Γράφει ο Παναγιώτης Αποστόλου
Επικεφαλής Στρατηγικού Σχεδιασμού
της “Ελλήνων Πολιτείας”
egerssi@otenet.gr
www.egerssi.gr
Συγκλονιστικές αποκαλύψεις μας έρχονται από τον πρώην πράκτορα της ΕΥΠ (σ.σ. κατ΄ ισχυρισμό του) Μανώλη Χατζησάββα, που τίθενται στην υπηρεσία της κυβερνήσεως των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και οι οποίοι οφείλουν να ενημερώσουν τον ελληνικό λαό για την αξιοπιστία των πληροφοριών!
Τόσο ο ΥΠΕΞ Νίκος Κοτζιάς, όσο και ο ΥΠΕΘΑ Πάνος Καμμένος! «Πριν από λίγο, πληροφορήθηκα από καλά ενημερωμένη πηγή μου στην Τουρκία ότι σε συζήτηση που είχε ο Σανί Σενέρ (Sani Şener) Διευθύνων Σύμβουλος της TAV Havalimanları Holding (σ.σ. το αεροδρόμιο των Σκοπίων το διαχειρίζονται οι Τούρκοι, συγκεκριμένα με την εν λόγω εταιρεία) με κάποιους από την Ομάδα διαχείρισης των δύο αεροδρομίων στα Σκόπια τους είπε, ότι έχει επιτευχθεί συμφωνία μεταξύ της Κυβέρνησης Σκοπίων και της ελληνικής κυβερνήσεως και ότι έχει δοθεί το πράσινο φως για την ονομασία των Σκοπίων με την χρήση του ονόματος “Μακεδονία” με ορισμένα ανταλλάγματα! Μεταξύ αυτών των συμφωνηθέντων ανταλλαγμάτων είναι και η “μετονομασία” των ταμπελών των ονομάτων των δρόμων και του αεροδρομίου.
Γι΄ αυτό το λόγο η συζήτηση με στελέχη (τεχνικούς και νομική υπηρεσία) του αεροδρομίου είχε ως περιεχόμενο την μετονομασία των ταμπελών του αεροδρομίου των Σκοπίων έτσι ώστε να είναι έτοιμοι μέχρι τέλος του μήνα, τόσο οι νέες πινακίδες αεροδρομίου όσο και το υλικό χρήσης στο αεροδρόμιο! Μάλιστα γελούσαν διότι τεχνικά δεν θα κάνουν καμία ουσιαστική αλλαγή πλην των επιγραφών - πινακίδων στο αεροδρόμιο, και αυτό διότι κατά την IATA η ονομασία ήταν ανέκαθεν SKP και κατά ICAO LWSK! Ποτέ δεν το είχαν ονομάσει ως Μέγας Αλέξανδρος (Голем Александарο), αλλά το όνομα του αεροδρομίου των Σκοπίων έμεινε όπως ήταν ανέκαθεν Petrovec εξού και ο κωδικός κατά την επίσημη αναγνώριση ΙΑΤΑ: SKP (δηλαδή Skopje Petrovec Airport)! Με απλά λόγια μας κοροϊδεύανε και μας κοροϊδεύουν τόσο οι Σκοπιανοί όσο και οι δικοί μας»!
Σελίδες
▼
28 Φεβρουαρίου 2018
Όλα θα ξεκινήσουν από χαζομάρα του Ερντογάν. Θα σοβαρέψουν δίχως αυτόν. Θα αποκορυφωθούν δίχως Τουρκία.
Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας
Ο Στρατός βγαίνει από τα στρατόπεδα για να προκαλέσει στα σύνορα και να γλυτώσει ο Ερντογάν νέο πραξικόπημα.
Ο Ερντογάν θέλει να αποφύγει πραξικόπημα στο εσωτερικό της χώρας του με μικρο- εμπλοκές στο ΑΙΓΑΙΟ και στην Κύπρο αλλά δεν θα μπορέσει να ξεφύγει από μια γενικευμένη σύγκρουση στην περιοχή που θα έχει τελικά καταλυτικές συνέπειες για τον ίδιον και την χώρα του.
Στο προηγούμενο καλοκαιρινό πραξικόπημα ο κ. Ερντογάν είχε τις πλάτες της Ρωσίας και απέφυγε τα χειρότερα.
Το επόμενο διάστημα όμως η ευμεταβλητότητα των αποφάσεων του τούρκου προέδρου σε σχέση με τις στενές ρωσοτουρκικές κινήσεις που θέλει να διαφημίζει ο ίδιος ο σουλτάνος έχουν προκαλέσει μια σχετική παγωμάρα.
Μπορεί η επικαιρότητα να δείχνει αγαστές σχέσεις Πούτιν – Ερντογάν με χαμόγελα και τηλεφωνήματα, αλλά ο έρωτας έχει ξεθωριάσει και στο παρασκήνιο συμβαίνουν άλλα.
Η τελευταία στρατηγική της τουρκίας φαίνεται να εγκαταλείπει το διπλωματικό παιχνίδι των αγωγών διαμετακόμισης ενέργειας και να επικεντρώνεται στο ζεστό χρήμα της παραγωγής- ενεργειακής αυτάρκειας- πώλησης και μεταφοράς ενεργειακών αγαθών από τις περιοχές ΑΙΓΑΙΟΥ και ΑΟΖ Κύπρου.
Άλλωστε αυτό φαίνεται ξεκάθαρα με αυτά που συμβαίνουν στην Εθνική συνοριογραμμή μας τα τελευταία 24ωρα.
Ο αγωγός TurkStream και τα συστήματα S-400 έστω και αν οι τούρκοι έδωσαν προκαταβολή στους Ρώσους και πήραν ημερομηνία παραλαβής τους «πνέουν τα λοίσθια».
Οι Ρώσοι δεν επιθυμούν με τίποτε η τουρκία να συμμετάσχει με την πλεονεξία της στον αμύθητο ενεργειακό θησαυρό του Αιγαίου και των κοιτασμάτων της Αν. Μεσογείου αλλά και να διαμορφώνει τιμές και πολιτικές.
Αυτό άλλωστε φοβίζει και άλλες χώρες.
Ο Ερντογάν αυτά τα 24 ωρα ξυπνάει και κοιμάται με ένα εφιάλτη μοναδικό, αυτό του πραξικοπήματος.
Το εσωτερικό της χώρας με την υποτίμηση της τουρκικής λίρας και τις φοβερές καταπατήσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην κυριολεξία βράζει.
Ένα μπαμ θέλει για να πάρει φωτιά.
Και τώρα ο Ερντογάν φαίνεται να μην έχει την υποστήριξη των Ρώσων που ήδη τον ψυχομέτρησαν και κατανόησαν την χρησιμότητα του.
Αυτός είναι και ο λόγος που η συμπεριφορά του κ. Ερντογάν και των συνεργατών του τις τελευταίες ώρες είναι αλλοπρόσαλλες και ανερμήνευτες.
Θέλει πολέμους από την ΣΥΡΙΑ μέχρι και το ΑΙΓΑΙΟ , θα τον βόλευε και η Κύπρος ή και το Σουδάν ή και το Κατάρ ή όπου αλλού έτσι ώστε να έχει τον στρατό του μόνιμα απασχολημένο εκτός στρατοπέδων για να αποφύγει εκείνα που έζησε στο τελευταίο πραξικόπημα.
Προκαλεί μάλιστα και συμμαχίες παράδοξες για να έχει τα νώτα του φυλαγμένα.
«Η συμμαχία Ερντογάν με τους εθνικιστές είναι ένδειξη αδυναμίας»
Η συμμαχία του κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) και του ακροδεξιού Κόμματος Εθνικιστικού Κινήματος (MHP), αντικατοπτρίζει την αδυναμία και όχι τη δύναμη των δύο πλευρών.
Αυτό γράφει ο αρθογράφος Σεμίχ Ιντίζ, σημειώνοντας ότι απόδειξη για αυτό είναι ότι το εθνικιστικό κίνημα, με επικεφαλής των Ντεβλέτ Μπαχτσελί, επιδιώκει να ενταχθεί σε μια τέτοια συμμαχία, εξαιτίας της διχόνοιας στο εσωτερικό του κόμματος, που οδήγησε στη δημιουργία του «Καλού Κόμματος» (İYİ ) από την Μεράλ Ακσενέρ και στην απώλεια της εθνικής εμπιστοσύνης, παρουσιάζοντας αδυναμία να ξεπεράσει το απαιτούμενο 10%, κατώτατο εκλογικό όριο για να εισαχθεί στο κοινοβούλιο.»
Τετάρτη, 28 Φεβρουαρίου 2018
The Hellenic Information Team
Αυτή την στιγμή το μεγαλύτερο τμήμα του τουρκικού στρατού φαίνεται « να κοιτάει ΕΛΛΑΔΑ» σε σχέση με αυτό που δραστηριοποιείται στο μέτωπο της Συρίας και της διαμάχης με τους Κούρδους στην ευρύτερη περιοχή της Μ. Ανατολής.
«Σε επιχειρησιακή ετοιμότητα τέθηκαν απέναντι από τον Βόρειο Έβρο τουρκικές μονάδες τεθωρακισμένων και μηχανοκίνητου πεζικού που ανήκουν στην 1ητουρκική στρατιά, σε μια καλοστημένη «παράσταση» επίδειξης πολεμικής ισχύος, στην ελληνική πλευρά.
Στρατό εκτός στρατοπέδων κινούν οι Τούρκοι στην περιοχή του Έβρου ακριβώς απέναντι από τα Ελληνικά σύνορα.
Η κινητικότητα γίνεται παρά το γεγονός πως επικρατούν πολύ άσχημες καιρικές συνθήκες στην περιοχή.
Η κινητικότητα παρατηρείται τις τελευταίες δύο ημέρες.» https://www.pentapostagma.gr/ Τετάρτη, 28 Φεβρουαρίου 2018
Ο Ερντογάν θέλει να αποφύγει πραξικόπημα στο εσωτερικό της χώρας του με μικρο- εμπλοκές στο ΑΙΓΑΙΟ και στην Κύπρο αλλά δεν θα μπορέσει να ξεφύγει από μια γενικευμένη σύγκρουση στην περιοχή που θα έχει τελικά καταλυτικές συνέπειες για τον ίδιον και την χώρα του.
Φαίνεται ότι
Όλα θα ξεκινήσουν από χαζομάρα του Ερντογάν.
Θα σοβαρέψουν δίχως αυτόν.
Θα αποκορυφωθούν δίχως τουρκία.
Ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΙΣΙΟΣ μας προείπε εννοώντας τα δικά μας και σε σχέση με τις παγκόσμιες συγκρούσεις.
«μπόρες – μπόρες θα είναι»
«θα ζήσετε και ημιχρόνια πολεμικών εξελίξεων»
Με Πίστη και Ελπίδα
Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας
Ο Στρατός βγαίνει από τα στρατόπεδα για να προκαλέσει στα σύνορα και να γλυτώσει ο Ερντογάν νέο πραξικόπημα.
Ο Ερντογάν θέλει να αποφύγει πραξικόπημα στο εσωτερικό της χώρας του με μικρο- εμπλοκές στο ΑΙΓΑΙΟ και στην Κύπρο αλλά δεν θα μπορέσει να ξεφύγει από μια γενικευμένη σύγκρουση στην περιοχή που θα έχει τελικά καταλυτικές συνέπειες για τον ίδιον και την χώρα του.
Στο προηγούμενο καλοκαιρινό πραξικόπημα ο κ. Ερντογάν είχε τις πλάτες της Ρωσίας και απέφυγε τα χειρότερα.
Το επόμενο διάστημα όμως η ευμεταβλητότητα των αποφάσεων του τούρκου προέδρου σε σχέση με τις στενές ρωσοτουρκικές κινήσεις που θέλει να διαφημίζει ο ίδιος ο σουλτάνος έχουν προκαλέσει μια σχετική παγωμάρα.
Μπορεί η επικαιρότητα να δείχνει αγαστές σχέσεις Πούτιν – Ερντογάν με χαμόγελα και τηλεφωνήματα, αλλά ο έρωτας έχει ξεθωριάσει και στο παρασκήνιο συμβαίνουν άλλα.
Η τελευταία στρατηγική της τουρκίας φαίνεται να εγκαταλείπει το διπλωματικό παιχνίδι των αγωγών διαμετακόμισης ενέργειας και να επικεντρώνεται στο ζεστό χρήμα της παραγωγής- ενεργειακής αυτάρκειας- πώλησης και μεταφοράς ενεργειακών αγαθών από τις περιοχές ΑΙΓΑΙΟΥ και ΑΟΖ Κύπρου.
Άλλωστε αυτό φαίνεται ξεκάθαρα με αυτά που συμβαίνουν στην Εθνική συνοριογραμμή μας τα τελευταία 24ωρα.
Ο αγωγός TurkStream και τα συστήματα S-400 έστω και αν οι τούρκοι έδωσαν προκαταβολή στους Ρώσους και πήραν ημερομηνία παραλαβής τους «πνέουν τα λοίσθια».
Οι Ρώσοι δεν επιθυμούν με τίποτε η τουρκία να συμμετάσχει με την πλεονεξία της στον αμύθητο ενεργειακό θησαυρό του Αιγαίου και των κοιτασμάτων της Αν. Μεσογείου αλλά και να διαμορφώνει τιμές και πολιτικές.
Αυτό άλλωστε φοβίζει και άλλες χώρες.
Ο Ερντογάν αυτά τα 24 ωρα ξυπνάει και κοιμάται με ένα εφιάλτη μοναδικό, αυτό του πραξικοπήματος.
Το εσωτερικό της χώρας με την υποτίμηση της τουρκικής λίρας και τις φοβερές καταπατήσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην κυριολεξία βράζει.
Ένα μπαμ θέλει για να πάρει φωτιά.
Και τώρα ο Ερντογάν φαίνεται να μην έχει την υποστήριξη των Ρώσων που ήδη τον ψυχομέτρησαν και κατανόησαν την χρησιμότητα του.
Αυτός είναι και ο λόγος που η συμπεριφορά του κ. Ερντογάν και των συνεργατών του τις τελευταίες ώρες είναι αλλοπρόσαλλες και ανερμήνευτες.
Θέλει πολέμους από την ΣΥΡΙΑ μέχρι και το ΑΙΓΑΙΟ , θα τον βόλευε και η Κύπρος ή και το Σουδάν ή και το Κατάρ ή όπου αλλού έτσι ώστε να έχει τον στρατό του μόνιμα απασχολημένο εκτός στρατοπέδων για να αποφύγει εκείνα που έζησε στο τελευταίο πραξικόπημα.
Προκαλεί μάλιστα και συμμαχίες παράδοξες για να έχει τα νώτα του φυλαγμένα.
«Η συμμαχία Ερντογάν με τους εθνικιστές είναι ένδειξη αδυναμίας»
Η συμμαχία του κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) και του ακροδεξιού Κόμματος Εθνικιστικού Κινήματος (MHP), αντικατοπτρίζει την αδυναμία και όχι τη δύναμη των δύο πλευρών.
Αυτό γράφει ο αρθογράφος Σεμίχ Ιντίζ, σημειώνοντας ότι απόδειξη για αυτό είναι ότι το εθνικιστικό κίνημα, με επικεφαλής των Ντεβλέτ Μπαχτσελί, επιδιώκει να ενταχθεί σε μια τέτοια συμμαχία, εξαιτίας της διχόνοιας στο εσωτερικό του κόμματος, που οδήγησε στη δημιουργία του «Καλού Κόμματος» (İYİ ) από την Μεράλ Ακσενέρ και στην απώλεια της εθνικής εμπιστοσύνης, παρουσιάζοντας αδυναμία να ξεπεράσει το απαιτούμενο 10%, κατώτατο εκλογικό όριο για να εισαχθεί στο κοινοβούλιο.»
Τετάρτη, 28 Φεβρουαρίου 2018
The Hellenic Information Team
Αυτή την στιγμή το μεγαλύτερο τμήμα του τουρκικού στρατού φαίνεται « να κοιτάει ΕΛΛΑΔΑ» σε σχέση με αυτό που δραστηριοποιείται στο μέτωπο της Συρίας και της διαμάχης με τους Κούρδους στην ευρύτερη περιοχή της Μ. Ανατολής.
«Σε επιχειρησιακή ετοιμότητα τέθηκαν απέναντι από τον Βόρειο Έβρο τουρκικές μονάδες τεθωρακισμένων και μηχανοκίνητου πεζικού που ανήκουν στην 1ητουρκική στρατιά, σε μια καλοστημένη «παράσταση» επίδειξης πολεμικής ισχύος, στην ελληνική πλευρά.
Στρατό εκτός στρατοπέδων κινούν οι Τούρκοι στην περιοχή του Έβρου ακριβώς απέναντι από τα Ελληνικά σύνορα.
Η κινητικότητα γίνεται παρά το γεγονός πως επικρατούν πολύ άσχημες καιρικές συνθήκες στην περιοχή.
Η κινητικότητα παρατηρείται τις τελευταίες δύο ημέρες.» https://www.pentapostagma.gr/ Τετάρτη, 28 Φεβρουαρίου 2018
Ο Ερντογάν θέλει να αποφύγει πραξικόπημα στο εσωτερικό της χώρας του με μικρο- εμπλοκές στο ΑΙΓΑΙΟ και στην Κύπρο αλλά δεν θα μπορέσει να ξεφύγει από μια γενικευμένη σύγκρουση στην περιοχή που θα έχει τελικά καταλυτικές συνέπειες για τον ίδιον και την χώρα του.
Φαίνεται ότι
Όλα θα ξεκινήσουν από χαζομάρα του Ερντογάν.
Θα σοβαρέψουν δίχως αυτόν.
Θα αποκορυφωθούν δίχως τουρκία.
Ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΙΣΙΟΣ μας προείπε εννοώντας τα δικά μας και σε σχέση με τις παγκόσμιες συγκρούσεις.
«μπόρες – μπόρες θα είναι»
«θα ζήσετε και ημιχρόνια πολεμικών εξελίξεων»
Με Πίστη και Ελπίδα
Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας
ΔΙΑΙΡΕΙ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΕΥΕ: Ο ΟΗΕ εξαπολύει σχέδιο παγκόσμιας μαζικής μετανάστευσης... (μέρος 2ο)
συνέχεια από το 1ο μέρος
Εκτός από τις «δημογραφικές πιέσεις», ένα άλλο στοιχείο που ανέφερε ο Αντόνιο Γκουτέρες που είναι «πιθανό να οδηγήσει σε περαιτέρω μετανάστευση» είναι η «κλιματική αλλαγή». Αλλά σε μια άλλη εκπληκτική αποδοχή, ήταν η κορυφαία αξιωματούχος των Ηνωμένων Εθνών για την κλιματική αλλαγή, Christiana Figueres, η οποία είπε το 2015 ότι είναι ο ίδιος ο ΟΗΕ που «σκόπιμα» μετασχηματίζει την παγκόσμια οικονομία. Η Figueres δήλωσε σε μια συνέντευξη Τύπου στις Βρυξέλλες: “Αυτό είναι ίσως το πιο δύσκολο έργο που έχουμε αναθέσει ποτέ στον εαυτό μας, το οποίο είναι να μεταμορφώσουμε σκόπιμα το μοντέλο οικονομικής ανάπτυξης για πρώτη φορά στην ανθρώπινη ιστορία“.
Μία από τις χώρες που διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στη μαζική μετανάστευση στην Ευρώπη ήταν η Γερμανία, η οποία δέχτηκε πάνω από ένα εκατομμύριο ανθρώπους. Αλλά ποιος διέδωσε ότι η Γερμανία ήταν ο τόπος για όλους αυτούς τους ανθρώπους;
Σύμφωνα με μια μελέτη του Vladimir Shalak από τη Ρωσική Ακαδημία Επιστημών, ο οποίος μελέτησε 5704 πρωτότυπα tweets που περιέχουν το χάσταγκ #RefugeesWelcome + Γερμανία, η συντριπτική πλειονότητα αυτών των tweets ήταν … όχι από τη Γερμανία. Πάνω από το 40% αυτών προέρχονταν από τη Βρετανία, τις ΗΠΑ και την Αυστραλία και μόνο το 6,4% όλων των tweets προήλθαν από τη Γερμανία.
Και πάλι όμως, ο πρώην διπλωμάτης του ΝΑΤΟ και του ΟΗΕ και γενικός γραμματέας του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη, Lamberto Zannier, μιλώντας σε μια συνέντευξη για το NPR, ανακάλυψε ότι η μεταναστευτική κρίση στη Συρία επιδεινώθηκε όχι λόγω της Αμερικανικής και Δυτικής εμπλοκής, όχι λόγω της χρηματοδότησης τρομοκρατών από τη CIA, αλλά λόγω … της Ρωσίας.
Καμία έκπληξη εδώ. Και η υποκρισία του ΟΗΕ είναι ότι όχι μόνο δεν αναγνωρίζει εκείνους που πραγματικά είναι υπεύθυνοι για τον πόλεμο στη Συρία, αλλά τώρα λέει ότι η μαζική μετανάστευση, η οποία περιλαμβάνει και πραγματικούς Σύριους πρόσφυγες ως άμεση συνέπεια αυτού του πολέμου, μπορεί να ”ωφελήσει τον κόσμο”.
Αλλά η Ευρώπη και η Γερμανία επωφελήθηκαν από τη φθηνή μεταναστευτική εργασία που ήρθε, μέχρι που σε κάποιο σημείο έπρεπε να σταματήσουν τη ροή. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πραγματοποιήθηκε η συμφωνία Τουρκίας-ΕΕ, διότι η Γερμανία συμπλήρωσε τον αριθμό των εργαζομένων που χρειαζόταν (ο δημοτικός σύμβουλος του Σύριζα Καβάλας, κ. Μουρτασάγας, το παραδέχθηκε δημόσια σε αυτό το ηχητικό ντοκουμέντο, παραδεχόμενος και ουσιαστικά ότι η κυβέρνηση στην οποία ανήκει εκτελεί απλά εντολές).
Μπορώ προσωπικά να επαληθεύσω ότι μέχρι τότε δεν υπήρχε διάκριση μεταξύ προσφύγων και μεταναστών. Συνάντησα νεαρούς από το Μαρόκο που δεν είχαν ”κανένα πρόβλημα αλλά απλώς θέλουμε να πάμε στην Ευρώπη” δείχνοντάς μου τα ψεύτικα Συριακά τους έγγραφα, και δίπλα τους πραγματικές Σύριες γυναίκες πρόσφυγες που έκλαιγαν επειδή το σπίτι τους βομβαρδίστηκε. Και ήμουν προσωπικά εκεί, στο λιμάνι της Καβάλας, ρωτώντας την ελληνική αστυνομία και ακούγοντάς την να αλλάζει την αφήγηση από το ότι «είναι όλοι πρόσφυγες» στο ότι «δεν είναι όλοι πρόσφυγες». Αυτή η αλλαγή συνέβη σε μια περίοδο δύο μηνών, τον Ιανουάριο-Φεβρουάριο του 2016.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πιστεύω ότι οι σεξουαλικές επιθέσεις της Πρωτοχρονιάς του 2016 στη Γερμανία ήταν περισσότερο ένα είδος ψυχολογικής επιχείρησης, ώστε η Γερμανία να μπορούσε να έχει δικαιολογία για τη διακοπή της ροής. Δεν ακούσαμε τίποτα ξανά για τέτοιες επιθέσεις, ούτε την επόμενη παραμονή πρωτοχρονιάς, ούτε αυτήν.
Η συμφωνία Τουρκίας-ΕΕ ήρθε ένα μήνα αργότερα, τον Μάρτιο του 2016, και εάν η Τουρκία έλαβε ένα γενναιόδωρο ποσό ύψους 3 δισεκατομμυρίων ευρώ για να την τηρήσει, τότε μπορείτε να φανταστείτε το κέρδος για την ΕΕ και τη Γερμανία μακροπρόθεσμα. Επομένως αυτό που πρέπει να συνειδητοποιήσουμε διαβάζοντας τα παραπάνω είναι ότι τα μεγάλα συμφέροντα ορίζουν την «ανθρωπιά» και όχι το αντίστροφο. Οι νόμοι κάμπτονται σύμφωνα με αυτά τα συμφέροντα και ακριβώς αυτό σκοπεύει να κάνει η νέα παγκόσμια συμφωνία για τη μετανάστευση.
Σύμφωνα με το ψήφισμα του ΟΗΕ (Modalities Resolution), η παγκόσμια συμφωνία για τη μετανάστευση θα δώσει επίσης μεγαλύτερη δύναμη στις ΜΚΟ που εμπλέκονται στο να γίνει πραγματικότητα η παγκόσμια μαζική μετανάστευση. Αυτό σημαίνει περισσότερη δύναμη, όχι μόνο στον Τζορτζ Σόρος, αλλά σε αρκετές άλλες ΜΚΟ, στις οποίες θα μπορούσαν να διεισδύσουν υπηρεσίες πληροφοριών. Ένας υψηλόβαθμος Βούλγαρος αστυνομικός είπε σε μία από τις πηγές μου πριν από δύο χρόνια ότι η «ίδια η CIA δίνει τα σκάφη στους μετανάστες στην Τουρκία».
Εξακολουθούμε να το διερευνούμε αυτό, αλλά γνωρίζουμε ότι συμμετέχουν και άλλοι υψηλοί Ευρωπαίοι αξιωματούχοι. Το 2015 η Γαλλία ανέστειλε την τιμητική της πρόξενο Francoise Olcay στην Τουρκία αφότου το τηλεοπτικό France 2 την κατέγραψε κρυφά να πουλάει λέμβους και σωσίβια στους μετανάστες.
Το 2016 ένας Αφγανός μετανάστης που βρισκόταν πάνω σε πλοίο προς τη Χίο είπε σε έναν συνεργάτη μου ότι ”οι Ισραηλινοί μας έδωσαν χρήματα για να φύγουμε”. Τότε ανακάλυψα ότι μια Ισραηλινή ΜΚΟ που ονομάζεται «IsraAID» δραστηριοποιούνταν στη Λέσβο. Σύμφωνα με ένα άρθρο της εβραϊκής Jewish Journal, ο αρχηγός της IsraAID, Shachar Zahavi, δούλευε στο παρελθόν μαζί με την Gal Lusky, την αρχηγό μιας άλλης συνδεδεμένης Ισραηλινής ΜΚΟ που ονομάζεται «Israeli Flying Aid».
Το άρθρο αναφέρει τα εξής: ”Μυστικοπαθής όπως είναι, η Lusky έχει πάρει επίσης σποραδικούς κινδύνους στις προσπάθειές της να βελτιώσει τις σχέσεις Ισραήλ-Συρίας. Στην Ισραηλινή Προεδρική Διάσκεψη του περασμένου καλοκαιριού στην Ιερουσαλήμ, έπαιξε την ηχογράφηση ενός ηγέτη της αντιπολίτευσης της Συρίας, ο οποίος αποτίει τις ευχαριστίες του στον Ισραηλινό Πρόεδρο Σιμόν Πέρες. “Ο Θεός να σας ευλογεί και να σας βοηθήσει με τις καλές πράξεις που κάνετε για να πετύχετε αυτή τη νέα Μέση Ανατολή”, ανέφερε το μήνυμα.”
Σε περίπτωση που αναρωτιέστε, «αυτή η νέα Μέση Ανατολή» είναι προφανώς το σχέδιο για το «Μεγάλο Ισραήλ». Το γεγονός ότι ηγέτες Ισραηλινών ΜΚΟ, οι οποίες φέρονται να προσφέρουν αμερόληπτη ανθρωπιστική βοήθεια, εμφανίζονται στην Ισραηλινή Προεδρική Διάσκεψη για να παραδώσουν μηνύματα από τη Συριακή αντιπολίτευση, δείχνει ότι αυτές οι ΜΚΟ κάνουν «διπλή δουλειά» και μάλλον είναι γεμάτες με μυστικούς πράκτορες μέχρι το λαιμό τους.
Αυτοί είναι οι «οπορτουνιστές» της Greenhill, οι οποίοι εμπλέκονται για να επωφεληθούν από την κατάσταση, αλλά τελικά βοηθούν το παγκόσμιο έργο της μαζικής μετανάστευσης. Προσθέτουμε σ’ αυτό μια άλλη πρόσφατη αναφορά ότι ένας γνωστός Ισραηλινός δημοσιογράφος που μεταμφιέστηκε ως «Σύριος πρόσφυγας» μπήκε στη Γερμανία με τη βοήθεια της Μοσάντ και την ανακάλυψη από τις ελληνικές αρχές στη Λέσβο μιας Αμερικανικής ΜΚΟ που διέθετε όχημα με ψεύτικες στρατιωτικές πινακίδες, ακολουθούμενη τη σύλληψη δύο ατόμων και έρευνα από την Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών.
Η προώθηση του φιλελευθερισμού και του νεοφιλελευθερισμού από τους παγκοσμιοποιητές ως μέσο για την επιβολή της μαζικής μετανάστευσης και επομένως πηγαίνοντας ένα βήμα πιο πέρα στην πρακτική παγκοσμιοποίηση είναι επίσης πραγματικότητα.
Σύμφωνα με την Kelly Greenhill ξανά, οι ”προχωρημένες φιλελεύθερες δημοκρατίες είναι ιδιαίτερα επιρρεπείς στην εξαναγκαστική μηχανοποιημένη μετανάστευση” επειδή ”οι κωδικοποιημένες δεσμεύσεις για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της πλουραλιστικής πολιτικής μπορούν να αλληλεπιδρούν με τέτοιο τρόπο ώστε να προσφέρουν στους πιθανούς εξαναγκαστές ισχυρή διαπραγματευτική μόχλευση μέσω της εκμετάλλευσης αυτών που οι φιλελεύθεροι στόχοι ορθώς θεωρούν ως αρετές τους και, στην πραγματικότητα, μετασχηματίζοντας τις φιλελεύθερες δημοκρατικές αρετές σε διεθνή διαπραγματευτικά ελαττώματα.”
Είναι λοιπόν ασφαλές να πούμε ότι όσο πιο πολλές φιλελεύθερες χώρες υπάρχουν, τόσο πιθανότερη θα είναι μια παγκόσμια κυβέρνηση και, συνεπώς, νεοφιλελευθερισμός= παγκοσμιοποίηση. Ευτυχώς για τον ΟΗΕ, η αλλαγή στην Ελλάδα ήρθε ακριβώς εγκαίρως, όταν η αριστερή / φιλελεύθερη κυβέρνηση του Σύριζα ανέλαβε την εξουσία το 2015, ενώ ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας δήλωνε ότι «δεν υπάρχουν σύνορα», απηχώντας τον Τζορτζ Σόρος. Σήμερα, πάνω από 60.000 μετανάστες και πρόσφυγες παραμένουν παγιδευμένοι στην Ελλάδα με την οικονομική κρίση τόσο κακή όσο ποτέ.
Η προώθηση της παγκόσμιας μαζικής μετανάστευσης μέσω του νέου σχεδίου των Ηνωμένων Εθνών είναι πιθανό να φέρει περισσότερο χάος και διαίρεση, όχι αντιμετωπίζοντας, αλλά ουσιαστικά δημιουργώντας τις συνθήκες για τους ανθρώπους να εγκαταλείψουν τις χώρες τους και συγχρόνως σκουπίζοντας τα υπολείμματα των ιμπεριαλιστικών πολέμων των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ αντί να τα σταματά, όλα αναμεμιγμένα σε μια παγκοσμιοποιημένη οικονομική μηχανή του κιμά.
«Διαίρει και Βασίλευε» εν δράση.
[Πηγή]http://www.offtherecord.net.gr
το είδαμε ΕΔΩ
Εκτός από τις «δημογραφικές πιέσεις», ένα άλλο στοιχείο που ανέφερε ο Αντόνιο Γκουτέρες που είναι «πιθανό να οδηγήσει σε περαιτέρω μετανάστευση» είναι η «κλιματική αλλαγή». Αλλά σε μια άλλη εκπληκτική αποδοχή, ήταν η κορυφαία αξιωματούχος των Ηνωμένων Εθνών για την κλιματική αλλαγή, Christiana Figueres, η οποία είπε το 2015 ότι είναι ο ίδιος ο ΟΗΕ που «σκόπιμα» μετασχηματίζει την παγκόσμια οικονομία. Η Figueres δήλωσε σε μια συνέντευξη Τύπου στις Βρυξέλλες: “Αυτό είναι ίσως το πιο δύσκολο έργο που έχουμε αναθέσει ποτέ στον εαυτό μας, το οποίο είναι να μεταμορφώσουμε σκόπιμα το μοντέλο οικονομικής ανάπτυξης για πρώτη φορά στην ανθρώπινη ιστορία“.
Μία από τις χώρες που διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στη μαζική μετανάστευση στην Ευρώπη ήταν η Γερμανία, η οποία δέχτηκε πάνω από ένα εκατομμύριο ανθρώπους. Αλλά ποιος διέδωσε ότι η Γερμανία ήταν ο τόπος για όλους αυτούς τους ανθρώπους;
Σύμφωνα με μια μελέτη του Vladimir Shalak από τη Ρωσική Ακαδημία Επιστημών, ο οποίος μελέτησε 5704 πρωτότυπα tweets που περιέχουν το χάσταγκ #RefugeesWelcome + Γερμανία, η συντριπτική πλειονότητα αυτών των tweets ήταν … όχι από τη Γερμανία. Πάνω από το 40% αυτών προέρχονταν από τη Βρετανία, τις ΗΠΑ και την Αυστραλία και μόνο το 6,4% όλων των tweets προήλθαν από τη Γερμανία.
Και πάλι όμως, ο πρώην διπλωμάτης του ΝΑΤΟ και του ΟΗΕ και γενικός γραμματέας του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη, Lamberto Zannier, μιλώντας σε μια συνέντευξη για το NPR, ανακάλυψε ότι η μεταναστευτική κρίση στη Συρία επιδεινώθηκε όχι λόγω της Αμερικανικής και Δυτικής εμπλοκής, όχι λόγω της χρηματοδότησης τρομοκρατών από τη CIA, αλλά λόγω … της Ρωσίας.
Καμία έκπληξη εδώ. Και η υποκρισία του ΟΗΕ είναι ότι όχι μόνο δεν αναγνωρίζει εκείνους που πραγματικά είναι υπεύθυνοι για τον πόλεμο στη Συρία, αλλά τώρα λέει ότι η μαζική μετανάστευση, η οποία περιλαμβάνει και πραγματικούς Σύριους πρόσφυγες ως άμεση συνέπεια αυτού του πολέμου, μπορεί να ”ωφελήσει τον κόσμο”.
Αλλά η Ευρώπη και η Γερμανία επωφελήθηκαν από τη φθηνή μεταναστευτική εργασία που ήρθε, μέχρι που σε κάποιο σημείο έπρεπε να σταματήσουν τη ροή. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πραγματοποιήθηκε η συμφωνία Τουρκίας-ΕΕ, διότι η Γερμανία συμπλήρωσε τον αριθμό των εργαζομένων που χρειαζόταν (ο δημοτικός σύμβουλος του Σύριζα Καβάλας, κ. Μουρτασάγας, το παραδέχθηκε δημόσια σε αυτό το ηχητικό ντοκουμέντο, παραδεχόμενος και ουσιαστικά ότι η κυβέρνηση στην οποία ανήκει εκτελεί απλά εντολές).
Μπορώ προσωπικά να επαληθεύσω ότι μέχρι τότε δεν υπήρχε διάκριση μεταξύ προσφύγων και μεταναστών. Συνάντησα νεαρούς από το Μαρόκο που δεν είχαν ”κανένα πρόβλημα αλλά απλώς θέλουμε να πάμε στην Ευρώπη” δείχνοντάς μου τα ψεύτικα Συριακά τους έγγραφα, και δίπλα τους πραγματικές Σύριες γυναίκες πρόσφυγες που έκλαιγαν επειδή το σπίτι τους βομβαρδίστηκε. Και ήμουν προσωπικά εκεί, στο λιμάνι της Καβάλας, ρωτώντας την ελληνική αστυνομία και ακούγοντάς την να αλλάζει την αφήγηση από το ότι «είναι όλοι πρόσφυγες» στο ότι «δεν είναι όλοι πρόσφυγες». Αυτή η αλλαγή συνέβη σε μια περίοδο δύο μηνών, τον Ιανουάριο-Φεβρουάριο του 2016.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πιστεύω ότι οι σεξουαλικές επιθέσεις της Πρωτοχρονιάς του 2016 στη Γερμανία ήταν περισσότερο ένα είδος ψυχολογικής επιχείρησης, ώστε η Γερμανία να μπορούσε να έχει δικαιολογία για τη διακοπή της ροής. Δεν ακούσαμε τίποτα ξανά για τέτοιες επιθέσεις, ούτε την επόμενη παραμονή πρωτοχρονιάς, ούτε αυτήν.
Η συμφωνία Τουρκίας-ΕΕ ήρθε ένα μήνα αργότερα, τον Μάρτιο του 2016, και εάν η Τουρκία έλαβε ένα γενναιόδωρο ποσό ύψους 3 δισεκατομμυρίων ευρώ για να την τηρήσει, τότε μπορείτε να φανταστείτε το κέρδος για την ΕΕ και τη Γερμανία μακροπρόθεσμα. Επομένως αυτό που πρέπει να συνειδητοποιήσουμε διαβάζοντας τα παραπάνω είναι ότι τα μεγάλα συμφέροντα ορίζουν την «ανθρωπιά» και όχι το αντίστροφο. Οι νόμοι κάμπτονται σύμφωνα με αυτά τα συμφέροντα και ακριβώς αυτό σκοπεύει να κάνει η νέα παγκόσμια συμφωνία για τη μετανάστευση.
Σύμφωνα με το ψήφισμα του ΟΗΕ (Modalities Resolution), η παγκόσμια συμφωνία για τη μετανάστευση θα δώσει επίσης μεγαλύτερη δύναμη στις ΜΚΟ που εμπλέκονται στο να γίνει πραγματικότητα η παγκόσμια μαζική μετανάστευση. Αυτό σημαίνει περισσότερη δύναμη, όχι μόνο στον Τζορτζ Σόρος, αλλά σε αρκετές άλλες ΜΚΟ, στις οποίες θα μπορούσαν να διεισδύσουν υπηρεσίες πληροφοριών. Ένας υψηλόβαθμος Βούλγαρος αστυνομικός είπε σε μία από τις πηγές μου πριν από δύο χρόνια ότι η «ίδια η CIA δίνει τα σκάφη στους μετανάστες στην Τουρκία».
Εξακολουθούμε να το διερευνούμε αυτό, αλλά γνωρίζουμε ότι συμμετέχουν και άλλοι υψηλοί Ευρωπαίοι αξιωματούχοι. Το 2015 η Γαλλία ανέστειλε την τιμητική της πρόξενο Francoise Olcay στην Τουρκία αφότου το τηλεοπτικό France 2 την κατέγραψε κρυφά να πουλάει λέμβους και σωσίβια στους μετανάστες.
Το 2016 ένας Αφγανός μετανάστης που βρισκόταν πάνω σε πλοίο προς τη Χίο είπε σε έναν συνεργάτη μου ότι ”οι Ισραηλινοί μας έδωσαν χρήματα για να φύγουμε”. Τότε ανακάλυψα ότι μια Ισραηλινή ΜΚΟ που ονομάζεται «IsraAID» δραστηριοποιούνταν στη Λέσβο. Σύμφωνα με ένα άρθρο της εβραϊκής Jewish Journal, ο αρχηγός της IsraAID, Shachar Zahavi, δούλευε στο παρελθόν μαζί με την Gal Lusky, την αρχηγό μιας άλλης συνδεδεμένης Ισραηλινής ΜΚΟ που ονομάζεται «Israeli Flying Aid».
Το άρθρο αναφέρει τα εξής: ”Μυστικοπαθής όπως είναι, η Lusky έχει πάρει επίσης σποραδικούς κινδύνους στις προσπάθειές της να βελτιώσει τις σχέσεις Ισραήλ-Συρίας. Στην Ισραηλινή Προεδρική Διάσκεψη του περασμένου καλοκαιριού στην Ιερουσαλήμ, έπαιξε την ηχογράφηση ενός ηγέτη της αντιπολίτευσης της Συρίας, ο οποίος αποτίει τις ευχαριστίες του στον Ισραηλινό Πρόεδρο Σιμόν Πέρες. “Ο Θεός να σας ευλογεί και να σας βοηθήσει με τις καλές πράξεις που κάνετε για να πετύχετε αυτή τη νέα Μέση Ανατολή”, ανέφερε το μήνυμα.”
Σε περίπτωση που αναρωτιέστε, «αυτή η νέα Μέση Ανατολή» είναι προφανώς το σχέδιο για το «Μεγάλο Ισραήλ». Το γεγονός ότι ηγέτες Ισραηλινών ΜΚΟ, οι οποίες φέρονται να προσφέρουν αμερόληπτη ανθρωπιστική βοήθεια, εμφανίζονται στην Ισραηλινή Προεδρική Διάσκεψη για να παραδώσουν μηνύματα από τη Συριακή αντιπολίτευση, δείχνει ότι αυτές οι ΜΚΟ κάνουν «διπλή δουλειά» και μάλλον είναι γεμάτες με μυστικούς πράκτορες μέχρι το λαιμό τους.
Αυτοί είναι οι «οπορτουνιστές» της Greenhill, οι οποίοι εμπλέκονται για να επωφεληθούν από την κατάσταση, αλλά τελικά βοηθούν το παγκόσμιο έργο της μαζικής μετανάστευσης. Προσθέτουμε σ’ αυτό μια άλλη πρόσφατη αναφορά ότι ένας γνωστός Ισραηλινός δημοσιογράφος που μεταμφιέστηκε ως «Σύριος πρόσφυγας» μπήκε στη Γερμανία με τη βοήθεια της Μοσάντ και την ανακάλυψη από τις ελληνικές αρχές στη Λέσβο μιας Αμερικανικής ΜΚΟ που διέθετε όχημα με ψεύτικες στρατιωτικές πινακίδες, ακολουθούμενη τη σύλληψη δύο ατόμων και έρευνα από την Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών.
Η προώθηση του φιλελευθερισμού και του νεοφιλελευθερισμού από τους παγκοσμιοποιητές ως μέσο για την επιβολή της μαζικής μετανάστευσης και επομένως πηγαίνοντας ένα βήμα πιο πέρα στην πρακτική παγκοσμιοποίηση είναι επίσης πραγματικότητα.
Σύμφωνα με την Kelly Greenhill ξανά, οι ”προχωρημένες φιλελεύθερες δημοκρατίες είναι ιδιαίτερα επιρρεπείς στην εξαναγκαστική μηχανοποιημένη μετανάστευση” επειδή ”οι κωδικοποιημένες δεσμεύσεις για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της πλουραλιστικής πολιτικής μπορούν να αλληλεπιδρούν με τέτοιο τρόπο ώστε να προσφέρουν στους πιθανούς εξαναγκαστές ισχυρή διαπραγματευτική μόχλευση μέσω της εκμετάλλευσης αυτών που οι φιλελεύθεροι στόχοι ορθώς θεωρούν ως αρετές τους και, στην πραγματικότητα, μετασχηματίζοντας τις φιλελεύθερες δημοκρατικές αρετές σε διεθνή διαπραγματευτικά ελαττώματα.”
Είναι λοιπόν ασφαλές να πούμε ότι όσο πιο πολλές φιλελεύθερες χώρες υπάρχουν, τόσο πιθανότερη θα είναι μια παγκόσμια κυβέρνηση και, συνεπώς, νεοφιλελευθερισμός= παγκοσμιοποίηση. Ευτυχώς για τον ΟΗΕ, η αλλαγή στην Ελλάδα ήρθε ακριβώς εγκαίρως, όταν η αριστερή / φιλελεύθερη κυβέρνηση του Σύριζα ανέλαβε την εξουσία το 2015, ενώ ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας δήλωνε ότι «δεν υπάρχουν σύνορα», απηχώντας τον Τζορτζ Σόρος. Σήμερα, πάνω από 60.000 μετανάστες και πρόσφυγες παραμένουν παγιδευμένοι στην Ελλάδα με την οικονομική κρίση τόσο κακή όσο ποτέ.
Η προώθηση της παγκόσμιας μαζικής μετανάστευσης μέσω του νέου σχεδίου των Ηνωμένων Εθνών είναι πιθανό να φέρει περισσότερο χάος και διαίρεση, όχι αντιμετωπίζοντας, αλλά ουσιαστικά δημιουργώντας τις συνθήκες για τους ανθρώπους να εγκαταλείψουν τις χώρες τους και συγχρόνως σκουπίζοντας τα υπολείμματα των ιμπεριαλιστικών πολέμων των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ αντί να τα σταματά, όλα αναμεμιγμένα σε μια παγκοσμιοποιημένη οικονομική μηχανή του κιμά.
«Διαίρει και Βασίλευε» εν δράση.
[Πηγή]http://www.offtherecord.net.gr
το είδαμε ΕΔΩ
ΔΙΑΙΡΕΙ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΕΥΕ: Ο ΟΗΕ εξαπολύει σχέδιο παγκόσμιας μαζικής μετανάστευσης... (μέρος 1ο)
Του Χρήστου Μελίδη
Ένα νέο σχέδιο για τη διαχείριση της μαζικής μετανάστευσης εισήχθη από τα Ηνωμένα Έθνη περίπου ένα μήνα πριν και αναμένεται να υιοθετηθεί από τα περισσότερα κράτη-μέλη του αργότερα φέτος. Το σχέδιο ονομάζεται “παγκόσμια συμφωνία για τη μετανάστευση” (global compact for migration), και αν νομίζετε ότι αφορά τον περιορισμό του φαινομένου, κάνετε λάθος. Ακριβώς το αντίθετο.
Στην πραγματικότητα, η παγκόσμια συμφωνία για τη μετανάστευση επιδιώκει να επεκτείνει ακόμη περισσότερο τη μαζική μετανάστευση και να την νομιμοποιήσει θολώνοντας το νομικό καθεστώς μεταξύ προσφύγων και μεταναστών ή με τα λόγια του ίδιου του γενικού γραμματέα του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες ”να θέσει σε εφαρμογή περισσότερες νομικές οδούς για τη μετανάστευση, αφαιρώντας τα κίνητρα για τα άτομα να παραβιάζουν τους κανόνες” και να βρει ”πιο αξιόπιστες οδούς για τους μετανάστες που δεν πληρούν τις προϋποθέσεις των προσφύγων για διεθνή προστασία”.
Με άλλα λόγια, αντί να εφαρμόσουμε τους ισχύοντες διεθνείς νόμους, ας δημιουργήσουμε νέους για να τους παρακάμψουμε. Δεν υπάρχουν περιορισμοί, άρα δεν υπάρχουν κανόνες για να σπάσουν, δεν υπάρχουν παράνομοι, δεν υπάρχει πρόβλημα. Ιδιοφυές.
Αυτή είναι μια τακτική που περιέγραψε η Kelly Greenhill στο βιβλίο της με τίτλο «Όπλα Μαζικής Μετανάστευσης», όπου γράφει ότι ”όταν Γερμανοί Εβραίοι ήταν διασωθέντες στη Νήσο του Μαν, Βρετανικές εφημερίδες θόλωσαν τις διαφορές μεταξύ προσφύγων, αλλοδαπών και εχθρών, οπότε σήμερα, σύμφωνα με τον Alasdair Mackenzie, συντονιστή της Βοήθειας Ασύλου της Βρετανίας, «υπάρχει γενική σύγχυση σε πολλές εφημερίδες μεταξύ αιτούντος ασύλου και κάποιου από το εξωτερικό, όλοι πασαλείφονται με το ίδιο πινέλο»”.
Η Greenhill ορίζει τη «μηχανοποιημένη μαζική μετανάστευση» ως ”τα διασυνοριακά κινήματα πληθυσμού που δημιουργούνται ή χειραγωγούνται σκόπιμα για να προκαλέσουν πολιτικές, στρατιωτικές ή / και οικονομικές παραχωρήσεις από ένα κράτος ή κράτη στόχους”. Η διαφορά με το νέο σχέδιο του ΟΗΕ είναι ότι μετατρέπει τα «κράτη στόχους» της Greenhill σε κάτι πολύ μεγαλύτερο: ολόκληρο τον πλανήτη.
Πρόκειται για ένα γιγαντιαίο πρακτικό βήμα προς την παγκοσμιοποίηση και φυσικά δεν συμβαίνει για χάρη της «ανθρωπιάς».
Σε μια εκπληκτική παραδοχή, ένας εκπρόσωπος του Διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης δήλωσε στη Guardian: ”Έχουμε έναν νεανικό νότο και μια γήρανση του βορρά, μια μεγάλη οικονομία στο βορρά και μια αναπτυσσόμενη οικονομία στο νότο – θα έχετε τον σχεδιασμό ώστε να φέρετε εργασία χαμηλού κόστους για να φροντίσετε τους ηλικιωμένους σας; Θα μάθετε να αγαπάτε εκείνους τους ανθρώπους που είναι πρόθυμοι να κάνουν αυτό το έργο, οπότε ας σχεδιάσουμε για εκείνη την ημέρα αντί να επικεντρωθούμε στο γεγονός ότι μιλούν μια διαφορετική γλώσσα.”
Αυτή είναι μια πολύ ωραία δικαιολογία για να δικαιολογηθεί η σύγχρονη δουλεία που σας φέρνουν τα Ηνωμένα Έθνη και να γίνει πραγματικότητα από ένα μαζικό συντονισμένο κίνημα ανθρώπων από χώρες του τρίτου κόσμου. Ειρωνικά, ο Αντόνιο Γκουτέρες λέει ότι πρόκειται για «επείγον καθήκον» επειδή «ο κόσμος συγκλονίστηκε από το πρόσφατο βίντεο των μεταναστών που πωλούνται ως δούλοι» στη Λιβύη, αλλά δεν βλέπει όχι μόνο ότι η δική του πρόταση είναι ουσιαστικά η ίδια με διαφορετικό περιτύλιγμα, αλλά και ότι αυτό δεν θα συνέβαινε χωρίς τη στρατιωτική ανάμιξη των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ.
Απαντά επίσης και στο γιατί ο ΟΗΕ δεν έπραξε απολύτως τίποτα για να λύσει τα δημογραφικά προβλήματα των δυτικών χωρών, προστατεύοντας και δίνοντας κίνητρα για τη δημιουργία νέων οικογενειών.
Στην πραγματικότητα, αυτό είναι ένα παλιό σχέδιο. Σε ένα παλιότερο άρθρο είχα δημοσιεύσει μια έκθεση του ΟΗΕ από το 2000 με τίτλο ”Μετανάστευση Αντικατάστασης” στην οποία ο ΟΗΕ προτείνει μαζική μετακίνηση πληθυσμών από άλλες ηπείρους έτσι ώστε να λυθεί το δημογραφικό πρόβλημα της γερασμένης Ευρώπης και την οποία έκθεση κανείς δεν αναφέρει μέχρι τώρα. Πού ακριβώς βασιζόταν λοιπόν ο ΟΗΕ 18 χρόνια πριν όταν πρότεινε μαζικές μετακινήσεις πληθυσμών;
Όπως και η περίεργη έκδοση το 2013 στην Ελλάδα ενός παιχνιδιού του ΟΗΕ με τίτλο ”Ταξίδι φυγής” το οποίο προετοίμαζε ψυχολογικά την αποδοχή όσων έφευγαν από τις χώρες τους. Θα πρέπει να προσθέσουμε ότι το παιχνίδι αυτό είχε κυκλοφορήσει εκτός Ελλάδας ήδη από το 2006. Γιατί τα Ηνωμένα Έθνη δημιούργησαν ένα τέτοιο παιχνίδι το 2006 σε μια εποχή που κανείς δεν θα μπορούσε να φανταστεί ότι μια προσφυγική κρίση όπως αυτή θα ξεσπούσε περίπου 8 με 10 χρόνια αργότερα;
Για την ιστορία, σύμφωνα με τον Υπουργό Μεταναστευτικής Πολιτικής Γιάννη Μουζάλα, το 70% του συνόλου των αιτούντων άσυλο στην Ελλάδα από το 2016 ΔΕΝ ήταν πρόσφυγες που έφυγαν από πόλεμο, ανερχόμενο στο 80% το 2017, που ήταν μόνο άνδρες οικονομικοί μετανάστες, και αυτό είναι κάτι που ο συντάκτης αυτού του άρθρου μπορεί να επαληθεύσει προσωπικά από την τριετή πείρα του στο ρεπορτάζ της μεταναστευτικής κρίσης (αν θέλετε να δείτε πώς μοιάζει ένας πραγματικός πρόσφυγας, σας συνιστώ αυτή τη συγκινητική συνέντευξη που έκανα με μια Σύρια γυναίκα της οποίας ο σύζυγος απήχθη).
Στο ίδιο άρθρο όμως αναφέρθηκα και στον στόχο Νο 10 τον οποίο είχα εντοπίσει στην ”Ατζέντα 2030 για την Βιώσιμη Ανάπτυξη” των Ηνωμένων Εθνών όπου περιγράφονται 17 στόχοι τους οποίους ο ΟΗΕ θα επιδιώξει να πετύχει μέχρι το 2030.
Ο ΟΗΕ έρχεται τώρα να επιβεβαιώσει ότι η νέα παγκόσμια συμφωνία για τη μετανάστευση βασίζεται επάνω σε αυτόν τον στόχο. Ο Διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης παραδέχεται ότι ”η παγκόσμια συμφωνία είναι σχεδιασμένη σταθερά με τον στόχο 10.7 της ατζέντας για την βιώσιμη ανάπτυξη του 2030, με την οποία τα κράτη μέλη δεσμεύονται να συνεργαστούν διεθνώς για τη διευκόλυνση της ασφαλούς, κανονικής και τακτικής μετανάστευσης”.
Ο ΔΟΜ δήλωσε επίσης σε ένα tweet πέρσι ότι ”η μετανάστευση είναι αναπόφευκτη, απαραίτητη και επιθυμητή”. Γίνεται λοιπόν σαφές ότι υπήρχε και υπάρχει ένα σχέδιο το οποίο δεν έχει καμία σχέση με την «ανθρωπιά» αλλά μεγάλη σχέση με την οικονομία και την παγκοσμιοποίηση.
Ο στόχος Νο 10 της Ατζέντας 2030 του ΟΗΕ αναφέρει τα εξής:
10.7 Διευκόλυνση της ομαλής, ασφαλούς, τακτικής και υπεύθυνης μετανάστευσης και κινητικότητας των ανθρώπων, μεταξύ άλλων μέσω της υλοποίησης προγραμματισμένων και καλά διαχειριζόμενων μεταναστευτικών πολιτικών.
10.c Μέχρι το 2030, θα μειωθεί σε λιγότερο από 3% το κόστος συναλλαγής των μεταναστευτικών εμβασμάτων και θα εξαλειφθούν οι διάδρομοι εμβασμάτων με κόστος υψηλότερο από 5%.
Όπως σημειώνει η Kelly Greenhill στο βιβλίο της σχετικά με τη μετανάστευση, ”εάν οι συνθήκες είναι σωστές, αυτές οι αφύσικες καταστροφές μπορούν να είναι εκμεταλλεύσιμες και να χειραγωγηθούν αποτελεσματικά με τρόπο που να επιτρέπει σε μια ποικιλία πιθανών εξαναγκαστών να εξάγουν πολιτικές και οικονομικές παραχωρήσεις από τους στόχους τους”. Μία από τις πρώτες χώρες που το αναγνώρισε αυτό ήταν η Ουγγαρία, που συνέδεσε τη φτηνή μεταναστευτική εργασία απευθείας με τον Τζορτζ Σόρος και χαρακτήρισε το έγγραφο του ΟΗΕ «απαράδεκτο». Ο υπουργός Εξωτερικών της Ουγγαρίας Péter Szijjártó δήλωσε:
”Αν κάποιος αντιμετωπίζει το πρόβλημα να διαβάσει τα στρατηγικά σχέδια του Τζορτζ Σόρος για την προώθηση των μεταναστευτικών διαδικασιών που απαιτούνται για την Ευρώπη, οι παραλληλίες μεταξύ του πακέτου των Ηνωμένων Εθνών και του σχεδίου του Τζορτζ Σόρος είναι απολύτως σαφείς”.
Και πράγματι, η προώθηση του Τζορτζ Σόρος και μέχρι ένα σημείο η δημιουργία του της προσφυγικής κρίσης είναι πολύ καλά τεκμηριωμένη. Στην πραγματικότητα, από τις τρεις κατηγορίες των «δημιουργών, πρακτόρων προβοκατόρων και οπορτουνιστών» της Kelly Greenhill, ο Σόρος θα μπορούσε να ταιριάξει και στις τρεις. Τα Ιδρύματα Ανοιχτής Κοινωνίας του Σόρος επίσης υποστήριξαν ανοιχτά την Ατζέντα Βιώσιμης Ανάπτυξης του ΟΗΕ, στην οποία αναφερθήκαμε προηγουμένως, και η συνεργασία τους στην προσφυγική κρίση είναι τόσο προφανής που την ανακοίνωσαν. Ένα τέτοιο κοινό πρόγραμμα μεταξύ του ΟΗΕ και της ”Solidarity Now” του Σόρος πραγματοποιείται τώρα στην Ελλάδα.
συνεχίζεται στο 2ο μέρος
[Πηγή]http://www.offtherecord.net.gr
το είδαμε ΕΔΩ
Ένα νέο σχέδιο για τη διαχείριση της μαζικής μετανάστευσης εισήχθη από τα Ηνωμένα Έθνη περίπου ένα μήνα πριν και αναμένεται να υιοθετηθεί από τα περισσότερα κράτη-μέλη του αργότερα φέτος. Το σχέδιο ονομάζεται “παγκόσμια συμφωνία για τη μετανάστευση” (global compact for migration), και αν νομίζετε ότι αφορά τον περιορισμό του φαινομένου, κάνετε λάθος. Ακριβώς το αντίθετο.
Στην πραγματικότητα, η παγκόσμια συμφωνία για τη μετανάστευση επιδιώκει να επεκτείνει ακόμη περισσότερο τη μαζική μετανάστευση και να την νομιμοποιήσει θολώνοντας το νομικό καθεστώς μεταξύ προσφύγων και μεταναστών ή με τα λόγια του ίδιου του γενικού γραμματέα του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες ”να θέσει σε εφαρμογή περισσότερες νομικές οδούς για τη μετανάστευση, αφαιρώντας τα κίνητρα για τα άτομα να παραβιάζουν τους κανόνες” και να βρει ”πιο αξιόπιστες οδούς για τους μετανάστες που δεν πληρούν τις προϋποθέσεις των προσφύγων για διεθνή προστασία”.
Με άλλα λόγια, αντί να εφαρμόσουμε τους ισχύοντες διεθνείς νόμους, ας δημιουργήσουμε νέους για να τους παρακάμψουμε. Δεν υπάρχουν περιορισμοί, άρα δεν υπάρχουν κανόνες για να σπάσουν, δεν υπάρχουν παράνομοι, δεν υπάρχει πρόβλημα. Ιδιοφυές.
Αυτή είναι μια τακτική που περιέγραψε η Kelly Greenhill στο βιβλίο της με τίτλο «Όπλα Μαζικής Μετανάστευσης», όπου γράφει ότι ”όταν Γερμανοί Εβραίοι ήταν διασωθέντες στη Νήσο του Μαν, Βρετανικές εφημερίδες θόλωσαν τις διαφορές μεταξύ προσφύγων, αλλοδαπών και εχθρών, οπότε σήμερα, σύμφωνα με τον Alasdair Mackenzie, συντονιστή της Βοήθειας Ασύλου της Βρετανίας, «υπάρχει γενική σύγχυση σε πολλές εφημερίδες μεταξύ αιτούντος ασύλου και κάποιου από το εξωτερικό, όλοι πασαλείφονται με το ίδιο πινέλο»”.
Η Greenhill ορίζει τη «μηχανοποιημένη μαζική μετανάστευση» ως ”τα διασυνοριακά κινήματα πληθυσμού που δημιουργούνται ή χειραγωγούνται σκόπιμα για να προκαλέσουν πολιτικές, στρατιωτικές ή / και οικονομικές παραχωρήσεις από ένα κράτος ή κράτη στόχους”. Η διαφορά με το νέο σχέδιο του ΟΗΕ είναι ότι μετατρέπει τα «κράτη στόχους» της Greenhill σε κάτι πολύ μεγαλύτερο: ολόκληρο τον πλανήτη.
Πρόκειται για ένα γιγαντιαίο πρακτικό βήμα προς την παγκοσμιοποίηση και φυσικά δεν συμβαίνει για χάρη της «ανθρωπιάς».
Σε μια εκπληκτική παραδοχή, ένας εκπρόσωπος του Διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης δήλωσε στη Guardian: ”Έχουμε έναν νεανικό νότο και μια γήρανση του βορρά, μια μεγάλη οικονομία στο βορρά και μια αναπτυσσόμενη οικονομία στο νότο – θα έχετε τον σχεδιασμό ώστε να φέρετε εργασία χαμηλού κόστους για να φροντίσετε τους ηλικιωμένους σας; Θα μάθετε να αγαπάτε εκείνους τους ανθρώπους που είναι πρόθυμοι να κάνουν αυτό το έργο, οπότε ας σχεδιάσουμε για εκείνη την ημέρα αντί να επικεντρωθούμε στο γεγονός ότι μιλούν μια διαφορετική γλώσσα.”
Αυτή είναι μια πολύ ωραία δικαιολογία για να δικαιολογηθεί η σύγχρονη δουλεία που σας φέρνουν τα Ηνωμένα Έθνη και να γίνει πραγματικότητα από ένα μαζικό συντονισμένο κίνημα ανθρώπων από χώρες του τρίτου κόσμου. Ειρωνικά, ο Αντόνιο Γκουτέρες λέει ότι πρόκειται για «επείγον καθήκον» επειδή «ο κόσμος συγκλονίστηκε από το πρόσφατο βίντεο των μεταναστών που πωλούνται ως δούλοι» στη Λιβύη, αλλά δεν βλέπει όχι μόνο ότι η δική του πρόταση είναι ουσιαστικά η ίδια με διαφορετικό περιτύλιγμα, αλλά και ότι αυτό δεν θα συνέβαινε χωρίς τη στρατιωτική ανάμιξη των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ.
Απαντά επίσης και στο γιατί ο ΟΗΕ δεν έπραξε απολύτως τίποτα για να λύσει τα δημογραφικά προβλήματα των δυτικών χωρών, προστατεύοντας και δίνοντας κίνητρα για τη δημιουργία νέων οικογενειών.
Στην πραγματικότητα, αυτό είναι ένα παλιό σχέδιο. Σε ένα παλιότερο άρθρο είχα δημοσιεύσει μια έκθεση του ΟΗΕ από το 2000 με τίτλο ”Μετανάστευση Αντικατάστασης” στην οποία ο ΟΗΕ προτείνει μαζική μετακίνηση πληθυσμών από άλλες ηπείρους έτσι ώστε να λυθεί το δημογραφικό πρόβλημα της γερασμένης Ευρώπης και την οποία έκθεση κανείς δεν αναφέρει μέχρι τώρα. Πού ακριβώς βασιζόταν λοιπόν ο ΟΗΕ 18 χρόνια πριν όταν πρότεινε μαζικές μετακινήσεις πληθυσμών;
Όπως και η περίεργη έκδοση το 2013 στην Ελλάδα ενός παιχνιδιού του ΟΗΕ με τίτλο ”Ταξίδι φυγής” το οποίο προετοίμαζε ψυχολογικά την αποδοχή όσων έφευγαν από τις χώρες τους. Θα πρέπει να προσθέσουμε ότι το παιχνίδι αυτό είχε κυκλοφορήσει εκτός Ελλάδας ήδη από το 2006. Γιατί τα Ηνωμένα Έθνη δημιούργησαν ένα τέτοιο παιχνίδι το 2006 σε μια εποχή που κανείς δεν θα μπορούσε να φανταστεί ότι μια προσφυγική κρίση όπως αυτή θα ξεσπούσε περίπου 8 με 10 χρόνια αργότερα;
Για την ιστορία, σύμφωνα με τον Υπουργό Μεταναστευτικής Πολιτικής Γιάννη Μουζάλα, το 70% του συνόλου των αιτούντων άσυλο στην Ελλάδα από το 2016 ΔΕΝ ήταν πρόσφυγες που έφυγαν από πόλεμο, ανερχόμενο στο 80% το 2017, που ήταν μόνο άνδρες οικονομικοί μετανάστες, και αυτό είναι κάτι που ο συντάκτης αυτού του άρθρου μπορεί να επαληθεύσει προσωπικά από την τριετή πείρα του στο ρεπορτάζ της μεταναστευτικής κρίσης (αν θέλετε να δείτε πώς μοιάζει ένας πραγματικός πρόσφυγας, σας συνιστώ αυτή τη συγκινητική συνέντευξη που έκανα με μια Σύρια γυναίκα της οποίας ο σύζυγος απήχθη).
Στο ίδιο άρθρο όμως αναφέρθηκα και στον στόχο Νο 10 τον οποίο είχα εντοπίσει στην ”Ατζέντα 2030 για την Βιώσιμη Ανάπτυξη” των Ηνωμένων Εθνών όπου περιγράφονται 17 στόχοι τους οποίους ο ΟΗΕ θα επιδιώξει να πετύχει μέχρι το 2030.
Ο ΟΗΕ έρχεται τώρα να επιβεβαιώσει ότι η νέα παγκόσμια συμφωνία για τη μετανάστευση βασίζεται επάνω σε αυτόν τον στόχο. Ο Διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης παραδέχεται ότι ”η παγκόσμια συμφωνία είναι σχεδιασμένη σταθερά με τον στόχο 10.7 της ατζέντας για την βιώσιμη ανάπτυξη του 2030, με την οποία τα κράτη μέλη δεσμεύονται να συνεργαστούν διεθνώς για τη διευκόλυνση της ασφαλούς, κανονικής και τακτικής μετανάστευσης”.
Ο ΔΟΜ δήλωσε επίσης σε ένα tweet πέρσι ότι ”η μετανάστευση είναι αναπόφευκτη, απαραίτητη και επιθυμητή”. Γίνεται λοιπόν σαφές ότι υπήρχε και υπάρχει ένα σχέδιο το οποίο δεν έχει καμία σχέση με την «ανθρωπιά» αλλά μεγάλη σχέση με την οικονομία και την παγκοσμιοποίηση.
Ο στόχος Νο 10 της Ατζέντας 2030 του ΟΗΕ αναφέρει τα εξής:
10.7 Διευκόλυνση της ομαλής, ασφαλούς, τακτικής και υπεύθυνης μετανάστευσης και κινητικότητας των ανθρώπων, μεταξύ άλλων μέσω της υλοποίησης προγραμματισμένων και καλά διαχειριζόμενων μεταναστευτικών πολιτικών.
10.c Μέχρι το 2030, θα μειωθεί σε λιγότερο από 3% το κόστος συναλλαγής των μεταναστευτικών εμβασμάτων και θα εξαλειφθούν οι διάδρομοι εμβασμάτων με κόστος υψηλότερο από 5%.
Όπως σημειώνει η Kelly Greenhill στο βιβλίο της σχετικά με τη μετανάστευση, ”εάν οι συνθήκες είναι σωστές, αυτές οι αφύσικες καταστροφές μπορούν να είναι εκμεταλλεύσιμες και να χειραγωγηθούν αποτελεσματικά με τρόπο που να επιτρέπει σε μια ποικιλία πιθανών εξαναγκαστών να εξάγουν πολιτικές και οικονομικές παραχωρήσεις από τους στόχους τους”. Μία από τις πρώτες χώρες που το αναγνώρισε αυτό ήταν η Ουγγαρία, που συνέδεσε τη φτηνή μεταναστευτική εργασία απευθείας με τον Τζορτζ Σόρος και χαρακτήρισε το έγγραφο του ΟΗΕ «απαράδεκτο». Ο υπουργός Εξωτερικών της Ουγγαρίας Péter Szijjártó δήλωσε:
”Αν κάποιος αντιμετωπίζει το πρόβλημα να διαβάσει τα στρατηγικά σχέδια του Τζορτζ Σόρος για την προώθηση των μεταναστευτικών διαδικασιών που απαιτούνται για την Ευρώπη, οι παραλληλίες μεταξύ του πακέτου των Ηνωμένων Εθνών και του σχεδίου του Τζορτζ Σόρος είναι απολύτως σαφείς”.
Και πράγματι, η προώθηση του Τζορτζ Σόρος και μέχρι ένα σημείο η δημιουργία του της προσφυγικής κρίσης είναι πολύ καλά τεκμηριωμένη. Στην πραγματικότητα, από τις τρεις κατηγορίες των «δημιουργών, πρακτόρων προβοκατόρων και οπορτουνιστών» της Kelly Greenhill, ο Σόρος θα μπορούσε να ταιριάξει και στις τρεις. Τα Ιδρύματα Ανοιχτής Κοινωνίας του Σόρος επίσης υποστήριξαν ανοιχτά την Ατζέντα Βιώσιμης Ανάπτυξης του ΟΗΕ, στην οποία αναφερθήκαμε προηγουμένως, και η συνεργασία τους στην προσφυγική κρίση είναι τόσο προφανής που την ανακοίνωσαν. Ένα τέτοιο κοινό πρόγραμμα μεταξύ του ΟΗΕ και της ”Solidarity Now” του Σόρος πραγματοποιείται τώρα στην Ελλάδα.
συνεχίζεται στο 2ο μέρος
[Πηγή]http://www.offtherecord.net.gr
το είδαμε ΕΔΩ
Πάμε πόλεμο;
Του Θανάση Μαυρίδη
Η Ιστορία είναι αμείλικτη με όσους
αγνοούν τα διδάγματά της. Η Τουρκία φέρεται να πιστεύει ότι αυτή είναι η
πλέον κατάλληλη στιγμή για να θέσει τις διεκδικήσεις της έναντι της
Ελλάδας. Θα είναι λάθος της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας να
υποβαθμίσουν τον κίνδυνο, όπως συστηματικά έκαναν τα τρία τελευταία
χρόνια. Κι οι δηλώσεις τύπου Κοτζιά και Καμμένου δεν βοηθούν…
Λένε τώρα ότι οι Τούρκοι δεν θα
επαναλάβουν με τους Αμερικάνους τον τσαμπουκά που έκαναν στους Ιταλούς
στην AOZ της Κυπριακής Δημοκρατίας. Δεν τους ανησύχησε το γεγονός ότι ο
Αμερικανός πρέσβης στην Αθήνα Τζέφρι Πάιατ μετέβη στις 15 και 16
Φεβρουαρίου στην Άγκυρα, στα πλαίσια της εκεί επίσκεψης του Αμερικανού
υπουργού Εξωτερικών Ρεξ Τίλερσον! Αυτό είναι γεγονός! Το άλλο, ότι οι
Αμερικανοί θα προστατεύσουν το γεωτρύπανο της EXXON Mobil ή ακόμα και
της Total είναι κάτι που μπορεί κανείς να το πιθανολογήσει, σε σχέση με
τα όσα συνέβησαν το καλοκαίρι του 2017, αλλά δεν μπορεί να το εγγυηθεί.
Η προχειρότητα των χειρισμών θυμίζει
έντονα τα όσα συνέβησαν το πρώτο εξάμηνο του 2015. Τότε που τα σημερινά
αγαπημένα παιδιά των Ευρωπαίων σοσιαλδημοκρατών πίστευαν ότι θα έβρισκαν
μερικά δισεκατομμύρια στο Πεκίνο και στην Μόσχα. Έμαθαν ότι οι διεθνείς
σχέσεις είναι μία πολύ σοβαρή υπόθεση. Το μάθημα αυτό μας κόστισε
περισσότερα από 100 δισεκατομμύρια ευρώ. Αυτή την φορά οι μαθητευόμενοι
μάγοι καλούνται να μάθουν ότι το Αιγαίο δεν ανήκει στα ψάρια του και ότι
δεν δικαιούμαστε απέναντι στην Ιστορία μας, αλλά και στο μέλλον των
παιδιών μας, να το ρισκάρουμε με την Τουρκία, όπως έλεγε ο μέγας
ιεροδιδάσκαλος της Αριστεράς κ. Μπαλάφας.
Το χειρότερο δεν είναι ότι η κρίση μας
έχει δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα με τις αμυντικές μας δαπάνες. Αλλά
ότι τους λιγοστούς μας οικονομικούς πόρους τους χρησιμοποιήσαμε για να
αγοράσουμε κάποια σαπάκια των Αμερικανών. Αλήθεια, πόσα ανταλλακτικά θα
αγοράζαμε με αυτά τα λεφτά για να αυξήσουμε την διαθεσιμότητα των κυρίων
μέσων των ΕΔ; Αυτό είναι ένα καλό ερώτημα που θα πρέπει κάποια στιγμή
να απαντήσει η ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων. Να σας δώσουμε άλλο ένα
δείγμα ανωριμότητας; Θα θυμάστε που το 2016 ο κ. Μητσοτάκης επισκέφτηκε
το υπουργείο Άμυνας. Δεν πρόλαβε να συμφωνήσει στην αύξηση της θητείας
και ο υπουργός έσπευσε να τον … αδειάσει!
Εκείνο που κάνει μεγαλύτερη εντύπωση
είναι η πλήρης απουσία του Πούτιν! Άφαντοι οι Ρώσοι, οι φίλοι μας. Το
γιατί οι Ρώσοι επέλεξαν την σιωπή είναι ένα ενδιαφέρον θέμα συζήτησης. Η
επίλυση του γρίφου έχει ίσως πολλά να μας πει…
Αν ήμασταν ένα σοβαρό κράτος ο
Πρωθυπουργός της χώρας θα είχε ήδη μοιράσει ρόλους στους πολιτικούς του
αντιπάλους κι αυτοί θα ήσαν συνεχώς πάνω σε ένα αεροπλάνο, να
επισκέπτονται την μία πίσω από την άλλη τις μεγάλες πρωτεύουσες του
κόσμου και να προσπαθούν να πείσουν για τις ελληνικές θέσεις. Δυστυχώς,
αυτός ο κώδικας επικοινωνίας δεν υπάρχει στα κατάστιχα των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.
Ούτε και στους «μυστικούς» φίλους και συμμάχους τους. Τους ενώνει το
μίσος για τους πολιτικούς τους «εχθρούς». Τους τυφλώνει το πάθος τους
για την εξουσία. Τους απειλεί η πραγματικότητα. Και μαζί με αυτούς και
όλους εμάς τους υπόλοιπους…
Αποκάλυψη: 577.000 νόμιμοι μετανάστες, από 150 χώρες, ζουν στην Ελλάδα! (μας δουλεύουν με τον αριθμό, αλλά θα ας το διαβάσουμε, είναι χρήσιμο...)
Περισσότεροι από 577.000 νόμιμοι μετανάστες, από περίπου 150 διαφορετικά κράτη προέλευσης, ζουν στην Ελλάδα, σύμφωνα με καταγραφή στις 30 Νοεμβρίου του 2016 και με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Μεταναστών στις 18 Δεκεμβρίου.
Σύμφωνα με στοιχεία του Φόρουμ Μεταναστών, που τονίζει την άμεση ανάγκη ύπαρξης ουσιαστικής μεταναστευτικής πολιτικής για τους πρόσφυγες και μετανάστες, οι πέντε πολυπληθέστερες κοινότητες μεταναστών είναι οι Αλβανοί (401.402), οι Ουκρανοί (19.850), οι Γεωργιανοί (19.196), οι Πακιστανοί (16.964) και οι Ρώσοι (15.207).
Οι 210.167 μετανάστες κατέχουν άδειες διαμονής μακράς διάρκειας. Από αυτούς, μόνο 18.500 έχουν υπαχθεί στο καθεστώς του επί μακρόν διαμένοντος, που παρέχει αυξημένη προστασία και ίση μεταχείριση με τους πολίτες της ΕΕ.
Περίπου 100.000 μετανάστες κατέχουν επισφαλή τύπο άδειας διαμονής. Από αυτούς, οι 25.000 κατέχουν άδεια διαμονής για εξαιρετικούς λόγους. Αρκετοί είχαν απολέσει το δικαίωμα νόμιμης διαμονής το προηγούμενο χρονικό διάστημα και πλέον τους δίνεται η δυνατότητα νομιμοποίησής τους αν υποβάλουν αίτηση στις αποκεντρωμένες διοικήσεις.
Περίπου 131.000 μετανάστες είναι ανήλικοι. Μεγάλο μέρος από αυτούς έχει το δικαίωμα για την απόκτηση άδειας διαμονής δεύτερης γενιάς, όταν ενηλικιωθεί. Επίσης, έχουν το δικαίωμα να αποκτήσουν την ελληνική ιθαγένεια πριν και μετά την ενηλικίωσή τους. Περίπου 33.000 έχουν ξεπεράσει την ηλικία των 60 ετών, ενώ 77.868 είναι μεταξύ 50-59 ετών.
Σχετικά με το νόμο για την ιθαγένεια των μεταναστών δεύτερης γενιάς, το ε, ελληνικό Φόρουμ Μεταναστών επισημαίνει ότι δίνει «το δικαίωμα στους νέους και νέες να ελπίζουν», αλλά καταγγέλλει καθυστερήσεις λόγω γραφειοκρατίας.
Επίσης, κάνει λόγο για «δυσάρεστη έκπληξη» της συγκρότησης του νέου υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής, χωρίς να συμπεριλαμβάνει τη Διεύθυνση Ιθαγένειας.
Αναφορικά με τους πρόσφυγες που βρίσκονται στην Ελλάδα με τις πρόσφατες ροές, το Φόρουμ δηλώνει ότι «η πρόσφατη πρόταση της ΕΕ για την επαναφορά της Συνθήκης του Δουβλίνου 2, επιβεβαιώνει πως η Ευρώπη χρησιμοποιεί τους πρόσφυγες και τους μετανάστες ως μοχλό πίεσης προς την Ελλάδα, αντί να φροντίσει να υλοποιήσει τις δεσμεύσεις της απέναντι στους ανθρώπους που παραμένουν αυτή τη στιγμή εγκλωβισμένοι στη χώρα». Το ελληνικό Φόρουμ Μεταναστών, σε συνεργασία με το Συμβούλιο Ένταξης Μεταναστών του δήμου Αθηναίων, διοργανώνει εκδήλωση για τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Μεταναστών, την Κυριακή, 18 Δεκεμβρίου, στις 12 το μεσημέρι, στην αίθουσα Α1 του New York College (Αμαλίας 38), στην Αθήνα.
Στη συζήτηση θα συμμετέχουν, ο επίκουρος καθηγητής στη Νομική Σχολή του ΑΠΘ και βοηθός Συνηγόρου του Πολίτη για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, Ανδρέας Τάκης, ο αναπληρωτής καθηγητής Διεθνούς Δικαίου και Εξωτερικής Πολιτικής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, Άγγελος Συρίγος, ο πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου κατά του Ρατσισμού και της Μισαλλοδοξίας, Κωστής Παπαϊωάννου, ο νομικός, Βασίλης Παπαδόπουλος, και ο αντιδήμαρχος του δήμου Αθηναίων, Λευτέρης Παπαγιαννάκης. Θα ακολουθήσει πολιτιστικό πρόγραμμα από μεταναστευτικές κοινότητες.
Μήνυμα του ΔΟΜ
Ένας στους επτά κατοίκους του πλανήτη είναι μετανάστης, σύμφωνα με τον Διεθνή Οργανισμό Μετανάστευσης.
Όπως σημειώνει σε μήνυμά του για την Παγκόσμια Ημέρα Μεταναστών, ο γενικός διευθυντής του ΔΟΜ, Γουίλιαμ Λέισι Σουίνγκ, «η μετανάστευση πρέπει να λειτουργήσει ως καμπανάκι για προετοιμασία και όχι για πανικό».
Όπως σημειώνει, κάθε μέρα πεθαίνουν κατά μέσο όρο, τουλάχιστον δώδεκα μετανάστες, στη διαδρομή της κεντρικής Μεσογείου που συνδέει τη Λιβύη με την Ιταλία. Επιπλέον, εκατοντάδες έχουν χαθεί φέτος διασχίζοντας τη Βόρεια Αφρική ή ταξιδεύοντας από την Ανατολική Αφρική προς τη Μέση Ανατολή. Σχεδόν 600 άτομα χάθηκαν ξεκινώντας από τη Λατινική Αμερική και την Καραϊβική με προορισμό τις ΗΠΑ. Από τις αρχές του 2016 μέχρι σήμερα, 6.226 άτομα έχουν χάσει τη ζωή τους κατά μήκος αυτών των διαδρομών.
Σύμφωνα με τον γενικό διευθυντή του ΔΟΜ, οι αριθμοί μπορεί στην πραγματικότητα να είναι πολύ μεγαλύτεροι, καθώς «πολλοί περισσότεροι θάνατοι δεν καταγράφονται ποτέ».
«Δεν έχει πια κανένα νόημα να εκφράζουμε τη θλίψη ή τον αποτροπιασμό ή τις ενοχές μας. Πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι η μετανάστευση είναι η πλέον καθοριστική τάση των καιρών μας», τονίζει ο κ. Σουίνγκ και προσθέτει: «Σήμερα βρισκόμαστε εν μέσω μιας πραγματικής δημογραφικής επανάστασης. Είναι στο χέρι μας να τη διαχειριστούμε εις όφελος όλων».
πηγή
ΣΧΟΛΙΟ
Νόμιμους τους λένε αυτοί..... οι προδότες....
Είναι όλοι παράνομοι διότι ο ελληνικός λαός δεν ρωτήθηκε για να ανοιχθούν τα σύνορα της Ελλάδος στο σχέδιο της Νέας Τάξης για μετακινήσεις πληθυσμών...
Και είναι 500.000 και βάλε ΜΟΝΟ στην Αθήνα.... πιθανώς και κανα εκατομμύριο...
Ισως σε όλη την χώρα να ξεπερνάνε τα 2 εκατομμύρια...
Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία μόνο το νησί της Λέσβου το 2015-2016, δέχθηκε άνω του ενός εκατομμυρίου λαθρομετανάστες και με δεδομένο ότι απαγορευόταν σύμφωνα με την Ε.Ε. και την ανθελληνική Συνθήκη του Δουβλίνο ΙΙ για ΜΗ προώθηση των μεταναστών προς άλλα κράτη της ΕΕ, αλλά και τα τα κλειστά όπως θυμάστε, σύνορα με τα Σκόπια..,. όλοι αυτοί έχουν μείνει στην Ελλάδα κατα ένα τεράστιο ποσοστό...
Σύμφωνα με στοιχεία του Φόρουμ Μεταναστών, που τονίζει την άμεση ανάγκη ύπαρξης ουσιαστικής μεταναστευτικής πολιτικής για τους πρόσφυγες και μετανάστες, οι πέντε πολυπληθέστερες κοινότητες μεταναστών είναι οι Αλβανοί (401.402), οι Ουκρανοί (19.850), οι Γεωργιανοί (19.196), οι Πακιστανοί (16.964) και οι Ρώσοι (15.207).
Οι 210.167 μετανάστες κατέχουν άδειες διαμονής μακράς διάρκειας. Από αυτούς, μόνο 18.500 έχουν υπαχθεί στο καθεστώς του επί μακρόν διαμένοντος, που παρέχει αυξημένη προστασία και ίση μεταχείριση με τους πολίτες της ΕΕ.
Περίπου 100.000 μετανάστες κατέχουν επισφαλή τύπο άδειας διαμονής. Από αυτούς, οι 25.000 κατέχουν άδεια διαμονής για εξαιρετικούς λόγους. Αρκετοί είχαν απολέσει το δικαίωμα νόμιμης διαμονής το προηγούμενο χρονικό διάστημα και πλέον τους δίνεται η δυνατότητα νομιμοποίησής τους αν υποβάλουν αίτηση στις αποκεντρωμένες διοικήσεις.
Περίπου 131.000 μετανάστες είναι ανήλικοι. Μεγάλο μέρος από αυτούς έχει το δικαίωμα για την απόκτηση άδειας διαμονής δεύτερης γενιάς, όταν ενηλικιωθεί. Επίσης, έχουν το δικαίωμα να αποκτήσουν την ελληνική ιθαγένεια πριν και μετά την ενηλικίωσή τους. Περίπου 33.000 έχουν ξεπεράσει την ηλικία των 60 ετών, ενώ 77.868 είναι μεταξύ 50-59 ετών.
Σχετικά με το νόμο για την ιθαγένεια των μεταναστών δεύτερης γενιάς, το ε, ελληνικό Φόρουμ Μεταναστών επισημαίνει ότι δίνει «το δικαίωμα στους νέους και νέες να ελπίζουν», αλλά καταγγέλλει καθυστερήσεις λόγω γραφειοκρατίας.
Επίσης, κάνει λόγο για «δυσάρεστη έκπληξη» της συγκρότησης του νέου υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής, χωρίς να συμπεριλαμβάνει τη Διεύθυνση Ιθαγένειας.
Αναφορικά με τους πρόσφυγες που βρίσκονται στην Ελλάδα με τις πρόσφατες ροές, το Φόρουμ δηλώνει ότι «η πρόσφατη πρόταση της ΕΕ για την επαναφορά της Συνθήκης του Δουβλίνου 2, επιβεβαιώνει πως η Ευρώπη χρησιμοποιεί τους πρόσφυγες και τους μετανάστες ως μοχλό πίεσης προς την Ελλάδα, αντί να φροντίσει να υλοποιήσει τις δεσμεύσεις της απέναντι στους ανθρώπους που παραμένουν αυτή τη στιγμή εγκλωβισμένοι στη χώρα». Το ελληνικό Φόρουμ Μεταναστών, σε συνεργασία με το Συμβούλιο Ένταξης Μεταναστών του δήμου Αθηναίων, διοργανώνει εκδήλωση για τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Μεταναστών, την Κυριακή, 18 Δεκεμβρίου, στις 12 το μεσημέρι, στην αίθουσα Α1 του New York College (Αμαλίας 38), στην Αθήνα.
Στη συζήτηση θα συμμετέχουν, ο επίκουρος καθηγητής στη Νομική Σχολή του ΑΠΘ και βοηθός Συνηγόρου του Πολίτη για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, Ανδρέας Τάκης, ο αναπληρωτής καθηγητής Διεθνούς Δικαίου και Εξωτερικής Πολιτικής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, Άγγελος Συρίγος, ο πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου κατά του Ρατσισμού και της Μισαλλοδοξίας, Κωστής Παπαϊωάννου, ο νομικός, Βασίλης Παπαδόπουλος, και ο αντιδήμαρχος του δήμου Αθηναίων, Λευτέρης Παπαγιαννάκης. Θα ακολουθήσει πολιτιστικό πρόγραμμα από μεταναστευτικές κοινότητες.
Μήνυμα του ΔΟΜ
Ένας στους επτά κατοίκους του πλανήτη είναι μετανάστης, σύμφωνα με τον Διεθνή Οργανισμό Μετανάστευσης.
Όπως σημειώνει σε μήνυμά του για την Παγκόσμια Ημέρα Μεταναστών, ο γενικός διευθυντής του ΔΟΜ, Γουίλιαμ Λέισι Σουίνγκ, «η μετανάστευση πρέπει να λειτουργήσει ως καμπανάκι για προετοιμασία και όχι για πανικό».
Όπως σημειώνει, κάθε μέρα πεθαίνουν κατά μέσο όρο, τουλάχιστον δώδεκα μετανάστες, στη διαδρομή της κεντρικής Μεσογείου που συνδέει τη Λιβύη με την Ιταλία. Επιπλέον, εκατοντάδες έχουν χαθεί φέτος διασχίζοντας τη Βόρεια Αφρική ή ταξιδεύοντας από την Ανατολική Αφρική προς τη Μέση Ανατολή. Σχεδόν 600 άτομα χάθηκαν ξεκινώντας από τη Λατινική Αμερική και την Καραϊβική με προορισμό τις ΗΠΑ. Από τις αρχές του 2016 μέχρι σήμερα, 6.226 άτομα έχουν χάσει τη ζωή τους κατά μήκος αυτών των διαδρομών.
Σύμφωνα με τον γενικό διευθυντή του ΔΟΜ, οι αριθμοί μπορεί στην πραγματικότητα να είναι πολύ μεγαλύτεροι, καθώς «πολλοί περισσότεροι θάνατοι δεν καταγράφονται ποτέ».
«Δεν έχει πια κανένα νόημα να εκφράζουμε τη θλίψη ή τον αποτροπιασμό ή τις ενοχές μας. Πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι η μετανάστευση είναι η πλέον καθοριστική τάση των καιρών μας», τονίζει ο κ. Σουίνγκ και προσθέτει: «Σήμερα βρισκόμαστε εν μέσω μιας πραγματικής δημογραφικής επανάστασης. Είναι στο χέρι μας να τη διαχειριστούμε εις όφελος όλων».
πηγή
ΣΧΟΛΙΟ
Νόμιμους τους λένε αυτοί..... οι προδότες....
Είναι όλοι παράνομοι διότι ο ελληνικός λαός δεν ρωτήθηκε για να ανοιχθούν τα σύνορα της Ελλάδος στο σχέδιο της Νέας Τάξης για μετακινήσεις πληθυσμών...
Και είναι 500.000 και βάλε ΜΟΝΟ στην Αθήνα.... πιθανώς και κανα εκατομμύριο...
Ισως σε όλη την χώρα να ξεπερνάνε τα 2 εκατομμύρια...
Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία μόνο το νησί της Λέσβου το 2015-2016, δέχθηκε άνω του ενός εκατομμυρίου λαθρομετανάστες και με δεδομένο ότι απαγορευόταν σύμφωνα με την Ε.Ε. και την ανθελληνική Συνθήκη του Δουβλίνο ΙΙ για ΜΗ προώθηση των μεταναστών προς άλλα κράτη της ΕΕ, αλλά και τα τα κλειστά όπως θυμάστε, σύνορα με τα Σκόπια..,. όλοι αυτοί έχουν μείνει στην Ελλάδα κατα ένα τεράστιο ποσοστό...
Μπρεστ-Λιτόφσκ α λα Γκρέκα
Ο Τσίπρας δεν είναι Λένιν μεν, αλλά το παρελθόν επαναλαμβάνεται ως φάρσα δε. Μια χαρά απομίμηση σοβιέτου θα γενούμε.
Γράφει ο Παναγιώτης Λιάκος
Μία από τις αφελέστερες περί ΣΥΡΙΖΑ και Αριστεράς ερωτήσεις είναι ταυτόχρονα και μία από τις πλέον δημοφιλείς: «Πώς είναι δυνατόν ο ΣΥΡΙΖΑ να είναι τόσο ενδοτικός προς τις μεγάλες δυνάμεις (ΗΠΑ, Γερμανία), τις μεσαίες (Τουρκία) αλλά και τις αμελητέες ποσότητες (Σκόπια), ενώ στο εσωτερικό δεν υπολογίζει τίποτα;»
Η απάντηση είναι αυτονόητη. Αν μια κυβέρνηση θέλει να μεταβάλει, να «μετασχηματίσει», που λέει και το αφόρητα ξύλινο λεξιλόγιό τους, το εσωτερικό μιας χώρας, πρέπει να αφεθεί ήσυχη να το κάνει αυτό από τον εξωτερικό παράγοντα. Η συνταγή, λοιπόν, είναι «ναι σε όλα» όσα θέλουν οι ξένοι (ή «ναι σε σχεδόν όλα») και μαστίγιο και στρατιωτικός περίπατος στο εσωτερικό. Το ακριβώς αντίθετο είναι η συνταγή που μπορούν να ακολουθήσουν μόνο μπουμπούνες και οδηγεί στην πτώση και μάλιστα υπό ατιμωτικές συνθήκες. Μόνο χαρισματικές προσωπικότητες άμεμπτης ηθικής, άκαμπτου πατριωτισμού και πολλών δεξιοτήτων μπορούν να διεξάγουν διμέτωπους αγώνες εναντίον νταβατζήδων του εξωτερικού και διάφορων εσωτερικών παθογενών καταστάσεων και να τα βγάζουν πέρα.
Στον 20ό αιώνα μόνο ο Ιωάννης Μεταξάς κατόρθωσε και να ελέγξει απόλυτα την κομμουνιστική απειλή και την πρόθεση του ΚΚΕ να ακρωτηριάσει τη χώρα, και ταυτόχρονα να διεξαγάγει νικηφόρο πόλεμο εναντίον της Ιταλίας του Μουσολίνι. Ολοι οι υπόλοιποι, που έστω σκέφτηκαν να τα βάλουν με μεσαίες ή μεγάλες δυνάμεις δίχως να έχουν ισορροπήσει και ελέγξει το εσωτερικό της χώρας, διασύρθηκαν προσωπικά και ζημίωσαν την Ελλάδα.
Γι' αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ ικανοποιεί δίχως δεύτερη κουβέντα τις απαιτήσεις των ξένων, ώστε να έχει ελεύθερο το πεδίο να κάνει την Ελλάδα όπως την ονειρεύονται ο Καρανίκας, ο Φίλης και η Τασία Χριστοδουλοπούλου.
Αλλωστε, το παράδειγμα έδωσαν πρώτοι οι μπολσεβίκοι. Το 1917, τη χρονιά που ξέσπασε η επανάστασή τους, η Ρωσία συμμετείχε στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο στο πλευρό των Αγγλογάλλων. Μόλις επικράτησαν οι μπολσεβίκοι, οι οποίοι ήθελαν να χαλαρώσουν από τον γερμανικό στρατιωτικό κλοιό που έσφιγγε γύρω τους, υπέγραψαν τη Συνθήκη του Μπρεστ - Λιτόφσκ κι αφέθηκαν ήσυχοι να κάνουν εκκαθαρίσεις τσαρικών, αντιφρονούντων και λοιπών «αντιδραστικών».
πηγή
Γράφει ο Παναγιώτης Λιάκος
Μία από τις αφελέστερες περί ΣΥΡΙΖΑ και Αριστεράς ερωτήσεις είναι ταυτόχρονα και μία από τις πλέον δημοφιλείς: «Πώς είναι δυνατόν ο ΣΥΡΙΖΑ να είναι τόσο ενδοτικός προς τις μεγάλες δυνάμεις (ΗΠΑ, Γερμανία), τις μεσαίες (Τουρκία) αλλά και τις αμελητέες ποσότητες (Σκόπια), ενώ στο εσωτερικό δεν υπολογίζει τίποτα;»
Η απάντηση είναι αυτονόητη. Αν μια κυβέρνηση θέλει να μεταβάλει, να «μετασχηματίσει», που λέει και το αφόρητα ξύλινο λεξιλόγιό τους, το εσωτερικό μιας χώρας, πρέπει να αφεθεί ήσυχη να το κάνει αυτό από τον εξωτερικό παράγοντα. Η συνταγή, λοιπόν, είναι «ναι σε όλα» όσα θέλουν οι ξένοι (ή «ναι σε σχεδόν όλα») και μαστίγιο και στρατιωτικός περίπατος στο εσωτερικό. Το ακριβώς αντίθετο είναι η συνταγή που μπορούν να ακολουθήσουν μόνο μπουμπούνες και οδηγεί στην πτώση και μάλιστα υπό ατιμωτικές συνθήκες. Μόνο χαρισματικές προσωπικότητες άμεμπτης ηθικής, άκαμπτου πατριωτισμού και πολλών δεξιοτήτων μπορούν να διεξάγουν διμέτωπους αγώνες εναντίον νταβατζήδων του εξωτερικού και διάφορων εσωτερικών παθογενών καταστάσεων και να τα βγάζουν πέρα.
Στον 20ό αιώνα μόνο ο Ιωάννης Μεταξάς κατόρθωσε και να ελέγξει απόλυτα την κομμουνιστική απειλή και την πρόθεση του ΚΚΕ να ακρωτηριάσει τη χώρα, και ταυτόχρονα να διεξαγάγει νικηφόρο πόλεμο εναντίον της Ιταλίας του Μουσολίνι. Ολοι οι υπόλοιποι, που έστω σκέφτηκαν να τα βάλουν με μεσαίες ή μεγάλες δυνάμεις δίχως να έχουν ισορροπήσει και ελέγξει το εσωτερικό της χώρας, διασύρθηκαν προσωπικά και ζημίωσαν την Ελλάδα.
Γι' αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ ικανοποιεί δίχως δεύτερη κουβέντα τις απαιτήσεις των ξένων, ώστε να έχει ελεύθερο το πεδίο να κάνει την Ελλάδα όπως την ονειρεύονται ο Καρανίκας, ο Φίλης και η Τασία Χριστοδουλοπούλου.
Αλλωστε, το παράδειγμα έδωσαν πρώτοι οι μπολσεβίκοι. Το 1917, τη χρονιά που ξέσπασε η επανάστασή τους, η Ρωσία συμμετείχε στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο στο πλευρό των Αγγλογάλλων. Μόλις επικράτησαν οι μπολσεβίκοι, οι οποίοι ήθελαν να χαλαρώσουν από τον γερμανικό στρατιωτικό κλοιό που έσφιγγε γύρω τους, υπέγραψαν τη Συνθήκη του Μπρεστ - Λιτόφσκ κι αφέθηκαν ήσυχοι να κάνουν εκκαθαρίσεις τσαρικών, αντιφρονούντων και λοιπών «αντιδραστικών».
πηγή
Ηρωες πιλότοι υπό εντολές προδοσίας... (βίντεο)
Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις που οι Τούρκοι έκαναν και κάνουν επικίνδυνους ελιγμούς έπρεπε, και πρέπει να καταριφθούν... Η ψυχραιμία έχει και τα όρια της...
Δεν βρίσκονται οι προδότες πολιτικοί που δίνουν τις εντολές πίσω από τα γραφεία τους εκεί πάνω με τους Τούρκους... Ούτε στην θάλασσα με τα τουρκικά σκάφη...
Στην περίπτωση του εμβολισμού του σκάφους του Λιμενικού μας στα Ιμια έπρεπε ο κυβερνήτης του ελληνικού αν και χτυπημένο (είχε ακόμα την απαιτούμενη μεγαλύτερη ταχύτητα απο το τουρκικό) να στρίψει και να εμβολίσει αυτός το τουρκικό... να ξεμπερδεύουμε...
Η πιο συγκλονιστική στιγμή του βίντεο κατά την δική μου γνώμη, είναι στο 3.13 που ο τούρκος περνάει στα 30 μέτρα από το ελληνικό μαχητικό και ο Ελληνας πιλότος ρωτάει το κέντρο τι να κάνει; Το κέντρο με τις οδηγίες των προδοτών δίνει την απαράδεκτη απάντηση... "Παρατηρητής 1" που σημαίνει τους παρακολουθούμε και τους παρατηρούμε από απόσταση 1 μιλίου!!!!! Αυτό λέγεται ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ.... διότι όλα αυτα συμβαίνουν σαφώς μέσα στον ελληνικό εναέριο χώρο... και διότι εφόσον ο Τούρκος θέλησε να προκαλεσει πρόβλημα στον Ελληνα που θα μπορούσε ακόμα και να τον καταρρίψει η λύση ειναι ΜΟΝΟ ΜΙΑ...
ΚΑΤΑΡΡΙΨΗ....
Σκόπια: Αυτή η σύγχρονη «φαντασιακή κοινότητα»
Γράφει ο Σταύρος Γουλούλης
Τα Σκόπια σήμερα θεωρούνται στους κύκλους των ιστορικών ως «Φαντασιακή κοινότητα», έναν όρο που περιέγραψε με τον αγγλικό τίτλο του βιβλίου ο Benedict Anderson (Βλ. google=Imagined Communities) και μεταφράσθηκε στα ελληνικά ως «Φαντασιακές κοινότητες», Νεφέλη 1997. Καλά είναι να δούμε με σύγχρονους επιστημονικούς όρους ένα θέμα που, ως λαός, αντιμετωπίζουμε κυρίως με το θυμικό μας. Δεν πείθουμε έτσι πάντα…
Στον χώρο της φαντασίας ανήκει και το ιδεολόγημα: κάτι που δεν ανταποκρίνεται ακριβώς στα πράγματα. Ας το πούμε απλά, στα κοινωνικά θέματα είναι κάτι που εφευρίσκεται για να καλύψει το κενό που απασχολεί μια κοινωνία. Αποτελεί κατά κάποιο τρόπο μία απόπειρα να σχηματισθεί ένας τεχνητός κοινωνικός ιστός που θα συνδέσει ή θα ενώσει έναν ανομοιογενή πληθυσμό.
Ο Benedict Anderson πειραματίσθηκε σε πολυεθνικές νησιωτικές κοινωνίες της Απω Ανατολής, πρώην αποικίες (Ινδονησία, Φιλιππίνες). Οι αποικιοκράτες τους κατέταξαν χωρίς κριτήριο φυλής ή γλώσσας σε μία ταξική ουσιαστικά διαίρεση σε σχέση με τα δικά τους πρότυπα. Δηλαδή, ήταν ιθαγενείς, υποτελείς, χωρίς πολιτικά δικαιώματα, μια απρόσωπη μάζα «αγρίων», αργότερα εργατών. Οταν οι ξένοι έφυγαν, ανέλαβαν άλλα εντόπια καθεστώτα, που κράτησαν την ίδια ταξινόμηση.
Στην ουσία υπάρχει μία κυρίαρχη ομάδα ή φυλή, συνήθως η πιο πολυάριθμη, η οποία βλέπει τους «ιθαγενείς» ως υποτελείς, χωρίς εθνικά ή άλλα δικαιώματα. Ετσι, οι κάτοικοι του νησιού του Πάσχα έγιναν Χιλιανοί, ενώ δεν έχουν φυλετική σχέση με αυτούς. Στα χιλιάδες νησιά της Ινδονησίας υπήρχαν πλέον Ινδονήσιοι, ένα όνομα ανύπαρκτο…
Λανθάνουν ως συνήθως διάφορα οικονομικά συμφέροντα. Αυτό δεν είναι καθ’ εαυτό κακό, αρκεί να μην γίνεται κακοπροαίρετο, εις βάρος άλλων. Φαντασιακή κοινότητα έγιναν οι Ναζί στη Γερμανία, με τον μύθο της Αρίας φυλής, εφευρίσκοντας κατάλληλη βάση σε προϊστορικά κατάλοιπα που απλώνονταν από το Θιβέτ έως την Ισλανδία. Χωρίς να τα αποκρυπτογραφήσουν, χωρίς να τα ταξινομήσουν, τα θεώρησαν δικά τους, μετά διεκδικούσαν τις περιοχές αυτές, ενώ κατοικούσαν άλλοι αλλόγλωσσοι λαοί, πρωτίστως οι Σλάβοι, που θεωρήθηκαν κατακτητές!
Η ελευθερία τελειώνει εκεί που αρχίζει η ελευθερία του άλλου. Και τα σύνορα εκεί που αρχίζουν τα σύνορα του άλλου.
Σύμφωνα με τη γνώμη Ιστορικών διεθνώς, τα Σκόπια, όταν ισχυρίζονται ότι είναι Μακεδόνες ενώ είναι Σλάβοι, δημιουργούν μία φαντασιακή κοινότητα. Αυτό εμφανίσθηκε κυρίως μετά το 1946. Ο Στρατής Μυριβήλης, για παράδειγμα, που πολέμησε στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο (1914-1918) στην περιοχή του Μοναστηρίου, σημειώνει ότι οι εντόπιοι δεν ήθελαν ούτε Βούλγαρους ούτε Σέρβους. Και οι μεν και οι δε τους έριχναν ξύλο! Δεν αισθάνονταν τέτοιοι. Αλλά από αυτό το σημείο, μέχρι να θεωρηθούν απόγονοι του Αλεξάνδρου! Κι ο Αλέξανδρος να μην είναι Ελληνας! Για να στήσουν αυτό το οικοδόμημα, χρειάσθηκαν να επανερμηνεύσουν την Ιστορία.
Εκμεταλλεύονται το γεγονός ότι η αρχαία Μακεδονία ήταν, όπως λέμε, πιο πίσω σε σχέση με τις άλλες νοτιοελλαδικές περιοχές, οπότε υιοθέτησαν το αττικό γλωσσικό σύστημα. Ετσι, βρέθηκαν ελάχιστες ελληνικές επιγραφές από τον κρίσιμο 5ο αιώνα π.Χ. Ωστόσο, στο σημείο αυτό οι ταφικές επιγραφές του 4ου αιώνα που βρέθηκαν ως μπάζα στη Βεργίνα, περιέχοντας τα ονόματα νεκρού, πατέρα και πάππου, δηλαδή τρεις γενιές, πάνε δύο γενιές πίσω, στον 5ο αιώνα. Οι Μακεδόνες είχαν ελληνικά ονόματα από τότε, όχι από τον Φίλιππο και Αλέξανδρο. Ελληνες ήταν. (Αναφέρω μόνον αυτή τη λεπτομέρεια, δεν είναι η μόνη).
Τα Σκόπια, δηλαδή η κυρίαρχη τάξη που κυβερνά μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, για να εξασφαλίσουν εδαφική ακεραιότητα και οικονομικά συμφέροντα, εφεύραν μία φαντασιακή ιδεολογία μακεδονισμού. Ετσι αντιπαρήλθαν τον σκόπελο να είναι οι κάτοικοι της χώρας τους ό,τι άλλο εκτός από βέροι αρχαιομακεδόνες: Σλάβοι, Αλβανοί, Βούλγαροι, Τούρκοι, Αθίγγανοι… (Στο μεταξύ αποκρύπτουν ότι υπάρχουν Ελληνες, απόγονοι Ρωμηών (Ελληνόφωνοι, Λατινόφωνοι). Οταν όμως εμείς αποκαλούσαμε τους Σλαβόφωνους «Σλαβομακεδόνες», δεν εννοούσαμε ότι είναι αρχαίοι Μακεδόνες. Απλώς ότι κατοικούσαν σε ένα κομμάτι της περιοχής, που λεγόταν από τα αρχαία χρόνια Μακεδονία.
Κατά την ίδια έννοια και οι ίδιοι είναι θύματα της βουλγαρικής φαντασιακής κοινωνίας, η οποία από τον 19ο αιώνα προκάλεσε μύρια όσα κακά προς το Πατριαρχείο, Ελληνες, Ρουμάνους και Σλαβομακεδόνες. Στηρίχθηκαν εις το ότι ήδη από τον Μεσαίωνα η έννοια «Βούλγαρος» ταυτίσθηκε με τον Σλάβο Βαλκάνιο, όπως και «Βουλγαρία» ονομάσθηκε τεχνητώς η Αρχιεπισκοπή Αχρίδος, που διοικείτο από αρχιεπίσκοπο διορισμένο από τον αυτοκράτορα. Από το 1018, πριν από 1000 χρόνια ακριβώς. Συνέβησαν τότε πολλά περίεργα, που δεν είναι του χώρου αυτού, αλλά το Βυζάντιο είχε μια σοβαρή πολιτική του επ’ αυτού.
Οι ευρωπαϊκές δυνάμεις (λαϊκές δημοκρατίες και ρεπουμπλικανικές) για να περιορίσουν τη Μεγάλη Βουλγαρία, συνετέλεσαν στο να δημιουργηθεί με βάση την εθνικιστική αρχή της εντοπιότητας, το φαντασιακό (ιστορικώς) καθαρό μακεδονικό όνομα των πληθυσμών.
Ομως, ως ισχύει στην αρχή της Ιστορίας κάθε λαού, αν δεν κάνει γενοκτονίες, θα στραφεί εναντίον άλλων και θα κλέψει ό,τι μπορεί να προλάβει, πρωτίστως εδάφη, προβάλλοντας διεκδικήσεις από φανταστικά δικαιώματα, που υπαγορεύονται από μία φαντασιακή ταυτότητα. Εκεί πρέπει να τους βοηθήσουμε, πιέζοντάς τους να αλλάξουν τρόπο σκέπτεσθαι. Δυστυχώς, εδώ και 25 χρόνια βυθίστηκαν ακόμη πιο πολύ στο φαντασιακό τους. Αλλά οι Ελληνες δεν ξεχνούν, κι ας (ψευδο)προφήτεψαν μερικοί πολιτικοί ότι θα ξεχάσουν…
πηγή
το είδαμε ΕΔΩ
Τα Σκόπια σήμερα θεωρούνται στους κύκλους των ιστορικών ως «Φαντασιακή κοινότητα», έναν όρο που περιέγραψε με τον αγγλικό τίτλο του βιβλίου ο Benedict Anderson (Βλ. google=Imagined Communities) και μεταφράσθηκε στα ελληνικά ως «Φαντασιακές κοινότητες», Νεφέλη 1997. Καλά είναι να δούμε με σύγχρονους επιστημονικούς όρους ένα θέμα που, ως λαός, αντιμετωπίζουμε κυρίως με το θυμικό μας. Δεν πείθουμε έτσι πάντα…
Στον χώρο της φαντασίας ανήκει και το ιδεολόγημα: κάτι που δεν ανταποκρίνεται ακριβώς στα πράγματα. Ας το πούμε απλά, στα κοινωνικά θέματα είναι κάτι που εφευρίσκεται για να καλύψει το κενό που απασχολεί μια κοινωνία. Αποτελεί κατά κάποιο τρόπο μία απόπειρα να σχηματισθεί ένας τεχνητός κοινωνικός ιστός που θα συνδέσει ή θα ενώσει έναν ανομοιογενή πληθυσμό.
Ο Benedict Anderson πειραματίσθηκε σε πολυεθνικές νησιωτικές κοινωνίες της Απω Ανατολής, πρώην αποικίες (Ινδονησία, Φιλιππίνες). Οι αποικιοκράτες τους κατέταξαν χωρίς κριτήριο φυλής ή γλώσσας σε μία ταξική ουσιαστικά διαίρεση σε σχέση με τα δικά τους πρότυπα. Δηλαδή, ήταν ιθαγενείς, υποτελείς, χωρίς πολιτικά δικαιώματα, μια απρόσωπη μάζα «αγρίων», αργότερα εργατών. Οταν οι ξένοι έφυγαν, ανέλαβαν άλλα εντόπια καθεστώτα, που κράτησαν την ίδια ταξινόμηση.
Στην ουσία υπάρχει μία κυρίαρχη ομάδα ή φυλή, συνήθως η πιο πολυάριθμη, η οποία βλέπει τους «ιθαγενείς» ως υποτελείς, χωρίς εθνικά ή άλλα δικαιώματα. Ετσι, οι κάτοικοι του νησιού του Πάσχα έγιναν Χιλιανοί, ενώ δεν έχουν φυλετική σχέση με αυτούς. Στα χιλιάδες νησιά της Ινδονησίας υπήρχαν πλέον Ινδονήσιοι, ένα όνομα ανύπαρκτο…
Λανθάνουν ως συνήθως διάφορα οικονομικά συμφέροντα. Αυτό δεν είναι καθ’ εαυτό κακό, αρκεί να μην γίνεται κακοπροαίρετο, εις βάρος άλλων. Φαντασιακή κοινότητα έγιναν οι Ναζί στη Γερμανία, με τον μύθο της Αρίας φυλής, εφευρίσκοντας κατάλληλη βάση σε προϊστορικά κατάλοιπα που απλώνονταν από το Θιβέτ έως την Ισλανδία. Χωρίς να τα αποκρυπτογραφήσουν, χωρίς να τα ταξινομήσουν, τα θεώρησαν δικά τους, μετά διεκδικούσαν τις περιοχές αυτές, ενώ κατοικούσαν άλλοι αλλόγλωσσοι λαοί, πρωτίστως οι Σλάβοι, που θεωρήθηκαν κατακτητές!
Η ελευθερία τελειώνει εκεί που αρχίζει η ελευθερία του άλλου. Και τα σύνορα εκεί που αρχίζουν τα σύνορα του άλλου.
Σύμφωνα με τη γνώμη Ιστορικών διεθνώς, τα Σκόπια, όταν ισχυρίζονται ότι είναι Μακεδόνες ενώ είναι Σλάβοι, δημιουργούν μία φαντασιακή κοινότητα. Αυτό εμφανίσθηκε κυρίως μετά το 1946. Ο Στρατής Μυριβήλης, για παράδειγμα, που πολέμησε στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο (1914-1918) στην περιοχή του Μοναστηρίου, σημειώνει ότι οι εντόπιοι δεν ήθελαν ούτε Βούλγαρους ούτε Σέρβους. Και οι μεν και οι δε τους έριχναν ξύλο! Δεν αισθάνονταν τέτοιοι. Αλλά από αυτό το σημείο, μέχρι να θεωρηθούν απόγονοι του Αλεξάνδρου! Κι ο Αλέξανδρος να μην είναι Ελληνας! Για να στήσουν αυτό το οικοδόμημα, χρειάσθηκαν να επανερμηνεύσουν την Ιστορία.
Εκμεταλλεύονται το γεγονός ότι η αρχαία Μακεδονία ήταν, όπως λέμε, πιο πίσω σε σχέση με τις άλλες νοτιοελλαδικές περιοχές, οπότε υιοθέτησαν το αττικό γλωσσικό σύστημα. Ετσι, βρέθηκαν ελάχιστες ελληνικές επιγραφές από τον κρίσιμο 5ο αιώνα π.Χ. Ωστόσο, στο σημείο αυτό οι ταφικές επιγραφές του 4ου αιώνα που βρέθηκαν ως μπάζα στη Βεργίνα, περιέχοντας τα ονόματα νεκρού, πατέρα και πάππου, δηλαδή τρεις γενιές, πάνε δύο γενιές πίσω, στον 5ο αιώνα. Οι Μακεδόνες είχαν ελληνικά ονόματα από τότε, όχι από τον Φίλιππο και Αλέξανδρο. Ελληνες ήταν. (Αναφέρω μόνον αυτή τη λεπτομέρεια, δεν είναι η μόνη).
Τα Σκόπια, δηλαδή η κυρίαρχη τάξη που κυβερνά μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, για να εξασφαλίσουν εδαφική ακεραιότητα και οικονομικά συμφέροντα, εφεύραν μία φαντασιακή ιδεολογία μακεδονισμού. Ετσι αντιπαρήλθαν τον σκόπελο να είναι οι κάτοικοι της χώρας τους ό,τι άλλο εκτός από βέροι αρχαιομακεδόνες: Σλάβοι, Αλβανοί, Βούλγαροι, Τούρκοι, Αθίγγανοι… (Στο μεταξύ αποκρύπτουν ότι υπάρχουν Ελληνες, απόγονοι Ρωμηών (Ελληνόφωνοι, Λατινόφωνοι). Οταν όμως εμείς αποκαλούσαμε τους Σλαβόφωνους «Σλαβομακεδόνες», δεν εννοούσαμε ότι είναι αρχαίοι Μακεδόνες. Απλώς ότι κατοικούσαν σε ένα κομμάτι της περιοχής, που λεγόταν από τα αρχαία χρόνια Μακεδονία.
Κατά την ίδια έννοια και οι ίδιοι είναι θύματα της βουλγαρικής φαντασιακής κοινωνίας, η οποία από τον 19ο αιώνα προκάλεσε μύρια όσα κακά προς το Πατριαρχείο, Ελληνες, Ρουμάνους και Σλαβομακεδόνες. Στηρίχθηκαν εις το ότι ήδη από τον Μεσαίωνα η έννοια «Βούλγαρος» ταυτίσθηκε με τον Σλάβο Βαλκάνιο, όπως και «Βουλγαρία» ονομάσθηκε τεχνητώς η Αρχιεπισκοπή Αχρίδος, που διοικείτο από αρχιεπίσκοπο διορισμένο από τον αυτοκράτορα. Από το 1018, πριν από 1000 χρόνια ακριβώς. Συνέβησαν τότε πολλά περίεργα, που δεν είναι του χώρου αυτού, αλλά το Βυζάντιο είχε μια σοβαρή πολιτική του επ’ αυτού.
Οι ευρωπαϊκές δυνάμεις (λαϊκές δημοκρατίες και ρεπουμπλικανικές) για να περιορίσουν τη Μεγάλη Βουλγαρία, συνετέλεσαν στο να δημιουργηθεί με βάση την εθνικιστική αρχή της εντοπιότητας, το φαντασιακό (ιστορικώς) καθαρό μακεδονικό όνομα των πληθυσμών.
Ομως, ως ισχύει στην αρχή της Ιστορίας κάθε λαού, αν δεν κάνει γενοκτονίες, θα στραφεί εναντίον άλλων και θα κλέψει ό,τι μπορεί να προλάβει, πρωτίστως εδάφη, προβάλλοντας διεκδικήσεις από φανταστικά δικαιώματα, που υπαγορεύονται από μία φαντασιακή ταυτότητα. Εκεί πρέπει να τους βοηθήσουμε, πιέζοντάς τους να αλλάξουν τρόπο σκέπτεσθαι. Δυστυχώς, εδώ και 25 χρόνια βυθίστηκαν ακόμη πιο πολύ στο φαντασιακό τους. Αλλά οι Ελληνες δεν ξεχνούν, κι ας (ψευδο)προφήτεψαν μερικοί πολιτικοί ότι θα ξεχάσουν…
πηγή
το είδαμε ΕΔΩ
Ο Θεμιστοκλής Γερμένης και η Γαλλική Δημοκρατία της Κορυτσάς
Γράφει ο Δημήτρης Περδίκης
Ο Θεμιστοκλής Γερμένης γεννήθηκε στην Κορυτσά το 1871. Το επώνυμό του δήλωνε την καταγωγή του, από το χωριό Γερμένη, ψηλά σε αυχένα της οροσειράς της Πίνδου. Στο γεωγραφικό όριο ανάμεσα στην Ήπειρο και την Μακεδονία, κοντά στον δρόμο που συνδέει το Λιασκοβίκι με την Μπορόβα.
Ο παππούς του Θεμιστοκλή, Δημήτριος είχε αφήσει το χωριό και είχε εγκατασταθεί στην Κορυτσά το 1860. Ο πατέρας του Αθανάσιος είχε ξενιτευτεί σε αναζήτηση καλλίτερης τύχης, αφήνοντας την γυναίκα του Κατερίνα μόνη στην Κορυτσά να προσπαθεί να μεγαλώσει πέντε παιδιά. Τον Θεμιστοκλή, τον Σπύρο, τον Τηλέμαχο, την Αλεξάνδρα και την Ευτέρπη. Ήταν μία καθαρά ελληνική οικογένεια όπου όλοι μιλούσαν τα ελληνικά το ίδιο καλά με τα βλάχικα.
Ο νεαρός Θεμιστοκλής όταν τελείωσε το σχολείο αποφάσισε στα 21 του να αναζητήσει καλλίτερη τύχη στο Βουκουρέστι. Πολλοί βλαχόφωνοι έφευγαν για την Ρουμανία και οι περισσότεροι σχημάτιζαν σημαντικές περιουσίες. Μερικοί αποκτούσαν τεράστιες περιουσίες. Οι σημαντικότεροι ευεργέτες της Ελλάδας, Ζάππας, Σίνας, Αρσάκης κ.ά. ήσαν βλαχόφωνοι και μεγάλοι Έλληνες ευπατρίδεις που ευεργέτησαν αυτό που θεωρούσαν πατρίδα τους (ήσαν γεννημένοι Οθωμανοί υπήκοοι), διαθέτοντας τεράστια ποσά για κοινωφελή έργα. Η βλαχοφωνία τους βοηθούσε πολύ στην αποδοχή τους και στην εξέλιξη τους στην Μολδοβλαχία η οποία μετονομάστηκε σε Ρουμανία το 1866.
Το Βουκουρέστι εκείνη την εποχή ήταν μεταξύ των άλλων κέντρο διαφόρων ομάδων που αναζητούσαν προοπτικές εθνικής δικαίωσης ή επέκτασης των χωρών ή περιοχών των μετά την κατάλυση της οθωμανικής κυριαρχίας που έβλεπαν να έρχεται. Εκεί τον πλησιάζουν και μαθαίνει την ύπαρξη της αλβανικής εθνικής ιδέας. Με τα χρήματα που έχει κερδίσει στο Βουκουρέστι γυρίζει στην Κορυτσά όπου οι Βούλγαροι κομιτατζήδες τρομοκρατούν προσπαθώντας να προσεταιριστούν τον κόσμο ως οπαδούς της βουλγαρικής εξαρχίας και εθνικής ιδέας. Με ένα από τα αδέλφια του αποφασίζουν να επενδύσουν τα κέρδη από το Βουκουρέστι σε ένα ξενοδοχείο στο Μοναστήρι που το ονομάζουν Liria (αλβανικά: ελευθερία) το οποίο γίνεται κέντρο των υπέρμαχων της αλβανικής εθνικής ιδέας. Στο ξενοδοχείο αυτό έλαβε χώρα το συνέδριο του Μοναστηρίου όπου συνεδρίασαν Αλβανοί εθνικιστές και διαφωτιστές και έλαβαν αποφάσεις για το αλβανικό αλφάβητο και την αλβανική εκπαίδευση.
Από όλα αυτά φαίνεται πως πλέον ο νεαρός Θεμιστοκλής Γερμένης είναι συνειδησιακά πλήρως αλβανοποιημένος. Όμως η ελληνομάθεια του, του επιτρέπει να ξεγελάει για τις προθέσεις του, τις οποίες δεν τις ξέρουμε ακριβώς. Πλανιέται το ερώτημα αν μεταβλήθηκε σε αλβανό εθνικιστή ή οι μεγάλες φιλοδοξίες του αναζητούσαν εξουσία ασχέτως έθνους.
Ταξιδεύει.
Στην Σόφια αναζητάει συνεργασία με το βουλγαρικό κομιτάτο. Φθάνει στην Αθήνα όπου ζητάει στήριξη. Κηρύσσεται όμως ανεπιθύμητος όταν διαφωνεί με την ελληνική θέση πως νότια από την Αυλώνα δεν υπάρχει χώρος για αλβανικό εθνικισμό. Στην συνέχεια τον βρίσκουμε να τριγυρνάει ανάμεσα στους Αγίους Σαράντα και το Αργυρόκαστρο όπου προσπαθεί να οικειοποιηθεί πολεμικό υλικό των Τούρκων.
Συλλαμβάνεται και φυλακίζεται στα Ιωάννινα.
Άγνωστο πως εγκαταλείπει την φυλακή του και επιστρέφει στην Κορυτσά όπου δημιουργεί ένοπλο σώμα ατάκτων.
Η Κορυτσά έχει απελευθερωθεί από τον ελληνικό στρατό από τις 6 Δεκεμβρίου 1912, όμως οι Ευρωπαϊκές Δυνάμεις με το πρωτόκολλο της Φλωρεντίας δημιουργούν τα αλβανικό κράτος και χαράσσουν τα σύνορά του επί χάρτου. Καλούν την Ελλάδα να αποσύρει τις δυνάμεις της από το τμήμα αυτό που πλέον θα ονομαστεί Βόρειος Ήπειρος και το οποίο σκοπεύουν να αποδώσουν στην Αλβανία. Πιέζουν και εκβιάζουν την κυβέρνηση Βενιζέλου πως διαφορετικά τα νησιά του Αιγαίου θα επιστραφούν στην Τουρκία. Έτσι διατάσσεται η απόσυρση του Ελληνικού Στρατού.
Οι Βορειοηπειρώτες όμως αντιδρούν και εξεγείρονται.
Στις 17 Φεβρουαρίου στο Αργυρόκαστρο κηρύσσεται η Αυτόνομη Πολιτεία της Βορείου Ηπείρου με πρωθυπουργό τον Γεώργιο Χρηστάκη Ζωγράφο.
Στην Κορυτσά παρά τις εκκλήσεις των κατοίκων να μην δοθεί στους Αλβανούς η διοίκηση της πόλης, ο συνταγματάρχης Κοντούλης παραδίδει την πόλη στις αλβανικές αρχές και αποχωρεί με τον ελληνικό στρατό.
Οι Αλβανοί δεν σεβάστηκαν τις εγγυήσεις που είχαν δώσει στον Κοντούλη. Μόλις φύγανε οι ελληνικές δυνάμεις πογκρόμ ξεκίνησε κατά του ελληνικού στοιχείου. Πρωτοστατεί ο Θεμιστοκλής Γερμένης που ορίστηκε αρχηγός της αστυνομίας. Ολοκληρώνει τώρα απόλυτα την προδοσία του απέναντι στην φυσική του πατρίδα. Δολοφονίες, βιασμοί, λεηλασίες, τρόμος. Ξυλοκοπούνται στους δρόμους οι Έλληνες μαθητές και όσοι μιλούν ελληνικά. Αφαιρείται ότι είναι γραμμένο στα ελληνικά από παντού, ακόμα και από τους τάφους.
Οι Κορυτσαίοι δεν αντέχουν την κατάσταση αυτή, οργανώνονται, δημιουργούν ιερό λόχο από 7000 νέους και στις 19 Μαρτίου εξεγείρονται καταλαμβάνουν καίρια σημεία και απωθούν τις αλβανικές δυνάμεις. Πανικόβλητος ο Θεμιστοκλής Γερμένης εγκαταλείπει την πόλη.
Όμως μεγάλες δυνάμεις από λιποτάκτες του τουρκικού στρατού, άτακτες συμμορίες Γκέκηδων και Τόσκηδων επιτίθενται. Μετά από 4 ημέρες, στις 23 Μαρτίου τελειώνουν τα πολεμοφόδια των αμυνομένων. Τότε οι αλβανικές δυνάμεις πλημμυρίζουν την πόλη. Το τι επακολούθησε ήταν φοβερό. Εκτελέσεις, βιασμοί, συλλήψεις, λεηλασίες, εμπρησμοί. Οι περισσότεροι νέοι εγκαταλείπουν την πόλη.
Η ελληνική αντεπίθεση ξεκινάει στις 23 Απριλίου. Φθάνει ο μακεδονομάχος αντισυνταγματάρχης Γεώργιος Τσόντος Βάρδας και ο οπλαρχηγός Παύλος Γύπαρης με σώματα Κρητών. Φθάνουν και τμήματα του αυτονομιακού στρατού και εθελοντές από όλη την Ελλάδα και ιδιαίτερα από την Μάνη και την Κρήτη. Κοντά στην ελληνική μεθόριο δίνεται η μάχη της Νικολίτσας (23-24 Απριλίου). Σκληρή και καθοριστική μάχη. Τελικά σπάνε οι αλβανικές γραμμές που έχουν επικεφαλής Ολλανδούς αξιωματικούς.
Δίδονται και άλλες μάχες.
Τελικά στις 23 Ιουνίου 1914 η Κορυτσά απελευθερώνεται και πάλι και ο Γεώργιος Τσόντος – Βάρδας αναλαμβάνει την διοίκηση της Κορυτσάς και ο Παύλος Γύπαρης την διοίκηση της Μοσχόπολης. Ο Θεμιστοκλής Γερμένης προλαβαίνει να διαφύγει και βρίσκει καταφύγιο στην Σόφια.
Τον Οκτώβριο του 1914 οι μεγάλες δυνάμεις καλούν την Ελλάδα να καταλάβει και πάλι την Βόρειο Ήπειρο. Ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος που έχει ήδη αρχίσει, τους αναγκάζει να αναθεωρήσουν την στάση τους. Στο μακεδονικό μέτωπο οι αυστροουγγρικές δυνάμεις προχωρούν. Οι αγγλογάλλοι θέλουν τάξη στην περιοχή ώστε να πραγματοποιείται ο ανεφοδιασμός από τα λιμάνια της Αδριατικής. Εξ άλλου θέλουν να προσεταιριστούν και την Ελλάδα στον πόλεμο. Στα τέλη Οκτωβρίου ο ελληνικός στρατός επανέρχεται.
Η Αυτόνομη Πολιτεία παραδίδει την εξουσία στο Βασίλειο της Ελλάδας. Όλοι πιστεύουν πλέον πως οι περιπέτειες του ΒΗπειρωτικού ελληνισμού έχουν τελειώσει. Στις 6 Δεκεμβρίου 1915 οι πρώτοι Βορειοηπειρώτες βουλευτές εισέρχονται στην βουλή των Ελλήνων. Τον Μάρτιο του 1916 υπογράφεται το βασιλικό διάταγμα της ενσωμάτωσης της Βορείου Ηπείρου με την μητέρα πατρίδα.
Δημιουργούνται δυο νομοί: Αργυροκάστρου και Κορυτσάς. Όλες οι ελληνικές αρχές και τα θεσμικά όργανα αναλαμβάνουν καθήκοντα στους νέους νομούς. Από το Ιόνιο ως το συνοριακό φυλάκιο στον αυχένα Λογαρά, στα Ακροκεραύνια όρη, στα βόρεια της Χιμάρας. Από εκεί ως τον συνοριακό φυλάκιο στην γέφυρα του ποταμού Μαλίκ, στα βόρεια της Κορυτσάς και από εκεί ως τις Πρέσπες. Αυτά είναι πλέον τα σύνορα της Ελλάδας με την Αλβανία. Τα σύνορα αυτά έχουν ήδη από τις 28 Ιουνίου 1914 συμφωνηθεί ανάμεσα στις δυο πλευρές στην γέφυρα Μαλίκ (στα πλαίσια της εφαρμογής του Πρωτόκολλου της Κερκύρας).
Όμως τότε έρχεται στην Ελλάδα ο διχασμός και η διάλυση. Στην Αθήνα, η κυβέρνηση του βασιλέα Κωνσταντίνου επιμένει στην ουδετερότητα. Στην Θεσσαλονίκη ο Βενιζέλος με την κυβέρνηση της Εθνικής Αμύνης επιθυμεί την προσχώρηση της Ελλάδας στην Αντάντ.
Ουσιαστικά η ελληνική κυριαρχία στην βόρεια Ελλάδα και σε πολλές άλλες περιοχές έχει πάψει. Οι συμμαχικές δυνάμεις πλέον διοικούν. Στα βόρεια της Θεσσαλονίκης, στην Οχρίδα, στην ανατολική Μακεδονία, οι αυστροουγγρικές και οι βουλγαρικές δυνάμεις προχωρούν. Οι Αγγλογάλλοι φέρνουν ότι δυνάμεις μπορούν. Από Σενεγαλέζους μέχρι Καναδούς. Από αποικίες από κάθε γωνιά της υφηλίου φθάνουν καράβια και αποβιβάζουν στρατιώτες κάθε φυλής και χρώματος προκειμένου να συγκρατήσουν την προέλαση των κεντρικών δυνάμεων.
Τον Ιούνιο του 1916 φθάνουν οι Γάλλοι στην Κορυτσά με αφρικανικές δυνάμεις υπό τον συνταγματάρχη Ντε Φορτού, τον οποίον αργότερα θα αντικαταστήσει ο συνταγματάρχης Ντεκουάν.
Οι ελληνικές αρχές της Κορυτσάς παραμένουν πιστές στην βασιλική κυβέρνηση των Αθηνών. Βενιζελικές δυνάμεις φθάνουν από την Θεσσαλονίκη και μετά από συγκρούσεις με τους βασιλικούς επικρατούν και η περιοχή της Κορυτσάς πλέον υπακούει στην Εθνική Άμυνα της Θεσσαλονίκης. Όμως η διοίκηση είναι πλέον ξεχαρβαλωμένη. Οι Γάλλοι έχουν πάρει τις αποφάσεις τους. Τον Οκτώβριο του 1916 αναλαμβάνουν την διοίκηση της Κορυτσάς. Φθάνουν και στην Μοσχόπολη όπου ο Παύλος Γύπαρης με τους Κρητικούς του προστατεύουν την πόλη. Οι Γάλλοι τον ευχαριστούν, του δηλώνουν πως την διοίκηση την αναλαμβάνουν αυτοί και πως ο Γύπαρης και οι σύντροφοί του θα μεταφερθούν μετά από πρόταση του Βενιζέλου αλλού όπου είναι πιο χρήσιμοι.
Το βράδυ 16 προς 17 Οκτωβρίου ο Αλβανός οπλαρχηγός Σαλί Μπούτκα εφορμά εναντίον της ανυπεράσπιστης Μοσχόπολης και την καταστρέφει. Σκοτώνει, λεηλατεί, καίει ότι βρίσκει. Κάποιοι κάτοικοι σώζονται βρίσκοντας καταφύγιο σε γειτονικά χωριά και στην Κορυτσά. Από την κατεστραμμένη Μοσχόπολη ο Μπούτκα διαμηνύει στους Γάλλους, στην Κορυτσά πως αν δεν υψωθεί στην πόλη η αλβανική σημαία θα έχουν την τύχη της Μοσχόπολης.
Στις 24 Νοεμβρίου ο … Θεμιστοκλής Γερμένης εμφανίζεται στην Κορυτσά προερχόμενος από το Πόγραδετς το οποίο έχει μόλις καταληφθεί από Αυστριακούς και Βούλγαρους. Οι Γάλλοι αρχίζουν συνομιλίες μαζί του. Τους πείθει πως αυτός είναι η λύση σε κάθε πρόβλημά τους.
Στις 10 Δεκεμβρίου του 1916 οι Γάλλοι δημιουργούν την Γαλλική Δημοκρατία της Κορυτσάς, όπως την αποκαλούν. Με επίσημη γλώσσα την αλβανική. Με σημαία τον δικέφαλο αετό που συνυπάρχει με τα χρώματα της γαλλικής σημαίας και με νόμισμα το φράγκο, με διδασκαλία των αλβανικών και των γαλλικών στα σχολεία και απαγόρευση των τουρκικών και των ελληνικών. Τα όρια της «δημοκρατίας» είναι οι περιοχές Κορυτσάς, Μπιγλίστας, Πόγραδετς, Ερσέκας (Κολωνίας), Όπαρι και Γκόρα. Την πολιτική διοίκηση αναλαμβάνει συμβούλιο 14 προεστών, 7 χριστιανών και 7 μουσουλμάνων με επικεφαλής τον Θεμιστοκλή Γερμένη, ο οποίος αναλαμβάνει και την διοίκηση της αστυνομίας. Γάλλος αξιωματικός αναλαμβάνει καθήκοντα συνδέσμου ανάμεσα στην πολιτική διοίκηση και στον γαλλικό στρατό.
Στις 10 Δεκεμβρίου στις 9πμ στο σχολείο του Αγίου Γεωργίου ο Γερμένης βγάζει λόγο προς το συγκεντρωμένο πλήθος στην συνέχεια επί κεφαλής επιτροπής κατευθύνονται προς την νομαρχία όπου υπογράφεται ένα πρωτόκολλο ίδρυσης της νέας κρατικής οντότητας η οποία για τους Αλβανούς θα αναφέρεται ως Shqiperie Korce Vetqeveritare.
Δημιουργούνται σώματα αστυνομίας και χωροφυλακής και εκδίδονται γραμματόσημα.
Ο Γερμένης συγκροτεί μία ταξιαρχία από τον πληθυσμό της περιοχής, τίθεται επί κεφαλής της και μαζί με γαλλικές δυνάμεις επιτίθεται στις αυστροουγγρικές και τις βουλγαρικές δυνάμεις που έχουν καταλάβει το Πόγραδετς. Τους απωθούν και ανακαταλαμβάνουν την πόλη. Ενθουσιασμένοι οι Γάλλοι απονέμουν τον πολεμικό σταυρό στον Γερμένη. Λιγότερο από ένα χρόνο κράτησε η νέα εξουσία του Γερμένη στην Κορυτσά. Ένας χρόνος διωγμού του ελληνισμού, διωγμού σε κάθε τι το ελληνικό.
Οι κεντρικές δυνάμεις αντεπιτίθενται και καταλαμβάνουν πάλι το Πόγραδετς, 45 χιλιόμετρα βόρεια από την Κορυτσά. Οι δυνάμεις τους είναι ισχυρές και η κατάληψη της Κορυτσάς δείχνει πολύ πιθανή. Ο Γερμένης έρχεται σε μυστικές συνομιλίες με τους Αυστριακούς και τους Βουλγάρους. Υπόσχεται να τους βοηθήσει, αρκεί να κρατήσει και με αυτούς την εξουσία του στην Κορυτσά. Οι κινήσεις του γίνονται αντιληπτές από τους Γάλλους. Συλλαμβάνεται, οδηγείται στην Θεσσαλονίκη, δικάζεται εκεί από γαλλικό στρατοδικείο. Καταδικάζεται σε θάνατο και εκτελείται στις 7 Νοεμβρίου 1917.
Μετά από το γεγονός αυτό η εξουσία της «Δημοκρατίας της Κορυτσάς» αρχίζει να ατονεί και αργότερα παύει ουσιαστικά να υπάρχει μέχρι την τυπική κατάργησή της στις 20 Μαΐου 1920.
Τον Μαϊο του 1920 οι Γάλλοι καλούν την ελληνική κυβέρνηση για να της παραδώσουν πίσω την περιοχή της Κορυτσάς. Ο μοιραίος αξιωματικός του 1914, ο συνταγματάρχης Κοντούλης διατάσσεται να πορευθεί με το σύνταγμά του προς κατάληψη της Κορυτσάς. Ακριβώς μετά το σημερινό συνοριακό φυλάκιο της Κρυσταλοπηγής και κοντά στο αλβανικό χωριό Καπεστίτσα, ομάδα Αλβανών δημογερόντων σταματάει την πορεία του συντάγματος και «συμβουλεύει» τον Κοντούλη να μην… προχωρήσει γιατί θα χυθεί… πολύ αίμα. Ο Κοντούλης μεταφέρει το συμβάν στο επιτελείο και ζητάει οδηγίες. Ο πρωθυπουργός Βενιζέλος συγκαλεί συμβούλιο με την στρατιωτική ηγεσία η οποία του δηλώνει πως χρειάζονται μεραρχίες για την κατάληψη της Κορυτσάς, οι οποίες όμως πολεμούν στην Μικρά Ασία.
Μερικές εκατοντάδες αυτονομιακοί και Κρητικοί στις 23 Ιουνίου 1914 απελευθέρωναν την Κορυτσά και τώρα κάποιοι έλεγαν ανοησίες. Μία μαύρη σελίδα για τον Ελληνικό Στρατό, για την ελληνική διπλωματία, για τον Βενιζέλο, για την Ελλάδα. Με εντολή της κυβέρνηση, στις 15 Μαΐου υπογράφεται το Πρωτόκολλο της Καπεστίτσας όπου η Ελλάδα συμφωνεί με την απόδοση «προσωρινά» της περιοχής της Κορυτσάς στην Αλβανία μέχρι την τελική ρύθμιση του θέματος. Η δε Αλβανία υπόσχεται πως θα σεβαστεί τον ελληνισμό της περιοχής και αναγνωρίζει τα εθνικά δίκαια της Ελλάδας στην περιοχή, αναμένει δε την ρύθμιση του θέματος από την διάσκεψη της ειρήνης.
Από τότε καμία ελληνική κυβέρνηση δεν επικαλέσθηκε το πρωτόκολλο αυτό, η δε Αλβανία ποτέ δεν σεβάστηκε ότι υπέγραψε. Ο Θεμιστοκλής Γερμένης θεωρείται εθνικός ήρωας της Αλβανίας, το έτος 1987 τον τίμησε με την έκδοση ενός γραμματοσήμου.
πηγή
Ο Θεμιστοκλής Γερμένης γεννήθηκε στην Κορυτσά το 1871. Το επώνυμό του δήλωνε την καταγωγή του, από το χωριό Γερμένη, ψηλά σε αυχένα της οροσειράς της Πίνδου. Στο γεωγραφικό όριο ανάμεσα στην Ήπειρο και την Μακεδονία, κοντά στον δρόμο που συνδέει το Λιασκοβίκι με την Μπορόβα.
Ο παππούς του Θεμιστοκλή, Δημήτριος είχε αφήσει το χωριό και είχε εγκατασταθεί στην Κορυτσά το 1860. Ο πατέρας του Αθανάσιος είχε ξενιτευτεί σε αναζήτηση καλλίτερης τύχης, αφήνοντας την γυναίκα του Κατερίνα μόνη στην Κορυτσά να προσπαθεί να μεγαλώσει πέντε παιδιά. Τον Θεμιστοκλή, τον Σπύρο, τον Τηλέμαχο, την Αλεξάνδρα και την Ευτέρπη. Ήταν μία καθαρά ελληνική οικογένεια όπου όλοι μιλούσαν τα ελληνικά το ίδιο καλά με τα βλάχικα.
Ο νεαρός Θεμιστοκλής όταν τελείωσε το σχολείο αποφάσισε στα 21 του να αναζητήσει καλλίτερη τύχη στο Βουκουρέστι. Πολλοί βλαχόφωνοι έφευγαν για την Ρουμανία και οι περισσότεροι σχημάτιζαν σημαντικές περιουσίες. Μερικοί αποκτούσαν τεράστιες περιουσίες. Οι σημαντικότεροι ευεργέτες της Ελλάδας, Ζάππας, Σίνας, Αρσάκης κ.ά. ήσαν βλαχόφωνοι και μεγάλοι Έλληνες ευπατρίδεις που ευεργέτησαν αυτό που θεωρούσαν πατρίδα τους (ήσαν γεννημένοι Οθωμανοί υπήκοοι), διαθέτοντας τεράστια ποσά για κοινωφελή έργα. Η βλαχοφωνία τους βοηθούσε πολύ στην αποδοχή τους και στην εξέλιξη τους στην Μολδοβλαχία η οποία μετονομάστηκε σε Ρουμανία το 1866.
Το Βουκουρέστι εκείνη την εποχή ήταν μεταξύ των άλλων κέντρο διαφόρων ομάδων που αναζητούσαν προοπτικές εθνικής δικαίωσης ή επέκτασης των χωρών ή περιοχών των μετά την κατάλυση της οθωμανικής κυριαρχίας που έβλεπαν να έρχεται. Εκεί τον πλησιάζουν και μαθαίνει την ύπαρξη της αλβανικής εθνικής ιδέας. Με τα χρήματα που έχει κερδίσει στο Βουκουρέστι γυρίζει στην Κορυτσά όπου οι Βούλγαροι κομιτατζήδες τρομοκρατούν προσπαθώντας να προσεταιριστούν τον κόσμο ως οπαδούς της βουλγαρικής εξαρχίας και εθνικής ιδέας. Με ένα από τα αδέλφια του αποφασίζουν να επενδύσουν τα κέρδη από το Βουκουρέστι σε ένα ξενοδοχείο στο Μοναστήρι που το ονομάζουν Liria (αλβανικά: ελευθερία) το οποίο γίνεται κέντρο των υπέρμαχων της αλβανικής εθνικής ιδέας. Στο ξενοδοχείο αυτό έλαβε χώρα το συνέδριο του Μοναστηρίου όπου συνεδρίασαν Αλβανοί εθνικιστές και διαφωτιστές και έλαβαν αποφάσεις για το αλβανικό αλφάβητο και την αλβανική εκπαίδευση.
Από όλα αυτά φαίνεται πως πλέον ο νεαρός Θεμιστοκλής Γερμένης είναι συνειδησιακά πλήρως αλβανοποιημένος. Όμως η ελληνομάθεια του, του επιτρέπει να ξεγελάει για τις προθέσεις του, τις οποίες δεν τις ξέρουμε ακριβώς. Πλανιέται το ερώτημα αν μεταβλήθηκε σε αλβανό εθνικιστή ή οι μεγάλες φιλοδοξίες του αναζητούσαν εξουσία ασχέτως έθνους.
Ταξιδεύει.
Στην Σόφια αναζητάει συνεργασία με το βουλγαρικό κομιτάτο. Φθάνει στην Αθήνα όπου ζητάει στήριξη. Κηρύσσεται όμως ανεπιθύμητος όταν διαφωνεί με την ελληνική θέση πως νότια από την Αυλώνα δεν υπάρχει χώρος για αλβανικό εθνικισμό. Στην συνέχεια τον βρίσκουμε να τριγυρνάει ανάμεσα στους Αγίους Σαράντα και το Αργυρόκαστρο όπου προσπαθεί να οικειοποιηθεί πολεμικό υλικό των Τούρκων.
Συλλαμβάνεται και φυλακίζεται στα Ιωάννινα.
Άγνωστο πως εγκαταλείπει την φυλακή του και επιστρέφει στην Κορυτσά όπου δημιουργεί ένοπλο σώμα ατάκτων.
Η Κορυτσά έχει απελευθερωθεί από τον ελληνικό στρατό από τις 6 Δεκεμβρίου 1912, όμως οι Ευρωπαϊκές Δυνάμεις με το πρωτόκολλο της Φλωρεντίας δημιουργούν τα αλβανικό κράτος και χαράσσουν τα σύνορά του επί χάρτου. Καλούν την Ελλάδα να αποσύρει τις δυνάμεις της από το τμήμα αυτό που πλέον θα ονομαστεί Βόρειος Ήπειρος και το οποίο σκοπεύουν να αποδώσουν στην Αλβανία. Πιέζουν και εκβιάζουν την κυβέρνηση Βενιζέλου πως διαφορετικά τα νησιά του Αιγαίου θα επιστραφούν στην Τουρκία. Έτσι διατάσσεται η απόσυρση του Ελληνικού Στρατού.
Οι Βορειοηπειρώτες όμως αντιδρούν και εξεγείρονται.
Στις 17 Φεβρουαρίου στο Αργυρόκαστρο κηρύσσεται η Αυτόνομη Πολιτεία της Βορείου Ηπείρου με πρωθυπουργό τον Γεώργιο Χρηστάκη Ζωγράφο.
Στην Κορυτσά παρά τις εκκλήσεις των κατοίκων να μην δοθεί στους Αλβανούς η διοίκηση της πόλης, ο συνταγματάρχης Κοντούλης παραδίδει την πόλη στις αλβανικές αρχές και αποχωρεί με τον ελληνικό στρατό.
Οι Αλβανοί δεν σεβάστηκαν τις εγγυήσεις που είχαν δώσει στον Κοντούλη. Μόλις φύγανε οι ελληνικές δυνάμεις πογκρόμ ξεκίνησε κατά του ελληνικού στοιχείου. Πρωτοστατεί ο Θεμιστοκλής Γερμένης που ορίστηκε αρχηγός της αστυνομίας. Ολοκληρώνει τώρα απόλυτα την προδοσία του απέναντι στην φυσική του πατρίδα. Δολοφονίες, βιασμοί, λεηλασίες, τρόμος. Ξυλοκοπούνται στους δρόμους οι Έλληνες μαθητές και όσοι μιλούν ελληνικά. Αφαιρείται ότι είναι γραμμένο στα ελληνικά από παντού, ακόμα και από τους τάφους.
Οι Κορυτσαίοι δεν αντέχουν την κατάσταση αυτή, οργανώνονται, δημιουργούν ιερό λόχο από 7000 νέους και στις 19 Μαρτίου εξεγείρονται καταλαμβάνουν καίρια σημεία και απωθούν τις αλβανικές δυνάμεις. Πανικόβλητος ο Θεμιστοκλής Γερμένης εγκαταλείπει την πόλη.
Όμως μεγάλες δυνάμεις από λιποτάκτες του τουρκικού στρατού, άτακτες συμμορίες Γκέκηδων και Τόσκηδων επιτίθενται. Μετά από 4 ημέρες, στις 23 Μαρτίου τελειώνουν τα πολεμοφόδια των αμυνομένων. Τότε οι αλβανικές δυνάμεις πλημμυρίζουν την πόλη. Το τι επακολούθησε ήταν φοβερό. Εκτελέσεις, βιασμοί, συλλήψεις, λεηλασίες, εμπρησμοί. Οι περισσότεροι νέοι εγκαταλείπουν την πόλη.
Η ελληνική αντεπίθεση ξεκινάει στις 23 Απριλίου. Φθάνει ο μακεδονομάχος αντισυνταγματάρχης Γεώργιος Τσόντος Βάρδας και ο οπλαρχηγός Παύλος Γύπαρης με σώματα Κρητών. Φθάνουν και τμήματα του αυτονομιακού στρατού και εθελοντές από όλη την Ελλάδα και ιδιαίτερα από την Μάνη και την Κρήτη. Κοντά στην ελληνική μεθόριο δίνεται η μάχη της Νικολίτσας (23-24 Απριλίου). Σκληρή και καθοριστική μάχη. Τελικά σπάνε οι αλβανικές γραμμές που έχουν επικεφαλής Ολλανδούς αξιωματικούς.
Δίδονται και άλλες μάχες.
Τελικά στις 23 Ιουνίου 1914 η Κορυτσά απελευθερώνεται και πάλι και ο Γεώργιος Τσόντος – Βάρδας αναλαμβάνει την διοίκηση της Κορυτσάς και ο Παύλος Γύπαρης την διοίκηση της Μοσχόπολης. Ο Θεμιστοκλής Γερμένης προλαβαίνει να διαφύγει και βρίσκει καταφύγιο στην Σόφια.
Τον Οκτώβριο του 1914 οι μεγάλες δυνάμεις καλούν την Ελλάδα να καταλάβει και πάλι την Βόρειο Ήπειρο. Ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος που έχει ήδη αρχίσει, τους αναγκάζει να αναθεωρήσουν την στάση τους. Στο μακεδονικό μέτωπο οι αυστροουγγρικές δυνάμεις προχωρούν. Οι αγγλογάλλοι θέλουν τάξη στην περιοχή ώστε να πραγματοποιείται ο ανεφοδιασμός από τα λιμάνια της Αδριατικής. Εξ άλλου θέλουν να προσεταιριστούν και την Ελλάδα στον πόλεμο. Στα τέλη Οκτωβρίου ο ελληνικός στρατός επανέρχεται.
Η Αυτόνομη Πολιτεία παραδίδει την εξουσία στο Βασίλειο της Ελλάδας. Όλοι πιστεύουν πλέον πως οι περιπέτειες του ΒΗπειρωτικού ελληνισμού έχουν τελειώσει. Στις 6 Δεκεμβρίου 1915 οι πρώτοι Βορειοηπειρώτες βουλευτές εισέρχονται στην βουλή των Ελλήνων. Τον Μάρτιο του 1916 υπογράφεται το βασιλικό διάταγμα της ενσωμάτωσης της Βορείου Ηπείρου με την μητέρα πατρίδα.
Δημιουργούνται δυο νομοί: Αργυροκάστρου και Κορυτσάς. Όλες οι ελληνικές αρχές και τα θεσμικά όργανα αναλαμβάνουν καθήκοντα στους νέους νομούς. Από το Ιόνιο ως το συνοριακό φυλάκιο στον αυχένα Λογαρά, στα Ακροκεραύνια όρη, στα βόρεια της Χιμάρας. Από εκεί ως τον συνοριακό φυλάκιο στην γέφυρα του ποταμού Μαλίκ, στα βόρεια της Κορυτσάς και από εκεί ως τις Πρέσπες. Αυτά είναι πλέον τα σύνορα της Ελλάδας με την Αλβανία. Τα σύνορα αυτά έχουν ήδη από τις 28 Ιουνίου 1914 συμφωνηθεί ανάμεσα στις δυο πλευρές στην γέφυρα Μαλίκ (στα πλαίσια της εφαρμογής του Πρωτόκολλου της Κερκύρας).
Όμως τότε έρχεται στην Ελλάδα ο διχασμός και η διάλυση. Στην Αθήνα, η κυβέρνηση του βασιλέα Κωνσταντίνου επιμένει στην ουδετερότητα. Στην Θεσσαλονίκη ο Βενιζέλος με την κυβέρνηση της Εθνικής Αμύνης επιθυμεί την προσχώρηση της Ελλάδας στην Αντάντ.
Ουσιαστικά η ελληνική κυριαρχία στην βόρεια Ελλάδα και σε πολλές άλλες περιοχές έχει πάψει. Οι συμμαχικές δυνάμεις πλέον διοικούν. Στα βόρεια της Θεσσαλονίκης, στην Οχρίδα, στην ανατολική Μακεδονία, οι αυστροουγγρικές και οι βουλγαρικές δυνάμεις προχωρούν. Οι Αγγλογάλλοι φέρνουν ότι δυνάμεις μπορούν. Από Σενεγαλέζους μέχρι Καναδούς. Από αποικίες από κάθε γωνιά της υφηλίου φθάνουν καράβια και αποβιβάζουν στρατιώτες κάθε φυλής και χρώματος προκειμένου να συγκρατήσουν την προέλαση των κεντρικών δυνάμεων.
Τον Ιούνιο του 1916 φθάνουν οι Γάλλοι στην Κορυτσά με αφρικανικές δυνάμεις υπό τον συνταγματάρχη Ντε Φορτού, τον οποίον αργότερα θα αντικαταστήσει ο συνταγματάρχης Ντεκουάν.
Οι ελληνικές αρχές της Κορυτσάς παραμένουν πιστές στην βασιλική κυβέρνηση των Αθηνών. Βενιζελικές δυνάμεις φθάνουν από την Θεσσαλονίκη και μετά από συγκρούσεις με τους βασιλικούς επικρατούν και η περιοχή της Κορυτσάς πλέον υπακούει στην Εθνική Άμυνα της Θεσσαλονίκης. Όμως η διοίκηση είναι πλέον ξεχαρβαλωμένη. Οι Γάλλοι έχουν πάρει τις αποφάσεις τους. Τον Οκτώβριο του 1916 αναλαμβάνουν την διοίκηση της Κορυτσάς. Φθάνουν και στην Μοσχόπολη όπου ο Παύλος Γύπαρης με τους Κρητικούς του προστατεύουν την πόλη. Οι Γάλλοι τον ευχαριστούν, του δηλώνουν πως την διοίκηση την αναλαμβάνουν αυτοί και πως ο Γύπαρης και οι σύντροφοί του θα μεταφερθούν μετά από πρόταση του Βενιζέλου αλλού όπου είναι πιο χρήσιμοι.
Το βράδυ 16 προς 17 Οκτωβρίου ο Αλβανός οπλαρχηγός Σαλί Μπούτκα εφορμά εναντίον της ανυπεράσπιστης Μοσχόπολης και την καταστρέφει. Σκοτώνει, λεηλατεί, καίει ότι βρίσκει. Κάποιοι κάτοικοι σώζονται βρίσκοντας καταφύγιο σε γειτονικά χωριά και στην Κορυτσά. Από την κατεστραμμένη Μοσχόπολη ο Μπούτκα διαμηνύει στους Γάλλους, στην Κορυτσά πως αν δεν υψωθεί στην πόλη η αλβανική σημαία θα έχουν την τύχη της Μοσχόπολης.
Στις 24 Νοεμβρίου ο … Θεμιστοκλής Γερμένης εμφανίζεται στην Κορυτσά προερχόμενος από το Πόγραδετς το οποίο έχει μόλις καταληφθεί από Αυστριακούς και Βούλγαρους. Οι Γάλλοι αρχίζουν συνομιλίες μαζί του. Τους πείθει πως αυτός είναι η λύση σε κάθε πρόβλημά τους.
Στις 10 Δεκεμβρίου του 1916 οι Γάλλοι δημιουργούν την Γαλλική Δημοκρατία της Κορυτσάς, όπως την αποκαλούν. Με επίσημη γλώσσα την αλβανική. Με σημαία τον δικέφαλο αετό που συνυπάρχει με τα χρώματα της γαλλικής σημαίας και με νόμισμα το φράγκο, με διδασκαλία των αλβανικών και των γαλλικών στα σχολεία και απαγόρευση των τουρκικών και των ελληνικών. Τα όρια της «δημοκρατίας» είναι οι περιοχές Κορυτσάς, Μπιγλίστας, Πόγραδετς, Ερσέκας (Κολωνίας), Όπαρι και Γκόρα. Την πολιτική διοίκηση αναλαμβάνει συμβούλιο 14 προεστών, 7 χριστιανών και 7 μουσουλμάνων με επικεφαλής τον Θεμιστοκλή Γερμένη, ο οποίος αναλαμβάνει και την διοίκηση της αστυνομίας. Γάλλος αξιωματικός αναλαμβάνει καθήκοντα συνδέσμου ανάμεσα στην πολιτική διοίκηση και στον γαλλικό στρατό.
Στις 10 Δεκεμβρίου στις 9πμ στο σχολείο του Αγίου Γεωργίου ο Γερμένης βγάζει λόγο προς το συγκεντρωμένο πλήθος στην συνέχεια επί κεφαλής επιτροπής κατευθύνονται προς την νομαρχία όπου υπογράφεται ένα πρωτόκολλο ίδρυσης της νέας κρατικής οντότητας η οποία για τους Αλβανούς θα αναφέρεται ως Shqiperie Korce Vetqeveritare.
Δημιουργούνται σώματα αστυνομίας και χωροφυλακής και εκδίδονται γραμματόσημα.
Ο Γερμένης συγκροτεί μία ταξιαρχία από τον πληθυσμό της περιοχής, τίθεται επί κεφαλής της και μαζί με γαλλικές δυνάμεις επιτίθεται στις αυστροουγγρικές και τις βουλγαρικές δυνάμεις που έχουν καταλάβει το Πόγραδετς. Τους απωθούν και ανακαταλαμβάνουν την πόλη. Ενθουσιασμένοι οι Γάλλοι απονέμουν τον πολεμικό σταυρό στον Γερμένη. Λιγότερο από ένα χρόνο κράτησε η νέα εξουσία του Γερμένη στην Κορυτσά. Ένας χρόνος διωγμού του ελληνισμού, διωγμού σε κάθε τι το ελληνικό.
Οι κεντρικές δυνάμεις αντεπιτίθενται και καταλαμβάνουν πάλι το Πόγραδετς, 45 χιλιόμετρα βόρεια από την Κορυτσά. Οι δυνάμεις τους είναι ισχυρές και η κατάληψη της Κορυτσάς δείχνει πολύ πιθανή. Ο Γερμένης έρχεται σε μυστικές συνομιλίες με τους Αυστριακούς και τους Βουλγάρους. Υπόσχεται να τους βοηθήσει, αρκεί να κρατήσει και με αυτούς την εξουσία του στην Κορυτσά. Οι κινήσεις του γίνονται αντιληπτές από τους Γάλλους. Συλλαμβάνεται, οδηγείται στην Θεσσαλονίκη, δικάζεται εκεί από γαλλικό στρατοδικείο. Καταδικάζεται σε θάνατο και εκτελείται στις 7 Νοεμβρίου 1917.
Μετά από το γεγονός αυτό η εξουσία της «Δημοκρατίας της Κορυτσάς» αρχίζει να ατονεί και αργότερα παύει ουσιαστικά να υπάρχει μέχρι την τυπική κατάργησή της στις 20 Μαΐου 1920.
Τον Μαϊο του 1920 οι Γάλλοι καλούν την ελληνική κυβέρνηση για να της παραδώσουν πίσω την περιοχή της Κορυτσάς. Ο μοιραίος αξιωματικός του 1914, ο συνταγματάρχης Κοντούλης διατάσσεται να πορευθεί με το σύνταγμά του προς κατάληψη της Κορυτσάς. Ακριβώς μετά το σημερινό συνοριακό φυλάκιο της Κρυσταλοπηγής και κοντά στο αλβανικό χωριό Καπεστίτσα, ομάδα Αλβανών δημογερόντων σταματάει την πορεία του συντάγματος και «συμβουλεύει» τον Κοντούλη να μην… προχωρήσει γιατί θα χυθεί… πολύ αίμα. Ο Κοντούλης μεταφέρει το συμβάν στο επιτελείο και ζητάει οδηγίες. Ο πρωθυπουργός Βενιζέλος συγκαλεί συμβούλιο με την στρατιωτική ηγεσία η οποία του δηλώνει πως χρειάζονται μεραρχίες για την κατάληψη της Κορυτσάς, οι οποίες όμως πολεμούν στην Μικρά Ασία.
Μερικές εκατοντάδες αυτονομιακοί και Κρητικοί στις 23 Ιουνίου 1914 απελευθέρωναν την Κορυτσά και τώρα κάποιοι έλεγαν ανοησίες. Μία μαύρη σελίδα για τον Ελληνικό Στρατό, για την ελληνική διπλωματία, για τον Βενιζέλο, για την Ελλάδα. Με εντολή της κυβέρνηση, στις 15 Μαΐου υπογράφεται το Πρωτόκολλο της Καπεστίτσας όπου η Ελλάδα συμφωνεί με την απόδοση «προσωρινά» της περιοχής της Κορυτσάς στην Αλβανία μέχρι την τελική ρύθμιση του θέματος. Η δε Αλβανία υπόσχεται πως θα σεβαστεί τον ελληνισμό της περιοχής και αναγνωρίζει τα εθνικά δίκαια της Ελλάδας στην περιοχή, αναμένει δε την ρύθμιση του θέματος από την διάσκεψη της ειρήνης.
Από τότε καμία ελληνική κυβέρνηση δεν επικαλέσθηκε το πρωτόκολλο αυτό, η δε Αλβανία ποτέ δεν σεβάστηκε ότι υπέγραψε. Ο Θεμιστοκλής Γερμένης θεωρείται εθνικός ήρωας της Αλβανίας, το έτος 1987 τον τίμησε με την έκδοση ενός γραμματοσήμου.
πηγή