Το Μνημείο για τα θύματα γενοκτονιών

Γράφει ο Νίκος Λυγερός

Μετά την καθιέρωση της 9ης Δεκεμβρίου ως ημέρα μνήμης για τα θύματα των γενοκτονιών δίχως καμιά εξαίρεση, η ανέγερση ενός μνημείου για τα θύματα γενοκτονίας είναι η φυσιολογική εξέλιξη. Με τις αποφάσεις της Ανθρωπότητας στα Ηνωμένα Έθνη, σιγά σιγά οι άνθρωποι κατανοούν ότι πρέπει να κινηθούν και σε εθνικό επίπεδο. Έτσι, η ύπαρξη ενός τέτοιου μνημείου στους Κήπους Ray Bramham στο Πρέστον της Βικτώριας στην Αυστραλία είναι ένα πανέμορφο παράδειγμα ανθρωπισμού που έφτασε στο επίπεδο συνειδητοποίησης των Δικαιωμάτων της Ανθρωπότητας. Και πρέπει να καταλάβουμε ότι όσοι έχουν ενστάσεις είναι άτομα που έχουν ενοχές για την ίδια τους την ιστορία. Διότι πρόκειται για μια πανανθρώπινη κίνηση που γίνεται πράξη μέσω του μνημείου. Διότι ακόμα και το σχήμα του μνημείου, που αντιπροσωπεύει το σχήμα της ειρήνης, σέβεται κάθε πολιτισμό και κάθε θρησκεία που έχει μια γενοκτονία δίχως να κάνει διαφορές. 

Και μ’ αυτόν τον τρόπο τα κεριά, η άμμος, τα πέταλα λουλουδιών έρχονται να δηλώσουν ότι ανήκουν στο ψηφιδωτό που αποτελεί την Ανθρωπότητα. Δεν υπάρχει, λοιπόν, κάποια στοχοποίηση και το όραμα του μνημείου ακολουθεί την ιδέα της ημέρας μνήμης, αφού μιλά άμεσα για την αξιοπρέπεια των θυμάτων. Η Αυστραλία έχει δώσει πολλές φορές το παράδειγμα σε επίπεδο ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Τώρα το κάνει και στο επίπεδο των Δικαιωμάτων της Ανθρωπότητας κι ένα από τα πρώτα είναι να μην γενοκτονηθεί. Ας μην το ξεχάσουμε, λοιπόν, κι ας συνεχίσουμε τον αγώνα που αναδεικνύει την ανθρώπινη αξία των θυμάτων.

πηγή

Ο Νίκος Λυγερός είναι καθηγητής Γεωστρατηγικής

Από την Νύκτα των ΙΜΙΩΝ στην Νύκτα των ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ και στο ΑΙΓΑΙΟ της Προσφυγικής Κρίσης.

Γράφει ο Δρ Κωνσταντίνος Βαρδάκας 

ΦΩΤΟ από http://police-voice.blogspot.gr/

Αφιερωμένο στους μνημονιολάγνους που ¨βάλαν¨ το χέρι τους στον Δημόσιο κορβανά και για αυτό πρέπει να γιορτάζουν μαζί με τον Ιούδα γιατί με τις πράξεις τους  τον επιβράβευσαν. 

Τόσα χρόνια μετά από την τραγωδία των Ιμίων ποιος μπορεί να ισχυριστεί ότι γνωρίζει την πλήρη αλήθεια για το τι συνέβη εκείνη τη μοιραία νύχτα για τους τρεις αξιωματικούς του ΠΝ και για τη χώρα μας; 

Πόσοι μπορούν με βεβαιότητα να υποστηρίξουν ότι έχουν απόλυτα πειστεί από την αλήθεια που έχει παρουσιαστεί κατά καιρούς; 

Και όμως πέρα από τα γεωπολιτικά, τις γκρίζες ζώνες και τα υποθαλάσσια ενεργειακά κοιτάσματα της περιοχής που είναι μια απτή πραγματικότητα στις ημέρες μας ψηλαφάμε και μία άλλη διάσταση που δρομολογήθηκε εκείνη την κρίσιμη νύχτα και έφερε μετέπειτα ανεξέλεγκτες καταστάσεις. 

Δυστυχώς εκείνη η νύχτα δρομολόγησε την ¨μεγάλη νύχτα των λαμογιών των στρατιωτικών εξοπλισμών¨. 

Κάποιοι αποφάσισαν να τρέξουν στο γκράν- πρί της μίζας των εξοπλισμών και να παίξουν κορώνα γράμμα την ασφάλεια της Ελλάδας σε κρίσιμες εποχές. 

Η ενίσχυση της αποτρεπτικής ικανότητας της χώρας θεωρείται εύλογη ανάγκη και μεγίστη προτεραιότητα. 

Εκείνες τις στιγμές που το αίσθημα του Έλληνα πληγώθηκε και ο Εθνικός συναισθηματικός του χώρος κατέρρευσε με τον θάνατο των τριών παλληκαριών το βράδυ των ΙΜΙΩΝ κάποιοι ξεκινούσαν το marketing της κούρσας των εξοπλισμών της μίζας. 

Σου λέει ο Έλληνας δεν ευχαριστήθηκε ¨με το ευχαριστώ που είπαμε στους Αμερικάνους¨ για αυτό θα τον ¨πνίξουμε¨ στα εξοπλιστικά προγράμματα για να αισθάνεται ασφαλής!! 

Για αυτούς η νύχτα των ΙΜΙΩΝ και ο Θάνατος των Ηρώων μας ήταν η καλύτερη τους ευκαιρία και η απαρχή του άκρατου πλουτισμού τους.

Αναρωτιούνται αν στα ΙΜΙΑ υπήρξε προδοσία;

Μα η προδοσία φτάνει μέχρι τις ημέρες μας. Άλλωστε την διαβάζουμε στην καθημερινή ειδησεογραφία.

Διότι εκτός από την υποβάθμιση των στρατιωτικών εξοπλισμών μειώθηκαν  δραματικά  και τα τεχνικά μέσα της ακτοφυλακής να ελέγξει τις κατακλυσμιαίες προσφυγικές ροές μέσω του Αιγαίου στην Ευρώπη.

Σήμερα αποτυπώθηκε  το ψηφιδωτό της προδοσίας με τις διαδρομές του μαύρου χρήματος της ¨ξεπλυμένης μίζας¨ μέσω υπεράκτιων εταιρειών.

Σήμερα ο Λαός καλείται να πληρώσει με το υστέρημα του τα κλεμμένα των πάσης φύσεως λαμογιών.

Σήμερα τίθεται και ένα κορυφαίο ερώτημα γιατί περιμέναμε να έρθει η ώρα των μνημονίων για να ανοίξουν οι όζουσες υποθέσεις των εξοπλιστικών προγραμμάτων όπως και άλλες;
 
Οι απαντήσεις δίνονται μέσα από την οδύνη των ημερών που βιώνουμε και ποικίλουν.
Η θεατρική αυλαία των δήθεν αξιολογήσεων, των δήθεν συμβούλων, των βαρέων υπογραφών που έπεσαν ΑΝΟΙΞΕ και φιγουράρουν πλέον τα καλοπληρωμένα ¨σαπάκια¨ που αγοράσθηκαν από τον ανυποψίαστο Έλληνα φορολογούμενο για να ενισχύσουν την Αμυντική Θωράκιση της χώρας!!

Είναι η απληστία των πράξεων αυτών μόνο κακούργημα;

Ή η διακινδύνευση της Εθνικής Άμυνας αποτελεί Εσχάτη Προδοσία; 

Την στιγμή που σε όλα αυτά τα χρόνια το ΑΙΓΑΙΟ έπαιρνε φωτιά από την θρασύτητα των γειτόνων.

Η νύχτα των ΙΜΙΩΝ έφερε την νύχτα των ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ.

Μήπως η νύκτα των ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ φέρει άλλου είδους ΙΜΙΑ;

Προς το παρόν έφερε την νύκτα της Προσφυγιάς στο ΑΡΧΙΠΕΛΑΓΟΣ-ΑΙΓΑΙΟ και υποβόσκουσα κρίση  με  πιθανή εμπλοκή με την Τουρκία μέσα στο μεγάλο γεωπολιτικό παιχνίδι που άνοιξε. 

¨Σφοδρή επίθεση της Frontex στην Τουρκία για το προσφυγικό 

Την κατηγορεί ότι «κάνει εύκολη τη ζωή στους διακινητές» Μιλά για «οργανωμένο έγκλημα»

Την ίδια ώρα, οι Τούρκοι απαιτούν επιπλέον 2 δισ. ευρώ από την ΕΕ για την αντιμετώπιση του προβλήματος¨ 

Ακριβώς γιατί απέναντι μας έχουμε έναν μουρλό… 

Τύμπανα πολέμου ξανά: Ο Ερντογάν απειλεί ευθέως τη Ρωσία!  Αφορμή η παραβίαση του τουρκικού εναερίου χώρου από ρωσικό μαχητικό.

«Τέτοιες ανεύθυνες πράξεις δεν ωφελούν την παγκόσμια ειρήνη!» είπε ο Τούρκος Πρόεδρος «Η Ρωσία θα επωμιστεί τις συνέπειες», τόνισε Ζήτησε συνάντηση με τον Πούτιν  http://www.iefimerida.gr/30 Ιανουαρίου 2016 

Ότι και να φέρει ο αδυσώπητος χρόνος τα κακά στην πατρίδα μας ήρθαν βαθειά νύχτα δίχως ξαστεριά. Όμως νύχτα θα φύγουν με ξαστεριά για να ξημερώσει στην χώρα ΛΕΥΤΕΡΙΑ. 

Η ΚΑΘΑΡΣΗ άρχεται βασανιστικά και αποφασιστικά και ποιος μπορεί να της αντισταθεί.; 

Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

Η Ρωσία καταγγέλλει την Άγκυρα για προσβολή της Μνήμης των Ελλήνων νεκρών ηρώων των Ιμίων!

Του Θεόφραστου Ανδρεόπουλου 

Με ένα εντυπωσιακό ρεπορτάζ του κρατικού ειδησεογραφικού Ria Novosti η Μόσχα καταγγέλει την Άγκυρα για προσβολή της Μνήμης των Ελλήνων "νεκρών ηρώων" - όπως τους χαρακτηρίζει-των Ιμίων με την χθεσινή παραβίαση του ΕΕΧ και την πτήση πάνω από την νήσο Καλόλιμνο.

Το όλο επεισόδιο έγινε περίπου 40 λεπτά αφότου ο Έλληνας ΥΕΘΑ Π.Καμμένος και ο Α/ΓΕΕΘΑ Ε.Αποστολάκης είχαν ρίξει από Ε/Π Chinook στεφάνια στην περιοχή που είχε καταπέσει το ελικόπτερο και μάλιστα το Ria Novosti φιλοξενεί δηλώσεις του Έλληνα ΥΕΘΑ.

Είναι η πρώτη φορά που η Ρωσία εκδηλώνεται κατ'αυτόν τον τρόπο στο θέμα των Ιμίων παίρνοντας σαφώς το μέρος της Ελλάδας και καταγγέλοντας όχι μόνο την παραβίαση του ΕΕΧ, αλλά και για προσβολή της Μνήμης των Ελλήνων νεκρών από την Τουρκία. 

Σίγουρα η ρωσική αυτή στάση δεν είναι άσχετη με την τραγωδία του ρωσικού μαχητικού κρούσης Su-24 που καταρίφθηκε από τουρκικά F-16 εντός του συριακού εναέριου χώρου.

Συγκεκριμένα το Ria Novosti αναφέρει:

"Τουρκικά μαχητικά παραβίασαν τον ελληνικό εναέριο χώρο και αναχαιτίστικαν. Το επεισόδιο έλαβε χώρα στην επέτειο της λήξης της ελληνοτουρκικής κρίσης του 1996 (Ίμια).

Την Πέμπτη τουρκικά μαχητικά παραβίασαν τον ελληνικό εναέριο χώρο ενώ οι Έλληνες επικεφαλής των ελληνικών ΕΔ πετούσαν στεφάνια στα ύδατα των Ιμίων όπου σκοτώθηκαν τρεις Έλληνες στρατιωτικοί κατά την σύγκρουση που έλαβε χώρα 20 χρόνια πριν" αναφέρει ο Έλληνας ΥΕΘΑ Π.Καμμένος.

Το 1996 υπήρξε διένεξη στα ύδατα των Ιμίων στο Αρχιπέλαγος των Δωδεκανήσων στο Αιγαίο η οποία πυροδότησε κρίση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις.

Δύο χώρες-μέλη του ΝΑΤΟ έφτασαν στο χείλος του πολέμου μέσα σε μερικές ημέρες. Η κρίση εκτονώθηκε με ξένη μεσολάβηση από το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ.

Τις τελευταίες ημέρες, ένα ελικόπτερο του ΠΝ συνετρίβη στην περιοχή της κρίσης σκοτωνοντας τρεις αξιωματικούς (Τρία παλικάρια, τρεις ήρωες, εκτελώντας το καθήκον τους, άφησαν την τελευταία τους πνοή και ξεκινά ένας αγώνας δρόμου για τον εντοπισμού του υποπλοιάρχου Χριστόδουλου Καραθανάση, του υποπλοιάρχου Παναγιώτη Βλαχάκου και του αρχικελευστή Έκτορα Γιαλοψού).

Τεχνικές βλάβες ήταν ο επίσημος λόγος της συντριβής. Από τότε η Ελλαδα τιμά την Μνήμη των Ελλήνων αξιωματικών του ΠΝ αναφέρει στο ρεπορτάζ του το Ria Novosti.

Μετά την τελετή ο Π.Καμμένος είπε "κανείς δεν θα ξαναπροκαλέσει τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας" 

"Μερικοί επιχειρούν να προκαλέσουν την κυριαρχία μας στο Αιγαίο, και αναφέρω από έναν τόπο εθνικής Μνήμης ότι δεν θα τα καταφέρουν" είπε ο ΥΕΘΑ στο RIA Novosti. 

"Ακόμα και σήμερα όταν πετάγαμε στεφάνια για να τιμήσουμε τους ήρωές μας, 8 χιλιόμετρα νοτίως των Ιμίων, τουρκικά μαχητικά παραβίασαν των εναέριο χώρο μας και αναχαιτίστηκαν από την ΠΑ".

"Όλοι θέλουμε διάλογο και ειρήνη, αλλά οι συνομιλίες δεν μπορούν να θέτουν υπό αμφισβήτηση τις εθνικές προτεραιότητες και την πολιτική ευθύνη προστασίας της Πατρίδος."

πηγή

Stratfor: Ιδού γιατί η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι υπό κατάρρευση.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ίσως το πιο εντυπωσιακό πείραμα στην ιστορία των πολιτικών θεσμών. Η Ένωση, η οποία ξεκίνησε ως οικονομική κοινότητα ανεξάρτητων κρατών με παρόμοιες πολιτιστικές αξίες, απέκτησε και χαρακτηριστικά πολιτικής ένωσης, αναφέρει το Stratfor.

Φαινόταν ότι 15 χρόνια μετά την υπογραφή της Συνθήκης του Μάαστριχτ για την δημιουργία της ΕΕ, η ανθρωπότητα είχε μάθει να χτίζει και να διατηρεί ένα κράτος χωρίς να στηρίζεται στη βία και τον εξαναγκασμό.

Όμως, μετά το 2010 η δομή άρχισε να ραγίζει, λέει το Stratfor. Μεταξύ των πιο παραγωγικών χωρών του Βορρά και του χαλαρού Νότου, προέκυψε μια κρίση χρέους τεράστια. Τότε οι κυβερνήσεις άρχισαν να σχεδιάζουν τα όρια που προβλέπουν τη συμπεριφορά ενός κράτους για να μπορεί να είναι μέρος της Ένωσης.

Σε αυτό το πλαίσιο το Stratfor υπενθυμίζει πως τέτοια προβλήματα στο παρελθόν συνήθως λύνονταν με τη βία όπως το 1850 που η Βρετανία έστειλε στόλο ενάντια στην Ελλάδα και κατέκτησε τον Πειραιά για να απαιτήσει την αποπληρωμή του (τότε) δανείου… Αλλά στη νέα Ευρώπη αυτό είναι αδύνατο, αναφέρει το Stratfor.

Μη μπορώντας να χρησιμοποιήσει βία κανένα κράτος μέλος της ΕΕ έναντι άλλου κράτους μέλους, η ένωση είναι στα πρόθυρα της κατάρρευσης. Παρά ταύτα με τις προσπάθειες που έγιναν παρέμειναν ακόμη εντός της ΕΕ η Ελλάδα, η Ισπανία, η Ιρλανδία, η Πορτογαλία, η Ιταλία ακόμη και η Γαλλία.

Ωστόσο το περασμένο έτος προέκυψε μια νέα παράμετρος: Οι πρόσφυγες. Σε αυτό το πεδίο μαζί με επεισόδια βίας και άλλων σχετικών γεγονότων, βλέπουμε πως στην Ευρώπη επανέρχονται τα εσωτερικά σύνορα. Η πρόοδος της Ευρωπαϊκής ενοποίησης ανακόπηκε.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση υπήρξε εμπνευστική στην Ιστορία και για αρκετές δεκαετίες προσπάθησε να δείξει πως, ναι, είναι δυνατόν να δημιουργηθεί ένα Υπερκράτος χωρίς τη βία.

Ωστόσο προέκυψε πως κάτι τέτοιο μπορεί να λειτουργήσει μόνο εντός ενός ευνοϊκού διεθνούς πεδίου. Όταν άρχισαν τα προβλήματα, η αύξηση του νομοθετικού έργου στις Βρυξέλλες άγγιξε το… διάστημα!

Υπό αυτή την έννοια, κάποιοι πολιτικοί έχουν αρνητική οπτική για το μέλλον της ΕΕ και πιστεύουν πως θα «πεθάνει» σύντομα και με ταχύ ρυθμό, όπως είπε και ο Γάλλος πρωθυπουργός Μανουέλ Βαλς στο Νταβός προ ημερών.

Τα πράγματα θα μπορούσαν να ξεφύγουν από τον έλεγχο εντός μηνών, ανέφερε και ο πολύς κύριος Σόιμπλε, κάτι που σύμφωνα με τον ίδιο «θα ήταν μια τραγωδία» αναφέρει το Stratfor.

Υπάρχουν δύο πιθανότητες καταλήγει το Stratfor:
Η ΕΕ ακόμη μπορεί να λύνει τα προβλήματα της και έτσι να αποφεύγει την κατάρρευση. Η πρώτη πιθανότητα είναι να δοθούν οι υπερεξουσίες εκείνες στις Βρυξέλλες που θα κάνουν την ΕΕ να… επιβάλλει την αποφυγή της κατάρρευσης με πλήρη απώλεια εθνικής κυριαρχίας από τα κράτη μέλη, κάτι που είναι μάλλον αδύνατο.

Η δεύτερη πιθανότητα είναι να δοθεί προσοχή στο λόγο που έβγαλε ο Κάμερον στο Νταβός, όπου ζήτησε να εγκαταλειφθεί η «εμβάθυνση» της διαρκούς πολιτικής ένωσης κι έτσι να διατηρηθεί η ΕΕ για κάποια χρόνια αποφεύγοντας τον «ξαφνικό θάνατο»…

πηγή

Η μάχη των Τιτάνων ΙΡΑΝ και Σαουδικής Αραβίας και ο Πυρηνικός Παράγων. (Ανάλυση)

Γράφει ο Ιωάννης Αθ. Μπαλτζώης* 

Τα γεγονότα στην καυτή περιοχή της Μέσης Ανατολής συνεχίζουν να εξελίσσονται με ραγδαίους και άγριους ρυθμούς, που συχνά επικαλύπτουν άλλα σημαντικά που συμβαίνουν σε άλλες περιοχές του πλανήτη. Το τελευταίο διάστημα είχαμε τρία πολύ σημαντικά γεγονότα, που σαφώς  θα επηρεάσουν τις επερχόμενες εξελίξεις και ίσως να οδηγήσουν την κατάσταση σε επικίνδυνους για την παγκόσμια ασφάλεια ατραπούς. Αυτή η Σουνιτικο-Σιϊτική διαμάχη των Τιτάνων της Μέσης Ανατολής που διεξάγεται σε όλη την ανατολική πλευρά του αραβικού κόσμου αφορά το Ιράν και την Σαουδική Αραβία και αυτά που συνέβησαν οδηγούν  τις νέες γεωπολιτικές εξελίξεις που αναμένονται στο άμεσο μέλλον. 

Το πρώτο και πιο σημαντικό γεγονός φυσικά είναι η άρση των κυρώσεων της παγκόσμιας κοινότητας κατά του Ιράν. Ως μέρος μιας διαδικασίας που ξεκίνησε όταν υπεγράφη η συμφωνία για το πυρηνικό του πρόγραμμα, για το Ιράν είναι η θριαμβευτική επιστροφή του στην διεθνή κοινότητα και νομιμότητα, με την αμερικανική σφραγίδα έγκρισης ως μεγάλης πλέον  περιφερειακής δύναμης στην περιοχή. Το γεγονός αυτό  ήταν μια σαφής δικαίωση  των Ιρανών, που προσδίδει τεράστια σημασία, δύναμη, ιστορικό υπόβαθρο, αναγνώριση των σημαντικών επιτευγμάτων στο Ιράν και τοποθέτηση του Ιράν στην θέση που ιστορικά του αξίζει. 

Ας μην ξεχνάμε ότι οι Ιρανοί δεν είναι Άραβες, αλλά Πέρσες, με χιλιετίες στην περιοχή και αξιοθαύμαστη ιστορία. Η σημασία της άρσης των κυρώσεων σημαίνει, ότι από τώρα και στο εξής, το Ιράν θα γνωρίσει μια ραγδαία οικονομική εκτόξευση και θα καταστεί ο νέος ισχυρός γεωπολιτικός πυλώνας σε ολόκληρη την Μέση Ανατολή, προς μεγάλη απογοήτευση Σαουδικής Αραβίας και Ισραήλ, που έχουν ενοχληθεί σφόδρα και προσπαθούν συνεταιριζόμενοι (απίστευτο για άλλοτε ορκισμένους εχθρούς) να αντιδράσουν και να προλάβουν τις εξελίξεις. 

Εδώ να αναφέρουμε κάποια οικονομικά δεδομένα για να αντιληφθούμε τις σπουδαίες οικονομικές εξελίξεις που αναμένονται και την δημιουργία ενός γιγαντιαίου Ιράν, κυρίαρχου πλέον στην Μέση Ανατολή, προς μεγάλη θλίψη των εχθρών του. Το Ιράν, με πληθυσμό 80 εκατομμυρίων και ετήσιο ΑΕΠ 400 δις. δολαρίων, είναι η μεγαλύτερη οικονομία που θα επανενταχθεί στο διεθνές σύστημα εμπορίου μετά την διάσπαση της Σοβιετικής Ένωσης πριν από δύο δεκαετίες, γι' αυτό η επαναφορά του σε αυτή δημιουργεί μεγάλες οικονομικές ευκαιρίες σε πολλούς τομείς. 

Το ΔΝΤ υπολογίζει ότι η ετήσια ανάπτυξη της χώρας θα εκτοξευτεί στο 5% από σχεδόν μηδέν σήμερα, ενώ τα έσοδα από το πετρέλαιο, παρά τις χαμηλές τιμές, θα αυξηθούν κατά 10 δισ. δολάρια. 

Η Airbus ήδη έλαβε μια τεράστια παραγγελία για 114 αεροπλάνα από τον κρατικό αερομεταφορέα Iran Air. Σύμφωνα με τους ειδικούς στις αερομεταφορές, θα ακολουθήσουν και άλλες, καθώς υπολογίζεται ότι η χώρα θα χρειαστεί γύρω στα 600 καινούργια αεροπλάνα την επόμενη δεκαετία. Το Νότιο Παρς είναι το μεγαλύτερο κοίτασμα φυσικού αερίου στον κόσμο και μεγάλο μέρος του βρίσκεται στα ιρανικά ύδατα.

Η ιρανική κυβέρνηση αναμένει «τσουνάμι τουριστών» ως αποτέλεσμα της άρσης των κυρώσεων. Εκτός από τους διάσημους τουριστικούς προορισμούς - Περσέπολη, Σιράζ και Ισφαχάν, υπάρχουν πολλά ενδιαφέροντα τουριστικά και ιστορικά μέρη που θα προσελκύσουν τουρίστες. 

Έτσι μετά την πρόσφατη μεγάλη συμφωνία με την Κίνα για την προμήθεια υδρογονανθράκων αξίας 600 δις $, όλοι οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι από όλο τον κόσμο σπεύδουν να εγκαθιδρυθούν στο Ιράν μετά την άρση των κυρώσεων σε βάρος της χώρας. 

Ενδεικτικά αναφέρονται: Η γαλλική CMA CGM και η ταϊλανδική Evergreen, η ιταλική Saipem, οι εταιρίες Ansaldo Energia, Fincantieri και η Itinera, η Volkswagen, η δεύτερη μεγαλύτερη γερμανική τράπεζα, η Commerzbank, η Daimler Benz, η British Airways, η ιταλική Danieli & C Officine Meccaniche, ο κρατικός όμιλος αλουμινίου της Ινδίας (NALCO), η γαλλική αυτοκινητοβιομηχανία Peugeot, η νοτιοκορεάτικη Posco  και πολλές πολλές άλλες. Δηλαδή μια οικονομική κοσμογονία που θα καταστήσει το Ιράν τον ισχυρότερο οικονομικό παράγοντα της περιοχής. 

Τελευταίο αλλά πολύ σημαντικό για μας, που έχουμε μακροχρόνιες εξαιρετικές σχέσεις με το Ιράν, να αναφέρουμε ότι  ο όμιλος των Ελληνικών Πετρελαίων (ΕΛΠΕ) συμφώνησε την περασμένη εβδομάδα την προμήθεια αργού πετρελαίου από το Ιράν, την μόνη χώρα που πριν τις κυρώσεις της Ε.Ε. μας προμήθευε πετρέλαιο με πίστωση!!! 

Το  δεύτερο πιο σημαντικό γεγονός ήταν η αντίδραση  της Σ. Αραβίας για την άρση των κυρώσεων. Το απολυταρχικό φονταμελιστικό Ουαχαμπιστικό καθεστώς της Σαουδικής Αραβίας, σε μια ακραία πολιτική αντίδραση, εκτέλεσε δια αποκεφαλισμού τον Σιίτη θρησκευτικό ηγέτη Νιμρ Μπάκερ αλ-Νιμρ,  τον ηγέτη των Σιιτών στην χώρα, ο οποίος είχε φυλακιστεί μετά από μια δίκη (η ποινή εκδόθηκε ένα και ενάμιση χρόνο πριν), που δεν είχε καμιά σχέση με την τρομοκρατία, μόνο που  καυτηρίαζε το απολυταρχικό καθεστώς των Σαούντ, για να στείλει ένα σαφές μήνυμα προς τους Ιρανούς, καθώς και στους  δικούς τους συμμάχους καθώς και σε όλο το Σουνιτικό Ισλάμ, ότι το Ριάντ θα δεν εγκαταλείψει  τον αγώνα της κατά των Ιρανών Σιιτών. Η απόφαση αυτή, έργο και αυτή του ισχυρού άνδρα της Σαουδικής Αραβίας, όχι του βασιλιά Σαλμάν, αλλά του υιού του Μωχάμεντ και Υπουργού Άμυνας της χώρας, ενός φιλόδοξου, άπειρου και πολύ επικίνδυνου ανθρώπου με υπερβολική εξουσία στα χέρια του, σύμφωνα με απόρρητη έκθεση της ΒΝD (Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών της Γερμανίας). 

Είναι ο ίδιος άνθρωπος που έπεισε τον πατέρα του τον Βασιλιά Σαλμάν να εμπλακεί η χώρα του σε έναν πόλεμο χωρίς ουσία και προοπτική στην Υεμένη κατά των Χούτις, τους οποίους οι Σαουδάραβες  θεωρούν  πράκτορες του Ιράν(!!). Η Σαουδική Αραβία έχει αλλάξει αναμφίβολα συμπεριφορά υπό τον νέο βασιλιά της, τον γηραιότατο Σαλμάν μπιν Αμπντούλ-Αζίζ Αλ Σαούντ, καθόσον την πραγματική εξουσία ασκεί ο υιός  του και θα λέγαμε ότι αυτό σημαίνει ότι η Σαουδική Αραβία πλέον αναλαμβάνει κινδύνους και αναμένεται να καταβάλλει τιμήματα, όχι μόνο οικονομικά, που δεν ήταν διατεθειμένη να καταβάλει στο παρελθόν. 

Στην περίπτωση αυτή, η τιμή της  άφρονης αυτής πράξης ήταν η άμεση διακοπή των σχέσεων με το Ιράν, με ότι αυτό συνεπάγεται για την περιοχή. Και είδαμε τις συνέπειες με την πυρπόληση της σαουδικής πρεσβείας στην Τεχεράνη και τις αντιδράσεις των Σουνιτικών κρατών, φίλων και συμμάχων της Σαουδικής Αραβίας, όπως τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, το Κουβέιτ, το Κατάρ, το Μπαχρέιν και το Σουδάν και να διακόψουν διπλωματικές σχέσεις με το Ιράν, κάνοντας έτσι την περιοχή του Περσικού κόλπου ένα καζάνι έτοιμο να εκραγεί. Οι Σαουδάραβες είναι η αιχμή του δόρατος των Σουνιτών στην αέναη διαμάχη με τους Σιίτες, που εκπροσωπούνται από το Ιράν και χαρακτηριστικά θα λέγαμε ότι τα αποτελέσματα αυτής της σύγκρουσης σήμερα  είναι σαφή στο Ιράκ και το Λίβανο, και είναι η βασική αιτία του  συνεχιζόμενου πολέμου στη Συρία και τη σύγκρουση στην Υεμένη. 

Το τρίτο γεγονός που διέλαθε της προσοχής των πάντων και γλίστρησε κάτω από τα ραντάρ των περισσότερων ΜΜΕ ήταν μια ανακοίνωση-σοκ του Πακιστάν που έγινε κατά την επίσκεψη στη χώρα αυτή του ισχυρού άνδρα και ΥΕΘΑ της Σαουδικής Αραβίας του πρίγκιπα Μωχάμεντ. Ο οικοδεσπότης Πακιστανός, δήλωσε ότι το Πακιστάν θα απαντήσει σε οποιαδήποτε σοβαρή επίθεση κατά της Σαουδικής Αραβίας, από οιαδήποτε χώρα,  κάνοντας χρήση όλων των στρατιωτικών δυνατοτήτων του, εννοώντας σαφώς το Ιράν και την πιθανή χρήση πυρηνικών όπλων. Η δήλωση αυτή είναι υψίστης σημασίας, δεδομένου ότι το Πακιστάν  είναι η μόνη μουσουλμανική χώρα που διαθέτει πυρηνικά όπλα. Είναι γνωστό άλλωστε,  ότι το Πακιστάν έχει μια ιδιαίτερη υποχρέωση στη Σαουδική Αραβία στον τομέα των πυρηνικών όπλων, διότι η Σαουδική Αραβία χρηματοδότησε ένα μεγάλο  τμήμα των διεργασιών  του Πακιστάν στην ανάπτυξη πυρηνικής βόμβας. 

Έτσι η πακιστανική απειλή περιλαμβάνει πλέον μια ενδιαφέρουσα εξέλιξη. Μέχρι τώρα τα πυρηνικά όπλα του Πακιστάν έχουν καταγραφεί ως ένα στοιχείο της μακροχρόνιας  αντιπαράθεσης ανάμεσα στο Πακιστάν και την Ινδία, που είναι και αυτή πυρηνική  και ως ο κύριος αποτρεπτικός παράγοντας για μια ευρεία πολεμική αντιπαράθεση των δύο χωρών. Τώρα τα δεδομένα αλλάζουν για την περιοχή της Μέσης Ανατολής. Τα πυρηνικά όπλα μπαίνουν με άγριο και συνάμα επικίνδυνο για την παγκόσμια ασφάλεια τρόπο στην Μέση Ανατολή  και δη  στο συγκρουσιακό πεδίο Σουνιτών και Σιϊτών, που εκπροσωπούνται από την Σαουδική Αραβία και το Ιράν αντίστοιχα. Αυτή είναι μια πραγματική αλλαγή στην ισορροπία δυνάμεων σε όλη τη Μέση Ανατολή και συνάμα η πλέον επικίνδυνη. Αν τo Πακιστάν κινείται από μια χρονική δήλωση, στην ειλικρινή διάθεση για πραγματική παρέμβαση σε αυτές τις διαμάχες, η περιφερειακή ισορροπία δυνάμεων θα αλλάξει δραστικά και επικίνδυνα την περιοχή. 

Ποιες θα είναι οι επιπτώσεις της εντεινόμενης διαμάχης; Για το Ιράν είναι σαφές ότι δεν θα είναι εύκολο να ασχοληθεί με τον πόλεμο στη Συρία ακόμη πιο ενεργά. Είναι γνωστό ότι ο φοβερός αυτός  πόλεμος δεν είναι μόνο ένας εμφύλιος πόλεμος μεταξύ διαφορετικών φατριών της συριακής κοινωνίας. Είναι ένας πόλεμος μεταξύ Σιϊτών και Σουνιτών, με το Ιράν να στέκεται πίσω από τη μία πλευρά και την Σαουδική Αραβία, τα κράτη του Κόλπου και την Τουρκία από την άλλη. Ακόμη,  με την έναρξη των συνομιλιών για το Συριακό στην Γενεύη, η  Σαουδική Αραβία  και η Τουρκία με διάφορα προσχήματα θα επιδιώξουν,  ώστε ο πόλεμος στη Συρία να συνεχιστεί. 

Το Ιράν θα επιδιώξει να «κτυπήσει»  το μαλακό υπογάστριο της Σαουδικής Αραβίας,  πιθανώς μέσω των πολλών Σιϊτών που υπάρχουν στην χώρα και ευρίσκονται στις Ανατολικές περιοχές και ΒΑ περιοχές, όπου ευρίσκονται και τα τεράστια κοιτάσματα υδρογονανθράκων, επηρεάζοντάς τους και υποκινώντας τους  καθώς  και σε ορισμένες χώρες του Κόλπου, που  ευρίσκονται στο φιλικό τους φάσμα. Οι δε Σαουδάραβες θα ανταποκριθούν με όλες τους τις δυνάμεις, κυρίως μέσω της οικονομικής τους δύναμης και επιρροής καθώς και με  άλλες μορφές επεμβάσεων σε οποιονδήποτε στη Μέση Ανατολή, που  αντιτίθεται  στους Σιϊτες. Βέβαια η αναμενόμενη οικονομική ανάπτυξη του Ιράν καθιστά το έργο της Σαουδικής Αραβίας δύσκολο στον τομέα αυτό, μετά την ραγδαία πτώση των τιμών πετρελαίου που η ίδια ευθύνεται και τώρα πληρώνει, καθόσον για πρώτη φορά φέτος, ο προϋπολογισμός της είναι ελλειμματικός. 

Η πιθανότητα ότι ένα πυρηνικό έθνος  ενδέχεται να εμπλακεί σε μια πικρή διαμάχη  στην Μέση Ανατολή, μας δημιουργεί σοβαρά ερωτήματα και μας προκαλεί μεγάλες ανησυχίες για τις συνέπειες, δεδομένου ότι είναι πολύ δύσκολο να ελεγχθεί η να χειραγωγηθεί μια κατάσταση που εμφορείται και χρωματίζεται από θρησκευτικές αντιπαραθέσεις. Έτσι η πρόθεση του Πακιστάν να κινηθεί  στην καρδιά της Μέσης Ανατολής, δεν αποτελεί καλό οιωνό για μια ήδη σύνθετη και συγκρουσιακή  περιοχή, με τόσα προβλήματα και περίπλοκες καταστάσεις. Εν τω μεταξύ, μέχρι τώρα, φαίνεται να είναι ένα συμβάν εφάπαξ και όχι ένα σημείο καμπής στις εξελίξεις της Μέσης Ανατολής, ακόμη και αν  αυτό καθεαυτό είναι σημαντικό από μόνο του και αυτό είναι ενθαρρυντικό, μέσα στα τόσα θλιβερά που συμβαίνουν στην περιοχή της Μέσης Ανατολής. Και ας ευχηθούμε οι συνομιλίες της Γενεύης, για το μέλλον της Συρίας και όλης της περιοχής θα ευοδωθούν τελικά, μετά από τόσα χρόνια ανθρωποσφαγής! 

*Ο Ιωάννης Αθ. Μπαλτζώης είναι Αντγος  (ε.α.), πρώην ΑΚΑΜ Τελ Αβίβ και ειδικός σε θέματα Μέσης Ανατολής. 

Πηγές: BESA Center, Israel 

Εφημερίδα «Το Βήμα»

πηγή

Ο π. Γεώργιος Μεταλληνός μιλάει για τον Αγιο Γρηγόριο τον Παλαμά την Ορθοδοξία και την αίρεση. (βίντεο)

από τον χρήστη Στῶμεν καλῶς

Γιάννης Καραθανάσης: “Γιατί η στολή που φόραγε ο πατέρας μου έχει τρύπες και κηλίδες αίματος;”

Συγκλονίζει η πρώτη συνέντευξη του 21χρονου γιου του ήρωα.

Ξημερώματα 31ης Ιανουαρίου 1996. Η κρίση μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας είναι στο αποκορύφωμά της και το ελικόπτερο του Πολεμικού Ναυτικού ίπταται πάνω από τα Ίμια αναγνωρίζοντας με τον προβολέα του, μέσα σε ακραία καιρικά φαινόμενα, τους Τούρκους κομάντος οι οποίοι έχουν καταλάβει την Δυτική Ίμια. Ακολουθούν τα δραματικά λεπτά που συγκλονίζουν ακόμη και σήμερα το πανελλήνιο.

Η Ελλάδα θρηνεί. Τα ελληνικά πολεμικά σκάφη και το αρχηγείο στην Αθήνα γνωρίζουν ότι το ελικόπτερο κατέπεσε και πλέον όλοι προσεύχονται να έχει σωθεί το πλήρωμα. Όμως οι προσευχές δεν εισακούστηκαν. Τρία παλικάρια, τρεις ήρωες, εκτελώντας το καθήκον τους, άφησαν την τελευταία τους πνοή και ξεκινά ένας αγώνας δρόμου για τον εντοπισμού του υποπλοιάρχου Χριστόδουλου Καραθανάση, του υποπλοιάρχου Παναγιώτη Βλαχάκου και του αρχικελευστή Έκτορα Γιαλοψού.

Πρώτος εντοπίζεται -σε μακρινή απόσταση- από το σημείο συντριβής ο κυβερνήτης Χριστόδουλος Καραθανάσης, βυθίζοντας στην θλίψη την οικογένειά του. Τους γονείς του και την γυναίκα του η οποία μόλις πριν από ένα χρόνο έχει φέρει στη ζωή το παιδί τους.

Τον Ιωάννη, που η μοίρα θέλει να μεγαλώνει χωρίς πατέρα αλλά ταυτόχρονα με έναν πατέρα ήρωα που ολόκληρη η Ελλάδα μιλά ακόμη και σήμερα για εκείνον και την αυτοθυσία που έκανε.

Είκοσι χρόνια μετά ο Ιωάννης Καραθανάσης, ένα παιδί γεμάτο όνειρα, με μάτια γαλανά που αντανακλούν το μπλε της θάλασσας, τον τόπο που «αγκάλιασε» τον πατέρα του να δίνει την πρώτη του συνέντευξη σε ενημερωτική ιστοσελίδα.

Ο 21χρονος Ιωάννης μιλά, στο News247, για την αποστολή θανάτου του πατέρα του, για τις συνθήκες κάτω από τις οποίες θυσιάστηκε ο Χριστόδουλος Καραθανάσης και για την λατρεμένη του μητέρα, στέλνοντας παράλληλα ηχηρό μήνυμα στην πολιτεία.

«Όταν σκοτώθηκε ο πατέρας μου ήμουν μόλις ενός έτους. Από τα πρώτα κιόλας βήματά μου έμαθα να ζω χωρίς πατέρα. Ήταν το δεδομένο της ζωής μου και ουσιαστικά μεγάλωσα με την μητέρα μου η οποία είχε και τον ρόλο του πατέρα. Ζούσα όμως και με έναν ήρωα πατέρα και το βαρύ φορτίο που συνεπάγεται η απώλειά του. Όμως από ένα σημείο και μετά λειτουργούσα με απόλυτη συνείδηση. Θυμάμαι, για παράδειγμα στο δημοτικό να με ρωτούν οι συμμαθητές μου για τον πατέρα μου και εγώ να τους εξηγώ με ηρεμία όσα ήξερα για το ποιος ήταν και πως σκοτώθηκε”, αναφέρει στο News247 ο Ιωάννης που πλέον σήμερα σπουδάζει Αρχιτεκτονική στο Πολυτεχνείο.

“Αγαπούσα από μωρό την Αρχιτεκτονική και δεν ήθελα να χτίσω μια καριέρα στο Πολεμικό Ναυτικό. Νομίζω -λέει με χαμόγελο- ότι ο κύκλος στις Ένοπλες Δυνάμεις έκλεισε με τον πατέρα μου, ενώ και ο παππούς μου έφτασε στον βαθμό του Ναυάρχου. Ήμουν όμως πολύ συνειδητοποιημένος από μικρός. Μου άρεσαν τα αρχαία ελληνικά και όσο θυμάμαι τον εαυτό μου έλεγα πως θέλω να γίνω αρχιτέκτονας. Ζωγράφιζα σπίτια, φωτογράφιζα σπίτια. Και να ζούσε, λοιπόν, ο πατέρας μου πάλι θα επέλεγα την Αρχιτεκτονική. Έχω μεγάλη λατρεία. Άλλωστε, έτσι μεγάλωσα. ‘Ετσι με έμαθαν, να ακολουθώ αυτό που αγαπάω. Ο πατέρας μου, για παράδειγμα, λάτρευε τα ελικόπτερα και δεν κατατάχθηκε στο Πολεμικό Ναυτικό επειδή ήταν ο παππούς μου. Άρα η συνέχεια στο Ναυτικό θα είναι λογικά, ως απλός ναύτης μόλις πάρω το πτυχίο μου” μας εξηγεί με χαρά, ενώ ρωτώντας τον για τον πατέρα του και πως τον έχει στο μυαλό του αρκεί ένα ακόμη χαμόγελο και η εξιστόρησή του:

«Μια από τις πρώτες μου ερωτήσεις προς την μητέρα μου ήταν που είναι ο πατέρας μου και έπρεπε με κάποιον τρόπο να μου απαντήσει. Ευτυχώς ούτε η ίδια ούτε οι παππούδες μου, μου είπαν κάποια ανούσια δικαιολογία. Δεν μου είπαν, δηλαδή, ένα απλό και ξερό «λείπει ταξίδι». Μου εξήγησαν από την πρώτη στιγμή τι έχει γίνει, ενώ μεγαλώνοντας έψαξα, έμαθα και διάβασα τι ακριβώς έγινε και πως σκοτώθηκε.

Η μητέρα μου σπούδασε στη Γαλλία και παντρεύτηκε σε μικρή ηλικία τον πατέρα μου. Εγώ γεννήθηκα όταν ήταν 26 και στα 27 της χάνει τον πατέρα μου. Πέρασε πολύ δύσκολα. Από τη μια είχε να αντιμετωπίσει τα όσα ακούστηκαν για τον πατέρα μου και από την άλλη να αντιμετωπίσει το προσωπικό της δράμα.

Στάθηκε όμως, κράτησε. Είχε τεράστια υποστήριξη από τους παππούδες μου και μεγάλη ψυχική δύναμη. Τα κατάφερε. Δεν αντέχει όμως την υποκρισία και το ψέμα και έχει μέσα της μια μεγάλη πικρία. Πρέπει να ακούσει μια συγγνώμη και να μάθει την αλήθεια. Η μόνη της απαίτηση είναι αυτή. Να της πουν την αλήθεια.

Θα σας έλεγα όμως ότι τελικά ο χαμός του πατέρα μου και ο τρόπος που με μεγάλωσε η μητέρα μου με έκαναν πιο δυνατό. Και εύχομαι να αντιμετωπίσω τις δυσκολίες της ζωής με τη δύναμη και το θάρρος του πατέρα μου. Σε μια Ελλάδα, με αξίες, με σεβασμό”.

«Τις λεπτομέρειες τις μάθαινα σταδιακά από την μητέρα μου, ενώ τελειώνοντας το σχολείο άρχισα να ασχολούμαι εντατικά καθώς είχε ξεκινήσει η υπερεκμετάλλευση του θέματος. Ενώ, λοιπόν, είχα διαβάσει και ήξερα την βασική ιστορία γύρω από το θέμα, ρώτησα φίλους και συμμαθητές του πατέρα μου που ήξεραν πολλές λεπτομέρειες και προσπάθησα να μάθω περισσότερα, πιέζοντας την μητέρα μου να θυμηθεί όσα περισσότερα μπορούσε. Προσπάθησα επίσης να μάθω πως ήταν. Τι του άρεσε να κάνει, ποιες διακοπές του άρεσαν και πως έπινε τον καφέ του. Τις συνήθειες ενός ανθρώπου, του πατέρα που δεν έζησα ποτέ.

Άρα για ένα παιδί με έναν πατέρα νεκρό σε περίοδο οριακά πριν από τον πόλεμο το βάρος και η ευθύνη είναι τεράστια. Και όταν λέω ευθύνη, εννοώ το πώς θα διαχειριστώ εκτός των άλλων όλη αυτή την υπερπροβολή που έχει γίνει και την οποία εκμεταλλεύτηκαν διάφορες ομάδες. Και αναφέρομαι σε πολιτικές ομάδες οι οποίες είτε έλεγαν τρομερά αρνητικά για τον πατέρα μου, αμαυρώνοντας τον άνθρωπο Χριστόδουλο Καραθανάση είτε ισοπεδώνοντας την αξία του ως αξιωματικό. Ερχόμουν σε πολύ δύσκολη θέση, με χαρακτηριστικό παράδειγμα κάποιους γνωστούς μου ακραίων οργανώσεων οι οποίοι μου μίλαγαν απαξιωτικά επειδή δεν τους υποστηρίζω. «Μου έλεγαν πως για να διαιωνιστεί η μνήμη του πατέρα μου θα έπρεπε να ανήκω στον χώρο τους και να ακολουθώ την δική τους πολιτική άποψη, με την οποία δεν είμαι σύμφωνος. Αυτοί οι άνθρωποι και αυτές οι ομάδες πρέπει να ξέρουν πως ούτε ο πατέρας μου ήταν ή θα γινόταν, ούτε εγώ ήμουν ή θα γίνω «φαν» της Χρυσής Αυγής»

Και από την άλλη πλευρά ένιωθα την πίεση της κοινωνίας, επειδή τολμάμε να έχουμε στο σπίτι μας την ελληνική σημαία. Μέχρι και φασίστα με έχουν αποκαλέσει μόνο και μόνο για την σημαία που κυματίζει στο μπαλκόνι μας”.

«Για εμάς δεν υπάρχουν σοβαρά ή μη ερωτήματα, τι έγινε και πως άφησε την τελευταία του πνοή ο πατέρας μου. Το θέμα είναι πότε θα υπάρξει μια σοβαρή αναγνώριση από το κράτος. Θα υπάρξει; Δυστυχώς είμαι πια αρκετά ώριμος να καταλάβω πως δεν πρόκειται να μας πουν τι ακριβώς έγινε. Πως σκοτώθηκε και γιατί τελικά όλα αυτά τα χρόνια κυριαρχεί το ψέμα.

Η οικογένειά μου, όλοι μας ξέρουμε τι έγινε, ακόμη και για τον τρόπο που διενήργησαν την ιατροδικαστική εξέταση, η οποία έχει πολλά κενά. Και αναφέρομαι στα συμπεράσματα που προέκυψαν.

Για ένα πράγμα, όμως, είμαστε σίγουροι. Το ελικόπτερο δεν έπεσε ούτε λόγω καιρού, ούτε μόνο του. Μάλιστα πριν χρόνια είχαν δημοσιευθεί και κάποιες φωτογραφίες που έδειχναν την κατάσταση του ελικοπτέρου. Δεν χρειαζόταν να γίνουν στόχοι, δεν έπρεπε να δοθεί εντολή να κατέβουν τόσο χαμηλά στο νησί, ούτε να μετρήσουν τους Τούρκους κομάντος έναν προς έναν.

Την αλήθεια την ξέρουμε και δεν θα μας την στερήσουν όσο και αν προσπαθούν. Το άψυχο σώμα του πατέρα μου βρέθηκε εκτός του ελικοπτέρου, ενώ ο Παναγιώτης Βλαχάκος και ο Έκτορας Γιαλοψός βρέθηκαν δεμένοι με τις ζώνες τους μέσα στο ελικόπτερο.

Ο πατέρας μου ζούσε την ώρα της πρόσκρουσης του ελικοπτέρου. Λύθηκε, πάλεψε αλλά δεν τα κατάφερε. Άρα δεν έπαθε ούτε ανακοπή, ούτε είχε κάποιο πρόβλημα με την καρδιά του. Πρέπει να σταματήσει αυτή η καραμέλα ότι και οι τρεις έπασχαν από κάτι».

«Ήταν πρώτοι στις σχολές τους, νέοι άνθρωποι, μάχιμοι και άρτια εκπαιδευμένοι. Άρα το πόρισμα που αναφέρει ότι είχε πρόβλημα με την καρδιά του και έριξε το ελικόπτερο, δεν ισχύει. Πως βγήκε και κολύμπησε. Θα ήθελα να τους παρακαλέσω να μας πουν.

Γιατί όμως συγκάλυψαν και την διενέργεια της νεκροψίας – νεκροτομής; 
Γιατί δεν άφησαν εκπρόσωπό μας να είναι μέσα;. 
Γιατί ο παππούς μου πιάστηκε στα χέρια με τον ιατροδικαστή; 
Και γιατί ουσιαστικά η ιατροδικαστική έκθεση βασίστηκε σε ένα πρόβλημα της καρδιάς που είχε η μητέρα του πατέρα μου και όχι ο ίδιος. 
Τι σχέση μπορεί να έχει το εκ γενετής πρόβλημα της γιαγιάς μου που δεν είναι κληρονομικό με τον πατέρα μου. Εκεί “πάτησαν” και προέκυψε ξαφνικά ότι ο πατέρας μου είχε πρόβλημα με την καρδιά του. 

Γιατί η μητέρα μου και ο παππούς μου είδαν μόνο το κεφάλι του και δεν τους άφησαν να δουν το σώμα του; Γιατί ήταν καλυμμένο και γιατί φώναζε ο παππούς μου ότι το παιδί του δεν πνίγηκε;

Και ποιος τελικά θα μας εξηγήσει γιατί η στολή που φόραγε -την οποία έχουμε στο σπίτι μας- έχει τρύπες και κηλίδες αίματος, σημάδια που φανερώνουν πως ο θάνατός του δεν επήλθε από καρδιακό επεισόδιο. Η υπόθεση συγκαλύφθηκε και το μόνο που ζητάω είναι να μάθουμε την αλήθεια».

«Ο πατέρας μου ήξερε ότι θα πεθάνει. Ήξερε ότι θα ήταν η τελευταία του πτήση και για αυτό άλλωστε άφησε το ρολόι του, δίπλωσε τα ρούχα του και είπε αυτά να δοθούν στην γυναίκα μου.

Δεν ήταν η σειρά του να πάει και ο συνάδελφός του που είχε σειρά να πετάξει – που μου είναι και ιδιαίτερα συμπαθής- μου είπε ότι την ώρα που τον καλούσαν μίλαγε στο τηλέφωνο και στην ανάγκη να βρουν πλήρωμα πήραν τον πατέρα και πήγε εκείνος στην φρεγάτα «Ναυαρίνο». Αυτή είναι η μοίρα. Σας λέω και πάλι ήξερε ότι θα πεθάνει. Και πριν φύγει από το σπίτι, χαιρέτησε τον παππού μου, την μητέρα μου κάτι που δεν συνήθιζε κάθε φορά πριν φύγει για μια αποστολή. Τους αγκάλιασε, τους φίλησε και ζήτησε από τη στρατιωτική βάση να επιστραφεί το αυτοκίνητο στο σπίτι. Και όχι μόνο πήγε αλλά δεν δείλιασε ούτε στιγμή. Και μια λεπτομέρεια. Κάθε φορά πριν πετάξουν υπογράφουν ότι είναι σύμφωνοι για την πτήση που θα κάνουν. Εκείνος δεν υπέγραψε. Τους είπε με άλλα λόγια ότι ήταν κατά αυτής της πτήσης όμως πήγε εκτελώντας το καθήκον του».

«Όμως αυτό που έχει αξία είναι η αυτοθυσία τους. Είτε έπεσαν από τις άσχημες καιρικές συνθήκες, είτε από βολές για εμάς είναι το ίδιο. Η υπέρτατη αξία είναι ότι γνωρίζανε ότι πάνε σε αποστολή αυτοκτονίας και πήγανε. Αυτό πρέπει πάση θυσία να είναι το σημερινό δίδαγμα. Από αυτή την μοιραία νύχτα πρέπει να κρατήσουμε το φωτεινό παράδειγμα αυτοθυσίας αυτών των ανθρώπων.

Γιατί πρέπει να βρούμε ξανά την αξιοπρέπειά μας. Να επανέλθει στο λεξιλόγιό μας και στις πράξεις μας. Η ατίμωση της πατρίδας πρέπει να σταματήσει και να μην ξεχνάμε ούτε τον Ηλιάκη ούτε κανέναν από τους νεκρούς μας.

Δεν μπορώ να ακούω, για παράδειγμα, από τον πρωθυπουργό ότι η Ελλάδα δεν έχει θαλάσσια σύνορα. Μας προσβάλει εμάς και τους προγόνους μας. Δεν μπορεί να λέει ο κ. Τσίπρας ότι ουσιαστικά η Ελλάδα είναι υπό των άλλων. Υπό των γειτόνων. Ζούμε σε μια ευαίσθητη περιοχή και δεν πρέπει να ακούγονται αυτά από το στόμα του εκάστοτε πρωθυπουργού. Όταν απευθύνονται στην πατρίδα πρέπει να είναι προσεκτικοί».

«Έχουμε μια πανέμορφη χώρα. Την ομορφότερη και την αγαπάω ιδιαίτερα. Θέλω να μείνω στην Ελλάδα, γιατί η χώρα μας έχει τεράστιες δυνατότητες. Πρέπει να παλέψουμε για να μην μας απογοητεύει τόσο συχνά. Πρέπει να φτιάξουμε τα Πανεπιστήμια μας, τα νοσοκομεία μας, τις δημόσιες υπηρεσίες μας. Δεν γίνεται, για παράδειγμα, να κλείνουν οι σχολές μας για 5-6 μήνες και εμείς απλά να καθόμαστε. Αν όλοι κάναμε τη δουλειά μας σωστά τότε η Ελλάδα σήμερα θα ήταν διαφορετική. Ο πατέρας μου έκανε την δουλειά του και μάλιστα καλά. Αυτό πρέπει να ξαναβρούμε. Πρέπει πρώτα εμείς να δίνουμε το καλό παράδειγμα και να κάνουμε σωστά τη δουλειά μας.

Πέρασε η εποχή των δεξιών και των αριστερών. Η αυτοθυσία του πατέρα μου πρέπει να γίνει παράδειγμα για όλους. Να υποστηρίζουμε τα εθνικά και ατομικά μας δικαιώματά και να μην ζούμε εις βάρος των διπλανών μας.

Η μητέρα μου και οι παππούδες μου με μεγάλωσαν να τιμώ την αυτοθυσία του πατέρα μου. Είναι άλλο να τιμάς την ιστορία σου και άλλο να φανατίζεσαι και στο κάτω – κάτω ας πάψουμε να ψάχνουμε τις εύκολες λύσεις. Ακόμη και ο πατέρας μου δεν επέλεξε την εύκολη λύση και αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε”.

Ο Ιωάννης είναι ένα παιδί με πολλά χαρίσματα. Μιλάς μαζί του και νιώθεις όμορφα. Έχει την δύναμη να σε εμψυχώνει, να σε πηγαίνει παρακάτω και να σου μεταφέρει χωρίς κακία, ψευτοεγωισμούς και άλλα νεοελληνικά δήθεν κλισέ μια πραγματικότητα που την ώρα που δακρύζεις σε κάνει να χαμογελάς.

Το μόνο που ζητά είκοσι χρόνια από την θυσία του πατέρα του είναι να μάθει την αλήθεια πέρα και έξω από τα φώτα της δημοσιότητας. Και πρέπει να την μάθει.

πηγή

Ποιοι τρομοκράτες σταμάτησαν το τρομοκρατικό εθνικό θέατρο;

Γράφει ο +Yanni Spiridakis

Λίγο-πολύ όλοι θα έχετε αντιληφθεί τι συμβαίνει με την επίκαιρη υπόθεση του Εθνικού Θεάτρου που ανέβασε ένα έργο βασισμένο σε βιβλίο του Σάββα Ξηρού και για να είμαι ειλικρινής δεν ήταν στις προθέσεις μου να ασχοληθώ με το θέμα, ωστόσο επειδή είδα ότι πήρε σοβαρή τροπή αποσυντονισμού της κοινής γνώμης, θέλησα να σχολιάσω για να μπορέσουμε να έχουμε έναν ωφέλιμο προβληματισμό.

Ουσιαστικά σκέφτομαι πως το κείμενο αυτό μπορεί να είναι υπερβολικά μικρό οπότε ας δούμε πως θα πάει. Ο Ξηρός είναι ένα πρόσωπο σύμβολο. Ένα παράδειγμα προς αποφυγήν για πολλούς λόγους με κυριότερο αυτόν της τρομοκρατίας. Θεωρητικά οι απόψεις του θα είναι επικίνδυνες. Επικίνδυνες όμως γιατί; Ίσως για να προπαγανδίσουν και να προσυλιτίσουν το νεαρό κόσμο προς την τρομοκρατία; Είναι μία υποψία, μία εκτίμηση.

Αλλά ένα βιβλίο; Βιβλίο γραμμένο από τον Ξηρό τι θα μπορούσε να σημαίνει; Μία ολόκληρη απόπειρα στρατολόγησης τρομοκρατών; Και αλήθεια ποιος θα μπορούσε να το προσαρμόσει σε ένα θεατρικό έργο; Ένας τρομοκράτης σεναριογράφος; Ένας τρομοκράτης σκηνοθέτης; Και μερικοί τρομοκράτες ηθοποιοί; Και το κοινό που θα το παρακολουθήσει; Όλοι τρομοκράτες; Υποψήφιοι τρομοκράτες; Δεν είμαι σίγουρος, αλλά όλα δείχνουν πως η τρομοκρατία ανθεί στην Ελλάδα και δεν μιλάμε καν για τζιχαντιστές και βλακείες, ε;

Η σημερινή μου διάθεση για ειρωνεία δεν έχει κανένα σκοπό να υπερασπιστεί το απόβρασμα της ανόητης κοινωνίας μας, Σάββα Ξηρό, ωστόσο πρέπει να υπερασπιστεί την ελευθερία του λόγου. Ο εγκληματίας Ξηρός έχει δικαίωμα να εκδώσει βιβλίο και δεν έχει δικαίωμα να το κάνει θέατρο μια ομάδα καλλιτεχνών; Προσωπικά δε θα πήγαινα να δω το θέατρο ή να διαβάσω το βιβλίο του, όμως αν κάποιος θέλει να το κάνει, γιατί όχι;

Στο +yannidakis έχω δεχτεί πολλές φορές λογοκρισία. Από αναγνώστες, από την ίδια την google, ακόμα και από τους ίδιους μου τους συντάκτες! Όμως αρκετά με την υποκρισία επιτέλους! Αν κάτι είναι νόμιμο και δεν παραβιάζει θεμελιώδεις κανόνες τότε κανένας δεν έχει το δικαίωμα να το σταματήσει. Αυτό είναι φασισμός. Αυτό είναι τρομοκρατία.  

+Yanni Spiridakis 

πηγή http://www.yannidakis.net/

Ο Βασίλης Λεβέντης διασκεδάζει τους πάντες στην βουλή... (βίντεο)

Λέει και αλήθειες αλλά το γέλιο είναι σχεδόν μόνιμο...
Δείτε τα βίντεο μέχρι το τέλος και σας εγγυόμαι ότι θα διασκεδάσετε αφάνταστα...

από τον χρήστη  Αντιδιαπλοκή - webTV

από τον χρήστη Καθαρή Δύναμη

Ο ΣΠΟΡΟΣ ΤΗΣ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ.

Γράφει το σποράκι 

     Κι εκεί που περιπλανιόμουν άσκοπα σε μέρη μακρινά και ξωτικά… συλλαμβάνω ένα περίεργο μήνυμα... ναι στον αέρα το' πιασα, όπως εσείς κάποτε πιάνατε τα πουλιά… χωρίς κινητά κι ακίνητα ηλεκτρονικά μηνύματα… Εμείς όμως τα σποράκια ακόμα και εν κινήσει στον αέρα τα "πιάνουμε"… μα δεν θα σας φανερώσω τα μυστικά της σποράς μου. Και γιατί να το κάνω άλλωστε; Εσείς μου αποκαλύψατε τα δικά σας; Όχι βέβαια… ό,τι γνωρίζω για σας, είναι αυτά που "διαισθάνθηκα" χάρις στις ξεχωριστές μου ικανότητες. Είναι κι αυτό ένα απ' τα χαρίσματά μου, που σε συνδυασμό με την "άφαντη" παρουσία μου με κάνει άτρωτο κι απροσπέλαστο σε πιθανούς ωτακουστές ή… ματάκηδες, όπως του λέτε εσείς. Μα στην δική μας φυλή δεν δρουν παρασιτικά όντα, γιατί εμείς είμαστε ΑΓΝΟΙ ΣΠΟΡΟΙ. 
     Με το που "έπιασα" το μήνυμα, παραιτούμαι απ' την ξένοιαστη βόλτα μου κι ανταποκρίνομαι στην πρόσκληση, με ενδιαφέρον αληθινό κι όχι για τα μάτια του… κόσμου σας (έτσι δεν κάνετε εσείς;)! Με καλούσε ένας γνωστός μου δάσκαλος, να μιλήσω στους μαθητές του για την αγροτική ζωή των χωρικών της φυλής μου κι όχι της δικής σας... (ζήλεια σας!). Για την δική σας δεν έχω άποψη, αφού απ' τον καιρό που γεννήθηκα, εσείς την απαρνηθήκατε… κάνω λάθος; Δεν γινόταν αυτό; Μα οι αγρότες σας (ευτυχώς όχι όλοι) δεν έπαιρναν τις ευρωπαϊκές επιχορηγήσεις, για να καταστρέφουν την παραγωγή τους; Απορείτε πως τα ξέρω αυτά; Μα τι κάνω τόσο καιρό ανάμεσά σας; Φίδια λούζω; Σας παρακολουθώ βέβαια για να μαθαίνω πως σκέφτεστε και πως λειτουργείτε… και τι μυαλά κουβαλάτε… καλό; Να σας γνωρίσω εννοώ κι εσείς εμένα, αν θέλετε δηλαδή … κι ας υποψιάζομαι πως με… ΣΝΟΜΠΑΡΕΤΕ! 
     Ο δάσκαλος λοιπόν με υποδέχτηκε με χαρά και με μεγάλη ευγένεια με παρουσίασε στους μαθητές του μέσα στην σχολική αίθουσα. Και τα φιλομαθή… σποράκια… τα μικρά παιδιά ήθελα να πω, αλλά επειδή κι εσείς τα λέτε σποράκια… μπερδεύτηκα.  Οι μαθητές λοιπόν έκατσαν στα θρανία τους ήσυχα, σταύρωσαν τα χέρια τους κι άνοιξαν τα αυτιά τους, για να ακούσουν ένα πολύξερο σποράκι, να τους μιλάει για την αγροτική ζωή του χωριού, που τα ίδια δεν γνώριζαν, γιατί ζούσαν στην μεγάλη πόλη απ' τη μέρα που γεννήθηκαν. Μη με ρωτήσετε τώρα γιατί οι γονείς τους δεν τα πήγαιναν στο χωριό, για να δουν πως ζούσαν οι γιαγιάδες τους και πως δούλευαν στα χωράφια οι παππούδες τους τα χρόνια εκείνα τα παλιά… Δεν ξέρω ΓΙΑΤΙ. 
     "Η αγροτική κοινωνία είναι οργανωμένη σε αυτόνομες  κοινότητες, που παράγουν και καταναλώνουν τα γεωργικά προϊόντα. Η οργάνωση και η ρύθμιση των συλλογικών αποφάσεων εξαρτάται πρώτα απ' τις ανάγκες της οικογένειας και μετά απ' την ΑΓΟΡΑ. Οι προσωπικές και συναισθηματικές σχέσεις των μελών μιας μικρής κοινωνίας έχουν σαν βάση τα ήθη, τα έθιμα και την τοπική παράδοση. Οι κοινές δράσεις τους στηρίζονται στην αμοιβαία εμπιστοσύνη και στην αλληλεγγύη μεταξύ τους. Η γεωργική διαδικασία αρχίζει απ' τη στιγμή που ο γεωργός αναλαμβάνει να φυτέψει το πρώτο σποράκι, (όχι εμένα…) μέχρι που αυτό θα φτάσει, όχι μόνο για να θρέψει την οικογένεια, αλλά και να καλύψει και τα υπόλοιπα ΕΞΟΔΑ της.
     Στην δική μας κοινότητα δεν έχουμε καφενεία, γιατί οι ΑΓΡΟΤΕΣ είναι υπεύθυνοι, ξυπνούν απ' τα άγρια χαράματα βρέξει-χιονίσει και κάνουν μόνοι τους όλες τις δουλειές, χωρίς εργάτες ή με ελάχιστη βοήθεια απ' τους συγγενείς. Είναι αυτοί που νοιάζονται κι εμπνέονται απ' την καλλιέργεια της γης. Που πηγαίνουν στην δουλειά τους, επειδή την αγαπούν κι όχι μόνο για τα οφέλη. Που την κάνουν επειδή τους αρέσει κι όχι επειδή είναι υποχρεωμένοι. Πηγαίνουν στα χωράφια κάθε μέρα, χώνονται μέσα στις λάσπες, σκάβουν μέχρι να μην τους μένει ανάσα, ποτίζουν τις καλλιέργειες με τους καύσωνες,  ραντίζουν τα φυτά, κλαδεύουν τα δέντρα, λιπαίνουν τα χώματα, κόβουν τους καρπούς, τους μαζεύουν σε τσουβάλια, τους μεταφέρουν στις αποθήκες, τους επιλέγουν και τους πηγαίνουν στις λαϊκές για πώληση, αφού αυτός είναι ο μόνος τρόπος για ΕΣΟΔΑ. 
     Το επάγγελμα του αγρότη είναι πολύ σκληρό και το κάνουν μόνο όσοι το αγαπούν, αναλαμβάνοντας το ρίσκο για όλες τις αντιξοότητες. Χρειάζεται να επιστρατεύουν μεγάλο απόθεμα υπομονής και επιμονής, να έχουν συνεχή ενημέρωση για τις εξελίξεις και να αποφασίζουν με σύνεση. Μα πάντα να έχουν στο μυαλό τους πως είναι πιθανόν κάποια εποχή να χάσουν την σοδειά από κακές καιρικές συνθήκες και να πάει ο κόπος τους χαμένος. Και καλά μετά από μια ξηρασία ή μια παγωνιά είναι φυσικό να χαθεί η σοδειά… μα να κινδυνεύει να τα χάσει όλα από ένα παράλογο Νομοσχέδιο… αυτό κι αν είναι φρικτό! Τότε είναι που δεν μπορεί να αντέξει την ΑΔΙΚΙΑ και παίρνει το τρακτέρ του και τους δρόμους και μπλοκάρει την κίνηση και δεν τον σταματάει τίποτα πια. Έτσι στήνονται τα ΜΠΛΟΚΑ!"
     Ένας τρομακτικός κρότος διέκοψε απότομα τον ειρμό μου, πάνω που είχα πάρει φόρα κι έκανα επιστημονική διάλεξη στους μαθητές περί αγροτιάς… μα τι φασαρία είναι αυτή; Τι καπνοί… τι θόρυβοι… τι κόσμος… τι τρακτέρ… μα τι βλέπω; Με διέκοψαν απ' την διάλεξή μου οι κροτίδες που έριχναν τα ΜΑΤ στους ξεσηκωμένους αγρότες; Αυτούς που κλείνουν τους δρόμους από αγανάκτηση για το εξοντωτικό πακέτο μέτρων που επιδιώκει να επιβάλλει η κοινοβουλευτική χούντα; Αυτή που θέλει να εφαρμόσει το θεσμικό πλαίσιο των ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ; Λες να είναι (αναρωτιέμαι) η κρίσιμη μάχη για την ανατροπή της κυβέρνησης των πολιτικών απατεώνων της "ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ";… 
     Οι θαρραλέοι Έλληνες αγρότες με ύψιστη πατριωτική ευθύνη διατρανώνουν τα δίκαια του αγώνα τους και συμπαρασύρουν όλους τους Έλληνες, σε μια πορεία ρήξης με τις επιλογές μαρασμού τους, που τους επιβάλλουν οι διεθνείς τοκογλύφοι με την ΑΝΟΧΗ πολιτικών ανδρείκελων…  Αγρότες, κτηνοτρόφοι, ψαράδες μα κι άλλοι σκεφτόμενοι  Έλληνες πρωτοστατούν στον ΑΓΩΝΑ, για την κατάρρευση της υποτακτικής κυβέρνησης, για να αποτινάξουν τον ζυγό των τραπεζοκτηνών, που σαν όρνεα έπεσαν πάνω στον μόχθο τους, απειλώντας να τον κατασπαράξουν. Αυτών που με ύπουλες εμπορικές συμφωνίες  κατέκλυσαν την ελληνική ΑΓΟΡΑ με εισαγόμενα προϊόντα. Οι Έλληνες ανυπότακτοι γεωργοί είναι αποφασισμένοι να γκρεμίσουν την πολιτική του ΕΘΝΙΚΟΥ αφανισμού. Έχουν το δίκιο με το  μέρος τους και είναι μαζί τους και η δική μου ΦΥΛΗ! 

Το σποράκι

(της Μαίρης Καρά)