9 Οκτωβρίου 2015

Τα μειονοτικά δικαιώματα και οι αλβανικές… ζαβολιές.

Γράφει ο Δημήτρης Περδίκης

Όταν η Αλβανία έγινε μέλος της Κοινωνίας των Εθνών (1921) κατέθεσε έγγραφο προς τον οργανισμό με το οποίο δήλωσε πως θα σεβαστεί τα δικαιώματα της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας. Από τότε σε κάθε βήμα και σε κάθε ερώτηση απαντά πως σέβεται την Ε.Ε.Μ. Αυτό βέβαια καθησυχάζει τόσο τους Έλληνες όσο και τους διεθνείς θεσμικούς συνομιλητές της. Αν όμως κάποιος ρωτούσε γιατί δεν επιτρέπει όσα απορρέουν από την συνθήκη για τις μειονότητες στην, για παράδειγμα, Χιμάρα, θα άκουγε από τον Αλβανό συνομιλητή του πως… δεν υπάρχουν Έλληνες στην Χιμάρα. 

Βλέπουμε λοιπόν πως ο Αλβανός έχει κάτι άλλο στο μυαλό του όταν μιλάει για ελληνική μειονότητα και κάτι άλλο ο ξένος συνομιλητής του. Η Αλβανία έχει υπογράψει την ευρωπαϊκή συνθήκη πλαίσιο περί προστασίας των εθνικών μειονοτήτων και η συνθήκη έχει ψηφιστεί και έχει γίνει νόμος από την αλβανική βουλή. 

Ένα πολύ βασικό σημείο είναι πως ενώ στην Συμφωνία Πλαίσιο υπάρχει το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού (Σύμβαση Πλαίσιο: 

Άρθρο 3.1), η Αλβανία αρνείται αυτό το δικαίωμα, θεωρώντας αυθαίρετα πως μειονοτικό δικαίωμα υπάρχει μόνο μέσα στις καλούμενες μειονοτικές ζώνες. Ακόμα δεν αποδέχεται ούτε την ελληνική εθνική καταγωγή των Ελληνόβλαχων παρά την επιθυμία τους να αυτοπροσδιορίζονται έτσι. Αυτό είναι σημαντικό επειδή όπου κατοικεί εθνική μειονότητα η εδαφική έκταση της περιοχής αυτής πρέπει να είναι προστατευόμενη από υφαρπαγή από ξένα προς την μειονότητα στοιχεία ακόμα και με νόμιμες κατά τα άλλα αγορές εδαφικών εκτάσεων. 

Αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία στην περιοχή της Χιμάρας όπου είναι φανερή η πρόθεση των Αλβανών να υφαρπάξουν την γη των γηγενών κατοίκων για να κάνουν τουριστικές μπίζνες. Οι μεθοδεύσεις των αλβανικών αρχών για να περάσουν… τις απόψεις τους είναι πολλές αλλά και κραυγαλέες. Οι εκλογές της τοπικής αυτοδιοίκησης που πραγματοποιήθηκαν τον περασμένο Ιούνιο έδειξαν πως η ανάδειξη των δικών τους ανθρώπων ως δημάρχων για τον πλήρη έλεγχο της περιοχής όπου διαβιεί η Ελληνική Εθνική Μειονότητα περιλαμβάνει τα εξής 

1. Υποσχεσιολογία των πάντων για τα πάντα. Θέλεις διορισμό; Παραθαλάσσιο οικόπεδο; Νομιμοποίηση αυθαιρέτου; Την αυλή του γείτονα; 

2. Αγορά ψήφων. Για λίγα ευρώ εξαγοράζονται ψήφοι, οι δύσκολοι λαμβάνουν τα διπλά. 

3. Άνοιγμα καλπών, αφαιρείται ποσότητα ψηφοδελτίων που αντικαθίσται με ίση ποσότητα άλλων ετοιμασμένων ψηφοδελτίων. 

Η οικειοποίηση του χώρου όπου κατοικούν, αυτόχθονες από χιλιετιών, τα μέλη της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας προχωρά με την παραχάραξη των πραγματικών δεδομένων όσο και της ιστορίας. 

Έχουν γραφτεί και έχουν δηλωθεί τόσα πολλά και τόσα απίστευτα από τα πιο επίσημα χείλη, αναφέρω μερικά: «Στην Χιμάρα πριν από το 1990 κανείς δεν δήλωνε Έλληνας, μετά όσοι πήγαν στην Ελλάδα έπαιρναν χρήματα για να δηλώνουν Έλληνες» «Οι Χιμαριώτες μάθανε ελληνικά κάνοντας εμπόριο με την Κέρκυρα», «Ποιο εύκολα θα βρείτε Εσκιμώο στην Σαχάρα παρά Έλληνα στην Χιμάρα», «Οι αρχαίες μας επιγραφές είναι στα ελληνικά γιατί τότε αυτά ήσαν διεθνής γλώσσα». Όλες οι αρχαίες ελληνικές πόλεις και τα μνημεία βαφτίζονται ιλλυρικά, και με αυτό εννοούν αλβανικά. Άλλα βαφτίζονται ρωμαϊκά ή ακόμα εβραϊκά. Οτιδήποτε άλλο εκτός από ελληνικά. Τα τελευταία χρόνια όμως έχουμε μια αύξηση όλων των μεθοδεύσεων και των δηλώσεων που σκοπό έχουν την εξαφάνιση κάθε ελληνικού ίχνους, την μείωση της ορθοδοξίας και την μεγιστοποίηση κάθε απαίτησης απέναντι στην Ελλάδα. 

Σε αυτά τα πλαίσια η τελευταία αλβανική απογραφή έδειξε… ως δεύτερη μεγαλύτερη θρησκευτική ομάδα στην Αλβανία την καθολική ενώ είναι στους πάντες γνωστό πως μετά την μουσουλμανική που είναι βέβαια πρώτη, η δεύτερη μεγαλύτερη είναι η ορθόδοξη, ενώ η καθολική είναι μικρή, κυρίως στην βορειοδυτική Αλβανία.

Από την άλλη πλευρά οι αλβανικές εδαφικές διεκδικήσεις γίνονται πιο συχνές και μάλιστα δια στόματος και του ίδιου του πρωθυπουργού. Το θέμα των Τσάμηδων έχει αναδειχθεί από τα Τίρανα σε «γενοκτονία» από τους Έλληνες όπως λένε, ενώ στην πραγματικότητα το 1940 ως 1944 οι Τσάμηδες είναι αυτοί που διέπραξαν φρικτά εγκλήματα κατά των Ελλήνων στην Θεσπρωτία. Αυτά όλα χρειάζονται μεθοδική αντιμετώπιση για να μη παγιωθούν με το χρόνο.



Share

6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Οι Χιμαριότες είναι δίγλωσσοι, και όχι αποκλειστικά ελληνόφωνοι, και η περιοχή τους δεν συμπεριλαμβάνεται στην λεγόμενη μειονοτική ζώνη. Οι Αλβανοί της Χιμάρας την ελληνική γλώσσα την έμαθαν χάρη της εντατικής επικοινωνίας και θρησκευτικής-στρατιωτικής συμμαχίας με την Ελλάδα και ξεχωριστά με το νησί της Κέρκυρας. Εκεί τα παιδιά τους εκπαιδεύονταν στα σχολεία και οι οικογένειες τους προστατεύονταν και η περιουσία τους έβγαινε από το εμπόριο.
Κοιτάξτε τη γράφει ο πατέρας Giuseppe Schirò - στα αλβανικά Zef Skiroi - το έτος 1720: «Η περιοχή της Χιμάρας έπαθε δύο καταστροφές από την πανούκλα και από την ισχυρή επίθεση του Τούρκων, γιατί οι Αλβανοί της χιμαριότικης ακτής είχαν βοηθήσει στην προστασία της Κέρκυρας πολεμώντας πλάι στους Κερκυραίους.»

«Εξαιτίας της γεωγραφικής τους απομόνωσης, της δυσκολίας στο εμπόριο με την αλβανική ενδοχώρα και την πίεση που δέχτηκαν από την οθωμανική διοίκηση, συνήθισαν να θεωρούν την Ελλάδα ως φυσικό προστάτη τους. Ειδικά η Κέρκυρα επειδή ήταν αρκετά προσβάσιμη, λόγω της γεωγραφικής γειτνίασης, ήταν αρκετά ελκυστική σε αυτούς, καθώς όλο και περισσότερες Χιμαριότικες οικογένειες έστελναν τα παιδιά τους να σπουδάσουν σε σχολεία σ’ αυτό το νησί και εμπόρους να κάνουν εμπόριο με τον τοπικό πληθυσμό. Η ελληνική διάλεκτος που αυτή τη στιγμή ομιλούν στη Χιμάρα και σε μερικά παρακείμενα χωριά, φαίνεται ότι έχει άμεση σχέση με την ελληνική διάλεκτο που μιλούσαν στην Κέρκυρα και πολλοί εθνολόγοι έχουν κάνει λόγο για το πώς οι Χιμαριότες κάνουν χρήση της αλβανικής για ιδιαίτερους τελετουργικούς σκοπούς. Γλωσσολόγοι που έχουν ερευνήσει την αλβανική διάλεκτο που ομιλείται στη Χιμάρα, έχουν βρει σε αυτή στοιχεία φωνητικού νασαλισμού, τα οποία μαζί με τη χρήση αρχαϊκών επιθέτων όπως ‘Γκιολέκα, Γκιπάλι, Γκιντέντε’ (από τα ‘Gjon Leka’, ‘Gjin Pali’, ‘Gjin Deda’) αποτελούν απόδειξη για μία πολύ παλιά αλβανική παρουσία στην περιοχή.» (Ardian Vehbiu, Shqipja totalitare, Çabej 2008 (a:4))

«Ο εξελληνισμός της Χιμάρας δεν έχει μία ξεκάθαρη χρονική αρχή…τα λαογραφικά στοιχεία εξ’ ίσου μας δείχνουν αρκετά σαφέστατα τις εθνικές αλβανικές ρίζες στην περιοχή: τα παραδοσιακά τραγούδια και οι τραγουδιστές τελετουργίες (στους γάμους, στους θανάτους και στις τελετές ταφής) είναι τυπικά και καθαρά αλβανικά…Μουσικά, η Χιμάρα είναι ίδια με την υπόλοιπη Labëria (Λιαπουριά) και είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι Έλληνες ‘αυτόχθονες’ ήρθαν στην περιοχή για να ξεχάσουν τα ίδια τους τα τραγούδια και τις παραδόσεις, να εγκαταλείψουν τα μουσικά τους όργανα και να υιοθετήσουν μια κουλτούρα που την θεωρούσαν κατώτερη.» (Ardian Vehbiu, Shqipja totalitare, Çabej 2008 (b:2-3))

Ανώνυμος είπε...

Ο Petro Marko (1913-1991), συγγραφέας από το χωριό Δρυμάδες (Dhërmi), μερικά χιλιόμετρα από τη Χιμάρα, έγραψε για τη διγλωσσία που υπάρχει στα χωριά της περιοχής: «Έτσι λοιπόν τι είμαστε; Αλβανοί! Αλλά γιατί χάσαμε τη γλώσσα μας; Θα πω ό,τι ξέρω: Γιατί οι μητέρες μας και οι γιαγιάδες μας ξέρουν καλύτερα αλβανικά π’ ότι ελληνικά; Γιατί τραγουδάμε και θρυνούμε στα αλβανικά; Γιατί οι παροιμίες μας είναι στα αλβανικά; Φαίνεται ότι από το 1820, ο εξελληνισμός έγινε πολιτικός στόχος από την ίδια την Ελλάδα…» (Petro Marko, Intervistë me vetveten: Retë dhe gurët, Shtëpia botuese: OMSCA, Tiranë 2000)

Αναφερόμενος στην προσπάθεια να ανοίξουν αλβανικά σχολεία στη Χιμάρα και στα γύρω χωριά, και στην αντίσταση που επέδειξε η Ελληνορθόδοξη Εκκλησία και το Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης, το οποίο είχε ως απώτερο στόχο του τον έλεγχο του πληθυσμού της περιοχής και τον σταδιακό εξελληνισμό του, ο Petro Marko είχε πει: «Οι πρόγονοι μας πολέμησαν με τα όπλα στο χέρι προστατεύοντας την ελευθερία και την τιμή τους, αλλά ήταν σε πόλεμο και για τα αλβανικά σχολεία. Ο Πατριάρχης της Κωνσταντινούπολης, με τον Επίσκοπο των Ιωαννίνων καταριόταν και αφόριζε όλους εκείνους που μάθαιναν στα αλβανικά σχολεία. Είναι αυτονόητη η αγριότητα των πρακτόρων του Φαναρίου, που δεν άφησαν τίποτα χωρίς να κάνουν για να απεθνικοποιήσουν την ηρωική επαρχία της Αλβανίας, τη Χιμάρα της Λαμπερίας.» (Petro Marko, Intervistë me vetveten: Retë dhe gurët, Shtëpia botuese: OMSCA, Tiranë 2000)

Ο Dhimitër Kamarda (1821-1882), Arbëreshë από την Ιταλία, υποστήριζε ότι οι Σουλιότες και οι Χιμαριότες ήταν Αλβανοί που είχαν εξελληνισθεί. Η άποψη του κατά την προσωπική μου γνώμη έχει σημασία, καθώς ο Καμάρντα είτε η άποψη του ήταν σωστή είτε λάθος, είτε το συνολικό του έργο ήταν σωστό είτε λάθος, πέθανε 30 χρόνια πριν την ίδρυση του αλβανικού κράτους. Έτσι, η θέση του για την αλβανική καταγωγή των Σουλιοτών και των Χιμαριοτών, δεν μπορούμε να πούμε ότι προέρχεται από την ενβερχοτζική προπαγάνδα. Η Nathalie Clayer καταγράφει τη θέση του Καμάρντα: «Η ιδέα ήταν ότι οι Αλβανοί - οι Χιμαριότες, οι Σουλιότες και άλλοι - συνεργάστηκαν μαζί με τους Έλληνες για την ελευθερία.» (Nathalie Clayer, Aux origines du nationalisme albanais: la naissance d'une nation majoritairement musulmane en Europe, KARTHALA Editions, 2007, ISBN 2845868162, p.207)

«Μερικές ημέρες ύστερα από την άφιξή μας στο χωριό αυτό, παρουσιάσθηκε στον Μαυροκορδάτο ο Σπυρομίλιος, με ένα σώμα από 200 Χιμαριότες, πού είχαν την πιό πολεμοχαρή εμφάνιση μέσα σε όλον τον στρατό. ΔΕΝ ΞΕΧΩΡΙΖΟΥΝ ΑΥΤΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΛΒΑΝΟΥΣ, γιατί το ντυσιμό τους και η γλώσσα τους είναι εντελώς αλβανικά, αλλά παρ’ όλο πού η θρησκεία τους είναι ελληνική (χριστιανική), δεν καταλαβαίνουν ούτε λέξη ελληνική.» είχε πει ο προσωπικός γιατρός του Λόρδου Βύρωνα που έζησε τα γεγονότα από πρώτο χέρι (Julius Millingen, Memoirs of the affairs of Greece, London 1831, p. 208-209)

ΘΑΝΟΣ ΚΟΥΚ είπε...

Οι Σουλιώτες ήταν καθαρόαιμοι Ελληνες οπως ολοι οι Ηπειρώτες και οι βορειοηπειρώτες...
Οι Χιμαριωτες είναι Ελληνες γιατι αισθανονται Ελληνες και εχουν ελληνικη εθνικη συνείδηση...
Εξάλλου ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ Ορθοδοξοι Χριστιανοί στην Βόρειο Ηπειρο που να μην είναι Ελληνες...
Οι Αλβανοί είναι είτε άθεοι είτε μουσουλμανοι...
Το ότι μιλανε και αλβανικά αυτό δεν σημαίνει τιποτα και είναι φυσικό από την στιγμή που επί αιώνες είχαν άμεση επαφή με τους αλβανούς σκιπτάρους τουρκαλβανούς...
Οι οποιοι ΠΑΝΤΑ ήταν εχθροί των Ελλήνων και σύμμαχοι των Τούρκων..

Είναι πολυ αστεία η θεωρία ότι την εποχή της τουρκοκρατίας που κατα χιλιάδες εξισλαμίζονταν οι παντες και κυρίως οι αλβανοί να θεωρουμε ότι οι βορειοηπειρωτες και οι Χιμαριώτες κλπ... εξελληνίστηκαν...
Χιλιάδες Ελληνες εξισλαμίστηκαν διά της βίας την οποία ασκούσαν Τούρκοι και Αλβανοί και με την πάροδο των ετων έχασαν και την εθνική τους ελληνική συνείδηση...
Οσοι κράτησαν την πιστη τους έμεινα και εθνικά Ελληνες όπως και οι Ελληνες Αρβανίτες που μετοίκησαν στην Ελλάδα από τα χώματα της Βορείου Ηπείρου και επειδη μιλάνε ένα ιδίωμα με αλβανικά στοιχεία νομίζουν οι αλβανοί ότι είναι κι αυτοί αλβανοί...

Τα πράγματα είναι ξεκάθαρα και τα έκανε ξεκαθαρα ο πολεμος της ελληνικής επανάστασης...
Οσοι ήταν και αισθάνονταν Ελληνες πολέμησαν στο πλευρό των υπολοίπων Ελληνων μιλούσαν ή όχι ελληνικά...
Τους ένωνε η ελληνική εθνική συνείδηση και η Ορθοδοξία...
Οσοι τάχθηκαν με το μέρος των Τούρκων ήταν και είναι τουρκαλβανοί σκιπταροι...

Απλά πράγματα...

Τα περι ηρωικής επαρχίας της Αλβανίας οπως αποκαλείς ανωνυμε σχολιαστη την Χιμάρα τα προσπερνώ διοτι προσωπικά δεν γνωριζω κανεναν αλβανο ηρωα...
Και φυσικά δεν είναι δυνατόν να υπαρχει αλβανος ηρωας από τους προσκυνημενους που κατα χιλιάδες υπηρετησαν στον Οθωμανικό στρατό και προσπαθησαν με νυχια και με δόντια να τσακίσουν τους Ελληνες επαναστατες...
Και ούτε φυσικά υπάρχουν ηρωες αναμεσα στους αλβανούς που πολέμησαν πάλι κατα των Ελληνων το 1940 όταν εισεβαλαν μαζί με τον ιταλικό στρατό για να καταλάβουν την ελληνική ελευθερη Ηπειρο...
Και φυσικά ούτε θα υπάρξουν και στο μελλον ηρωες αλβανοί αφού με τα ίδια μου τα ματια είδα αλβανους υπουργούς στο αεροδρόμιο το 1980 να φυλάνε τα χέρια του τουρκου προεδρου Τουργκούτ Οζαλ.....

Ενας και μονο ηρωας παρουσιαστηκε στην ιστορία της Αλβανίας αλλά κι αυτός την περίοδο που εμφανίστηκε δεν υπήρχε καν σαν λέξη η ...Αλβανία... και οι Αλβανοι.
Ο Γεώργιος Καστριώτης.
Ο Ελληνας βυζαντινός άρχοντας που για να δηλώσει την ελληνική καταγωγή του χρησιμοποιούσε τον δικέφαλο βυζαντινό αετό και αυτοαποκαλουνταν οπως διασωζει η βιογραφία του από έναν συγχρονό του σαν Πρίγκηπας των Ηπειρωτών...
Φυσικά το αλβανικο κρατος ελλείψη ηρώων προσπαθησε να τον κλεψει με τα γνωστα αποτελέσματα... Εχει βρεθει μεχρι και η σφραγίδα του που είναι στα ελληνικά...
Θα τρίζουν τα κοκκαλάκια του...

Το αλβανικο καθεστως του Χοτζα προσπαθησε επι χρόνια να ξεριζωσει καθετι ελληνικό από την Χιμάρα και όμως δεν τα καταφερε...
Είναι γελοιο επιχειρημα να μιλαμε για αλβανικά στοιχεία στην γλωσσα των Χιμαριωτων απο την στιγμη που επί χρόνια απαγορευοταν καθετι ελληνικό στην Βόρειο Ηπειρο...
Ηταν επόμενο μερικές γενιες υπό την καταπίεση του φασιστικού και άθεου καθεστώτος να χασουν καποιοα τουλαχιστον γλωσσικά χαρακτηριστικά...

Ολοι αυτοί οι περίεργοι τυποι που αναφερεις στο σχόλιο σου που υποστηριζαν διάφορα δεν έχουν καμία αξία ιστορική και αποτελουν διάφορους τυγχαρπαστους αλβανούς που προσπαθουν το γνωστό...
Να κλεψουν για μια ακομα φορά κατι ξενο γι αυτούς...
Τι να κανουμε η κλεψια είναι στο αιμα αυτου του λαού...

Unknown είπε...

Στον χώρο της σημερινής Αλβανίας και της Ηπείρου μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Φράγκους εγκαθιδρύεται το δεσποτάτο της Ηπείρου.
Γνωστές βυζαντινές οικογένειες είναι εγκατεστημένοι και διοικούν τον χώρο. Οι Άγγελοι, οι Αριανίτες, οι Δούκες, οι Σπανοί κ.ά. Βέβαια όλοι αυτοί δεν είναι με κανένα τρόπο Αλβανοί όπως ισχυρίζονται οι πλείστοι των Αλβανών.
15ος αιώνας και το αναστηθέν για λίγο, αλλά βαθειά λαβωμένο Βυζάντιο υποκύπτει στις ορδές των Τούρκων. Στην περιοχή της σημερινής Αλβανίας ο Γεώργιος Καστριώτης, γιος του Βυζαντινού άρχοντα Ιωάννη Καστριώτη και της Σερβίδας πριγκίπισσας Βοϋσάβας, δραπετεύει από την οθωμανική ομηρία στην οποία βρισκόταν, φθάνει στην Κρούγια, όπου παλαιότερα διοικούσε ο πατέρας του και με υψωμένη την πορφυρή βυζαντινή σημαία με τον δικέφαλο αετό, καλεί όλους τους τοπάρχες της περιοχής σε πόλεμο κατά των Τούρκων. Θα αγωνισθεί επί δεκαετίες νικώντας πάντα. Ο ίδιος διακηρύσσει εαυτόν «πρίγκιπα των Ηπειρωτών». Αργότερα δε στέφεται στην μονή της Αρδενίτσας και «βασιλεύς των Ηπειρωτών». Οι Τούρκοι θα μπορέσουν να υποτάξουν την Αλβανία μετά τον θάνατο του. Ο Καστριώτης ή Σκεντέρμπεης (όπως πήρε το προσωνύμιο) θεωρείται σήμερα ο εθνικός ήρωας της Αλβανίας και η σημαία του (με μικρές μετατροπές πρόσφατα) η αλβανική σημαία.
Ακολουθεί η τουρκοκρατία. Οι Τούρκοι πιέζουν και αναγκάζουν μεγάλες ομάδες του πληθυσμού της χώρας να αποδεχθούν τον μουσουλμανισμό σαν θρησκεία. Από την άλλη πλευρά η ορθόδοξη εκκλησία αγωνίζεται να κρατήσει την ορθόδοξη πίστη. Η γλώσσα της εκκλησίας ήταν πάντα η ελληνική. Έτσι κατορθώνει να διατηρηθεί η ελληνική γλώσσα στον νότο και σε πολλές περιπτώσεις να επεκταθεί η ελληνοφωνία και προς τα βόρεια. Να αναφέρουμε ότι δεν υπάρχει αγιογραφία της εποχής αυτής που να μην έχει επιγραφές στην ελληνική γλώσσα και μόνο. Ακόμα να μνημονεύσουμε τον ιερομόναχο Κοσμά τον Αιτωλό, που στα τέλη του 18ου αιώνα προσφέρει ένα τεράστιο έργο για την ορθοδοξία και την ελληνική γλώσσα και παιδεία. Στην διάρκεια της τουρκοκρατίας συντελείται και μία σημαντική διαφοροποίηση, κάθε μουσουλμάνος Αλβανός, Τουρκαλβανός πλέον, θεωρείται Τούρκος. Κάθε δε ορθόδοξος Ρωμιός, είτε είναι ελληνόφωνος, αλβανόφωνος ή βλαχόφωνος. Ακόμα και σήμερα στα χωριά της Βορείου Ηπείρου τους μουσουλμάνους Αλβανούς τους ονομάζουν Οθωμανούς ή Τούρκους.

Unknown είπε...

Χαίρομαι που οι δυο «ανώνυμοι» δημοσίευσαν τα σχόλια αυτά γιατί έτσι γίνεται κατανοητό τι εννοώ όταν γράφω για την «αλβανική παραχάραξη της ιστορίας». Διακρίνω μία ιδιαίτερη επάρκεια των σχολιαστών στην ελληνική γλώσσα, ακαδημαϊκού επιπέδου, κάτι που δείχνει πως μάλλον σπούδασαν στην Ελλάδα. Επίσης έχουν μια καλή γνώση της «αλβανικής βιβλιογραφίας»
τα κείμενα της οποία όπως αναφέρουν ξένοι ιστορικοί «μόνο ένα χαμόγελο μπορούν να αποσπάσουν από την διεθνή ακαδημαϊκή κοινότητα». Έχω συναντήσει πολλές φορές άτομα της «στρατευμένης αλβανικής διανόησης» όπως έχω συναντήσει αντίστοιχες καταστάσεις στην π.Γ.Δ.Μ. και στην Τουρκία κάτι που στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης έχει εκλείψει, στην Ιταλία μετά το 1943 και στην Γερμανία μετά το 1945.
Λοιπόν η Χιμάρα, με αρχαία ονομασία Χίμαιρα, ήταν μία αρχαία ελληνική πόλη της Χαονίας, με ναό του Απόλλωνα στα ερείπια του οποίου βρέθηκε το 1914 επιγραφή στα ελληνικά (τι περίεργο έ) που έγραφε «Φοίβος Απόλλων Χίμαιραν επόλισεν» (Σπύρου Λάμπρου: Χειμάρρα). Σε όλη την ιστορική διαδρομή την βρίσκουμε παντού ελληνική. Τώρα η διγλωσσία είναι αυτονόητη, ζούνε στην αλβανική επικράτεια, έρχονται σε επαφή με την αλβανική διοίκηση, παιδεία, τηλεόραση, στράτευση, εργασία. Τα 55 χρόνια του Χότζα ήταν καταλυτικά, η ελληνική έκφραση ήταν απαγορευμένη εκτός των μειονοτικών ζωνών. Το Κεστοράτι Αργυροκάστρου, γενέτειρα του ευεργέτη Ζωγράφου (Ζωγράφεια διδασκαλεία) ήταν το 1914 ελληνόφωνο, δεν άντεξε την πίεση και τώρα είναι αλβανόφωνο. Το υβριστικό και χυδαίο Grek muti (σκ@τ@έλληνας) που τους φωνάζανε και έκανε τα παιδιά να φοβούνται να μιλήσουν ελληνικά το έχω ακούσει και εγώ να το λένε πίσω από την πλάτη μου και μάλιστα τελευταία.
Η Χιμάρα όμως άντεξε και κράτησε την γλώσσα της παρόλο που δεν ήταν σε μειονοτική ζώνη.
Η Χιμάρα έχει μία ιδιαίτερη διάλεκτο που έχει στοιχεία από τα αρχαία δωρικά.
Φυσικά έχει δεχθεί επιδράσεις κυρίως της ιταλικής αλλά και της αλβανικής γλώσσας. Όμως είναι καθαρά ελληνική γλώσσα.
Τα τοπωνύμια της Χιμάρας έχουν σχεδόν όλα ελληνική ετυμολογία. Στην Αττική και στην Βοιωτία υπάρχουν πολλά αρβανίτικα τοπωνύμια. Στην Χιμάρα κανένα. Όλα είναι ελληνικά όπως: Κάστρο, Καμπί, Λειβάδι, Παγά (δωρικό Πηγή), Απέλιστρα, Γράμματα, Πύλιουρι (Πύλη Ορέων), Κηπαρό, Πανόρμι, Αμπελός, Δρυμάδες, Ηλίας (Λιάτες), Σταυρίδι, Γιάλι, Γιαλισκάρι, Παλάσα, Βούνο, Ανδρεχώρα, Λάμανα, Αργιλέος, Ποτάμι, Πρύνος, Μιχαήλι, Αθάλι και πολλά ακόμα.

Unknown είπε...

Τα ονόματα και τα επώνυμα είναι σχεδόν όλα ελληνικά παρά τις προσπάθειες των αλβανικών αρχών να τα αλβανοποιήσουν φτιάχνοντας μία λίστα επί κομμουνισμού για αποδεκτά ονόματα. Ακολουθούν την γενική Ηπειρώτικη παράδοση όπου τα υποκοριστικά των πατρωνύμων στην ονομαστική γίνονται επώνυμα. Πχ Γιώργος Ζάχος είναι ο Γιώργος του Ζαχαρία. Ακόμα ενώνονται το όνομα και το επώνυμο σε ένα. Πχ Σπυρομήλιος είναι ο Σπύρος του Μήλιου.
Η κυρία Δέδε-Μιχαήλ, πανεπιστημιακός του πανεπιστημίου Ιωαννίνων έχει συγγράψει σχετική μελέτη.
Τα τραγούδια της Χιμάρας είναι όλα στα ελληνικά, χαρακτηριστικά Ηπειρώτικα που χορεύονται αντίστοιχα, Πωγωνίσιος κλπ. Μετά το 1945 έγινε και γίνεται προσπάθεια από τους Αλβανούς να μεταφραστούν και να επιβληθούν στα αλβανικά.
Δεν υπάρχει παλαιά εκκλησία που να έχει στην αγογράφησή της και στις εικόνες της επιγραφές σε άλλη γλώσσα πλην της ελληνικής.
Στο Βεράτι υπάρχει μουσείο, μοναστήρια και εκκλησίες με χιλιάδες εικόνες. Όλες με επιγραφές και υπογραφές στα ελληνικά. Οι μεγάλοι αγιογράφοι Ονούφριος Κυπριώτης, πατήρ και υιός, που έζησαν και εργάστηκαν στην περιοχή παρουσιάζονται από τους Αλβανούς ως οι μεγαλύτεροι… Αλβανοί
ζωγράφοι. Λίγη αιδώς και αξιοπρέπεια φίλοι Αλβανοί δεν βλάπτει.
Μία σύγχυση που γίνεται είναι η ταύτιση των λέξεων Albania με τις λέξεις Shqiperia και Shqipni. Από τα ρωμαϊκά χρόνια το οχυρό Albanorum opidum
(Λευκή οχυρή πόλη) στο σημερινό Βεράτιο, έδωσε μία λέξη ταυτόσημη με τον γεωγραφικό όρο Ήπειρος, αποδεκτή περισσότερο από τους Δυτικούς, τον γεωγραφικό όρο Αλβανία. Όπως αναφέρεται «Η Ήπειρος κατ’ άλλους και Αλβανία ονομάζεται». Καμία σχέση με έθνους, με σκιπερία κλπ.
Δεν υπάρχει καμία απόδειξη για την έλευση ή ύπαρξη στην περιοχή σκιπετάρικου έθνους. Αντίθετα όπως πλέον αποδεικνύεται από τον 13ο μΧ αιώνα αρχίζει να δημιουργείται μία γλώσσα συνεννόησης ανάμεσα σε αλλόγλωσσους και αλλόφιλους που κατοικούσαν στην ευρύτερη περιοχή των νότιων και δυτικών Βαλκανίων. Αιώνες αργότερα στα τέλη του 19ου αιώνα με βάση την γλώσσα αυτή, την λίγκα της Πρισρένης, Έλληνες διαφωτιστές όπως ο Κωνσταντίνος Χριστοφορίδης και τα γεωπολιτικά συμφέροντα ισχυρών χωρών της εποχής δημιουργούν ένα ακόμα έθνος στα Βαλκάνια. Όπως μερικές δεκαετίες αργότερα κατασκευάστηκε ένα «Μακεδονικό» έθνος, ένα «Βοσνιακό» έθνος και επιχειρείται να κατασκευαστεί «Κυπριακό» έθνος.
Φαντάζομαι πως είμαι κατατοπιστικός, δεν θα συνεχίσω όμως διάλογο παρ΄ όλο που γνωρίζω πως οι Αλβανοί φίλοι αυτό ακριβώς θέλουν. Χρόνος βλέπετε δεν υπάρχει αρκετός. Μου δώσατε όμως ιδέες και αφορμή για μελλοντικά άρθρα μου, σας ευχαριστώ.
Δημήτρης Περδίκης

Λίγες οδηγίες πριν επισκεφθείτε το ιστολόγιό μας (Για νέους επισκέπτες)

1. Στην στήλη αριστερά βλέπετε τις αναρτήσεις του ιστολογίου μας τις οποίες μπορείτε ελεύθερα να σχολιάσετε επωνύμως, ανωνύμως ή με ψευδώνυμο, πατώντας απλά την λέξη κάτω από την ανάρτηση που γραφει "σχόλια" ή "δημοσίευση σχολίου" (σας προτείνω να διαβάσετε με προσοχή τις οδηγίες που θα βρείτε πάνω από την φόρμα που θα ανοίξει ώστε να γραψετε το σχόλιό σας). Επίσης μπορείτε να στείλετε σε φίλους σας την συγκεκριμένη ανάρτηση που θέλετε απλά πατώντας τον φάκελλο που βλέπετε στο κάτω μέρος της ανάρτησης. Θα ανοίξει μια φόρμα στην οποία μπορείτε να γράψετε το email του φίλου σας, ενώ αν έχετε προφίλ στο Facebook ή στο Twitter μπορείτε με τα εικονίδια που θα βρείτε στο τέλος της ανάρτησης να την μοιραστείτε με τους φίλους σας.

2. Στην δεξιά στήλη του ιστολογίου μας μπορείτε να βρείτε το πλαίσιο στο οποίο βάζοντας το email σας και πατώντας την λέξη Submit θα ενημερώνεστε αυτόματα για τις τελευταίες αναρτήσεις του ιστολογίου μας.

3. Αν έχετε λογαριασμό στο Twitter σας δινεται η δυνατότητα να μας κάνετε follow και να παρακολουθείτε το ιστολόγιό μας από εκεί. Θα βρείτε το σχετικό εικονίδιο του Twitter κάτω από τα πλαίσια του Google Friend Connect, στην δεξιά στήλη του ιστολογίου μας.

4. Μπορείτε να ενημερωθείτε από την δεξιά στήλη του ιστολογίου μας με τα διάφορα gadgets για τον καιρό, να δείτε ανακοινώσεις, στατιστικά, ειδήσεις και λόγια ή κείμενα που δείχνουν τις αρχές και τα πιστεύω του ιστολογίου μας. Επίσης μπορείτε να κάνετε αναζήτηση βάζοντας μια λέξη στο πλαίσιο της Αναζήτησης (κάτω από τους αναγνώστες μας). Πατώντας την λέξη Αναζήτηση θα εμφανιστούν σχετικές αναρτήσεις μας πάνω από τον χώρο των αναρτήσεων. Παράλληλα μπορείτε να δείτε τις αναρτήσεις του τρέχοντος μήνα αλλά και να επιλέξετε κάποια συγκεκριμένη κατηγορία αναρτήσεων από την σχετική στήλη δεξιά.

5. Μπορείτε ακόμα να αφήσετε το μήνυμά σας στο μικρό τσατάκι του blog μας στην δεξιά στήλη γράφοντας απλά το όνομά σας ή κάποιο ψευδώνυμο στην θέση "όνομα" (name) και το μήνυμά σας στην θέση "Μήνυμα" (Message).

6. Επίσης μπορείτε να μας στείλετε ηλεκτρονικό μήνυμα στην διεύθυνσή μας koukthanos@gmail.com με όποιο περιεχόμενο επιθυμείτε. Αν είναι σε προσωπικό επίπεδο θα λάβετε πολύ σύντομα απάντησή μας.

7. Τέλος μπορείτε να βρείτε στην δεξιά στήλη του ιστολογίου μας τα φιλικά μας ιστολόγια, τα ιστολόγια που παρακολουθούμε αλλά και πολλούς ενδιαφέροντες συνδέσμους.

Να σας υπενθυμίσουμε ότι παρακάτω μπορείτε να βρείτε χρήσιμες οδηγίες για την κατασκευή των αναρτήσεών μας αλλά και στην κάτω μπάρα του ιστολογίου μας ότι έχει σχέση με δημοσιεύσεις και πνευματικά δικαιώματα.

ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΚΑΛΗ ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ

Χρήσιμες οδηγίες για τις αναρτήσεις μας.

1. Στις αναρτήσεις μας μπαίνει ΠΑΝΤΑ η πηγή σε οποιαδήποτε ανάρτηση ή μερος αναρτησης που προέρχεται απο άλλο ιστολόγιο. Αν δεν προέρχεται από κάποιο άλλο ιστολόγιο και προέρχεται από φίλο αναγνώστη ή επώνυμο ή άνωνυμο συγγραφέα, υπάρχει ΠΑΝΤΑ σε εμφανες σημείο το ονομά του ή αναφέρεται ότι προέρχεται από ανώνυμο αναγνώστη μας.

2. Για όλες τις υπόλοιπες αναρτήσεις που δεν έχουν υπογραφή ΙΣΧΥΕΙ η αυτόματη υπογραφή της ανάρτησης. Ετσι όταν δεν βλέπετε καμιά πηγή ή αναφορά σε ανωνυμο ή επώνυμο συντάκτη να θεωρείτε ΩΣ ΑΥΣΤΗΡΟ ΚΑΝΟΝΑ ότι ισχύει η αυτόματη υπογραφή του αναρτήσαντα.

3. Οταν βλέπετε ανάρτηση με πηγή ή και επώνυμο ή ανώνυμο συντάκτη αλλά στη συνέχεια υπάρχει και ΣΧΟΛΙΟ, τότε αυτό είναι ΚΑΙ ΠΑΛΙ του αναρτήσαντα δηλαδή είναι σχόλιο που προέρχεται από το ιστολόγιό μας.

Σημείωση: Να σημειώσουμε ότι εκτός των αναρτήσεων που υπογράφει ο διαχειριστής μας, όλες οι άλλες απόψεις που αναφέρονται σε αυτές ανήκουν αποκλειστικά στους συντάκτες των άρθρων. Τέλος άλλες πληροφορίες για δημοσιεύσεις και πνευματικά δικαιώματα μπορείτε να βρείτε στην κάτω μπάρα του ιστολογίου μας.