30 Σεπτεμβρίου 2011

Τίποτε δεν είναι αυτό που φαίνεται.

Του Δημήτρη Κωνσταντάρα

Έχω πάψει προ πολλού να ενδιαφέρομαι για το για εσωτερική κατανάλωση "πολιτικό κουτσομπολιό" που τους τελευταίους μήνες έχει ιδιαζόντως αναπτυχθεί με αφορμή τις ενδεχόμενες πολιτικές και οικονομικές εξελίξεις στην Ελλάδα.

Έζησα από κοντά το πολιτικό παρασκήνιο ως δημοσιογράφος επί τουλάχιστον 20 χρόνια. Ζω από κοντά ΚΑΙ το πολιτικό προσκήνιο ως βουλευτής ή εκλεγμένος αυτοδιοικητικός σύμβουλος για άλλα 9 χρόνια. Ένα έχω να πώ: Τίποτε δεν είναι αυτό που φαίνεται.

Όλα αυτά που είδαν το φως της δημοσιότητας τον τελευταίο καιρό όμως για τις «σχέσεις διαπλοκής μεταξύ των ελληνικών μέσων ενημέρωσης και της πολιτικής». Για το «ιδιότυπο ιδιοκτησιακό καθεστώς του εγχώριου Τύπου» αλλά και για την «αμερικανική παρείσφρηση σε αυτόν» όπως παρουσιάστηκαν στο νέο κύμα αποκαλύψεων του ιστότοπου WikiLeaks που έτυχαν εκτενούς αναδημοσίευσης και σχολιασμού, με έχουν κλονίσει ισχυρά.

Και εξηγούμαι : Όταν τον Αύγουστο του 1964 επέστρεφα στην Ελλάδα, απόφοιτος πλέον – και μάλιστα αριστούχος- Αμερικανικού Γυμνασίου (Wilson High School – Easton- Pennsylvania) «κουβαλούσα» τόση πολλή αμερικάνικη κουλτούρα - και υποκουλτούρα- που το περιβάλλον μου απόρησε. Μου άρεσε στην Αμερική. Ήταν όλα τακτοποιημένα και καθαρά, υπήρχε πρόγραμμα, υπήρχε σύστημα, τα πάντα κυλούσαν οργανωμένα, το σχολείο ήταν υπέροχο, τα Πανεπιστήμια που είχα επισκεφθεί ήταν θαυμάσια, ο αθλητισμός ανθούσε, η μουσική «έσκιζε», η τηλεόραση μου είχε «ανοίξει τα μάτια» σε άλλους κόσμους , ζούσα σε μια πολιτεία όπου δεν υπήρχαν φυλετικές διακρίσεις (προφανώς γιατί δεν υπήρχαν αρκετοί μαύροι) και ναι μεν είχε δολοφονηθεί μπροστά στα μάτια μου τηλεοπτικά, ένας πρόεδρος αλλά κανείς δεν έδειχνε να αμφισβητεί, να μάχεται, να υπονομεύει το κοινωνικό σύστημα, την Παιδεία, την Υγεία, τον Πολιτισμό.

Δεν ήξερα. Δεν είχα προλάβει να μάθω. Δεν είχα την ικανότητα της ανάλυσης. Ήμουνα 16,17 χρονών. Τα χρόνια που πέρασα στη συνέχεια στο Ελληνικό Πανεπιστήμιο, στο Στρατό, στη Δικτατορία, στην εργασία μου είχαν επιβεβαιώσει τα συναισθήματά μου και συνηγορούσαν στο ότι «όλα είναι καλύτερα εκεί».

Άργησα αρκετά να συνειδητοποιηθώ .Και μπορεί να μην έγινα ποτέ αντιαμερικανός ή αριστερός αλλά «κάτι» μέσα μου μού έλεγε ότι ο αμερικάνικος παράδεισος είχε αρκετές…πύλες εξόδου.

Η συνειδητοποίηση της αμφισβήτησης ενισχύθηκε τη δεκαετία του ’80 και του ’90. Αλλά είχαν πλέον περάσει 25 χρόνια. Τότε πλέον αμφισβητούσα όχι μόνο το «αμερικάνικο μοντέλο» αλλά και το Ελληνικό και το Διεθνές. Αλλά μήπως όλοι μας κάποια στιγμή της ζωής μας δεν γινόμαστε αμφισβητίες και αντιρρησίες;

Διαβάζοντας για τα τρία απόρρητα τηλεγραφήματα της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα προς την Ουάσιγκτον, το 2006, το 2008 και το 2010, όπου γινόταν αναφορά στην ελληνική δημοσιογραφία εν γένει, στο δημοσιο­γράφο Αλέξη Παπαχελά ειδικότερα, στους τηλεοπτικούς σταθμούς MEGA και ΣΚΑΪ, στα free press έντυπα, ακόμα και... στις σχολές δημοσιογραφίας, άλλαξε για μιαν ακόμη φορά η «προβολή» της πραγματικότητας . Κι έφτασα στο σημείο να πω στον εαυτό μου: «Δεν με ενδιαφέρει πλέον ΤΙΠΟΤΑ». Αλλά την έχω αυτή την πολυτέλεια;

Από την άλλη πλευρά, πώς να αντιμετωπίσω αυτό το εκπληκτικό «Πώς να διαβάσετε τον ελληνικό Τύπο: Ένας οδηγός για τους αμύητους» που ισχυρίζεται πως τα ελληνικά μέσα μαζικής ενημέρωσης δεν ενδιαφέρονται για την κερδοφορία τους, αλλά πρωτίστως για την άσκηση πολιτικής και οικονομικής πίεσης; Πώς να δεχτώ να εισχωρήσει στο δικό μου σύστημα το ενδεχόμενο να αληθεύει πώς «υπάρχουν Έλληνες δημοσιογράφοι που διατηρούν θέση σε πολιτικά γραφεία Τύπου, τα οποία, ταυτόχρονα, καλύπτουν δημοσιογραφικά, λαμβάνοντας από αυτά δώρα και χρήματα» ; Τι να πω για την καταγγελία ότι «Η ελληνική βιομηχανία ΜΜΕ, ελέγχεται από μεγιστάνες των επιχειρήσεων, των οποίων οι άλλες επιτυχημένες επιχειρηματικές τους δραστηριότητες επιτρέπουν να επιδοτούν τις ζημιογόνες επιχειρήσεις ΜΜΕ»;

Ειλικρινά το λέω: Τι σχέση έχω εγώ μ΄ όλα αυτά; Κι αν ισχύουν, πως δεν το είχα αντιληφθεί; Διότι ανόητος δεν είμαι και «γράμματα γνωρίζω».

Φυσικά το έχω δει να εξελίσσεται στα μάτια μου τον τελευταίο χρόνο, ίσως και από παλαιότερα ότι «Τα ΜΜΕ συχνά προβάλλουν μια σχεδόν κοινή εικόνα για τα εθνικά και διεθνή γεγονότα, εκτός από τις μεταξύ τους κομματικές διαφορές»;. Αλλά άλλο αυτό και άλλο ο ισχυρισμός ότι «Ένας Έλληνας πολιτικός αρθρογράφος περιέγραψε την κατάσταση σαν ένα... μουσακά με πολλές στρώσεις υλικών που έχουν ψηθεί μαζί» ή ότι «όσον αφορά στους ίδιους τους δημοσιογράφους, είναι ένα μάτσο κακοπληρωμένων, που συνήθως έχουν πολλές δουλειές προκειμένου να πληρώνουν τους λογαριασμούς τους» Και το χειρότερο; Ότι «ο συντάκτης αναφέρεται στην προσπάθεια των Αμερικανών να επιτύχουν μεγαλύτερο έλεγχο στις σχολές δημοσιογραφίας, ώστε να καταπολεμήσουν τον αντι-αμερικανισμό. Οι συνομιλητές μας στις σχολές δημοσιογραφίας φοβούνται ότι οι αλλαγές στη βιομηχανία των ΜΜΕ σημαίνει πως οι σπουδαστές τους δεν θα μπορούν να βρουν και πολλές θέσεις στη δημοσιο­γραφία όταν αποφοιτήσουν».

Δεν με απασχολεί ότι οι έγγραφο που υπογράφει ο Αμερικανός διπλωμάτης Σπέκχαρντ χαρακτηρίζει τον Αλέξη Παπαχελά ως «τον πιο γνωστό Έλληνα δημοσιογράφο» και λέει ότι «η εκπομπή του πέτυχε να περάσει το μήνυμα των Αμερικανών στην Ελλάδα». Μπορεί νάναι κι έτσι. Ο καθένας είναι υπεύθυνος και για τα λόγια και για τις πράξεις του.

Μόνο που εγώ, απλώς… δε γουστάρω πλέον.



Share

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Λίγες οδηγίες πριν επισκεφθείτε το ιστολόγιό μας (Για νέους επισκέπτες)

1. Στην στήλη αριστερά βλέπετε τις αναρτήσεις του ιστολογίου μας τις οποίες μπορείτε ελεύθερα να σχολιάσετε επωνύμως, ανωνύμως ή με ψευδώνυμο, πατώντας απλά την λέξη κάτω από την ανάρτηση που γραφει "σχόλια" ή "δημοσίευση σχολίου" (σας προτείνω να διαβάσετε με προσοχή τις οδηγίες που θα βρείτε πάνω από την φόρμα που θα ανοίξει ώστε να γραψετε το σχόλιό σας). Επίσης μπορείτε να στείλετε σε φίλους σας την συγκεκριμένη ανάρτηση που θέλετε απλά πατώντας τον φάκελλο που βλέπετε στο κάτω μέρος της ανάρτησης. Θα ανοίξει μια φόρμα στην οποία μπορείτε να γράψετε το email του φίλου σας, ενώ αν έχετε προφίλ στο Facebook ή στο Twitter μπορείτε με τα εικονίδια που θα βρείτε στο τέλος της ανάρτησης να την μοιραστείτε με τους φίλους σας.

2. Στην δεξιά στήλη του ιστολογίου μας μπορείτε να βρείτε το πλαίσιο στο οποίο βάζοντας το email σας και πατώντας την λέξη Submit θα ενημερώνεστε αυτόματα για τις τελευταίες αναρτήσεις του ιστολογίου μας.

3. Αν έχετε λογαριασμό στο Twitter σας δινεται η δυνατότητα να μας κάνετε follow και να παρακολουθείτε το ιστολόγιό μας από εκεί. Θα βρείτε το σχετικό εικονίδιο του Twitter κάτω από τα πλαίσια του Google Friend Connect, στην δεξιά στήλη του ιστολογίου μας.

4. Μπορείτε να ενημερωθείτε από την δεξιά στήλη του ιστολογίου μας με τα διάφορα gadgets για τον καιρό, να δείτε ανακοινώσεις, στατιστικά, ειδήσεις και λόγια ή κείμενα που δείχνουν τις αρχές και τα πιστεύω του ιστολογίου μας. Επίσης μπορείτε να κάνετε αναζήτηση βάζοντας μια λέξη στο πλαίσιο της Αναζήτησης (κάτω από τους αναγνώστες μας). Πατώντας την λέξη Αναζήτηση θα εμφανιστούν σχετικές αναρτήσεις μας πάνω από τον χώρο των αναρτήσεων. Παράλληλα μπορείτε να δείτε τις αναρτήσεις του τρέχοντος μήνα αλλά και να επιλέξετε κάποια συγκεκριμένη κατηγορία αναρτήσεων από την σχετική στήλη δεξιά.

5. Μπορείτε ακόμα να αφήσετε το μήνυμά σας στο μικρό τσατάκι του blog μας στην δεξιά στήλη γράφοντας απλά το όνομά σας ή κάποιο ψευδώνυμο στην θέση "όνομα" (name) και το μήνυμά σας στην θέση "Μήνυμα" (Message).

6. Επίσης μπορείτε να μας στείλετε ηλεκτρονικό μήνυμα στην διεύθυνσή μας koukthanos@gmail.com με όποιο περιεχόμενο επιθυμείτε. Αν είναι σε προσωπικό επίπεδο θα λάβετε πολύ σύντομα απάντησή μας.

7. Τέλος μπορείτε να βρείτε στην δεξιά στήλη του ιστολογίου μας τα φιλικά μας ιστολόγια, τα ιστολόγια που παρακολουθούμε αλλά και πολλούς ενδιαφέροντες συνδέσμους.

Να σας υπενθυμίσουμε ότι παρακάτω μπορείτε να βρείτε χρήσιμες οδηγίες για την κατασκευή των αναρτήσεών μας αλλά και στην κάτω μπάρα του ιστολογίου μας ότι έχει σχέση με δημοσιεύσεις και πνευματικά δικαιώματα.

ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΚΑΛΗ ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ

Χρήσιμες οδηγίες για τις αναρτήσεις μας.

1. Στις αναρτήσεις μας μπαίνει ΠΑΝΤΑ η πηγή σε οποιαδήποτε ανάρτηση ή μερος αναρτησης που προέρχεται απο άλλο ιστολόγιο. Αν δεν προέρχεται από κάποιο άλλο ιστολόγιο και προέρχεται από φίλο αναγνώστη ή επώνυμο ή άνωνυμο συγγραφέα, υπάρχει ΠΑΝΤΑ σε εμφανες σημείο το ονομά του ή αναφέρεται ότι προέρχεται από ανώνυμο αναγνώστη μας.

2. Για όλες τις υπόλοιπες αναρτήσεις που δεν έχουν υπογραφή ΙΣΧΥΕΙ η αυτόματη υπογραφή της ανάρτησης. Ετσι όταν δεν βλέπετε καμιά πηγή ή αναφορά σε ανωνυμο ή επώνυμο συντάκτη να θεωρείτε ΩΣ ΑΥΣΤΗΡΟ ΚΑΝΟΝΑ ότι ισχύει η αυτόματη υπογραφή του αναρτήσαντα.

3. Οταν βλέπετε ανάρτηση με πηγή ή και επώνυμο ή ανώνυμο συντάκτη αλλά στη συνέχεια υπάρχει και ΣΧΟΛΙΟ, τότε αυτό είναι ΚΑΙ ΠΑΛΙ του αναρτήσαντα δηλαδή είναι σχόλιο που προέρχεται από το ιστολόγιό μας.

Σημείωση: Να σημειώσουμε ότι εκτός των αναρτήσεων που υπογράφει ο διαχειριστής μας, όλες οι άλλες απόψεις που αναφέρονται σε αυτές ανήκουν αποκλειστικά στους συντάκτες των άρθρων. Τέλος άλλες πληροφορίες για δημοσιεύσεις και πνευματικά δικαιώματα μπορείτε να βρείτε στην κάτω μπάρα του ιστολογίου μας.