Σελίδες

31 Ιανουαρίου 2014

Ελληνική ΑΟΖ και Greece Mega Project.

Του Νίκου Λυγερού 

Το όραμα της ελληνικής ΑΟΖ επηρεάζει ήδη την πραγματικότητα αφού δημιούργησε ήδη τη βάση δεδομένων Greece Mega Project που περιλαμβάνει 12.500 km σεισμικών γραμμών της PGS, 9.000 km επανεπεξεργασμένων και 9.000 km πρόσθετων που έχουν τροποποιηθεί για να συνδυάζονται με τις άλλες. Έτσι η Ελλάδα έχει αποκτήσει μια ολοκληρωμένη εικόνα της ΑΟΖ της σε ενεργειακό επίπεδο, η οποία θα βρίσκεται στο Υ.ΠΕ.Κ.Α. ανάλογο data rooms στο Λονδίνο, στο Όσλο και στο Χιούστον. Το ενδιαφέρον υπάρχει στο επιστημονικό επίπεδο με τη νορβηγική εταιρεία PGS αλλά και τη γαλλική BEICIP, οι οποίες έχουν παίξει ήδη ένα σημαντικό ρόλο και στο θέμα της κυπριακής ΑΟΖ. Αυτά τα δεδομένα αποδεικνύουν ήδη την αξία της ελληνικής ΑΟΖ στο επίπεδο των υδρογονανθράκων, πράγμα το οποίο είναι ήδη εξωπραγματικό για πολλούς δικούς μας διότι είχαν παραπληροφορηθεί εδώ και τόσα χρόνια. 

Έχει επίσης ενδιαφέρον ότι το Greece Mega Project έρχεται σε λειτουργία στην περίοδο της Ελληνικής Προεδρίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία ξέρουμε πόσο σημαντική είναι για την προώθηση του θέματος της θέσπισης της ελληνικής ΑΟΖ αλλά και των οριοθετήσεών της. Ο συνδυασμός όλων αυτών των δεδομένων, μας προσφέρει ένα δυναμικό πλαίσιο για να παίξουμε στρατηγικά και ορθολογικά. Διότι όλα τα στρατηγικά κοιτάσματα βρίσκονται στην ελληνική ΑΟΖ και όχι στα εθνικά χωρικά ύδατα. Κατά συνέπεια, η οργάνωση των διαδικασιών και του στρατηγικού σχεδιασμού πρέπει να είναι αποτελεσματική και ανθεκτική. 

πηγή

* Ο Νίκος Λυγερός είναι Στρατηγικός Σύμβουλος και καθηγητής γεωστρατηγικής.

Το Νόημα της Ζωής...!

Η παραβολή του καλού σπορέως (δια χειρός Α. Φικου)
Του π. Κωνσταντίνου Στρατηγόπουλου 

Ποια είναι η έννοια του σπόρου, της οδού και της πέτρας που αναφέρονται στην παραβολή; Ποια είναι η αιτία, που αποτυγχάνει ο άνθρωπος κάθε μέρα;

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία του πρωτοπρεσβύτερου Κωνσταντίνου Στρατηγόπουλου, επάνω στο χωρίο του κατά Λουκάν Ευαγγελίου, κεφάλαιο 8ο, στίχοι 5 έως 15, στα πλαίσια της ερμηνείας του κηρύγματος της Κυριακής, που έγινε την Κυριακή Δ' Λουκά στις 13-10-2013. (floga.gr)

«Η παραβολή του σπορέως που ακούσαμε πριν από λίγο, πολύ γνωστή μεν, αλλά πάρα πολύ ουσιαστική. Και λίγο λέγω με τη λέξη ουσιαστική, γιατί χαρακτηρίζει πέρα από τις βαθιές θεραπευτικές ιδιότητές της για τη ζωή του ανθρώπου, δίνει, με τις λίγες προτάσεις που έχει, ακόμη και το νόημα της ζωής του ανθρώπου, ακόμη και την αιτία της αποτυχίας του. Και προσέξτε, πριν να προσεγγίσω εν ολίγοις την παραβολή αυτή να υπενθυμίσω που είναι από τα λίγα κείμενα τα οποία τα έχει ερμηνεύσει όχι απλώς μόνο η παράδοση της Εκκλησίας μας δια των θεοφόρων Πατέρων, αλλά ο ίδιος ο Χριστός.

Να δούμε για λίγο αυτήν την παραβολή. Έχουν σημασία ακόμη και τα εισαγωγικά λόγια της παραβολής που ακούσαμε.

Εξήλθεν, λέει, να σπείρει κάποιος το σπόρο του. Εξήλθεν. Κατά τη θεολογία των Πατέρων μας, ο Θεός εξέρχεται γι᾽ αυτό γίνεται άνθρωπος. Που σημαίνει, κι όλοι εμείς εξερχόμαστε, δηλαδή, αν κλειστούμε στον εαυτό μας, αν δεν κάνουμε μία έξοδο όπως κάνει ο Θεός, τότε η ζωή μας θα είναι μία απέραντη πλήξη. Η έξοδος χαρακτηρίζει όλη τη ζωή της Εκκλησίας. Ξεκινήστε από τα κείμενα της Εξόδου της Παλαιάς Διαθήκης και καταλήξτε μέχρι την έξοδο του Χριστού, που έξω της πύλης έπαθε. Να λοιπόν η έξοδος.

Αυτός που σπέρνει το σπόρο εξέρχεται. Η πρώτη πρόταση. Χωρίς αυτήν την έξοδο στη ζωή μας, όλα είναι μια αποτυχία. Και τι κάνει; Σπέρνει ένα σπόρο. Εδώ το θέμα του σπόρου είναι πάρα πολύ ουσιαστικό και πια πέρα από τον Χριστό και οι ερμηνευτές Πατέρες στέκουν να αναλύσουν την έννοια αυτού του σπόρου.

Είπε το κείμενο με τα λόγια του Χριστού ότι, πού εσπάρη αυτός ο σπόρος; Στις καρδιές μας. Κάτι το οποίο σπέρνεται μέσα [μας]. Λένε οι Πατέρες ότι εδώ μέσα κρύβεται η αιτία της ζωής μας. Βλέπετε πώς ένας σπόρος ενός φυτού έχει μέσα όλη τη δύναμη να γίνει κάποιο φυτό, κάποια μέρα αν καλλιεργηθεί. Μέσα σε αυτό το σπόρο κρύβεται όλη η αιτία της ζωής μας. Και λένε οι Πατέρες ότι ο σπόρος είναι να φτάσουμε με το κατ᾽ εικόνα στο καθ᾽ ομοίωσιν του Θεού. Να γίνουμε θεοί. Να γίνουμε άγιοι.

Και εδώ είναι όλη η αιτιολογία της ζωής μας. Αν κάποιος ρωτήσει, γιατί ζείτε; Για να γίνεται άγιοι. Είναι ο σπόρος. Μέσα από αυτό το σπόρο αναφύονται όλα τα χαρίσματα του ανθρώπου. Ο άνθρωπος έχει πολλά χαρίσματα, αλλά χωρίς την αξιοποίηση αυτού του σπόρου τα χαρίσματα αυτά γίνονται δαιμονιώδη. Πάρα πολλοί άνθρωποι έχουνε πολλά ταλέντα και πολλά χαρίσματα, αλλά χωρίς αυτήν την αξιοποίηση, αυτού του σπόρου, αυτού του δυναμικού, αυτός ο σπόρος θα καταλήξει όχι να γίνει επωφελής, να γίνει αγιαστικός για τη ζωή του ανθρώπου. Και το ξανατονίζω, όλα τα χαρίσματα, μα όλα τα χαρίσματα, τα οποιαδήποτε χαρίσματα του ανθρώπου, χωρίς την αξιοποίηση αυτού του σπόρου του Θεού, καταλήγουν να γίνουν δαιμονιώδη. Γι᾽ αυτό και πολύ σπουδαίοι και πάρα πολύ σοφοί άνθρωποι μπορούν να καταλήξουν να καταστρέφουν τον κόσμο.

Να λοιπόν· εξέρχεται ο σπείρων να σπείρει το σπόρο μέσα στις καρδιές μας. Το λέει το κείμενο. Εν ταις καρδίαις υμών. Και τώρα στη διαδικασία αυτού του σπόρου υπάρχουν κάποιες αιτίες για το πώς καρποφορεί ή δεν καρποφορεί αυτός ο σπόρος. Και εδώ πρέπει να το προσέξουμε πάρα πολύ αυτό το σημείο, γιατί αφορά πάρα πολύ τη ζωή μας. Πώς αξιοποιείται αυτός ο σπόρος ή δεν αξιοποιείται; Προσέξτε, μια αιτία που δεν αξιοποιείται είναι ότι ο σπόρος πέφτει παρά την οδόν, λέει κείμενο. Προσέξτε, οι λέξεις είναι σπουδαίες. Παρά την οδόν. Λένε οι ερμηνευτές Πατέρες, οδός είναι ο Χριστός. Να θυμηθείτε που στην πρώτη Εκκλησία οι χριστιανοί δεν λεγόταν χριστιανοί. Λεγόταν οι εν τη οδώ.

Διαβάστε το βιβλίο των Πράξεων των Αποστόλων. Οδός είναι ο Χριστός! Εγώ είμαι η οδός και η αλήθεια και η ζωή. Αυτός λοιπόν ο σπόρος είναι έτσι δοσμένος για να αξιοποιηθεί μόνο εν Χριστώ. Το είπα πριν από λίγο, χαρίσματα χωρίς τον Χριστό δεν μπορεί να υπάρξουν, γίνονται δαιμονιώδη. Και πέφτουν τα χαρίσματα που ο Θεός τα έδωσε, τι κρίμα, παρά την οδόν. Αξιοποιήστε λοιπόν όχι για να βρείτε ποια είναι τα χαρίσματα, ποια είναι τα ταλέντα σας, να βρείτε πώς αξιοποιείτε αυτόν τον σπόρο. Όλα μετά με τη χάρη του Θεού θα αναφυούν. Μην πέσουν παρά την οδόν τα χαρίσματα, το ένα χάρισμα να γίνουμε άγιοι. Και όλα μετά θα προκύψουν. Παρά την οδόν πέφτει.

Και μετά έρχεται μια συνέχεια η οποία είναι αλλεπάλληλη συνέχεια. Το ένα κείμενο ευρύνεται από το παρακάτω κείμενο. Μια αιτία είναι λέει που μέσα στην πέτρα πέφτει. Καρδίαν καθαράν κτίσον εν εμοί, ο Θεός. Πού πέφτει ο σπόρος; Μέσα στην καρδιά. Δεν υπάρχει η καρδιά η πέτρινη, η λίθινη; Η καρδιά η ανυπάκουη; Η καρδιά που δεν ακούει τον Θεό; Πόσες φορές η καρδιά μας δεν γίνεται πέτρα, ε; Γιατί δεν μπορεί να αξιοποιήσουμε και πάλι τα χαρίσματα του Θεού, που Εκείνος μας έδωσε, τη γη την αγαθή για να αξιοποιήσουμε αυτόν τον σπόρο.


Και η καρδιά μας γίνεται σκληρή. Δεν μιλάμε για σκληροκαρδία; Το λένε και τα κείμενα τα νηπτικά, για σκληροκαρδία. Πολλές φορές λοιπόν, μη εντασσόμενοι μέσα στην αγάπη του Θεού και ανυπακούοντας τις επιθυμίες του Θεού, η καρδιά μας σκληραίνεται και τότε γινόμαστε ανελέητοι και σκληροί, και μπορεί να καταλήξουμε σε δεκάδες εφαρμοσμένες κρίσεις μέσα από τη δική μας ευθύνη πάνω στη ζωή του κόσμου. Και πέρα από αυτό, πέρα από τη σκληροκαρδία, υπάρχουν και πολύ βαθύτερες αιτίες οι οποίες ερμηνεύουν πια [τις κρίσεις].

Το επόμενο κείμενο είναι όλη η νηπτική της Εκκλησίας μας. Προσέξτε τι είπε ο Χριστός. Λέει, οι ηδονές του βίου, ο πλούτος το ερμηνεύει, και η μέριμνα. Τρία πράγματα λέει. Μέσα σε αυτά τα τρία κρύβεται όλη η νηπτική της Εκκλησίας μας. Πώς οι άνθρωποι καλλιεργούνται διαχρονικώς εν υπομονή για να μπορούν να αξιοποιήσουν τον σπόρο. Είναι οι ηδονές του βίου δοσμένες από τον Θεό, λανθασμένα αξιοποιημένες. Ταυτόχρονα η αγωνία για τον πλούτο, για να ζήσουμε και ο Θεός μάς έδωσε τα απλά δεδομένα για να ζήσουμε.

Οι ηδονές του βίου, ο πλούτος, η επιζήτηση του πλούτου και οι μέριμνες. Το χάσιμο στα πράγματα του κόσμου. Δεν θα ζήσουμε θα πείτε; Θα ζήσουμε. Αλλά να ξέρουμε πώς ζει ο άνθρωπος του Θεού. Εν απλότητι και εν αγαλλιάσει καρδίας. Και τότε αρχίζει [να καρποφορεί] αυτός ο σπόρος που έχουμε μέσα μας και είναι δώρο του Θεού,είναι καθαρό δώρο, τίποτα δεν κάναμε. Το μόνο που κάνουμε είναι να συνεργήσουμε να μη γίνει η καρδιά μας σκληρή και να μην πέσουμε στην παγίδα των μεριμνών, του πλούτου και των ηδονών. Και τότε αυτός ο σπόρος καρποφορεί.

Το ξέρετε όλοι. Τα παιδιά σας πώς μεγαλώνουν; Τα τραβάτε για να μεγαλώσουν; Έχουνε ένα δυναμικό για να μεγαλώσουν. Βοηθάτε λίγο να τους δώσετε φαγητό και να τα παιδαγωγήσετε. Ο άνθρωπος έτσι καλλιεργείται. Κι όλη η ιστορία της παιδαγωγίας η πολύ δύσκολη, η τραγική σήμερα ιστορία της παιδαγωγίας, το πρόβλημα της κοινωνίας μας σήμερα μπορεί να υπάρχει [να έχει] μια απάντηση μέσα σε αυτό το μέγεθος. Ποια είναι η παιδαγωγία; Να αξιοποιηθεί ο σπόρος που έχουμε μέσα μας και τότε η παιδαγωγία θα γίνει αγλαοφανής, θα γίνει αγιαστική. Και θα καταλήξουμε παιδαγωγούμενοι και τα παιδιά μας να οδηγούνται στην αγιότητα όχι μέσα σε μια τραγωδία του κόσμου.

Εξήλθεν ο σπείρων του σπείραι τον σπόρον… Τι κρίμα που χάνουμε αυτήν την ευκαιρία. Και τον σπόρο τον έχουμε μέσα μας· τόσο εύκολο. Λέω χαριτωμένα πολλές φορές, ξέρεις, αν θες να κάνεις ένα επάγγελμα, είναι πολύ πολύ δύσκολο να γίνεις περιπτεράς. Θα πείτε, πόσο δύσκολο είναι; Λέω, δεν το έχεις μέσα σου, θα κουραστείς, θα μάθεις τα προϊόντα, τις τιμές. Ενώ το να γίνεις άγιος το έχεις μέσα σου. Είναι δωρεά του Θεού!

Ο σπόρος λοιπόν, και εξήλθε. Άρα χρειάζεται μια έξοδος, από την κλεισμένη στο νου μας μιζέρια και εγωισμό μας και χρειάζεται να αξιοποιήσουμε το σπόρο που έχουμε μέσα μας.

Να ευχηθούμε αυτό να λειτουργήσει μέσα στη ζωή μας, και τότε άλλες απαντήσεις θα έχουμε να δώσουμε στις κρίσεις του κόσμου [απ᾽] όποιες λανθασμένες που ακούμε καθημερινά και τρελαινόμαστε.»


πηγή

ΟΙ ΗΡΩΕΣ ΤΩΝ ΙΜΙΩΝ ΖΟΥΝ.

Γράφει ο Παναγιώτης Αποστόλου 
www.apostoloupanos.gr
twitter:@egerssi 

Συμπληρώθηκαν 18 ολόκληρα χρόνια από την εφιαλτική εκείνη χειμωνιάτικη νύχτα του Ιανουαρίου του 1996, στα Ίμια, που έμελλε να δρομολογήσει πολύ άσχημες εξελίξεις στα Εθνικά μας ζητήματα. Μέχρι τότε θεωρούσαμε αυτονόητη την κυριαρχία μας στο Αιγαίο πέλαγος, παρότι υφίστατο από πλευράς Τουρκίας το casus belli.

Όμως, στις 31 Ιανουαρίου 1996, αυτή η υπεροχή μας αμφισβητήθηκε έντονα. Την παγωμένη εκείνη βραδιά, μέσα στο καταχείμωνο, ανετράπησαν βίαια οι ισορροπίες στην περιοχή. Η νεοταξική συνωμοσία τέθηκε σε πλήρη εφαρμογή. Πρωταγωνιστές στην υλοποίηση αυτού του σχεδίου της κρίσεως, η Τουρκία  οι Η.Π.Α. και δυστυχώς η ανεπάρκεια της Ελλάδος να διαχειρισθεί κρίσεις με τους εκπροσώπους  της, τον Έλληνα Πρωθυπουργό (Κώστα Σημίτη), τον Υπουργό Εξωτερικών (Θεόδωρο Πάγκαλο) και τον Υπουργό Εθνικής Αμύνης (Γεράσιμο  Αρσένη).

Τα Ίμια, μία συστάδα νησίδων των Δωδεκανήσων, εκχωρήθηκαν στην Ελλάδα, με την συνθήκη ειρήνης του Παρισιού (10/12/1947) από την Ιταλία αμέσως μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου πολέμου. Το κυρίαρχο αυτό καθεστώς, είχε αποδεχθεί και η Τουρκία. Αυτή η κυριαρχία λοιπόν, έπρεπε να αμφισβητηθεί από την γείτονα χώρα. Αυτή η απόλυτη κυριαρχία της πατρίδος μας στην  περιοχή, έπρεπε να αμφισβητηθεί, κυρίως λόγω του ορυκτού πλούτου (όσμιο, πετρέλαιο, φυσικό αέριο), που βρίσκεται στον υποθαλάσσιο χώρο των νησιών. Αυτή η ανατροπή του status της περιοχής θα μπορούσε να γίνει μόνο με ένα πολύ θερμό στρατιωτικό επεισόδιο που θα προκαλούσε η Τουρκία κατά της Ελλάδος εκμεταλλευόμενη την χρονική στιγμή που στο «τιμόνι» της Ελλάδος θα βρίσκονταν πολιτικοί που θα μπορούσαν ευχαρίστως να διαπραγματευτούν αυτήν την ανατροπή της κυριαρχίας.

Αυτή η χρονική στιγμή είχε φτάσει για την Τουρκία. Η Ελλάδα βρισκόταν σχεδόν ακυβέρνητη. Ο Σημίτης, μόλις είχε αναλάβει Πρωθυπουργός και οι τηλεαστέρες Υπουργοί του, της ασφάλειας της χώρας, βρίσκονταν από κανάλι σε κανάλι. Έτσι, τα «αντανακλαστικά» αυτής της κυβερνήσεως του ΠΑΣΟΚ, ήταν ασθενέστατα και ο έλεγχος χάθηκε από το πρώτο επεισόδιο, στις 25 Δεκεμβρίου 1995, με την προσάραξη φορτηγού πλοίου της Τουρκίας στα αβαθή ύδατα των βραχονησίδων Ίμια. Τις επόμενες ημέρες, η κρίση κλιμακώθηκε και αυξήθηκε η ένταση μεταξύ των δύο χωρών. Ο Δήμαρχος Καλύμνου, βλέποντας πως οι Τούρκοι εγείρουν πλέον εδαφικές διεκδικήσεις στα Ίμια, ανοήτως υψώνει στην μεγάλη Ίμια την Ελληνική σημαία. Αυτό το γεγονός εκμεταλλεύονται τα Τουρκικά κανάλια και δίνουν στο ζήτημα τεράστιες διαστάσεις. Υποκινούμενοι λοιπόν, από την κυβέρνησή τους, δύο δημοσιογράφοι της εφημερίδος «Χουριέτ» υποστέλλουν την Ελληνική σημαία και υψώνουν την Τουρκική.

Έτσι, στις 28 Ιανουαρίου 1996, προ αυτής της προκλήσεως, περιπολικό του Πολεμικού μας Ναυτικού κατέβασε την Τουρκική σημαία και ύψωσε εκ νέου την Ελληνική. Ταυτόχρονα Έλληνες βατραχάνθρωποι αποβιβάστηκαν στην Μεγάλη Ίμια. Επιπρόσθετα Τουρκικά και Ελληνικά πλοία άρχισαν να κινούνται προς την περιοχή των Ιμίων. Την 29η Ιανουαρίου, ο Πρωθυπουργός της Ελλάδος «στέλνει» μήνυμα προς την Τουρκία από την Βουλή των Ελλήνων λέγοντας πως η αντίδραση της Ελλάδος, σε όποια πρόκληση θα είναι άμεση και δυναμική (λόγια που μακάρι να ήταν πραγματικά). Την άλλη ημέρα, η Πρωθυπουργός της Τουρκίας, Τανσού Τσιλέρ, από την Βουλή της Τουρκίας δηλώνει: «Αύριο η Ελληνική σημαία θα έχει κατέβει από τα Ίμια». Ήταν πλέον η χρυσή ευκαιρία για την Τουρκία να αμφισβητήσει τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδος στην περιοχή και να ισχυροποιήσει ταυτόχρονα την δική της γεωπολιτική θέση. Άλλωστε, η τουρκική διπλωματία, επί χρόνια εργαζόταν για αυτή την μεγάλη για την Τουρκία ημέρα, αντίθετα με την Ελληνική, που από την μεταπολίτευση κυρίως και μέχρι σήμερα, στην εξωτερική της πολιτική, κοιμάται έναν ύπνο βαθύ.

Στις 31 Ιανουαρίου, μετά την αποβίβαση Τουρκικών κομάντος στην Μικρή Ίμια, παίχθηκε το τελευταίο σενάριο αυτής της σκηνοθετημένης κρίσεως. Τα ξημερώματα αυτής της αποφράδας ημέρας, κατέπεσε ελικόπτερο του Πολεμικού μας  Ναυτικού και χάθηκαν άδοξα τρία Ελληνόπουλα,  μέλη του πληρώματος:

Ο Υποπλοίαρχος Χριστόδουλος Καραθανάσης.
Ο Υποπλοίαρχος Παναγιώτης Βλαχάκος.
Ο Αρχικελευστής Έκτορας Γιαλοψός. 

Παρά τις κυβερνητικές δικαιολογίες για την « πτώση» του ελικοπτέρου, περί απώλειας προσανατολισμού του κυβερνήτη (vertigo), στην κοινή γνώμη της πατρίδος μας είναι διάχυτη η πεποίθηση καταρρίψεως του ελικοπτέρου από τις Τουρκικές δυνάμεις. Κατ΄ αυτό τον τρόπο η Τουρκία «πάτησε πόδι» στην περιοχή, κάτι πού επί δεκαετίες πρόσμενε και επεδίωκε. Αφού λοιπόν, ο σκοπός των Τούρκων επετεύχθη, ανέλαβε δράση η κυβέρνηση των ΗΠΑ για απεμπλοκή της κρίσης μεταξύ των δύο χωρών.

Έτσι από εκείνη την ημέρα, καθιερώνονται οι γκρίζες ζώνες στην περιοχή και η αμφισβήτηση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων όχι μόνο στα Ίμια, αλλά και σε άλλες περιοχές (Καστελόριζο κλπ). Τι έκαναν όμως, οι Σημίτης, Πάγκαλος και Αρσένης μετά την αρνητική και καταστροφική αυτή εξέλιξη για τα Εθνικά μας θέματα; Κρύφτηκαν από ντροπή, δήλωσαν τις παραιτήσεις τους από ευαισθησία για την ταπεινωτική Εθνική ήττα που υπέστη η πατρίδα μας με αποκορύφωμα την άδικη απώλεια τριών γενναίων παλικαριών, άξιων στελεχών του Εθνικού μας Πολεμικού Ναυτικού; ΟΧΙ ΒΕΒΑΙΑ!

Ο ευτραφής και λαλίστατος επί παντός επιστητού, Θεόδωρος Πάγκαλος, αρχιπρωτεργάτης της υπαγωγής της χώρας στο προδοτικό Μνημόνιο (αντιπρόεδρος της κυβερνήσεως Γιώργου Παπανδρέου), πιεζόμενος από τον ομόλογό του, υπουργό Εξωτερικών των Η.Π.Α., για απόσυρση της Ελληνικής σημαίας από τα Ίμια, είπε το αισχρό: «Την σημαία θα την πάρουν οι ισχυροί άνεμοι που πνέουν στην περιοχή». 

Ο δε αρχιερέας της διαπλοκής και των μιζών στα εξοπλιστικά προγράμματα, Κώστας Σημίτης, λίγες μέρες μετά, από του βήματος της Ελληνικής Βουλής, ευχαρίστησε δημόσια τους Αμερικανούς για την «βοήθειά τους» στην απεμπλοκή της κρίσεως.

Είναι λοιπόν, τοις πάσι γνωστό, πως οι Σημίτης, Πάγκαλος και Αρσένης,  υπήρξαν αναξιόπιστοι και ανεπαρκείς υποστηρικτές των Ελληνικών συμφερόντων. Επέδειξαν σε δύσκολες στιγμές για το Έθνος, δειλία και υπέρμετρη υποχωρητικότητα. Αυτή η υποχωρητικότητα στην κρίση των Ιμίων, έφερε στην συνέχεια και άλλες διπλωματικές ήττες, με αποκορύφωμα την συμφωνία της Μαδρίτης το 1997, με νέα απώλεια κυριαρχικών μας δικαιωμάτων.

Ωστόσο, η προδοτική στάση αυτών των πολιτικών χαμαιλεόντων, ενισχύεται και από το βιβλίο του Επίτιμου Αρχηγού του Στόλου, Αντιναυάρχου Π.Ν Γρηγόρη Δεμέστιχα, με τίτλο: «Ελληνική Εθνική Στρατηγική», από όπου αντλώ το παρακάτω απόσπασμα:  

«…Η ιδέα για να εμβαθύνω σε θέματα Στρατηγικής ήλθε το 1996 (λίγο μετά τα γεγονότα στα Ίμια) όταν εκλήθησαν από την Επιτροπή Εξωτερικών και Αμύνης της Βουλής διάφορα Ελληνικά Ινστιτούτα (μεταξύ των οποίων και η Ελληνική Εταιρεία Στρατηγικών Μελετών – ΕΛΕΣΜΕ – στην οποία ήμουν τότε Πρόεδρος) να προσέλθουν σε σύσκεψη προκειμένου να αρχίσει να μεθοδεύεται η διατύπωση της Ελληνικής Εθνικής Στρατηγικής. Φαίνεται ότι υπήρξαν κάποιες φωνές στην Ελληνική Βουλή για την αναγκαιότητα ενός τέτοιου κειμένου, που έχουν όλες σχεδόν οι χώρες του κόσμου. Δυστυχώς λίγες μέρες μετά ήλθε η ειδοποίηση ότι η σύσκεψη ανεβάλετο για ευθετότερο χρόνο, που δεν έχει έλθει όμως μέχρι σήμερα. Κατά την γνώμη μου, ο λόγος ακυρώσεως της προσπάθειας για την σύνταξη αυτού του κειμένου ήταν ότι αυτό θα ήταν δεσμευτικό και δεν θα επέτρεπε τις αυθαιρεσίες και τις πρόχειρες λύσεις που δίδουν οι κυβερνήσεις μας ή που προωθούνται από ξένα κέντρα και αυτές τις αποδέχονται. Γι΄ αυτό και έχουμε συνήθως μέχρι σήμερα κυβερνήσεις που νέμονται την εξουσία και όχι κυβερνήσεις που προωθούν τα εθνικά συμφέροντα…». 

Συνεπώς, είμαι βέβαιος πως ο ιστορικός του μέλλοντος θα τους καταδικάσει ως διαπράξαντες το αδίκημα της ΕΣΧΑΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ κατά των συμφερόντων της πατρίδος μας.

Όσον δε, αφορά την μνήμη των ηρώων της νεώτερης ιστορίας μας, Καραθανάση, Βλαχάκου και Γιαλοψού, θα έλεγα: «των ανδρειωμένων ο θάνατος, θάνατος δεν λογιέται». 

Φαίνεται πως είναι μοιραίο τούτος ο τόπος, τέτοια παλικάρια να γεννά! 

Από κάτι τέτοια Ελληνόπουλα εμπνεύστηκε προφανώς ο Αισχύλος όταν είπε: 
«Ω παίδες Ελλήνων, ίτε ελευθερώτε πατρίδ’ ελευθερούτε δε παίδας, γυναίκας θεών τε πατρώων έδη, θήκας τε προγόνων, νυν υπέρ πάντων αγών».

Greek yogurt: Νίκησε η ΦΑΓΕ τον Τούρκο Chobani.

Ο ΤΟΥΡΚΟΣ ΠΛΟΥΤΙΣΕ ΠΟΥΛΩΝΤΑΣ... "ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΓΙΑΟΥΡΤΙ" 
 
Μπορεί στις ΗΠΑ να έχει συνδέσει το όνομά του με το Eλληνικό γιαούρτι, αλλά τους Βρετανούς δεν κατάφερε να τους ξεγελάσει. Ο λόγος για τον κ. Chobani ή κατά κόσμον Χαμντί Ουλουκάγια, έναν Τούρκο που έχει γίνει ζάπλουτος πουλώντας... Eλληνικό γιαούρτι....
 
O κ. Chobani έχασε τη δικαστική διαμάχη στη Βρετανία αφού το Ανώτατο Δικαστηρίο του Λονδίνου αποφάνθηκε ότι η εταιρεία δεν πρέπει να μιλάει για Eλληνικό γιαούρτι, την ώρα που το προϊόν παρασκευάζεται στην Τουρκία. Για την ακρίβεια το δικαστήριο είπε ότι τα γράμματα πάνω στη συσκευασία που αναφέρουν ότι το γιαούρτι φτιάχνεται στις ΗΠΑ είναι επίτηδες πολύ μικρά και γι αυτό θα πρέπει να μεγαλώσει η γραμματοσειρά.
 
Έπειτα, το Αγγλικό Εφετείο έβαλε οριστικό τέλος στην προσπάθεια της εταιρείας, τουρκικών συμφερόντων «Chobani» να πουλήσει ελληνικό γιαούρτι στη Μεγάλη Βρετανία εφόσον απέρριψε την προσφυγή της «Chobani» για την υπόθεση «Greek yogurt», σε όλα της τα σημεία, αρνούμενη να της επιτρέψει την τροποποίηση των αιτιών της προσφυγής της με την ενσωμάτωση νέων σημείων που αφορούν στο Ευρωπαϊκό Δίκαιο, όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση.
 
Το αποτέλεσμα είναι ότι:
 
- Το γιαούρτι που πωλείται ως «Greek yoghurt» στο Ηνωμένο Βασίλειο πρέπει να παρασκευάζεται σύμφωνα με μια διαδικασία στράγγισης η οποία αφαιρεί τον ορό γάλακτος, δεν πρέπει να περιέχει πρόσθετα και πρέπει να παρασκευάζεται στην Ελλάδα.
 
- Παραμένουν σε ισχύ τα μόνιμα ασφαλιστικά μέτρα με διαταγή του δικαστηρίου που απαγορεύουν στην «Chobani» την πώληση στο Ηνωμένο Βασίλειο ως «Greek yoghurt», στραγγιστού γιαουρτιού που παρασκευάζεται στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής.
 
- H «Chobani» διατάχθηκε να πληρώσει για τα δικαστικά και νομικά έξοδα της ΦΑΓΕ για την έφεση, με ένα σημαντικό ποσό να είναι πληρωτέο άμεσα.
 
Το Εφετείο αρνήθηκε να δώσει άδεια στην «Chobani» να ασκήσει έφεση στο Ανώτατο Δικαστήριο με το σκεπτικό ότι το Εφετείο, για να αποφασίσει για το κύριο θέμα της παραπλανητικής παρουσίασης του «Greek yoghurt», είχε εφαρμόσει πάγιες αρχές.
 
Ουσιαστικά, δηλαδή όποια εταιρία δεν έχει στην Ελλάδα εργοστάσιο δεν μπορεί να διαθέσει στη Βρετανική Αγορά γιαούρτι ελληνικού τύπου (στραγγιστό) με αποτέλεσμα να ανοίγει ο δρόμος να μονοπωλήσουν εταιρίες (κυρίως ελληνικές ) που έχουν παραγωγή στην Ελλάδα.
 
το είδαμε στο Ε-RODIOS

Ο Πιστός, ο Άπιστος και ο Παραδόπιστος.

Γράφει ο Δρ Κωνσταντίνος Βαρδάκας

Η κοινωνική μηχανική πάντα καταλήγει σε λαική οργή.

Η Πολιτική εξίσωση των ημερών μας καταγράφει τις παρακάτω παραμέτρους μέσα από  το δημοσιογραφικό ρεπορτάζ.

Α. Σκέλος εξίσωσης. 

Πιστός – θρησκευόμενος = Σαμαράς ( μεταβλητή παράμετρος).
Άπιστος – μη θρησκευόμενος = Τσίπρας ( μεταβλητή παράμετρος).
Παραδόπιστος= Τρόικα + τοκογλύφοι ( σταθερή παράμετρος).

Β. Σκέλος εξίσωσης. 

Συγκυβέρνηση μελλοντική = Συγκάλυψη ή Υπέρβαση ( σταθερή Ελληνική πρωτοτυπία).
Λαός= Μετέωρα Οργισμένος, Υπερφορολογημένος και Πεινασμένος ( αυξητική μεταβλητή). 

Διεθνείς συγκυρίες= με τι όρεξη θα ξυπνήσει ο Τούρκος τώρα που του χαλνάνε το οικονομικό profil του ( αστάθμητος παράγων).

Χρόνος Εθνικών εκλογών= Ο ΑΓΝΩΣΤΟΣ Χ 

Φυσικά και ο κ. Τσίπρας και ο κ. Σαμαράς είναι Πιστοί στις  αρχές και τις ιδεολογίες που υπηρετούν, οι δε Θρησκευτικές πεποιθήσεις τους είναι Ίδιον στοιχείο του καθενός. Ο Ελληνικός Λαός θα ήταν ευτυχής αν είχε πολιτικούς που θα δήλωναν ότι είναι ¨ΑΠΙΣΤΟΙ ¨    ως αναφορά την  κουλτούρα της πολιτικής υποκρισίας και του κατά κόρου  ψέματος των χρόνων της  Μεταπολίτευσης.  Που όμως τέτοιο πράγμα; 

Άλλωστε το μείζον  θέμα για τον ΛΑΟ που μέρα με την ημέρα ασφυκτιά είναι αν θα μπορέσουμε να μοιάσουμε του ΟΔΥΣΣΕΑ και να διαβούμε αλώβητοι από την Σκύλλα και την Χάρυβδη.

Και τελικά  σε τι διαφέρει ένας ¨Πιστός¨ που σε σφάζει με το γάντι βλ. Ευρώπη  από ένα ¨Άπιστο¨ που σε σφάζει με το γιαταγάνι βλ. Συρία;

Μέσα σε αυτή την εξίσωση όμως  μια πρόσφατη δήλωση του  Βόλφγκανγκ Σόιμπλε  δημιούργησε  μία νέα  υποεξίσωση που πρέπει να πάρουμε σοβαρά υπόψη. 

Ένα ξεχωριστό Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για τα κράτη - μέλη της ζώνης του ευρώ ζητά ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, με σκοπό να υπάρχει πιο «αποτελεσματική» συμμετοχή στις αποφάσεις της Ευρωζώνης.

Μιλώντας σε εκδήλωση που διοργανώθηκε από το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα  ο κ. Σόιμπλε είπε ότι ένα διακριτό κοινοβούλιο για τις 18 χώρες μέλη του ευρώ, θα επιτρέψει στα κράτη να συνδεθούν στενότερα, τονίζοντας ότι πρέπει να ενισχυθεί η ευρωπαϊκή ενοποίηση με ένα έξυπνο τρόπο.

Όσον αφορά στην χώρα μας, ο Γερμανός ΥΠΟΙΚ είπε ότι η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να μείνει στο δρόμο των μεταρρυθμίσεων, σημειώνοντας ότι «οι αριθμοί φαίνονται καλοί, αλλά χρειάζονται πρόσθετες προσπάθειες».

Πάντως, οι δηλώσεις του για ένα ξεχωριστό Ευρωκοινοβούλιο δέχθηκαν έντονες επικρίσεις, ενώ κατά πολλούς αναλυτές, ενδεχόμενος διαχωρισμός της Ευρωβουλής όχι μόνο θα οδηγήσει σε περισσότερη γραφειοκρατία, αλλά ουσιαστικά θα οδηγήσει στη διάλυση ενός από τους τρεις θεσμικούς πυλώνες της Ε.Ε.
πηγή: protothema.gr 

Μήπως με τις δηλώσεις αυτές ο Γερμανός ΥΠΟΙΚ και έχοντας υπόψη του την νέα διαμόρφωση του Παγκόσμιου Οικονομικού Χάρτη μας μιλάει αλληγορικά για την ενοποίηση του σκληρού πυρήνα των χωρών του Ευρωπαικού Βορρά μέσα στον οποίο δεν μπορούν να έχουν θέση προβληματικές χώρες; Ή χώρες που τις κατέστησαν προβληματικές;

Μετά από αυτά ας αφήσουμε τον θυμόσοφο Λαό μας να μας περιγράψει τις σίγουρες στον χρόνο εκλογές του Ευρωκοινοβουλίου  "Ζήσε Μάη μου να φας τριφύλλι και τον Αύγουστο σταφύλι".

Αλλά και για τον ΑΓΝΩΣΤΟ ΧΡΟΝΟ των Εθνικών Εκλογών θα μας έλεγε "Νάμουν τον Μάη γάϊδαρος, τον Αύγουστο κριάρι, όλο το χρόνο κόκκορας και γάτος τον Γενάρη..." 

Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ…

ΤΟ ΚΟΡΑΝΙ ΥΠΟ… ΤΗ ΣΚΕΠΗ ΤΟΥ  ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΟΡΑ-ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ 

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης 

Σίγουρα κανείς δεν θα το πίστευε αν δεν έβλεπε το δημοσίευμα-ομολογία της τουρκικής εφημερίδας, Aksam, με την πραγματικά πρωτοφανή και συνάμα εκπληκτική φωτογραφία όπου προβάλλεται ένας Τούρκος ιμάμης να αναγιγνώσκει περικοπές από το Κοράνι στους μουσουλμάνους υπό… την σκέπη του Παντοκράτορα Ιησού Χριστού.  Σημεία των καιρών; 

Το εκπληκτικό αυτό γεγονός έγινε στην περιοχή  της Αμάσειας, μια περιοχή που πριν από την ανταλλαγή των πληθυσμών κατοικούσε πυκνός ελληνορθόδοξος πληθυσμός καθώς και πολλοί κρυπτοχριστιανοί που άλλοι μεν διασώθηκαν φεύγοντας για την Ελλάδα ή την Ρωσία, πολλοί όμως… και με τις ίδιες τις τουρκικές μαρτυρίες παρέμειναν και ίσως εξακολουθούν να ζουν, (οι απόγονοι τους), στα μέρη εκείνα όπου γράφτηκαν πολλές μαρτυρικές σελίδες του ηρωικού Πόντου. 

Σύμφωνα λοιπόν με την τουρκική εφημερίδα στην περιοχή της Αμάσειας και συγκεκριμένα στην κωμόπολη, Gümüşhaciköy και στο μουσουλμανικό τζαμί που λειτουργούσε μέχρι το 1923 σαν ελληνορθόδοξη εκκλησία, ο τοπικός Ιμάμης όρθιος διαβάζει το Κοράνι υπό την σκέπη του Παντοκράτορα Ιησού Χριστού.

Όπως φαίνεται και στην αποκαλυπτική φωτογραφία του δημοσιεύματος, οι ντόπιοι μουσουλμάνοι, (;;;), δεν θέλησαν να καταστρέψουν την εικόνα παρά του ότι  η απεικόνιση μορφών θεωρείται για το Ισλάμ μεγάλη αμαρτία.  Έτσι στον τρούλο αυτού του τζαμιού διακρίνει κανείς μια περίτεχνη αγιογραφία του Ιησού Χριστού – Παντοκράτορα καθώς και τους δώδεκα αποστόλους που τον πλαισιώνουν από όλες τις μεριές. Μια πραγματικά εντυπωσιακή τοιχογραφία που δεσπόζει εν έτη 2014 μέσα σε ένα μουσουλμανικό τέμενος.

Η εκκλησία αυτή που σήμερα είναι τζαμί, όπως αναφέρεται κτίστηκε το 1800 όταν ανθούσαν τα τοπικά μεταλλεία από Έλληνες εργάτες και το ελληνικό στοιχείο της περιοχής αριθμούσε πάνω από 100.000 κατοίκους με πάνω από 300 ενορίες με ισάριθμες εκκλησίες ενώ ήταν και έδρα Μητρόπολης. Σήμερα στην πόλη της Αμάσειας επιβιώνουν οι παλιές ελληνικές γειτονιές, με σπίτια-φαντάσματα. Πολλά από αυτά βρίσκονται στις όχθες του ποταμού Ίρι, που διασχίζει την πόλη. 

Αλλά το εντυπωσιακό, όπως αναφέρεται στην τουρκική εφημερίδα που παίρνει τις διαστάσεις θαύματος, είναι ότι στην εκκλησία αυτή η οποία μετά το 1924 έγινε τζαμί, η μεγαλοπρεπή αυτή τοιχογραφία του Ιησού Χρηστού που μέχρι τότε ήταν καλυμμένη εμφανίστηκε μετά από ένα τοπικό σεισμό. Οι ντόπιοι μουσουλμάνοι δεν τόλμησαν στη συνέχεια να την καταστρέψουν ή να την σκεπάσουν με άσβεστη όπως είναι η συνήθης πρακτική των μουσουλμάνων για τις τοιχογραφίες όταν μια εκκλησία μετατρέπεται σε τζαμί. Έτσι σήμερα που η εκκλησία αυτή συγκεντρώνει τους μουσουλμάνους για την προσευχή, αναδίδει το άρωμα της ελληνορθόδοξης ταυτότητας της και μάλιστα στο κορυφαίο σημείο του κτίσματος, δηλαδή στον τρούλο με τον Ιησού Χριστό των Ρωμιών που λατρεύονταν επί αιώνες στη περιοχή. 

Ίσως εδώ πρόκειται για άλλο ένα δείγμα μπερδεμένων θρησκευτικών συνειδήσεων, ίσως ακόμα και για κάποια ίχνη κρυπτοχριστιανών που εκδηλώνονται με αυτόν τον  τρόπο κάτω από ένα καταπιεστικό ισλαμικό καθεστώς. Είναι γνωστό πως ο Πόντος επί αιώνες  είχε ζήσει το μεγάλο δράμα των κρυπτοχριστιανών που επιφανειακά ζούσαν σαν μουσουλμάνοι ενώ στην πραγματικότητα και κρυφά λάτρευαν τον ελληνορθόδοξο Ιησού Χριστό. Έχουν γραφεί άπειρες ιστορίες από ζωντανές μαρτυρίες για τα χρόνια αυτά που οι κρυπτοχριστιανοί με χίλια βάσανα κράτησαν κρυφά την πίστη τους, είχαν διπλά ονόματα, ένα μουσουλμανικό και ένα χριστιανικό και όταν ήρθε η ώρα  οι περισσότεροι εκδηλώθηκαν φανερά πως είναι χριστιανοί και όχι μουσουλμάνοι. Όταν έγινε η ανταλλαγή των πληθυσμών έφυγαν για την Ελλάδα όχι όμως όλοι, κάποιοι παρέμειναν εκεί στην πατρίδα τους και οι απόγονοι τους ζουν μέχρι σήμερα το δικό τους συνειδησιακό δράμα. 

ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ 
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος 

πηγή

No ships, No troups, No flags......

Γράφει ο Θάνος

Αυτή ήταν η εντολή των ΗΠΑ εκείνο το πρωινό του Ιανουαρίου του 1996 προς τις ηγεσίες Ελλάδος και Τουρκίας.... μετά την κλιμάκωση της έντασης στα Ιμια.

Και θα μπορούσε να είναι μια ωραία φιλειρηνική πρόταση αν επρόκειτο για κάποια νησάκια (έστω και βραχονησίδες) που δεν ανήκουν σε κανένα κράτος (αν υπάρχουν και τέτοια....)

Εδώ όμως επρόκειτο για ελληνικό έδαφος.
Κι αυτό κάνει αυτήν την διαταγή των Αμερικανών προσβλητική και υποτιμητική...

Αυτή η εντολή, και το χειροκρότημα των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ μέσα στην Βουλή όταν ο αρχιπροδότης πρωθυπουργός απεύθυνε το αλησμόνητο "Ευχαριστούμε πολύ την κυβέρνηση των ΗΠΑ" σήμαινε σε απλά ελληνικά ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ....

Αναγκαστήκαμε οι Ελληνες να υποστείλουμε την σημαία μας από ελληνικό έδαφος (έστω και μια σπιθαμή) και να αποχωρήσουν τα παλικάρια των ειδικών μας δυνάμεων από τα Ιμια...

Μετά ένας από τους αρχιπροδότες είπε "μακάρι να την έπαιρνε την σημαία ο αέρας να τελειώνουμε"...
Κι ένας άλλος της ίδιας εφιαλτικής συνομωτοξίας συμπλήρωσε "και τι θέλατε να κάνουμε πόλεμο για δυο ακατοίκητα παλιονησάκια;".....

Από εκείνη την ημέρα οι θρασύδειλοι τούρκοι δημιούργησαν και ισχυροποίησαν την νεο-ανακαλυφθήσα θέση τους των γκρίζων ζωνών....

Η θλίψη των Ελλήνων ήταν πολύ μεγάλη και μετατράπηκε σε τραγωδία όταν μαθεύτηκε ότι κατά την διάρκεια της κρίσης κατερρίφθει ελληνικό ελικόπτερο και έχασαν την ζωή τους 3 νέα ελληνόπουλα...

Κάνανε έρευνες βγάλανε πορίσματα για να καλύψουν το γεγονός...
Εφθασαν στο αισχρό σημείο να ρίξουν το φταίξιμο στον κυβερνήτη...
Επαθε "vertico" κι έχασε τον προσανατολισμό του είπαν....

Το θέμα ήταν ότι το ελικόπτερο πήγε πάνω από την μια εκ των βραχονησίδων που είχε καταληφθεί από Τούρκους κομμάντος κι έριξε πάνω τους τον προβολέα του...

Οι Τούρκοι προφανέστατα αντέδρασαν....
Και στα συντρίμια του ελικοπτέρου υπάρχουν τρύπες με ροπή προς το εσωτερικό του με ότι αυτό μπορεί να σημαίνει.......

Κι έτσι θάφτηκε το θέμα για να μην αποδωθούν ευθύνες για τον θάνατο των παιδιών στους προδότες....  
Η συνείδηση όμως και η ιστορία του Γένους είναι αμείλικτα...

Τα παιδιά μας είναι στον τάφο και οι προδότες "ζουν και βασιλεύουν"....

Ο χρόνος τους όμως τελειώνει....

ΘΑΝΟΣ

ΥΓ. Εμαθα ότι ο Σαμαράς θα δεχθεί σήμερα τους συγγενείς των νεκρών παλικαριών στο Μέγαρο Μαξίμου....
Είναι προεκλογικό, υποκριτικό και ψεύτικο.
Αν επιθυμεί πραγματικά να δικαιώσει τους ανθρώπους αυτούς και το αίμα των ηρωικών πεσόντων να στείλει στο εδώλιο τους ενόχους για την εσχάτη προδοσία και τον θάνατο των αθώων παιδιών μας... και να διατάξει τις ένοπλες δυνάμεις μας να τοποθετήσουν μια ελληνική σημαία πάνω στην βραχονησίδα.
Μόνο έτσι θα δικαιωθούν αυτοί που έχυσαν το αίμα τους για να κυματίζει η σημαία μας και στην τελευταία σπιθαμή ελληνικού εδάφους....

Tα ένοχα μυστικά της Κατοχής – ‘Ιδια επώνυμα τότε, ίδια επώνυμα και σήμερα στην εποχή του μνημονίου! (μέρος 2ο)

συνέχεια από το 1ο μέρος 

του  Δημοσθένη Κούκουνα – ιστορικού συγγραφέα 

Αλλά ας έρθουμε στην πραγματική οικονομία. Κατά τη διάρκεια της Κατοχής η ελληνική οικονομία καταποντίσθηκε. Υπέστη μια άνευ προηγουμένου καταλήστευση εκ μέρους των κατακτητών, ώστε η επισιτιστική ανεπάρκεια να οδηγήσει στην τραγική πείνα. Ταυτόχρονα γιγαντωνόταν η μαύρη αγορά.

Αν κάποιος θα είχε την υπομονή να εντρυφήσει στους καταδικασμένους από τα αγορανομικά δικαστήρια της κατοχικής περιόδου, τι έπραξαν και γιατί καταδικάστηκαν, θα έφριττε για τους νεόκοπους «επιχειρηματίες» που θησαύρισαν…  Και το θέμα δεν ήταν μόνον οικονομικό, αλλά είχε να κάνει με την εξαπάτηση των αγοραστών, όσων δηλαδή κατάφερναν να βρουν ρευστό για να αγοράσουν σε τιμές μαύρης αγοράς τρόφιμα. Κατά κανόνα αυτά τα τρόφιμα ήταν νοθευμένα με απίθανες αναμείξεις, εντελώς ακατάλληλα για βρώση.

Και όμως… Όλοι αυτοί οι ασυνείδητοι εκμεταλλευτές επιβίωσαν της Κατοχής, έχοντας δημιουργήσει τεράστιες μαυραγορίτικες περιουσίες.

Παράπλευρα σε αυτούς τους γλοιώδεις και κυνικούς μαυραγορίτες υπήρχαν και οι εργολάβοι μηχανικοί και οι προμηθευτές των στρατιωτικών αρχών Κατοχής. Αυτοί αναλάμβαναν «νόμιμα», κάθε άλλο παρά ηθικά όμως, διάφορα οχυρωματικά έργα για την προστασία των κατοχικών στρατευμάτων. Είναι χαρακτηριστικό ότι τις αναθέσεις τις έπαιρναν απευθείας από τους Γερμανούς, χωρίς κανέναν έστω υποτυπώδη μειοδοτικό διαγωνισμό. Τιμολογούσαν κατά βούληση και αρκούσε η μονογραφή ενός Γερμανού ή Ιταλού αξιωματικού για να προσκομίσουν και να εισπράξουν το τιμολόγιο τους από την Τράπεζα της Ελλάδος. Χωρίς καμιά άλλη διαδικασία δημόσιου λογιστικού κ.ο.κ.

Απέκτησαν τεράστιες περιουσίες όλοι αυτοί. Υπάρχει ένας κατάλογος των οικονομικών μεγαλοδωσιλόγων, που απέκτησαν τεράστιες περιουσίες. Ένας εξ αυτών, που αρχικά προμήθευε το αγκαθωτό συρματόπλεγμα για να περιφρουρούνται οι φυλακές και τα στρατόπεδα των Γερμανών, αλλά στη συνέχεια προμήθευε και κάθε είδους οικοδομικό υλικό, ήταν η εταιρεία της οικογένειας Αγγελοπούλου. Οι γνωστοί αδελφοί Αγγελόπουλοι, ένας εκ των οποίων έγινε υπουργός του ΕΑΜ, ένας άλλος δολοφονήθηκε από τη «17 Νοέμβρη» και ένας τρίτος μέγας ευεργέτης του Πατριαρχείου. Χωρίς την περιουσία αυτή είναι αμφίβολο τι καριέρα θα είχε κάνει η υπερφίαλη Γιάννα Δασκαλάκη-Αγγελοπούλου.

Για όσους ξενίζονται από την ύπαρξη δωσίλογων που συνεργάστηκαν με το ΕΑΜ. δεν έχουν παρά να το ερευνήσουν. Και σε επίπεδο οικονομικού δωσιλογισμού. όπως ο μηχανικός Δοανίδης ή ο εκπαιδευτικός Παπαμαύρος.

Ένας άλλος τέτοιος οικονομικός μεγαλοδωσίλόγος είχε εβραϊκή καταγωγή (ας μην απορεί αναγνώστης αν υπήρξαν και Εβραίοι δωσίλογοι- η δίωξη τους στην Ελλάδα άρχισε το 1943)… Λεγόταν Λάζαρος ή Λεωνίδας Ροζενστάιν ή Ροζάκης και ο γιος του διέπρεψε στα ευρωπαϊκά δικαστήρια, ενώ έγινε γνωστός ως πανεπιστημιακός καθηγητής και στενός συνεργάτης του Κώστα Σημίτη.

Η περίπτωση Ροζάκη-Ροζενστάιν έχει μια ιδιαιτερότητα που ανάγεται στον αρχικό προβληματισμό μας περί οικογενειακής ευθύνης.

Μεταπολεμικά η ελληνική πολιτεία πήρε τη απόφαση, στο πλαίσιο της τιμωρίας των οικονομικών δωσίλογων, να εξορίσει σε νησιά του Αιγαίο ορισμένους απ’ αυτούς. Και προφανώς για να τιμωρήσει μαζί και τις οικογένειες τους που στο διαστημα της Κατοχής δεν πείνασαν όπως όλοι οι άλλοι  απλοί πολίτες, τους έστειλε οικογενειακώς. (Μια συγκυριακή λεπτομέρεια: Η κυβερνητική απόφαση για το πρωτοφανές αυτό μέτρο ανακοινώθηκε την παραμονή της Πρωτοχρονιάς του 1946 από τον υπουργό Σταμάτη Μερκούρη, πατέρα τη Μελίνας και αδελφό του ιδρυτή του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος Ελλάδος). Βεβαίως και υπήρξαν πολλοί άλλοι συνεργάτες των κατακτητών που διέλαθαν και απέφυγαν την τιμωρία. Ίσως επειδή ήταν πιο προνοητικοί από τους πολλούς και εγκαίρως κατάλαβαν ότι η Γερμανία δεν επρόκειτο να κερδίσει τον πόλεμο.

Ένας απ’ αυτούς, ο πολιτικός μηχανικός Μιχαήλ Αβέρωφ (αδελφός του γνωστού πολιτικού κέρδισε τεράστια ποσά από τη συνεργασία του με τον κατακτητή στην κατασκευή οχυρωματικών έργων, αλλά είχε την πρόνοια από ένα ορισμένο χρονικό σημείο και ύστερα να συνεργασθεί με τους Συμμάχους. Άλλοι, όπως ο εφοπλιστής Βερνίκος, δεν είχε κανένα ενδοιασμό να πολιτευθεί μεταπολεμικά. Πολλές οι περιπτώσεις, που όμως δεν έχουν τόσο ιστορικό όσο και κοινωνιολογικό ενδιαφέρον.

(συνεχίζεται)
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στο περιοδικό CRASH

πηγή

Την ώρα που χάραζε ο Θεός τη μέρα …»Πέταξε» στα Ουράνια ο Σταυραετός του Αιγαίου!

Ίμια:Τρεις  οι νεκροί και η Πατρίδα μας χαμένη … Oι νεκροί μας δεν πήραν εκδίκηση ποτέ! 

Αξημέρωτα πάνω από τη θαμπάδα της νύχτας καθώς χάραζε ο Θεός τη μέρα, πέταξε ψηλά και ο Σταυραετός του Αιγαίου, με τα θαλασσοπούλια να κράζουν σκιαγμένα από το φτεροκόπημα του Θανάτου!

Ο Θάνατος πέταξε στο Αιγαίο και πήρε αγκαζέ τα Αετόπουλα που πέταγαν για τη τιμή, για την Πατρίδα και για κάτι άλλα… Που κάποιοι ακόμη τα λένε Ιδανικά!

Πάγωσε ο Εύζωνας στο Σύνταγμα, ενώ ο Πιλότος έσφιξε το πηδάλιο σαν να ήθελε να το πετάξει μόνος του νιώθοντας το σφίξιμο στο στομάχι!

Κατέβασε το κεφάλι ο Πυροβολητής, πέταξε το τσιγάρο οργισμένος ο Καταδρομέας που μάταια περίμενε μια εντολή που δεν ήρθε ποτέ!

Έσφιξε τα χείλη μέχρι που μάτωσαν ο Ελικοπτεράς σε κάποιο νησί που νύχτα φόρτωσε τα πυρομαχικά και δεν τον φώναξαν ποτέ!

Αργά σκούπισε το δάκρυ ο αντιαεροπόρος στο βουνό που σκεπάζει με το όγκο του την Σαλονίκη μας, φτύνοντας κατάχαμα το φλέγμα που τον εμπόδιζε να ανασάνει, ενώ η Κραυγή του αντιλάλησε στην πλαγιά ξεσκίζοντας τη καταχνιά που σκέπαζε το βουνό και πλάκωνε τη ψυχή του!

Κάπου σε μια πλατεία κάποιοι βγαίνουν από ένα αυτοκίνητο συγχαίροντας ο ένας τον άλλον … Είναι χαράματα, αλλά άλλα χαράματα αυτά εδώ, από αυτά που δεν τα ξέρουν οι κοινοί θνητοί και κάποιος ρίχνει την ιδέα για μια ζεστή σούπα … Γενάρης του 1996!

Ο Εργάτης του δήμου σταυροκοπιέται ακούγοντας την κουβέντα τους και φτύνει κατάχαμα τη ροχάλα του με οργή!

Την ίδια ώρα ένας καλόγερας ξεδιπλώνει το Πετραχήλι του ενώ τα δάκρυα οργώνουν τα σκαμμένα από τα βάσανα μάγουλα του!

Ο Σταυραετός του Αιγαίου πετώντας για τα Ουράνια ζήτησε μια χάρη από το Θάνατο που τον κράταγε αγκαζέ … Να περάσουν από την μια γωνιά της Ελλάδος που μυρίζει κατράμι, ανδριωσύνη και λευτεριά για να χαιρετίσει τη μάνα του που τον  καμάρωνε όταν σήκωνε το βλέμμα της καθώς ο γυιός της πέταγε ψηλά …

Κάποτε είχα γράψει για μια Νύχτα τη «Νύχτα των Ιμίων όπως την έζησα» …Όσοι θυμούνται τους νεκρούς μας ας την ξαναθυμηθούν και ας πάνε να ανάψουν ένα κερί και να πουν μια ευχή για τα παιδιά που πέθαναν για μια στιγμή και ζούνε αιώνια! 

Η νύχτα των Ιμίων όπως την έζησα. 

Γράφει ο Χρήστος Μακρυγιάννης*

Στην μνήμη των ανθρώπων κάποια γεγονότα μένουν αναλλοίωτα. Δεν είμαι συγγραφέας και δεν φιλοδοξώ να γίνω, θέλω όμως να καταγράψω τα γεγονότα όπως τα έζησα εκείνη την νύχτα.

Την 26η Ιανουαρίου 1996 ειδοποιήθηκα από τον συνάδελφό μου Θεολόγο Γ. ότι πρέπει να επιστρέψω στην μονάδα. Εκείνη την εποχή υπηρετούσα ως Αξιωματικός του κέντρου επιχειρήσεων Κ.Ε.Μ στην ειδική αντιαεροπορική Μονάδα\ ΧΩΚ // στην Βόρεια Ελλάδα.

Στην βουνοκορφή της Μονάδος η πρόσβαση ήταν δύσκολη λόγω των κακών καιρικών συνθηκών και εμφανώς εκνευρισμένος, μόλις αντίκρισα τον Θεολόγο Γ., του είπα «δεν πιστεύω ρε Commando να με κουβάλησες μέσα επειδή οι Τούρκοι κάνουν βόλτες στο Αιγαίο»!

Κατάλαβα από την έκφρασή του ότι συμβαίνει κάτι πέρα από τα συνηθισμένα. Στο κέντρο επιχειρήσεων βρήκα τον φίλο μου και συνάδελφο Δήμο Π., άριστο Αξιωματικό του Κέντρου Επιχειρήσεων όπου ενημερώθηκα για την κατάσταση.

Όλοι οι χειριστές στρατιώτες στην θέση τους αστέρια στην δουλειά τους. Ενεργοποιήσαμε τα RADAR και όλες οι Πυροβολαρχίες πυρός ανέφεραν κατάσταση ετοιμότητας.

Παρακολουθήσαμε την κατάσταση και ελέγχαμε στόχους. Εχθρικά αεροσκάφη και φίλια αεροσκάφη.

Όλη η νύκτα κύλησε έτσι και οι χειριστές να αλλάζουνε για ξεκούραση. Την άλλη ημέρα (κατεβήκαμε) στην Μοίρα όπου έγινε εκτίμηση της κατάστασης και δόθηκαν οδηγίες από τον Διοικητή της Μοίρας και τον Αξιωματικό των επιχειρήσεων.

Όλοι οι Αξιωματικοί και οι αδειούχοι ενημερώθηκαν να επιστρέψουν άμεσα καθώς και οι Οπλίτες. Το ηθικό υψηλότατο και όλοι ετοιμαζόμασταν για μια σύντομη και σκληρή μάχη, όπως λέγαμε. Όλες οι ημέρες και οι νύχτες κύλησαν έτσι μέχρι την παραμονή.

Την παραμονή εκείνης της νύχτας έγινε ενημέρωση ότι πάμε σε πόλεμο και αρχίσαμε να ενεργοποιούμε σχέδια και υλικά άκρως απόρρητα. Το πρωί ενημερωθήκαμε ότι επίκειται μερική επιστράτευση. Ζήτησα άδεια να πάω στο σπίτι μου να αποχαιρετήσω την γυναίκα μου, τα τρία παιδιά μου και την μητέρα μου που τυχαία βρισκόταν στο σπίτι μου εκείνες τις ημέρες και να πάρω μαζί μου προσωπικά αντικείμενα που έχουμε πάντα έτοιμα για τον πόλεμο από τον καιρό της ειρήνης. Έλειπα από το σπίτι πέντε ημέρες.

Όταν ξεκίνησα γύρω στις 19:00 μαζί με τον Θεολόγο με το Ι.Χ αυτοκίνητό μου για την επιστροφή στην Μονάδα και αρχίσαμε να ανεβαίνουμε τις στροφές του βουνού είχε τόσο πυκνή ομίχλη που ο Θεολόγος κατέβηκε από το αυτοκίνητο και με καθοδηγούσε να ανέβουμε. Υπήρχε βεβαίως αρκετό χιόνι κάτι το γνώριμο για την Μονάδας μας.

Όταν φτάσαμε ενημερωθήκαμε ότι ο συναγερμός της Μονάδος ανέβηκε σε υψηλότερο επίπεδο. Αρχίσαμε τα γνωστά και τετριμμένα για μας που κάναμε και σε ασκήσεις αλλά και σε καθημερινή βάση.

Ο συναγερμός ανέβαινε και όλοι οι στρατιώτες ενημερώθηκαν για την κατάσταση. Κανένας δεν έδειξε την παραμικρή λιποψυχία, αντίθετα όλοι ήταν χαρούμενοι με αίσθημα άγριας χαράς και έξαψης. Όλα τα στραβά της φυλής μας εξαφανίστηκαν και εμφανίστηκαν ηγέτες από το πουθενά, δεν μπορώ να το περιγράψω πρέπει να το ζήσεις, βλέπεις τον Αλέξανδρο που είχε το Κ.Ψ.Μ να τσακώνεται σε ποιο όχημα θα πάει για να έχει μαζί του το πολυβόλο!
Στιγμές μοναδικές.

Η κατάσταση συναγερμού ανέβαινε στα ύψη και ενεργοποιήσαμε υλικά άκρως απόρρητα που δεν μπορώ να αναφέρω. Άρχισαν τα σήματα τα οποία τα έπαιρνα από τον Αξιωματικό Επιχειρήσεων της Μοίρας και τα μετέδιδα μέσω του συστήματος στις πυροβολαρχίες πυρός ενώ παράλληλα είχαμε επαφή με την αεροπορική μονάδα που έλεγχε τα αεροσκάφη τα δικά μας.

Οι πυροβολαρχίες είχαν ενεργοποιήσει τα πάντα, δεν υπήρχαν κατά παράδοξο τρόπο προβλήματα στα Υλικά που μας ταλαιπωρούσαν τον τελευταίο καιρό.

Όλοι οι πύραυλοι ενεργοποιημένοι και έτοιμοι για εκτόξευση ένα σήμα και όλα έτοιμα για μάχη. Εκείνη την στιγμή, περίπου στις 22:30, παίρνω σήμα και δίνουμε “match order “σε μια πυροβολαρχία που σημαίνει ότι σε 2 ώρες πρέπει να είχε φορτώσει τα υλικά της και να είχε φύγει για την θέση της που ήταν καθορισμένη. Πράγμα που έγινε.

Την επόμενη μισή ώρα παίρνουμε σήμα εντολή να μεταβιβάσω στις πυροβολαρχίες την κωδική εντολή (blazy sky) (φλεγόμενος Ουρανός !!! ) που σημαίνει πόλεμος !!!! Οι πυροβολαρχίες ανέφεραν ετοιμότητα, όλα έτοιμα.

Σε αυτό το σημείο πρέπει να ενημερώσω ότι εμείς στο κέντρο δεν έχουμε επαφή με τον έξω κόσμο τηλεόραση, ραδιόφωνο δεν είχαμε γνώση για το τι μετέδιδαν τα κανάλια και παρακολουθούσαμε τα γεγονότα από τα RADAR και τα υπηρεσιακά κανάλια.

Λόγω καιρού τα αεροσκάφη που πετούσαμε εκείνο το βράδυ ήταν τα Α-7 τα διώξεως βομβαρδισμού, τα παντός καιρού από την Σούδα της Κρήτης, άγνωστα στους Τούρκους και στα κέντρα αεράμυνας της Σμύρνης, πανίσχυρα αεροσκάφη για εκείνη την εποχή.

Παραδόξως οι Τούρκοι δεν είχαν την ετοιμότητα που είχαμε εμείς και επειδή είχαμε άμεση ενημέρωση ο Έβρος μας ενημέρωνε ότι οι βροχές που έπεφταν τις τελευταίες ημέρες είχαν τα τουρκικά άρματα καθηλωμένα και εύκολη λεία για τα δικά μας. Υπόψη ότι όλες οι Μονάδες στον Έβρο ήταν στις θέσεις μάχης μερικές ημέρες πριν με συνθήκες Σιβηρίας.
Δεν αναφέρω τα γεγονότα που τα γνωρίζετε όλοι από την τηλεόραση.

Μετά από ώρες αναμονής και χωρίς να υπάρχει καμιά εντολή για άμεση εμπλοκή αρχίσαμε να αναρωτιόμαστε τι συμβαίνει, άρχισε να ξημερώνει, μάθαμε και επίσημα τα γεγονότα και να πέφτει ο συναγερμός, ενώ άρχισαν να καταφτάνουν στην μονάδα οι πρώτοι επίστρατοι.

Άρχισε και η αντίστροφη μέτρηση και απεμπλοκή των δυνάμεων και των Πυροβολαρχιών πυρός.

Μέχρι το μεσημέρι είχαμε επανέλθει στην προ της 26ης Ιανουαρίου κατάσταση. Πίκρα παντού, κανείς δεν μίλαγε οι διαταγές βαρετές και οι εκτελέσεις νωχελικές, όλοι ένα γιατί!

Κατέβηκα από το κέντρο επιχειρήσεων και πήγα στο Κ.Ψ.Μ. Εκείνη την ώρα είδα τα πλάνα από το μοιραίο ελικόπτερο, είχα βέβαια ενημερωθεί για την κατάσταση και την (παλικαριά του πρωθυπουργού μας).

Η πίκρα που μας έμεινε μεγάλη αλλά μεγαλύτερη η (εκτίμηση) που είχε ο Πρωθυπουργός της Χώρας στις Ένοπλες Δυνάμεις, δηλαδή είπε χωρίς κανένα λόγο έτσι απλά ότι τόσο μπορούν οι δυνάμεις μας τόσο κάνουμε.

Δεν χρειαζότανε να στείλουμε βατραχανθρώπους στα Ίμια. Αν κάποιος ήθελε να υπερασπίσει το ελληνικό έδαφος θα μπορούσε να γυρίσει τα πυροβόλα από την Κάλυμνο και να κάνει στόχο τα Ίμια. Ούτε διαπραγματεύσεις ούτε τίποτε. Απλά κάνω δραστική βολή σε ελληνικό έδαφος, όπως δικαιούμαι.

Αυτή είναι η αλήθεια – τίποτε περισσότερο, τίποτε λιγότερο. Θέλω να επισημάνω όμως ένα πράγμα: Όταν οι Αξιωματικοί και οι οπλίτες δεν έχουν ηθικό δεν υπάρχουν Ένοπλες Δυνάμεις, είμαστε Οργανισμός κοινώς για τα μπάζα . Τότε θα έχουμε και περιορισμένη κυριαρχία.

Τότε η Πατρίδα θα μας ζητήσει τον λόγο! 

* Ο Χρήστος Μακρυγιάννης ειναι Αξιωματικός ε.α

ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ ΣΠΑΡΤΗΣ... (ΑΣΤΡΑΨΕ ΧΘΕΣ ΑΝΗΜΕΡΑ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ): «ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ ΛΕΝΕ ΟΤΙ ΑΓΑΠΟΥΝ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΑΛΛΟΙΩΝΟΥΝ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΑ»

ΣΠΑΡΤΗ. «Άστραψε» ο Μητροπολίτης Σπάρτης κ. Ευστάθιος, στον εσπερινό για την εορτή των Τριών Ιεραρχών.

Απευθυνόμενος στους εκπαιδευτικούς που συμμετείχαν στον εκκλησιασμό αναφέρθηκε στην εγκύκλιο και τον χαρακτηρισμό της ημέρας των Τριών Ιεραρχών ως Αργία και όχι ως σχολική Εορτή.

Ο κ Ευστάθιος κάλεσε τους εκπαιδευτικούς να αντισταθούν και να συνειδητοποιήσουν την απειλή,«όταν άνθρωποι που λένε ότι αγαπούν την χώρα» αλλοιώνουν παραδόσεις και ιστορία.

Ο κ Ευστάθιος εξέφρασε την μεγάλη πικρία του για αυτή την εξέλιξη και δικαιολόγησε εκείνους που αποκαλούν το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων «Υπουργείο Απαιδείας και Αθρησκείας».
Απέδωσε την ευθύνη στην ηγεσία του Υπουργείου που είτε εκούσια, είτε ακούσια επιτρέπει τέτοιες αλλαγές.

Μετά την «αστραπή» Ευστάθιου αναμένεται και «βροντή», αφού σύμφωνα με πληροφορίες θα αποστείλει σχετικό τηλεγράφημα διαμαρτυρίας στον Υπουργό Παιδείας.

Να σημειωθεί ότι με τον χαρακτηρισμό ως «Αργίας» της Ημέρας των Τριών Ιεραρχών δεν καλύπτονται τα έξοδα μεταφοράς μαθητών που κινούνται με λεωφορεία ή ταξί προς τα σχολεία τους. 


πηγή

30 Ιανουαρίου 2014

40ο ΕΘΝΙΚΟ MNHΜΟΣΥΝΟ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΓΡΙΒΑ - ΔΙΓΕΝΗ.

Την Κυριακή 26 – 1 – 2014 τελέστηκε στον Ιερό Ναό του Αγ. Γεωργίου Καρύτση το 40ό ετήσιο Μνημόσυνο του Στρατηγού Γεωργίου Γρίβα –Διγενή. Την εκδήλωση οργάνωσε η  «Ἑπιτροπή Μνημοσύνου» και τον Επιμνημόσυνο Λόγο εκφώνησε ο πρώην Πρόεδρος του Ἱδρύματος Στρατηγού Γεωργίου Γρίβα –Διγενή, κ. Νίκος Ερρ Ιωάννου. 

Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας εψάλη επιμνημόσυνη δέηση και μετά ο λόγος δόθηκε στον κ.Ν.Ιωάννου. Η ομιλία του άρχισε με την επισήμανση ότι το άγγελμα του θανάτου του Γ.Γρίβα (27-1-1974) εξαφάνισε  τα σύννεφα που είχαν μαζευτεί τα τρία προηγούμενα χρόνια και σύσσωμος ο Κυπριακός λαός συνέρρευσε στο ταπεινό υπόγειο κρυσφήγετό του΄Γ.Γ., για να τον τιμήσει και να τον συντροφεύσει. 

Ευχαρίστησε του παρισταμένους αντιπροσὠπους των επισήμων φορέων, και τους παρευρισκομένους. Ακολούθως, αναφέρθηκε στο βιογραφικό του ΓΓ , ο οποίος γεννήθηκε to 1897 και πήρε το όνομά του από τον θείο του Γεώργιο, ο οποίος είχε πέσει μαχόμενος υπέρ της Ενώσεως της Κρήτης με την Ελλάδα. Επέλεξε την στρατιωτική καριέρα και αρίστευσε στην Σχολή Ευελπίδων στην Αθήνα, τελειοποίησε δε τις γνώσεις του στην Πολεμική Σχολή της Γαλλίας. Πολέμησε στην Μικρά Ασία και, κατά τον Β΄Π’Π’, στην Βόρειο Ήπειρο. Η σύζυγός του, Βασιλική Ντέκα (παντρεύτηκαν το1937) ήταν Βορειοηπειρωτικής καταγωγής. Αρνήθηκε να συνεργαστεί με την Κατοχική Κυβέρνηση, με αποτέλεσμα να κυνηγηθεί και να στερηθεί και των αποδοχών του. Η ήττα των Γερμανών δεν σήμανε δυστυχώς και το τέλος των δεινών για την Ελλάδα, η οποία ενεπλάκη σε μία αδελφοκτόνο αναμέτρηση, που αποτελμάτωσε την ικανότητα της για διεκδικήσεις, ως νικήτρια πολέμου. 

Ο Γ.Γ. , με την αντιστασιακή του Οργάνωση «Χ» στο Θησείο, συνέβαλε αποφασιστικά στην διατήρηση της ελευθερίας της Αθήνας και της Ελλάδος, τον Δεκέμβρη του 1944. Τον Ιανουάριο 1950, με ένα συντριπτικό 96% , οι Κύπριοι αξίωσαν την Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα και οι μέχρι εχθές σύμμαχοι Άγγλοι, απάντησαν με ένα αυταρχικό «ΟΥΔΕΠΟΤΕ», οι δε προσπάθειες μέσω ΟΗΕ απέτυχαν. Έτσι, δεν έμεινε άλλος δρόμος από τον ένοπλο απελευθερωτικό αγώνα. Δημιουργήθηκε η ΕΟΚΑ (1η Απριλίου 1955) , με αρχηγό τον Διγενή, για την αποτίναξη του Αγγλικού ζυγού και την Ένωση της Κύπρου με την μητέρα Ελλάδα και, ταυτόχρονα, αποτελεί την κορυφαία προσφορά του Γ.Γ. στον Ελληνισμό. Αυτός και τα παλικάρια του πολέμησαν κάτω από φοβερά αντίξοες συνθήκες και ο αγώνας αυτός επέδειξε ήρωες, όπως ο Κυριάκος Μάτσης, ο Γρηγόρης Αυξεντίου, ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης, και τόσοι άλλοι.  Ο Γρίβας αποτέλεσε πρότυπο για πολλούς εξεγερθέντες λαούς κατά των δυνάμεων που τους δυνάστευαν, όπως στην Κούβα, την Αλγερία και άλλα κράτη που διεκδίκησαν την ελευθερία τους, μέσω της ένοπλης πάλης.

Οι συμφωνίες Ζυρίχης και Λονδίνου, που επεβλήθησαν στον Κυπριακό λαό, δεν βρήκαν σύμφωνο τον Διγενή. Μία από τις ρυθμίσεις προέβλεπε την εξορία του από την Κύπρο, όπως και μεγάλου αριθμού καταζητούμενων Κυπρίων αγωνιστών. Δέχθηκε για τον εαυτό του την απαράδεκτη αυτή πρόταση, αλλά διεκδίκησε και πέτυχε την αμνηστία όλων των άλλων. Μέσα σε μια εξαιρετικά φορτισμένη ατμόσφαιρα συνάντησε τους τομεάρχες και άλλους μαχητές, τους περισσότερους για πρώτη φορά, λίγο πριν αναχωρήσει για την Αθήνα. Με την τελευταία διαταγή του «Παύσατε πυρ» έδωσε οδηγίες για ομόνοια, ενότητα και αγάπη, προέτρεψε δε όλους να παραμείνουν ενωμένοι πέριξ του Ἐθνάρχου’, (Μακαρίου), τον οποίον χαρακτήριζε ‘’σύμβολο ενότητας και ισχύος’’. 

Στην Αθήνα έγινε δεκτός ως ήρωας  του Ελληνισμού. Ανεκλήθη στην ενεργό υπηρεσία με τον βαθμό του αντιστρατήγου, ο δε Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Θεόκλητος τον στεφάνωσε με χρυσό στεφάνι κατά την άφιξη του στο αεροδρόμιο του Ελληνικού. Ο ίδιος έγραψε στα ‘Απομνημονεύματά’’ του ότι δέχεται την τιμή ΄΄ως εκπρόσωπος του υπέροχου Ελληνικού Κυπριακού λαού’’.  Όπως ανεμένετο, με τα υπερβολικά προνόμια των Τουρκοκυπρίων και την ύπουλη υπόσκαψη των Βρετανών, δεν άργησε να εκραγεί και το 1964, μπροστά στο κίνδυνο να καταληφθεί η Κύπρος από την Τουρκία, εκλήθη και έφθασε κρυφά στην Κύπρο, για να την σώσει.  Οργάνωσε την Εθνική Φρουρά, εγκαθίδρυσε στην πράξη το Ενιαίο Αμυντικό Δόγμα και κατέστησε την Κύπρο απόρθητη, ένα βήμα πριν την Ένωση.

Ανεκλήθη στην ενεργό υπηρεσία,  μετά από 2 ολόκληρα χρόνια, ήταν παράνομος και του ανεγνωρίσθη η ιδιότητα του  Ανώτατου Στρατιωτικού Διοικητή Αμύνης Κύπρου. Μετά από τα γεγονότα της Κοφίνου, για τα οποία είχε εκφράσει την πλήρη αντίθεσή του, εκλήθη δήθεν για διαβουλεύσεις στην Αθήνα, απεστρατεύθη και ετέθη σε κατ’οίκον περιορισμό. Παράλληλα, απεσύρθη η Μεραρχία που θωράκιζε το νησί και πλέον δεν έχει ανοίξει η Κερκοπορτα αλλά λεωφόρος για την εισβολή της Τουρκίας. Ο Γρίβας διείδε τους κινδύνους που εγκυμονούσε το στρατιωτικό καθεστώς και  άρχισε την οργάνωση των αντιστασιακών ομάδων στον προσφιλή του χώρο των νέων και δη των φοιτητών. για την ανατροπή του καθεστώτος  στην Αθήνα. Όνειρό του ήταν να βαδίσει τον δρόμο της ελευθερίας της Ενώσεως της Κύπρου, μαζί με τον Μακάριο. Πάντα θυμόταν με νοσταλγία τα χρόνια της αρμονικής συνεργασίας τους που έκανε θρύλο την ΕΟΚΑ και τον αγώνα του Κυπριακού λαού. Ένα από τα ερωτήματα του ιστορικού του μέλλοντος είναι ποιοι ετορπίλησαν την προοπτική αυτής της συνεργασίας. 

Όλοι ξέρουμε πόσο αγαπούσε αλλά και πόσο ενέπνεε την Νεολαία ο Διγενής. Αν ζούσε σήμερα, θα απευθυνόταν στους νέους και θα τους ζητούσε να είναι καλοί μαθητές, για να εξελιχθούν σε άριστους μαχητές. Θα ποδηγετούσε τους αυριανούς ηγέτες των Ενόπλων Δυνάμεων και θα τους έλεγε ότι αυτό που τους ξεχωρίζει δεν είναι το ‘’ένστολο’’, όπως παρεξηγημένα διαχέεται εσχάτως, αλλά ότι έχουν την ιδιότητα του ‘’ένδοξου’’ δια βίου, εν σχέση με τους άλλους πολίτες, που γίνονται οπλίτες μόνο για λίγο διάστημα, για να τους συνδράμουν στην προστασία της πατρίδος. 

Ας ελπίσουμε ότι στην επόμενη επέτειο θα υπάρχει τουλάχιστον μία προτομή, όπου θα καταθέτουμε τα στεφάνια της ευγνωμοσύνης μας, υπό το αετήσιο βλέμμα του.

40 χρόνια είναι πολλά χωρίς εσένα, αλλά πολύ λίγα για να ξεχασθείς. 
ΑΙΩΝΙΑ ΣΟΥ Η ΜΝΗΜΗ ΑΡΧΗΓΕ  ΔΙΓΕΝΗ!!!

Ακολούθησε η κατάθεση στεφάνων, ως εξής:
- Ο Πρέσβης της Κυπριακής Δημοκρατίας , ΦΑΙΔΩΝ  ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ
- Εκ μέρους του Πρωθυπουργού της Ελλάδος κ. Α. Σαμαρά, ο Ειδικός Γραμματέας
Κοινοτικών Πόρων κ. ΔΗΜΗΤΡΗΣ  ΙΑΤΡΙΔΗΣ
- Εκ μέρους του Προέδρου του Ελληνικού Κοινοβουλίου κ. Ευάγγελου Μειμαράκη,
το οποίο ανακήρυξε τον Γ.Γ, ‘’άξιον τέκνον της πατρίδος’’, η  βουλευτής Β΄Αθήνας, κ. ΣΟΦΙΑ  ΒΟΥΛΤΕΨΗ.
- Εκ μέρους του Προέδρου του Δημοκρατικού Συναγερμού, η Αναπληρωτής του Προέδρου Δημοκρατικού Συναγερμού Ελλάδος κ. ΑΔΡΙΑΝΑ ΠΑΠΑΔΑ
-  Ἒκ μέρους του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού, ο κ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΜΑΓΚΑΝΑΡΗΣ
-  Για την Ένωση Αγωνιστών ΕΟΚΑ 1955 -1959 ο κ. ΑΝΔΡΕΑΣ  ΚΥΡΡΗΣ
- Για το Ίδρυμα Γεωργίου Γρίβα –Διγενή, ο κ. ΑΝΔΡΕΑΣ  ΓΕΩΡΓΙΟΥ
- Για την Ελληνοκυπριακή Αγωνιστική Συνεργασία, ο Α’ Γραμματέας, κ. ΝΤΙΝΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΥ,
- Ο Πρόεδρος της Ενώσεως Χλώρακα, όπου απεβιβάσθη ο αρχηγός Διγενής για την ένοπλη έναρξη του Αγώνα της ΕΟΚΑ ’55 – ’59,  κ. ΚΛΕΟΒΟΥΛΟΣ ΠΑΠΑΚΩΣΤΑΣ
- Για την Αντιστασιακή Οργάνωση «Χ», της οποίας υπήρξε ιδρυτής ο αρχηγός Διγενής,  ο Πρόεδρος κ. ΙΩΑΝΝΗΣ  ΓΙΑΝΝΑΚΕΝΑΣ.
- Παρεκλήθησαν οι Πρόεδροι των Φοιτητικών Παρατάξεων ‘ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ’ και  ‘ΔΡΑΣΙΣ – ΚΕΣ’ κ.κ.ΜΑΡΙΟΣ  ΣΟΥΛΑΚΗΣ και ΜΑΡΙΝΟΣ  ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ να καταθέσουν στεφάνια και οι δύο μαζί, για τον Αρχηγό.
- Για τον Σύνδεσμο Ελλήνων Βατραχανθρώπων, ο Αντιπρόεδρος κ. ΚΥΡΙΑΚΟΣ 
ΚΟΚΚΙΝΟΣ.

Και η εκδήλωση έληξε με τον Εθνικό Ύμνο.

(ευχαριστώ την Θώμη Παριανού)