Γράφουν οι Sarah Knapton, (Science Editor) και Christopher Hope, (Chief Political Correspondent)
Μαθητές ηλικίας κάτω των 15 ετών έχουν περισσότερες πιθανότητες να χτυπηθούν από κεραυνό παρά να πεθάνουν από κορωνοϊό, υποδεικνύουν νέα νούμερα, εν μέσω αυξανόμενης πίεσης στην Κυβέρνηση να λάβει περισσότερα μέτρα για να φέρει τους μαθητές πίσω στις σχολικές τάξεις όσο το δυνατόν γρηγορότερα.
Οι επιστήμονες από τα πανεπιστήμια του Cambridge και της Οξφόρδης ζήτησαν «ορθολογικό διάλογο» βασισμένο στον «πολύ μικρό» κίνδυνο που διατρέχουν τα παιδιά, προτείνοντας ότι αν δε βρεθεί εμβόλιο στο μέλλον μπορεί να είναι καλύτερο οι νεώτεροι να συνεχίσουν τις ζωές τους κανονικά εφόσον τα πια ευάλωτα άτομα είναι προστατευμένα.
Φαίνεται πως η Κυβέρνηση κατηγορήθηκε πως «τα έχασε» αφότου ο Gavin Williamson, ο Γραμματέας Εκπαίδευσης, δεν επιδίωξε να πραγματοποιήσει τον στόχο να γυρίσουν όλοι οι μαθητές δημοτικών σχολείων πίσω στις τάξεις πριν τις καλοκαιρινές διακοπές.
Ο κ.Williamson είπε στην Commons ότι η Κυβέρνηση θα ήθελε αντ’ αυτού να δει τα σχολεία τα οποία «έχουν τη χωρητικότητα» να φέρουν πίσω περισσότερους μαθητές – όπου είναι δυνατόν – πριν τις διακοπές του καλοκαιριού.
Τα σχέδια για επαναφορά των μαθητών πίσω στις τάξεις τον Σεπτέμβριο τέθηκαν υπό περαιτέρω αμφισβήτηση αφότου η Drowning Street είπε ότι σχολεία της δευτεροβάθμιας προβλεπόταν να ανοίξουν για «περισσότερους μαθητές», παρά για όλους τους μαθητές, μέσα στο φθινόπωρο.
Μέλη του Κοινοβουλίου και της Βουλής των Λόρδων, συμπεριλαμβανομένων των πρώην γραμματέων Εκπαίδευσης, απαίτησαν να μάθουν για ποιο λόγο η Κυβέρνηση φάνηκε να εστιάζει στο να καταφέρει να ανοίξει μη αναγκαία μαγαζιά αντί να θέσει σε προτεραιότητα το άνοιγμα σχολείων για περισσότερα παιδιά της πρωτοβάθμιας και της δευτεροβάθμιας.
Ανάλυση απο το πανεπιστήμιο Cambridge, η οποία χρησιμοποιεί καινούρια δεδομένα από το Γραφείο Εθνικών Στατιστικών (ONS), δείχνει ότι το ρίσκο για παιδιά από κορωνοϊό είναι εντυπωσιακά μικρό.
Αυτήν την στιγμή, ο δείκτης θανάτων για παιδιά 5-14 ετών στην Αγγλία και την Ουαλία είναι μόνο 1 προς 3,5 εκατομμύρια. Για κάτω των 5, είναι 1 προς 1,17 εκατομμύρια.
Η Telegraph έχει βρει ότι τα παιδιά είναι πολύ πιο πιθανό να χτυπηθούν από κεραυνό. Σύμφωνα με τη ROSPA (Βασιλική Εταιρεία για την Πρόληψη Ατυχημάτων), 30 με 60 άτομα κάθε χρόνο χτυπιούνται από κεραυνό στη Βρετανία, δηλαδή κίνδυνο στον πλυθησμό από 1 στους 2.210.000 κατοίκους εως και 1 στους 1.100.000.
Μιλώντας σε μια ενημέρωση αναφορικά με το νέα δεδομένα της ONS, ο καθηγητής Sir David Spiegelhalter, πρόεδρος του κέντρου Winton για τον Κίνδυνο στο Πανεπιστήμιο του Cambridge, υποστήριξε ότι ο κίνδυνος στα παιδιά ήταν «πολύ μικρός» και είπε ότι οι προηγούμενες γενιές είχαν αντιμετωπίσει το πρόβλημα αφήνοντας τους νεώτερους να κολλήσουν λοιμώδεις ασθένειες όταν ήταν λιγότερο επικίνδυνες.
«Σε μαθητές ηλικίας 5 εως 14 ετών δεν είναι μόνο ένας πολύ μικρός κίνδυνος, είναι και ένα πολύ μικρό ποσοστό του φυσιολογικού κινδύνου,» είπε ο Sir David, ο οποίος είναι μέλος της Επιστημονικής Συμβουλευτικής Ομάδας για Επείγοντα της Κυβέρνησης (Sage).
«Θυμάμαι την εποχή πριν τα εμβόλια που με έστελναν τριγύρω να παίξω με φίλους με ιλαρά, παρωτίτιδα και ανεμοβλογιά. Δεν προτείνω ότι αυτό είναι η λύση δημόσιας υγείας για αυτό το ζήτημα, αλλά αν δεν εμφανιστούν εμβόλια μπορεί να το σκεφτείτε».
«Αν, μετά από χρόνια στο μέλλον, δεν έχουμε εμβόλιο θα πρέπει ίσως να σκεφθούμε πως θα προστατέψουμε αυτες τις ηλικιακές ομάδες που διατρέχουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο ενώ οι νεώτεροι μπορούν να συνεχίσουν τις ζωές τους. Δε νομίζω ότι αυτό θα περιέχει ποτέ την ενθάρρυνση των ανθρώπων να μολυνθούν».
Ο Lord Blunkett, ο οποίος υπηρέτησε ως Γραμματέας Εκπαίδευσης στην Κυβέρνηση του Tony Blair, κατηγόρησε την Κυβέρνηση για «θρίαμβο του φόβου πάνω στην φιλοδοξία» καθώς μίλησε για μια «εθνική προσπάθεια να δοθεί σε όλα τα παιδιά μια πρόσωπο προς πρόσωπο εμπειρία πριν το τέλος του Ιουλίου».
Είπε στο ραδιόφωνο του BBC 4’s World at One: «Για να είμαι ειλικρινής, νομίζω ότι είναι έλλειψη θέλησης, είναι έλλειψη «μπορώ να το κάνω». Είναι μια αποτυχία να κάνουν ό,τι έχουμε ήδη κάνει με τις υπηρεσίες Υγείας και την Οικονομία, που σημαίνει ότι υπάρχουν προκλήσεις, υπάρχουν αληθινά προβλήματα, αλλά ως έθνος θα επιδιώξουμε να τις υπερνικήσουμε.
«Γιατί συμβαίνει άλλες χώρες, όχι μόνο στην Ευρώπη αλλά και ανά τον κόσμο, να μπορούν να έχουν την φιλοδοξία να επαναφέρουν τα παιδιά τους, με όλων των ειδών δημιουργικούς τρόπους, πίσω στο σχολείο και εμείς δεν μπορούμε; Μπορώ μόνο να συμπεράνω ότι η Κυβέρνηση τα χάνει».
Η εκπαιδευμένη εκπαιδευτικός πρόσθεσε: «Απλά ξέρω οτι πρέπει να το κάνουμε αυτό. Εφόσον μπορέσαμε να ανοίξουμε τα νοσοκομεία Nightingale στον χρόνο που κάναμε, γιατί δεν μπορούμε να επενδύσουμε στο μέλλον των παιδιών μας;»
H Justine Greening, Γραμματέας Εκπαίδευσης από το 2016 εως το 2018, πρόσθεσε ότι ήταν «αβάσιμο να μην υπάρχει ακόμη κυβερνητικό σχέδιο για να ανοίξουν ξανά τα σχολεία.»
Γράφοντας για τη Telegraph, o Robert Halfon, ο πρόεδρος της συντηρητικής παράταξης της επιτροπής περιορισμένης σύνθεσης εκπαίδευσης, προειδοποίησε για το οικονομικό κόστος της απώλειας σχεδόν μισού σχολικού έτους λόγω της πανδημίας, λέγοντας: «Το κλείσιμο των σχολείων θα μπορούσε να έχει ένα βαρύσημαντο αντίκτυπο στην οικονομία.»
«Θα πρέπει να επαναφέρουμε τα παιδιά και τους εφήβους μας ξανά στη διαδικασία της μάθησης, και αυτό σημαίνει άνοιγμα των σχολείων πιο σύντομα παρά αργότερα. Αν δε γίνει αυτό, το αληθινό ρίσκο θα είναι η καταστροφή των ευκαιριων ζωής χιλιάδων παιδιών καθυστερώντας την ευκαιρία τους να σκαρφαλώσουν την εκπαιδευτική σκάλα ευκαιριών»
Η Επίτροπος Παιδιών για την Αγγλία, Anne Longfield, δήλωσε ότι ήταν «γελοίο» ότι άνοιξαν σχολεία μετά από άλλους τομείς της οικονομίας, όπως τα θεματικά πάρκα από τις 4 Ιουλίου, προσθέτοντας: «Τα παιδιά κινδυνεύουν να ξεχαστούν κατά την άρση του lockdown».
Ο καθηγητής Carl Heneghan, διευθυντής του Centre for Evidence-Based Medicine στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, δήλωσε ότι ίσως αξίζει να εξεταστεί ένα σουηδικό μοντέλο σύμφωνα με το οποίο προστατεύονται εκείνοι που διατρέχουν κίνδυνο και επιτρέπεται στους νεώτερους ανθρώπους να προσβληθούν από τον ιό για να δημιουργήσουν την ανοσία της αγέλης.
«Θα αρχίσουμε να διεξάγουμε κάποιους ορθολογικους διαλόγους, γιατί με πολλές λοιμώξεις ξέρουμε ότι αν τις κολλήσεις όταν είσαι πολύ νέος στην πραγματικότητα ανταπεξέρχεσαι πολύ καλά, επί παραδείγματι με την ανεμοβλογιά», είπε.
«Οπότε αν δεν υπήρχε εμβολιασμός και αυτό γίνει μια επιδημική λοίμωξη που κυκλοφορεί, θα πρέπει να συζητήσουμε σχετικά με το πότε είναι καλύτερο να την κολλήσεις και αν αναλογιστούμε τα δεδομένα η ηλικία αυτή είναι κάτω των 45. Όσο μεγαλώνεις επιδεινώνεται.»
«Αυτό είναι το είδος του σουηδικού μοντέλου στο οποίο προστατεύεις μερικούς ανθρώπους, ενώ άλλοι άνθρωποι θα κολλήσουν πιθανώς τη λοίμωξη και θα συνεχίσουν στην κοινωνία.»
Τα στοιχεία από την Αγγλία και την Ουαλία μεταξύ 28ης Μαρτίου και 29ης Μαΐου δείχνουν ότι ο κορωνοϊός πρόσθεσε μόνο μία ημέρα επιπλέον ετήσιου κινδύνου για άτομα ηλικίας 5 έως 14 ετών και λιγότερο από μια ημέρα για παιδιά κάτω των 5 ετών.
Ο Sir David είπε ότι δεν περίμενε να αλλάξει το ποσοστό καθώς η Βρετανία βγήκε από το lockdown, αφού τα ίδια ποσοστά στις ηλικιακές ομάδες θα εξακολουθούσαν να αναμένεται να πεθάνουν ακόμη και αν αυξηθούν οι λοιμώξεις.
Νωρίτερα ο κ. Halfon είχε ζητήσει έναν «εθνικό στρατό εκπαίδευσης» συνταξιούχων δασκάλων, μαθητών και επιθεωρητών Ofsted για να σώσει τη σχολική χρονιά για εκατοντάδες χιλιάδες μαθητές. Τα νέα προσωρινά σχολεία θα μπορούσαν να δημιουργηθούν σχετικά φθηνά σε δημόσια κτίρια με ρεσεψιονίστ και έναν αξιωματικό προστασίας.
Είπε: «Θέλουμε το Primark να ανοίξει, θέλουμε να ανοίξουν οι pub, οι άνθρωποι πηγαίνουν στην παραλία Southend · δεν μας πειράζει αν οι εργάτες παράδοσης παραδίδουν τα προϊόντα των παντοπωλείων και τα βιβλία μας στο Amazon με πολύ χαμηλή αμοιβή, ωστόσο λέμε ότι δεν είναι ασφαλές να επαναλειτουργήσουν τα σχολεία – είναι παράλογο.»
Η Oasis, μια φιλανθρωπική οργάνωση που διευθύνει 32 ακαδημίες που φροντίζουν 31.000 παιδιά σε 32 δημοτικά σχολεία και 20 σχολεία της δευτεροβάθμιας, είπε στη Telegraph ότι είχε προσφορές από μια αλυσίδα ξενοδοχείων σχετικά με διδασκαλία στα δωμάτιά της.
Ο Steve Chalke, ιδρυτής του Oasis, δήλωσε: «Δεν είναι μόνο ξενοδοχεία – είναι εκκλησίες, τζαμιά, αίθουσες των κοινοτήτων, δημαρχεία, μουσεία. Υπάρχει επίσης ένας δημιουργικός τρόπος δημιουργίας λίγο περισσότερου προγράμματος σπουδών για κάθε παιδί και δημιουργίας μιας διαδικασίας ένταξης για αυτά.»
Σε ένα γράμμα προς τον κ. Williamson, 70 ηγέτιδες εταιρείες, πανεπιστήμια και φιλανθρωπικά ιδρύματα συμπεριλαμβανομένων της εταιρείας KPMG και της σύμπραξης Northern Powerhouse, έκαναν έκκληση για ένα εθνικό σύστημα παροχής ιδιαίτερων μαθημάτων για να αναπληρωθούν οι χαμένες ώρες για τους μαθητές που διατρέχουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο να μέινουν πίσω.
«Τώρα, περισσότερο από ποτέ για αυτούς από φτωχότερες οικογένειες οι πιθανότητες δεν είναι με το μέρος τους», προειδοποίησε το γράμμα.
https://www.telegraph.co.uk/
πηγή
.jpeg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου