Για να γνωρίσετε τον εχθρό που προκάλεσε αυτή την τυραννική σφαγή, απλά κοιτάξτε την αντανάκλαση στον καθρέφτη σας (αμερικανικό άρθρο)

29 December 2020 Gary D. Barnett, Διαβάστε το εδώ 

 

Μετάφραση: Απολλόδωρος

 

Αν επιθυμείτε την ελευθερία, δεν θα τη γνωρίσετε ποτέ - αλλά αν πάρετε και προστατεύσετε την ελευθερία σας, θα είναι δική σας. Αντί να υποκύπτετε στο φόβο και να αναζητάτε απαντήσεις στην κυβέρνηση, πάρτε την ευθύνη της ζωής σας και κάντε όλους εκείνους που θα επιτεθούν σε εσάς, στο μυαλό, στο σώμα ή στην ελευθερία σας να γνωρίσουν το φόβο. Ο φόβος είναι απλώς ένας καταλύτης που χρησιμοποιείται από την άρχουσα τάξη προκειμένου να φοβίσει και να διχάσει τους ανθρώπους, ώστε να αποκτήσει εξουσία και έλεγχο πάνω τους. Αυτός ο κατασκευασμένος φόβος οδηγεί στην εξάρτηση, η οποία οδηγεί στην αδιαφορία- η αδιαφορία οδηγεί στη σιωπή, η σιωπή οδηγεί στην καταπίεση και η καταπίεση οδηγεί στη δουλεία. Είναι καλύτερο για τους ανθρώπους να ενσταλάξουν μεγάλο φόβο στο μυαλό οποιουδήποτε θα επέλεγε να τους κυβερνήσει, αντί να δέχονται την τυραννία από τη μάστιγα που είναι η πολιτική τάξη. Όλα αυτά καταλήγουν στο γεγονός ότι οι ίδιοι οι πολίτες ευθύνονται εξ ολοκλήρου για την τρέχουσα μοίρα τους στη ζωή. 

 

Οι περισσότεροι άνθρωποι σε αυτή τη χώρα αρέσκονται να ισχυρίζονται ότι πρόκειται για δημοκρατία και ότι ο λαός κυβερνά την κυβέρνηση μέσω των υποτιθέμενων "αντιπροσώπων" του και όχι το αντίθετο. Η ειρωνεία είναι ότι αυτή η πεποίθηση είναι γελοία, ενώ είναι επίσης εν μέρει αληθινή, επειδή ο λαός είναι ο χειρότερος εχθρός του εαυτού του. Εθελοντικά επέτρεψαν σε άλλους να τους κυβερνούν, και πιστεύουν ότι ψηφίζοντας για τους δικούς τους αφέντες έχουν κάποιο έλεγχο στη διαδικασία και στις πολιτικές που δημιουργούνται από αυτήν. Αυτός ο τρόπος σκέψης είναι βέβαια παραφροσύνη, αλλά είναι η επικρατούσα στάση των μαζών. Αυτή η ανόητη αντίληψη τους έχει ενσταλαχθεί από τη γέννησή τους, και το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας εξακολουθεί να πιστεύει ότι είναι "ελεύθεροι". Ο λαός θα μπορούσε να είναι πλήρως υπεύθυνος υπό την έννοια ότι έχει τη δύναμη να αποδέχεται ή να αρνείται την κυριαρχία, αλλά στην περίπτωση της πλειοψηφίας των ανθρώπων στις Ηνωμένες Πολιτείες, έχει αποδεχτεί την κρατική κυριαρχία αντί της αυτοκυριαρχίας. Για να αντιστραφεί αυτή η κατάσταση, το μόνο που χρειάζεται είναι το ευρύ κοινό να αφαιρέσει κάθε συγκατάθεση από οποιαδήποτε διεκδικητική εξουσία. 

 

Η λύση φαίνεται αρκετά απλή, αλλά το πρόβλημα έγκειται στο πώς θα επιτευχθεί, δεδομένης της αδυναμίας, της δειλίας και της ευπιστίας του κοπαδιού. Προκειμένου να ανακτήσουμε το πάνω χέρι σε κάθε προσπάθεια για ελευθερία, το μόνο που χρειάζεται είναι ένας αρκετά μεγάλος αριθμός ανθρώπων να μην υπακούσει σε κάθε κυβερνητική εντολή και να αρνηθεί κάθε υποστήριξη προς την πολιτική τάξη. Η ανυπακοή, η μη συμμόρφωση και η αυτοάμυνα απέναντι σε οποιαδήποτε επίθεση από τους λίγους ολιγαρχικούς που προσπαθούν να αποκτήσουν εξουσία και έλεγχο πάνω σας, θα τερματίσει αμέσως κάθε προσπάθεια του κράτους να αποκτήσει αυτόν τον έλεγχο. Γιατί, λοιπόν, αυτός ο πληθυσμός είναι τόσο φαινομενικά απορροφημένος από μια στάση συναίνεσης; Αυτή η κοινωνία συνεχίζει να κυλιέται στην αυτολύπηση και σε μια τόσο παράλογη ατολμία που επιτρέπει τη δική της υποδούλωση στα χέρια τυράννων, ενώ μια απλή εξέγερση θα μπορούσε να σώσει την κατάσταση. 

 

Το πρόβλημα για άλλη μια φορά βρίσκεται άμεσα στους ίδιους τους ανθρώπους. Αυτή είναι μια περίπτωση όπου πρέπει να εκφραστεί ο πλεονασμός. Για να βρεθεί το πρόβλημα και οι ένοχοι σε αυτή την πανωλεθρία που αντιμετωπίζουμε σήμερα, απαιτείται μόνο μια ματιά στον καθρέφτη από τους περισσότερους Αμερικανούς. Αυτό που θα έπρεπε να είναι προφανές ακόμη και στο πιο αμβλύ άτομο είναι ότι πολύ λίγοι σε αυτή τη χώρα είναι πρόθυμοι να ρισκάρουν οτιδήποτε θα μπορούσε να τους βοηθήσει να ανακτήσουν και να προστατεύσουν την ελευθερία τους. Στην πραγματικότητα, το μόνο που θέλουν είναι να εξαρτώνται από τους άλλους, είτε για να τους λύσουν τα προβλήματα, είτε για να τους πουν τι να κάνουν. Αλλά ακόμη και αν τους πουν τι είναι απαραίτητο, δεν έχουν το σθένος να το φέρουν εις πέρας, και αντ' αυτού σκέφτονται κάθε είδους ερωτήσεις και τι θα γινόταν αν- και είναι εντελώς τρομοκρατημένοι από το να μην ταιριάζουν με το πλήθος. Αυτή η στάση είναι μια αξιοθρήνητη απάθεια του μεγαλύτερου μέρους της κοινωνίας όσον αφορά τη δική της υπεράσπιση της ζωής, της αγάπης, της οικογένειας και της ελευθερίας. 

 

Είναι τρομερά ενοχλητικό να ακούει κανείς τα σχόλια που δέχεται από το πλήθος σχετικά με την τύχη των ατόμων στα χέρια του κράτους. Αμέσως, ζητούν λύσεις και διαμαρτύρονται ότι κανείς δεν τους έχει "δώσει" λύσεις, αλλά αυτό δεν είναι αλήθεια. Τους έχει ειπωθεί η αλήθεια, αλλά αυτοί "δεν μπορούν να διαχειριστούν την αλήθεια"! Με άλλα λόγια, θέλουν να τους πουν τι να κάνουν, αλλά μόνο αν το κάνουν όλοι ταυτόχρονα. Έχουν ανάγκη να κρυφτούν. Όταν η απάντηση είναι να ασκήσουν τη διαφωνία και την ανυπακοή, ισχυρίζονται αμέσως ότι είναι μόνο ένας και δικαιολογούν τη λύση με βάση το φόβο ότι δεν ανήκουν στο κοπάδι. Αυτό οφείλεται αναμφίβολα στη δειλία, αλλά οφείλεται επίσης στο γεγονός ότι δεν σκέφτονται ως άτομα, και ως εκ τούτου δεν θα ενεργήσουν ως άτομα. Σχεδόν όλοι θέλουν την απόλυτη ανωνυμία και επιθυμούν να είναι αόρατοι από κάθε άποψη ελέγχου. Αυτό που δεν έχει γίνει κατανοητό, είναι ότι η μαζική δράση ως άτομα θα φέρει μεγάλη δύναμη σε κάθε προσπάθεια για την προστασία της ελευθερίας, αλλά σχεδόν κανείς δεν είναι πρόθυμος να δράσει μόνος του, ακόμη και με τη γνώση ότι όταν πολλοί δρουν μόνοι τους, γίνονται ένα. Κανείς δεν μπορεί να τους "δώσει" μια λύση σε αυτή την τρέλα, επειδή ο αμερικανικός πληθυσμός δεν είναι πρόθυμος να αναλάβει οποιοδήποτε ατομικό ρίσκο για χάρη της δικής του προστασίας, της οικογένειάς του, των γειτόνων του ή ακόμα και της ίδιας του της ελευθερίας. Μέχρι να αλλάξει αυτή η στάση, είμαστε όλοι καταδικασμένοι σε μια τυραννική ύπαρξη βασισμένη στη συλλογική βλακεία και αδιαφορία της πλειοψηφίας. 

 

Αυτό που συμβαίνει σήμερα είναι ένα ψυχολογικό πείραμα από τις "κυβερνητικές" δυνάμεις με σκοπό να επιτευχθεί μια παγκόσμια κατάληψη που αναφέρεται συχνά ως "Η Μεγάλη Επανεκίννηση" (Great Reset). Αυτό το πείραμα για να είναι επιτυχές απαιτεί από τις μάζες να συναινέσουν σε αυτούς που βρίσκονται στην εξουσία, να ακολουθούν εντολές και να υπακούουν σε όλους τους κανόνες που "επιβάλλει" το κράτος. Όταν αυτή η νοοτροπία είναι σε ισχύ, όπως συμβαίνει τώρα, η ρύθμιση κάθε πτυχής της ζωής γίνεται προφανής. Η σκέψη ελέγχεται, όπως και η συμπεριφορά και η μετακίνηση, και το μοναδικό τεστ του ψυχισμού του λαού αυτής της χώρας που χρησιμοποιείται για να μετρηθεί η απόλυτη συμμόρφωση έχει ήδη επιτευχθεί. Αυτό το τεστ είναι η σχεδόν καθολική χρήση άχρηστων και θανατηφόρων μασκών. Η επιείκεια έχει αντικαταστήσει κάθε ελευθερία, η σύγχυση έχει αντικαταστήσει τη σαφήνεια, και αναμένονται θυσίες από όλους. 

 

Βρισκόμαστε τώρα σε μια εποχή όπου οι άνθρωποι στο όνομα της καταδίκης όσων επιλέγουν να αντισταθούν και να μην υπακούσουν, δικαιολογούν το κακό. Τα κυβερνητικά διατάγματα προστατεύονται από τις μάζες λόγω του ψευδούς φόβου για τέρατα "ιού" που δεν υπάρχουν. Ο αμερικανικός λαός χρησιμοποιείται για να εδραιώσει τη δική του υποτέλεια και λειτουργεί σε συνεννόηση με την άρχουσα τάξη για να καταστρέψει την ελευθερία του. Αυτό είναι μόνο η αρχή μιας μεγαλύτερης κόλασης στη γη. Μόλις η οικονομία καταστραφεί εντελώς, μόλις το κράτος βιοασφάλειας τεθεί πλήρως σε εφαρμογή, μόλις το ψηφιακό χρήμα και ο εντοπισμός ολοκληρωθούν, και μόλις αυτό το τρομερό και ισοπεδωτικό για τη ζωή εμβόλιο "Covid" εγχυθεί ευρέως, θα υπάρχει κάποια διέξοδος; 

 

Τα επιχειρήματα θα συνεχιστούν και οι ευθύνες θα εξαπλωθούν ευρέως, αλλά στο τέλος, όπως το έθεσε τόσο εύγλωττα ο Pogo, "συναντήσαμε τον εχθρό και αυτός είμαστε εμείς". Ο κολεκτιβισμός και η συλλογική "σκέψη" είναι η καταστροφή του ανθρώπου και μπορεί να οδηγήσει μόνο στην κοινοτική αυτοκαταστροφή. 

 

"Ανεξαρτησία είναι η αναγνώριση του γεγονότος ότι δική σου είναι η ευθύνη της κρίσης και τίποτα δεν μπορεί να σε βοηθήσει να ξεφύγεις από αυτήν - ότι κανένας αντικαταστάτης δεν μπορεί να κάνει τη σκέψη σου, όπως κανένας αντικαταστάτης δεν μπορεί να ζήσει τη ζωή σου - ότι η πιο άθλια μορφή αυτοεξευτελισμού και αυτοκαταστροφής είναι η υποταγή του μυαλού σου στο μυαλό κάποιου άλλου, η αποδοχή μιας εξουσίας πάνω στον εγκέφαλό σου, η αποδοχή των ισχυρισμών του ως γεγονότων, των λεγομένων του ως αλήθειας, των διαταγμάτων του ως μεσάζοντα ανάμεσα στη συνείδησή σου και την ύπαρξή σου". 

 

~ Ayn Rand (1988). "Το λεξικό της Ayn Rand: Αντικειμενισμός από το Α έως το Ω", σελ. 225, Penguin 

__________ 

 

Αναδημοσίευση με την άδεια του LewRockwell.com
Πνευματικά δικαιώματα © 2020 LewRockwell.com
 

Χορηγείται ευχαρίστως η άδεια για αναδημοσίευση ολόκληρης ή μέρους αυτής, με την προϋπόθεση ότι δίνεται πλήρης αναφορά.
------------------ 

 

Δικτυογραφία: 

To Know the Enemy That Has Caused This Tyrannical Carnage, Just Look at the Reflection in the Mirror - garydbarnett.com
https://www.garydbarnett.com/to-know-the-enemy-that-has-caused-this-tyrannical-carnage-just-look-at-the-reflection-in-the-mirror/

Το ΥΠΕΞ ονειροβατεί με την Τουρκία έτοιμη να κάνει πράξη την «Γαλάζια Πατρίδα»

Δεν έχει περάσει ούτε μήνας από τότε που η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών αποφάσισε δια της ψήφου 93 χωρών (24 ψήφισαν κατά και 58 απείχαν) την αποβολή της Ρωσίας από το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ ”λόγω συστηματικών και χονδροειδών παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από τα ρωσικά στρατεύματα στην Ουκρανία”. 

 

Κι εγώ, ερμηνεύοντας την ουσία της απόφασης με όλη τη δυναμική των λέξεών της, εξίσταμαι και απορώ όχι για το καταφανές δίκιο της, αλλά για την άδικη υιοθέτηση της πολιτικής των δύο μέτρων και δύο σταθμών που βγάζει ένοχη μεν τη Ρωσία για την εισβολή στην Ουκρανία (24 Φεβρουαρίου 2022), αλλά λευκή περιστερά την Τουρκία για την εισβολή της στην Κύπρο και όχι μόνο, αφού έδωσε τριπλά δείγματα της επιθετικότητάς της εισβάλλοντας στη Συρία το ’19 και το Ιράκ του 2020.

 

H διαφορά μεταξύ εισβολών παίζει σημαίνοντα ρόλο, προφανώς. Γι’ αυτό και δεν επιτρέπει την πλήρη ταύτιση του Ουκρανικού με το Κυπριακό ζήτημα, αφού — στην περίπτωση της Ουκρανίας έχουμε εισβολή στο έδαφός της από μια ισχυρότερη γείτονα χώρα (τη Ρωσία), ενώ στην περίπτωση της Κύπρου έχουμε έγκλημα διαρκείας επί 48 χρόνια με ένοχο μια εκ των τριών εγγυητριών δυνάμεων (βλ. Συνθήκες Ζυρίχης-Λονδίνου, 1959, που όρισαν εγγυήτριες την Ελλάδα, τη Βρετανία και την Τουρκία). 

 

Έγκλημα διαρκείας από εγγυήτρια χώρα της Κυπριακής Δημοκρατίας η οποία επέβαλε δια της βίας τετελεσμένα στην Κύπρο το 1974 και κατέχει έκτοτε το 37% του βορείου τμήματός της παραβιάζοντας κατάφωρα τις αρχές του Διεθνούς Δικαίου και τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα, ενώ — επί Προεδρίας Ταγίπ Ερντογάν — προχώρησε σε νέα τετελεσμένα με τον εποικισμό των Βαρωσίων/Αμμοχώστου και τις επανειλημμένες παραβιάσεις στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της Κυπριακής Δημοκρατίας (ΑΟΖ). 

 

Ποια είναι η απάντηση του ΟΗΕ σήμερα στην επί μισό αιώνα σχεδόν ατιμώρητη εισβολέα Τουρκία; 

 

Λίγες μέρες μετά την αυτοαναγόρευσή της — ελέω Ζελένσκι — σε ειρηνοποιό δύναμη της Ανατολικής Μεσογείου, διαλλακτική, ισορροπίστρια και διαμεσολαβήτρια, έτοιμη για τον ρόλο της εγγυήτριας δύναμης της Ουκρανίας μετά τον πόλεμο — τα Ηνωμένα Έθνη (δια του αρμόδιου εκπροσώπου του ΟΗΕ για τις ανθρωπιστικές υποθέσεις Μάρτιν Γκρίφιθς) συζήτησαν μαζί της (επί τουρκικού εδάφους και με τη συμμετοχή αξιωματούχων της Ουκρανίας και της Ρωσίας) τη δημιουργία ”ομάδας επαφής για ανθρωπιστικά ζητήματα’‘!!! 

 

Συζήτησαν με ποια; Με αυτήν που απ’ τον Οκτώβριο του ’19 μέχρι τώρα δεν έπαψε να βομβαρδίζει θέσεις Κούρδων. ”Χθες” στη Συρία και ”σήμερα” στο Βόρειο Ιράκ, με το δικαιολογητικό της πρόληψης τρομοκρατικών ενεργειών σε βάρος της εκ μέρους του PKK, το οποίο ”πήρε τα όπλα εναντίον του τουρκικού κράτους το 1984”. 

 

Συζήτησαν με ποια; Με την Ερντογανική Τουρκία της παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των 168 παραβιάσεων του FIR Αθηνών (από τις οποίες οι 41 υπερπτήσεις) σε μια μέρα. 

 

Με την αναθεωρητική Τουρκία της ”Γαλάζιας Πατρίδας” του μεγαλοϊδεατισμού, του μουσουλμανικού συντηρητισμού και εθνικισμού, που είναι εμβαπτισμένος στον ακτιβισμό του κινήματος των Αδελφών Μουσουλμάνων. 

 

Την επαύριο της Κυριακής του Πάσχα μάλιστα (κατά την οποία έγινε δεκτός απ’ τον Τούρκο Πρόεδρο Ταγίπ Ερντογάν ο Γενικός Γραμματέας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών) ο Αντόνιο Γκουτέρες μετέβη στη Μόσχα, πριν επισκεφθεί το Κίεβο (28/4/’22). 

 

Και το ερώτημα που τίθεται είναι: ”Καλά, εν μέσω αυτών των ταξιδιών, δεν πληροφορήθηκε το παραμικρό για τους τουρκικούς βομβαρδισμούς κατά Κούρδων στο βόρειο Ιράκ, ώστε να ψελλίσει ένα δείγμα μομφής κατά της Τουρκίας; 

 

Ή μήπως δεν τολμά να το κάνει γιατί πίσω απ’ αυτήν βρίσκονται οι Αμερικανοί που προωθούν τα δικά τους συμφέροντα σε βάρος της Κίνας και της Ρωσίας και γι’ αυτό την χρησιμοποιούν σαν μπροστάρη των ανταγωνιστικών τους σχεδίων διαδίδοντας παραπλανητικά ότι ”είναι στα μαχαίρια μαζί της, για να την εξαναγκάσουν να εγκαταλείψει τη ρωσική ”αγκαλιά” και να επιστρέψει στην επικυριαρχία τους”; 

 

Άλλωστε την αμερικανική ”στοργή” που καθιστά την Τουρκία ανέγγιχτη υπονόησε ο ΥΕΘΑ Νίκος Παναγιωτόπουλος πρόσφατα, όταν έλεγε ότι ”δεν είναι η καταλληλότερη εποχή για να μιλάς κατά της Τουρκίας… 

 

Την ”αμερικανική στοργή” εκδήλωσε και ο Χένρι Μπάρκι (ανώτερος συνεργάτης μελετών στο Συμβούλιο Διεθνών Σχέσεων για θέματα Μ. Ανατολής στην κυβέρνηση Μπάιντεν), όταν έγραψε προ ημερών σε άρθρο του που δημοσιεύθηκε στους Asia Times ότι ”Καλώς ή κακώς, η Τουρκία είναι σύμμαχος του ΝΑΤΟ και θα παραμείνει έτσι […] Οι ΗΠΑ θέλουν μια ισχυρή τουρκική Πολεμική Αεροπορία […] Η συμφωνία για τα F-16 είναι με την Τουρκία, όχι με τον Ερντογάν”!.. 

 

Κι ύστερα αναρωτιόμαστε γιατί ο Γκουτέρες δε βγάζει άχνα σε βάρος του γενοκτόνου Τούρκου εισβολέα, ο οποίος — όχι μόνο παραμένει ατιμώρητος — αλλά συνεχίζει να προκαλεί την Ελλάδα με αποβατικές ασκήσεις στο πλαίσιο της ”Γαλάζιας Πατρίδας”, όπως αυτή που ολοκληρώθηκε πρόσφατα σε άσκηση από ομάδες υποβρυχίων καταστροφών (SAS-SAT). 

 

Ομάδες που είχαν σαν στόχο την ”κατάληψη” αιγαιοπελαγίτικου νησιού το οποίο υποκαθιστούσε στην προσομοίωση το νησί Γιλαντσίκ στην Μαρμαρίδα, Β.Α. της Ρόδου, όπως αποκάλυψε πρόσφατα (στην ιστοσελίδα Nordic Monitor του αυτοεξόριστου στη Σουηδία Τούρκου δημοσιογράφου Αμπντουλάχ Μποζκούρτ) ο Λεβέντ Κενέζ σε άρθρο του με τίτλο: ”Τούρκοι καταδρομείς εξασκήθηκαν στην κατάληψη ενός νησιού και τοποθέτησαν τουρκική σημαία σε μια ναυτική άσκηση με στόχο την Ελλάδα”. 

 

Είναι ηλίου φαεινότερο πλέον ότι με την ανοχή των Διεθνών Οργανισμών και των ΗΠΑ έχει φτάσει η Τουρκία σε σημείο πρωτοφανούς αποθράσυνσης, ώστε να λέει ο Τούρκος στρατιωτικός αναλυτής και Επίκουρος Καθηγητής του Πανεπιστημίου Altınbas της Κωνσταντινούπολης Εράι Γκιουτσλουέρ (με αφορμή την εξοπλιστική αναβάθμιση της χώρας μας) ότι ”Η Ελλάδα (σε επίπεδο εξοπλισμών) αν δουλεύει χωρίς να τρώει, να πίνει και να κοιμάται και με εμάς να μη δουλεύουμε καθόλου, μπορεί σε 30 χρόνια να μας φτάσει”… 

 

Γι’ αυτό και ο Μουράτ Καραγιλάν (ανώτατο στέλεχος του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν [PKK] — σε συνέντευξή του στο ANF News (όπως αναφέρει ”Η Φωνή των Κούρδων”) μάς προειδοποιεί ότι ”Η Τουρκία θα καταλάβει τα εδάφη του Εθνικού Όρκου”. Με άλλα λόγια, είναι αποφασισμένη να διεκδικήσει ενόπλως τα ελληνικά κεκτημένα του μισού Αιγαίου τα οποία θεωρεί δικά της ως ”Γαλάζια Πατρίδα” της. 

 

Αλλά εμείς, δυστυχώς, περί άλλων τυρβάζουμε εδώ, αφού για άλλη μία φορά διαβάζουμε λάθος τις ενέργειες και την προοπτική της στρατηγικής της Τουρκίας. Τα διαβάζει λάθος, για να είμαστε ακριβείς, ο υπουργός Εξωτερικών μας. 

 

Κι αυτό φάνηκε στη συνέντευξη που παραχώρησε προ ημερών σε τηλεοπτικό σταθμό, όπου… αποφάνθηκε ότι ο αναθεωρητισμός σε βάρος των συνθηκών και της εδαφικής ακεραιότητας των κρατών υπέστη διεθνώς βαρύτατο πλήγμα, πράγμα που ”θα υποχρεώσει την Τουρκία να περιορίσει τον λεκτικό αναθεωρητισμό της και στην πράξη”. Με άλλα λόγια, να τον ακυρώσει… Ποια; Η Τουρκία!!! 

 

Φευ! Αν και επικεφαλής της ελληνικής διπλωματίας, ο κ. Δένδιας προφανώς αγνοεί ότι στην περίπτωσή της ισχύουν απαρέγκλιτα πέντε πράγματα:Εάν της δώσεις ένα μέτρο, αυτή θα σου πάρει ένα χιλιόμετρο 2. Δεν εγκαταλείπει ό,τι έχει κερδίσει δια της ισχύος των όπλων (βλ. κατεχόμενη Κύπρος) ούτε από το Τραπέζι των διαπραγματεύσεων, αν δεν έχει προηγουμένως εξασφαλίσει τη νίκη 3. Δεν εγκαταλείπει τις επιδιώξεις της στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο (βλ. ”συνεκμετάλλευση” σε Αιγαίο και ΑΟΖ Κύπρου) 4. Δεν ακυρώνει τον αναθεωρητισμό της με τίποτα και 5. Δεν αλλάζει την επιθετική στρατηγική της από όποιο καθεστώς κι αν κυβερνιέται. 

 

Επιβεβαίωση όλων αυτών είναι: 1. Η άσκηση ”Γαλάζια Πατρίδα” (εφαρμογή του ομώνυμου δόγματος) που διεξήγαγαν οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις επί τη βάσει του τουρκολιβικού μνημονίου 2. Ο βομβαρδισμός Κούρδων αμάχων σε χωριά της Συρίας από τουρκικά μαχητικά με το αιτιολογικό ότι κατοικούνται από ”τρομοκράτες” 3. Οι ”εκκαθαριστικές επιχειρήσεις κατά ανταρτών στο Ιράκ (”με χρήση χημικών όπλων”) και 4. Οι δηλώσεις του Τούρκου ΥΠΑΜ Χουλουσί Ακάρ στην Μιλιέτ για κοινό και δίκαιο μοίρασμα του πλούτου του Αιγαίου, ταυτόχρονα με την υπενθύμισή του που αποτελεί μνημείο υποκρισίας και ευθείας απειλής κατά της Ελλάδας: 

– […] Δεν θα επιτρέψουμε ποτέ κανένα τετελεσμένο γεγονός ενάντια στα δικαιώματα και τα συμφέροντά μας στην ανατολική Μεσόγειο, στο Αιγαίο και στην Κύπρο… 

 

Με δεδομένα αυτά, οδηγούμαστε στο συμπέρασμα ότι — παρά τα περί αντιθέτου λεγόμενα από τον Δένδια και τα φιλοκυβερνητικά Μέσα — το ελληνικό ΥΠΕΞ ονειροβατεί την ώρα που ”η Τουρκία είναι έτοιμη να κάνει πράξη τη ”Γαλάζια Πατρίδα” σε βάρος μας…

 

πηγή

Το αμερικανικό αφήγημα δεν θα επιβιώσει από την ήττα στο Ντονμπάς

Ο πρωθυπουργός της Ινδίας Ναρέντρα Μόντι (Δ) με τον πρωθυπουργό του Ηνωμένου Βασιλείου Μπόρις Τζόνσον, Νέο Δελχί, 22 Απριλίου 2022

 

Ένα εξαιρετικό στοιχείο της βρετανικής διπλωματίας είναι ότι αναζητά συνεχώς τρόπους να βρίσκεται μπροστά από τις εξελίξεις και να παρέχει προστιθέμενη αξία στον πελάτη της στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, τις Ηνωμένες Πολιτείες. Αυτό καθιστά εξαιρετικά σημαντικές τις παρατηρήσεις του Βρετανού πρωθυπουργού Μπόρις Τζόνσον σχετικά με τη σύγκρουση στην Ουκρανία κατά τη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε στο Νέο Δελχί την Μ. Παρασκευή. 

 

Ο Τζόνσον έφερε στο νου τους υποβλητικούς στίχους του ποιήματος Dover Beach του Μάθιου Άρνολντ για τον «μελαγχολικό, μακρύ, αποσυρόμενο βρυχηθμό» όταν η πίστη υποχωρεί. Ήρθε σε πλήρη αντίθεση με το επίκεντρο των δηλώσεων του προέδρου των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν στον Λευκό Οίκο μόλις την προηγούμενη ημέρα, όπου ορκίστηκε 

«να θέσει τον Πούτιν προ των ευθυνών του για τον βίαιο και αιματηρό πόλεμό του»,

«να ενισχύσει περαιτέρω την ικανότητα της Ουκρανίας να πολεμήσει στα ανατολικά – στην περιοχή του Ντονμπάς»,
«να αποκρούσει την επιθετικότητα της Ρωσίας στην Ουκρανία, να αποκρούσει την αγριότητα του Πούτιν»,
«στέλνοντας ένα αδιαμφισβήτητο μήνυμα στον Πούτιν: Δεν θα καταφέρει ποτέ να κυριαρχήσει και να καταλάβει όλη την Ουκρανία. Δεν θα το κάνει – αυτό δεν θα συμβεί»,
«να εντείνει την πίεση στον Πούτιν και να απομονώσει περαιτέρω τη Ρωσία στην παγκόσμια σκηνή»,
«περαιτέρω να αρνηθεί στη Ρωσία τα οφέλη του διεθνούς οικονομικού συστήματος που τόσο απολάμβανε στο παρελθόν»,
«να συνεχίσει να στέκεται στο πλευρό του γενναίου και υπερήφανου λαού της Ουκρανίας».  

 

Ο Μπάιντεν κατάφερε να συγκεντρώσει όλη αυτή τη βιτριολική ρητορική σε μία μόνο ομιλία! Μάλιστα, ολοκλήρωσε ακόμη και αποπνέοντας αισιοδοξία ότι «δεν υπάρχουν ακόμη ενδείξεις ότι η Μαριούπολη έχει πέσει εντελώς».  

 

Αλλά ο Τζόνσον, σε πλήρη αντίθεση, έτεινε να συμφωνήσει με την πρόβλεψη της βρετανικής στρατιωτικής υπηρεσίας πληροφοριών ότι οι Ρώσοι θα μπορούσαν να κερδίσουν στην Ουκρανία. Χωρίς λεκτικές ακροβασίες, μπήκε κατευθείαν στο θέμα:  

 

«Νομίζω ότι το λυπηρό είναι ότι αυτό (η ρωσική νίκη) είναι μια ρεαλιστική πιθανότητα. Ναι, φυσικά. Ο Πούτιν έχει έναν τεράστιο στρατό, έχει μια πολύ δύσκολη πολιτική θέση … η μόνη επιλογή που έχει τώρα είναι να συνεχίσει να προσπαθεί να χρησιμοποιήσει την τρομακτική, αλεστική προσέγγισή του, οδηγούμενος, καθοδηγούμενος από το πυροβολικό, προσπαθώντας να αλέσει τους Ουκρανούς. Είναι πολύ κοντά στην εξασφάλιση μιας χερσαίας γέφυρας στη Μαριούπολη τώρα. Η κατάσταση είναι, φοβάμαι, απρόβλεπτη. Απλά πρέπει να είμαστε ρεαλιστές ως προς αυτό».  

 

Κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στην Ουκρανία, ο Τζόνσον φέρεται να είχε συμβουλεύσει τον πρόεδρο Βλαντιμίρ Ζελένσκι να κάνει υποχώρηση από (σμ. τη Μαριούπολη) και να σχηματίσει μια νέα αμυντική γραμμή, αλλά ο Ζελένσκι δεν είχε άλλη επιλογή από το να ακολουθήσει τις αμερικανικές συμβουλές.  

 

Για τον πρόεδρο Μπάιντεν, βέβαια, υπάρχουν αρκετοί λόγοι για τους οποίους ο πόλεμος πρέπει να συνεχιστεί ως πόλεμος για πάντα. Ο πόλεμος συσπειρώνει την Ευρώπη πίσω από την αποδυναμωμένη υπερατλαντική ηγεσία των ΗΠΑ. Εκτός αυτού, ο Μπάιντεν έχει τώρα ένα άλλοθι για να εξηγήσει τον υψηλό πληθωρισμό στην αμερικανική οικονομία. Εξευμενίζει το στρατιωτικο-βιομηχανικό σύμπλεγμα σε μια χρονιά εκλογών. Ο Μπάιντεν ανακοίνωσε την Πέμπτη ένα νέο πακέτο στρατιωτικής βοήθειας ύψους 800 εκατομμυρίων δολαρίων για βαρύ πυροβολικό, 144.000 σφαίρες και μη επανδρωμένα αεροσκάφη, τα οποία θα σταλούν «απευθείας στην πρώτη γραμμή της ελευθερίας» στο Ντονμπάς. 

 

Ωστόσο, το μεγάλο ερώτημα παραμένει: Πόσο θα αντέξει η δυτική ενότητα πίσω από την αμερικανική ηγεσία, αν ο Μπάιντεν επιδιώκει μια παρατεταμένη σύγκρουση με τη Ρωσία; Οι διαδοχικές ήττες στη Μαριούπολη και το Ντονμπάς όχι μόνο θα τσακίσουν τα νώτα του ουκρανικού στρατού και θα πλήξουν σοβαρά την αξιοπιστία των ΗΠΑ, αλλά θα απαξιώσουν ολόκληρη τη δυτική θριαμβολογική αφήγηση. 

 

Ενώ οι δυτικές κυρώσεις έχουν πλήξει τη ρωσική οικονομία, σύμφωνα με τις τρέχουσες ενδείξεις, η Μόσχα προσαρμόζεται σε μια «νέα κανονικότητα». Σε αντίθεση με τις δυτικές προσδοκίες, οι κυρώσεις δεν έχουν μετατοπίσει τη ρωσική κοινή γνώμη εναντίον της κυβέρνησης. Η επιτυχής δοκιμή την περασμένη Τετάρτη του ρωσικού διηπειρωτικού βαλλιστικού πυραύλου νέας γενιάς Sarmat – ο οποίος «δεν έχει ανάλογα στον κόσμο και δεν θα έχει για πολύ καιρό ακόμη» (λόγια του Πούτιν) – αποτελεί αναμφίβολα μια προκλητική διαβεβαίωση.  

 

Εν τω μεταξύ, οι προσπάθειες της Δύσης να «απομονώσει» τη Ρωσία δεν έχουν να διηγηθούν ιστορίες επιτυχίας. Στη συνάντηση των υπουργών Οικονομικών της G20 στην Ουάσινγκτον, το πρόγραμμα «μποϊκοτάζ της Ρωσίας» δεν είχε άλλους αποδέκτες εκτός από το δυτικό μπλοκ. Οι ΗΠΑ απέτυχαν να πείσουν τη Σαουδική Αραβία να απεμπλακεί από το καρτέλ του ΟΠΕΚ+ με τη Ρωσία. Πάνω απ’ όλα, στον βασικό τομέα όπου έχει μεγαλύτερη σημασία – το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο – η Ευρώπη αδυνατεί να συμφωνήσει σε ένα εμπάργκο. Αρκετές χώρες της ΕΕ απειλούν να ασκήσουν βέτο σε οποιαδήποτε τέτοια κίνηση της Επιτροπής.  

 

Οι ευρωπαϊκές οικονομίες βρίσκονται σε διάφορα στάδια κατάρρευσης, καθώς το πλήγμα των κυρώσεων αρχίζει να τις πλήττει. Η κεντρική τράπεζα της Γερμανίας προειδοποίησε την Μ. Παρασκευή ότι ένα πλήρες εμπάργκο στις αγορές ρωσικής ενέργειας θα μπορούσε να κοστίσει 180 δισεκατομμύρια ευρώ, να αφαιρέσει 5% από το αναμενόμενο ΑΕΠ της Γερμανίας φέτος και να ανατρέψει την οικονομία σε σοβαρή ύφεση. Προειδοποίησε ότι ακόμη και η ανάγκη εξεύρεσης πηγών αντικατάστασης της ενέργειας θα έβαζε πύραυλο κάτω από τον πληθωρισμό, προσθέτοντας πάνω από 1,5% ποσοστιαίες μονάδες στον φετινό δείκτη τιμών καταναλωτή και πάνω από 2% μονάδες στον δείκτη τιμών καταναλωτή του επόμενου έτους.  

 

Ο καγκελάριος Όλαφ Σολτς δήλωσε στο Spiegel την Μ. Παρασκευή ότι το εμπάργκο φυσικού αερίου αφορά τελικά την «αποφυγή μιας δραματικής οικονομικής κρίσης, την απώλεια εκατομμυρίων θέσεων εργασίας και εργοστασίων που δεν θα άνοιγαν ποτέ ξανά». Είπε ότι δεδομένων τέτοιων «τεράστιων συνεπειών για τη χώρα μας, για ολόκληρη την Ευρώπη,… είναι δική μου ευθύνη να πω: «Δεν μπορούμε να το επιτρέψουμε αυτό (το εμπάργκο)»».  

 

Οι Ευρωπαίοι συνειδητοποιούν μάλλον νωρίτερα παρά αργότερα ότι είναι οι μεγάλοι χαμένοι. Εκτός από τις διαταραχές στις αλυσίδες εφοδιασμού που εμποδίζουν τη βιομηχανική παραγωγή, με το βάρος των 5 εκατομμυρίων προσφύγων (μέχρι στιγμής) και τις μεγάλες επιπτώσεις στην επισιτιστική ασφάλεια λόγω του πολέμου στο «καλάθι της Ευρώπης» σε συνδυασμό με την έλλειψη λιπασμάτων που χρησιμοποιούνται για την αύξηση των αποδόσεων των καλλιεργειών, η Ευρώπη αισθάνεται το βάρος της αύξησης των τιμών.  

 

Ακόμη και πριν από τον πόλεμο στην Ουκρανία, οι τιμές των λιπασμάτων αυξάνονταν ραγδαία λόγω της αύξησης του κόστους του φυσικού αερίου, με το αζωτούχο λίπασμα να κοστίζει σχεδόν πέντε φορές περισσότερο από ό,τι πέρυσι τέτοια εποχή. Οι ειδικοί προειδοποιούν ότι όλα αυτά θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε επισιτιστική κρίση. Οι αγανακτισμένοι αγρότες έχουν ηγηθεί διαδηλώσεων ζητώντας παραχωρήσεις.  

 

Οι δημοσκοπήσεις της Gallup International έδειξαν ότι οι μεγαλύτερες ανησυχίες των πολιτών της ΕΕ αυτή τη στιγμή είναι η αύξηση των τιμών, ο φόβος για τη διεύρυνση του πολέμου στην Ουκρανία και οι πιθανές ελλείψεις στον ενεργειακό εφοδιασμό. Περισσότεροι από τους μισούς πολίτες της ΕΕ πιστεύουν ότι η Ευρώπη έχει ήδη παράσχει επαρκή στήριξη στην Ουκρανία.  

 

Εδώ είναι που η ήττα στο Ντονμπάς μετατρέπεται σε ένα κορυφαίο γεγονός που θέτει υπό αμφισβήτηση ολόκληρο το αφήγημα των ΗΠΑ για την Ουκρανία – επέκταση του ΝΑΤΟ, ευρωπαϊκή ασφάλεια και διάλογος με τη Ρωσία – και, φυσικά, την εμμονή σχετικά με την ηγεσία της Ρωσίας από τον Βλαντιμίρ Πούτιν.  

 

Μια δημοσκόπηση που δημοσιεύθηκε την Πέμπτη από το Associated Press-NORC Center for Public Affairs Research δείχνει ότι η επιθυμία των Αμερικανών να εμπλακούν έχει κάπως μειωθεί. Μόνο το 32% λέει ότι οι ΗΠΑ πρέπει να έχουν σημαντικό ρόλο στη σύγκρουση, από 40% τον περασμένο μήνα. Ένα επιπλέον 49% λέει ότι οι ΗΠΑ θα πρέπει να έχουν μικρότερο ρόλο.  

 

Μιλώντας στο Δελχί, ο Τζόνσον σχεδόν απέρριψε το αφήγημα του Μπάιντεν. Αντ’ αυτού, ζήτησε να «καθοριστεί ένα όραμα για το μέλλον της Ουκρανίας στην αρχιτεκτονική ασφαλείας της Ευρώπης. Πού εντάσσεται η Ουκρανία τώρα;»  

 

Ο Τζόνσον δήλωσε ότι η Ουκρανία πρέπει να είναι σε θέση να απαντήσει σε αυτό το ερώτημα τελικά – «τι θέλουν τελικά οι Ουκρανοί». Είναι ενδιαφέρον ότι δεν χρησιμοποίησε τη λέξη «ουκρανική κυβέρνηση».  

 

Ο Τζόνσον επεκτάθηκε σε «μια συλλογή εγγυήσεων ασφαλείας από ομοϊδεάτες χώρες – δεσμεύσεις ασφαλείας σχετικά με το τι μπορούμε να κάνουμε για να τις υποστηρίξουμε με όπλα, με εκπαίδευση και με ανταλλαγή πληροφοριών». Αλλά γρήγορα πρόσθεσε ότι αυτό δεν μπορεί να είναι «σαν μια εγγύηση του άρθρου 5 (του ΝΑΤΟ)». Αντ’ αυτού, είπε, η Ουκρανία θα πρέπει να έχει «αποτροπή μέσω άρνησης».  

 

Σύμφωνα με το όραμα του Τζόνσον, η ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ είναι αδιανόητη. Η Βρετανία αναμένει νέα δεδομένα στο έδαφος. Ο Τζόνσον φάνηκε να αναγνωρίζει τις αναδυόμενες πολιτικές πραγματικότητες, καθώς ο ρωσικός κολοσσός «αλέθει» αμείλικτα την πολεμική μηχανή του Κιέβου.  

 

Μετάφραση από το πρωτότυπο: Καταχανάς (Γ. Μεταξάς)
Πηγή: Indian punch line
πηγή

Εθνική Οργάνωση Κυπρίων Αγωνιστών ΕΟΚΑ

Επιμέλεια αναμετάδοσης κειμένου και φώτο, με πρόσθετα σχόλια και πληροφορίες, από Αντώνη Αντωνά.

 

Τα Κέρφιου του 1955-1959

ΕΟΚΑ 30 Απριλίου 1956. Το μεγαλύτερο κέρφιου (κατ΄ οίκον περιορισμός) 

 

4000 Άγγλοι στρατιώτες και εκατοντάδες Τούρκοι πραιτωρανοί τους, επιβάλλουν κατ΄ οίκον περιορισμό στους ηρωϊκούς κατοίκους του Μηλικουρίου διάρκειας 54 ημερών με τη προσδοκία, ότι οι αντάρτες της ΕΟΚΑ θα παραδοθούν. ΟΥΔΕΙΣ ΠΑΡΑΔΩΘΗΚΕ.  

 

Στα χρόνια του Αγώνα της ΕΟΚΑ ο πρώτος κατ’ οίκον περιορισμός επιβλήθηκε στον Αγρό, στις 16 Αυγούστου 1955. Διήρκησε μέχρι τις 21 Αυγούστου. Από τότε η λέξη «κέρφιου» μπήκε στην κυπριακή καθημερινότητα. Το κατασταλτικό – αντεπαναστατικό μέτρο εφαρμόστηκε σε μεγαλύτερη έκταση επί διακυβέρνησης Χάρντινγκ, από τον Οκτώβριο του 1955. Ήταν, κι αυτό, ένα τμήμα των «ιστών της αράχνης», με τα οποία ήλπιζε ότι θα διαλύσει την ΕΟΚΑ, αλλά τελικώς απέτυχε ο άλλοτε αντίπαλος του Ρόμμελ στη Βόρεια Αφρική, Στρατάρχης της κραταιάς Βρετανίας. 

 

Το Μηλικούρι 

 

Το μεγαλύτερο κέρφιου ήταν αυτό στο Μηλικούρι, διάρκειας 54 ημερών (18 Μαρτίου – 11 Μαΐου 1957), με την ελπίδα της σύλληψης του Γρίβα – Διγενή. Κατέληξε σε παταγώδη αποτυχία των αποικιακών αρχών και σε ανείπωτη ταλαιπωρία των κατοίκων του απομονωμένου ορεινού χωριού. 

 

Οι Βρετανοί είχαν «ασφαλή» πληροφορία ότι ο Γρίβας βρισκόταν στην περιοχή Κύκκου - Μηλικουρίου. Την πληροφορία, κατά τον δημοσιογράφο - μελετητή της ιστορίας, Νίκο Παπαναστασίου, διοχέτευσε ο ίδιος ο Γρίβας ευρισκόμενος στο κρησφύγετο της Λεμεσού. Είχε πληροφορηθεί ότι οι Άγγλοι διέδιδαν ότι εντόπισαν το κρησφύγετο του για να τον αναγκάσουν να μετακινηθεί. Την παραπλάνηση των Βρετανών ανέλαβε ο συνεργάτης του Γρίβα, διάκος της Αρχιεπισκοπής, Άνθιμος Κυριακίδης ο οποίος καταγόταν από το Μηλικούρι.

 

Οι Άγγλοι, που ήθελαν να δίνουν στο Λονδίνο την εντύπωση ότι βρίσκονται στα ίχνη του αρχηγού της ΕΟΚΑ, κινητοποίησαν αμέσως 4.000 στρατιώτες, αλεξιπτωτιστές κι ελικόπτερα κι έτρεξαν στην περιοχή. Απέκλεισαν το Μηλικούρι και ξεκίνησαν έρευνες. Ουδείς τους βοηθούσε. Διέταξαν κατ΄ οίκον περιορισμό κι έκαναν το χωριό άνω κάτω. Βασάνιζαν ανθρώπους, έμπαιναν στα σπίτια και τα ρήμαζαν. Απαιτούσαν να παραδοθεί ο Γρίβας ο οποίος, όμως, βρισκόταν στη Λεμεσό. Ο αποκλεισμός των 54 ημερών έκανε τη ζωή των ανθρώπων κόλαση. Οι προμήθειες τελείωσαν, τα χωράφια ξεράθηκαν, τα ζώα λιμοκτονούσαν.

 

«Ακόμη κι εκείνοι που διέθεταν αλεύρι και μπορούσαν να φτιάξουν ψωμιά και άλλα είδη αρτοποιίας στο σπίτι τους δεν μπορούσαν να το κάμουν, διότι οι Άγγλοι είχαν κατεδαφίσει τους περισσότερους φούρνους… για να βρουν τον Γρίβα, αλλά κι εκείνοι που έμειναν απαγόρευαν τη χρήση τους», γράφει ο κ. Παπαναστασίου. Σκεφτείτε. Σχεδόν δυο μήνες σε ένα χωριό απομονωμένο στα βουνά του Κύκκου εν έτει 1957 και ζωσμένο από χιλιάδες στρατιώτες αποφασισμένους να συλλάβουν τον αρχηγό της ΕΟΚΑ. Βασάνισαν πάρα πολλούς κατοίκους, πυροβολούσαν πάνω από τα κεφάλια των γυναικών για να τις λυγίσουν. 

 

Μετά από πολλές διαμαρτυρίες κι όταν τα ζώα αδυνάτισαν από την πείνα, οι Βρετανοί επέτρεψαν στις γυναίκες να βγάζουν τα ζώα τους να βόσκουν λίγο έξω από το χωριό. Αλλά, γύρω τους ήταν οι στρατιώτες που πυροβολούσαν στον αέρα κι όσοι μέσα στο χωριό άκουγαν τους πυροβολισμούς δεν ήξεραν τι συνέβαινε κι αν θα επέστρεφαν οι γυναίκες. 

 

Σε ότι αφορά τέλος τις προμήθειες του χωριού ένα λεωφορείο χωρίς καθίσματα που κουβαλούσε το ταχυδρομείο και ταξίδευσε μερικές φορές το συγκεκριμένο δίμηνο εκτός χωριού, επέστρεφε φορτωμένο με τρόφιμα και είδη πρώτης ανάγκης που έριχναν μέσα οι κάτοικοι των χωριών από τα οποία περνούσε για να βοηθήσουν τους αποκλεισμένους. 

 

Άλλα κέρφιου 

 

Από τα κέρφιου των πόλεων, αναφέρουμε το εξαήμερο στην Αμμόχωστο (Οκτ. 1955) και το οκταήμερο στην παλιά πόλη της Λευκωσίας (Σεπτέμβριος 1956), ύστερα από την εκτέλεση δύο Βρετανών στρατιωτικών στην οδό Λήδρας. Ο κατ’ οίκον περιορισμός των Λευκωσιατών νέκρωσε το εμπορικό κέντρο και την οικονομία της πρωτεύουσας, ταλαιπωρώντας 15.000 περίπου Κυπρίους. Έγραψε για αυτόν εξαιρετικά χρονογραφήματα ο Τεύκρος Ανθίας, στη «Χαραυγή», με τίτλο «Χρονικό μιας συλλογικής τιμωρίας στον 20ό αιώνα. Το ημερολόγιο του κέρφιου. Η ηθική αντοχή ενός λαού που πιστεύει στη δικαιοσύνη» (βλ. στην έκδοση με επιμέλεια Ανδρέα Κλ. Σοφοκλέους, Τεύκρος Ανθίας, Αντιστασιακά κείμενα, 1955-1959, Λευκωσία: Εν Τύποις 2016). Σημειώνουμε, επίσης, την επιβολή παγκύπριου κέρφιου στις 25 Μαρτίου 1956, για να μην εορταστεί η εθνική επέτειος, λίγες ημέρες μετά την εξορία του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου και των τριών συνεξορίστων του. 

 

Η επιβολή των κέρφιου συνοδευόταν από σειρά άλλων αστυνομικών και στρατιωτικών ακροτήτων και αγριοτήτων και, συνήθως, μαζικές συλλήψεις. Υπήρξαν περιπτώσεις που πυροβολήθηκαν και σκοτώθηκαν αθώοι χωρικοί, απλώς επειδή δεν υπάκουσαν στον εγκλεισμό. Αλλού, άντρες και γυναίκες κατήγγειλαν ξυλοδαρμούς, κλοπές και άσεμνες επιθέσεις από τα όργανα της Αυτού Μεγαλειότητος, ενώ προς το τέλος του Αγώνα σε ορεινά χωριά οι κάτοικοι αντιδρώντας, επιτέθηκαν εναντίον των στρατιωτών, και τους έτρεψαν σε προσωρινή φυγή. 

 

Χαρακτηριστικό ηταν και το πολυήμερο κέρφιου στα Αγρίδια τον Γενάρη του 1959. Εκεί, οι γυναίκες του χωριού βγήκαν στις πλαγιές πάνω από το δρόμο και πετροβόλησαν τις βρετανικές αυτοκινητοπομπές, που κυνηγούσαν αντάρτες της ΕΟΚΑ. Υπήρξαν συμπλοκές με τους κατοίκους και άγριοι ξυλοδαρμοί, που κατέληξαν επίσης σε κατ΄ οίκον περιορισμό σε όλο το χωριό. 

 

Ως μέτρο συλλογικής τιμωρίας, κοινό για την Αποικιοκρατία αλλά και για τον ναζισμό στις χιτλεροκρατούμενες χώρες της Ευρώπης στον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο, το κέρφιου συνοδεύτηκε και με την επιβολή συλλογικού προστίμου. Δηλαδή, επιβαλλόταν κατ’ οίκον περιορισμός μέχρι να πληρωθεί το συλλογικό πρόστιμο που αυθαίρετα όριζαν οι αποικιακές αρχές για τη δράση της ΕΟΚΑ σε μια περιοχή. Αυτό έγινε στο Παραλίμνι, τον Νοέμβριο του 1955, στο Λευκόνοικο τον Δεκέμβριο του 1955, στο Φρέναρος, τον Μάρτιο του 1956, κ.α. Υπήρξαν, όμως, και χωριά που αρνήθηκαν να πληρώσουν το συλλογικό πρόστιμο, όπως η Γιαλούσα τον Μάρτιο του 1956, με συνέπεια την παράταση του κέρφιου. (Στη συγκεκριμένη περίπτωση τη λύση έδωσε η Συνεργατική Εταιρεία της κωμόπολης, καταβάλλοντας το πρόστιμο. 

 

Το κέρφιου του Αγρού 

 

Σύμφωνα με το περιοδικό Times of Cyprus του 1957, η λέξη «κέρφιου» ακούστηκε για πρώτη φορά στην Κύπρο στις 16 Αυγούστου του 1955. Το κέρφιου του Αγρού επιβλήθηκε όταν άγνωστοι πυροβόλησαν κατά του αστυνομικού σταθμάρχη του χωριού και οι Άγγλοι συνέλαβαν αρκετούς χωρικούς. Ανάμεσά τους και ο διευθυντής του ηλεκτροπαραγωγού σταθμού, Βρασίδας Ειρήναρχος, και ο δεκατριάχρονος γιος του Χάρης. Αποτέλεσμα της σύλληψής τους ήταν να μείνουν τα σπίτια τις νύχτες κατασκότεινα. Όταν ένα ολάκερο χωριό νεκρώθηκε για επτά ημέρες, με τους κατοίκους του Αγρού να παραμένουν κλεισμένοι στα σπίτια τους “με μόνη συντροφιά την αβεβαιότητα για την έκβαση της παράξενης περιπέτειας”, όπως αναφέρεται στο σχετικό άρθρο. 

 

Δημοσιογράφος του Times of Cyprus είχε επισκεφτεί το χωριό τον Οκτώβριο του 1955 για να πάρει συνέντευξη από τους πολιτικούς κρατούμενους που απελύθησαν από το φρούριο της Κερύνειας. Ο δημοσιογράφος είχε σημειώσει: “Εκείνο που πιο πολύ μου κτύπησε τότε στο μάτι ήταν τα μπλε συνθήματα στους τοίχους. Σαν από κοινού όλοι οι κάτοικοι να είχαν συμφωνήσει να βάψουν τους τοίχους των σπιτιών τους με μπλε συνθήματα. Ήταν όμως η εποχή εκείνη πριν από τους κανονισμούς Εκτάκτου Ανάγκης”. 

 

Στο άρθρο του με τίτλο “Αγρός: Το πρώτο κέρφιου”, ο δημοσιογράφος σημειώνει: "Ο Αγρός δεν γνώρισε μόνο το πρώτο κέρφιου του νησιού. Τα τελευταία δύο χρόνια (1955-57) πέρασε πολλές δοκιμασίες. Συχνούς αποκλεισμούς, όπως εκείνο της 21ης Νοεμβρίου 1956 που μαζί με τους Αγρότες μπήκαν πίσω από τα συρματοπλέγματα και άλλοι χωρικοί από τα γύρω χωριά που βρίσκονταν στον Αγρό για το πανηγύρι. Και κάθε φορά που επιβαλλόταν κέρφιου ή αποκλεισμός, κάποιος από τους κατοίκους θα συλλαμβανόταν. Μερικοί από αυτούς βρίσκονται ακόμα στα κρατητήρια (1957) όπως ο Χριστάκης Βιολάρης, ο Λάμπρος Καυκαλλίδης και άλλοι. Ένας νεαρός Αγρότης ο Πετράκης Ηλιάδης σκοτώθηκε στη Λευκωσία από στρατιώτες όταν κατά την επίσημη εκδοχή προσπάθησε να ρίξει βόμβα, κοντά στο ταχυδρομείο που είχε μεταβληθεί σε στρατώνα”. 

 

Οπως αναφερει στο βιβλίο του ο Γιάννης Σπανός «ο Αγρός στον αγώνα της ΕΟΚΑ και στην γύρω περιοχή Πιτσιλιάς», "ο Αγρός ήταν το κάστρο της ΕΟΚΑ στην Πιτσιλιά. Η προσφορά του χωριού ιστορική στη φιλοξενία των αντάρτικων ομάδων, στην διακίνηση των καταζητουμένων, την αποστολή επαναστατικού υλικού,το εργαστήριο βομβών του Λένα,τη διακήρυξη της επανάστασης από τη μαθητιώσα νεότητα με τις παρελάσεις, τα εμβατήρια, τη δημιουργία ομάδων τροφοδοσίας των καταζητουμένων, τις συγκρούσεις με τον στρατό, τους συνδέμους με τα κρησφύγετα και τα χωριά των παρυφών της νότιας Μαδαρής και της Παπούτσας, τ’ Αγρίδια, τον Άγιο Ιωάννη, τον Άγιο Θεόδωρο, τον Κάτω Μύλο,την Ποταμίτισσα, την Κυπερούντα, το Πελένδρι, τον Αμίαντο, ενώ οι αγωνιστές δρασκελούσαν τα διάσελα των βουνών για να προωθηθούν στον Πολύστυπο, στην Άλωνα,στην Πλατανιστάσα και τις άλλες αετοφωλιές όπου λημέριαζε ο πόθος του ξεσηκωμού. Αποστολέας των βομβών ο μαραγκός Διομήδης Μαυρογιάννης που σκαρφιζόταν έξυπνους τρόπους μεταφοράς εκρηκτικού υλικού στη Λεμεσό. Γέμιζε τους παραστατούς κατασκευών δικών του θυρών και παραθύρων με βόμβες. Οι Άγγλοι μετά τη σύλληψη του, τον υπέβαλαν σε φρικτά βασανιστήρια. 

 

Δεν λύγισε. Δεν πρόδωσε … όπως όλοι οι συναγωνιστές του …. 

 

 

ΙΔΟΥ ΟΙ ΘΡΑΣΥΔΕΙΛΟΙ ΚΑΤΑΚΤΗΤΕΣ ….. 

 

Πληροφορίες από επετειολόγιο και απομνημονεύματα Αρχηγού ΕΟΚΑ Διγενή, Μουσείο Κυπριακού αγώνα, αρχείο τομεάρχη Ρ. Κυριακίδη, Polygnosi, ιστορικά βιβλία και άρθρα Α. Αντωνά κλπ. 

Α.Α.

1984 εν έτει 2022

Γράφει ο Κωνσταντίνος-Παναγιώτης Βαρκούτσος, μαθητής Β΄ Λυκείου

 

Το 1984, το τελευταίο και σπουδαιότερο έργο του Όργουελ που εκδόθηκε στις 8 Ιουνίου του 1949, δεν είναι απλώς ένα μυθιστόρημα, αλλά μία προφητεία του μέλλοντος. Παρακολουθώντας πλέον τις δυστοπικές και ολοκληρωτικές σύγχρονες κοινωνίες, δεν έχουμε καμία αμφιβολία ότι αυτή η προφητεία έχει εκπληρωθεί.

 

Στο έργο αυτό έχει κυριαρχήσει το ολοκληρωτικό καθεστώς του Μεγάλου Αδελφού, το οποίο άγρυπνα και με το διαπεραστικό του βλέμμα παρακολουθεί κάθε πολίτη. Βασικά δικαιώματα, όπως η ελευθερία στην έκφραση και στην σκέψη, θεωρούνται εγκλήματα, και όποιος τολμά να ασκήσει κριτική, έστω και ασυνείδητα, «εξατμίζεται».  

 

Πρωταγωνιστής είναι ο Γουίνστον Σμιθ, ένα μέλος του εξωτερικού κόμματος και υπάλληλος στο Υπουργείο Αλήθειας. Δουλειά του είναι να παραποιεί έγγραφα και επιστολές, ώστε να ταιριάζουν με τα πολιτικά δεδομένα που έχει υποδείξει το Κόμμα. Είναι ένα έργο δυστοπικό που λειτουργεί ως μία προειδοποίηση, η οποία αγνοήθηκε. 

 

Ο Πόλεμος είναι Ειρήνη, η Άγνοια είναι Δύναμη, η Ελευθερία είναι Σκλαβιά 

 

Αυτά είναι τα τρία σλόγκαν τα οποία προωθεί το Υπουργείο Αλήθειας. Με αυτά ως γνώμονα οφείλει ο σωστός και νομοταγής πολίτης να ζει. Είναι ο ορισμός του διττού τρόπου σκέψης που αναφέρει στο βιβλίο του ο Όργουελ. Ότι δηλαδή δύο αντιφατικές έννοιες μπορούν να συνυπάρχουν μεταξύ τους. Έτσι το κόμμα μέσω της προπαγάνδας και του φόβου δεν επιτρέπει στους πολίτες να σκέφτονται λογικά, με αποτέλεσμα να αποδέχονται χωρίς τον παραμικρό δισταγμό οτιδήποτε τους πει. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι τα Υπουργεία Ειρήνης, Αγάπης και Αλήθειας ασχολούνται αντίστοιχα με τον πόλεμο, τα βασανιστήρια κρατουμένων και την προπαγάνδα. 

 

Ο Πόλεμος είναι Ειρήνη 

 

Είναι το πιο αντιφατικό σλόγκαν από τα τρία. Βασίζεται στην άποψη που έχει εμφυσήσει το Κόμμα στους πολίτες, πως για να επιτευχθεί δηλαδή η ειρήνη πρέπει πρώτα να υπομείνουν τις φρικαλεότητες του πολέμου. Αποτελεί ένα μέσο για να αποσπάσει την προσοχή των κατοίκων από το τι όντως κάνει το καθεστώς και δεν τους επιτρέπει να την στρέψουν στα δικά τους προβλήματα. Τους ενώνει απέναντι σε ένα κοινό εχθρό και, εκμεταλλευόμενο τα πατριωτικά τους αισθήματα, τους δημιουργεί την ψευδαίσθηση πως αγωνίζονται και θυσιάζονται για ένα καλύτερο μέλλον. Με τον συνεχή φόβο για μία επικείμενη επίθεση να κυριαρχεί στο μυαλό τους, οι πολίτες είναι ανίκανοι να συνειδητοποιήσουν ότι έχουν ήδη χάσει τον πόλεμο για την ατομική ελευθερία. 

 

Παράδειγμα τέτοιας κατάστασης αποτελεί ο πόλεμος των Αμερικανών στο Ιράκ. Με την πρόφαση πως η Βαγδάτη κατείχε πυρηνικά όπλα και πως στόχος τους ήταν να απελευθερώσουν τους κατοίκους του και να συνθλίψουν την υποτιθέμενη σχέση μεταξύ του Σαντάμ Χουσεΐν και των τρομοκρατών της 11ης Σεπτεμβρίου, οδήγησαν μία χώρα στην καταστροφή. Οι «ειρηνευτικές» δυνάμεις τους βομβάρδισαν και σκότωσαν αμέτρητους αθώους πολίτες, οι οποίοι χαρακτηρίστηκαν ως παράπλευρες απώλειες. Με τον φόβο και την αγωνία για το μέλλον να βασανίζουν τον μέσο Αμερικανό, δεν άργησε να προταθεί να παραδοθούν δήθεν προσωρινά ορισμένες ελευθερίες για να υπάρχει μεγαλύτερη προστασία. 

 

Το ίδιο γίνεται και σήμερα με την πανδημία. Με όπλο την προπαγάνδα επαναλαμβάνεται καθημερινά στον τρομοκρατημένο πολίτη πως, για να νικηθεί αυτός ο αόρατος εχθρός, οφείλει να τοποθετήσει στην προκρούστεια κλίνη τις ελευθερίες του. Σε περίπτωση που αρνηθεί να συναινέσει, χαρακτηρίζεται ως ανεύθυνος εγωιστής, ο οποίος τοποθετεί τον εαυτό του πάνω από το καλό της κοινωνίας. Οι πολίτες επικεντρώνουν όλη την προσοχή τους εκεί, αγνοώντας την μεγαλύτερη εικόνα, ενώ οι διαχειριστές ή αυτουργοί συνεχίζουν διακριτικά να βυσσοδομούν και να υλοποιούν τα σχέδια τους για το μέλλον που θέλουν να φτιάξουν. 

 

Η Ελευθερία είναι Σκλαβιά 

 

Είναι το δεύτερο σλόγκαν που χρησιμοποιείται από το Κόμμα. Με αυτό, το καθεστώς επιδιώκει να τονίσει στους πολίτες ότι η ελευθερία θα οδηγεί πάντοτε σε ένα συγκεκριμένο τέλος, το χάος και την παρακμή της κοινωνίας. Ουσιαστικά, προσπαθεί να διαμορφώσει την αντίληψη πως όλοι είναι υποχρεωμένοι να υπηρετούν το Κόμμα και το κράτος, ώστε να λυτρωθούν από εγωιστικές επιθυμίες, από κινδύνους και επιπτώσεις που ενέχει η ελευθερία της επιλογής. Μόνο εκείνο γνωρίζει τι πραγματικά χρειάζεται ο κάθε άνθρωπος. 

 

Μάλιστα, για να προφυλάξει τους πολίτες από τον εαυτό τους, τους κατασκοπεύει αδιάκοπα. Ελέγχει εξονυχιστικά κάθε κίνησή τους με την πρόφαση πως ενδιαφέρεται για το κοινό καλό. Οποιοσδήποτε παραβεί, έστω και ασυνείδητα, τους κανόνες, ή το καθεστώς τον κατηγορήσει ως επικίνδυνο, πρέπει να υπομένει βασανιστήρια, απαξιωτικά και επώδυνα. Υπάρχει μόνο η ελευθερία να κάνεις ό,τι ακριβώς σε διατάξει το Κόμμα χωρίς δεύτερη σκέψη. 

 

Εν μέσω πανδημίας, παρά την αρχική επιμονή όλων των κρατών ότι το εμβόλιο ήταν προσωπική επιλογή, αμέτρητοι άνθρωποι έχασαν τις δουλειές τους, τους απαγορεύτηκε να εισέρχονται σε χώρους και χρεώθηκαν μέχρι και πρόστιμα. Επειδή τόλμησαν να ασκήσουν τα βασικά τους δικαιώματα, βαπτίστηκαν εχθροί του κράτους. Από την αρχή ήταν ελεύθεροι να κάνουν μόνο ό,τι τους διατάξει η κυβέρνηση, αλλιώς έπρεπε να υποστούν τις συνέπειες. Αυτή δεν δείχνει κατανόηση και σεβασμό στην επιλογή, αλλά αντίθετα μία εκδικητική συμπεριφορά που ταιριάζει περισσότερο στα ολοκληρωτικά καθεστώτα του εικοστού αιώνα. Εξάλλου, δεν είναι ειρωνικό το γεγονός ότι η εκστρατεία εμβολιασμού στην Ελλάδα ονομάστηκε «επιχείρηση ελευθερία», ενώ μόνο επιχείρηση απελευθέρωσης δεν ήταν; 

 

Η Άγνοια είναι Δύναμη 

 

Το τρίτο αυτό σλόγκαν είναι το σημαντικότερο. Σε αυτό στηρίζεται η δομή όλου του καθεστώτος του Μεγάλου Αδελφού. Για να επιβιώσουν οι πολίτες, πρέπει να σταματήσουν να ασκούν κριτική στην υλοποιούμενη προπαγάνδα. Πρέπει να αποδέχονται ακόμη και τις μεγαλύτερες αντιφάσεις και να μην έχουν την επιθυμία να ανακαλύψουν την αλήθεια. 

 

Η γνώση είναι το σημαντικότερο όπλο κατά της προπαγάνδας, και το Κόμμα το γνωρίζει αυτό. Η γνώση επιτρέπει στον άνθρωπο να διευρύνει τους πνευματικούς του ορίζοντες. Μέσω αυτής, οι αδικίες και τα ψέματα που υπάρχουν στον κόσμο γίνονται ευδιάκριτα και οι επιτήδειοι που τα προκάλεσαν αποκαλύπτονται. Γι’ αυτό τον λόγο οτιδήποτε είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την καλλιέργεια της κριτικής σκέψης, όπως τα βιβλία και η καταγραφή ιδεών, είναι παράνομο, και η ποινή για αυτό το «ειδεχθές» έγκλημα είναι χειρότερη και από τον θάνατο. 

 

Στην σύγχρονη εποχή είναι φανερές οι προσπάθειες της Νέας Τάξης Πραγμάτων να δημιουργήσουν μία γενιά ανερμάτιστη και ανίδεη, που δεν έχει την διάθεση να επιμορφωθεί. Η υποβάθμιση της παιδείας που λαμβάνει χώρα εδώ και χρόνια και η καλλιέργεια απέχθειας προς τα βιβλία αποτελούν την αρχή. Ήδη στους πολίτες έχουν δημιουργήσει την αίσθηση πως τα δικαιώματά τους είναι ασήμαντα, καθώς για να χρησιμοποιήσουν οποιαδήποτε ιστοσελίδα πρέπει να συναινέσουν στην παραβίασή τους. Από εφαρμογές όπως Instagram και Facebook έχουν αντλήσει πληροφορίες για κάθε άτομο. Μάλιστα, σε εκπομπές ριάλιτι, όπως το Survivor και το Big Brother, παίκτες εθελοντικά, και μάλιστα μες στην τρελή χαρά, αποδέχονται να παρακολουθούνται συνεχώς και να προβάλλεται οτιδήποτε κάνουν στην τηλεόραση. 

 

Επίσης, η τρομοκρατία της πανδημίας βασίστηκε στην άγνοια. Τα κανάλια καθημερινά επαναλάμβαναν ότι ο πολίτης οφείλει να έχει απόλυτη εμπιστοσύνη στα μέτρα που πάρθηκαν καθώς οι ειδικοί γνωρίζουν καλύτερα. Ωστόσο, όσο πιο πολύ αναλύει κανείς αυτά τα μέτρα, τόσο περισσότερο αντιλαμβάνεται ότι δεν υπάρχει καμία λογική σε αυτά, και τα σαθρά τους θεμέλια στηρίζονται στην πεποίθηση ότι ο πολίτης θα τα ακολουθήσει τυφλά.  

 

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το γεγονός ότι ο ανεμβολίαστος εργαζόμενος με ράπιντ τεστ μπορούσε να δουλέψει κανονικά, ενώ με το ίδιο ράπιντ δεν του επιτρεπόταν η είσοδος μέσα στον χώρο όπου πριν λίγο βρισκόταν.  

 

Επίσης, πώς είναι δυνατό όταν κάθεσαι να μην κολλάς και όταν είσαι όρθιος να κολλάς; Ο ιός δεν γίνεται να διαχωρίσει τέτοιες συνθήκες, κάτι το αυτονόητο για τους περισσότερους αλλά όχι για τους ειδικούς.  

 

Επιπροσθέτως, πρέπει να αναφερθεί η κωμικοτραγική απόφαση να μεταφερθεί η Ανάσταση στις 9:00 μ.μ., για να αποφευχθεί τάχα η μετάδοση του ιού. Αυτό το μέτρο μπορεί να χαρακτηριστεί μόνο ως αστείο.  

 

Άραγε, γιατί οι ειδικοί στην αρχή δήλωναν ότι οι μάσκες δεν χρειάζονται και στη συνέχεια τις επέβαλαν; Γιατί αποκλείστηκε και χλευάστηκε η αντίθετη άποψη; Γιατί θεσπίστηκε το ακαταδίωκτο των ειδικών;  

 

Συνεπώς υπάρχουν δύο σενάρια!  

 

Πρώτο σενάριο: οι υποτιθέμενοι ειδικοί είναι ανίκανοι και δεν αξίζουν την θέση τους.  

Δεύτερο σενάριο: οι ειδικοί βρίσκονται σε διατεταγμένη υπηρεσία έμμεσης επίθεσης στους ανεμβολίαστους πολίτες με σκοπό να τους τιμωρήσουν.  

 

Και τα δύο σενάρια αποδεικνύουν ότι οι επιλογές δεν έχουν ως στόχο την αντιμετώπιση του ιού, αλλά βασίζονται στην άγνοια του πολίτη για όσα διαδραματίζονται. 

 

2 + 2 = 5 

 

Οι πολίτες, έχοντας πλέον υποσυνείδητα αφομοιώσει αυτά τα τρία σλόγκαν και τον διττό τρόπο σκέψης, είναι έτοιμοι να αμφισβητήσουν και την αντικειμενική, μαθηματική πραγματικότητα της εξίσωσης 2 + 2 = 4. Δεν διαθέτουν δική τους συνείδηση και γίνονται ένα εργαλείο που θα χρησιμοποιηθεί και αναπόφευκτα θα καταστραφεί όταν παύσει να είναι χρήσιμο. Οι ζωές τους είναι ασήμαντες για τις Ελίτ, οι οποίες τους βλέπουν μόνο ως αριθμούς και αντικείμενα, εκμηδενίζοντας την προσωπικότητα και τα στοιχεία που τους διαφοροποιούν ακόμη περισσότερο. Είναι πρόθυμοι να κάνουν τα πάντα και δεν έχουν όρια. Είναι τα τέλεια πειθήνια και άβουλα όργανα, έτοιμα να ικανοποιήσουν οποιαδήποτε διαταγή του αφέντη χωρίς δισταγμό. 

 

«Αν θέλεις μια εικόνα του μέλλοντος, φαντάσου μια μπότα να συντρίβει ένα ανθρώπινο πρόσωπο για πάντα». 

 

Αυτή η μπότα δεν είναι τίποτε άλλο από την εκάστοτε εξουσία και τις δυνάμεις καταστολής που διαθέτει. Η κλοτσιά στο πρόσωπο δεν ερμηνεύεται μόνο ως πόνος, αλλά και ως εξευτελισμός και υποδούλωση του ατόμου. Η εξουσία δεν θέλει τον άνθρωπο με πρόσωπο, δεν θέλει το ατομικό, το διαφορετικό. Η εξουσία θέλει να είναι όλοι ίδιοι, μια ομογενοποιημένη μάζα. Το πρόσωπο αποτελεί το πιο διακριτό κομμάτι του ανθρώπινου σώματος και η κλοτσιά το συντρίβει. Ωστόσο, ο σαδισμός της εξουσίας δεν τελειώνει εκεί. Όπως στο τέλος του 1984, το Κόμμα δεν ικανοποιείται από την απλή εξόντωση των «αδίστακτων» εγκληματιών, αλλά πριν από το τέλος τους πρέπει να αγαπήσουν το ολοκληρωτικό καθεστώς.  

 

Χαρακτηριστικά, ο Γουίνστον Σμιθ μετατρέπεται μέσω βασανιστηρίων όχι απλώς σε έναν υποστηρικτή αλλά σε λάτρη του Μεγάλου Αδελφού. Όλη του η ικανοποίηση, χαρά και αγαλλίαση προέρχεται από εκείνον. Αυτές οι Ελίτ δεν αρκούνται μονάχα στον παγκόσμιο έλεγχο. Θέλουν να τιμωρήσουν όποιον τολμάει να σταθεί απέναντί τους. Ο θάνατος, όσο εξευτελιστικός και αν είναι, δεν θα τους ικανοποιήσει ποτέ. Ο «αμαρτωλός» πρέπει να μετανοήσει, να εγκαταλείψει τις «αιρετικές» του πεποιθήσεις και να τους αγαπήσει ως θεούς. Μόνο έτσι η βουλιμική εκδικητική τους διάθεση θα ικανοποιηθεί. Η απόλυτη ταπείνωση για έναν άνθρωπο, να λατρέψει τον συνάνθρωπό του ως θεό!

πηγή

Οι Eλεγκτές του Xρήματος, της Eνέργειας και της Tροφής, θα ελέγχουν τον κόσμο: Μπορείτε να πείτε "Covid" και Ουκρανία είναι προβοκάτσιες (False Flags);

13 Απριλίου 2022, Gary D. Barnett, Διαβάστε το εδώ 

 

Μετάφραση: Απολλόδωρος

 

"Όποιος ελέγχει τον εφοδιασμό τροφίμων ελέγχει τους ανθρώπους- όποιος ελέγχει την ενέργεια μπορεί να ελέγξει ολόκληρες ηπείρους- όποιος ελέγχει το χρήμα μπορεί να ελέγξει τον κόσμο". 

Απόσπασμα που αποδίδεται στον Χένρι Κίσινγκερ 

 

Είναι καλύτερο να προλογίσουμε αυτά τα σχόλια συζητώντας το γεγονός ότι η απάτη με τo "Covid" δεν έχει τελειώσει και δεν έχει εξαφανιστεί οριστικά. Στην πραγματικότητα, οι περισσότεροι από τους άξονες της ατζέντας του "Covid" εξακολουθούν να ισχύουν, παρόλο που τα λουκέτα έχουν προσωρινά τελειώσει, οι περισσότερες επιχειρήσεις που έχουν απομείνει είναι προσωρινά ανοιχτές και η χρήση μάσκας δεν είναι ως επί το πλείστον υποχρεωτική από κάθε κυβερνητική υπηρεσία και γραφειοκρατία. Αλλά τι γίνεται με τις ψεύτικες "υποθέσεις", τι γίνεται με τις ενέσεις δηλητηριωδών βιολογικών όπλων, τι γίνεται με τους ταξιδιωτικούς περιορισμούς και τις απαγορεύσεις, τι γίνεται με την τεχνολογία ταυτοποίησης, τι γίνεται με την παρακολούθηση, τον εντοπισμό και τις δοκιμές, και τι γίνεται με τον ανεξέλεγκτο πληθωρισμό λόγω αυτών και άλλων μορφών χειραγώγησης;

 

Η ατζέντα του "Covid" ήταν και είναι ένα σημαντικό μέρος των όσων συμβαίνουν σε αυτό που θα έπρεπε να ονομάζεται Γ' Παγκόσμιος Πόλεμος, αλλά να θυμάστε ότι είναι μόνο ένα μέρος της πλοκής, η οποία κατά τη γνώμη μου θα έπρεπε να περιγράφεται ως ένας πόλεμος εναντίον όλων των ανθρώπων από τις ίδιες τους τις κυβερνήσεις, αντί για έναν θερμό πόλεμο που χρησιμοποιεί θανατηφόρα όπλα εναντίον κάποιου κατασκευασμένου εχθρικού κράτους. Ως εκ τούτου, κάθε νέα ισχυριζόμενη απειλή θα πρέπει πρώτα να μη γίνεται πιστευτή, διότι το να αναλώνεσαι σε οποιαδήποτε κρατική αφήγηση θα προκαλέσει αναγκαστικά μια προκατάληψη ενάντια στην αλήθεια υπέρ ενός προκαθορισμένου αποτελέσματος που έχει τεθεί σε κίνηση από εκείνους που προσπαθούν να προπαγανδίσουν το πλήθος. Η συμπαιγνία των ΗΠΑ και της Ουκρανίας που ονομάζεται πόλεμος κατά της Ουκρανίας από τη Ρωσία, είναι ένα τέλειο παράδειγμα αυτής της στρατηγικής. 

 

Τίποτα δεν πρέπει να θεωρείται μοναδικό ή ως μοναδική κατάσταση ή απειλή, καθώς όλα αποτελούν μέρος του ίδιου σχεδίου που καθοδηγείται από την ατζέντα και όλα συνδέονται μεταξύ τους στον ίδιο πόλεμο εναντίον όλων μας από συνεργαζόμενα εθνικά κράτη. Παρόλο που κάθε έθνος αυτή τη στιγμή πολεμά εναντίον των πολιτών του, πρόκειται για μια παγκόσμια προσπάθεια που δεν είναι ατομικά δομημένη, αλλά αντιδρά ανεξάρτητα από το σχεδιασμό, με την ανώτατη βαθμίδα των πιο ισχυρών να ελέγχει τα νήματα των μαριονετών της πολιτικής τάξης παγκοσμίως. Οι ΗΠΑ είναι σίγουρα στην κορυφή αυτής της πυραμίδας εξουσίας σήμερα, αλλά αυτό μπορεί να αλλάξει δραματικά, καθώς το μοντέλο της Κίνας που επιδιώκεται θα επιτρέψει και σε άλλους παίκτες να αποκτήσουν μια θέση στο τραπέζι της αριστοκρατικής τάξης που επιχειρεί να κυβερνήσει το νέο σύστημα που οικοδομείται σήμερα. 

 

Μόλις ολοκληρωθεί αυτό το νέο παράδειγμα, εκείνοι που ελέγχουν το χρήμα, την ενέργεια και τα τρόφιμα, θα ελέγχουν τον κόσμο. Αυτό είναι το επιθυμητό τελικό παιχνίδι, και κάθε κομμάτι του παζλ που τοποθετείται σήμερα, υποστηρίζει την ατζέντα της κατάληψης. Τίποτα δεν είναι ξεχωριστό, τίποτα δεν είναι τυχαίο- όλα είναι ένα γρανάζι στον τροχό των σχεδιαστών αυτής της παγκόσμιας κατάληψης. Είναι επιτακτική ανάγκη να κατανοήσουμε ότι πρόκειται για έναν πόλεμο εναντίον όλων μας, και ότι αυτός ο πόλεμος αναλώνεται σε ψέματα, εξαπάτηση, προπαγάνδα, ψυχολογική χειραγώγηση και τέχνασμα. Κάθε νέα αντιληπτή απειλή δεν είναι παρά άλλη μια ψευδαίσθηση που έχει σκοπό να διχάσει και να αποσπάσει την προσοχή όσο το δυνατόν περισσότερων, έτσι ώστε οι ατζέντες του κράτους να μπορούν να προχωρήσουν χωρίς ιδιαίτερη αντίσταση. 

 

Η ψεύτικη σημαία που ονομάζεται "πόλεμος Ρωσίας/Ουκρανίας" ήταν απλώς το τελευταίο παράδειγμα της στρατηγικής "διαίρει και βασίλευε", και λειτούργησε τέλεια. Εν μία νυκτί η θανατηφόρα αφήγηση του "Covid" ανεστάλη, καθώς η απειλή της Ρωσίας βρέθηκε και πάλι στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος. Το ίδιο παλιό εγχειρίδιο παιχνιδιού με ένα "αθώο" θύμα που δέχεται επίθεση από μια κακοποιό υπερδύναμη χρησιμοποιήθηκε από τις ΗΠΑ προκειμένου να προκαλέσει μαζικό φόβο στο αδαές ευρύ κοινό. Η επίθεση εναντίον αθώων Ουκρανών από έναν αιμοδιψή τύραννο, όχι μόνο για να τραβήξει τις καρδιές των αδαών, αλλά χρησιμοποιήθηκε επίσης για να τρομοκρατήσει τις μάζες, ώστε να πιστέψουν ότι ο πυρηνικός αφανισμός ήταν δυνατός ανά πάσα στιγμή. Αυτή ήταν η νέα στιγμή του "συρθείτε κάτω από τα γραφεία σας για ασφάλεια" και εμπιστευθείτε το κράτος ότι θα σας προστατεύσει από τον "επικείμενο" τρόμο. Όλα αυτά είναι μια απάτη. 

 

Στην πραγματικότητα, ήταν πολύ χειρότερο από αυτό που μόλις περιέγραψα, καθώς αυτό το ένα ψεύτικο γεγονός χρησιμοποιήθηκε επίσης ως εφαλτήριο για να διαταραχθεί ο παγκόσμιος εφοδιασμός και η διανομή τροφίμων. Χρησιμοποιήθηκε επίσης για να διαταράξει τη ροή της ενέργειας λόγω των προσχεδιασμένων κυρώσεων κατά της Ρωσίας, οι οποίες είχαν ως στόχο να προκαλέσουν χάος στις αγορές ενέργειας, υψηλότερες τιμές και πανικό στο κοινό. Το πιο σημαντικό είναι ότι χρησιμοποιείται για να ανοίξει ο δρόμος για μια κοινωνία χωρίς μετρητά που θα εξαρτάται από ένα παγκόσμιο ψηφιακό νομισματικό σύστημα ελεγχόμενο από κεντρική τράπεζα, όπου κάθε συναλλαγή θα μπορεί να παρακολουθείται πλήρως, να ελέγχεται, να περιορίζεται ή να καταργείται με κρατικό διάταγμα, όπως συνέβη πρόσφατα στο κομμουνιστικό κράτος του Καναδά. 

 

Η τροφή είναι φυσικά ζωτικής σημασίας για όλους, όπως και η ενέργεια, αλλά ο έλεγχος του χρήματος είναι ο άξονας κάθε προσπάθειας ελέγχου του κόσμου. Αυτή η απάτη με την Ουκρανία βοηθάει την άρχουσα τάξη να επιτύχει όλες αυτές τις ατζέντες ταυτόχρονα, επιτρέποντας σε αυτή την τεράστια συνωμοσία να προχωρήσει με αστραπιαία ταχύτητα. 

 

Με τις γραμμές εφοδιασμού κλειστές, με την παραγωγή και διανομή τροφίμων να παρεμποδίζεται σκόπιμα από την κρατική δράση, με την αύξηση των τιμών σε επίπεδα που οι περισσότεροι δεν μπορούν να φανταστούν, θα εμφανιστούν αρρώστιες, πείνα, φτώχεια, πείνα και θάνατος. Η δικαιολογία της Ουκρανίας κατηγορείται για όλα αυτά, και η αποδοχή αυτού του ψέματος από τις μάζες θα επιφέρει ακριβώς αυτό που επιδιώκει η άρχουσα τάξη. Χωρίς την κατάλληλη προμήθεια τροφίμων, θα επικρατήσουν υψηλότερες τιμές, και με την έλλειψη τροφίμων, θα επικρατήσει το χάος, αυτό θα προκαλέσει πανικό και φόβο, που είναι εχθροί του λαού, αλλά ευλογία για τους κυβερνώντες κρατικούς κακοποιούς. Μια αδύναμη, αδαής και πλυμένη εγκεφαλικά κοινωνία είναι απλώς καραμέλα για την "ελίτ" της τάξης των ηγετών, των κυβερνήσεων, του μεγάλου τραπεζικού κατεστημένου, των γιγαντιαίων εταιρειών και των ιατρικών και τεχνολογικών δυνάμεων. Μέσα σε όλη αυτή την τρομοκρατική τρέλα βρίσκεται το κλειδί για την παγκόσμια κυριαρχία, που είναι ο έλεγχος του χρήματος από μια κεντρική τραπεζική πηγή. 

 

Ο λεγόμενος πόλεμος στην Ουκρανία και οι μαζικές νομισματικές κυρώσεις κατά της Ρωσίας, των συμμάχων της και άλλων περιοχών του κόσμου, χρησιμοποιούνται για να διευκολύνουν το πανδαιμόνιο στις νομισματικές και χρηματοπιστωτικές αγορές. Εναλλακτικές επιλογές διακανονισμού αναζητούνται από διάφορες χώρες, καθώς το οικονομικό χάος συνεχίζεται, αλλά αυτό το χάος ήταν σχεδιασμένο και επομένως σκόπιμο, καθώς αναστατώνει τις νομισματικές αγορές παγκοσμίως. Αυτό θα επιτρέψει την εκπλήρωση των παγκοσμιοποιητικών σχεδίων, και η μετατροπή σε ένα ελεγχόμενο από τις κεντρικές τράπεζες χρηματικό σύστημα βρίσκεται σε καλό δρόμο. Κάθε νέα "έκτακτη ανάγκη" βοηθάει στην εισαγωγή ολοκληρωτικών πολιτικών που αποσκοπούν στην αναδιάρθρωση των επιμέρους σημερινών εθνικών-κρατικών συστημάτων σε μια παγκόσμια ελεγχόμενη από πάνω προς τα κάτω ψηφιακή υποδομή fiat, η οποία μπορεί να λειτουργήσει ως μια παγκόσμια συγκεντρωτική εξουσία, κυρίως κρυμμένη από το βλέμμα των μαζών. 

 

Προκειμένου να διατηρηθεί ο κόσμος στη γραμμή και πιστός σε αυτό που θεωρεί ότι είναι "το έθνος του", θα πρέπει να διατηρηθεί μια προσποιητή κυρίαρχη δομή. Κάθε κεντρική τράπεζα θα έχει το δικό της ψηφιακό νόμισμα, αλλά ο πραγματικός παγκοσμιοποιητικός έλεγχος θα βρίσκεται στα χέρια των κεντρικών τραπεζών, με τις περισσότερες από όλες τις σημαντικές συναλλαγές να περνούν από ένα κεντρικό κέντρο εκκαθάρισης, αν θέλετε, όπου η συνολική κυριαρχία θα βρίσκεται στα χέρια ενός διεθνούς κεντρικού τραπεζικού συστήματος, που θα κάθεται στην κορυφή της πυραμίδας της εξουσίας. Εξάλλου, ο έλεγχος του χρήματος επιτρέπει τον έλεγχο του κόσμου. 

 

Αυτή τη στιγμή, πάνω από το 80% όλων των κεντρικών τραπεζών ερευνούν και "εξετάζουν" το ενδεχόμενο να λανσάρουν ένα ψηφιακό νόμισμα κεντρικής τράπεζας (CBDC), ενώ πολλές από αυτές έχουν ήδη τρέχοντα πιλοτικά προγράμματα ή έχουν ήδη ολοκληρώσει την κυκλοφορία αυτού που μπορεί να περιγραφεί ως ψηφιακό νόμισμα fiat υπό κρατικό έλεγχο. Αυτό είναι συγκλονιστικό, δεδομένου ότι αυτές οι προσπάθειες συνεχίζονται από πριν από τις ψευδείς σημαίες του "Covid" ή της Ουκρανίας. Αυτά τα σκηνοθετημένα γεγονότα έχουν ως στόχο να διαταράξουν τις παγκόσμιες οικονομίες, προκαλώντας μεγάλη οικονομική ζημιά, υπονομεύοντας παράλληλα τα τρέχοντα χρηματικά συστήματα σε τέτοιο βαθμό ώστε να προκαλέσουν μια μαζική κραυγή για ανακούφιση από τον νομισματικό κίνδυνο από την κυρίαρχη τάξη του προλεταριάτου. Για άλλη μια φορά, αυτό μπορεί να οδηγήσει μόνο στην εθελοντική αποδοχή από τις μάζες μιας κεντρικά ελεγχόμενης ψηφιακής κοινωνίας που θα ισχυρίζεται ότι θα προστατεύει όλους από τη νομισματική ζημιά. Αυτό βέβαια είναι άλλη μια σατανική αντιστροφή της πραγματικότητας και στην πραγματικότητα θα οδηγήσει στην καταστροφή αυτού που ψευδώς θεωρείται "πραγματικό" χρήμα υπέρ ενός παγκόσμιου ελεγχόμενου συστήματος. 

 

Αυτό φυσικά θα οδηγήσει επίσης σε συστήματα κοινωνικής πίστωσης όπως αυτά της Κίνας, σε καθολικό εισόδημα πλήρως ελεγχόμενο από παγκόσμια κυβερνητικές μαριονέτες, σε διαβατήρια εγχώριας και διεθνούς παρακολούθησης, σε νέα καθολική τεχνολογία εντοπισμού και παρακολούθησης- όλα αυτά θα βασίζονται σε ένα παγκόσμιο αυταρχικό μοντέλο λειτουργίας σε ένα αυταρχικό σύστημα από πάνω προς τα κάτω. Και πάλι, ενώ κάθε χώρα μπορεί να φαίνεται να είναι κυρίαρχη σε κάποιο βαθμό, και ενώ πιθανόν θα υπάρχουν μεμονωμένα νομίσματα κεντρικών τραπεζών, όλα θα ελέγχονται αποτελεσματικά από μια κεντρική τοποθεσία από τους πιο ισχυρούς τεχνοκράτες. 

 

Μια κοινωνία χωρίς μετρητά είναι προ των πυλών, και αυτό θα εγγυάται την υποδούλωση όλων κάτω από την κυριαρχία των πολύ ισχυρών λίγων. Ο έλεγχος των τροφίμων, της ποιότητας των τροφίμων, της παραγωγής και της διανομής τροφίμων, ο έλεγχος της ενέργειας και ο τελικός έλεγχος του χρήματος, είναι όλα συνδεδεμένα μεταξύ τους. Κάθε σύστημα θα ειπωθεί ότι έχει αποτύχει, έτσι ώστε ένα νέο σύστημα, μια μεγάλη επανεκκίνηση, όπως περιγράφεται από το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, να οδηγήσει στον έλεγχο όλων των ζωτικών παγκόσμιων λειτουργιών. Η ελευθερία δεν θα μπορούσε ποτέ να υπάρξει σε ένα τέτοιο σύστημα.

 

Προσοχή σε κάθε νέα ψευδή προειδοποίηση, προσοχή σε κάθε δήθεν κατάσταση έκτακτης ανάγκης που κηρύσσεται από το κράτος, προσοχή σε κάθε απειλή πολέμου, προσοχή σε κάθε δήλωση των μέσων ενημέρωσης και προσοχή στην κεντρική ψηφιακή νομισματική εξαγορά που θα πωλείται ως η μόνη διαθέσιμη επιλογή για την προστασία των μαζών από την οικονομική ζημιά. Θεωρήστε ότι κάθε κυβερνητική και κυρίαρχη διακήρυξη δεν είναι τίποτα περισσότερο από σκοτεινή προπαγάνδα, καθώς η εσκεμμένη καταστροφή του χρήματος και των οικονομιών θα προκληθεί σκόπιμα από τους ίδιους αυτούς κυβερνήτες που παριστάνουν τους σωτήρες σας. 

 

Παραπομπές και σύνδεσμοι υποστήριξης: 

 

Do not go to sleep: this is not the end of ‘covid’
What will you do when there is no food?
The race to central bank digital money is on!
80% of all central banks are researching CBDC
Political sanctions and the destruction of the dollar
Sanctions imposed on Russia over Ukraine
Today’s central bank currency status
Guide to new digital economy
The multiple CBDC bridge: A wholesale central bank digital currency
The potential Orwellian horror of digital currencies
------------------ 

 

Δικτυογραφία:
The Controllers of Money, Energy, and Food, Will Control the World: Can You Say ‘Covid’ and Ukraine False Flags? - garydbarnett.com
https://www.garydbarnett.com/the-controllers-of-money-energy-and-food-will-control-the-world-can-you-say-covid-and-ukraine-false-flags/

«Η ηπατίτιδα ξεκίνησε από χώρες που έκαναν εμβόλιο με αδενοϊό – Γιατί αυτά τα εμβόλια αποσύρθηκαν;»

Τους προβληματισμούς του αναφορικά με τη νέα μορφή ηπατίτιδας έθεσε ο λοιμωξιολόγος παιδίατρος, Ιωάννης Καβαλιώτης, ενώ έθεσε ερωτήματα για τα εμβόλια για τον κορωνοϊό και το κατά πόσο αυτά μπορεί να έχουν δημιουργήσει λοιμώξεις. 

 

«Δημιουργούνται ερωτήματα όπως το από που είναι αυτή η ηπατίτιδα και πώς αιτιολογείται. Η ηπατίτιδα που γνωρίζουμε είναι μια απλή και συνήθως ήπια νόσος. Ξαφνικά παρατηρούμε μία έξαρση κυρίως ενδιαφέροντος. Βέβαια τα νούμερα που δίνουν είναι υψηλά, αλλά σύμφωνα με τον ΠΟΥ είναι από τον Οκτώβριο του 2021 .Και τώρα το θυμήθηκαν», ανέφερε μιλώντας στον «Focus FM».

 

«Όλοι αυτοί που μιλούν στις τηλεοράσεις, σπεύδουν να πουν ότι δεν οφείλεται σ΄αυτό ή εκείνο, χωρίς κανείς να συνδέσει εξαρχής την ηπατίτιδα με το εμβόλιο ή τον κορωνοϊό. Εγώ έθεσα κάποια ερωτήματα, δεν προσπαθώ να δώσω λύση στο θέμα. Λένε ότι μπορεί, να οφείλεται στον εγκλεισμό των παιδιών, ότι έγιναν ευαίσθητα στις λοιμώξεις. Σε ποιες λοιμώξεις, μόνο η ηπατίτιδα είναι λοίμωξη;», αναρωτήθηκε. 

 

Ο κος Καβαλιώτης επεσήμανε ότι «αυτή η νέα μορφή της ηπατίτιδας ξεκίνησε από 2 χώρες στις οποίες χρησιμοποιήθηκε εμβόλιο που έχει αδενοιό». 

 

«Αυτά τα περιστατικά εμφανίστηκαν κυρίως στην Αγγλία. Υπάρχει σχέση; Σίγουρα τα παιδιά δεν έκαναν εμβόλιο, αλλά μήπως μπορεί να μεταδοθεί ο αδενοιός; Γιατί αυτά τα εμβόλια αποσύρθηκαν διακριτικά; Μήπως και η ακίδα που έχουν τα mRNA εμβόλια προκαλούν νόσο; Και ποιος μας λέει ότι αυτές οι συχνές λοιμώξεις των τριπλοεμβολιασμένων, προκαλούνται επειδή προσλαμβάνουν έναν ιό από τον διπλανό τους, ή επειδή η ίδια η ακίδα προκαλεί τη νόσο; Δεν το ξέρουμε αυτό», ανέφερε.

 

πηγή