ΕΕ για την τεχνητή νοημοσύνη ηγείται των προσπαθειών για την ρύθμιση των επιβλαβών χρήσεων των τεχνολογιών τεχνητής νοημοσύνης. Ως μέλος της ΕΕ, η Γαλλία πρέπει να ακολουθεί το δίκαιο της ΕΕ. 

 

Ωστόσο, κατά την προετοιμασία για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, το 2023 η Γαλλία θέσπισε τον νόμο αριθ . 2023-380! Περιλαμβάνει το αμφιλεγόμενο Άρθρο 7, μια διάταξη που επιτρέπει στις γαλλικές αρχές επιβολής του νόμου και στους τεχνικούς εργολάβους της να πειραματίζονται με έξυπνη βιντεοπαρακολούθηση πριν, κατά την διάρκεια και μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2024 και το άρθρο 10, το οποίο επιτρέπει συγκεκριμένα την χρήση λογισμικού τεχνητής νοημοσύνης για έλεγχο βίντεο και κάμερας! 

 

Αυτοί οι νόμοι καθιστούν τη Γαλλία την πρώτη χώρα της ΕΕ που νομιμοποίησε ένα τόσο εκτεταμένο σύστημα επιτήρησης που λειτουργεί με τεχνητή νοημοσύνη. 

 

Ακτιβιστές υποστηρίζουν ότι το άρθρο 7 παραβιάζει συγκεκριμένα τις διατάξεις του Γενικού Κανονισμού για την Προστασία Δεδομένων που προστατεύουν τα βιομετρικά δεδομένα. 

(…) 

 

Ευρωπαϊκές οργανώσεις για τα πολιτικά δικαιώματα έχουν επισημάνει ότι εάν ο σκοπός και η λειτουργία των αλγορίθμων και των καμερών με τεχνητή νοημοσύνη είναι να ανιχνεύουν συγκεκριμένα ύποπτα συμβάντα σε δημόσιους χώρους, αυτά τα συστήματα αναγκαστικά «θα καταγράφουν και θα αναλύουν φυσιολογικά χαρακτηριστικά και συμπεριφορές» των ανθρώπων σε αυτούς τους χώρους (σ.σ. Όσα έγραφε και έλεγε ο Λιακόπουλος εδώ και τόσα χρόνια)! 

 

Αυτές περιλαμβάνουν τις θέσεις του σώματος, το βάδισμα, τις κινήσεις, τις χειρονομίες και την εμφάνιση. Οι επικριτές υποστηρίζουν ότι πρόκειται για βιομετρικά δεδομένα που συλλέγονται και υποβάλλονται σε επεξεργασία, και ως εκ τούτου η νομοθεσία της Γαλλίας παραβιάζει τον Γενικό Κανονισμό για την Προστασία Δεδομένων. 

(…) 

 

Δημοσιεύτηκε αρχικά από το The Conversation, photo ΑΠΕ-ΜΠΕ/EPA-EPA 

 

el.gr

Η ναυμαχία της Σαλαμίνας – Άγνωστες Πτυχές.

Αναδημοσίευση από το navalhistory.gr
Κείμενο-Έρευνα Χρήστος Αμπατζής 

 

Η ναυμαχία της Σαλαμίνας αποτελεί πολυδιάστατο γεγονός που αντηχεί στο πέρασμα των αιώνων. Κάποιος μπορεί να το θαυμάσει από καθαρά επιχειρησιακή άποψη. Άλλος γεμίζει δέος εξετάζοντας τις ηγετικές προσωπικότητες που έλαμψαν μέσα από αυτό. Μια τρίτη θεώρηση είναι η πολιτική, κ.λπ., κ.λπ., κ.λπ. Ωκεανοί μελάνης έχουν χυθεί στην εξιστόρηση του ελληνικού αυτού άθλου και, πολύ πιθανόν, θα συνεχίζουν να χύνονται. Εν προκειμένω, στόχος είναι να αναφερθούν μερικές, εν πολλοίς, άγνωστες – ανεκδοτολογικές πτυχές, για τα πρόσωπα αλλά και τα γεγονότα.
 

Το «Αβρότονον» 

 

Πατέρας του Θεμιστοκλή ήταν ο Νεοκλής από το δήμο Φρεάρριο, μέλος της Λεοντίδας φυλής και μητέρα του η Ευτέρπη. Για την μητέρα του έχουν ειπωθεί διάφορα, όχι και τόσο κολακευτικά. Κάποιες πηγές την θέλουν να κατάγεται από την Καρία της Μικράς Ασίας και συγκεκριμένα την πόλη της Αλικαρνασσού. Άλλες, πάλι, ανάγουν την καταγωγής της στην Θράκη. Τόσο ο Πλούταρχος όσο και ο Αιλιανός παραθέτουν ότι οι σύγχρονοί της την αποκαλούσαν «Αβρότονον». 

 

Στην αρχαία Αθήνα οι γυναίκες που έφεραν όνομα σε ουδέτερο γένος, μάλλον, ασκούσαν το αρχαιότερο επάγγελμα ήτοι αυτό της εταίρας. Δεν αποκλείεται, βέβαια, να πρόκειται για μεταγενέστερες συκοφαντίες και κακογλωσσιές των πολιτικών αντιπάλων του Θεμιστοκλή. Πάντως, όπως μας πληροφορούν οι προαναφερθέντες μεγάλοι βιογράφοι και ιστορικοί, στον τάφο της Ευτέρπης βρισκόταν η ακόλουθη επιγραφή: «Ἀβρότονον Θρήισσα γυνὴ γένος· ἀλλὰ τεκέσθαι τὸν μέγαν Ἕλλησίν φημί Θεμιστοκλέα.». 

 

Παροπλισμένα Πλοία  

 

Από νεαρή ηλικία, ο Θεμιστοκλής έδειξε έντονο ενδιαφέρον να ασχοληθεί με την πολιτική και να φτάσει στο αξίωμα του στρατηγού. Κάθε φορά, όμως, που έλεγε στον πατέρα του τί ήθελε να γίνει όταν μεγαλώσει, εκείνος τον πήγαινε στο ναύσταθμο του αθηναϊκού στόλου, που τότε βρισκόταν στο Φάληρο. Εκεί του έδειχνε τα παλιά, παροπλισμένα πλοία που κείτονταν παρατημένα στην παραλία λέγοντάς του: «Έτσι φέρεται ο αθηναϊκός λαός στους άλλοτε ένδοξους αλλά πλέον ξεχασμένους άνδρες.». 

 

Ο «Δίκαιος» 

 

Ο Αριστείδης ήταν ένας εξαίρετος πολιτικός της αρχαίας Αθήνας. Επικεφαλής της αριστοκρατικής παράταξης, πολέμησε σε όλες τις μεγάλες μάχες των Μηδικών και πολλές φορές διακρίθηκε για την ανδρεία του. Η Ιστορία τον τίμησε με τον τίτλο «Δίκαιος» για το ακριβοδίκαιο του χαρακτήρα του. Ωστόσο, πληροφορούμαστε πως ο ίδιος απέκτησε αυτόν τον προσδιορισμό από το εξής γεγονός. Κατά την διάρκεια μιας τραγωδίας, ο υποκριτής ανέφερε: «…ου μόνον θέλει φαίνεται δίκαιος αλλά θέλει είναι…» και τότε όλο το θέατρο στράφηκε σύσσωμο και κοίταξε τον Αριστείδη. 

 

Κατά τραγική ειρωνεία, κατά την ψηφοφορία για το αν θα εξοστρακιζόταν ή όχι, κάποιος αγράμματος Αθηναίος τον πλησίασε και, αγνοώντας το ποιος ήταν, του ζήτησε να γράψει πάνω στο όστρακο το όνομα Αριστείδης. Ο μεγάλος άνδρας τον ρώτησε τί κακό του είχε κάνει αυτό το άτομο και επιζητούσε την εξορία του, για να λάβει την αφοπλιστική απάντηση: «Με νευριάζει που όλοι τον αποκαλούν δίκαιο.». Χωρίς να σχολιάσει, ο Αριστείδης συμπλήρωσε το όνομά του πάνω στο όστρακο. 

 

Φανταστική απεικόνιση. Η στιγμή που ο αγράμματος Αθηναίος ζητά από τον Αριστείδη να γράψει το όνομά του στο όστρακο διότι νευρίαζε που όλοι τον έλεγαν δίκαιο 

 

Μια αντίστροφη πολιτική 

 

Γύρω στο 485 π.Χ., ανακαλύφθηκε στα ορυχεία του Λαυρίου μια πλούσια φλέβα αργύρου η οποία παρείχε στην Αθήνα 100 τάλαντα αργύρου ετησίως. Ο Θεμιστοκλής εισηγήθηκε τα χρήματα αυτά να δαπανηθούν για την ναυπήγηση πολεμικού στόλου, και των σχετικών υποδομών, προκειμένου να θωρακιστεί η Αθήνα έναντι του «εξ Ανατολών κινδύνου». Στον αντίποδα, ο Αριστείδης πρότεινε να κατανεμηθούν, εν είδη επιδομάτων θα λέγαμε σήμερα, στους πολίτες και να αξιοποιηθούν για τον καλλωπισμό της πόλης. Παρατηρήθηκε, δηλαδή, το οξύμωρο, ο ηγέτης των αριστοκρατικών να εισηγείται ένα φιλολαϊκό μέτρο ενώ ο ηγέτης των δημοκρατικών να προτείνει κάτι το αντιλαϊκό. 

 

Η Πυθία μηδίζει 

 

Πριν την μεγάλη τους εισβολή το 480 π.Χ., οι Πέρσες είχαν φροντίσει να εξαγοράσουν συνειδήσεις και άτομα μεταξύ των Ελλήνων. Ολόκληρες πόλεις, δελεασμένες από τον περσικό χρυσό δεν δίστασαν να μηδίσουν. Ένας από τους αποδέκτες των περσικών δωροδοκιών, ενδεχομένως και ο κυριότερος – μεγαλύτερος, υπήρξε το Μαντείο των Δελφών. Μάλιστα, φρόντισε να δώσει στους Έλληνες καταστροφολογικούς χρησμούς ή να τους παραπέμψει να συμπράξουν με τους εισβολής. Ενδεικτικός είναι ο αρχικός χρησμός που δόθηκε στους Αθηναίους αντιπροσώπους: 

«Άμοιροι, τί κάθεστε; Φύγε από το σπίτι σου και το στρογγυλό κάστρο ψηλά της πατρίδας σου και πήγαινε στην άκρη του κόσμου. Διότι, ούτε το κεφάλι σου είναι σίγουρο, ούτε το σώμα σου, ούτε των ποδιών σου οι άκρες, ούτε τα χέρια σου, ούτε ό,τι είναι στη μέση γλυτώνει, παρά είναι να τα κλαις!…». 

 

Βέβαια, ο Θεμιστοκλής γνώριζε πολύ καλά ότι η Πυθία εδεκάζετο. Ως εκ τούτου προέβη σε μια «ευγενική χορηγία» απαιτώντας την έκδοση νέου χρησμού ο οποίος με ασάφεια ισορροπούσε μεταξύ άμυνας και ολέθρου: 

«[…]Όταν κατακτηθούν όλα τα άλλα[…]τότε ο Δίας[…]δίνει[…]ένα ξύλινο τείχος να παραμείνει μόνο αυτό απόρθητο[…]Μην περιμένετε ήσυχοι το ιππικό και την πολυάριθμη πεζή στρατιά[…]αλλά γυρίστε την πλάτη και φύγετε. Μιαν άλλη ώρα θα σταθείτε επίσης πρόσωπο με πρόσωπο με αυτούς. Ω Θεία Σαλαμίς, εσύ θα καταστρέψεις τέκνα γυναικών[…]» 

 

Τον χρησμό αυτό εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο ο Θεμιστοκλής προκειμένου να πείσει τους συμπολίτες του ότι τα αναφερόμενα ξύλινα τείχη ήταν ο στόλος τους και η Σαλαμίνα το μέρος όπου θα έπρεπε να συγκρουστούν με τους Πέρσες. 

 

Η στάση των Ελλήνων 

 

Με πρωτοβουλία Αθήνας και Σπάρτης συνεκλήθη πανελλήνιο συνέδριο στην Κόρινθο το φθινόπωρο του 481 π.Χ. Σε αυτό φάνηκε ποιοι ήταν διατεθειμένοι να πολεμήσουν, ποιοι όχι και γιατί. Οι Έλληνες της βορείου Ελλάδας υπήρξαν θύματα της γεωγραφίας. Όντας κοντά στον Ελλήσποντο οι περιοχές της Μακεδονίας και της Θράκης δεν είχαν άλλη επιλογή από τη συνθηκολόγηση. Οι Θεσσαλοί ήταν πρόθυμοι να αγωνιστούν αρκεί οι υπόλοιποι Έλληνες να έστελναν ισχυρές δυνάμεις και να έκλειναν το πέρασμα των Τεμπών. Οι πόλεις της Βοιωτίας, αρνήθηκαν να συμμετάσχουν έχοντας ήδη έλθει σε επαφή με τους Πέρσες. Μοναδικές λαμπρές εξαιρέσεις αποτέλεσαν οι Πλαταιές και οι Θεσπιές καθώς και κάποια μικρά φύλα της περιοχής που δήλωσαν πως θα πολεμούσαν κατά των βαρβάρων. Το Άργος, επικαλούμενο χρησμό των Δελφών, προφασίστηκε ουδετερότητα. Η Θήβα, προφασιζόμενη προφάσεις εν αμαρτίαις, δήλωνε απρόθυμη να συμμετάσχει. Οι Κρήτες αρνήθηκαν να συνδράμουν επικαλούμενοι διάφορες, θεολογικής φύσεως, δικαιολογίες. Οι Κερκυραίοι έδρασαν πιο καιροσκοπικά. Αν και υποσχέθηκαν να βοηθήσουν και εξόπλισαν 60 πλοία, τα διέταξαν να αγκυροβολήσουν στο Ταίναρο προκειμένου να σπεύσουν, μετά τη ναυμαχία της Σαλαμίνας, να συγχαρούν τον όποιο νικητή προφασιζόμενοι αδυναμία πλεύσης λόγω καιρικών συνθηκών! 

 

Άντε να τους πείσεις… 

 

Ομολογουμένως, στάθηκε εξαιρετικά δύσκολο για τον Θεμιστοκλή να πείσει τους συμπολίτες του να εγκαταλείψουν την πόλη τους. Στην προσπάθειά του επιστράτευσε αρκετά τεχνάσματα και δεισιδαιμονίες. Ένα εξ αυτών ήταν και το ακόλουθο. Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, στο υπόγειο του παλιού ναού της Αθηνάς στην Ακρόπολη, ζούσε ένα μεγάλο φίδι που θεωρούταν συνοδός της Θεάς και φύλακας του ναού. Παραδοσιακά, κάθε μήνα, η ιέρεια του ναού, άφηνε μια μελόπιτα, την οποία το φίδι καταβρόχθιζε. Εκείνη τη φορά όμως, η μελόπιτα είχε βρεθεί άθικτη, σημάδι πως μέχρι και ο φύλακας του ναού, τον είχε εγκαταλείψει. Ο Θεμιστοκλής, εκμεταλλεύτηκε το συμβάν και τόνισε πως αφού και ο αρχέγονος αυτός φρουρός εγκατέλειψε τη θέση του, κανείς δεν έπρεπε να μείνει στην Αθήνα. 

 

Η στάση της αριστοκρατίας 

 

Απροσδόκητος σύμμαχος του Θεμιστοκλή στάθηκε ο Κίμων, ο γιος του Μιλτιάδη. Ο νεαρός αριστοκράτης, ανέβηκε στην Ακρόπολη και αφού έδεσε το άλογό του στο περιστύλιο του ναού και αφιέρωσε τα χαλινάρια του στην Αθηνά, φόρεσε τον οπλισμό του και κατέβηκε να επιβιβαστεί στα πλοία πειθαρχώντας στα κελεύσματα του στρατηγού του. Παράλληλα, τα μέλη της αριστοκρατίας που απάρτιζαν τον Άρειο Πάγο έδωσαν 8 δραχμές σε κάθε μάχιμο πολίτη, ως οικονομική ενίσχυση. Αν υποτεθεί ότι το σύνολο των ανδρών (οπλιτών και κωπηλατών) ανερχόταν σε 36.000, τότε οι Αθηναίοι αριστοκράτες κατέβαλαν το αστρονομικό ποσό των 288.000 αττικών δραχμών και μάλιστα από τα δικά τους χρήματα! 

 

Ένας πιστός ακόλουθος 

 

Κατά την εκκένωση της Αθήνας, ο Ξάνθιππος (πατέρας του Περικλή) και η οικογένειά του, επιβιβάστηκαν σε ένα πλοίο και κατευθύνθηκαν στη Σαλαμίνα, αφήνοντας πίσω τους όλα τους τα υπάρχοντα. Ο πιστός τους σκύλος, Ξούθος, όμως, μη θέλοντας να αποχωριστεί τους κυρίους του, επέλεξε να τους ακολουθήσει. Όταν αυτοί επιβιβάστηκαν στο πλοίο, ο Ξούθος βούτηξε στη θάλασσα και κολυμπούσε δίπλα τους μέχρι τη Σαλαμίνα. Εκεί, αποκαμωμένος, άφησε την τελευταία του πνοή. Εικάζεται πως το σημείο του νησιού που ονομάζεται «κυνός σήμα» είναι το μέρος όπου τάφηκε ο πιστός αυτός ακόλουθος. 

 

Ελευσίνιοι οιωνοί 

 

Τόσο ο Ηρόδοτος όσο και ο Πλούταρχος, μας παραθέτουν ένα ενδιαφέρον περιστατικό που σημειώθηκε στην Ελευσίνα, τη νύχτα πριν τη ναυμαχία της Σαλαμίνας. Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, δύο Έλληνες εξόριστοι, στο πλευρό του Ξέρξη, ο Αθηναίος Δικαίος και ο Σπαρτιάτης Δημάρατος, περπατούσαν στο Θριάσιο όταν ξαφνικά είδαν ένα τεράστιο σύννεφο σκόνης να σηκώνεται μπροστά τους, σαν να πορεύονταν τριάντα χιλιάδες άνδρες για μάχη. Ταυτόχρονα, άκουσαν φωνές να επαναλαμβάνουν το ίδιο όνομα: «Ίακχε! Ίακχε!». Οι δύο άνδρες θορυβήθηκαν και ο Δημάρατος, επειδή δεν καταλάβαινε τί συνέβαινε, ρώτησε τον Δικαίο. Εκείνος απάντησε: «Αυτός είναι ένας μυστικός ύμνος που ψάλλουν οι πιστοί κατά τα Ελευσίνια Μυστήρια! Να μου το θυμηθείς Δημάρατε! Κάποιος Θεός τον στέλνει, γιατί η Αττική είναι έρημη από ανθρώπους! Αυτό το σύννεφο που βλέπεις ή θα τραβήξει για την Πελοπόννησο ή για τη Σαλαμίνα. Ή ο στρατός ή ο στόλος των Περσών θα πάθει μεγάλη καταστροφή!». Εν τέλει, το σύννεφο πήγε και κάθισε πάνω από τα ελληνικά πλοία στη Σαλαμίνα. Ο Πλούταρχος πάει ένα βήμα παρακάτω. Υποστηρίζει πως οι δύο άνδρες είδαν καθαρά φαντάσματα και σκιές οπλισμένων ανδρών που έρχονταν με τα χέρια απλωμένα προς το ελληνικό στρατόπεδο στη Σαλαμίνα, απαντώντας στο κάλεσμα για βοήθεια των Ελλήνων στη μάχη κατά των βαρβάρων. 

 

Η Ελλάς παρακινούσα 

 

Λίγο πριν ο ελληνικός στόλος έλθει σε επαφή με τον περσικό, ξεκίνησε να υποχωρεί ασύντακτα. Έχει υποστηριχθεί πως επρόκειτο περί προμελετημένης ενέργειας με στόχο να παρασυρθεί ο αντίπαλος βαθύτερα στο στενό της Σαλαμίνας. Ο Ηρόδοτος, ωστόσο, αναφέρει ότι η κίνηση ήταν αποτέλεσμα φόβου που γεννήθηκε στις καρδιές αρκετών κυβερνητών όταν αντίκρυσαν το μέγεθος του εχθρικού στόλου, συμπαρασύροντας και τα υπόλοιπα ελληνικά σκάφη προκειμένου να μην διαρραγεί το μέτωπό τους. Την κρίσιμη στιγμή, ο μεγάλος ιστορικός υποστηρίζει ότι οι Έλληνες παρατήρησαν το φάντασμα μιας γυναίκας που με βροντερή φωνή τους έψεξε λέγοντας: «Δαιμόνιοι, έως πού τέλος θα υποχωρείτε;». Αμέσως, τα ελληνικά πλοία σταμάτησαν και εφόρμησαν κατά των Περσών. 

 

Μια από τις χαρισματικότερες και πλέον ραδιούργες μορφές του επιτελείου του Ξέρξη, ήταν η βασίλισσα της Αλικαρνασσού, Αρτεμισία. Ενδεικτικό της σπουδαιότητάς της, ήταν το γεγονός ότι οι Αθηναίοι την είχαν επικηρύξει, προκαταβολικά, με το ποσό των 10.000 αττικών δραχμών! 

 

Αν και φόρου υποτελής, η Αρτεμισία συμμετείχε σε όλα τα πολεμικά συμβούλια και δεν δίσταζε να εκφράζει ανοιχτά τις αντιρρήσεις της ακόμα και με τον ίδιο τον Μέγα Βασιλιά. Ήταν η μόνη που αντιτάχθηκε στη ναυμαχία στα στενά της Σαλαμίνας υποστηρίζοντας πως αντ’ αυτού έπρεπε να αφήσουν τις ελληνικές δυνάμεις να διαλυθούν μόνες τους εξαιτίας της προσωπικής αντιπάθειας και των αισθημάτων τοπικισμού που τις διακατείχαν. 

 

Η ίδια, εν τέλει, έλαβε μέρος στη ναυμαχία, επικεφαλής μιας μικρής ναυτικής μοίρας. Όταν το πλοίο της καταδιωκόταν από την τριήρη του Αμεινία, η πανούργα βασίλισσα διέταξε να εμβολίσουν το πρώτο περσικό καράβι που βρισκόταν μπροστά της. Η κίνηση αυτή απέφερε τριπλό κέρδος. Πρώτον, στο πλοίο που βυθίστηκε επέβαινε ο βασιλιάς των Καλυνδίων, μεγάλος ανταγωνιστή της και μιας και βυθίστηκε αύτανδρο, το «μυστικό» της ήταν ασφαλές. Δεύτερον, ο Αθηναίος κυβερνήτης πίστεψε πως κυνηγούσε ελληνικό καράβι και διέκοψε την καταδίωξη στρεφόμενος κατά άλλου στόχου. 

 

 Τέλος, ο Ξέρξης, θεώρησε πως η Αρτεμισία βύθισε ελληνικό πλοίο και με ανάμικτα αισθήματα είπε στους ακολούθους του: «Οι άνδρες μου έγιναν γυναίκες και οι γυναίκες άνδρες!». Πέραν αυτών όμως, η Αρτεμισία κέρδισε την εύνοια του Ξέρξη όταν λίγο αργότερα κατάφερε να εντοπίσει και να ανασύρει τη σορό του αδελφού του, Πέρση ναυάρχου Αριαμένη! 

 

Για ένα φιλότιμο 

 

Στο συνέδριο της Κορίνθου, οι Αθηναίοι, μεταξύ των οποίων και ο Θεμιστοκλής, κατηγόρησαν τους Αιγινήτες για μηδισμό ( συνεργασία με τους Πέρσες κατά τη διάρκεια των Περσικών Πολέμων (490 – 431 π.Χ.), η συμπαράταξη με τους Μήδους (συνεκδοχικά το περσικό κράτος), η υποστήριξή τους ή και απλώς η μίμηση του τρόπου ζωής τους, η προδοσία για οποιοδήποτε λόγο). Η κατηγορία ευσταθούσε εν μέρει. Οι Αιγινήτες στρατιωτικοί διαμαρτυρήθηκαν έντονα για αυτή την προσβολή, λέγοντας ότι οι πολιτικοί μπορεί να μηδίζουν αλλά οι στρατιωτικοί είναι πιστοί στα πάτρια. Θέλοντας να ξεπλύνουν το στίγμα του προδότη και να αποκαταστήσουν την τιμή και το πληγωμένο τους φιλότιμο, πολέμησαν με ιδιαίτερο φανατισμό στην ναυμαχία της Σαλαμίνας. Ναύαρχός τους ήταν ο Πολύκριτος, άνδρας γενναίος και ικανός, ο οποίος ως τριήραρχος βύθισε τα περισσότερα εχθρικά πλοία με αποτέλεσμα να λάβει αριστείο, ως ο καλύτερος κυβερνήτης, από κοινού με τον Αθηναίο Αμεινία. Λέγεται πως κατά το τέλος της ναυμαχίας, η τριήρης του Πολύκριτου βρέθηκε να πλέει δίπλα σε αυτή του Θεμιστοκλή. Αναγνωρίζοντας το πλοίο του Αθηναίου ναυάρχου, πιθανώς από κάποιο σήμα που έφερε, και ενθυμούμενος την προσβολή, ο Αιγινήτης τριήραρχος φώναξε με όλη του τη δύναμη: «Θεμιστοκλή! Ποιος είπε ότι οι Αιγινήτες μηδίζουν;» 

 

Ο καλύτερος ηγέτης 

 

Μετά τη ναυμαχία, οι Έλληνες έδωσαν, κατόπιν ψηφοφορίας, αριστεία για τον καλύτερο ηγέτη. Επειδή όμως όλοι οι ναύαρχοι ψήφισαν τον εαυτό τους, κανένας δεν μπόρεσε να αναδειχθεί ως ο πρώτος καλύτερος. Στη συνέχεια, ψήφισαν για τον δεύτερο. Εκεί, όλοι παραδέχτηκαν ότι ο καλύτερος ήταν ο Θεμιστοκλής. Έτσι, ο Αθηναίος ναύαρχος εκλέχθηκε ως ο δεύτερος καλύτερος ηγέτης, με πρώτο τον «κανένα»! 

 

Τιμές στην Ολυμπία  

 

ο 480 π.Χ. τελέστηκαν, με κάποια καθυστέρηση, οι Ολυμπιακοί Αγώνες, λίγο μετά τη ναυμαχία της Σαλαμίνας. Ο Πλούταρχος μας παραθέτει πως, κατά τη διάρκεια των αγωνισμάτων, εισήλθε στο στάδιο ο Θεμιστοκλής. Αμέσως μόλις τον αναγνώρισαν οι θεατές σταμάτησαν να παρακολουθούν τους αγώνες και όλοι, σύσσωμοι, σηκώθηκαν όρθιοι και άρχισαν να τον χειροκροτούν επί ώρα. Όλη την ημέρα τον θαύμαζαν, τον χειροκροτούσαν και τον έδειχναν σε ξένους απεσταλμένους, γεμάτοι περηφάνια! 

 

Ένας περήφανος πατέρας 

 

Αν υπήρξε ένας απλός άνθρωπος, η οικογένεια του οποίου δοξάστηκε ιδιαίτερα στα Μηδικά, αυτός ήταν ο Ευφορίων. Αθηναίος πολίτης, πλούσιος γαιοκτήμονας και πατέρας τριών παιδιών, αξιώθηκε να δει όλους τους γιους του να περνούν στην αθανασία. 

 

Πρώτος του γιος, ήταν ο Κυναίγειρος, που πολέμησε και έπεσε ηρωικά στο Μαραθώνα. Κατά την υποχώρηση των Περσών στα πλοία τους, οι Αθηναίοι προέβησαν σε απηνή καταδίωξη και προσπάθησαν να εμποδίσουν τον απόπλου των εχθρικών σκαφών, αιχμαλωτίζοντας επτά από αυτά. Ο Κυναίγειρος, άρπαξε με το χέρι του ένα εχθρικό καράβι, με συνέπεια να του το κόψει ένας Πέρσης στρατιώτης. Απτόητος ο γενναίος άνδρας, άρπαξε το πλοίο με το άλλο του χέρι. Όταν του το έκοψαν και αυτό, το άρπαξε με τα δόντια οπότε και τον αποκεφάλισαν. 

 

Δεύτερος γιος του, ήταν ο Αμεινίας. Μαχόμενος ως τριήραρχος στη ναυμαχία της Σαλαμίνας, ήταν ο πρώτος που εφόρμησε κατά του εχθρού βυθίζοντας το πρώτο εχθρικό πλοίο δίνοντας θάρρος στην ελληνική παράταξη που έσπευσε να ακολουθήσει το παράδειγμά του. Αυτός ήταν που εμβόλισε και βύθισε την περσική ναυαρχίδα, φονεύοντας τον Αριαμένη, αδελφό του Ξέρξη και ναύαρχο του εχθρικού στόλου. Με το πέρας της μάχης, τιμήθηκε με αριστεία από όλους τους Έλληνες, ως ο καλύτερος κυβερνήτης με τις περισσότερες βυθίσεις! 

 

Τρίτος γιος του, ήταν ο Αισχύλος, ο μεγάλος τραγικός ποιητής. Ο Αισχύλος πολέμησε ως απλός στρατιώτης τόσο στο Μαραθώνα όσο και στη Σαλαμίνα. Σε αυτόν αποδίδεται και ο περίφημος παιάνας των Ελλήνων πριν από την μεγάλη ναυμαχία. Όπως μας παραθέτει και ο ίδιος: 

 

Προτομή του μεγάλου τραγικού συγγραφέα, Αισχύλου. Πολέμησε στον Μαραθώνα όπου έχασε τον αδελφό του Κυναίγειρο και στην Σαλαμίνα όπου δοξάστηκε ο άλλος αδερφός του ο Αμεινίας. 

 

«Της σάλπιγγας ο αχός φλόγιζε τον αέρα και από τα ελληνικά καράβια έρχεται μια βοή που όλο δυναμώνει και καθαρίζει και γίνεται τραγούδι που στυλώνει τις καρδιές και μεθά τα φρένα: Ὦ παῖδες Ἑλλήνων, ἴτε, ἐλευθεροῦτε πατρίδ’, ελευθεροῦτε δὲ παῖδας, γυναῖκας, θεῶν τε πατρῴων ἕδη, θήκας τε προγόνων· νῦν ὑπέρ πάντων ὁ αγών!» 

 

Εκεί όμως που πραγματικά μεγαλούργησε ήταν στο θεατρικό τομέα. Οι τραγωδίες του γνώρισαν τον έπαινο, όχι μόνο των συγχρόνων του, αλλά και όλων των μελλοντικών γενεών. Κι όμως, από όλα τα υπέροχα έργα του, «Αγαμέμνων», «Πέρσες», «Ευμενίδες», «Προμηθεύς Δεσμώτης», «Επτά επί Θήβας» κ.ά., από όλη τη δόξα και όλες του τις τιμές, εκείνος ήθελε να τον θυμούνται για ένα άλλο γεγονός. Για τη στιγμή που έκανε το χρέος του προς την πατρίδα, όπως άλλωστε μαρτυρά και το επίγραμμα που ζήτησε να γραφεί στον τάφο του: 

 

«Αἰσχύλον Εὐφορίωνος Ἀθηναῖον τόδε κεῦθει

μνῆμα καταφθίμενον πυροφόροιο Γέλας·

ἀλκὴν δ’ εὐδόκιμον Mαραθώνιον ἄλσος ἄν εἴποι

καὶ βαθυχαιτήεις Μῆδος ἐπιστάμενος.» 

 

Το τέλος ενός ναυάρχου 

 

Το 465 π.Χ., όταν ο γιος του Μιλτιάδη, Ναύαρχος Κίμων, συνέτριψε τον περσικό στόλο στον Ευρυμέδοντα ποταμό και ενίσχυσε μια νέα αιγυπτιακή επανάσταση, ο Αρταξέρξης πρότεινε στο Θεμιστοκλή να αναλάβει τη διοίκηση των περσικών ναυτικών δυνάμεων για να καταστείλει την εξέγερση των Αιγυπτίων. Γνωρίζοντας ότι έτσι θα στρεφόταν κατά της πατρίδας του, μιας πατρίδας που τον είχε εξορίσει από φθόνο, ο Θεμιστοκλής απάντησε: «Αν αρνηθώ, θα είμαι αχάριστος. Αν όμως δεχτώ, θα είμαι προδότης!». Έτσι, επέλεξε τη μοναδική έντιμη λύση, την αυτοκτονία! Το σώμα του, τάφηκε με βασιλικές τιμές από τους Πέρσες. Οι Αθηναίοι, όμως, με ψήφισμα απαγόρευσαν τον επαναπατρισμό των οστών του. Εν τέλει, τα οστά του Θεμιστοκλή, σύμφωνα με την τελευταία του επιθυμία, μεταφέρθηκαν από τους οικείους του μυστικά, και τάφηκαν κοντά στην είσοδο του λιμανιού του Πειραιά. 

 

ΠΗΓΕΣ – ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ 

Ελληνόγλωσση Βιβλιογραφία 

 

Amouretti M. C., Ruze F. Πόλεμος στην αρχαία Ελλάδα. Εκδόσεις Πατάκη, Αθήνα 2001

Barell R. Οι Έλληνες. Εκδόσεις Ρώσση, Αθήνα 1994

Bury J. R., Meiggs R. Ιστορία της αρχαίας Ελλάδας. Εκδόσεις Καρδαμίτσα, Αθήνα 1992

Connolly P. Η πολεμική τέχνη των αρχαίων Ελλήνων. Εκδόσεις Σιδέρης, Αθήνα 1995

Green P. Οι ελληνοπερσικοί πόλεμοι. Εκδόσεις Τουρίκης, Αθήνα 2004

Hanson J. Οι πόλεμοι των αρχαίων Ελλήνων. Εκδόσεις Ενάλιος, Αθήνα 2005

Mosse C., Ιστορία μιας δημοκρατίας: Αθήνα, από τις αρχές ως τη μακεδονική κατάκτηση. (Μετάφραση Αγγελίδου Δ.) Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης, Αθήνα 1983

Tarn W. Στρατιωτικές και ναυτικές εξελίξεις κατά την ελληνιστική εποχή. Εκδόσεις Φόρμιγξ, Αθήνα 1998

Βλάχος Α. Θουκυδίδου Ιστορία του Πελοποννησιακού Πολέμου. Βιβλιοπωλείον της Εστίας, Αθήνα 1999

Γαρουφαλής Δ. Οι περσικοί πόλεμοι. Εκδόσεις Περισκόπιο, Αθήνα 2003

Διόδωρος Σικελιώτης. Ιστορική Βιβλιοθήκη. Εκδόσεις Κάκτος, Αθήνα 1992

Ηρόδοτος. Ιστορία (Βιβλία Ζ’ και Η’)

Ηρόδοτος. Ιστορίαι, Βιβλία 1 – 9. Εκδόσεις Ζαχαρόπουλος

Ηρόδοτος. Ιστορίαι, Βιβλία V – IX. Εκδόσεις Γκοβόστη, 1995

Ηρόδοτος. Ιστορίες. Εκδόσεις Γκοβόστης, Αθήνα 1995

Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, Εκδοτική Αθηνών, 1977

Ιστορία του Ελληνικού Έθνους. Τόμος Γ’. Εκδοτική Αθηνών, 1972

Καμπούρη Μ. Η ναυμαχία της Σαλαμίνας. Εκδόσεις Επικοινωνίες Α.Ε., Αθήνα 2006

Ναυτικό Μουσείο Κρήτης, Εκδόσεις Μουσείου, Χανιά 1992

Νελλόπουλος Ε. Η ελληνική τριήρης. Εκδόσεις Φλώρος, Αθήνα

Πλούταρχος. Βίοι Παράλληλοι, (Θεμιστοκλής). Άπαντα των αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων, Τόμος 2ος, Εκδόσεις Πάπυρος, Αθήνα 1975

Πλούταρχος. Βίοι Παράλληλοι. Εκδόσεις Κάκτος, Αθήνα 1991 – 1992

Ράδος Κ. Η ναυμαχία της Σαλαμίνας. Εκδόσεις Ενάλιος, Αθήνα 2004

Στάινχαουερ Γ. Ο Πόλεμος στην Αρχαία Ελλάδα. Εκδόσεις Παπαδήμας, Αθήνα 2000

 

Ξενόγλωσση Βιβλιογραφία 

 

Briant P. Histoire de l’ empire perse de Cyprus a Alexander. Παρίσι 1996

Cawkwell P. The Greek wars. The failure of Persia. Οξφόρδη 2005

Connolly P. Greece and Rome at war. Greenhill Books, 1998

Cook J. M. The Persian empire. Λονδίνο, Μελβούρνη & Τορόντο 1983

Culley G. R. The restoration of sanctuaries in Attica II. Hesperia 44, 1974, 1977

Cuyler Young T. 480/479 B.C. – A Persian perspective, Iranica Antiqua XV 1980

Cuyler Young T. The consolidation of the empire and its limits of growth under Darius and Xerxes. Cambridge, Ancient History IV (2), Cambridge 1988

Cuyler Young T. The early history of the Medes and the Persians and the Achaemenid Empire to the death of Cambyses. Cambridge, Ancient History IV (2), Cambridge 1988

Hammond N. G. L. The expedition of Xerxes. Cambridge, Ancient History IV (2), Cambridge 1988

Kuhrt A. The ancient Near East, c. 3.000 – 330 B.C., vol. II. London & New York 1995

Lazendy J. F. The defence of Greece, 490 – 479 B.C. Warminister 1993

Wallinga H. T. Xerxes’ Greek adventure. The Naval perspective. Leiden & Boston 2005 

 

Περιοδικά 

 

Τζάχος Ε. Η ταχεία τριήρης. Περιοδικό «Πόλεμος και Ιστορία», τεύχος 21, Εκδόσεις Επικοινωνίες, Αθήνα 1999

Τζάχος Ε. Η ταχεία τριήρης – Αμυντική και επιθετική τακτική. Περιοδικό «Πόλεμος και Ιστορία», τεύχος 69, Εκδόσεις Επικοινωνίες, Αθήνα 2003

Ψαρουλάκη Γ. Η ναυμαχία της Σαλαμίνας. Περιοδικό «Παγκόσμια Πολεμική Ιστορία», τεύχος 5, Αθήνα 2006

 

Σελίδα Πηγής

ΑΒΕΡΩΦ

Αποφάσισα την έκτρωση του γιού μου με σύνδρομο Down

Ο φόβος και η πίεση οδηγούν πολλούς γονείς στην έκτρωση των παιδιών τους με αναπηρία, κάνοντάς τους τελικά δυστυχισμένους. 

Ιστοσελίδα Pregnancy Help News
 

Theresa και Kevin Burke 

 

Ο Κέβιν ήταν 48 ετών, παντρεμένος για περισσότερα από 20 χρόνια και πατέρας δύο εφήβων αγοριών. Η ζωή του άλλαξε για πάντα τη στιγμή που η γυναίκα του τον ενημέρωσε για μια απρόσμενη εγκυμοσύνη. Θυμάται ο ίδιος: «Στην αρχή ήταν ένα σοκ για μένα αλλά σύντομα άρχισα να καυχιέμαι ότι θα ξαναγίνω πατέρας μικρού παιδιού παρά την προχωρημένη ηλικία μου». 

 

Σε ένα ιατρικό ραντεβού αργότερα στην εγκυμοσύνη, ο γιατρός παρατήρησε ότι δεν είχαν κάνει ποτέ έλεγχο για σύνδρομο Down. Μετά από την εξέταση, ο γιος τους διαγνώστηκε με τη χρωμοσωμική διαταραχή και τότε ο γιατρός πρότεινε την έκτρωση. 

 

Κατά τραγικό τρόπο, αυτός ο γιατρός έκανε ένα βήμα ακόμη, εκμεταλλευόμενος την αναπάντεχη δυσκολία και το άγχος που είχε το ζευγάρι, λέγοντάς τους ότι έπρεπε να πάρουν την απόφαση εκείνη ακριβώς τη μέρα, γιατί έληγε το χρονικό όριο για τη νόμιμη άμβλωση. 

 

Ο πατέρας περιγράφει τι συνέβη στη συνέχεια: 

«Η γυναίκα μου άφησε εμένα να πάρω την απόφαση και εγώ έκανα την επιλογή να γίνει έκτρωση του παιδιού μας. Καθώς η γυναίκα μου ήταν ξαπλωμένη σε ένα νοσοκομειακό κρεβάτι στη κλινική, κάθισα δίπλα της, κρατώντας της το χέρι. Στη συνέχεια ο γιατρός έβαλε μια μακριά βελόνα στην τεράστια κοιλιά της γυναίκας μου, κάνοντας στο μωρό μας μια ένεση που σταμάτησε τελικά την καρδιά του. Μόλις βεβαιώθηκαν ότι είχε πεθάνει, προκάλεσαν τοκετό και η γυναίκα μου γέννησε τον νεκρό γιο μας». 

 

Η νοσοκόμα ρώτησε τότε τον πατέρα αν ήθελε να κρατήσει στην αγκαλιά του το νεκρό παιδί του, ένα πλήρως διαμορφωμένο αγοράκι. Εκείνος το πήρε στα χέρια του και το κράτησε. Ήταν συγκλονισμένος και κυριευμένος από θλίψη: «Έκλαιγα, θυμάται, όλη τη νύχτα και ήταν μαρτύριο». 

 

Στη συνέχεια, μια άλλη νοσοκόμα τους συμβούλεψε – δεδομένης της ηλικίας κύησης του μωρού – ότι έπρεπε να δώσουν ένα όνομα στον γιο τους και να κανονίσουν την ταφή. 

 

Τους έδωσαν ένα λευκό χαρτόκουτο για να βάλουν μέσα το μωρό τους και τους είπαν να συνεννοηθούν με ένα γραφείο τελετών της γειτονιάς. 

 

«Τότε άρχισαν τα ψέματα», συνέχισε ο Κέβιν. «Δεν μπορούσα να πω σε κανέναν τι είχα κάνει. Ούτε στους γονείς, ούτε στα αδέρφια μου, ούτε στους φίλους μου. Ούτε καν στους άλλους γιους μου». 

 

Πολύπλοκη θλίψη… 

 

Κάθε χρόνο χιλιάδες γονείς υποβάλλονται σε εξετάσεις ρουτίνας στα πλαίσια προγεννητικού ελέγχου και εισπράττουν αυτό που ονομάζεται «κακή προγεννητική διάγνωση». Αυτό σημαίνει ότι το μωρό τους παρουσιάζει κάποια χρωμοσωμική ανωμαλία ή ένα σοβαρό ελάττωμα σε κάποιο ζωτικό όργανο. 

 

Η στατιστική δείχνει ότι εάν στα ζευγάρια που αντιμετωπίζουν μια κακή προγεννητική διάγνωση προσφερθεί πνευματική και ψυχολογική ενθάρρυνση, υποστήριξη και οικονομική βοήθεια, πολύ συχνά αποφασίζουν να μην κάνουν έκτρωση. 

 

Δυστυχώς όμως τα περισσότερα ζευγάρια πιέζονται από γιατρούς, θεραπευτές, φίλους και οικογένεια να «τερματίσουν» την εγκυμοσύνη. Τους παρουσιάζεται η ζοφερή προοπτική ενός παιδιού που γεννιέται πρόωρα, πεθαίνει στη μήτρα ή λίγο μετά τη γέννησή του. Στην περίπτωση καταστάσεων όπως το σύνδρομο Down, οι γονείς ενημερώνονται μόνο για τις πιθανές ιατρικές επιπλοκές και όχι για τις ευλογίες που μπορούν να φέρουν τέτοια παιδιά. Οι επαγγελματίες υγείας μπορεί επίσης να προτείνουν την άμβλωση ως την πιο φιλάνθρωπη επιλογή, για να αποφευχθεί η περιττή ταλαιπωρία για το μωρό. Οι γονείς μπορεί να θεωρήσουν τότε την άμβλωση ως την καλύτερη λύση. 

 

Μετά την άμβλωση…. 

 

Αλλά στην πραγματικότητα, η άμβλωση δεν είναι καλύτερη επιλογή για κανέναν. 

 

Στις γυναίκες οι αμβλώσεις λόγω εμβρυϊκής αναπηρίας αφήνουν σωματικό και συναισθηματικό τραύμα και δημιουργούν βαθύ ψυχολογικό πόνο χρόνια μετά τη διαδικασία. 

 

Αλλά και για τους άνδρες η άμβλωση είναι συχνά μια τραυματική εμπειρία απώλειας, ειδικά όταν είναι παρόντες κατά τη διάρκεια μιας πρώιμης χημικής άμβλωσης ή των διαδικασιών της καθυστερημένης άμβλωσης. 

 

Όπως πολλοί άνδρες μετά την έκτρωση, έτσι και ο Κέβιν προσπάθησε να θάψει τον πόνο και να συνεχίσει τη ζωή του. Αλλά αυτός και η σύζυγός του πληγώθηκαν βαθιά μετά την πράξη τους και η αδυναμία και ο μεγάλος ψυχολογικός πόνος που είχαν ατομικά και ως ζευγάρι, άσκησαν μεγάλη πίεση και στο γάμο τους. 

 

Ο Κέβιν λέει «Ποτέ δεν ρώτησα τη γυναίκα μου πώς αισθανόταν γιατί δεν μπορούσα να αντέξω και το δικό της πόνο της πάνω στο συντριπτικό βάρος του δικού μου». 

 

Όπως και σε άλλες περιπτώσεις, έτσι και εδώ αυτά τα συμπτώματα επηρέασαν στη συνέχεια και τη συζυγική οικειότητα, την επικοινωνία και την εμπιστοσύνη μεταξύ του ζευγαριού, καθώς και τη σχέση του ζευγαριού με τα υπόλοιπα εν ζωή παιδιά τους. 

 

Συνεχίζει ο πατέρας Κέβιν: «Μείναμε οικογένεια για λίγα χρόνια, αλλά οι ενοχές μας είχαν σβήσει τον έρωτά μας και τελικά χωρίσαμε. Ένιωσα ότι ο Θεός με τιμωρούσε για ό,τι είχα κάνει και αποδέχτηκα αυτή την τιμωρία για πολλά χρόνια». 

 

Μετά από 10 χρόνια…. 

 

Ο Κέβιν πάλεψε για πολλά χρόνια με την πράξη του….. Κάποια στιγμή μπόρεσε να βρει σχετική ηρεμία στο πολύπλοκο πνευματικό και ψυχολογικό του ζήτημα. Μετανόησε για την πράξη του, ζήτησε συγχώρεση από το Θεό και έλαβε ψυχιατρική βοήθεια. 

 

Παράλληλα άρχισε να μιλά δημόσια για την καταστροφική του εμπειρία με στόχο την αποτροπή της άμβλωσης και τη παροχή βοήθειας προς τα ζευγάρια που έρχονται αντιμέτωπα με σκληρές διαγνώσεις ώστε να κρατήσουν τα παιδιά τους. Τα κατευθύνει σε γιατρούς και νοσηλευτικές μονάδες που έχουν εμπειρία σε τέτοια περιστατικά και τα αντιμετωπίζουν με σεβασμό συνολικά με την οικογένειά τους 

 

Σε μια πρόσφατη συγκέντρωση είπε δημόσια αυτά τα συγκινητικά λόγια: «Κράτησα τον γιο μου στην αγκαλιά μου. Θυμάμαι το πρόσωπό του και το περίγραμμα του σώματός του. Δεν θα σε ξεχάσω ποτέ, παιδί μου και για χάρη σου δεν θα είμαι πια σιωπηλός». 

 

Πηγή: ΑΦΗΣΤΕ ΜΕ ΝΑ ΖΗΣΩ, 

pregnancyhelpnews.com

το είδαμε ΕΔΩ