Πριν ξεκινήσει ο Δείπνος, ο Χριστός πήρε μια λεκάνη με νερό και έπλυνε τα πόδια των μαθητών του.
Αυτό ήταν μια ενέργεια που έκαναν οι δούλοι της εποχής. Δηλαδή πριν από το φαγητό, έπλεναν τα πόδια των κυρίων τους. Με την πράξη του αυτή ο Ιησούς θέλησε να διδάξει τους μαθητές του και, μέσω αυτών, όλους τους ανθρώπους να είναι ταπεινοί και να υπηρετούν τους συνανθρώπους τους. Το γεγονός αυτό έχει λάβει στις μέρες μας το όνομα Ιερός Νιπτήρας. Σε πολλές περιοχές της χώρας μας, γίνεται αναπαράσταση του Ιερού Νιπτήρα το πρωί της Μεγάλης Πέμπτης.
Κατόπιν ο Ιησούς κατά την διάρκεια του Μυστικού Δείπνου, και αφού είχε αποχωρήσει ο Ιούδας, παρέδωσε στους μαθητές του, το Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας. Πρόσφερε άρτο λέγοντας: «λάβετε φάγετε τούτο εστί το σώμα μου» και κρασί «πίετε έξ αυτού πάντες τούτο γαρ εστί το αίμα μου το της καινής διαθήκης το περί πολλών εκχυνόμενον εις άφεσιν αμαρτιών». Η παράδοση της Θείας Ευχαριστίας τελείωσε με την εντολή: «τούτο ποιείτε εις την εμήν ανάμνησιν».
Στον Εσπερινό της ημέρας έχουμε την Σταύρωση του Θεανθρώπου. Διαβάζονται τα 12 Ευαγγέλια που περιγράφουν τα Άγια Πάθη. Μετά το 5ο Ευαγγέλιο, βγαίνει ο Εσταυρωμένος. Στις εκκλησίες, όλο το βράδυ της Μεγάλης Πέμπτης μέχρι το πρωί της Μεγάλης Παρασκευής, παραμένουν κυρίως γυναίκες οι οποίες «μοιρολογούν», ψάλλοντας ύμνους, τον Χριστό. Σε πολλά μέρη, προετοιμάζουν τον στολισμό του Επιταφίου κατά την διάρκεια της νύχτας αυτής.
Στα σπίτια των Χριστιανών, την Μεγάλη Πέμπτη, βάφονται τα κόκκινα αυγά. Για τον λόγο αυτό, η ημέρα λέγεται και Κόκκινη Πέμπτη ή Κοκκινοπέφτη. Εκτός από τα αυγά, την μέρα αυτή, φτιάχνονται τα πασχαλινά κουλούρια και τα τσουρέκια. Σε πολλές περιοχές της Ελλάδας, οι Χριστιανοί κρεμούν κόκκινα πανιά στα παράθυρα των σπιτιών τους.
Κατά τη διάρκεια του Μυστικού Δείπνου ο Χριστός
αναφέρει πως ένας από τους μαθητές του θα τον προδώσει και όλοι
αναρωτιούνται ποιος μπορεί να είναι ο προδότης.
Στη συνέχεια προσφέρει στους μαθητές του άρτο και κρασί συμβολίζοντας με τον τρόπο αυτό το σώμα και το αίμα του.
Μετά το τέλος του Μυστικού Δείπνου ανεβαίνει στο όρος των Ελαίων για να προσευχηθεί και εκεί τον συλλαμβάνουν μετά από το φιλί του μαθητή του Ιούδα, που τον πρόδωσε για τριάντα αργύρια.
Στην εκκλησία διαβάζονται τα Δώδεκα Ευαγγέλια και βγαίνει ο Εσταυρωμένος στον κεντρικό διάδρομο της Εκκλησίας ώστε να τον προσκυνήσουν οι πιστοί μια και αναπαριστάται η σταύρωση του. Αργότερα το βράδυ ή πολύ νωρίς το πρωί σε κάποιες άλλες εκκλησίες στολίζεται ο Επιτάφιος με τα άνθη που έχει προσφέρει ο κόσμος στον Εσταυρωμένο.
Τη Μεγάλη Πέμπτη το πρωί, παραδοσιακά βάφουμε τα αυγά μας και ουσιαστικά ξεκινάνε τα περισσότερα πασχαλινά έθιμα της χώρας μας.
Κατά τη Μεγάλη Πέμπτη κορυφώνεται το Θείο δράμα με τη σταύρωση του Χριστού, αφού προηγουμένως έχει βασανιστεί και χλευαστεί από τον όχλο, ο οποίος πριν από λίγες ημέρες τον αποθέωνε…
“Σήμερον κρεμάται επί ξύλου ο εν ύδασι την γην κρεμάσας”, ψάλλει ο ιερέας την ώρα που περιφέρει τον εσταυρωμένο Ιησού στο ναό για την αναπαράσταση της σταύρωσης.
Είναι η στιγμή....................
περίπου στις 9 το βράδυ, όπου σε όλες τις εκκλησίες της χώρας θα σβήσουν τα φώτα. Η πομπή της σταύρωσης υπό το αμυδρό φως των κεριών θα κινηθεί με αργό και σταθερό ρυθμό προς το κέντρο των ναών, διαπερνώντας το πλήθος των πιστών. Το Θείο πάθος σχεδόν κορυφώνεται… Αυτός που στήριξε τη γη πάνω στο νερό χλευάζεται: “στέφανον εξ ακανθών περιτίθεται, ο των Αγγέλων Βασιλεύς ψευδή πορφύρα περιβάλλεται, ο περιβάλλων τον ουρανόν εν νεφέλαις ράπισμα κατεδέξατο - ο εν Ιορδάνη ελευθερώσας τον Αδάμ. Λόγχη εκεντήθη ο Υιός της Παρθένου”. Η ελπίδα, ωστόσο, για το χαρμόσυνο γεγονός προκαλεί ανακούφιση στο πλήθος: Προσκυνούμεν Σου τα Πάθη, Χριστέ, δείξον ημίν και την ένδοξόν Σου Ανάσταση”.
Σήμερα το βράδυ επίσης στην ακολουθία του Νυμφίου διαβάζονται τα 12 ευαγγέλια που περιγράφουν το γενεαλογικό δένδρο του Ιησού, προβλέπουν τον ερχομό του, καταγράφουν τα άγια Πάθη και τη λαμπρή Ανάσταση.
Μέσα από τα λόγια των ευαγγελίων αλλά και από τις ιδιαίτερα πένθιμες νότες των τροπαρίων περιγράφονται με τον τραγικότερο τρόπο οι εμπαιγμοί, τα χτυπήματα, οι ύβρεις και οι χλευασμοί των ανθρώπων που ανέβασαν τον Κύριο στο σταυρό. Η Μεγάλη Πέμπτη είναι από τις θλιβερότερες ημέρες της χριστιανοσύνης.
Η ΠΡΟΔΟΣΙΑ
Το Θείο πάθος ήταν προδιαγεγραμμένο, το είχε περιγράψει πολλές φορές ο Ιησούς όταν μιλούσε στους μαθητές του. Πολύ σημαντικό πρόσωπο για να “εκπληρωθεί το ρηθέν” ήταν ο Ιούδας. Έτσι το βράδυ εκείνης της Πέμπτης ο Ιούδας έσπευσε στους αρχιερείς.
“Τότε, αφού πήγε στους αρχιερείς ένας από τους δώδεκα, ο Ιούδας ο Ισκαριώτης, είπε, τι θέλετε να μου δώσετε για να σας τον παραδώσω”.
Και ακριβώς όταν η πόρνη μετανοούσε, όταν καταφιλούσε τα πόδια του Κυρίου, τότε πρόδινε το διδάσκαλο ο μαθητής. Είχε τη δύναμη να κερδίσει το μαθητή, αλλά δεν επιθυμούσε αναγκαστικά να τον προσελκύσει κοντά του.
Κατά την ώρα ακριβώς της προδοσίας, όταν ήρθαν εναντίον του Ιησού οι στρατιώτες, εκείνος τους λέει: “Ποιον ζητάτε;”, γιατί δεν γνώριζαν ποιον επρόκειτο να συλλάβουν.
Τόσο πολύ έλειπε η δύναμη από τον Ιούδα να παραδώσει τον Κύριο, γιʼ αυτό τον φίλησε…
Οι στρατιώτες κατάλαβαν και ο δρόμος προς τον Γολγοθά είχε ανοίξει…
Σήμερον κρεμάται επι ξύλου
Αντίφωνον ΙΕ΄ της Ακολουθίας των Παθών Ήχος πλ. β΄
Άρχοντος Πρωτοψάλτου τ.Μ.τ.Χ.Ε. Αθανασίου Καραμάνη
Ιερός Ναός Αγ. Παρασκευής Χαλκίδος
πηγή
Στη συνέχεια προσφέρει στους μαθητές του άρτο και κρασί συμβολίζοντας με τον τρόπο αυτό το σώμα και το αίμα του.
Μετά το τέλος του Μυστικού Δείπνου ανεβαίνει στο όρος των Ελαίων για να προσευχηθεί και εκεί τον συλλαμβάνουν μετά από το φιλί του μαθητή του Ιούδα, που τον πρόδωσε για τριάντα αργύρια.
Στην εκκλησία διαβάζονται τα Δώδεκα Ευαγγέλια και βγαίνει ο Εσταυρωμένος στον κεντρικό διάδρομο της Εκκλησίας ώστε να τον προσκυνήσουν οι πιστοί μια και αναπαριστάται η σταύρωση του. Αργότερα το βράδυ ή πολύ νωρίς το πρωί σε κάποιες άλλες εκκλησίες στολίζεται ο Επιτάφιος με τα άνθη που έχει προσφέρει ο κόσμος στον Εσταυρωμένο.
Τη Μεγάλη Πέμπτη το πρωί, παραδοσιακά βάφουμε τα αυγά μας και ουσιαστικά ξεκινάνε τα περισσότερα πασχαλινά έθιμα της χώρας μας.
Κατά τη Μεγάλη Πέμπτη κορυφώνεται το Θείο δράμα με τη σταύρωση του Χριστού, αφού προηγουμένως έχει βασανιστεί και χλευαστεί από τον όχλο, ο οποίος πριν από λίγες ημέρες τον αποθέωνε…
“Σήμερον κρεμάται επί ξύλου ο εν ύδασι την γην κρεμάσας”, ψάλλει ο ιερέας την ώρα που περιφέρει τον εσταυρωμένο Ιησού στο ναό για την αναπαράσταση της σταύρωσης.
Είναι η στιγμή....................
περίπου στις 9 το βράδυ, όπου σε όλες τις εκκλησίες της χώρας θα σβήσουν τα φώτα. Η πομπή της σταύρωσης υπό το αμυδρό φως των κεριών θα κινηθεί με αργό και σταθερό ρυθμό προς το κέντρο των ναών, διαπερνώντας το πλήθος των πιστών. Το Θείο πάθος σχεδόν κορυφώνεται… Αυτός που στήριξε τη γη πάνω στο νερό χλευάζεται: “στέφανον εξ ακανθών περιτίθεται, ο των Αγγέλων Βασιλεύς ψευδή πορφύρα περιβάλλεται, ο περιβάλλων τον ουρανόν εν νεφέλαις ράπισμα κατεδέξατο - ο εν Ιορδάνη ελευθερώσας τον Αδάμ. Λόγχη εκεντήθη ο Υιός της Παρθένου”. Η ελπίδα, ωστόσο, για το χαρμόσυνο γεγονός προκαλεί ανακούφιση στο πλήθος: Προσκυνούμεν Σου τα Πάθη, Χριστέ, δείξον ημίν και την ένδοξόν Σου Ανάσταση”.
Σήμερα το βράδυ επίσης στην ακολουθία του Νυμφίου διαβάζονται τα 12 ευαγγέλια που περιγράφουν το γενεαλογικό δένδρο του Ιησού, προβλέπουν τον ερχομό του, καταγράφουν τα άγια Πάθη και τη λαμπρή Ανάσταση.
Μέσα από τα λόγια των ευαγγελίων αλλά και από τις ιδιαίτερα πένθιμες νότες των τροπαρίων περιγράφονται με τον τραγικότερο τρόπο οι εμπαιγμοί, τα χτυπήματα, οι ύβρεις και οι χλευασμοί των ανθρώπων που ανέβασαν τον Κύριο στο σταυρό. Η Μεγάλη Πέμπτη είναι από τις θλιβερότερες ημέρες της χριστιανοσύνης.
Η ΠΡΟΔΟΣΙΑ
Το Θείο πάθος ήταν προδιαγεγραμμένο, το είχε περιγράψει πολλές φορές ο Ιησούς όταν μιλούσε στους μαθητές του. Πολύ σημαντικό πρόσωπο για να “εκπληρωθεί το ρηθέν” ήταν ο Ιούδας. Έτσι το βράδυ εκείνης της Πέμπτης ο Ιούδας έσπευσε στους αρχιερείς.
“Τότε, αφού πήγε στους αρχιερείς ένας από τους δώδεκα, ο Ιούδας ο Ισκαριώτης, είπε, τι θέλετε να μου δώσετε για να σας τον παραδώσω”.
Και ακριβώς όταν η πόρνη μετανοούσε, όταν καταφιλούσε τα πόδια του Κυρίου, τότε πρόδινε το διδάσκαλο ο μαθητής. Είχε τη δύναμη να κερδίσει το μαθητή, αλλά δεν επιθυμούσε αναγκαστικά να τον προσελκύσει κοντά του.
Κατά την ώρα ακριβώς της προδοσίας, όταν ήρθαν εναντίον του Ιησού οι στρατιώτες, εκείνος τους λέει: “Ποιον ζητάτε;”, γιατί δεν γνώριζαν ποιον επρόκειτο να συλλάβουν.
Τόσο πολύ έλειπε η δύναμη από τον Ιούδα να παραδώσει τον Κύριο, γιʼ αυτό τον φίλησε…
Οι στρατιώτες κατάλαβαν και ο δρόμος προς τον Γολγοθά είχε ανοίξει…
Σήμερον κρεμάται επι ξύλου
Αντίφωνον ΙΕ΄ της Ακολουθίας των Παθών Ήχος πλ. β΄
Άρχοντος Πρωτοψάλτου τ.Μ.τ.Χ.Ε. Αθανασίου Καραμάνη
Ιερός Ναός Αγ. Παρασκευής Χαλκίδος
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου