Του Παναγιώτη Αποστόλου Πολιτικού αναλυτή – αρθρογράφου egerssi@otenet.gr www.egerssi.gr
Ο Αλέξης Τσίπρας και οι υπόλοιποι αριστεροί παρατρεχάμενοί του, είναι αποδεδειγμένα τα παιδιά για όλες τις βρώμικες δουλειές στα νεοταξικά σχέδια της Καγκελαρίου της Γερμανίας Άγκελα Μέρκελ και του βαθέως κράτους των ΗΠΑ. Των ηγετών της Παγκοσμιοποίησης και της ΝΤΠ. Δηλαδή, των πρώην Προέδρων των ΗΠΑ Μπους, Κλίντον και Ομπάμα. Που δυστυχώς, σε μεγάλο κομμάτι εξακολουθούν και κινούν τα νήματα στην Αμερική.
Άλλωστε, ο Μπάρακ Ομπάμα, λίγο πριν την αποχώρησή του από την προεδρεία των ΗΠΑ “παρέδωσε” το δαχτυλίδι της Παγκοσμιοποίησης στη Γερμανίδα Καγκελάριο, αφού ήδη είχε υποστεί συντριπτική ήττα από τον Ντόναλντ Τραμπ στις εθνικές εκλογές των ΗΠΑ, η εκλεκτή του Χίλαρυ Κλίντον! Η οποία θα συνέχιζε το σατανικό παιχνίδι της ΝΤΠ για μια παγκοσμιοποιημένη Υφήλιο, εις βάρος των Κρατών – Εθνών!
Έτσι, ο Αλέξης Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ των διεθνιστών, των άθεων και του δόγματος πως τα κράτη δεν έχουν γεωγραφικά σύνορα, κατάντησαν οι “λιμενεργάτες” της ΝΤΠ, που στις παλαιές ελληνικές ταινίες τους απολαμβάναμε να κουβαλούν τις βαλίτσες των ταξιδιωτών κατά την αποβίβασή τους από τα πλοία. Κατά τον ίδιο τρόπο κουβαλούν ο Αλέξης και οι υπόλοιποι Συριζαίοι τα ανθελληνικά θελήματα των νεοταξιτών της Γερμανίας και του βαθέως κράτους των ΗΠΑ!
Ο Αλέξης Τσίπρας, ο υποστηρικτής του Μαδούρο που δεν θα αφήσει την “καρέκλα” της Εξουσίας ακόμη και αν οδηγείτο στο “εκτελεστικό απόσπασμα” ενός πατριωτικού Ειδικού Δικαστηρίου!
Ο Τσίπρας είναι μια από τις πιο ελεεινές φιγούρες της ευρωπαϊκής πολιτικής ζωής…
Μετά την ψήφιση στην ελληνική Βουλή της εμετικής – προδοτικής Συμφωνίας των Πρεσπών ήδη στην περιοχή οι συσχετισμοί βρίσκονται σε οριακό σημείο! Όλα τα θέματα στα Βαλκάνια βρίσκονται σε τεντωμένο σχοινί. Και από ότι φαίνεται, επιλέξανε οι Νεοταξίτες τον Αλέξη Τσίπρα προκειμένου να ανάψει το φυτίλι στην “αποθήκη με τα εκρηκτικά”!
Κι όλοι αναρωτιούνται! Πού το πάει λοιπόν αυτή η κυβέρνηση της μειοψηφίας;
Προσπαθεί να δυναμιτίσει τα Βαλκάνια με σκοπό να ξεκινήσει ο Γ΄ Παγκόσμιος Πόλεμος για την ανακατανομή εδαφών και την χαρτογράφηση νέων συνόρων;
«Ο Τσίπρας είναι μια από τις πιο ελεεινές φιγούρες της ευρωπαϊκής πολιτικής ζωής. Εξελέγη υποσχόμενος ένα αριστερό ριζοσπαστικό πρόγραμμα και όταν του παρουσίασαν ένα απαράδεκτο Μνημόνιο (σ.σ. οι Ευρωπαίοι “εταίροι” μας) το έθεσε σε δημοψήφισμα, χωρίς να αποδεχτεί τελικά τη βούληση του λαού του. Προδίδοντας το λόγο του».
Ποιος έκανε τις παραπάνω βαρύγδουπες διαπιστώσεις και αυτούς τους βαρύτατους χαρακτηρισμούς πριν λίγους μήνες, μιλώντας στο γαλλικό δίκτυο BFMTV; Ένας πρώην φίλος του Αλέξη Τσίπρα, τον οποίο είχε στηρίξει ο Έλληνας Πρωθυπουργός στις γαλλικές εκλογές του 2017! Ο Ζαν Λυκ Μελανσόν, ο ηγέτης της γαλλικής αριστεράς, που στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών της Γαλλίας στις 23 Απριλίου 2017 ψηφίστηκε από 7 εκατ. Γάλλους, καταλαμβάνοντας ποσοστό 19,58%…
Στα σκαριά ο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμπαράταξη…
Είναι πανθομολογούμενο – εκ των αποτελεσμάτων - ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι διαχρονικά το κόμμα που κατά το δοκούν μεταλλάσσεται πολικά αλλά και ιδεολογικά! Το μόνο κοινό σημείο που τους ενώνει όλους αυτούς είναι η απέχθεια προς τη Μητέρα Ελλάδα! Εξ ου και ο διεθνισμός τους!
Έτσι, αυτό το κόμμα ξεκίνησε ως το κόμμα της ριζοσπαστικής αριστεράς, στην πορεία ως κυβέρνηση προσέγγισε τον σοσιαλισμό και δεν είχε κανένα πρόβλημα να συγκυβερνήσει με δεξιούς, γι΄ αυτό στην πολιτική ιστορία του αυτό το συνονθύλευμα διεθνιστών αλλάζει τακτικά ονομασίες, ανάλογα με τις πολιτικές συγκυρίες!
Ο Συνασπισμός της αριστεράς και της Προόδου έγινε ΣΥΡΙΖΑ (Συνασπισμός της Ριζοσπαστικής Αριστεράς) – Ενιαίο Κοινωνικό Μέτωπο, έγινε - έγινε… και ακολούθως σκέτο ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ!
Όμως είπαμε πως αλλάζει “χρώματα” σαν τον χαμαιλέοντα! Σύμφωνα με τις απαιτήσεις των καιρών! Έτσι σήμερα που είναι πλέον κυβέρνηση μειοψηφίας μετά την αποχώρηση των ΑΝ.ΕΛ. από την κυβέρνηση και αφού κατάφερε να “περάσει” την εμετική – προδοτική Συμφωνία των Πρεσπών με 153 Βουλευτές (145 της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ και 8 γυρολόγους – καιροσκόπους – πολιτικάντηδες Βουλευτές) σκέφτεται να αλλάξει πάλι την ονομασία του κόμματός του ο Αλέξης Τσίπρας!
Η ονομασία που βρίσκεται στα σκαριά είναι ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμπαράταξη!
Γιατί άραγε; Γιατί ο Αλέξης Τσίπρας είναι ένας σατανικός πολιτικός! Δεν είναι Κυριάκος Μητσοτάκης!
Από τη στιγμή που Κατερίνα Παπακώστα, Έλενα Κουντουρά, Θανάσης Παπαχριστόπουλος, Βασίλης Κόκκαλης, Θανάσης Θεοχαρόπουλος, Σπύρος Λυκούδης, Σπύρος Δανέλλης, Γιώργος Μαυρωτάς, Σταύρος Θεοδωράκης, Κώστας Ζουράρις και ενδεχομένως και κάποιοι άλλοι “αμαρτωλοί” προερχόμενοι από άλλους πολιτικούς χώρους, πρέπει να χωρέσουν στο αριστερό πολιτικό μόρφωμα του ΣΥΡΙΖΑ!
Για να πορευτούν νικηφόρα στις προσεχείς εκλογές! Με νέα ρητορική, πιο σοσιαλιστική, πιο δεξιά, πιο λαϊκή!
Οι “αμαρτωλοί” της Συμφωνίας των Πρεσπών πρέπει να δικαιωθούν!
Οι ακροδεξιοί σαρώνουν στη Γερμανία…
Είναι επίσης πανθομολογούμενο πως εκεί απέβλεπε ο ερχομός της Καγκελαρίου της Γερμανίας στην Αθήνα λίγες ημέρες πριν την ψήφιση από τη Βουλή της εμετικής – προδοτικής Συμφωνίας των Πρεσπών! Στην εξασφάλιση της ψήφου των “προθύμων” για προδοσία!
Αφού οι Γερμανοί ανέκαθεν είχαν μια ιδιαίτερη ικανότητα να ανακαλύπτουν τους προδότες! Από τα χρόνια της Κατοχής! Μόνο που κατά την αποχώρησή τους από την Ελλάδα τα ναζιστικά γερμανικά στρατεύματα, τους προδότες τους εκτέλεσαν!
Έτσι, η Άγκελα Μέρκελ παίζει την τελευταία της ζαριά προς εκπλήρωση των σχεδίων της ΝΤΠ και της Παγκοσμιοποιήσεως, με την αναδιάταξη των συνόρων στα Βαλκάνια! Μη κάνοντας πίσω, παρ΄ ότι το κόμμα της στη Γερμανία συνθλίβεται από την διεθνιστική της πολιτική και δηλώνει ιστορικό χαμηλό! Αναδεικνύοντας σε ρόλο πολιτικού ρυθμιστή το κόμμα (Εναλλακτική για τη Γερμανία - AfD), το οποίο είναι κατά της ΕΕ, κατά της μεταναστευτικής πολιτικής της Γερμανίδας Καγκελαρίου κλπ.
Από τον Χίτλερ, στον Τίτο, στην Μέρκελ και στον Αλέξη....
Έχει επικρατήσει η θέση ότι ο Στρατάρχης Τίτο ήταν ο “νονός” της “Μακεδονίας”! Όταν ο Τίτο ως ηγέτης του Εθνικού Μετώπου στη Γιουγκοσλαβία το 1945, αναλαμβάνοντας πρωθυπουργός (7 Μαρτίου) ανήγγειλε την Ομοσπονδιακή Λαϊκή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας, όπου ανακηρύσσονταν ομόσπονδα κράτη, η Σερβία, η Κροατία, η Σλοβενία, η Βοσνία – Ερζεγοβίνη, το Μαυροβούνιο και η Μακεδονία!
Ωστόσο, η εντολή περί της δημιουργίας της “Μακεδονίας” ερχόταν από τον Αδόλφο Χίτλερ! Από αυτήν την δολοφονική πολιτική προσωπικότητα που αιματοκύλησε την Υφήλιο και η Ελλάδα ήταν μέσα σε εκείνα τα κράτη που πλήρωσαν βαρύ τίμημα αίματος, συντασσόμενη κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο με τις ΗΠΑ, που σήμερα συντάσσονται κατά των ελληνικών συμφερόντων!
Δείτε λοιπόν παρακάτω μια επιστολή ντοκουμέντο με ημερομηνία 5 Σεπτεμβρίου 1944, όπου λέει:
«Ο Φύρερ (Αδόλφος Χίτλερ) διέταξε και πάλι να προχωρήσει η ανεξαρτησία της Μακεδονίας χωρίς περαιτέρω καθυστέρηση. Ως εκ τούτου, ο υπουργός Εξωτερικών ζητά για άλλη μια φορά να ξεκινήσουν οι απαραίτητες διαδικασίες, ανεξάρτητα από τις ανησυχίες τους, και να υποβάλουν σχετική έκθεση με τρόπο που δε θα επιδέχεται αμφισβήτησης. Είναι επίσης απαραίτητο να αναφέρουμε ταυτόχρονα ποιος από εσάς έχει επιφορτιστεί με την ανάληψη της δράσης αυτής και ποιος φορέας θα προχωρήσει στη συγγραφή της διακήρυξης της για την ανεξαρτησία της Μακεδονίας.»!
Τι είπατε, δεν κατάλαβα;
Άγκελα Μέρκελ και Αλέξης Τσίπρας πραγματοποιούν το “όραμα” του Αδόλφου Χίτλερ; Όχι, σας παρακαλώ, δεν το πιστεύω!!
Η μελανότερη στιγμή της πρόσφατης ελληνικής Ιστορίας είναι ένα από τα «παιδιά» της κυβέρνησης του Κώστα Σημίτη
Γράφει ο Παναγιώτης Λιάκος
Ιμια. 31 Ιανουαρίου 1996. Ντροπή που δεν ξεχνιέται· το όνειδος της κυβέρνησης που μόλυνε την Ιστορία της Ελλάδας με την πρωτοφανή ατίμωση των όπλων της, με την υποστολή της σημαίας από εθνικό έδαφος και το γκριζάρισμα ολόκληρης περιοχής στο Αιγαίο.
Ο στόλος μας, ο οποίος ποτέ, μα ποτέ δεν έχει ηττηθεί σε ναυμαχία με ελληνικό πλήρωμα υπό ελληνική διοίκηση, διατάσσεται να πάει στη θαλάσσια περιοχή των Ιμίων για να υπερασπιστεί την κυριαρχία της πατρίδας. Υστερα από λίγο (με τα γεγονότα που είναι γνωστά σε όλους), οι Ενοπλες Δυνάμεις της χώρας λαμβάνουν την εντολή να αποχωρήσουν από τα Ιμια, υποστέλλοντας μάλιστα τη σημαία και έχοντας απολέσει τρία εκλεκτά στελέχη. Σαν σήμερα, το 1996, πέρασαν στην αθανασία οι υποπλοίαρχος Χριστόδουλος Καραθανάσης, υποπλοίαρχος Παναγιώτης Βλαχάκος και αρχικελευστής Εκτορας Γιαλοψός. Ο τότε υπουργός Αμύνης της χώρας Γεράσιμος Αρσένης μιλούσε για... βέρτιγκο του κυβερνήτη, πριν καν περισυλλεχθούν τα πτώματα.
Η κυβέρνηση Σημίτη έβαλε φαρδιά πλατιά την υπογραφή της στα Ιμια, όπως και σε πολλές υποθέσεις που έπληξαν καίρια την τιμή του έθνους, την εδαφική κυριαρχία και ακεραιότητά του, τον οικονομικό βίο των πολιτών και τον πολιτισμό μας. Η κυβέρνηση Σημίτη ήταν στα πράγματα, όταν οι Τσουκάτοι κουβαλούσαν καταϊδρωμένοι τις βαλίτσες με τα μετρητά της Siemens στα γραφεία του ΠΑΣΟΚ. Η κυβέρνηση Σημίτη ήταν στα πράγματα, όταν ο Ακης Τσοχατζόπουλος έδινε, ως υπουργός Αμυνας, τις παραγγελίες για τα οπλικά συστήματα. Η κυβέρνηση Σημίτη ήταν στα πράγματα, όταν ο Τάσος Μαντέλης παντελόνιαζε τον παρά της Siemens σαν προεκλογική... χορηγία. Η κυβέρνηση Σημίτη είχε δώσει το πηδάλιο της οικονομίας στον Γιάννο Παπαντωνίου.
Από τότε κατάλαβαν οι ξένοι πόσο τρωτό είναι το σύστημά μας και πόσο μεγάλα πλήγματα μπορούν να καταφερθούν εναντίον του λαού και του έθνους. Χωρίς τα Ιμια της κυβέρνησης Σημίτη τίποτε από τα επόμενα δεν θα ήταν εφικτό: ούτε οι χρεοκοπίες ούτε η Συμφωνία των Πρεσπών.
Καταγγέλλουμε τους προδότες που δημιούργησαν τις γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο. Η Ελλάδα έγινε γκρίζα ζώνη από το Αιγαίο μέχρι τη Μακεδονία; Οχι στην Προδοτική Συμφωνία ΝΑΤΟ-ΣΥΡΙΖΑ. Όχι στο πραξικόπημα του Κιναιδοβουλίου. Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες!
Η βιομηχανική επανάσταση που άρχισε στο τέλος του 18ου αιώνα στην Αγγλία και επεκτάθηκε ταχύτατα στην υπόλοιπη Ευρώπη, συνδέθηκε ιστορικά με τη μετάβαση από το φεουδαρχικό σύστημα στον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής, συνδέθηκε εγγενώς με τη μισθωτή εργασία και επέφερε ραγδαίες μεταβολές στην παραγωγική διαδικασία. Η αλματώδης αύξηση της παραγωγικότητας και της δυναμικής της κεφαλαιακής συσσώρευσης, σε συνδυασμό με την υπερεκμετάλλευση της εργατικής δύναμης, ήταν το βασικό χαρακτηριστικό της πρώτης βιομηχανικής επανάστασης που στηρίχθηκε στον ατμό.
Η εγγενής στον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής τάση για αύξηση της παραγωγικότητας σε βάρος του κόστους εργασίας διατρέχει έκτοτε τις διάφορες ιστορικές φάσεις της διαδικασίας εκβιομηχάνισης της παραγωγής. Η τάση αυτή απέκτησε ιδιαίτερη δυναμική κατά τη δεύτερη βιομηχανική επανάσταση, που άρχισε στο τέλος του 19ου αιώνα και στηρίχθηκε βασικά στο μέγα επίτευγμα του ηλεκτρισμού. Κατά τη φάση αυτή, η Γερμανία απέσπασε την πρωτοκαθεδρία από την Αγγλία.
Ωστόσο, η εξελικτική πορεία του εξορθολογισμού της παραγωγής και η εκτίναξη της παραγωγικότητας και της κεφαλαιακής συσσώρευσης κορυφώθηκε μέσω της τρίτης βιομηχανικής επανάστασης, που στηρίχθηκε στην πληροφορική τεχνολογία και στην τηλεματική. Πρόκειται για την περίφημη ψηφιακή επανάσταση που μετέβαλε άρδην τις οικονομικές, τις εργασιακές, τις κοινωνικές και τις πολιτισμικές σχέσεις.
Η επιστημονικοτεχνική επανάσταση
Η επανάσταση αυτή συνδέθηκε ιστορικά με την αδυναμία του φορντικού-τεϋλορικού μοντέλου οργάνωσης της παραγωγής και της εργασιακής διαδικασίας να υπηρετήσει αποτελεσματικά τις ανάγκες συσσώρευσης του κεφαλαίου και κοινωνικής αναπαραγωγής, που έγινε ιδιαιτέρως εμφανής κατά τις ενεργειακές κρίσεις της δεκαετίας του ’70.
Έτσι, με όχημα την εκρηκτική ανάπτυξη της επιστημονικοτεχνικής επανάστασης και την ανάδειξή της σε κορυφαία παραγωγική δύναμη, τέθηκε σε κίνηση το στρατηγικό εγχείρημα της μικροηλεκτρονικής-ψηφιακής καπιταλιστικής ανασυγκρότησης στο πλαίσιο της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης και του συνακόλουθου νέου διεθνούς καταμερισμού εργασίας.
Η ενσκύψασα εν τω μεταξύ καπιταλιστική κρίση δεν υπήρξε βεβαίως ο γενεσιουργός λόγος, ή το κίνητρο της τεχνολογικής αναπτυξιακής έκρηξης. Λειτούργησε, ωστόσο, ως δύναμη επιτάχυνσης και προώθησής της. Η ψηφιακή επανάσταση επέφερε πράγματι σαρωτικές μεταβολές σε ολόκληρο το φάσμα της οικονομικής και συναλλακτικής ζωής και οδήγησε σε πραγματική μετάλλαξη των υλικών όρων και συνθηκών της παραγωγής και της εργασίας. Ταυτόχρονα ενίσχυσε σημαντικά την εξάρτηση του δικαίου και της πολιτικής από την οικονομία και τις αγορές και κατέστησε πια ορατή δια γυμνού οφθαλμού την εξικνούμενη μέχρι και το ασυμβίβαστο σχέση της δημοκρατίας με τον καπιταλισμό.
Η τέταρτη βιομηχανική επανάσταση
Σήμερα το ενδιαφέρον σε εθνικό και υπερεθνικό επίπεδο των επιστημόνων, των πολιτικών και του συνδικαλιστικού κινήματος -στο βαθμό που το τελευταίο δεν έχει απολέσει την επαφή με την οικονομικοτεχνολογική πραγματικότητα- συγκεντρώνεται στη λεγόμενη τέταρτη βιομηχανική επανάσταση, η οποία αποτελεί βασικά μετεξέλιξη της ψηφιακής επανάστασης.
Έννοιες όπως, «οικονομία της πλατφόρμας» (Plattformenökonomie), «οικονομία του διαμοιρασμού» (Sharing Economy), «πληθοπορισμός» (crowdworking), «μαζικά δεδομένα» (Big Data), «διαδίκτυο των πραγμάτων» (Internet of things, Internet der Dinge), «τρισδιάστατη εκτύπωση» (3D Drucken), «κυβερνοφυσικά συστήματα» (Cyber-Physical Systems), «αλγόριθμοι», «ρομποτική και τεχνητή νοημοσύνη» (Robotik, technische Intelligenz) βρίσκονται στο επίκεντρο της συζήτησης και συγκροτούν βασικά χαρακτηριστικά της τέταρτης βιομηχανικής επανάστασης.
Οι επιδόσεις της επανάστασης αυτής, στις οποίες εστιάζεται το παγκόσμιο ενδιαφέρον και κυριαρχούν στις σχετικές συζητήσεις, είναι η ρομποτική τεχνολογία, η εμβολιασμένη από τεχνητή νοημοσύνη, τα εξελιγμένα λογισμικά, τα «έξυπνα» ρομπότ τελευταίας γενιάς και οι συνέπειές τους, ιδίως στον κόσμο της εργασίας και της απασχόλησης γενικότερα. Ο επίκαιρος διάλογος για το μέλλον (ή το τέλος) της εργασίας ή (και) του καπιταλισμού είναι άμεσα συνδεδεμένος με τη δυναμική εξέλιξη της αντικατάστασης της ζωντανής εργασίας από τις μηχανές, δηλαδή τη νεκρή αντικειμενικοποιημένη εργασία.
Χαρακτηριστικό της φλέγουσας επικαιρότητας της προβληματικής αυτής είναι ότι από το 2016 αποτελεί ένα από τα κεντρικά ζητήματα συζήτησης στο παγκόσμιο οικονομικό forum του Νταβός. Οι επαναστατικές αυτές μεταβολές της παραγωγικής διαδικασίας δεν παρεμβαίνουν μόνο στον τρόπο οργάνωσης ή και στο περιεχόμενο της εργασίας. Ούτε περιορίζονται στη χωροχρονική αποσταθεροποίησή της (κινητή εργασία, τηλεργασία, crowdworking). Πολύ περισσότερο φαίνεται να απειλούν με βαθμιαία εξαφάνιση την ίδια τη μισθωτή εργασία και την αντικατάστασή της από τις μηχανές.
Η δυναμική αυτή, που πάντως δεν είναι ασύνδετη προς το κυρίαρχο μοντέλο της, υπηρετούσας τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής, οικονομικής ανάπτυξης, έχει οδηγήσει στη δημιουργία δύο -διαφορετικού ιδεολογικοπολιτικού και φιλοσοφικού προσανατολισμού- εκδοχών ντετερμινιστικής θεώρησης και ερμηνείας της επιστημονικοτεχνικής επανάστασης: της ενδοσυστημικής τεχνοφοβικής (π.χ. Rifkin) και της αντισυστημικής τεχνοουτοπικής (π.χ. Hardt-Negri.)
Περιορισμένες δυνατότητες
Δεν πρέπει πάντως να παροράται το γεγονός ότι το εργατικό δίκαιο, καθώς σε κοινωνιολογικό-πραγματολογικό επίπεδο αποτελεί εξαρτημένη μεταβλητή της οργάνωσης του τρόπου παραγωγής και του κυρίαρχου οικονομικού (καπιταλιστικού) συστήματος γενικότερα, αντανακλά βασικά τους αντικειμενικούς και υποκειμενικούς όρους λειτουργίας και αναπαραγωγής του στη συγκεκριμένη ιστορική συγκυρία.
Αυτό σημαίνει ειδικότερα ότι σε συνθήκες οικονομικής κρίσης, ιδίως δομικού χαρακτήρα, η σύμφυτη με τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής τάση αύξησης της παραγωγικότητας σε βάρος του κόστους εργασίας (στην καλύτερη περίπτωση διατηρείται σταθερό) ενισχύεται. Έτσι απορυθμίζει, πέραν του μισθολογικού status, ολόκληρο το φάσμα θεσμικής προστασίας των σχέσεων εργασίας.
Στην παρούσα συγκυρία της υποβόσκουσας παγκόσμιας οικονομικής κρίσης και της ΕΕ των πλειόνων ταχυτήτων, αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι δυνατότητες δικαιοπολιτικής αντιμετώπισης των ζητημάτων, που προκαλούνται από την ψηφιακή επανάσταση και την ρομποτική τεχνολογία, να φαίνονται περιορισμένες. Ωστόσο, υπάρχει ανάγκη αποτροπής περαιτέρω όξυνσης της κρίσης του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής, που φαίνεται να έχει φθάσει σε οριακό σημείο.
Πέραν της ανάσχεσης του κύματος αυτοματοποίησης και του εξορθολογισμού της σχέσης ανθρώπου-μηχανής, επιβάλλει και μία στοιχειώδη δικαιοπολιτική αντιμετώπιση των καινοφανών ζητημάτων, που οι νέες τεχνολογίες προκαλούν στο συναλλακτικό και εργασιακό βίο. Ενδεικτικό των σχετικών ζυμώσεων και προτάσεων είναι το από 16 Φεβρουαρίου 2017 ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου, που περιλαμβάνει προτάσεις προς την Επιτροπή για αστικοδικαιϊκές ρυθμίσεις στο χώρο της ρομποτικής.
Σε οριακό σημείο
Σ’ έναν κόσμο όπου η νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση, παρά την έντονη πολλαπλή αμφισβήτησή της, εξακολουθεί να διατηρεί την ηγεμονική θέση, όπου η δυναμική απορρύθμισης των σχέσεων εργασίας και οι πολιτικές λιτότητας δεν περιορίζονται στις αδύνατες οικονομικά χώρες, μνημονιοκρατούμενες ή όχι, αλλά αποτελούν ενδημικό στοιχείο των αναπτυγμένων οικονομικά αστικών δημοκρατιών της Δύσης, όπου η σχέση έντασης αγορών και δημοκρατίας έχει φθάσει σε οριακό σημείο, όπου η ανισοκατανομή του κοινωνικού πλούτου τείνει να γίνει εκρηκτική, το εργατικό δίκαιο βρίσκεται ενώπιον νέων υπαρξιακών προκλήσεων.
Τούτο δε καθώς η τάση εξασθένησης της θεμελιακής αρχής της προστασίας του εργαζόμενου που αποτελεί τον σκληρό γενετικό, αξιακό και δογματικό πυρήνα του εργατικού δικαίου, απειλείται με εξαΰλωση από την παρέμβαση των υπερσύγχρονων τεχνολογιών. Βεβαίως, επειδή η υπαρξιακά αναγκαία για τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής άντληση υπεραξίας προϋποθέτει εμπλοκή της ζωντανής εργασίας στην παραγωγική διαδικασία, η παρατηρούμενη τάση αύξησης της τεχνολογικής ανεργίας δεν μπορεί παρά να αναχαιτιστεί.
Άλλωστε η παγκόσμια αποτύπωση της μισθωτής εργασίας δείχνει αύξηση και όχι μείωσή της. Η ανάσχεση αυτή βεβαίως θα λαμβάνει χώρα σε βάρος της προστασίας της εργασίας, πράγμα που ήδη βρίσκεται σε εξέλιξη μέσω της παρέμβασης των νέων τεχνολογιών. Ανεξαρτήτως, ωστόσο, από το γεγονός ότι η εξάλειψη των φαινομένων της εκμετάλλευσης, της απαξίωσης και της αλλοτρίωσης της εργασίας συνδέεται με την υπέρβαση του οικονομικού καθεστώτος που την γεννά, την εκτρέφει και την αναπαράγει, το δίκαιο στο πλαίσιο, που ακόμη η τραυματισμένη αστική δημοκρατία του επιτρέπει, οφείλει να θέσει φραγμό στην προϊούσα απορρύθμιση των σχέσεων εργασίας.
Στην πρώτη γραμμή της ανάγκης δικαιοπολιτικής παρέμβασης περιλαμβάνονται το δίκαιο του χρόνου εργασίας και της άδειας αναψυχής, η αντιμετώπιση του crowdworking και της ψηφιακής κινητής εργασίας γενικότερα, το δίκαιο της προστασίας του εργαζόμενου από τις νέες τεχνολογίες, ιδίως δε της προστασίας των ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων του εντός και εκτός της εργασίας, το δίκαιο της συμμετοχής των εργαζομένων στις εκμεταλλεύσεις και το δίκαιο της συλλογικής αυτονομίας.
Ωστόσο, πέραν των ζητημάτων αυτών, στο στόχαστρο της δικαιοπολιτικής συζήτησης βρίσκονται, ιδιαιτέρως τα τελευταία χρόνια, και τα πρωτόγνωρα όσο και κρίσιμα νομικά και ηθικά ζητήματα, που γεννιούνται από την παρέμβαση της ρομποτικής και της τεχνητής νοημοσύνης στις σχέσεις εργασίας και τις συναλλακτικές σχέσεις γενικότερα.
Αναλυτικότερα στο υπό έκδοση βιβλίο του συγγραφέα «Το εργατικό δίκαιο στην τέταρτη βιομηχανική επανάσταση. Ψηφιοποίηση, ρομποτική και τεχνητή νοημοσύνη».
Η Παμμακεδονική Συνομοσπονδία Αθηνών Ελλάδας εκφράζοντας την αντίδρασή της στα μεγάλα επεισόδια που έλαβαν χώρα την περασμένη Κυριακή 20 Ιανουαρίου 2019 στο Σύνταγμα κατέθεσε διά των πληρεξουσίων δικηγόρων της Στέλιου Γρηγορίου και Ιωάννη Μαλταμπέ σήμερα 24 Ιανουαρίου 2019 μηνυτήρια αναφορά στην εισαγγελία του Αρείου Πάγου κατά παντός υπευθύνου ζητώντας να ερευνηθεί εάν έχουν διαπραχθεί τα αδικήματα της διέγερσης, πρόκλησης και προσφοράς για την εκτέλεση κακουργήματος, συμμορία, παράνομη βία, παράβαση καθήκοντος και άλλα.
Εν συνέχεια κατέθεσε αναφορά στον αρχηγό της ΕΛΑΣ ζητώντας να ληφθούν όλα τα μέτρα που θα διασφαλίσουν την ομαλή διεξαγωγή και των επόμενων συγκεντρώσεων. Αντίγραφο της μηνυτήριας αναφοράς παραδόθηκε και στον Προϊστάμενο της Εισαγγελίας σήμερα στις 2.00μ.μ. στην Ευελπίδων. Την μήνυση για παράβαση καθήκοντος προς όλους τους υπευθύνους γνωστοποίησε ο Πρόεδρος της Συνομοσπονδίας, κ. Γιάννης Αθανασιάδης, δηλώνοντας πως ζητά από τούδε την παρουσία εισαγγελέα! Όπως ο ίδιος επεσήμανε στον ΑΝΤ1:
«Είδαμε μία ανοχή της αστυνομίας στους μπαχαλάκηδες, τους κουκουλοφόρους, οι οποίοι ήταν εμφανώς μπροστά από τη Μεγάλη Βρετανία με λοστούς… Ο ρόλος της αστυνομίας δεν είναι μόνο κατασταλτικός θα έπρεπε και πρέπει να προστατεύει τους πολίτες που με ειρηνικότατο τρόπο διαδηλώνουν την αντίθεσή τους. Είναι γνωστό ότι όταν μιλάμε για Μακεδονία, μιλάμε για Ελλάδα και ο Έλληνας πολίτης σκέφτεται ότι χάνει κάτι από τον εαυτό του».
Παρακάτω ολόκληρη η μηνυτήρια αναφορά…
Προς την κ. Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, κατά: Παντός προσώπου εμπλεκομένου εις την διάπραξη των καταγγελλομένων αδικημάτων.
ΚΑΤΑΓΓΕΛΟΜΕΝΑ ΑΔΙΚΗΜΑΤΑ: Διέγερση (184 ΠΚ), Πρόκληση και προσφορά για την εκτέλεση κακουργήματος (186 ΠΚ), Συμμορία (187.3 ΠΚ), Παράνομη βία (330 ΠΚ), Παράβαση Καθήκοντος (259 ΠΚ), Εκθεση εις κίνδυνο (306 ΠΚ) ως και παντός άλλου διαπραχθέντος αδικήματος
Αθήνα, 24/01/2019
Η Παμμακεδονική Συνομοσπονδία αποτελεί νόμιμα αναγνωρισμένη μη κερδοσκοπική οργάνωση, τρίτου βαθμού εκπροσωπήσεως, η οποία εκπροσωπεί 4 Ομοσπονδίες της Κεντρικής, της Δυτικής και της Ανατολικής Μακεδονίας και τις Ομοσπονδίες των Σερρών και Δράμας, με 90 πρωτοβάθμια σωματεία, που εκπροσωπούν τους απανταχού Μακεδόνες.
Καταστατικός σκοπός της και αποκλειστικός λόγος της συγκροτήσεώς της είναι η προστασία της ελληνικότητος, του πολιτισμού και της ιστορίας της Μακεδονίας, της ιστορικής συνέχειας των Μακεδόνων, ως αναπόσπαστο τμήμα του καθόλου Ελληνισμού.
Εις τα πλαίσια των καθηκόντων της και των σκοπών της η Παμμακεδονική, εν όψει της εισαγωγής της λεγόμενης «Συμφωνίας των Πρεσπών» εις την Ελληνική Βουλή προς κύρωσή της ως Διεθνούς Συνθήκης, επισημαίνει τα ακόλουθα, τα οποία προδήλως εμπίπτουν εις την δικαιοδοσία της Ανώτατης Εισαγγελικής Αρχής της χώρας μας, δεδομένης της κρίσιμης σημασίας της αρχομένης κοινοβουλευτικής διαδικασίας για την εθνική μας υπόσταση:
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ…
Κατά το μεγάλο Συλλαλητήριο που διοργανώθηκε στην Αθήνα την 20/01/2019, από τις απανταχού Μακεδονικές οργανώσεις, εις το οποίο συμμετείχαν ειρηνικά άνω του ενός εκατομμυρίου Ελληνες, με διαπιστωμένη την συμμετοχή οικογενειών με τα ανήλικα τέκνα τους, καθώς και υπερηλίκων συμπολιτών μας, έλαβαν χώρα λυπηρά επεισόδια βίας και συμπλοκών, τα οποία είχαν ως αφετηρία πράξεις και παραλείψεις των παρισταμένων Αστυνομικών οργάνων.
Είναι αδιαμφισβήτητο ότι, και κατά την συγκέντρωση αυτή, υπήρξε οργανωμένο σχέδιο ανωμαλίας στα πλαίσια του οποίου έδρασαν συγκεκριμένες ομάδες κουκουλοφόρων, με αντικειμενικό σκοπό να υπονομεύσουν και τελικώς να διαλύσουν την πάνδημη και συγκλονιστική εκδήλωση διαμαρτυρίας, σύσσωμου του Ελληνικού λαού, ο οποίος αντιδρά και διαδηλώνει κατά της επιψήφισης της Συμβάσεως των Πρεσπών.
Συγκεκριμένα, με βάση την δημοσιογραφική έρευνα, όλα τα γεγονότα της 20/01/2019, καταγράφονται στα παρακάτω links:
Από τα ως άνω καταγεγραμμένα γεγονότα προκύπτουν τα ακόλουθα:
Οργανωμένες ομάδες κουκουλοφόρων, εξοπλισμένων με αντικείμενα, πέτρες, μολότοφ και σάκους, εντός των οποίων υπήρχαν πέτρες, λοστοί, κλπ, κινούνται ανενόχλητοι προς τον Άγνωστο Στρατιώτη και περιμετρικά της Βουλής.
Οι παρατεταγμένες μονάδες της Αστυνομίας δεν αποκρούουν την έφοδο των ομάδων αυτών προς την κατεύθυνση της Βουλής, όπως θα αναμένετο.
Αρχίζει πετροπόλεμος μεταξύ Αστυνομίας και κουκουλοφόρων, αποξήλωση των πλακών της πλατείας Συντάγματος και καταστροφή του Μνημείου του Αγνώστου Στρατιώτη.
Η αστυνομία καταγγέλλει, εκ των υστέρων, οργανωμένο σχέδιο εισβολής από πέντε σημεία στο κτίριο της Βουλής.
Ακολουθεί ρίψη χημικών από την Αστυνομία για την απώθηση των κουκουλοφόρων, με αποτέλεσμα την διάλυση του ειρηνικού Συλλαλητηρίου, με αποτέλεσμα χιλιάδες άνθρωποι να αποχωρήσουν μέσα σε τρόμο και πανικό, εισπνέοντας δηλητηριώδεις και επικίνδυνες χημικές ουσίες, που προκαλούν βαρειά βλάβη στην υγεία.
Είναι προφανές ότι το επιχειρησιακό σχέδιο της Αστυνομίας είναι εντελώς εσφαλμένο, καθώς επιτρέπει στις, απολύτως γνωστές από το παρελθόν, ομάδες κουκουλοφόρων να δρουν ανεξέλεγκτα, με κατεύθυνση προς την Βουλή, να λαμβάνουν θέση μάχης και, αμέσως μετά, να αρχίζει ο πετροπόλεμος και η μαζική ρίψη χημικών ουσιών.
Θα ανέμενε κανείς ότι η ευνομούμενη Πολιτεία, και συγκεκριμένα η Πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Δημοσίας Τάξεως, καθώς και το Αρχηγείο της ΕΛΑΣ, θα είχαν εκπονήσει το κατάλληλο για τις περιστάσεις επιχειρησιακό σχέδιο, γιά να αποτραπεί με αποτελεσματικό τρόπο η προβοκατόρικη και καταστροφική δράση των κουκουλοφόρων, ώστε να περισταλεί η έκταση του πανικού και της χημικής δηλητηρίασης των ανύποπτων πολιτών, που ενώ διαδήλωναν ειρηνικά εξετέθησαν σε κίνδυνο βαρείας βλάβης της υγείας τους αλλά και της ζωής τους, καθώς και η τεράστια έκταση των υλικών καταστροφών της δημόσιας περιουσίας.
Όπως προκύπτει από την σωρεία των επισυναπτομένων δημοσιογραφικών ευρημάτων, είναι πλέον απολύτως βέβαιον ότι η δράση των κουκουλοφόρων δεν υπήρξε τυχαία, αλλά, αντιθέτως, είναι εντεταγμένη σε ένα σχέδιο ανωμαλίας, με σκοπό την κατατρομοκράτηση του λαικού παράγοντα και την αποτροπή της πάνδημης συμμετοχής του τόσο στο Συλλαλητήριο της 20/01/2019 όσο και στο προαναγγελθέν Συλλαλητήριο, που θα διοργανωθεί την ημέρα της ψηφίσεως της Συμφωνίας των Πρεσπών από την Ελληνική Βουλή και συγκεκριμένα σήμερα, Πέμπτη, 24/01/2019.
ΠΟΙΝΙΚΟ ΜΕΡΟΣ
Η δράση των οργανωμένων ομάδων κουκουλοφόρων συγκροτεί, τουλάχιστον κατ’ αρχήν και χωρίς να αποκλείεται η αποκάλυψη εγκληματικής οργάνωσης, κατ’ άρθρον 187.1 ΠΚ, το αδίκημα της συμμορίας (187.3 ΠΚ), το οποίο συνίσταται εις την ευκαιριακή και διαπροσωπική σχέση δύο τουλάχιστον προσώπων, τα οποία συμπράττουν για την διάπραξη ενός τουλάχιστον μη προσδιοριζόμενου κακουργήματος ή πλημμελήματος.
Εις τα προσκομιζόμενα link καταγράφεται η δράση ταυτοποιημένων και μη προσώπων, τα οποία δημόσια (185 ΠΚ) ή μη δημόσια (186 ΠΚ) παροτρύνουν και διεγείρουν τα λοιπά μέλη των ομάδων τους να διαπράξουν κακουργήματα ή πλημμελήματα, εις τα οποία προβαίνουν από κοινού και κατά συναυτουργία, καταστρέφοντας δημόσια περιουσία και ούτω διαπράττουν το έγκλημα της παράνομης βίας (330 ΠΚ).
Η υπερβάλλουσα άσκηση βίας και η εκτόξευση δολοφονικών χημικών αερίων κατά των διαδηλωτών εκ μέρους των αστυνομικών οργάνων συνιστά αντίστροφη παράνομη βία κατά των ειρηνικών διαδηλωτών (330 ΠΚ), ενώ ταυτοχρόνως οι ενέργειες τούτες εκθέτουν τους πολίτες αυτούς εις κίνδυνο της υγείας ή και της ζωής τους (306 ΠΚ), εις ορισμένες περιπτώσεις, οι οποίοι πολίτες σημειωτέον είναι φιλήσυχοι οικογενειάρχες και ενεργούν νομίμως εις τα πλαίσια του Συνταγματικού δικαιώματος αυτών της ελευθερίας του συνέρχεσθε.
Δέον να διερευνηθεί εάν οι ενέργειες των αστυνομικών οργάνων αποτελούν παράβαση καθήκοντος (259 ΠΚ), η οποία παράβαση άρχεται από το ανώτατο επίπεδο της ιεραρχίας και εξικνείται εις το τελευταίο αστυνομικό όργανο, που εκτελεί τις διαταγές των ανωτέρων του καθ' υπέρβαση αυτών και πάντως των νομίμων ορίων αμύνης (23 ΠΚ).
Επειδή η Παμμακεδονική Συνομοσπονδία έχει την ηθική υποχρέωση της προστασίας και περιφρουρήσεως του σημερινού Συλλαλητηρίου της 24/01/2019, της προστασίας της υγείας και της ζωής όλων των συμμετεχόντων, της προασπίσεως του Συνταγματικού δικαιώματος της ελευθερίας του συνέρχεσθε για την προστασία του Ονόματος και του Πολιτισμού της Μακεδονίας, καθώς τούτο είναι απολύτως εντεταγμένο στους καταστατικούς σκοπούς της, καθηκόντως προβαίνει εις την υποβολή της παρούσας Μηνυτήριας Αναφοράς.
Επειδή δέον να διερευνηθεί από την Εισαγγελική Αρχή εάν, πράγματι, διεπράχθησαν οι καταγγελλόμενες πράξεις, οπότε εις την περίπτωση τούτη συγκροτείται, τουλάχιστον, η αντικειμενική υπόσταση των αδικημάτων: της Διέγερσης (184 ΠΚ), της Πρόκλησης και Προσφοράς για την εκτέλεση κακουργήματος (186 ΠΚ), της Συμμορίας (187.3 ΠΚ), της Παράνομης βίας (330 ΠΚ), της Παράβασης Καθήκοντος (259 ΠΚ), της Εκθεσης εις κίνδυνο υγείας ή ζωής (306 ΠΚ) ως και παντός άλλου διαπραχθέντος αδικήματος.
ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ Με την επιφύλαξη παντός νομίμου δικαιώματός μας ΑΙΤΟΥΜΕΘΑ
Να διερευνηθεί η παρούσα Μηνυτήρια Αναφορά ως προς την πιθανή ποινική εμπλοκή όλων των ενεχομένων προσώπων, που θα εντοπισθούν για τα αδικήματα της Διέγερσης (184 ΠΚ), της Πρόκλησης και Προσφοράς για την εκτέλεση κακουργήματος (186 ΠΚ), της Συμμορίας (187.3 ΠΚ), της Παράνομης βίας (330 ΠΚ), της Παράβασης Καθήκοντος (259 ΠΚ), της Έκθεσης εις κίνδυνο υγείας ή ζωής (306 ΠΚ) ως και παντός άλλου διαπραχθέντος αδικήματος.
Εφόσον διακριβωθεί η εμπλοκή πολιτικών προσώπων να αποσταλεί η παρούσα Μηνυτήρια Αναφορά αμελλητί προς την Ελληνική Βουλή.
Να ασκηθεί η δέουσα ποινική δίωξης κατά παντός υπευθύνου προσώπου.
Μάρτυρες προτείνουμε τους: Αλέξανδρο Στεφανόπουλο, Δημοσιογράφο, κάτοικο Νέας Υόρκης ΗΠΑ, Πληρεξούσιους Δικηγόρους μας ορίζουμε τους:
Στυλιανό Γρηγορίου (ΑΜΔΣΑ 12269), Λεωφόρος Αλεξάνδρας 6, Αθήνα
Ιωάννη Μαλταμπέ (ΑΜ ΔΣΑ 15305), Γ’ Σεπτεμβρίου 39, Αθήνα
Την ώρα που ο πρωθυπουργός αναγγέλλει την αύξηση του κατώτατου μισθού για να ψηφοθηρήσει με το ένα χέρι, με το άλλο χέρι αρπάζει όλα τα αποθεματικά πανεπιστημίων, νοσοκομείων και των οργανισμών του δημοσίου, ακριβώς όπως το α’ εξάμηνο του 2015, προκειμένου να αντιμετωπίσει τον επικείμενο κίνδυνο πτώχευσης, όπως το 2015, μια και η χώρα δεν παράγει τίποτε και η κυβέρνηση μπορεί να δανειστεί μόνο μικροποσά από τις αγορές για τις ανάγκες της.
Υπό αυτές τις συνθήκες, οι αυξήσεις του κατώτατου μισθού κινδυνεύουν σύντομα, όπως και ο ίδιος ο κατώτατος, μια και η κυβέρνηση αναγκάζεται να σαρώσει τα αποθεματικά προκειμένου να πληρώσει μισθούς, συντάξεις, περίθαλψη, προεκλογικά έξοδα και ρουσφέτια, καθώς και εξωτερικά δάνεια, όπως φαίνεται και στη συνέχεια.
Η εντολή του κ Χουλιαράκη για υποχρεωτική αρπαγή κάθε ευρώ από τα αποθεματικά των Οργανισμών του δημοσίου περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, βρεφοκομεία, βιβλιοθήκες, λιμενικά ταμεία, παιδικούς σταθμούς, δήμους, περιφέρειες, ΔΕΚΟ, νομικά πρόσωπα δημοσίου και ιδιωτικού δικαίου, πανεπιστήμια, νοσοκομεία, ανεξάρτητες αρχές, μουσεία, στάδια, τον ΟΣΕ, τους Εθνικούς δρυμούς, τον ΕΟΠΥΥ, την ΟΥΝΕΣΚΟ, τον ΕΛΓΑ των αγροτών, τον Εθνικό Οργανισμό Μεταμοσχεύσεων, τα ΤΕΙ!
Και είναι τόσο αυστηρή, που η παραβίασή της από οποιονδήποτε οργανισμό ή φορέα επισύρει την καθαίρεση των μελών του δς του ή των εντεταλμένων υπευθύνων.
Σύμφωνα με την απόφαση της κυβέρνησης, η υποχρεωτική κατάθεσή των αποθεματικών θα γίνει σε ειδικό λογαριασμό της Τράπεζας Ελλάδος μέχρι τα τέλη Φεβρουαρίου. Και η απόφαση αυτή δεν περιγράφει μόνο την απελπιστική θέση που έχουν περιέλθει τα οικονομικά του κράτους. Κάνει στην πράξη και κάτι χειρότερο...
Η εντολή Χουλιαράκη αφήνει στα ταμεία των οργανισμών του δημοσίου μόνο όσα χρήματα τους αρκούν για έξοδα 15 ημερών (!). Με τους οργανισμούς να έχουν την αποκλειστική ευθύνη να υπολογίσουν αυστηρά πόσα θα τους αρκούν. Μιλώντας για ελληνικό δημόσιο, που όχι μόνο δεν ξέρει τι θα πει χρηστή τήρηση εσόδων- εξόδων, αλλά δεν ξέρει η μια υπηρεσία τι κάνει η άλλη στη διπλανή αίθουσα!
Στην πράξη αυτό σημαίνει ότι οι υπηρεσίες και δομές σε όλο το δημόσιο, που μέχρι σήμερα δεν έχουν ούτε χαρτί τουαλέτας, ούτε σεντόνια, ούτε κιμωλίες, ούτε εκτυπωτικό χαρτί, ούτε στυλό, ούτε σέρβις για τους κομπιούτερς, δεν θα έχουν ούτε για τη βενζίνη των ασθενοφόρων και των περιπολικών!
Και για να εξασφαλίσει η κυβέρνηση ότι δεν θα γίνουν κουτοπονηριές από τις υπηρεσίες και δεν θα εξασφαλίζουν πόρους από αλλού, ο Κ Χουλιαράκης υποχρεώνει από την 1η Μαρτίου όλες οι επιχορηγήσεις του κράτους προς τους δημόσιους Οργανισμούς να τους δίνονται μόνο μέσα από το λογαριασμό της Τράπεζας της Ελλάδος που έχουν ενθυλακωθεί και τα αποθεματικά τους!
Ταυτόχρονα, για να μην αποκτούν λεφτά από αλλού οι Οργανισμοί, κόβεται και η είσπραξη επιχορηγήσεων μέσω των τραπεζών! Κι αυτό είναι ένα ακόμα σοβαρό χτύπημα στις ήδη παραπαίουσες ελληνικές τράπεζες!
Όπως καταλαβαίνει και ο πιο αδαής, η αρπαγή των αποθεματικών από τους περίπου 1.500 δημόσιους οργανισμούς και την τοπική αυτοδιοίκηση θα γραφτεί σαν μαύρη τρύπα στα ταμεία των τραπεζών. Γιατί όλο αυτό το χρήμα των οργανισμών, που βρίσκεται τώρα στα πιστωτικά ιδρύματα, μαζί με τα λεφτά των επιχορηγήσεων, θα μετακομίσει στην Τράπεζα της Ελλάδος!
Από αυτές τις κινήσεις γίνεται φανερή η απελπιστική κατάσταση, στην οποία έχει έρθει η κυβέρνηση, ακριβώς όπως το 2015, που δεν μπορούσε να δανειστεί από πουθενά και που ξαναάρπαξε τα αποθεματικά όλων των οργανισμών του δημοσίου.
Τότε, με πράξη νομοθετικού περιεχομένου που δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ 41- 20/04/2015, επικαλείτο «την έκτακτη περίπτωση εξαιρετικά επείγουσας και απρόβλεπτης ανάγκης». Και σάρωσε 15-20 δις ευρώ, συμπεριλαμβάνοντας και τα ασφαλιστικά ταμεία.
Σήμερα η κυβέρνηση θέλει να σαρώσει περί τα 7 δις που της …ξεφεύγουν από τα αποθεματικά, ώστε με τα 32 δις που έχει συσσωρεύσει ως πλεόνασμα και τα, ισχνά αλλά σίγουρα, 2 δις που θα ζητήσει από τις αγορές οσονούπω, να φτιάξει ένα μαξιλάρι 41 δις για να ανταπεξέλθει σε δύο μεγάλες ανάγκες: Να πληρώνει τα τοκοχρεωλήσια στους δανειστές και να σκορπίσει απλόχερα λεφτά ψηφοθηρώντας στις τρείς εκλογές του έτους.
Όλα αυτά συμβαίνουν την ώρα που ο ΕΦΚΑ ίσα που μπορεί και καταβάλλει τις συντάξεις γιατί δεν έχει τα αντίστοιχα έσοδα από τους πετσοκομμένους μισθούς, ο ΕΟΠΥΥ ίσα που μπορεί και καλύπτει την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη γιατί οι εισφορές είναι μικρές σε σχέση με τις δαπάνες, το δημόσιο χρειάζεται κάθε μήνα πάνω από 1 δις για μισθούς και επιδόματα και η χώρα πρέπει να πληρώσει φέτος για εξόφληση διαφόρων δανείων, συμπεριλαμβανομένης και της δόσης στο ΔΝΤ, 13,712 δις ευρώ.
Τα ποσά που θα πάρει η κυβέρνηση από τα αποθεματικά θα χρηματοδοτήσουν, μέσω ρέπος, μισθούς, συντάξεις και τις λοιπές ανάγκες του δημοσίου. Για όποιον δεν κατάλαβε, η χώρα δεν παράγει, δεν μπορεί να δανειστεί από τις αγορές, επομένως για να ζήσει τρώει τις σάρκες της.
Σ' αυτό το περιβάλλον χρεωκοπίας ο κ Τσίπρας μοιράζει αυξήσεις. Οι οποίες είναι πολύ καλές για όσους τις πάρουν. Και πολύ προσωρινές για όλους. Επειδή στην επόμενη ορατότατη χρεωκοπία οι μόνες αυξήσεις θα είναι στους αριθμούς των φτωχών. Αλλά, αυτό δεν απασχολεί τον κ Τσίπρα. Και δεν μοιάζει να απασχολεί και το λαό.
Γράφει ο Χρόνης Βάρσος Φιλολόγος-Ιστορικός Ερευνητής
OGNEN TEOFILOVSKI / REUTERS Δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά τις 04/02/2018
Με αφορμή το θέμα της ονοματοδοσίας των Σκοπίων και τις «διαπραγματεύσεις» που διεξάγει η κυβέρνηση Τσίπρα κατ’ εντολή των ΗΠΑ, καθίσταται ιδιαίτερα ενδιαφέρον να μελετήσει κανείς τις απόψεις της άλλης πλευράς. Για τον Έλληνα, ο «Μακεδόνας» της διπλανής χώρας είναι απλά κάποιος προκλητικός πλαστογράφος της ελληνικής ιστορίας ή παράφρων που ισχυρίζεται ότι κατάγεται (!) από τους αρχαίους Μακεδόνες. Για τον σλαβόφωνο των Σκοπίων, ο Έλληνας είναι ο επί 100 και πλέον χρόνια κατακτητής, ένας εκ των διαμελιστών της «σκλαβωμένης» και «διαιρεμένης» «μακεδονικής» γης. Ασφαλώς στόχος του παρόντος άρθρου δεν είναι να αποδείξει το αυταπόδεικτο και αυτονόητο της ελληνικότητας της Μακεδονίας, αλλά να αναδείξει τους ανιστόρητους και παράλογους ισχυρισμούς των Σκοπιανών, που μέσα από ένα πνεύμα μικροεθνικισμού, προβάλλουν το ψευδοϊδεολόγημα του «Μακεδονισμού» ως το μοναδικό συνεκτικό στοιχείο μιας χώρας που κινδυνεύει με διάλυση.
Μια ενδελεχής μελέτη στα σχολικά βιβλία των Σκοπίων αρκεί για να αποδείξει του λόγου το αληθές.Σύμφωνα μ’ αυτά οι αρχαίοι Μακεδόνες αποτελούσαν ένα μη ελληνικό φύλο,με δική του γλώσσα (εκτός από ένα μέρος της άρχουσας τάξης τους που απλά υιοθέτησε την ελληνική γλώσσα), οι οποίοι το 338 π.Χ με τον Φίλιππο Β’ (359-336 π.Χ) επεβλήθησαν στον νότιο Έλληνα γείτονα και με τον Μέγα Αλέξανδρο (336-323 π.Χ) κυριάρχησαν στην ανατολή έως την Ινδία διαδίδοντας τον «μακεδονικό» πολιτισμό. Αμφισβητείται έτσι ευθέως η ελληνικότητα όλης της ελληνιστικής περιόδου (323-31 π.Χ) των Διαδόχων και των Επιγόνων (Πτολεμαίοι, Σελευκίδες κλπ).
Αγνοούν, ηθελημένα βέβαια, το ότι η αρχαία Μακεδονία εκτεινόταν βόρεια έως τη γραμμή Πρεσπών-Δοϊράνης-Στρυμώνα, με γείτονες τους Ιλλυριούς από δυτικά, τους Παίονες βόρεια και τους Θράκες ανατολικά του Στρυμώνα. Επί Φιλίππου Β’ (359-336 π.Χ) η Μακεδονία επεκτάθηκε βόρεια στην περιοχή της Παιονίας και στο οροπέδιο της Πελαγονίας και ανατολικά στη ζώνη Στρυμώνα-Νέστου (αλλά σε κάθε περίπτωση πολύ πιο νότια από την αρχαία πόλη των Δαρδάνων, Σκούποι (σημερινά Σκόπια). Ακόμα και στο Μεσαίωνα, το βυζαντινό Θέμα της Θεσσαλονίκης (8ος-12ος μ.Χ αιώνας) εκτεινόταν από τις Πρέσπες μέχρι το Στρυμώνα, ταυτιζόμενο σχεδόν με τα εδάφη της αρχαίας Μακεδονίας.
Επειδή οι Σλάβοι κατέβηκαν από βορρά στη βαλκανική χερσόνησο στα μισά του 6ου μ.Χ αιώνα (δηλαδή σχεδόν 1.000 χρόνια (!) μετά τον Αλέξανδρο) ακολουθώντας τους μογγολικής καταγωγής Αβάρους (γνωστούς και ως Αβαρο-Σλάβους), «αποφασίστηκε» να καλυφθεί το «μικρό» αυτό χρονικό χάσμα με την καινοφανή θεωρία ότι οι απόγονοι των αρχαίων Μακεδόνων ήρθαν σε επαφή με τους Σλάβους, εκσλαβίστηκαν και αποτέλεσαν στη συνέχεια το σημερινό «μακεδονικό» έθνος.
Στη συνέχεια «βαπτίστηκαν» Σλάβοι (!) οι εκ Θεσσαλονίκης βυζαντινοί ιεραπόστολοι και εκχριστιανιστές των Σλάβων το 862 μ.Χ, δημιουργοί του Γλαγολιτικού-Κυριλλικού αλφάβητου, αδελφοί Κωνσταντίνος-Κύριλλος και Μιχαήλ-Μεθόδιος καθώς και «Μακεδόνας» μεσαιωνικός ηγεμόνας (!) ο πλέον διάσημος τσάρος των Βουλγάρων, ο Σαμουήλ (997-1014).
Η ίδρυση της Βουλγαρικής Εξαρχίας το 1870 και της ΕΜΕΟ (Εσωτερική Μακεδονική-Αδριανουπολίτικη Επαναστατική Οργάνωση-VMRO) το 1893, όργανο της βουλγαρικής πολιτικής στην οθωμανική Μακεδονία, εκκίνησαν το Μακεδονικό Ζήτημα, διεκδικώντας την απελευθέρωση της περιοχής από τους Τούρκους και την παράλληλη φυσικά βουλγαροποίησή της.
Η ίδρυση του Ανώτατου (Βουλγαρικού) Μακεδονο-Αδριανουπολίτικου Κομιτάτου το 1895, ελεγχόμενο από το βουλγαρικό κράτος, προκάλεσε αντιπαλότητες στους κόλπους της ΕΜΕΟ μεταξύ των υποστηρικτών μιας ανεξάρτητης Μακεδονίας με το σύνθημα «η Μακεδονία στους Μακεδόνες» και όσων αγωνίζονταν για την ενσωμάτωση της Μακεδονίας σε μια μεγάλη Βουλγαρία, θεωρώντας τους σλαβόφωνους «Μακεδόνες» εθνικά Βούλγαρους.
Η υιοθέτηση των «ηρώων» σλαβόφωνων κομιτατζήδων, ιδρυτών και ηγετικών στελεχών της ΕΜΕΟ, καταγόμενων από εδάφη της οθωμανικής Μακεδονίας (Γκότσε Ντέλτσεφ, Ντάμε Γκρούεφ, Νικόλα Κάρεφ, Γιάνε Σαντάνσκι κλπ), αποτελεί αντικείμενο έντονης διαμάχης μεταξύ Βουλγάρων και «Μακεδόνων», ενώ οι αντίστοιχοι Έλληνες Μακεδονομάχοι της περιόδου 1904-1908 αποκαλούνται «σφαγείς» του «Μακεδονικού» λαού.
Η αποτυχημένη εξέγερση του Ίλιντεν το 1903 με πρωτοβουλία της ΕΜΕΟ (περιοχή Καστοριάς-Φλώρινας-Μοναστηρίου-Κρουσόβου-Αχρίδας), αποτελεί για τα σημερινά Σκόπια την έναρξη των αγώνων του «Μακεδονικού» λαού για την αποτίναξη του οθωμανικού ζυγού.
Μετά το τέλος των Βαλκανικών πολέμων (1912-13) ξεκίνησε το ιδεολόγημα του κατατεμαχισμού της «ενιαίας Μακεδονίας» από Σέρβους, Έλληνες και Βούλγαρους. Οι Σκοπιανοί ταυτίζουν ανιστόρητα τα εδάφη της αρχαίας Μακεδονίας με αυτά της οθωμανικής Μακεδονίας (βιλαέτια Μοναστηρίου, Θεσσαλονίκης και Κοσσόβου). Αν φυσικά συμπίπτει κάπως εδαφικά η αρχαία Μακεδονία με την οθωμανική είναι μόνο με τα βιλαέτια Μοναστηρίου και Θεσσαλονίκης, αφού τα βόρεια Σκόπια ανήκαν στο βιλαέτι του Κοσσόβου (!). Προέκυψε λοιπόν ένας εδαφικός χώρος του οποίου ο πολυεθνικός πληθυσμός (Σέρβοι, Έλληνες, Βούλγαροι, Αλβανοί, Τούρκοι), βαπτίστηκε εθνικά «Μακεδονικός», που διαμοιράστηκε στη «Μακεδονία» του Αιγαίου (Ελλάδα), του Πιρίν (Βουλγαρία) και του Βαρδάρη (Γιουγκοσλαβία).
Μετά την ήττα της Βουλγαρίας στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο το 1918 και την ίδρυση της Γιουγκοσλαβίας, αρχίζει η σύγκρουση μεταξύ Βελιγραδίου-Σόφιας για τη διεκδίκηση των Σλαβόφωνων στην περιοχή που ονομάστηκε στο μεσοπόλεμο Βαρντάρσκα. Το ζήτημα αυτό θα λάβει νέα διάσταση μετά τις αποφάσεις της Κομιντέρν (Γ’ Κομμουνιστική Διεθνής) το 1924 για ανεξάρτητη Μακεδονία και Θράκη στα πλαίσια ίδρυσης μιας σοβιετικού τύπου βαλκανικής δημοκρατίας.
Κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο η περιοχή των Σκοπίων περιήλθε στη Βουλγαρία, όπως είχε συμβεί και στον Α’ Παγκόσμιο. Η Γιουγκοσλαβική αντίσταση υπό τον Τίτο υλοποιώντας την πολιτική της Κομιντέρν του μεσοπολέμου και επιθυμώντας να ελέγξει τους σλαβόφωνους βουλγαρίζοντες των Σκοπίων, στις 2 Αυγούστου 1944 (41ο επέτειο του Ίλιντεν) ανακήρυξε τη δημιουργία της Λαϊκής Δημοκρατίας της «Μακεδονίας», προγόνου του σημερινού κράτους της FYROM.
Είναι γνωστές οι προσπάθειες των σλαβόφωνων της Δυτικής Μακεδονίας στα χρόνια της κατοχής (1943-1944) να αποσπάσουν βίαια ελληνικά εδάφη, είτε μέσω του φιλο-αξονικού «Βουλγαρο-Μακεδονικού Επαναστατικού Κομιτάτου» και της ΟΧΡΑΝΑ του Άντον Κάλτσεφ, είτε μέσω του φιλοΤιτοϊκού ΣΝΟΦ στα πλαίσια του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ (που τελικά συγκρούστηκε μαζί τους ένοπλα στα τέλη του 1944).
Στη συνέχεια ο ελληνικός εμφύλιος (1946-49), το σλαβόφωνο αυτονομιστικό ΝΟΦ εντός του Δ.Σ.Ε, η εμπλοκή του Τίτο και οι φιλοδοξίες του για μια βαλκανική ομοσπονδία με σλαβικό χαρακτήρα υπό την ηγεσία του, η ήττα του Δ.Σ.Ε και η μαζική έξοδος των σλαβόφωνων της Δ. Μακεδονίας ως πολιτικών προσφύγων στα Σκόπια, έθεσαν το θέμα σε νέες βάσεις.
Στα Σκόπια βέβαια φυσικά δεν γίνεται ποτέ λόγος για τον πρώην ακμάζοντα Ελληνισμό της περιοχής, όπως επίσης για το ότι σε όλες τις απογραφές στην Οθωμανική Μακεδονία δεν γίνεται πουθενά αναφορά σε έθνος «Μακεδόνων». Απόλυτη σιωπή υπάρχει και για την «εξαφάνιση» των ελληνόφωνων και βλαχόφωνων ελληνικής συνείδησης των Σκοπίων(βλ. απογραφή των Γερμανών το 1941 με 100.000 ελληνίζοντες-ποσοστό 12% και της Γιουγκοσλαβίας το 1951 (158.000 ελληνίζοντες – ποσοστό 18%).
Για την Ελλάδα η μη παραχώρηση του ονόματος Μακεδονία αποτελεί βασική προϋπόθεση εξασφάλισης των βορείων συνόρων μας από μελλοντικές απειλές, απέναντι σε έναν γελοίο αλλά πραγματικά επικίνδυνο αλυτρωτισμό που με όχημα το όνομα, τη «μακεδονική γλώσσα» και το «μακεδονικό έθνος» διεκδικεί σύμφωνα με τους σχολικούς χάρτες σύνορα μέχρι τα Τέμπη (!).
Έναν αλυτρωτισμό που καλλιεργεί παράλληλα στη νεολαία της γειτονικής χώρας το μίσος για τους Έλληνες «κατακτητές» και «καταπιεστές» της «Μακεδονικής μειονότητας» στη βόρεια Ελλάδα. Αποτελεί όμως και την τελευταία γραμμή άμυνας στην προκλητική απαίτηση των ΗΠΑ να εκχωρήσουμε την ιστορία μας και τον πολιτισμό αιώνων σε ένα άλλο κράτος με μια υπογραφή.
Οι Σκοπιανοί έχοντας κερδίσει την εκχώρηση της Μακεδονίας με την Συμφωνία των Πρεσπών που κυρώθηκε από το ίδιο το ελληνικό κοινοβούλιο τώρα με θράσος μιλούν για την «μακεδονική κουζίνα» και προπαγανδίζουν πως ο μουσακάς είναι δικό τους φαγητό!
Σε έκθεση γαστρονομίας που πραγματοποιείται στο Βερολίνο, τα Σκόπια με το περίπτερο που έχουν στήσει εκεί προωθούν τη «μακεδονική» κουζίνα, λίγες μόνο ημέρες μετά την κύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών και από το ελληνικό κοινοβούλιο.
Όπως αναφέρει στην εκπομπή του OPEN TV «Ώρα Ελλάδος 5:30» ο Κερκυραίος ξενοδόχος Ανέστης Παϊπέτης που βρίσκεται στην έκθεση, όλα τα περίπτερα που έχουν στηθεί από τα Σκόπια έχουν επιγραφές που μιλούν για «μακεδονική κουζίνα», ενώ αναφέρουν τον μουσακά ως σκοπιανό φαγητό.
Πρόκειται για πολύ άσχημη εξέλιξη που θα έχει επιπτώσεις στην ελληνική οικονομία αφού ο μουσακάς θεωρείται και είναι το σήμα κατατεθέν της ελληνικής κουζίνας και αποτελεί βασικό στοιχείο ανάμνησης των ξένων τουριστών που επισκέφτηκαν την χώρα.
Όποιο ξένο τουρίστα και αν ρωτήσουν για την Ελλάδα θα μιλήσει για «σουβλάκια, χωριάτικη σαλάτα και μουσακά». Αυτό που κάνουν τώρα οι Σκοπιανοί είναι με μεθοδικότητα από την στιγμή που πήραν τα κληρονομικά δικαιώματα της Μακεδονίας να αποσπάσουν το μεγαλύτερο μέρος της ιστορικής, πολιτιστικής και γαστρονομικής κληρονομιάς του Ελληνισμού όχι μόνο προς δημιουργία δικιάς τους «ένδοξης ταυτότητας» με δανεικά υλικά, αλλά και για να αποκομίσουν τεράστια οικονομικά οφέλη.
Δυστυχώς επειδή ο μέσος κάτοικος του πλανήτη έχει χαμηλό επίπεδο γνώσεων είναι πολύ πιθανό η προπαγάνδα των Σκοπιανών να έχει αποτελέμσματα. Αυτό σημαίνει πως η Ελλάδα θα πρέπει να εντείνει τις προσπάθειές στης στο να πείθει εκ του αντιθέτου ότι αυτή είναι ο πραγματικός κάτοχος αυτών των χαρακτηριστικών προϊόντων.
UGN: Ασφαλώς το σοβαρότερο πρόβλημα για την χώρα μας δεν είναι τόσο η κλοπή του Μουσακά ή άλλης γαστρονομικής νοστιμιάς μας αλλά πρωτίστως η χρήση του ονόματος ''Μακεδονική'' Κουζίνα. Όμως αυτή είναι μόνο η αρχή αφού αναμένεται οι Αβαρο-Δάρδανοι της ΠΓΔΜ - έχοντας την στήριξη της Νέας Τάξης - να προσπαθήσουν να οικειοποιηθούν οτιδήποτε αφορά την Μακεδονία μας, ακόμα και την Βεργίνα αλλά και τα ίδια τα εδάφη της...
Γράφει ο Νίκος Λυγερός Το τέλος του Προέδρου της Δημοκρατίας
Όσοι πίστευαν ακόμα στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας της Ελλάδας τώρα ξέρουν
ότι ήρθε το τέλος του αφού και αυτός δεν αντιστάθηκε και υπέγραψε για
να μετατραπεί η ψήφιση σε νόμο της Ελλάδας και μάλιστα όσο πιο γρήγορα
γινόταν, ακόμα κι αν ο Πρόεδρος των Σκοπίων δεν έχει καν υπογράψει τις
τροπολογίες του Συντάγματος των Σκοπίων. Έτσι ο Πρόεδρος της Ελλάδας όχι
μόνο δεν παραιτήθηκε για να πέσει η Κυβέρνηση και να πάμε σε εκλογές,
αλλά διευκόλυνε την όλη διαδικασία με τη σύμφωνη γνώμη του χωρίς
ενδοιασμούς. Μπορεί αυτό να αποτελεί μία απογοήτευση σε όλους τους
Έλληνες που πίστευαν σε αυτόν, αλλά για τους άλλους είναι απλώς η λογική
συνέχεια μιας πορείας με απόκλιση σε σχέση με την στρατηγική της
πατρίδας μας.
Φάνηκε τώρα επίσημα ότι ήταν κατώτερος των περιστάσεων και
ότι δικαιολογημένα είχε επιλεχθεί από αυτήν την κυβέρνηση για να παίξει
αυτόν τον ρόλο και όχι βέβαια τον ρόλο ενός ηγέτη που πονά και
προστατεύει την Ελλάδα. Έτσι δεν υπάρχει καμία σύγκριση με τον αείμνηστο
Τάσσο Παπαδόπουλο που έσωσε την Κύπρο από την επιβολή του Σχεδίου Ανάν
μέσω της απόρριψής του. Δεν πειράζει όμως, διότι η ακύρωση του
Προσυμφώνου των Πρεσπών θα γίνει χωρίς την βοήθεια του Προέδρου και
αυτός θα μείνει στην ιστορία ως συνεργάτης μιας βάρβαρης κυβέρνησης που
προσπάθησε να πληγώσει τον Ελληνισμό.
Τώρα πρέπει να επικεντρωθούμε πάνω στο Πρωτόκολλο Εισδοχής των Σκοπίων
στο ΝΑΤΟ. Διότι μετά την ενημέρωση τα 29 κράτη μέλη θα πρέπει να το
υπογράψουν για να έρθει και πάλι νέα ψηφοφορία στη Βουλή των Ελλήνων.
Εκεί θα πρέπει όλοι όσοι είναι στο κυβερνών κόμμα να την υπερψηφίσουν
και να παραδεχθούν επίσημα ότι όλα αυτά τα χρόνια που κατηγορούν το ΝΑΤΟ
ήταν απλώς για να κερδίσουν ψηφοφόρους, αλλά όχι ότι το πίστευαν και
πραγματικά. Αλλά μερικοί ακόμα και μερικές μονάδες θα πρέπει να
αντισταθούν σε αυτήν την απόφαση, γιατί είναι τόσο βαθιά αγκυροβολημένοι
μέσα στο κόμμα αλλά και στην ιδεολογία τους που θα ομολογήσουν ότι δεν
μπορούν ν’ αλλάξουν τώρα με το θέμα του ΝΑΤΟ.
Σε κάθε περίπτωση θα
πρέπει να ασκηθεί μια πίεση πάνω σε κάθε βουλευτή τέτοιου τύπου για να
αναγκαστεί να εκτεθεί με αυτήν την ψηφοφορία, για να υποστεί ένα κόστος
πολιτικό ακόμα κι αν δεν περάσει το Πρέπον. Διότι στις επόμενες εκλογές
θα έχει στιγματιστεί από αυτήν την ψήφο και οι ψηφοφόροι του θα απέχουν
από τις κάλπες. Είναι λοιπόν απαραίτητο να δώσουμε έμφαση στη θέση τους
για να μην τους διευκολύνουμε με μια ανώδυνη ψηφοφορία. Το Πρωτόκολλο
Εισδοχής των Σκοπίων λειτουργεί συμπληρωματικά με το Προσύμφωνο, το
οποίο δεν επαρκεί για να ενεργοποιηθούν οι τροπολογίες του Σκοπιανού
Συντάγματος. Αυτό θα πρέπει να φανεί και μέσω της συλλογής υπογραφών για
δημοψήφισμα, αλλά βέβαια και μέσω μεγάλου Συλλαλητηρίου που θα εκφράσει
τον ελληνικό λαό που προστατεύει τη Μακεδονία και γενικότερα τον
Ελληνισμό.
Όσο και να θέλει η κυβερνητική προπαγάνδα να μας πείσει ότι το Σκοπιανό
τελείωσε ενώ δεν υπάρχει ακόμα ούτε το Πρωτόκολλο Εισδοχής των Σκοπίων,
δεν πρόκειται να τα καταφέρει. Η σταλινική προσέγγιση των πραγμάτων θα
μας βρει εναντίον της, διότι πολύ απλά δεν μας αντιπροσωπεύει μία
κυβέρνηση μειοψηφίας. Είναι η κυβέρνηση που τελείωσε και τώρα επιλέγει
το τέλος της έτσι ώστε να ελαχιστοποιήσει το πολιτικό της κόστος. Όμως
αυτό θα είναι τεράστιο, διότι ο ελληνικός λαός δεν ξεχνά αυτούς που
προσπαθούν να πληγώσουν την πατρίδα και τον Ελληνισμό μέσω της
ισοπέδωσης της ιστορίας. Έτσι θα θυμάται ονομαστικά όλους όσους
υπερψήφισαν το Προσύμφωνο των Πρεσπών, για να τους τιμωρήσει στις
εκλογές όπου και να τολμήσουν να εμφανιστούν.
Η ψήφος του Ελληνικού λαού
θα στιγματίσει όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις. Έτσι όσοι δεν δήλωσαν
ότι είναι εναντίον του Προσυμφώνου των Πρεσπών στις δημαρχιακές και
στις περιφερειακές εκλογές κι όχι μόνο στις βουλευτικές εκλογές θα
υποστούν μία πολιτική ήττα από την οποία δύσκολα θα σηκωθούν. Επίσης
λόγω της επόμενης ψηφοφορίας που θα έρθει στη Βουλή των Ελλήνων,
βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος θα αποκαλυφθούν και στους ψηφοφόρους
τους, αφού τόσα χρόνια ήταν πάντα αντι-νατοϊκοί και τώρα θα πρέπει να
υποστηρίξουν αυτόν το οργανισμό μόνο και μόνο επειδή θα ακολουθήσουν την
κομματική γραμμή. Όμως δεν είναι σίγουρο ότι θα αντέξουν όλοι αυτό το
κόστος, διότι βλέπουν τώρα τη μεγάλη ήττα που έρχεται στις εκλογές κι
ότι βέβαια θα χάσουν και το bonus των 50 βουλευτών. Έτσι ο αγώνας για
την Μακεδονία δεν τελείωσε, αλλά είναι σίγουρο ότι αυτό το κόμμα και οι
βουλευτές του τέλειωσαν.
Από την κυβέρνηση της καθυστέρησης στην καθυστερημένη κυβέρνηση
Όσο η κυβέρνηση είχε μαζί της τη συγκυβέρνηση λειτουργούσε ως κυβέρνηση
της καθυστέρησης σε όλους του τομείς, για να μην εκτεθεί αφού καμιά από
τις υποσχέσεις της ειδικά στα θέματα της ενέργειας δεν μπορούσε να
υλοποιηθεί λόγω οικονομίας. Έτσι έκανε ό,τι μπορούσε για να μην φανεί
ότι έκανε το αντίθετο από αυτά που έλεγε κερδίζοντας χρόνο μέσω της
απραξίας. Γι’ αυτόν τον λόγο υπάρχουν εκκρεμότητες με τον λιγνίτη, τη
ΔΕΗ, τα ΕΛΠΕ, τη ΔΕΠΑ, τη Λάρκο, τον ΑΔΜΗΕ και το Euroasia
Interconnector και βέβαια με τους υδρογονάνθρακες. Τώρα όμως που έφυγε η
συγκυβέρνηση, για αυτά τα θέματα η κυβέρνηση θα έχει την αποκλειστική
ευθύνη των στρατηγικών λαθών της. Έτσι έχει πλέον μεταμορφωθεί σε
καθυστερημένη κυβέρνηση, διότι ήδη βλέπει το πολιτικό κόστος των θέσεών
της για το Προσύμφωνο των Πρεσπών και την πολιτική ήττα που θα
ακολουθήσει σε όλες τις φετινές εκλογικές αναμετρήσεις.
Δεν μπορεί
λοιπόν να προχωρήσει σε όλα αυτά τα ενεργειακά θέματα χωρίς να μεγαλώσει
ακόμα περισσότερο την ψαλίδα που υπάρχει μεταξύ της και της αξιωματικής
αντιπολίτευσης. Βρισκόμαστε λοιπόν στην κατάσταση όπου μια κυβέρνηση
χωρίς πλειοψηφία, που προσπαθεί να πληγώσει τον Ελληνισμό μέσω του
Σκοπιανού λόγω ιδεολογίας, να κάνει ό,τι μπορεί ως καθυστερημένη να
σωθεί μέσω δηλώσεων προπαγάνδας που δεν πείθουν πια κανένα. Όσοι λοιπόν
πίστεψαν ότι αποτελούσε μια ελπίδα για τη χώρα κι είδαν με τα ίδια τους
τα μάτια τι καταστροφές μπορεί να κάνει σε εθνικό επίπεδο ή τουλάχιστον
να προσπαθήσει, πώς θα μπορούσαν να την εμπιστευτούν για τα ενεργειακά,
ειδικά τώρα που περιμένουμε τι θα γίνει με τις θαλάσσιες περιοχές της
Ελληνικής ΑΟΖ.
Όταν είσαι ένα κόμμα ανίκανο και την εξουσία δεν ξέρεις τι να την
κάνεις. Και αυτό φαίνεται, διότι ακόμα και στην κυβέρνηση λειτουργείς
αποκλειστικά ως κόμμα. Διότι η μόνη σου πατρίδα είναι το κόμμα σου. Δεν
είσαι καν διεθνιστής αλλά μόνο κομματιστής. Κι όταν το βλέμμα σου δεν
μπορεί να ξεπεράσει το τυφλό του προέδρου σου δεν είναι ανάγκη να μιλάς
για φως, αφού δεν βρίσκεσαι στο τούνελ αλλά σ’ ένα πηγάδι. Ούτε είναι
ανάγκη να υπογράφεις κοντά σε λίμνη ένα κείμενο που μπορεί να σε πνίξει
πολιτικά.
Βέβαια αν ακολουθείς πιστά, αν έχει κάποια σημασία αυτή η λέξη
για σένα, μια καθυστερημένη ιδεολογία, πώς θες να μην είσαι μια
καθυστερημένη κυβέρνηση που είναι ανίκανη να παράγει κάποιο έργο για την
πατρίδα. Κι αφού δεν πιστεύεις σε αυτήν την έννοια, ούτε στον
Ελληνισμό, ούτε στην Ιστορία γιατί δεν πας αλλού αφού υπάρχουν τόσες
χώρες που θαυμάζεις και αποτελούν μοντέλο για σένα όπως είναι η Κούβα, η
Βενεζουέλα ή ακόμα και η Βόρεια Κορέα; Γιατί κάθεσαι στην Ελλάδα που
δεν μπορεί ν’ αποδεχθεί τέτοια βάρβαρα καθεστώτα, επειδή είναι η πατρίδα
της δημοκρατίας και της ελευθερίας;
Μήπως πιστεύεις ότι θα τα
καταφέρεις; Εμείς διώξαμε από τη γη μας τον εθνικοσοσιαλισμό που ήταν
πολύ πιο ισχυρός από σένα. Επίσης δεν αφήσαμε τον Σοβιετικό Σοσιαλισμό
να εγκατασταθεί στην πατρίδα μας. Γιατί λοιπόν να κάνουμε εξαίρεση με
σένα. Όλοι είδαμε και βλέπουμε τι προσπάθησες και τι προσπαθείς να
κάνεις για τη Μακεδονία μας και δεν πρόκειται να το ξεχάσουμε. Γι’ αυτόν
τον λόγο έχουμε ήδη έτοιμη την περιοχή που θα σαπίσουν οι ιδέες σου,
γιατί είναι μόνο για λίπασμα για τα λουλούδια της ελευθερίας, που θα
ανθίσουν για να ζήσουν όλοι την απελευθέρωση της πατρίδας από τη
βαρβαρότητα.
Η Βουλή των Ελλήνων είναι εδώ κι όχι απέναντι, εμείς θα αποφασίσουμε τι
θα γίνει. Μπορεί μερικοί από εσάς να φοβούνται και να αναρωτιούνται τι
θα γίνει, θέλω να ξέρετε ότι ακόμα κι αν κυρώσουν το Προσύμφωνο θα το
ακυρώσουμε ό,τι και να κάνουν. Δεν πρόκειται να υπογράψουμε το
Πρωτόκολλο Εισδοχής για τα Σκόπια ό,τι και να κάνουν. Άρα αυτοί που
είναι τώρα κρυμμένοι στην Βουλή ξέρουν ότι έχουν τελειώσει. Οι μόνοι που
είναι μαζί μας είναι εδώ, όλοι οι άλλοι φοβούνται, βλέπουν το τέλος και
εμείς θα είμαστε εδώ ακόμα και μετά, ακόμα και στο τέλος όταν θα έχουν
φύγει και θα τους βοηθήσουμε να φύγουν.
Πρέπει να καταλάβουμε ότι το
θέμα της Μακεδονίας για εμάς δεν είναι μια λεπτομέρεια, είναι η ουσία.
Περιμένουν μετά τη Μακεδονία, τη Θράκη, την Ήπειρο. Αν δεν τους
σταματήσουμε στη Μακεδονία δεν θα μας σώσει η Μακεδονία. Η Μακεδονία
είναι η ασπίδα μας. Όσοι πιστεύουν ότι είναι απλώς μια Βόρεια περιοχή
του Πρώτου Μέρους, να πάνε να ξαναδιαβάσουν την ιστορία. Αυτοί που δεν
κατάφεραν ποτέ να μάθουν τίποτα, επειδή ποτέ δεν πίστεψαν ούτε στο Έθνος
ούτε στην Ιστορία, ήρθε τώρα η ώρα να μάθουν. Ο Ελληνικός λαός δεν
γονατίζει, αντιστέκεται, δεν κάνει πίσω, δεν δίνει την Ιστορία του.
Όλα
αυτά που ακούτε είναι εργαλείο προπαγάνδας, είναι μερικοί νοσταλγικοί
της Γιουγκοσλαβικής Ένωσης, της Σοβιετικής Ένωσης, είναι σταλινικοί.
Απλώς πρέπει να καταλάβουν ότι ο σταλινισμός δεν μπόρεσε ποτέ να ζήσει
στην Ελλάδα γιατί είμαστε η χώρα της ελευθερίας και δεν είναι τώρα που
θα σταματήσουμε τον αγώνα. Άρα θέλω να σας πω ότι όλοι μαζί θα δείτε και
την επόμενη φορά αν χρειαστεί, θα ακυρώσουμε τα πάντα, δεν θα μείνει
ίχνος από το πέρασμά τους. Καλή συνέχεια.
Το γεγονός ότι το Υπουργείο Άμυνας προέβη σε απαγόρευση μιας εκδήλωσης
στο Πολεμικό Μουσείο της Αθήνας, η οποία ήταν προγραμματισμένη εδώ και
καιρό με άδεια διεξαγωγής, κάνοντας χρήση του Άρθρου 6 εδάφιο 1, είναι
άκρως απαράδεκτο για τα ελληνικά δεδομένα αλλά αποτελεί επίσης και
παράνομη λογοκρισία αφού το Προσύμφωνο των Πρεσπών δεν είναι ακόμα σε
ισχύ, με την έννοια ότι λείπει ακόμα η υπογραφή και η αποδοχή του
Πρωτοκόλλου Εισδοχής των Σκοπίων, για να ολοκληρωθεί η διαδικασία που θα
επιτρέψει την ενεργοποίηση των τροπολογιών του Συντάγματος των Σκοπίων.
Κατά συνέπεια δεν υπάρχει λόγος απαγόρευσης της εκδήλωσης.
Όμως σε κάθε
περίπτωση αυτή η λογοκρισία θέτει ένα θέμα περί του Προσυμφώνου των
Πρεσπών, αφού βλέπουμε χειροπιαστά πλέον ότι μπορεί να αποτελεί κι ένα
εργαλείο ενάντια στον Ελληνισμό και να απαγορεύει λόγω της βαρβαρότητας
του ακόμα και διαλέξεις ή συνέδρια ιστορίας, με το πρόσχημα ότι τα
βλέπει ως αναθεωρητικά δεδομένα. Με άλλα λόγια, το κείμενο του
Προσυμφώνου που υπέγραψε και υπερψήφισε η κυβέρνηση, είναι όργανο
λογοκρισίας πλέον.
Πιο συγκεκριμένα το Άρθρο 6 εδάφιο 1 απαγορεύσει
εκδηλώσεις οργανωμένες από κρατικούς φορείς ή από φορείς που έχουν άμεση
ή έμμεση σχέση με το κράτος και το εδάφιο 2 απαγορεύει το ίδιο αλλά σε
ιδιώτες. Θα έχει ενδιαφέρον τώρα για όσους πίστευαν ακόμα ότι η
κυβέρνηση είναι δημοκρατική, πώς θα ερμηνέψουν αυτήν την νέα πράξη και
στη συνέχεια την εφαρμογή του Άρθρου 6 του Προσυμφώνου των Πρεσπών.
Διότι πλέον τα αποδεικτικά στοιχεία θα υπάρχουν και θα αφορούν ακόμα και
συνέδρια για τον Μακεδονικό αγώνα και τους Μακεδονομάχους. Επίσης δεν
πρέπει να ξεχάσουμε και το Άρθρο 8 εδάφιο 5, που δημιούργησε μια κοινή
επιτροπή εμπειρογνωμόνων ικανή να αναθεωρήσει δεδομένα της αρχαιολογίας,
της ιστορίας και της παιδείας, το οποίο λειτουργεί και πριν να είναι σε
ισχύ το Προσύμφωνο, επειδή το προβλέπει το Άρθρο 20 εδάφιο 4. Διότι
αυτή η επιτροπή θα μπορεί να επεκτείνει σε πρακτικό επίπεδο της δράσεις
της κυβέρνησης, μέσω της εφαρμογής του Προσυμφώνου των Πρεσπών.
Μπορεί να είναι δύσκολο να το παραδεχθούν προηγούμενοι ψηφοφόροι της
κυβέρνησης, αλλά το κυβερνητικό μένος ενάντια στον Ελληνισμό είναι όλο
και πιο εμφανές. Φαίνεται επίσης με ξεκάθαρο τρόπο ότι το Προσύμφωνο των
Πρεσπών δεν είχε σκοπό να βοηθήσει τα Σκόπια, αλλά να πλήξει τον
Ελληνισμό με άρθρα που του απαγορεύουν να εκφραστεί ελεύθερα μέσω
επίσημης λογοκρισίας. Η κυβέρνηση δεν ζήτησε καμία αλλαγή του εθνικού
ύμνου των Σκοπίων, που αναφέρεται πολλαπλές φορές στην Μακεδονία και δεν
ζήτησε αυτή η λέξη να αντικατασταθεί με την ονομασία Βόρεια Μακεδονία.
Αλλά είναι ήδη ικανή να εφαρμόσει στην Ελλάδα το Άρθρο 6 του Προσυμφώνου
που επιτρέπει τη λογοκρισία. Είναι όλο και περισσότεροι τώρα αυτοί που
βλέπουν ότι οι δημιουργοί του Προσυμφώνου των Πρεσπών είχαν και έχουν
μια αποκλειστική ιδεολογική προσέγγιση των πραγμάτων και των
καταστάσεων, διότι πολύ απλά δεν πιστεύουν στην έννοια του Έθνους και
της Ιστορίας. Έτσι αν δεν αντισταθούμε, το κυβερνητικό μένος θα
εκφράζεται μ’ ένα τρόπο όλο και πιο ισχυρό, ειδικά τώρα που δεν υπάρχει
το αντίβαρο της συγκυβέρνησης.
Μέσω του Προσυμφώνου των Πρεσπών η
κυβέρνηση θέλει να μετατραπεί σε σύστημα λογοκρισίας στα θέματα της
αρχαιολογίας, της ιστορίας και της παιδείας, για να μπορεί να προωθεί
ελεύθερα το μένος της ενάντια στον Ελληνισμό. Η εξήγηση είναι ότι η
ιδεολογία της κυβέρνησης δεν πιστεύει θεμελιακά στις έννοιες του Έθνους
και της Ιστορίας, έτσι ερμηνεύει τον Ελληνισμό ως αντιπαράδειγμα της
θεωρίας της. Άλλωστε αν θυμηθούμε τι έγινε με την επανάσταση του 1917 θα
αντιληφθούμε ότι η λέξη Ρωσία εξαφανίστηκε από την επίσημη ονομασία της
Σοβιετικής Ένωσης. Έτσι μπορούμε να φανταστούμε χωρίς δυσκολία ότι
αυτή η κυβέρνηση σε δεύτερη τετραετία θα εξαφάνιζε τη λέξη Ελλάδα από
την επίσημη καινούργια ονομασία. Ας έχουμε και αυτό στο μυαλό μας.
Με τα νέα δεδομένα που υπάρχουν πρέπει να σκεφτούμε επιτέλους μια εθνική
πολυπαραγοντική στρατηγική που να ενσωματώνει ταυτόχρονα πολλά
στοιχεία, τα οποία θα αποτελούν τα συστατικά ενός στρατηγικού μείγματος.
Είναι φανερό ότι πρέπει να συνεχίσουμε το έργο των Συλλαλητηρίων που
άλλαξαν δραστικά και δραματικά το πολιτικό σκηνικό. Πρέπει επίσης να
υπάρχουν και ανοιχτές διαλέξεις, όπου ο κόσμος θα ενημερώνεται
πραγματικά για τις επιπτώσεις των άρθρων του Προσυμφώνου των Πρεσπών
αλλά και του Πρωτοκόλλου εισδοχής των Σκοπίων.
Έτσι αυτές πρέπει να
αγγίζουν πολύ κόσμο, γιατί πολλοί είναι αυτοί που δεν κατέχουν το
αντικείμενο. Σε επίπεδο του ΝΑΤΟ δεν πρέπει να γίνουν μόνο και μόνο
επαφές, αλλά αληθινή ενημέρωση για την αληθινή κατάσταση της Ελλάδας
αυτή την περίοδο με τον νέο Mακεδονικό αγώνα. Είναι σημαντικό να ασκηθεί
πίεση πάνω στους βουλευτές που τόσα χρόνια ήταν κατά του ΝΑΤΟ, διότι
τώρα πρέπει να τους ξεμπροστιάσουμε αφού είναι έτοιμοι να απορρίψουν τις
θέσεις των ψηφοφόρων τους, για ν' ακολουθήσουν τη νέα πολιτική γραμμή.
Σε επίπεδο Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, είναι θεμελιακές οι σχέσεις που θα
έχουμε με διάφορα κράτη και ειδικά με τα μόνιμα μέλη του Συμβουλίου
Ασφαλείας και ειδικά της Γαλλίας, αφού είναι η μοναδική χώρα αυτού του
πλαισίου που ποτέ δεν αναγνώρισε τα Σκόπια ως Μακεδονία, πράγμα το οποίο
μπλοκάρει οποιαδήποτε διαδικασία ψηφοφορίας στην ολομέλεια των Ηνωμένων
Εθνών.
Αυτή η πολυπαραγοντική στρατηγική δεν βασίζεται μόνο σε αυτές
τις κορυφές αλλά και στις δομές αυτού του γεωστρατηγικού γράφου. Και το
όλο πρέπει να συμπληρωθεί και με τη δράση μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, έτσι
ώστε να πάρει κι αυτή μια αντίθετη άποψη σε σχέση με το Σκοπιανό. Με
όλα αυτά τα επίπεδα είναι εφικτό να δημιουργήσουμε μια αποτελεσματική
στρατηγική για την Ελλάδα εντός Ευρώπης. Και βέβαια θα πρέπει να
αξιοποιήσουμε και τα ενεργειακά μας στη θαλάσσια περιοχή Ιόνιο, Δυτικά
Κρήτης και Νότιο Δυτικά Κρήτης, για να μην είμαστε πια ένα εξαρτημένο
κράτος και να είμαστε ικανοί να δώσουμε ακόμα και παράδειγμα προς
μίμηση.
Η αντίσταση του Ελληνισμού πρέπει να φανεί σε κάθε επίπεδο. Κάθε
σύλλογος πρέπει να απορρίψει το Προσύμφωνο των Πρεσπών, για να βοηθήσει
και στη διαδικασία ακύρωσης του. Οι καταλήψεις στα σχολεία είναι και
αυτές ενδεικτικές για την κατάσταση που υπάρχει. Επίσης το γεγονός ότι
φέτος θα έχουμε εκλογικές αναμετρήσεις σε πολλαπλό επίπεδο θα πρέπει να
αξιοποιηθεί στο έπακρον, για να έχουμε θετικά αποτελέσματα. Θα πρέπει οι
Δημοτικοί Σύμβουλοι κι όχι μόνο οι Δήμαρχοι να πάρουν μια ξεκάθαρη θέση
ενάντια στο Προσύμφωνο των Πρεσπών.
Το ίδιο θα πρέπει να γίνει για τους
Περιφερειάρχες και τους Αντιπεριφερειάρχες, διότι και αυτοί θα παίξουν
έναν ρόλο πρακτικό σε αυτόν τον αγώνα. Έχει επίσης τεράστια σημασία και
το ευρωπαϊκό επίπεδο, αφού η αντίσταση του Ελληνισμού θα πρέπει να
εκδηλωθεί και στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης μέσω του ευρωπαϊκού
κεκτημένου και το θέμα της ενταξιακής πορείας των Σκοπίων. Δεν είναι
λοιπόν μόνο πάνω στο θέμα των βουλευτικών εκλογών που πρέπει να
επικεντρωθούμε. Κάθε εκλογική αναμέτρηση θα έχει τη σημασία της και θα
πρέπει να εξεταστεί υπό του πρίσματος του Προσυμφώνου των Πρεσπών και
του Πρωτοκόλλου Εισδοχής στο ΝΑΤΟ, που είναι απαραίτητα για τα Σκόπια.
Χάρη στα μεγάλα και πολλά Συλλαλητήρια στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, το
Σκοπιανό που ήταν παλαιότερα ένα θέμα μόνο και μόνο για γραφικούς,
αποτελεί πλέον σημείο αναφοράς και αξιολογία για τις επόμενες εκλογικές
αναμετρήσεις. Κατά συνέπεια πρέπει να δοθεί ο αγώνας του Ελληνισμού σε
όλες αυτές τις πολιτικές μάχες, για ν’ αλλάξει το σκηνικό στην ελληνική
πολιτική, έτσι ώστε να είναι έτοιμο το υπόβαθρο της ακύρωσης του
Προσυμφώνου των Πρεσπών αφού αυτό το κείμενο είναι απλώς απαράδεκτο για
τον Ελληνισμό, όχι μόνο επειδή είναι αντισυνταγματικό και αναθεωρητικό,
αλλά επειδή αποτελεί ύβρη για την ιστορία και τη συνέχεια του
Ελληνισμού.
Μέσω της λογοκρισίας αλλά και όλων των εργαλείων που διαθέτει η
κυβέρνηση, γίνεται όλο και πιο αυταρχική διότι θέλει να υπαγορεύσει τα
θέλω της όσο αφορά στο Σκοπιανό. Βιάζεται να εφαρμόσει το Προσύμφωνο
των Πρεσπών ενώ δεν έχει τελειώσει η διαδικασία, αφού είμαστε ακόμα στο
στάδιο των κυρώσεων από τα 29 κοινοβούλια των κρατών μελών του ΝΑΤΟ. Σε
κάθε περίπτωση, η κυβέρνηση δείχνει όλο και περισσότερο το αληθινό της
πρόσωπο αφού φτάνει στο επίπεδο να απαγορεύει την ελληνικότητα της
Μακεδονίας.
Έτσι όσοι πίστεψαν σε αυτήν την κυβέρνηση και στις αλλαγές
που θα έφερνε, τώρα ξέρουν ότι μια από αυτές θα ήταν η απαγόρευση της
Μακεδονίας. Ήδη προσπαθεί να εκφοβίσει τους Έλληνες με απαγορεύσεις και
ΕΔΕ αλλά επειδή έχουν ξεχάσει οι ίδιοι τι σημαίνει να είσαι Έλληνας,
δεν θυμούνται ότι οι επαναστάσεις στην Ελλάδα αρχίζουν με τις
απαγορεύσεις από την εξουσία. Σε κάθε απαγόρευση της αυταρχικής
κυβέρνησης οι Έλληνες θα απαντούν με άλλες δέκα προκλήσεις, διότι
ξέρουμε ότι το Δίκαιο είναι μαζί μας. Έτσι η κυβέρνηση θα καταλάβει τώρα
τι σημαίνει επί του πρακτέου η αντίσταση του Ελληνισμού. πηγή
Σε κάθε νομοσχέδιο, μπλόκο!
Αφού η κυβέρνηση επιμένει και θέλει να παραμείνει στην εξουσία ενώ είναι
κυβέρνηση μειοψηφίας, σε κάθε νομοσχέδιο πρέπει να υπάρξει μπλόκο από
όλα τα άλλα κόμματα, για να δείξουν επί του πρακτέου τι σημαίνει αυτή η
τεχνητή κυβέρνηση. Όλοι όσοι λένε ότι αντιστέκονται πραγματικά ενάντια
στο Προσύμφωνο των Πρεσπών θα πρέπει να αποδείξουν έμπρακτα τη διαφωνία
τους με το κυβερνών κόμμα, το οποίο θεωρεί ότι ο Ελληνικός λαός θα
ξεχάσει το Σκοπιανό μετά από μερικές ημέρες. Δεν ξέρει τίποτα από
αντίσταση και δεν ξέρει ότι ο Χρόνος είναι μαζί μας και κάθε μέρα που
περνά, ο λαός μας βλέπει τα σχέδια του αυταρχικού συστήματος και η
αντίστασή του θα γίνει όλο και πιο ισχυρή.
Έτσι θα ήταν καλό για τους
πολιτικούς και ειδικά για τους βουλευτές να δείξουν το παράδειγμα της
αντίστασης και εντός της Βουλής. Διότι ο Ελληνικός λαός θα δει ποιος
είναι μαζί του και ποιος θα τολμήσει να είναι εναντίον του. Βέβαια όσοι
είναι σταλινικοί θα επιχειρήσουν τα πάντα για να διατηρήσουν όσο
περισσότερο γίνεται την εξουσία, αλλά ακόμα και γι’ αυτό θα αναγκαστούν
να θυσιάσουν πολλούς συνεργάτες κι όχι μόνο πρόθυμους. Για αυτό είναι
θέμα χρόνου να πέσουν. πηγή
Τα λάθη του Προσυμφώνου δεν διορθώνονται
Τα λάθη του Προσυμφώνου είναι θεμελιακά και δεν μπορούν να διορθωθούν.
Με αυτά θα έχουμε όχι μόνο πατήματα, αλλά ισχυρά επιχειρήματα για την
ακύρωση του Προσυμφώνου. Έτσι όσο και να θέλει η κυβερνητική προπαγάνδα
να μας πείσει ότι αποτελεί μια διπλωματική επιτυχία, εμείς με την
ανάλυσή μας όχι μόνο ξέρουμε ότι θα την ακυρώσουμε αλλά θα κατηγορήσουμε
και όλους όσους συνέβαλαν στη διατύπωσή της.
Βέβαια οι υπεύθυνοι είναι
σίγουρα ο Πρωθυπουργός και ο πρώην Υπουργός Εξωτερικών, αλλά δεν
πρόκειται να ξεχάσουμε και όλους όσους τα υποστήριξαν υπηρεσιακά με
άμεσο ή έμμεσο τρόπο. Ας το μάθουν λοιπόν όσοι δεν αναμείχθηκαν σε αυτή
τη διαδικασία για να μην πέσουν θύματα της άγνοιας τους, αν τους ζητηθεί
να βοηθήσουν ακόμα και εκ των υστέρων στο πλαίσιο του χρονικού
διαστήματος της επικύρωσης από τα 29 κοινοβούλια των κρατών μελών του
ΝΑΤΟ, έως τη τελική ρηματική διακοίνωση εκ μέρους της Ελλάδας στα
Σκόπια. Διότι τα λάθη που έχουν γίνει δεν κάλυψαν ούτε τα κενά της
προσέγγισης του κυβερνώντος κόμματος. Έτσι έχει αρχίσει η αντίστροφη
μέτρηση της ακύρωσης του Προσυμφώνου των Πρεσπών, θέλει δεν θέλει η
κυβέρνηση.
Όταν είσαι ικανός να ψεύδεσαι για τον λαό σου ενώ είσαι Πρωθυπουργός και
μιλάς σε ξένους ηγέτες, σημαίνει ότι δεν αξίζεις αυτή τη θέση διότι η
εξουσία χωρίς ουσία δεν έχει νόημα. Όσο και να προσπαθείς να μειώσεις τη
συμμετοχή του Ελληνικού λαού στα πάμπολλα και μεγάλα Συλλαλητήρια, δεν
αλλάζει απολύτως τίποτα διότι υπάρχουν εικόνες και βίντεος. Έτσι το
κυβερνών κόμμα έχει ένα σοβαρό πρόβλημα, διότι η εικόνα είναι ενάντια
στην εξουσία. Είναι η εικόνα της αλήθειας και η εξουσία του ψεύδους.
Έτσι ακόμα και οι ξένοι ενημερώνονται από την αλήθεια και δεν πέφτουν
στην παγίδα της κρατικής προπαγάνδας, που δεν μπορεί άλλο να καλύψει τα
κενά της εξουσίας.
Επίσης το Προσύμφωνο είναι με τα λάθη του τα δομικά
το ευάλωτο σημείο της εξουσίας και θα της κοστίσει πολλά κι όχι μόνο τις
επόμενες εκλογές. Αν δεν σέβεσαι τον Ελληνικό λαό όχι μόνο δεν
πρόκειται να σ’ ακολουθήσει, αλλά θα αντισταθεί με κάθε τρόπο στη
βάρβαρη εξουσία, διότι το οφείλει στους προγόνους του δηλαδή στο
παρελθόν και στους απογόνους του δηλαδή στο μέλλον. Διότι ακόμα κι αν
υπάρχουν δυσκολίες στο παρόν θα τις ξεπεράσουμε όπως πάντα κάνουμε,
διότι η πίστη αλλάζει τα πάντα. Έτσι η εικόνα είναι του φωτός και το
δείχνει σε όλους.
Όταν ο υπέρμαχος του Σχεδίου Ανάν συγχαίρει για το έργο του τον υπέρμαχο
του Προσυμφώνου Πρεσπών πρέπει να καταλάβουμε ότι όλα κουμπώνουν, αλλά
όχι με τον τρόπο που το προβλέπουν αυτοί που είναι στην εξουσία. Το
Σχέδιο Ανάν αρχικά είχε την πλειοψηφία των κομμάτων μαζί του τόσο στην
Ελλάδα όσο και στην Κύπρο, αλλά τελικά το απορρίψαμε με το Δημοψήφισμα
και δεν έμεινε τίποτα από το Σχέδιο όσο και να το ήθελαν τα μεγάλα
κόμματα, όσο και να ήταν ένας δήθεν έντιμος συμβιβασμός.
Το ίδιο θα
γίνει και με το Προσύμφωνο των Πρεσπών, διότι ακόμα κι αν το θέλει η
εξουσία και η κυβερνητική προπαγάνδα, είναι όλο και περισσότεροι αυτοί
που βλέπουν τα στρατηγικά λάθη που εμπεριέχουν τα άρθρα και
αντιλαμβάνονται ότι δεν πρέπει να δώσουμε συνέχεια σε αυτό, γιατί είναι
κατά της Μακεδονίας, κατά της Ελλάδας και κατά του Ελληνισμού. Έτσι και
να βρίσκονται μαζί οι δύο ηγέτες του συμβιβασμού με τα ίδια απαράδεκτα
στοιχεία πολιτικής ηθικής, δεν αλλάζει απολύτως τίποτα. Διότι ακόμα και η
προπαγάνδα έχει τα όριά της όταν τα κενά απέναντι στους λαούς είναι
τόσο μεγάλα. Έτσι ό,τι και να λένε άρχισε η αντίστροφη μέτρηση για την
ακύρωση του Προσυμφώνου, ακριβώς όπως έγινε και με το Σχέδιο Ανάν. Διότι
δεν πρόκειται ν’ αφήσουμε τίποτα όρθιο από το Προσύμφωνο των Πρεσπών.
Από τότε που η κυβέρνηση έχασε την πλειοψηφία, ετυμολογικά επανήλθε στο
επίπεδο των Μενσεβίκων κι έχουν αρχίσει να πέφτουν οι Μπολσεβίκοι.
Άρχισαν από τώρα τα πρακτικά προβλήματα της κυβέρνησης, που δεν μπορεί
πια να βασιστεί στην προηγούμενη συγκυβέρνηση κι έχει πρόβλημα ακόμα και
για να περάσει τυπικά θέματα. Με τη διάλυση άλλης μιας κοινοβουλευτικής
ομάδας όχι μόνο δεν τα βρίσκει με τα κουκιά, αλλά δεν μπορεί να
εκμεταλλευτεί ούτε τους πρόθυμους βουλευτές.
Ακόμα και θέματα στο
επίπεδο του ΑΣΕΠ ή της επιτροπής Δημοσίων Επιχειρήσεων, Τραπεζών,
Οργανισμών Κοινής Ωφέλειας και Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης προκαλούν
φθορά στην εξουσία διότι ακόμα και με 10 ψήφους θετικές, οι 6 αρνητικές
και τα 5 “παρών” αποτελούν εμπόδιο. Αυτό αποδεικνύει ότι η κυβέρνηση δεν
πρόκειται να περάσει καλά την επόμενη περίοδο. Μάλλον είχε ξεχάσει ότι η
Ελλάδα είναι και πατρίδα της δημοκρατίας κι ότι όλα δεν γίνονται μόνο
και μόνο με τις απαιτήσεις της κυβέρνησης. Διότι τώρα θέλει δεν θέλει
έχει μόνο το επίπεδο μιας ψευδοκυβέρνησης, έτοιμη για κάθε έντιμο
συμβιβασμό αλλά μάταια.
Οι ευθύνες των βουλευτών είναι τεράστιες αυτήν την περίοδο, επειδή δεν
υπάρχει πια κυβέρνηση πλειοψηφίας. Κατά συνέπεια κάθε φορά που ένας
βουλευτής παίρνει θέση για την κυβέρνηση, σημαίνει ότι κατά βάθος
επικροτεί τις αποφάσεις της και την πορεία της, ακόμα και μετά το
Προσύμφωνο των Πρεσπών. Πρέπει σε αυτήν την περίπτωση να θεωρηθεί ως
συνεργάτης αυτής της κυβέρνησης της μειοψηφίας, διότι της επιτρέπει να
ξεπεράσει με τεχνητό τρόπο θεσμικά εμπόδια.
Έτσι και ο Ελληνικός λαός θα
μπορεί να καταδικάσει αυτές τις πράξεις στη συνέχεια, ειδικά σε
προεκλογική περίοδο. Αυτό το πρόβλημα παρουσιάζεται ειδικά στους
βουλευτές των ΑΝΕΛ, οι οποίοι καταψήφισαν το Προσύμφωνο των Πρεσπών αλλά
συνεχίζουν, τουλάχιστον μερικοί από αυτούς να παίζουν ένα διπλό
παιχνίδι για άλλες ψηφοφορίες. Είναι λοιπόν απαραίτητο να ξεκαθαρίσει το
όλο τοπίο και να μπουν τα πράγματα σε μια σειρά, διότι λόγω των
εκλογικών αναμετρήσεων που θα έχουμε, οι βουλευτές που θα θέλουν την
ψήφο του Ελληνικού λαού, θα πρέπει ως ευθύνοντες να πουν ποια είναι η
ατομική θέση και πορεία σε σχέση με αυτό το εθνικό θέμα.
Όσο και να θέλει να το κρύψει η ηγεσία του Ποταμιού, ο ρόλος του
κόμματος ήταν σκοτεινός για το θέμα του Προσυμφώνου των Πρεσπών.
Ακολουθήθηκε από την αρχή μια συνωμοσία με το κυβερνών κόμμα για να
περάσει το Προσύμφωνο. Απλώς το ίδιο το Ποτάμι δεν μπόρεσε ν' αντέξει
τις αποκλίσεις εντός του. Στην πραγματικότητα δεν εκτιμήθηκαν σωστά οι
δυνάμεις που υπήρχαν και οι πιέσεις που ασκήθηκαν. Πάντως αν το Ποτάμι
έχασε την Κοινοβουλευτική του Ομάδα, οφείλεται στην ίδια του τη
λανθασμένη στρατηγική.
Αλλά αυτό δεν πρέπει να μας προβληματίζει, αφού
τελικά αποδείχθηκε ότι πρόκειται για ένα κόμμα που δεν είχε εθνική
αντίληψη και λειτουργούσε μόνο οπορτουνιστικά. Επίσης το γεγονός ότι ο
Πρόεδρος του κόμματος είχε δηλώσει ότι θα είχε υπερψηφίσει ακόμα και το
Σχέδιο Ανάν, πάλι καλά που δεν είναι Κύπριος και δεν μπορούσε να κάνει
κακό στον Κυπριακό λαό και στον Τάσσο Παπαδόπουλο. Όμως αυτό έγινε με το
Προσύμφωνο των Πρεσπών και δεν πρόκειται να το ξεχάσει ακόμα και μετά
την ακύρωσή του. Έτσι όσοι πίστεψαν σε αυτό το κόμμα ας σκεφτούν ότι
έπεσαν σε μια παγίδα από την οποία πρέπει να ξεφύγουν τώρα, για να
συμμετέχουν στην απελευθέρωση της Ελλάδας.
Ο πρωθυπουργός των Σκοπίων ομολόγησε ανοιχτά πλέον ότι δεν έγινε καμία
διαπραγμάτευση για το θέμα της γλώσσας. Με αυτήν την δήλωση διευκρίνισε
επί της ουσίας ότι η ελληνική κυβέρνηση θεωρεί ότι είναι αυτονόητο ότι
έχουν τη δική τους γλώσσα κι είναι αυτό που κατέγραψε το Άρθρο 1 του
Προσυμφώνου των Πρεσπών. Έχουμε λοιπόν μια επιπλέον απόδειξη ότι το
κυβερνών κόμμα ακολούθησε πιστά τις οδηγίες της Κομμουνιστικής Διεθνούς
τις οποίες υιοθέτησε το ΚΚΕ από το 1924 έως το 1949. Τότε μάλιστα είπε
στις Πρέσπες και πάλι ότι η Ελλάδα καταπατά τη Μακεδονία και τους
Μακεδόνες.
Στη συνέχεια το ΚΚΕ απέσυρε από το δόγμα αυτή τη θέση, αλλά
φαίνεται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ την υποστηρίζει ακόμα και τώρα. Γι' αυτό το λόγο
μάλιστα ο Ελληνισμός αποτελεί εχθρό για αυτό το κόμμα, διότι είναι το
αντιπαράδειγμα της θεώρησης του, αφού αυτή δεν εμπεριέχει ούτε την
έννοια του Έθνους, ούτε της Ιστορίας. Έτσι ο πρωθυπουργός των Σκοπίων
ομολογεί σε όλους χωρίς φοβίες το ιδεολογικό υπόβαθρο του Προσυμφώνου
των Πρεσπών. Άλλωστε και ο ίδιος προέρχεται από τον ίδιο χώρο, αφού
είναι ο πρόεδρος της Σοσιαλδημοκρατικής Ένωσης Μακεδονίας που αποτελεί
μετεξέλιξη της Ένωσης Κομμουνιστών Μακεδονίας τίποτα λιγότερο, τίποτα
περισσότερο. Έτσι το θέμα της γλώσσας των Σκοπίων δεν είχε λόγο να μπει
σε διαπραγματεύσεις με τέτοιο ιδεολογικό υπόβαθρο.
Το Προσύμφωνο των Πρεσπών ενάντια στην Αρχαιολογία, την Ιστορία και την Παιδεία
Το Προσύμφωνο των Πρεσπών προέρχεται από ένα ιδεολογικό υπόβαθρο που δεν
σχετίζεται με το Έθνος και την Ιστορία και γι’ αυτό τον λόγο το Άρθρο 8
Εδάφιο 5 προσπαθεί να αναθεωρήσει την Αρχαιολογία, την Ιστορία και την
Παιδεία με μια κοινή επιτροπή εμπειρογνωμόνων που θα υπάγεται στο
Υπουργείο Εξωτερικών. Δίνει σημασία αποκλειστικά στη γεωγραφία για την
επιχειρηματολογία του και η ρητορική του βασίζεται σε μια ριζοσπαστική
αντίληψη των πραγμάτων, πράγμα που σημαίνει πρακτικά ότι δεν υπάρχει
συνέχεια.
Έτσι κατά τους δημιουργούς της το Προσύμφωνο μπορεί να
λειτουργήσει με το μαθηματικό μοντέλο της αλυσίδας του Markov, όπου το
μέλλον εξαρτάται αποκλειστικά από το παρόν και κατά συνέπεια δεν έχει
καμιά σχέση με το παρελθόν. Αυτοί που υπέγραψαν το Προσύμφωνο κανόνισαν
να λειτουργεί το Άρθρο 8 Εδάφιο 5 χάρη στο Άρθρο 20 Εδάφιο 4 ακόμα και
πριν την κύρωση από τις δύο χώρες έτσι ώστε να προλάβει η επιτροπή ν’
αλλάξει τα βιβλία της ιστορίας για τον Σεπτέμβριο του 2019. Και αυτή η
βιασύνη συμπίπτει και με όλες τις διαδικασίες που χρησιμοποιεί το
κυβερνών κόμμα για να περάσει το απαράδεκτο κείμενο και να το εφαρμόσει
όσο πιο γρήγορα γίνεται πριν πέσει λόγω εκλογών σε βουλευτικό επίπεδο.
Όσες αντιδράσεις και να είχε η Βουλγαρία για το θέμα της γλώσσας των
Σκοπίων, είδαμε με την απόφασή της να υπογράψει το Πρωτόκολλο Εισδοχής
των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ, ότι τελικά τα λόγια σε διπλωματικό επίπεδο δεν
έχουν καμία αξία και μόνο τα κείμενα παραμένουν στην Ιστορία. Έτσι όσοι
είχαν ποντάρει πάνω στην αντίσταση της Βουλγαρίας ενώ η ίδια μας η
κυβέρνηση προωθούσε το όλο θέμα, αντιλήφθηκαν ότι δεν έχουν νόημα αυτές
οι ζαριές διότι τα Βαλκάνια είναι μία γεωπολιτική σκακιέρα κι όχι βέβαια
ένα ελληνικό τάβλι με πούλια. Οι χώρες εξετάζουν τα δικά τους
συμφέροντα πρώτα και μετά το θέμα των συμμαχιών.
Έτσι αποκαλύφθηκε ότι η
Βουλγαρία δεν έχει σοβαρό θέμα επειδή μέσω διαβατηρίων που εκδίδει για
του Σκοπιανούς τους μετατρέπει όλο και περισσότερο σε Βούλγαρους. Και
μάλιστα θεωρεί ότι κάνει και αποτελεσματική άμυνα ενάντια στην ιδέα της
Μεγάλης Αλβανίας μέσω την Μεγάλης Βουλγαρίας αφού η επίσημη Ελλάδα
φαίνεται να έχει όχι μόνο παραιτηθεί από την περιοχή αλλά και να έχει
αποφασίσει να ονομάσει με σκοπιανά ονόματα τις ελληνικές περιοχές και
πόλεις των Σκοπίων μέσω του Άρθρου 8 του Προσυμφώνου των Πρεσπών.
Το κυβερνών κόμμα είναι τόσο ανιστόρητο που έχει ως όνειρο τη Βαλκανική
Ένωση, διότι έχει ταυτόχρονα τη νοσταλγία της Γιουγκοσλαβικής Ένωσης και
της Σοβιετικής Ένωσης. Για αυτό το κόμμα το θέμα των Σκοπίων είναι
ιδεολογικό πείραμα που έπρεπε να πετύχει σώνει και καλά, για ν’
ακολουθήσουν και άλλες χώρες της περιοχής, έτσι ώστε ο Ελληνισμός να
περιοριστεί στην Ελλάδα και να εξαφανιστεί από όλες τις άλλες περιοχές,
για να λειτουργήσει καταλυτικά εναντίον του. Το κυβερνών κόμμα
εκμεταλλεύτηκε τη συγκυβέρνηση για να προετοιμάσει το έδαφος αυτών των
αλλαγών, για να λειτουργήσει το όλο θέμα ως Δούρειος Ίππος εντός ΝΑΤΟ
και στη συνέχεια εντός Ευρωπαϊκής Ένωσης. Θέλει το κυβερνών κόμμα να
κάνει το ίδιο που έκανε και στην Ελλάδα για να μετατρέψει έναν σκληρό
πυρήνα σε ιδεολογικό επίπεδο σε κόμμα ικανό ν’ αλλάξει τις υπάρξεις των
Ελλήνων, χάρη στην καταπάτηση της Ιστορίας. Δεν είχε προβλέψει όμως ότι ο
Ελληνικός λαός δεν θα ακολουθούσε πιστά και τυφλά τα κόμματα της Βουλής
των Ελλήνων. Αντιθέτως είναι αυτός που έδωσε το παράδειγμα της
αντίστασης και της αντεπίθεσης. Έτσι το όνειρο του κυβερνώντος κόμματος
θα τελειώσει με αυτό.
Η κυβερνητική απαγόρευση θα είναι όλο και πιο πιεστική προς όλες τις
κατευθύνσεις και τα επίπεδα για να τρομοκρατήσει τους Έλληνες που
αντιστέκονται, εφαρμόζοντας όλο και πιο σκληρά τα τρία εδάφια του Άρθρου
6 του Προσυμφώνου των Πρεσπών. Όμως δεν έχει υπολογίσει σωστά το
κυβερνών κόμμα πώς λειτουργούν οι Έλληνες. Έτσι το πρώτο του πρόβλημα θα
είναι η αντιδραστικότητά τους. Διότι όσο πιο πολλές θα είναι οι
απαγορεύσεις τόσο πιο πολλές θα είναι οι εκδηλώσεις και τα συλλαλητήρια
κατά του Προσυμφώνου. Διότι πολύ απλά το κυβερνών κόμμα δεν έχει την
αυτοδυναμία και δεν μπορεί να επιβάλλει από μόνο του τα θέλω του. Κι
όταν χρησιμοποιεί κι εκμεταλλεύεται πρόθυμους βουλευτές πάλι δεν έχει τη
θεσμική πλειοψηφία. Κατά συνέπεια ξέρει από τώρα ότι το Προσύμφωνο
είναι ευάλωτο κι ότι θα το ακυρώσουμε εξ ολοκλήρου για να μη μείνει
τίποτα από αυτό στην ιστορία της Ελλάδας αφού αποτελεί ιδεολογικό πλήγμα
για τον Ελληνισμό. Κι ο ελληνικός λαός δεν μπορεί να το αποδεχτεί. Έτσι
με όλες μας τις δυνάμεις και χάρη στην κυβερνητική απαγόρευση, θα
νικήσουμε γιατί το φως πάντα νικά το σκοτάδι.
Κανείς δεν τους είχε προειδοποιήσει.
Νόμιζαν ότι η ιστορία ήταν απλώς ένα από τα μαθήματά του.
Αλλά σιγά σιγά κατάλαβαν ότι μερικά κομμάτια της
θα ήταν απαγορευμένα αν δεν αντιστεκόταν.
Έτσι άρχισαν να μαζεύουν υλικό από το παρελθόν
για ν’αντιμετωπίσουν το παρόν
για ν’ αναστηθεί το μέλλον.
Ήθελαν να φωνάξουν δυνατά τη χαρά της αλλά κρατήθηκαν
διότι κατάλαβαν ότι έπρεπε να παραμείνουν στη σκιά
για να παλέψουν για το φως.
Είχαν μάθει για τη λογοκρισία της εξουσίας
και κάθε κίνησή τους θα έπρεπε να είναι προσεκτική.
Δεν ήθελαν να κατηγορηθούν οι άλλοι Αθώοι.
Μόνο τώρα μάθαιναν τι σήμαινε να είναι κάποιος Δίκαιος.
Ποτέ δεν έπρεπε να ξεχάσουν
ότι ο πρώτος τους ρόλος ήταν η προστασία των Αθώων,
κι όχι η αντιμετώπιση της βαρβαρότητας.
Όμως η απαγόρευση της ιστορίας της Μακεδονίας
τους είχε δώσει ένα καινούργιο κίνητρο
για να μάθουν για τις ηρωικές πράξεις
των Μακεδονομάχων.
Αφού τώρα ζούσαν μια άλλη βαρβαρότητα
έπρεπε να μάθουν πως ο Ελληνισμός
είχε καταφέρει να ξεπεράσει την τουρκική βαρβαρότητα
και πως είχε απελευθερώσει τη Μακεδονία
ενώ φαινόταν ανέφικτο εκείνη την εποχή.
Με αυτόν τον τρόπο ανακάλυψαν
κρυφά στοιχεία του παρελθόντος
που εξηγούσαν το μέλλον
δηλαδή το παρόν τους.
Όσο και να θέλει να το κρύψει το κυβερνών κόμμα, ξέρει πολύ καλά το
περιεχόμενο των Μακεδονικών Δημοσκοπήσεων, που είναι όλες ξεκάθαρα
εναντίον του. Ο νέος Μακεδονικός αγώνας έγινε κριτήριο για τις επόμενες
βουλευτικές εκλογές. Κι όταν ο ίδιος ο πρωθυπουργός της Ελλάδας βρίζει
τον ελληνικό λαό ενώπιον ξένων στην Κύπρο, τότε πώς να αποφύγει την
αντίδραση των Ελλήνων. Διότι ο ελληνικός λαός δεν είναι ούτε εθνικιστής,
ούτε λαϊκιστής και βέβαια ούτε ανόητος. Έτσι κάθε κατηγορία που ακούει
από το κυβερνών κόμμα, τον δυναμώνει στην πεποίθηση του να συνεχίσει τον
αγώνα του για την προστασία της Μακεδονίας.
Για αυτόν τον λόγο, το
95,6% λέει ότι το κόμμα που θα ψηφίσει πρέπει να καταψηφίσει το
Προσύμφωνο των Πρεσπών. Επίσης το 71% απάντησε ότι το Προσύμφωνο δεν
εξυπηρετεί τα συμφέροντα της Ελλάδας. Και σε άλλη έρευνα το 66% απάντησε
ότι θα ψηφίσει κόμμα που είναι κατά του Προσυμφώνου. Βλέπουμε λοιπόν
ότι αυτές οι Μακεδονικές Δημοσκοπήσεις θα αναγκάσουν την κυβέρνηση να
πάρει άλλα μέτρα, ποντάροντας στο γεγονός ότι ο ελληνικός λαός θα
ξεχάσει το θέμα της Μακεδονίας και θα γλυκαθεί με τα χρήματα σαν να ήταν
και αυτός πρόθυμος βουλευτής. Αλλά αυτό να το ξεχάσει η κυβέρνηση.
Ό,τι και να λέει ο ηγέτης του Ποταμιού για να δικαιολογηθεί το μόνο
σίγουρο είναι ότι τα έκανε θάλασσα με την επιλογή του, να παρασύρει όλο
το κόμμα για το θέμα του Προσυμφώνου. Δεν είχε καν σκεφτεί τη διάσπασή
του και θεωρούσε ότι θα μπορούσε αυτό το κόμμα να αντικαταστήσει τη
συγκυβέρνηση. Αλλά πρόεδρος κόμματος δεν σημαίνει αναγκαστικά ηγέτης και
φάνηκε με το τέλος της κοινοβουλευτικής ομάδας. Διότι πολύ απλά το
κυβερνών κόμμα δεν είχε ανάγκη από πραγματική συμμαχία κι ήθελε μόνο
μερικούς πρόθυμους βουλευτές από όλα τα άλλα κόμματα, χωρίς να δώσει
σημασία στην προέλευσή τους, αφού το μόνο που βλέπει ως γνήσιο κόμμα
είναι αποκλειστικά το δικό τους.
Έτσι ο Σύριζα ρούφηξε το Ποτάμι και
αυτό στέρεψε, χωρίς βέβαια να μπορεί ν’ αντισταθεί. Το πολιτικό κόστος
γι' αυτό είναι μεγάλο και ακόμα πιο μεγάλο το κακό που έκανε στη
Μακεδονία με τις ψήφους τους. Τώρα ό,τι και να ειπωθεί μόνο πατριωτικά
δεν σκέφτηκε το κόμμα αλλά ούτε και στρατηγικά, αφού δεν είχε την
ικανότητα να αναλύσει τα δεδομένα της περιοχής και πίστεψε ότι το
Προσύμφωνο Πρεσπών ήταν τρόπος να αναπληρώσει την απουσία ψήφου για το
Σχέδιο Ανάν. Έλεος.
Ενώ ο Σύριζα προσπαθεί να μας πείσει ότι η όλη προσέγγιση του για το
θέμα του Προσυμφώνου των Πρεσπών είναι υποτίθεται ευρωπαϊκή, την ίδια
ώρα το ευρωκοινοβούλιο θεωρεί ότι θα χάσει παταγωδώς τις εκλογές και ότι
αυτό θα δώσει την ευκαιρία στην αξιωματική αντιπολίτευση να έχει την
αυτονομία. Βλέπουμε με τον πιο αντικειμενικό τρόπο ότι ο Σύριζα δεν
αντιπροσωπεύει με τίποτα τον ελληνικό λαό και αυτό το ξέρει και η ίδια η
Ευρωπαϊκή Ένωση.
Κατά συνέπεια τον θεωρεί ως ένα τελειωμένο κόμμα που
όχι μόνο δεν κατάφερε να παραμείνει στην εξουσία, αλλά κατάφερε να κάνει
τους Έλληνες να σιχαθούν την αριστερά που αντιπροσωπεύει σε τέτοιο
βαθμό που τα αποτελέσματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης εξηγούν ποτέ ξανά
αριστερά, τουλάχιστον αυτής της μορφής. Με άλλα λόγια δεν ποντάρουν πάνω
σε αυτό το κόμμα για τη συνέχεια ακόμα κι αν θα υπάρχει στη Βουλή με
άλλα 4 κόμματα. Ό,τι και να λέγεται λοιπόν από την κυβερνητική
προπαγάνδα, η εξουσία ξέρει ότι θα χάσει και το bonus των 50 βουλευτών,
με το οποίο ψήφισε το απαράδεκτο Προσύμφωνο των Πρεσπών, που θα
μετατραπεί σε πολιτική ταφόπλακα.
Ό, τι και να λέει η κυβέρνηση για να παρουσιάσει θετικά αποτελέσματα με
τη βοήθεια μουσαμάδων ακόμα κι αν πείθει τα κομματόσκυλα της, δεν
μπορεί να απαντήσει στις παρατηρήσεις της Ευρωζώνης. Διότι ακόμα και τα
μέτρα που θέλει να πάρει για να ξεφύγει από τη Μακεδονική παγίδα, πρέπει
να έχει από κάπου κάποια υποστήριξη. Όμως η Ευρωζώνη εκτιμά αρνητικά
την πορεία της κυβέρνησης στην εκπλήρωση των δεσμεύσεών της για την
εφαρμογή των προαπαιτούμενων. Έτσι πολύ απλά πάγωσε προς το παρόν τη
μετα-προγραμματική υπο-δόση.
Με πιο πρακτικά λόγια, ενώ η κυβέρνηση
προσπαθεί να πει σε όλους ότι έχουμε τελειώσει με το θέμα των μνημονίων,
αντιλαμβανόμαστε ότι τα τεχνικά κλιμάκια της Ευρωζώνης θεωρούν ότι η
κυβέρνηση αργεί επί της ουσίας, πράγμα το οποίο γνωρίζουμε και ειδικά
στον ενεργειακό τομέα, κι ότι πρέπει να επισπεύσει σημαντικές
μεταρρυθμίσεις. Μόνο που η κυβέρνηση λόγω των εκλογικών αναμετρήσεων,
δεν θέλει να κάνει καμία κίνηση που θα της προκαλέσει ακόμα μεγαλύτερο
πολιτικό κόστος έτσι τα προβλήματά της δεν πρόκειται να τελειώσουν παρά
μόνο με τη φυγή της.
