Σελίδες
▼
29 Φεβρουαρίου 2020
Κήρυξη της χώρας σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης λόγω άμεσων κινδύνων μαζικής εισβολής; ΕΔΩ και ΤΩΡΑ αποφασίστε το Ούτε στην ΚΑΘΑΡΑ ΔΕΥΤΕΡΑ φτάνουμε έτσι όπως εξελίσσονται τα πράγματα
Φώτο από https://www.pronews.gr/amyna-
ΠΊΣΩ από τους αστυνομικούς βρίσκονται χιλιάδες άνδρες και τεθωρακισμένα του Ελληνικού Στρατού παραταγμένοι έτοιμοι να προασπιστούν τα ΕΘΝΙΚΑ ΣΥΝΟΡΑ.
Στην ανθρώπινη πλημμυρίδα που ξεχειλίζει στο ποτάμι και είναι τα δόλια σχέδια του Ερντογάν
ΕΛΛΗΝΕΣ –ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ « ΕΝΟΤΗΤΑ- ΟΜΟΨΥΧΙΑ- ΓΕΝΝΑΙΟΦΡΟΣΥΝΗ»
«Έβρος: Οι Τούρκοι στέλνουν στρατιωτικά οχήματα στα σύνορα για να συνοδεύουν τους μετανάστες»
https://www.iefimerida.gr/ellada/ebros-toyrkika-ohimata-synodeyoyn-leoforeia-me-metanastes
Ήρθαν αυτά που μας προανήγγειλαν πριν πολλά χρόνια οι άγιοι πατέρες.
Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας
ΠΊΣΩ από τους αστυνομικούς βρίσκονται χιλιάδες άνδρες και τεθωρακισμένα του Ελληνικού Στρατού παραταγμένοι έτοιμοι να προασπιστούν τα ΕΘΝΙΚΑ ΣΥΝΟΡΑ.
Στην ανθρώπινη πλημμυρίδα που ξεχειλίζει στο ποτάμι και είναι τα δόλια σχέδια του Ερντογάν
ΕΛΛΗΝΕΣ –ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ « ΕΝΟΤΗΤΑ- ΟΜΟΨΥΧΙΑ- ΓΕΝΝΑΙΟΦΡΟΣΥΝΗ»
«Έβρος: Οι Τούρκοι στέλνουν στρατιωτικά οχήματα στα σύνορα για να συνοδεύουν τους μετανάστες»
https://www.iefimerida.gr/ellada/ebros-toyrkika-ohimata-synodeyoyn-leoforeia-me-metanastes
Ήρθαν αυτά που μας προανήγγειλαν πριν πολλά χρόνια οι άγιοι πατέρες.
Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας
Για να μην χάνουμε και την μεγάλη εικόνα
Γράφει ο Χαράλαμπος Μηνάογλου
Άγγλοι και Αμερικανοί έδωσαν την περιουσία των παππούδων μας στους Τούρκους.... Σήμερα οι Αμερικανοί αναγνωρίζοντας το μνημόνιο Ερντογάν-Σάρατζ δίνουν την περιουσία των παιδιών μας και πάλι στους Τούρκους..... Και οι νατοϊκοί υπάλληλοι συνεχίζουν να μην βλέπουν ότι το ΝΑΤΟ είναι ο μεγαλύτερος εχθρός μας! Αλλά κι εμείς που τους αφήνουμε, είμαστε υπόλογοι τόσο στους παππούδες μας όσο και στα παιδιά μας!
Για να σκεφτούμε και λίγο ανάποδα.... Αν δεν μας είχαν βάλει να διακόψουμε σχεδόν τις διπλωματικές σχέσεις με την Ρωσία και αυτές βρίσκονταν έστω στο επίπεδο της εποχής του χοντρού Καραμανλή, θα μπορούσε ο Ερντογάν να κάνει ό,τι κάνει;
Αν σήμερα υπήρχε κοινό ελληνο-ρωσο-συριακό μέτωπο, ο Ερντογάν θα άντεχε περισσότερο από τρεις ημέρες; Ελληνικός και Ρωσικός στόλος με την υποστήριξη των αντίστοιχων αεροποριών, θα μπορούσαν να εισβάλουν στην Πόλη; Ας απαντήσουν για αυτό οι γεωτέτοιοι αναλυταράδες που καθημερινά κατακλύζουν τα πάνελς για να αποπροσανατολίσουν.....
Τελικά μήπως τους Έλληνες συμφέρει περισσότερο η πολιτική της Ρωσίας; Μιλώ για τους Έλληνες, όχι αυτούς που καθημερινά μας βομβαρδίζουν με τηλεοπτική, ραδιοφωνική και έντυπη προπαγάνδα στα ελληνικά. Υπάρχει, άραγε, χώρος και χρόνος ακόμη και τώρα για μία τέτοια συνεργασία με την Ρωσία; Τώρα που και οι πέτρες αδυνατούν πλέον να αρνηθούν την πραγματικότητα;
Άγγλοι και Αμερικανοί έδωσαν την περιουσία των παππούδων μας στους Τούρκους.... Σήμερα οι Αμερικανοί αναγνωρίζοντας το μνημόνιο Ερντογάν-Σάρατζ δίνουν την περιουσία των παιδιών μας και πάλι στους Τούρκους..... Και οι νατοϊκοί υπάλληλοι συνεχίζουν να μην βλέπουν ότι το ΝΑΤΟ είναι ο μεγαλύτερος εχθρός μας! Αλλά κι εμείς που τους αφήνουμε, είμαστε υπόλογοι τόσο στους παππούδες μας όσο και στα παιδιά μας!
Για να σκεφτούμε και λίγο ανάποδα.... Αν δεν μας είχαν βάλει να διακόψουμε σχεδόν τις διπλωματικές σχέσεις με την Ρωσία και αυτές βρίσκονταν έστω στο επίπεδο της εποχής του χοντρού Καραμανλή, θα μπορούσε ο Ερντογάν να κάνει ό,τι κάνει;
Αν σήμερα υπήρχε κοινό ελληνο-ρωσο-συριακό μέτωπο, ο Ερντογάν θα άντεχε περισσότερο από τρεις ημέρες; Ελληνικός και Ρωσικός στόλος με την υποστήριξη των αντίστοιχων αεροποριών, θα μπορούσαν να εισβάλουν στην Πόλη; Ας απαντήσουν για αυτό οι γεωτέτοιοι αναλυταράδες που καθημερινά κατακλύζουν τα πάνελς για να αποπροσανατολίσουν.....
Τελικά μήπως τους Έλληνες συμφέρει περισσότερο η πολιτική της Ρωσίας; Μιλώ για τους Έλληνες, όχι αυτούς που καθημερινά μας βομβαρδίζουν με τηλεοπτική, ραδιοφωνική και έντυπη προπαγάνδα στα ελληνικά. Υπάρχει, άραγε, χώρος και χρόνος ακόμη και τώρα για μία τέτοια συνεργασία με την Ρωσία; Τώρα που και οι πέτρες αδυνατούν πλέον να αρνηθούν την πραγματικότητα;
Θανάσιμος κίνδυνος για την Κύπρο
Δανεισμένο σπο τον Ολιβερ Τουίστ του Καρολου Ντικενς ....το σύνθημα του Φινεγκαν όταν εκπαίδευε τα κλεφτρόνια του... : "Η κλεψιά δεν είναι έγκλημα εκτός και εάν πιαστείς!".... Ται συμπληρώνω και εάν πιαστείς τί; εκβιάζεις με 3-4 εκατομύρια πρόσφυγες και την γλύτωσες.... ΣΚΙΤΣΟ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ ΓΚΟΥΜΑ
Του ΦΟΙΒΟΥ ΚΛΟΚΚΑΡΗ
Η Κυπριακή Δημοκρατία και ο Ελληνισμός της Κύπρου διατρέχουν θανάσιμο κίνδυνο επιβίωσης, είτε λυθεί είτε όχι το Κυπριακό, λόγω του εξαιρετικά επικίνδυνου περιβάλλοντος ασφάλειας που υφίσταται σήμερα και αυτού που θα προκύψει μετά τη λύση, αν δεν γίνουν άμεσα αναθεωρήσεις στους τομείς της δυνατότητας αντίστασης (αμυντική θωράκιση) και της μορφής λύσης του Κυπριακού (ΔΔΟ).
Παρούσα κατάσταση ασφάλειας:
- Η τουρκική επιθετικότητα κλιμακώνεται και η ΚΔ αδυνατεί να προτάξει αξιόπιστη στρατηγική ανάσχεσής της. Η Τουρκία με την απειλή χρήσης ισχύος και την επεκτατική δράση της στην ΑΟΖ της ΚΔ, στοχεύει στον εξαναγκασμό των Ε/κ να αποδεχθούν λύση τουρκικών όρων στο Κυπριακό. Αν δεν το επιτύχει, δεν πρέπει να αποκλείεται στην ξηρά θερμό επεισόδιο και στη θάλασσα απαγόρευση της αξιοποίησης του ανευρεθέντος φυσικού αερίου της ΚΔ, για να πετύχει τον πολιτικό στόχο της. Βασικές πτυχές της παρούσας κατάστασης ασφάλειας:
- Επιθετική στρατηγική επέκτασης της Τουρκίας σε βάρος της Κύπρου. Η Τουρκία με όπλα τη στρατιωτική ισχύ και δημογραφική αλλοίωση, αφού κατέλαβε το 37% του εδάφους και το 57% της ακτογραμμής της Κύπρου, προχώρησε σε τουρκοποίηση και ισλαμοποίηση των κατεχομένων (εκρίζωση του ελληνικού πληθυσμού, συστηματικός εποικισμός) και από το 2013 σε εισβολή και στον θαλάσσιο χώρο της Κύπρου. Με το ναυτικό δυναμικό της κατέλαβε το 44% της ΑΟΖ της ΚΔ, πραγματοποιεί παράνομες έρευνες και από το 2019 γεωτρήσεις, που συνεχίζονται μέχρι σήμερα. Παράλληλα, ενισχύει τις κατοχικές δυνάμεις με νέα επιθετικά όπλα (άρματα, αυτοκινούμενο πυροβολικό, drones) και σχεδιάζει δημιουργία αεροναυτικής βάσης στην περιοχή Λευκόνοικο – Μπογάζι Τρικώμου.
- Αδυναμία της ΚΔ να προτάξει αξιόπιστη στρατηγική ανάσχεσης της τουρκικής στρατηγικής επέκτασης. Η ΚΔ έχει αποδυναμωμένη αμυντική θωράκιση, που επηρεάζει αρνητικά τη δυνατότητα.
- – Αυτοάμυνας, λόγω μειωμένης μαχητικής ισχύος της Εθνικής Φρουράς (ΕΦ), η οποία στερείται ικανού πολεμικού ναυτικού (ΠΝ) και πολεμικής αεροπορίας (ΠΑ), τα δε μέσα και οπλικά συστήματά της, που είναι μεγάλης ηλικίας, χρειάζονται εκσυγχρονισμό και συμπληρώσεις (είναι ενθαρρυντικό, ότι πρόσφατα υπεγράφησαν συμβάσεις €240 εκατ. για αναβάθμιση συγκεκριμένων οπλικών συστημάτων της ΕΦ).
- – Αναβίωσης του δόγματος του ΕΑΧ Κύπρου – Ελλάδας, που είναι υποβαθμισμένο και επηρεάζει την αμυντική σύζευξη Κύπρου – Ελλάδας.
- – Σύναψης αμυντικών συμμαχιών της ΚΔ με γειτονικές ή φίλες χώρες, λόγω μη διάθεσης από την ΕΦ αεροναυτικών δυνάμεων.
- Αιτία της αποδυνάμωσης της δυνατότητας αυτοάμυνας της ΚΔ είναι η πρακτική των κυβερνήσεών μας να διαθέτουν μόνο μικρό μέρος των εισπράξεων του Ταμείου Αμυντικής Θωράκισης (ΤΑΘ) για τις ανάγκες της ΕΦ.
Αν το Κυπριακό λυθεί στη βάση της συζητούμενης λύσης ΔΔΟ, όπως αυτή έχει διαμορφωθεί με τις συγκλίσεις των συνομιλιών (ουσιαστικά τις υποχωρήσεις των Ελληνοκυπρίων) θα διαλυθεί η ΚΔ και θα αντικατασταθεί από κράτος, που θα τελεί υπό τον έλεγχο της Τουρκίας. Θα στερείται ασφάλειας και θα παραβιάζονται οι βασικές αρχές λειτουργίας ενός κανονικού δημοκρατικού κράτους. Συγκεκριμένα, θα παραβιάζονται οι αρχές:
· Των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών, με την επιβολή εδαφικών ζωνών εγγυημένων πλειοψηφιών κατοίκων και περιουσιών, που νομιμοποιούν τη διχοτόμηση, την οποία επέβαλε βίαια η Τουρκία με την εισβολή.
· Της στρατιωτικής ασφάλειας, που αφορά τη δυνατότητα αυτοάμυνας, αφού το κυπριακό κράτος θα στερηθεί το δικαίωμα να έχει Ένοπλες Δυνάμεις (ΕΔ).
· Της πολιτικής ασφάλειας, αφού παραβιάζεται η δημοκρατική αρχή της πλειοψηφίας στη λήψη αποφάσεων με συνέπεια την αδικία και την αδυναμία λήψης αποφάσεων. Την αδικία λόγω εξίσωσης του 82% των Ελληνοκυπρίων με το 18% των Τουρκοκυπρίων, είτε με την αριθμητική ισότητα στη δικαστική εξουσία και τη Γερουσία, είτε με συγκεκαλυμμένα βέτο των Τ/κ στην εκτελεστική εξουσία και τη Βουλή των Αντιπροσώπων. Την αδυναμία λήψης αποφάσεων στο επίπεδο της ομοσπονδιακής κυβέρνησης, λόγω της σύγκλισης για συναπόφαση των Ε/κ και Τ/κ για όλα τα ζωτικά θέματα, που θα οδηγεί σε αδιέξοδα, και παράλυση τού κράτους ή για να μην συμβεί αυτό, σε υποχωρήσεις των Ε/κ προς τις τουρκικές θέσεις. Οι Τ/κ εξαρτημένοι από την Τουρκία (πλειοψηφία εποίκων, διμερείς συμφωνίες εξάρτησης) θα υποστηρίζουν τα συμφέροντα της Τουρκίας σε βάρος εκείνων της Κύπρου, με συνέπεια η Τουρκία να αποκτήσει τον πολιτικό έλεγχο του κυπριακού κράτους.
Προς αντιμετώπιση του θανάσιμου κινδύνου επιβίωσης της ΚΔ και του Ελληνισμού της Κύπρου, απαιτείται επειγόντως νέα στρατηγική εθνικής επιβίωσης, η οποία να βασίζεται στην αναθεώρηση της πολιτικής μας στον τομέα της αμυντικής θωράκισης και στον τομέα της λύσης του Κυπριακού. Προτεραιότητα έχει η αμυντική θωράκιση της ΚΔ, που διέρχεται νέα εθνική κρίση ακρωτηριασμού των κυριαρχικών δικαιωμάτων της, με την εισβολή της Τουρκίας στην ΑΟΖ της και αυξημένου κινδύνου θερμού επεισοδίου στην ξηρά.
Νέα στρατηγική εθνικής επιβίωσης
Αμυντική θωράκιση:
· Να ενισχυθεί επειγόντως η δυνατότητα αυτοάμυνας της ΚΔ με την ενίσχυση της ΕΦ.
· Να αναζωογονηθεί το δόγμα του ΕΑΧ Κύπρου – Ελλάδας.
· Να επιδιωχθεί σύναψη αμυντικών συμμαχιών με γειτονικές και φίλες χώρες, υπό την προϋπόθεση ότι θα ενισχυθεί η ΕΦ με αεροναυτικές δυνάμεις.
· Να εκμεταλλευθούμε την ευκαιρία του EASTMED.
Λύση του Κυπριακού:
· Να επανατοποθετηθεί το Κυπριακό στην ορθή βάση του, ως θέμα εισβολής, κατοχής, εποικισμού, εθνοκάθαρσης και όχι ως δικοινοτικής διαφοράς.
· Να εγκαταλειφθεί η λύση ΔΔΟ, που απορρίφθηκε από τους Ε/κ το 2004 με δημοψήφισμα. Καταλύει την ΚΔ, επεκτείνει τον έλεγχο της Τουρκίας σε όλη την Κύπρο και νομιμοποιεί τη διχοτόμηση.
· Να υποστηρίζεται λύση στη βάση συνέχισης λειτουργίας της ΚΔ, όπως αυτή εντάχθηκε και προσαρμόσθηκε στο ευρωπαϊκό κεκτημένο, με περαιτέρω εκσυγχρονισμό τού συντάγματός της.
· Να αποδυθεί η ΚΔ σε αγώνα, με πολιτικά, διπλωματικά και νομικά μέσα, για απομάκρυνση των ΤΔΚ και εποίκων, κατάργηση της παράνομης «ΤΔΒΚ» και των συνθηκών εγγυήσεως και συμμαχίας.
Η εφαρμογή της προτεινόμενης νέας στρατηγικής εθνικής επιβίωσης, είναι έργο δύσκολο, λόγω των τετελεσμένων της τουρκικής κατοχής, και της εμμονής μεγάλου μέρους του πολιτικού κόσμου για λύση ΔΔΟ, που λανθασμένα θεωρούν ως συμβιβαστική, πλην όμως παραδίδει τον έλεγχο όλης της Κύπρου στην Τουρκία. Η νέα στρατηγική δίδει ελπίδες επιβίωσης. Για την επιτυχία της, απαιτείται αρραγές εθνικό μέτωπο, αγωνιστικότητα, και αύξηση των δαπανών για την άμυνα. Η τουρκική απειλή είναι η μέγιστη στην ιστορική διαδρομή του Ελληνισμού της Κύπρου. Τελικός στόχος της Τουρκίας είναι η εκρίζωση τού Ελληνισμού από όλο το νησί, με τη δοκιμασμένη φρικτή μέθοδο κατατρομοκράτησης γηγενών πληθυσμών και δημογραφικής αλλοίωσης, όπως έπραξε στα κατεχόμενα.
*Αντιστράτηγος ε.α.
πηγή
Η μαζική παράνομη μετανάστευση ως μορφή υβριδικού πολέμου
Γράφει ο Λαυρέντζος Αναστάσιος
Η παρούσα ιστορική φάση χαρακτηρίζεται από την πύκνωση των φαινομένων που αποκαλούμε παγκοσμιοποίηση. Η διαδικασία αυτή που στην πραγματικότητα έχει ξεκινήσει αιώνες πριν, στην εποχή μας αποκτά πρωτόγνωρη ένταση και ταχύτητα. Ο λόγος είναι ότι διάφορες τεχνολογικές εξελίξεις –διαδίκτυο, νέα κινητά τηλέφωνα, ψηφιακές τηλεπικοινωνίες, νέες δυνατότητες στις μεταφορές– δημιουργούν πρωτόγνωρες συνθήκες στη μαζική διάδοση των πληροφοριών και στην απρόσκοπτη διακίνηση κεφαλαίων και αγαθών σε ολόκληρο τον πλανήτη.
Σε αυτό το πλαίσιο, κάποιοι βιάζονται να θεωρήσουν ότι το επόμενο εξελικτικό βήμα είναι η ελεύθερη διακίνηση των ανθρώπων. Μια τέτοια παραδοχή όμως συνεπάγεται τη διάλυση των εθνών κρατών, όπως αυτά καθιερώθηκαν μετά τη γαλλική επανάσταση. Διότι στην πραγματικότητα η ελεύθερη, κατά βούληση μετακίνηση των ανθρώπων, υπό τη μορφή ενός νέου τύπου ανθρώπινου δικαιώματος συνεπάγεται άμεσα και κατηγορηματικά την κατάργηση της εθνικής κυριαρχίας. Είναι λοιπόν τα σύνορα ένας αναχρονισμός, καταδικασμένος να καταρρεύσει υπό το βάρος των καταιγιστικών εξελίξεων;
Οι δυνάμεις που θεωρούν ότι έχουν να ωφεληθούν από την εγκαθίδρυση μιας παγκόσμιας, πληθυσμιακά ισοπεδωμένης αγοράς πιστεύουν πως ναι. Ή τουλάχιστον έτσι θέλουν να μας κάνουν να πιστεύουμε. Ανάμεσα τους είναι πολυεθνικοί οικονομικοί σχηματισμοί, οι οποίοι ως νέες συλλογικές οντότητες παγκόσμιας εμβέλειας παίρνουν θέση δίπλα στον βασικό κυρίαρχο της Ιστορίας που μέχρι τώρα ήταν το εθνικό κράτος. Είναι όμως και συγκεκριμένες χώρες, οι οποίες ιππεύουν της παγκοσμιοποίησης, όπως π.χ. η Γερμανία, η οποία μέσω της ευρωπαϊκής ενοποίησης επιχειρεί να διευρύνει την πολιτική της επιρροή, ηγούμενη μιας υπερεθνικής κρατικής οντότητας νέου τύπου.
Σε αυτούς που προωθούν ή επιθυμούν την κατάλυση των εθνικών κρατών δια της μαζικής μετανάστευσης, ανήκουν γενικά όσοι θεωρούν ότι έχουν την εσωτερική υποδομή και την αυτοπειθαρχία να ελέγξουν έναν πολτοποιημένο διεθνή χώρο, που θα τους δίνει άπειρες δυνατότητες παρέμβασης, εκμετάλλευσης πλουτοπαραγωγικών πηγών και επιβολής τοπικών διευθετήσεων που θα μεγιστοποιούν το δικό τους όφελος.
Έλλειμμα δημοκρατίας και μετανάστευση
Από τα παραπάνω προκύπτει ήδη ένα βασικό πρόβλημα αυτής της χωρίς όρια και σύνορα παγκοσμιοποίησης: Με την κατάργηση των εθνικών συνόρων και τα εθνικών κρατών, ή έστω με τον περιορισμό των εξουσιών των εθνικών κυβερνήσεων, δημιουργείται ένα κενό εξουσίας. Ποιος θα το καλύψει;
Κατά πάσα πιθανότητα θα το καλύψουν διάφορες υπερεθνικές δομές, οι οποίες θα αποφασίζουν για τοπικά θέματα με γνώμονα ευρύτερα συμφέροντα ή με βάση τους σχεδιασμούς των ισχυρών παικτών. Και αυτό μάλλον θα το κάνουν χωρίς δημοκρατικό έλεγχο και λογοδοσία. Η κατάργηση των εθνικών κρατών επομένως συνεπάγεται ένα πρόβλημα δημοκρατίας.
Η de facto κατάργηση των εθνικών κρατών συνεπάγεται όμως και ένα άλλο πρόβλημα, το οποίο έχει να κάνει με τη σταθερότητα των λεγόμενων πολυπολιτισμικών κοινωνιών: σε αντίθεση με τα υλικά αγαθά που μπορούν να έχουν πλήρη αντικαταστασιμότητα και να λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο ανεξαρτήτως τόπου, οι άνθρωποι είναι απείρως πιο σύνθετες οντότητες, οι οποίες μπορούν να συνυπάρξουν δημιουργικά και αποτελεσματικά μόνο σε σύνολα που έχουν κάποια συνοχή, βασισμένη σε ορισμένες κοινές αξίες και επιδιώξεις.
Με άλλα λόγια, η απότομη και μαζική ανάμιξη πληθυσμών που έχουν πολύ διαφορετικές πολιτισμικές αναφορές μπορεί να λειτουργήσει ως όχημα για τη σύγκρουση των πολιτισμών, δηλαδή να οδηγήσει σε μια "κοινωνία" της οποίας τα συνιστώντα μέρη θα είναι σε διαρκή σύγκρουση.
Σε αυτό το πλαίσιο υπάρχουν και χώρες οι οποίες αξιοποιούν τις μαζικές μεταναστευτικές ροές ως μια μορφή πολέμου. Ανάμεσα σε αυτές τις χώρες είναι και η Τουρκία, που από νωρίς διείδε τις δυνατότητες που τις έδιναν οι μαζικές μεταναστευτικές ροές, οι οποίες κατά κανόνα αφορούν μουσουλμανικούς πληθυσμούς που μετακινούνται από την αφροασιατική περίμετρο προς την Ευρώπη.
Σε αυτή τη βάση λοιπόν, η Τουρκία όχι μόνο δεν προσπάθησε να αποφύγει αυτές τις ροές, αλλά αντιθέτως επιδίωξε να τις έλξει. Έτσι λ.χ. ουσιαστικά κατάργησε τη βίζα για μεγάλο αριθμό αφροασιατικών χωρών και παράλληλα καθιέρωσε πολύ φθηνά αεροπορικά εισιτήρια. Με αυτό τον τρόπο η Τουρκία κατάφερε να γίνει βασική χοάνη διοχέτευσης της παράνομης μετανάστευσης στην Ευρώπη, μετατρέποντας τη μαζική μετανάστευση σε πολιτικό όπλο της.
Μεταβολή πληθυσμού
Σήμερα η Τουρκία χρησιμοποιεί ανοικτά τις παράνομες μεταναστευτικές ροές ως πολιτικό εργαλείο, για να προσποριστεί οικονομικά και πολιτικά οφέλη από την Ευρώπη. Παράλληλα, εγκαθιστώντας στην Ευρώπη μεταναστευτικούς πληθυσμούς, με τους οποίους έχει πολιτιστική συνάφεια, μπορεί να τους χρησιμοποιεί ως "δούρειους ίππους" για να ασκεί πολιτικό έλεγχο πέρα από τα σύνορά της. Αυτή είναι κατ’ εξοχήν η επιδίωξη της απέναντι στην Ελλάδα, την οποία βραχυχρονίως καταπονεί, ενώ στον μακροχρόνιο ορίζοντα την αλλοιώνει πληθυσμιακά, προκειμένου να την δορυφοροποιήσει γεωπολιτικά.
Να σημειώσουμε εδώ ότι μια ενδεχόμενη μεταβολή της πληθυσμιακής υπόστασης της Ελλάδας και κατ’ επέκταση της γεωπολιτικής της συμπεριφοράς, δεν θα έχει δραματικές συνέπειες μόνο για την Ελλάδα. Θα αλλάξει και τις ισορροπίες στην ευρύτερη περιοχή: Το να γίνει σταδιακά η Ελλάδα μια χώρα της Μέσης Ανατολής, σημαίνει ότι το Ισραήλ θα χάσει τον στρατηγικό διάδρομο που του προσφέρουν η Κύπρος και η Ελλάδα.
Σημαίνει επίσης ότι θα βρεθεί περισσότερο από ποτέ περικυκλωμένο από κράτη τα οποία δεν θα είναι ή δεν θα μπορούν να είναι φιλικά προς αυτό. Για αυτό η διατήρηση της πληθυσμιακής συνοχής της Ελλάδας και της εσωτερικής της ομοιογένειας, στοιχείο το οποίο θα της δώσει τα εσωτερικά στηρίγματα για να συνεχίσει να αντιπαρατίθεται στην Τουρκία, αποτελεί παράγοντα πρωταρχικής σημασίας για τη διατήρηση των ισορροπιών στην περιοχή.
Δύο θεμελιώδη προβλήματα της Ελλάδας
Η Ελλάδα αν θέλει να έχει ιστορική προοπτική, θα πρέπει να επιλύσει άμεσα δύο θεμελιώδη προβλήματα: Το ένα είναι βεβαίως η ανάσχεση της αφροασιατικής μεταναστευτικής πλημμυρίδας που της διοχετεύει η Τουρκία. Το άλλο είναι το οξύ δημογραφικό της πρόβλημα.
Δυστυχώς, παρά την υπαρξιακή σημασία και των δύο αυτών ζητημάτων το ελληνικό πολιτικό σύστημα δεν έχει διαμορφώσει κάποια εθνική στρατηγική για την αντιμετώπισή τους. Ειδικά το δημογραφικό, το οποίο πραγματικά είναι το μείζον εθνικό ζήτημα, οι ελληνικές κυβερνήσεις ουσιαστικά δεν το διαχειρίζονται. Ακόμη και τα ελάχιστα επιδοματικά μέτρα που ελήφθησαν πρόσφατα, είναι προσχηματικού χαρακτήρα και εντελώς ανεπαρκή.
Για τη λύση του δημογραφικού όμως απαιτείται μιας άλλης τάξεως προσπάθεια, η οποία θα είναι διακομματική και μακράς διάρκειας. Διότι το μείζον στο δημογραφικό πρόβλημα είναι τελικά η διαμόρφωση της κατάλληλης δέσμευσης από το σύνολο του πολιτικού συστήματος για την επίλυσή του. Μια δέσμευση ανάλογη με εκείνη που επέδειξε το Ισραήλ, το οποίο με σύντοντες προσπάθειες πολιτικών ηγεσιών, πνευματικών ελίτ και λαού έχει καταφέρει επί μισό αιώνα να διατηρεί έναν ρυθμό γεννήσεων άνω των 3 παιδιών ανά γυναίκα. Έτσι πέτυχε στο διάστημα αυτό να τριπλασιάσει τον πληθυσμό του!
Παράνομη μετανάστευση και ανατροπή συσχετισμών
Αυτά που περιγράφουμε σε τοπικό επίπεδο, δηλαδή για την Ανατολική Μεσόγειο, βρίσκουν εφαρμογή και σε ευρωπαϊκή κλίμακα. Πράγματι, οι αναμενόμενες μαζικές μεταναστευτικές ροές από την Ασία και κυρίως από την Υποσαχάρια Αφρική στις επόμενες δεκαετίες θα αποτελέσουν τη μεγαλύτερη πρόκληση που έχει να αντιμετωπίσει η Ευρώπη. Πρόκειται για πρωτόγνωρες, θεμελιακού χαρακτήρα εξελίξεις, οι οποίες σε συνδυασμό με τη δημογραφική κάμψη της Ευρώπης έχουν τη δυναμική να μεταβάλουν την πληθυσμιακή της σύνθεση και κατ΄ επέκταση τη φυσιογνωμία της.
Από την άποψη αυτή είναι σαφές ότι οι μαζικές μεταναστευτικές ροές θα αποτελέσουν σταθερά πηγή πολιτικών εξελίξεων, καθώς σε λίγες μόνο δεκαετίες είναι δυνατόν εξαιτίας τους να υπάρχει μια άλλη Ευρώπη από αυτή που γνωρίσαμε και βέβαια μια άλλη Ευρώπη από αυτή που ξεκίνησε κάποτε να ενωθεί. Σε αυτό το πλαίσιο, η επιδίωξη διαφόρων κύκλων –και όπως φαίνεται, και της ευρωγραφειοκρατίας– οι πόρτες της Ευρώπης να είναι ανοικτές σε αυτές τις μεταναστευτικές ροές.
Και αυτό, το θέλουν όχι μόνο στη βάση μιας "οικονομίστικης" προσέγγισης (π.χ. φθηνά εργατικά χέρια), αλλά και γιατί έτσι μπορούν να αδυνατίσουν τις εθνικές αναφορές των ευρωπαϊκών κρατών. Επομένως, να αποδομήσουν έτσι και τις εθνικές πολιτικές, οι οποίες θα μπορούσαν να αντιπαρατεθούν σε έναν άνωθεν επιβαλλόμενο ευρωφεντεραλισμό.
Από τα όσα είπαμε, είναι σαφές ότι οι μαζικές παράνομες μεταναστευτικές ροές που αναμένονται στις επόμενες δεκαετίες έχουν τη δυναμική να αποτελέσουν ένα ισχυρό παράγοντα μεταβολής των πολιτικών συσχετισμών, μεταβάλλοντας την υπόσταση και τη συμπεριφορά των γεωπολιτικών υποκειμένων. Με αυτή τη λογική λειτουργούν ως ένας ακήρυχτος πόλεμος, και ως τέτοιος θα πρέπει να αντιμετωπιστούν τόσο από τα εθνικά κράτη, όσο και από την κυρίαρχη πλανητικά δύναμη, τις ΗΠΑ.
Πράγματι, οι ΗΠΑ, μπορεί να είναι ακόμη αρκετά ισχυρές για να επιβάλλουν την ειρήνη δια των όπλων, αλλά όπως ίσως σύντομα διαπιστώσουν, μια ανεξέλεγκτη μεταναστευτική πλημμυρίδα μπορεί ως ακήρυχτος πόλεμος να μεταβάλλει αθόρυβα τους πολιτικούς συσχετισμούς και μάλιστα προς μια κατεύθυνση που ίσως δεν επιθυμούν.
πηγή
Η παρούσα ιστορική φάση χαρακτηρίζεται από την πύκνωση των φαινομένων που αποκαλούμε παγκοσμιοποίηση. Η διαδικασία αυτή που στην πραγματικότητα έχει ξεκινήσει αιώνες πριν, στην εποχή μας αποκτά πρωτόγνωρη ένταση και ταχύτητα. Ο λόγος είναι ότι διάφορες τεχνολογικές εξελίξεις –διαδίκτυο, νέα κινητά τηλέφωνα, ψηφιακές τηλεπικοινωνίες, νέες δυνατότητες στις μεταφορές– δημιουργούν πρωτόγνωρες συνθήκες στη μαζική διάδοση των πληροφοριών και στην απρόσκοπτη διακίνηση κεφαλαίων και αγαθών σε ολόκληρο τον πλανήτη.
Σε αυτό το πλαίσιο, κάποιοι βιάζονται να θεωρήσουν ότι το επόμενο εξελικτικό βήμα είναι η ελεύθερη διακίνηση των ανθρώπων. Μια τέτοια παραδοχή όμως συνεπάγεται τη διάλυση των εθνών κρατών, όπως αυτά καθιερώθηκαν μετά τη γαλλική επανάσταση. Διότι στην πραγματικότητα η ελεύθερη, κατά βούληση μετακίνηση των ανθρώπων, υπό τη μορφή ενός νέου τύπου ανθρώπινου δικαιώματος συνεπάγεται άμεσα και κατηγορηματικά την κατάργηση της εθνικής κυριαρχίας. Είναι λοιπόν τα σύνορα ένας αναχρονισμός, καταδικασμένος να καταρρεύσει υπό το βάρος των καταιγιστικών εξελίξεων;
Οι δυνάμεις που θεωρούν ότι έχουν να ωφεληθούν από την εγκαθίδρυση μιας παγκόσμιας, πληθυσμιακά ισοπεδωμένης αγοράς πιστεύουν πως ναι. Ή τουλάχιστον έτσι θέλουν να μας κάνουν να πιστεύουμε. Ανάμεσα τους είναι πολυεθνικοί οικονομικοί σχηματισμοί, οι οποίοι ως νέες συλλογικές οντότητες παγκόσμιας εμβέλειας παίρνουν θέση δίπλα στον βασικό κυρίαρχο της Ιστορίας που μέχρι τώρα ήταν το εθνικό κράτος. Είναι όμως και συγκεκριμένες χώρες, οι οποίες ιππεύουν της παγκοσμιοποίησης, όπως π.χ. η Γερμανία, η οποία μέσω της ευρωπαϊκής ενοποίησης επιχειρεί να διευρύνει την πολιτική της επιρροή, ηγούμενη μιας υπερεθνικής κρατικής οντότητας νέου τύπου.
Σε αυτούς που προωθούν ή επιθυμούν την κατάλυση των εθνικών κρατών δια της μαζικής μετανάστευσης, ανήκουν γενικά όσοι θεωρούν ότι έχουν την εσωτερική υποδομή και την αυτοπειθαρχία να ελέγξουν έναν πολτοποιημένο διεθνή χώρο, που θα τους δίνει άπειρες δυνατότητες παρέμβασης, εκμετάλλευσης πλουτοπαραγωγικών πηγών και επιβολής τοπικών διευθετήσεων που θα μεγιστοποιούν το δικό τους όφελος.
Έλλειμμα δημοκρατίας και μετανάστευση
Από τα παραπάνω προκύπτει ήδη ένα βασικό πρόβλημα αυτής της χωρίς όρια και σύνορα παγκοσμιοποίησης: Με την κατάργηση των εθνικών συνόρων και τα εθνικών κρατών, ή έστω με τον περιορισμό των εξουσιών των εθνικών κυβερνήσεων, δημιουργείται ένα κενό εξουσίας. Ποιος θα το καλύψει;
Κατά πάσα πιθανότητα θα το καλύψουν διάφορες υπερεθνικές δομές, οι οποίες θα αποφασίζουν για τοπικά θέματα με γνώμονα ευρύτερα συμφέροντα ή με βάση τους σχεδιασμούς των ισχυρών παικτών. Και αυτό μάλλον θα το κάνουν χωρίς δημοκρατικό έλεγχο και λογοδοσία. Η κατάργηση των εθνικών κρατών επομένως συνεπάγεται ένα πρόβλημα δημοκρατίας.
Η de facto κατάργηση των εθνικών κρατών συνεπάγεται όμως και ένα άλλο πρόβλημα, το οποίο έχει να κάνει με τη σταθερότητα των λεγόμενων πολυπολιτισμικών κοινωνιών: σε αντίθεση με τα υλικά αγαθά που μπορούν να έχουν πλήρη αντικαταστασιμότητα και να λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο ανεξαρτήτως τόπου, οι άνθρωποι είναι απείρως πιο σύνθετες οντότητες, οι οποίες μπορούν να συνυπάρξουν δημιουργικά και αποτελεσματικά μόνο σε σύνολα που έχουν κάποια συνοχή, βασισμένη σε ορισμένες κοινές αξίες και επιδιώξεις.
Με άλλα λόγια, η απότομη και μαζική ανάμιξη πληθυσμών που έχουν πολύ διαφορετικές πολιτισμικές αναφορές μπορεί να λειτουργήσει ως όχημα για τη σύγκρουση των πολιτισμών, δηλαδή να οδηγήσει σε μια "κοινωνία" της οποίας τα συνιστώντα μέρη θα είναι σε διαρκή σύγκρουση.
Σε αυτό το πλαίσιο υπάρχουν και χώρες οι οποίες αξιοποιούν τις μαζικές μεταναστευτικές ροές ως μια μορφή πολέμου. Ανάμεσα σε αυτές τις χώρες είναι και η Τουρκία, που από νωρίς διείδε τις δυνατότητες που τις έδιναν οι μαζικές μεταναστευτικές ροές, οι οποίες κατά κανόνα αφορούν μουσουλμανικούς πληθυσμούς που μετακινούνται από την αφροασιατική περίμετρο προς την Ευρώπη.
Σε αυτή τη βάση λοιπόν, η Τουρκία όχι μόνο δεν προσπάθησε να αποφύγει αυτές τις ροές, αλλά αντιθέτως επιδίωξε να τις έλξει. Έτσι λ.χ. ουσιαστικά κατάργησε τη βίζα για μεγάλο αριθμό αφροασιατικών χωρών και παράλληλα καθιέρωσε πολύ φθηνά αεροπορικά εισιτήρια. Με αυτό τον τρόπο η Τουρκία κατάφερε να γίνει βασική χοάνη διοχέτευσης της παράνομης μετανάστευσης στην Ευρώπη, μετατρέποντας τη μαζική μετανάστευση σε πολιτικό όπλο της.
Μεταβολή πληθυσμού
Σήμερα η Τουρκία χρησιμοποιεί ανοικτά τις παράνομες μεταναστευτικές ροές ως πολιτικό εργαλείο, για να προσποριστεί οικονομικά και πολιτικά οφέλη από την Ευρώπη. Παράλληλα, εγκαθιστώντας στην Ευρώπη μεταναστευτικούς πληθυσμούς, με τους οποίους έχει πολιτιστική συνάφεια, μπορεί να τους χρησιμοποιεί ως "δούρειους ίππους" για να ασκεί πολιτικό έλεγχο πέρα από τα σύνορά της. Αυτή είναι κατ’ εξοχήν η επιδίωξη της απέναντι στην Ελλάδα, την οποία βραχυχρονίως καταπονεί, ενώ στον μακροχρόνιο ορίζοντα την αλλοιώνει πληθυσμιακά, προκειμένου να την δορυφοροποιήσει γεωπολιτικά.
Να σημειώσουμε εδώ ότι μια ενδεχόμενη μεταβολή της πληθυσμιακής υπόστασης της Ελλάδας και κατ’ επέκταση της γεωπολιτικής της συμπεριφοράς, δεν θα έχει δραματικές συνέπειες μόνο για την Ελλάδα. Θα αλλάξει και τις ισορροπίες στην ευρύτερη περιοχή: Το να γίνει σταδιακά η Ελλάδα μια χώρα της Μέσης Ανατολής, σημαίνει ότι το Ισραήλ θα χάσει τον στρατηγικό διάδρομο που του προσφέρουν η Κύπρος και η Ελλάδα.
Σημαίνει επίσης ότι θα βρεθεί περισσότερο από ποτέ περικυκλωμένο από κράτη τα οποία δεν θα είναι ή δεν θα μπορούν να είναι φιλικά προς αυτό. Για αυτό η διατήρηση της πληθυσμιακής συνοχής της Ελλάδας και της εσωτερικής της ομοιογένειας, στοιχείο το οποίο θα της δώσει τα εσωτερικά στηρίγματα για να συνεχίσει να αντιπαρατίθεται στην Τουρκία, αποτελεί παράγοντα πρωταρχικής σημασίας για τη διατήρηση των ισορροπιών στην περιοχή.
Δύο θεμελιώδη προβλήματα της Ελλάδας
Η Ελλάδα αν θέλει να έχει ιστορική προοπτική, θα πρέπει να επιλύσει άμεσα δύο θεμελιώδη προβλήματα: Το ένα είναι βεβαίως η ανάσχεση της αφροασιατικής μεταναστευτικής πλημμυρίδας που της διοχετεύει η Τουρκία. Το άλλο είναι το οξύ δημογραφικό της πρόβλημα.
Δυστυχώς, παρά την υπαρξιακή σημασία και των δύο αυτών ζητημάτων το ελληνικό πολιτικό σύστημα δεν έχει διαμορφώσει κάποια εθνική στρατηγική για την αντιμετώπισή τους. Ειδικά το δημογραφικό, το οποίο πραγματικά είναι το μείζον εθνικό ζήτημα, οι ελληνικές κυβερνήσεις ουσιαστικά δεν το διαχειρίζονται. Ακόμη και τα ελάχιστα επιδοματικά μέτρα που ελήφθησαν πρόσφατα, είναι προσχηματικού χαρακτήρα και εντελώς ανεπαρκή.
Για τη λύση του δημογραφικού όμως απαιτείται μιας άλλης τάξεως προσπάθεια, η οποία θα είναι διακομματική και μακράς διάρκειας. Διότι το μείζον στο δημογραφικό πρόβλημα είναι τελικά η διαμόρφωση της κατάλληλης δέσμευσης από το σύνολο του πολιτικού συστήματος για την επίλυσή του. Μια δέσμευση ανάλογη με εκείνη που επέδειξε το Ισραήλ, το οποίο με σύντοντες προσπάθειες πολιτικών ηγεσιών, πνευματικών ελίτ και λαού έχει καταφέρει επί μισό αιώνα να διατηρεί έναν ρυθμό γεννήσεων άνω των 3 παιδιών ανά γυναίκα. Έτσι πέτυχε στο διάστημα αυτό να τριπλασιάσει τον πληθυσμό του!
Παράνομη μετανάστευση και ανατροπή συσχετισμών
Αυτά που περιγράφουμε σε τοπικό επίπεδο, δηλαδή για την Ανατολική Μεσόγειο, βρίσκουν εφαρμογή και σε ευρωπαϊκή κλίμακα. Πράγματι, οι αναμενόμενες μαζικές μεταναστευτικές ροές από την Ασία και κυρίως από την Υποσαχάρια Αφρική στις επόμενες δεκαετίες θα αποτελέσουν τη μεγαλύτερη πρόκληση που έχει να αντιμετωπίσει η Ευρώπη. Πρόκειται για πρωτόγνωρες, θεμελιακού χαρακτήρα εξελίξεις, οι οποίες σε συνδυασμό με τη δημογραφική κάμψη της Ευρώπης έχουν τη δυναμική να μεταβάλουν την πληθυσμιακή της σύνθεση και κατ΄ επέκταση τη φυσιογνωμία της.
Από την άποψη αυτή είναι σαφές ότι οι μαζικές μεταναστευτικές ροές θα αποτελέσουν σταθερά πηγή πολιτικών εξελίξεων, καθώς σε λίγες μόνο δεκαετίες είναι δυνατόν εξαιτίας τους να υπάρχει μια άλλη Ευρώπη από αυτή που γνωρίσαμε και βέβαια μια άλλη Ευρώπη από αυτή που ξεκίνησε κάποτε να ενωθεί. Σε αυτό το πλαίσιο, η επιδίωξη διαφόρων κύκλων –και όπως φαίνεται, και της ευρωγραφειοκρατίας– οι πόρτες της Ευρώπης να είναι ανοικτές σε αυτές τις μεταναστευτικές ροές.
Και αυτό, το θέλουν όχι μόνο στη βάση μιας "οικονομίστικης" προσέγγισης (π.χ. φθηνά εργατικά χέρια), αλλά και γιατί έτσι μπορούν να αδυνατίσουν τις εθνικές αναφορές των ευρωπαϊκών κρατών. Επομένως, να αποδομήσουν έτσι και τις εθνικές πολιτικές, οι οποίες θα μπορούσαν να αντιπαρατεθούν σε έναν άνωθεν επιβαλλόμενο ευρωφεντεραλισμό.
Από τα όσα είπαμε, είναι σαφές ότι οι μαζικές παράνομες μεταναστευτικές ροές που αναμένονται στις επόμενες δεκαετίες έχουν τη δυναμική να αποτελέσουν ένα ισχυρό παράγοντα μεταβολής των πολιτικών συσχετισμών, μεταβάλλοντας την υπόσταση και τη συμπεριφορά των γεωπολιτικών υποκειμένων. Με αυτή τη λογική λειτουργούν ως ένας ακήρυχτος πόλεμος, και ως τέτοιος θα πρέπει να αντιμετωπιστούν τόσο από τα εθνικά κράτη, όσο και από την κυρίαρχη πλανητικά δύναμη, τις ΗΠΑ.
Πράγματι, οι ΗΠΑ, μπορεί να είναι ακόμη αρκετά ισχυρές για να επιβάλλουν την ειρήνη δια των όπλων, αλλά όπως ίσως σύντομα διαπιστώσουν, μια ανεξέλεγκτη μεταναστευτική πλημμυρίδα μπορεί ως ακήρυχτος πόλεμος να μεταβάλλει αθόρυβα τους πολιτικούς συσχετισμούς και μάλιστα προς μια κατεύθυνση που ίσως δεν επιθυμούν.
πηγή
Oλοκληρωτική σύγκρουση - Άγκυρα σε Μόσχα: ''Θα μπλοκάρουμε τα πλοία σας στα Στενά!'' - ''Άμεση ενεργοποίηση του άρθρου 5''
Tου Ανδρέα Μουντζουρούλια
Ο πρώτος αναπληρωτής πρόεδρος της άνω βουλής της Ρωσίας Βλαντίμιρ Ντζαμπάροφ ήταν αυτός που έκανε την προειδοποίηση, σύμφωνα με το πρακτορείο.
Η Τουρκία αμέσως μέσω των ελεγχόμενων ΜΜΕ, αλλά και συμβούλων, προειδοποιεί την Μόσχα με άμεσο κλείσιμο των Στενών!
Βέβαια κάτι τέτοιο δύσκολα θα γίνει, διότι θα έφερνε τις δύο χώρες στην απόλυτη σύγκρουση, ακόμα και σε πόλεμο.
Μάλιστα εδώ και λίγα λεπτά τα πλοία έχουν περάσει από τα Στενά.
Ο ρωσικός στόλος της Μαύρης Θάλασσας γνωστοποίησε ότι στέλνει δύο πολεμικά πλοία ικανά να εκτοξεύουν πυραύλους Κρουζ τύπου Kalibr στη Μεσόγειο, προς τις ακτές της Συρίας, μετέδωσε το ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων Interfax.
Η ανάπτυξη των πολεμικών ανακοινώθηκε καθώς η ένταση ανάμεσα στη Συρία και τη σύμμαχό της Ρωσία και την Τουρκία έχει φθάσει στην κορύφωσή της στη συριακή επαρχία Ιντλίμπ.
Τι αναφέρουν οι Τούρκοι:
''Η Άγκυρα πρέπει να ενεργοπιήσει το άρθρο 21 του Μοντρέ. Πρέπει να μπλοκάρουμε την κάθοδο ρωσικών πολεμικών, τα οποία μεταφέρουν όπλα στον Άσαντ.''
Μάλιστα φθάνουν να ζητάνε και ενεργοποίηση του άρθρου 5 του ΝΑΤΟ! Το συγκεκριμένο άρθρο αναφέρει ότι «η επίθεση σε έναν σύμμαχο του ΝΑΤΟ, αποτελεί επίθεση σε όλα τα μέλη της Συμμαχίας».
Με λίγα λόγια θέλει να μπλέξει τους πάντες η Άγκυρα στη Συρία, ακόμα και σε μία σύγκρουση με την Μόσχα.
Η Τουρκία απαιτεί από τις μεγάλες δυνάμεις ζώνη απαγόρευσης πτήσεων στην Ιντλίμπ.
Η κυβέρνηση της Τουρκίας αξίωσε η διεθνής κοινότητα να επιβάλλει ζώνη απαγόρευσης πτήσεων στη βορειοδυτική Συρία, προκειμένου να αποτραπεί η συνέχιση των αεροπορικών πληγμάτων του συριακού καθεστώτος και της συμμάχου του Ρωσίας.
«Η διεθνής κοινότητα πρέπει να λάβει μέτρα για να προστατεύσει τους αμάχους και θα θέσει σε εφαρμογή μια ζώνη αεροπορικού αποκλεισμού» στην περιοχή της Ιντλίμπ, όπου 34 τούρκοι στρατιωτικοί σκοτώθηκαν το βράδυ της Πέμπτης σε βομβαρδισμούς για τους οποίους η Άγκυρα κατηγορεί τη Δαμασκό, ανέφερε ο διευθυντής επικοινωνίας της τουρκικής προεδρίας Φαχρετίν Αλτούν.
πηγή
Ο πρώτος αναπληρωτής πρόεδρος της άνω βουλής της Ρωσίας Βλαντίμιρ Ντζαμπάροφ ήταν αυτός που έκανε την προειδοποίηση, σύμφωνα με το πρακτορείο.
Η Τουρκία αμέσως μέσω των ελεγχόμενων ΜΜΕ, αλλά και συμβούλων, προειδοποιεί την Μόσχα με άμεσο κλείσιμο των Στενών!
Βέβαια κάτι τέτοιο δύσκολα θα γίνει, διότι θα έφερνε τις δύο χώρες στην απόλυτη σύγκρουση, ακόμα και σε πόλεμο.
Μάλιστα εδώ και λίγα λεπτά τα πλοία έχουν περάσει από τα Στενά.
Ο ρωσικός στόλος της Μαύρης Θάλασσας γνωστοποίησε ότι στέλνει δύο πολεμικά πλοία ικανά να εκτοξεύουν πυραύλους Κρουζ τύπου Kalibr στη Μεσόγειο, προς τις ακτές της Συρίας, μετέδωσε το ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων Interfax.
Η ανάπτυξη των πολεμικών ανακοινώθηκε καθώς η ένταση ανάμεσα στη Συρία και τη σύμμαχό της Ρωσία και την Τουρκία έχει φθάσει στην κορύφωσή της στη συριακή επαρχία Ιντλίμπ.
Τι αναφέρουν οι Τούρκοι:
''Η Άγκυρα πρέπει να ενεργοπιήσει το άρθρο 21 του Μοντρέ. Πρέπει να μπλοκάρουμε την κάθοδο ρωσικών πολεμικών, τα οποία μεταφέρουν όπλα στον Άσαντ.''
Μάλιστα φθάνουν να ζητάνε και ενεργοποίηση του άρθρου 5 του ΝΑΤΟ! Το συγκεκριμένο άρθρο αναφέρει ότι «η επίθεση σε έναν σύμμαχο του ΝΑΤΟ, αποτελεί επίθεση σε όλα τα μέλη της Συμμαχίας».
Με λίγα λόγια θέλει να μπλέξει τους πάντες η Άγκυρα στη Συρία, ακόμα και σε μία σύγκρουση με την Μόσχα.
Η Τουρκία απαιτεί από τις μεγάλες δυνάμεις ζώνη απαγόρευσης πτήσεων στην Ιντλίμπ.
Η κυβέρνηση της Τουρκίας αξίωσε η διεθνής κοινότητα να επιβάλλει ζώνη απαγόρευσης πτήσεων στη βορειοδυτική Συρία, προκειμένου να αποτραπεί η συνέχιση των αεροπορικών πληγμάτων του συριακού καθεστώτος και της συμμάχου του Ρωσίας.
«Η διεθνής κοινότητα πρέπει να λάβει μέτρα για να προστατεύσει τους αμάχους και θα θέσει σε εφαρμογή μια ζώνη αεροπορικού αποκλεισμού» στην περιοχή της Ιντλίμπ, όπου 34 τούρκοι στρατιωτικοί σκοτώθηκαν το βράδυ της Πέμπτης σε βομβαρδισμούς για τους οποίους η Άγκυρα κατηγορεί τη Δαμασκό, ανέφερε ο διευθυντής επικοινωνίας της τουρκικής προεδρίας Φαχρετίν Αλτούν.
πηγή
Γιατί ο κορονοϊός δεν χτύπησε και στην Αφρική; Οι ειδικοί αναρωτιούνται
Ελλιπής ανίχνευση κρουσμάτων, κλιματικοί λόγοι ή απλώς τύχη; Ο πολύ μικρός αριθμός κρουσμάτων του νέου κοροναϊού που έχουν καταγραφεί σε χώρες της Αφρικής, όπου τα συστήματα υγείας είναι εύθραυστα, προκαλεί ερωτήματα αλλά και ανησυχία στους ειδικούς. Μέχρι στιγμής μόνο δύο άνθρωποι έχουν μολυνθεί από τον covid-19, ένας στην Αίγυπτο και ένας στην Αλγερία, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, ενώ δεν υπάρχει κανένας θάνατος.
Μια σταγόνα στον ωκεανό των 80.000 κρουσμάτων και των περισσότερων από 2.700 θανάτων που έχουν ανακοινωθεί σε περίπου 40 χώρες σε όλο τον κόσμο, κυρίως στην Κίνα από όπου ξεκίνησε η επιδημία. Λίγο καιρό μετά την εμφάνιση του ιού, οι ειδικοί τόνισαν τους κινδύνους από τυχόν εξάπλωσή του στην Αφρική, εξαιτίας των δεσμών της ηπείρου με την Κίνα και των αδυναμιών του συστήματος υγείας των χωρών εκεί.
Μάλιστα την προηγούμενη εβδομάδα ο ΠΟΥ είχε προειδοποιήσει ότι η Αφρική δεν είναι επαρκώς προετοιμασμένη για να αντιμετωπίσει μια επιδημία. «Βασική μας ανησυχία εξακολουθεί να είναι το ενδεχόμενο εξάπλωσης του covid-19 στις χώρες τα συστήματα υγείας των οποίων είναι πιο εύθραυστα», δήλωσε ο επικεφαλής του ΠΟΥ Τέντρος Αντχανόμ Γκεμπρεεσούς, απευθυνόμενος στους υπουργούς Υγείας της Αφρικανικής Ένωσης στη διάρκεια διάσκεψής τους στην Αντίς Αμπέμπα.
Σύμφωνα με το ιατρικό περιοδικό The Lancet, Αίγυπτος, Αλγερία και Νότια Αφρική είναι οι τρεις χώρες της ηπείρου που απειλούνται περισσότερο, όμως είναι και οι λιγότερο ευάλωτες καθώς είναι καλύτερα προετοιμασμένες να αντιμετωπίσουν την ασθένεια. Όμως παρά τις πολλές προειδοποιήσεις, η επιδημία μέχρι στιγμής δεν φαίνεται να επεκτείνεται στην Αφρική.
Εξίσου ευάλωτοι
Για ποιο λόγο; Οι επιδημιολόγοι κάνουν διάφορες εικασίες. «Κανείς δεν γνωρίζει», παραδέχθηκε ο καθηγητής Τούμπι Εντούνγκου του Αφρικανικού Ινστιτούτου Έρευνας για την Υγεία στο Ντέρμπαν της Νότιας Αφρικής. «Ίσως να μην υπάρχουν τόσες μετακινήσεις μεταξύ Αφρικής και Κίνας», προσέθεσε. Οι Ethiopian Airlines, η μεγαλύτερη αφρικανική αεροπορική εταιρεία όμως δεν ανέστειλε ποτέ τις πτήσεις της από και προς την Κίνα μετά την έναρξη της επιδημίας. Και η China Southern μόλις ξεκίνησε και πάλι τις πτήσεις της προς την Κένυα.
Άλλοι προωθούν την ιδέα της κλιματικής προστασίας. «Ίσως ο ιός να μην μπορεί να αναπτυχθεί στο αφρικανικό οικοσύστημα, δεν γνωρίζουμε», εκτίμησε ο καθηγητής Γιάζαντ Γιαζντανπάναχ, επικεφαλής του τμήματος μολυσματικών ασθενειών στο νοσοκομείο Bichat του Παρισιού. Ωστόσο ο καθηγητής Ρόντνεϊ Άνταμ του πανεπιστημιακού νοσοκομείου Άγα Χαν στο Ναϊρόμπι απορρίπτει την υπόθεση αυτή.
«Δεν διαθέτουμε καμία απόδειξη ότι το κλίμα επηρεάζει τη μετάδοση του ιού», διαβεβαίωσε. «Προς το παρόν φαίνεται ότι οι Αφρικανοί είναι εξίσου ευάλωτοι με τους ανθρώπους σε άλλα μέρη του κόσμου». Άλλοι επιστήμονες προσπάθησαν να αποδώσουν τον μικρό αριθμό επιβεβαιωμένων κρουσμάτων του νέου κοροναϊού στις ελλείψεις των συστημάτων εντοπισμού που χρησιμοποιούν οι χώρες της Αφρικής.
Συστήματα σε λειτουργία
«Υπάρχει κίνδυνος λιγότερο γνωστά κανάλια μετάδοσης να υπάρχουν αυτή τη στιγμή σε κάποιες περιοχές του κόσμου», εκτίμησε ο δρ. Ντανιέλ Λεβί- Μπρουλ της γαλλικής υπηρεσίας δημόσιας υγείας. Οι περισσότεροι ειδικοί αποκλείουν ωστόσο το ενδεχόμενο κινδύνου μαζικών λαθών στον εντοπισμό κρουσμάτων.
«Αν υπήρχαν μαζικά κρούσματα στην Αφρική, πιστεύω ότι θα το γνωρίζαμε διότι ο ΠΟΥ βρίσκεται σε συναγερμό και πολλοί άνθρωποι προσέχουν», δήλωσε ο δρ Αμάντου Άλφα Σαλ, επικεφαλής του ινστιτούτου Παστέρ στο Ντακάρ της Σενεγάλης. «Όλα τα συστήματα είναι σε λειτουργία», επιβεβαίωσε ο δρ Μισέλ Γιάο αρμόδιος του ΠΟΥ για τη Μπραζαβίλ του Κονγκό.
Ο αριθμός των αφρικανικών χωρών που διαθέτουν εργαστήρια ικανά να εντοπίσουν τον covid-19 αυξήθηκαν μέσα σε μερικές εβδομάδες από δύο (στη Νότια Αφρική και τη Σενεγάλη) σε 29, πρόσθεσε ο ίδιος, ο οποίος υπογράμμισε την πολύτιμη εμπειρία των γιατρών από την επιδημία του Έμπολα. Παρόλα αυτά υπάρχει ένα αδύναμο σημείο, υπογράμμισε ο Γιάο: η ικανότητα να περιοριστεί η επιδημία και να παρασχεθεί ιατρική βοήθεια στους ασθενείς.
«Οι περισσότερες αφρικανικές χώρες δεν είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν σοβαρά περιστατικά που απαιτούν φροντίδα σε μονάδες εντατικής θεραπείας», εκτίμησε. «Οι ικανότητες είναι περιορισμένες στις πρωτεύουσες (των χωρών) και έξω από αυτές είναι ακόμη μικρότερες».
Όμως, αντί να σκέφτονται καταστροφικά σενάρια, οι ειδικοί προτιμούν να χαίρονται για την καλή τους τύχη μέχρι τώρα. «Είναι δύσκολο να εξηγήσουμε για ποιο λόγο» έχουν καταγραφεί μέχρι τώρα τόσα λίγα κρούσματα στην Αφρική, υπογράμμισε ο καθηγητής Εντούνγκου, «ίσως απλώς ήμασταν τυχεροί».
πηγή
Μια σταγόνα στον ωκεανό των 80.000 κρουσμάτων και των περισσότερων από 2.700 θανάτων που έχουν ανακοινωθεί σε περίπου 40 χώρες σε όλο τον κόσμο, κυρίως στην Κίνα από όπου ξεκίνησε η επιδημία. Λίγο καιρό μετά την εμφάνιση του ιού, οι ειδικοί τόνισαν τους κινδύνους από τυχόν εξάπλωσή του στην Αφρική, εξαιτίας των δεσμών της ηπείρου με την Κίνα και των αδυναμιών του συστήματος υγείας των χωρών εκεί.
Μάλιστα την προηγούμενη εβδομάδα ο ΠΟΥ είχε προειδοποιήσει ότι η Αφρική δεν είναι επαρκώς προετοιμασμένη για να αντιμετωπίσει μια επιδημία. «Βασική μας ανησυχία εξακολουθεί να είναι το ενδεχόμενο εξάπλωσης του covid-19 στις χώρες τα συστήματα υγείας των οποίων είναι πιο εύθραυστα», δήλωσε ο επικεφαλής του ΠΟΥ Τέντρος Αντχανόμ Γκεμπρεεσούς, απευθυνόμενος στους υπουργούς Υγείας της Αφρικανικής Ένωσης στη διάρκεια διάσκεψής τους στην Αντίς Αμπέμπα.
Σύμφωνα με το ιατρικό περιοδικό The Lancet, Αίγυπτος, Αλγερία και Νότια Αφρική είναι οι τρεις χώρες της ηπείρου που απειλούνται περισσότερο, όμως είναι και οι λιγότερο ευάλωτες καθώς είναι καλύτερα προετοιμασμένες να αντιμετωπίσουν την ασθένεια. Όμως παρά τις πολλές προειδοποιήσεις, η επιδημία μέχρι στιγμής δεν φαίνεται να επεκτείνεται στην Αφρική.
Εξίσου ευάλωτοι
Για ποιο λόγο; Οι επιδημιολόγοι κάνουν διάφορες εικασίες. «Κανείς δεν γνωρίζει», παραδέχθηκε ο καθηγητής Τούμπι Εντούνγκου του Αφρικανικού Ινστιτούτου Έρευνας για την Υγεία στο Ντέρμπαν της Νότιας Αφρικής. «Ίσως να μην υπάρχουν τόσες μετακινήσεις μεταξύ Αφρικής και Κίνας», προσέθεσε. Οι Ethiopian Airlines, η μεγαλύτερη αφρικανική αεροπορική εταιρεία όμως δεν ανέστειλε ποτέ τις πτήσεις της από και προς την Κίνα μετά την έναρξη της επιδημίας. Και η China Southern μόλις ξεκίνησε και πάλι τις πτήσεις της προς την Κένυα.
Άλλοι προωθούν την ιδέα της κλιματικής προστασίας. «Ίσως ο ιός να μην μπορεί να αναπτυχθεί στο αφρικανικό οικοσύστημα, δεν γνωρίζουμε», εκτίμησε ο καθηγητής Γιάζαντ Γιαζντανπάναχ, επικεφαλής του τμήματος μολυσματικών ασθενειών στο νοσοκομείο Bichat του Παρισιού. Ωστόσο ο καθηγητής Ρόντνεϊ Άνταμ του πανεπιστημιακού νοσοκομείου Άγα Χαν στο Ναϊρόμπι απορρίπτει την υπόθεση αυτή.
«Δεν διαθέτουμε καμία απόδειξη ότι το κλίμα επηρεάζει τη μετάδοση του ιού», διαβεβαίωσε. «Προς το παρόν φαίνεται ότι οι Αφρικανοί είναι εξίσου ευάλωτοι με τους ανθρώπους σε άλλα μέρη του κόσμου». Άλλοι επιστήμονες προσπάθησαν να αποδώσουν τον μικρό αριθμό επιβεβαιωμένων κρουσμάτων του νέου κοροναϊού στις ελλείψεις των συστημάτων εντοπισμού που χρησιμοποιούν οι χώρες της Αφρικής.
Συστήματα σε λειτουργία
«Υπάρχει κίνδυνος λιγότερο γνωστά κανάλια μετάδοσης να υπάρχουν αυτή τη στιγμή σε κάποιες περιοχές του κόσμου», εκτίμησε ο δρ. Ντανιέλ Λεβί- Μπρουλ της γαλλικής υπηρεσίας δημόσιας υγείας. Οι περισσότεροι ειδικοί αποκλείουν ωστόσο το ενδεχόμενο κινδύνου μαζικών λαθών στον εντοπισμό κρουσμάτων.
«Αν υπήρχαν μαζικά κρούσματα στην Αφρική, πιστεύω ότι θα το γνωρίζαμε διότι ο ΠΟΥ βρίσκεται σε συναγερμό και πολλοί άνθρωποι προσέχουν», δήλωσε ο δρ Αμάντου Άλφα Σαλ, επικεφαλής του ινστιτούτου Παστέρ στο Ντακάρ της Σενεγάλης. «Όλα τα συστήματα είναι σε λειτουργία», επιβεβαίωσε ο δρ Μισέλ Γιάο αρμόδιος του ΠΟΥ για τη Μπραζαβίλ του Κονγκό.
Ο αριθμός των αφρικανικών χωρών που διαθέτουν εργαστήρια ικανά να εντοπίσουν τον covid-19 αυξήθηκαν μέσα σε μερικές εβδομάδες από δύο (στη Νότια Αφρική και τη Σενεγάλη) σε 29, πρόσθεσε ο ίδιος, ο οποίος υπογράμμισε την πολύτιμη εμπειρία των γιατρών από την επιδημία του Έμπολα. Παρόλα αυτά υπάρχει ένα αδύναμο σημείο, υπογράμμισε ο Γιάο: η ικανότητα να περιοριστεί η επιδημία και να παρασχεθεί ιατρική βοήθεια στους ασθενείς.
«Οι περισσότερες αφρικανικές χώρες δεν είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν σοβαρά περιστατικά που απαιτούν φροντίδα σε μονάδες εντατικής θεραπείας», εκτίμησε. «Οι ικανότητες είναι περιορισμένες στις πρωτεύουσες (των χωρών) και έξω από αυτές είναι ακόμη μικρότερες».
Όμως, αντί να σκέφτονται καταστροφικά σενάρια, οι ειδικοί προτιμούν να χαίρονται για την καλή τους τύχη μέχρι τώρα. «Είναι δύσκολο να εξηγήσουμε για ποιο λόγο» έχουν καταγραφεί μέχρι τώρα τόσα λίγα κρούσματα στην Αφρική, υπογράμμισε ο καθηγητής Εντούνγκου, «ίσως απλώς ήμασταν τυχεροί».
πηγή
Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΝΗΣΙΩΝ ΤΟΥ
Του Παναγιώτη Αποστόλου
Πολιτικού αναλυτή – αρθρογράφου
egerssi@otenet.gr
www.egerssi.gr
Ανάμεσα στην ελληνική χερσόνησο και τη Μικρά Ασία έχει διαμορφωθεί μια σχεδόν κλειστή θάλασσα του Αιγαίου Πελάγους, που έχει έκταση 250 χιλιάδες τ. χλμ. Έναντι 132 χιλιάδων τ. χλμ. συνολικής εκτάσεως της Ελλάδος.
Το Αιγαίο χωρίζεται στο βόρειο, νότιο και κεντρικό και σε θαλάσσια πελάγη (Θρακικό, Μυρτώο, Ικάριο, Καρπάθιο, Κρητικό). Στο Αιγαίο Πέλαγος έχουν καταμετρηθεί 5 χιλιάδες νησιά, νησίδες και βραχονησίδες, από τα οποία μόνο τα 200 περίπου κατοικούνται. Αντιπροσωπεύοντας το 15% της ελληνικής επικράτειας και συγκεντρώνοντας περί το 1,2 εκατομμύρια πληθυσμό, δηλαδή το 10% του συνολικού ελληνικού πληθυσμού!
Το Αιγαίο παρουσιάζει μια ιδιαίτερη γεωστρατηγική θέση ανάμεσα σε Ευρώπη και Ασία και αποτελεί μοναδικό δίαυλο επικοινωνίας με τη Μαύρη Θάλασσα. Είναι δε σε όλους γνωστό – και για τους μέχρι “χθες” κακόπιστους – πως το θαλάσσιο υπέδαφός του διαθέτει πλούσια κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου. Επίσης τα νησιά μας με τα 250 περίπου λιμάνια, σε σύνολο 520 πανελλαδικώς, με τα 21 αεροδρόμια επί του συνόλου των 38, αποτελούν τεράστιο σταθμό διακίνησης αγαθών, επιβατηγών και εμπορικών πλοίων, συνεισφέροντας κεφάλαια εθνικής σημασίας στην Πατρίδα.
Η Τουρκία διεκδικεί τα πάντα κι εμείς δεν διεκδικούμε ούτε τα αυτονόητα…
Η Τουρκία γνωρίζοντας όλα τα παραπάνω, ειδικότερα μετά την εισβολή του “Αττίλα” στην Κύπρο μας το 1974, στράφηκε με στρατηγικό σχεδιασμό και προς το Αιγαίο Πέλαγος. Έτσι, προκειμένου να προωθήσουν τις στρατηγικές θέσεις τους, εμφάνιζαν και εξακολουθούν να εμφανίζουν το Αιγαίο ως προβληματική περιοχή, επινοώντας στη διαδρομή του χρόνου έναν αριθμό τεχνητών προβλημάτων, που χρήζουν ανάλογης επίλυσης. Αυτές οι θέσεις των πονηρών, αλλά και μεθοδικών Τούρκων είναι:
Αυτός ο διαχωρισμός του Αιγαίου μας στη μέση, είναι η επιδίωξη της Άγκυρας προκειμένου να ελέγξει επιχειρησιακά το Αιγαίο, δημιουργώντας αποκλειστικότητα σε θέματα έρευνας και διάσωσης, καθώς επίσης και την ισομερή με την Ελλάδα εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών του βυθού της ελληνικής υφαλοκρηπίδας των νήσων μας.
Γι΄ αυτό θέτει συνεχώς και συνολικώς εν αμφιβόλω (η Τουρκία) το καθεστώς στο Αιγαίο Πέλαγος και των νήσων του, αμφισβητώντας την ελληνική κυριαρχία. Αμφισβητώντας ειδικότερα, το δικαίωμα υφαλοκρηπίδας των ελληνικών νήσων, παρ΄ ότι αποτελεί τούτο, ρητή επιταγή του Διεθνούς Δικαίου.
Αμφισβητώντας την κυριαρχία των νήσων και των βραχονησίδων με τη θεωρία των “γκρίζων ζωνών”! Αμφισβητώντας το εύρος του εθνικού μας εναερίου χώρου, προσπαθώντας με τις συχνές και σε καθημερινή βάση παραβιάσεις του, με τα μαχητικά αεροσκάφη, να τον συρρικνώσει από τα 10 ν.μ. στο εύρος των θαλάσσιων χωρικών υδάτων των 6 ν.μ. Αμφισβητώντας το απορρέον από το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας το δικαίωμα της Ελλάδος να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα από τα 6 ν.μ. στα 12 ν.μ. Κάτι που η Τουρκία έχει πραγματοποιήσει στην Μαύρη Θάλασσα και στη Μεσόγειο. Μια επέκταση από ελληνικής πλευράς, που αποτελεί για την Άγκυρα αιτία πολέμου (casus belli) και που καμιά ελληνική κυβέρνηση δεν είχε τον πατριωτισμό, τον τσαμπουκά, τη λεβεντιά να αγνοήσει και να προβεί στο αυτονόητο και επιβεβλημένο από το Διεθνές Δίκαιο, που επικαλείται συνεχώς και ο σημερινός Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης! Αμφισβητώντας το στρατιωτικό καθεστώς του Ανατολικού Αιγαίου και των Δωδεκανήσων!
Αφού δεν πάει Χάγη η Τουρκία, να την “εξυπηρετήσουμε” εμείς με τον Σάρατζ…
Παλαιότερα η Ελλάς αναγνώριζε ότι το θέμα της υφαλοκρηπίδας είναι μια διαφορά μεταξύ των δυο γειτονικών χωρών και γι΄ αυτό πρότεινε τη δικαστική διευθέτηση στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, πάντα σύμφωνα με όσα προβλέπει το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας πάνω σε αυτό το θέμα, ενώ η Τουρκία έθετε το ζήτημα κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να γίνεται σαφές, πως οι διεκδικήσεις της υπερβαίνουν κατά πολύ τα δικαιώματά της και τα οποία απορρέουν από το Διεθνές Δίκαιο. Αποβλέποντας φυσικά στην απόκτηση δικαιωμάτων υφαλοκρηπίδας δυτικά των νήσων του Ανατολικού Αιγαίου, με συνέπεια τον εγκλωβισμό αυτών στη ζώνη της τουρκικής κυριαρχίας. Σκοπός της λοιπόν ήταν και είναι αυτή η ουσιαστική διαφορά της να μετατραπεί από νομική σε πολιτική!
Γι΄ αυτό μας προκαλεί ιδιαίτερα έντονη ανησυχία, πως η προ ημερών εκδήλωση του ΕΛΙΑΜΕΠ υπό την επιμέλεια του Προέδρου του, με καλεσμένους ομιλητές τους Γιώργο Παπανδρέου, Ντόρα Μπακογιάννη, Γιώργο Κατρούγκαλου (ο οποίος απουσίασε λόγω τραυματισμού του) και Χρήστο Ροζάκη, με θέμα: “Μας συμφέρει η Χάγη;”, επικεντρώθηκε - επικεντρώθηαν στο ότι η προσφυγή της Ελλάδος στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης πρέπει να γίνει με την διεθνώς (;;;) αναγνωρισμένη κυβέρνηση της Τρίπολης! Ποιας κυβέρνησης δηλαδή; Της Τρίπολης; Αυτής του Φαγέζ αλ Σάρατζ που ελέγχει από το σύνολο της Λιβυκής Επικράτειας, μόνο την πρωτεύουσά της; Του τουρκόφιλου Φαγέζ αλ Σάρατζ, που με τουρκικές πλάτες και τουρκικά στρατεύματα πολεμάει τον φιλέλληνα Στρατάρχη Χαλίφα Χαφτάρ; Με τον οποίο συνομιλεί η ελληνική κυβέρνηση (Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης και ΥΠΕΞ Νίκος Δένδιας); Δηλαδή, αλλού τρώμε και πίνουμε, αλλού πάμε και το δίνουμε;
Ωστόσο, η διατυπωμένη θέση του ΕΛΙΑΜΕΠ και της πολιτικής κάστας που συμμετείχε στην εν λόγω εκδήλωση, μόνο εκ του πονηρού μπορεί να εκληφθεί, για να μην πω ότι εδώ διαπράττεται προδοσία κατά της Πατρίδος! Αφού γνωρίζουν, ότι η Τουρκία δεν γουστάρει την επίλυση των διαφορών μας στην Χάγη, να τους “εξυπηρετήσουμε” εμείς, πηγαίνοντας εκεί με την “κυβέρνηση της Τρίπολης”! Και γρήγορα, γιατί δεν φαίνεται να αντέχει και για πολύ (η κυβέρνηση της Τρίπολης)!
Ύποπτη στάση, προδοτική ίσως, πώς να την χαρακτηρίσουμε;
Αυτοί (ΕΛΙΑΜΕΠ, Γιώργος Παπανδρέου - ΚΙΝΑΛ, Ντόρα Μπακογιάννη – ΝΔ, Γιώργος Κατρούγκαλος – ΣΥΡΙΖΑ), καθώς και ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, δεν γνωρίζουν ότι το Διεθνές Δίκαιο, που αναφέρεται στην οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας το αποτελούν η Σύμβαση της Γενεύης του 1958, η απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου, που έχει καταστεί νομολογία, για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας της Βόρειας Θάλασσας το 1969, όπου σύμφωνα με τα ανωτέρω, τα νησιά μας έχουν πλήρη δικαιώματα υφαλοκρηπίδας, παρά τους αντίθετους αβάσιμους ισχυρισμούς της Τουρκίας, η οποία δεν την έχει δολίως επικυρώσει, καθώς και η Σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982;
Γι΄ αυτό θεωρώ τη διατυπωμένη άποψή τους περί προσφυγής της Ελλάδος στη Χάγη, όχι μόνο για την υφαλοκρηπίδα αλλά για όλες τις διατυπωμένες τουρκικές “διαφορές” στο Αιγαίο (επίσημη θέση του σημερινού Πρωθυπουργού), ως καταρχήν ύποπτη και γιατί όχι και υπό μια έννοια προδοτική!!
Πολιτικού αναλυτή – αρθρογράφου
egerssi@otenet.gr
www.egerssi.gr
Ανάμεσα στην ελληνική χερσόνησο και τη Μικρά Ασία έχει διαμορφωθεί μια σχεδόν κλειστή θάλασσα του Αιγαίου Πελάγους, που έχει έκταση 250 χιλιάδες τ. χλμ. Έναντι 132 χιλιάδων τ. χλμ. συνολικής εκτάσεως της Ελλάδος.
Το Αιγαίο χωρίζεται στο βόρειο, νότιο και κεντρικό και σε θαλάσσια πελάγη (Θρακικό, Μυρτώο, Ικάριο, Καρπάθιο, Κρητικό). Στο Αιγαίο Πέλαγος έχουν καταμετρηθεί 5 χιλιάδες νησιά, νησίδες και βραχονησίδες, από τα οποία μόνο τα 200 περίπου κατοικούνται. Αντιπροσωπεύοντας το 15% της ελληνικής επικράτειας και συγκεντρώνοντας περί το 1,2 εκατομμύρια πληθυσμό, δηλαδή το 10% του συνολικού ελληνικού πληθυσμού!
Το Αιγαίο παρουσιάζει μια ιδιαίτερη γεωστρατηγική θέση ανάμεσα σε Ευρώπη και Ασία και αποτελεί μοναδικό δίαυλο επικοινωνίας με τη Μαύρη Θάλασσα. Είναι δε σε όλους γνωστό – και για τους μέχρι “χθες” κακόπιστους – πως το θαλάσσιο υπέδαφός του διαθέτει πλούσια κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου. Επίσης τα νησιά μας με τα 250 περίπου λιμάνια, σε σύνολο 520 πανελλαδικώς, με τα 21 αεροδρόμια επί του συνόλου των 38, αποτελούν τεράστιο σταθμό διακίνησης αγαθών, επιβατηγών και εμπορικών πλοίων, συνεισφέροντας κεφάλαια εθνικής σημασίας στην Πατρίδα.
Η Τουρκία διεκδικεί τα πάντα κι εμείς δεν διεκδικούμε ούτε τα αυτονόητα…
Η Τουρκία γνωρίζοντας όλα τα παραπάνω, ειδικότερα μετά την εισβολή του “Αττίλα” στην Κύπρο μας το 1974, στράφηκε με στρατηγικό σχεδιασμό και προς το Αιγαίο Πέλαγος. Έτσι, προκειμένου να προωθήσουν τις στρατηγικές θέσεις τους, εμφάνιζαν και εξακολουθούν να εμφανίζουν το Αιγαίο ως προβληματική περιοχή, επινοώντας στη διαδρομή του χρόνου έναν αριθμό τεχνητών προβλημάτων, που χρήζουν ανάλογης επίλυσης. Αυτές οι θέσεις των πονηρών, αλλά και μεθοδικών Τούρκων είναι:
- Οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας του Αιγαίου
- Εθνικός εναέριος χώρος
- Το εύρος των χωρικών μας υδάτων
- Ο αφοπλισμός των νήσων του Αιγαίου
- Η εναέρια κυκλοφορία, η έρευνα και η διάσωση, και
- Οι λεγόμενες γκρίζες ζώνες
Αυτός ο διαχωρισμός του Αιγαίου μας στη μέση, είναι η επιδίωξη της Άγκυρας προκειμένου να ελέγξει επιχειρησιακά το Αιγαίο, δημιουργώντας αποκλειστικότητα σε θέματα έρευνας και διάσωσης, καθώς επίσης και την ισομερή με την Ελλάδα εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών του βυθού της ελληνικής υφαλοκρηπίδας των νήσων μας.
Γι΄ αυτό θέτει συνεχώς και συνολικώς εν αμφιβόλω (η Τουρκία) το καθεστώς στο Αιγαίο Πέλαγος και των νήσων του, αμφισβητώντας την ελληνική κυριαρχία. Αμφισβητώντας ειδικότερα, το δικαίωμα υφαλοκρηπίδας των ελληνικών νήσων, παρ΄ ότι αποτελεί τούτο, ρητή επιταγή του Διεθνούς Δικαίου.
Αμφισβητώντας την κυριαρχία των νήσων και των βραχονησίδων με τη θεωρία των “γκρίζων ζωνών”! Αμφισβητώντας το εύρος του εθνικού μας εναερίου χώρου, προσπαθώντας με τις συχνές και σε καθημερινή βάση παραβιάσεις του, με τα μαχητικά αεροσκάφη, να τον συρρικνώσει από τα 10 ν.μ. στο εύρος των θαλάσσιων χωρικών υδάτων των 6 ν.μ. Αμφισβητώντας το απορρέον από το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας το δικαίωμα της Ελλάδος να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα από τα 6 ν.μ. στα 12 ν.μ. Κάτι που η Τουρκία έχει πραγματοποιήσει στην Μαύρη Θάλασσα και στη Μεσόγειο. Μια επέκταση από ελληνικής πλευράς, που αποτελεί για την Άγκυρα αιτία πολέμου (casus belli) και που καμιά ελληνική κυβέρνηση δεν είχε τον πατριωτισμό, τον τσαμπουκά, τη λεβεντιά να αγνοήσει και να προβεί στο αυτονόητο και επιβεβλημένο από το Διεθνές Δίκαιο, που επικαλείται συνεχώς και ο σημερινός Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης! Αμφισβητώντας το στρατιωτικό καθεστώς του Ανατολικού Αιγαίου και των Δωδεκανήσων!
Παλαιότερα η Ελλάς αναγνώριζε ότι το θέμα της υφαλοκρηπίδας είναι μια διαφορά μεταξύ των δυο γειτονικών χωρών και γι΄ αυτό πρότεινε τη δικαστική διευθέτηση στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, πάντα σύμφωνα με όσα προβλέπει το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας πάνω σε αυτό το θέμα, ενώ η Τουρκία έθετε το ζήτημα κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να γίνεται σαφές, πως οι διεκδικήσεις της υπερβαίνουν κατά πολύ τα δικαιώματά της και τα οποία απορρέουν από το Διεθνές Δίκαιο. Αποβλέποντας φυσικά στην απόκτηση δικαιωμάτων υφαλοκρηπίδας δυτικά των νήσων του Ανατολικού Αιγαίου, με συνέπεια τον εγκλωβισμό αυτών στη ζώνη της τουρκικής κυριαρχίας. Σκοπός της λοιπόν ήταν και είναι αυτή η ουσιαστική διαφορά της να μετατραπεί από νομική σε πολιτική!
Γι΄ αυτό μας προκαλεί ιδιαίτερα έντονη ανησυχία, πως η προ ημερών εκδήλωση του ΕΛΙΑΜΕΠ υπό την επιμέλεια του Προέδρου του, με καλεσμένους ομιλητές τους Γιώργο Παπανδρέου, Ντόρα Μπακογιάννη, Γιώργο Κατρούγκαλου (ο οποίος απουσίασε λόγω τραυματισμού του) και Χρήστο Ροζάκη, με θέμα: “Μας συμφέρει η Χάγη;”, επικεντρώθηκε - επικεντρώθηαν στο ότι η προσφυγή της Ελλάδος στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης πρέπει να γίνει με την διεθνώς (;;;) αναγνωρισμένη κυβέρνηση της Τρίπολης! Ποιας κυβέρνησης δηλαδή; Της Τρίπολης; Αυτής του Φαγέζ αλ Σάρατζ που ελέγχει από το σύνολο της Λιβυκής Επικράτειας, μόνο την πρωτεύουσά της; Του τουρκόφιλου Φαγέζ αλ Σάρατζ, που με τουρκικές πλάτες και τουρκικά στρατεύματα πολεμάει τον φιλέλληνα Στρατάρχη Χαλίφα Χαφτάρ; Με τον οποίο συνομιλεί η ελληνική κυβέρνηση (Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης και ΥΠΕΞ Νίκος Δένδιας); Δηλαδή, αλλού τρώμε και πίνουμε, αλλού πάμε και το δίνουμε;
Ύποπτη στάση, προδοτική ίσως, πώς να την χαρακτηρίσουμε;
Αυτοί (ΕΛΙΑΜΕΠ, Γιώργος Παπανδρέου - ΚΙΝΑΛ, Ντόρα Μπακογιάννη – ΝΔ, Γιώργος Κατρούγκαλος – ΣΥΡΙΖΑ), καθώς και ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, δεν γνωρίζουν ότι το Διεθνές Δίκαιο, που αναφέρεται στην οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας το αποτελούν η Σύμβαση της Γενεύης του 1958, η απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου, που έχει καταστεί νομολογία, για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας της Βόρειας Θάλασσας το 1969, όπου σύμφωνα με τα ανωτέρω, τα νησιά μας έχουν πλήρη δικαιώματα υφαλοκρηπίδας, παρά τους αντίθετους αβάσιμους ισχυρισμούς της Τουρκίας, η οποία δεν την έχει δολίως επικυρώσει, καθώς και η Σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982;
Guardian: Πώς η εμμονή με το γάλα αμυγδάλου σκοτώνει τις μέλισσες
Μέλισσα επικονιάζει αμυγδαλιά στην Καλιφόρνια |
«Σαν να στέλνουμε τις μέλισσες σε πόλεμο»: Πώς η αυξημένη ζήτηση για γάλα αμυγδάλου παγκοσμίως οδηγεί σε αφανισμό ολόκληρες αποικίες.
Σε θανάσιμη απειλή για τις μέλισσες εξελίσσεται η στροφή που παρατηρείται στις διατροφικές συνήθειες εκατομμυρίων ανθρώπων σε όλο τον κόσμο, με την κατανάλωση γάλακτος αμυγδάλου. Οι παραγγελίες για το συγκεκριμένο προϊόν, που έχει εισβάλει στο καθημερινό τραπέζι αλλά και στις καφετέριες, έχουν εκτιναχθεί την τελευταία 10ετία.
Μόνο στις ΗΠΑ η ζήτηση έχει αυξηθεί κατά 250%, σύμφωνα με την εταιρεία Nielsen.
Με τον ρόλο των μελισσών στην παγκόσμια τροφική αλυσίδα να παραμένει κομβικός, αυτή η εναλλακτική, vegan πρόταση απέναντι στο ζωικό γάλα έχει προβληματίσει τους επιστήμονες. Όπως σημειώνει ο Guardian, οι καλλιέργειες αμυγδάλου πολλαπλασιάζονται σαν τα «μανιτάρια», με τον καρπό –λόγω της αυξημένης ζήτησης- να αντιμετωπίζεται ακόμα περισσότερο ως «θησαυρός» για τους καλλιεργητές. Αποτέλεσμα: Οι αγρότες προσπαθούν με κάθε τρόπο να περιορίσουν τις απώλειες, χρησιμοποιώντας τεράστιες ποσότητες ζιζανιοκτόνων.
Αυτή, όμως, η πρακτική καταδικάζει σε θάνατο τις μέλισσες, που επικονιάζουν τις αμυγδαλιές. Τα μεγαλύτερα προβλήματα εντοπίζονται στις «αχανείς» καλλιέργειες του Central Valley στην Καλιφόρνια. Εκτιμάται ότι το 80% της παγκόσμιας παραγωγής αμυγδάλου βγαίνει από αυτήν την τεράστια περιοχή με τις ατέλειωτες οριζόντιες γραμμές των δέντρων που τείνουν να ενωθούν στον ορίζοντα.
Ένα από τα πιο διαδεδομένα φυτοφάρμακα είναι η γλυφοσάτη, η οποία κυκλοφορεί στην αγορά για γεωργική χρήση με την εμπορική ονομασία Roundup. Το συγκεκριμένο σκεύασμα είναι θανατηφόρο για τις μέλισσες. Παράλληλα, έχει αποδειχθεί ότι συνδέεται και με τον καρκίνο στους ανθρώπους. Η Bayer, πάντως, (σ.σ. εξαγόρασε τη «Mosanto», που το παρασκεύασε τη δεκαετία του 1970) επιμένει πως δεν υπάρχει καμία τέτοια σύνδεση.
Είναι πολλά τα λεφτά
Στον φάκελο «γάλα αμυγδάλου» τα λεφτά είναι πολλά και τα συμφέροντα ακόμα μεγαλύτερα. Μόνο στο Central Valley ο εκτιμώμενος τζίρος αγγίζει τα 11 δισεκατομμύρια δολάρια.
Ενδεικτικά αναφέρεται ότι το 2000 υπήρχαν 5.000.000 στρέμματα με αμυγδαλιές. 18 χρόνια αργότερα, με τους καταναλωτές να βομβαρδίζονται καθημερινά από διαφημίσεις για το γάλα αμυγδάλου και τα οφέλη του, οι αμυγδαλιές καλύπτουν 10.000.000 στρέμματα. Όσον αφορά στην παραγωγή, αυτή ξεπερνά το 1 εκατ. τόνους αμύγδαλα ετησίως. Σύμφωνα με το ίδιο δημοσίευμα, ο μέσος Αμερικανός καταναλώνει περίπου 900 γραμμάρια αμυγδάλων κάθε χρόνο (σ.σ. περισσότερα από οποιονδήποτε άλλο πολίτη άλλης χώρας στον πλανήτη).
Καλιφόρνια: Παραγωγός ραντίζει με φυτοφάρμακα αμυγδαλιές στο Central Valley |
Πώς οι αμυγδαλιές οδηγούν στον θάνατο τις μέλισσες
Την περίοδο του χειμώνα το σμήνος παραμένει συνήθως μέσα στην κυψέλη, εξασφαλίζοντας με μικρές κινήσεις τη διατήρηση της θερμοκρασίας στους 32 βαθμούς Κελσίου, ώστε η βασίλισσα να παραμένει ζεστή. Η παρουσία αμυγδαλιών κοντά στις αποικίες ωθούν την έξοδο των εντόμων έως και δύο μήνες νωρίτερα από το κανονικό.
Από την άλλη οι αχανείς εκτάσεις με τον συγκεκριμένο τύπο δέντρου έχουν ως αποτέλεσμα την παρουσία εκατομμυρίων μελισσών σε σχετικά μικρές περιοχές, κάτι που κάνει ευκολότερη τη μετάδοση ασθενειών. Μόνο τον χειμώνα του 2018-2019, εκτιμάται πως στην περιοχή πέθαναν περίπου 50 δισεκατομμύρια μέλισσες.
Καλιφόρνια: Πρόβλημα η έλλειψη νερού στην πολιτεία, με την παραγωγή αμυγδάλου να χειροτερεύει την κατάσταση |
Σε απόγνωση οι μελισσοκόμοι
«Οι μέλισσες γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης και δεν αντιμετωπίζονται με σεβασμό» ανέφερε ο μελισσοκόμος Πάτρικ Πάινς.
«Η αυλή μου είναι γεμάτη με άδεια μελίσσια, που κάποτε φιλοξενούσαν υγιείς πληθυσμούς μελισσών» δήλωσε από την πλευρά του ο Ντένις Αρπ. Και πρόσθεσε ότι τη δεκαετία του 1980 ζούσε αποκλειστικά από την πώληση μελιού, χάνοντας ετησίως μόλις το 5% των μελισσών του. Εκείνα τα χρόνια στην πλειονότητα των περιπτώσεων οι θάνατοι των εντόμων οφείλονταν σε ασθένειες ή ακραία καιρικά φαινόμενα.
Στις αρχές του 2000, όμως, η κατάσταση άρχισε να αλλάζει προς το χειρότερο και από τη δεύτερη δεκαετία του νέου αιώνα έγινε δραματική. Πλέον, κάθε χρόνο ο Ντένις Αρπ χάνει το 30% περίπου των μελισσών. Και οι δύο, όπως και αρκετοί συνάδελφοί τους, βρίσκονται σε εξαιρετικά δύσκολη θέση, βλέποντας το μισό εισόδημά τους να κάνει «φτερά», καθώς οι χιλιάδες καλλιεργητές στην Καλιφόρνια συνεχίζουν να κάνουν business με το αμύγδαλο.
«Είναι σα να στέλνουμε τις μέλισσες στον πόλεμο. Πολλές δεν επιστρέφουν πίσω» εξηγεί ο Νέιτ Ντόουνλι, επιστήμονας του κέντρου Βιολογικής Ποικιλομορφίας. Όπως ξεκαθαρίζει, οι αποικίες μελισσών ευημερούν όταν υπάρχει μεγάλη βιοποικιλότητα. Ωστόσο, η μονο-καλλιέργεια αμυγδάλου απειλεί τον γενικό πληθυσμό της πολιτείας.
«Το μεγάλο ποσοστό θνησιμότητας δημιουργεί ένα θλιβερό μοντέλο εργασίας για τους μελισσοκόμους» συμπεραίνει.
Υπάρχει λύση
Σε μια προσπάθεια να αλλάξει η υφιστάμενη κατάσταση, στην Καλιφόρνια έχουν δραστηριοποιηθεί ΜΚΟ, οι οποίες έρχονται σε συμφωνίες με καλλιεργητές αμυγδάλου για να εμπλουτίσουν το φυτικό κεφάλαιο στο χωράφι τους.
Χαρακτηριστική περίπτωση η Bee Better. Το deal με τους παραγωγούς είναι να φυτεύουν αγριολούλουδα και τριφύλλια ανάμεσα στις αμυγδαλιές, ώστε με αυτόν τον τρόπο οι μέλισσες να έχουν περισσότερες επιλογές.
athensvoice.gr
το είδαμε ΕΔΩ
Ο Ερντογάν σκοντάφτει στο Ιντλίμπ – Δοκιμάζεται ο νεοοθωμανικός επεκτατισμός
Γράφει η Λυγερού Νεφέλη
Στο Ιντλίμπ δοκιμάζονται τα όρια της επεκτατικής στρατηγικής του Ταγίπ Ερντογάν. Με την πρώτη εισβολή στον άξονα Τζαραμπλούς-Αλ Μπαμπ, με τη δεύτερη εισβολή στο κουρδικό Αφρίν και με την τρίτη στην επίσης κουρδική βορειοανατολική Συρία, η Τουρκία δημιούργησε με την ανοχή και των ΗΠΑ και της Ρωσίας μία ζώνη κατοχής στον συριακό Βορρά. Μέσω των ισλαμιστικών συμμάχων της, εκ των οποίων οι περισσότεροι είναι τζιχαντιστές, επιδιώκει να επεκτείνει την κατοχή και νότια του Αφρίν, στη περιοχή του Ιντλίμπ, η οποία είναι ζωτικής σημασίας για τη Συρία.
Ο τουρκικός σχεδιασμός, ωστόσο, προσέκρουσε στην –με τη βοήθεια της ρωσικής αεροπορίας– προέλαση του συριακού στρατού, ο οποίος επιδιώκει να θέσει υπό τον έλεγχό του το Ιντλίμπ και να εκδιώξει τους τζιχαντιστές που σήμερα το ελέγχουν. Βλαντιμίρ Πούτιν και Ταγίπ Ερντογάν είχαν καταλήξει σε μία συμφωνία για την εγκατάσταση τουρκικών παρατηρητηρίων στην περιοχή, αλλά η δυναμική των συγκρούσεων την έχει ακυρώσει.
Τα στρατηγικά συμφέροντα Ρωσίας και Τουρκίας στη Συρία, εξάλλου, είναι αντικρουόμενα. Η Ρωσία έχει ως στόχο την ακεραιότητα της Συρίας και μάλιστα υπό το καθεστώς Άσαντ, ενώ η Τουρκία επιδιώκει να εδραιώσει και μονιμοποιήσει την κατοχή της στη βόρεια Συρία, εγκαθιστώντας εκεί σουνίτες πρόσφυγες και μετανάστες.
Σε μία προσπάθεια να εμποδίσει την ανακατάληψη της Ιντλίμπ από τον συριακό στρατό, ο Ταγίπ Ερντογάν έστειλε ισχυρές τουρκικές δυνάμεις εκεί για να ενισχύσουν ατύπως τους τζιχαντιστές συμμάχους του. Έτσι φτάσαμε οι τουρκικές δυνάμεις να μετράνε δεκάδες νεκρούς και εκατοντάδες τραυματίες. Στην πραγματικότητα, η Μόσχα έστειλε το έμπρακτο μήνυμα στην Άγκυρα ότι δεν θα ανεχτεί το τουρκικό παιχνίδι.
Ο Ταγίπ Ερντογάν είχε τηλεφωνική επικοινωνία με τον Βλαντιμίρ Πούτιν σε μία προσπάθεια να μην τιναχτούν οι γέφυρες στον αέρα, κάτι που δεν το θέλει ούτε το Κρεμλίνο. Από την άλλη πλευρά, όμως, ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ ξεκαθάρισε ότι είναι νόμιμο δικαίωμα του συριακού στρατού να ανακαταλάβει το Ιντλίμπ.
Ρητορική στήριξη από Δύση
ΝΑΤΟ και ΗΠΑ υποστήριξαν ρητορικά την Τουρκία, παρότι είναι ο εισβολέας σε μία γειτονική ανεξάρτητη χώρα, όπως είναι η Συρία. Προφανώς το έκαναν για να διευρύνουν το ρήγμα στις ρωσοτουρκικές σχέσεις, αλλά αυτό δεν μειώνει τον υποκριτικό χαρακτήρα αυτής της ρητορικής. Το κρίσιμο είναι πως η Δύση ξεκαθάρισε πως δεν πρόκειται να εμπλακεί στρατιωτικά στη Συρία για να βοηθήσει έμπρακτα τις εκεί τουρκικές δυνάμεις.
Σε μία προσπάθεια να εκβιάσει την ΕΕ, το καθεστώς Ερντογάν ανακοίνωσε ότι δεν θα εμποδίζει τη ροή των προσφύγων-μεταναστών προς την Ευρώπη μέσω Ελλάδας. Συνδέει, μάλιστα, την ανακατάληψη του Ιντλίμπ από τον συριακό στρατό με ένα νέο κύμα προσφύγων, το οποίος –όπως εμμέσως πλην σαφώς ανακοίνωσε– θα το στρέψει προς την Ευρώπη. Μέχρι στιγμής, πάντως, αυτοί που συρρέουν στον Έβρο και στα μικρασιατικά παράλια προέρχονται από τα κέντρα φιλοξενίας που υπάρχουν στην Τουρκία και μεταφέρθηκαν προς τα δυτικά όχι μόνο με την ανοχή, αλλά και την υποστήριξη του τουρκικού κράτους.
Εάν η Ιντλίμπ πέσει, όπως όλα δείχνουν, το καθεστώς Άσαντ θα έχει ενισχυθεί αποφασιστικά και είναι επόμενο να ζητήσει την αποχώρηση του τουρκικού στρατού και από τις περιοχές που έχει καταλάβει στη βόρεια Συρία. Για να το πούμε αλλιώς, όλα όσα έχτισε ο Ερντογάν θα τεθούν σε κίνδυνο. Από στρατιωτικής άποψης, το κρίσιμο ζήτημα είναι το ποιος ελέγχει τον εναέριο χώρο της Συρίας. Αυτός τώρα ελέγχεται από τους Ρώσους και τον Άσαντ και είναι κλειστός για τα τουρκικά μαχητικά. Το γεγονός αυτό καθιστά τις τουρκικές δυνάμεις στη Συρία ευάλωτες στις επιθέσεις του συριακού στρατού.
Τηλεφωνήματα Πούτιν-Ερντογάν
Οι καθημερινές μάχες στο Ιντλίμπ, όπως προαναφέραμε, έχουν θέσει σε μεγάλη δοκιμασία τις ρωσοτουρκικές σχέσεις. Ούτε τα τηλεφωνήματα Πούτιν-Ερντογάν έχουν αποδώσει, ούτε η τουρκική αντιπροσωπεία που είχε προ καιρού μεταβεί στη Μόσχα για να συζητήσει την κατάσταση στην Ιντλίμπ. Υπενθυμίζουμε ότι στις 4 Φεβρουαρίου ο Σεργκέι Λαβρόφ είχε κατηγορήσει την Άγκυρα για μη τήρηση βασικών δεσμεύσεων που είχε αναλάβει.
Η τουρκική πλευρά είχε απορρίψει τις ρωσικές κατηγορίες και έτσι φτάσαμε στις επιθέσεις του συριακού στρατού που έχουν κοστίσει πολύ σε τουρκικό αίμα. Είχε προηγηθεί, εξάλλου και η κατάρριψη δύο συριακών ελικοπτέρων από τους δυτικής προέλευσης πυραύλους που χρησιμοποίησαν οι τζιχαντιστές και τους οποίους έχουν προμηθευτεί από την Τουρκία. Με αντιαεροπορικούς πυραύλους Stinger, μάλιστα, οι τζιχαντιστές έχουν επιχειρήσει να καταρρίψουν και ρωσικά μαχητικά. Μέχρι στιγμής, πάντως, ο Βλαντιμίρ Πούτιν αποφεύγει μία κατ’ ιδίαν συνάντηση με τον Τούρκο ομόλογό του.
πηγή
Στο Ιντλίμπ δοκιμάζονται τα όρια της επεκτατικής στρατηγικής του Ταγίπ Ερντογάν. Με την πρώτη εισβολή στον άξονα Τζαραμπλούς-Αλ Μπαμπ, με τη δεύτερη εισβολή στο κουρδικό Αφρίν και με την τρίτη στην επίσης κουρδική βορειοανατολική Συρία, η Τουρκία δημιούργησε με την ανοχή και των ΗΠΑ και της Ρωσίας μία ζώνη κατοχής στον συριακό Βορρά. Μέσω των ισλαμιστικών συμμάχων της, εκ των οποίων οι περισσότεροι είναι τζιχαντιστές, επιδιώκει να επεκτείνει την κατοχή και νότια του Αφρίν, στη περιοχή του Ιντλίμπ, η οποία είναι ζωτικής σημασίας για τη Συρία.
Ο τουρκικός σχεδιασμός, ωστόσο, προσέκρουσε στην –με τη βοήθεια της ρωσικής αεροπορίας– προέλαση του συριακού στρατού, ο οποίος επιδιώκει να θέσει υπό τον έλεγχό του το Ιντλίμπ και να εκδιώξει τους τζιχαντιστές που σήμερα το ελέγχουν. Βλαντιμίρ Πούτιν και Ταγίπ Ερντογάν είχαν καταλήξει σε μία συμφωνία για την εγκατάσταση τουρκικών παρατηρητηρίων στην περιοχή, αλλά η δυναμική των συγκρούσεων την έχει ακυρώσει.
Τα στρατηγικά συμφέροντα Ρωσίας και Τουρκίας στη Συρία, εξάλλου, είναι αντικρουόμενα. Η Ρωσία έχει ως στόχο την ακεραιότητα της Συρίας και μάλιστα υπό το καθεστώς Άσαντ, ενώ η Τουρκία επιδιώκει να εδραιώσει και μονιμοποιήσει την κατοχή της στη βόρεια Συρία, εγκαθιστώντας εκεί σουνίτες πρόσφυγες και μετανάστες.
Σε μία προσπάθεια να εμποδίσει την ανακατάληψη της Ιντλίμπ από τον συριακό στρατό, ο Ταγίπ Ερντογάν έστειλε ισχυρές τουρκικές δυνάμεις εκεί για να ενισχύσουν ατύπως τους τζιχαντιστές συμμάχους του. Έτσι φτάσαμε οι τουρκικές δυνάμεις να μετράνε δεκάδες νεκρούς και εκατοντάδες τραυματίες. Στην πραγματικότητα, η Μόσχα έστειλε το έμπρακτο μήνυμα στην Άγκυρα ότι δεν θα ανεχτεί το τουρκικό παιχνίδι.
Ο Ταγίπ Ερντογάν είχε τηλεφωνική επικοινωνία με τον Βλαντιμίρ Πούτιν σε μία προσπάθεια να μην τιναχτούν οι γέφυρες στον αέρα, κάτι που δεν το θέλει ούτε το Κρεμλίνο. Από την άλλη πλευρά, όμως, ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ ξεκαθάρισε ότι είναι νόμιμο δικαίωμα του συριακού στρατού να ανακαταλάβει το Ιντλίμπ.
Ρητορική στήριξη από Δύση
ΝΑΤΟ και ΗΠΑ υποστήριξαν ρητορικά την Τουρκία, παρότι είναι ο εισβολέας σε μία γειτονική ανεξάρτητη χώρα, όπως είναι η Συρία. Προφανώς το έκαναν για να διευρύνουν το ρήγμα στις ρωσοτουρκικές σχέσεις, αλλά αυτό δεν μειώνει τον υποκριτικό χαρακτήρα αυτής της ρητορικής. Το κρίσιμο είναι πως η Δύση ξεκαθάρισε πως δεν πρόκειται να εμπλακεί στρατιωτικά στη Συρία για να βοηθήσει έμπρακτα τις εκεί τουρκικές δυνάμεις.
Σε μία προσπάθεια να εκβιάσει την ΕΕ, το καθεστώς Ερντογάν ανακοίνωσε ότι δεν θα εμποδίζει τη ροή των προσφύγων-μεταναστών προς την Ευρώπη μέσω Ελλάδας. Συνδέει, μάλιστα, την ανακατάληψη του Ιντλίμπ από τον συριακό στρατό με ένα νέο κύμα προσφύγων, το οποίος –όπως εμμέσως πλην σαφώς ανακοίνωσε– θα το στρέψει προς την Ευρώπη. Μέχρι στιγμής, πάντως, αυτοί που συρρέουν στον Έβρο και στα μικρασιατικά παράλια προέρχονται από τα κέντρα φιλοξενίας που υπάρχουν στην Τουρκία και μεταφέρθηκαν προς τα δυτικά όχι μόνο με την ανοχή, αλλά και την υποστήριξη του τουρκικού κράτους.
Εάν η Ιντλίμπ πέσει, όπως όλα δείχνουν, το καθεστώς Άσαντ θα έχει ενισχυθεί αποφασιστικά και είναι επόμενο να ζητήσει την αποχώρηση του τουρκικού στρατού και από τις περιοχές που έχει καταλάβει στη βόρεια Συρία. Για να το πούμε αλλιώς, όλα όσα έχτισε ο Ερντογάν θα τεθούν σε κίνδυνο. Από στρατιωτικής άποψης, το κρίσιμο ζήτημα είναι το ποιος ελέγχει τον εναέριο χώρο της Συρίας. Αυτός τώρα ελέγχεται από τους Ρώσους και τον Άσαντ και είναι κλειστός για τα τουρκικά μαχητικά. Το γεγονός αυτό καθιστά τις τουρκικές δυνάμεις στη Συρία ευάλωτες στις επιθέσεις του συριακού στρατού.
Τηλεφωνήματα Πούτιν-Ερντογάν
Οι καθημερινές μάχες στο Ιντλίμπ, όπως προαναφέραμε, έχουν θέσει σε μεγάλη δοκιμασία τις ρωσοτουρκικές σχέσεις. Ούτε τα τηλεφωνήματα Πούτιν-Ερντογάν έχουν αποδώσει, ούτε η τουρκική αντιπροσωπεία που είχε προ καιρού μεταβεί στη Μόσχα για να συζητήσει την κατάσταση στην Ιντλίμπ. Υπενθυμίζουμε ότι στις 4 Φεβρουαρίου ο Σεργκέι Λαβρόφ είχε κατηγορήσει την Άγκυρα για μη τήρηση βασικών δεσμεύσεων που είχε αναλάβει.
Η τουρκική πλευρά είχε απορρίψει τις ρωσικές κατηγορίες και έτσι φτάσαμε στις επιθέσεις του συριακού στρατού που έχουν κοστίσει πολύ σε τουρκικό αίμα. Είχε προηγηθεί, εξάλλου και η κατάρριψη δύο συριακών ελικοπτέρων από τους δυτικής προέλευσης πυραύλους που χρησιμοποίησαν οι τζιχαντιστές και τους οποίους έχουν προμηθευτεί από την Τουρκία. Με αντιαεροπορικούς πυραύλους Stinger, μάλιστα, οι τζιχαντιστές έχουν επιχειρήσει να καταρρίψουν και ρωσικά μαχητικά. Μέχρι στιγμής, πάντως, ο Βλαντιμίρ Πούτιν αποφεύγει μία κατ’ ιδίαν συνάντηση με τον Τούρκο ομόλογό του.
πηγή
Ο Μυστικός Στρατός της Τουρκίας
Στέλνει οργανωμένα τζιχαντιστές στην Κύπρο μέσω των κατεχομένων
Του Πέτρου Ασσιώτη
Μετά την παράνομη Τουρκική εισβολή στην χώρα μας, και τα εγκλήματα πολέμου της εθνοκάθαρσης και εποικισμού, σχεδόν διακόσιες χιλιάδες Ελληνοκύπριοι συμπατριώτες προσφυγοποιήθηκαν λόγω των τραγικών εκείνων ημερών, και ξενιτεύτηκαν σε διάφορες χώρες.
Σαν νόμιμοι μετανάστες σε ξένες χώρες εργάζονται ενσωματωμένοι στις τοπικές κοινωνίες χωρίς βέβαια απεμπόληση της εθνικής τους ρίζας. Τα αναφέρουμε αυτά καθώς κάποια ΜΚΟ που κερδίζει πάρα πολλά χρήματα με το θέμα των παράτυπων μεταναστών και προσπαθεί να συγκρίνει την παράτυπη μετανάστευση με την καθόλα νόμιμη των Κυπρίων προσφύγων σε ξένες χώρες.
Τώρα η χώρα μας δέχεται μεγάλες εισροές «προσφύγων» ή παράνομων μεταναστών από την Τουρκία, κατά πλειοψηφία γυναικόπαιδων, στοιβαγμένων σε επικίνδυνές για τέτοιο ταξίδι βάρκες. Καθήκοντος ρυμουλκούνταν με ασφάλεια από τις ακάτους της Αστυνομίας με όλες τις αρμόδιες υπηρεσίες έτοιμες να προσφέρουν ότι χρειαζόταν βάσει των νενομισμένων διαδικασιών σε τέτοιες περιπτώσεις σε αυτά τα φαινομενικά ταλαιπωρημένα πλάσματα.
Τελευταία άρχισε να παρατηρείται ένα νέο φαινόμενο που κατά την άποψη μας και που πιθανότατα μελλοντικά να επηρεάσει την ασφάλεια της χώρας μας, τόσο τώρα είτε εν καιρώ εχθροπραξιών από πλευράς κατακτητή.
Μιλάμε για αυτές τις ομάδες νέων που δηλώνουν Σύριοι, πιθανότατα τζιχαντιστές ή φανατικοί μουσουλμάνοι που φθάνουν τους τελευταίους μήνες είτε με ταχύπλοα από την Τουρκία, όχι με σάπιες βάρκες αλλά με μοντέρνα ταχύπλοα σκάφη. Φθάνουν συνήθως σε αριθμούς των τριάντα περίπου ανδρών, συνοδευόμενοι συνήθως από μόνο μία γυναίκα με ένα δυο παιδιά, ίσως σαν κάλυψη.
Τελευταία όμως, ίσως για να μην τους ταλαιπωρεί η Τουρκία στην θάλασσα, μας τους φέρνει στα κατεχόμενα και μετά περνούν στις ελεύθερες περιοχές από την διάτρητη γραμμή αντιπαράταξης Αν τους προσέξει κανείς είναι όλοι νέοι σφριγηλοί, με στρατιωτικό ανάστημα.
Τα πολλά συμβάντα τελευταίως με τους παράτυπους μετανάστες, φόνοι, διακίνηση ναρκωτικών και άλλα έχουν ανησυχήσει όλους τους νόμιμους πολίτες της Κυπριακής Δημοκρατίας ίσως και την Πολιτεία. Ιδιαίτερα η είδηση πως Μαροκινός αιτητής πολιτικού ασύλου που μας ήρθε από τα κατεχόμενα και ενέχεται σε τρομοκρατικές δράσεις κυκλοφορεί ελεύθερα ανάμεσα μας από το 2018!!!.
Είναι φανερό πως η Τουρκία με οργανωμένο σχέδιο μας στέλνει ένα δικό της μυστικό στρατό, που σε περίπτωση συρράξεως που θα προκαλέσει η ίδια, θα χρησιμοποιήσει αυτό τον μυστικό στρατό για δράση στα μετόπισθεν με δολιοφθορές και άλλα τινά. Είναι και ένας στρατός για τον οποίο η Τουρκία δεν ξοδεύει Σεντ καθώς εμείς του παραχωρούμε στέγη, τον σιτίζουμε και του δίνουμε και επιπλέον του δίνουμε χρήματα για την καλύτερη του διαβίωση.!!!!
Ο κίνδυνος για την χώρα μας από τις κατοχικές δυνάμεις που στρατοπεδεύουν στην κατεχόμενη γη μας σε επιθετική διάταξη σε συνδυασμό με αυτό τον μυστικό στρατό που έχουν δημιουργήσει στις ελεύθερες περιοχές είναι πολύ μεγάλος.
Η μόνη ασφάλεια μας, η Εθνική Φρουρά χρήζει άμεσης αναβάθμισης με νέα οπλικά συστήματα και συνδρομή της εφεδρείας και αστυνομικών δυνάμεων σε ασκήσεις. Τόσο για απόκρουση των κατοχικών δυνάμεων σε περίπτωση προσπάθειας για προέλαση τους αλλά και ασκήσεις εντός πόλεων για αντιμετώπιση αυτού του μυστικού στρατού της Τουρκίας.
Είναι ευχάριστο γεγονός πως ο νέος Υπουργός Εσωτερικών της Κύπρου έχει πάρει ζεστά το θέμα της παράτυπης μετανάστευσης με πρώτο στόχο τον περιορισμό της. Ευελπιστούμε πως σε ένα δεύτερο στάδιο να ακολουθήσει το παράδειγμα της Ισπανίας με μαζικές απελάσεις Πιστεύουμε πως όλοι, όπου χρειαστεί, πρέπει να συνδράμουμε σε αυτό του το έργο.
HellasJournal
το είδαμε ΕΔΩ
Του Πέτρου Ασσιώτη
Μετά την παράνομη Τουρκική εισβολή στην χώρα μας, και τα εγκλήματα πολέμου της εθνοκάθαρσης και εποικισμού, σχεδόν διακόσιες χιλιάδες Ελληνοκύπριοι συμπατριώτες προσφυγοποιήθηκαν λόγω των τραγικών εκείνων ημερών, και ξενιτεύτηκαν σε διάφορες χώρες.
Σαν νόμιμοι μετανάστες σε ξένες χώρες εργάζονται ενσωματωμένοι στις τοπικές κοινωνίες χωρίς βέβαια απεμπόληση της εθνικής τους ρίζας. Τα αναφέρουμε αυτά καθώς κάποια ΜΚΟ που κερδίζει πάρα πολλά χρήματα με το θέμα των παράτυπων μεταναστών και προσπαθεί να συγκρίνει την παράτυπη μετανάστευση με την καθόλα νόμιμη των Κυπρίων προσφύγων σε ξένες χώρες.
Τώρα η χώρα μας δέχεται μεγάλες εισροές «προσφύγων» ή παράνομων μεταναστών από την Τουρκία, κατά πλειοψηφία γυναικόπαιδων, στοιβαγμένων σε επικίνδυνές για τέτοιο ταξίδι βάρκες. Καθήκοντος ρυμουλκούνταν με ασφάλεια από τις ακάτους της Αστυνομίας με όλες τις αρμόδιες υπηρεσίες έτοιμες να προσφέρουν ότι χρειαζόταν βάσει των νενομισμένων διαδικασιών σε τέτοιες περιπτώσεις σε αυτά τα φαινομενικά ταλαιπωρημένα πλάσματα.
Τελευταία άρχισε να παρατηρείται ένα νέο φαινόμενο που κατά την άποψη μας και που πιθανότατα μελλοντικά να επηρεάσει την ασφάλεια της χώρας μας, τόσο τώρα είτε εν καιρώ εχθροπραξιών από πλευράς κατακτητή.
Μιλάμε για αυτές τις ομάδες νέων που δηλώνουν Σύριοι, πιθανότατα τζιχαντιστές ή φανατικοί μουσουλμάνοι που φθάνουν τους τελευταίους μήνες είτε με ταχύπλοα από την Τουρκία, όχι με σάπιες βάρκες αλλά με μοντέρνα ταχύπλοα σκάφη. Φθάνουν συνήθως σε αριθμούς των τριάντα περίπου ανδρών, συνοδευόμενοι συνήθως από μόνο μία γυναίκα με ένα δυο παιδιά, ίσως σαν κάλυψη.
Τελευταία όμως, ίσως για να μην τους ταλαιπωρεί η Τουρκία στην θάλασσα, μας τους φέρνει στα κατεχόμενα και μετά περνούν στις ελεύθερες περιοχές από την διάτρητη γραμμή αντιπαράταξης Αν τους προσέξει κανείς είναι όλοι νέοι σφριγηλοί, με στρατιωτικό ανάστημα.
Τα πολλά συμβάντα τελευταίως με τους παράτυπους μετανάστες, φόνοι, διακίνηση ναρκωτικών και άλλα έχουν ανησυχήσει όλους τους νόμιμους πολίτες της Κυπριακής Δημοκρατίας ίσως και την Πολιτεία. Ιδιαίτερα η είδηση πως Μαροκινός αιτητής πολιτικού ασύλου που μας ήρθε από τα κατεχόμενα και ενέχεται σε τρομοκρατικές δράσεις κυκλοφορεί ελεύθερα ανάμεσα μας από το 2018!!!.
Είναι φανερό πως η Τουρκία με οργανωμένο σχέδιο μας στέλνει ένα δικό της μυστικό στρατό, που σε περίπτωση συρράξεως που θα προκαλέσει η ίδια, θα χρησιμοποιήσει αυτό τον μυστικό στρατό για δράση στα μετόπισθεν με δολιοφθορές και άλλα τινά. Είναι και ένας στρατός για τον οποίο η Τουρκία δεν ξοδεύει Σεντ καθώς εμείς του παραχωρούμε στέγη, τον σιτίζουμε και του δίνουμε και επιπλέον του δίνουμε χρήματα για την καλύτερη του διαβίωση.!!!!
Ο κίνδυνος για την χώρα μας από τις κατοχικές δυνάμεις που στρατοπεδεύουν στην κατεχόμενη γη μας σε επιθετική διάταξη σε συνδυασμό με αυτό τον μυστικό στρατό που έχουν δημιουργήσει στις ελεύθερες περιοχές είναι πολύ μεγάλος.
Η μόνη ασφάλεια μας, η Εθνική Φρουρά χρήζει άμεσης αναβάθμισης με νέα οπλικά συστήματα και συνδρομή της εφεδρείας και αστυνομικών δυνάμεων σε ασκήσεις. Τόσο για απόκρουση των κατοχικών δυνάμεων σε περίπτωση προσπάθειας για προέλαση τους αλλά και ασκήσεις εντός πόλεων για αντιμετώπιση αυτού του μυστικού στρατού της Τουρκίας.
Είναι ευχάριστο γεγονός πως ο νέος Υπουργός Εσωτερικών της Κύπρου έχει πάρει ζεστά το θέμα της παράτυπης μετανάστευσης με πρώτο στόχο τον περιορισμό της. Ευελπιστούμε πως σε ένα δεύτερο στάδιο να ακολουθήσει το παράδειγμα της Ισπανίας με μαζικές απελάσεις Πιστεύουμε πως όλοι, όπου χρειαστεί, πρέπει να συνδράμουμε σε αυτό του το έργο.
HellasJournal
το είδαμε ΕΔΩ