Η μαύρη επέτειος της απώλειας της εθνικής ανεξαρτησίας.

Η 23η Απριλίου του 2010 θα μείνει βαθιά χαραγμένη στην εθνική μνήμη, ως άγαρμπο αποτύπωμα στην ιστορική διαδρομή της Ελλάδας. Και μετά βεβαιότητας θα τη μνημονεύουν οι γενιές που έρχονται, ως το tipping point της απώλειας της εθνικής αξιοπρέπειας, μαζί με την απώλεια της εθνικής αυτοτέλειας, αυτοδιάθεσης και κυριαρχίας.

Στο εμβληματικό Καστελόριζο, ο Γιώργος Παπανδρέου ανακοίνωσε την απόφαση της κυβέρνησής του να σύρει την Ελλάδα στον μηχανισμό στήριξης του Μνημονίου. Έτσι. Χωρίς διαπραγμάτευση και διάθεση για στρατηγικά ισοδύναμα. Και αφού προηγουμένως επί μήνες, μετά τη νίκη του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές του Οκτωβρίου του 2009, υπήρξε μια μάλλον συνειδητή προσπάθεια απόλυτης απαξίωσης του brand name της Ελλάδας, και εκ των πραγμάτων της αμαχητί παράδοσής της στους δανειστές.

Ήταν ο “Τιτανικός” του Γιώργου Παπακωνσταντίνου, η “διεφθαρμένη χώρα” που ο ίδιος ο Γιώργος Παπανδρέου ισχυριζόταν ενώπιον των Ευρωπαίων ηγετών ότι κυβερνάει. Και, όπως αναμενόταν, η χώρα κατέρρευσε, ανοίγοντας τις πύλες της κολάσεως συνολικά για την ευρωζώνη,  με ένα μεγάλο παιχνίδι στο οποίο πρωταγωνίστησαν διεθνείς κερδοσκόποι και η ανεπαρκής εθνική πολιτική ηγεσία.

Η Ιστορία θα γράψει ότι η υπογραφή της απώλειας της εθνικής κυριαρχίας, φέρει το επώνυμο του τελευταίου των Παπανδρέου που έγινε πρωθυπουργός. Του πολιτικού που ξεγέλασε για τελευταία φορά τόσο εκκωφαντικά την ελληνική κοινωνία, με το αλησμόνητο “λεφτά υπάρχουν”, των εκλογών του 2009.

Φυσικά, ο Οίκος των Παπανδρέου αλλά και συνολικά το ΠΑΣΟΚ, πλήρωσαν βαρύ τίμημα για τον εθνικό ακρωτηριασμό. Ο Γιώργος Παπανδρέου αντικαταστάθηκε “στον αέρα” από την πρωθυπουργία και την ηγεσία του Κινήματος που ίδρυσε ο πατέρας του, ενώ το ΠΑΣΟΚ, κυρίαρχο κόμμα στην ελληνική πολιτική ζωή στα χρόνια της Μεταπολίτευσης, κατάντησε… συμπλήρωμα κυβερνήσεων συνεργασίας.

Η ουσία βέβαια δεν αλλάζει. Το βράδυ της 22ας Απριλίου, σαν χθες πριν από 4 χρόνια δηλαδή, ήταν η τελευταία νύχτα που οι Έλληνες μπορούσαν να ονειρεύονται. Μέχρι τότε ξέραμε ότι, τουλάχιστον για τα όνειρα δεν είχε εφευρεθεί φορολογικός μηχανισμός.

(απόσπασμα από το Υστερόγραφα) 

ΣΧΟΛΙΟ
Και η προδοσία συνεχίζεται με νέες κοροϊδίες και περαιτέρω διάλυση της ελληνικής οικογένειας και κοινωνίας....
Το δούλεμα των προδοτών με την στήριξη των ξένων δανειστών τοκογλύφων συνεχίζεται και μπαίνουμε στις τελευταίες φάσεις του εθνικού ξεπουλήματος.

Μόνη προσωρινή λύση φαίνεται μόνο το μαύρισμα στους προδότες όλων των παράταξεων στις προσεχείς εκλογές...

Αδέρφια καλό κουράγιο...
Και κλείστε τα αυτιά σας στις σειρήνες...
Οι αυτόχειρες συμπολίτες μας αυξάνονται η κοινωνική εξαθλίωση συνεχίζεται κι αυτό αφορά ανθρώπινες ζωές δεν είναι ούτε λαϊκισμοί ούτε λόγια κάποιων που δεν θέλουν το καλό της πατρίδας τους...

ΕΜΕΙΣ οι Ελληνες πατριώτες θέλουμε ΜΟΝΟ το καλό της πατρίδας μας και του λαού μας...
Οι προδότες θέλουν το καλό της τσέπης τους και έχουν γραμμένη την πατρίδα και τους πολίτες....
Δεν τους καίγεται καρφάκι για τους αυτόχειρες....
Δεν τους καίγεται καρφάκι για τους πολύτεκνους, για τους συνταξιούχους, για τους μισθωτούς, για τους ανέργους... για κανέναν Ελληνα. 

Η Αλωση της Πόλης έγινε το 1453 και η τουρκοκρατία κράτησε 400 περίπου χρόνια...
Η Αλωση της νέας Ελλάδας έγινε το 2010 και κανείς δεν μπορεί να προσδιορίσει πότε και σε ποιά γενιά θα τελειώσει...

Αλλά δεν είναι μια άλωση όπως εκείνη του 1453 που στην Ελλάδα κύματιζε η ερυθρά ημισέληνος των Τουρκομογγόλων, είναι μια άλωση ύπουλη και οι αφέντες είναι το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα των οικονομικών δολοφόνων. Ενα σύστημα πολλαπλάσια ισχυρότερο από τους Τούρκους της Οθωμανικής αυτοκρατορίας...

Μια παγκόσμια αυτοκρατορία με οικονομικο-κοινωνική δύναμη να συνθλίψει οποιονδήποτε σταθεί εμπόδιο στις επιδιώξεις της...

Αδέρφια μια αυταπατάσθε βλέποντας την ελληνική τιμημένη σημαία μας να κυματίζει στην Ακρόπολη και στον Λευκό Πύργο...
Είναι μια πλαστή και ψεύτικη εικόνα.
Η απώλεια της εθνικής κυριαρχίας και ανεξαρτησίας είναι πραγματικότητα και την υφιστάμεθα σε κάθε ενέργεια και εκδήλωσαη της ζωής μας.

Κι αυτή η κατάσταση, λυπάμαι που θα το πω διότι αισθάνομαι και είμαι βαθιά δημοκρατικός πολίτης, δεν μπορεί να ανατραπεί με ευχολόγια, εκλογές και προεκλογικές συγκεντρώσεις...
Οποιοσδήποτε πατριώτης κι αν βγεί μπροστά ως προσωπικότητα να ξεκινήσει την σωτηρία της πατρίδας θα φάει τέτοια λάσπη από τα ΜΜ(Ε)ξαπάτησης που θα δεν θα μπορεί ούτε να βγεί να μιλήσει στον κόσμο.
Αλλά κι αν δεν βρουν κάτι να τον κατηγορήσουν και να του λασπώσουν το όνομα έχουν ακόμα 2 όπλα...
Την συκοφαντία ή την αδιαφορία....
Θα τον συκοφαντήσουν ή θα τον θάψουν ώστε ο λαός να μην μπορεί να τον γνωρίσει...
Αν είναι όμως κανένας του δικού τους συστήματος, σαν τον Θεοδωράκη και το Ποτάμι του, θα ασχολούνται μέρα νύχτα με αυτόν με στημένες δημοσκοπήσεις και προώθηση των ιδεών του με κάθε τρόπο.

Αυτή είναι η μοίρα μας λοιπόν και μακάρι να ήξερα πως θα ανατραπεί αναίμακτα...
Είναι τέτοια η σήψη που μόνο με κόψιμο του σάπιου τμήματος θα μπορέσουμε να αποφύγουμε την θανατηφόρο γάγγραινα του Γένους... 

Και αν θέλουμε να πετύχουμε δεν πρέπει να είναι οι πατριωτικές δυνάμεις προερχόμενες από δεξιά ή αριστερά....
Πρέπει να είναι ακομμάτιστες δυνάμεις με καθαρά πατριωτικό χαρακτήρα...
Οπως ήταν οι κλέφτες και οι αρματωλοί του 1821.
Δεν είχαν καμιά σχέση με πολιτικές ιδεολογίες.
Είχαν μόνο μια φλόγα στην καρδιά. Την αγάπη για την Ελευθερία.
Για αυτό σήμερα την μαύρη επέτειο της νέας άλωσης της πατρίδας μόνο ένα σύνθημα είναι επίκαιρο...

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Ή ΘΑΝΑΤΟΣ.

Share