Γράφει ο Θάνος
Δεν ξερώ πως συμβαίνει αλλά τα τελευταία χρόνια μου φαίνεται σαν να τρέχει ο χρόνος γρηγορότερα...
Ισως φταίει η ρουτίνα...
Ισως πάλι να φταίει κι ότι ο κάθε χρόνος είναι το ίδιο καταστροφικός και χειρότερος από τον προηγούμενο...
Οι προδότες πολιτικοί εναλλάσονται στο τιμόνι του μισοβυθισμένου σκάφους που λέγεται Ελλάς και εμείς οι απλοί πολίτες απλά παρακολουθούμε την τραγική πορεία με μια περίεργη σχεδόν αδιαφορία...
Κάποιοι από μας έχουμε βάλει ήδη τα σωσίβιά μας μπας και γλυτώσουμε, ενώ άλλοι βρίσκονται ακόμα στις καμπίνες τους και κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου, χωρίς να καταλαβαίνουν τι συμβαίνει...
Φυσικά ο καπετάνιος στην γέφυρα επειδή είναι ξεπουλημένος προδότης, δεν χτυπάει την μπουρού και δεν στέλνει SOS και κάθε τόσο στα μεγάφωνα ακούγεται η φωνή του να εφησυχάζει τον κόσμο ότι όλα πάνε καλά....
Μπορώ να πω δηλαδή, ότι είμαστε χειρότερα κι από τον Τιτανικό...
Εκεί τουλάχιστον όλοι είχαν αντιληφθεί ότι το καράβι βούλιαζε... όταν φυσικά ήταν αργά...
Εφθασε λοιπόν το τέλος του 2016...
Ενός έτους που έμοιαζε απαράλλαχτα με όλα τα προηγούμενα καταστροφικά... ίσως να ήταν και το καταστροφικότερο...
Το σίγουρο είναι ότι θα ακολουθήσει ένα ακόμα έτος μνημονίου και καταστροφής και προσωπικά θεωρώ ότι θα είναι αρκετά χειρότερο από αυτό που σήμερα το βράδυ μας αφήνει...
Τα αιμοσταγή κοράκια περιμένουν να φάνε τις σάρκες μας...
Φόροι, κατασχέσεις, υπογεννητικότητα, φτώχεια, ανεργία, απόγνωση κυριαρχούν παντού...
Απομένει λοιπόν μόνο ένα πράγμα ζωντανό... πλέον.
Η οικογένεια...
Μέσα σε αυτήν επιβιώνει το πατριωτικό τρίπτυχο...
Πατρίδα, Θρησκεία, Οικογένεια...
Τελικά αποδεικνύεται ότι η βάση του τρίπτυχου είναι η Οικογένεια...
Εκεί τα παιδιά θα μάθουν τις παραδόσεις και την ιστορία του Γένους μας. Εκεί θα μάθουν τα έθιμά μας...
Εκεί θα αντιμετωπιστεί η επίθεση που δέχονται τα μέλη της Οικογένειας από την Νέα Τάξη...
Η επίθεση (πλύση εγκεφάλου) που γίνεται στα παιδιά μας μέσω του σχολείου, των ΜΜΕ, του κινηματογράφου και της τεχνολογίας...
Η επίθεση που γίνεται στα ενήλικα μέλη μέσω πάλι των ΜΜΕ και μέσα από κάθε κοινωνική εκδήλωση είτε λέγεται πολιτιστική, είτε καλλιτεχνική ή ακόμα και αθλητική...
Η Ελληνική Οικογένεια οφείλει και πρέπει να προστατέψει τα μέλη της...
Και το βάρος πέφτει σε εμάς τους πατεράδες και τις μανάδες, αλλά και στους παπούδες και τις γιαγιάδες....
Ετσι όπως έγιναν τα πράγματα αν πέσει η οικογένεια θα πέσει και η κοινωνία... που ούτως ή άλλως ταλαιπωρείται...
Τι έχει μείνει όρθιο πλέον στην πατρίδα μας;
Οι λίγες εκλεκτές φωνές της Εκκλησίας μας λαϊκών και κληρικών...
Και οι ελάχιστες φωνές ελευθερίας στο διαδίκτυο....
Ουσιαστικά η χώρα μας έχει αλωθεί από την Νέα Τάξη, που με μανία έχει εισβάλλει ειδικά την τελευταία 20ετία και αλλοιώνει οτιδήποτε ελληνικό....
Βλέπω γύρω μου την νεοελληνική κοινωνία και δεν την αναγνωρίζω πλέον...
Και το τραγικό είναι ότι εγώ λόγω ηλικίας, θυμάμαι....
Τα νέα παιδιά όμως δεν έχουν αυτές τις εικόνες...
Εγώ θυμάμαι την ελληνορθόδοξη πατριωτική παιδεία..
Εγώ θυμάμαι τις ελληνικές γειτονιές που παίζαμε όλοι μαζί στον δρόμο...
Εγώ θυμάμαι τα κουλουράκια και τα τσουρέκια που έφτιαχνε η μάνα μου...
Εγώ θυμάμαι... τα πάντα.
Εχουν αλλιωθεί όμως όλα...
Ανοίγεις την τηλεόραση και είναι γεμάτη ομοφυλόφιλους...
Γεμάτη εκπομπές με ξενόγλωσσους τίτλους..
Εκπομπές που ψάχνουν ταλέντα ανάμεσα στους νέους, ποτίζοντας μια ολόκληρη γενιά με διαφθορά και αηδία... και με μόνο σκοπό τον πλούτο και την δόξα με κάθε τίμημα...
Πας στα γενέθλια παιδιών φιλικών οικογενειών και τραγουδάνε Happy Birthday....
Βλέπεις νέους να γονατίζουν και να δίνουν μονόπετρα για να ζητήσουν σε γάμο την κοπέλλα τους!!!!!
Βλέπεις να σε κοιτάνε παράξενα όταν μιλάς για Νέα Τάξη... και παγκοσμιοποίηση...
Είσαι γραφικός κι αστείος...
Πηγαίνεις στην Εκκλησία την Κυριακή;
Είσαι οπισθοδρομικός... Ο νεοταξίτης το πρωί της Κυριακής ροχαλίζει και μετά πάει για καφέ....
Θέλεις να ακούσεις στο ράδιο ή να δεις στην τηλεόραση κάτι ποιοτικό;
Είσαι συντηρητικός γέρος, γι αυτό....
Σε ενοχλεί η Στεφανίδου που υποστηρίζει ομοφυλόφιλους, πρόσφυγες, μουσουλμάνους, εκτρώσεις, ευθανασίες και χειραγωγεί την νεολαία και ειδικά τα κοριτσάκια που καλεί μάλιστα στο ακροατήριο με τον χειρότερο τρόπο;
Είναι γιατί είσαι ρατσιστής και φασίστας...
Δεν ξερω βρε παιδιά τι με έπιασε τελευταίες ώρες πριν το τέλος του έτους, αλλά μου φαίνονται όλα στραβά...
Μέχρι και το ότι η πολυδιαφημισμένη νέα εθνική οδός Αθηνών - Λαμίας πλέον περνάει μακρυά από το άγαλμα του Λεωνίδα στις Θερμοπύλες με ενοχλεί...
Εγώ θυμάμαι που σταματούσαμε να θαυμάσουμε τον ήρωά μας... Τα σχολικά πούλμαν και τα αυτοκίνητα...
Τώρα είναι σαν να μην υπάρχει...
Οπου στραφώ η παγκοσμιοποίηση είναι εκεί....
Πας στα καταστήματα να ψωνίσεις και σου λέει... Black Friday...
Ρε άντε από δω... κοπρίτες, τους λες...
Αλλά γεμάτα τα μαγαζιά με λοβοτομημένη νεολαία...
Χθες είδα μια διαφήμιση...
Παρουσιάζεται μια μάνα και μιλώντας στο τηλέφωνο λέει στην γιαγιά:
- Μητέρα θέλω να φτιάξω γαλοπούλα να τηρήσω το έθιμο... πως να φτιάξω την γέμιση;
Εσείς ξέρατε ότι έχουμε έθιμο την γαλοπούλα;
Μετά δείχνει έναν νεό στο κινητό να μιλάει με έναν φίλο του:
- Θέλω να περάσουμε παραδοσιακά την πρωτοχρονιά που θα πάμε να διασκεδάσουμε;
Κι εννοεί το ρεβεγιόν...
Αυτή είναι η παραδοσιακή διασκέδαση;
Και στο σπίτι όλη η οικογένεια με το γιορτινό ελληνικό τραπέζι τι είναι;
Η ΜΗ παραδοσιακή;
Τι πλύση εγκεφάλου είναι αυτή;
Τα έχω πει δεκάδες φορές, και ίσως τραγικά να επαναλαμβάνομαι αλλά δεν μπορώ να κάνω διαφορετικά...
Το βλέπω σαν μια ίστατη αντίσταση... Μια τελευταία ελληνική αντίσταση στην νεοταξίτικη λαίλαπα που μας κυριεύει ολοένα και περισσότερο...
Φανταστείτε τι έχει να γίνει όταν τα σημερινά παιδιά θα γίνουν οι αυριανοί γονείς...
Γι αυτό αγαπητοί μου φίλοι, αυτές οι μέρες πιστεύω ότι είναι ευκαιρίες να μαζεύεται η οικογένεια μαζί με όσους φίλους της μπορεί και να γλεντούν ελληνικά και αληθινά παραδοσιακά...
Κι αύριο το πρωϊ η Εκκλησία μας εορτάζει τον Αγιο Βασίλειο τον Μέγα....
Κι όχι εκείνο το φανταστικό πλάσμα της Coca Cola που αποκαλούν οι νεοταξίτες Αη Βασίλη, αλλά λέγεται στο εξωτερικό Santa Claus...
Μόνο αν ο καθένας μας αποφασίσει να αντισταθεί πρωτίστως μέσα στην ίδια του την οικογένεια έχει ελπίδα αυτός ο τόπος...
Σας εύχομαι Καλή Πρωτοχρονιά. Και ο νεός χρόνος να βάλει μια τελεία στην καταστροφή και την υποδούλωση της πατρίδας μας....
ΘΑΝΟΣ
ΥΓ. Δείτε τις σκέψεις του τέλους τις περασμένης χρονιάς (2015) ΕΔΩ. Νομίζω ότι δεν έπεσα έξω τότε για το 2016....
Σελίδες
▼
31 Δεκεμβρίου 2016
Οι google αναζητήσεις μας για το 2016 αφορμή για σοβαρό προβληματισμό
Μπορεί τις πολιτικές να μην τις καθορίζει ο κόσμο. Μπορεί το αύριο να
αποφασίζεται σε κλειστές αίθουσες και από ανθρώπους που τελικά δεν
συμπαθούμε ιδιαίτερα, όμως χωρίς εμάς, δεν υπάρχει τίποτα. Εμείς
καθορίζουμε τις τάσεις, εμείς δίνουμε το έναυσμα της ενασχόλησής μας.
Γι' αυτό και έχει πολύ ενδιαφέρον να μελετάμε κάθε χρόνο την ετήσια λίστα των κορυφαίων αναζητήσεων της google. Γιατί μαρτυρούν αυτήν την τάση. Την παραθέτω αυτούσια:
Ταχύτερα αυξανόμενες αναζητήσεις 2016
- Euro 2016
- Pokemon Go
- Παντελής Παντελίδης
- Ολυμπιακοί Αγώνες Ρίο 2016
- Eurovision 2016
- Public Black Friday
- David Bowie
- Kara Sevda
- Δίδυμα Φεγγάρια
- Brexit
Για την Ελλάδα δεν είναι τυχαία η πρώτη θέση ενός ποδοσφαιρικού
γεγονότος που άλλοτε μας έχει προσφέρει τόνους χαράς. Και η δεύτερη θέση
καθόλου τυχαία δεν ήταν. Εγώ ας πούμε έψαξα για να βρω για το Pokemon
για να γράψω γι' αυτό, ενώ δεν ξεχνάω όταν πέθανε ο τραγουδιστής ότι έως
τότε δεν τον ήξερα, οπότε συμβαίνει το εξής σκηνικό:
Έρχεται ένας γνωστός στο γραφείο μου και μου λέει, "τα έμαθες; πέθανε ο Παντελίδης".
Ο τρόπος που το είπε με έκανε να τον πληκτρολογήσω αμέσως στο google
και να διαπιστώσω περί τίνος πρόκειται για να του αποκριθώ: "έλα ρε φίλε... πέθανε, ε;".
Θα διαπιστώσετε πως η πολιτική είναι απούσα από τις αναζητήσεις των
ελλήνων χρηστών, αφήνοντας μόνο το Brexit τελευταίο και καταϊδρωμένο.
Αυτό εμένα δεν μου φαίνεται και τόσο καλό, όταν ο θάνατος του Bowie και
το... "ελληνικό" Black Friday έφτασε τελικά τόσο ψηλά. Αυτό μπορεί να
σημαίνει αφενός ότι τα... ξέρουμε όλα(!) και αφετέρου ότι δεν
ενδιαφερόμαστε να τα μάθουμε. Μόνη δικαιολογία; Ότι έχουμε απηυδήσει πια
και απλά ανοίγουμε τα πόδια χωρίς καμία αντίσταση στον επίδοξο βιαστή!
Έριξα μια πρόχειρη ματιά στα trends άλλων πόλεων και ενώ δεν είδα
συγκλονιστικά ποιοτικότερες διαφορές, εντούτοις είδα μεγαλύτερο
ενδιαφέρον στην πολιτική, στην τρομοκρατία και σε ελπιδοφόρα γεγονότα. Ο
κόσμος γενικά έχει ανάγκη να είναι ενημερωμένος και να μπορεί να
διαβάζει από πολλές πηγές κάθε είδηση ώστε να μπορεί να σχηματίσει την
δική του σφαιρική άποψη και αυτό είναι καλό, αυτό είναι η νίκη της
πληροφορίας απέναντι στο χθες της προπαγάνδας.
Και φέτος ήταν πράγματι μια γεμάτη χρονιά.
Τρομοκρατία, πολιτική, πόλεμος, τέχνες, φυσικά φαινόμενα. Εγώ θα έλεγα
ότι φέτος η επιστήμη δεν πρωταγωνίστησε όπως άλλες χρονιές και αυτό
είναι πάντοτε συνιστώσα μιας "φτωχής" χρονιάς, όμως όπως και να έχει το 2016 δεν είχε θετικό πρόσημο. Ήταν μια κακή χρονιά γενικά και δεν αναφέρομαι μόνο για την Ελλάδα. Οπότε; να ευχηθούμε για το 2017; Το αφήνω πάνω σας!
Εφησυχασμός ή προετοιμασία για αντιμετώπιση νέων ανθρώπινων ροών
Πολυάριθμες οι φωνές που υποστηρίζουν ότι το μεταναστευτικό – προσφυγικό πρόβλημα, στη δημογραφικώς καταρρέουσα χώρα μας, διαπλέκεται έντονα με εσωτερικές και εξωτερικές απειλές ασφάλειας και αποτελεί το μείζον πρόβλημα υποσκελίζοντας ακόμη και τη βαθύτατη οικονομική και αξιακή κρίση...
Γράφει ο Ιπποκράτης Δασκαλάκης*
Το πρόβλημα ξεπερνάει τα εθνικά σύνορα, πηγάζει από βαθύτατες ανισότητες ανάπτυξης και διαβίωσης, συνδέεται με διεθνείς υποχρεώσεις και συνθήκες και αγγίζει τις βαθύτερες χορδές του ανθρωπισμού μας προκαλώντας ταυτόχρονα φόβους για τη διατήρηση της εθνικής, πολιτισμικής ταυτότητας και... του τρόπου ζωής Ελλήνων και Ευρωπαίων. Όλοι εμείς, παγιδευμένοι τις τελευταίες δεκαετίες σε ένα μύθο ειρηνικής και δημιουργικής συνύπαρξης διαφόρων λαών παραγνωρίσαμε τις προϋποθέσεις επιτυχίες αυτής της φιλόδοξης προσπάθειας.
Προϋποθέσεις που αναφέρονται σε μια γραμμικά αυξητική ανάπτυξη, σε ένα ελεγχόμενο αριθμό αφίξεων και στην ικανότητα και διάθεση (εκατέρωθεν) της ομαλής αφομοίωσης ή τουλάχιστον ένταξης των νεοεισερχομένων στις κοινωνίες των χωρών μας. Σήμερα, αυξάνονται ραγδαία τα σημάδια της εξάντλησης των ορίων αυτής της προσπάθειας και κυβερνήσεις και λαοί βρίσκονται αντιμέτωποι με τραγικά διλήμματα. Οι ανησυχίες καθημερινά αυξάνονται και οι διαθέσιμες επιλογές έρχονται –λιγότερο ή περισσότερο- σε αντίθεση με βασικές αρχές και αξίες των σύγχρονων δυτικών κοινωνιών. Η διαδικασία λήψεως αποφάσεων και αναζήτησης των βέλτιστων λύσεων φορτίζεται από γεγονότα βίας που προβάλλονται από τα ΜΜΕ και τυγχάνουν πανευρωπαϊκά της πολιτικής εκμετάλλευσης λαϊκίστικων κομμάτων.
Η χώρα μας τοποθετημένη στα σύνορα της Ευρώπης, λόγω και των γεωγραφικών ιδιαιτεροτήτων, αναπόφευκτα δέχεται το μέγιστο βάρος των προσφυγικών και μεταναστευτικών ροών. Αν μάλιστα προσθέσουμε τις αντικειμενικές γεωγραφικές περιστάσεις, την ανυπαρξία εθνικής μεταναστευτικής πολιτικής, την χαμηλής αποδοτικότητας λειτουργία του κρατικού μηχανισμού, την εκ μέρους της Τουρκίας πλήρη χειραγώγηση των ροών και την ενίοτε υποκριτική στάση των φίλων και εταίρων μας βρισκόμαστε αντιμέτωποι ενώπιον μιας δύσκολα αντιμετωπίσιμης καταστάσεως. Οι παραπάνω δυσκολίες θα έπρεπε να είχαν οδηγήσει σε μια πανεθνική προσπάθεια αντιμετώπισης του προβλήματος σε διακομματικά όρια και σύμφωνα με τις τεκμηριωμένες προτάσεις και την επίβλεψη ενός ειδικευμένου και αξιόπιστου κρατικού μηχανισμού με διεθνή συνεργασία.
Το πρόβλημα δεν προέκυψε αιφνιδιαστικά, η χώρα μας δέχθηκε παραπλήσια κύματα παρανόμως εισερχόμενων στα βόρεια σύνορα της στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Συνεχής διείσδυση από τον Έβρο υπήρξε και όλη τη δεκαετία του 2000 με τον αριθμό των παρανόμως εισερχομένων να γιγαντώνεται και να δημιουργούνται οι πρώτες «εκτός ελέγχου περιοχές» εντός της επικράτειας μας. Η απατηλή οικονομική μας ανάπτυξη επέτρεπε την επιβίωση όλων αυτών των ανθρώπων, υπό συνθήκες σχετικά αποδεκτές και στα πλαίσια μιας γενικότερης ανομίας, κρατικής αδιαφορίας, γενικής εκμετάλλευσης και παραοικονομίας.
Η έλευση της κρίσεως του 2009 που την ακολούθησε η εκτίναξη των ανθρωπίνων ροών (ειδικά το 2015 ένεκα και των άστοχων κυβερνητικών χειρισμών) έδειξε την ανικανότητα μας να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα. Βυθισμένοι σε ιδεοληψίες, φιλοσοφικές αναζητήσεις και υπολογισμούς πολιτικού κόστους, φανήκαμε ανίκανοι να διαφυλάξουμε στοιχειωδώς τα σύνορα μας και τις γενικότερες υποχρεώσεις που ως κράτος, καλώς ή κακώς, είχαμε αναλάβει. Η εύθραυστη συμφωνία της Ευρωπαϊκής Ένωσης με την Τουρκία, ίσως και το «σωτήριο» κλείσιμο των βορείων συνόρων μας, οδήγησαν σε σημαντικό περιορισμό των προσφυγικών και μεταναστευτικών ροών.
Ενδεχομένως δε, σημαντικός αριθμός των παρανόμων εισελθόντων στη χώρα μας, τα προηγούμενα χρόνια, να διέφυγε προς τις χώρες της Ευρώπης μαζί με τα αρχικά κύματα των προσφύγων που εκμεταλλεύθηκαν τα «ανοικτά» σύνορα. Οι εικόνες των ανθρώπων που αποβιβάζονταν το καλοκαίρι του 2015 στις παραλίες των νησιών μας ξεχάστηκε (όπως και τα άψυχα πτώματα που ξέβραζε η θάλασσα) και ο ελληνικός εφησυχασμός επανήλθε σε όλο του το μεγαλείο. Αντίστοιχα υποκριτική εξακολούθησε να είναι και η συμπεριφορά της Ευρωπαϊκής Ένωσης που αρνείται να αναγνωρίσει τις ευθύνες της για τη διαφύλαξη των «κοινών» συνόρων της σε αυτές τις αντικειμενικά δύσκολες για τα κράτη-μέλη περιστάσεις.
Στη χώρα μας όμως, το τελευταίο εξάμηνο, σύσσωμος ο πολιτικός κόσμος και ο κρατικός μηχανισμός έπρεπε να προετοιμάζονται για την αντιμετώπιση μιας ενδεχόμενης κατάρρευσης της συμφωνίας Ευρωπαϊκής Ένωσης – Τουρκίας και επανεκτόξευσης του αριθμού των αφίξεων. Ένας ενιαίος κρατικός εξειδικευμένος φορέας έπρεπε να έχει επιμελώς αναλύσει όλα τα στοιχεία και συμπεράσματα των προσφάτων ροών και να έχει καταλήξει σε πληθώρα προτάσεων με εκτιμήσεις συνεπειών και κόστους. Οι προτάσεις αυτές πρέπει να καλύπτουν αντιμετώπιση μεμονωμένων αφίξεων μέχρι και περιπτώσεις πολυπληθών χερσαίων και θαλασσίων «εισβολών». Εξυπακούεται ότι το βάρος πρέπει να δοθεί σε μέτρα αποθάρρυνσης των ανθρώπων αυτών να κινηθούν προς τα σύνορα μας, κυρίως μέσω διεθνών συμφωνιών.
Παρά όμως την ύπαρξη ανάλογων συμφωνιών είναι αναγκαία και η ύπαρξη αποτρεπτικής φήμης που μόνο ένας αξιόπιστος κρατικός μηχανισμός εξασφαλίζει. Η βεβαιότητα άμεσης σύλληψης, σε περίπτωση παράνομης εισόδου και μετάβασης σε ελεγχόμενους χώρους μέχρι την εγγυημένη καταγραφή και κατηγοριοποίηση εκάστου και ανάλογη προώθηση, σίγουρα θα αποθαρρύνει αριθμό από τους οικονομικούς μετανάστες.
Τα μέτρα αντίδρασης που θα επεξεργάζεται ο κρατικός αυτός φορέας πρέπει να κυμαίνονται από λύσεις διακριτικού χειρισμού μέχρι και δυναμικές αντιδράσεις παρεμπόδισης και βίαιης επαναπροώθησης, με ότι αυτό συνεπάγεται σε ακραίες περιπτώσεις. Κάθε ενδεχόμενο πρέπει να μελετάται και οι πιθανοί τρόποι αντιδράσεως να αξιολογούνται ως προς την αποτελεσματικότητα, τις εσωτερικές και διεθνείς αντιδράσεις, τη γενικότερη νομιμοποίηση και το κόστος τους. Ακόμη και αντιδράσεις που σήμερα φαίνονται ακραίες και μη συμβατές με τις ανθρωπιστικές μας αντιλήψεις πρέπει να έχουν μελετηθεί και προετοιμαστεί για εφαρμογή για περιπτώσεις εκτάκτου ανάγκης και υπό τους πλέον λεπτούς χειρισμούς.
Η γενικότερη όμως πολιτική αντιμετώπισης του προβλήματος πρέπει να είναι συνεκτικά δομημένη στα επίπεδα πρόληψης, αντιμετώπισης, προβολής, νομιμοποίησης και διπλωματικής υποστήριξης. Η συνέπεια, συνέχεια και αυστηρότητα εφαρμογής μέτρων περιορισμού, ελέγχων, επαναπροωθήσεων, αναχαίτισης παρανόμων εισόδων, δεν πρέπει να έρχεται σε αντίθεση με την ανθρωπιστική συμπεριφορά. Το προσωπικό που θα κληθεί να εφαρμόσει τα μέτρα, σε όλα τα επίπεδα, πρέπει να είναι κατάλληλα εκπαιδευμένο, προετοιμασμένο, νομικά κατοχυρωμένο και να διαθέτει όσο το δυνατόν περισσότερα και καταλληλότερα μέσα. Επιπλέον πρέπει να αντιληφθούμε ότι το κόστος της γενικότερης προετοιμασίας και ειδικότερα της λειτουργίας διαφόρων βαθμίδων διαμονής είναι μεγάλο πιθανόν όμως με την έγκαιρη υλοποίηση του και τη μερική εξωτερική χρηματοδότηση να επιφέρει ορισμένα αντισταθμιστικά ωφελήματα. Κόστος όμως –όχι αμελητέο- θα υπάρξει και υπό την μορφή δυναμικών αντιδράσεων των εγκλείστων, ειδικά αυτών που πρόκειται να επαναπροωθηθούν.
Μέγιστη σημασία έχει η σύμπραξη με άλλες χώρες που αντιμετωπίζουν ανάλογα προβλήματα. Η εφαρμογή των παραπάνω διαδικασιών ενδεχομένως να προκαλέσει διεθνείς αντιδράσεις από ΜΚΟ αλλά και από οργανώσεις πολιτών (στο εσωτερικό και εξωτερικό) που θα πρέπει να τύχουν του κατάλληλου προμελετημένου χειρισμού και απάντησης. Βέβαια η ύπαρξη όλων αυτών των προτάσεων, σχεδίων και μέτρων από μόνη της δεν επαρκεί καθώς απαιτεί την πολιτική βούληση μέσω από μια ευρεία κομματική συγκατάθεση και αποδοχή με συναντίληψη ότι το πρόβλημα είναι εθνικό και δεν επιδέχεται κομματικής εκμετάλλευσης.
Φυσικά και ευχόμαστε οι ροές να παραμείνουν μηδενικές έως και ελεγχόμενες και ουδέποτε να κληθούμε να αναλάβουμε περισσότερο δραστικά μέτρα. Το κράτος όμως με τη συνδρομή του πολιτικού κόσμου πρέπει να προετοιμάζεται για παν ενδεχόμενο. Η προσφυγική-μεταναστευτική κρίση δεν είναι ένα παροδικό γεγονός που συνδέεται μόνο με τα γεγονότα της Συρίας. Η μετακίνηση αυτών των απελπισμένων ανθρώπων θα συνεχιστεί και πιθανόν να ενταθεί τα επόμενα χρόνια και μάλλον θα σημαδέψει το πρώτο μισό του τρέχοντος αιώνος προκαλώντας αναταράξεις και αστάθεια. Ούτε η προετοιμασία αντιμετώπισης αυτού του φαινομένου ούτε και η λήψη μέτρων καταμαρτυρούν «ρατσιστικές» αντιδράσεις και απόψεις αλλά αποτελούν τις ελάχιστες προϋποθέσεις της διαφύλαξης της εθνικής μας φυσιογνωμίας και του τρόπου ζωής μας. Οτιδήποτε άλλο, παρούσης και της δημογραφικής μας υστέρησης και των συνθηκών στην περιοχή μας, αποτελεί εθνική αυτοκτονία. Πράγματι ο Θεάνθρωπος υπήρξε και αυτός πρόσφυγας και για τη σωτηρία Του κατέφυγε στην Αίγυπτο. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι και εμείς πρέπει αύριο να γίνουμε πρόσφυγες σε άλλα μέρη για να αποκτήσουν νέα πατρίδα κάποιοι άλλοι κατατρεγμένοι όσο δικαιολογημένοι και αν αυτοί είναι.
Όπως προαναφέραμε, το πρόβλημα των προσφυγικών και μεταναστευτικών ροών είναι πολυσύνθετο, διαχρονικό και τα αποτρεπτικά και κατασταλτικά μέτρα δεν αποτελούν εγγυημένη λύση παρά μόνο εξασφαλίζουν χρόνο για τη δρομολόγηση μιας συντονισμένης διεθνούς προσπάθειας καταπολέμησης των ανισοτήτων που δημιουργούν αυτές τις κινήσεις. Η προσπάθεια αυτή πρέπει να εστιαστεί στην ανασυγκρότηση των τριτοκοσμικών κρατών και κοινωνιών, στον περιορισμό των ροών σε ελεγχόμενα επίπεδα (πρακτικώς αδύνατη η εκμηδένιση τους) και στην αμοιβαία εποικοδομητική ενσωμάτωση των ήδη υπαρχόντων μεταναστών. Σίγουρα η προσπάθεια αυτή θα απαιτήσει σημαντικότατο κόστος, υλικό και ανθρώπινο, αλλά σε κάθε περίπτωση μάλλον αυτό θα είναι μικρότερο από το κόστος οικοδόμησης «φρακτών» ή «φρουρίων» και μακροχρόνια θα αποδειχθεί πιο αποτελεσματική και συμφέρουσα λύση.
* Ο κ. Ιπποκράτης Δασκαλάκης είναι Υποστράτηγος (ε.α.)
liberal
Γράφει ο Ιπποκράτης Δασκαλάκης*
Το πρόβλημα ξεπερνάει τα εθνικά σύνορα, πηγάζει από βαθύτατες ανισότητες ανάπτυξης και διαβίωσης, συνδέεται με διεθνείς υποχρεώσεις και συνθήκες και αγγίζει τις βαθύτερες χορδές του ανθρωπισμού μας προκαλώντας ταυτόχρονα φόβους για τη διατήρηση της εθνικής, πολιτισμικής ταυτότητας και... του τρόπου ζωής Ελλήνων και Ευρωπαίων. Όλοι εμείς, παγιδευμένοι τις τελευταίες δεκαετίες σε ένα μύθο ειρηνικής και δημιουργικής συνύπαρξης διαφόρων λαών παραγνωρίσαμε τις προϋποθέσεις επιτυχίες αυτής της φιλόδοξης προσπάθειας.
Προϋποθέσεις που αναφέρονται σε μια γραμμικά αυξητική ανάπτυξη, σε ένα ελεγχόμενο αριθμό αφίξεων και στην ικανότητα και διάθεση (εκατέρωθεν) της ομαλής αφομοίωσης ή τουλάχιστον ένταξης των νεοεισερχομένων στις κοινωνίες των χωρών μας. Σήμερα, αυξάνονται ραγδαία τα σημάδια της εξάντλησης των ορίων αυτής της προσπάθειας και κυβερνήσεις και λαοί βρίσκονται αντιμέτωποι με τραγικά διλήμματα. Οι ανησυχίες καθημερινά αυξάνονται και οι διαθέσιμες επιλογές έρχονται –λιγότερο ή περισσότερο- σε αντίθεση με βασικές αρχές και αξίες των σύγχρονων δυτικών κοινωνιών. Η διαδικασία λήψεως αποφάσεων και αναζήτησης των βέλτιστων λύσεων φορτίζεται από γεγονότα βίας που προβάλλονται από τα ΜΜΕ και τυγχάνουν πανευρωπαϊκά της πολιτικής εκμετάλλευσης λαϊκίστικων κομμάτων.
Η χώρα μας τοποθετημένη στα σύνορα της Ευρώπης, λόγω και των γεωγραφικών ιδιαιτεροτήτων, αναπόφευκτα δέχεται το μέγιστο βάρος των προσφυγικών και μεταναστευτικών ροών. Αν μάλιστα προσθέσουμε τις αντικειμενικές γεωγραφικές περιστάσεις, την ανυπαρξία εθνικής μεταναστευτικής πολιτικής, την χαμηλής αποδοτικότητας λειτουργία του κρατικού μηχανισμού, την εκ μέρους της Τουρκίας πλήρη χειραγώγηση των ροών και την ενίοτε υποκριτική στάση των φίλων και εταίρων μας βρισκόμαστε αντιμέτωποι ενώπιον μιας δύσκολα αντιμετωπίσιμης καταστάσεως. Οι παραπάνω δυσκολίες θα έπρεπε να είχαν οδηγήσει σε μια πανεθνική προσπάθεια αντιμετώπισης του προβλήματος σε διακομματικά όρια και σύμφωνα με τις τεκμηριωμένες προτάσεις και την επίβλεψη ενός ειδικευμένου και αξιόπιστου κρατικού μηχανισμού με διεθνή συνεργασία.
Το πρόβλημα δεν προέκυψε αιφνιδιαστικά, η χώρα μας δέχθηκε παραπλήσια κύματα παρανόμως εισερχόμενων στα βόρεια σύνορα της στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Συνεχής διείσδυση από τον Έβρο υπήρξε και όλη τη δεκαετία του 2000 με τον αριθμό των παρανόμως εισερχομένων να γιγαντώνεται και να δημιουργούνται οι πρώτες «εκτός ελέγχου περιοχές» εντός της επικράτειας μας. Η απατηλή οικονομική μας ανάπτυξη επέτρεπε την επιβίωση όλων αυτών των ανθρώπων, υπό συνθήκες σχετικά αποδεκτές και στα πλαίσια μιας γενικότερης ανομίας, κρατικής αδιαφορίας, γενικής εκμετάλλευσης και παραοικονομίας.
Η έλευση της κρίσεως του 2009 που την ακολούθησε η εκτίναξη των ανθρωπίνων ροών (ειδικά το 2015 ένεκα και των άστοχων κυβερνητικών χειρισμών) έδειξε την ανικανότητα μας να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα. Βυθισμένοι σε ιδεοληψίες, φιλοσοφικές αναζητήσεις και υπολογισμούς πολιτικού κόστους, φανήκαμε ανίκανοι να διαφυλάξουμε στοιχειωδώς τα σύνορα μας και τις γενικότερες υποχρεώσεις που ως κράτος, καλώς ή κακώς, είχαμε αναλάβει. Η εύθραυστη συμφωνία της Ευρωπαϊκής Ένωσης με την Τουρκία, ίσως και το «σωτήριο» κλείσιμο των βορείων συνόρων μας, οδήγησαν σε σημαντικό περιορισμό των προσφυγικών και μεταναστευτικών ροών.
Ενδεχομένως δε, σημαντικός αριθμός των παρανόμων εισελθόντων στη χώρα μας, τα προηγούμενα χρόνια, να διέφυγε προς τις χώρες της Ευρώπης μαζί με τα αρχικά κύματα των προσφύγων που εκμεταλλεύθηκαν τα «ανοικτά» σύνορα. Οι εικόνες των ανθρώπων που αποβιβάζονταν το καλοκαίρι του 2015 στις παραλίες των νησιών μας ξεχάστηκε (όπως και τα άψυχα πτώματα που ξέβραζε η θάλασσα) και ο ελληνικός εφησυχασμός επανήλθε σε όλο του το μεγαλείο. Αντίστοιχα υποκριτική εξακολούθησε να είναι και η συμπεριφορά της Ευρωπαϊκής Ένωσης που αρνείται να αναγνωρίσει τις ευθύνες της για τη διαφύλαξη των «κοινών» συνόρων της σε αυτές τις αντικειμενικά δύσκολες για τα κράτη-μέλη περιστάσεις.
Στη χώρα μας όμως, το τελευταίο εξάμηνο, σύσσωμος ο πολιτικός κόσμος και ο κρατικός μηχανισμός έπρεπε να προετοιμάζονται για την αντιμετώπιση μιας ενδεχόμενης κατάρρευσης της συμφωνίας Ευρωπαϊκής Ένωσης – Τουρκίας και επανεκτόξευσης του αριθμού των αφίξεων. Ένας ενιαίος κρατικός εξειδικευμένος φορέας έπρεπε να έχει επιμελώς αναλύσει όλα τα στοιχεία και συμπεράσματα των προσφάτων ροών και να έχει καταλήξει σε πληθώρα προτάσεων με εκτιμήσεις συνεπειών και κόστους. Οι προτάσεις αυτές πρέπει να καλύπτουν αντιμετώπιση μεμονωμένων αφίξεων μέχρι και περιπτώσεις πολυπληθών χερσαίων και θαλασσίων «εισβολών». Εξυπακούεται ότι το βάρος πρέπει να δοθεί σε μέτρα αποθάρρυνσης των ανθρώπων αυτών να κινηθούν προς τα σύνορα μας, κυρίως μέσω διεθνών συμφωνιών.
Παρά όμως την ύπαρξη ανάλογων συμφωνιών είναι αναγκαία και η ύπαρξη αποτρεπτικής φήμης που μόνο ένας αξιόπιστος κρατικός μηχανισμός εξασφαλίζει. Η βεβαιότητα άμεσης σύλληψης, σε περίπτωση παράνομης εισόδου και μετάβασης σε ελεγχόμενους χώρους μέχρι την εγγυημένη καταγραφή και κατηγοριοποίηση εκάστου και ανάλογη προώθηση, σίγουρα θα αποθαρρύνει αριθμό από τους οικονομικούς μετανάστες.
Τα μέτρα αντίδρασης που θα επεξεργάζεται ο κρατικός αυτός φορέας πρέπει να κυμαίνονται από λύσεις διακριτικού χειρισμού μέχρι και δυναμικές αντιδράσεις παρεμπόδισης και βίαιης επαναπροώθησης, με ότι αυτό συνεπάγεται σε ακραίες περιπτώσεις. Κάθε ενδεχόμενο πρέπει να μελετάται και οι πιθανοί τρόποι αντιδράσεως να αξιολογούνται ως προς την αποτελεσματικότητα, τις εσωτερικές και διεθνείς αντιδράσεις, τη γενικότερη νομιμοποίηση και το κόστος τους. Ακόμη και αντιδράσεις που σήμερα φαίνονται ακραίες και μη συμβατές με τις ανθρωπιστικές μας αντιλήψεις πρέπει να έχουν μελετηθεί και προετοιμαστεί για εφαρμογή για περιπτώσεις εκτάκτου ανάγκης και υπό τους πλέον λεπτούς χειρισμούς.
Η γενικότερη όμως πολιτική αντιμετώπισης του προβλήματος πρέπει να είναι συνεκτικά δομημένη στα επίπεδα πρόληψης, αντιμετώπισης, προβολής, νομιμοποίησης και διπλωματικής υποστήριξης. Η συνέπεια, συνέχεια και αυστηρότητα εφαρμογής μέτρων περιορισμού, ελέγχων, επαναπροωθήσεων, αναχαίτισης παρανόμων εισόδων, δεν πρέπει να έρχεται σε αντίθεση με την ανθρωπιστική συμπεριφορά. Το προσωπικό που θα κληθεί να εφαρμόσει τα μέτρα, σε όλα τα επίπεδα, πρέπει να είναι κατάλληλα εκπαιδευμένο, προετοιμασμένο, νομικά κατοχυρωμένο και να διαθέτει όσο το δυνατόν περισσότερα και καταλληλότερα μέσα. Επιπλέον πρέπει να αντιληφθούμε ότι το κόστος της γενικότερης προετοιμασίας και ειδικότερα της λειτουργίας διαφόρων βαθμίδων διαμονής είναι μεγάλο πιθανόν όμως με την έγκαιρη υλοποίηση του και τη μερική εξωτερική χρηματοδότηση να επιφέρει ορισμένα αντισταθμιστικά ωφελήματα. Κόστος όμως –όχι αμελητέο- θα υπάρξει και υπό την μορφή δυναμικών αντιδράσεων των εγκλείστων, ειδικά αυτών που πρόκειται να επαναπροωθηθούν.
Μέγιστη σημασία έχει η σύμπραξη με άλλες χώρες που αντιμετωπίζουν ανάλογα προβλήματα. Η εφαρμογή των παραπάνω διαδικασιών ενδεχομένως να προκαλέσει διεθνείς αντιδράσεις από ΜΚΟ αλλά και από οργανώσεις πολιτών (στο εσωτερικό και εξωτερικό) που θα πρέπει να τύχουν του κατάλληλου προμελετημένου χειρισμού και απάντησης. Βέβαια η ύπαρξη όλων αυτών των προτάσεων, σχεδίων και μέτρων από μόνη της δεν επαρκεί καθώς απαιτεί την πολιτική βούληση μέσω από μια ευρεία κομματική συγκατάθεση και αποδοχή με συναντίληψη ότι το πρόβλημα είναι εθνικό και δεν επιδέχεται κομματικής εκμετάλλευσης.
Φυσικά και ευχόμαστε οι ροές να παραμείνουν μηδενικές έως και ελεγχόμενες και ουδέποτε να κληθούμε να αναλάβουμε περισσότερο δραστικά μέτρα. Το κράτος όμως με τη συνδρομή του πολιτικού κόσμου πρέπει να προετοιμάζεται για παν ενδεχόμενο. Η προσφυγική-μεταναστευτική κρίση δεν είναι ένα παροδικό γεγονός που συνδέεται μόνο με τα γεγονότα της Συρίας. Η μετακίνηση αυτών των απελπισμένων ανθρώπων θα συνεχιστεί και πιθανόν να ενταθεί τα επόμενα χρόνια και μάλλον θα σημαδέψει το πρώτο μισό του τρέχοντος αιώνος προκαλώντας αναταράξεις και αστάθεια. Ούτε η προετοιμασία αντιμετώπισης αυτού του φαινομένου ούτε και η λήψη μέτρων καταμαρτυρούν «ρατσιστικές» αντιδράσεις και απόψεις αλλά αποτελούν τις ελάχιστες προϋποθέσεις της διαφύλαξης της εθνικής μας φυσιογνωμίας και του τρόπου ζωής μας. Οτιδήποτε άλλο, παρούσης και της δημογραφικής μας υστέρησης και των συνθηκών στην περιοχή μας, αποτελεί εθνική αυτοκτονία. Πράγματι ο Θεάνθρωπος υπήρξε και αυτός πρόσφυγας και για τη σωτηρία Του κατέφυγε στην Αίγυπτο. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι και εμείς πρέπει αύριο να γίνουμε πρόσφυγες σε άλλα μέρη για να αποκτήσουν νέα πατρίδα κάποιοι άλλοι κατατρεγμένοι όσο δικαιολογημένοι και αν αυτοί είναι.
Όπως προαναφέραμε, το πρόβλημα των προσφυγικών και μεταναστευτικών ροών είναι πολυσύνθετο, διαχρονικό και τα αποτρεπτικά και κατασταλτικά μέτρα δεν αποτελούν εγγυημένη λύση παρά μόνο εξασφαλίζουν χρόνο για τη δρομολόγηση μιας συντονισμένης διεθνούς προσπάθειας καταπολέμησης των ανισοτήτων που δημιουργούν αυτές τις κινήσεις. Η προσπάθεια αυτή πρέπει να εστιαστεί στην ανασυγκρότηση των τριτοκοσμικών κρατών και κοινωνιών, στον περιορισμό των ροών σε ελεγχόμενα επίπεδα (πρακτικώς αδύνατη η εκμηδένιση τους) και στην αμοιβαία εποικοδομητική ενσωμάτωση των ήδη υπαρχόντων μεταναστών. Σίγουρα η προσπάθεια αυτή θα απαιτήσει σημαντικότατο κόστος, υλικό και ανθρώπινο, αλλά σε κάθε περίπτωση μάλλον αυτό θα είναι μικρότερο από το κόστος οικοδόμησης «φρακτών» ή «φρουρίων» και μακροχρόνια θα αποδειχθεί πιο αποτελεσματική και συμφέρουσα λύση.
* Ο κ. Ιπποκράτης Δασκαλάκης είναι Υποστράτηγος (ε.α.)
liberal
ΠΑΕΙ Ο ΠΑΛΙΟΣ Ο ΧΡΟΝΟΣ
Η άνοιξη, έπεται του χειμώνα, το φως διαδέχεται την νύχτα, όμως εμείς
απειλούμεθα να βυθιστούμε ξανά σε ζοφερό σκοτάδι απύθμενης δουλείας! Για ποιόν
καινούργιο χρόνο να γιορτάσουμε; Για ποια ελπίδα; Του αδηφάγου τέρατος της
απληστίας την απέραντη γαστέρα πως θα αποφύγουμε; Παντού ληστές!
Γράφει ο Γιώργος Βολουδάκης
Αυτή την χρονιά σκέφτηκα να γράψω
κάτι απλό, ο κόσμος κουράστηκε από την πολύπλοκη χρεονομία (γιατί δεν
διαχειριζόμαστε πλέον τα του οίκου μας αλλά τα του "χρέους" μας) και
θέλει να απολαύσει τις "γιορτές" ξένοιαστος χωρίς να σκέφτεται τι τον
περιμένει μετά...
Δυστυχώς και αυτή την χρονιά δεν
σκέφτηκε πάλι, ούτε Ποιός τον περίμενε, ούτε Ποιόν γιορτάζει.... Έτσι, η
πλειονότητα των ανθρώπων έκανε και πάλι Χριστούγεννα χωρίς Χριστό!
Έχω γράψει ένα σχετικό ποίημα
(πριν από την κρίση) το 2006 που λέγεται "Τα αποφάγια από την άγια
νύχτα" (σ. Οίμου: βλέπε εδώ) το οποίο έχει δημοσιευτεί κατ' επανάληψη στο
διαδίκτυο (σ. Οίμου: βλέπε π.χ. εδώ και εδώ) όπου περιγράφω την σχετική ένδεια
της ψυχής που γιορτάζει Χριστούγεννα χωρίς Χριστό, όμως τώρα με την λεγόμενη
οικονομική κρίση ξεχάσαμε εντελώς την Ουράνια Κρίση και τα Θεία Κρίματα!
Έφυγαν τα Χριστούγεννα χωρίς
Χριστού Γέννα, χωρίς το άρωμα της Θείας ενανθρωπήσεως, χωρίς την μέθη των ουρανίων
αρωμάτων, μονάχα με την παράλογη μέθη των γήινων παραπτωμάτων αλλά και με την
θέα του πολέμου και των πτωμάτων...
Κι έρχεται ο νέος χρόνος, όπως
λέει και το τραγουδάκι "με τα δώρα", καινουργής, λαμποκοπώντας και
πολλά υποσχόμενος, μιαν άλλη ζωή, λαμπερή, ξένοιαστη, χωρίς βάσανα και
σκοτούρες, μια ζωή ανέμελη, μια ζωή που αν μας τύχει και το λαχείο θα γίνει και
πλούσια!
Ασφαλώς και αστειεύομαι...Το άκρο
αντίθετο συμβαίνει. Φυσικά θα υπάρξουν και κάποιοι "εορτάζοντες" που
θα χορεύουν πάνω στα γυαλιά της σπασμένης μας οντότητας, αλλά ο πολύς κόσμος θα
νοιώθει ότι με τον νέο χρόνο, απλώς ανανεώνεται η καταρράκωση...
Θυμάμαι τον σπουδαίο ποιητή και
πολύτιμο φίλο Νίκο Καρούζο (αιωνία του η μνήμη) και ένα
"χριστουγεννιάτικο" ποίημά του με τίτλο "Ψυχόλεθρος" όπου
περιγράφει αυτήν την καταρρακωμένη ψυχή: "Μαύρα Χριστούγεννα, κατεδάφιση
και λυπομανία διαθέτω όμως και ένα λαχείο δήθεν ελπίζοντας..."
Κι αν ο αξέχαστος Νίκος Καρούζος
διέθετε ένα λαχείο "δήθεν ελπίζοντας" τί να πει ένας ολάκερος
Ελληνισμός που διαθέτει σώμα και ψυχή ολότελα απελπισμένη;
Η άνοιξη, έπεται του χειμώνα, το
φώς διαδέχεται την νύχτα, όμως εμείς απειλούμεθα να βυθιστούμε ξανά σε ζοφερό
σκοτάδι απύθμενης δουλείας!
Για ποιόν καινούργιο χρόνο να
γιορτάσουμε; Για ποια ελπίδα;
Του αδηφάγου τέρατος της
απληστίας την απέραντη γαστέρα πως θα αποφύγουμε; Παντού ληστές!
Εγώ όμως δεν μιλώ ποτέ χωρίς να
δείχνω εν τέλει το ίχνος της κάθαρσης, την άκρη της ελπίδας, είναι στη φύση της
ψυχής μου να τελειώνει κάθε ομιλία της στο φώς!
Η μόνη ελπίδα είναι να πιαστούμε
από το χέρι του Πατέρα!
Και όσοι δεν βλέπουνε Θεό, ας
δουν τον διπλανό τους!
Μαζί, είτε για ένα πιάτο
μοιρασμένο φαΐ, είτε για μιαν ευλογημένη επανάσταση σαν του 21...
Μαζί κι ας είναι και στην κόλαση,
ο τόπος δεν έχει σημασία, γιατί ο Παράδεισος είναι τρόπος, είναι αυτό το μαζί,
είναι ολόκληρη η ύπαρξη του ενός να συγκλονίζεται από την παρουσία του άλλου.
Και τότε ούτε ο θάνατος δεν θα' χει πια εξουσία....
[Πηγή: Οίμος-Αθήνα, 31/12/2016]
το είδαμε ΕΔΩ
Ομόνοια: Οι αγάδες δεν έχουν θέση στην Εθνική Ελληνική Μειονότητα
Δελτίο Τύπου
Θέμα: Η Δημοκρατική Ένωση Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας «ΟΜΟΝΟΙΑ», καταγγέλλει την συστηματική προσπάθεια περιουσιακής απογύμνωσης της Ελληνικής Μειονότητας από το Αβανικό κράτος και παρακράτος.
Το τελευταία διάστημα, στα χωριά της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας, εμφανίζονται όλο και περισσότεροι «ιδιοκτήτες» μεγάλων εκτάσεων – άτομα που δεν έχουν καμία σχέση με την περιοχή – οι οποίοι ζητούν από τους αυτόχθονες κατοίκους να τους ελευθερώσουν την περιουσία που τους «καταπάτησαν».
Πριν από λίγες μέρες, απόγονοι του αγά Cini, ζήτησαν από τους κατοίκους του χωριού Αρδάσοβα να τους πληρώσουν τα κτήματα που φύτεψαν ελιές, απαίτησαν από βοσκούς του χωριού Κρανιά να απομακρύνουν τους στάβλους που έχουν σε πλαγιά κοντά στο χωριό τους, ενώ εμφανίστηκαν «γενναιόδωροι» με την οικογένεια Γένη, λέγοντάς τους πως δεν θα τους γκρεμίσουν το σπίτι που έχτισαν στο κτήμα τους!
Τα συγκεκριμένα άτομα εμφανίζονται ως απόγονοι αγάδων που στην περίοδο της Οθωμανοκρατίας (πριν το 1912) είχαν τσιφλίκια τα χριστιανικά χωριά της περιοχής. Για την ιστορία αξίζει να αναφέρουμε πως στις αρχές του προηγούμενου αιώνα, το τότε νεοσυσταθέν κράτος της Αλβανίας, σωστά δεν αναγνώρισε αυτούς τους τίτλους, καθώς επρόκειτο για παραχωρήσεις των κατακτητών τούρκων σε ομόδοξούς τους, κτημάτων χριστιανών που δεν δικαιούνταν να έχουν περιουσία. Τη δεκαετία του 30’, στα πλαίσια της εθνοκάθαρσης που επεδίωξε ο βασιλιάς Ζώγκου, επέστρεψε τους αγάδες στον χώρο της Βορείου Ηπείρου δίνοντας τους προς χρήση εκτάσεις σε ελληνικά χωριά.
Την πολιτική Ζώγκου φαίνεται πως συνεχίζουν όλες οι αλβανικές κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης, από το 1991 μέχρι σήμερα, αφού όχι μόνο διευκολύνουν με κάθε τρόπο να επαναφέρουν αλλόθρησκους και αλλοεθνείς νέους αγάδες στα χωριά της Ελληνικής Μειονότητας αλλά διευκολύνουν διάφορους πλαστογράφους, όπως στην περίπτωση του Κώσταρι, του Πωγωνίου της Κουλουρίτσας, της Μηλιάς κ.α.
Η ΔΕΕΕΜ ΟΜΟΝΟΙΑ κατέθεσε ήδη έκθεση στους διεθνείς οργανισμούς όπου καταγράφονται όλες οι περιπτώσεις, απόρροια της οποίας ήταν και η αναφορά στην πρόσφατη συζήτηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής όπου εξετάστηκε η πρόοδος της Αλβανίας για τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις.
Καλούμε την αλβανική κυβέρνηση να αναλάβει πολιτική πρωτοβουλία για την προστασία της Ελληνικής Μειονότητας, η οποία δεν είναι όμηρη μόνο της διαφθοράς που μαστίζει όλη τη χώρα αλλά και εθνικιστικών κύκλων που θέλουν να την απογυμνώσουν περιουσιακά.
Καλούμε τους έλληνες βουλευτές που συμμετέχουν στα αλβανικά κόμματα, να σταθούν επιτέλους στο ύψος των περιστάσεων και να βοηθήσουν στην επίλυση θεμάτων που αφορούν την Ελληνική Μειονότητα και όχι να γίνονται υπηρέτες των αρχηγών τους.
Καλούμε τους δημάρχους της ΕΕΜ να δώσουν προτεραιότητα στην επίλυση του περιουσιακού ζητήματος. Να κινηθούν νομικά για την κάθε περίπτωση ξεχωριστά, και να μην αναγνωρίσουν καμία από αυτές τις αποφάσεις και κανέναν «ιδιοκτήτη». Να μην προβούν σε καμία ενέργεια οι υπάλληλοι των δήμων ούτε σε παραχώρηση τοπογραφικών στοιχείων. Μας λυπεί το γεγονός πως πρόσφατα υπήρξε προθυμία απο υπαλλήλους του Δήμου Φοινίκης να εξυπηρετήσουν την οικογένεια Cini που προσπαθεί να υφαρπάξει με οθωμανικά φιρμάνια περιουσίες ελλήνων. Οι καταπατητές της γης μας πρέπει να βρουν κλειστές πόρτες.
Δηλώνουμε προς κάθε κατεύθυνση, πως δεν θα επιτρέψουμε την επιδιωκόμενη περιουσιακή αλλοίωση του τόπου μας. Θα κάνουμε χρήση κάθε δημοκρατικού μέσου εσωτερικού και διεθνούς δικαίου, ώστε να αποτρέψουμε κάθε παρανομία και αδικία.
Θέμα: Η Δημοκρατική Ένωση Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας «ΟΜΟΝΟΙΑ», καταγγέλλει την συστηματική προσπάθεια περιουσιακής απογύμνωσης της Ελληνικής Μειονότητας από το Αβανικό κράτος και παρακράτος.
Το τελευταία διάστημα, στα χωριά της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας, εμφανίζονται όλο και περισσότεροι «ιδιοκτήτες» μεγάλων εκτάσεων – άτομα που δεν έχουν καμία σχέση με την περιοχή – οι οποίοι ζητούν από τους αυτόχθονες κατοίκους να τους ελευθερώσουν την περιουσία που τους «καταπάτησαν».
Πριν από λίγες μέρες, απόγονοι του αγά Cini, ζήτησαν από τους κατοίκους του χωριού Αρδάσοβα να τους πληρώσουν τα κτήματα που φύτεψαν ελιές, απαίτησαν από βοσκούς του χωριού Κρανιά να απομακρύνουν τους στάβλους που έχουν σε πλαγιά κοντά στο χωριό τους, ενώ εμφανίστηκαν «γενναιόδωροι» με την οικογένεια Γένη, λέγοντάς τους πως δεν θα τους γκρεμίσουν το σπίτι που έχτισαν στο κτήμα τους!
Τα συγκεκριμένα άτομα εμφανίζονται ως απόγονοι αγάδων που στην περίοδο της Οθωμανοκρατίας (πριν το 1912) είχαν τσιφλίκια τα χριστιανικά χωριά της περιοχής. Για την ιστορία αξίζει να αναφέρουμε πως στις αρχές του προηγούμενου αιώνα, το τότε νεοσυσταθέν κράτος της Αλβανίας, σωστά δεν αναγνώρισε αυτούς τους τίτλους, καθώς επρόκειτο για παραχωρήσεις των κατακτητών τούρκων σε ομόδοξούς τους, κτημάτων χριστιανών που δεν δικαιούνταν να έχουν περιουσία. Τη δεκαετία του 30’, στα πλαίσια της εθνοκάθαρσης που επεδίωξε ο βασιλιάς Ζώγκου, επέστρεψε τους αγάδες στον χώρο της Βορείου Ηπείρου δίνοντας τους προς χρήση εκτάσεις σε ελληνικά χωριά.
Την πολιτική Ζώγκου φαίνεται πως συνεχίζουν όλες οι αλβανικές κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης, από το 1991 μέχρι σήμερα, αφού όχι μόνο διευκολύνουν με κάθε τρόπο να επαναφέρουν αλλόθρησκους και αλλοεθνείς νέους αγάδες στα χωριά της Ελληνικής Μειονότητας αλλά διευκολύνουν διάφορους πλαστογράφους, όπως στην περίπτωση του Κώσταρι, του Πωγωνίου της Κουλουρίτσας, της Μηλιάς κ.α.
Η ΔΕΕΕΜ ΟΜΟΝΟΙΑ κατέθεσε ήδη έκθεση στους διεθνείς οργανισμούς όπου καταγράφονται όλες οι περιπτώσεις, απόρροια της οποίας ήταν και η αναφορά στην πρόσφατη συζήτηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής όπου εξετάστηκε η πρόοδος της Αλβανίας για τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις.
Καλούμε την αλβανική κυβέρνηση να αναλάβει πολιτική πρωτοβουλία για την προστασία της Ελληνικής Μειονότητας, η οποία δεν είναι όμηρη μόνο της διαφθοράς που μαστίζει όλη τη χώρα αλλά και εθνικιστικών κύκλων που θέλουν να την απογυμνώσουν περιουσιακά.
Καλούμε τους έλληνες βουλευτές που συμμετέχουν στα αλβανικά κόμματα, να σταθούν επιτέλους στο ύψος των περιστάσεων και να βοηθήσουν στην επίλυση θεμάτων που αφορούν την Ελληνική Μειονότητα και όχι να γίνονται υπηρέτες των αρχηγών τους.
Καλούμε τους δημάρχους της ΕΕΜ να δώσουν προτεραιότητα στην επίλυση του περιουσιακού ζητήματος. Να κινηθούν νομικά για την κάθε περίπτωση ξεχωριστά, και να μην αναγνωρίσουν καμία από αυτές τις αποφάσεις και κανέναν «ιδιοκτήτη». Να μην προβούν σε καμία ενέργεια οι υπάλληλοι των δήμων ούτε σε παραχώρηση τοπογραφικών στοιχείων. Μας λυπεί το γεγονός πως πρόσφατα υπήρξε προθυμία απο υπαλλήλους του Δήμου Φοινίκης να εξυπηρετήσουν την οικογένεια Cini που προσπαθεί να υφαρπάξει με οθωμανικά φιρμάνια περιουσίες ελλήνων. Οι καταπατητές της γης μας πρέπει να βρουν κλειστές πόρτες.
Δηλώνουμε προς κάθε κατεύθυνση, πως δεν θα επιτρέψουμε την επιδιωκόμενη περιουσιακή αλλοίωση του τόπου μας. Θα κάνουμε χρήση κάθε δημοκρατικού μέσου εσωτερικού και διεθνούς δικαίου, ώστε να αποτρέψουμε κάθε παρανομία και αδικία.
ΑΝΑΚΟΠΗ ΤΗΣ ΑΥΤΟΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΗΣ ΠΟΡΕΙΑΣ ΣΤΟ ΚΥΠΡΙΑΚΟ (ενημέρωση εκδήλωσης)
Ημερίδα για τις Τρέχουσες Εξελίξεις στο Κυπριακό από την Επιτροπή των
Δέκα για την Κύπρο, σε Συνεργασία με τη Συντονιστική Επιτροπή
Αλληλεγγύης με την Κύπρο Σ.Ε.Υ.Α.ΕΚ / ΣΑΚ, στις 9 Ιανουαρίου, στο
Πολεμικό Μουσείο.
Η Επιτροπή των Δέκα για την Κύπρο, που αποτελείται από διπλωμάτες και ειδικούς επιστήμονες, με μακρά πείρα και βαθειά γνώση του Κυπριακού, σε συνεργασία με την Επιτροπή Αλληλεγγύης με την Κύπρο Σ.Ε.Υ.Α.ΕΚ / ΣΑΚ, οργανώνει, στις 9 Ιανουαρίου, στο Πολεμικό Μουσείο, Ημερίδα για το Κυπριακό για τη συζήτηση των ιδιαίτερα ανησυχητικών εξελίξεων στο εθνικό θέμα, με αποκορύφωμα την προβλεπόμενη Διάσκεψη στη Γενεύη, στις 12 Ιανουαρίου.
Οι εργασίες της Ημερίδος θα διεξαχθούν σε δύο συνεδριάσεις: 10.00 – 14.30 και 16.30 – 19.30.
Συγκεκριμένα, θα κατατεθούν εισηγήσεις από τους:
α. Χρήστο Ζαχαράκι, πρώην Πρέσβυ της Ελλάδος στην Κύπρο.
β. Θέμο Στοφορόπουλο, πρώην Πρέσβυ της Ελλάδος στην Κύπρο
γ. Γιώργο Κασιμάτη, συνταγματολόγο, Ομότιμο Καθηγητή της Νομικής Σχολής Αθηνών
δ. Βασίλη Φίλια, πρώην Πρύτανη του Παντείου Πανεπιστημίου Αθηνών, Ομότιμο Καθηγητή Κοινωνιολογίας
ε. Ιωάννη Μάζη, Διευθυντή του Τμήματος Τουρκικών Σπουδών και Καθηγητή Οικονομικής Γεωγραφίας και Γεωπολιτικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών,
στ. Περικλή Νεάρχου, Πρέσβυ ε.τ.
ζ. Παναγιώτη Ήφαιστο, Καθηγητή Στρατηγικών Σπουδών,,
η. Δημήτρη Αλευρομάγειρο, Αντιστράτηγο ε.α., πρώην Γενικό Επιθεωρητή του Ελληνικού Στρατού και Υπερασπιστή της Λευκωσίας το 1974
θ. Λουκά Αξελό, συγγραφέα και εκδότη,
ι. Κων/ίνο Γρίβα, Καθηγητή Γεωπολιτικής στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων,
ια. Φοίβο Κλόκκαρη, Αντιστράτηγο ε.α. της Εθνικής Κυπριακής Φρουράς.
Η παρακολούθηση των εργασιών της Ημερίδος είναι ελεύθερη. Στο τέλος της πρωϊνής, όπως επίσης της απογευματινής συνεδριάσεως, θα διεξαχθεί συζήτηση
Κυπριακό.
πηγή
Η Επιτροπή των Δέκα για την Κύπρο, που αποτελείται από διπλωμάτες και ειδικούς επιστήμονες, με μακρά πείρα και βαθειά γνώση του Κυπριακού, σε συνεργασία με την Επιτροπή Αλληλεγγύης με την Κύπρο Σ.Ε.Υ.Α.ΕΚ / ΣΑΚ, οργανώνει, στις 9 Ιανουαρίου, στο Πολεμικό Μουσείο, Ημερίδα για το Κυπριακό για τη συζήτηση των ιδιαίτερα ανησυχητικών εξελίξεων στο εθνικό θέμα, με αποκορύφωμα την προβλεπόμενη Διάσκεψη στη Γενεύη, στις 12 Ιανουαρίου.
Οι εργασίες της Ημερίδος θα διεξαχθούν σε δύο συνεδριάσεις: 10.00 – 14.30 και 16.30 – 19.30.
Συγκεκριμένα, θα κατατεθούν εισηγήσεις από τους:
α. Χρήστο Ζαχαράκι, πρώην Πρέσβυ της Ελλάδος στην Κύπρο.
β. Θέμο Στοφορόπουλο, πρώην Πρέσβυ της Ελλάδος στην Κύπρο
γ. Γιώργο Κασιμάτη, συνταγματολόγο, Ομότιμο Καθηγητή της Νομικής Σχολής Αθηνών
δ. Βασίλη Φίλια, πρώην Πρύτανη του Παντείου Πανεπιστημίου Αθηνών, Ομότιμο Καθηγητή Κοινωνιολογίας
ε. Ιωάννη Μάζη, Διευθυντή του Τμήματος Τουρκικών Σπουδών και Καθηγητή Οικονομικής Γεωγραφίας και Γεωπολιτικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών,
στ. Περικλή Νεάρχου, Πρέσβυ ε.τ.
ζ. Παναγιώτη Ήφαιστο, Καθηγητή Στρατηγικών Σπουδών,,
η. Δημήτρη Αλευρομάγειρο, Αντιστράτηγο ε.α., πρώην Γενικό Επιθεωρητή του Ελληνικού Στρατού και Υπερασπιστή της Λευκωσίας το 1974
θ. Λουκά Αξελό, συγγραφέα και εκδότη,
ι. Κων/ίνο Γρίβα, Καθηγητή Γεωπολιτικής στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων,
ια. Φοίβο Κλόκκαρη, Αντιστράτηγο ε.α. της Εθνικής Κυπριακής Φρουράς.
Η παρακολούθηση των εργασιών της Ημερίδος είναι ελεύθερη. Στο τέλος της πρωϊνής, όπως επίσης της απογευματινής συνεδριάσεως, θα διεξαχθεί συζήτηση
Κυπριακό.
πηγή
Η παράνοια Ερντογάν και ο νέος εμφύλιος στην Τουρκία
O τρόπος με τον οποίο σκέπτεται ο Ερντογάν να αντιταχθεί σε τυχόν νέες
απόπειρες ανατροπής του, εκθέτει την Τουρκία στον κίνδυνο ενός
εμφυλίου...
Προσπαθεί να βρει μονοπάτια να "ξεδώσει" ο σουλτάνος, αλλά όπως δημιούργησε πολυποίκιλες καταστάσεις δύσκολα θα ξεμπλέξει.
Στο συριακό μέτωπο στέλνει συνεχώς στρατιώτες (εχθές έφυγαν από στρατόπεδο Ειδικών Δυνάμεων… 500 κομάντος) και οπλομηχανήματα για να αντικαταστήσει τις απώλειες του. Δεν εισάκουσε τις εισηγήσεις και Τούρκων αναλυτών, που συμβούλευαν να μη μπλέξει με τον "βάλτο" της Συρίας, θυμίζοντάς του τους βάλτους του Βιετνάμ και την πολυετή ανεπιτυχή εκστρατεία των ΗΠΑ.
Δεν εισάκουσε ούτε τους σώφρονες, που διέβλεπαν ότι με τα εμπρηστικά συνθήματά του φανατίζει ανεγκέφαλους οπαδούς , που άλλοτε καίνε αμερικανικές και ισραηλινές σημαίες, άλλοτε σκοτώνουν τον Ρώσο πρεσβευτή. Η παράνοια έφτασε σε τέτοιο σημείο, και στα ιδιαίτερα δώματα του παλατιού (των 1.000+ δωματίων), ώστε ένας εκ των κορυφαίων συμβούλων του, ο Γιγκίτ Μπουλούτ, κατηγόρησε πρόσφατα ξένους μαγείρους που συμμετέχουν σε τουρκικές τηλεοπτικές εκπομπές ως… κατασκόπους.
Ο Μπουλούτ υποστήριξε ότι οι ξένοι σεφ περιδιαβαίνουν στην Ανατολία για να συγκεντρώσουν πληροφορίες για τις στρατιωτικές βάσεις και της βιομηχανικές υποδομές της Τουρκίας. Ο Μπουλούτ ίσως ακούγεται αστείος, αλλά κατέχει σπουδαία θέση δίπλα στον Ερντογάν, συμβουλεύοντάς τον (οιαδήποτε ομοιότητα της κατάστασης των συμβούλων, με τους αντίστοιχους συμβούλους του Μαξίμου, οφείλεται σε σύμπτωση).
Πολύ περισσότερο δε, ακολουθεί στο εσωτερικό της χώρας διχαστική πολιτική, κι εκεί που επί 90 χρόνια ο τουρκικός πληθυσμός παρουσίαζε μια ομοιογένεια, ακολουθώντας τις γραμμές του κεμαλισμού, μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα κατόρθωσε να υπάρχουν οι φανατικοί σουνίτες από τη μια πλευρά, και οι "άλλοι" στην απέναντι, όπου οι "άλλοι" είναι πολλοί, από τους αλεβίτες και τους αριστερούς του Πόντου, μέχρι τους Κούρδους.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει το άρθρο του Μπουράκ Μπεγκντίλ, στο Gatestone Institute, του οποίου οι αναλύσεις παρουσιάζουν πάντοτε ενδιαφέρον, και υποστηρίζει πως η παράνοια σπρώχνει Ερντογάν στον εμφύλιο. Και δεν εννοεί τους Κούρδους, αλλά τον τρόπο με τον οποίο αντιμετώπισε τα μετά του αποτυχημένου πραξικοπήματος.
Η αλήθεια είναι πως έχω μια μόνιμη απορία από την στιγμή που άρχισε ο Ερντογάν τις εκκαθαρίσεις, απολύοντας δεκάδες χιλιάδες πολίτες, όμως όχι μόνον αυτούς, αλλά και τα μέλη των οικογενειών τους. Ανεξαρτήτως της τύχης που θα έχουν όλοι αυτοί στα τουρκικά δικαστήρια (εχθές άρχισαν την διατεταγμένη υπηρεσία τους), πώς θα ζήσουν οι οικογένειές τους, ως μονίμως άνεργοι (ποιος ιδιώτης επιχειρηματίας θα τολμήσει να προσλάβει κάποιον;) με το στίγμα του αντιπάλου του Ερντογάν; Μοιραία δεν θα προβούν κάποιοι σε απονενοημένες πράξεις;
Ο Μπεγκντίλ θεωρεί πως ο τρόπος με τον οποίο σκέπτεται ο Ερντογάν να αντιταχθεί σε τυχόν νέες απόπειρες ανατροπής του, εκθέτει την Τουρκία στον κίνδυνο ενός εμφυλίου. Μάλιστα πρόσφατα ο Ερντογάν δημιούργησε στη ΜΙΤ υποδιεύθυνση "ειδικών επιχειρήσεων".
«Η δημιουργία αυτής της υποδιεύθυνσης καταδεικνύει ότι ο τυχοδιωκτισμός της Τουρκίας δεν θα κατευναστεί σύντομα. Αντιθέτως θα αυξηθεί καθώς η τουρκική κυβέρνηση θα διαθέσει περισσότερους πόρους και άνδρες για την εκτέλεση ειδικών επιχειρήσεων. Η θεσμοθέτηση δε της υποδιεύθυνσης σε συνδυασμό με την τουρκική παρουσία στο Ιράκ και την Συρία ίσως αποτελεί σημάδι ότι οι εκεί επιχειρήσεις θα κατευθύνονται από αυτήν», αναφέρει η ειδική σε θέματα Τουρκίας Πινάρ Τρέμπλεϊ.
Το πλέον ανησυχητικό, σύμφωνα με τις πληροφορίες του Gatestone Institute, είναι ότι τον Αύγουστο διόρισε τον απόστρατο στρατηγό Αντάν Τανριβερντί σύμβουλό του, που είναι επικεφαλής της εταιρείας "Σαντάτ", η οποία παρέχει στρατιωτικές συμβουλές ανά την υφήλιο. Όλοι υποπτεύονται πως η εταιρεία παρέχει στρατιωτική εκπαίδευση σε επίσημες ή ανεπίσημες παραστρατιωτικές ομάδες ακόμα και τζιχαντιστών οι οποίες θα πολεμήσουν στους πολέμους του Ερντογάν εντός αλλά και εκτός Τουρκίας.
Κάθε ενέργεια του Ερντογάν έχει άμεσες ή έμμεσες επιπτώσεις και στην Ελλάδα. Καλό θα ήταν να επιστρατευτούν πεπειραμένοι διπλωμάτες και πολιτικοί αναλυτές, εκτός του κομματικού στρατού της κυβέρνησης, ώστε να ερμηνεύονται σωστά οι τουρκικές ενέργειες.
Μακεδών
Πηγή Voria
το είδαμε ΕΔΩ
Προσπαθεί να βρει μονοπάτια να "ξεδώσει" ο σουλτάνος, αλλά όπως δημιούργησε πολυποίκιλες καταστάσεις δύσκολα θα ξεμπλέξει.
Στο συριακό μέτωπο στέλνει συνεχώς στρατιώτες (εχθές έφυγαν από στρατόπεδο Ειδικών Δυνάμεων… 500 κομάντος) και οπλομηχανήματα για να αντικαταστήσει τις απώλειες του. Δεν εισάκουσε τις εισηγήσεις και Τούρκων αναλυτών, που συμβούλευαν να μη μπλέξει με τον "βάλτο" της Συρίας, θυμίζοντάς του τους βάλτους του Βιετνάμ και την πολυετή ανεπιτυχή εκστρατεία των ΗΠΑ.
Δεν εισάκουσε ούτε τους σώφρονες, που διέβλεπαν ότι με τα εμπρηστικά συνθήματά του φανατίζει ανεγκέφαλους οπαδούς , που άλλοτε καίνε αμερικανικές και ισραηλινές σημαίες, άλλοτε σκοτώνουν τον Ρώσο πρεσβευτή. Η παράνοια έφτασε σε τέτοιο σημείο, και στα ιδιαίτερα δώματα του παλατιού (των 1.000+ δωματίων), ώστε ένας εκ των κορυφαίων συμβούλων του, ο Γιγκίτ Μπουλούτ, κατηγόρησε πρόσφατα ξένους μαγείρους που συμμετέχουν σε τουρκικές τηλεοπτικές εκπομπές ως… κατασκόπους.
Ο Μπουλούτ υποστήριξε ότι οι ξένοι σεφ περιδιαβαίνουν στην Ανατολία για να συγκεντρώσουν πληροφορίες για τις στρατιωτικές βάσεις και της βιομηχανικές υποδομές της Τουρκίας. Ο Μπουλούτ ίσως ακούγεται αστείος, αλλά κατέχει σπουδαία θέση δίπλα στον Ερντογάν, συμβουλεύοντάς τον (οιαδήποτε ομοιότητα της κατάστασης των συμβούλων, με τους αντίστοιχους συμβούλους του Μαξίμου, οφείλεται σε σύμπτωση).
Πολύ περισσότερο δε, ακολουθεί στο εσωτερικό της χώρας διχαστική πολιτική, κι εκεί που επί 90 χρόνια ο τουρκικός πληθυσμός παρουσίαζε μια ομοιογένεια, ακολουθώντας τις γραμμές του κεμαλισμού, μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα κατόρθωσε να υπάρχουν οι φανατικοί σουνίτες από τη μια πλευρά, και οι "άλλοι" στην απέναντι, όπου οι "άλλοι" είναι πολλοί, από τους αλεβίτες και τους αριστερούς του Πόντου, μέχρι τους Κούρδους.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει το άρθρο του Μπουράκ Μπεγκντίλ, στο Gatestone Institute, του οποίου οι αναλύσεις παρουσιάζουν πάντοτε ενδιαφέρον, και υποστηρίζει πως η παράνοια σπρώχνει Ερντογάν στον εμφύλιο. Και δεν εννοεί τους Κούρδους, αλλά τον τρόπο με τον οποίο αντιμετώπισε τα μετά του αποτυχημένου πραξικοπήματος.
Η αλήθεια είναι πως έχω μια μόνιμη απορία από την στιγμή που άρχισε ο Ερντογάν τις εκκαθαρίσεις, απολύοντας δεκάδες χιλιάδες πολίτες, όμως όχι μόνον αυτούς, αλλά και τα μέλη των οικογενειών τους. Ανεξαρτήτως της τύχης που θα έχουν όλοι αυτοί στα τουρκικά δικαστήρια (εχθές άρχισαν την διατεταγμένη υπηρεσία τους), πώς θα ζήσουν οι οικογένειές τους, ως μονίμως άνεργοι (ποιος ιδιώτης επιχειρηματίας θα τολμήσει να προσλάβει κάποιον;) με το στίγμα του αντιπάλου του Ερντογάν; Μοιραία δεν θα προβούν κάποιοι σε απονενοημένες πράξεις;
Ο Μπεγκντίλ θεωρεί πως ο τρόπος με τον οποίο σκέπτεται ο Ερντογάν να αντιταχθεί σε τυχόν νέες απόπειρες ανατροπής του, εκθέτει την Τουρκία στον κίνδυνο ενός εμφυλίου. Μάλιστα πρόσφατα ο Ερντογάν δημιούργησε στη ΜΙΤ υποδιεύθυνση "ειδικών επιχειρήσεων".
«Η δημιουργία αυτής της υποδιεύθυνσης καταδεικνύει ότι ο τυχοδιωκτισμός της Τουρκίας δεν θα κατευναστεί σύντομα. Αντιθέτως θα αυξηθεί καθώς η τουρκική κυβέρνηση θα διαθέσει περισσότερους πόρους και άνδρες για την εκτέλεση ειδικών επιχειρήσεων. Η θεσμοθέτηση δε της υποδιεύθυνσης σε συνδυασμό με την τουρκική παρουσία στο Ιράκ και την Συρία ίσως αποτελεί σημάδι ότι οι εκεί επιχειρήσεις θα κατευθύνονται από αυτήν», αναφέρει η ειδική σε θέματα Τουρκίας Πινάρ Τρέμπλεϊ.
Το πλέον ανησυχητικό, σύμφωνα με τις πληροφορίες του Gatestone Institute, είναι ότι τον Αύγουστο διόρισε τον απόστρατο στρατηγό Αντάν Τανριβερντί σύμβουλό του, που είναι επικεφαλής της εταιρείας "Σαντάτ", η οποία παρέχει στρατιωτικές συμβουλές ανά την υφήλιο. Όλοι υποπτεύονται πως η εταιρεία παρέχει στρατιωτική εκπαίδευση σε επίσημες ή ανεπίσημες παραστρατιωτικές ομάδες ακόμα και τζιχαντιστών οι οποίες θα πολεμήσουν στους πολέμους του Ερντογάν εντός αλλά και εκτός Τουρκίας.
Κάθε ενέργεια του Ερντογάν έχει άμεσες ή έμμεσες επιπτώσεις και στην Ελλάδα. Καλό θα ήταν να επιστρατευτούν πεπειραμένοι διπλωμάτες και πολιτικοί αναλυτές, εκτός του κομματικού στρατού της κυβέρνησης, ώστε να ερμηνεύονται σωστά οι τουρκικές ενέργειες.
Μακεδών
Πηγή Voria
το είδαμε ΕΔΩ
2016 - Η Χρονιά που συνταράχθηκε από την Τρομοκρατία
Τρομοκρατικά
χτυπήματα από τις Βρυξέλλες και τη Νίκαια μέχρι το Βερολίνο,
περισσότεροι έλεγχοι ασφαλείας, αυστηρότεροι νόμοι για την πάταξη της
τρομοκρατίας.
Το 2016 είναι μια χρονιά που άλλαξε την Ευρώπη.Aυξημένα μέτρα ασφαλείας σε δημόσιους χώρους, αμέτρητες έφοδοι της αστυνομίας, μυστικές επιχειρήσεις εντοπισμού υπόπτων, ξενοφοβία, άνοδος του λαϊκισμού.Ο φόβος τρομοκρατικών επιθέσεων έχει αλλάξει άρδην τη ζωή στη Γερμανία και σε άλλες χώρες της δυτικής Ευρώπης.
Η πρόσφατη επίθεση στη χριστουγεννιάτικη αγορά του Βερολίνου άφησε πίσω της 12 νεκρούς και 50 τραυματίες.
Ο τρόπος της επίθεσης παραπέμπει στο τρομοκρατικό χτύπημα της Νίκαιας στις 14 Ιουλίου.
Τότε είχαν χάσει τη ζωή τους 86 άνθρωποι που είχαν συγκεντρωθεί στην ιστορική προκυμαία της πόλης για να γιορτάσουν την εθνική επέτειο της Γαλλίας.
Το DAESH είχε προειδοποιήσει για παρόμοια τρομοκρατικά χτυπήματα ήδη από το 2014.
Έκανε λόγο για επιθέσεις όχι με συμβατικά όπλα αλλά με άλλα μέσα, όπως μαχαίρια, τσεκούρια ακόμη και αυτοκίνητα ή φορτηγά.Αυτό συνέβη στην περίπτωση της Νίκαιας και του Βερολίνου.
Το δίλημμα περισσότερη ασφάλεια ή λιγότερα δικαιώματα
Ο κατάλογος των τρομοκρατικών επιθέσεων που σημειώθηκαν στην Ευρώπη το 2016 είναι μακρύς.
Βρυξέλλες, Νίκαια, Βίρτσμπουργκ, Άνσμπαχ, Βερολίνο.
Η καγκελάριος Μέρκελ μετά την επίθεση στο Βερολίνο επανέλαβε για άλλη μια φορά ότι είναι επιτακτική η νομοθέτηση νέων μέτρων για την ενίσχυση της εσωτερικής ασφάλειας.
Ωστόσο ακόμη παραμένουν ασαφείς οι ακριβείς προθέσεις της γερμανικής κυβέρνησης, ενώ την ίδια ώρα ο δημόσιος διάλογος στη χώρα γύρω από θέματα ασφάλειας, τρομοκρατίας και προστασίας των δικαιωμάτων των πολιτών διεξάγεται σε έντονους τόνους.
Οι αρμόδιες αρχές ζητούν επιτακτικά την ενίσχυση των ελέγχων στα δίκτυα συγκοινωνιών.
Ειδικότερα η αστυνομία καλεί για τη νομοθέτηση νέου πλαισίου αναφορικά με τη διευκόλυνση της παρακολούθησης με τεχνικά μέσα.
Ο γερμανός υπ. Εσωτερικών Τόμας ντε Μεζιέρ τάσσεται υπέρ της ενίσχυσης της παρακολούθησης με κάμερες δημόσιων χώρων προς αποφυγή αντίστοιχων περιστατικών.
Σε αυτό συμφωνεί άλλωστε και η γερμανική αστυνομία, η οποία ήδη έχει ενσωματώσει στις στολές των ειδικών μονάδων μικρές κάμερες προηγμένης τεχνολογίας.
Σε δικαστικό επίπεδο το κρατίδιο της Ρηνανίας-Bεστφαλίας εφαρμόζει ήδη πιλοτικά σύντομες δικονομικές διαδικασίες για ξένους υπηκόους που κρίνονται ύποπτοι για σχετικά αδικήματα.
Από την άλλη πλευρά όμως, όπως υπογραμμίζουν πολλές ήπιες φωνές, ο φόβος για επικείμενα τρομοκρατικά χτυπήματα και η ενίσχυση των μέτρων ασφαλείας, όπως της βιντεοπαρακολούθησης, δεν θα πρέπει να λειτουργήσει εις βάρος των ατομικών δικαιωμάτων και ελευθεριών των πολιτών.
Η τακτική του DAESH από ψυχολογική σκοπιά
Από την πλευρά τους πολλοί ειδικοί τονίζουν με κάθε ευκαιρία ότι ο φόβος δεν θα πρέπει να κυριεύσει τους απλούς πολίτες στην καθημερινότητά τους.
«Η διάδοση του φόβου και του τρόμου είναι από τους κύριος στόχους των Ισλαμιστών», αναφέρει ο συγγραφέας και ψυχολόγος Γιαν Ίλαν Κιζιλάν, ο οποίος ερευνά εδώ και χρόνια τη στρατηγική του Ισλαμικού Κράτους από ψυχολογική σκοπιά.
Όπως επισημαίνει, βασικό κίνητρο των τρομοκρατών είναι να διασαλεύσουν την κοινωνική ειρήνη και ασφάλεια των δυτικών κοινωνιών σπέρνοντας τον πανικό. Αυτό δείχνει άλλωστε και η επιλογή της χριστουγεννιάτικης αγοράς του Βερολίνου ως στόχο αλλά και η μειωμένη κίνηση στο φετινό Οκτόμπερφεστ του Μονάχου λόγω φόβου για ενδεχόμενο τρομοκρατικό χτύπημα.
Η άλλη πτυχή του θέματος στην οποία οι ειδικοί εφιστούν την προσοχή είναι η μη στοχοποίηση συλλήβδην των προσφύγων που έχουν καταφύγει ανά την Ευρώπη.
Το γεγονός ότι κάποιοι από τους δράστες των τρομοκρατικών χτυπημάτων είχαν φτάσει στην Ευρώπη με την προσφυγική ιδιότητα, δεν θα πρέπει να λειτουργήσει ως βάση για αυθαίρετες γενικεύσεις.
Κάτι τέτοιο άλλωστε θα ήταν προς το συμφέρον ακροδεξιών και ξενοφοβικών κομμάτων όπως της Εναλλακτικής για τη Γερμανία ή το Εθνικό Μέτωπο της Μαρίν Λεπέν στη Γαλλία. Η απαξίωση των ίδιων των προσφύγων είναι άλλωστε, όπως εκτιμούν ειδικοί, και μέρος της στρατηγικής του Ισλαμικού Κράτους, που επιδιώκει να σπείρει το μίσος και τους διαχωρισμούς στο εσωτερικό των δυτικών κοινωνιών.
πηγη bankingnews.gr
Geopolitics
Το 2016 είναι μια χρονιά που άλλαξε την Ευρώπη.Aυξημένα μέτρα ασφαλείας σε δημόσιους χώρους, αμέτρητες έφοδοι της αστυνομίας, μυστικές επιχειρήσεις εντοπισμού υπόπτων, ξενοφοβία, άνοδος του λαϊκισμού.Ο φόβος τρομοκρατικών επιθέσεων έχει αλλάξει άρδην τη ζωή στη Γερμανία και σε άλλες χώρες της δυτικής Ευρώπης.
Η πρόσφατη επίθεση στη χριστουγεννιάτικη αγορά του Βερολίνου άφησε πίσω της 12 νεκρούς και 50 τραυματίες.
Ο τρόπος της επίθεσης παραπέμπει στο τρομοκρατικό χτύπημα της Νίκαιας στις 14 Ιουλίου.
Τότε είχαν χάσει τη ζωή τους 86 άνθρωποι που είχαν συγκεντρωθεί στην ιστορική προκυμαία της πόλης για να γιορτάσουν την εθνική επέτειο της Γαλλίας.
Το DAESH είχε προειδοποιήσει για παρόμοια τρομοκρατικά χτυπήματα ήδη από το 2014.
Έκανε λόγο για επιθέσεις όχι με συμβατικά όπλα αλλά με άλλα μέσα, όπως μαχαίρια, τσεκούρια ακόμη και αυτοκίνητα ή φορτηγά.Αυτό συνέβη στην περίπτωση της Νίκαιας και του Βερολίνου.
Το δίλημμα περισσότερη ασφάλεια ή λιγότερα δικαιώματα
Ο κατάλογος των τρομοκρατικών επιθέσεων που σημειώθηκαν στην Ευρώπη το 2016 είναι μακρύς.
Βρυξέλλες, Νίκαια, Βίρτσμπουργκ, Άνσμπαχ, Βερολίνο.
Η καγκελάριος Μέρκελ μετά την επίθεση στο Βερολίνο επανέλαβε για άλλη μια φορά ότι είναι επιτακτική η νομοθέτηση νέων μέτρων για την ενίσχυση της εσωτερικής ασφάλειας.
Ωστόσο ακόμη παραμένουν ασαφείς οι ακριβείς προθέσεις της γερμανικής κυβέρνησης, ενώ την ίδια ώρα ο δημόσιος διάλογος στη χώρα γύρω από θέματα ασφάλειας, τρομοκρατίας και προστασίας των δικαιωμάτων των πολιτών διεξάγεται σε έντονους τόνους.
Οι αρμόδιες αρχές ζητούν επιτακτικά την ενίσχυση των ελέγχων στα δίκτυα συγκοινωνιών.
Ειδικότερα η αστυνομία καλεί για τη νομοθέτηση νέου πλαισίου αναφορικά με τη διευκόλυνση της παρακολούθησης με τεχνικά μέσα.
Ο γερμανός υπ. Εσωτερικών Τόμας ντε Μεζιέρ τάσσεται υπέρ της ενίσχυσης της παρακολούθησης με κάμερες δημόσιων χώρων προς αποφυγή αντίστοιχων περιστατικών.
Σε αυτό συμφωνεί άλλωστε και η γερμανική αστυνομία, η οποία ήδη έχει ενσωματώσει στις στολές των ειδικών μονάδων μικρές κάμερες προηγμένης τεχνολογίας.
Σε δικαστικό επίπεδο το κρατίδιο της Ρηνανίας-Bεστφαλίας εφαρμόζει ήδη πιλοτικά σύντομες δικονομικές διαδικασίες για ξένους υπηκόους που κρίνονται ύποπτοι για σχετικά αδικήματα.
Από την άλλη πλευρά όμως, όπως υπογραμμίζουν πολλές ήπιες φωνές, ο φόβος για επικείμενα τρομοκρατικά χτυπήματα και η ενίσχυση των μέτρων ασφαλείας, όπως της βιντεοπαρακολούθησης, δεν θα πρέπει να λειτουργήσει εις βάρος των ατομικών δικαιωμάτων και ελευθεριών των πολιτών.
Η τακτική του DAESH από ψυχολογική σκοπιά
Από την πλευρά τους πολλοί ειδικοί τονίζουν με κάθε ευκαιρία ότι ο φόβος δεν θα πρέπει να κυριεύσει τους απλούς πολίτες στην καθημερινότητά τους.
«Η διάδοση του φόβου και του τρόμου είναι από τους κύριος στόχους των Ισλαμιστών», αναφέρει ο συγγραφέας και ψυχολόγος Γιαν Ίλαν Κιζιλάν, ο οποίος ερευνά εδώ και χρόνια τη στρατηγική του Ισλαμικού Κράτους από ψυχολογική σκοπιά.
Όπως επισημαίνει, βασικό κίνητρο των τρομοκρατών είναι να διασαλεύσουν την κοινωνική ειρήνη και ασφάλεια των δυτικών κοινωνιών σπέρνοντας τον πανικό. Αυτό δείχνει άλλωστε και η επιλογή της χριστουγεννιάτικης αγοράς του Βερολίνου ως στόχο αλλά και η μειωμένη κίνηση στο φετινό Οκτόμπερφεστ του Μονάχου λόγω φόβου για ενδεχόμενο τρομοκρατικό χτύπημα.
Η άλλη πτυχή του θέματος στην οποία οι ειδικοί εφιστούν την προσοχή είναι η μη στοχοποίηση συλλήβδην των προσφύγων που έχουν καταφύγει ανά την Ευρώπη.
Το γεγονός ότι κάποιοι από τους δράστες των τρομοκρατικών χτυπημάτων είχαν φτάσει στην Ευρώπη με την προσφυγική ιδιότητα, δεν θα πρέπει να λειτουργήσει ως βάση για αυθαίρετες γενικεύσεις.
Κάτι τέτοιο άλλωστε θα ήταν προς το συμφέρον ακροδεξιών και ξενοφοβικών κομμάτων όπως της Εναλλακτικής για τη Γερμανία ή το Εθνικό Μέτωπο της Μαρίν Λεπέν στη Γαλλία. Η απαξίωση των ίδιων των προσφύγων είναι άλλωστε, όπως εκτιμούν ειδικοί, και μέρος της στρατηγικής του Ισλαμικού Κράτους, που επιδιώκει να σπείρει το μίσος και τους διαχωρισμούς στο εσωτερικό των δυτικών κοινωνιών.
πηγη bankingnews.gr
Geopolitics
Stratfor: Οι προβλέψεις για τις εξελίξεις το 2017
Η χρονιά που έρχεται θα είναι καθοριστική για το μέλλον της
Ευρώπης, γράφει το Stratfor. Οι πολλαπλές εκλογικές αναμετρήσεις στα
κράτη-μέλη της ΕΕ απειλούν την ένωση ακόμα και με κατάρρευση. Η Ρωσία,
αναφέρει το γνωστό think tank, θα παίξει καθοριστικό ρόλο.
Υποστηρίζει τους λαϊκιστές της Ευρώπης με στόχο τη διαίρεση, γράφει το Stratfor, και παίζει το ρόλο διαμεσολαβητή στη Μέση Ανατολή έτσι ώστε να μπορεί να διαπραγματεύεται με μεγαλύτερη ευκολία στη Δύση. Όσον αφορά στην Ελλάδα, θεωρεί ότι δεν θα γίνουν εκλογές, καθώς η κυβέρνηση φοβάται το αποτέλεσμα.
Ιδού οι προβλέψεις του Stratfor αναλυτικότερα:
Η κρίση στην Ευρωζώνη μπορεί να μπει σε μια νέα, πιο επικίνδυνη φάση το 2017, σημειώνει, καθώς οι κίνδυνοι αγγίζουν τους μεγαλύτερους οικονομικούς και πολικούς παίκτες της. Κάτι τέτοιο "θα αποτελέσει απειλή για το μέλλον των θεσμών που κυβερνούν την ΕΕ με τρόπο πιο βαθύ απ' ό,τι πριν". Οι επερχόμενοι κίνδυνοι θα είναι μεγαλύτεροι για την Ιταλία, τη Γαλλία και τη Γερμανία. "
Οι εθνικιστικές δυνάμεις που έχτιζαν όλα αυτά τα χρόνια θα δείξουν τις δυνάμεις τους σε Γερμανία και Γαλλία, πιθανότατα και στην Ιταλία, αν η χώρα πάει σε εκλογές νωρίτερα. Ακόμη κι αν οι δυνάμεις αυτές αποτύχουν να αναδειχθούν νικήτριες, η δημοτικότητά τους θα καταφέρει να επηρεάσει τις αποφάσεις των ηγετών των χωρών αυτών, εντείνοντας τον πολιτικό κατακερματισμό της ΕΕ, αυξάνοντας τις απαιτήσεις για την επιστροφή κυριαρχίας στις εθνικές κυβερνήσεις και οδηγώντας τα κράτη σε ανάληψη περισσότερων μονομερών ενεργειών. Η πολιτική αβεβαιότητα σε αυτές τις χώρες του σκληρού πυρήνα της ΕΕ θα αυξήσει επίσης τους οικονομικούς κινδύνους, ιδίως στον τραπεζικό τομέα".
Όπως σημειώνει, η ΕΕ, εκτός από αυτές τις προκλήσεις, θα πρέπει να ασχοληθεί και με άλλες, όπως ο Ντόναλντ Τραμπ, ενώ τα εγχώρια πολιτικά προβλήματα θα αποτρέψουν τα κράτη της ΕΕ από την εφαρμογή των οικονομικών και δημοσιονομικών μεταρρυθμίσεων. Δεν αποκλείεται οι χώρες της ανατολικής Ευρώπης να επιδιώξουν περιφερειακές και διμερείς συνεργασίες για να προσπαθήσουν να δείξουν στη Ρωσία ότι λειτουργούν ως ένα ενιαίο μέτωπο.
Οι εξελίξεις στη Γαλλία, τη Γερμανία και την Ιταλία, στις τρεις μεγαλύτερες οικονομίες της Ευρωζώνης, θα επηρεάσουν ολόκληρη την ευρωζώνη. Οι εκλογές στη Γαλλία και τη Γερμανία θα δοκιμάσουν τη γαλλο-γερμανική συμμαχία, πάνω στην οποία ιδρύθηκε η ΕΕ, και η οικονομική απειλή της Ιταλίας θα επηρεάσει τη σταθερότητα της Ευρωζώνης. Θα δημιουργηθεί και πάλι πολιτική ένταση μεταξύ βόρειας και νότιας Ευρώπης, καθώς οι δύο πλευρές έχουν διαφορετικές απόψεις για το μέλλον της Ευρωζώνης, σημειώνει.
Όσον αφορά στη Γαλλία, το Stratfor τονίζει ότι οι μεταρρυθμίσεις θα καθυστερήσουν λόγω εκλογών, ενώ οι προεδρικοί υποψήφιοι έχουν εντελώς διαφορετικές θέσεις όσον αφορά την οικονομία. Το αποτέλεσμα των εκλογών και τα ποσοστά της Μαρίν Λεπέν, ακόμη και αν κερδίσουν οι πιο μετριοπαθείς, θα επηρεάσουν τις κινήσεις της νέας γαλλικής κυβέρνησης. Μεταξύ άλλων, ενδέχεται να είναι πιο επιφυλακτική με το ελεύθερο εμπόριο, να εισαγάγει μέτρα κατά της μετανάστευσης, να πιέσει τις Βρυξέλλες να επανασχεδιάσουν τη συμφωνία για τη ζώνη Σένγκεν και για τη βελτίωση των ελέγχων στα σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επίσης, είναι πιθανό να επικρίνει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ακόμη και να φτάσει στο σημείο να απαιτήσει τον περιορισμό των ευθυνών της.
Αν οι μετριοπαθείς κερδίσουν, θα ζητήσουν από την Ευρωζώνη επιστροφή εξουσιών στα κράτη-μέλη, ενώ είναι πιθανό να πιέσουν για καλύτερες σχέσεις με τη Ρωσία. Αν κερδίσει η ακροδεξιά Μαρίν Λεπέν, η γαλλική κυβέρνηση θα εισαγάγει μέτρα για τον περιορισμό της ελεύθερης κυκλοφορίας εμπορευμάτων, προσώπων, υπηρεσιών και κεφαλαίων σε ολόκληρη την ΕΕ. Είναι πιθανό επίσης να σχεδιάσει δημοψήφισμα για την αποχώρηση της Γαλλίας από την ΕΕ. Αυτό θα είναι ένα μεγάλο πρόβλημα για την ΕΕ. Χωρίς τη Γαλλία, ένα ιδρυτικό μέλος του οποίου η συμμαχία με τη Γερμανία αποτέλεσε τη βάση για τον σχηματισμό της Ένωσης, η διάλυσή της θα είναι πιθανόν μη αναστρέψιμη. Στην επόμενη κρίση η ΕΕ θα κατακερματιστεί σε μικρότερες περιφερειακές ομάδες. Οι αμφιβολίες για το μέλλον του ευρώ θα προκαλέσουν τριγμούς στις τράπεζες του Νότου και την κατάρρευση της νομισματικής ένωσης.
Η Γερμανία θα προσπαθήσει να κρατήσει την ΕΕ ενωμένη. Αλλά το Βερολίνο "θα δυσκολευτεί", κατά το Stratfor. Πριν από τις εκλογές στη Γερμανία, δεν θα ληφθεί καμία σημαντική απόφαση για την ΕΕ. Τα αντικρουόμενα εθνικά συμφέροντα μεταξύ των μελών της ΕΕ θα καταστήσουν δύσκολη τη συναίνεση για τη μεταρρύθμιση της Ένωσης. Όπως τονίζει η ανάλυση, δεν θα πρέπει να αναμένονται σημαντικές μεταρρυθμίσεις στην ΕΕ για την οικονομία. "Η Γερμανία και οι βόρειοι γείτονές της, ως συνήθως, θα είναι σε αντίθεση με τη διαχείριση των οικονομιών του νότου. Η κυβέρνηση του Βερολίνου θα παραμείνει επιφυλακτική με θέματα όπως η ελάφρυνση του ελληνικού χρέους ή το περιθώριο χαλάρωσης των στόχων για το έλλειμμα. Η Γερμανία είναι πιθανό να έρθει σε σύγκρουση με την ΕΚΤ, για το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης, με το Βερολίνο και τους βόρειους γείτονές του να υποστηρίζουν τη λήξη του προγράμματος, με την ΕΚΤ να αντιστέκεται.
Η ασφάλεια και η μετανάστευση θα παίξουν ρόλο στις προεκλογικές εκστρατείες στη Γερμανία, ένα πιο διαιρεμένο κοινοβούλιο με μικρότερα κόμματα από την αριστερά και τη δεξιά είναι πιθανό, ωστόσο, κάτι τέτοιο θα δυσκόλευε τις συνομιλίες για τη δημιουργία κυβέρνησης συνασπισμού. Αυτό που θα μπορούσε κατά το Stratfor να αναγκάσει τη Γερμανία να αναλάβει πιο αποφασιστικό ρόλο στην ΕΕ, θα ήταν μια νίκη των ευρωσκεπτικιστικών δυνάμεων στη Γαλλία ή την Ιταλία. Αν κάτι τέτοιο συμβεί, το Βερολίνο θα προσπαθήσει να διατηρήσει την Ένωση και να έρθουν σε συμφωνία με τις νέες αντιευρωπαϊκές κυβερνήσεις για εσωτερικές μεταρρυθμίσεις. Θα κάνει όμως σχέδια και με τους περιφερειακούς συμμάχους της για το ενδεχόμενο η ΕΕ και η Ευρωζώνη να αποσυντεθούν.
Όσο για την Ιταλία, η πολιτική αβεβαιότητα, η χαμηλή οικονομική ανάπτυξη και τα υψηλά επίπεδα χρέους θα εγείρουν και πάλι ερωτήματα για το μέλλον της τρίτης μεγαλύτερης χώρας της ευρωζώνης -και για τη νομισματική ένωση ως σύνολο. Η υπηρεσιακή κυβέρνηση της Ιταλίας θα είναι αδύναμη και οι πρόωρες εκλογές πιθανές.
Ανεξαρτήτως από το ποιος θα είναι ο νέος ηγέτης της χώρας, η ιταλική κυβέρνηση θα πιέσει για ευελιξία στους δημοσιονομικούς στόχους της ΕΕ και θα ζητήσει την αλληλεγγύη από τους εταίρους της ΕΕ για την αντιμετώπιση της μεταναστευτικής κρίσης. Η κυβέρνηση της Ρώμης θα είναι επίσης έτοιμη να δράσει μονομερώς και να επικρίνει την Ευρωπαϊκή Ένωση για την επιτυχία των στόχων της.
Αν η Ιταλία πάει σε πρόωρες εκλογές, ο κίνδυνος νίκης των αντιευρωπαϊκών δυνάμεων θα έβλαπτε τις ιταλικές τράπεζες, αυξάνοντας το κόστος δανεισμού και δημιουργώντας πίεση στο ευρώ. Μια νίκη των ευρωσκεπτικιστών θα έθετε την Ιταλία σε πορεία σύγκρουσης με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η πρώτη αντίδραση από τη Γερμανία και τα όργανα της ΕΕ θα ήταν να πείσουν την νέα κυβέρνηση της Ρώμης να μην προχωρήσει σε δημοψήφισμα για την αποχώρηση από το ευρώ. Μακροπρόθεσμα, ωστόσο, ένα τέτοιο δημοψήφισμα θα ήταν δύσκολο να αποφευχθεί. Το 2017, ως εκ τούτου, η Ιταλία θα είναι μία από τις μεγαλύτερες απειλές για το ευρώ.
Η Ολλανδία, μία από τις πλουσιότερες χώρες της ευρωζώνης και ένας σημαντικός παίκτης στη Βόρεια Ευρώπη, θα πραγματοποιήσει γενικές εκλογές το Μάρτιο. Όπως και σε άλλες χώρες της ευρωζώνης, οι ευρωσκεπτικιστικές και αντι-μεταναστευτικές δυνάμεις θα παίξουν και εκεί το ρόλο τους και θα δείξουν το κατά πόσο η δυσαρέσκεια με το status quo είναι μεγάλη. Ακόμη και στην περίπτωση που οι ευρωσκεπτικιστές δεν μπουν στη βουλή, η επιρροή τους θα αναγκάσει την ολλανδική κυβέρνηση να γίνεται όλο και επικριτική με την Ευρωπαϊκή Ένωση, θα αντισταθεί στα σχέδια για την εμβάθυνση της ολοκλήρωσης της ΕΕ και να θα μπει στο λόμπι των χωρών του Βορρά που κριτικάρουν το Νότο.
Η κυβέρνηση μειοψηφίας της Ισπανίας, από την άλλη, θα αναγκαστεί να διαπραγματευτεί με την αντιπολίτευση για να μπορέσει να περάσει διάφορα νομοσχέδια. Αυτό θα οδηγήσει σε μια πολύπλοκη διαδικασία λήψης αποφάσεων και θα αυξήσει την πίεση για κατάργηση κάποιων από τις μεταρρυθμίσεις που εισήχθησαν κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης. Η Καταλονία θα συνεχίσει να πιέζει για την ανεξαρτησία της και θα αμφισβητεί την κυβέρνηση της Μαδρίτης. Σε ορισμένες περιπτώσεις θα την αγνοεί εξ ολοκλήρου σε άλλες θα διαπραγματεύεται μαζί της. Σε κάθε περίπτωση η κυβέρνηση της Μαδρίτης δεν θα επιτρέψει δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία της Καταλονίας, ωστόσο, η τελευταία δεν θα εγκαταλείψει τα σχέδιά της. Το Stratfor πάντως εκτιμά, ότι παρά τις πιέσεις, το 2017 η Καταλονία δεν θα κηρύξει μονομερώς την ανεξαρτησία της.
Απίθανο το σενάριο των εκλογών στην Ελλάδα - Η κυβέρνηση φοβάται το αποτέλεσμα
Στην Ελλάδα, η κυβέρνηση θα συνεχίσει να πιέζει τους πιστωτές της για πρόσθετα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους, αλλά λόγω των γερμανικών εκλογών η πρόοδος που θα γίνει θα είναι μικρή. Με την ελάφρυνση του χρέους να βρίσκεται προσωρινά εκτός τραπεζιού, η Αθήνα θα απαιτήσει χαμηλότερους στόχους για το δημοσιονομικό πλεόνασμα και θα απορρίψει τις πρόσθετες περικοπές δαπανών. Οι σχέσεις μεταξύ της Αθήνας και των πιστωτών της θα είναι τεταμένες, αλλά θα υπάρχει περιθώριο συμβιβασμού. Το ενδεχόμενο παραίτησης της ελληνικής κυβέρνησης είναι υπαρκτό, αν και φαντάζει απίθανο, καθώς το αποτέλεσμα των εκλογών είναι εξαιρετικά αβέβαιο και η κυβέρνηση δεν έχει καμία εγγύηση ότι θα παραμείνει στην εξουσία.
Ρήγματα στην ΕΕ
Οι χώρες της κεντρικής και ανατολικής Ευρώπης θα προσπαθήσουν να προστατέψουν τους εαυτούς τους από αυτό που λέγεται ρωσική επιθετικότητα -και από την αβεβαιότητα που περιβάλλει την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ. Αυτή που θα επιβαρυνθεί θα είναι η Πολωνία η οποία θα προσπαθήσει να ενισχύσει την πολιτική, οικονομική και στρατιωτική συνεργασία με τους γείτονές της. Θα υποστηρίξει, επίσης, την κυβέρνηση της Ουκρανίας, πολιτικά και οικονομικά και πιέσει τη Δύση (τα μέλη της ΕΕ πέραν των ανατολικών) να σκληρύνουν τη στάση τους έναντι στη Μόσχα υποστηρίζοντας τη συνέχιση των κυρώσεων, την αύξηση των στρατιωτικών δαπανώ, την υποστήριξη της Ουκρανίας και άλλα (κάτι το οποίο είναι πιθανό να κάνουν τα κράτη της Βαλτικής και η Σουηδία).
Αβέβαιοι αν το σύμφωνο της Βαρσοβίας θα στηριχθεί από την κυβέρνηση Τραμπ, η Πολωνία θα εξακολουθήσει τις καλές σχέσεις με το Λευκό Οίκο, καθώς υπερασπίζεται μια μόνιμη παρουσία του ΝΑΤΟ στην περιοχή. Οι χώρες της ευρύτερης περιοχής μπορεί ακόμη να δεσμευτούν στη δαπάνη περισσότερων χρημάτων για την άμυνα.
Φυσικά, όλες οι χώρες δεν θα αντιδράσουν με τον ίδιο τρόπο σε αυτό το νέο γεωπολιτικό περιβάλλον. Η Ουγγαρία ή η Σλοβακία, για παράδειγμα, θα προτιμήσουν να είναι πιο χαλαρές απέναντι στη Ρωσία και θα είναι πιο συγκρατημένες στη λήψη προληπτικών μέτρων. Εν τω μεταξύ, οι προσπάθειες της Μόσχας για εκμετάλλευση της διαίρεσης εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα στοιχειώσει τις γερμανο-ρωσικές σχέσεις. Η Γερμανία θα προσπαθήσει να διατηρήσει τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας, αλλά θα αντιμετωπίσει αντίσταση από κάποια μέλη της ΕΕ, τα οποία μάλλον θα άρουν τις κυρώσεις για να βελτιώσουν τις σχέσεις τους με τη Μόσχα. Η Γερμανία θα υπερασπιστεί επίσης τη συνεργασία στον τομέα της άμυνας και της ασφάλειας ως έναν τρόπο για να ασχοληθεί με την αβεβαιότητα σχετικά με το ΝΑΤΟ και η Ρωσία. Η γερμανική κυβέρνηση θα συνεχίσει να υποστηρίζει την Ουκρανία πολιτικά και οικονομικά, αλλά όχι στρατιωτικά.
Εν τω μεταξύ, η Ρωσία θα εκμεταλλευτεί τη διαίρεση στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης, υποστηρίζοντας τα ευρωσκεπτικιστικά πολιτικά κόμματα σε όλη την ήπειρο και επιδιώκοντας τη συνεργασία με τις φιλικότερες κυβερνήσεις στην ΕΕ. Ορισμένες χώρες, όπως η Ιταλία, η Γαλλία και η Αυστρία, θα υποστηρίξουν τη βελτίωση των σχέσεων με τη Ρωσία, δίνοντας τη Μόσχα μια καλύτερη ευκαιρία για να σπάσει το μπλοκ των κυρώσεων. Έτσι, η χαλάρωση την κυρώσεων της ΕΕ έναντι της Ρωσίας είναι πιθανές.
Σταματώντας τη μετανάστευση στην πηγή της
Για να ανακοπούν οι μεταναστευτικές ροές θα πρέπει μια σειρά από κράτη της ΕΕ να κάνουν ορισμένα πράγματα. Στη δίοδο της Κεντρικής Μεσογείου, οι Βρυξέλλες θα προσπαθήσουν να αποτρέψουν τους μετανάστες να φεύγουν από την Αφρική, μέσω της συνεργασίας τους με τις χώρες καταγωγής τους και σε συνεργασία με τα πρωτογενή κράτη διέλευσης. Αλλά η δυσκολία στην πραγματικότητα στη διακοπή των δρομολογίων από την Αφρική και η απουσία βιώσιμης κυβέρνησης στη Λιβύη θα περιορίσει τις ικανότητες της ΕΕ να σταματήσουν τις μεταναστευτικές ροές μέσω της Μεσογείου.
Στην οδό Κεντρικής Μεσογείου, οι Βρυξέλλες θα προσπαθήσουν να σταματήσουν οι μετανάστες να φύγουν από την Αφρική μέσω της συνεργασίας με τις χώρες καταγωγής τους και σε συνεργασία με τις πρωτογενείς κράτη διέλευσης. Αλλά η δυσκολία στην πραγματικότητα διακοπή δρομολογίων αφρικανική μετανάστευση και η απουσία οποιασδήποτε βιώσιμης κυβέρνησης στη Λιβύη θα περιορίσει την ικανότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης να σταματήσει τη ροή των λαών μέσω της Μεσογείου.
Στην ανατολική Μεσόγειο η ΕΕ θα διατηρήσει ανοιχτή τη γραμμή επικοινωνίας με την Τουρκία, παρά τις πολιτικές διαφορές της με την Άγκυρα. Οι εκλογές στην ΕΕ και οι εσωτερικές διαιρέσεις, ωστόσο, θα αποτρέψουν την ΕΕ από το να ενδώσει σε πολλές από τις απαιτήσεις της Τουρκίας, ιδίως σε εκείνη για την ελεύθερη βίζα. Ένα μικρό παράθυρο για το θέμα θα ανοίξει στους πρώτους μήνες του έτους, αλλά αν δεν σημειωθεί πρόοδος πριν την έναρξη των εκλογικών αναμετρήσεων σε χώρες της ΕΕ (το Μάρτιο στην Ολλανδία), το θέμα θα πάει στην παράταση. Οι συμφωνίες για λιγότερο αμφιλεγόμενα θέματα, όπως το εμπόριο και τα χρήματα θα εγκριθούν ευκολότερα.
Έχοντας επίγνωση του πόσο αναξιόπιστοι είναι οι εξωτερικοί εταίροι τους, τα μέλη της ΕΕ θα προσπαθήσουν να προστατέψουν τους εαυτούς τους όσο το δυνατόν περισσότερο. Θα συνεχίσουν να σκληραίνουν τους εθνικούς μεταναστευτικούς νόμους και να αυξάνουν τις απελάσεις, για να αποθαρρύνουν τους μετανάστες να πηγαίνουν σε αυτές. Σε αντίθετη περίπτωση, η Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί να ενισχύσει τους ελέγχους στα σύνορα, αλλά πάντα θα υπάρχει μια συζήτηση για την αποτυχία των Βρυξελλών να αναπτύξει μια συνεκτική μεταναστευτική πολιτική.
Πηγή "Ημερησία"
το είδαμε ΕΔΩ
Υποστηρίζει τους λαϊκιστές της Ευρώπης με στόχο τη διαίρεση, γράφει το Stratfor, και παίζει το ρόλο διαμεσολαβητή στη Μέση Ανατολή έτσι ώστε να μπορεί να διαπραγματεύεται με μεγαλύτερη ευκολία στη Δύση. Όσον αφορά στην Ελλάδα, θεωρεί ότι δεν θα γίνουν εκλογές, καθώς η κυβέρνηση φοβάται το αποτέλεσμα.
Ιδού οι προβλέψεις του Stratfor αναλυτικότερα:
Η κρίση στην Ευρωζώνη μπορεί να μπει σε μια νέα, πιο επικίνδυνη φάση το 2017, σημειώνει, καθώς οι κίνδυνοι αγγίζουν τους μεγαλύτερους οικονομικούς και πολικούς παίκτες της. Κάτι τέτοιο "θα αποτελέσει απειλή για το μέλλον των θεσμών που κυβερνούν την ΕΕ με τρόπο πιο βαθύ απ' ό,τι πριν". Οι επερχόμενοι κίνδυνοι θα είναι μεγαλύτεροι για την Ιταλία, τη Γαλλία και τη Γερμανία. "
Οι εθνικιστικές δυνάμεις που έχτιζαν όλα αυτά τα χρόνια θα δείξουν τις δυνάμεις τους σε Γερμανία και Γαλλία, πιθανότατα και στην Ιταλία, αν η χώρα πάει σε εκλογές νωρίτερα. Ακόμη κι αν οι δυνάμεις αυτές αποτύχουν να αναδειχθούν νικήτριες, η δημοτικότητά τους θα καταφέρει να επηρεάσει τις αποφάσεις των ηγετών των χωρών αυτών, εντείνοντας τον πολιτικό κατακερματισμό της ΕΕ, αυξάνοντας τις απαιτήσεις για την επιστροφή κυριαρχίας στις εθνικές κυβερνήσεις και οδηγώντας τα κράτη σε ανάληψη περισσότερων μονομερών ενεργειών. Η πολιτική αβεβαιότητα σε αυτές τις χώρες του σκληρού πυρήνα της ΕΕ θα αυξήσει επίσης τους οικονομικούς κινδύνους, ιδίως στον τραπεζικό τομέα".
Όπως σημειώνει, η ΕΕ, εκτός από αυτές τις προκλήσεις, θα πρέπει να ασχοληθεί και με άλλες, όπως ο Ντόναλντ Τραμπ, ενώ τα εγχώρια πολιτικά προβλήματα θα αποτρέψουν τα κράτη της ΕΕ από την εφαρμογή των οικονομικών και δημοσιονομικών μεταρρυθμίσεων. Δεν αποκλείεται οι χώρες της ανατολικής Ευρώπης να επιδιώξουν περιφερειακές και διμερείς συνεργασίες για να προσπαθήσουν να δείξουν στη Ρωσία ότι λειτουργούν ως ένα ενιαίο μέτωπο.
Οι εξελίξεις στη Γαλλία, τη Γερμανία και την Ιταλία, στις τρεις μεγαλύτερες οικονομίες της Ευρωζώνης, θα επηρεάσουν ολόκληρη την ευρωζώνη. Οι εκλογές στη Γαλλία και τη Γερμανία θα δοκιμάσουν τη γαλλο-γερμανική συμμαχία, πάνω στην οποία ιδρύθηκε η ΕΕ, και η οικονομική απειλή της Ιταλίας θα επηρεάσει τη σταθερότητα της Ευρωζώνης. Θα δημιουργηθεί και πάλι πολιτική ένταση μεταξύ βόρειας και νότιας Ευρώπης, καθώς οι δύο πλευρές έχουν διαφορετικές απόψεις για το μέλλον της Ευρωζώνης, σημειώνει.
Όσον αφορά στη Γαλλία, το Stratfor τονίζει ότι οι μεταρρυθμίσεις θα καθυστερήσουν λόγω εκλογών, ενώ οι προεδρικοί υποψήφιοι έχουν εντελώς διαφορετικές θέσεις όσον αφορά την οικονομία. Το αποτέλεσμα των εκλογών και τα ποσοστά της Μαρίν Λεπέν, ακόμη και αν κερδίσουν οι πιο μετριοπαθείς, θα επηρεάσουν τις κινήσεις της νέας γαλλικής κυβέρνησης. Μεταξύ άλλων, ενδέχεται να είναι πιο επιφυλακτική με το ελεύθερο εμπόριο, να εισαγάγει μέτρα κατά της μετανάστευσης, να πιέσει τις Βρυξέλλες να επανασχεδιάσουν τη συμφωνία για τη ζώνη Σένγκεν και για τη βελτίωση των ελέγχων στα σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επίσης, είναι πιθανό να επικρίνει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ακόμη και να φτάσει στο σημείο να απαιτήσει τον περιορισμό των ευθυνών της.
Αν οι μετριοπαθείς κερδίσουν, θα ζητήσουν από την Ευρωζώνη επιστροφή εξουσιών στα κράτη-μέλη, ενώ είναι πιθανό να πιέσουν για καλύτερες σχέσεις με τη Ρωσία. Αν κερδίσει η ακροδεξιά Μαρίν Λεπέν, η γαλλική κυβέρνηση θα εισαγάγει μέτρα για τον περιορισμό της ελεύθερης κυκλοφορίας εμπορευμάτων, προσώπων, υπηρεσιών και κεφαλαίων σε ολόκληρη την ΕΕ. Είναι πιθανό επίσης να σχεδιάσει δημοψήφισμα για την αποχώρηση της Γαλλίας από την ΕΕ. Αυτό θα είναι ένα μεγάλο πρόβλημα για την ΕΕ. Χωρίς τη Γαλλία, ένα ιδρυτικό μέλος του οποίου η συμμαχία με τη Γερμανία αποτέλεσε τη βάση για τον σχηματισμό της Ένωσης, η διάλυσή της θα είναι πιθανόν μη αναστρέψιμη. Στην επόμενη κρίση η ΕΕ θα κατακερματιστεί σε μικρότερες περιφερειακές ομάδες. Οι αμφιβολίες για το μέλλον του ευρώ θα προκαλέσουν τριγμούς στις τράπεζες του Νότου και την κατάρρευση της νομισματικής ένωσης.
Η Γερμανία θα προσπαθήσει να κρατήσει την ΕΕ ενωμένη. Αλλά το Βερολίνο "θα δυσκολευτεί", κατά το Stratfor. Πριν από τις εκλογές στη Γερμανία, δεν θα ληφθεί καμία σημαντική απόφαση για την ΕΕ. Τα αντικρουόμενα εθνικά συμφέροντα μεταξύ των μελών της ΕΕ θα καταστήσουν δύσκολη τη συναίνεση για τη μεταρρύθμιση της Ένωσης. Όπως τονίζει η ανάλυση, δεν θα πρέπει να αναμένονται σημαντικές μεταρρυθμίσεις στην ΕΕ για την οικονομία. "Η Γερμανία και οι βόρειοι γείτονές της, ως συνήθως, θα είναι σε αντίθεση με τη διαχείριση των οικονομιών του νότου. Η κυβέρνηση του Βερολίνου θα παραμείνει επιφυλακτική με θέματα όπως η ελάφρυνση του ελληνικού χρέους ή το περιθώριο χαλάρωσης των στόχων για το έλλειμμα. Η Γερμανία είναι πιθανό να έρθει σε σύγκρουση με την ΕΚΤ, για το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης, με το Βερολίνο και τους βόρειους γείτονές του να υποστηρίζουν τη λήξη του προγράμματος, με την ΕΚΤ να αντιστέκεται.
Η ασφάλεια και η μετανάστευση θα παίξουν ρόλο στις προεκλογικές εκστρατείες στη Γερμανία, ένα πιο διαιρεμένο κοινοβούλιο με μικρότερα κόμματα από την αριστερά και τη δεξιά είναι πιθανό, ωστόσο, κάτι τέτοιο θα δυσκόλευε τις συνομιλίες για τη δημιουργία κυβέρνησης συνασπισμού. Αυτό που θα μπορούσε κατά το Stratfor να αναγκάσει τη Γερμανία να αναλάβει πιο αποφασιστικό ρόλο στην ΕΕ, θα ήταν μια νίκη των ευρωσκεπτικιστικών δυνάμεων στη Γαλλία ή την Ιταλία. Αν κάτι τέτοιο συμβεί, το Βερολίνο θα προσπαθήσει να διατηρήσει την Ένωση και να έρθουν σε συμφωνία με τις νέες αντιευρωπαϊκές κυβερνήσεις για εσωτερικές μεταρρυθμίσεις. Θα κάνει όμως σχέδια και με τους περιφερειακούς συμμάχους της για το ενδεχόμενο η ΕΕ και η Ευρωζώνη να αποσυντεθούν.
Όσο για την Ιταλία, η πολιτική αβεβαιότητα, η χαμηλή οικονομική ανάπτυξη και τα υψηλά επίπεδα χρέους θα εγείρουν και πάλι ερωτήματα για το μέλλον της τρίτης μεγαλύτερης χώρας της ευρωζώνης -και για τη νομισματική ένωση ως σύνολο. Η υπηρεσιακή κυβέρνηση της Ιταλίας θα είναι αδύναμη και οι πρόωρες εκλογές πιθανές.
Ανεξαρτήτως από το ποιος θα είναι ο νέος ηγέτης της χώρας, η ιταλική κυβέρνηση θα πιέσει για ευελιξία στους δημοσιονομικούς στόχους της ΕΕ και θα ζητήσει την αλληλεγγύη από τους εταίρους της ΕΕ για την αντιμετώπιση της μεταναστευτικής κρίσης. Η κυβέρνηση της Ρώμης θα είναι επίσης έτοιμη να δράσει μονομερώς και να επικρίνει την Ευρωπαϊκή Ένωση για την επιτυχία των στόχων της.
Αν η Ιταλία πάει σε πρόωρες εκλογές, ο κίνδυνος νίκης των αντιευρωπαϊκών δυνάμεων θα έβλαπτε τις ιταλικές τράπεζες, αυξάνοντας το κόστος δανεισμού και δημιουργώντας πίεση στο ευρώ. Μια νίκη των ευρωσκεπτικιστών θα έθετε την Ιταλία σε πορεία σύγκρουσης με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η πρώτη αντίδραση από τη Γερμανία και τα όργανα της ΕΕ θα ήταν να πείσουν την νέα κυβέρνηση της Ρώμης να μην προχωρήσει σε δημοψήφισμα για την αποχώρηση από το ευρώ. Μακροπρόθεσμα, ωστόσο, ένα τέτοιο δημοψήφισμα θα ήταν δύσκολο να αποφευχθεί. Το 2017, ως εκ τούτου, η Ιταλία θα είναι μία από τις μεγαλύτερες απειλές για το ευρώ.
Η Ολλανδία, μία από τις πλουσιότερες χώρες της ευρωζώνης και ένας σημαντικός παίκτης στη Βόρεια Ευρώπη, θα πραγματοποιήσει γενικές εκλογές το Μάρτιο. Όπως και σε άλλες χώρες της ευρωζώνης, οι ευρωσκεπτικιστικές και αντι-μεταναστευτικές δυνάμεις θα παίξουν και εκεί το ρόλο τους και θα δείξουν το κατά πόσο η δυσαρέσκεια με το status quo είναι μεγάλη. Ακόμη και στην περίπτωση που οι ευρωσκεπτικιστές δεν μπουν στη βουλή, η επιρροή τους θα αναγκάσει την ολλανδική κυβέρνηση να γίνεται όλο και επικριτική με την Ευρωπαϊκή Ένωση, θα αντισταθεί στα σχέδια για την εμβάθυνση της ολοκλήρωσης της ΕΕ και να θα μπει στο λόμπι των χωρών του Βορρά που κριτικάρουν το Νότο.
Η κυβέρνηση μειοψηφίας της Ισπανίας, από την άλλη, θα αναγκαστεί να διαπραγματευτεί με την αντιπολίτευση για να μπορέσει να περάσει διάφορα νομοσχέδια. Αυτό θα οδηγήσει σε μια πολύπλοκη διαδικασία λήψης αποφάσεων και θα αυξήσει την πίεση για κατάργηση κάποιων από τις μεταρρυθμίσεις που εισήχθησαν κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης. Η Καταλονία θα συνεχίσει να πιέζει για την ανεξαρτησία της και θα αμφισβητεί την κυβέρνηση της Μαδρίτης. Σε ορισμένες περιπτώσεις θα την αγνοεί εξ ολοκλήρου σε άλλες θα διαπραγματεύεται μαζί της. Σε κάθε περίπτωση η κυβέρνηση της Μαδρίτης δεν θα επιτρέψει δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία της Καταλονίας, ωστόσο, η τελευταία δεν θα εγκαταλείψει τα σχέδιά της. Το Stratfor πάντως εκτιμά, ότι παρά τις πιέσεις, το 2017 η Καταλονία δεν θα κηρύξει μονομερώς την ανεξαρτησία της.
Απίθανο το σενάριο των εκλογών στην Ελλάδα - Η κυβέρνηση φοβάται το αποτέλεσμα
Στην Ελλάδα, η κυβέρνηση θα συνεχίσει να πιέζει τους πιστωτές της για πρόσθετα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους, αλλά λόγω των γερμανικών εκλογών η πρόοδος που θα γίνει θα είναι μικρή. Με την ελάφρυνση του χρέους να βρίσκεται προσωρινά εκτός τραπεζιού, η Αθήνα θα απαιτήσει χαμηλότερους στόχους για το δημοσιονομικό πλεόνασμα και θα απορρίψει τις πρόσθετες περικοπές δαπανών. Οι σχέσεις μεταξύ της Αθήνας και των πιστωτών της θα είναι τεταμένες, αλλά θα υπάρχει περιθώριο συμβιβασμού. Το ενδεχόμενο παραίτησης της ελληνικής κυβέρνησης είναι υπαρκτό, αν και φαντάζει απίθανο, καθώς το αποτέλεσμα των εκλογών είναι εξαιρετικά αβέβαιο και η κυβέρνηση δεν έχει καμία εγγύηση ότι θα παραμείνει στην εξουσία.
Ρήγματα στην ΕΕ
Οι χώρες της κεντρικής και ανατολικής Ευρώπης θα προσπαθήσουν να προστατέψουν τους εαυτούς τους από αυτό που λέγεται ρωσική επιθετικότητα -και από την αβεβαιότητα που περιβάλλει την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ. Αυτή που θα επιβαρυνθεί θα είναι η Πολωνία η οποία θα προσπαθήσει να ενισχύσει την πολιτική, οικονομική και στρατιωτική συνεργασία με τους γείτονές της. Θα υποστηρίξει, επίσης, την κυβέρνηση της Ουκρανίας, πολιτικά και οικονομικά και πιέσει τη Δύση (τα μέλη της ΕΕ πέραν των ανατολικών) να σκληρύνουν τη στάση τους έναντι στη Μόσχα υποστηρίζοντας τη συνέχιση των κυρώσεων, την αύξηση των στρατιωτικών δαπανώ, την υποστήριξη της Ουκρανίας και άλλα (κάτι το οποίο είναι πιθανό να κάνουν τα κράτη της Βαλτικής και η Σουηδία).
Αβέβαιοι αν το σύμφωνο της Βαρσοβίας θα στηριχθεί από την κυβέρνηση Τραμπ, η Πολωνία θα εξακολουθήσει τις καλές σχέσεις με το Λευκό Οίκο, καθώς υπερασπίζεται μια μόνιμη παρουσία του ΝΑΤΟ στην περιοχή. Οι χώρες της ευρύτερης περιοχής μπορεί ακόμη να δεσμευτούν στη δαπάνη περισσότερων χρημάτων για την άμυνα.
Φυσικά, όλες οι χώρες δεν θα αντιδράσουν με τον ίδιο τρόπο σε αυτό το νέο γεωπολιτικό περιβάλλον. Η Ουγγαρία ή η Σλοβακία, για παράδειγμα, θα προτιμήσουν να είναι πιο χαλαρές απέναντι στη Ρωσία και θα είναι πιο συγκρατημένες στη λήψη προληπτικών μέτρων. Εν τω μεταξύ, οι προσπάθειες της Μόσχας για εκμετάλλευση της διαίρεσης εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα στοιχειώσει τις γερμανο-ρωσικές σχέσεις. Η Γερμανία θα προσπαθήσει να διατηρήσει τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας, αλλά θα αντιμετωπίσει αντίσταση από κάποια μέλη της ΕΕ, τα οποία μάλλον θα άρουν τις κυρώσεις για να βελτιώσουν τις σχέσεις τους με τη Μόσχα. Η Γερμανία θα υπερασπιστεί επίσης τη συνεργασία στον τομέα της άμυνας και της ασφάλειας ως έναν τρόπο για να ασχοληθεί με την αβεβαιότητα σχετικά με το ΝΑΤΟ και η Ρωσία. Η γερμανική κυβέρνηση θα συνεχίσει να υποστηρίζει την Ουκρανία πολιτικά και οικονομικά, αλλά όχι στρατιωτικά.
Εν τω μεταξύ, η Ρωσία θα εκμεταλλευτεί τη διαίρεση στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης, υποστηρίζοντας τα ευρωσκεπτικιστικά πολιτικά κόμματα σε όλη την ήπειρο και επιδιώκοντας τη συνεργασία με τις φιλικότερες κυβερνήσεις στην ΕΕ. Ορισμένες χώρες, όπως η Ιταλία, η Γαλλία και η Αυστρία, θα υποστηρίξουν τη βελτίωση των σχέσεων με τη Ρωσία, δίνοντας τη Μόσχα μια καλύτερη ευκαιρία για να σπάσει το μπλοκ των κυρώσεων. Έτσι, η χαλάρωση την κυρώσεων της ΕΕ έναντι της Ρωσίας είναι πιθανές.
Σταματώντας τη μετανάστευση στην πηγή της
Για να ανακοπούν οι μεταναστευτικές ροές θα πρέπει μια σειρά από κράτη της ΕΕ να κάνουν ορισμένα πράγματα. Στη δίοδο της Κεντρικής Μεσογείου, οι Βρυξέλλες θα προσπαθήσουν να αποτρέψουν τους μετανάστες να φεύγουν από την Αφρική, μέσω της συνεργασίας τους με τις χώρες καταγωγής τους και σε συνεργασία με τα πρωτογενή κράτη διέλευσης. Αλλά η δυσκολία στην πραγματικότητα στη διακοπή των δρομολογίων από την Αφρική και η απουσία βιώσιμης κυβέρνησης στη Λιβύη θα περιορίσει τις ικανότητες της ΕΕ να σταματήσουν τις μεταναστευτικές ροές μέσω της Μεσογείου.
Στην οδό Κεντρικής Μεσογείου, οι Βρυξέλλες θα προσπαθήσουν να σταματήσουν οι μετανάστες να φύγουν από την Αφρική μέσω της συνεργασίας με τις χώρες καταγωγής τους και σε συνεργασία με τις πρωτογενείς κράτη διέλευσης. Αλλά η δυσκολία στην πραγματικότητα διακοπή δρομολογίων αφρικανική μετανάστευση και η απουσία οποιασδήποτε βιώσιμης κυβέρνησης στη Λιβύη θα περιορίσει την ικανότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης να σταματήσει τη ροή των λαών μέσω της Μεσογείου.
Στην ανατολική Μεσόγειο η ΕΕ θα διατηρήσει ανοιχτή τη γραμμή επικοινωνίας με την Τουρκία, παρά τις πολιτικές διαφορές της με την Άγκυρα. Οι εκλογές στην ΕΕ και οι εσωτερικές διαιρέσεις, ωστόσο, θα αποτρέψουν την ΕΕ από το να ενδώσει σε πολλές από τις απαιτήσεις της Τουρκίας, ιδίως σε εκείνη για την ελεύθερη βίζα. Ένα μικρό παράθυρο για το θέμα θα ανοίξει στους πρώτους μήνες του έτους, αλλά αν δεν σημειωθεί πρόοδος πριν την έναρξη των εκλογικών αναμετρήσεων σε χώρες της ΕΕ (το Μάρτιο στην Ολλανδία), το θέμα θα πάει στην παράταση. Οι συμφωνίες για λιγότερο αμφιλεγόμενα θέματα, όπως το εμπόριο και τα χρήματα θα εγκριθούν ευκολότερα.
Έχοντας επίγνωση του πόσο αναξιόπιστοι είναι οι εξωτερικοί εταίροι τους, τα μέλη της ΕΕ θα προσπαθήσουν να προστατέψουν τους εαυτούς τους όσο το δυνατόν περισσότερο. Θα συνεχίσουν να σκληραίνουν τους εθνικούς μεταναστευτικούς νόμους και να αυξάνουν τις απελάσεις, για να αποθαρρύνουν τους μετανάστες να πηγαίνουν σε αυτές. Σε αντίθετη περίπτωση, η Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί να ενισχύσει τους ελέγχους στα σύνορα, αλλά πάντα θα υπάρχει μια συζήτηση για την αποτυχία των Βρυξελλών να αναπτύξει μια συνεκτική μεταναστευτική πολιτική.
Πηγή "Ημερησία"
το είδαμε ΕΔΩ