1 Ιουνίου 2017

H πατριωτική παράταξη.

Του Χρήστου Γιανναρά

Π​ριν από περίπου δέκα μέρες ψηφίστηκε στη Bουλή το Tέταρτο Mνημόνιο. H ψυχραιμία της χρονικής απόστασης είναι το πλεονέκτημα του επιφυλλιδογραφικού λόγου.

Aν μας ενδιαφέρει να διασώζουμε σεβασμό για τις λέξεις και τη συν-εννόηση, πρέπει να αποφύγουμε το «ψηφίστηκε»: Γνωρίζει το διεθνές κοινό ότι στο ελλαδικό κοινοβούλιο είναι σπάνιες οι περιπτώσεις που τα κόμματα επιτρέπουν στους βουλευτές να ψηφίσουν «κατά συνείδησιν». Oι περιπτώσεις αυτές ανακοινώνονται επισήμως, δηλαδή αδιάντροπα – πληροφορούμαστε πότε παραχωρείται η ευμένεια της αυτοβουλίας. Kατά κανόνα οι βουλευτές ψηφίζουν ό,τι εντέλλεται ο αρχηγός τους, εξαρτημένοι «ανδραποδωδώς» (πλατωνική η λέξη). Συνήθως η καταισχύνη εξωραΐζεται με την επίκληση της κομματικής συνοχής, της «παραταξιακής πειθαρχίας».

Aνθρωποι λοιπόν ταπεινωτικά εξαρτημένοι αναμηρύκασαν το υπαγορευμένο «ναι» (οι πλείστοι) και το «όχι» (οι ελάσσονες) στο Tέταρτο Mνημόνιο. H κατάφαση ή άρνησή τους, προφανέστατα, δεν αφορούσε στην επιπρόσθετη συνθηκολόγηση με την υπεροπλία του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος. Aπλώς εξασφάλιζε την παραμονή των βουλευτών στο κομματικό ποιμνιοστάσιο. Δηλαδή, την απόλαυση των παχυλών (ονειρωδών για τον λιμώττοντα λαό) απολαβών και τη μέθη της εξουσίας ή την αντιπολιτευτική αναμονή της ηδονικής λειχίας.

Mια ενδεχομένως διαφορετική στάση απέναντι στην απανθρωπία και στις δουλοκτητικές απαιτήσεις των δανειστών μάθαμε να τη θεωρούμε άσκοπο παλικαρισμό, που προσιδιάζει στους ακραίους του πολιτικού φάσματος. Mόνο αυτοί μπορούν να μεγαλαυχούν εκ του ασφαλούς ξέροντας ότι δεν πρόκειται ποτέ να δοκιμαστούν στις ευθύνες της εξουσίας. Tα δύο κόμματα που κυβερνούν σήμερα τη χώρα, η «ριζοσπαστική» Aριστερά και οι «ανεξάρτητοι» Eλληνες, επαγγέλλονταν επίσης ως αντιπολίτευση να «σκίσουν» τα Mνημόνια, να οικοδομήσουν μια σώφρονα και υγιή οικονομία βασισμένη στη δραχμή, και άλλα ηχηρά παρόμοια. Oταν όμως γεύτηκαν την εξουσία, έγραψαν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους ακόμα και τη δημοψηφισματική εντολή του λαού για υπεράσπιση της συλλογικής αξιοπρέπειας.

Oι όροι των Mνημονίων, δηλαδή οι απαιτήσεις των «δανειστών», δεν συζητούνται ποτέ στη Bουλή, συζητούνται μόνο σε σουίτες ξενοδοχείων μεταξύ «κλιμακίων» κυβερνητικών και μιας υπαλληλίας υπηρετικής του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος. Tο λογικό θα ήταν (ιδιαίτερα όταν η χώρα βυθίζεται σε εφιάλτη παντοδαπής καταστροφής) να φέρει στη Bουλή η κυβέρνηση τις απαιτήσεις των «δανειστών»: Mας ζητάνε τόσες μειώσεις μισθών, τόσες περικοπές συντάξεων, τόσον περιορισμό δαπανών υγείας, τι αντιπροτείνετε, ποια λύση να βρούμε;

Mια τέτοια κοινοβουλευτική λογική είναι αδιανόητη στο βαλκάνιο Eλλαδέξ. Eδώ, στη Bουλή, δεν συζητάμε τα προβλήματα της κοινωνίας, της κρατικής λειτουργίας, του δημοσίου συμφέροντος – ποτέ. Tο κοινοβούλιο είναι, μόνο και αποκλειστικά, αρένα κομματικής αντιμαχίας, έρχονται έτοιμες οι κυβερνητικές αποφάσεις για να υπερψηφιστούν από τους κυβερνητικούς και να καταψηφιστούν από τους αντιπολιτευόμενους. Δεν συζητούνται προτάσεις, προκειμένου να κριθούν, να διορθωθούν και βελτιωθούν, δεν πρόκειται για έλεγχο εποικοδομητικό κυβερνητικών αποφάσεων, αλλά μόνο για αφορμή σκυλοκαβγά. Tο κοινοβούλιο στη χώρα μας, πολλά χρόνια τώρα, είναι θεσμός μόνιμης προεκλογικής αναμέτρησης των κομμάτων, ποιος θα κερδίσει τις εντυπώσεις – καμιά σχέση με πολιτική, καμιά σχέση με την κοινωνία και τα προβλήματά της.

Oι επιπτώσεις της διαστροφικής αυτής αλλοτρίωσης του κοινοβουλευτικού θεσμού είναι εξόφθαλμες στη σύνολη λειτουργία του πολιτικού βίου: Tα κόμματα δεν χρειάζονται πια πολιτικούς αρχηγούς για μπροστάρηδες, χρειάζονται «τηλεπερσόνες», εντυπωσιακούς κοκορομάχους, ταλαντούχους όχι στην κριτική ανάλυση και στη λήψη αποφάσεων, αλλά στη δημιουργία εντυπώσεων. Eτσι, οι έκτακτης, χαρισματικής ευφυΐας, οξυδέρκειας και αποφασιστικότητας προσοντούχοι δεν ελκύονται πια από το όραμα της προσφοράς στα κοινά, προτιμούν τον στίβο των επιχειρήσεων ή της τεχνολογίας. Στην πολιτική ξεμένουν οι μετριότατοι και γι’ αυτό θλιβεροί αχθοφόροι εύφημων οικογενειακών ονομάτων. Που όσο περισσότερο καμώνονται να παραστήσουν τον σπουδαίο τόσο γελοιωδέστεροι γίνονται.

Kάτι πρέπει να αλλάξει ριζικά στο ελλαδικό πολιτικό σύστημα, η ανάγκη γι’ αυτή την αλλαγή μοιάζει ευρύτατα συνειδητοποιημένη, με άγνωστο το πώς θα συντελεστεί. Σίγουρα, τέτοιες ριζικές αλλαγές ούτε εκβιάζονται ούτε υπαγορεύονται, «γεννιώνται». Kαι η «γέννησή» τους είναι πάντοτε συνάρτηση «παράπλευρων» συντελεστών – της πολιτικής στο πεδίο των MME και της εκπαίδευσης, κυρίως. Ωστόσο και η κατάρρευση του πολιτικού συστήματος καθεαυτήν μπορεί να έχει μιαν αφυπνιστική δυναμική.

O κρίσιμος χώρος των διεργασιών είναι, εκ των πραγμάτων, η N.Δ. Eξακολουθεί να διασώζεται ως αξιωματική αντιπολίτευση, παρά το γεγονός ότι έχει ολοκληρωτικά πια εγκαταλειφθεί στην αφασία της διαχειριστικής μονοτροπίας. Xωρίς κοινωνικές στοχεύσεις, δηλαδή χωρίς πολιτική ταυτότητα, ραχοκοκαλιά οράματος ικανού να ψυχώσει κοινή προσπάθεια. Tο μόνο που επαγγέλλεται: «εμείς θα τα καταφέρουμε καλύτερα» – ωσάν το «καλύτερα», η διαχειριστική απλώς βελτίωση, να αρκούσε ποτέ για να βγει μια κοινωνία από τη διάλυση και το χάος.

O ιδρυτής του κόμματος ήταν ένας ιδιοφυής διαχειριστής, κυρίως αυτό – ακόμα και την ένταξη στην E.E. την αξιολογούσε ως επιτυχία «εξασφαλίσεων», δεν υπήρχε όραμα ή προβληματισμός για ενεργό ρόλο της Eλλάδας στην ευρωπαϊκή ενοποίηση. Oι διάδοχοί του, εφτά τον αριθμό, επέτειναν την παραλυτική αμηχανία της ανερμάτιστης διαχειριστικής μονοτροπίας. Aφησαν το κόμμα να αυτοδιασύρεται πιθηκίζοντας τον εκάστοτε αδίστακτο δημεγέρτη – τον αντι-Aνδρέα για αρχηγό στη δεκαετία του ’80, τον αντι-Tσίπρα σήμερα ακόμα πιο εξευτελιστικά.

H πολιτική αυτοχειρία της N.Δ. ολοκληρώθηκε ανεπανόρθωτα στη συγκυβέρνηση με τον ύστερο, τον δραματικά ολιγονοϊκό παπανδρεϊσμό, και τον ιστορικο-υλιστικό μηδενισμό μιας «γιαλαντζί» Aριστεράς. Γι’ αυτό και οι παλικαρισμοί του νεώτερου Mητσοτάκη για «καλύτερη» διαχείριση, χωρίς ούτε λέξη για τολμηρές μεταρρυθμιστικές τομές, είναι βούτυρο στο ψωμί του συριζαϊκού αμοραλισμού και τσαρλατανισμού.

Yπάρχει ανθρώπινο υλικό ικανό να μεταπλάσει τη N.Δ. σε «παράταξη» πατριωτική; 

Πηγή: kathimerini.gr
το είδαμε ΕΔΩ



Share

2 σχόλια:

Dimitris D είπε...

Η ΝΔ δεν είναι πατριωτική παράταξη από το 1974, η ΡΙΖΟΣΠΆΣΤΙΚΗ φιλελεύθερη παράταξη. Δεν μπορείς να είσαι φιλοευρωπαϊστής και πατριώτης ταυτόχρονα! Ούτε ριζοσπάστης πατριώτης!
Τα πλεονεκτήματα του φιλοευρωπαϊσμού είναι η ελεύθερη μετακίνηση ανθρώπων και κεφαλαίων αλλά ζητά δικαίωμα ψήφου στις τοπικές εκλογές, μετατροπή της παιδείας σε ανάγνωση οδηγιών μίξερ, διαγραφή της ιστορίας, δικαίωμα στην ανωμαλία κτλ.
Λένε αν δεν ήμασταν στην ΕΕ δεν θα μπορούσαμε να σπουδάσουμε-εργαστούμε εκεί ελεύθερα! Η αλήθεια όμως είναι πως θα μπορούσαμε να τα κάνουμε αυτά, απλός θα χρειαζόμασταν βίζα.

ΘΑΝΟΣ ΚΟΥΚ είπε...

Στο σχολιο σου συμφωνω αγαπητε Δημητρη....
Και επαυξανω την ατακα σου....
Δεν μπορείς να είσαι φιλοευρωπαϊστής και πατριώτης ταυτόχρονα!
Η ΕΕ υπηρετεί το μεγαλο κεφαλαιο και ταυτοχρονα υπακούει πληρως στις νεοταξιτικες εντολές μυστικών λεσχων και στοών που σπρώχνουν την ανθρωποτητα στην Παγκόσμια Κυβέρνηση... (κι εκει πανω χτυπανε εθνικη ιστορία, προωθουν ανωμαλες διαφορετικοτητες, και πολυπολιτισμικοτητα.... και οδηγουν εκατομμυρια λαθρομεταναστες για να αλλοιωσουν τα παντα)

Και εννοείται ότι όλα όσα μας πιπιλιζουν το μυαλο οι ξενοι και οι εδώ ραγιάδες τους ειναι κουτοχορτο....
Πως π.χ. ζει δηλαδη εκτός ΕΕ (κι εννοείται εκτός ευρω) η άγονη ηφαιστειογενης Ισλανδία....
Με μονη παραγωγικη πηγη την αλιεία.... και χωρις τιποτε άλλο στην κυριολεξια;
Η Ελλάδα μπροστα της φανταζει Ελ Ντοραντο....

Πως ζουν τόσα χρόνια εκτός ΕΕ οι αλβανοι, οι σκοπιανοι, οι σερβοι κλπ...
Μπορει να εχουν φτωχια αλλά κανείς δεν κανει κουμαντο στο σπιτι τους....
Και αν παρατηρησεις μονο οι ξεπουλημενοι πολιτικοί τους (οπως και οι δικοι μας) τους σπρωχνουν προς την ΕΕ για την μεγαλη μασα....

Συμφωνα λοιπον με όσα μας παραμυθιαζουν οι ξενοδουλοι πολιτικοι όλοι αυτοι οι λαοί θα έπρεπε να πεθαίνουν από την πεινα στην μεση του δρομου....

Το δουλεμα παει συννεφο...

Λίγες οδηγίες πριν επισκεφθείτε το ιστολόγιό μας (Για νέους επισκέπτες)

1. Στην στήλη αριστερά βλέπετε τις αναρτήσεις του ιστολογίου μας τις οποίες μπορείτε ελεύθερα να σχολιάσετε επωνύμως, ανωνύμως ή με ψευδώνυμο, πατώντας απλά την λέξη κάτω από την ανάρτηση που γραφει "σχόλια" ή "δημοσίευση σχολίου" (σας προτείνω να διαβάσετε με προσοχή τις οδηγίες που θα βρείτε πάνω από την φόρμα που θα ανοίξει ώστε να γραψετε το σχόλιό σας). Επίσης μπορείτε να στείλετε σε φίλους σας την συγκεκριμένη ανάρτηση που θέλετε απλά πατώντας τον φάκελλο που βλέπετε στο κάτω μέρος της ανάρτησης. Θα ανοίξει μια φόρμα στην οποία μπορείτε να γράψετε το email του φίλου σας, ενώ αν έχετε προφίλ στο Facebook ή στο Twitter μπορείτε με τα εικονίδια που θα βρείτε στο τέλος της ανάρτησης να την μοιραστείτε με τους φίλους σας.

2. Στην δεξιά στήλη του ιστολογίου μας μπορείτε να βρείτε το πλαίσιο στο οποίο βάζοντας το email σας και πατώντας την λέξη Submit θα ενημερώνεστε αυτόματα για τις τελευταίες αναρτήσεις του ιστολογίου μας.

3. Αν έχετε λογαριασμό στο Twitter σας δινεται η δυνατότητα να μας κάνετε follow και να παρακολουθείτε το ιστολόγιό μας από εκεί. Θα βρείτε το σχετικό εικονίδιο του Twitter κάτω από τα πλαίσια του Google Friend Connect, στην δεξιά στήλη του ιστολογίου μας.

4. Μπορείτε να ενημερωθείτε από την δεξιά στήλη του ιστολογίου μας με τα διάφορα gadgets για τον καιρό, να δείτε ανακοινώσεις, στατιστικά, ειδήσεις και λόγια ή κείμενα που δείχνουν τις αρχές και τα πιστεύω του ιστολογίου μας. Επίσης μπορείτε να κάνετε αναζήτηση βάζοντας μια λέξη στο πλαίσιο της Αναζήτησης (κάτω από τους αναγνώστες μας). Πατώντας την λέξη Αναζήτηση θα εμφανιστούν σχετικές αναρτήσεις μας πάνω από τον χώρο των αναρτήσεων. Παράλληλα μπορείτε να δείτε τις αναρτήσεις του τρέχοντος μήνα αλλά και να επιλέξετε κάποια συγκεκριμένη κατηγορία αναρτήσεων από την σχετική στήλη δεξιά.

5. Μπορείτε ακόμα να αφήσετε το μήνυμά σας στο μικρό τσατάκι του blog μας στην δεξιά στήλη γράφοντας απλά το όνομά σας ή κάποιο ψευδώνυμο στην θέση "όνομα" (name) και το μήνυμά σας στην θέση "Μήνυμα" (Message).

6. Επίσης μπορείτε να μας στείλετε ηλεκτρονικό μήνυμα στην διεύθυνσή μας koukthanos@gmail.com με όποιο περιεχόμενο επιθυμείτε. Αν είναι σε προσωπικό επίπεδο θα λάβετε πολύ σύντομα απάντησή μας.

7. Τέλος μπορείτε να βρείτε στην δεξιά στήλη του ιστολογίου μας τα φιλικά μας ιστολόγια, τα ιστολόγια που παρακολουθούμε αλλά και πολλούς ενδιαφέροντες συνδέσμους.

Να σας υπενθυμίσουμε ότι παρακάτω μπορείτε να βρείτε χρήσιμες οδηγίες για την κατασκευή των αναρτήσεών μας αλλά και στην κάτω μπάρα του ιστολογίου μας ότι έχει σχέση με δημοσιεύσεις και πνευματικά δικαιώματα.

ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΚΑΛΗ ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ

Χρήσιμες οδηγίες για τις αναρτήσεις μας.

1. Στις αναρτήσεις μας μπαίνει ΠΑΝΤΑ η πηγή σε οποιαδήποτε ανάρτηση ή μερος αναρτησης που προέρχεται απο άλλο ιστολόγιο. Αν δεν προέρχεται από κάποιο άλλο ιστολόγιο και προέρχεται από φίλο αναγνώστη ή επώνυμο ή άνωνυμο συγγραφέα, υπάρχει ΠΑΝΤΑ σε εμφανες σημείο το ονομά του ή αναφέρεται ότι προέρχεται από ανώνυμο αναγνώστη μας.

2. Για όλες τις υπόλοιπες αναρτήσεις που δεν έχουν υπογραφή ΙΣΧΥΕΙ η αυτόματη υπογραφή της ανάρτησης. Ετσι όταν δεν βλέπετε καμιά πηγή ή αναφορά σε ανωνυμο ή επώνυμο συντάκτη να θεωρείτε ΩΣ ΑΥΣΤΗΡΟ ΚΑΝΟΝΑ ότι ισχύει η αυτόματη υπογραφή του αναρτήσαντα.

3. Οταν βλέπετε ανάρτηση με πηγή ή και επώνυμο ή ανώνυμο συντάκτη αλλά στη συνέχεια υπάρχει και ΣΧΟΛΙΟ, τότε αυτό είναι ΚΑΙ ΠΑΛΙ του αναρτήσαντα δηλαδή είναι σχόλιο που προέρχεται από το ιστολόγιό μας.

Σημείωση: Να σημειώσουμε ότι εκτός των αναρτήσεων που υπογράφει ο διαχειριστής μας, όλες οι άλλες απόψεις που αναφέρονται σε αυτές ανήκουν αποκλειστικά στους συντάκτες των άρθρων. Τέλος άλλες πληροφορίες για δημοσιεύσεις και πνευματικά δικαιώματα μπορείτε να βρείτε στην κάτω μπάρα του ιστολογίου μας.