Ασφαλέστερες για επενδύσεις Συρία και Λιβύη από την Ελλάδα!... Του Καθηγητή Γιώργου Πιπερόπουλου.

Ο Πρωθυπουργός της «Συγκυβέρνησης των τριών» κ Σαμαράς διαμηνύει προς όλες τις κατευθύνσεις εντός και εκτός ελληνικών συνόρων ότι και επιθυμεί νέες επενδύσεις και θα κάνει ότι είναι δυνατό για να δημιουργηθεί θετικό επενδυτικό κλίμα…

Προφανώς, όμως, όπως  πιστοποιεί πρόσφατη μεγάλης  έκτασης έρευνα στην οποία  συμμετείχαν 1,050 Οικονομικοί Διευθυντές επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται σε 14 χώρες όχι μόνο ΔΕΝ πείθονται από τις διαβεβαιώσεις του κ Σαμαρά αλλά σοκάρουν με τις απαντήσεις τους!..

Συγκεκριμένα σύμφωνα  με τα αποτελέσματα αυτής της  μεγάλης κλίμακας έρευνα τα ερωτηθέντα οικονομικά στελέχη θεωρούν ότι αυτή την εποχή επενδύσεις στην Ισπανία περιέχουν περισσότερο ρίσκο από επενδύσεις στην Αίγυπτο...

Όσο για επενδύσεις  στην Πατρίδα μας Ελλάδα, αυτές  εκτιμούν οι ερωτηθέντες Οικονομικοί  διευθυντές των 1050 επιχειρήσεων  που λειτουργούν σε 14 διαφορετικές  χώρες  ότι περιέχουν περισσότερο  ΡΙΣΚΟ από επενδύσεις στη Λιβύη και τη Συρία!!

Περισσότερες πληροφορίες ΕΔΩ.

«Φασίστας είναι ο πιο αριστερός Τούρκος»...

Γραφει ο Κωνσταντίνος Χολέβας
Πολιτικός Επιστήμων

Το Σάββατο 20 Οκτωβρίου έφευγα προβληματισμένος από το πνευματικό μνημόσυνο του Νεοκλή Σαρρή, το οποίο διοργάνωσε ο Σύλλογος Κωνσταντινουπολιτών στην Καλλιθέα. Σκεφτόμουν ότι δεν έχουμε πλέον ειδικούς τουρκολόγους όπως ήταν ο Σαρρής, που να γνωρίζουν καλά τη γλώσσα, την Ιστορία, τη ψυχοσύνθεση και τις στρατηγικές βλέψεις των Τούρκων. Επειτα από λίγες ημέρες κατάλαβα ότι ευτυχώς υπάρχουν συνεχιστές. Είχα την ευκαιρία στις 25 Οκτωβρίου να παρακολουθήσω στην Παλαιά Βουλή την παρουσίαση του βιβλίου «Ποια Τουρκία, ποιοι Τούρκοι», το οποίο συνέγραψε ο τέως αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού Φραγκούλης Φράγκος. Ο στρατηγός είναι κάτοχος διδακτορικού τίτλου και, όπως είπαν οι ομιλητές, το βιβλίο αποτελεί μία πιο εκλαϊκευμένη μορφή της διατριβής του.

Σε μια αίθουσα που ήταν εντυπωσιακά υπερπλήρης -με τον κόσμο ως τα σκαλιά του Εθνολογικού Μουσείου- το έργο του σεμνού στρατηγού παρουσίασαν η Λιάνα Κανέλλη, η Σοφία Βούλτεψη, ο Γιώργος Λιάνης, ο καθηγητής Ιωάννης Μάζης, ο καθηγητής Κωνσταντίνος Φωτιάδης και, φυσικά, ο ίδιος ο συγγραφεύς. Ο στρατηγός διετέλεσε στρατιωτικός ακόλουθος της Ελλάδος στην Αγκυρα κατά τη δεκαετία του 1990 και τότε ταξίδεψε σε πολλά μέρη της γνωστής άγνωστης, της γειτονικής μας χώρας. Επισκέφθηκε μέρη με ελληνόφωνους μουσουλμάνους, με κρυπτοχριστιανούς, με αραβόφωνους ορθοδόξους (στα σύνορα με τη Συρία), με χριστιανικούς ναούς και προσκυνήματα και κατέληξε σε χρήσιμα συμπεράσματα. Το πρώτο και σημαντικότερο πόρισμά του είναι ότι μεγάλο μέρος του τουρκικού λαού σήμερα έχει ελληνικές ρίζες. Αλλοι εξισλαμίστηκαν για πάντα, άλλοι επιφανειακά, άλλοι νιώθουν Τούρκοι, άλλοι ενθυμούνται τις ελληνικές τους ρίζες.

Ο Φραγκούλης Φράγκος βροντοφωνάζει: «Η Τουρκία έχει στην Ελλάδα ένα προξενείο παραπάνω. Αρα δικαιούμαστε κι εμείς να ανοίξουμε ακόμη ένα προξενείο εκεί. Ας το ανοίξουμε στην Τραπεζούντα». Πιστεύει ότι κάποια στιγμή στον Πόντο θα δούμε εκπλήξεις όσον αφορά τα πραγματικά εθνικά και θρησκευτικά αισθήματα των κατοίκων. Επιπλέον, ο συγγραφεύς τονίζει ότι η Τουρκία περικλείει περισσότερες από 70 εθνότητες, μειονότητες και θρησκευτικές ομάδες. Δεν είναι ομοιογενής, γι’ αυτό και το στρατοκρατικό καθεστώς των τελευταίων δεκαετιών προσπαθεί μέσω της εκπαίδευσης και των ΜΜΕ να επιβάλει την ιδεολογία του ενιαίου έθνους. Η εθνική μειονότητα των Κούρδων αριθμεί πάνω από 20.000.000 και στον ίδιο αριθμό μπορεί να υπολογιστεί και η θρησκευτική μειονότητα των Αλεβιτών. Δική μου υποσημείωση: Δεν είναι σωστό να προσθέτει κάποιος τους αριθμούς αυτούς, διότι πολλοί Κούρδοι είναι και Αλεβίτες. Πάντως τα προβλήματα για τη Τουρκία θα είναι μεγαλύτερα στο άμεσο μέλλον, δήλωσε ο στρατηγός και μας θύμισε δύο σχετικές προβλέψεις.

Ο πρώην δικτάτορας (του πραξικοπήματος του 1980) Κενάν Εβρέν προέβλεψε ότι η Τουρκία θα γίνει ομοσπονδιακό κράτος με πέντε διακριτές περιοχές. Η πρώτη πιο ευρωπαϊκή, με κέντρο την Κωνσταντινούπολη, η δεύτερη, η παραλιακή-αιγαιατική, με κέντρο τη Σμύρνη, η τρίτη, η πιο ασιατική, με κέντρο το Ικόνιο, η τέταρτη, η κουρδική, με κέντρο το Ντιάρμπακιρ, η πέμπτη, η ποντιακή, με κέντρο την Τραπεζούντα. Ο πρώην πρέσβης των ΗΠΑ στην Αγκυρα Μόρτον Αμπράμοβιτς προχώρησε περισσότερο και σε πρόσφατο άρθρο του προτείνει τον διαμελισμό της Τουρκίας.

Οι περισσότεροι ομιλητές της παρουσίασης κατέρριψαν τη θεωρία του Νταβούτογλου περί μηδενικών προβλημάτων, αφού η Τουρκία σήμερα έχει προβλήματα με όλους. Μάλιστα ο καθηγητής της Γεωπολιτικής Ι. Μάζης θύμισε ότι η Τουρκία συνεργάστηκε και με μία πτέρυγα της Αλ Κάιντα, πρώτα στη Λιβύη κατά του Καντάφι και τώρα στη Συρία κατά του Ασαντ.

Ομως για τους Τούρκους πολιτικούς ο Φρ. Φράγκος είναι απόλυτος: Ολοι τους θέλουν να βλάψουν την Ελλάδα. Και όπως είπε χαρακτηριστικά: «Ο πιο αριστερός στην Τουρκία είναι φασίστας με τα δικά μας δεδομένα».

Δείτε και βίντεο με την ομιλία του στρατηγού Φράγκου. ΕΔΩ

Το πρώτο στάδιο του αγώνα.

Για όσους αναρωτιούνται αν μπορούν ή όχι να γίνουν μαχητές ή αγωνιστές πρέπει να συνειδητοποιήσουν ποιο είναι το πρώτο στάδιο μετά την αντίληψη της αναγκαιότητας της θέσης. Δεν είναι βέβαια η αντίσταση, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, διότι χωρίς στάση μετατρέπεται σε αντίδραση δίχως προοπτικές εξέλιξης. Και ο λόγος είναι απλός. Δίχως υπόβαθρο και υπόσταση δεν μπορείς να υποστηρίξεις τη θέση σου και κατά συνέπεια, αυτή η απόφαση μπορεί να οδηγήσει μόνο και μόνο στον φανατισμό. Η νοημοσύνη επιτρέπει να αποφύγουμε αυτή την παγίδα, αλλά μόνο η σκέψη όταν έχει πρόσβαση στις πηγές. Δίχως τις πηγές, η σκέψη δεν μπορεί να ξεπεράσει τα όρια που έχει εντοπίσει η νοημοσύνη. Στο επίπεδο όμως της ηθικής, το πιο σημαντικό στάδιο ακόμα και αν είναι μόνο το πρώτο, είναι να πάρει κανείς θέση πάνω σε ένα ζήτημα. Αρχικά όχι για να το αλλάξει, διότι μπορεί και να μην έχει τη δυνατότητα. Πρέπει όμως, διότι είναι το πρέπον να υπάρξει ο λόγος. Μόνο με αυτόν τον τρόπο, κάποιος ακόμα και αν δεν είναι δίκαιος, θα μπορέσει να δικαιολογήσει την ύπαρξή του, όταν περάσουν τα γεγονότα. Δεν μπορεί ο καθένας μας να λέει ότι δεν μπορούσε να κάνει τίποτα και γι’ αυτό το λόγο δεν είπε τίποτα. Κάποιος έπρεπε να πει κάτι εναντίον του Κεμαλισμού, μετά του Σταλινισμού κι ύστερα του Ναζισμού. Δεν μπορείς απλώς να αποδέχεσαι τα πάντα, για να μην ενοχληθείς μέσα στην καθημερινότητά σου. 

Απέναντι στις γενοκτονίες που είναι πάντα εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας, πρέπει ο καθένας μας να πάρει μια θέση. Διότι κάθε φορά που παραμένεις ουδέτερος είναι σαν να επιλέγεις τη θέση του θύτη και ποτέ του θύματος. Το πρώτο στάδιο του αγώνα είναι η θέση του ανθρώπου απέναντι στην αδιαφορία της κοινωνίας για ένα πρόβλημα που θεωρεί ότι δεν την αφορά. Κι όμως αυτό το πρόβλημα μπορεί να ανήκει στην ουσία, δηλαδή στην εξέλιξη της Ανθρωπότητας. Με αυτή τη θέση, ο κάθε άνθρωπος διεκδικεί να ανήκει ενεργά στην Ανθρωπότητα. Αυτός ο διαχωρισμός απελευθερώνει τους ανθρώπους από τα άτομα που αδιαφορούν και ξεχνούν τα πάντα. Δίχως αυτό το πρώτο στάδιο, η ύπαρξη δεν μπορεί να γίνει ποτέ πραγματική ζωή, διότι πολύ απλά η καθημερινότητα δεν μπορεί ποτέ να αποτελέσει ζωή, όπως και η επανάληψη του παρόντος δεν μπορεί να γίνει μέλλον, διότι δεν έχει παρελθόν. Με άλλα λόγια, η θέση του ανθρώπου είναι στην ουσία μια μη αναστρέψιμη πράξη, η οποία ως πράξη έργου, χαρακτηρίζει και το ον. 

Με αυτήν την έννοια θεωρούμε ότι το έργο δημιουργεί το ον και όχι το αντίθετο. Με το πρώτο στάδιο του αγώνα, ο άνθρωπος αρχίζει μια εξέλιξη, η οποία εκ φύσεως τον αλλάζει. Με αυτήν την αλλαγή, μπορεί να μπει στη φάση της αντίστασης και να δείξει στους δικούς του αν θα έχει τις αντοχές για να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, όταν θα υπάρξει η ανάγκη έκφρασης. Αυτή η φάση είναι βέβαια κρίσιμη, διότι πρόκειται για την μετατροπή του ανθρώπου σε αγωνιστή, διότι έχει αντιληφθεί ότι δεν είναι πια μόνος και πρέπει να σκέφτεται και τους συνανθρώπους του, αν θέλει πραγματικά να είναι άνθρωπος με την έννοια της Ανθρωπότητας.

πηγή

Η χορηγία της “Ελληνικής άνοιξης” ανακοινώθηκε από τον σφαγέα Σόρος υπό τα χειροκροτήματα του πολιτικού ανδρεικέλου.

Βγήκε λοιπόν και επισήμως η είδηση για την χρηματοδότηση της πορτοκαλί επανάστασης ή μάλλον της ‘Ελληνικής άνοιξης” που έπεται. Ο ναζιστής σφαγέας Σόρος που το βρώμικο χρήμα του καταλήγει σε ποταμούς αίματος, εσωτερική κατάρρευση και εκποίηση των εθνών, ανακοίνωσε την “πρωτοβουλία” του. Παρουσία – ποιού άλλου;- του πιστού του συνεργάτη, Γεωργίου Παπανδρέου που εκτέλεσε βήμα προς βήμα το σχέδιο των κερδοσκόπων vulture funds. 

Οι κόνδορες λοιπόν είναι εδώ.
Το ελπιδοφόρο είναι ότι δεν βρέθηκε ελληνόφωνος κομματικός σχηματισμός για να συνεργαστεί μαζί του, όπως έγινε στις άλλες χώρες “παρέμβασης”. Η παπανδρεϊκή συμμορία πλέον έχει σβηστεί από τον χάρτη.

Κάποιοι κωμικοί της γιαλαντζί αριστεράς που όταν η Κλίντον ανακοίνωνε χρηματοδότηση των “επαναστατών” της Συρίας ανακοίνωναν “αντεξουσιαστικές” συναυλίες αλληλεγγύης στους “επαναστάτες” δεν κατάφεραν να μαζέψουν παρά μερικές εκατοντάδες κόσμου. Το μήνυμα λοιπόν είναι πολύ πιο ελπιδοφόρο από ότι μπορούσαμε να φανταστούμε. 

Οι λίγοι ελεεινοί που θα δεχθούν να κάνουν τους διαχειριστές, τους “λοχαγούς” των ταγμάτων του χάους θα απομονωθούν άμεσα. Οπότε ο εχθρός θα είναι πολύ πιο φανερός από όσο θα ήθελε. 

Έτσι, ο κύριος Σόρος που κάθε φορά που ο ΓΑΠ έλεγε τις διεθνείς ασυναρτησίες του γινόταν κάτι εκατομμύρια πλουσιότερος “λες και ήξερε ο μπαγάσας”, θα ακολουθήσει την μοίρα των πατέρων του. Του Μέτερνιχ, του Φον Γκρούμπκωφ, του Κεμάλ, του Μουσολίνι και του Αδόλφου. 

Το “χάος” στην Ελλάδα ήταν πάντα μήτρα αναγέννησης αγαπητέ George. Θα το διαπιστώσεις κατά το purgatoire σου. 

http://olympia.gr

από το Σύνδεσμος Ελλάς 

Τέρενς Κουϊκ: Οι μάσκες έπεσαν. Η Νέα Δημοκρατία αποδέχθηκε τα σχέδια Μέϊρκελ για κατάργηση του Κράτους-Έθνους.

Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος των ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ Τέρενς Κουίκ, συμμετείχε σήμερα (30.10.2012) με την ιδιότητα του μέλους της Επιτροπής Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της Βουλής, σε κοινή σύσκεψη με αντιπροσωπεία Βουλευτών από το Κοινοβούλιο της Νορβηγίας, που επισκέπτεται την Αθήνα και την Άγκυρα. 

 Μετά το τέλος της σύσκεψης υπό την προεδρία του Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη, στην οποία μετείχαν από ένας βουλευτής της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ και της ΔΗΜΑΡ (απουσίαζαν από τα λοιπά κόμματα), ο Τέρενς Κουίκ έκανε την εξής δήλωση: 

«Οι μάσκες έπεσαν. Η Νέα Δημοκρατία και ο Αντώνης Σαμαράς αποφάσισαν, χωρίς πάντως να ρωτήσουν τον ελληνικό λαό, να αποδεχθούν τα σχέδια της Άγκελα Μέρκελ για τις «Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης» με την απόλυτη γερμανική συνταγή. 

Δηλαδή αποδέχεται και μάλιστα κάτω από τις σημερινές τραγικές μνημονιακές συνθήκες της Ελλάδας, την πλήρη κατάργηση του έθνους-κράτους.

Ο Βουλευτής Έβρου της Νέας Δημοκρατίας Άκης Γεροντόπουλος, μιλώντας σήμερα το μεσημέρι στη σύσκεψη που είχαν Έλληνες Βουλευτές, μέλη της Επιτροπής Ευρωπαϊκών Υποθέσεων, με αντιπροσωπεία Βουλευτών από τη Νορβηγία η οποία επισκέπτεται την Ελλάδα, αναφέρθηκε με ιδιαίτερη έμφαση στην ομοσπονδοποιημένη Ευρώπη.

Ο Άκης Γεροντόπουλος υπερθεματίζοντας για τα Μνημόνια και τις επιλογές της συγκυβέρνησης που θα.σώσουν την Ελλάδα, αναφέρθηκε στα οράματα και τους στόχους του κόμματος και της κυβέρνησής του για «ομοσπονδοποίηση της Ευρώπης η οποία μέσα σε πλαίσια δημιουργίας, φιλίας και ειρήνης, θα λύσει τα προβλήματα όλου του κόσμου» !!!

Αναμένω από τον εκπρόσωπο του Μεγάρου Μαξίμου να μας διευκρινίσει αν ο κ. Σαμαράς αποδέχεται την τροποποίηση της Συνθήκης της Λισαβόνας,  συμφωνεί με το να ελέγχουν οι Γερμανοί τον προϋπολογισμό της Ελλάδας πριν καν έρχεται για ψήφιση στο Ελληνικό Κοινοβούλιο και αν βεβαίως για όλα αυτά που έχει αποφασίσει, έχει την εξουσιοδότηση των Ελλήνων πολιτών.

Με λίγα λόγια, αν αποδέχεται και καλύπτει τις θέσεις που εξέφρασε ο κ. Γεροντόπουλος.

Είναι σαφές ότι οι ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ δεν θα επιτρέψουν κανένα από όλα αυτά τα σχέδια που αποκαλύφθηκαν σήμερα από τον οπλαρχηγό του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά.

Από την πλευρά μου, στους Νορβηγούς συναδέλφους μου Βουλευτές, εξέθεσα με κάθε λεπτομέρεια την θέση των ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ  απέναντι στα Μνημόνια, εξήγησα γιατί καθημερινά εντείνουμε τον αντιμνημονιακό μας αγώνα και απάντησα (σε ερώτηση που μου τέθηκε) για το τεράστιο πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης και για τον μουσουλμανικό εποικισμό στην χώρα μας, που είναι και η πρώτη πύλη εισόδου της Ευρώπης.»

πηγή Τσουτσουνέρος 

Ποσειδώνας

Ο τυφώνας Sandy σαρώνει την ανατολική ακτή των ΗΠΑ.

Τουλάχιστον 27 άνθρωποι βρήκαν τον θάνατο στις ΗΠΑ και ένας στον Καναδά εξαιτίας των σφοδρών ανέμων και των ορμητικών πλημμυρών που προκλήθηκαν από τον Σάντι, σύμφωνα με τις τοπικές αρχές.

Δεκαπέντε άνθρωποι έχασαν στη ζωή τους στην Πολιτεία της Νέας Υόρκης, ανακοίνωσε μέσω του λογαριασμού του στο Twitter ο κυβερνήτης της Άντριου Κουόμο. Οι δέκα βρήκαν τον θάνατο στην πόλη της Νέας Υόρκης, που επλήγη ιδιαίτερα από τον κυκλώνα, δήλωσε ο δήμαρχός της Μάικλ Μπλούμπεργκ.

Οι αριθμοί αυτοί έρχονται να προστεθούν στους δύο νεκρούς, ο ένας εξ αυτών ήταν πυροσβέστης, στην Πολιτεία Κονέκτικατ, όπως ανακοίνωσε ο κυβερνήτης της Νταν Μαλόι.

Άλλα τρία θύματα καταγράφηκαν στην Πολιτεία του Νιού Τζέρσεϊ--μεταξύ των οποίων ένας πατέρας και μια μητέρα, που συνεθλίβησαν όταν δέντρο έπεσε πάνω στο αυτοκίνητό τους, όπου μετέβαιναν και τα δύο τους παιδιά, τα οποία διεσώθησαν χωρίς τραύματα--δήλωσε ο κυβερνήτης του Κρις Κρίστι.

Στην Πενσιλβάνια έχασαν τη ζωή τους τέσσερα άτομα, μία γυναίκα σκοτώθηκε από πτώση δέντρου στο Μέριλαντ, ενώ στη Δυτική Βιρτζίνια--όπου σημειώνεται πυκνή χιονόπτωση--μία 48χρονη βρήκε τον θάνατο σε δυστύχημα με φορτηγό. Άλλη μία γυναίκα, μέλος του πληρώματος του τρικάταρτου HMS Bounty, το οποίο βυθίσθηκε ανοικτά της Βορείου Καρολίνας, υπέκυψε σε νοσοκομείο, ενώ ο κυβερνήτης του ιστιοφόρου αγνοείται ακόμη.

Παράλληλα, ο δήμαρχός δήλωσε πως τρείς από τις γέφυρες που συνδέουν το Μανχάταν με το Μπρούκλιν θα ανοίξουν από αύριο. Πρόκειται για τις γέφυρες Μπρούκλιν, Μανχάταν, και Ουΐλιαμσμπεργκ.

Από την πλευρά του, ο κυβερνήτης της Νέας Υόρκης Άντριου Κουόμο εξέφρασε τη «συγκρατημένη αισιοδοξία» του ότι από αύριο ενδέχεται να επαναλειτουργήσει το Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης, το οποίο παρέμεινε σήμερα κλειστό λόγω των εκτάκτων συνθηκών.

Ο ίδιος σε συνέντευξη Τύπου δήλωσε σήμερα πως συζήτησε με τον υπουργό Οικονομικών Τίμοθι Γκάιτνερ την πιθανότητα «να επιταχυνθεί η επιστροφή της Ουόλ Στριτ στην ομαλότητα» και δήλωσε «συγκρατημένα αισιόδοξος για το γεγονός ότι αύριο θα λειτουργήσει εκ νέου» η Ουόλ Στριτ.

Πάνω από οκτώ εκατ. νοικοκυριά έχουν παραμείνει χωρίς ηλεκτρικό σήμερα σε 18 πολιτείες στα βορειανατολικά των ΗΠΑ και στην πρωτεύουσα Ουάσιγκτον εξαιτίας των προβλημάτων που προκάλεσε ο Σάντι, όπως ανακοίνωσε το υπουργείο Ενέργειας.

«Στις 15:00 (ώρα Ελλάδος), στις πληγείσες Πολιτείες καταγράφονταν 8.114.433 πελάτες χωρίς παροχή ηλεκτρικού στις ζώνες που δοκιμάσθηκαν», υποδηλώνει στην ανακοίνωσή του το υπουργείο, προσθέτοντας πως η δεινότερα πληγείσα πολιτεία ήταν το Νιου Τζέρσεϊ, όπου παρέμειναν χωρίς ηλεκτρικό 2,5 εκατ. νοικοκυριά.

Πάνω από 130.000 νοικοκυριά παρέμειναν χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα και στον Καναδά σήμερα, εξαιτίας της πτώσεως δένδρων, ή ηλεκτρικών συρμάτων, κατά το διάβα του Σάντι από τις ανατολικές περιοχές της χώρας. 

Περίπου 90.000 κατοικίες βυθίσθηκαν στο σκοτάδι στην επαρχία Οντάριο, ανακοίνωσε η εταιρεία ηλεκτρισμού Hydro One, ενώ στο Κεμπέκ η εταιρεία Hydro-Quebec απαριθμεί σε 43.000 τις αντίστοιχες βλάβες, κυρίως γύρω από το Μόντρεαλ.

Πέρα από τις βλάβες στο ηλεκτρικό δίκτυο, και το Διαδίκτυο γνώρισε σημαντικές δυσκολίες στη λειτουργία του, με πολλούς δημοφιλείς ιστότοπους, όπως ο Huffington Post, να προσπαθούν να διορθώσουν «τις τεχνικές δυσκολίες» που αντιμετώπισαν σήμερα.

Στην αρχική σελίδα του ο ιστότοπος Huffington Post τονίζει πως οι διακοπές ρεύματος, που προκλήθηκαν από τη μανία του Σάντι, προκάλεσαν «τεχνικές δυσκολίες», υποχρεώνοντας τον να δημοσιεύει σήμερα μόνον λιγοστά άρθρα και χωρίς φωτογραφίες.

«Εργαζόμαστε προκειμένου να επανέλθει ο ιστότοπος σε ομαλή λειτουργία», τονίζεται στο κύριο άρθρο.

Ο νεοϋρκέζικος ιστότοπος Gawker, όπως και άλλοι όπως οι Jejebel, ή ο Gizmodo, δεν ανταποκρίνονται, ενώ ο Buzfeed καλεί τους χρήστες να μεταβαίνουν σε άλλους λογαριασμούς του, όπως στο Tumblr, το Twitter, ή το Facebook για να δουν τις τελευταίες του ενημερώσεις.

Ο απερχόμενος Αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα ματαίωσε όλες τις αυριανές προεκλογικές του εμφανίσεις και θα παραμείνει στην Ουάσιγκτον για να συντονίσει τις επιχειρήσεις των ομοσπονδιακών αρχών.

«Ο πρόεδρος θα παραμείνει αύριο στην Ουάσιγκτον προκειμένου να εξασφαλίσει ότι θα παρέχονται όλες οι ομοσπονδιακές μέριμνες για την στήριξη των εργασιών για την αποκατάσταση» των τοπικών κοινωνικών, δήλωσε ο εκπρόσωπος της προεδρίας Τζέι Κάρνεϊ. 

Δείτε βίντεο ΕΔΩ 

πηγή newsit

Η Ρεπούση ζητά κατάργηση της αναπαράστασης της Εξόδου του Μεσολογγίου....

Νέα επίθεση κατά του ελληνισμού εξαπέλυσε η γνωστή “φιλέλλην” ακαδημαϊκός και βουλευτής της ΔΗΜΑΡ Μαρία Ρεπούση η οποία σύμφωνα με την εφημερίδα το ΒΗΜΑ ζητά την κατάργηση της αναπαράστασης της εξόδου του Μεσολογγίου, της  ανατίναξης της Αρμάτας στις Σπέτσες  την αναπαράσταση στο Κούγκι και τις εκδηλώσεις για το Λάβαρο της Αγίας Λαύρας. 

Η μεγάλη "ελληνίδα" ακαδημαϊκός του περίφημου "συνωστισμού" της Σμύρνης, χαρακτηρίζει όλες αυτές τις αναπαραστάσεις, περιλαμβανομένης και της αναπαράστασης της εισόδου των ελληνικών στρατευμάτων στη Θεσσαλονίκη θέση στην οποία συμφωνεί και ο Δήμαρχος της πόλης Γ. Μπουτάρης  ως... "εθνικιστικά κιτς".

Όπως δηλώνει η ίδια όλες αυτές οι εκδηλώσεις δεν προσφέρουν τίποτα αναπαράγουν την εθνικιστική έξαρση, επαναλαμβάνονται συνεχώς και δεν γίνεται κανένας ιστορικός στοχασμός. Τελικά η ψήφος είναι σαν την τράπεζα ουδέν λάθος αναγνωρίζεται μετά την απομάκρυνση από το ταμείο.

Είναι δε σίγουρο ότι οι κάτοικοι του Μεσολογγίου, των Καλαβρύτων, του Σουλίου και των Σπετσών θα "τιμήσουν" με ιδιαίτερη θέρμη τις θέσεις της βουλευτού και το κόμμα στο οποίο ανήκει στις επόμενες εκλογές. 

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
 
Η απάντηση του Δημάρχου Μεσολογγίου. 

«Γιατί κα Ρεπούση να μην καταργηθεί και η Ελλάδα ως ιδιαίτερη εθνική οντότητα, καθώς και ότι την "αναπαριστά" ως ζώσα παράδοση και ιστορικό δρώμενο, αφού όλα κατ' εσάς είναι "εθνικιστικά κιτς" που αναπαράγουν την "εθνικιστική έξαρση"» διερωτάται στην απάντησή του ο δήμαρχος Μεσολογγίου, Παναγιώτης Κατσούλης και κάλεσε τον πρόεδρο της ΔΗΜ.ΑΡ., Φώτη Κουβέλη «να μαζέψει» τη βουλευτή του κόμματός του.

Ο δήμαρχος αντέδρασε έντονα μόλις είδε τις δηλώσεις της Μαρίας Ρεπούση σύμφωνα με τις οποίες αναπαραστάσεις όπως αυτή της Εξόδου του Μεσολογγίου αποτελούν «εθνικιστικά κιτς».

«Έχετε επιλέξει να βρίσκεστε στην επικαιρότητα μέσω προκλητικών και ανιστόρητων δηλώσεων, όπως η χθεσινή σας “Να καταργηθεί η Έξοδος του Μεσολογγίου ως αναπαράσταση. Θα μπορούσατε κα Ρεπούση - βουλευτή του Ελληνικού Κοινοβουλίου και της ΔΗΜΑΡ σήμερα να συγκεκριμενοποιήσετε την “επαναστατική” σας πρόταση;», σημείωσε ο δήμαρχος. Και τόνισε: «Τι προτείνετε δηλαδή σε μας, τους "αδαείς εθνικιστές", να καταργηθεί, έτσι ώστε να μην δημιουργείται εθνικιστική έξαρση;

Ο εορτασμός της αυτοθέλητης θυσίας χιλιάδων ελλήνων και φιλελλήνων, για τα ιδανικά της ελευθερίας, της εθνικής ανεξαρτησίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης;

Ο εορτασμός ενός γεγονότος παγκόσμιας εμβέλειας, το οποίο διέγειρε τους λαούς της Ευρώπης και ακύρωσε τα σχέδια της τότε "Ιεράς Συμμαχίας" για τη διάσωση, μέσω του διαμελισμού, της Οθωμανικής αυτοκρατορίας;»

Ο δήμαρχος κατέληξε μάλιστα λέγοντας ότι: «Ντροπή σας κ. Ρεπούση. Γνωρίζοντας τις απόψεις σας για τα εθνικά ζητήματα, καθώς και την ιδιαίτερη ευαισθησία σας για τον τόπο μας και το μεγαλείο της ηρωικής Εξόδου των ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΩΝ, μαζέψτε την». 

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

ΣΧΟΛΙΟ
Μπορεί κάποιος να το φανταστεί;
Της "κυρίας" αυτής της έδωσαν την άδεια να γράψει τότε το γνωστό βιβλίο της ιστορίας με τον συνωστιμό των Ελλήνων στην προκυμαία της Σμύρνης!!!! 
"Συγχαρητήρια" στον κ Κουβέλη για τα στελέχη του και "συγχαρητήρια" σε όσους ψήφισαν ΡΗΜΑΔ.....

Ποιά είναι η άποψή σας σχετικά με την έλλειψη φαγητού στον υπόλοιπο κόσμο;

Η γελοιογραφία της ημέρας....

(πατήστε την εικόνα για μεγέθυνση)

Έπεσε η μάσκα της κυβερνητικής υποκρισίας για την εκδίωξη των Αντεισαγγελέων Εφετών Οικονομικού Εγκλήματος κκ Γρ. Πεπόνη και Σπ. Μουζακίτη.

Γράφει ο Ιωάννης Σακκάς, 

Πρώην  Εισαγγελέας Πρωτοδικών,  

Αθήνα 12/2/2012

Δεν έπιασε το κόλπο της κυβέρνησης να εκδιωχθούν από τη θέση τους οι δύο Αντεισαγγελείς Εφετών Αθηνών Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος με το πρόσχημα της προώθησης της ίδιας αίτησής τους να αντικατασταθούν αλλά με τη μομφή ότι προσέβαλαν το κύρος της δικαιοσύνης, επειδή οι καταγγελίες τους για παρεμβάσεις στο έργο τους τέθηκαν δύο φορές στο αρχείο από αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου. Στις 9-2-2012 το 11μελές Ανώτατο Δικαστικό Συμβούλιο (ΑΔΣ) αποφάσισε, με πλειοψηφία 7 προς 4, την παραμονή τους στις θέσεις τους, μη κάνοντας δεκτό το ερώτημα του υπουργού δικαιοσύνης για αντικατάστασή τους. Μειοψηφούντες μεταξύ άλλων ήταν η Πρόεδρος και ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, ήτοι πρόσωπα που εκλέχθηκαν και διορίστηκαν  από την εκτελεστική εξουσία σύμφωνα με το άρθρο 90§5 του Συντάγματος και άλλοι δύο δικαστές.

Η δημοκρατική απάντηση της πλειοψηφίας του ΑΔΣ, ότι οι δύο Εισαγγελείς Δίωξης του Οικονομικού Εγκλήματος, δεν δημιούργησαν πρόβλημα στην δικαιοσύνη και ότι το έργο τους κατά την εισήγηση ήταν εξαιρετικό και ότι οι ίδιοι είναι «εργατικοί και μαχητικοί», αποστόμωσε το θράσος της εκτελεστικής εξουσίας (κυβέρνησης) και έριξε τη μάσκα της κυβερνητικής υποκρισίας να παρεμβαίνει και να ρίχνει χτυπήματα κάτω από τη μέση, με τη μομφή της προσβολής του κύρους της δικαιοσύνης, σε εισαγγελικούς λειτουργούς που θέλουν να διενεργούν σε βάθος ποινική έρευνα.

Οι δύο Αντεισαγγελείς Εφετών Αθηνών με την καταγγελία τους - παραίτησή τους προς το ΑΔΣ  από τη θέση του οικονομικού  εισαγγελέα στις 28-12-2011 με την αγανακτησμένη έκφραση «Δεν δεχόμαστε να είμαστε εισαγγελείς υπό απαγόρευση και καθ' υπαγόρευση» και τις μετέπειτα προφορικές και γραπτές διευκρινήσεις τους, ουσιαστικά κατήγγειλαν ότι δεν δέχονται οιαδήποτε οδηγία, σύσταση ή υπόδειξη για ουσιαστικό ή δικονομικό θέμα σε υποθέσεις οικονομικών εγκλημάτων που ερευνούσαν και ερευνούν στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων τους ως Οικονομικοί Εισαγγελείς. Πράγματι, σύμφωνα με το νόμο και ειδικά με το άρθρο 19§3  περί εποπτείας δικαστηρίων και εισαγγελιών, του Κώδικα Οργανισμού Δικαστηρίων και Δικαστικών Λειτουργών (Ν 1756/1988 ως αντικατεστάθη με το άρθρο 6§2 του Ν. 1868/1989, ΦΕΚ Α 230), οποιαδήποτε οδηγία, σύσταση ή υπόδειξη σε δικαστικό λειτουργό για ουσιαστικό ή δικονομικό θέμα σε συγκεκριμένη υπόθεση ή κατηγορία υποθέσεων είναι ανεπίτρεπτη και συνιστά πειθαρχικό αδίκημα.

Οι δύο Εισαγγελείς έρευνας Οικονομικού Εγκλήματος με ανακοίνωσή τους και τις πρόσφατες καταγγελίες και διευκρινήσεις τους, προφορικές και γραπτές,  στον κο Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου, κατήγγειλαν παρεμβάσεις στο έργο τους σύμφωνα με τις παραπάνω νομικές διατάξεις και ουσιαστικά κατήγγειλαν, τους παρεμβαίνοντες στο έργο τους σε ποινική έρευνα επί δικογραφιών ειδικά σπουδαίου οικονομικού εγκλήματος και υπέδειξαν έτσι  τους δράστες του εγκλήματος της πρόκλησης και παρότρυνσης με οιοδήποτε τρόπο κατά το άρθρο 186 του Ποινικού Κώδικα.  Είχαν υποχρέωση, εν ονόματι  του όρκου τους ως δικαστικοί και εν ονόματι του Ελληνικού Λαού, να μην υποκύψουν σε οιασδήποτε μορφής παρέμβαση στο έργο τους (ποινική έρευνα). 

Έτσι ΠΡΟΧΩΡΗΣΑΝ ΜΕ ΣΘΕΝΟΣ Ήταν μαχητικοί.  ΚΑΤΗΓΓΕΙΛΑΝ ΤΑ ΧΤΥΠΗΜΑΤΑ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗ ΜΕΣΗ και  προστάτευσαν  το κύρος της δικαιοσύνης.  Μετά  από αυτά, και με τις δικογραφίες που επεξεργάστηκαν οι δύο Εισαγγελείς και έγιναν γνωστές στο ευρύ κοινό (ΕΛ ΣΤΑΤ κλπ) διαφάνηκε πλέον από αθρόα δημοσιεύματα για λογαριασμό ποιών ήταν οι παρανόμως παρεμβαίνοντες και προτρέποντες αυτούς να βιαστούν, ουσιαστικά να μην επιτελέσουν σε βάθος το Εισαγγελικό Καθήκον τους για ποινική έρευνα και να τελέσουν παράβαση καθήκοντος (άρθρο 259 ΠΚ)  ή αποδοχή παρότρυνσης (άρθρο 186 ΠΚ).

Τα δημοσιεύματα της 12/2/2012 κυριακάτικης εφημερίδας «Real news» (www.real.gr)  στο πρωτοσέλιδο και στις σελίδες 28-29 με τίτλους «Στο φως οι πιέσεις στους εισαγγελείς-Ποίοι υπουργοί και ανώτατοι δικαστικοί παρενέβησαν στο έργο των Πεπόνη και Μουζακίτη για τα CDS και τις λίστες με τους φοροφυγάδες»  και «Οι παρεμβάσεις που δεχθήκαμε», θέτουν θέμα αυτεπάγγελτης  εφαρμογής των διατάξεων αναγκαστικού δικαίου (jus cogens) περί παράβασης των ως άνω άρθρων, α) 19§3  περί εποπτείας δικαστηρίων και εισαγγελιών, του Κώδικα Οργανισμού Δικαστηρίων και Δικαστικών Λειτουργών (Ν 1756/1988 ως αντικατεστάθη με το άρθρο 6§2 του Ν. 1868/1989, ΦΕΚ Α 230), καθόσον οποιαδήποτε οδηγία, σύσταση ή υπόδειξη σε δικαστικό λειτουργό για ουσιαστικό ή δικονομικό θέμα σε συγκεκριμένη υπόθεση ή κατη γορία υποθέσεων είναι ανεπίτρεπτη και συνιστά πειθαρχικό αδίκημα και β)  186 του Ποινικού Κώδικα (6o κεφάλαιο Επιβουλή της δημόσιας τάξης)  περί πρόκλησης και παρότρυνσης (σε κακούργημα ή πλημμέλημα) με οιοδήποτε τρόπο για παροτρυνόμενη παράβαση καθήκοντος (άρθρο 259 ΠΚ)  προς τους δύο ως άνω Εισαγγελείς Οικονομικών Εγκλημάτων να μην επιτελέσουν ανεξάρτητα και κατά συνείδηση το εισαγγελικό τους καθήκον ποινικής έρευνας σε βάθος, εξού και η ρητή δεδηλωμένη αγανάκτησή τους «Δεν δεχόμαστε να είμαστε εισαγγελείς υπό απαγόρευση και καθ' υπαγόρευση». 

Κατά το σκέλος δε που οι παρεμβάσεις στην εισαγγελική έρευνα αφορούν μέλη της κυβέρνησης, καταφανώς τίθεται θέμα με το Νόμο περί ποινικής ευθύνης υπουργών κλπ και η Βουλή ως συλλογικό όργανο με το άρθρο 86 του Συντάγματος, ως Συνταγματικός Εισαγγελέας έχει ευθύνη να επέμβει αυτεπάγγελτα. Να δούμε αν τριάντα βουλευτές, έστω και από τη μικρή αντιπολίτευση, έχουν το σθένος του Συνταγματικού Εισαγγελέα σύμφωνα με τα άρθρα 86 του Συντάγματος και 36 (περί αυτεπάγγελτης δίωξης) του Ποινικού Κώδικα.

Μάριο Ντράγκι: "Ξεχάστε την εθνική κυριαρχία".

Απίστευτη δήλωση του Προέδρου της ΕΚΤ στο Der Spiegel στην οποία μας λέει ξεκάθαρα ότι πλέονη Ελλάδα είναι αποικία. 

Σήμερα στη συνέντευξη του Προέδρου της ΕΚΤ κ. Ντράγκι στο Spiegel έπεσαν οι "μάσκες".

O Ευρωπαίος Κεντρικός Τραπεζίτης εξέφρασε... την απόλυτη συμφωνία του με την πρόταση του κ. Σόιμπλε για έλεγχο των εθνικών προϋπολογισμών από έναν Υπερεπίτροπο.

Η πρόταση αυτή συνιστά εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας και ο κ.Ντράγκι δεν ''μάσησε'' καθόλου τα λόγια του.

Στη συνέντευξή του στο Spiegel o κ.Ντράγκι επισημαίνει χαρακτηριστικά: 

''Κάποιες κυβερνήσεις δεν έχουν ακόμα συνειδητοποιήσει ότι έχουν χάσει εδώ και καιρό την εθνική τους ανεξαρτησία λόγω του υψηλού χρέους τους . Μόνο αν εκχωρήσουν την εθνική τους κυριαρχία θα έχουν τη στήριξη και την αλληλεγγύη της Ευρωζώνης''. 

Ο Κεντρικός Τραπεζίτης ουσιαστικά ''φωτογραφίζει'' τη διάταξη που παρακάμπτει τη Βουλή και θέτει υπεράνω του Κοινοβουλίου το ΤΑΙΠΕΔ. Δηλαδή μας λέει ότι θα μπούνε στο σπίτι μας θα μας το αδειάσουν, και το καλό που μας θέλουν να καθόμαστε να κοιτάμε. 

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

ΣΧΟΛΙΟ
Τα τεκτονικά κοπρόσκυλα που επιδιώκουν να ιδρύσουν τις Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης όπου θα πολτοποιηθούν τα ευρωπαϊκά έθνη έχουν βρεί "πάτημα"στην τεχνιτή κρίση χρέους που δημιούργησαν για τον σκοπό αυτό....

Η Κύπρος μπροστά στο έπος του ’40. Σ’ ένα εθελοντικό παραλήρημα άφησε τη δική της σφραγίδα.

Από το Κέντρο Εκπαίδευσης στα Πολεμίδια, όπου γινόταν η βασική εκγύμναση των εθελοντών. Ανάμεσά τους και ο Κώστας Σοφοκλέους, από την Πάφο. Η φωτογραφία δόθηκε από τη θυγατέρα του, γνωστή ηθοποιό Βαλεντίνα Σοφοκλέους. 

Του Χριστάκη Ευσταθίου

Δυναμική ήταν η συμμετοχή της Κύπρου στα γεγονότα που σημάδεψαν τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Αποτυπώνεται μέσα από ζωντανές μαρτυρίες που έχουν καταγραφεί πλέον στα κατάστιχα της Ιστορίας. Συνδυάστηκε με εξελίξεις που σφράγισαν το παρελθόν αλλά και που προσδιόρισαν σημαντικά το παρόν. Με νοήματα και μηνύματα που προεκτείνονται και ίσως παραπέμπουν και προς το μέλλον.

Η σημερινή μέρα προσφέρεται ιδιαίτερα για μια σύντομη αναφορά σε γεγονότα που αποκαλύπτουν μεγαλείο ψυχής. Που σίγουρα δεν μπορεί να περιορίζεται σ’ ένα μόνο ένδοξο παρελθόν. Έρχονται ακριβώς να μας τοποθετήσουν ακόμα περισσότερο προ των ευθυνών μας για το σήμερα που φαντάζει τόσο αβέβαιο και εφιαλτικό.

Η συμβολή της Κύπρου στην περίοδο που εκτυλίχθηκαν τα γεγονότα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, προβάλλει χωρίς αμφισβήτηση μέσα από την πλούσια βιβλιογραφία, η οποία εμπλουτίστηκε ακόμα πιο πολύ τα τελευταία χρόνια από αξιόλογους ερευνητές και συγγραφείς. Με τρόπο τεκμηριωμένο και μέσα από στοιχεία, αυθεντικές μαρτυρίες, αλλά και ντοκουμέντα, αναδεικνύεται ένα μεγαλείο. Μια κατάθεση ψυχής, με ψηφίδες αιώνιας αντοχής. 

Η κατάσταση στην Κύπρο 

Ποια ήταν η κατάσταση στην Κύπρο όταν ξέσπασαν τα γεγονότα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου; Στην Ιστορία, η δεκαετία που προηγήθηκε των γεγονότων, χαρακτηρίζεται ως η πιο σκοτεινή επί αποικιοκρατίας. Είχε προηγηθεί η εξέγερση των Οκτωβριανών του 1931 με τα γνωστά τότε γεγονότα. Η περίοδος της Παλμεροκρατίας, όπως επεκράτησε να ονομάζεται, από τον τότε κυβερνήτη Sir Η. R. Ρalmer, άφησε τα αποτυπώματα μιας μαύρης εποχής για τον κυπριακό λαό. 

Η απολυταρχική διακυβέρνησή του σε συνδυασμό με τα άκρως περιοριστικά, αστυνομοκρατικά και καταδυναστευτικά μέτρα πουεπέβαλε σε όλο το φάσμα των δραστηριοτήτων (προσωπική και κοινωνική ζωή, Παιδεία, Εκκλησία, Τύπος κ.ά.), άφηναν τους Κυπρίους σε ωσμώσεις αφόρητης και αβάστακτης δουλείας. Στραγγαλίσθηκαν στο σύνολό τους όλες οι ελευθερίες του λαού. Χαρακτηριστικές είναι οι πιέσεις που ασκήθηκαν στον χώρο της Παιδείας και της Εκκλησίας με εμφανή τη στόχευση της αλλοίωσης του χαρακτήρα των κατοίκων του νησιού (τόσο των Ελλήνων όσο και των Τούρκων), κατά τρόπο που να είναι ευάλωτοι στο να κατευθύνονται ανάλογα με τις ορέξεις των αποικιοκρατών. 

Οι ερευνητές της περιόδου που αφορά τη δεκαετία του 1930, την περιγράφουν με τα πιο μελανά χρώματα γιατί σημαδεύθηκε και από μεγάλη ανεργία, φτώχεια και ανομβρία, καταστάσεις που έσπρωχναν σε απόγνωση τους κατοίκους του νησιού. Οι συνθήκες σίγουρα δεν ευνοούσαν τη στήριξη των βρετανικών συμφερόντων στο σκηνικό της εμπόλεμης κατάστασης που άρχισε να διαμορφώνεται στο παγκόσμιο πεδίο. 

Εθελοντικός… παροξυσμός

Βέβαια, οι Άγγλοι με πολλές υποσχέσεις που αφειδώς μοίραζαν, άδραξαν την ευκαιρία να ιδρύσουν το «Κυπριακό Σύνταγμα» και να ενθαρρύνουν τους Κυπρίους να στρατολογούνται στο πλευρό τους. Παρά το γεγονός ότι ανταποκρίθηκαν πολλοί Κύπριοι (ίσως κάποιοι και για οικονομικούς λόγους), ήταν ωστόσο κουμπωμένοι λόγω των συνθηκών που προηγήθηκαν και είχαν να κάνουν με ένα σκοτεινό πρόσωπο της αποικιοκρατίας.

Η σημαδιακή ημερομηνία που προκάλεσε μεγάλη αίσθηση και στην Κύπρο, ήταν η 28η Οκτωβρίου 1940. Μια μέρα σαν κι αυτή πριν από 72 ακριβώς ολόκληρα χρόνια. Η ιταλική επίθεση στα ελληνοαλβανικά σύνορα έσπρωξε τους κατοίκους του νησιού να συμπαραταχθούν σύσσωμοι στο στρατόπεδο των συμμάχων της Ελλάδας. Ο ενθουσιασμός των Κυπρίων ήταν πρωτοφανής γιατί στο βάθος των γεγονότων έβλεπαν και τη δυνατότητα εκπλήρωσης των εθνικών οραμάτων, τα οποία τόσο πολύ τους ενέπνεαν στους χαλεπούς εκείνους καιρούς. Η έξαρση του εθελοντικού ρεύματος προσλάμβανε τη μορφή χιονοστιβάδας. 

 

Μάλιστα η έκκληση που απηύθυνε ο τότε τοποτηρητής του αρχιεπισκοπικού θρόνου και μητροπολίτης Πάφου Λεόντιος για εγγραφή εθελοντών στον ελληνικό στρατό σε ειδικούς καταλόγους, βρήκε πολύ πρόσφορο έδαφος. Η ανταπόκριση ήταν ιδιαίτερα συγκινητική και ξεπερνούσε κάθε προσδοκία. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο ιστορικός Πέτρος Παπαπολυβίου, «μέσα σε διάστημα λίγων μόνο εβδομάδων γράφτηκαν χιλιάδες νέοι στρατιώτες, οι οποίοι μετά τη βασική τους εκγύμναση στο Κέντρο Εκπαίδευσης στα Πολεμίδια της επαρχίας Λεμεσού, ήταν έτοιμοι, στα τέλη του 1940, να αναχωρήσουν για το μέτωπο των πολεμικών συγκρούσεων στην Ελλάδα». 

 

Και γυναικείο άρωμα…

Η εθελοντική συμμετοχή είχε όμως και γυναικείο άρωμα… Συγκεκριμένα, το Γυναικείο Σώμα απαρτιζόταν από 800 περίπου εθελόντριες Κύπριες που κατατάγηκαν στη Βοηθητική Στρατιωτική Υπηρεσία, όπως επίσης και στη Βασιλική Αεροπορική Δύναμη. Περιγράφονται μάλιστα ηρωικά κατορθώματα που συνδέονται με τις γυναίκες αυτές. 

 

Συμμετοχή και Τουρκοκυπρίων

Σε μερικές χιλιάδες υπολογίζονται και οι Τούρκοι της Κύπρου που ενεγράφησαν στο «Κυπριακό Σύνταγμα», δίπλα από τους Έλληνες, Μαρωνίτες και Αρμένιους συμπατριώτες τους. Μάλιστα καταγράφεται και το γεγονός ότι τον Δεκέμβριο του 1940, αρκετοί Τουρκοκύπριοι γράφτηκαν στους καταλόγους εθελοντών για τον ελληνικό στρατό μετά από ενθάρρυνση του τοποτηρητή του Αρχιεπισκοπικού Θρόνου Λεόντιου. 

 

Μαρτυρία αριθμών 

 

ΣΤΟ «ΚΥΠΡΙΑΚΟ Σύνταγμα» φέρεται να κατετάγησαν συνολικά πέραν των 14 χιλιάδων Κυπρίων εθελοντών. Αναφέρεται επίσης ότι η Κυπριακή Εθελοντική Δύναμη αποτελείτο από 5 περίπου χιλιάδες εθελοντές, 600 περίπου από τους οποίους κατετάγησαν στην Αίγυπτο. Επίσης, 5 έως 7 χιλιάδες Κυπρίων κατετάγησαν σε μονάδες του αγγλικού στρατού στην Αγγλία (Ναυτικό και Αεροπορία). Συνολικά, ο αριθμός των Κυπρίων εθελοντών που κατετάγησαν σε διάφορα σώματα, εντός και εκτός Κύπρου, υπολογίζεται από ερευνητές ότι ανέρχεται σε δεκάδες χιλιάδες (οι αποκλίσεις ως προς τον ακριβή υπολογισμό τους αποδίδονται στην αδυναμία συλλογής στοιχείων με αυστηρή ακρίβεια), ιδιαίτερα σημαντικός πάντως σε σχέση με τα δημογραφικά δεδομένα του νησιού. Δεκάδες υπολογίζεται ότι ήταν εκείνοι που έδωσαν τη ζωή τους στα πεδία των μαχών αλλά και από κακουχίες σε στρατόπεδα συγκεντρώσεων στη Γερμανία, στο Βέλγιο, στην Ιταλία, στη Γιουγκοσλαβία, στην Τσεχοσλοβακία και αλλού. Γύρω στις 2.500 περίπου Κύπριοι πιάστηκαν αιχμάλωτοι και βίωσαν δύσκολες στιγμές, η περιγραφή των οποίων σε κείμενα που έρχονται συνεχώς στο προσκήνιο, προκαλεί μεγάλο συγκλονισμό. 

 

Τότε και σήμερα… 

 

ΑΠΟΨΗ

 

Ο ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΣτότε των απλών ανθρώπων τούς έσπρωχνε στην προσφορά και στη θυσία. Μεγαλούργησε τότε η ψυχή γιατί γινόταν κατάθεσή της με τον πιο αυθεντικό και αληθινό τρόπο. Η έννοια της πατρίδας ήταν ταυτόσημη περίπου με το ολοκληρωτικό δόσιμο σ’ αυτήν. Το ανάστημα των ανθρώπων εκείνων το αναγνώρισε και το κατέγραψε με ανεξίτηλη σφραγίδα η Ιστορία. 

 

Σήμερα δυστυχώς βιώνουμε μια κατάντια και μια μιζέρια, η οποία αποτυπώνεται σε όλο το φάσμα της ζωής μας. Φροντίσαμε να εξοβελίσουμε αρχές και αξίες που ήταν συνυφασμένες με την ίδια την ταυτότητά μας. Για να παραδώσουμε φορτωμένοι με τόσα σύνδρομα - τον εαυτό μας ξεγυμνωμένο στους λογής λογής «σωτήρες» που πλακώνουν καταθλιπτικά για να μας ξαναφτιάξουν… Ο πατριωτισμός μας σήμερα δυστυχώς -σε αντίθεση με τότε- εξαντλείται σ’ ένα στείρο, ανούσιο και φλύαρο λόγο, με ευδιάκριτο τον μανδύα της υποκρισίας, της σκοπιμότητας, της καπηλείας. Σημαίνει περισσότερο ν’ αρπάζουμε σαν τρωκτικά και στο τέλος να ρημάζουμε… Με αυτά τα ιδανικά γαλουχούμε και τους νέους μας: πώς να παίρνουν και ποτέ να δίνουν. Κατά τα άλλα όμως τιμούμε τον πατριωτισμό εκείνων που τότε έδιναν και τη ζωή τους ακόμα. Μάλιστα, το πιο φοβερό, έχουμε και ήσυχη συνείδηση…

 

 http://www.philenews.com/digital/

από το ΙΝΦΟΓΝΩΜΩΝ

Ελληνική ΑΟΖ και αλλαγή κλίματος.

Του Νίκου Λυγερού*

Η ελληνική ΑΟΖ, ενώ υπάρχει μόνο επιμέρους de facto και όχι ακόμα de jure, επηρεάζει ήδη το κλίμα μ’ ένα πολύ θετικό τρόπο. Η άνοδος του χρηματιστηρίου είναι βέβαια μία ένδειξη, αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι η Γερμανία, η Γαλλία και η Ιταλία μας βλέπουν πιο θετικά και δεν έχουν πια το ύφος της αμφιβολίας για τις πράξεις μας. Είναι σίγουρο ότι η αλλαγή της στάσης μας όσον αφορά στην θέσπιση της ελληνικής ΑΟΖ, τους ξάφνιασε, διότι είχαν την εντύπωση αρχικά ότι δεν πρόκειται να γίνει τίποτα στη χώρα μας σε αυτόν τον τομέα που είναι και γνωστός και σημαντικός. Με τις κινήσεις μας, δηλαδή το Νόμο 2289/1995, την τροποποίηση 4001/2011 και το Προεδρικό Διάταγμα στις 10/02/2012 ανοίξαμε τον δρόμο σε εθνικό επίπεδο και με την νορβηγική εταιρεία PGS ειδικά για τις σεισμικές έρευνες, αποδείξαμε ότι το θέμα της αξιοποίησης των υδρογονανθράκων μας δεν είναι πια θεωρητικό. Οι διεθνείς επαφές που γίνονται με την Αλβανία, την Κύπρο και την Αίγυπτο, οδηγούν προς την ίδια κατεύθυνση και δείχνουν τη σοβαρότητα της προσέγγισής μας σε υπερκομματικό πλαίσιο. Κατά συνέπεια, πρέπει να περάσουμε στη φάση της υλοποίησης, διότι τα δεδομένα της PGS θα μπορέσουν να χρησιμοποιηθούν μόνο και μόνο μέσω της οικοπεδοποίησης κι αυτή μόνο με την οριοθέτηση, η οποία σχετίζεται άμεσα με την θέσπιση. Όλη αυτή η διαδικασία πρέπει να προχωρήσει επί του πρακτέου και αυτό μπορεί να γίνει με την ψήφιση του Νομοσχεδίου της θέσπισης της ΑΟΖ από τη Βουλή των Ελλήνων. Τώρα οποιαδήποτε καθυστέρηση σε αυτό το πεδίο θα δημιουργήσει δυσκολίες, όχι μόνο με τις συμμαχίες μας, αλλά στον ίδιο τον ελληνικό λαό, που προσμένει δυναμικά αυτήν την απόφαση, όπως το αποδεικνύουν οι υπογραφές υπέρ της θέσπισης της ελληνικής ΑΟΖ. Οι πολιτικοί μας είναι ενημερωμένοι σε όλα τα επίπεδα. Ας βοηθήσουν λοιπόν την πατρίδα μας να προχωρήσει και να βγει από αυτήν την οικονομική καταπίεση.

πηγή

* Ο Νίκος Λυγερός είναι Στρατηγικός Σύμβουλος και καθηγητής γεωστρατηγικής.

Μας «βουλιάζουν» σε ανεργία και φτώχεια!… Του Καθηγητή Γιώργου Πιπερόπουλου.

Με ρώτησε χτες  με παράπονο ο φίλος μου,  στέλεχος σε ένα από τα μεγαλύτερα  Ξενοδοχειακά Συγκροτήματα της  χώρας μας (ονόματα δεν λέμε  για ευνόητους λόγους) στην Ελλάδα  που η μόνη βιομηχανία που της απέμεινε είναι ο ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ εάν άκουσα ότι ο ΟΑΕΔ από Ιανουάριο του 2013 καταργεί το επίδομα ανεργίας των «εποχιακά απασχολούμενων». Φυσικά το άκουσα, όπως άκουσα ότι οι μισθοί που εισπράττουν πολλοί ξενοδοχοϋπάλληλοι δεν είναι οι «τρέχοντες» αλλά της προηγούμενης σαιζόν με… καθυστερήσεις!

Τον διαβεβαίωσα ότι  περιμένω να ακούσουμε ότι  σταδιακά θα αρχίσουν να εφαρμόζονται  και τα υπόλοιπα 89 «μέτρα» που  έχουν συμφωνηθεί με την τρόικα  και έχουν ψηφισθεί στο Ελληνικό  Κοινοβούλιο από την Κυβέρνηση Παπανδρέου, την πρώτη Συγκυβέρνηση Παπαδήμου-Σαμαρά-Καρατζαφέρη και την δεύτερη Συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου-Κουβέλη…

ΣΙΓΟΥΡΑ θα ακολουθήσουν και άλλα «μέτρα» (μιλούσαν  για 11,5 δις τώρα φτάσανε τα 14 δις ευρώ) και του είπα να  περιμένουμε ακόμη περισσότερα καθώς η ΔΟΣΗ των 31,5 για τις Τράπεζες και τους Δανειστές ΔΕΝ θα αφήσουν «ούτε σάλιο» (όπως έλεγε και ο κ Λοβέρδος) για τις ελληνικές επιχειρήσεις και τους Έλληνες…

Να παραφράσω τη  φράση του Δημοσθένη στον οικονομολόγο κ Σαμαρά, και τους νομικούς κκ Βενιζέλο και Κουβέλη ότι για την ελληνική οικονομία και τους Έλληνες  «Δεί δή χρημάτων, ώ άνδρες πολιτικοί, και άνευ αυτών ου δύνασθαι ποιείν ουδέν… »

Περίσσεψαν στην Ελλάδα η ανεργία και η φτώχεια, λιγόστεψαν η Εθνική αξιοπρέπεια και περηφάνια, και σαν Λαός λειτουργούμε με τον ψυχολογικό μηχανισμό «άρνησης της πραγματικότητας» και σαν τις στρουθοκαμήλους θάψαμε τα κεφάλια μας στην άμμο λες και… δεν τρέχει τίποτε!... 

Διαβάζω τη φράση του Θουκυδίδη που έγραφε στον «Επιτάφιο» του Περικλή «Δεν θεωρούμε ντροπή τη φτώχεια. Ντροπή είναι να μην την αποφεύγει κανείς δουλεύοντας…»

Σωστά για την Αρχαία  Ελλάδα, εποχή του Χρυσού Αιώνα  του Περικλή, αλλά που να  βρεθεί «θέση απασχόλησης» για όσους και όσες με πάθος  και με πόθο το θέλουν στη σημερινή Ελλάδα όπου φουσκώνει η ανεργία σε ΠΡΩΤΟΓΝΩΡΑ ψηλά ποσοστά στον γενικό πληθυσμό και σε ΑΠΕΙΛΗΤΙΚΑ ποσοστά στη νεολαία της Ελλάδας ενώ είναι χείμαρρος πια οι πτωχεύσεις σε μεγάλες και μεσαίες και τα λουκέτα σε μικρές επιχειρήσεις;

Επίσημα  ΕΝΑΣ στους ΤΕΣΣΕΡΕΣ είναι σήμερα άνεργος και ανάμεσα στους νέους ο αριθμός ξεπερνά τους ΕΞΙ στους ΔΕΚΑ (σύμφωνα με τα «επίσημα» στοιχεία γιατί όπως λέγεται στα ανεπίσημα στοιχεία τα πράγματα είναι πολύ πιο άσχημα, πολύ χειρότερα…)

ΕΝΑΣ στους  πέντε Έλληνες, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης ζει κάτω από τα όρια της φτώχειας!

Λέει το σχετικό Ινδικό δίστιχο Tiruvalluvar's Tirukural, «ρωτήστε τι είναι πιο άθλιο από το να είσαι φτωχός, και η απάντηση είναι ότι - μόνο η φτώχεια πονάει όπως η φτώχεια…» 

 Έχει γράψει ο Γιάννης Ρίτσος: 

«Μεγάλη φτώχεια πλάκωσε, παιδί μου,/ και το ψωμί το τρώμε με το δράμι… Πέθανε η κόρη εψές του μπάρμπα Τίμου- δεκάξι χρονών, σαν το κρύο νερό- κ’ η σεμνούλα η Πηνιώ του μπάρμπα Τσάμη/ την κακιά στράτα πήρε από καιρό… Η φτώχεια τους ανθρώπους έχει αγριέψει./ Προχτές τη Δημαρχία είχαν κυκλώσει μάνες, παιδιά, που η πείνα τα ‘χει ρέψει,/ κι άλλος ψωμί ζητούσε, άλλος δουλειά, μ’ αντίς ψωμί- σαν πήρε να σουρουπώσει-/ με το ξύλο τους διώξαν τα σκυλιά…» 

Αυξάνονται τα συσσίτια σε Ενορίες και Δήμους και ο αριθμός αυτών που προσέρχονται για να φάνε ένα πιάτο φαγητό…

Δεν το είπε ο Αρχιεπίσκοπος Ελλάδος ούτε κανένας άλλος δικός μας Μητροπολίτης αλλά είχε πει  επιγραμματικά ο Βραζιλιάνος  Αρχιεπίσκοπος ~Dom Helder Camara:  «όταν δίνω  τροφή στους φτωχούς, με λένε  άγιο. Όταν ρωτάω γιατί οι φτωχοί  δεν έχουν τροφή, με λένε  κομμουνιστή… »

Διαβάζω στα blogs ότι λιποθυμούν από την πείνα πολλά Ελληνόπουλα μέσα στις αίθουσες διδασκαλίας  ενώ πολλά εγκαταλείπουν τα σχολεία… 

Θυμάμαι ότι εμείς που γεννηθήκαμε στη δεκαετία του 40 κρατούσαμε το κύπελλο για να μας το  γεμίσουν οι μαγείρισσες στη  δεκαετία του 50 με το βρασμένο  γάλα (από σκόνη) που μας έδινε  η UNRA και μαζί ένα κομμάτι  σταφιδόψωμο πριν μπούμε για μάθημα στο Δημοτικό… 

Ήμασταν τότε εάν όχι ΟΛΟΙ πάντως οι περισσότεροι «φτωχοί» αλλά με μπόλικη αξιοπρέπεια (οι βολεμένοι πάντα υπήρχαν όπως  και τώρα) και μας περιγράφει  εκείνο που είχε πει ο Πρόεδρος  της Αμερικής Lyndon Johnson «Όταν ήμουν νέος, η φτώχεια ήταν κάτι τόσο κοινό που δεν ξέραμε ότι είχε και όνομα» εγκαινιάζοντας την εφαρμογή των Ομοσπονδιακών Δράσεων «προγράμματα κατά της φτώχειας»…  

«Η φτώχεια»  είχε γράψει ο Αριστοτέλης, «είναι ο γονιός της επανάστασης  και τους εγκλήματος» και όπως βλέπουμε στην δραματικά δοκιμαζόμενη πια Πατρίδα μας το έγκλημα ΦΟΥΝΤΩΝΕΙ ενώ μένουν στο απυρόβλητο εκείνοι που ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΣΑΝ εναντίον της Ελληνικής Οικονομίας και των Ελλήνων με αποφάσεις και πράξεις που μας οδήγησαν εδώ που είμαστε… 

Σε ένα λαό που έχυσε αίμα μπόλικο σε αγώνες για τη λευτεριά μπορώ να αναρωτηθώ μήπως οι ηγήτορές μας εφαρμόζουν αυτό που αποδίδεται στον Βίκτωρα Ουγκώ  «Για να είσαι λεύτερος, πρέπει να μάθεις να είσαι φτωχός!» 

Να κλείσω  με φράση που αποδίδεται στον Καρλ Μαρξ: 

«Καλύτερα ένα άθλιο τέλος παρά μια αθλιότητα χωρίς τέλος...»

Η συμμετοχή της Αλβανίας στην επίθεση κατά της Ελλάδας την 28η Οκτωβρίου 1940.

Ο "Βασιλιάς" της Αλβανίας Ζώγου

Γράφει ο Χαράλαμπος Νικολάου

Ταξίαρχος ε.α.

Καθηγητής Στρατιωτικής Ιστορίας ΣΣΕ.

Το 1939 τα ιταλικά στρατεύματα, υπό τον στρατηγό Γκουτσόνι, αποβιβάσθηκαν στο Δυρράχιο, το πρωί της 7ης Απριλίου. Ο βασιλιάς Ζώγου δεν αιφνιδιάστηκε δεδομένου ότι είχαν προηγηθεί, πριν από έναν μήνα και πλέον, εντατικές διπλωματικές συνομιλίες. Υφίστατο το στοιχείο του αιφνιδιασμού για τις ξένες κυβερνήσεις, εκτός της Γερμανίας και ίσως της Γιουγκοσλαβίας. Δεν προβλήθηκε καμία σοβαρή αντίσταση κατά των Ιταλών. Ο αλβανικός λαός στην πλειοψηφία του υποδέχθηκε τους Ιταλούς στρατιώτες ως “ελευθερωτές”.

Τα γεγονότα έκτοτε διαδέχθηκαν το ένα το άλλο με κινηματογραφική ταχύτητα. Στις 14 Απριλίου 1939 η Αλβανία αποχώρησε από την Κοινωνία των Εθνών (ΚτΕ). Στις 15 Απριλίου έγινε δεκτή στο Κυρηνάλιο (ανάκτορο στη Ρώμη, θερινή διαμονή των Πάπων μέχρι το 1870, στη συνέχεια κατοικία του βασιλιά της Ιταλίας και αργότερα του προέδρου της Ιταλικής Δημοκρατίας), πολυμελής αλβανική αντιπροσωπεία υπό τον πρωθυπουργό Βερλάτση. Αυτός προσφώνησε τον Bασιλιά αυτοκράτορα πρώτα στην αλβανική και έπειτα στην ιταλική γλώσσα και του προσέφερε το “στέμμα του Σκεντέρμπεη”. Το απόγευμα της ίδιας ημέρας η ιταλική Βουλή έδωσε τη συναίνεση της για την “προσωπική ένωση” και την επομένη έπραξε το ίδιο η Γερουσία. Διορίστηκε τοποτηρητής του βασιλιά, όχι μέλος της δυναστείας (είχε γίνει λόγος για τον δούκα του Μπέργκαμο), αλλά ο πρεσβευτής Τζακομόνι.

Στις 21 Απριλίου αποφασίστηκε από την κυβέρνηση Βερλάτση η σύσταση Αλβανικού Φασιστικού Κόμματος. Στις 3 Ιουνίου έλαβε χώρα η τελευταία πράξη του αλβανικού οράματος: αντιπροσωπεία από τους Βερλάτση, Ντίνο και Κολίκβι και τρεις ανώτερους αξιωματικούς επέδωσε στον βασιλιά Βίκτωρα Εμμανουήλ απόφαση της αλβανικής κυβέρνησης σύμφωνα με την οποία ο Αλβανικός Στρατός ενσωματωνόταν στον Ιταλικό Στρατό.

Ο αλβανικός Τύπος προ του πολέμου παρουσίαζε άρθρα με πολεμική κατά της Ελλάδας. Μάλιστα ο υπουργός Εξωτερικών της Ιταλίας, Τσιάνο, διέταξε τον τοποτηρητή στην Αλβανία Τζακομόνι: “Φροντίστε ώστε ο αλβανικός Τύπος να συνεχίζει τη ζωηρή του πολεμική εναντίον της Ελλάδας”.

Γκαλεάτσο Τσιάνο

Ο Γερμανός καθηγητής πανεπιστημίου Χ. Ρίχτερ γράφει: “Οι ρίζες της πολεμικής αυτής εμπλοκής της Ιταλίας φθάνουν μέχρι το 1923, όταν ο Μουσολίνι επεχείρησε να καταλάβει την Κέρκυρα και αναγκάστηκε από τις Αγγλία και Γαλλία να εγκαταλείψει το εγχείρημα του”. Ο Τσιάνο στο ημερολόγιο του γράφει ότι τον Αύγουστο του 1940 ο Μουσολίνι δήλωσε πως οι Έλληνες επλανώντο, αν θεωρούσαν ότι είχε ξεχάσει εκείνο το επεισόδιο, και ότι ο λογαριασμός τους έμενε ανοικτός.
Στις αρχές Ιουνίου του 1939 οι Μουσολίνι και Τσιάνο, θέλοντας να μειώσουν την οργή των Αλβανών για την απώλεια της ανεξαρτησίας τους, προσπάθησαν να τους παραπλανήσουν καλλιεργώντας τους ελπίδες αλυτρωτισμού για το Κοσσυφοπέδιο και την Τσαμουριά, που έπρεπε να απελευθερωθούν.

Σύμφωνα με ιταλικές πηγές, η στάση της αλβανικής ηγεσίας λίγο πριν κηρυχθεί ο Ελληνοϊταλικός πόλεμος ήταν υπέρ των Ιταλών. Ο Ιταλός τοποτηρητής Τζακομόνι, σε τηλεγράφημα του προς τον Τσιάνο, στις 24 Αυγούστου 1940, μεταξύ των άλλων ανέφερε τα εξής: “Από παντού καταφθάνουν έγγραφα που αποδεικνύουν τον ορθό προσανατολισμό των Αλβανών, άπειρες είναι οι αιτήσεις για κατάταξη στα εθελοντικά σώματα (…). Σε όλα τα κεντρικά σημεία της Αλβανίας παρατηρείται ζωηρό ενδιαφέρον και προσήλωση στις προσταγές του Ντούτσε. Η κίνηση του στρατού προκάλεσε μεγάλη ζωηρότητα κι’ ανυπομονησία για δράση…”.

Μπαντόλιο

Κατά τη σύσκεψη της 15ης Οκτωβρίου 1940 στο Παλάτσο Βενέτσια, ο τοποτηρητής Τζακομόνι, σε ερώτηση του Ντούτσε για το πώς βλέπει την κατάσταση στην Αλβανία, απάντησε: “Στην Αλβανία αναμένουν την ενέργεια με ανυπομονησία. Η χώρα έχει ξεσηκωθεί και οι κάτοικοι είναι γεμάτοι χαρά. Μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι ο ενθουσιασμός τους είναι τόσο ζωηρός ώστε τον τελευταίο καιρό έχουν κάπως δυσαρεστηθεί επειδή η ενέργεια δεν έχει ακόμα εκδηλωθεί”.

Ο Ιταλός στρατηγός Σ. Βισκόντι Πράσκα, στο βιβλίο του για τον Ελληνοϊταλικό πόλεμο, έγραφε τα εξής: “Σύμφωνα με υπόσχεση του στρατάρχη Μπαντόλιο προ του πολέμου, θα μπορούσαν να αποσταλούν στην Αλβανία για την ενδεχόμενη ενέργεια κατά της Ελλάδας….10.000 τυφέκια για τον εξοπλισμό των αλβανικών ταγμάτων εθελοντών, τα οποία θα χρησιμοποιούντο ως τμήματα κάλυψης”.

Κατά τη διάρκεια της σύσκεψης στο Παλάτσο Βενέτσια (15 Οκτωβρίου 1940)” Ο Μουσολίνι, ακόμα, ζήτησε από τον Τζακομόνι κι εμένα πληροφορίες για τα αλβανικά τμήματα, ενώ διατύπωσε την αρχή ότι ο ρόλος των Αλβανών θα έπρεπε να περιοριστεί σε στενά πλαίσια…”. “Ειδικότερα είχαν συγκροτηθεί τρία τάγματα διοικητικής μέριμνας από εφέδρους Ιταλούς (…) και από εφέδρους Αλβανούς (…).

Κατόπιν προχωρήσαμε στην ίδρυση δύο ταγμάτων Φασιστικής Πολιτοφυλακής από Αλβανούς (…). Πρότεινα στον Τζακομόνι να συστήσει μερικά τάγματα από Αλβανούς εθελοντές, δύο διαφορετικών τύπων: Τάγματα καθορισμένα για την άμυνα συγκεκριμένων διαβάσεων ή κοιλάδων στο μέτωπο και τάγματα πιο ευκίνητα, δυνάμενα να προσκολληθούν στα μάχιμα στρατεύματα μας.
Με τη βοήθεια της αλβανικής κυβέρνησης και διαφόρων αρχηγών φυλών εξασφαλίστηκε η δυνατότητα συγκρότησης 10-12 ελαφρών ταγμάτων συνολικής δύναμης 6-7.000 ανδρών, επιλεγέντων από τις πιο πολεμικές φυλές και μάλιστα από αυτούς που υπήρχε ενδεχόμενη σχέση με πληθυσμούς εκτός συνόρων (σ.σ. προφανώς εννοούσε τους Τσάμηδες). Τα ευκίνητα τάγματα, τύπου ανταρτικών ομάδων, προορίζονταν να χρησιμοποιηθούν για την κάλυψη των μεραρχιών μας (…).

Το Υπουργείο Στρατιωτικών, κατόπιν επανειλημμένων οχλήσεων, τελικά ενέκρινε την αποστολή του οπλισμού για τη συγκρότηση των αλβανικών μονάδων. Όμως αργότερα άλλαξε γνώμη και διέταξε τον περιορισμό της σύστασης των εθελοντικών αλβανικών 

ταγμάτων μόνο στη νότια Αλβανία (σε αυτήν όπου υφίστατο το μεγαλύτερο μέρος των φιλελληνικών στοιχείων), δηλαδή συνολικά έξι τάγματα” (σ.σ. Ο Β. Πράσκα αναφέρει ως “φιλελληνικά = grecofili” τα αμιγώς ελληνικά βορειοηπειρωτικά φύλα).

Σε ερώτηση του Ντούτσε, κατά τη σύσκεψη, “Ποια η συνεισφορά των Αλβανών τόσο σε τακτικό στρατό, όσο και σε άτακτους στους οποίους δίδω μεγάλη σημασία”, ο Πράσκα απάντησε “Για το θέμα αυτό έχουμε καταρτίσει ανάλογο σχέδιο. Προτείνουμε την οργάνωση συγκροτημάτων άτακτων από 2.500 ως 3.000 άνδρες, στελεχωμένων με αξιωματικούς μας”.

Ο τοποτηρητής Τζακομόνι, σε μυστικό υπόμνημα του προς τον υπουργό Αλβανικών Υποθέσεων, Μπενίνι, στις 19 Οκτωβρίου 1940, μεταξύ των άλλων γράφει: “…Από την άλλη προετοιμάζω αλβανικά στοιχεία, εξακριβωμένα θαρραλέα, ειδικά Τσαμουριώτες, τα οποία θα έχουν ως αποστολή να εισέλθουν κρυφά στο ελληνικό έδαφος και εκεί, την ώρα που θα επιτεθεί ο στρατός μας, θα διαπράξουν με τη βοήθεια των πέρα από τα σύνορα φίλων τους τις παρακάτω πράξεις: καταστροφή τηλεγραφικών και τηλεφωνικών συρμάτων, εξάλειψη των φυλακίων και των παρατηρητηρίων κατά μήκος των συνοριακών γραμμών (…).

Μερικά από τα στοιχεία αυτά θα εφοδιαστούν από την υπηρεσία στρατιωτικών πληροφοριών με μερικούς φορητούς πομπούς, χάρη στους οποίους η διοίκηση του στρατεύματος θα έχει ακριβείς ειδήσεις περί των θέσεων των ελληνικών στρατευμάτων”. Πληροφορεί δε τον Μπενίνι ότι μεταξύ των Αλβανών παρατηρείται αίσθημα αναμονής, εμπιστοσύνης και άγριας διάθεσης. Ο ίδιος στις 21 Οκτωβρίου γράφει στον Μπενίνι: “Θα μπορούσε να αποσπασθεί, όσο θα διαρκούν οι εχθροπραξίες, το Τάγμα της Βασιλικής Αλβανικής Φρουράς”.

Ο αντιβασιλιάς της Αλβανίας βεβαίωσε “ότι είναι πάρα πολλές οι αιτήσεις των Αλβανών να καταταγούν στα σχηματιζόμενα αλβανικά σώματα, προοριζόμενα να κτυπήσουν τους Ελληνες και να συνεργαστούν με τον Ιταλικό Στρατό, και ότι ο πληθυσμός ελπίζει, επίσης, να κληθούν υπό τα όπλα μερικές ηλικίες…”.

Η ΙΤΑΛΙΚΗ ΕΙΣΒΟΛΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ – Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΩΝ ΑΛΒΑΝΩΝ.

Ο πόλεμος μεταξύ Ελλάδας και Ιταλίας, που άρχισε την 28η Οκτωβρίου 1940, επεκτάθηκε αυτόματα και μεταξύ Ελλάδας και Αλβανίας. Η Αλβανία, συνδεδεμένη την εποχή εκείνη με καθεστώς “προσωπικής ένωσης” με την Ιταλία, είχε δεχθεί με νόμο του Κοινοβουλίου της (Αλβανικός Νόμος, 10 Ιουνίου 1940) ότι: “το Βασίλειο της Αλβανίας αναγνωρίζει ότι θα βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση με τα κράτη τα οποία θα βρίσκονται σε εμπόλεμη κατάσταση με το Βασίλειο της Ιταλίας”.
 
Συνεπώς με την κήρυξη του πολέμου από την Ιταλία εναντίον της Ελλάδας βρέθηκε σε εμπόλεμη κατάσταση με την πατρίδα μας. Γι’ αυτό η Ελλάδα με το Βασιλικό Διάταγμα (ΒΔ) της 10ης Νοεμβρίου 1940, το οποίο εκδόθηκε σε εφαρμογή του ΑΝ (Αναγκαστικού Νόμου) 2636/1940 “Περί δικαιοπραξιών εχθρών και μεσεγγυήσεως εχθρικών περιουσιών”, όρισε ως εχθρικά κράτη “την Ιταλία

τσάμηδες με Ιταλικές στολές επιθεωρούνται από Γερμανό αξιωματικό

μαζί με τις κτήσεις, τα αυτοκρατορικά της εδάφη και τις αποικίες, καθώς και την Αλβανία”.
Ο Ιταλός στρατηγός Βισκόντι Πράσκα σε διαταγή του της 21ης Οκτωβρίου 1940 αποκαλύπτει ότι είχε αναθέσει σε ειδικούς αξιωματικούς, συνοδευόμενους από Αλβανούς οδηγούς, να εκτελούν αναγνωρίσεις στην άμεση περιοχή των συνόρων. Περαιτέρω η διαταγή καθόριζε ότι έπρεπε να οργανωθούν ειδικά τμήματα αποτελούμενα ως επί το πλείστον από Αλβανούς, πλαισιούμενους μόνο από Ιταλούς, και επιφορτισμένα με την εξουδετέρωση των μεμονωμένων Ελλήνων σκοπών και με την αποκοπή των τηλεφωνικών γραμμών.

Η προκήρυξη που διάβασε ο πρόεδρος του υπουργικού συμβουλίου Βερλάτσι, στις 28 Οκτωβρίου 1940, αναφέρει μεταξύ άλλων και τα εξής: “…Οι στρατιώτες του ένδοξου Ιταλικού Στρατού, στις τάξεις του οποίου περιλαμβάνονται πολλές μονάδες Αλβανών στρατιωτών…”. Ο Ιταλός ιστορικός Μάριο Τσέρβι γράφει: “Στις ιταλικές μεραρχίες περιλαμβάνονταν επίσης αλβανικά τμήματα (…). Εκπαιδεύτηκαν ακόμα και Αλβανοί, που θα ήθελαν να συμμετάσχουν στις επιχειρήσεις”.

Ο Γερμανός καθηγητής Χ. Ρίχτερ σημειώνει: “…Η συνολική δύναμη του Ιταλικού Στρατού στην Αλβανία δύο ημέρες πριν από την επίθεση ανερχόταν σε 140.000 άνδρες, συμπεριλαμβανομένων (…) και των Αλβανών εθελοντών”. Ο Αμερικανός καθηγητής του πανεπιστημίου Χάρτφοντ, Μπ.Φίσερ, στην ανακοίνωση του κατά το Συνέδριο του ΙΜΧΑ (Ίδρυμα Μελετών της Χερσονήσου του Αίμου), τον Οκτώβριο του 1990, ανέφερε σχετικά τα 

εξής: “Ο Μουσολίνι είχε δώσει διαταγές να υπάρχουν δύο αλβανικά τάγματα σε κάθε ιταλική μεραρχία, που χρησιμοποιήθηκαν για την εισβολή στην Ελλάδα, και επί πλέον είχαν σχηματιστεί τρία τάγματα Αλβανών μελανοχιτώνων, που είχαν το σύνθημα “Πεθαίνουμε όλοι για τον Ντούτσε”.

Διάφορες μυστικές διαταγές επιχειρήσεων του διοικητή της Μεραρχίας “Τζούλια”, στρατηγού Μάριο Τζιρότι, χρονολογούμενες από τις 21 Οκτωβρίου 1940 και μετά, οι οποίες έπεσαν αργότερα στα χέρια του Ελληνικού Στρατού, αποκαλύπτουν ότι είχε αναθέσει εργασίες σε ειδικούς αξιωματικούς, συνοδευόμενους από ντόπιους Αλβανούς, φέροντες ενδυμασίες χωρικών…Κατά την αρχική προέλαση της Μεραρχίας “Τζούλια” στον τομέα της Πίνδου οι επιτιθέμενοι Ιταλοί χρησιμοποιούσαν Αλβανούς οι οποίοι γνώριζαν ελληνικά και φώναζαν στους Ελληνες στρατιώτες να παραδοθούν, λέγοντας ότι ο αγώνας τους ήταν πλέον μάταιος εφόσον στην Αθήνα είχε γίνει επανάσταση, η κυβέρνηση Μεταξά είχε πέσει, η νέα κυβέρνηση είχε συμμαχήσει με τον Άξονα κ.ά. Στις 2 Νοεμβρίου 1940 τάγμα Αλβανών επιτέθηκε στο Καλπάκι απεγνωσμένα, χωρίς επιτυχία. Αλβανοί αυτόμολοι παρείχαν πληροφορίες στον Ελληνικό Στρατό.

Ο υποστράτηγος Χαράλαμπος Κατσιμήτρος, διοικητής της VIII Μεραρχίας η οποία αντιμετώπισε την κύρια προσπάθεια της ιταλικής επίθεσης, γράφει για τη συμμετοχή αλβανικών δυνάμεων στον τομέα της Μεραρχίας: “Συμμετείχαν τρία τάγματα 

μελανοχιτώνων (Ι, II, III), δύο αλβανικά τάγματα πεζικού (“Γκράμος” και “Ντρίνος”), αλβανική ορειβατική πυροβολαρχία (“Νταϊτι”), τάγμα Αλβανών εθελοντών και σώματα άτακτων Αλβανών”.

Όπως καταγγέλλει ο υποστράτηγος, κατά τον Οκτώβριο του 1940 ο Αλβανός υπουργός Δικαιοσύνης συγκροτούσε συμμορίες με σκοπό να δράσουν στο ελληνικό έδαφος. Ο αντιστράτηγος Αλέξανδρος Παπάγος, αρχιστράτηγος του Ελληνικού Στρατού κατά τον πόλεμο 1940-41, σημειώνει: “Όλες οι ιταλικές μεραρχίες πεζικού ήταν ενισχυμένες σε πεζικό με τάγματα Αλβανών…”.

Ο Β. Πράσκα στο τμήμα του βιβλίου του “Εξέλιξη των επιχειρήσεων από 28 έως 31 Οκτωβρίου 1940″, ανακεφαλαιώνοντας γράφει για τη συμμετοχή των αλβανικών μονάδων τα εξής: “…Φάλαγγα “Σολίνας” II Τάγμα της 1ης Λεγεώνας Αλβανών εθελοντών. (…) Κεντρική Φάλαγγα και Διοίκηση Μεραρχίας “Φερράρα” Ι Τάγμα Αλβανών Εθελοντών. (…) Παραλιακό Συγκρότημα… Τα τμήματα διαπεραιώθηκαν με την κάτωθι σειρά… 6) Τα τάγματα Αλβανών εθελοντών “Πεσκοσόλιντο” και “Κιαραβάλλε”. (…) “Τα αλβανικά τάγματα εθελοντών, προπορευόμενα του 3ου Συντάγματος Γρεναδιέρων και κινούμενα…”…”Τα τάγματα Αλβανών εθελοντών, επίσης, ήλεγχαν πλήρως την αμαξιτή οδό (Ηγουμενίτσας-Βάρφανης).

Στην επίθεση εναντίον του υψώματος 1289 του Λαπιστέτ, στις 09.30 της 4ης Νοεμβρίου 1940, έλαβε μέρος ένα από τα πιο επίλεκτα τμήματα των Αλβανών, το τάγμα “Τιμόρ”, το οποίο και κατόρθωσε να το καταλάβει. Με άμεση αντεπίθεση των Ελλήνων το τάγμα “Τιμόρ” αναδιπλώθηκε και διασκορπίστηκε στην κοιλάδα με άτακτη φυγή. Υποχρεώθηκαν να επέμβουν οι βερσαλιέροι για να σταματήσουν τους Αλβανούς.

Στην αναφορά που ακολούθησε διαπιστώθηκε ότι από τη δύναμη των 1.200 ανδρών του τάγματος είχαν απομείνει μόνο μερικές εκατοντάδες. Μεταξύ των νεκρών ήταν και ο

απαρηγόρητος, όπως γράφει ο Μ. Τσέρβι, διοικητής του Τάγματος. Αλβανικό τάγμα στις 25 Νοεμβρίου 1940 συμμετείχε με τα ιταλικά στρατεύματα στην επίθεση για την κατάληψη του σταυροδρομιού παρά το Δελβινάκι. Οι Αλβανοί αρχικά κατέλαβαν το χωριό αλλά την επόμενη με αντεπίθεση των Ελλήνων αυτό ανακαταλήφθηκε. Το αλβανικό τάγμα είχε απώλειες και αρκετοί άνδρες του συνελήφθησαν αιχμάλωτοι.

Στις 12 Νοεμβρίου αυτομόλησε στις ελληνικές γραμμές λόχος Αλβανών στρατιωτών με τους αξιωματικούς του. Κατά τις πρώτες ημέρες του πολέμου, οπότε οι Ιταλοί είχαν εισχωρήσει στο ελληνικό έδαφος σε μερικούς τομείς, Αλβανοί με μια σημαία τους εισήλθαν στην Κόνιτσα μαζί με τους Ιταλούς, τον Διαμαντή και τον εξωμότη Ματούση. Ο Διαμαντής μάλιστα εκφώνησε λόγο λέγοντας ότι θα απελευθερώσει την Κόνιτσα και θα σχηματίσει την Ομοσπονδία της Πίνδου.
Η απάντηση του Μουσολίνι (22/11) σε επιστολή του Χίτλερ (20/11) αναφέρει μεταξύ των άλλων: Η αποτυχία των Ιταλών οφείλεται και στη λιποταξία των αλβανικών δυνάμεων, οι οποίες στασίασαν εναντίον των Ιταλών…”.

Αποκαλυπτικά είναι τα όσα γράφει στο ημερολόγιο του ο Φερνάντε Κομπιόνε, έφεδρος υπολοχαγός πεζικού της 51ης Ορεινής Μεραρχίας “Σιέννα”: “…Κατά το χρονικό διάστημα από 28 Οκτωβρίου ως 14 Νοεμβρίου 1940, οπότε ιταλικά τμήματα είχαν εισχωρήσει σε περιοχές της Ελλάδας, οι Τσάμηδες υποδέχονταν σε όλα τα χωριά τους Ιταλούς ως ελευθερωτές, με ζητωκραυγές και ενθουσιασμό…”.
Ο Ιταλός ιστορικός Μ. Τσέρβι γράφει: “Όπως αναφέρει ο στρατηγός Β. Πράσκα σε συζήτηση του με τον Πρίκολο (σ.σ. Αρχηγός του Επιτελείου της Αεροπορίας), ένας εθελοντής, πληγωμένος βαριά, πριν ξεψυχήσει αναφώνησε “Είμαι ευχαριστημένος που πεθαίνω για να μπορέσει ο (Αρχηγός του Επιτελείου της Αεροπορίας) να περάσει”.

Κατά τη διάρκεια της ιταλικής εαρινής επίθεσης (Μάρτιος 1941) ο Μουσολίνι επισκεπτόταν διάφορες μονάδες για να τονώσει το ηθικό των ανδρών, στη ζώνη του Δέβολη και στην περιοχή του Βερατίου. Μεταξύ άλλων επισκέφθηκε ομάδες ταγμάτων και εθελοντών Αλβανών, των ιδίων για τους οποίους αρχικά εκείνος και ο Τσιάνο πίστευαν ότι είχαν προκαλέσει τις πρώτες ιταλικές ήττες. Κατά τις συνομιλίες που είχε μαζί τους έμεινε ενθουσιασμένος από το παράστημα και το πολεμικό τους μένος.

Ο Γερμανός συγγραφέας Βίλιμπαλντ Κόλεγκερ, σε βιβλίο του που κυκλοφόρησε το 1942, για τη στάση των Αλβανών κατά τον Ελληνοϊταλικό πόλεμο 1940-41 γράφει τα εξής: “… Οι Ελληνες

στρατηγός Τζιακομόνι

αναγκάζονταν να πολεμούν εναντίον Αλβανών συμμοριτών, κατά τη στιγμή που Αλβανοί εθελοντές προσέρχονταν αθρόα στις ιταλικές φάλαγγες. Δεν αγνοούσαν οι απόγόνοι του Σκεντέρμπεη ποίοι ήταν οι πραγματικοί φίλοι τους. (…) Αγωνίσθηκαν με επιμονή και γενναιότητα όπου και αν τοποθετήθηκαν. (…). Απειράριθμες υπήρξαν οι περιπτώσεις απονομής τιμητικών διακρίσεων σε Αλβανούς…”.
Ο Μ. Τσέρβι γράφει ότι ο τοποτηρητής Τζακομόνι πληροφορούσε τον βασιλιά της Ιταλίας: “… Εδώ και έναν μήνα οι Αλβανοί είναι εξαιρετικά έμπιστοι και άριστα προσαρμοσμένοι στο περιβάλλον, το φρόνημα τους στέκεται ψηλά, η δε εργατικότητα και η αποδοτικότητα των υπαλλήλων κρίνεται εξαιρετική…”.

Ο Τζακομόνι είχε οργανώσει, όπως γράφει ο Μ. Τσέρβι, “ομάδες Αλβανών για τη διενέργεια δολιοφθορών, που ο ρόλος τους ήταν να εισχωρούν στο ελληνικό έδαφος και να προβαίνουν σε καταστροφή του τηλεφωνικού δικτύου, να καταστρέφουν φυλάκια, να αφοπλίζουν φρουρούς, να προκαλούν ταραχές στα μετόπισθεν, να διενεργούν δολοφονικές απόπειρες εναντίον στρατηγών του εχθρικού στρατοπέδου και να προπαρασκευάζουν και να υποκινούν κινήματα ανάμεσα στη λαϊκή μάζα”. Ο Ιταλικός Στρατός δεν είχε ποτέ την ευκαιρία να επωφεληθεί από τη δραστηριότητα τους.
Ο στρατηγός Μπαντόλιο στα απομνημονεύματα του αναφέρει: “Οι Ελληνες δεν έδειξαν καμμία διάθεση συνεργασίας. Αντίθετα οι Αλβανοί στρατιώτες, που υπό μορφή ταγμάτων συμμετείχαν στις δικές μας μεραρχίες, αποδείχθηκαν άπιστοι και δόλιοι, καθώς επιδόθηκαν σε πράξεις δολιοφθοράς εναντίον μας, ή πέρασαν στις τάξεις των Ελλήνων…”.

Ο στρατηγός Αλ. Εδιπίδης γράφει ότι “Τμήματα αλβανικά, άρτια συγκροτημένα και με ομοιογενή στελέχη (αξιωματικοί και στρατιώτες Αλβανοί) πολέμησαν στις 27 Νοεμβρίου στο Φράσερι προς την Κλεισούρα).

Ο πρεσβευτής Άδωνις Κύρου σημειώνει: “… Όταν, τέλος, εξερράγη ο Ελληνο-Ιταλικός πόλεμος, συμμετέσχον εις αυτόν παρά το πλευρόν των Ιταλών με ενθουσιασμόν και ανθελληνικήν λύσσαν άπειροι Αλβανοί – ενώ ουδείς εξ αυτών εσκέφθη να προσδράμη εις βοήθειαν του νικηφόρου Ελληνικού Στρατού, καίτοι ούτος, συμφώνως προς την ραδιοφωνικήν διακήρυξιν του Ιωάννου Μεταξά, ήρχετο προς αποκατάστασιν της αλβανικής ελευθερίας, ανεξαρτησίας και ακεραιότητας…”.

Όταν ο Ελληνικός Στρατός προήλαυνε εντός του αλβανικού εδάφους, τα περισσότερα σώματα στρατού των Αλβανών είχαν διαλυθεί, ενώ στα πρόσωπα των λιγοστών Αλβανών που εκινούντο στους δρόμους, ανάμεσα στους Ιταλούς, ζωγραφιζόταν άγριος θυμός εναντίον ενός στρατεύματος που το νόμιζαν παντοδύναμο και το έβλεπαν να οπισθοχωρεί μπροστά στις ελληνικές δυνάμεις.
Η Αγγλίδα ιστορικός Μ. Βίκερς τοποθετείται διαφορετικά: “…Η αλβανική κοινή γνώμη αρχικά πανηγύρισε για τον ελληνικό θρίαμβο, η στάση της όμως άλλαξε όταν η Αθήνα άρχισε να φανερώνει τις προθέσεις της να προσαρτήσει τη νότια Αλβανία…”(!!!).

Ενώ υπάρχουν όλα τα παραπάνω περί συμμετοχής των Αλβανών στον πόλεμο, οι Αλβανοί ιστορικοί, διαστρεβλώνοντας την πραγματικότητα, προσπάθησαν μεταπολεμικά να μας πείσουν ότι δεν συμμετείχαν με το μέρος των Ιταλών ή ότι συμμετείχαν λίγα τμήματα δια της βίας.

Συγκεκριμένα οι Αλβανοί ιστορικοί Σ. Πόλο και Α. Πούτο γράφουν σχετικά τα εξής: “Τα δύο αλβανικά τάγματα που στάλθηκαν με τη βία στον πόλεμο του 1940 αρνήθηκαν να πολεμήσουν. Οι Ιταλοί τους έκλεισαν σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στην κεντρική Αλβανία. (….) Στην ελληνική κυβέρνηση η πορεία των γεγονότων φαινόταν πως έδινε την ευκαιρία να πραγματοποιήσει τα παλαιά προσαρτιστικά σχέδια τους για τις περιοχές της Κόρτσας (σ.σ. Κορυτσάς) και του Γκιροκάστρ (σ.σ. Αργυρόκαστρου)”.

Σε άλλο σημείο συνεχίζουν: “Το 1940 ήταν μοναδική ευκαιρία να ενωθεί με τον Ελληνικό Στρατό ο Αλβανικός”. Έτσι εξηγείται η κατηγορηματική άρνηση του Ελληνικού Στρατηγείου στην πρόταση των Αλβανών αντιφασιστών πατριωτών να σχηματίσουν δύο τάγματα και να πολεμήσουν με την εθνική τους σημαία στο πλευρό των ελληνικών δυνάμεων εναντίον των Ιταλών εισβολέων!

Στην πραγματικότητα οι Αλβανοί έδειξαν πλήρη δυσπιστία και απροθυμία να συνεργαστούν με τον Ελληνικό Στρατό. Αντιθέτως συνεργάστηκαν με τους Ιταλούς. Ο Ιταλός παρατηρητής Τζακομόνι βεβαίωσε κατηγορηματικά και με συγκεκριμένα στοιχεία, ενώπιον του Ανώτατου Ιταλικού Δικαστηρίου, τα εξής: “Και οι Αλβανοί βοήθησαν παντού και πάντα τον Ιταλικό Στρατό, χωρίς να σημειωθεί πουθενά οποιοδήποτε επεισόδιο.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

(1) Εκδ. ΔΙΣ/ΓΕΣ: Ο ΕΛΛΗΝΟΪΤΑΛΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ 1940-1941, Η ΙΤΑΛΙΚΗ ΕΙΣΒΟΛΗ, Α9ήναι, 1960.
(2) Εκδ. Υπουργείου Εξωτερικών: 1940-1941,ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΑ ΕΓΓΡΑΦΑ, Αθήνα, 1980.
(3) Παπάγου Αλεξ.: Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ 1940-1941, εκδ. "Οι Φίλοι του Βιβλίου", Αθήναι, 1945.
(4) Κατσιμήτρου Χαρ.: Η ΗΠΕΙΡΟΣ ΠΡΟΜΑΧΟΥΣΑ, εκδ. ΓΕΣ, Μήνα, 1982.
(5) Τσέρβι Μ.: Ο ΕΛΛΗΝΟΪΤΑΛΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ, έκδοση Αlvin Redma Hellas, Α9ήνα, 1987.
(6) Κόρου Αδωνι: ΧΡΟΝΙΚΟΝ 1940-1944.
(7) Κύρου Αλ.: ΟΙ ΒΑΛΚΑΝΙΚΟΙ ΓΕΙΤΟΝΕΣ ΜΑΣ, Α9ήναι, 1962.
(8) Σιωμοπούλου Στυλ.: Η ΙΤΑΛΙΚΗ ΜΕΡΑΡΧΙΑ "TΖΟΥΛΙΑ" ΣΤΗΝ ΠΙΝΔΟ, Ηπειρωτική Εστία, 1994.
(9) Τριαντάφυλλου Κ.: ΤΑ ΑΠΟΡΡΗΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ 1940-41, Πάτρα, 1981.
(10) Τσιρπανλή Ζαχ.: ΠΩΣ ΕΙΔΑΝ OI ΙΤΑΛΟΙ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΟΥ 1940-41, Αθήνα, 1974.
(11) Ζαούση Αλεξ.: OI ΔΥΟ ΟΧΘΕΣ 1939-1945, εκδ. Παπαζήση, 1987.
(12) Richter Heinz: Η ΙΤΑΛΟ-ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ, Γκοβόστης, 1998.
(13) Μιχαλοπούλου Δημ.: ΣΧΕΣΕΙΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΙ ΑΛΒΑΝΙΑΣ 1923-1928.
(14) Πράσκα Βισκόντι: ΕΓΩ ΕΙΣΕΒΑΛΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, Γκοβόστης, 1999.
(15) Vickers Miranda: ΟΙ ΑΛΒΑΝΟΙ, εκδ. Οδυσσέας, 1997.
(16) ΡοΙΙο S. - Ρυtο Α.: ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΛΒΑΝΙΑΣ, εκδ. Ομάδα.
(17) Νικολάου Χαρ.: ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ -ΣΥΜΦΩΝΙΕΣ ΚΑΙ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ, εκδ. Φλώρου, 1996.
(18) Ημερήσιος Τύπος της εποχής.

 

http://borioipirotika.blogspot.gr/

http://www.istorikathemata.com/

από το Ινφογνώμων Πολιτικά