Οι ελληνοτουρκικές σχέσεις έχουν αποκτήσει μια συγκρουσιακή δυναμική και αναμένεται, το προσεχές διάστημα, να δοκιμαστούν, «επί πραγματικών δεδομένων». Η Τουρκία σχεδιάζει και ενημερώνει σχετικά, ότι μετά τον Δεκαπενταύγουστο, θα πραγματοποιήσει έρευνες στην περιοχή του Καστελόριζο. Θα αξιοποιηθεί το εξελιγμένο ερευνητικό σκάφους «Ορούτς Ρέι», που θα συνοδεύεται από πλοία τα Τουρκικού Στόλου, όπως ανακοίνωσε η κρατική εταιρεία πετρελαίων της Τουρκίας «TPAO».
Επιβάλλεται να διευκρινίσουμε απολύτως το εξής: Η Τουρκία αμφισβητεί εμπράκτως την ελληνική κυριαρχία σε δεκάδες νησιά και βραχονησίδες του Ανατολικού Αιγαίου. Ειδικά για το Καστελλόριζο, η Τουρκία παρότι αναγνωρίζει ότι η Μεγίστη είναι ελληνικό νησί, όμως επιμένει ότι, δεν ανήκει στον Αιγαίο, αλλά στην Ανατολική Μεσόγειο και δεν έχει επιρροή στην οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών.
Το Καστελλόριζο, κατά την τουρκική άποψη, δεν διαθέτει ΑΟΖ ή υφαλοκρηπίδα. Άρα, δεν υπάρχουν συνορεύουσες θαλάσσιες ζώνες μεταξύ Ελλάδας, Κύπρου και Αιγύπτου, αλλά μόνο μεταξύ Τουρκίας και Αιγύπτου. Η Τουρκία σχεδιάζει να κάνει σεισμικές και άλλες έρευνες στην περιοχή του Καστελόριζου. Δηλαδή η Τουρκία σχεδιάζει να κάνει έρευνες εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας και ουσιαστικά να προσβάλει την ελληνική κυριαρχία.
Συνεπώς, το ερώτημα είναι, πως θα αντιδράσει η ελληνική κυβέρνηση; Απαντώντας σε σχετική ερώτηση ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Παναγιωτόπουλος, είπε: «Η Τουρκική προκλητική συμπεριφορά, θα αντιμετωπιστεί και σε επίπεδο υψηλότερο από εμάς, από ΗΠΑ και ΕΕ, όχι βέβαια με τα σενάρια πολέμου, αλλά με όλες τις ενέργειες που προβλέπονται, συστάσεις προς αυτή τη χώρα».
Στο ίδιο μήκος κύματος και ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ Πτέραρχος Χρ. Χριστοδούλου, που σύμφωνα με πληροφορίες, στη συνάντηση που είχε με τον διοικητή των αμερικανικών Αεροπορικών Δυνάμεων στην Ευρώπη, δεν έθιξε καν το θέμα, της επικείμενης δραστηριότητας της Τουρκίας στην περιοχή νότια της Ρόδου και μέχρι το Καστελλόριζο. Μια βασική συνιστώσα της ελληνοτουρκικής κρίσης, είναι η συμπεριφορά των ΗΠΑ, αλλά και της ΕΕ. Εκτιμάται αρμοδίως ότι, η αμερικανική διπλωματία, μόνο «πυροσβεστικά» θα παρέμβει προς εκτόνωσης της έντασης στο Αιγαίο, ακόμη και στην περίπτωση που η Τουρκία επιχειρήσει να προσβάλει ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα.
Οι περίπλοκες αμερικανο-τουρκικές σχέσεις, η παρεμβατική συμπεριφορά της Ρωσίας στην Ανατολική Μεσόγειο και η προώθηση των αμερικανικών ενεργειακών συμφερόντων στην περιοχή, δεν επιτρέπουν την ενεργοποίηση και προς όφελος της Ελλάδας της αναβαθμισμένης ελληνοαμερικανικής στρατιωτικής – αμυντικής συμφωνίας. Οι "υποδείξεις" της αμερικανικής διπλωματίας προς την Αθήνα είναι, "να τα βρείτε" με την Άγκυρα, μέσω διαλόγου σε ανώτατο επίπεδο και για όλα τα θέματα. Δηλαδή, υποχωρήστε στις "λογικές" τουρκικές αξιώσεις.
Μια πρώτη εκτίμηση
Άρα, μια πρώτη εκτίμηση είναι ότι, στην περίπτωση που η Τουρκία προχωρήσει στην απειλή της και κάνει υποθαλάσσιες έρευνες εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, χωρίς την άδεια των ελληνικών αρχών, η ελληνική αντίδραση θα είναι περιορισμένη, ίσως κάποια διαμαρτυρία στους Διεθνείς Οργανισμούς. Ένα σοβαρό, ανεξάρτητο και με διεθνές κύρος κράτος, την εθνική του κυριαρχία, όταν προσβάλλεται, την προασπίζεται με την καταλυτική απάντηση των Ενόπλων Δυνάμεων, αφού εξαντληθούν πρώτα τα διπλωματικά περιθώρια.
Η Τουρκία, σύμφωνα με πληροφορίες από τουρκικά ΜΜΕ, επιμένει το σύμπλεγμα νησίδων και βραχονησίδων (συνολικά 13) του Καστελλόριζου να εξαιρεθεί από τις συνομιλίες για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας! Η Τουρκία διατείνεται ότι, το Καστελόριζο δεν ανήκει στο Αιγαίο, αλλά στην Ανατολική Μεσόγειο. Η τουρκική διπλωματία υποστηρίζει ακόμη, ότι το σύμπλεγμα των 13 νησίδων της περιοχής του Καστελλόριζου διέπεται από ειδικό καθεστώς, των αποκομμένων νησίδων που επικάθονται επί της τουρκικής υφαλοκρηπίδας. Άρα, δεν διαθέτουν ούτε ΑΟΖ , ούτε και δικής τους υφαλοκρηπίδα!
Αν όμως γίνει αποδεκτή η τουρκική άποψη, τότε, το Καστελόριζο αποκόπτεται από τον Εθνικό κορμό και το επόμενο βήμα θα είναι η αμφισβήτηση της κυριαρχίας του. Και το σημαντικότερο, αν γίνει δεκτό ότι το Καστελόριζο δεν διαθέτει ΑΟΖ, τότε η Ελλάδα δεν θα έχει δυνατότητα οριοθέτησης της ΑΟΖ με την Κύπρο, αφού θα παρεμβάλλεται η ΑΟΖ της Τουρκίας. Το Καστελλόριζο έχοντας δική του ΑΟΖ, ως κατοικούμενο νησί, αποτελεί σημείο οριοθέτησης της ΑΟΖ της Ελλάδας με την Αίγυπτο και με την Κύπρο. Δηλαδή η Τουρκία δεν θα έχει θαλάσσια σύνορα με την Αίγυπτο. Γι’ αυτό η Άγκυρα αρνείται να δεχθεί ότι το Καστελλόριζο διαθέτει Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη.
Συνεπώς, είναι μείζον εθνικό θέμα το Καστελλόριζο και θα πρέπει, να αποτραπεί η σχεδιαζόμενη από την Τουρκία, παραβίαση των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, δηλαδή να αποτραπούν οι υποθαλάσσιες έρευνες από τουρκικά πλοία, εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας. Στην αντίθετη περίπτωση, που με διάφορα προσχήματα επιτρέψουμε στην Τουρκία να ξεκινήσει τις έρευνες εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, τότε, θα έχει γίνει η αρχή για την συνεκμετάλλευση – συγκυριαρχία του Αιγαίου, δηλαδή εκχώρηση, λόγω τουρκοφοβικών συνδρόμων, ελληνικής κυριαρχίας.
Είναι χαρακτηριστική η δήλωση του πρώην υπουργού Εξωτερικών Κατρούγκαλου: «Πως μπορεί κάποιος να αποκλείσει από αυτή την περιοχή την Τουρκία, η οποία έχει τόσα χιλιόμετρα ακτή στη Μεσόγειο;», αλλά και οι μετριοπαθείς δηλώσεις του υπουργού Εξωτερικών Νίκου Δένδιας περί αμοιβαίας και επωφελούς ελληνοτουρκικής συνεργασίας σε ένα ευρύ φάσμα δραστηριοτήτων. Δηλώσεις, που είναι λογικοφανείς και νομιμοφανείς, αλλά και εφεκτικές παράλληλα, που δείχνουν αναποφασιστικότητα στην υπεράσπιση με κάθε μέσο, ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, έναντι της βεβαιωμένης επεκτατικής και αναθεωρητικής πολιτικής της Τουρκίας.
Aπρόβλεπτος, γκαφατζής, τρελλάρας, σκανδαλιάρης, εν ολίγοις μία…κινούμενη βόμβα στο τιμόνι της έκτης μεγαλύτερης οικονομίας του πλανήτη. «Πω, πω τι πάθαμε», αναφωνούν έντρομα τα παπαγαλάκια της παγκοσμιοποίησης. Και γεμίζουν με κατάρες για τον νέο… Αντίχριστο τις σελίδες των συστημικών μέσων ενημέρωσης.
Τουλάχιστον δεν μπορούν να ισχυριστούν ότι ο Μπόρις Τζόνσον είναι «αμόρφωτος», όπως συχνά-πυκνά λένε για τον Τράμπ. Ο αριστούχος του Ητον και της Οξφόρδης, αγαπημένος αρθρογράφος της Μάργκαρετ Θάτσερ και δύο φορές εκλεγμένος δήμαρχος του Λονδίνου δεν ήρθε από το πουθενά. Ούτε στερείται πολιτικής εμπειρίας. Απλά δεν αρέσει στο διεθνές σύστημα εξουσίας που φροντίζει να του το δείχνει εμπράκτως. Οπως δεν άρεσε και ο σημερινός πρόεδρος της Αμερικής. Δυστυχώς όμως κάποιοι θα πρέπει να ζήσουν για τα επόμενα χρόνια και με τους δύο.
Αν κοιτάξει κανείς το προφίλ που επιφύλαξαν τα γνωστά και «έγκυρα» διεθνή μέσα ενημέρωσης στον νέο Βρετανό πρωθυπουργό, θα αντιληφθεί μονομιάς ότι στέρεψε η φαντασία. Πανομοιότυπο με αυτό που φιλοτέχνησαν στον Ντόναλντ Τράμπ. Τον πρόεδρο-κλόουν, ολίγων μηνών που είχαν στο μυαλό τους… Σήμερα ο Τράμπ απερίσπαστος δρομολογεί την επανεκλογή του και ο Μπόρις ξεκινά την δική του επεισοδιακή θητεία. Πιο πέρα παραφυλάει ο Σαλβίνι έτοιμος να προκηρύξει εκλογές και να πάρει όλο το χαρτί στην ιταλική πολιτική σκηνή. Αφήστε που οι Πολωνοί, οι Τσέχοι και οι Ούγγροι έχουν αρχίσει να μην αισθάνονται καλά με το σύστημα στενής γερμανικής επιτήρησης. Και το χουν στρίψει τέρμα δεξιά…
Από την άλλη το σύστημα πλανητικής εξουσίας, τραπεζίτες, πολυεθνικάριοι, brokers, Σόρος και πάσης φύσεως aρπακτικά του «δικαιωματισμού», ματαίως ψάχνουν να βρουν το νέο delivery boy. Το κόμμα των Δημοκρατικών στις ΗΠΑ σπαράσσεται σήμερα από καυγάδες μεταξύ εξτρεμιστών, ημίτρελλων και…συνταξιούχων της πολιτικής, η μπογιά της Μέρκελ ξεθωριάζει μαζί με το φαιδρό αφήγημα της…εξαιρετικής υγείας της και ο Μακρόν πείθει πλέον μόνο κάτι νεοφιλελεύθερους ζηλωτές τύπου Φέρχοφσταντ ή Στουρνάρα. Σίγουρα λοιπόν κάτι δεν πάει καλά. Η σούπα της παγκοσμιοποίησης ξίνισε και άρχισε να μυρίζει άσχημα...
Όλα ξεκίνησαν με την λαική εντολή του Βrexit εκείνο τον απρόβλεπτο Ιούνιο του 2016. Oι Βρετανοί έσωσαν για μία ακόμη φορά την τιμή της Ευρώπης, αναχαιτίζοντας την αθόρυβη γερμανική επέλαση. Το θηρίο εισέπραξε τη πρώτη βαθιά λαβωματιά, αλλά την θεώρησε απλή γρατζουνιά. Κάποιοι πίστεψαν ότι μπορούν να ανατρέψουν το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, αλά Τσίπρας, μεταφράζοντας την έξοδο σε παραμονή υπό προυποθέσεις. Κάποιοι άλλοι πίστεψαν ότι θα βάλουν τους Βρετανούς να ξαναψηφίσουν «για το καλό τους» με τη μέθοδο της τρομοκρατίας. Πρώτη πλάνη.
Η δεύτερη ήρθε με την εκλογή Τράμπ. Προσπάθησαν επίσης να την αποτρέψουν ανακαλύπτοντας ρωσικές συνομωσίες με χάκερς, σεξουαλικά σκάνδαλα με παρενοχλήσεις…ιερόδουλων και ότι άλλη ανοησία μπορεί να συλλάβει απελπισμένος ανθρώπινος νους. Εις μάτην. Ο τρελο-Ντόναλντ αποδείχτηκε πολύ σκληρός για να πεθάνει και το ανέκδοτο πλέον που κυκλοφορεί στις ΗΠΑ είναι ότι μετά την δεύτερη θητεία του ακολουθεί η Ιβάνκα! Σιγά-σιγά ξεφουσκώνει και το μοντέλο Ευρώπη made in Germany.
Μην βλέπετε τους λεονταρισμούς των μανδαρίνων τύπου Γιούγκερ και Μπαρνιέ που παριστάνουν τους άνετους. Τρέμουν σύγκορμοι μόνο και μόνο στην σκέψη ενός «μη συμφωνημένου Brexit». Βέβαια με όλα τα μέσα ενημέρωσης της Ευρώπης να αλυχτούν εναντίον του και τα στελέχη των Τόρις να παραιτούνται το ένα μετά το άλλο, η αποστολή του Μπόρις Τζόνσον δεν θα είναι καθόλου εύκολη. Θα πρέπει να αντέξει το πρώτο διάστημα όπως ο Τράμπ.
Βραχυπρόθεσμα τα παγκόσμια χρηματοπιστωτικά κέντρα εξουσίας θα παίξουν τα ρέστα τους για να υπονομεύσουν την βρετανική οικονομία σε σημείο διάλυσης, δίνοντας προς τα έξω την εικόνα ότι όποιος βγαίνει από το μαντρί τον τρώει ο λύκος. Εδώ θα παίξει όμως ρόλο η στήριξη που θα λάβει ο Τζόνσον από τον «ομόδοξο» Αμερικανό πρόεδρο. Μόνο και μόνο για να την…σπάσει στην Ευρώπη κυρίως όμως στους Γερμανούς ο Τραμπ θα κάνει ότι μπορεί για να εδραιώσει τον βρετανό «κλώνο» του. Και οι εμπορικές σχέσεις ΗΠΑ-Βρετανίας μπορούν να γίνουν σημαντικότερες από αυτές με την Ευρωπαική Ενωση…
Εχει βάθος λοιπόν η υπόθεση, φέρνοντας πίκρα και πόνο στους απολογητές της παγκοσμιοποίησης αλλά ευφορία και άφθονο γέλιο σε εμάς τους υπόλοιπους που βλέπουμε το θηρίο να ταπεινώνεται από αντισυμβατικούς αντιπάλους, που τους είχε για τα σκουπίδια… Η ιστορία εκδικείται.
Σε μια εποχή περιορισμένων πολέμων, κεραυνοβόλων συγκρούσεων και υβριδικών επιθέσεων, η ελληνική πολεμική σχεδίαση δίνει πολύ λιγότερη προσοχή στην κινητοποίηση από ό,τι απαιτείται. Οι πλήρως κινητοποιημένες διακλαδικές ένοπλες δυνάμεις, όπως επιτάσσεται από την Εθνική Αμυντική Στρατηγική, πρέπει να είναι ικανές ώστε να υπερνικήσουν την επιθετικότητα της αντιπάλου δυνάμεως αποτρέποντας ακόμη και την περιστασιακή επιθετικότητα του εχθρού χωρίς να διαταράσσει άλλες επικείμενες απειλές. Ωστόσο, ούτε αυτός ο ορισμός ούτε η πολεμική σχεδίαση αρκούν για να αντιμετωπίσουμε με επάρκεια τις προκλήσεις κινητοποίησης που θα μπορούσαν να αποδειχθούν αποφασιστικές σε μια μελλοντική σύγκρουση με την Τουρκία.
Ποιοι είναι οι λόγοι για αυτό το έλλειμμα;
Στο παρελθόν είχαμε την τάση να θεωρούμε ως την πιο πιθανή εχθρική ενέργεια, ένα γενικευμένο πόλεμο κατά ξηρά και θάλασσα (στη Θράκη και το Αιγαίο) και υποθέταμε ότι η υπερκάλυψη θα προέλθει από την στρατιωτικο-τεχνολογική υπεροχή, κάτι που σήμερα μπορεί να μην είναι πλέον εφικτό, δεδομένης της αλματώδους προόδου της τουρκικής στρατιωτικής και αμυντικής καινοτομίας. Οι συνοριακές συγκρούσεις είναι επίσης πιθανόν να κλιμακωθούν και να εξελιχθούν πολύ πιο γρήγορα από ότι στο παρελθόν, αφήνοντας στις ημέτερες δυνάμεις ελάχιστο χρόνο για να προσαρμοστούν από την περίοδο ειρήνης σε μια πολεμική έγερση και συνεπώς απαιτείται μεγαλύτερη ανησυχία πλέον, καθώς και στρατηγική κουλτούρα για μια ανταγωνιστική κινητοποίηση. Επιπλέον, οι προσπάθειες να διαταραχθούν οι κρίσιμες υποδομές της Ελλάδος και να διασκορπίσει η παραπληροφόρηση στον ελληνικό πληθυσμό για να υπονομευθεί η εθνική αποφασιστικότητα αποτελούν εξέχοντα χαρακτηριστικά του μελλοντικού κυβερνοπολέμου.
Οι μελλοντικές συγκρούσεις θα μπορούσαν να ξεκινήσουν αστραπιαία και χωρίς καμία προειδοποίηση. Οι επιθέσεις αιφνιδιασμού στοχεύουν κυρίως στα δίκτυα διοίκησης και ελέγχου, τις επικοινωνίες και την υποστήριξη εφοδιασμού, προκειμένου να υπονομεύσουν τις δυνατότητες C4ISR (Command, Control, Communications, Computers, Intelligence, Surveillance and Reconnaissance) και τη διοικητική μέριμνα, αποτρέποντας παράλληλα ή παρεμποδίζοντας την προβολή ισχύος.
Σε ένα τέτοιο σενάριο, η ελληνική επικράτεια φαίνεται πως δεν είναι πλήρως προστατευμένη, όπως άλλωστε έχει αποδειχτεί στο απώτερο αλλά και πρόσφατο παρελθόν. Οι επιθέσεις του αντιπάλου κατά των κρίσιμων υποδομών μας θα μπορούσαν να προκαλέσουν σοβαρές ζημίες και διαταραχές με διαδικασίες που θα υπονομεύσουν το συνολικό ηθικό και να δημιουργήσουν σημαντικά εμπόδια στην κινητοποίηση. Με δεδομένες αυτές τις απειλές και αυτές τις εμφανείς αδυναμίες, η ανθεκτικότητα και η επιβιωσιμότητα της πατρίδας μας είναι σαφές ότι πρέπει να παραμείνει βασική προτεραιότητα της πολεμικής σχεδιάσεως χωρίς πειραματισμούς και ρίσκα. Τέλος οι ένοπλες δυνάμεις μας, έχουν συνηθίσει να λειτουργούν σε πολύ πιο συμβατά περιβάλλοντα στην πρόσφατη ιστορία τους, για αυτό πρέπει επίσης να έχουν αυξημένη ετοιμότητα να κινητοποιηθούν και να επιχειρήσουν υπό αυτές τις τόσο απαιτητικές συνθήκες, μοντέρνου πολέμου.
Εάν, για παράδειγμα, επέλθει σύγκρουση μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας σε μια απόπειρα εισβολής της Τουρκίας στην Κύπρο, ο τουρκικός στρατός θα επιχειρήσει πολύ κοντά στην πατρίδα του και θα μπορούσε να επιτύχει με ευκολία την αντιαεροπορική κάλυψη και να αντλεί πλήρεις στρατιωτικούς και βιομηχανικούς πόρους. Αντίθετα, οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις θα αντιμετωπίσουν τη σημαντική πρόκληση της προβολής ισχύος σε πολύ μεγαλύτερες αποστάσεις με ισχνή αντιαεροπορική κάλυψη. Οι ελληνικές υποστηρικτικές υποδομές που θα επέτρεπαν την υλικοτεχνική μέριμνα και τις μεγάλης κλίμακας μεταφορές, θα παραμείνουν εξαιρετικά ευάλωτες σε παρεμπόδιση, παρενόχληση, διατάραξη ή ακόμα και παρεμβολές στην όλη διαδικασία.
Φυσικά, υφίστανται και χειρότερα σενάρια που πρέπει να μας απασχολούν, και η προετοιμασία αντιμετώπισης τους είναι ζωτικής σημασίας για την ενίσχυση της αποτροπής. Για παράδειγμα, υπό τις παρούσες περιστάσεις, οι τούρκοι ηγέτες θα προτιμούσαν να υπερασπιστούν τα βασικά τους συμφέροντα και να προωθήσουν τους στρατηγικούς τους στόχους μέσω του εξαναγκασμού, επιδιώκοντας να κερδίσουν χωρίς να δώσουν μάχες. Πριν και κατά τη διάρκεια μιας όποιας αντιπαράθεσης, οι πεποιθήσεις και η υποστήριξη του ελληνικού λαού που αποτελούν συνιστώσες της στρατηγικής κουλτούρας πρέπει να θεωρηθεί ως το κέντρο βάρους, και ο πιθανός στόχος απόπειρας ανατροπής του ηθικού. Από την άποψη αυτή, το ζήτημα της εθνικής κινητοποίησης πρέπει επίσης να λαμβάνει υπόψη αυτές τις ανησυχίες της κοινωνικής ανθεκτικότητας.
Αυτός είναι ο σπουδαιότερος λόγος, που η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να βελτιώσει τις προετοιμασίες της σε διάφορα επίπεδα προσπάθειας, ειδικά υπό το πρίσμα της σχεδίασης και κατασκευής μιας αρχιτεκτονικής για κινητοποίηση ολόκληρου του έθνους, που περιλαμβάνει εκτεταμένη ενσωμάτωση στρατιωτικών και πολιτικών πόρων.
Οι μεταρρυθμίσεις στη δομή και στην οργάνωση της διοίκησης των ενόπλων δυνάμεων που η νέα ηγεσία του ΥΕΘΑ ευαγγελίζεται, πρέπει να αποσκοπούν στη διευκόλυνση της ενσωμάτωσης της ειρηνευτικής και της πολεμικής προετοιμασίας. Εάν μια μελλοντική σύγκρουση θα ήταν παρατεταμένη, η Τουρκία έχει το συγκριτικό πλεονέκτημα για τη διατήρηση του αγώνα, λαμβάνοντας ιδιαίτερα υπόψη την αυξανόμενη δύναμη των οικονομικών και βιομηχανικών δυνατοτήτων της, συμπεριλαμβανομένης κυρίως της ναυπηγικής της βιομηχανίας.
Ποια είναι τα επόμενα βήματα που πρέπει να λάβουν οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής για την επίτευξη μιας ανταγωνιστικής κινητοποίησης;
Ο υφιστάμενος σχεδιασμός μας για κινητοποίηση, δεν φαίνεται να συγκεντρώνει την επαρκή προσοχή και την μέριμνα στο ρόλο και την πιθανή προσέγγιση ενός συστήματος επιλεκτικής επιστράτευσης. Σήμερα, τα σχέδια των επιτελείων δεν περιλαμβάνουν την επιλογή κυρίως, αναλόγως των δεξιοτήτων. Σύμφωνα με τις σύγχρονες απόψεις, είναι αναχρονιστικό, παρά τις όποιες πρόσφατες προσπάθειες βελτίωσης. Έτσι η επιστράτευση δεν είναι σε θέση να έχει πρόσβαση στο πλήρες φάσμα ταλέντων και δεξιοτήτων που υπάρχουν στον ελληνικό πληθυσμό. Τα ταλέντα αυτά που θα είναι όλο και πιο σημαντικά σε μελλοντικά σενάρια σύγκρουσης. Θα πρέπει λοιπόν, να επεκταθεί για την επανεγγραφή όχι μόνο με τη συμμετοχή του αντρικού πληθυσμού, αλλά και να συμπεριλάβει τους Έλληνες όλων των φύλων τουλάχιστον μέχρι την ηλικία των 35 ετών. Ο χαρακτήρας της σύγκρουσης και ο ρόλος των γυναικών στις ένοπλες δυνάμεις έχει αλλάξει ριζικά στον παρόντα χρόνο, και αυτό το σύστημα πρέπει να προσαρμοστεί ανάλογα.
Επίσης ο θεσμός της εθνοφρουράς θα μπορούσε να γίνει ακόμα πιο σύγχρονος, δημιουργώντας μια επιλογή για την "υπηρεσία πρώτης γραμμής". Ένας πιο ευέλικτος τύπος υπηρεσίας για τους Έλληνες που θέλουν εθελοντικά να κινητοποιηθούν γρήγορα σε πιθανή κρίση, σύγκρουση ή κατάσταση έκτακτης ανάγκης, αλλά δεν έχουν τη δυνατότητα ή δεν επιθυμούν να δεσμευτούν να υπηρετήσουν ενεργά ή σε συνεχή βάση στην εθνοφρουρά. Αυτοί, οι υπερασπιστές της πρώτης γραμμής, θα μπορούσαν να συμμετάσχουν σε ετήσια ή διμηνιαία άσκηση, με σκοπό να εφαρμόζουμε τη διαδικασία κινητοποίησής τους και να παρέχεται βασική κατάρτιση και εκπαίδευση. Το σύστημα θα μπορούσε να περιλαμβάνει μια έρευνα στην οποία όσοι θα καταχωρούνται θα αναφέρουν λεπτομερώς τις δεξιότητές τους και τις σχετικές επαγγελματικές ή επιχειρησιακές εμπειρίες τους, με σκοπό να εφαρμοστούν για τους ιδίους ή να περιοριστούν σε εκείνους που εγγράφονται για «υπηρεσία πρώτης γραμμής». Να προσαρμόζεται με αυτή την καταγραφή το σύστημα, συμπεριλαμβανομένης της ένταξης και των κρίσιμων ειδικοτήτων όπως η άμυνα στον κυβερνοχώρο και η αντιμετώπιση των υβριδικών απειλών.
Πρακτική και εφαρμογή της πανεθνικής κινητοποίησης
Η ελληνική προσέγγιση της κινητοποίησης θα πρέπει να προσαρμοστεί ώστε να προετοιμαστεί για σενάρια υψηλού επιπέδου σύγκρουσης που θα μπορούσαν να συνεπάγονται μάχες στο σύνολο της ηπειρωτικής και νησιωτικής συνοριογραμμής μας. Η εμβάθυνση της εναρμόνισης και η στρατιωτική συνεργασία μεταξύ Τουρκίας και ομόρων με την Ελλάδα κρατών, όπως η Αλβανία, η Βόρεια Μακεδονία και η Βουλγαρία, θα πρέπει να ληφθούν υπόψη κατά τον προγραμματισμό, την πολεμική έγερση και τις απαιτήσεις κινητοποίησης, ιδιαίτερα στην Ήπειρο και τη δυτική Θράκη. Αυτά τα σενάρια πρέπει να λάβουν υπόψη όλες τις προβλέψεις για την ανάπτυξη των ενόπλων δυνάμεων μας και την κατάρτιση της τελικής δύναμης και των απαιτήσεων ανθρώπινων πόρων που απαιτούνται στον ελληνικό στρατό. Ο ελληνικές ένοπλες δυνάμεις δεν πρέπει μόνο να εξετάσουν ένα νέο τρόπο πολέμου αλλά και να συνεχίσουν να επαναξιολογούν τον τρόπο με τον οποίο η κινητοποίηση εντάσσεται στη γενική αμυντική στρατηγική. Θα είναι απαραίτητο να θεσπιστεί ένα πλήρως ολοκληρωμένο σχέδιο κινητοποίησης και να περιλαμβάνει ένα όραμα για βιώσιμη τελική δύναμη, δημιουργία μονάδων σκελετού για ταχεία κινητοποίηση και ορθό συνδυασμό όπλων μάχης και θέσεων υψηλής ειδίκευσης.
Η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία του Ελληνισμού πρέπει να αναρωτηθεί αν είμαστε πλήρως ικανοί σήμερα να κινητοποιήσουμε σε πλήρη κλίμακα και να αναδιατάξουμε με ταχύτητα τις ένοπλες δυνάμεις για ένα σενάριο συγκρούσεων μεγάλης ισχύος, ιδιαίτερα σε μια εποχή που ο χαρακτήρας του πολέμου αλλάζει. Η απάντηση είναι, στην καλύτερη περίπτωση, αβέβαιη. Αν και οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις δεν έχουν επιδείξει έλλειμμα επιχειρησιακής εμπειρίας, είναι δύσκολο να εκτιμηθεί η ταχύτητα, και η ευελιξία της ελληνικής ικανότητας να κινητοποιήσει και να εκπληρώσει τις απαιτήσεις διοικητικής μέριμνας και μεταφορών σε ακραίες ή απαιτητικές συνθήκες.
Αυτός είναι και ο λόγος για άμεση εκτέλεση μιας άσκησης πανεθνικής κινητοποιήσεως που θα αποκάλυπτε και θα επέτρεπε την άμβλυνση οποιωνδήποτε ελλείψεων στον τομέα του εφοδιασμού, των μεταφορών και των επιπέδων δυσκολίας που θα μπορούσαν να εντοπιστούν στη διαδικασία. Τα σημεία πίεσης της κινητοποίησης συμπεριλαμβανομένου του κυπριακού ελληνισμού θα μπορούσαν επίσης να εξεταστούν σε μια τέτοια άσκηση.
Συμπεράσματα
Προς το παρόν, ο Ελληνισμός φαίνεται ότι στερείται του προγραμματισμού και μιας συνεκτικής στρατηγικής που θα μπορούσε να απαιτηθεί για την κινητοποίηση ολόκληρου του έθνους, ούτε η κινητοποίηση αυτού του είδους θα μπορούσε να δομηθεί ή να αναληφθεί αποτελεσματικά χωρίς τον ορισμό ενός διακλαδικού οργανισμού υψηλού επιπέδου με σαφή εντολή για μια τέτοια επιχείρηση.
Δεν υπάρχει κανένα συγκρίσιμο πλαίσιο που να οριοθετεί το ρόλο των άλλων κυβερνητικών και εμπορικών φορέων στην κινητοποίηση. Μολονότι οι αρχές που προβλέπονται για την αμυντική παραγωγή μπορούν να αξιοποιηθούν για το σκοπό αυτό, η έλλειψη όμως, του σχεδιασμού ενός σύγχρονου θεσμικού μηχανισμού, για την κινητοποίηση της βιομηχανίας και της τεχνολογίας θα μπορούσε να υπονομεύσει την ελληνική ικανότητα να το κάνει με ταχύτητα και κλίμακα στρατιωτικής σημασίας.
Η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να διερευνήσει νέους μηχανισμούς κινητοποίησης, με σκοπό, να αξιοποιήσουν τις προσπάθειες πολλών στοιχείων της κυβέρνησης, καθώς και των σχετικών φορέων της βιομηχανίας.
Επίσης θα πρέπει να διερευνήσει τις επιλογές για την εμβάθυνση των εταιρικών σχέσεων δημόσιου και ιδιωτικού τομέα για να διευκολύνουν νέες κατευθύνσεις στην τεχνολογική κινητοποίηση.
Όλο και περισσότερο, οι κρίσιμες τεχνολογικές δυνατότητες που μπορεί να αποτελέσουν βασικό πλεονέκτημα για τον Ελληνισμό σε μια μελλοντική σύγκρουση είναι οι αρμοδιότητες εταιρειών που έχουν ποικίλες και περίπλοκες σχέσεις με το ελληνικό σύστημα εθνικής ασφάλειας. Για να διευκολυνθεί η στενότερη συνεργασία με την εξελισσόμενη "βάση καινοτομίας για την εθνική ασφάλεια", το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας προτείνεται να εξετάσει το ενδεχόμενο δημιουργίας μιας σύγχρονης συμβουλευτικής επιτροπής, με σκοπό, να επικεντρωθούν σε ζητήματα κινητοποίησης, τα οποία θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν όχι μόνο τους σχετικούς κυβερνητικούς φορείς, αλλά και ένα ευρύ φάσμα παραγόντων της βιομηχανίας, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που προέρχονται από κρίσιμους αναδυόμενους και καινοτόμους τομείς.
Επίλογος
Στο σύνολό της, η διαδικασία ανάληψης εθνικής κινητοποίησης συνεπάγεται απίστευτη πολυπλοκότητα και απαιτείται άριστος προγραμματισμός, στη διαχείριση και στον συντονισμό των ανθρώπινων, βιομηχανικών και τεχνολογικών πόρων.
Οι σημερινές εξελίξεις στην τεχνητή νοημοσύνη μπορούν να παρέχουν εργαλεία που μπορεί να αποδειχθούν κατάλληλα για μια τέτοια εργασία. Υπάρχουν τεράστιες ευκαιρίες για τις ένοπλες δυνάμεις να βελτιώσουν τη χρήση των μεγάλων δεδομένων και τη βελτίωση της ανταλλαγής πληροφοριών για την υποστήριξη του εφοδιασμού, των μεταφορών και της συνολικής κινητοποίησης, προκειμένου να μειωθούν οι ανεπάρκειες. Επομένως, μια στρατηγική κινητοποίησης πρέπει να αποτιμά τη συλλογή δεδομένων που χαρακτηρίζουν συνολικά τους διαθέσιμους πόρους για την κινητοποίηση (π.χ. υποστήριξη εφοδιασμού, εξοπλισμών, προσωπικό με δεξιότητες υψηλού επιπέδου), καθώς και την ακεραιότητα και την ασφάλεια αυτών των δεδομένων.
Συχνά, οι μοντέρνοι πόλεμοι επικεντρώνονται στις τεχνολογίες που αναμένεται να αλλάξουν τον χαρακτήρα των συγκρούσεων. Ωστόσο, ο προφανής ενθουσιασμός για την καινοτομία δεν πρέπει να αποβεί εις βάρος της στρατηγικής, του σχεδιασμού ή της αναγνώρισης του βασικού ανθρώπινου στοιχείου στον πόλεμο. Παρόλο που η τεχνολογική πρόοδος είναι απαραίτητη για να αμφισβητηθεί η ικανότητα του αντιπάλου και ίσως να διατηρηθεί η υπερκάλυψη, ο πόλεμος παραμένει μια προσπάθεια που είναι εγγενώς ανθρώπινη. Η πρόκληση της αποθάρρυνσης ή της νίκης εναντίον των όποιων αντιπάλων θα απαιτήσει πιο ισχυρή προετοιμασία για πιθανή κινητοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού και των βιομηχανικών και τεχνολογικών δυνατοτήτων για την υποστήριξή τους. Όχι μόνο η αιχμή του δόρατος θα πρέπει να είναι καλά ακονισμένη, αλλά και το κοντάρι, και η δύναμη και η ταχύτητα για να πεταχτεί, είναι ουσιαστικά στοιχεία και αποτελούν πολλαπλασιαστή ισχύος, των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων.*
Ο κ. Δημήτρης Τσαιλάς είναι υποναύαρχος ε.α. ΠΝ.
Πηγή: liberal.gr το είδαμε ΕΔΩ ΣΧΟΛΙΟ Είναι μια σωστά δομημένη και εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ανάλυση. Ωστόσο να τονίσω στον κ. Τσαϊλά κάτι που ως στρατιωτικός θα πρέπει να γνωρίζει... ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΒΟΡΕΙΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ.
Οταν το ΚΚΕ χαρακτήριζε κάποιον «εχθρό του λαού», «δωσίλογο» ή «αντιδραστικό» κ.λπ., την πλήρωναν και οι συγγενείς του
Από τον Παναγιώτη Λιάκο
Η οικογενειακή ευθύνη αναγνωριζόταν ως… νόμιμος και δίκαιος θεσμός από το ΚΚΕ. Στη διπλωματική εργασία του Ιάσονα Χανδρινού, φοιτητή της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών (Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας), με τίτλο «Το τιμωρό χέρι του λαού. Η δράση του ΕΛΑΣ και της ΟΠΛΑ στην κατεχόμενη πρωτεύουσα (1942-1944)», με επιβλέποντες καθηγητές τον Χάγκεν Φλάισερ και τον Αντώνη Λιάκο (Αθήνα, 2009), διαβάζουμε στις σελίδες 74-75: «Στις 24 Σεπτεμβρίου 1944 τέσσερις ΕΛΑΣίτες του Φρουραρχείου Ταμπουρίων πυροβόλησαν και σκότωσαν μια γυναίκα “ελευθέρων ηθών” από τη Δραπετσώνα αφήνοντας στο πτώμα ένα σημείωμα: “Πόρνη και προδότης”.
Η εκτέλεση έγινε μέρα μεσημέρι στην πλατεία των Ταμπουρίων, μπροστά στα μάτια περαστικών και αστυφυλάκων. Λίγες μέρες αργότερα στα Καμίνια επιφυλάχθηκε η ίδια τύχη σε μια γυναίκα που φημολογείτο πως είχε ερωτικές σχέσεις με Γερμανούς στρατιώτες.
Στις σκοτεινές πτυχές ανήκει και η εφαρμογή μιας άτυπης και χωρίς οίκτο “οικογενειακής ευθύνης”, η οποία ανήγαγε σε θανάσιμο αδίκημα τον συγγενικό δεσμό με “εχθρούς του λαού”, ικανοποιώντας μια διάθεση εκδίκησης η οποία υπερέβαινε ηλικία ή φύλο…
Τον Αύγουστο του 1944 το πτώμα μιας 17χρονης κοπέλας που είχε βρεθεί με σημάδια βασανισμού και ξεριζωμένα μαλλιά στον απόμερο “Κοκκινόβραχο” του Πειραιά. Αναγνωρίστηκε ως η Δήμητρα Ξιφαρά, αδελφή ενός Πειραιώτη χωροφύλακα της Ειδικής Ασφάλειας.
Γείτονες που ήταν μάρτυρες της απαγωγής της κατέθεσαν πως είχαν ακούσει τους άνδρες της ΟΠΛΑ να φωνάζουν “του προδότη η αδελφή!”… Στις 7 Οκτωβρίου στη Νέα Ιωνία μια ομάδα 30 ενόπλων περικύκλωσε το σπίτι της οικογένειας Καλλιάκου και διέταξε τους καταστηματάρχες να κατεβάσουν τα ρολά των καταστημάτων τους.
Εκείνη τη μέρα μαζί με τον προγραμμένο υπενωμοτάρχη της Ειδικής Ασφάλειας Βύρωνα Καλλιάκο εκτελούνταν η μητέρα του Ελένη (στο μπαλκόνι του σπιτιού) και η αδελφή του Στέλλα Κιούση.
Στην κομματική λογική η “οικογενειακή ευθύνη” επιδικαζόταν ως πληρωμή μιας αποδεδειγμένης “οικογενειακής συμμετοχής”, με το σαθρό βέβαια επιχείρημα της αναπόδραστης ιδεολογικής ταύτισης με τον εκάστοτε “προδότη” γιο, αδελφό ή πατέρα». Οπου μιλούν πράξεις σαν τα φρικτά εγκλήματα του ΚΚΕ, οι αναλύσεις περιττεύουν...
Με αφίσες που αναγράφουν τη φράση «Μητσοτάκη, ο παππούς σου πολέμησε για τη Μακεδονία - Οι Μακεδόνες και η πλειοψηφία των Ελλήνων απαιτούμε να την ακυρώσεις» γέμισε η πόλη της Πτολεμαΐδας από το βράδυ της 30ης Ιουλίου.
Σχετική ανάρτηση έκανε στην σελίδα της στο facebook η ομάδα Πτολεμαίοι Μακεδόνες, γράφοντας χαρακτηριστικά «ο Αγώνας συνεχίζεται».
Ο Αγώνας για εμάς τις Μακεδόνισσες και τους Μακεδόνες πράγματι συνεχίζεται.
Κυριάκο, ετοιμάσου. ΕΡΧΕΤΑΙ Η ΣΕΙΡΑ ΣΟΥ.
Η σελίδα της ομάδας Πτολεμαίοι Μακεδόνες στο facebook ΕΔΩ
Η ακαταμέτρητη δολιότης, η υστερόβουλη υποκρισία, οι υπόγειες αισχρουργίες και η αθεόφοβη έπαρση όλων όσων εμπλέκονται στα κρυφά και φανερά που γίνονται εις βάρος της Ελλάδος, και αφού είναι πασιφανές πλέον ότι τα πάντα οδεύουν προς το χειρότερο, μας καθιστά όχι απλά φιλύποπτους, αλλά σίγουρους ότι μας ετοιμάζουν για κάποιο μεγάλο κακό. Όλα όσα ζούμε είναι αποτέλεσμα ενεργειών απ’ όλον αυτόν τον κρυφά οργανωμένο συρφετό, των «επισήμων» και πολλών δημοκρατικά εκλεγμένων «καλών ανθρώπων», που τώρα μας σώνει. Μας σώνει… Μόνοι μας θα σωθούμε.
Αυτήν την στιγμή, η Ελλάς έχει εκχωρηθεί εδαφικά. Νομίζουμε ότι έχουμε την επικαρπία αλλά σίγουρα, η κυριότητα περιήλθε σ’ αυτούς που μας σώνουν για το καλό μας και «συμπτωματικά» δεν είναι Έλληνες. Αυτήν την στιγμή, το πρόβλημα που έχουν στην Ελλάδα, είναι η ύπαρξη του ελληνικού λαού. Τους είναι μεγάλο εμπόδιο στα σχέδιά τους. Γι αυτό, έχουν αποφασίσει τον ακαριαίο θάνατο της Ελλάδος. Μεσοβέζικη λύση ισοδυναμεί με αποτυχία.
Για τους πολλούς μπορεί να είναι απίστευτα αυτά, αλλά είναι βασικός κανόνας ότι οι πολλοί κάνουν πάντοτε λάθος, σε θέματα που δεν έχουν επαρκή πληροφόρηση, λόγω προπαγάνδας. Όπως π.χ. σε θέματα εθνικά, οικονομικά, κλπ. Οι πολλοί ψηφίζουν, οι πολλοί πήραν δάνεια, οι πολλοί ακόμη πιστεύουν σε ψέματα, κλπ. Επίσης, οι πολλοί ποτέ δεν πρόβλεψαν κάτι. Οι πολλοί δεν πρόβλεψαν την κρίση, οι πολλοί δεν πρόβλεψαν την μείωση των μισθών, οι πολλοί δεν πρόβλεψαν την εκχώρηση της Μακεδονίας, και τόσα άλλα.
Κατά τα φαινόμενα, η κύρια δύναμη που θα φροντίσει ν’ απαλλάξει την Ελλάδα από τους Έλληνες, κατόπιν εντολών των παγκοσμιοποιητών, θα είναι κυρίως η Τουρκία. Προετοιμάζουν τους Τούρκους να μας επιτεθούν, και το σχεδόν σίγουρο είναι ότι θα επιτεθούν ημέρα Παρασκευή. Αυτό τους το επιβάλει κατά κάποιο τρόπο το Κοράνι. Διότι, γράφει το Κοράνι στην Σούρα (Κεφάλαιο) 30, που έχει τίτλο ελ-Ρούμ (Οι Έλληνες), 2-3, ότι «οι Έλληνες θα νικούν πάντα». Με τι ηθικό λοιπόν θα επιτεθούν οι Τούρκοι στρατιώτες στην Ελλάδα όταν γνωρίζουν από πριν ότι οι Έλληνες θα νικήσουν; Γιατί, οι Τούρκοι εισβολείς στρατιώτες θα είναι φερμένοι από τα βάθη της Τουρκίας, όπου ήδη πολεμάνε, οι οποίοι είναι αρκούντως «άγριοι» και φανατικοί, επομένως είναι και περισσότερο θρησκόληπτοι. Η τόνωση του ηθικού τους μπορεί να γίνει μόνο με την βεβαιότητα ότι τους προστατεύει ο Αλλάχ, σύμφωνα με το Κοράνι. Να θυμηθούμε ότι τα δικαιώματα έκδοσης του Κορανίου στην Ελλάδα τα έχει η Μαριάννα Λάτση.
Οι Τούρκοι θα έχουν ως συνεργάτες τους εδώ μετανάστες. Είμαστε παγιδευμένοι. Η παγίδα μέσα στην οποία είμαστε κλείνει όσο πάει και πιο γρήγορα. Βλέπουμε τι γίνεται στα βόρεια σύνορά μας. Διώχνουν Ελλάδα και ελληνισμό. Τώρα έρχεται η σειρά της Θράκης και Ηπείρου. Πολλοί νομίζουν ότι η Ελλάδα θα είναι από τα Τέμπη και νοτιότερα. Λάθος. Από τα Τέμπη και νοτιότερα θα είναι Τουρκία. Έχετε αναρωτηθεί γιατί οι μετανάστες συνωθούνται στην Χίο και Λέσβο; Διότι απέναντι, στον κόλπο της Σμύρνης, είναι ο αποβατικός στόλος των Τούρκων και οι Τούρκοι θα κάνουν απόβαση στην ηπειρωτική Ελλάδα και όχι σε νησί. Πότε θα ξαναβρούν την Ελλάδα σε τέτοια χάλια και με τέτοιους ηγετίσκους; Πότε ξανά ο ελληνικός στρατός θα υποχωρεί και θα συρρικνώνεται όπως συμβαίνει τώρα, ώστε την κρίσιμη στιγμή να είναι ανήμπορος να προστατεύσει την πατρίδα;
Η Θράκη μετά την εκχώρηση της Μακεδονίας, είναι εύκολος στόχος. Δούλευαν χρόνια γι αυτό. Αλλά δεν είναι σίγουρο ότι θα την πάρει όλη την Θράκη η Τουρκία, διότι είναι ύποπτη η τωρινή σιγή της Βουλγαρίας. Η Θράκη, έχει ήδη αποκοπεί από την Ελλάδα με την εκχώρηση της Μακεδονίας και η προς στιγμήν «αδράνεια» της Βουλγαρίας, τώρα μάλιστα που θίγονται πολλά συμφέροντά της με την Συνθήκη των Πρεσπών, σημαίνει ότι οι Βούλγαροι είναι ευχαριστημένοι. Φυσικά. Διότι πάντοτε η Βουλγαρία συμμαχούσε με τους Γερμανούς.
Τώρα που επικρατεί, προς το παρόν, το Γερμανικό σχέδιο διαμελισμού των Βαλκανίων, σημαίνει ότι οι Βούλγαροι θα ικανοποιηθούν όπως ακριβώς ικανοποιήθηκαν κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Δηλαδή, οι Γερμανοί θα δώσουν στην Βουλγαρία έξοδο στο Αιγαίο. Τότε, το 1941, όταν εισέβαλαν οι Γερμανοί στην Ελλάδα, εισέβαλλαν και οι Βούλγαροι, με άδεια των Γερμανών που κατέσφαζαν τους Έλληνες, αλλά κανείς δεν ασχολείται με τα εγκλήματα των επιδρομέων εκείνων τότε που ερήμωσαν την Βόρειο Ελλάδα. Μόνο στην περιοχή της Δράμας είχαν εκτελέσει 3.000 Έλληνες επειδή αντέδρασαν στον εκβουλγαρισμό που επιχειρήθηκε άμεσα από τους συμμάχους των Γερμανών, Βουλγάρους. Το ίδιο τότε σχέδιο συνεχίζεται να εφαρμόζεται σήμερα, όπως αποδεικνύεται καθημερινώς.
Γι αυτό όταν μας προέκυψαν την κρίση χρέους στην Ελλάδα, και ήθελαν εναγωνίως να μας σώσουν με τα μνημόνια, απαράβατος όρος για να μας ξαναδανείσουν ήταν η ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ υπαγωγή των νομών Καβάλας και Δράμας στην διοικητική περιφέρεια της Θράκης με το Σχέδιο «Καλλικράτης», το οποίο ψηφίστηκε στην Βουλή τον Μάιο του 2010 επί κυβερνήσεως Γεωργίου Παπανδρέου του Β΄. Όλα είναι προσχεδιασμένα και λεπτομερώς μελετημένα.
Στην Θράκη η ελληνικός στρατός είναι ήδη αντιμέτωπος με μια νέα κατάσταση. Η Τουρκία έχει πάρει τον πλέον εξελιγμένο αντιαρματικό πύραυλο Javelin από τις ΗΠΑ, ουδείς φαίνεται ν’ ανησυχεί γι αυτό, που σημαίνει ότι τα ελληνικά άρματα μάχης στον Έβρο έχουν σοβαρό πρόβλημα, άρα και η Ελλάς. Οποιαδήποτε κίνηση των αρμάτων μας προς την Ανατολή και επί πεδινού εδάφους είναι πλέον πολύ δύσκολη. Αν και σε μια τέτοια περίπτωση αμέσως οι Βούλγαροι θα βρεθούν πίσω από τον ελληνικό συνοριακό στρατό.
Στο άλλο άκρο τώρα, στο Καστελόριζο, για το οποίο γίνεται λόγος λόγω ΑΟΖ. Οι συζητήσεις και οι δήθεν «απειλητικές ενέργειες» εκεί των Τούρκων, έχουν καθαρά παραπλανητικό χαρακτήρα και τίποτα περισσότερο. Ούτε που τους ενδιαφέρει το Καστελόριζο τους Τούρκους. Απλώς το χρησιμοποιούν για ν’ «ανοίξουν» τον στρατό μας και για να καταστεί σαφές σε μας, ότι οι κυβερνώντες μας πράττουν το εθνικά ωφέλιμο. Δύο σοβαροί λόγοι συνηγορούν σ’ αυτό.
Το Καστελόριζο, λόγω ΑΟΖ, και να το πάρουν οι Τούρκοι, δεν θα πάρουν δική μας ΑΟΖ, διότι εμείς έχουμε χάσει την εθνική κυριαρχία και ανήκει πλέον στους «δανειστές» που μας σώνουν. Άρα, άλλους θα «κλέψουν» και όχι εμάς. Οπότε δεν θα τολμήσουν να κάνουν κάτι τέτοιο. Επίσης, αν ήθελαν να πάρουν το Καστελόριζο είχαν ευκαιρίες εδώ και 74 χρόνια να το κάνουν και ΚΥΡΙΩΣ θα το έκαναν πριν αρχίσει να ισχύει το καθεστώς των ΑΟΖ και των μνημονίων στην Ελλάδα και όχι κατόπιν. Δεν είναι τόσο βλάκες οι Τούρκοι να τρέχουν εκ των υστέρων. Θα είχαν στείλει καμιά εικοσαριά νεοσύλλεκτους κολυμπώντας με φλαμίγκο και θα το καταλάμβαναν εγκαίρως.
Αφού αναλύθηκε η κατάσταση σε Θράκη – Καστελόριζο, ας δούμε τώρα πως διαμορφώνεται ο κίνδυνος. Ο κίνδυνος είναι ιστορικά πρωτοφανής. Κάποιες ενέργειες ή καταστάσεις που τώρα καμουφλάρονται με παραπλανητικούς «μανδύες» και «ηλίθια», πλην «ευκολοχώνευτα» επιχειρήματα, σε λίγο θ’ αποκαλυφθεί ο πραγματικός λόγος δημιουργίας τους, αλλά όταν πραγματοποιηθεί η αποκάλυψη, από τότε και μετά δεν υπάρχει επιστροφή.
Γιατί νομίζετε ότι συσσωρεύονται μουσουλμάνοι, του σκληρού πυρήνα του Ισλάμ, στην Λέσβο και Χίο; Σας φαίνεται φυσιολογικό; Ξεκινάει ο κάθε νεαρός, με μόνη παρηγοριά το ακριβό «έξυπνο» κινητό του, Μαροκινός, ή Νιγηριανός, ή, ή, και περνάει όλη την Βόρειο Αφρική, την Νοτιο-δυτική Ασία, περνάει εμπόλεμες περιοχές, θάλασσες κ’ ερήμους για να πάει στην Συρία, για να πάει στην Τουρκία, για να πάει στην Χίο, για να πάει στην Ευρώπη και τελικά, συμπτωματικά, εγκλωβίζεται στα νησιά μας! Φαντασθείτε τί «απολαύσεις και πλούτη» τούς έχουν υποσχεθεί για να υποβάλλουν τον εαυτό τους σ’ όλη αυτή την δοκιμασία. Πόσο «τυφλός» πρέπει να είναι κάποιος για να μην βλέπει ότι το όλο σκηνικό κρύβει παγίδα;
Αυτό γίνεται για τον εξής λόγο. Όταν η Τουρκία θα κάνει απόβαση στην Ελλάδα, θα την κάνει στην ηπειρωτική Ελλάδα και όχι σε νησιά. Αλλά, ο αποβατικός στόλος της Τουρκίας είναι στον κόλπο της Σμύρνης. Επομένως, ο στόλος των Τούρκων πρέπει να περάσει κατά το δυνατόν αλώβητος μεταξύ των νήσων της Χίου και της Λέσβου. Ο ρόλος των μεταναστών θα είναι να επιτεθούν σε στρατόπεδα, να παρεμποδίσουν την έλευση στρατιωτικών στις Μονάδες τους, δολιοφθορές κλπ., αλλά και να επιτεθούν στους κατοίκους. Αφού αποδυναμωθεί ο ελληνικός στρατός, τότε θα βγουν οι Τούρκοι στο Αιγαίο με τ’ αποβατικά.
Ως «οδηγό» τώρα έπρεπε να έχουμε την καταστροφή της Σμύρνης, διότι τα τότε γεγονότα έχουν πολλά κοινά σημεία με τα τώρα και διότι αυτό που μας επιφυλάσσουν θα είναι εξ’ ίσου συγκλονιστικό. Θα εννοούσαμε τώρα γιατί σχεδιάζονται έτσι ολ’ αυτά και πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος των εχθρών των Ελλήνων που βρίσκονται εντός της Ελλάδος. Δεν μας είπαν για την τότε αποδυνάμωση του στρατού από τον ρωσογενή «έλληνα» που προμήθευσε με ελαττωματικά όπλα τον στρατό μας. Δεν μας είπαν ότι ο Ελληνικός στρατός είχε δικαίωμα να προχωρά μόνο 3 χιλιόμετρα την ημέρα μέσα στην έρημο και μας ήλεγχαν γι αυτό οι «σύμμαχοι». Δεν μας είπαν ότι είχαν συλληφθεί Ιταλοί που πολεμούσαν με τους Τούρκους. Δεν μας είπαν ότι κάποιοι «έλληνες», με όχι και τόσο φιλελληνικές ενέργειες, έγιναν κατόπιν βουλευτές. Δεν μας είπαν για το αρμοστή Στεργιάδη που προτίμησε να σφαγούν οι Έλληνες παρά να καταστραφεί το πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα. Ο Στεργιάδης μετά την καταστροφή της Σμύρνης ουδέποτε επέστρεψε στην Ελλάδα.
Δεν μας είπαν ότι οι Ρώσοι ενίσχυαν το Κεμάλ, όπως τώρα ενισχύουν τον Ερντογάν με S-400. Ναι, οι Ρώσοι που θα μας «σώσουν». Δεν μας είπαν γιατί την «κοπάνησε» ο Βενιζέλος δια των εκλογών, και ήρθε ύστερα για να μας ξανασώσει. Τίποτα ουσιαστικό δεν μας είπαν. Αλλά, όπως και τότε ο λαός νόμιζε ότι τίποτα δεν θα γίνει, έτσι νομίζει και τώρα. Στο θέμα μας. Αφού βγουν οι Τούρκοι στο Αιγαίο, κάτι το οποίο πρέπει να γίνει απόλυτα αιφνιδιαστικά επειδή ο αιφνιδιασμός είναι σημαντικός παράγων επιτυχίας, υπάρχει κυρίως η Σκύρος. Για να μην έχουν εμπόδια, οι Τούρκοι θα πάρουν όλα τα όπλα από «συμμάχους και σωτήρες», που θα τους είναι απαραίτητα, τους Javelin τους πήραν ήδη, σύμφωνα με πληροφορίες. Οι S-400 καλύπτουν ολόκληρη την Ελληνική επικράτεια. Λίγο η Ανδραβίδα τους πέφτει μακριά, αλλά εκεί πήγαν οι σύμμαχοί μας και σύμμαχοί τους, το ΝΑΤΟ.
Μετά την έξοδό τους οι Τούρκοι στο Αιγαίο, το προς που θα κινηθούν, το ορίζει η ακατανίκητος δύναμη της γεωγραφίας. Με την Ιστορία και την Γεωγραφία ο άνθρωπος μπορεί να βρίσκεται εν παντί τόπω και χρόνω νοερώς όπου θέλει, και το παρελθόν αποτελεί οδηγό για το μέλλον, είτε το αποδεχόμαστε είτε όχι. Όταν ξεκινήσουν οι Τούρκοι, από τα Τέμπη και βόρεια θα είναι οι σλάβοι και οι αλβανοί. Από τα Τέμπη και νοτιότερα υπάρχουν βουνά μέχρι το Τρίκερι και μετά η Εύβοια η οποία προστατεύει όλη την Στερεά Ελλάδα. Δύο δρομολόγια έχουν την δυνατότητα να επιλέξουν οι Τούρκοι για να πραγματοποιήσουν απόβαση, στην προσπάθειά τους να επιτύχουν στον σκοπό τους. Και σκοπός τους, με τις ευλογίες των νεοταξιτών φυσικά, είναι η κατάληψη των Αθηνών.
Από τα δύο δρομολόγια, βόρειο ή νότιο, θα διαλέξουν αυτό που επέλεξε ο Ξέρξης αλλά και ο Χίτλερ. Επίθεση στην Αθήνα από βορρά. Και για να το κατορθώσουν αυτό μια και μόνη είσοδος υπάρχει. Το στενό του Αρτεμισίου. Το στενό μεταξύ Τρικερίου και Αρτεμισίου. Πρώτος σκοπός των Τούρκων είναι η αποβίβαση τουρκικών στρατευμάτων κάπου στον Μαλιακό κόλπο, δίπλα στην μη εθνική οδό. Θυμάστε το καράβι που προσάραξε στην Βόρειο Εύβοια; Καταλαβαίνετε φαντάζομαι γιατί οι μεγάλες οδοί έγιναν ως στενόμακρες φυλακές. Και το κυριότερο όλων. Καταλαβαίνετε γιατί αμέσως μετά την επιστροφή του Τσίπρα από την Τουρκία, το πρώτο πράγμα που έκανε ήταν να πάρει την Ταξιαρχία των πεζοναυτών από τον Βόλο.
Όταν και αν οι Τούρκοι αποβιβασθούν κάπου στον Μαλιακό κόλπο, δεν πρέπει να έχουν κίνδυνο από στρατό που θα βρίσκεται στο πλάι τους ή στα νώτα τους. Και η 32 ΤΑΞΠΝ ήταν φοβερός αποτρεπτικός παράγων για την αποβατική ενέργεια των Τούρκων και γι αυτό φρόντισαν να την απομακρύνουν. Για το πέρασμα από το Αρτεμίσιο, συνηγορεί και το γεγονός ότι παλαιότερα είχε εντοπισθεί τουρκικό υποβρύχιο στον Παγασητικό κόλπο, σύμφωνα με πρωτοσέλιδο δημοσίευμα της τοπικής εφημερίδος του Βόλου «Ταχυδρόμος», στις 8 Δεκεμβρίου 2014.
Τι ήρθε να κάνει το τούρκικο υποβρύχιο στον Παγασητικό; Να δει αν τα τσιπουράδικα του Βόλου είναι γεμάτα;
Θα είναι μεγάλη η επιχείρηση στην Ελλάδα και επειδή όλοι γνωρίζουν, μέχρι και ο πιο φανατικός στοιχηματζής στα προποτζίδικα, ότι αν μας επιτεθούν οι Τούρκοι, τότε θα τους επιτεθούν από πίσω οι Σύριοι και Κούρδοι. Οι Τούρκοι αυτή τη στιγμή εκκαθαρίζουν Κουρδιστάν, το οποίο ούτως ή άλλως έχει αποφασισθεί ότι θα ιδρυθεί ως κράτος, αλλά μαχόμενοι έχουν διπλό όφελος. Αποδυναμώνουν κάθε αντίπαλο που ενδεχομένως θα επιτίθετο στην Τουρκία στα νώτα της και παράλληλα ο τουρκικός στρατός στα βάθη της Ασίας, θα ακούσατε τι σημαίνει αυτό, εκπαιδεύεται σε πραγματικό πόλεμο. Αρχίζει να δένει το γλυκό, δεν νομίζετε;
Από τον Μαλιακό οι Τούρκοι θα κινηθούν προς την Αθήνα. Γι αυτό πρέπει να είναι ασφαλείς στα νώτα τους, χωρίς τους πεζοναύτες στον Βόλο. Όταν το είπε ένας Τούρκος, ότι θα επιτεθούμε στην Αθήνα, νομίζετε ότι το είπε για αστείο ή επειδή ήταν βλάκας; Αποτελεί μέρος του «τελετουργικού» τους για να είναι επιτυχής η επιχείρησή τους.
Καταλάβατε γιατί έφτιαξαν τέτοιους κλειστούς δρόμους; Κάπως έτσι θα εγκλωβιστεί το 70% περίπου του πληθυσμού της Ελλάδος στην Αττική. Αυτός ήταν ο λόγος που τόσα χρόνια οι κυβερνήσεις φρόντιζαν να συγκεντρωθούν όσο το δυνατόν περισσότεροι Έλληνες στην Αθήνα. 6–7 εκατομμύρια κάτοικοι (Έλληνες κι αλλοδαποί) εγκλωβισμένοι. Αυτός ήταν ο λόγος που τα πάντα, με σπουδή, συγκεντρώνονταν στην Αθήνα. Αυτός ήταν ο λόγος που η Αθήνα έπρεπε να έχει στενούς δρόμους και άναρχη δόμηση. Αυτός ήταν ο λόγος που μια πόλη τόσων εκατομμυρίων είναι στριμωγμένη σε χερσόνησο και έχει μόνο δύο εξόδους. Ακόμη και τα εμπορικά κέντρα έχουν περισσότερες εξόδους σε αριθμό. Αυτός είναι ο λόγος που τοποθετήθηκαν οι κατασκηνώσεις των αλλοδαπών (hot-spot, στα ελληνικά) «τυχαία» στις εξόδους των πόλεων και ειδικά των Αθηνών. Ξυπνήστε. Σε 3 – 4 αυτοκίνητα επάνω σε κάθε δρόμο εξόδου να βάλουν φωτιά κάποιοι όχι τυχαίοι αλλοδαποί, κανείς δεν θα μπορεί να φύγει. Ασκήσεις έγιναν ήδη.
Κάπως έτσι μπορεί θα φθάσουν και οι Τούρκοι στα «Εξαμίλια», που είναι ο ισθμός της Κορίνθου όπως ανέλυσα εκτενώς σε άρθρο μου στις 11 Μαίου 2016 με τίτλο: «Όταν ο Άγιος Κοσμάς είπε ότι οι Τούρκοι θα φθάσουν στα Εξαμίλια εννοούσε τον Ισθμό της Κορίνθου». Εδώ πρέπει να αποσαφηνισθεί το εξής σχετικά με τις προφητείες των Αγίων Κοσμά και Παϊσίου. Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός προφήτευσε ότι οι Τούρκοι θα φθάσουν στα «Εξαμίλια» (Ισθμό της Κορίνθου), ενώ ο Άγιος Παΐσιος προφήτευσε ότι ο πόλεμος θ’ αρχίσει όταν γίνονται συζητήσεις για τα «Έξι μίλια». Ο ένας προσδιόρισε τον τόπο και ο άλλος τον χρόνο.
Μόλις οι Τούρκοι φθάσουν στα «Εξαμίλια», αρχίζει το ανάποδο. Το εντελώς ανάποδο. Και τότε, ξαναζήτω η Ελλάς. Οι νεοταξίτες θα ξαναηττηθούν, αλλά μέχρι να ξανάρθουν μπαίνουμε πλέον σε διαδικασία νέας ελληνικής δόξας. Η Κωνσταντινούπολη γίνεται δική μας. Η Ελλάς θ’ αρχίσει να γιγαντώνεται με την πραγματοποίηση της Μεγάλης Ιδέας και το ξεκίνημα μιας Μεγαλύτερης Ιδέας, αυτήν της παγκόσμιας Ορθοδοξίας, μιας διαδικασίας που θα την αναλάβουμε εμείς οι Έλληνες. Με βάση την Ορθοδοξία, που τόσο πολεμάται τώρα από «άθεους» και άθεους, η Ελλάς θα βρεθεί στην θέση της. Πρώτη στον κόσμο. Έτσι μας είπαν οι Άγιοί μας.
Το σχέδιό τους είναι πολύχρονης εφαρμογής. Σκεφθείτε τα γεγονότα, έστω από «Πολυτεχνείο» και μετά, ως μια συνέχεια και δεν θα δυσκολευθείτε να καταλάβετε πολλά, και θα σας λυθούν πολλές απορίες. Για να φθάσουμε εδώ που είμαστε σήμερα φρόντισαν ώστε οι ηγέτες της Ελλάδος να είναι, χωρίς μεγαλεπήβολα σχέδια και μικρότεροι των δυνατοτήτων του έθνους, και να μας τους παρουσιάζουν σαν λαοπρόβλητους. Έτσι έπαιρνε δήθεν αξία και ο λαός που νόμιζε ότι εξέλεγε τους ικανότερους. Όλα έγιναν και γίνονται βάσει καλού σχεδίου. Όπως δούλεψαν χρόνια για να επιτύχουν όσα επέτυχαν με την οικονομία, έτσι δούλεψαν και δουλεύουν για να μας αφανίσουν.
Ξέρουν οι μυημένοι στα ενδότατα της πολιτικής της Ελλάδος γιατί κάνουν ότι κάνουν. Ξέρουν ότι είναι άδικοι. Ξέρουν ότι υλοποιούν ακραίες αποφάσεις άλλων. Ξέρετε γιατί όμως τα κάνουν; Πιστεύουν ότι μετά το μεγάλο «μπαμ» δεν θα υπάρχουν ικανοί Έλληνες για να τους δικάσουν ή να τους σταθούν εμπόδιο στην ολοκλήρωση της εδραίωσης της Νέας Τάξης αλλά, ούτε κάποιοι που να συντηρούν την μνήμη αυτών των γεγονότων που σχεδιάζουν εις βάρος μας, και έτσι θα ξεχασθούν και όταν ξεχασθούν θα είναι σαν να μην υπήρξαν ποτέ. Κούνια που τους κούναγε. Τι θα γίνει όμως όταν τρέχουν και κοιτάνε πάνω από τον ώμο τους;
Αυτό που κυρίως ενδιαφέρει τώρα τους διοικούντες είναι, πέραν της πλήρους άγνοιας για τα σοβαρά θέματα που πρέπει να έχουν οι πολίτες, είναι να «κλέψουν» και τον ελεύθερο χρόνο των πολιτών ώστε να μην σκέφτονται και αναλύουν τα γεγονότα, επειδή όσο πλησιάζουμε προς απόλυτο κακό, τόσο γίνονται φανερές οι προθέσεις όλων όσων ανέλαβαν το έργο αφανισμού των Ελλήνων. Φορτώνουν τον λαό με υποχρεώσεις, καταργούν έμμεσα την εποικοδομητική σκέψη και γεμίζουν τα μυαλά με άχρηστη γνώση δαπανωμένη σε χρονοβόρα τίποτα. Και όπως παλιά, έτσι και τώρα, γι άλλη μια φορά κάποιοι λίγοι θα σηκώσουν την Ελλάδα. Κάποιοι «πεισματάρηδες» που λέει κι ο Ελύτης.
Από την άλλη και εμείς ως λαός δεν ήμασταν ούτε είμαστε, αυτοί που πρέπει. Η Νέμεσις, ας την αποκαλέσω έτσι, επέρχεται κάποια στιγμή για όλους είτε ως άτομα, είτε ως λαοί, είτε ως έθνη, είτε μας αρέσει ή όχι. Κάτι πρέπει να «πληρώσουμε» και μείς για ότι κάναμε και κάνουμε. Για να συνειδητοποιήσουμε ότι ο ρόλος μας στην ζωή δεν είναι οι σέλφις. Για να επανέλθουμε στο δρόμο μας, αυτό γίνεται μόνο με βιοτική και πνευματική κατακεραύνωση, κατά Θεία πρόνοια για λόγους σωφρονισμού, εφόσον επιμένουμε στην μη μετάνοια. Είναι άγνωστο τι μας περιμένει. Αυτό το γνωρίζει μόνον ο Θεός.
Το πεπρωμένο όμως είναι σύμμαχος της Ελλάδος, σ’ ένα σχέδιο του Θεού που δεν αλλάζει. Εμείς τι να πούμε… «Ανθρώπους και κτήνη σώσεις, Κύριε». (Ψαλμ. 35, 7)
Η ανάπτυξη της Ελλάδας δεν πρόκειται να έρθει από μικρά έργα, αλλά από
μεγάλα και στρατηγικά, που αλλάζουν θεμελιακά τα δεδομένα. Ένα από αυτά,
χωρίς να έχει βέβαια την αποκλειστικότητα, είναι η αξιοποίηση της
ελληνικής ΑΟΖ. Αυτό μπορεί να γίνει με τη θέσπιση, με τις οριοθετήσεις
με την Αλβανία, Ιταλία, Λιβύη, Αίγυπτο και την Κύπρο, με τα θαλάσσια
οικόπεδα 2 και 10 και θαλάσσια περιοχή Ιόνιο με τις εταιρείες Total,
Edison, Repsol και Ελληνικά Πετρέλαια, με τις θαλάσσιες περιοχές Δυτικά
Κρήτης και Νότιοδυτικά Κρήτης με τις εταιρείες Exxon Mobil, Total και
Ελληνικά Πετρέλαια, με το ηλεκτρικό καλώδιο EuroAsia Interconnector, με
τον αγωγό φυσικού αερίου East Med, με τις συμμαχίες που δημιουργούνται
με τα άλλα κράτη που παίζουν σε αυτήν την ενεργειακή σκακιέρα της
Ανατολικής Μεσογείου.
Δηλαδή έχουμε τεράστιες δυνατότητες που μπορούν να
επεκταθούν με το δίκτυο των καραβιών LNG και τους τερματικούς σταθμούς
υγροποίησης φυσικού αερίου. Όλα αυτά τα δεδομένα πρέπει να είναι στη
σκέψη των Υπουργών Ανάπτυξης, Ενέργειας, Εξωτερικών και Άμυνας για να
μπορέσουν να συντονιστούν και να παράγουν ένα εθνικό έργο που έχει
ευρωπαϊκές διαστάσεις με διεθνή εμβέλεια. Πρόκειται λοιπόν για τον
πυρήνα της ανάπτυξης της Ελλάδας, αφού επιτρέπει ανάκαμψη και ενισχύει
ταυτόχρονα και άλλα έργα εθνικής σημασίας.
Δύο αιώνες τώρα, το απολειφάδι του κοσμοπολίτικου Ελληνισμού που αποτέλεσε βαλκάνιο «εθνικό κράτος», παλεύει να επιβιώσει ιστορικά. Με αποκλειστικό μπούσουλα τη μίμηση, τον μεταπρατισμό.
Το ελλαδικό κράτος θέλει να γίνει κάτι άλλο από αυτό που είναι. Αυτό που είναι, δεν επιλέχθηκε με δημοψηφίσματα. Το καθορίζουν η γλώσσα του, η ιστορία του, η εδαφική του διαμόρφωση, το κλίμα του. Το ελλαδικό κράτος, δύο αιώνες τώρα, παλεύει να αλλάξει τους όρους της δεδομένης ταυτότητάς του.
Θέλει να ανήκει «εις την Δύσιν». Η γλώσσα του να σκοπεύει στη συναλλαγή, όχι στην κοινωνία της εμπειρίας. Η ιστορία του να χαρίζεται σε αδίστακτους σφετεριστές. Να αγνοηθεί το κλίμα και η εδαφική διαμόρφωση, για να χτίζονται βλάσφημου όγκου ασύμμετρα κουτιά, που προϋποθέτουν σπάνια ηλιοφάνεια και πολύμηνο παγετό.
Το «εθνικό κράτος», το ελληνώνυμο, δύο αιώνες τώρα, επιμένει σε δάνειο πολιτικό σύστημα (παρωδία κοινοβουλευτισμού), σε δάνειους θεσμούς οργάνωσης (πνιγερά συγκεντρωτικούς), δάνεια συστήματα παιδείας, δάνειους στόχους ανάπτυξης, δάνεια πρότυπα αισθητικής καλλιέργειας.
Αν η μίμηση, ο μεταπρατισμός, οδήγησαν την ελληνική κοινωνία σε προκοπή ή σε παγιωμένη παρακμή, είναι θέμα που δεν μπορούμε οι Νεοέλληνες να το συζητήσουμε – δεν θα συμφωνήσουμε ποτέ. Επειδή ο καθένας μας, με την απάντηση που δίνει, αποβλέπει στη θωράκιση του εγώ του: διακινδυνεύει τις «πεποιθήσεις» που κάποτε επέλεξε ή «ανεπαισθήτως» του υπέβαλαν. Και οι «πεποιθήσεις» του μέσου Νεοέλληνα λειτουργούν με τον φανατισμό της συμπτωματικής προσκόλλησής του σε μια ποδοσφαιρική ομάδα ή σε κομματικό μαντρί.
Αδύνατο να συζητήσουμε τα θεμελιώδη προβλήματα της ύπαρξης και συνύπαρξής μας οι Νεοέλληνες. Τα ασυνάρτητα τσιμπολογήματα των ιδεολογικών μας επιλογών, η κωμικά σαθρή ιστορική μας «κατάρτιση», η σκιώδης εξάσκησή μας στη λογική μέθοδο, μετασχηματίζουν κάθε «διάλογο» σε αντιμαχία εγωισμών. Σύμπτωμα κοινωνιών με χαμένον ή εξαρχής ανύπαρκτο ρόλο στην Ιστορία.
Η πιο δυσφόρητη απορία είναι, γιατί στον «ελεύθερο» (μετά την Τουρκοκρατία) πολιτικό βίο των Ελλήνων δεν υπήρξε ποτέ ένα κόμμα, που να φιλοδοξήσει τη διάσωση και πραγμάτωση της ελληνικής διαφοράς. Υπήρξαν κορυφαία αναστήματα λογίων και καλλιτεχνών με συναρπαστική κατανόηση και αφομοίωση της ελληνικής ετερότητας και της επίκαιρης ιστορικής δυναμικής που μπορούσε να έχει αυτή η ετερότητα. Υπήρξαν και χαρισματούχοι πολιτικοί με την ίδια συνειδητοποίηση, όπως και σοβαροί μελετητές και μαχητές του ελληνικού κοινοτισμού, της επικαιροποιημένης επιστροφής σε θεσμούς αυτοδιαχείρισης. Δεν υπήρξε ποτέ κόμμα πολιτικό που να στοχεύει πρωτευόντως σε μια σύγχρονη πολιτική ελληνική ιδιαιτερότητα.
Ο πολιτικός βίος της χώρας, από τα χρόνια του Οθωνα ώς σήμερα, είναι ασφυκτικά παγιδευμένος στον μεταπρατισμό, στην ξιπασμένη νεκροφόρα μίμηση της Δύσης. Οπως σε όλες τις μετα-αποικιακές κοινωνίες, το κοπιάρισμα του δυτικού μοντέλου είναι στεγνά και στυγνά μηχανιστικό, δεν αφήνει την παραμικρή ρωγμή για να ανασάνει η ιδιαιτερότητα: Νεκρές απομιμήσεις παντού, ομολογημένη με κομπασμό μειονεξία – ούτε καν προσχήματα για διάσωση της ιστορικής ετερότητας. Από τη δομή-οργάνωση των υπουργείων ώς τις διαβαθμίσεις και τα προγράμματα του σχολείου, την άρθρωση και τις ονομασίες των πανεπιστημιακών σχολών, την εμφάνιση και σύνταξη των εφημερίδων, όλα, τα πάντα, μιμητική αναπαραγωγή του δυτικού μοντέλου.
Η μίμηση, ο μεταπρατισμός, είναι συλλογικά συμπτώματα που δηλώνουν ολοκληρωτικά μηδενισμένη αυτοεκτίμηση, εθελόδουλη αυτεγκατάλειψη στα θελήματα ή στα βίτσια των «προστάτιδων Δυνάμεων» ή «μεγάλων συμμάχων» μας. Ο,τι κι αν υποστούμε από αυτούς, το λογαριάζουμε καλά καμωμένο, γιατί είναι τα ινδάλματά μας, το πρότυπο που πιθηκίζουμε μέχρις εξευτελισμού.
Συμφιλιωθήκαμε με τον τελεσίδικο ακρωτηριασμό του Ελληνισμού, την απώλεια της Μικρασίας, τον νομοτελειακό ιστορικό αφανισμό μας: Η Δύση έπρεπε να απαλλαγεί αμετάκλητα από το μισητό γι’ αυτήν φάντασμα του «Βυζαντίου» και ο Κεμάλ την εξυπηρέτησε καίρια. Η απάνθρωπη πρακτική της «εθνοκάθαρσης», που συνοδεύει νομοτελειακά το δυτικό γέννημα του εθνικισμού, ξερίζωσε τη μακραίωνη ελληνική ιδιαιτερότητα και από την Ανατολική Θράκη, από τη Βόρεια Ηπειρο, τη Βόρεια Κύπρο, τη μακεδονική Πελαγονία – πέτυχε η «Δύση» να συρρικνωθεί ο άλλοτε Ελληνισμός στο ριζικά αφελληνισμένο ελλαδικό κρατίδιο, που λειτουργεί σαν δικό της προτεκτοράτο, κυριολεκτικά.
Η ιστορική πείρα βεβαιώνει ότι τέτοιες μεταπλάσεις κοινωνικών σχηματισμών είναι οριστικές, δεν αναχαιτίζονται. Δεν υπάρχει ούτε υπήρξε, επί διακόσια χρόνια, στην Ελλάδα ένα κόμμα, έστω μικρό και αδύναμο, που να παλεύει για να μείνει ζωντανή η ελληνική διαφορά. Να παλεύει με τον «τρόπο» των Ελλήνων, όχι κοπιάροντας τους εθνικισμούς της Δύσης. Να ζητάει Αρχαία Ελληνικά από το Δημοτικό Σχολείο και τα μαθηματικά ως γλώσσα, όχι ως χρηστικό εργαλείο, γλώσσα ισότιμη και ισόκυρη με τη μουσική.
Ένα ελάχιστο, έστω, κόμμα που να απαιτεί επιστροφή στην αυτοδιαχειριζόμενη μικρή κοινότητα – να ξαναπάρει ο Ελληνας τη ζωή του στα χέρια του, να λυτρωθεί από τον ζυγό των επαγγελματιών της εξουσίας, την καφρίλα των εισαγόμενων ιδεολογιών. Κόμμα της ελληνικής διαφοράς, με πρωτεύουσα τη λογική της κοινωνούμενης εμπειρίας, όχι τον πνιγερό δογματισμό της ιδεολογικής ασφυξίας. Να αγνοηθούν οι εισαγόμενες και από δεύτερο χέρι (ή μυριοστό) συνταγές, έστω κι αν λανσάρονται σαν παγκόσμια μόδα για τους ξιπασμένους αμβλύνοες.
Φυσικά, τέτοια ιστορικά αναχώματα αντίστασης στον αφανισμό, γεννιούνται, δεν κατασκευάζονται κατά παραγγελίαν.
Αναρτώντας σχετική αφίσα στις 27 Ιουλίου στη σελίδα τους στο facebook, η ομάδα Ελεύθεροι Μακεδόνες Κατερίνης ενημέρωνε τους πολίτες για την επίσκεψη που θα πραγματοποιούσε ο βουλετής του ΣΥΡΙΖΑ Νίκος Παππάς σήμερα, 30 Ιουλίου, στην Κατερίνη.
Νωρίτερα χθες, και συγκεκριμένα στις 7 το απόγευμα, η ίδια σελίδα στο facebook κατήγγειλε με ανάρτησή της παράνομη προσαγωγή πολιτών, γράφοντας χαρακτηριστκά: «Παράνομη προσαγωγή τους Ελεύθερους Μακεδόνες έκανε μόλις τώρα ο αστυνομικός διευθυντής Κατερίνης, για να μην ενοχληθεί ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Νίκος Παππάς.»
Στην ανάρτηση συμπεριλαμβάνονται και οι τρεις φωτογραφίες που βλέπετε, με τις δύο εκ των οποίων να υπονοούν βίαιη συμπεριφορά της Αστυνομίας εις βάρος των πολιτών.
Παρά τη διαρκή πρόοδο της Επιστήμης, ο καρκίνος αποτελεί μια πραγματική πρόκληση για τους γιατρούς καθώς σε πολλές περιπτώσεις καταφέρνει να βρίσκεται πάντα ένα βήμα πιο μπροστά από τους γιατρούς. Ωστόσο, από το 2017 η θεραπευτική φαρέτρα των Ογκολόγων εμπλουτίστηκε με μια καινοτόμο θεραπεία με βάση τα T-λεμφοκύτταρα των ιδίων των ασθενών.
Στο περιθώριο του 11ου World Conference of Science Journalists (1-5 Ιουλίου 2019, Λωζάνη) η Δρ. Melita Irving, επικεφαλής Κυτταρικής Μηχανικής στο Τμήμα Ογκολογίας του Ινστιτούτου Έρευνας για τον Καρκίνο “Ludwig” της Λωζάνης και ο Michele Cavo, καθηγητής Αιματολογίας και επικεφαλής του Ινστιτούτου Αιματολογίας “Seragnoli” της Μπολόνια συζήτησαν για τα εντυπωσιακά ποσοστά επιτυχίας των CAR T-λεμφοκυττάρων σε συγκεκριμένους καρκίνους καθώς και τις δυνατότητες γενικευμένης χρήσης τους.
Παρόντες στη συζήτηση και τρία στελέχη της φαρμακευτικής εταιρείας Celgene, οι Tuomo Patsi (πρόεδρος του Τομέα Αιματολογίας-Ογκολογίας), Δρ. Jens Hasskarl (εκτελεστικός ιατρικός διευθυντής Κλινικής Έρευνας και Ανάπτυξης) και Gunther Busam (διευθυντής της ευρωπαϊκής εφοδιαστικής αλυσίδας CAR-T) για να δώσουν μια λιγότερο γνωστή αλλά καθοριστική πτυχή της επιτυχίας των θεραπειών CAR-Τs, δηλαδή των καλών πρακτικών παραγωγής της καινοτόμου αυτής ανοσοθεραπείας.
Η εν λόγω εταιρεία αναπτύσσει κυτταρικές θεραπείες για το διάχυτο λέμφωμα από μεγάλα Β-κύτταρα, το πολλαπλό μυέλωμα και άλλες κακοήθειες των Β-κυττάρων, καθώς πρωτοστατεί στην ανάπτυξη καινοτόμων θεραπειών και σε άλλες παθήσεις. Στις δύο εξειδικευμένες παραγωγικές μονάδες για τα κλινικά προγράμματα ανάπτυξης των CAR-Ts που διαθέτει στις ΗΠΑ (σε Ουάσινγκτον και Νιου Τζέρσεϊ), εκατοντάδες επιστήμονες εργάζονται πάνω σε άσηπτες γραμμές παραγωγής μερικώς αυτοματοποιημένες, με στόχο την ανάπτυξη θεραπειών που τηρούν πιστά τις αυστηρές προδιαγραφές του αρμόδιων αμερικανικών (FDA) και ευρωπαϊκών (ΕΜΑ) ρυθμιστικών αρχών.
Εξάλλου, σύμφωνα με τα τρία στελέχη, η φαρμακευτική εταιρεία βρίσκεται σε διαρκή και στενή συνεργασία με πολλά πανεπιστημιακά νοσοκομεία σε ΗΠΑ και Ευρώπη, στο πλαίσιο του προγράμματος της για την ανάπτυξη καινοτόμων θεραπειών, με στόχο να είναι οι κυτταρικές θεραπείες προσβάσιμες σε όλους τους ασθενείς που τις χρειάζονται, την ώρα που τις έχουν ανάγκη.
Τι είναι οι CAR T-cells θεραπείες
Τα CAR T-λεμφοκύτταρα (T-λεμφοκύτταρα φέροντα χιμαιρικό υποδοχέα αντιγόνου, chimeric antigen receptor T-cells) αναπτύσσονται από τα ίδια τα κύτταρα του ασθενή. «Με απλά λόγια για να είμαστε κατανοητοί στο ευρύ κοινό, αφαιρούμε κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος από τον ίδιο τον ασθενή, και αφού τα τροποποιήσουμε γενετικά στο εργαστήριο αποκτούν την δυνατότητα να αναγνωρίζουν τα καρκινικά κύτταρα και να τους επιτίθενται», εξηγεί μιλώντας η Δρ. Melita Irving.
Ωστόσο, στην πράξη τα πράγματα είναι πιο σύνθετα καθώς, το εξειδικευμένο ιατρικό προσωπικό συλλέγει λεμφοκύτταρα μέσω μιας διαδικασίας που ονομάζεται «λευκαφαίρεση», η οποία απομονώνει τα Τ-λεμφοκύτταρα. Τα τελευταία μεταφέρονται μέσω μιας απόλυτα ελεγχόμενης και χρονικά καθορισμένης διαδικασίας σε εξειδικευμένο εργαστήριο, όπου και γίνεται η γενετική τροποποίησή τους ώστε να εκφράζουν ειδικούς υποδοχείς στην επιφάνειά τους που ονομάζονται χιμαιρικοί υποδοχείς αντιγόνου (CARs). Οι CARs είναι πρωτεΐνες που επιτρέπουν στα Τ-λεμφοκύτταρα να αναγνωρίζουν μια συγκεκριμένη πρωτεΐνη (αντιγόνο) των καρκινικών κυττάρων. Τα τροποποιημένα CAR T-λεμφοκύτταρα καλλιεργούνται σε μεγάλους αριθμούς στο εργαστήριο και στη συνέχεια χορηγούνται στους ασθενείς. Η διαδικασία διαρκεί περίπου 2-3 εβδομάδες.
Πριν την επανέγχυση των κυττάρων, ο ασθενής λαμβάνει ειδική χημειοθεραπεία που προετοιμάζει το ανοσοποιητικό σύστημα ώστε να ενσωματώσει αρμονικά τα CAR T-λεμφοκύτταρα. Αυτά πολλαπλασιάζονται εντός του οργανισμού και με την καθοδήγηση του τροποποιημένου υποδοχέα αναγνωρίζουν και εξολοθρεύουν τα καρκινικά κύτταρα που φέρουν το αντίστοιχο αντιγόνο στην επιφάνειά τους.
«Αυτό που έχει αξία να συγκρατήσει κανείς είναι ότι πρόκειται για ένα είδος θεραπείας που δημιουργείται ατομικά για τον κάθε ασθενή», σημειώνει η Δρ. Irving.
Αξίζει πάντως να σημειωθεί ότι, τόσο η προετοιμασία του ασθενούς με χημειοθεραπευτικούς παράγοντες αλλά και η ίδια η θεραπεία με CAR T-λεμφοκύτταρα ενέχει κινδύνους. Στην πρώτη περίπτωση η χημειοθεραπεία δεν αποκλείεται να προκαλέσει ουδετεροπενία και λεμφοπενία με επακόλουθο ποικίλες ευκαιριακές λοιμώξεις.
Επιπρόσθετα η ίδια η θεραπεία με CAR-Τs ενέχει τον κίνδυνο εμφάνισης του συνδρόμου απελευθέρωσης κυτταροκινών (CRS), το οποίο εκδηλώνεται κυρίως με πυρετό, δύσπνοια, εξάνθημα, υπόταση και ταχυκαρδία. Επίσης, στις ανεπιθύμητες ενέργειες περιλαμβάνονται η νευρολογική συμπτωματολογία από το κεντρικό νευρικό σύστημα (εγκεφαλοπάθεια που εκδηλώνεται ως διαταραχή προσοχής, διέγερση, ντελίριο, κεφαλαλγία, διαταραχές της ομιλίας, εγκεφαλικό οίδημα, σπασμούς και επιδείνωση του επιπέδου συνείδησης) και τα αυτοάνοσα συμβάματα.
«Η αντιμετώπιση των παρενεργειών γίνεται κυρίως με τη χορήγηση αντιπυρετικών, μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών, κορτικοστεροειδών και τοσιλιζουμάμπης και φυσικά με πολύ στενή παρακολούθηση όλων των ζωτικών λειτουργιών του ασθενή», υπογραμμίζει η Δρ. Irving.
Εντυπωσιακά ποσοστά επιτυχίας
Παρά το γεγονός ότι, η θεραπεία με CAR T-λεμφοκύτταρα έχει λάβει έγκριση από τον Αμερικανικό Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) και τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων (ΕΜΑ) μόλις το 2017, τα ποσοστά επιτυχίας στην οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία (παίδων και ενηλίκων) αγγίζει έως και το 80%, ενώ στο λέμφωμα από μεγάλα Β-κύτταρα το ποσοστό ανταπόκριση αγγίζει το 72%.
«Πρόκειται για περιπτώσεις ασθενών που είτε δεν είχαν ανταποκριθεί σε προϋπάρχοντα θεραπευτικά σχήματα, ή που είχαν υποτροπιάσει. Τα υψηλά ποσοστά ανταπόκρισης των ασθενών, που μάλιστα κάποιοι έχουν πετύχει και πλήρη ύφεση της νόσου τους, καθιστούν τα CAR-Τs μια πραγματικά επαναστατική θεραπεία», σημειώνει η ερευνήτρια.
Συμπληρώνει δε ότι, «παρά τα εντυπωσιακά ποσοστά επιτυχίας στους αιματολογικούς καρκίνους, απομένει να γίνει πολλή δουλειά στους συμπαγείς όγκους, όπου τα ποσοστά επιτυχίας δεν είναι ακόμα εξίσου εντυπωσιακά. Ενδεχομένως να πρέπει να χορηγούμε νωρίτερα τα CAR-Τs στους ασθενείς με συμπαγείς όγκους και συνδυαστικά με άλλες θεραπείες ώστε να πετυχαίνουμε καλύτερο αναπρογραμματισμό του μικροπεριβάλλοντος του όγκου και μεγιστοποίηση της απόδοσης των CAR T-λεμφοκυττάρων. Αλλά όλα αυτά είναι προς το παρόν υπό διερεύνηση».
Σύμφωνα με την ίδια ερευνήτρια η δυναμική των CAR T-λεμφοκυττάρων είναι τεράστια καθώς δεν αποκλείεται η χρήση λεμφοκυττάρων από δωρητή, όταν αυτά του ασθενή δεν είναι κατάλληλα προς αξιοποίηση. «Πρόκειται για περιπτώσεις ηλικιωμένων πασχόντων κυρίως εν αντιθέσει με τους νεότερους, που γενικότερα το ανοσοποιητικό τους σύστημα είναι σε καλύτερη κατάσταση. Αλλά σε κάθε περίπτωση για να κάνουμε χρήση ξένων Τ-λεμφοκυττάρων θα πρέπει να υπάρχει μια βάση δωρητών και φυσικά να διασφαλίζουμε κάθε φορά ότι ο οργανισμός του λήπτη δεν θα απορρίπτει τα ξένα. Εξάλλου, φιλοδοξία όλων μας είναι να έρθει η εποχή που δεν θα πεθαίνουν ασθενείς από καρκίνο. Όλοι έχουμε χάσει αγαπημένο πρόσωπο από καρκίνο και η απώλεια ποτέ δεν είναι εύκολα διαχειρίσιμη. Ας κάνουμε ότι καλύτερο μπορούμε λοιπόν να διαχειριστούμε τον καρκίνο».
Θεραπεία με CAR-Ts και στην Ελλάδα
Όλες οι πιστοποιημένες, από τον Εθνικό Οργανισμό Μεταμοσχεύσεων (ΕΟΜ), Μεταμοσχευτικές Μονάδες της χώρας μας έχουν την δυνατότητα χορήγησης CAR T-cells θεραπειών, καταργώντας την ανάγκη μετάβασης των Ελλήνων ασθενών στο εξωτερικό. Βέβαια, όπως εξηγεί μιλώντας στο ygeiamou.gr o Αθανάσιος-Μελέτιος Δημόπουλος, Πρύτανης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Καθηγητής Θεραπευτικής-Αιματολογίας-Ογκολογίας και Διευθυντής της Πανεπιστημιακής Θεραπευτικής Κλινικής του Γενικού Νοσοκομείου Αθηνών «Αλεξάνδρα» και τιμημένος με διεθνές βραβείο ‘Robert A. Kyle Lifetime Achievement Award’ για τη συμβολή του στην έρευνα για το πολλαπλό μυέλωμα, μια σοβαρή νεοπλασματική νόσος του αίματος, δεδομένου ότι η CAR T-cells θεραπεία είναι μια περίπλοκη εξατομικευμένη αγωγή, «η συνεργασία γιατρών, ασθενών, Εθνικού Συστήματος Υγείας και Φαρμακευτικών Εταιρειών είναι απαραίτητη ώστε να καθοριστούν οι διαδικασίες που θα επιτρέψουν την ταχύτητα τόσο στην έγκαιρη λήψη και ασφαλή αποστολή των δειγμάτων στα κέντρα υποδοχής και επεξεργασίας όσο και στην επιστροφή στο νοσοκομείο του ΕΣΥ που θα χορηγηθούν τα CAR-Ts στον ασθενή. Επιπρόσθετα χρειάζεται η εκπαίδευση γιατρών και νοσηλευτικού προσωπικού στις διαδικασίες καθώς και η ύπαρξη κλινών στις ΜΕΘ των νοσοκομείων για την αντιμετώπιση πιθανών ανεπιθύμητων ενεργειών».
Πάντως, στην Ελλάδα ξεκινάει άμεσα η διαδικασία χορήγησης CAR Τ-λεμφοκυττάρων σε παιδιά και νεαρούς ενήλικες ασθενείς με οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία καθώς και σε ασθενείς με διάχυτο λέμφωμα από μεγάλα Β-κύτταρα. Κατάλληλοι για τη θεραπεία σύμφωνα με τον κ. Δημόπουλο είναι «τα παιδιά και οι νεαροί ενήλικες ασθενείς που έχουν οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία σε υποτροπή καθώς και οι ασθενείς με υποτροπιάζον διάχυτο λέμφωμα από Β-μεγάλα κύτταρα μετά από δυο προηγούμενες γραμμές θεραπείας που είναι σε καλή γενική κατάσταση ώστε να υποβληθούν σε αυτόλογη μεταμόσχευση», ενώ συμπληρώνει πως «στο μέλλον και άλλες ενδείξεις προβλέπεται να προστεθούν στις CAR-T θεραπείες».
Οι φοροελαφρύνσεις, και ότι άλλο έχει υποσχεθεί ο Μητσοτάκης θα προέλθει από τα χρήματα του ίδιου του λαού και συγκεκριμένα στην προκειμένη περίπτωση από τα χρήματα των δημοσίων υπαλλήλων. Του τελευταίου κομματιού των Ελλήνων μισθωτών που επιβίωναν ακόμα αξιοπρεπώς μετά τα μνημόνια.
Αν και έχουν χάσει, από την κατάργηση των Δώρων Πάσχα και Χριστουγέννων και του Επιδόματος Αδείας καθώς και την μείωση αποδοχών (με καταργήσεις επιδομάτων κλπ) κατά μέσο όρο περίπου 5000 ευρώ ετησίως, ωστόσο είναι γεγονός ότι μέχρι σήμερα και με δεδομένο ότι οι ιδιωτικοί υπάλληλοι και οι συνταξιούχοι καθώς και οι ελεύθεροι επαγγελματίες έχουν ουσιαστικά καταστραφεί κατά τα προδοτικά μνημονιακά χρόνια, οι δημόσιοι υπάλληλοι ήταν ο μόνος κλάδος μισθωτών που κρατούσε ζωντανή εστώ και σε ημιθανή κατάσταση, την αγορά....
Διαβάστε λοιπόν κι όσοι ζείτε την οικογένειά σας από μισθούς υπαλλήλων του δημοσίου και των ΝΠΔΔ καλά ξεμπερδέματα...
ΘΑΝΟΣ
ΥΓ. Μπορεί η πληροφορία να προέρχεται από την συριζαίϊκια ξεφτιλισμένη Εφημερίδα των Συντακτών που επί 4 χρόνια έλαβε ότι ανθελληνική θέση υπήρχε στηρίζοντας τα τομάρια του Σύριζα, όμως ήρθε η ώρα να καταλάβουμε (για μια ακόμα φορά- μέχρι να βάλουμε μυαλό) τι σημαίνει και η δεξιά μνημονιακή κυβέρνηση....
ΥΓ 2. Για όσους δεν είναι πολύ παρατηρητικοί να τονίσουμε ότι στο τέλος του άρθρου που μιλάει για περικοπή της κρατικής επιχορήγησης των ασφαλιστικών ταμείων εννοεί τους συνταξιούχους.... Οπως ξέρουμε οι μνημονιακές προδοτικές κυβερνήσεις των δοσιλόγων αφού κατέστρεψαν την ελληνική οικονομία ζήτησαν τα αποθεματικά όλων των ασφαλιστικών ταμείων και τα έφαγαν κι αυτά.... υπέρ των τραπεζών. Ετσι τα ασφαλιστικά ταμεία εξαρτώνται από την κρατική πλέον επιχορήγηση για να πληρώνουν τις συντάξεις τους.... Η επιχορήγηση περικόπτεται και οι συντάξεις θα δυσκολεύονται να πληρώνονται και μετά το κράτος θα πει "αφού δεν μπορείτε να τις πληρώσετε να της περικόψετε"... το γνωστό τροπάριο....
Σχέδιο περικοπών πάνω από 1 δισ. ευρώ στις κρατικές δαπάνες έχει η κυβέρνηση της ΝΔ, σύμφωνα με το πρωτοσέλιδο θέμα της «Εφημερίδας των Συντακτών».
Σύμφωνα με την εφημερίδα πρόκειται για την «πρώτη δόση λιτότητας», η οποία κατά κύριο λόγο θα αφορά περικοπές στις κρατικές δαπάνες, τις προσλήψεις και τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων. Με τις συγκεκριμένες περικοπές που αφορούν τις κρατικές δαπάνες 2019 – 2020 θα καλυφθεί η δημοσιονομική «τρύπα» του 2019 που θα προκύψει μετά την εφαρμογή των φοροελαφρύνσεων που εξήγγειλε ο πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης και θα ψηφίσει η κυβέρνηση.
Ειδικότερα:
— Θα υπάρξει ψαλίδι 250 εκατ. ευρώ για χρήματα που αφορούν στις προσλήψεις και τις μισθολογικές αυξήσεις δημοσίων υπαλλήλων. Συγκεκριμένα υπολογίζεται ότι: α) Τα 150 εκατ. ευρώ θα προέλθουν από την αναστολή των προβλεπόμενων αυξήσεων στους δημοσίους υπαλλήλους β) Τα 100 εκατ. ευρώ από την διατήρηση του σημερινού κανόνα ( 1 προς 5) προσλήψεων/αποχωρήσεων στο Δημόσιο με εξαίρεση την Υγεία και την Παιδεία.
— 600 εκατ. ευρώ θα εξοικονομηθούν από τις ΔΕΚΟ και τις καταναλωτικές δαπάνες του Δημοσίου — 160 εκατ. ευρώ θα κοπούν από την κρατική επιχορήγηση των ασφαλιστικών ταμείων
